PUROL bij Brand- en Snijwonden ROTTERDAM - - hoek Pannekoekstraat. LOGEER „Hotel-Restaurant! BOERENVISCHMARKT12, bij t PIET SIMONS zorgt Ingezonden Si 2 ONZE EILANDEN VAN ZATERDAG 28 JANUARI 192 8. ONZE 0 INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. stuur heeft gemeend te moeten invoeren. Er waren leden, die meenden, dat ze zes weken voor rekening van de vereeniging in één of ander ziekenhuis mochten doorbren gen, terwijl in 't geheel geen plan bestond, om zich te laten opereeren. Daar dit zuiver Sanatorium-ver pleging is, heeft het Bestuur besloten, na ingewonnen advies bij de heeren doktoren, dat voor observatie in een zieken huis slechts acht verpleegdagen worden ver goed. Er zijn meer Bestuursvergaderingen ge houden dan het vorig jaar, daar er besloten was, om de zes weken te vergaderen, met het oog op het toetreden van nieuwe leden. Dit bracht natuurlijk meerdere kosten, ver bonden aan het houden van vergaderingen, met zich. We hebben enkele kleine voordeelen ge? had. Enkele patiënten brachten geen vervoer en reiskosten in rekening. Hiervoor onzen hartelijken dank. Een lid stortte f 10,— in de kas, uit dank voor den genoten steun. Dat dit dankbaar aanvaard werd, behoeft bijna niet gezegd te worden. Alles evenwel tezamen genomen, kunnen wij echter tevreden zyn, hoewel er een klein nadeelig saldo is. Straks zal de penning meester U een beeld trachten te geven van onze financiën. Zijn de uitgaven aanzienlijk gestegen, de inkomsten zijn door het stijgen van het ledental ook geklommen. Was in het begin van het jaar het ledental 2953, met het sluiten van het boekjaar bedroeg het aantal 3525. Een vooruitgang dus van ongeveer 600 leden. Hoewel dit een flink aantal is, spijt het ons, dat wjj de 4000 nog niet be reikt hebben. Het aantal verklaringen, dat door den Secretaris afgegeven werd, bedroeg 62. Hier van waren bestemd voor: EudokiaRotterdam 21 Diaconessenhuisid. 15 St. Franciscusid. 4 Israëlitisch Ziekenhuis id. 2 Gemeentelijk Ziekenhuis. id. 1 Róntgen-instituutid. 7 Ooglij dersgesticht id. 1 Kinderziekenhuis id. 1 Polykliniek (voor het aan leggen van een gipsbed) id. 2 de Rijksklinieken Utrecht 3 de Rijksklinieken Leiden 2 de Adriaanstichting Hillegersberg 2 Het R K. Ziekenhuis. Groningen 1 Totaal 62 Drie dezer patiënten zijn overleden. Met enkelen wordt de verpleging voortgezet voor rekening van een andere instelling, daar de duur der verpleging de zes weken te boven ging Allen echter zijn uiterst tevreden ge weest over de behandeling in de verschil lende inrichtingen. Het Bestuur ontving van de leden talrijke tevredenheidsbetuigingen. Er zijn acht Bestuursvergaderingen gehou den. Deze vergaderingen waren steeds flink bezocht. Alleen een enkel lid kwam nimmer ter vergadering, daar hij door ambtsbezig heden verhinderd was. De vergaderingen kenmerkten zich steeds door een aangena- men geest. Evenals het vorig jaar hebben wij ons bereid verklaard, te helpen, waar men trachtte zusterverenigingen op te richten. Zoo is het dagelijksch Bestuur in overleg getreden met de afdeeling te Dirksland en te Ooltgensplaat van het Groene Kruis". In deze gemeenten is een vereeniging, als de onze, tot stand gekomen. Wpl is het treffend, dat het percent der bevolking, dat toetreedt in de verschillende plaatsen grooter is, dan hier. In alle ge meenten van ons eiland, waar men een ver eeniging heeft opgericht is het ongeveer 60 of hooger, terwijl Middelharnis en Sommels- dijk nog geen 50 haalt. De getallen zijn voor Middelharnis iets gunstiger, dan voor Sommelsdijk. Op een bevolking van ongeveer 4400 zielen, heeft Middelharnis 2134 leden, iets minder dus dan 50 der bevolking. Op een bevolking van meer dan 3600 zielen, heeft Sommelsdijk slechts 1391 leden, ongeveer dus 30 van het zielental. Nogmaals zag het Bestuur gaarne, dat velen de propaganda ter hand namen, om de achter blijvers te doen toetreden. De volgende ver gadering zou het beslist 4000 leden moeten zijn. Nog dient te worden medegedeeld, dat er besprekingen worden gevoerd, om te komen tot het oprichten van lighallen voor beide gemeenten. Dit vooral voor onze herstellende patiënten. De leiding in deze berust by onzen Eere-Voorzitter, Burgemeester den Hollan der, die met verschillende corporatie's zal trachten om tot dit mooie doel te geraken. Met den wensch, dat het nieuwe vereeni- gingsjaar voor de vereeniging goed moge zyn, en dat vooral het aantal leden steeds grooter moge worden, eindig ik dit tweede jaarverslag. De commissie van contröle bracht bij mon de van den heer Jb. van Zetten, daarna haar verslag uit, over het finantieel beheer. De rekening was door de heeren accoord bevon den en brachten hulde aan den penning meester voor zijn richtig beheer. Opgevallen waren de hooge kosten van sommige zieken huizen. Aanbevolen werd door de commissie in haar geheel om zoo veel mogelijk gebruik te maken van de Rijkspoliklinieken, waar de verpleging minsteus zoo goed is als elke andere inrichting. Dat daar voor de naastbe- 3taanden van den patiënt ook weer minder kosten zijn voor kleeding enz. met zich brengt, terwijl aan reisgeld om de patiënt te bezoeken geen meerdere kosten worden gevergd, daar die door de vereeniging, zooals vastgesteld worden gedragen. Daarna bracht de penningmeester zjjn ver slag uit als volgt: Kas verantwoording over liet jaar 1927. ONTVANGSTEN. Saldo per 1 Januari 1927 1827,82 Contributie7351,53 Vrijwillige Bijdrage12,66 Donateurs84,50 9276,51 UITGAVEN. Ophaalloon Boden. 208 Premie Boden93,04 Onkosten vergaderingen 34,75 Diverse onkosten24,61 Porti en Schrjjfbeh5,71 Drukwerk83,40 Verplegingskosten3269,81 Vervoerkosten844,27 Dokterskosten2700,10 Saldo Nutssp. 2430,88 82,44 2513,32 9276,51 Bruto Saldo2513,32 Te ontvangen rente Nutsspaarb. 74,58 Samen 2587,90 Nog te betalen ten laste van 1927: Dokterskost, n. sehatt. 500,— Verplegingsk.n.schatt. 200,— Premie Boden 171,12 Administratieloon 175, Premiereserve 8 weken a 152,- 1216,- 2261,12 Wekeiyksche Contributie te Mid delharnis bedraagt Wekeiyksche Contributie te Som- melsdyk bedraagt 326,78 92,99 59,65 152,64 De Voorzitter dankte de commissie voor haar onderzoek. De periodiek aftredende leden, de heeren C. van der Meide, Dr. J. Koenraad en A. J. Hoek werden herkozen. In de vacature Dr. S. Knöps werd ge kozen Dr. P. Knöps. Tot leden van de commissie van contröle werden aangewezen de heeren J. v. d. Meide, P. H. Boekhoven en Joh. Struik. Tot plaats vervanger de heeren G. van Eek, W Mjjs en K. Joppe. Gezien het voorgekomen is dat een zieken huis een leggeld rekende van/5,25, per dag, hetgeen abnormaal hoog genoemd mag wor den, stelde het bestuur voor het reglement zoo te wijzigen, dat niet^meer dan ƒ3,— per dag wordt vergoed, wat het gewone tarief is. Hiertoe werd besloten. Nog werd het reglement gewijzigd, naar ondervinding dat een patiënt een enkele week naar het ziekenhuis ging om wat op te sterken. Het Bestuur meende dat zulks onder sanatoriumverpleging behoorde en dat voor dergelijke gevallen de vereeniging niet is opgericht. Volgens advies van de doktoren is een observatietijd van 8 dagen gerecht vaardigd, wordt daarna niet operatief inge grepen, dan zal ook de vergoeding ophouden. Wordt na 8 dagen voor onderzoek opgenomen geweest te zijn, wel ingegrepen, dan tellen de dagen gewoon door. Rondvraag. G. van Eek vergeleek nog eens de cijfers van het aantal patiënten hier en in andere gemeenten en vroeg of het Bestuur mogelijk redenen hiervan wist, en zoo ja, of zy daartegen maatregelen kan nemen. Voorzitter zeide over die verhouding zelf weinig gezegd te hebben, alhoewel dit punt in el£e bestuursvergadering ter tafel is ge weest. Het Bestuur kan daartegen eigenlyk weinig doen wanneer een arts oordeelt dat het lid opgenomen moet worden, dan hebben zij dienovereenkomstig de verklaring af te geven, dat die patiënt voor onze rekening kan worden opgenomen. A. van Ês, zeide dat hy als bestuurslid over deze kwestie ook niet alles wil zeggen, was hij gewoon lid, dan zou hij meer in de vergadering kunnen zeggen. De vergadering heeft wel een vermoeden, doch dit kan niet altijd gezegd worden. Wel wil ikf zeggen dat elk vak een geheim heeft, ook het doktersvak. Pleitte daarna nog tot opname in de academische ziekenhuizen. Hierna werd de vergadering gesloten. Fonds 1918 ter bestrijding van Tuberculose en Kanker, Afdeeling Zuid-Holland. Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit. In het verslag over het jaar 1924 van het Centraal Bureau voor de Statistiek leest men onder de beschouwingen, handelende over kanker, de volgende beteekenisvolle zinsnede: „Kanker en andere kwaadaardige gezwel len, is naast tuberculose de doodsoorzaak, die het grootste aantal slachtoffers maakt. In 1924 werden in het Rijk 11.48 der totale sterftegevallen door kanker veroor zaakt, in 1923 11.42 De gemiddelde sterfte is steeds toenemend. Reeds staat zy aan het hoofd der sterfte." Wie kan vragen wij met zulke on rustbarende cyfers voor oogen, het wonder lijk vinden, dat het vraagstuk van den kan ker tegenwoordig meer dan ooit, ons aller belangstelling in beslag neemt. De geschie denis der kwaadaardige gezwellen onthult ons immers zoo menig geval van mensche- Hjke ellende en zwaar menscheiljk lijden Wij weten ook, dat niemand tegen kanker gevrijwaard is. Slachtoffers dezer ziekte val len in hutten zoowel als in paleizen, onder mannen ïn gelyke mate als onder vrouwen. En deze ziekte staat dus volgens de statisti sche berichten aan het hoofd der sterfteen neemt helaas nog steeds toe. Men is zooals vanzelf spreekt ijverig in de weer om een uitkomst te vinden tegen het gevaar, dat allen van de zijde van den kanker bedreigt. De studie van het vraag stuk is ter hand genomen in talrijke instel lingen voor wefenschappelyk kankeronder zoek. Hoofddoel is het vinden van de diepere oorzaak der kwaadaardige gezwellenen van het publiek, dat in de eerste plaats by dit alles geïnteresseerd is, wordt terecht ver wacht, dat het niet, in gebreke blijft om by te dragen in de materieele middelen, ten einde de niet geringe kosten dezer onder zoekingen te kunnen bestrijden. Maar de oplossing van het kankervraag- stuk langs dezen weg ligt nog in een ver verschiet en het wil ons derhalve voor komen, dat men in afwachting van de op lossing van bet kankerprobleem in de toe komst niet de arme lijders van heden uit het oog mag verliezen. Naast het kanker onderzoek behoort evenzeer de kankerbe handeling te worden gesteund. Want be handeling is met de ons heden ten dienste staande middelen in de meeste gevallen zeer wel mogelijk, indien slechts de patiënt tijdig den juisten weg daartoe inslaat. Naast de operatie, deze aanvullend of vervangend, is de stralentherapie tegenwoordig een belang rijk deel der behandeling van boosaardige nieuwvormingen geworden. Reeds jaren geleden werd derhalve te Rot terdam een aan stralenbehandeling gewyde inrichting: het Rotterdamsch Radio-Thera peutisch Instituut tot stand gebracht. Menig kankeriyder heeft in deze inrichting, die onder leiding van Dr. Lammers staat, ge nezing gevonden; velen hebben hulp en ver zachting gekregen zoolang deze met de ten dienste staande middelen te verkrijgen was. Maar kostbaar is de stralenbehandeling, zoo wel in de aanschaffing der hulpmiddelen: Röntgenmachines en Radium, als ook in de uitvoering eu behandeling zelf; enopmeni- gen patiënt drukt bovendien zwaar de finan- tieele last, veroorzaakt door het event, lang durige verblijf in het Ziekenhuis, indien ambulante behandeling ondoeDiyk is. Het Rott. Radio-Therapeutisch Instituut is door middel van een zelf geschapen fonds aan den nood van vele patiënten tegemoet gekomen. Maar dit fonds is te beperkt voor hulp in meer uitgebreiden zin. Hulp in het groot is echter noodig, meer dan elders in onze provincie Zuid-Holland, die met haar dichte bevolking van plm. 1.800.000 zielen aan het hoofd staat van de frequentie en van sterfte aan kanker, van alle provincies in Nederland. De werkzaamheden van genoemd, in onze provincie onmisbaar instituut, te steunen, is o.a. een taak, die het Bestuur der Afdee ling Zuid-Holland van het Fonds 1918 ter bestrijding van Tuberculose en Kanker met kracht ter hand wenscht te nemen. Door het ontbreken van dezen steun komt het helaas telkens voor, dat patiënten niet verder meer behandeld kunnen worden. Daar het Fonds 1918 ook de Kankerbestrijding ten doel heeft, hebben wij gemeend ons deze noodiydende gevallen te moeten aantrekken door de kosten aan de behandeling van deze patiënten verbonden, in overleg met" het Instituut, voor zooveel mogelijk, te voldoen. Het Bestuur twijfelt niet of een ieder zal met dit plan onvoorwaardelijk instemmen, en gezien dat aan de ten uitvoerlegging van dit voornemen zeer aanzienlijke kosten, doet het een beroep op de leden zelf, dat zij niet alleen het Bestuur getrouw zullen blijven, doch dat elk lid bovendien als propagandist zal optreden, waardoor bevorderd wordt dat zoowel nieuwe leden als donateurs toetre den en de giften op postrekening Haag No. 68730 aanzienlijk zullen vermeerderen. Een ieder Uwer heeft stellig in zijn naaste omgeving één of meerdere kankerpatiënten ontmoet en zal dus van harte elke poging, die kan aangewend worden om deze ziekte met vrucht te bestrijden, toejuichen. Helpt ons daarom de on- en minvermo gende ïyders en lijderessen aan deze vree- selljke ziekte te steunen door U onverwyid als lid (of donateur) aan onzen Secretaris, J. W. VAN AKEN Jr., Burgemeester van Hardinxveld, op te geven of Uwe giften te gireeren op Postrekening No. 63730. Minimum contributie f 1,per jaar. Het Bestuur der afdeeling Zuid Holland van het Fonds 1918, enz. Mr. J. WOLTMAN, Secretaris Generaal van het Departement van Oorlog, Voorzitter. L. J. DEN HOLLANDER, Burgemeester van Middelharnis en Sommelsdyk, Vice- Voorzitter. Ds. H. JANSEN, Leger en VJootpredikant, i.a.d. Penningmeester, Huygenspark 36A, 's-Gravenhage. Postrekening 63730. J. W. VAN AKEN Jr., Burgemeester van Hardinxveld, Secretaris. Mevrouw T. MEES Bouvin te Rotter dam én Dr. M. A. VAN ANDEL, Arts te Gorin chem, Leden. Geen gelden afdragen, dan tegen ontvangst van een Bewijs van Lidmaatschap. Wijkhuishoudster. De wijkverpleegsters hebben zich in wei nige jaren onmisbaar gemaakt. Al wat zij doen is tevens propaganda. Zij geven aan de zieken in het gezin de deskundige verzorging en verpleging, die de huisgenooten met den besten wil niet geven kunnen. Zoo gaanzy iederen dag van huis tot huis en leggen per dag soms tien en meer bezoeken af. Maar een ding ontbreekt er nog, als de moeder ziek is. Wie zal dan de aardappelen koken, de wasch doen, voor de kleeren zorgen en ai het vele, kleine werk, dat een hui vrouw van den morgen tot den avond bezig houdt Dan zegt menHet is daar een verlegen boel. Buurvrouwen komen eens een uurtje helpen, maar als de ziekte lang duurt, verflauwt de hulpvaardigheid al gauw. Geld, om een nood hulp te nemen, is er niet. Ziekte brengt toch al zooveel kosten mee. Hier is een vraagstuk waar al heel wat over geschreven en ge sproken is, maar het bleef onoplost. In Rot terdam wil men nu een proef nemen met de instelling van wy'khuishoudsters. Vrou wen, die het werk willen verrichten en gezinnen, die de hulp noodig hebben, zullen elkaar vinden door middel der Gemeentehjke Arbeidsbeurs, die alle medewerking heeft Door de ervaring zal men pas kunnen vast stellen, welke eischen van geschiktheid men zal moeten stellen en hoeveel het loon zal bedragen enz. enz. De moeilijkheden zullen blijken met het werk, maar dan ook zeker weggenomen kunnen worden. Het mooist zou zy'n een stelsel van verzekering, zoodat men tegen een kleine contributie de hulp der wijkhuishoudster kan kiijgen. Heeft men die niet noodig, des te beter. Zoo betalen de gezonde immers voor de zieken. Moet men de hulp in loon betalen, dan zal dit, hoe matig ook berekend, allicht voor velen een bezwaar zyn. De wijkhuishoudster behoeft ook niet den geheelen dag in een gezin te zy'n. Het aller? noodigste zal ze moeten doen. Een flinke, practische vrouw zal aanpakken en in een uur of drie al heel wat doen. Als moeder later weer gezond is, kan alles weer in de puntjes in orde gebracht worden, maar de kachel moet branden, het eten gereed wor den gemaakt, de bedden gedaan en meer noodzakelykheden. Het idee is er, in Rotterdam ook de moed, om het aan te pakken en al werkende kan men ook wel de manier vinden, om het idee zoo goed mogeiyk uit te werken. En het zal zeker navolging vinden en de wijkhuishoud ster zal even snel onmisbaar zijn als de wyk- verpleegster. De Ver. voor Huisvrouwen heeft het plan aangepakt. Er komen cursussen op de Huishoudscholen tot opleiding der wyk- huishoudsters. Niemand is onmisbaar maar de huismoeder kan toch wel heel slecht gemist worden. Wie zal haar werk doen? Wie voor de kinderen zorgen, alszy ziek is? De wijkhuishoudster zal niet alles maar wel veel en het noodigste kunnen doen. VERSLETEN. Hij was goed bekend in het dorp, de oude vader Jerome de horlogemaker. Men had hem ook reeds zooveel jaren-zien zitten voor het lage venster van zijn ouden winkel, die goed voorzien was van horloges van allerlei soort, pendules en wekkers. Hij zat daar steeds over zijn werk gebogen, het vergrootglas voor het oog, het fijne tangetje in de hand, versleten veeren of radertjes te herstellen of door andere te vervangen. Op marktdagen was het bijzonder druk; jn winkel stond voortdurend vol, en het was dan bepaald levendig in het anders zoo stille straatje. De boeren kwamen dan ge repareerde horloges of klokken ophalen. Als ze na volhardende pogingen er in geslaagd waren, eenige stuivers af te dingen, ver trokken ze weer met van voldoening stralen de gezichten, om in het tegenoverliggende café „Het Witte Paard" hun borrel met suiker te gaan drinken. Een royale boer noodigde Jerome wel eens uit mee tedrin ken, een uitnoodiging, welke door de laatste nooit werd afgeslagen. Ook nu werd Jerome verzocht mee te gaan, doch Jerome ver school zich achter een handig voorwendsel en bleef in gebogen houding over zjjn werk zitten. Den laatsten tijd werd hy zwaar moedig, hij was niet meer zoo spraakzaam en slechts zelden kwam er een glimlach op zijn gladgeschoren gelaat. De dorpsbewoners beweerden, dat Jerome in zijn jeugd een ongelukkige liefde had gehad en dat de herinnering hieraan, hem zyn ouden dag vergalde. Het was de laatste dag van het jaar. De avond viel, maar vader Jerome zat nog over zyn tafel gebogen, by het licht van de lamp. De hoeken der kamer werden maar half verlicht, zoodat de vlammen der openstaande kachel, grillige schaduwen wierpen op de kale muren. Maar de oude Jerome werkte niet, hy luisterde naar het eentonig tik-tak der klok ken, die aan den muur hingen, hy hoor de de veeren uitzetten en weer inkrimpen, en misschien voor het eerst in zjjn leven dacht de grysaard aan het snel vervliegen van den tyd. „Alweer een jaar dat voorbijgaat, mompel de hij, terwijl hy met zijn oog de wyzers volgde van een voor hem staande pendule. Op deze pendule stond in verguld zink een herder, die aan een herderin een bloem aan bood, welke zy lachend aannam, dit deed hem terugdenken aan lang vervlogen tyden. Hy begon te pijnzen, terwijl hij mettreurï-' gen blik naar zijn tafel keek, waarop de stukken lagen van een zoo juist uit elkaar gehaald horloge. „Och! zuchtte hij droevig, „het is het horloge van Marie... Op het oogenblikook een oudje, evenals hij; oud als het horloge, dat zij hem gebracht had en waar geen her stellen meer aan was, weil het finaal was versleten. En toch om haar, om haar alleen, was hy geworden wie hy was, een oude, eenzame vrijgezel, die hier zou sterven een zaam en verlaten, door geen verwanten be treurd... Hij had Marie als jong meisje be mind, toen ze met een lach op de lippen zyn venster voorbyging, of met haar groote oogen verwonderd voor zyn etalage bleef staan. Hij was te schuchter geweest en had zijn hartsgeheimen niet tijdig kenbaar ge maakt. Marte trouwde met een forsch ge bouwde boerenzoon, doch Jerome was haar biy'ven beminnen en kon haar beeld niet uit zijn eenvoudig hart verdrijven. Toen Marie na eenige jaren weduwe was ge worden, was zijn hoop weer opgevlamd, doch hoe hy ook naar haar verlangde, nim mer had hij zich durven verklaren. Altijd had hy gewacht, de tijd was voorbij gegaan en nu was het te laat... voorgoed uit. INGEZONDEN MEDEDEEL1NG Speciaal HOEDEN en PETTEN Sport- en Reispetten vanaf I 0,75 Lakenpetten, kleurhoudend vanaf 1 2,50 Gleufhoeden, flieuwste kleuren v.af f 2,75 Stijve Hoeden vanaf I 2,95 Hooge Hoeden vanaf f 7,90 Plotseling kwam er leven in den winkel de kleine koekoeken begroetten elkaar van den eenen muur naar den anderen, de groote klok met gewichten ratelde en deed haar twaalf slagen hooren, het was middernacht, het jaar was om. De oude Jerome werd hoe langer hoe treuriger gesteld. Het gevoel van het onher stelbare werd in hem wakker. Hy was oud zyn leven liep ten einde... Een toekomst was er niet meer voor hem. ïn gedachten maakte bij zyn levensbalans en kwam tot de teleurstellende ontdekking, dat deze balans een groot nadeelig saldo aanwees. Een kloppen op de deur stoorde hem in zyn overpeinzing. Hy" deed de deur half opeD, een oude vrouw," gehuld in een wijde mantel, trad den winkel binnen. Het was de oude Marie. „Nog aan het werk, vader Jerome?" vroeg ze. „Je zult nog ziek worden; het is hier veel te koud. Ga met my mee, dan kunnen wy eenzamen elkaar wat gezelschap houden". En omdat Jerome met het hoofd schudde, ging ze voort: „Kom nu maar, dan kun je bij de warme kachel zitten en zal ik je onthalen op warme kastanjes met witten wijn. Ik vind, dat je er den laatsten tyd zoo bedroefd uitziet en daar ook ik me hedenavond zoo eenzaam gevoelde, besloot ik je eens te onthalen. Geloof me, oude vriend, het doet me verdriet, als ik je zoo zie treuren". De oude hief zyn hoofd op en haar aan ziende zeide hij„Zeg eens Marie, ik wilde je wat vragen. Vroeger, weet je, heel lang gele den, toen we beiden nog jong waren, heb ik je lief gehad, vurig bemind... En gij?" Het oudje begon te lachen. „Maar Jerome, wat zeg je daar? Daar weet ik me niets van te herinneren!" De oude hernam: „En toch, als ik hetU gezegd had, zoudt ge mij dan hebben aan* gehoord „Misschien wel," antwoordde ze, „ik geloof van wel." Er heerschte een oogenblik stilte, terwijl beiden in gedachten verdiept schenen. Toen vroeg het oudje, die haar horloge op tafel zag liggen, om toch iets te zeggen: „Ishet in orde?" „Uw horloge, mijn oude vriendin, is zooals jij en ik; het is versleten, 6p.Het zal van onze liefde niets aanwijzen, neen nooit..." En de oude Marie vertrok weenende, ter wijl de klokken de eene na de andere opnieuw sloegen... verkondigende, dat het één uur na middernacht was... Domine's gedwongen huwe lijksaanzoek. De avond viel juist in. James King ouder ling en diaken, was op bezoek geweest bij de domine en had deze in een alles behalve opgewekte stemming achtergelaten. De domine zat als versuft, het hoofd op de han den gesteund, de onvoltooide preek naast zich, want hij gevoelde zich totaal terneer geslagen. Afstammend van arme, hoewel fatsoeniyke boerenfamilie, was hij opgevoed voor een leven, waarvoor hij geheel onge schikt was, omdat een overleden tante hem een beduidende som had nagelaten, op de uitdrukkeiy'ke voorwaarde dat hy domine moest worden. Dus was-John Smith op een leeftyd, waarop andere mannen zich reeds gevestigd heb ben en zijn getrouwd, naar Glasgow ver trokken om daar de universiteit te bezoeken. Hij was een lange magere figuur, die altijd alleen van en naar het college ging, want hij maakte zich geen vrienden onder de andere studenten, gedeeltelijk omdat hij zooveel ouder was dan zij, en gedeeltelik uit een verlegenheid, die by na een pbysiek gebrek was geworden. Maar dat alles was lang geleden voor hij beroepen was in de kleine gemeente in de Schotlandsche Hooglanden, zich nestelend tusschen heuvelen en dalen en bewoond door eenvoudige menschen, die hem liefde en eerbied toedroegen. Echter, op de een of andere manier was er langzamerhand een gevoel ontstaan, dat de domine zijn plicht verzuimde. Het bestond enkel onder eenige winkeliers en boeren, die den toon aangaven en kwam hierop neer, dat de domine al lang een vrouw had moeten nemen. Bijna allen hadden dochters of zusters, die maar al te genegen waren, om die plaats te vervullen. Twaalf lange jaren had hij nu al onder hen gewoond en zy wilden geenerlei aanmerking maken op zijn manier van leven. Het was goed en passend, dat een domine niet ver vuld was van vrouwen en ze op een afstand hield, en het was algemeen bekend, dat hij nooit tot een vrouw sprak, als het niet be paald noodzakelijk was, en dan nog lichtte hij zijn opmerkingen tot den zolder of den vloer. En toch was hij verplicht te trouwen, vooral nu hij zoo ongelukkig was geweest op het gebied van huishoudsters. Hy had alle soorten geprobeerd jonge, oude en van middelbaren leeftijd de eene bleek nog erger dan de andere, tot de climax kwam. De laatste nog wel een geheel- onthoudster van sterken drank met grijze haren had haar oog laten vallen op den oudsten diaken. Dat had de zaak beslist. Er werd een vergadering belegd en men kwam tot het besluit, dat het eenige middel om uit deze moeilijkheid te geraken was, de domine moest trouwen. En de vrouw werd ook gekozen Belle Lauder, de zuster van dén schoolmeester, een'knappë flinke vrouw, met een overvloed van gezond verstand en niet te jong. Aan James King, een man van ondervinding, die wel drie vrouwen had ge had, was de taak opgedragen, om het met den domine in orde te brengeü. Maar de domine was koppig, zei dat hij liever wou honger lijden met een korst brood, dan gedreven te worden tot een hu welijk, met wie dan ook. Niet dat hy iets té zeggen had op Miss Belle; zij was beter dan de meeste anderen, daar zü' zich uit sluitend met haar eigen zaken bemoeide, maar door zïjn opgedane ervaring vertrouw de hy eenvoudig geen enkele vrouw meer. Men mocht hem afzetten of schorsen, hem aanklagen by het kerkelijk bestuur als heb bende een wanordelijke huishouding, dat was zijn ongeluk, maar niet zijn schuld, en hij zou wel een gemeente er aan geven, maar nooit zich zelf. James King vreesde al dat zijn zending hopeloos was, maar voor hij vertrok speelde by zijn laatste troef uit. „Nu domine" zei hy droogjes met de hand op den deurknop, „U moet het dan maar allemaal aan het meisje zeggen, ik wil het tenminste niet doen, nu zij zich genegen heeft verklaard." Om de waarheid te zeggen, Belle wist er niéts van, om haar langs dezen weg een tehuis te bezorgen. „De hemel helpe my!" dacht de ongeluk* kige man, van alle kanten in het nauw ge dreven. - En zij scheen genegen te zijnl En zit er op te wachten dat ik haar kom vragen 1 Vrouwen voelden zulke dingen diep, had hij wel hooren zeggen; misschien zou zy denken, dat hij met haar gespeeld had. Den ganschen nacht liep hy heen en weer en toen de dageraad rooskleurig over de heuvelen lichtte, was hy nog niet tot rust aannemen als hy. In zyn less een klein boekje weggeslote. dikwyls in het geheim zat oude dagen te Glasgow was het^J door een Roomsch Katholiek h^S die in hetzelfde pension woond, I op en lasi „De angel van het' weggenomen, als wy ophoude H strijden." „Zoo gij uw kruis gtf zal het u dragenwaar alle lijden zal zyn." „Als gij i- wegwerpt, zult gij ongetwijf|H vinden, en misschien een zw^H Ja, Belle was zijn kruis. tot haar gaan, niet haar ontvlB De schaduwen verlengden velden, toen de dominé zijn vH de school. Bij het vuur in deiH Belle een huisjasje van haar.M stellen; het licht van het vuurIH haar gelaat en verborg de riizS bykans mooi. Toen de domiH sprong zy op en maakte veront:H over de afwezigheid van haar bfl aan denkende, dat het bezoek H den. „De drommel hale die 'tH delijke beschroomdheid was I tusschen knapen en meisjes, H een bedeesde man niet wat vH „Mijn huishoudster," begonia- beter gebleken dan haar voorgfl nog erger hoe we werd wegens haar grijze harei treffend bewijs van de verdcj menscheiyke natuur, van de wit bij vrouwen." Zonder zich te verdedigen teg< haar sekse aangedaan, bood z hulp aan, bij het kiezen eener ni stige, daar de man blijkbaar das zij waardeerde het, dat hij hiel kwam en geen advies ging v; getrouwde vrouwen. Maar nu kreeg hy eensklaps koe bij de horens te vatten. ,Miss Bella," zei hy, „ik b« voor vrouwen en de pastorie nederige woning, hoewel goedjM een oude vrijgezel als ik- De r; oud lied, dat mijn moeder placB kwamen mij in de gedachte: I Want ach! 't gebroken ha Geen tweede lent. „Zijt gij het daarmede eens, j. Was het de domine, die da» man, die alle vrouwen schuwde oude vrijster blijven? Het eenv was met een glans overtogen,1 schroomd tot hem opzag met oogen en gloeiende wangen. „Misschien geen tweede lent: soort van nazomer... dien d waardeert, na al de koude erf en teleurgestelde hoop." Zooals hij gezegd had, was t voor vrouwen, maar hij begn zoo zijn opoffering groot was, gfl zijn belooning; want met de kor in de pastorie, kwam er een ei huiselijke onaangenaamheden. en het gebruiken van een r is een kwestie van vert DOE ZULKS IN HET HUI UW VOOROUDERS DIT te ROTTERDAM Hij wierp een blik op de vervlogen jaren en hij zag weer zichzelf als een schooljongen, die de deur der hut binnenkwam, met een riem, waarin eenige versleten boeken, in de hand. Daar binnen stond zijn moeder aan de waschtobbe, met een voet de wieg van zijn kleine zusje in beweging breDgend en hierbij de woorden eener oude ballade neuriënd: Want ach! 't gebroken hart kent Geen tweede lent! Waren die woorden niet onheilspellend? Had hy niet gehoord, dat Bella eens een roman had gehad, die in droefheid eindigde? Een medisch student had niet eer zijn studiën volbracht, of een koude, die hij in de operatie zaal had opgedaan, vestigde zich op zyn lon gen en het arme overwerkte lichaam had geen weerstandsvermogen meer gehad en dadeiyk den ongeiyken strijd opgegeven. Ja, hy zou dien middag tot haar gaan, als de catachisaties waren afgeloopen. Zy zou hem afwyzen, maar zy was te trotsch om er met den ouderling over te spreken. En geen ster veling zou ooit die afwijzing zoo dankbaar (Buiten verantwoordelijkheid dei Noderlandsche Spaarbank (Di Woltman) te Hilversum onff regeling:. Geachte Redactie! Het publiek verwart zoo meni bank en spaarkas met elkaar, gewenscht voorkomt er opmer' maken, dat bovengenoemde sp. Nederlandsche Spaarbank te Hl werkelykheid een soort verzeil ling(spaarkas) is, vandaar datz toezicht der Verzekeringskamer] plaatst onder de noodregeling. Deze z.g.n Spaarbank heeft ij met onze particuliere spaarban deze laatste uitsluitend bevoTd sparen op het oog hebben en g loos door hunne Bestuurders woi is de Nederlandsche Spaarbank een instelling, welke niets a dan winst voor de ondernemer Wil het publiek weten, of der echte Spaarbanken te mak het dan opletten of de Spaarban contröle van het Nederlandse Bureau te Amersfoort, opgeric Nederlandschen Spaarbankbond Instellingen als de Nederlan bank te Hilversum kunnen en z nimmer behooren. Met dank voor de plaatsing, De Directeur i 'Spaarbank Bu G. H. Amersfoort, 23 Jan. 1928.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1928 | | pagina 2