VOLGENS m ën sirius RSSER, MIDDELHARNIS fSTE METHODE penbank EERSTE BLAD Geeft U op als Abonné. ROO KT BESTE jmatra Zandblad Sigaren LANDPAD 321 GISTERIJ ^rdam, Heerengracht 62. RADIO. :lman vis :n U vakkundige bediening ZATERDAG 31 December 1927 DWAALLICHTEN. Pijn in rug en lendenen Kloosterbalsem TA RIE F tijdelijke of blijvende aSgefieele invaliditeit. 11927, 1 voor i j.C. zaal Ihier. 1927, pd in resp. aren Jland ana- lags tien; Is 2 Ruwe Handen Schrale Lippen Winterhanden Wintervoeten Doos30'60ct.Tube 80c Op ZATERDAG 7 Januari 1928 namiddags 2 uur te Ooltgensplaat aan de Kaai, van een groote partij prachtig SLOOPHOUT, afkomstig van zeeschepen, Taek-, Eiken en Grenenhout, waarin balken, ribben, platen, planken, deuren, schotten, zware luiken trappen, enz. Deurwaarder GROENENDIJK. Mijnongeluk. Zeven dooden. Ten gevolge van een ontploffing in een steen koolmijn bij Johnson City (Illinois) zijn zeven mijnwerkers onder invallend gesteente be dolven. Men heeft reeds drie lijken geborgen en is er ook van overtuigd, dat ook de vier. overigen omgekomen zijn. Licht EN VERKRIJGBAAR BIJ aangeboden een |id, ook geschikt voor uitbreiding tot Apotheek, ijk 39b, ROTTERDAM. iL. boekjes bank en borschot- ying der oekhou- isdag en icember 8uurbij 3SSUM. |tuur. Beslist verkrijgbaar biji P. Wlelhouwei; Mlddelharnis; N. J. Boer, SommelsdijK, Zaaijer-Teepe, Dirksland; C. de Mooij, Ouddorp; v. d. Maden, Oude Tonge, W Bout, Briellc; A. v. d. Heuvel, Helie- voetsluls. )n verzekert en dan bij de Levensverz.- 'ora", handelt verstandig en plichtmatig introra." bekend is als te behooren tot Maatschappijen, wier reserve volgens de netto streng, wordt berekend. Gevestigd Directeur J. G. GÖTZE. de batteri) inplaats van een droge, eergave en goedkooper in gebruik. It Batterijen uit voorraad. bccu's. Vraagt prijs vaar abonnement. - TELEFOON 224. leveren U en zonder veer h 3,25 :1 compleeta 1.40 chillende soorten vanaf 2. pet bal in het midden) vanaf 1.75 ip Hygiënisch en Ziekenverplegings gebied. atis Prijscourant met belangrijke [ehuwden (10 ets. postzv insluiten). 2. M. HUFKENS, 4ison san1tas.) rade 7, nabij Witte Huis, Rotterdam Prijs per kwartaalf l Losse nummers0,07B Advertentiën v. 1—6 regels 1,20 Elke regel meer. 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,— por plaatsing tot een maximum van 10 regels, elke regel meer 15 eent. Syivesternacht 1927 '25 Ais we op Oudejaarsavond in onze hui selijke kring deelnemen aan het feest van de jaarwisseling, dan wordt nog eens alles gereleveerd, wat we in het afgeloopen jaar hebben ondervonden. We halen ons weer voor den geest, al de groote en kleine voor- en tegenspoeden, al het lief en leed, wat het scheidende jaar, ons heeft gebracht. Op dezen avond breken we met onze dagelijksche gewoonten, met het rusteloos voortjagende en zoekende naar de betee- kenis van dit alles. In dit korte oogenblik doorleven we nog eens het geheele jaar en nemen van dit alles voor altijd af scheid. En daarom is Oudejaarsavond de avond van weemoed. We staan aan de eindpaal van het jaar en beginnen opnieuw aan de grens van het nieuwe, dat aanvangt zonder consideratie voor iets of iemand. Als in Sint-Sylvesternacht de klokken hun twaalf siagen do»n hooren, heeft we derom een jaar zijn voorgeschreven baan afgelegd. Zoodra de trillingen van de laat ste slag wegsterven in de lucht, heeft het nieuwe zijn weg aangevangen. Deze onver stoorbare regelmatigheid, welke reeds da teert uit den tijd, dat Kronas zijn heer schappij aanving, zal blijven voortduren tot in de eeuwigheid. Wat in dezen eenvormigen kringloop der tijden altijd weer terugkeerend tot het aanvangspunt, afwisseling brengt en daaraan belangrijkheid geeft, wat Clio in staat stelt de witte bladzijden te vullen van dat groote boek, dat men nooit ten einde leest - het zijn de menschen en hun handelingen. In dezen nacht wordt ons afgevraagd, hoe we het afgeloopen jaar hebben be steed. Of we in alles wel steeds het goede hebben gewild en nagestreefd. Ter wille van de waarheid moeten we vaak een ontwijkend, zoo niet ontkennend antwoord geven. Deze vragen vormen te zamen voor ons de balans van het afgeloopen jaar. Onze voor- en nadeelen worden tegen el kaar afgewogen. Doch ook al mocht onze balans een nadeelig saldo aanwijzen, dan laten we ons hierdoor niet ontmoedigen, doch zal ons dit inspireeren tot grooter krachtsinspanning, om de voorgestelde doelen te bereiken. Ja, wat zal het nieuwe jaar ons wel brengen, zal het gedijen tot een jaar van jubel en heerlijkheid, of zal het egoisme der volkeren, trachten elkander het leven zoo zwaar mogelijk te maken. O, die be ruchte doos van Pandora. Welke dingen zult ge ons in het komende jaar baren? Laten we geduldig afwachten en met ver trouwen de toekomst tegemoet treden, vast besloten mee te werken, aan te op ruiming van alles, wat de vooruitgang be lemmert. Krachtig dienen we ieder gevoe- van afgunst, nijd en begeerlijkheid te onder- FEUILLETON. Uit blad verschijnt iederen Wesnsilag- en Zatardagsiorgsn, Het wsrdt uitgegsvan deer de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Êüïtódelharnis. 10E JAARQAMG - W°. 17 drukken en laat ons vooral goed zijn, voor allen, die zoo veel moeten missen. Vooral voor degenen, die zich in het maatsschap- pelijk leven zoo graag op den voorgrond plaatsen en die onder de machtigen en wijzen wenschen te worden gerekend, mo gen daden worden gevraagd. Niets geeft in het leven grooter vol doening, dan de overtuiging, zijn plicht te hebben gedaan. Hierin ligt fijtelijk alles opgesloten. We besluiten dit artikel met de hoop, dat 1928 ons nader zal brengen tot de heerlijke Kerstboodschap en dat allen, die hun duren plicht in dezen zullen vervullen. Dan wordt de dag van ^eden voor, wat we alle lezers en lezeressen toewensten het begin van Een gelukkig Nieuwjaar. (Adv.) DE VERLAGING DER RIJKSINKOMSTEN BELASTING. Extra cadeautje voor groote gezinnen. De Ryksiakomstenbelasting zal worden verlaagd. Met deze verlaging hebben Re geering en Tweede Kamer ons volk een aardig Kerstgeschenk bezorgd. Het ontwerp tot verlaging met één v(jfde van de Rijks- inkomstenbelasting is met een groote meer derheid (met 61 tegen 18 stemmen aange nomen. Bovendien vereenigde de Kamer (met 73 tegen 8 stemmen) zich met een amen dement-Van Vuuren, en met een hierop in- geuit!liU ÖUU-aUlCUUDJOJOJ-lU-A- lOOOUUO tegen 20 stemmen), waarby de groote ge zinnen nog iets meer van de belastingver laging zullen profiteeren. De verlaging is bedoeld in te gaan met 1 Mei a s.zij geldt dus eerst voor het belas tingjaar 19281929. Neem nu even uw aanslagbiljet in d8 Rijks- inkomstenbelasting over 1927—1928. Zoek daarop de hoofdsom, deel deze door vijf en u vindt het bedrag, waarmede de hoofdsom het volgend jaar wordt verminderd. Met den kinderaftrek staat bet zóó; Tot nu toe was deze aftrek bij de Rïjksinkom- stenbelasting als volgt.geregeld:f 100aftrek per kind bij inkomens beneden f1400; deze aftrek werd geleidelijk iets hooger bij in komens van f 1400 tot f 3000 tot een maxi mumaftrek vau f 200 per kind voor alle inkomens van f 3000 en hooger. Het amendement-Van Vuuren beoogde om, wanneer het aantal kinderen méér dan vier bedraagt, den kinderaftrek van het vijfde kind af met 25 pet. te verhoogen. Het sub amendement-Fleskens gaat ver der: het wil, wanneer het aantal kinderen méér dan vier bedraagt, den kinderaftrek van elk kind met 25 pet. vermeerderen. Bij een inkomen van f 3000 voor een gezin met zeven kinderen bedraagt de kinderaftrek dan f 1750 in plaats van f 1400; bij een gezin E. WERNER vertaling van hermina. Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE) 26) Het koffertje was ondanks zijn geringen om vang toch vrij zwaar, veel te zwaar voor de kleine handen, die zich daarnaar uitstrekten. Willibald kreeg eensklaps een aanval van galanterie, die anders niet in zijn aard lag, en zeide dat hij den koffer wel in huis zou neerzetten, wat met een stijf, maar genadig hoofdknikje werd aangenomen. Zij gingen door den kleinen maar zeer net verzorgden tuin naar een oud, eenvoudig huis, en traden door de achterdeur een half donkere, koele gang binnen, waar hunne komst terstond werd opgemerkt. Een oude dienstmeid snelde de keuken uit. „Juffrouw! Juffrouw Mariêtta! O, hoe aardig zal Zij kwam niet verder, daar Mariêtta op haar toe vloog en haar de hand voor den mond hield. „Stil, Babette! Praat zachtjes! 't Moet een ver rassing zijn! Is grootpapa thuis?" „Ja, de dokter is in zijn studeerkamer. Wilt ge binnengaan, juffrouw?" „Neen, ik ga zacht in de huiskamer aan de oiano zitten en begin dan op eens zijn lievelingslied te zingen. Voorzichtig, Babette 1 Laat hij ons niet hooren!" met tien kinderen f 2500 in plaats van f 2000. Tusschen beide amendementen behoeft men geen tegenstelling te zien. Het tweede was een verlengstuk van het eerste. De Nederlandsche belastingbetalers krö- gen een kerstgeschenk van ongeveer 20 mil- lioen per jaar thuis gestuurd. En de groote gezinnen ontvingen bovendien nog een extra- douceurtje van negen ton. INGEZONDEN MEDEDEELING. Blijf daarmee toch niet loopen. Akkers Kloosterbalsem zal Uw pijn onmiddellijk tot bedaren brengen, U snel behaaglijke ver lichting, kalmte en rust bezorgen. ,,Geen goud zoo goed" Landbouw. EEN HOTTE PLEK. Wij koesterden de stille hoop, dat het U. C. B. zijn werkingsfeer ook zou kunnen uitbreiden tot die producten, die zoowel in den Landbouw als in den Tuinbouw geteeld worden, n.l. tot de late aardappelen en de uien. De export van groenten en fruit laat nog veel te wenschen over. Naar betere sortee ring en verpakking moet nog steeds worden gestreefd. Maar toch is bij den export dier producten een merkbare verbetering aan te wjjzen^en^ gaat_het met_d^so_rteering_en krachtige actie, die de laatste jaren is opge zet om voor deze producten een eerste plaats op de wereldmarkt te -verkrijgen. Geheel anders staat het met de export waardigheid van de late aardappelen en de uien. Vooral voor de export van deze pro ducten zou het een weldaad zijn geweest, indien de handelaren zich als een man bij het U. C. B. hadden aangesloten en het mogelijk hadden gemaakt, dat dit Bureau door zijn contróle een gunstigen Invloed op den handel in deze producten hadden kunnen uitoefenen. Teekenend voor den toestand, die hier heerscht, i3 o a. de circulaire, die onlangs door de besturen van twee Rotter- damsche vereenigingen onder haar leden is verspreid over het exporteeren van onge staar te uien. Wat verder af en toe uitlekt over de mis standen bij den laten aardappelhandel, is ook niet gering. Vast staat, dat hieraan in het belang van onze positie als exporteerend land een einde moet worden gemaakt. Met zoo'n export plegen wij harikiri. Klaarblijkelijk hebben de handelaren in late aardappelen en uien er belang bij, dat de gelegenheid, om te exporteeren op, een wijze, die hun goeddunkt, open blijft. Moge lijk is het nog iets anders dan hun vrijheids zin, die hen afkeerig doet z\jn van iedere LEVENSVERZEKERING-BANK, VAN 1863, TE ROTTERDAM Verzekert niet slechts Uw Leve n Dekt tevens het risico van contróle, dus ook die van het U. C. B. In dien zij het strevon van het U. C. B. niet kunnen steunen, dan zal er naar een ander middel moeten worden omgezien om aan de meer dan ergelijke misstanden paal en perk te stellen. Het is vast komen te staan, dat de handel bij den export van late aardappelen en uieu, zijn medewerking aan het U. C B. niet ver leend zelfs die kooplieden niet (althans voor het grootste deel) die lid zijn van het U. C. B Ook andere middelen bleven zonder resul taat en veranderen niets aan den feitelijken toestand. Het eenige lichtpunt, dat wij in deze donkere omstandigheden zien, is het j goede voorbeeld, dat door enkele handelaren ten bijvoegen, dat deze goede voorbeelden niet trekken. Maar met die goede voorbeel den alleen komen wij er nooit. Ondanks die goede voorbeelden blijft het, zooalehetwas Er zal dan ook anders moeten worden aangepakt om het kwaad, dat ons bedreigt, den kop in te drukken. Het is een kwaad, dat zyn schaduw werpt op onzen Nederland- schen tuinbouwexport en daarom interes seert het ook ons in hooge mate. 't Is een vlek, die ons exportkleed bezoedelt en ons als exporteerend land groote schade berok kent, hetgeen ook een ongunstigen terug slag heeft op onzen geheeïen tuinbouwex port. Wij betreuren het, dat de handel onwillig is om van het U. C. B. een instelling, die mede door hem in het leven is geroepen, gebruik te maken. De liefde voor het U. C. B. dat ook een kind, een instelling van de handelaren is, is uiterst gering. Er zijn wel talrijke koop lieden, die zich als lid van het U. C. B. lieten inschrijven, maar dan gebeurde er verder niets. Werkende leden telt het U. G. B. onder de kooplieden maar heel weinig, tot schade van onzen export, waarin, vooral voor arti kelen als late aardappelen en uien, geen verbetering kan worden gebracht, als niet juist de handelaren hun medewerking ver- leenen. Of het dan werkelijk zoo slecht is? Ja, helaas. En dit is het ergste, dat er geen hoop of uitzicht is op verbetering. Bijna een kwart eeuw geleden, klaagde een studiecommissie, die door de Regeering naar Engeland was gezonden, over den toestand, waarin de Neder landsche uien op de Engelsche markt kwa* men. Een ernstige waarschuwing aan den handel en de kweekers bleef zonder resultaat: het is nu nog precies als toen. Moeten wij nog een 25 jaar uitzien, of er verandering ten goede komen zal Het zou dwaas zijn en onverantwoordelijk. De t\jd is rijp voor onze Regeering oni in te griipen. gesneden worden. Het is geen Nederlandsen belang, dat enkelen zich verrijken ten koste van onzen goeden naam. Nu het blijkt, dat de oprichting van het U. C. B. geen effect heeft voor den export van deze twee zeer belangrijke artikelen, moet er niet langer worden gewacht en behoort de regeering er zich rekenschap van te geven, dat onze geheele positie ten opzichte van den export in gevaar is. Niet goedschiks, dan maar kwaadschiks. Als de exporteurs niet waken moet de Re geering toonen, dat zij waakt! DE TUINDERIJ. Vlug en onhoorbaar als een elf sloop zij naar den anderen kant van het huis en opende de deur van een kamer gelijkvloers, terwijl Babette, die in hare blijdschap en verrassing over de komst van hare juffrouw in het geheel niet gemerkt had, dat er nog iemand in de half donkere gang stond, haar volgde. De deur bleef wijd geopend; men hoorde voorzichtig een deksel opslaan en een stoel ver schuiven, vervolgens een zacht preludium, fijne, trillende klanken, blijkbaar aan een oud spinet ontlokt, maar 't klonk als harptonen, en nu ver hief zich een stem, helder en liefelijk als leeuwe rikszang en even jubelend als deze. Dit duurde echter niet langer dan een paar mi nuten; toen werd de tegenovergelegen deur haas tig geopend en verscheen een oud man me); wit haar op den drempel. „Marietta! Marietta, zijt gij daar waarlijk?" „Grootpapa!" klonk 't juichend, het gezang werd plotseling afgebroken cn Marietta viel haar grootvader om den hals. „Ondeugend kind, hoe hebt ge mij laten schrik ken!" beknorde hij haar op teederen toon. „Ik verwachtte je" pas overmorgen en had plan je van het station te komen halen En daar hoor ik je nu op eens in de huiskamer zingen Ik kon mijne ooren niet gelooven! Het jonge meisje lachte als een kind. „Ja, de verrassing is mij goed gelukt, niet waar, grootpapa? Daarom alleen ben ik den binnenweg gereden en natuurlijk met het rijtuig in de modder blijven steken. Ik kwam de tuindeur binnen en wat is er, Babette?" „Juffrouw, de man met den koffer staat nog altijd te wachten," zeide de oude dienstmaagd, die den vreemdeling nu eerst bemerkt had. „Zal ik hem maar een fooi geven?" De jonge majoraatsheer stond nog altijd op de mat met den koffer in de hand; maar nu wendde ook dokter Volkmar zich om en riep verschrikt: „Goede hemel mijnheer van Eschenhagen!" „Kent gij dien heer?" vroeg Marietta zonder groote verbazing, daar haar grootvader in zijne betrekking als geneesheer zeker alle menschen te Waldhofen en den geheelen omtrek kende. „Wel ja! Babette, neem mijnheer toch dien koffer af! Ik maak duizend excuses ik wist niet, dat ge mijne kleindochter kendet." „Neen, wij kennen elkander volstrekt niet," zeide het jonge meisje. „Wilt ge dien mijnheer eens aan mij voorstellen, grootpapa?" „Zeker kind Mijnheer Willibald van Eschen hagen van Burgsdorf „Toni's aanstaande?" vie! Marietta hier vroo- lijk in. „O, hoe grappig, dat wij op die manier ken nis moeten maken midden in de modder! Als ik dMgeweten had, zou ik u niet zoo onbeleefd behandeld hebben, mijnheer van Eschenhagen. Ik heb u als een heuschen pakjesdrager altijd achter mij aan laten loopenMaar waarom zeidet ge dan ook niets?" Willibald zeide ook thans niets, maar zag zwij gend op de kleine hand neer, die zij hem vertrou welijk toesprak. Daar hij echter begreep, dat hij toch liet een of ander moest zeggen of doen,Veep hij nu het rozeroode handje en drukte en schudde dit krachtig met zijn reusachtige vuist. „Ai!" riep de jonge dame, verschrikt achteruit wijkende. „Gè hebt een forschen handdruk, mijn heer van Eschenhagen! 't Zou mij niet verwon deren, als al mijn vingers gebroken zijn." Willibald werd vuurrood van verlegenheid en Posterijen on Telegrafie. Openstelling met ingang van 1 Januari '28. Ben Bommel. Post- en Telegraafdienst: 8.30-12, 14-15, 17 30-19. Telefoondienst: 8-12.30, 14-16, 17.30-20. Ooltgensplaat. Post-en Telegraafdienst: 8 30-12.30,14-15.30, 17.30-20. Telefoondienst: 8-13, 14-16.30, 17.30-20. Des Zaterdags sluiten deze kantoren voor den Postdleust om 18 uur. Op Zondagen: Geen dienst. Op Feestdagen: Postdienst 8-9. Telegraaf en Telefoon: Geen dienst. stamelde een verontschuldiging. Gelukkig kwam de dokter nu tusschenbeide en verzocht hem binnen te treden. Hij volgde zwijgend, en langzamerhand ontspon zich werkelijk een gesprek, waarbij Ma rietta wel is waar het hoogste woord voerde. Zij vertelde uitvoerig en op een allergrappigste ma nier, hoe en waar zij Willibald ontmoet had. Daar zij reeds lang had geweten, dat de verloving op til was, behandelde zij den aanstaande van hare i vriendin als een ouden bekende; ze vroeg naar Toni, naar den opperhoutvester "de kleine roode mond stond eigenlijk geen minuut stil. De jonge majoraatsheer deed er meestal het zwijgen toe; die heldere stem, die zelfs pratend zoo liefelijk klonk als vogelgekweel, bracht hem. geheel van zijn stuk. Hij had den dokter pas den vorigen dag leeren kennen, toen deze een bezoek op Fur- stenstein aflegde, en bij die gelegenheid was er ook over een zekere Marietta, een vriendin van zijne verloofde, gesproken. Maar verder wist hij niets van haar, wijl Toni niet bijzonder mededeel zaam was. „En daar laat dat overmoedige kind u zonder complimenten in de gang staan en zet zich aan de piano om mij haar komst mee te deelen!" zeide Volkmar hoofdschuddend. „Dat kan er niet door," Marietta!" Het jonge meisje lachte en schudde het kroes kopje. „O, mijnheer van Eschenhagen zal 't niet kwa lijk nemen. Nu mag hij dan ook luisterem, als ik uw lievelingslied nog eens in zijn geheel voor u zing. Ge hebt nauwelijks de eerste noten gehoord. Zal ik maar beginnen?" Zonder het antwoord af te wachten, snelde zij naar de piano, en nu verhief zich weer die zilveren stem, die het oor letterlijk betooverde. Ze zong een oud, eenvoudig volkslied, maar 't klonk zoo wel luidend en meesleepend, zoo liefelijk en aangrij pend, alsof het oude huis met zijn leege kamers plotseling met lentegeuren en zonneschijn ver vuld was. En die zonneschijn breidde zich ook uit over het aangezicht van den grijsaard, waarin zorg en verdriet reeds zoo menigen"rimpel hadden gegrift. Met een half weemoedigen, half vriende lijken glimlach luisterde hij naar het lied, dat hem waarlijk herinnerde aan den tijd, toen hij nog jong en gelukkig was. Maar hij was niet de eenige opmerkzame toe hoorder. De jonge majoraatsheer van Burgsdorf, die een paar uur geleden onder het bulderend ge raas van den Janitscharenmarsch was ingeslapen, die in volkomen overeenstemming met zijne aan staande die „domme muziek" als een recht ver velende zaak beschouwde, luisterde nu zoo aan dachtig naar die zachte, zwellende tonen, alsof ze hem een nieuwe wereld openbaarden. Hij boog zicli al meer en meer voorover, de oogen onafge wend op het jonge meisje gericht, dat blijkbaar met hare geheele ziel bij het gezang was en daarbij liet kleine hoofd met een allerliefst gebaar op en neer liet gaan. Toen zij zweeg, haalde hij diep adem en streek zich met de hand over het voorhoofd. „Atijn klein zangvogeltje!" zeide dokter Volk mar teeder, terwijl hij zich tot zijne kleindochter overboog en haar een kus gaf. „Mijn stem is er in de laatste maanden niet min der op geworden vindt ge ook niet, grootpapa?" vroeg zjj schalks. „Maar mijnheer van Eschenhagen schijnt 't niet mooi te vinden hij zegt er ten minste niets van." (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1927 | | pagina 1