ST00MB00TDIENST
Lei vooral op dit adres.
EERSTE BLAD
Dienstregeling
MIMOSA-DROPPELS,
DE SOU UNDER
AANBESTEDING
ZATERDAG
4 FEBRUARI 1928
DWAALLICHTEN.
DOOF?
Gehoorapparaten Centrale
Klacht van Bob de werkhond.
Ik ben een hond met breede borst
En groote grove pooten,
Ik werk graag en voor rayn baas
Zou 'k door het vuur wel loopen.
Nu hebben Heeren in den Haag
Een wet weer aaQgenomen,
Dat olke hond, hoe gaarne hij werkt,
Eerst goed moet zijn bevonden.
Zoo moest ik dan ter keuring heen
Met vele van mijn makkers,
Wij werden onderzocht en och,
Wat waren er toch een stakkers.
De een die had een platte kop,
Een andere een zwakke maag
Ook ik had een reuzenstrop,
'kWas immer iets te laag.
Nu mag ik niet meer werken gaan
Voor in'n baas en zijn gezin,
Dat stond mij vroeger zoo goed aan,
Ik vond het zoo kedin.
De baas die was voor mij heel goed,
Ik werkte met pleizier.
Nu ben ik door de wet gedoemd
Tot vreetsaam rentenier.
Bob.
IIII1IIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIUIIIIIIIIIIIIIM
MIDDELHARN1S-R0TTERDAM v.Y.
via VLAARDKMGEN
s.s. „MIDBELHARNIS"
aanvangende 2 October 1927
vaai Middelliarais
op Maandag ©ra Dinsdag
V. Midüelharuis 4.3t> vra A. Vlaard. 7.00 vm.*
A. Rotterdam 8.00 vra.
Overige dagen (beti Zon- en Feestd.)
V Middelharnis o 4ü vm.A.Vlaard 9 lOvm
X. Rotterdam 10 00 vin. A. Brielle lu.30 vm.§
van Rotterdam
op Maandag era Dinsdag
V. Rotterdam 2.15 nra. V. Vlaard. 3.00 nra.
A. 'Aiddehiarnis 5.30 nra.
Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.)
Van 2 October hm 5 November
en vanafi 8 Februari.
V. Rotterdam 3.00 nm. V. Vlaard.3.55nm. ft
V. Brielle 2.20 nm.§ A. Middelharnis 6 20 urn.
Van 6 November t/an 7 Februari!
V. Rotterdam 2 15 nra. V. Vlaard. 3 00 nm. f
A. Middelharais 5.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.21 vm.
en 7.12 vm. van Vlaaidingen.
In aansluiting op den trein van 9 21 vm,
en 9.40 vm. van Vlaardlngen.
f In aansluiting op den trein van 14 40
(2.40) en 14.51 (2.51) nm.te Vlaardlngen.
ft In aansluiting op den trein van 15.40
(3.40) nm. en 15.51 (3.51) te Vlaardlngen.
Te Vlaardlngen overstappen
Aio Feestdagen zijn te beschouwen
Nieuwjaarsdag, 2e Paaochdag, Hemelvaartadag
2» Pinksterdag en dn beide Kerstdagen
BREUKBANDEN I
allesoorten meten zonderveer I
GENEESMIDDELEN
tegen Urinekwalen, Vrouwen
ziekten, enz.
SANTOLMIDIE f 2,25 per flacon.
INJECTIE f 1,per flacon.
Vraagt onze bekende
ter regellngv, d. bloedsomloop
falen nooit, succes verzekerd.
Al onze goederen worden onder volle
garantie verkocht. Niet goed, geld
terug.
WLet op het adres:
Kipstraat 43, ROTTERDAM.
Inlichtingen gratis ook per brief.
Schoone volle lichaamsvormen door
onze Oostersche krachtpillen, een
Gulen per flacon van 80 pillen.
Op Woensdag 15 Febru
ari 1928 des voormid
dags 11 uur, zal de Heer P.
S. OVERWATER, Rentmeester te
Strijen in hotel „Het Rechthuis" al
daar trachten in massa aan te
besteden
A. Het herbouwen van
een werkmanswoning.
B. Het herbouwen van
een volkskeet.
Beiden op heteiland DeTiengemeten.
Bestek en teekeningen, zoolang de
voorraad strekt a f 2.50 per stel te
verkrijgen vanaf Donderdag 2 Febr.
1928, benevens inlichtingen bij L-
LAMMERS architect te Strijen enJ.
ARDON, Opzichter te De Tienge-
meten.
Prijs per kwartaalf I,
Losse nummers 0,076
Advertentiën v. 1—6 regels 1,20
Elke regel meer. 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragcn
f per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Bit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wsrdt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
10E JAARGANG. - N°. 27
Week°revws.
Binnenland.
Deze week heeft het eerste radiotelefoon
gesprek tusschen den Haag en de Vereenigde
Staten van Amerika plaats gehad. Onze
minister van buitenlandsche zaken hield door
middel van een gewoon, tafeltelefoontoestel
een korte toespraak tot Kellogg, de staats
secretaris van buitenlandsche zaken, waarbij
van weerskanten de groote voldoening over
het tot stand komen dezer verbinding werd
uitgesproken. Daarna hebben Ir. Damme en
onze gezant te Washington een gesprek ge
voerd, waarna de verbinding werd verlegd,
om nog enkele andere autoriteiten de gelegen
heid te geven van gedachten te wisselen. Deze
verbinding is inderdaad een schitterende voor
uitgang en de heeren konden elkaar zoo duide
lijk verstaan, alsof het een gewoon telefoontje
betrof. Waar de kosten van een enkel gesprek
ongeveer twee honderd gulden bedragen, zal
er voorloopig van overbelasting dezer lijn nog
wel geen sprake zijn. De verbinding gaat van
hier via Londen naar Rughby en wordt van
daar door de lucht naar Amerika verzonden.
In Londen vindt een geluidversterking plaats,
waardoor de duidelijkheid van het gesprek
wordt verzekerd. Deze verbinding kan er in
belangrijke mate toe bijdragen, om de relaties
tusschen ons en de Vereenigde Staten van
Amerika te verbeteren.
De pandbriefhouders van de Veendammer
Hypotheekbank hebben deze week te Amster
dam vergaderd. Deze vergadering was belegd
door de Vereeniging van den Effektenhandel,
om een comité te benoemen, dat de belangen
van de pandbriefhouders zal behandelen.
Waar het appèl tegen het faillissement is in
getrokken, staat het dus vast, dat dit door
gaat en dat de zaken zullen worden afgewik
keld. Zooals altijd het geval is bij dergelijke
débacles, wordt er veel gekrakeeld en diep
zinnig betoogd, doch het resultaat zal wel zijn,
dat de pandbriefhouders straks geen uien
noodig hebben om de tranen in de oogen te
krijgen. Het is te betreuren dat Liebermann
zich door een tijdige vlucht aan de wrekende
arm der justitie heeft weten te onttrekken.
Deze met veel branie optredende buitenlander
heeft de gastvrijheid van ons land uitsluitend
benut, om de onnoozele Hollanders van soliede
Hollandsche contanten af te helpen. Over het
algemeen wordt er hier in Holland te spoedig
aan buitenlanders te veel vertrouwen gegeven.
Het buitenlandsche etiket schijnt te trekken,
hetgeen ook in andere branches is te bespeuren.
Verschillende Hollandsche zaken prijken met
Fransche of Engelsche namen, waar onze
eigen taal in kan voorzien. Een dergelijke
manie is eigenlijk belachelijk, welke nergens
voor dient.
Onze Rijksverzekeringsbank viert zijn vijf-
en twintigjarig jubileum. Er is heel wat
politieke strijd gevoerd, om tot oprichting van
de R.V.B. te geraken. Het zou wel interessant
zijn de verschillende argumenten voor en
tegen nog eens te toetsen aan het bereikte
resultaat, doch dat zou ons te ver voeren.
Onze oud-minister C. Lely kan met voldoening
FEUILLETON.
E. WERNER
VERTALING VAN HERMINA.
Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
30)
Deze kommandeerende toon maakte ditmaal
ongelukkig niet den minsten indruk op Willy-
„Neen, dat doe ik niet!" verklaarde hij verstokt-
"Ge gaat pakken, zeg ik je!"
„Neenl" hield de jonge majoraatsheer vol, „Als
gij" volstrekt wilt heengaan, mama, doe 't dan
maar ik blijf hier."
Dit was ongehoord, maar nam ook den laatsten
twijfel weg, en de vastberaden vrouw, die haar
zoon nog altijd vasthield, schudde hem nu ver
stoord heen en weder.
„Jongen kom toch tot bezinning! Ik geloof,
dat ge nog niet eens weet, wat je eigenlijk je over
komen is. Nu, dan zal ik 't je zeggen! Ge zijt ver
liefd verliefd op Marietta Volkmar!"
Zij zeide dit op verpletterenden toon, maar Willy
scheen 't weinig te deren. Wel stond hij éen oogen-
blik strak van verrassing te k'jkcn, wijl hij daar
aan wezenlijk zelf nog niet gedacht had, maar nu
kreeg hij als het ware een ingeving. „O!" zeide hij
met een diepen zucht, terwijl een glimlach zich
op zijn gelaat vertoonde.
„O! Is dat alles wat ge antwoordt? barstte
op zijn flink uit de kluiten geschoten geestes
kind terugzien. Hoewel ook de R.V.B. in de
eerste jaren van haar bestaan niet gelukkig
heeft gewerkt, hoeft ze zich in deze kwart
eeuw geweldig uitgebreid, doordat meerdere
sociale wetten werden ingevoerd en aan haar
ter behandeling werden opgedragen. Hoe
enorm de ontwikkeling van de R.V.B. is,
blijkt het duidelijkst uit het door haar belegde
vermogen, dat in ,1903 slechts enkele mil-
lioenen bedroeg, doch dat heden 240 millioen
bedraagt.
Dank zij de ongevallenverzekering is er veel
leed in arbeidersgezinnen voorkomen en ver
zacht. Verder is er door de ongevallenverzeke
ring en de doelmatige propaganda en controle
der R.V.B. veel ongevallen voorkomen, waar
door veel productieve werkers voor de maat
schappij bleven behouden. Geruggesteund
door een kwart eeuw ervaring, kan het bestuur
met voldoening op-het bereikte resultaat terug
zien en met vertrouwen de toekomst tegemoet
treden.
I
Buitenland.
Minister Streseman heeft in de Duitsche
Rijksdag de debatten over de buitenlandsche
politiek ingeleid en heeft zich in zijn rede
voering vooral gericht tot Polen en Frankrijk.
Streseman doet zijn uiterste best, om met
Polen tot overeenstemming te komen, ten
einde in het Westen meer de handen vrij te
hebben. Nu zijn het vooral de Duitsche land-
bouwkringen, welke de onderhandelingen met
Polen zooveel mogelijk tegenwerken. Uit de
verschillende klaagliederen, welke Duitsche
landbouwkringen aanheffen blijkt, dat de uit
komsten van het landbouwbedrijf niet bepaald
rooskleurig is te noemen. En waar de Duitsche
landbouw bij een overeenkomst met Polen,
nog meer concurrentie van de Poolsche land
bouwproducten vreest, gaan er zelfs stemmen
op, welke beweren, dat een overeenkomst met
Polen voor de Duitsche landbouw een ramp
zou zijn. Hun eigen landbouw is niet concur-
renzfühig en gaat gebukt onder een enorme
schuldenlast. Verschillende dezer landbouw-
vertegenwoordigers rijden weer lustig op hun
protectiepaardje en zien hierin het heil
brengende middel, om de vastgeloopen wagen
weer in het goede spoor te brengen. We
herinneren er aan, dat nog niet lang geleden
een zeer bekend Duitsch landbouwdeskundige
op een lezing te Berlijn heeft verklaard, dat de
Nederlandsche landbouw op dezelfde opper
vlakte ongeveer een derde meer produceerde
als de Duitsche. Dat als gevolg hiervan, de
Duitsche landbouwbedrijven niet winstgevend
zijn, behoeft geen verwondering te wekken.
In zijn redevoering betreffende het ont
ruimen van het Rijnland, richtte Streseman
zich tegen Frankrijk. Hij betoogde, dat
Duitschland voldoende bewijzen had geleverd
van zijn vredelievendheid en ernstige wii om
mede te werken, tot het scheppen van een
werkelijke veiligheidstoestand. Onder luide
zijne vertoornde moeder uit, ondanks alles op
eenige tegenspraak hopende. „Ontkent ge 't dus
niet eens? En moet ik dat beleven van mijn eenigen
zoon, dien ik opgevoed heb en nooit uit mijne
oogen heb laten gaan! Terwijl ik je tot oppasser
aanstel, als die persoon bij je aanstaande is, be
hekst zij je zelf, want dat is blijkbaar hekserij,
en dan doet zij zich tegenover mij o zoo lief en
deugdzaam en diep beleedigd voor, dat schepsel
„Mama, zwijg! Dat wil ik niet aanhooren!"
viel Willibald .haar heftig in de rede.
„Wilt gij dat niet aanhooren? Wat moet dat
beteekenen?"
Mevrouw van Eschenhagen hield plotseling op
en luisterde.
„Daar komt Toni terug, je aanstaande vrouw,
wie gij je woord hebt gegeven, die je ring aan den
vinger draagt hoe durft gij haar onder de oogen
komen?"
Zij had eindelijk het rechte middel gevonden.
De jonge majoraatsheer boog bij deze vermaning
zwijgend het hoofd, toen Antonie niets kwaads
vermoedende binnentrad.
„Zijt gij al terug, Willy?" vroeg zij. „Ik dacht
maar wat hebt ge? Is er iets gebeurd?"
„Ja," zeide Regina, evenals altijd den knoop
doorhakkende. „Wij hebben een bericht van Burgs-
dorf gekregen, dat ons noodzaakt morgen ochtend
vroeg te vertrekken. Ge behoeft daarvan niet te
schrikken, kindlief, 't is niets gevaarlijks, alleen
een domheid Ze legde een sterken nadruk op
dit woord „een groote domheid, die er is begaan
en die door schielijk handelen even schielijk uit
den weg geruimd zal en kan worden. Later zal ik
je alles meer uitvoeriger vertellen; nu hebben we
I haast en moeten ons gereedmaken."
teekenen van links constateerde Streseman,
dat Frankrijk militair zoodanig is bewapend,
dat het ten allen tijde over voldoende machts
middelen beschikt, om het ontwapende en
weerlooze Duitschland, tot nakoming van
zijn verplichtingen te dwingen. Dit gezichts
punt is geenszins nieuw 'en is steeds met het
zelfde resultaat in alle toonaarden bezongen.
Streseman vergeleek de houding van de
vroegere Duitsche regeering tegenover de
Fransche, met de tegenwoordige houding der
Fransche regeering tegenover de Duitsche en
concludeerde, dat Duitschland het recht heeft,
om ontruiming van het Rijnland te verlangen.
De Duitsche pers onderschrijft natuurlijk
volkomen dit standpunt en wijdt er ellenlange
artikelen aan, waarin de Fransche regeering
soms heftige verwijten worden gedaan. Ook
de scherpe woorden, waarmede Streseman de
huichelarij der veiligheidsverdragen aan de
kaak stelde, vinden algemeene weerklank.
Verschillende Fransche bladen hebben direct
hierop gereageerd en hebben nog eens uit
voerig het bekende Fransche standpunt uit
eengezet. Ook hier zijn de oude argumenten
weer van stal gehaald, om voor de zooveelste
maal dienst te doen, waarmede tevens wordt
bewezen, dat er van toenadering op dit punt
voorloopig nog geen kans bestaat.
Over de geheele wereld is tegenwoordig een
groote activiteit dér verschillende spionage
diensten waar te nemen. Deze activiteit wordt
wel het beste bewezen, door het groot aantal
spionage-processen, welke worden gevoerd.
Dit is een symptoom, dat onze volle aandacht
verdient en dat nog eens duidelijk demon
streert, hoe gering het vertrouwen is, dat de
verschiilende staatslieden in elkanders weder-
keerige beloften hebben. De heeren slooven
zich uit in betuigingen hunner beste be
doelingen en zenden gelijktijdig een leger van
spionnen uit, om te trachten elkaar belang
rijke militaire geheimen te ontfutselen. Het is
wel droevig, dat alle bittere ervaringen ten
spijt, er schijnbaar niets uit is geleerd.
De strijd in Mexico tusschen Calles en de
Roomsch-Katholieken is weer heviger ont
brandt. Als een gevolg van deze in-droevige
strijd, zijn reeds eenige duizenden slachtoffers
gevallen en we moeten ons nuchter gemoed
geweld aan doen, om het bestaan va-n derge
lijke toestanden te kunnen gelooven. Het
regiem Calles tracht de invloed van de
Roomsch-Katholieken op alle mogelijke ma
nieren te fnuiken en waar de bevolking voor
ruim 90 uit Katholieken bestaat, moet dit
tot dergelijke wanordelijke toestanden voeren.
Op den duur zal Calles het onderspit moeten
delven, om de eenvoudige redenen, dat een
regeering welke niet de meerderheid van de
bevolking achter zich heeft, zich enkel door
middel van militaire machtsmiddelen slechts
tijdelijk kan handhaven. Een dergelijke toe
stand kan door verschillende omstandigheden
worden gerekt, doch is nimmer van blijvenden
aard. Voor de verdere ontwikkeling van Mexico
is het gewenscht, dat er een zoodanige toe
stand wordt geschapen, dat er vruchtdragend
kan worden samengewerkt aan de opbouw van
dit woelige land.
In Roemenië ontwikkelt de nationale boeren
partij groote activiteit. Te Jassy zijn groote
Ingezonden Mededeelinq.
H. C. SCHOONENBERG
GELBERSCflËKADE 20 ROTTERDAM
Nieuwsgierigheid behoorde juist niet tot An-
tonie's gebreken en zelfs deze geheel onverwachte
tijding was niet in staat haar hare gewone kalmte
te doen verliezen; de verklaring, dat de zaak van
geen ernstigen aard was, stelde haar vo.komen
gerust.
„En moet Willy ook mee vertrekken?" vroeg
zij zonder bijzondere aandoening of belangstelling.
„Kan hij nog niet wat hier blijven?"
„Nu, Willy, antwoord zelf je aanstaande!"
zeide mevrouw van Eschenahgen, terwijl zij de
scherpe grijze oogen op haar zoon hield gevestigd.
„Gij kunt die omstandigheden het best beoor-
deelen Zoudt gij 't kunnen verantwoorden nog
langer hier te blijven?"
Een korte pauze volgde. Willibaid's blik ont
moette dien zijner moeder, maar daarop wendde
hij zich af en zeide op half gesmoorden toon::
„Neen, Toni, ik moet naar huis 't gaat niet
anders."
Antonie nam dit bericht, waarover een ander
verloofd meisje zou getreurd hebben, vrij kalm
op en bracht terstond de vraag op het tapijt, waar
de reizigers dan den volgenden middag zouden eten,
daar de sneltrein nergens stilhield. Dit bekom
merde haar bijna evenzeer als de scheiding, en
ze kwam eindelijk tot het besluit, dat 't het beste
zou zijn de koude keuken mee te nemen en onder
weg het een en ander te gebruiken.
Mevrouw van Echenhagen triomfeerde, toen
ze naar haar zwager ging om hem haar vertrek
mede te deelen, waarvoor zij reeds een geschikt
voorwendsel had gevonden. Op een groot buiten
kon immers allicht het een of ander voorvallen,
dat het bijzijn van den heer en meester onver
wachts vereischte, en de opperhoutvester mocht
betoogingen gehouden en de toeloop was zelfs
zoo groot, dat op twee verschillende plaatsen
moest worden vergaderd. De leiders toonden
in hun redevoeringen groote waardigheid en
onthielden zich angstvallig van elke be
dreiging met geweld of wat ook, om het liberale
kabinet geen enkele reden te geven tot militair
ingrijpen. Door hun groote massale betoo
gingen trachten ze den indruk te vestigen, dat
de heele boerenbevolking achter hen staat en
hopen ze te bereiken, dat Bratianu met zijn
volgelingen het bijltje "er bij neerlegt. Bratianu
vertoont evenwel weinig neiging zijn plaats in
te ruimen, doch waar zijn positie de laatste
tijd is verzwakt, zal het de vraag zijn, of hij
verder de krachtige beweging der boerenpartij
zal kunnen weerstaan. Tot op lieden is de
geheele ontwikkeling zonder bloedvergieten
vei loopen, doch een kleinigheid is in staat de
bom te doen barsten.
De rest van het buitenlands nieuws, geeft
ons weinig aanleiding hierover uit te wijden.
Het Pan-Amerikaansch congres gaat verder
uit als een nachtkaars. Af en toe een storm
in een glas water, dat door middel van het
bekende kluitje en het riet wordt bedwongen.
De Russen sukkelen nog steeds aan hun
chronische kwaal, geldgebrek, en beginnen zoo
langzamerhand te ervaren, dat met hun be
loften ?lleen, vei der geen genoegen meer
wordt genomen. De heeren beleven in hun
eigen land ook weinig genoegen. De oppositie
van Trotski is voorloopig gebroken, doch nu
levert de graaninzameling en de geweldige
corruptie weer heel wat zorgen. Uit de vele
airestaties blijkt wel, dat de toestand nijpend
is en dat de graaninzameling gedeeltelijk is
spaak geloopen.
De nieuwe Russische gezant te Parijs is door
Poincaré ontvangen, waar bij een bespreking
is gehouden over de hervatting der Fransch-
Russische schuldonderhandelingen. Waar de
Russen echter als voorwaarde voor een ge
deeltelijke hervatting der achterstallige rente
en amortisatie der oude schulden, steeds een
groote leening verlangen van liefst maar
eenige honderden procenten meer, ziet het er
voor houders van Russische effekten niet naar
uit, dat ze binnenkort iets van hun zuur
verdiende spaarduitjes terug zullen zien.
WAAROM IK LIEG.
Heb ik het land aan hem, sinds den avond
toen we over de arbeiders-beweging spraken,
e^i hij op hartelooze wijze zeide: „lk zou die
lui aan het verstand willen brengen, dat zij
om te werken op deze wereld zijn en niet voor
hun plezier."? Of is het nadat hij zijn kleine
vierjarige krullebol een draai om de ooren
gaf, toen het kind snikkend kwam vertellen,
dat de meid een kip geslacht had, „en dat
kippie zoo erg geschreid had, omdat het zoo
zeer deed"?
natuurlijk evenmin als zijne dochter de waarheid
vernemen, hoewel hij met zijne kortzichtigheid
al dat kwaad had aangericht. Regina twijfelde er
echter niet aan, dat haar Willy, zoodra ze hem
maar eens aan den tooverkring van die „hekserij"
had onttrokken, zijn verstand opnieuw zou laten
spreken; hij had dit immers al terstond getoond.
Zeker zou ze nooit hebben toegestemd, dat slechts
Willibaid's gevoel van eer tegenover zijne ver
loofde hem den rechten weg had gewezen en zij
een groote fout had begaan me' hem in te lichten,
dat hij toch eigenlijk meer van eene andere hield.
„Wacht maar, jongenlief!" mompelde zij woe
dend. „Ik zal je leeren, zulke kunsten aan te van
gen en je tegen je moeder te verzetten! Als ik je
maar eerst weer op Burgsdorf heb, dan sta de
hemel je bij."
Op den bepaalden dag was de hertog met zijne
gemalin en een talrijk gevolg op Furstenstein aan
gekomen, cn van nu af was dit het tootieel van een
leven vol luister en afwisseling, gelijk in vroeger
tijden zoo menigmaal op het fraaie en uitgestrekt
jachtgebied van „het bosJi" was geleid.
De tegenwoordige vorst was evenwel geen harts
tochtelijk jager, en zoo had het oude jachtslot van
zijne voorvaderen jaren lang leeggestaan of was
slechts met een vluchtig bezoek vereerd geweest.
Nu echter het plan bestond, om verscheidene
weken hier te vertoeven, kwam men in het groote
kasteel voor al de gasten ruimte te kort. Verschei-
denen hunner moesten in het naburig Waldhofen
onder dak gebracht worden, waardoor de kleine
stad, zoowel als de geheele omtrek, in feestelijke
drukte en opgewondenheid verkeerde. De bezit-
„Ik zal je dat janken wel af leeren, om zoo'n
kip!" had hij het bevende kind toegesnauwd;
en hij had de deur zoo hard dichtgeslagen, dat
het heele huis er van trilde.
Neen; het is al langer dat ik hem niet mag
lijden; eigenlijk heb ik mijn zwager nooit
kunnen uitstaan. Toen mijn zuster mij, na
haar verloving vroeg: „Wij zullen met elkaar
blijven omgaan, als altoos, niet waar, Hans?
Wij zullen evenals vroeger elkaar deelgenoot
maken van al-ons lief en leed," toen zeide ik
vol jeugdig zelfvertrouwen: „Natuurlijk, kind;
dat spreekt van zelf."
Toen vond ik het ook natuurlijk, dat broer
en zuster elkaar altijd zouden helpen en bij
staan, en nooit de waarheid voor elkander
zouden verbergen. Dat zou mij nooit moeilijk
vallen^ meende ik. En thans verzwijg ik de
waarheid voor haar; ben ik een leugenaar'
Velleden week heb ik het eensklaps ont
dekt; ik had er zelfs geen vermoeden van, en
ik heb zeker niet voor spion gespeeld. Het is
bloot toevallig in zijn werk gegaan. Maar thans
weet ik, dat hij een bedrieger is; dat hij zijn
vrouw bedriegt; zijn vrouw, mijn zuster.
„Och, zie je, Robert heeft zijn gebreken;
wie van ons heeft ze niet?" zegt mijn zuster,
„maar hij is een brave, eerlijke man."
Dat is onwaar! zou ik willen uitroepen. Hij
is een charmour, aardig, gezellig, prettig,
maar niet eerlijk! Ik heb het gezien, met eigen
oogenHet was een koude, natte November
avond; zoo een, die iemand het merg in de
beenderen doet verstijven. Ik had zitten
werken en was, vermoeid van den ingespannen
arbeid, een eindje gaan omloopen. In gedach
ten was ik de bolwerken omgeloopen en haa
ik de dorpstraat ingeslagen; daar waar de
straat in den Dennenweg uitloopt, had ik een
oogenblik rondgekeken en toen was ik dien
weg langs weer stadwaarts gegaan. Terwijl ik
langzaam voortliep, hoorde ik voetstappen
achter mij van twee personen en stemmen.
De eene was van een vrouw; een prettige,
volle, lachende stem: „Neen, zoo dom ben ik
niet, om dat zoo maar te gelooven; dat moet
je me eerst bewijzen vent," zeide ze.
„Stil, daar gaat iemand voor ons," fluister
de een mannenstem, die mij zonderling be
kend voorkwam.
Zij gingen langs mij heen. In. de duisternis
waren zij geheel onkenbaar. Mijn stap regelend
naar de hunne, volgde ik hen op eenigen af
stand. Als twee schaduwen gingen ze voor mij
uit; ik hoorde geen geluid.
Eindelijk stonden zij stil. De vrouw scheen
afscheid te nemen. Kort daarna ging ze met
snelle schreden langs mij heen, den weg naar
het dorp op.
„Nu, tot morgen, vergeet het niet!" riep
zij hem toe.
„Ja, ja, liefste, tot morgen," klonk het
antwoord.
En toen liepen we elkander weer achterna;
het was zijn stem geweest en zijn stap; maar
ik wilde toch meer zekerheid hebben.
Wij kwamen den Dennenweg uit, en nader-
ters van kasteelen en landgoederen in de nabuur
schap, die evenals vorst Adelsberg voor het mee-
rendeel tot de eerste families van liet land behoor
den, volgden natuurlijk het hof en brachten het
najaar buiten door; bijna ieder had een aantal
gasten meegebracht om van liet jachtvermaak te
genieten, en zoo lieerschte er thans in het anders
zoo stil, boschrijlc gebergte een buitengewone
levendigheid en vertier, waarvan Furstenstein
natuurlijk het middelpunt was.
Op dezen dag waren al de vensters der boven
verdiepingen van liet kasteel schitterend ver
licht en op het voorplein wierpen de pektoortsen
haar roodachtig schijnsel op de oude muren en
torens, 't Was liet eerste groote feest sedert de
komst van het vorstelijk paar, waartoe al de land
bezitters uit den omtrek, de aanzienlijkste ambte
naren van liet district, en eigenlijk allen uitgenoo-
digd waren, die hierop aanspraak konden maken.
Het kasteel, in grootschen stijl gebouwd, bevatte
ook een aantal feestelijk ingerichte vertrekken,
die nu in het heldere kaarslicht met haar ouder-
wetsch maar kostbaar meubilair en het talrijk
gezelschap, dat zich hierin bewoog, een allerprach-
tigsten indruk maakten.
Onder de ook in groote menigte aanwezige dames
was de jonge vrouw van den Pruisischen gezant
een nieuwe verschijning. De rouw over haar vader,
die kort voor haar huwelijk was overleden, had
haar tot hiertoe nog weerhouden om aan eenige
feestelijkheid deel te nemen. Thans vertoonde zij
zich voor het eerst in dien schitterenden kring,
waar de positie van haar echtgenoot haar een be
voorrechte plaats verzekerde, en door den hertog
en zijne gamlin werd zij dan ook met in het oog
vallende onderscheiding behandeld.