ST00MB00TDIENST Lei vooral op dit adres. EERSTE BLAD Dienstregeling MIMOSA-DROPPELS, DE SOU UNDER AANBESTEDING ZATERDAG 4 FEBRUARI 1928 DWAALLICHTEN. DOOF? Gehoorapparaten Centrale Klacht van Bob de werkhond. Ik ben een hond met breede borst En groote grove pooten, Ik werk graag en voor rayn baas Zou 'k door het vuur wel loopen. Nu hebben Heeren in den Haag Een wet weer aaQgenomen, Dat olke hond, hoe gaarne hij werkt, Eerst goed moet zijn bevonden. Zoo moest ik dan ter keuring heen Met vele van mijn makkers, Wij werden onderzocht en och, Wat waren er toch een stakkers. De een die had een platte kop, Een andere een zwakke maag Ook ik had een reuzenstrop, 'kWas immer iets te laag. Nu mag ik niet meer werken gaan Voor in'n baas en zijn gezin, Dat stond mij vroeger zoo goed aan, Ik vond het zoo kedin. De baas die was voor mij heel goed, Ik werkte met pleizier. Nu ben ik door de wet gedoemd Tot vreetsaam rentenier. Bob. IIII1IIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIUIIIIIIIIIIIIIM MIDDELHARN1S-R0TTERDAM v.Y. via VLAARDKMGEN s.s. „MIDBELHARNIS" aanvangende 2 October 1927 vaai Middelliarais op Maandag ©ra Dinsdag V. Midüelharuis 4.3t> vra A. Vlaard. 7.00 vm.* A. Rotterdam 8.00 vra. Overige dagen (beti Zon- en Feestd.) V Middelharnis o 4ü vm.A.Vlaard 9 lOvm X. Rotterdam 10 00 vin. A. Brielle lu.30 vm.§ van Rotterdam op Maandag era Dinsdag V. Rotterdam 2.15 nra. V. Vlaard. 3.00 nra. A. 'Aiddehiarnis 5.30 nra. Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.) Van 2 October hm 5 November en vanafi 8 Februari. V. Rotterdam 3.00 nm. V. Vlaard.3.55nm. ft V. Brielle 2.20 nm.§ A. Middelharnis 6 20 urn. Van 6 November t/an 7 Februari! V. Rotterdam 2 15 nra. V. Vlaard. 3 00 nm. f A. Middelharais 5.30 nm. In aansluiting op den trein van 7.21 vm. en 7.12 vm. van Vlaaidingen. In aansluiting op den trein van 9 21 vm, en 9.40 vm. van Vlaardlngen. f In aansluiting op den trein van 14 40 (2.40) en 14.51 (2.51) nm.te Vlaardlngen. ft In aansluiting op den trein van 15.40 (3.40) nm. en 15.51 (3.51) te Vlaardlngen. Te Vlaardlngen overstappen Aio Feestdagen zijn te beschouwen Nieuwjaarsdag, 2e Paaochdag, Hemelvaartadag 2» Pinksterdag en dn beide Kerstdagen BREUKBANDEN I allesoorten meten zonderveer I GENEESMIDDELEN tegen Urinekwalen, Vrouwen ziekten, enz. SANTOLMIDIE f 2,25 per flacon. INJECTIE f 1,per flacon. Vraagt onze bekende ter regellngv, d. bloedsomloop falen nooit, succes verzekerd. Al onze goederen worden onder volle garantie verkocht. Niet goed, geld terug. WLet op het adres: Kipstraat 43, ROTTERDAM. Inlichtingen gratis ook per brief. Schoone volle lichaamsvormen door onze Oostersche krachtpillen, een Gulen per flacon van 80 pillen. Op Woensdag 15 Febru ari 1928 des voormid dags 11 uur, zal de Heer P. S. OVERWATER, Rentmeester te Strijen in hotel „Het Rechthuis" al daar trachten in massa aan te besteden A. Het herbouwen van een werkmanswoning. B. Het herbouwen van een volkskeet. Beiden op heteiland DeTiengemeten. Bestek en teekeningen, zoolang de voorraad strekt a f 2.50 per stel te verkrijgen vanaf Donderdag 2 Febr. 1928, benevens inlichtingen bij L- LAMMERS architect te Strijen enJ. ARDON, Opzichter te De Tienge- meten. Prijs per kwartaalf I, Losse nummers 0,076 Advertentiën v. 1—6 regels 1,20 Elke regel meer. 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragcn f per plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 cent. Bit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wsrdt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 10E JAARGANG. - N°. 27 Week°revws. Binnenland. Deze week heeft het eerste radiotelefoon gesprek tusschen den Haag en de Vereenigde Staten van Amerika plaats gehad. Onze minister van buitenlandsche zaken hield door middel van een gewoon, tafeltelefoontoestel een korte toespraak tot Kellogg, de staats secretaris van buitenlandsche zaken, waarbij van weerskanten de groote voldoening over het tot stand komen dezer verbinding werd uitgesproken. Daarna hebben Ir. Damme en onze gezant te Washington een gesprek ge voerd, waarna de verbinding werd verlegd, om nog enkele andere autoriteiten de gelegen heid te geven van gedachten te wisselen. Deze verbinding is inderdaad een schitterende voor uitgang en de heeren konden elkaar zoo duide lijk verstaan, alsof het een gewoon telefoontje betrof. Waar de kosten van een enkel gesprek ongeveer twee honderd gulden bedragen, zal er voorloopig van overbelasting dezer lijn nog wel geen sprake zijn. De verbinding gaat van hier via Londen naar Rughby en wordt van daar door de lucht naar Amerika verzonden. In Londen vindt een geluidversterking plaats, waardoor de duidelijkheid van het gesprek wordt verzekerd. Deze verbinding kan er in belangrijke mate toe bijdragen, om de relaties tusschen ons en de Vereenigde Staten van Amerika te verbeteren. De pandbriefhouders van de Veendammer Hypotheekbank hebben deze week te Amster dam vergaderd. Deze vergadering was belegd door de Vereeniging van den Effektenhandel, om een comité te benoemen, dat de belangen van de pandbriefhouders zal behandelen. Waar het appèl tegen het faillissement is in getrokken, staat het dus vast, dat dit door gaat en dat de zaken zullen worden afgewik keld. Zooals altijd het geval is bij dergelijke débacles, wordt er veel gekrakeeld en diep zinnig betoogd, doch het resultaat zal wel zijn, dat de pandbriefhouders straks geen uien noodig hebben om de tranen in de oogen te krijgen. Het is te betreuren dat Liebermann zich door een tijdige vlucht aan de wrekende arm der justitie heeft weten te onttrekken. Deze met veel branie optredende buitenlander heeft de gastvrijheid van ons land uitsluitend benut, om de onnoozele Hollanders van soliede Hollandsche contanten af te helpen. Over het algemeen wordt er hier in Holland te spoedig aan buitenlanders te veel vertrouwen gegeven. Het buitenlandsche etiket schijnt te trekken, hetgeen ook in andere branches is te bespeuren. Verschillende Hollandsche zaken prijken met Fransche of Engelsche namen, waar onze eigen taal in kan voorzien. Een dergelijke manie is eigenlijk belachelijk, welke nergens voor dient. Onze Rijksverzekeringsbank viert zijn vijf- en twintigjarig jubileum. Er is heel wat politieke strijd gevoerd, om tot oprichting van de R.V.B. te geraken. Het zou wel interessant zijn de verschillende argumenten voor en tegen nog eens te toetsen aan het bereikte resultaat, doch dat zou ons te ver voeren. Onze oud-minister C. Lely kan met voldoening FEUILLETON. E. WERNER VERTALING VAN HERMINA. Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.) 30) Deze kommandeerende toon maakte ditmaal ongelukkig niet den minsten indruk op Willy- „Neen, dat doe ik niet!" verklaarde hij verstokt- "Ge gaat pakken, zeg ik je!" „Neenl" hield de jonge majoraatsheer vol, „Als gij" volstrekt wilt heengaan, mama, doe 't dan maar ik blijf hier." Dit was ongehoord, maar nam ook den laatsten twijfel weg, en de vastberaden vrouw, die haar zoon nog altijd vasthield, schudde hem nu ver stoord heen en weder. „Jongen kom toch tot bezinning! Ik geloof, dat ge nog niet eens weet, wat je eigenlijk je over komen is. Nu, dan zal ik 't je zeggen! Ge zijt ver liefd verliefd op Marietta Volkmar!" Zij zeide dit op verpletterenden toon, maar Willy scheen 't weinig te deren. Wel stond hij éen oogen- blik strak van verrassing te k'jkcn, wijl hij daar aan wezenlijk zelf nog niet gedacht had, maar nu kreeg hij als het ware een ingeving. „O!" zeide hij met een diepen zucht, terwijl een glimlach zich op zijn gelaat vertoonde. „O! Is dat alles wat ge antwoordt? barstte op zijn flink uit de kluiten geschoten geestes kind terugzien. Hoewel ook de R.V.B. in de eerste jaren van haar bestaan niet gelukkig heeft gewerkt, hoeft ze zich in deze kwart eeuw geweldig uitgebreid, doordat meerdere sociale wetten werden ingevoerd en aan haar ter behandeling werden opgedragen. Hoe enorm de ontwikkeling van de R.V.B. is, blijkt het duidelijkst uit het door haar belegde vermogen, dat in ,1903 slechts enkele mil- lioenen bedroeg, doch dat heden 240 millioen bedraagt. Dank zij de ongevallenverzekering is er veel leed in arbeidersgezinnen voorkomen en ver zacht. Verder is er door de ongevallenverzeke ring en de doelmatige propaganda en controle der R.V.B. veel ongevallen voorkomen, waar door veel productieve werkers voor de maat schappij bleven behouden. Geruggesteund door een kwart eeuw ervaring, kan het bestuur met voldoening op-het bereikte resultaat terug zien en met vertrouwen de toekomst tegemoet treden. I Buitenland. Minister Streseman heeft in de Duitsche Rijksdag de debatten over de buitenlandsche politiek ingeleid en heeft zich in zijn rede voering vooral gericht tot Polen en Frankrijk. Streseman doet zijn uiterste best, om met Polen tot overeenstemming te komen, ten einde in het Westen meer de handen vrij te hebben. Nu zijn het vooral de Duitsche land- bouwkringen, welke de onderhandelingen met Polen zooveel mogelijk tegenwerken. Uit de verschillende klaagliederen, welke Duitsche landbouwkringen aanheffen blijkt, dat de uit komsten van het landbouwbedrijf niet bepaald rooskleurig is te noemen. En waar de Duitsche landbouw bij een overeenkomst met Polen, nog meer concurrentie van de Poolsche land bouwproducten vreest, gaan er zelfs stemmen op, welke beweren, dat een overeenkomst met Polen voor de Duitsche landbouw een ramp zou zijn. Hun eigen landbouw is niet concur- renzfühig en gaat gebukt onder een enorme schuldenlast. Verschillende dezer landbouw- vertegenwoordigers rijden weer lustig op hun protectiepaardje en zien hierin het heil brengende middel, om de vastgeloopen wagen weer in het goede spoor te brengen. We herinneren er aan, dat nog niet lang geleden een zeer bekend Duitsch landbouwdeskundige op een lezing te Berlijn heeft verklaard, dat de Nederlandsche landbouw op dezelfde opper vlakte ongeveer een derde meer produceerde als de Duitsche. Dat als gevolg hiervan, de Duitsche landbouwbedrijven niet winstgevend zijn, behoeft geen verwondering te wekken. In zijn redevoering betreffende het ont ruimen van het Rijnland, richtte Streseman zich tegen Frankrijk. Hij betoogde, dat Duitschland voldoende bewijzen had geleverd van zijn vredelievendheid en ernstige wii om mede te werken, tot het scheppen van een werkelijke veiligheidstoestand. Onder luide zijne vertoornde moeder uit, ondanks alles op eenige tegenspraak hopende. „Ontkent ge 't dus niet eens? En moet ik dat beleven van mijn eenigen zoon, dien ik opgevoed heb en nooit uit mijne oogen heb laten gaan! Terwijl ik je tot oppasser aanstel, als die persoon bij je aanstaande is, be hekst zij je zelf, want dat is blijkbaar hekserij, en dan doet zij zich tegenover mij o zoo lief en deugdzaam en diep beleedigd voor, dat schepsel „Mama, zwijg! Dat wil ik niet aanhooren!" viel Willibald .haar heftig in de rede. „Wilt gij dat niet aanhooren? Wat moet dat beteekenen?" Mevrouw van Eschenhagen hield plotseling op en luisterde. „Daar komt Toni terug, je aanstaande vrouw, wie gij je woord hebt gegeven, die je ring aan den vinger draagt hoe durft gij haar onder de oogen komen?" Zij had eindelijk het rechte middel gevonden. De jonge majoraatsheer boog bij deze vermaning zwijgend het hoofd, toen Antonie niets kwaads vermoedende binnentrad. „Zijt gij al terug, Willy?" vroeg zij. „Ik dacht maar wat hebt ge? Is er iets gebeurd?" „Ja," zeide Regina, evenals altijd den knoop doorhakkende. „Wij hebben een bericht van Burgs- dorf gekregen, dat ons noodzaakt morgen ochtend vroeg te vertrekken. Ge behoeft daarvan niet te schrikken, kindlief, 't is niets gevaarlijks, alleen een domheid Ze legde een sterken nadruk op dit woord „een groote domheid, die er is begaan en die door schielijk handelen even schielijk uit den weg geruimd zal en kan worden. Later zal ik je alles meer uitvoeriger vertellen; nu hebben we I haast en moeten ons gereedmaken." teekenen van links constateerde Streseman, dat Frankrijk militair zoodanig is bewapend, dat het ten allen tijde over voldoende machts middelen beschikt, om het ontwapende en weerlooze Duitschland, tot nakoming van zijn verplichtingen te dwingen. Dit gezichts punt is geenszins nieuw 'en is steeds met het zelfde resultaat in alle toonaarden bezongen. Streseman vergeleek de houding van de vroegere Duitsche regeering tegenover de Fransche, met de tegenwoordige houding der Fransche regeering tegenover de Duitsche en concludeerde, dat Duitschland het recht heeft, om ontruiming van het Rijnland te verlangen. De Duitsche pers onderschrijft natuurlijk volkomen dit standpunt en wijdt er ellenlange artikelen aan, waarin de Fransche regeering soms heftige verwijten worden gedaan. Ook de scherpe woorden, waarmede Streseman de huichelarij der veiligheidsverdragen aan de kaak stelde, vinden algemeene weerklank. Verschillende Fransche bladen hebben direct hierop gereageerd en hebben nog eens uit voerig het bekende Fransche standpunt uit eengezet. Ook hier zijn de oude argumenten weer van stal gehaald, om voor de zooveelste maal dienst te doen, waarmede tevens wordt bewezen, dat er van toenadering op dit punt voorloopig nog geen kans bestaat. Over de geheele wereld is tegenwoordig een groote activiteit dér verschillende spionage diensten waar te nemen. Deze activiteit wordt wel het beste bewezen, door het groot aantal spionage-processen, welke worden gevoerd. Dit is een symptoom, dat onze volle aandacht verdient en dat nog eens duidelijk demon streert, hoe gering het vertrouwen is, dat de verschiilende staatslieden in elkanders weder- keerige beloften hebben. De heeren slooven zich uit in betuigingen hunner beste be doelingen en zenden gelijktijdig een leger van spionnen uit, om te trachten elkaar belang rijke militaire geheimen te ontfutselen. Het is wel droevig, dat alle bittere ervaringen ten spijt, er schijnbaar niets uit is geleerd. De strijd in Mexico tusschen Calles en de Roomsch-Katholieken is weer heviger ont brandt. Als een gevolg van deze in-droevige strijd, zijn reeds eenige duizenden slachtoffers gevallen en we moeten ons nuchter gemoed geweld aan doen, om het bestaan va-n derge lijke toestanden te kunnen gelooven. Het regiem Calles tracht de invloed van de Roomsch-Katholieken op alle mogelijke ma nieren te fnuiken en waar de bevolking voor ruim 90 uit Katholieken bestaat, moet dit tot dergelijke wanordelijke toestanden voeren. Op den duur zal Calles het onderspit moeten delven, om de eenvoudige redenen, dat een regeering welke niet de meerderheid van de bevolking achter zich heeft, zich enkel door middel van militaire machtsmiddelen slechts tijdelijk kan handhaven. Een dergelijke toe stand kan door verschillende omstandigheden worden gerekt, doch is nimmer van blijvenden aard. Voor de verdere ontwikkeling van Mexico is het gewenscht, dat er een zoodanige toe stand wordt geschapen, dat er vruchtdragend kan worden samengewerkt aan de opbouw van dit woelige land. In Roemenië ontwikkelt de nationale boeren partij groote activiteit. Te Jassy zijn groote Ingezonden Mededeelinq. H. C. SCHOONENBERG GELBERSCflËKADE 20 ROTTERDAM Nieuwsgierigheid behoorde juist niet tot An- tonie's gebreken en zelfs deze geheel onverwachte tijding was niet in staat haar hare gewone kalmte te doen verliezen; de verklaring, dat de zaak van geen ernstigen aard was, stelde haar vo.komen gerust. „En moet Willy ook mee vertrekken?" vroeg zij zonder bijzondere aandoening of belangstelling. „Kan hij nog niet wat hier blijven?" „Nu, Willy, antwoord zelf je aanstaande!" zeide mevrouw van Eschenahgen, terwijl zij de scherpe grijze oogen op haar zoon hield gevestigd. „Gij kunt die omstandigheden het best beoor- deelen Zoudt gij 't kunnen verantwoorden nog langer hier te blijven?" Een korte pauze volgde. Willibaid's blik ont moette dien zijner moeder, maar daarop wendde hij zich af en zeide op half gesmoorden toon:: „Neen, Toni, ik moet naar huis 't gaat niet anders." Antonie nam dit bericht, waarover een ander verloofd meisje zou getreurd hebben, vrij kalm op en bracht terstond de vraag op het tapijt, waar de reizigers dan den volgenden middag zouden eten, daar de sneltrein nergens stilhield. Dit bekom merde haar bijna evenzeer als de scheiding, en ze kwam eindelijk tot het besluit, dat 't het beste zou zijn de koude keuken mee te nemen en onder weg het een en ander te gebruiken. Mevrouw van Echenhagen triomfeerde, toen ze naar haar zwager ging om hem haar vertrek mede te deelen, waarvoor zij reeds een geschikt voorwendsel had gevonden. Op een groot buiten kon immers allicht het een of ander voorvallen, dat het bijzijn van den heer en meester onver wachts vereischte, en de opperhoutvester mocht betoogingen gehouden en de toeloop was zelfs zoo groot, dat op twee verschillende plaatsen moest worden vergaderd. De leiders toonden in hun redevoeringen groote waardigheid en onthielden zich angstvallig van elke be dreiging met geweld of wat ook, om het liberale kabinet geen enkele reden te geven tot militair ingrijpen. Door hun groote massale betoo gingen trachten ze den indruk te vestigen, dat de heele boerenbevolking achter hen staat en hopen ze te bereiken, dat Bratianu met zijn volgelingen het bijltje "er bij neerlegt. Bratianu vertoont evenwel weinig neiging zijn plaats in te ruimen, doch waar zijn positie de laatste tijd is verzwakt, zal het de vraag zijn, of hij verder de krachtige beweging der boerenpartij zal kunnen weerstaan. Tot op lieden is de geheele ontwikkeling zonder bloedvergieten vei loopen, doch een kleinigheid is in staat de bom te doen barsten. De rest van het buitenlands nieuws, geeft ons weinig aanleiding hierover uit te wijden. Het Pan-Amerikaansch congres gaat verder uit als een nachtkaars. Af en toe een storm in een glas water, dat door middel van het bekende kluitje en het riet wordt bedwongen. De Russen sukkelen nog steeds aan hun chronische kwaal, geldgebrek, en beginnen zoo langzamerhand te ervaren, dat met hun be loften ?lleen, vei der geen genoegen meer wordt genomen. De heeren beleven in hun eigen land ook weinig genoegen. De oppositie van Trotski is voorloopig gebroken, doch nu levert de graaninzameling en de geweldige corruptie weer heel wat zorgen. Uit de vele airestaties blijkt wel, dat de toestand nijpend is en dat de graaninzameling gedeeltelijk is spaak geloopen. De nieuwe Russische gezant te Parijs is door Poincaré ontvangen, waar bij een bespreking is gehouden over de hervatting der Fransch- Russische schuldonderhandelingen. Waar de Russen echter als voorwaarde voor een ge deeltelijke hervatting der achterstallige rente en amortisatie der oude schulden, steeds een groote leening verlangen van liefst maar eenige honderden procenten meer, ziet het er voor houders van Russische effekten niet naar uit, dat ze binnenkort iets van hun zuur verdiende spaarduitjes terug zullen zien. WAAROM IK LIEG. Heb ik het land aan hem, sinds den avond toen we over de arbeiders-beweging spraken, e^i hij op hartelooze wijze zeide: „lk zou die lui aan het verstand willen brengen, dat zij om te werken op deze wereld zijn en niet voor hun plezier."? Of is het nadat hij zijn kleine vierjarige krullebol een draai om de ooren gaf, toen het kind snikkend kwam vertellen, dat de meid een kip geslacht had, „en dat kippie zoo erg geschreid had, omdat het zoo zeer deed"? natuurlijk evenmin als zijne dochter de waarheid vernemen, hoewel hij met zijne kortzichtigheid al dat kwaad had aangericht. Regina twijfelde er echter niet aan, dat haar Willy, zoodra ze hem maar eens aan den tooverkring van die „hekserij" had onttrokken, zijn verstand opnieuw zou laten spreken; hij had dit immers al terstond getoond. Zeker zou ze nooit hebben toegestemd, dat slechts Willibaid's gevoel van eer tegenover zijne ver loofde hem den rechten weg had gewezen en zij een groote fout had begaan me' hem in te lichten, dat hij toch eigenlijk meer van eene andere hield. „Wacht maar, jongenlief!" mompelde zij woe dend. „Ik zal je leeren, zulke kunsten aan te van gen en je tegen je moeder te verzetten! Als ik je maar eerst weer op Burgsdorf heb, dan sta de hemel je bij." Op den bepaalden dag was de hertog met zijne gemalin en een talrijk gevolg op Furstenstein aan gekomen, cn van nu af was dit het tootieel van een leven vol luister en afwisseling, gelijk in vroeger tijden zoo menigmaal op het fraaie en uitgestrekt jachtgebied van „het bosJi" was geleid. De tegenwoordige vorst was evenwel geen harts tochtelijk jager, en zoo had het oude jachtslot van zijne voorvaderen jaren lang leeggestaan of was slechts met een vluchtig bezoek vereerd geweest. Nu echter het plan bestond, om verscheidene weken hier te vertoeven, kwam men in het groote kasteel voor al de gasten ruimte te kort. Verschei- denen hunner moesten in het naburig Waldhofen onder dak gebracht worden, waardoor de kleine stad, zoowel als de geheele omtrek, in feestelijke drukte en opgewondenheid verkeerde. De bezit- „Ik zal je dat janken wel af leeren, om zoo'n kip!" had hij het bevende kind toegesnauwd; en hij had de deur zoo hard dichtgeslagen, dat het heele huis er van trilde. Neen; het is al langer dat ik hem niet mag lijden; eigenlijk heb ik mijn zwager nooit kunnen uitstaan. Toen mijn zuster mij, na haar verloving vroeg: „Wij zullen met elkaar blijven omgaan, als altoos, niet waar, Hans? Wij zullen evenals vroeger elkaar deelgenoot maken van al-ons lief en leed," toen zeide ik vol jeugdig zelfvertrouwen: „Natuurlijk, kind; dat spreekt van zelf." Toen vond ik het ook natuurlijk, dat broer en zuster elkaar altijd zouden helpen en bij staan, en nooit de waarheid voor elkander zouden verbergen. Dat zou mij nooit moeilijk vallen^ meende ik. En thans verzwijg ik de waarheid voor haar; ben ik een leugenaar' Velleden week heb ik het eensklaps ont dekt; ik had er zelfs geen vermoeden van, en ik heb zeker niet voor spion gespeeld. Het is bloot toevallig in zijn werk gegaan. Maar thans weet ik, dat hij een bedrieger is; dat hij zijn vrouw bedriegt; zijn vrouw, mijn zuster. „Och, zie je, Robert heeft zijn gebreken; wie van ons heeft ze niet?" zegt mijn zuster, „maar hij is een brave, eerlijke man." Dat is onwaar! zou ik willen uitroepen. Hij is een charmour, aardig, gezellig, prettig, maar niet eerlijk! Ik heb het gezien, met eigen oogenHet was een koude, natte November avond; zoo een, die iemand het merg in de beenderen doet verstijven. Ik had zitten werken en was, vermoeid van den ingespannen arbeid, een eindje gaan omloopen. In gedach ten was ik de bolwerken omgeloopen en haa ik de dorpstraat ingeslagen; daar waar de straat in den Dennenweg uitloopt, had ik een oogenblik rondgekeken en toen was ik dien weg langs weer stadwaarts gegaan. Terwijl ik langzaam voortliep, hoorde ik voetstappen achter mij van twee personen en stemmen. De eene was van een vrouw; een prettige, volle, lachende stem: „Neen, zoo dom ben ik niet, om dat zoo maar te gelooven; dat moet je me eerst bewijzen vent," zeide ze. „Stil, daar gaat iemand voor ons," fluister de een mannenstem, die mij zonderling be kend voorkwam. Zij gingen langs mij heen. In. de duisternis waren zij geheel onkenbaar. Mijn stap regelend naar de hunne, volgde ik hen op eenigen af stand. Als twee schaduwen gingen ze voor mij uit; ik hoorde geen geluid. Eindelijk stonden zij stil. De vrouw scheen afscheid te nemen. Kort daarna ging ze met snelle schreden langs mij heen, den weg naar het dorp op. „Nu, tot morgen, vergeet het niet!" riep zij hem toe. „Ja, ja, liefste, tot morgen," klonk het antwoord. En toen liepen we elkander weer achterna; het was zijn stem geweest en zijn stap; maar ik wilde toch meer zekerheid hebben. Wij kwamen den Dennenweg uit, en nader- ters van kasteelen en landgoederen in de nabuur schap, die evenals vorst Adelsberg voor het mee- rendeel tot de eerste families van liet land behoor den, volgden natuurlijk het hof en brachten het najaar buiten door; bijna ieder had een aantal gasten meegebracht om van liet jachtvermaak te genieten, en zoo lieerschte er thans in het anders zoo stil, boschrijlc gebergte een buitengewone levendigheid en vertier, waarvan Furstenstein natuurlijk het middelpunt was. Op dezen dag waren al de vensters der boven verdiepingen van liet kasteel schitterend ver licht en op het voorplein wierpen de pektoortsen haar roodachtig schijnsel op de oude muren en torens, 't Was liet eerste groote feest sedert de komst van het vorstelijk paar, waartoe al de land bezitters uit den omtrek, de aanzienlijkste ambte naren van liet district, en eigenlijk allen uitgenoo- digd waren, die hierop aanspraak konden maken. Het kasteel, in grootschen stijl gebouwd, bevatte ook een aantal feestelijk ingerichte vertrekken, die nu in het heldere kaarslicht met haar ouder- wetsch maar kostbaar meubilair en het talrijk gezelschap, dat zich hierin bewoog, een allerprach- tigsten indruk maakten. Onder de ook in groote menigte aanwezige dames was de jonge vrouw van den Pruisischen gezant een nieuwe verschijning. De rouw over haar vader, die kort voor haar huwelijk was overleden, had haar tot hiertoe nog weerhouden om aan eenige feestelijkheid deel te nemen. Thans vertoonde zij zich voor het eerst in dien schitterenden kring, waar de positie van haar echtgenoot haar een be voorrechte plaats verzekerde, en door den hertog en zijne gamlin werd zij dan ook met in het oog vallende onderscheiding behandeld.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1928 | | pagina 1