VOLGENS
m ën sirius
RSSER, MIDDELHARNIS
fSTE METHODE
penbank
EERSTE BLAD
Geeft U op als Abonné.
ROO KT
BESTE
jmatra Zandblad
Sigaren
LANDPAD 321
GISTERIJ
^rdam, Heerengracht 62.
RADIO.
:lman vis
:n U vakkundige bediening
ZATERDAG
31 December 1927
DWAALLICHTEN.
Pijn in rug
en lendenen
Kloosterbalsem
TA RIE F
tijdelijke of blijvende aSgefieele invaliditeit.
11927,
1 voor
i j.C.
zaal
Ihier.
1927,
pd in
resp.
aren
Jland
ana-
lags
tien;
Is 2
Ruwe Handen
Schrale Lippen
Winterhanden
Wintervoeten
Doos30'60ct.Tube 80c
Op ZATERDAG 7 Januari 1928 namiddags
2 uur te Ooltgensplaat aan de Kaai, van
een groote partij prachtig SLOOPHOUT,
afkomstig van zeeschepen, Taek-, Eiken
en Grenenhout, waarin balken, ribben,
platen, planken, deuren, schotten, zware
luiken trappen, enz.
Deurwaarder GROENENDIJK.
Mijnongeluk.
Zeven dooden.
Ten gevolge van een ontploffing in een steen
koolmijn bij Johnson City (Illinois) zijn zeven
mijnwerkers onder invallend gesteente be
dolven. Men heeft reeds drie lijken geborgen
en is er ook van overtuigd, dat ook de vier.
overigen omgekomen zijn.
Licht
EN VERKRIJGBAAR BIJ
aangeboden een
|id, ook geschikt voor uitbreiding tot Apotheek,
ijk 39b, ROTTERDAM.
iL.
boekjes
bank en
borschot-
ying der
oekhou-
isdag en
icember
8uurbij
3SSUM.
|tuur.
Beslist verkrijgbaar biji P. Wlelhouwei;
Mlddelharnis; N. J. Boer, SommelsdijK,
Zaaijer-Teepe, Dirksland; C. de Mooij,
Ouddorp; v. d. Maden, Oude Tonge,
W Bout, Briellc; A. v. d. Heuvel, Helie-
voetsluls.
)n verzekert en dan bij de Levensverz.-
'ora", handelt verstandig en plichtmatig
introra." bekend is als te behooren tot
Maatschappijen, wier reserve volgens de netto
streng, wordt berekend. Gevestigd
Directeur J. G. GÖTZE.
de batteri) inplaats van een droge,
eergave en goedkooper in gebruik.
It Batterijen uit voorraad.
bccu's. Vraagt prijs vaar abonnement.
- TELEFOON 224.
leveren U
en zonder veer h 3,25
:1 compleeta 1.40
chillende soorten vanaf 2.
pet bal in het midden) vanaf 1.75
ip Hygiënisch en Ziekenverplegings gebied.
atis Prijscourant met belangrijke
[ehuwden (10 ets. postzv insluiten).
2. M. HUFKENS,
4ison san1tas.)
rade 7, nabij Witte Huis, Rotterdam
Prijs per kwartaalf l
Losse nummers0,07B
Advertentiën v. 1—6 regels 1,20
Elke regel meer. 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,— por plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 eent.
Syivesternacht 1927 '25
Ais we op Oudejaarsavond in onze hui
selijke kring deelnemen aan het feest van
de jaarwisseling, dan wordt nog eens alles
gereleveerd, wat we in het afgeloopen jaar
hebben ondervonden. We halen ons weer
voor den geest, al de groote en kleine
voor- en tegenspoeden, al het lief en leed,
wat het scheidende jaar, ons heeft gebracht.
Op dezen avond breken we met onze
dagelijksche gewoonten, met het rusteloos
voortjagende en zoekende naar de betee-
kenis van dit alles. In dit korte oogenblik
doorleven we nog eens het geheele jaar
en nemen van dit alles voor altijd af
scheid. En daarom is Oudejaarsavond de
avond van weemoed. We staan aan de
eindpaal van het jaar en beginnen opnieuw
aan de grens van het nieuwe, dat aanvangt
zonder consideratie voor iets of iemand.
Als in Sint-Sylvesternacht de klokken
hun twaalf siagen do»n hooren, heeft we
derom een jaar zijn voorgeschreven baan
afgelegd. Zoodra de trillingen van de laat
ste slag wegsterven in de lucht, heeft het
nieuwe zijn weg aangevangen. Deze onver
stoorbare regelmatigheid, welke reeds da
teert uit den tijd, dat Kronas zijn heer
schappij aanving, zal blijven voortduren
tot in de eeuwigheid.
Wat in dezen eenvormigen kringloop
der tijden altijd weer terugkeerend tot
het aanvangspunt, afwisseling brengt en
daaraan belangrijkheid geeft, wat Clio in
staat stelt de witte bladzijden te vullen
van dat groote boek, dat men nooit ten
einde leest - het zijn de menschen en hun
handelingen.
In dezen nacht wordt ons afgevraagd,
hoe we het afgeloopen jaar hebben be
steed. Of we in alles wel steeds het goede
hebben gewild en nagestreefd. Ter wille
van de waarheid moeten we vaak een
ontwijkend, zoo niet ontkennend antwoord
geven. Deze vragen vormen te zamen voor
ons de balans van het afgeloopen jaar.
Onze voor- en nadeelen worden tegen el
kaar afgewogen. Doch ook al mocht onze
balans een nadeelig saldo aanwijzen, dan
laten we ons hierdoor niet ontmoedigen,
doch zal ons dit inspireeren tot grooter
krachtsinspanning, om de voorgestelde
doelen te bereiken.
Ja, wat zal het nieuwe jaar ons wel
brengen, zal het gedijen tot een jaar van
jubel en heerlijkheid, of zal het egoisme
der volkeren, trachten elkander het leven
zoo zwaar mogelijk te maken. O, die be
ruchte doos van Pandora. Welke dingen
zult ge ons in het komende jaar baren?
Laten we geduldig afwachten en met ver
trouwen de toekomst tegemoet treden,
vast besloten mee te werken, aan te op
ruiming van alles, wat de vooruitgang be
lemmert. Krachtig dienen we ieder gevoe-
van afgunst, nijd en begeerlijkheid te onder-
FEUILLETON.
Uit blad verschijnt iederen
Wesnsilag- en Zatardagsiorgsn,
Het wsrdt uitgegsvan deer de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Êüïtódelharnis.
10E JAARQAMG - W°. 17
drukken en laat ons vooral goed zijn, voor
allen, die zoo veel moeten missen. Vooral
voor degenen, die zich in het maatsschap-
pelijk leven zoo graag op den voorgrond
plaatsen en die onder de machtigen en
wijzen wenschen te worden gerekend, mo
gen daden worden gevraagd.
Niets geeft in het leven grooter vol
doening, dan de overtuiging, zijn plicht
te hebben gedaan. Hierin ligt fijtelijk
alles opgesloten.
We besluiten dit artikel met de hoop,
dat 1928 ons nader zal brengen tot de
heerlijke Kerstboodschap en dat allen, die
hun duren plicht in dezen zullen vervullen.
Dan wordt de dag van ^eden voor, wat
we alle lezers en lezeressen toewensten
het begin van
Een gelukkig Nieuwjaar.
(Adv.)
DE VERLAGING
DER RIJKSINKOMSTEN BELASTING.
Extra cadeautje voor groote gezinnen.
De Ryksiakomstenbelasting zal worden
verlaagd. Met deze verlaging hebben Re
geering en Tweede Kamer ons volk een
aardig Kerstgeschenk bezorgd. Het ontwerp
tot verlaging met één v(jfde van de Rijks-
inkomstenbelasting is met een groote meer
derheid (met 61 tegen 18 stemmen aange
nomen. Bovendien vereenigde de Kamer (met
73 tegen 8 stemmen) zich met een amen
dement-Van Vuuren, en met een hierop in-
geuit!liU ÖUU-aUlCUUDJOJOJ-lU-A- lOOOUUO
tegen 20 stemmen), waarby de groote ge
zinnen nog iets meer van de belastingver
laging zullen profiteeren.
De verlaging is bedoeld in te gaan met 1
Mei a s.zij geldt dus eerst voor het belas
tingjaar 19281929.
Neem nu even uw aanslagbiljet in d8 Rijks-
inkomstenbelasting over 1927—1928. Zoek
daarop de hoofdsom, deel deze door vijf en
u vindt het bedrag, waarmede de hoofdsom
het volgend jaar wordt verminderd.
Met den kinderaftrek staat bet zóó; Tot
nu toe was deze aftrek bij de Rïjksinkom-
stenbelasting als volgt.geregeld:f 100aftrek
per kind bij inkomens beneden f1400; deze
aftrek werd geleidelijk iets hooger bij in
komens van f 1400 tot f 3000 tot een maxi
mumaftrek vau f 200 per kind voor alle
inkomens van f 3000 en hooger.
Het amendement-Van Vuuren beoogde om,
wanneer het aantal kinderen méér dan vier
bedraagt, den kinderaftrek van het vijfde
kind af met 25 pet. te verhoogen.
Het sub amendement-Fleskens gaat ver
der: het wil, wanneer het aantal kinderen
méér dan vier bedraagt, den kinderaftrek
van elk kind met 25 pet. vermeerderen. Bij
een inkomen van f 3000 voor een gezin met
zeven kinderen bedraagt de kinderaftrek dan
f 1750 in plaats van f 1400; bij een gezin
E. WERNER
vertaling van hermina.
Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE)
26)
Het koffertje was ondanks zijn geringen om
vang toch vrij zwaar, veel te zwaar voor de kleine
handen, die zich daarnaar uitstrekten. Willibald
kreeg eensklaps een aanval van galanterie, die
anders niet in zijn aard lag, en zeide dat hij den
koffer wel in huis zou neerzetten, wat met een stijf,
maar genadig hoofdknikje werd aangenomen. Zij
gingen door den kleinen maar zeer net verzorgden
tuin naar een oud, eenvoudig huis, en traden door
de achterdeur een half donkere, koele gang binnen,
waar hunne komst terstond werd opgemerkt.
Een oude dienstmeid snelde de keuken uit.
„Juffrouw! Juffrouw Mariêtta! O, hoe aardig
zal
Zij kwam niet verder, daar Mariêtta op haar toe
vloog en haar de hand voor den mond hield.
„Stil, Babette! Praat zachtjes! 't Moet een ver
rassing zijn! Is grootpapa thuis?"
„Ja, de dokter is in zijn studeerkamer. Wilt
ge binnengaan, juffrouw?"
„Neen, ik ga zacht in de huiskamer aan de oiano
zitten en begin dan op eens zijn lievelingslied te
zingen. Voorzichtig, Babette 1 Laat hij ons niet
hooren!"
met tien kinderen f 2500 in plaats van
f 2000.
Tusschen beide amendementen behoeft
men geen tegenstelling te zien. Het tweede
was een verlengstuk van het eerste.
De Nederlandsche belastingbetalers krö-
gen een kerstgeschenk van ongeveer 20 mil-
lioen per jaar thuis gestuurd. En de groote
gezinnen ontvingen bovendien nog een extra-
douceurtje van negen ton.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Blijf daarmee toch niet loopen.
Akkers Kloosterbalsem zal Uw
pijn onmiddellijk tot bedaren
brengen, U snel behaaglijke ver
lichting, kalmte en rust bezorgen.
,,Geen goud
zoo goed"
Landbouw.
EEN HOTTE PLEK.
Wij koesterden de stille hoop, dat het
U. C. B. zijn werkingsfeer ook zou kunnen
uitbreiden tot die producten, die zoowel in
den Landbouw als in den Tuinbouw geteeld
worden, n.l. tot de late aardappelen en de
uien.
De export van groenten en fruit laat nog
veel te wenschen over. Naar betere sortee
ring en verpakking moet nog steeds worden
gestreefd. Maar toch is bij den export dier
producten een merkbare verbetering aan te
wjjzen^en^ gaat_het met_d^so_rteering_en
krachtige actie, die de laatste jaren is opge
zet om voor deze producten een eerste plaats
op de wereldmarkt te -verkrijgen.
Geheel anders staat het met de export
waardigheid van de late aardappelen en de
uien. Vooral voor de export van deze pro
ducten zou het een weldaad zijn geweest,
indien de handelaren zich als een man bij
het U. C. B. hadden aangesloten en het
mogelijk hadden gemaakt, dat dit Bureau
door zijn contróle een gunstigen Invloed op
den handel in deze producten hadden kunnen
uitoefenen. Teekenend voor den toestand,
die hier heerscht, i3 o a. de circulaire, die
onlangs door de besturen van twee Rotter-
damsche vereenigingen onder haar leden is
verspreid over het exporteeren van onge
staar te uien.
Wat verder af en toe uitlekt over de mis
standen bij den laten aardappelhandel, is
ook niet gering. Vast staat, dat hieraan in
het belang van onze positie als exporteerend
land een einde moet worden gemaakt.
Met zoo'n export plegen wij harikiri.
Klaarblijkelijk hebben de handelaren in
late aardappelen en uien er belang bij, dat
de gelegenheid, om te exporteeren op, een
wijze, die hun goeddunkt, open blijft. Moge
lijk is het nog iets anders dan hun vrijheids
zin, die hen afkeerig doet z\jn van iedere
LEVENSVERZEKERING-BANK, VAN 1863, TE ROTTERDAM
Verzekert niet slechts Uw
Leve n
Dekt tevens het risico van
contróle, dus ook die van het U. C. B. In
dien zij het strevon van het U. C. B. niet
kunnen steunen, dan zal er naar een ander
middel moeten worden omgezien om aan
de meer dan ergelijke misstanden paal en
perk te stellen.
Het is vast komen te staan, dat de handel
bij den export van late aardappelen en uieu,
zijn medewerking aan het U. C B. niet ver
leend zelfs die kooplieden niet (althans voor
het grootste deel) die lid zijn van het U. C. B
Ook andere middelen bleven zonder resul
taat en veranderen niets aan den feitelijken
toestand. Het eenige lichtpunt, dat wij in
deze donkere omstandigheden zien, is het j
goede voorbeeld, dat door enkele handelaren
ten bijvoegen, dat deze goede voorbeelden
niet trekken. Maar met die goede voorbeel
den alleen komen wij er nooit. Ondanks die
goede voorbeelden blijft het, zooalehetwas
Er zal dan ook anders moeten worden
aangepakt om het kwaad, dat ons bedreigt,
den kop in te drukken. Het is een kwaad,
dat zyn schaduw werpt op onzen Nederland-
schen tuinbouwexport en daarom interes
seert het ook ons in hooge mate. 't Is een
vlek, die ons exportkleed bezoedelt en ons
als exporteerend land groote schade berok
kent, hetgeen ook een ongunstigen terug
slag heeft op onzen geheeïen tuinbouwex
port.
Wij betreuren het, dat de handel onwillig
is om van het U. C. B. een instelling, die
mede door hem in het leven is geroepen,
gebruik te maken.
De liefde voor het U. C. B. dat ook een
kind, een instelling van de handelaren is,
is uiterst gering. Er zijn wel talrijke koop
lieden, die zich als lid van het U. C. B. lieten
inschrijven, maar dan gebeurde er verder
niets.
Werkende leden telt het U. G. B. onder
de kooplieden maar heel weinig, tot schade
van onzen export, waarin, vooral voor arti
kelen als late aardappelen en uien, geen
verbetering kan worden gebracht, als niet
juist de handelaren hun medewerking ver-
leenen.
Of het dan werkelijk zoo slecht is? Ja,
helaas. En dit is het ergste, dat er geen hoop
of uitzicht is op verbetering. Bijna een kwart
eeuw geleden, klaagde een studiecommissie,
die door de Regeering naar Engeland was
gezonden, over den toestand, waarin de Neder
landsche uien op de Engelsche markt kwa*
men. Een ernstige waarschuwing aan den
handel en de kweekers bleef zonder resultaat:
het is nu nog precies als toen.
Moeten wij nog een 25 jaar uitzien, of er
verandering ten goede komen zal Het zou
dwaas zijn en onverantwoordelijk. De t\jd
is rijp voor onze Regeering oni in te griipen.
gesneden worden. Het is geen Nederlandsen
belang, dat enkelen zich verrijken ten koste
van onzen goeden naam.
Nu het blijkt, dat de oprichting van het
U. C. B. geen effect heeft voor den export
van deze twee zeer belangrijke artikelen,
moet er niet langer worden gewacht en
behoort de regeering er zich rekenschap van
te geven, dat onze geheele positie ten opzichte
van den export in gevaar is.
Niet goedschiks, dan maar kwaadschiks.
Als de exporteurs niet waken moet de Re
geering toonen, dat zij waakt!
DE TUINDERIJ.
Vlug en onhoorbaar als een elf sloop zij naar den
anderen kant van het huis en opende de deur van
een kamer gelijkvloers, terwijl Babette, die in
hare blijdschap en verrassing over de komst van
hare juffrouw in het geheel niet gemerkt had, dat
er nog iemand in de half donkere gang stond, haar
volgde. De deur bleef wijd geopend; men hoorde
voorzichtig een deksel opslaan en een stoel ver
schuiven, vervolgens een zacht preludium, fijne,
trillende klanken, blijkbaar aan een oud spinet
ontlokt, maar 't klonk als harptonen, en nu ver
hief zich een stem, helder en liefelijk als leeuwe
rikszang en even jubelend als deze.
Dit duurde echter niet langer dan een paar mi
nuten; toen werd de tegenovergelegen deur haas
tig geopend en verscheen een oud man me); wit
haar op den drempel.
„Marietta! Marietta, zijt gij daar waarlijk?"
„Grootpapa!" klonk 't juichend, het gezang
werd plotseling afgebroken cn Marietta viel haar
grootvader om den hals.
„Ondeugend kind, hoe hebt ge mij laten schrik
ken!" beknorde hij haar op teederen toon. „Ik
verwachtte je" pas overmorgen en had plan je
van het station te komen halen En daar hoor
ik je nu op eens in de huiskamer zingen Ik
kon mijne ooren niet gelooven!
Het jonge meisje lachte als een kind.
„Ja, de verrassing is mij goed gelukt, niet waar,
grootpapa? Daarom alleen ben ik den binnenweg
gereden en natuurlijk met het rijtuig in de modder
blijven steken. Ik kwam de tuindeur binnen en
wat is er, Babette?"
„Juffrouw, de man met den koffer staat nog
altijd te wachten," zeide de oude dienstmaagd,
die den vreemdeling nu eerst bemerkt had. „Zal
ik hem maar een fooi geven?"
De jonge majoraatsheer stond nog altijd op de
mat met den koffer in de hand; maar nu wendde
ook dokter Volkmar zich om en riep verschrikt:
„Goede hemel mijnheer van Eschenhagen!"
„Kent gij dien heer?" vroeg Marietta zonder
groote verbazing, daar haar grootvader in zijne
betrekking als geneesheer zeker alle menschen te
Waldhofen en den geheelen omtrek kende.
„Wel ja! Babette, neem mijnheer toch dien
koffer af! Ik maak duizend excuses ik wist niet,
dat ge mijne kleindochter kendet."
„Neen, wij kennen elkander volstrekt niet,"
zeide het jonge meisje. „Wilt ge dien mijnheer eens
aan mij voorstellen, grootpapa?"
„Zeker kind Mijnheer Willibald van Eschen
hagen van Burgsdorf
„Toni's aanstaande?" vie! Marietta hier vroo-
lijk in. „O, hoe grappig, dat wij op die manier ken
nis moeten maken midden in de modder! Als
ik dMgeweten had, zou ik u niet zoo onbeleefd
behandeld hebben, mijnheer van Eschenhagen. Ik
heb u als een heuschen pakjesdrager altijd achter
mij aan laten loopenMaar waarom zeidet ge dan
ook niets?"
Willibald zeide ook thans niets, maar zag zwij
gend op de kleine hand neer, die zij hem vertrou
welijk toesprak. Daar hij echter begreep, dat hij
toch liet een of ander moest zeggen of doen,Veep
hij nu het rozeroode handje en drukte en schudde
dit krachtig met zijn reusachtige vuist.
„Ai!" riep de jonge dame, verschrikt achteruit
wijkende. „Gè hebt een forschen handdruk, mijn
heer van Eschenhagen! 't Zou mij niet verwon
deren, als al mijn vingers gebroken zijn."
Willibald werd vuurrood van verlegenheid en
Posterijen on Telegrafie.
Openstelling met ingang van 1 Januari '28.
Ben Bommel.
Post- en Telegraafdienst: 8.30-12, 14-15,
17 30-19.
Telefoondienst: 8-12.30, 14-16, 17.30-20.
Ooltgensplaat.
Post-en Telegraafdienst: 8 30-12.30,14-15.30,
17.30-20.
Telefoondienst: 8-13, 14-16.30, 17.30-20.
Des Zaterdags sluiten deze kantoren voor
den Postdleust om 18 uur.
Op Zondagen: Geen dienst.
Op Feestdagen: Postdienst 8-9.
Telegraaf en Telefoon: Geen dienst.
stamelde een verontschuldiging. Gelukkig kwam
de dokter nu tusschenbeide en verzocht hem binnen
te treden. Hij volgde zwijgend, en langzamerhand
ontspon zich werkelijk een gesprek, waarbij Ma
rietta wel is waar het hoogste woord voerde. Zij
vertelde uitvoerig en op een allergrappigste ma
nier, hoe en waar zij Willibald ontmoet had. Daar
zij reeds lang had geweten, dat de verloving op til
was, behandelde zij den aanstaande van hare i
vriendin als een ouden bekende; ze vroeg naar
Toni, naar den opperhoutvester "de kleine roode
mond stond eigenlijk geen minuut stil.
De jonge majoraatsheer deed er meestal het
zwijgen toe; die heldere stem, die zelfs pratend zoo
liefelijk klonk als vogelgekweel, bracht hem. geheel
van zijn stuk. Hij had den dokter pas den vorigen
dag leeren kennen, toen deze een bezoek op Fur-
stenstein aflegde, en bij die gelegenheid was er
ook over een zekere Marietta, een vriendin van
zijne verloofde, gesproken. Maar verder wist hij
niets van haar, wijl Toni niet bijzonder mededeel
zaam was.
„En daar laat dat overmoedige kind u zonder
complimenten in de gang staan en zet zich aan de
piano om mij haar komst mee te deelen!" zeide
Volkmar hoofdschuddend. „Dat kan er niet door,"
Marietta!"
Het jonge meisje lachte en schudde het kroes
kopje.
„O, mijnheer van Eschenhagen zal 't niet kwa
lijk nemen. Nu mag hij dan ook luisterem, als ik
uw lievelingslied nog eens in zijn geheel voor u
zing. Ge hebt nauwelijks de eerste noten gehoord.
Zal ik maar beginnen?"
Zonder het antwoord af te wachten, snelde zij
naar de piano, en nu verhief zich weer die zilveren
stem, die het oor letterlijk betooverde. Ze zong een
oud, eenvoudig volkslied, maar 't klonk zoo wel
luidend en meesleepend, zoo liefelijk en aangrij
pend, alsof het oude huis met zijn leege kamers
plotseling met lentegeuren en zonneschijn ver
vuld was. En die zonneschijn breidde zich ook uit
over het aangezicht van den grijsaard, waarin
zorg en verdriet reeds zoo menigen"rimpel hadden
gegrift. Met een half weemoedigen, half vriende
lijken glimlach luisterde hij naar het lied, dat hem
waarlijk herinnerde aan den tijd, toen hij nog jong
en gelukkig was.
Maar hij was niet de eenige opmerkzame toe
hoorder. De jonge majoraatsheer van Burgsdorf,
die een paar uur geleden onder het bulderend ge
raas van den Janitscharenmarsch was ingeslapen,
die in volkomen overeenstemming met zijne aan
staande die „domme muziek" als een recht ver
velende zaak beschouwde, luisterde nu zoo aan
dachtig naar die zachte, zwellende tonen, alsof
ze hem een nieuwe wereld openbaarden. Hij boog
zicli al meer en meer voorover, de oogen onafge
wend op het jonge meisje gericht, dat blijkbaar
met hare geheele ziel bij het gezang was en daarbij
liet kleine hoofd met een allerliefst gebaar op en
neer liet gaan. Toen zij zweeg, haalde hij diep adem
en streek zich met de hand over het voorhoofd.
„Atijn klein zangvogeltje!" zeide dokter Volk
mar teeder, terwijl hij zich tot zijne kleindochter
overboog en haar een kus gaf.
„Mijn stem is er in de laatste maanden niet min
der op geworden vindt ge ook niet, grootpapa?"
vroeg zjj schalks. „Maar mijnheer van Eschenhagen
schijnt 't niet mooi te vinden hij zegt er ten
minste niets van."
(Wordt vervolgd).