w
EN DEKENS
31 December 1927
Let vooral o; i ées,
EERSTE BLAD
ME-VERKOOP van
20% korting
duurt tot go
ECEMBER
Huishoudster,
-f DÊ SALAMANDER
adverteert in 1
onze eilanden
ZATERDAG
24 December 1927
DWAALLICHTEN.
NIEUW TARI EF
tijdelijke of blijvende algefieeie invaliditeit.
53IIMIIBI1 III 7
JONKER FRflNSSTRflflT
VAN DER [AKSTRAAT
(Oudejaarsdag)
oewijzing der
Fortuna-Winst aandeelen.
Groote winstkans.
0.000 ten voile in contanten.
.000, f 30.000, f 25.000 enz. enz.
nten.
troostprijzen a f 25,voor de niet
ners.
Bestaande uit geldkist met inhoud;nikkelen
es, enz. enz.
ijzen: De 1ste kooper en voorts elke 10de
ntvangen een aandeel gratis,
kooper een stoffelïjken prijs!
n bestaande uit geld en stoffelijke prijzen,
tkans ruim t op 4. iïg
andeel wordt jaarlijks een winstuitkeering gedaan
tdat het volle betaald bedrag is terugontvangen
ebeimboudlng verzekerd,
binnen 5 dagen na de toewijzing de ofticieele
toewijzingslijst gratis!
10,of met inlevering van een oud aandeel
Wart aandeel kost l 2,50 of met inlevering
oud aandeel slechts l 2,-
wissel of storting op onze postrekening 127224
franco toezending in gesloten enveiop.
nde uitgifte een kans, vraagt ons bewijzen wat
doch koopt spoedig of zendt ons postwissehje
der 5de of een der 10de koopers mag zijn!
E HET NOG HEDEN.
zeesch-Obligatiekantoor.
at C 113 - ZIERIKZEE.
Opgericht 1921
Terstond gevraagd een
MiJdelb. leeftijd, in klein boeren
bedrijf, bij D. Baren dregt,
Rockanje.
en
ent.
I BREUKBANDEN I
I alle soorten met en zonderveer I
GENEESMIDDELEN
tegen Urinekwalen, Vrouwen
ziekten, enz.
SANTOLMIDIE f 2,25 per flacon.
INJECTIE f 1,per flacon
Vraagt onze bekende
MIMOSA-DROPPELS,
ter regeling v. d. bloedsomloop
falen nooit, succes verzekerd
Al onze goederen worden onder volle
garantie verkocht. Niet goed, geld
terug.
Let op hot adres:
Kipstraat 43, ROTTERDAM.
Inlichtingen gratis ook per brief.
Schoone volle lichaamsvormen door
onze Oostersche krachlpillen, een
Gulen per flacon van SO pillen
Prijs per kwartaalf I,
Losse nummers 0,07s
Advertentiën v. 1—6 regels 1,20
Elke regel meer. 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f I,— per plaatsing tot een maximum
van 10 regels, elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iaderon
Woensdag en Zaterdagmorgen.
Het wardt uitgegeven doer de
H.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. Mo. 15
Voorstraat BUddelharnis.
10e JAARGANG. - N°. 16
8BP* Wegens invallende Kerst
dagen verschijnt ons blad op
Woensdag 28 December NIET.
DE UITGEEFSTER.
1928. 1 Januari. 1928.
Heeft U reeds Uw Nieuwjaarsadver
tentie opgegeven voor
ONZE EILANDEN?
Zoo niet?
Doe het dan nu direct, dan kunnen wij
een goede plaats garandeeren.
Week-revae.
Binnenland.
Ook in ons kikkerlandje heeft de winter
zyn intrede gedaan en over bet geheele land
heeft het geducht gevroren. De scheepvaart
op de meeste kanalen is gestremd. Zelfs op
de R\jn by Lobith wordt door het drijfas de
scheepvaart zoodanig belemmerd, dat voor
spoedige stopzetting wordt gevreesd. Op de
andere rivieren wordt ook veel hinder onder
vonden van het drijfys en zijn verschillende
schipbruggen reeds weggenomen of maat
regelen getroffen zulks te doen. De Lemmer
haven is voor alle scheepvaartverkeer geslo
ten en de haven vuren zijn gedoofd. Br is
over het geheele land door jong en oud ge
schaatst en vooral in Friesland werd druk
gereden en waren oud-kampioenen en kam
pioenen in spé, ijverig aan het trainen en
hebben in enkele wedstrijden hun krachten
reeds tegen elkaar gemeten. Waarschijnlijk
zal de traditioneele elfstedentocht voorloopig
niet worden verreden, vooral nu de dooi is
ingevallen. Als gevolg van de vorst zijn
verschillende werkzaamheden gestaakt, o a.
de Zuiderzeewerken. Laten we hopen dat
deze weer spoedig ter hand kunnen worden
genomen.
In Amsterdam heeft het Comité Vlieg
tocht Holland Indie, in de aula van het
Koloniaal Instituut, een propaganda-bijeen
komst gehouden. Op uitnoodiging van ge
noemd comité, hebben de piloten Thomassen
h Thuesink v. d. Hoop, Scholte en Koppen,
nog eens een causerie gehouden over hun
tochten, waarbij een serie lichtbeelden, het
gesprokene verduidelijkte. Ir. Stephan, de
adj.-directeur der Fokkerfabrieken toonde
aan, dat er technisch geen enkel bezwaar
meer bestaat, geregelde verbinding met Indiö
tot stand te brengen. Volgens diens uiteen
zetting, moest deze verbinding in 't begin
uitsluitend worden gebruikt voor de mail
verzending en door een Nederlandsche onder
neming, welke gesteund moet wordendoor
de regeering, worden geëxploiteerd. "We wen-
schen het comité alle mogelijke steun toe
en hopen dat in korten tijd de opening van
deze luchtverbinding zal plaats hebben. Dan
pas zal blijken, van hoeveel gewicht deze
zaak is, waardoor Indië dichter bij het moe
derland wordt gebracht.
In onze Tweede Kamer is deze week de
oorlogsbegrooting aangenomen. De motie-
Ter Laan, over de beweerde onregelmatig
heden te Soesterberg, kon geen meerderheid
halen en werd verworpen. Minister Lambooy
toondo in zijn verdediging aan, dat de ver
schillende sensationeele belichten schrome
lijk waren overdreven. Er z\jn maatregelen
getroffen om herhaling van het gebeurde te
voorkomen. Een commissie is bezig met een
onderzoek de organisatie betreffen ie en na
ontvangst van het rapport dezer commissie,
zal de minister definitieve reorganisatie
plannen overwegen. Voorloopig dus geen
haast.
Door onoplettendheid by het rangeeren
zyn op het stationsemplacement te Utrecht,
eenige goederenwagens tegen de laatste
wagon van den trein uit Arnhem geloopen.
Gelukkig vallen hierbij geen persoonlijke
ongelukken te betreuren en is ook de mate
rieels schade van weinig beteekenis. Door
het gebeurde ondervond de treinenloop aan
zienlijke vertraging, welke nog werd ver
ergerd door het feit, dat de buitenlandsche
treinen, als gevolg van de buitengewone'
sneeuwval, ook met aanzienlijke yertraging
arriveerden.
Buitenland.
Overal vanuit het buitenland komen be
richten over de felle koude en sneeuwstor
men, die er heerschen. De verschillende
rivieren (o.a. de zijrivieren, van de Rijn) zijn
zoodanig met drijfijs bedekt, dat het scheep
vaartverkeer noodgedwongen is stilgelegd.
De temperatuur daalde in verschillendelan
den tot 25° Celcius onder nul en vanuit
Siberië wordt zelfs geseind, dat op enkele
plaatsen, de temperatuur is gedaald tot 52°
C. onder 0. Talrijke personeu moeten hier
zy'n doodgevroren, terwijl duizenden vogels
en andere dieren, eveneens zijn omgekomen.
Ook uit Frankrijk komen berichten, dat hier
en daar personen zijn omgekomen van de
koude. Verder heeft het in verschillende
landen zoodanig gesneeuwd, dat zelfs het
spoorwegverkeer op enkele lijnen, tijdelijk
is stopgezet.
FEUILLETON.
E. WERNER
VERTALING VAN HERMINA.
Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
25)
Overigens had de jonge majoraatsheer terstond
gelegenheid om zich daankbar te betoonen voor
de hem bewezen toegevendheid. Toni beklaagde
zich dat iets, hetwelk zij besteld en volstrekt voor
den avondmaaltijd noodig had, niet bezorgd was.
't Scheen bij -tïjds te Waldhofen aangekomen,
maar verkeerd geadresseerd te zijn. Men had 't den
bode dus niet medegegeven, die door den opper
houtvester onderwijl ergens anders was heenge
zonden, geen van de dienstboden kon op het oogen-
blik gemist worden en de tijd drong. Willibald
bood zich nu aan, die zaak persoonlijk in orde te
brengen, welk aanbod zijn aanstaande zeer welkom
bleek te zijn.
Waldhofen was de grootste plaats in den om
trek, hoewel niet meer dan een klein landstadje.
Het lag omstreeks een half uur van Furstenstein
en vormde een soort van middelpunt voor de dor
pen en gehuchten, die overal in „het bosch" ver
spreid lagen.
In de namiddaguren, als er geen schepsel op
straat was, zag 't er recht doodsch en vervelend
uit zooals ook mijnheer van Eschenhagen vond,
die over het marktplein slenterde, waar het post-
(Adv.)
Duitschland In de Duitsche pers wordt
op het oogenblik het laatste memorandum
van Parker Gilbert besproken. Over't geheel
genomen, heeft het een gunstige pers. Van
zelfsprekend wordt in deze jongste verklaring
vooral de nadruk gelegd, op versobering van
al te luxieuse bestuursinstellingen en derge
lijke. De agent-generaal streeft er naar, dat
het totaal bedrag, dat Duitschland als repa
ratie-schuld heeft te betalen, ten spoedigste
wordt vastgesteld. Om dit te bereiken, zijn
nieuwe onderhandelingen noodig Doch eerst
zal in Duitschland zuinig moeten worden
geregeerd, om zijn betalingscapaciteit vast
te stellen.
Frankrijk. De verschillende politieke par
tijen zitten midden in de voorbereiding, voor
de aanstaande verkiezingen. Op het congres
der Parysche sociaal-democratische organi
saties is besloten, tot zelfstandig optreden
bij eerste stemming. Verder is besloten, dat
in gevallen van het stemming, die candidaat
zal worden gesteund, welke de meeste kans
biedt een reactionaire candidaat te slaan.
Nadat de h6eren een opgewekte conversatie
hebben gehoudeö, over de heifiog op het
kapitaal, is het congres uiteengegaan. De
verdere definitieve besluiten, zuilen valien
op het nationaal congres der socialistis< he
partij.
Ingeland. In het Lagerhuis is de motie
van Labour, het werkeloosheidsvraagstuk
betreffende, verworpen. Omtrent het geheele
vraagstuk, werden geen nieuwe gezichts
punten naar voren gebracht. De verschillende
wenschen, vastgelegd in de motie, konden
door den minister van arbeid niet worden
aanvaard. Uit het debat blijkt, dat sedert
den oorlog, door de Bngelsche schatkist,
ongeveer 4500 millioen gulden is uitgegeven,
ter bestrijding van de werkloosheid. Het
debat liep dood in dorre opsommingen van
cijfers en ging uit als een nachtkaars.
Rusland. Op het congres der Russische-
eommunistische partij, is na veel aarzeling
besloten, tot uitstooting van de oppositie.
"Welke de gevolgen hiervan zullen zijn, laat
zich heden nog- niet overzien. De kwestie
is hiermede allerminst opgelost, doch hoog
stens in een nieuw stadium gebracht. Uit
alles blijkt, dat de Stalinisten zich alles be
halve op hun gemak gevoelen en dit is wel
het duidelijkste bewijs, dat de oppositie,
hoewel op papier verslagen, inderdaad nog
over veel aanhang beschikt.
China. De toestand van dit, door de voort
durende onlusten zoo zeer geteisterde land,
is nog steeds hopeloos verward. Nog steeds
wordt er op groote schaal gemoord en ge
plunderd. De bevolking uit de provincie
Sjantoeng, tracht door ontvluchting, aan de
gruwelen te ontkomen, waardoor heele
districten van de te vruchtbare en welvaren
de provincie, nagenoeg worden ontvolkt
Inplaats van de Kerstklokken, worden in
China nog steeds de doodsklokken geluid.
kantoor was gelegen.
Hij had de boodschap, die hem naar Waldhofen
voerde, al bezorgd en ook een bode gevonden, die
de kist naar het kasteel bracht. Daar de straten
van het stille plaatsje nu echter niets merkwaar
digs opleverden, sloeg hij een binnenweg tusschen
twee hagen in, die achter de tuinen van de huizen
om rechtstreeks op den straatweg uitliep. Dit
pad was wel wat morsig en door den regen van den
vorigen dag op sommige plekken nauwelijks be
gaanbaar; maar Willibald gaf als buitenman weinig
om zulke dingen en stapte onbekommerd voort.
Hij verkeerde in een recht tevreden stemming;
't was toch een prettig gevoel, zoo geëngageerd te
zijn, en hij twijfelde geen oogenblik, dat hij met
zijne goede Toni een zeer gelukkig huwelijksleven
zou leiden.
Nu kwam hem een rijtuig te gemoet, dat zich
slechts met moeite over den moerassigen bodem
voortbewoog eri blijkbaar reizigers bevatte; want
tusschen de achterwielen was een groote koffer
vastgebonden en binnenin scheen 't ook allerhande
bagage te bergen. Willibald kon niet nalaten zich te
verwonderen, dat men juist dien" binnenweg koos,
die in zijn tegenwpordigen toestand al zeer onge
schikt voor voertuigen was, in plaats van de stra
ten door te rijden, en de koetsier scheen dan ook
zeer ontevreden daarover te zijn. Hij had zich
omgekeerd en praatte met de reizigers, die voor
loopig nog niet zichtbaar waren.
„Maar nu gaat 't niet verder, juffrouw. Ik heb
't dadelijk gezegd we kunnen hier niet door,
de wielen blijven in de modder steken 't is een
leelijk gevalI"
„Maar we zijn er gauw!" klonk nu een heldere
stem uit het rijtuig. „Nog maar een paar honderd
INGEZONDEN MEDEDEELING.
LEVENSVERZEKERING-BANK, VAN 1863, TE ROTTERDAM
Verzekert niet slechts Uw
Leve n
Dekt tevens het risico van
De Kerstverrassing.
Het was daags voor Kerstmis. De heer
Meier, directeur van de firma Meier en Co
groothandel in wynen, stond in gedachten
verzonken, voor een der vensters van zijn
villa. Een dikke sneeuwlaag bedekte de
"straten en viel nog steeds in dikke vlokken
neder.
Plotseling werd hy uit zijn gedachten op
geschrikt. Hij opende het raam en ging er
met zijn bovenlijf uithangen, er zich niet
om bekommerende, dat de sneeuw op zijn
eerbiedwaardigen knikker dwarrelde.
Lucie...l
De sneeuw en de koude voelde hij niet
eens op dit oogenblik.
Al zyn aandacht gold een jeugdige, elegante
dame, die gehuld in een kostbare bontman
tel, zich met moeite een weg baande, door
de opgehoopte sneeuwmassa. Het was een
betooverend beeld, dat zich buiten in de
sneeuw afteekende. Haar volle ronde wangen
gloeiden door de inspanning en telkens als
zij haar sierlijke voetjes dieper in de sneeuw
drukte, kwam er eeu tevreden lachtje, op
haar knap gelaat te voorschijn.
- Lucie...!
OOom HendrikGoeden morgen l 1
Jy, in dit weer?
Juist heeriyk, oompje! Kom loop met
me mee.
Waar ga je toch heen, in zoo'n hon-
deweer?
Naar tante Anna, voor de Kerstge=
schenken.
Nu, dat zal een mooie verrassing geven,
doch ik kan niet meegaan.
Ik zal je mijn auto sturen, om je naar
huis terug te brengen. Begrepen?
Dankbaar aanvaard oompje, klonk het
opgewekt terug. Dapper schreed ze verdtr,
nagestuurd door haar oom. Deze sloot weder
het venster en liet een handdoek brengen,
om zyn natgeworden kaasbol af te drogen.
Hm. Hm. Dat zou een kleine zonnestraal
wezen, in mijn eentonig huis. Zou ze het
wel willen aannemen, ondanks een kwart
eeuw verschil?
H\j plaatste zich voor de spiegel en begon
eritisch zyn spiegelbeeld te bekijken, 't Viel
niet bepaald mee. Boven geheel kaal, terwijl
zijn neus de duidelijke sporen droeg, van
een overmatig stevig wijugebruik. Overigens
vond hij, dat zijn fortuin veel goed maakte
en vooral omdat Lucie's moeder moest leven
van. de rente van een klein kapitaal plus
pensioen.
Zoo de zaak overwegende, besloot hij de
zaak nog den volgenden dag in 't reine te
brengen. Lucie's moeder had hem voor mor
gen op 't Kerstfeest geinviteerd en dit scheen
hem een prachtgelegenheid zLjn aanzoek te
doen. Hij begaf zich haastig naar ziin kan
toor, om zijn dagelyksehe werkzaamheden
3an" te vangen. Rechtstreeks naar zijn privé-
kantoor doorloopende, begon hij de aangts
komen poststukken door te zien
Eensklaps werd er op de deur geklopt.
Binnen
Mijnheer de Jong, de procuratiehouder
trad binneü. Ik.
Niets, niets!
Hij liet hem niet eens aan 't woord kojnen.
Ik heb vandaag geen tijd.
stappen probeer 't maar!"
„Wat niet gaat, dat gaat niet!" antwoordde de
koetsier met wijsgeerige kalmte. „Door dat moeras
daar voor ons komen we niet we moeten om-
keeren."
„Maar ik wil niet door de stad rijden," klonk
dezelfde stem nu met onmiskenbare eigenzinnig
heid. „Als 't volstrekt niet gaat, houd dan maar
op, dan zal ik uitstappen."
De koetsier hield op, het portier werd geopend,
en een tengere, sierlijke gestalte wipte van de
trede, zoo licht en vlug, dat ze met éen sprong over
de modder heen op een hooger gelegen, droge plek
te land kwam. Hier bleef zij staan en wierp een
onderzoekenden blik om zich heen. Wijl de weg
hier echter juist een kromming maakte, kon men
hem slechts voor een klein gedeelte overzien. De
jonge dame scheen hierdoor teleurgesteld; maar
daar werd zij op eens mijnheer van Eschenhagen
gewaar, die van den anderen kant kwam en juist
de kromming bereikt had.
„Mijnheer, mag ik eens weten is die weg te
begaan?" riep zij hem toe.
Hij antwoordde niet terstond, daar hij nog als
verstijfd van verbazing was over dien even ge
waagden ais bevalligen sprong. Dat vloog als een
veer door de lucht en stond toch vast en stevig
op de voeten!
„Verstaat ge mij niet?" herhaalde het juffertje
ongeduldig. „Ik vraag of de weg begaanbaar is?"
„Ja ja, ik heb hem geloopen," zeide Willi
bald, min of meer verschrikt door die dictatorische
vraag.
„Dat zie ik, maar ik heb geen waterlaarzen aan,
zooals gij, en kan niet door al die poelen en plassen
waden. Is 't mogelijk, daar vlak langs de haag te
Pardon mijnheer Meier!
Heb je zulke gewichtige zaken?
Dat juist niet; ik...
Nu kom dan na Kerstmis terug. Pro*
beer zelf je moeilijkheden op te lossen. By
voorbaat ga ik er mee accoord. Nu heb ik
het geweldig druk.
Zoodra de jonge man was vertrokken, ver
zonk de heer Meyen in gedachten. Onophou
delijk betrapte hij er zich op dat hy voort
durend slechts aan Lucie dacht. Dat de procu
ratiehouder ook niet meer initiatief toonde'*
Overigens een flinke kerel, waar hij volko
men op kon vertrouwen. Alles leek hem veel
vroolijker toe vandaag. Hy verlangde met
ongeduld naar het oogenblik, waarop hij zijn
aanzoek zou doen.
Keurig gesoigneerd, liet de heer Meijer
zich op Kerstavond aandienen. Nu hij zoo
dicht voor het beslissende moment werd
geplaatst, voelde hy zich toch niet erg op
zijn gemak. Hij werd reeds in de hal door
Lucie's moeder begroet en hartelijk welkom
geheeten. "Waarom wist hy niet, doch een
bang voorgevoel bekroop hem. Hij wilde
spreken, doch zijn keel was als dichtge
schroefd. Al pratende voerde de gastvrouw
hem in het salon. Hier traden Lucie en de
procuratiehouder, beiden van geluk stralend
op hem toe.
Mijnheer Meier.
Lieve oom Hendrik.
Wij zijn verloofd.
De heer Meier voelde zich als een poedel,
die een emmer koud water op het lichaam
krijgt. Hy scheen als aan den vloer vastge-
(Avd.
passeeren? Mijn hemel, antwoord dan toch!"
„Ik Ja, ik geloof 't wel, dat 't daar wat
droger is."
„Nu, dan zal ik 't maar wagen. Keer om, koet
sier, en bezorg mijn bagage aan het posthuis op de
markt, waar ik 't zal laten afhalen. Wacht! Dat
handkoffertje houd ik bij mij. Geef dat maar aan!"
„Maar dat is te zwaar voor u, juffrouw," bracht
de koetsier hiertegen in, „en ik kan de paarden niet
alleen laten."
„Nu, dan zal die mijnheer 't wel even voor mij
dragen. Onze tuin is vlak bij. Wees zoo goed,
mijnheer, en neem even dien koffer op/dien kleinen
daar op de achterbank, met het zwart lederen over-
trek toe, gauw, als 't u belieft!"
Ongeduldig stampte zij met den kleinen voet op
den grond, daar de jonge majoraatsjieer haar nog i
altijd met open mond stond aan te kijken. Hij
begreep volstrekt niet, hoe een wildvreemde zoo I
op eens over hem beschikte, noch hoe een jong
meisje op die manier beval en konimandeerde.
Bij de laatste, zeer ontstemd klinkende woorden
kwam hij echter ijlings naderbij en nam den be- j
wusten koffer in ontvangst, wat het jonge meisje
niet meer dan natuurlijk scheen te vinden.
„Ziezoo!" zeide zij kortaf. „En dus, gij rijdt
maar naar het posthuis, koetsier! Nu de moerassen
van Waldhof in!"
Zij nam haar grijze reisjapon op en liep dicht
langs de haag, waar de weg eenigszins hooger en
droger was. Willibald, van wien zij verder niets
geen notitie nam, kwanrmet den koffer achter haar
aan. Hij had nog nooit iets zoo liefs en bevalligs
gezien als die tengere gestalte, die hem nauwelijks
tot aan den schouder reikte, en nam deze dan ook
terdege goed op, daar hij toch niets anders te doen
had.
Het jonge meisje had iets bijzonder bevalligs in
al hare bewegingen, maar ze hield het hoofdje met
het donkere kroeshaar, dat zeer weerbarstig onder
den hoed te voorschijn kwam, met onmiskenbaar
zelfbewustzijn opgeheven. Haar gelaat was onre
gelmatig van vorm,, maar allerliefst met die gui
tige donkere oogen en den kleinen frisschen mond,
welks eigenzinnige trek door bekoorlijke kuiltjes
in kin en wangen verzacht werd. „Haar grijs reis
kostuum was ondanks zijn eenvoud uiterst smaak
vol en modisch de jonge reizigster was blijk
baar geen inwoonster van het brave en eenvou
dige stadje Waldhofen.
De weg was werkelijk verderop wat droger,
maar toch moest het tweetal steeds vlak langs de
haag loopen en niet zelden over waterplassen
springen, 't Was hierdoor onmogelijk een geregeld
gesprek te voeren, en Willy dacht er ook niet aan
om er een te beginnen; hij droeg geduldig den
koffer en liet 't zich even geduldig welgevallen,
dat zijne gezellin zich niet verder over hem be
kommerde, totdat zij na tien minuten ongeveer
voor een laag tuinhek stilstonden.
De jonge dame boog zich hierover heen, schoof
aan den binnenkant een grendel open en keerde
zich vervolgens om.
„Wel bedankt, mijnheer! Geef mij nu maar
mijn bagage, als 't u belieft."
(Wordt vervolgd).
