I A. W. KORVINK
„Hotel-Restaurant SIMONS"
Als 9t kindje binnenkomt
5
S
LOGEEREN
PIET SIMONS zorgt voor U
BINNENLAND
BINNENWEG, SOMMELSDIJK
p Groote keuze ill uurwerken en naaimachines.
Onze brillen munten uit door correctheid.
Keurige St. Nicolaascadeaux
in
RADIO.
MAIS ON SANITAS
De Rotterdamsche Veiling Rotterdam
2:
Sli
vc
he
ONZE ETLANDEN VAN ZATERDAG 3 DECEMBER 192 7.
va
let
lei
Vi
de
De
fai
no
da
mi
va
bit
J.
ko
W
mi
St!
an
na
De
on
in
eei
zoi
vai
ket
vui
De
uit
set
me
ma
het
Yr
gel
bii
1
het
set
te
ges
het
lek
vai
,Wi
ter
T
F
ber.
scb
kui
wei
Tes
sch
wel
I
scb
ble
S
I
A
pen
ma
doo
dae
viei
gev
ter
de
van
It
waf
in
in
Ver
stra
Nie
de
stee
A
p$n
Z V
deB
een
dooi
leer
deF
ken
A
Ned
kett
boei
geen vergoeilijking, dat wij dat constateeren,
van de gruwzame daad, maar een aanwijzing
tot de verklaring. Het is zoo moeilijk om
karakters te doorgronden, om harten te peilen,
om naar uiterlijkheden de waarde van een
inwendigen egmoedsstrijd te meten.
Want, als het op "uiterlijkheden aankomt,
die we constateeren het nog eens vaak
bedrieglijk zijn, dan moet de dader, die een
paar uur vóór de volvoering van zijn gruwel
stuk nog zijn partij billard kon spelen een
monstrum zijn.
Elk jaargetijde om nu maar eens van
het droevig onderwerp af te stappen heeft
toch haar bijzondere bekoring. Grauw en
somber lijken de winterdagen, en ze zijn het
vaak ook, maar hoe gezellig kunnen de avon
den zijn. Die gezelligheid wordt nu, met de
komende feestdagen, uit de huizen de straten
opgedragen. Nu zien we geen met sombere
gezichten voortslenterende menigte en nijdige,
zich achter hun toonbank vervelende winke
liers, maar overal is een blij geluid en vroolijk
gesnater. Telkens wordt de wandeling onder
broken om een blik te werpen op de rijk-
verlichte winkelétalages, waar overheen we
den nijveren handelaar in blijmoedige drukke
bewegelijkheid zijn luid kakelende klanten
zien bedienen. Kinderstemmen snateren op
gewonden en begeerige vingertjes wijzen naar
verlokkende voorwerpen.
Dat vroolijk-Decembergedoe, die dagen van
Sinterklaas, Kerstmis en Oud- en Nieuwjaar,
breken den donkeren wintertijd. Als dat alles
voorbij is, dan vallen we even terug in de
somberte der dagen, om echter weer spoedig
door lentegeuren en -geluiden herwekt te
worden.
Jammer toch, dat onze politici zoo on
gevoelig blijken voor December-vreugde. In
Kamer en gemeenteraden gaan ze voort met
elkaar ter gelegenheid van de begrootings-
debatten de onaangenaamste dingen te zeg
gen, met al welk persoonlijk en partijdig ge
krakeel, het algemeen belang ten slotte niets
te maken heeft. Maar.'t is lekker warm in
de vergaderzaal en buiten lokt hun niets aan.
Boven het gedoe der winkelende burger-
menschjes coelt een politicus zich natuurlijk
verre verheven.
We meenen te hebben opgemerkt, dat de
heeren des zomers, als het buiten wèl aan
genaam is, veel korter van stof en tot het af
doen van zaken beter gestemd zijn. Zou het
geen aanbeveling verdienen om het landelijk
„boekjaar" zóó te stellen, dat de begrootingen
in de hondsdagen behandeld moesten worden?
Buitenland.
't Is te hopen, dat de Sinterklaassurprises,
die in het buitenland bedacht worden, van
vreedzamen aard mogen wezen, want over het
algemeen zijn de berichten van over de
grenzen van dien aard, dat men zich wel ens
het hart vasthoudt. Daar dreigt strijd tusschen
Polen en Lithauen, een strijd, waarin Rusland
en Duitschland gemengd kunnen worden;
strijd ook dreigt er tusschen Servië en Italië,
waarin Albanië en Frankrijk zouden worden
meegesleept. Hopen we, dat het geluid der
kerstklokken straks niet gestoord worde door
het gedonder der kanonnen.
Er is al ellende genoeg op de wereld. Denken
we slechts aan de vreeselijke overstrooming
in Algiers gedurende de afgeloopen week,
waardoor honderden den dood in het onstui
mige water vonden.
INGEZONDEN MEDEDEELING
Speciaal HOEDEN en PETTEN
ROTTERDAM - -
Sport- en Reispetten vanaf f 0,75
Lakenpetten, kleurhoudend vanaf f 2,50
Gleufhoeden, nieuwste kleuren v.af i 2,75
Stijve Hoeden vanaf 11 2,95
Hooge Hoeden vanaf fi 7,90
DE GESCHIEDENIS VAN EEN ZWEEDSCH
OFFICIER DIE IN DEN WERELDOORLOG
ZIJN GEHEUGEN VERLOOR.
Een mijnontploffing aan het weste
lijke front in 1916'17. Een Zweesdch
officier verliest daarbij zijn geheugen.
Hij wordt verwisseld met een Engelsch
kapitein, die bij diezelfde gelegenheid
gedood werd. Tien jaar zoekt de Zweed
sche officier nqar zijn eigen ik. Door
een paar Zweeasche woorden komt hij
op het spoor, en vindt eindelijk zijn
familie, die hem dood waande, in Stock
holm terug.
Onze correspondent te Oslo schrijft d.d. 25
November:
In de Zweedsche bladen doet een merkwaar
dige geschiedenis de ronde van een man die
zijn geheugen verloor en meer dan 10 jaar om
zoo te zeggen op jacht naar zijn eigen ik is
geweest. Deze man, een Zweedsch officier in
Engelschen dienst, werd tien jaar geleden be
wusteloos geslagen bij het springen van een
mijn aan het westelijk front. Hij werd officieel
dood verklaard; doch in werkelijkheid bracht
hij er het leven af, maar verloor z'ijn geheugen
en kreeg den naam van een Engelsch officier
die bij diezelfde gelegenheid was gedood. Vlak
bij den Zweedschen officier was namelijk de
jas van den gedooden Engelschen officier, ka
pitein H. gevonden, die zelf bij cle ontploffing
was verdwenen. Door enkele brieven die in
den zak van de jas gevonden waren en aan
den kapitein geadresseerd waren, meende men
ook werkelijk met hem te doen te hebben,
daar de Zweedsche officier, die zijn geheugen
verloren had en zich niets meer van zijn ver
leden herinnerde, er niet tegen opkwam toen
men hem kapitein H. noemde. Doch laten wij
liever de Odyssea van dezen Zweedschen offi
cier uit zijn mond vernemen, gelijk hij die aan
een medewerker van Svenska Dagbladet ver
teld heeft.
Bij de wisseling van het jaar 191617 zaten
een twaalftal Engelsche officieren, waaronder
onze Zweedsche officier, in een klein vertrekje
in een der loopgraven van het westelijk front.
Men speelde kaart en dronk een glaasje, toen
plotseling een officier binnenstormde met de
waarschwuing dat het springen van een mijn
op til was. Allen zaten in hun hemdsmouwen,
en de Zweed kreeg, terwijl hij opsprong een
jas te pakken die naast hem lag en kon nog
even zijn eene arm in de mouw van de jas
steken. Allen stormden naar buiten, en de
Zweed wierp zich instinctief languit op den
grond met de jas onder zich. Een seconde later
volgde een vreeselijke ontploffing en werd de
Zweed hoog in de lucht geworpen. Sedert was
alles voor hem duisternis en chaos. Eenige
dagen later kwam hij in een hospitaal ver
achter het front gelegen tot bewustzijn; hij
had geen ernstig lichamelijk letsel. Hij trzchtte
na te gaan wat er gebeurd was, doch alles
bleef voor hem even duister. Hij kon zich niets
herinneren, alles was in zijn geheugen uitge-
wischt. De z'ekenverpleegsters en de dokters
en anderen spraken hem als kap te n H. aan,
en daar allen hem, zoo bleven noemen, be
rustte hij daar n lijdelijk en gevoelde geen
drang daar tegen op te komen. Een ge maan
den Tater nam hij weer deel aan den strijd
op het westelijk front; hij had dienst genomen
bij het vliegwezen en werd spoedig bevorderd
doch kort daarop bij een vliegtocht gewond,
zoodat hij weer in een hospitaal kwam. Steeds
bleef zijn verleden voor hem in het duister, in
zijn onderbewu ,cheid had hij wel he: gevoel
militair te zijn geweest, te hebben gevochten
en bevel te hebben gevoerdmaar herinneren
kon hij zich dit niet. Alleen dook de herinnering
bij hem op aan een jonge man, wiens beide
beenen op het slagveld verbrijzeld waren, die
in zijn armen gestorven was en hem opgedragen
had zijn laatste groeten aan zijn zuster over
te brengen. Dit had hij gedaan, en die zuster
was sedert zijn vrouw geworden. In overleg
met haar stelde hij, om iets naders over zijn
verleden te weten te komen, onderzoekingen
in betreffende de familie H., welker naam hij
droeg, en kwam zoo te weten dat de moeder
van H. bij diens geboorte gestorven was, en
kort daarop de vader. Andere familie scheen
hij niet te hebben. Niemand scheen bij de
autoriteiten navraag ovei hem te hebben ge
daan, en het was dus alsof de man niemand
meer op de wereld bezat, die zich om hem
scheen te bekommeren. Ten einde zijn geheu-i
gen terug te krijgen, had hij tal van dokters
geconsulteerd, en was hij van het eene zieken
huis naar het andere getrokken; doch alles
tevergeefs. Op zekeren dag hoorde hij toevallig
iemand een paar woorden Zweedsch spreken,
en plotseling werd hij zich bewust dat hij
Zweedsch verstond en ook spreken kon; maar
het was hem onmogelijk zich te herinneren
waar en hoe hij dit geleerd had. Maanden
verliepen en voortdurend pijnigue hij zich de
hersens met de vraag: nrar wie ben ik toch
in 's hemelsnaam? Hij begon nu aan Zweden
te denken, en trachtte herinneringen aan dat
land in zijn geheugen op te diepen, en kwam
nu zoover dat hij meende vroeger wel eens in
Zweden te zijn geweest. Zoo gebeurde het, dat
bij een bezoek dat hij aan een der ministeries
bracht, zijn oog op een Zweedschen staats-
kalender viel, die hij ter hand nam en inzag
of er ook een naam in voorkwam, die hij zich
herinneren kon. En plotseling viel nu zijn oog
op zijn eigen naam, en het werd hem duidelijk,
dat hij dien naam vroeger gedragen had. Hoe
zou hij zich daarover zekerheid kunnen ver
schaffen? Hij had zijn vaderland al sedert
bijna 30 jaar verlaten en met uitzondering van
een paar dagen die hij tijdens den oorlog in
Zweden had doorgebracht, h,ad hij het niet
meer bezocht. Zoo besloot hij naar de persoon
.in kwesrie te schrijven, wiens naam hij in den
staatskalender gevonden had, en hem om
nadere bijzonderheden betreffende diens fami
lie te vragen. Zijn brief onderteekende hij met
zijn nieuwe aangenomen naam van kapitein H.
Hij ontving onmiddellijk antwoord, en vernam
daaruit dat de briefschrijver een broer had
gehad die bijna 30 jaar geleden zijn vaderland
verlaten had en in 191617 aan het westelijk
front gesneuveld was, 't geen officieel aan de
familie was medegedeeld.
Nu was het alsof de donkere kamer van zijn
verleden ontsloten was, en hij vroeg zich af
of hij nu eindelijk zichzelf teruggevonden had.
Hij besloot nu naar Zweden te reizen. Toen hij
te Stockholm kwam keerde zijn geheugen
eensklaps terug. Hij vond daar namelijk zijn
oude moeder, zijn broeders en oude vrienden
uit zijn jeugd en zijn studietijd terug, en ook
zij herkenden in hem den doodgewaanden zoon
en broeder.
Dat ik mijzelf ben, verklaarde hij aan den
medewerker van Svenska Dagbladet, staat in
deze omstandigheden wel vast. Maar ik ben
ook een ander. Wie ik ben en wie ik zal worden
Iaat mij daarop het antwoord schuldig
blijven. Ik heb mijn wortels in twee landen,
in het eene ben ik opgevoed, daar heb ik mijn
bloedverwanten, in het andere heb ik het
grootste deel van mijn leven gewoond, ik heb
het leeren liefhebben als mijn werkelijke vader
land, daar heb ik mijn gezin. Ik heb voor dat
land gestreden en mijn bloed geofferd, de wor-1
tels die mij aan dat land binden zijn sterk,
zeer sterk. Misschien sterf ik daar, zooals ik
er voor geleefd heb. Misschien
Volgens een ander Zweedsch blad „Afton-
bl det" zou deze Engelsch-Zweedsche officier,
die nu gepensionneerd kolonel in het Engelsche
leger is, een zoon zijn vn den overleden pro
fessor in Upsola N. K. Dunér, en is hij de
vroegere Zweedsche luitenant Gustav Dunér.
Hier is inderdaad stof voor een boeiende
film. N. R. C.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
en het gebruiken van een middagmaal
is een kwestie van vertrouwen.
DOE ZULKS IN HET HUIS WAAR
UW VOOROUDERS DIT DEDEN.
BOERENVISCHMARKT12, bij de Groote Kerk
te ROTTERDAM.
BIJ DEN TANDARTS IN ETHIOPIE.
In La Semaine Dentaire deelt een tandarts
een en ander mede van de ervaringen, die hij
in zijn praktijk in het bovengenoemde deel
van Abessynië zooal opdoet:
Ik werk sedert drie jaar in een Oostersche
stad en er zijn dagen, waarop iedere patiënt
van een andere nationaliteit en tevens van een
andere kleur is. Dat begint vaak met zwarte
vrouwen, gekleed in twee zakdoeken, de eene
geplooid om de heupen, de andere over een
schouder, dewelke gouden kronen gemaakt
willen hebben op de volkomen gave snij
tanden; of wel met'Annamieten in een lang
hemd van crepe de chine, die, voorbeeldige
patiënten als zij zijn, de zwaarste extractie
onverdoofd laten verrichten, zonder ook maar
een kik te geven. Verder Hollandsche matrozen
zoo weggeloopen van een plaatje uit de reizen
van Jules Verne; Russische uitgewekenen,
onderweg van het Verre Oosten naar Frankrijk
en vandaar naar het Verre Oosten op zoek
naar hun verloren fortuinen; Duitschers, die
wilde beesten komen zoeken en die even zwaar
en stevig zijn als hun kooien voor hyena's en
luipaarden; Amerikaansche zendelingen, altijd
en overal in een Ford, stipt in hun afspraken
en steeds voorzien van een cheque-boekje;
Fransche ambtenaren met hun klachten over
den slechten koers van den frank en die hun
spaarduitjes tellen in biljetten van 5 franken;
schoone Creoolschen, uiterst gedecolleteerd en
niet minder naïef; Engelschen met een racket,
zóó van de tennisbaan gekomen en de Arabier,
die me komt smeeken om zijn vrouw aan huis
te behandelen, want: de Muzelmansche zeden
staan haar niet toe het huis te verlaten, zelfs
niet voor een bezoek aan den tandarts.
Een aanzienlijke dame van het land, zuster
eens konings, arriveert op haar muilezel, om
hangen met kleeden en met een tuig van zuiver
goud. Zij is omringd van dertig bedienden en
slaven, waarvan zij,'ondanks al mijn tegen
sputteren, er vier van meeneemt in mijn
spreekkamer. Haar slaven houden dekens en
lakens uitgespreid om haar tot aan de deur
voor het booze oog te beschermen en
nieuwsgierig om de Europeesche inrichting van
het huis te zien steken zij hun hoofden in
alle kamers. De voorname dame met een ge
laatskleur van chocolade kondigt mij aan, dat
zij al haar tanaen verguld wil hebben en als
ik haar een glas water geef om den mond te
spoelen, grijnst zij eventjes en verlangt
champagne!
Op zekeren dag verschijnt een inlandsche
jonge weduwe voor het trekken van-een kies.
Als het gelukt is, laat ik haar het stuk van
overtuiging in de tang zien. Plotseling kijkt
zij mij met oogen vol schrik aan en met een
wanhopig gezicht spuwt zij een mond vol bloed
uit. „Doet het pijn," vraag ik.
„Nee mijnheer, maar het is vandaag vasten
dag en nu heb ik bloed in den mond!"
Een lange, magere Soedanees komt binnen,
vergezeld van een klein vrouwtje, geheel ge
huld in roode lompen.
„Wat wen sch je?"
„Jij, maken een tand voor mijn vrouw
Zij doet den mond open en ik zie een fraai
gebit, waarin twee snijtanden ontbreken.
„Wat is er gebeurd, waar zijn die tanden
gebleven?" vraag ik haar.
„Ik er op geslagen," vertelt de Soeda-
neésche echtgenoot.
„Wat heeft zij dan gedaan, dat je haar ge
slagen hebt?"
Bij wijze van antwoord laat hij mij zijn arm
zien, die de sporen vertoont van een beet.
„Zij zoo," demonstreert hij door zijn tanden
over elkaar te schuren.„„Ik geslagen!"
Een beambte aan het koninklijke Hof komt
eveneens een gouden kroo n bestellen voor een
gaven snijtand; alleen verzoekt hij deze riet
I met cement te bevestigen, opdat hij op de
dagen, dat hij voor zijn vorst moet verschijnen,
de'kroon kan afnemen uit eerbied voor Zijne
Majesteit.
Ik stap in den trein naar de kust; eenige
vrienden zijn er om afscheid te nemen. Een
Indiër herkent mij aan het venster, werkt
zich door de menigte tot voor het raam:
„Meneer! Meneer!" Dit is het eenige wat ik
uit zijn woordenvloed kan verstaan, de rest
volgt in het Arabisch en ik maak er met veel
moeite uit op, dat het over drie schellingen
gaat. Een van mijn vrienden legt uit: „het
schijnt, dat die Indiër drie schellingen van je
moet hebben." „Welnee, houd ik vol, werke
lijk, ik weet er niets van!"
De trein fluit en begint meteen te rijden.
De Indiër haalt ijlings geld uit zijn zak en
geeft mij drie schellingen! Een medereiziger,
die Arabisch verstaat, geeft de verklaring:
„Hij was U drie schellingen schuldig, voor
het trekken van een kies bij zijn vrouw!"
Inderdaad, ik had hem in den Oosterschen
kaleidoscoop niet meer herkend.
VEEL DRIJFIJS IN DE ZUIDERZEE.
De netten der Lemmer visschers vernield?
LEMMER, 29 Nov. Zoo ver het oog reikt
is de zee hier nog met drijfijs bedekt, waardoor
alleen stoomschepen zich een weg kunnen
banen. Een groot gedeelte van de visschers-
vloot uit deze gemeente (het andere gedeelte
bevindt zich te Medemblïk) zit hier dienten
gevolge in de haven opgesloten en is tot werke
loosheid gedoemd. Ook vreest men voor de
reeds op Vrijdag 18 dezer in zee uitgezette
haringnetten, die nog steeds niet konden wor
den ingehaald. Vermoed wordt, dat de netten
door het drijfijs vernield zullen zijn, wat voor
de visschers een groote ramp zou beteekenen.
Om het gebruik van gelukspoppetjes e.d.
door bestuurders van auto's en motorrijwielen
tegen te gaan, is voor de katholieken in het
Bisdom Breda, in navolging van het bisdom
Roermond, eene liturgische plechtigheid sa
mengesteld, bedoelende het op kerkelijke
wijze zegenen van deze voertuigen.
Op het plein van het Groot Seminarie te
Hoeven had Zondagmiddag om ongeveer 12
uur door pastoor De Hoog te Hoeven de wij
ding plaats van honderden luxe-auto's, taxi's,
vrachtauto's en motorrijwielen uit Roosendaal
en "omgeving, die zich tezamen uit Roosendaal
daarheen begeven hadden.
Op deze wijze zal deze wijding voor geheel
het Bisdom op afzonderlijke dagen georgani
seerd worden. (N. R. C.)
HET PENNINGSKE VAN DE WEDUWE.
Wie zijn schulden betaalt...
Een alhier bij haar dochter inwonende
67-jarige weduwe had, in afwachting van den
dag, dat zij haar pensioentje kon gaan innen,
hier en daar wat geld geleend. Toen eindelijk
de lang verbeide betaaldag aanbrak, ging
zij al heel vroeg op stap, om de moeilijke reis
van de veraf gelegen buitenwijk naar het
hartje van de binnenstad te maken. En buur
man, die haar in de dagen, toen de lamp voor
over hing, nog al eens te hulp was gekomen,
was wel zoo vriendelijk en hulpvaardig haar
op deze reis te vergezellen. Samen zijn zij het
geld een bedrag van 260 gaan innen en
samen hebben zij de thuisreis aanvaard. Dat
was al om half tien 's morgens. Maar de
dochter zag haar moeder niet terug vóór over
vieren in den middag, en hoe! Zij zag tot haar
ontsteltenis haar moeder in een auto voor
rijden, in gezelschap van drie of vier vreemde
heeren, die allen zeer luidruchtig waren en
hardnekkig trachtten een heilwensch te zingen,
ten opzichte van den levensduur van de wedu
we, die zij, heel familiaar opoe noemden. En de
dame in kwestie maakte het geval nog erger,
door den samenzang te dirigeeren met para-
pluie en reticule.
De auto stopte vlak voor de deur en de
dochter wenschte wel in den grond te zinken
van schaamte, toen zij zag, hoe links en rechts
en aan den overkant, overal hoofden van
nieuwsgierige buren verschenen en dat al
deze hoofden vol meewarigheid werden ge
schud, toen werd waargenomen, dat de wede-
we niet meer bij machte was, in een rechte lijn
van den auto naar het trapportaal te loopen.
Maar de weduwe was onbevreesd voor de al
dreigende praatjes en zegde ieder minzaam
goeden dag, zwaaide met haar parapluie naar
een buur aan de overzijde, en wierp, o schande,
een kushand naar de nog immer zingende
heeren in den auto. Eindelijk lukte het haar
naar boven in bed te loodsen, waar zij onmid
dellijk in diepen slaap zakte.
Toen de weduwe en haar buurman de thuis
reis nog maar nauwelijks waren aangevangen,
waren zij, door de Weste Wagenstraat wande
lend, langs een café gekomen. Achter het raam
zat een meneer, die, toen zij langs kwamen, op
de ruit had getikt. De buurman had in den
meneer zijn zoon herkend en hij had de
weduwe weten over te halen, binnen een glaasje
te gaan drinken, tegen de koude voeten. Maar
één borrel verwarmt maar één voet en dus
werd er een tweede besteld. En driemaal is
scheepsrecht en zoo kwam er een derde. En
toen moest de buurman toch ook eens trac-
teeren en de zoon mocht zich ook niet onbe
tuigd laten. En zoo ging het verder. In minder
dan geen tijd was de weduwe in zeer kenne-
lijken staat en toen was het hek van den dam.
Zij had nu toch veel geld en daarom wilde ze
nu eens echt royaal zijn. Een paar zeelui, die
ook in het café zaten, werden aan hetzelfde
tafeltje genoodigd en duchtig getracteerd. Het
werd later en later; de stemming Steeg en ten
1 slotte werd iedere bezoeker onthaald. Weldra
was het in de buurt bekend, dat je in het café
1 gratis een borrel kon krijgen en het liep storm
de menschen stonden in queue,
j Doch de caféhouder kreeg medelijden het
was inmiddels over half vier geworden en hij
bestelde een auto. Voordat de goede klant
vertrok, telde de caféhouder, die, w»t hij tegoed
had, maar zelf uit haar tach moest nemen, het
1 resteerende bedrag na. Toen bleek, dat zij nog
ongeveer 160 over had. De buurman, de beide
zeelieden en nog een nieuwe kennis besloten
het autotochtje mee te maken en onder luid
gezang verdween het gezelschap.
Den volgenden morgen was het ontwaken
(Adv.)
pijnlijker. Maar misschien pijnlijker nog was de
ontdekking, dat in de reticule nog maar een
bedrag van 110 zat. De weduwe wist zich
nog vflag te herinneren, dat de caféhouder iets
had gezegd van 160 en toen rees de bange
vraag: Waar zijn de ontbrekende 50?
Oogenblikkelijk stapte de weduwe naar het
politiebureau en vertelde daar het droeve
relaas van wat haar was overkomen. Dadelijk
werd de conclusie getrokken, dat de zeelieden,
of een van de andere passagiers, wel eens meer
van dit geld zouden kunnen afweten.
De polTtie stelde een onderzoek in en toen
bleek, dat het gezelschap tijdens den autorit
van het café naar huis nog had aangelegd bij
twee schuldeischers van de weduwe en dat zij
daar de vorderingen had voldaan, zoodat
van eenig misdrijf geen sprake was.
Nu inmiddels andere schulden ook zijn afbe
taald en het kostgeld is voldaan, resteert er
van de 260 zóó weinig, dat de weduwe al
weer een beroep op de hulpvaardigheid van
den buurman heeft moeten doen, in afwachting
van het pensioengeld, dat eind November
1928 te innen zal zijn.
INBRAAK IN EEN JUWELIERSWINKEL TE
AMSTERDAM.
Twee der daders gevat.
Woensdagochtend ongeveer half-vijf hoorde
een agent van politie in de Reguliersbree-
straat te Amsterdam uit een geopend raam
van een bovenverdieping een vrouw om hulp
roepen. Hij ging naar boven en vernam daar,
dat op het plat van het huis daarnaast, door
een smalle steeg daarvan gescheiden, drie
mannen gezien waren. Toen hij naar buiten
keek, zag hij twee mannen en 'onmiddellijk
loste hij, om hen vrees aan te jagen, een schot.
Hierop kwamen andere agenten te hulp, maar
de beide mannen hadden zich reeds overge
geven. Het bleek, dat zij een groot aantal
gouden en zilveren voorwerpen, meest arm
banden en horloges, bij zich hadden, welke zij
gestolen hadden uit den juwelierswinkel van
den heer B. Kam, gevestigd in perceel 6 in
genoemde straat. Om dezen te bereiken, waren
zij eerst op een brandladder van perceel 4
geklommen, van de dakgoot daarvan over de
steeg heengestapt op het plat van perceel 5
en hadden hier een dakvenster opengebroken.
In den winkel hebben zij alles overhoop ge
haald.
De beide aangehoudenen, een 24-jarige
boekbinder en een 26-jarige timmerman, zijn
naar een politiebureau gebracht, waar zij een
volledige bekentenis hebben afgelegd. Den
naam van hun voortvluchtigen medeplichtige,
naar wien de politie nog zoekt, konden of
wilden zij niet noemen. Deze man is er met
een gedeelte van den buit van door.
VERDACHT VAN VERDUISTERING.
De 3de Kamer der Haagsche rechtbank heeft
de voorloopige gevangenhouding van den
gewezen kerkvoogd D. P. te Katwijk Binnen,
die verdacht wordt van verduistering van
20.000 ten nadeele van de Ned. Herv. kerk
aldaar, met 30 dagen verlengd.
PONT DOOR EEN STOOMBOOT AANGE
VAREN.
Een arbeider gewond.
GRONINGEN, 29 Nov. Een overzetpont
bij de werf van de firma Wilmink aan het Win-
schoterdiep, waarop zich ongeveer 25 personen
bevonden, is hedenmiddag in aanvaring geko
men met een stoomboot, welke uit de richting
Martenshoek kwam. De menschen op de pont
zagen, mede wegens den mist, de stoomboot
pas aankomen, toen zij begonnen te varen, en
zich door middel van een ketting naar den
overkant trokken. De kapitein van de boot be?
merkte eveneens het gevaar en luidde de bel.
De menschen op de pont trachtten de schouw
te remmen. De kapitein van de boot probeerde
daarop nog full speed voor de schouw langs te
varen.
Daar de pont daarop echter uit alle macht
naar den overkant werd getrokken was een
aanvaring onvermijdelijk, welke botsing geluk
kig vlak bij den walkant plaats greep. De
menschep op de pont liepen allen tegelijk naar
één kant, zoodat deze water schepte en zonk.
Drie of vier van hen wisten zich nog aan de
boot vast te klemmen, doch de overigen ge
raakten te water. Gelukkig echter wisten allen
heelhuids den kant te bereiken zoodat behalve
een arbeider, die tusschen den wal en de boot
bekneld raakte, en een gekneusd been kreeg,
alles goed afliep.
DIEFSTAL VAN TIN TE ZUIDLAREN.
Twee verdachten gearresteerd.
GRONINGEN, 29 Nov. Bij een metaal-
handel hier ter stede bood een koopman heden
een viertal blokken tin te koop aan. De firma
stelde een onderzoek in, waaruit bleek, dat
het tin afkomstig moest zijn van de firma Van
Wijk en Boerma te Viies-Zuidlaren, die daar
een fabriek van melktransportbussen exploi-
teeren. Het tin werd in beslag genomen, terwijl
als verdacht van medeplichtigheid aan diefstal
en heling werd aangehouden zekere L. H. te
Zuid laren en G. H. te Annen, die tin voor een
bedrag van ongeveer ƒ4000 ontvreemd moeten
hebben.
ONZ]
TUSSCHEN TREIN EN PERRON BEKNLDE.
Doodelijk ongeval te Haarlem.
HAARLEM, 29 Nov. Hedenavond om
streeks halfzes is op het station alhier een
ernstig ongeluk gebeurd. De 17-jarige leerling
B. van de Middelbare Technische School te
dezer stede wilde op een in beweging zijnden
electrischen trein springen. Hij voel en geraakte
bekneld tusschen trein en perron. Zwaar ge
wond werd de jongeman naar het ziekenhuis
vervoerd. Bij aankomst was hij echter reeds
overleden.
Gemengd Nieuws.
OVERSTROOMINGSRAMP IN ALGIERS.
Overal drijven lijken rond.
PARIJS, 27 Nov. De overstroomingen in
Algiers nemen de afmetingen van een ramp aan
en hebben in den nacht van Vrijdag tot Zater
dag geleid tot een groot verlies van menschen-
levens. Naar men vreest gedood en 250.000
menschen dakloos gewordenonder de slacht
offers moeten zich ook enkele Europeanen be
vinden Wegen en spoorbruggen zijn vernield;
gedeelten van den spoorweg naar Oran zijn
volkomen weggespoeld. Vooral vele boerde
rijen hebben het zwaar të verduren gehad.
De streek, die door de overstrooming is ge
teisterd wordt begrensd door de kust tusschen
Oran en Ténès en door den Orleansville-Per-
regaux-Oran-spoorweg, welke voornamelijk
met de kust parallel loopt op een afstand van
40 K.M. De eerste berichten melden, dat de
havenstad Mostaganem, ten noordwesten van
Oran, het meeste te lijden heeft gehad in den
nacht is door een aardverschuiving in de ber-
gen, de bedding van de Aii|
I met woeste vaart bulderde cfl
spoorwegtunnel naar het la»
i van de stad, waar ongeveerl
vernield, o.a. het paleis val
marktgebouw. Overal drevl
het water; de telegrafischl
1 verbindingen zijn geheel vel
j spoorweg buiten dienst is I
I post per torpedoboot naar H
j De ramp in de omgevinl
werd veroorzaakt door het dl
dijk langs de Wad Fergoegl
M3. water tegehoudt en diefl
2 uur bezweek. De dam is tl
meer dan 40 M. hoog en aan I
M. breed. De bewoners varl
1 per draadlooze gewaarschuvl
nog tijdig in veiligheid te tjfl
Het is nog onmogelijk, cl
platteland of het aantal slacfl
ramen.
De overstrooming tusscheH
Ténès is het gevolg van eenH
bui, die veertig uur lang aanfl
zijn vier ijzeren spoorbruggl
van ongeveer 25 M. weggespl
gewone bruggen.
Nabij het dórp Thasserial
derijen ingestort en over hetB
verkeert men in onzekerheid, fl
Ténès is op verschillende pil
Een detachement Chasseurs I
de bedreigde streek gezondeB
Violette, de pas-afgetrel
generaal, die echter tot de kl
volger in functie is geblevel
met eenige auto's uit de stadB
ken en zal trachten Mostagl
JUICHT HEEL HET HUISGEZIN.
EEN NOG GROOTER GEJUICH GAAT ER OP, WANNEER
GIJ EEN FLESCH NEFAWIJN MEDEBRENGT.
VRAAGT BIJ ONDERSTAANDE FIRMA'S a 1.-, PER FLESCH
KLAAS VAN DIJK en A. DE JONG v.h, Wed. C. Meijer, Den Bommel;J KEU-
VELAAR, Dirksland; Mej. L. VAN DEN TAK, Goedereede; A. W. KORVINK en I
MARTHA VAN PUTTEN, Herkingeir, A. VISSER, Westdijk 387 en A. A ZOON,
Schoolstraat B 91, MiddelharnisM. VAN DER WERF, Melissant; Wed. A. VAN 'I
NOORD, Nieuwe Tonge; P. PULLEMAN G.zn., Oude Tonge; K. J. SPEE, Oud- I
dorp; Wed. M. VAN SETERS, Stellendam. JAC. VAN SPLUNTER, Stad aan I
't HaringvlietGEZ. VAN REE en H. VAN GENT Hz., Ooltgensplaat.
IS
Gebruikt natte anode batterij inplaats van een droge.
Veel mooier geluidweergave en goedkooper in gebruik.
Anode en 4 volt Batterijen uit voorraad.
LaadiniiGhting voor alle accu's. V:aagt prijs toot abonnement.
MOSSELMAN VIS
SOMMELSDIJK - - TELEFOON 224.
ALLEEN
Geldersche Kade No. 7, Rotterdam
nabij HET WITTE HUIS
WAS, IS EN BLIJFT HET OUDSTE
EN MEEST BETROUWBARE ADRES VOOR
Elastieken Kousen, Breukbanden,
Buikgordels, Suspensoirs, enz.
Vraagt onze zeer belangrijke Gratis Brochures en Prijs
courant, welke op aanvrage gaarne worden toegezonden.
2 Aanbevelend, Arth E. M. HUFKENS.
H. U. EIERVERZENDERS!
Wij weten, dat U als regel steeds te weinig voor Uw
eieren uitbetaald krijgt. Er wordt geen rekening gehouden met de
grootte der eieren, zoodat zij, die mooi goed leveren sterli
benadeeld worden.
Wilt U een beteren prijs maken dan U nu voor Uw eieren krijgt
Vraagt dan onverwijld inlichtingen bij
Telef. 13649. Warmoezierstraat O 3739.
Recht van controle voor H.H. Zenders.