en Bank
EERSTE BLAD
Geeft U op als Abonné.
s
ELS,
Adverteert in „Onze Eilanden"
delharnis, Brielle, Ooltgensplaat
ARKAS 4%%
ZATERDAG
21 JANUARI 1928
DWAALLICHTEN.
DOOF?
Gehoorapparaten Centrale
H. C. SCHOONENBERG
RECHTZAKEN.
Huldiging der Koningin-Moeder.
h«
vloekend.
Welsprekender dan woorden zijn de tonen,
die hij tot haar alleen richt: zij verstaat zyn
taal duidelijker dan als zij in een geopend
boek leest. Een vreeselijke beschuldiging
tegen haar coquetterie, haar spelen met wat
hem 't heiligst is, zijn kunst. Zij gebruikte
hem als een speelgoed, een draaiorgel, niets
meer, en hp schonk haar zijn hart, zijn groote
edele kunstenaarsziel
En zij begreep het nu, maar te laat! De
stoomboot [snelt heen, de klanken zijner
viool worden zwakker en zwakker, zij ster
ven weg over de golven, zij ziet zijn kleine
gestalte kleiner worden, maar is dat zins
bedrog of werkelijkheid?
Hij heft zijn instrument, zijn geliefde viool
hoog op boven zyn hoofd, dan slingert hij
ze van zich af, verre de golven in, het schip
na, dat haar medevoert, zijn sirene! Dan
ziet zij nog hoe hij in elkaar zakt, en dan
wordt alles omneveld voor haar oogen
de afstand doezelt alles weg.
Dorinski heeft zijn zwanenzang gespeeld
en kwijnt sedert jaren weg in een gekken
huis. Lady Gwendolon is altijd nog een zeer
schoone vrouw. Zij houdt veel van muziek,
doch als ze soms Poolsche klanken hoort,
trekt er een wolk over het schoone gelaat.
GEVANGEN VERLANGEN.
Smachtend, als de vogel, gekerkerd in het
[kooitje,
Hangend in den hof, tusschen het lent'
[gebladert,
En klagend sjilpt tot de uitverkoor'ne nadert,
Die kweëlt haartoe en komt straks in de
[sneb een strooitje.
Zie, hoe z' in 't kooitje fladdert, het kopje
[stootend stuk;
Dan neervalt, en hijgt, en hijgt met trillend
[beven,
Wijl steeds de liefste zingt, onder 't haar
[tegenzweven.
't Is lente, lente; o, kom. o, kom, ons
[wacht 't geluk.
Zoo in 't hart in stadskoortskooi
['k verlang naar duin en zee,
Staag lokkend in den droom met lieflijk
[ruischen
Een groote alikruik van 't strand genomen
[mee
Vertolkt, vertroostend vaak aan't oor't ver-
[rukk'lyk bruisen.
M. d. O.
uren
t
derijen
ia 38
I. 745,
NJh
veer I
LEN
wen-
flacon.
lacon.
e
omloop
ekerd.
der volle
ed, geld
DAM.
r brief,
en door
Hen, een
pillen.
10 ct. per V, ons.
pons - Kekening-Courant
RT SAFE-LOKETTEN
T ALLE BANKZAKEN
.D OP HYPOTHEEK
den le Zaterdag van elke maand, des middags
RSHOEK; te OUDE TONGE iederen Vrijdag-
Hotel DE WEERD.
Prijs per kwartaal
f i-
Losse nummers
„0,07*
Advertentiën v. 1—6 regels
1,20
Elke regel meer.
0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,— per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Week-revue.
We leven in onze moderne maatschappij
ontzettend snel. Het is een voordurend jagen
en nauwelijks heeft het oude voldoende tijd,
om plaats te maken voor het nieuwe. Nieuwe
ideeën breken zich baan met ongekende kracht
en dwingen ons tot op zekere hoogte, hier
aan mee te doen. Deze nieuwe ideeën open
baren zich ook op het gebied der baldadig
heid. Nadat we de A msterdamsche inktwer
per hebben gehad en de Rotterdamsche
kuitenprikker, geniet Rotterdam de primeur
van een ruitenkrasser. Deze vandalen schij
nen er een genoegen in te vinden, onschuldige
spiegelruiten door krassen hopeloos te be
derven. Er loopen meer gekken rond, dan er
opgesloten zitten en dit wordt ten overvloede
nog eens bewezen, door het feit, dat dit
sinistre bedrijf in andere plaatsen reeds na
volging heeft gevonden. De aandeelhouders
van glasverzekeringsmaatscbappijen beleven
een angstige tfld. Dergelijke baldadigheden
zijn zeer moeilijk te constateeren en ondanks
uitgebreide politiemaatregelen is het nog
niet gelukt de snoode bedrijvers hiervan op
te sporen.
Onze Postchèque en Girodienst heeft zjjn
tienjarig bestaan herdacht. Dit staatsbedrijf,
dat vooral in het begin een doorn in het oog
was, van verschillende leiders van het bank
wezen, heeft zich in deze tien jaren van
haar bestaan ontwikkeld van een klein ver
lies gevend bedrijfje, tot een machtige,
winstgevende en zeer nuttige instelling. Aan
gevangen met vier duizend rekeninghouders,
heeft dit bedrijf zich zoodanig ontwikkeld,
dat heden b[jna honderd dertig duizend reke
ninghouders hierbfl zyn aangesloten.
Bij de invoering van de centralisatie in 23,
scheen het een oogenblik, of deze instelling
nog vlugger zou verdwijnen, dan ze was
opgekomeD. De verwarring nam zulke afme
tingen aan, dat zelfs tot een voorloopige
sluiting moest worden overgegaan. Heele
pagina's heeft de pers hieraan toen gewijd
en de drukinkt vloeide rijkelijk, om uiting
te geven, aan de Hollandsche verontwaar
diging. Deze verontwaardiging was volkomen
gerechtvaardigd, doch hetgeen nadien onder
de leiding van den Heer Lazonder is ver
dicht, dwingt bewondering af. Op de ruïnes
van het ingestorte bedrijf, is een gezonde
zaak opgebouwd, dat zich in een zeer korten
tijd een belangrijke plaats in het algemeen
geldverkeer heeft veroverd.
De verdere uitbreiding gaat gestadig voort
en het is te voorzien, dat het aantal rekening
houders met nog duizenden zal toenemen.
Oorspronkelijk werd over het tegoed bij deze
dienst 2 rente vergoed, dat nadat het eerst
tot lè% was teruggebracht, met ingang van
jan. '25 voorloopig is afgeschaft. Als gevolg
van deze maatregel is het totaal tegoed der
rekeninghouders met de helft gedaald. Om
trent de weder invoering van rentevergoeding
is nog geen beslissing genomen. De leiders
kunnen met voldoening, ondanks 1923, op
deze tienjarige periode terugzien.
We zullen over eenigen tijd worden ver-
FEUILLETON.
E. WERNER
VERTALING VAN HERMINA.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
32)
„Wel, zijt ge daar eindelijk!" klonk Egon's
stem door de deur. „Ik dacht dat ge in den grond
waart verzonken! Is die ongelukkige brieven-
tasch eindelijk terechtgekomen?"
Rojanow wendde zich om. Hij had het voor
wendsel, dat hij te baat had genomen, bijna geheel
vergeten.
„O ja," antwoordde hij verstrooid. „Het ding
lag op de trap."
„Dan zou de torenwachter 't ook wel gevonden
hebben. Waarom zijt ge niet teruggekomen? 't Is
al heel beleefd, mevrouw van Walmoden en mij
zoo zonder complimenten in den steek te laten!
Gij hebt haar niet eens goedendag gezegd! Zij zal
je ook niet vriendelijk meer aankijken!"
„Dat ongeluk zal ik mij getroosten," zeide Hart-
mut, de schouders ophalend. De jonge vorst kwam
naderbij en legde hem schertsend de hand op den
arm.
„Wel zoo? Misschien omdat ge eergisteren al in
ongenade zijt gevallen! 't Ligt toch anders niet in
je aard om weg te loopen, als ge een praatje met
een mooie vrouw kunt houden. Maar ik weet 't wel,
het heeft hare Excellentie behaagd, je den tekst
biy d met de radiobelasting. Zoo langzamer
hand blijft er niets meer over, of we zul
len er voor hebben te dokken. De^ meer
malen twijfelachtige voordeelen onzer maat
schappij moet stevig worden betaald. De
opsomming waarvoor we wel hebben te
betalen aan belasting, zou een heele kolom
beslaan. De radio, de schitterende vinding
onzer techniek, die het mogelijk maakt, om
rustig in de stoel gezeten, de halve wereld
door het draaien aan een paar eenvoudige
knoppen in onze kamer te brengen, zal ook
de zegeningen van de politiek voor hen,
die graag grondig wenschen te worden
georiënteerd, in deze wijsheid, opent dit
wijdsche perspectieven.
Door slechts te draaien aan zjjn knopje, zal
hij achtereenvolgens college ontvangen van
straks vijftig politieke partijen en kan hy
zich tegoed doen aan politieke stampot, of
hors d'oeuvre. Omtrent de resultaten hiervan
zijn we eenigzins sceptisch gestemd en voor
loopig prefereeren we ons Hollandsch keu
kenproduct met worst.
Op de algemeene vergadering van de N. W.B.
te Utrecht, zijn zoodanige besluiten genomen,
dat een oplossing van de relletjes is te ver
wachten. De ontzetting van den heer F.
Hirschman en B. Swaab de Beer is verwor
pen met groote meerderheid van stemmen,
(Adv.
waardoor deze functionarissen zyn gereha
biliteerd. Het gevormde interum.bestuur,
bestaande uit F. Hirschman, Mr. van Hooff
en G. Hogenkamp, zal een eereraad benoemen,
die binnen drie weken rapport zal uitbren
gen, over de gestes van bestuursleden. Het
wieletje is dus voorloopig weer gesmeerd
en het is te hopen, dat het verder voor
droogloopen wordt behoed. De sport wordt
door zulke onverkwikkelijke gebeurtenissen
niet gediend en daarom is het te wenschen,
dat het mes goed in de wonde wordt gezet
en dat alle vuil grondig wordt gereinigd.
Buitenland.
Met groote belangstelling wordt heden
het verloop van het pan-Amerikaansche con
gres te Havana gevolgd. Een en twintig
Amerikaansche republieken zfln hier ver
tegenwoordigd, om door middel van dit con
gres de binneulandscbe welvaart te verhoo-
gen en de bevordering der internationale
vrede te dienen. Het tragische van al deze
conferentie is, dat het resultaat altijd in
wanverhouding staat, tot het voorop gezette
doel. In schitterende redevoeringen hebben
de presidenten van Cuba en de Yereenigde
Staten de groote lijnen in de toekomst uit
gestippeld.
Zulke redevoeringen zijn een dankbare
gelegenheid, de bittere pillen welke een ieder
voelt, doch door niemand met een woord
of gebaar worden aangeroerd, te verbloemen.
te lezen over je gewone uitvallen op Duitschland,
en het verwende heertje heeft dit kwalijk genomen!
Nu, door zulke lippen wil men zich anders de
waarheid wel eens laten zeggen!"
„Gij schijnt in éene verrukking te zijn!" zeide
Hartmut spottend. „Pas op, dat haar man niet
jaloersch wordt, hoe oud hij ook is!"
„Ja, 't is een wonderlijk paar!" mompelde Egon,
als verdiept in zijne eigen gedachten. „Die oude
diplomaat met zijn grijze haren en strak, onbeweeg
lijk gelaat, en die jonge vrouw met haar stralende
schoonheid, als
„Als een noorderlicht, dat uit een ijszee opstijgt!
't Is maar de vraag, wie van de twee lager onder
het vriespunt staat!"
De jonge vorst lachte luid bij deze vergelijking.
„Zeer dichterlijk en zeer ondeugend uitgedrukt!
Overigens hebt ge niet geheel ongelijk, want ik
heb ook iets van dien poolstroom gemerkt, die een
paar malen zeer afkoelend langs mij heenstreek;
maar dat's een geluk anders was ik op dat mooie
vrouwtje misschien reddeloos verliefd geworden?
Wat dunkt je, willen we nu maar opbreken?"
Hij begaf zich naar de deur om den knecht te
roepen. Op het punt van hem te volgen, wierp
Hartmut nog een blik naar buiten, waar op een
open gedeelte van den weg het rijtuig van den ge
kant wederom zichtbaar werd, en onwillekeurig
balde hij de hand tot een vuist.
„Wij spreken elkander nog wel eens nader, mijn
heer van Walmoden!" mompelde hij. „Nu zal ik
blijven! Ge moet niet denken dat ik uw bijzijn
ontvlucht! Nu zal ik mij door Egon aan het hof
laten voorstellen en alle zeilen bijzetten om mijn
werk te doen opvoeren. Dén zullen we eens zien,
of gij mij nog als den eersten den besten avontu-
En ook hier is van deze gelegenheid een
dankbaar gebruik gemaakt. Het belangrijkste
punt, de politieke verhoudiDg tusschen de
Yereenigde Staten en de overige republieken,
zal op dit congres wijselijk niet worden be
handeld. Met steeds groeiende vrees zien de
kleinere republieken, dat de Yereenigde Sta
ten hun invloed in zuidelijke richting, voort
durend verder uitbreiden. Het feit, dat zelfs
eenige tientallen malen militair werd inge
grepen door Uncle Sam, in een buiten de
Unie gelegen geschil geeft aan deze vrees
meer dan gegronde redenen. Doch waar nie
mand de moed of lust heeft, tegenover de
machtige broeder op te treden, zal dit vraag
stuk niet worden aangesneden.
De verschillende militaire interventies van
de Vereenigde Staten, staan in scherp con
trast met de gehouden rede van Coolidge,
waarbij deze betoogt, dat de souvereiniteit
van kleine naties wordt geëerbiedigd en dat
een meeningsverschil niet door een beroep
op macht, doch door toepassiDg van recht
vaardigheidsprincipes en gelijkgerechtig-
heidsprincipes moet worden opgelost. Voor
het welzjjn der wereld is het jammer, dat
er tusschen de woorden van leidende staats
lieden en hun daden, vaak een onoverkome
lijke kloof ligt. Eenvoudigen van ziel wanen
zich reeds in een aardsch paradys, als ze
al die mooie betoogen en beloften lezen.
Voor dezulke is het maar goed, dat de Cu
baansche president in zijn redevoering, bij
het door hem aangeboden banket gehouden,
al vast de mogelijkheid van een mislukking
aanroert. Plotseling te dragen leed valt dub
bel zwaar, zoodat een voorzichtige voorbe
reiding gewenscht is. Natuurlijk zijn op deze
uitlating eenige zoetigheden gevolgd, om de
wrange smaak wat te verdreven. Dit aange
boden banket was erg nat (lees er werd stevig
gedronken) hetgeen ook zeer bevorderlijk is
voor het wegspoelen van wansmaken. We
zullen voorloopig nog wel hoopvolle berich
ten hierover ontvangen, doch het resultaat
zal wel zijn, dat als gevolg van deze confe
rentie, een prachtige vergulde vrucht zal
worden geboren, die mede doorzijn verguld
sel, zeer velen zwaar op de maag zal liggen.
De onderhandelingen tusschen Frankryk
en Amerika over een anti-oorlogspact te ge
raken, zjjfl zooals reeds geruimen tfld te
voorzien was, op een mislukking uitgeloopen.
Het bereikte voordeel van deze onderhande
lingen is, dat beider standpunt inzake de
beveiliging, duidelijk is uitgekomen. Er wordt
nu nog gewerkt aan een Fransch-Ameri-
kaansch arbitrage-verdrag. De goede ver-
wachtigen, welke hierover worden gekoes
terd, doen de teleurstelling over de eerste
onderhandelingen eenigzins vergeten. Hoe
wel een arbitrage-verdrag lang niet zoo ver
gaat als een anti-oorlogspact, zou door het
tot stand komen hiervan belangryk worden
bijgedragen, tot de vervanging van geweld
door recht. Iedere poging in deze richting,
mits oprecht gemeend, verdient onze erken
telijkheid. Mogelijk zal de eerste mislukking
het zijne bijdragen, tot het bereiken van een
tastbaar practisch resultaat.
In Berlijn is deze week de eerste confe
rentie gehouden, om te geraken tot de
Duitsche eenheidsstaat. Zooals de lezers be
kend zal zijn, bestaat het Duitsche Rijk uit
rier durft behandlen! Dien blik en dien toon zult ge
mij betaald zetten!"
Op Furstenstein werd alles tot de ontvangst van
het Hof in gereedheid gebracht/Ditmaal niet voor
een kort uitstapje tijdens den jachttijd, maar voor
een najaarsverblijf; dat verscheidene weken zou
duren en waarvoor ook de hertogin werd ver
wacht. De bovenverdiepingen van het kasteel met
al de kamers en zalen waren gelucht en in orde ge
maakt, een gedeelte van de hofbeambten en be
dienden was reeds aangekomen en te Waldhofen
zag men allerlei toebereidselen om den regeerenden
vorst, die op zijne reis het stadje moest passeeren,
feestelijk te ontvangen,
Ook Walmoden, die onder andere omstandig
heden slechts zeer kort zou zijn gebleven, werd
hierdoor opgehouden. De hertog, die den gezant
in alle opzichten onderscheidde, had vernomen,
dat deze zich naar aanleiding van een familie
feest op Furstenstein bevond, en zijn verlangen te
kennen gegeven hem en zijne gemalin hier nog aan
te treffen. Dit was zooveel als een uitnoodiging,
die men niet kon afslaan. Mevrouw van Eschen-
hagen en haar zoon wilden ook nog blijven om
„dat hofleven eens van nabij te zien." en de opper
houtvester, die met de groote jachten, die er zou
den plaats hebben, alle eer wenschte in te leggen,
beraadslaagde dagelijks met zijne onderhoorigen
en bracht zijn geheele personeel op de been. Een
buitengewone drukte en beweging heerschten nu
reeds op het kasteel.
Uit de kamer van freule van Schönau klonk
vroolijk gepraat en luid, overmoedig gelach, Mari-
Ingezonden Mededeeling.
GELDERSCHEKADE 20 ROTTERDAM
maar eventjes zes en twintig verschillende
staten welke ieder voor zich beschikken,
over een volledig bestuursorganisatie. Door
deze ouderwetsche methodes worden jaarlijks
tientallen millioenen uitgegeven, voor het
bekostigen van al deze groote en kleine be-
stüursaparaten, terwijl een groot percentage
dezer uitgaven door een rationeeler indeeling
waren te vermijden, of voor productiever
doeleinden konden worden aangewend. Het
Duitsche Rijk zal in de toekomst nog zeer
belangrijke bedragen voor de herstelbetalin
gen hebben op te brengen, zoodat er redenen
te over zijn, om de verschillende overbodige
bestuursorganen te laten verdwijnen.
Het is vooral Beieren, dat zich hiertegen
met hand en tand verzet, de verwezelijking
van de eenheidsstaat kan hierdoor hoogstens
worden vertraagd. De verwerkeling van dit
idee ligt in de lijn der ontwikkeling dezer
tijd. De argumenten der tegenstanders zyn
in dezen weinig steekhoudend en wegen
geenszins op tegen de groote belangen, welke
hier voor het geheele Duitsche Rijk op het
spel staan.
We zouden door kunnen gaan, met meer
dere conferenties te gaan bespreken, doch
vreezen, dat de lezer dan heelemaal zou
worden doorgezaagd. Ook de verdere ge
beurtenissen geven ons geen aanleiding er
in deze rubriek melding van te maken.
RECHTBANK TE ROTTERDAM.
Strafzitting.
De hoef zondër nagel.
Tegen J, K., 45 jaar, landbouwer te Stad
aan het Haringvliet, die terecht moest staan
ter zake van diefstal van suikerbieten, met
behulp van een paard en wagen, van het
land van J. Huyzer onder Oude Tonge, heeft
het O.M. Dinsdag 2 maanden gevangenis
straf geëischt.
Als getuige werd gehoord de rijksveld
wachter L v. Antwerpen, die een onderzoek
heeft ingesteld. Het spoor van het paard en
den wagen heeft getuige nagegaan. Er was
op Huyzer's land een spoor van een paar
denhoef, waaraan een nagel ontbrak. Een
paard van K. miste eveneens een nagel. De
spoorbreedte van de kar van K. kwam over
een met de gevonden breedte. K. had versch
gerooide bieten in zijn schuur.
Verdachte zeide in den nacht van 19 op
20 October met zijn paard en wagen naar
Sommelsdijk te zijn geweest. Hij had geen
paard, dat een nagel aan den hoef mankeerde.
De bieten in zijn schuur had hij gevonden.
De landbouwer J. Huyzer had de bieten
vermist, ongeveer 200 K G. Soortgelijke bie
ten als de zijne lagen by K. Hij herkende
ze aan de manier, waarop de kronen afge
kapt waren. Alles bij elkaar was de waarde
van de bieten f 4. Verdachte vond het be-
etta Volkmar was een uurtje bij hare vriendin
komen praten en kon zooals gewoonlijk niet uit
scheiden met lachen en vertellen. Toni zat bij het
venster en naast haar stond Willibald, die op
bevel zijner moeder hier de rol van schildwacht
moest vervullen.
Mevrouw van Eschenhagen had voorshands nog
niet haar zin gekregen; haar zwager was niet te
overtuigen geweest en ook bij hare aanstaande
schoondochter, die zich anders altijd zoo meegaand
betoonde, stiet zij op ongedachten tegenstand,
toen zij eischte dat die omgang zou gestaakt wor
den. „Dat kan ik niet tantelief!" had Toni
antwoord. „Marietta is zoo lief en braaf ik kan
haar wezenlijk niet zoo slecht behandelen."
Lief en braaf! Mevrouw Regina haalde de schou
ders op over de onervarenheid van het jonge meisje
wier oogen zij nochtans niet wilde openen; maar
toch voelde zij zich verplicht, zich met de zaak te
bemoeien, en besloot dus liever op diplomatische
wijs te werk te gaan.
Willibald, gewoon zijne moeder alles op te biech
ten, had haar ook zijne ontmoeting met de jonge
zangeres haarklein verteld, en mevrouw van Esche
hagen was natuurlijk erg boos geweest, dat de
majoraatsheer van Burgsdorf een „theaterprinses"
haar koffer achterna had gedragen. Daarentegen
luisterde zij met innig welgevallen naar de bee-
schrijving van zijn schrik, toen hij vernam van
welke geestesrichting die dame eigenlijk was en
hoe hij daarop was weggeloopen, en vond 't ook
zeer in hem te prijzen, dat hij zich in het begin
tegen de hem opgedragen rol van spion verzette.
Hij vreesde natuurlijk elke aanraking met zoo'n
mensch! Maar daar zijne moeder het beneden hare
waardigheid achtte die samenkomsten bij te
lachelyk, dat hy om die 4 binnen te halen
's nachts zou gaan rijden. Daarvoor zyn de
bieten langs den weg veel te gemakkelijk
te vinden.
De koopman J. Troost te Sommelsdijk, ge
tuige décharge, had 's avonds van den 19en
October K. naar Stad aan het Haringvliet
gebracht, 's Morgens vroeg had hij hem niet
gezien.
Verdachte: Ik ben aan zijn deur geweest,
maar hij wou er niet uitkomen.
Getuige h décharge J. J. Nipius, smid, had
op 20 October het paard van verdachte niet
gezien, half November is K. pas weer met
een paard bij getuige geweest.
Het O.M. waargenomen door mr. J. G.
Holsteyn, achtte de schuld van verdachte
door de aanwijzingen, door het nauwkeurige
en zeer goede onderzoek van den politieman,
aan den dag getreden, bewezen. Yerdachtes
bewering' dat hij 200 K.G. suikerbieten heeft
gevonden is onaannemeiyk. Bij den rechter
commissaris heeft hy beweerd de bieten ten
geschenke te hebben gekregen. Het O.M.
heeft nog geaarzeld of dit feit als strooperij
moest worden gequalificeerd. Met verdachte
is het O.M. het echter eens, dat zoo'n vinden
van bieten diefstal is. Het misdrijf is min
of meer te vergelijken met diefstal van vee
uit de weide. Verdachte staat allesbehalve
gunstig bekend.
Een nationale Kulde aan
H. M. DE KONINGIN-MOEDER.
Weldra zal het 50 jaren geleden zijn, dat
Hare Majesteit de Koningin-Moeder Hare
intrede deed in ods Vaderland en wij het
voorrecht hadden Hare Majesteit als Neder-
landsche in ons midden te zien. Dit feit zal
niet onopgemerkt voorbijgaan.
Er heeft zich reeds een voorloopig comité
gevormd, onder leiding van mevr. van Leeu-
wen-Waller, de echtgenoote van den vice-
president van den Raad van State, dat zich
ten doel stelt om Hare Majesteit bij die
gelegenheid te huldigen.
De bedoeling is om Hare Majesteit een
persoonlijk geschenk aan te bieden als blij
vende herinnering aan de liefde en den
eerbied, die het Nederlandsche volk Hare
Majesteit toedraagt, en de overblijvende gel
den ter beschikking te stellen van Hare
Majesteit om daarmede liefdadige doeleinden
te bevorderen naar Hoogstderzelver persoon
lijk inzicht.
Bijdragen kunnen reeds thans worden ge
zonden aan onze administratie, hetzij per
postwissel, hetzij per postgiro (94748), onder
vermelding „Nationale Hulde". Vanwege de
Redactie zal de verantwoording der ingeko
men giften in ons blad geschieden en aan
voornoemd comité de gelden worden over-
wonen, moets hij zijne verloofde beschermen.
Hij kreeg bepaald bevel de jonge meisjes nooit
alleen te laten, goed op te letten en uitvoerig mee
te deelen, hoe die Marietta zich eigenlijk aanstelde.
Bij het eerste bericht, dat eenigszins twijfelachtig
luidde, wilde Regina haar zwager eens onder het
oog brengen, aan welk een lichtzinnigcn omgang
hij zijn kind had blootgesteld; zij zop dan haar
zoon als getuige oproepen en eischen dat die be
trekking voor goed werd afgebroken. Willibald
had dan ook aan haar verlangen voldaanhij was
er bij geweest toen juffrouw Volkmar haar eerste
bezoek op Furstenstein bracht, had zijne aanstaan
de op een contra-visite te Waldhofen vergezeld en
stond ook nu weer als schildwacht op zijn post.
De beide meisjes* praatten over de aanstaande
komst van het hof en Antonie, die weinig smaak
in toiletzaken bezat, had den raad harer vriendin
ingeroepen, die haar ook bereidwillig werd mee
gedeeld.
„Waarmee gij de japon moet laten opmaken?"
vroeg Marietta. „Wel, natuurlijk met rozen, met
witte of lichtroode rozen die zullen prachtig
staan bij dat lichtblauw."
„Maar ik houd niet van rozen," merkte Toni
aan. „Ik wilde asters nemen
„Waarom niet liever zonnebloemen! Wilt gij
als jong en verloofd meisje er als een oude dame
uitzien? En hoe is 't mogelijk niet van rozen te
houden? Ik ben er dol op en gebruik ze bij alle
gelegenheden. Van avond op de partij bij den bur
gemeester had ik zoo graag een frissche roos in
het haar gehad en ben diep ongelukkig, dat ik er
in geheel Waldhofen geen machtig kan worden,
'tls waar, we zijn al ver in het najaar!
(Wordt vervolgd.)
