I A. W. KORVINK „Hotel-Restaurant SIMONS" Als 9t kindje binnenkomt 5 S LOGEEREN PIET SIMONS zorgt voor U BINNENLAND BINNENWEG, SOMMELSDIJK p Groote keuze ill uurwerken en naaimachines. Onze brillen munten uit door correctheid. Keurige St. Nicolaascadeaux in RADIO. MAIS ON SANITAS De Rotterdamsche Veiling Rotterdam 2: Sli vc he ONZE ETLANDEN VAN ZATERDAG 3 DECEMBER 192 7. va let lei Vi de De fai no da mi va bit J. ko W mi St! an na De on in eei zoi vai ket vui De uit set me ma het Yr gel bii 1 het set te ges het lek vai ,Wi ter T F ber. scb kui wei Tes sch wel I scb ble S I A pen ma doo dae viei gev ter de van It waf in in Ver stra Nie de stee A p$n Z V deB een dooi leer deF ken A Ned kett boei geen vergoeilijking, dat wij dat constateeren, van de gruwzame daad, maar een aanwijzing tot de verklaring. Het is zoo moeilijk om karakters te doorgronden, om harten te peilen, om naar uiterlijkheden de waarde van een inwendigen egmoedsstrijd te meten. Want, als het op "uiterlijkheden aankomt, die we constateeren het nog eens vaak bedrieglijk zijn, dan moet de dader, die een paar uur vóór de volvoering van zijn gruwel stuk nog zijn partij billard kon spelen een monstrum zijn. Elk jaargetijde om nu maar eens van het droevig onderwerp af te stappen heeft toch haar bijzondere bekoring. Grauw en somber lijken de winterdagen, en ze zijn het vaak ook, maar hoe gezellig kunnen de avon den zijn. Die gezelligheid wordt nu, met de komende feestdagen, uit de huizen de straten opgedragen. Nu zien we geen met sombere gezichten voortslenterende menigte en nijdige, zich achter hun toonbank vervelende winke liers, maar overal is een blij geluid en vroolijk gesnater. Telkens wordt de wandeling onder broken om een blik te werpen op de rijk- verlichte winkelétalages, waar overheen we den nijveren handelaar in blijmoedige drukke bewegelijkheid zijn luid kakelende klanten zien bedienen. Kinderstemmen snateren op gewonden en begeerige vingertjes wijzen naar verlokkende voorwerpen. Dat vroolijk-Decembergedoe, die dagen van Sinterklaas, Kerstmis en Oud- en Nieuwjaar, breken den donkeren wintertijd. Als dat alles voorbij is, dan vallen we even terug in de somberte der dagen, om echter weer spoedig door lentegeuren en -geluiden herwekt te worden. Jammer toch, dat onze politici zoo on gevoelig blijken voor December-vreugde. In Kamer en gemeenteraden gaan ze voort met elkaar ter gelegenheid van de begrootings- debatten de onaangenaamste dingen te zeg gen, met al welk persoonlijk en partijdig ge krakeel, het algemeen belang ten slotte niets te maken heeft. Maar.'t is lekker warm in de vergaderzaal en buiten lokt hun niets aan. Boven het gedoe der winkelende burger- menschjes coelt een politicus zich natuurlijk verre verheven. We meenen te hebben opgemerkt, dat de heeren des zomers, als het buiten wèl aan genaam is, veel korter van stof en tot het af doen van zaken beter gestemd zijn. Zou het geen aanbeveling verdienen om het landelijk „boekjaar" zóó te stellen, dat de begrootingen in de hondsdagen behandeld moesten worden? Buitenland. 't Is te hopen, dat de Sinterklaassurprises, die in het buitenland bedacht worden, van vreedzamen aard mogen wezen, want over het algemeen zijn de berichten van over de grenzen van dien aard, dat men zich wel ens het hart vasthoudt. Daar dreigt strijd tusschen Polen en Lithauen, een strijd, waarin Rusland en Duitschland gemengd kunnen worden; strijd ook dreigt er tusschen Servië en Italië, waarin Albanië en Frankrijk zouden worden meegesleept. Hopen we, dat het geluid der kerstklokken straks niet gestoord worde door het gedonder der kanonnen. Er is al ellende genoeg op de wereld. Denken we slechts aan de vreeselijke overstrooming in Algiers gedurende de afgeloopen week, waardoor honderden den dood in het onstui mige water vonden. INGEZONDEN MEDEDEELING Speciaal HOEDEN en PETTEN ROTTERDAM - - Sport- en Reispetten vanaf f 0,75 Lakenpetten, kleurhoudend vanaf f 2,50 Gleufhoeden, nieuwste kleuren v.af i 2,75 Stijve Hoeden vanaf 11 2,95 Hooge Hoeden vanaf fi 7,90 DE GESCHIEDENIS VAN EEN ZWEEDSCH OFFICIER DIE IN DEN WERELDOORLOG ZIJN GEHEUGEN VERLOOR. Een mijnontploffing aan het weste lijke front in 1916'17. Een Zweesdch officier verliest daarbij zijn geheugen. Hij wordt verwisseld met een Engelsch kapitein, die bij diezelfde gelegenheid gedood werd. Tien jaar zoekt de Zweed sche officier nqar zijn eigen ik. Door een paar Zweeasche woorden komt hij op het spoor, en vindt eindelijk zijn familie, die hem dood waande, in Stock holm terug. Onze correspondent te Oslo schrijft d.d. 25 November: In de Zweedsche bladen doet een merkwaar dige geschiedenis de ronde van een man die zijn geheugen verloor en meer dan 10 jaar om zoo te zeggen op jacht naar zijn eigen ik is geweest. Deze man, een Zweedsch officier in Engelschen dienst, werd tien jaar geleden be wusteloos geslagen bij het springen van een mijn aan het westelijk front. Hij werd officieel dood verklaard; doch in werkelijkheid bracht hij er het leven af, maar verloor z'ijn geheugen en kreeg den naam van een Engelsch officier die bij diezelfde gelegenheid was gedood. Vlak bij den Zweedschen officier was namelijk de jas van den gedooden Engelschen officier, ka pitein H. gevonden, die zelf bij cle ontploffing was verdwenen. Door enkele brieven die in den zak van de jas gevonden waren en aan den kapitein geadresseerd waren, meende men ook werkelijk met hem te doen te hebben, daar de Zweedsche officier, die zijn geheugen verloren had en zich niets meer van zijn ver leden herinnerde, er niet tegen opkwam toen men hem kapitein H. noemde. Doch laten wij liever de Odyssea van dezen Zweedschen offi cier uit zijn mond vernemen, gelijk hij die aan een medewerker van Svenska Dagbladet ver teld heeft. Bij de wisseling van het jaar 191617 zaten een twaalftal Engelsche officieren, waaronder onze Zweedsche officier, in een klein vertrekje in een der loopgraven van het westelijk front. Men speelde kaart en dronk een glaasje, toen plotseling een officier binnenstormde met de waarschwuing dat het springen van een mijn op til was. Allen zaten in hun hemdsmouwen, en de Zweed kreeg, terwijl hij opsprong een jas te pakken die naast hem lag en kon nog even zijn eene arm in de mouw van de jas steken. Allen stormden naar buiten, en de Zweed wierp zich instinctief languit op den grond met de jas onder zich. Een seconde later volgde een vreeselijke ontploffing en werd de Zweed hoog in de lucht geworpen. Sedert was alles voor hem duisternis en chaos. Eenige dagen later kwam hij in een hospitaal ver achter het front gelegen tot bewustzijn; hij had geen ernstig lichamelijk letsel. Hij trzchtte na te gaan wat er gebeurd was, doch alles bleef voor hem even duister. Hij kon zich niets herinneren, alles was in zijn geheugen uitge- wischt. De z'ekenverpleegsters en de dokters en anderen spraken hem als kap te n H. aan, en daar allen hem, zoo bleven noemen, be rustte hij daar n lijdelijk en gevoelde geen drang daar tegen op te komen. Een ge maan den Tater nam hij weer deel aan den strijd op het westelijk front; hij had dienst genomen bij het vliegwezen en werd spoedig bevorderd doch kort daarop bij een vliegtocht gewond, zoodat hij weer in een hospitaal kwam. Steeds bleef zijn verleden voor hem in het duister, in zijn onderbewu ,cheid had hij wel he: gevoel militair te zijn geweest, te hebben gevochten en bevel te hebben gevoerdmaar herinneren kon hij zich dit niet. Alleen dook de herinnering bij hem op aan een jonge man, wiens beide beenen op het slagveld verbrijzeld waren, die in zijn armen gestorven was en hem opgedragen had zijn laatste groeten aan zijn zuster over te brengen. Dit had hij gedaan, en die zuster was sedert zijn vrouw geworden. In overleg met haar stelde hij, om iets naders over zijn verleden te weten te komen, onderzoekingen in betreffende de familie H., welker naam hij droeg, en kwam zoo te weten dat de moeder van H. bij diens geboorte gestorven was, en kort daarop de vader. Andere familie scheen hij niet te hebben. Niemand scheen bij de autoriteiten navraag ovei hem te hebben ge daan, en het was dus alsof de man niemand meer op de wereld bezat, die zich om hem scheen te bekommeren. Ten einde zijn geheu-i gen terug te krijgen, had hij tal van dokters geconsulteerd, en was hij van het eene zieken huis naar het andere getrokken; doch alles tevergeefs. Op zekeren dag hoorde hij toevallig iemand een paar woorden Zweedsch spreken, en plotseling werd hij zich bewust dat hij Zweedsch verstond en ook spreken kon; maar het was hem onmogelijk zich te herinneren waar en hoe hij dit geleerd had. Maanden verliepen en voortdurend pijnigue hij zich de hersens met de vraag: nrar wie ben ik toch in 's hemelsnaam? Hij begon nu aan Zweden te denken, en trachtte herinneringen aan dat land in zijn geheugen op te diepen, en kwam nu zoover dat hij meende vroeger wel eens in Zweden te zijn geweest. Zoo gebeurde het, dat bij een bezoek dat hij aan een der ministeries bracht, zijn oog op een Zweedschen staats- kalender viel, die hij ter hand nam en inzag of er ook een naam in voorkwam, die hij zich herinneren kon. En plotseling viel nu zijn oog op zijn eigen naam, en het werd hem duidelijk, dat hij dien naam vroeger gedragen had. Hoe zou hij zich daarover zekerheid kunnen ver schaffen? Hij had zijn vaderland al sedert bijna 30 jaar verlaten en met uitzondering van een paar dagen die hij tijdens den oorlog in Zweden had doorgebracht, h,ad hij het niet meer bezocht. Zoo besloot hij naar de persoon .in kwesrie te schrijven, wiens naam hij in den staatskalender gevonden had, en hem om nadere bijzonderheden betreffende diens fami lie te vragen. Zijn brief onderteekende hij met zijn nieuwe aangenomen naam van kapitein H. Hij ontving onmiddellijk antwoord, en vernam daaruit dat de briefschrijver een broer had gehad die bijna 30 jaar geleden zijn vaderland verlaten had en in 191617 aan het westelijk front gesneuveld was, 't geen officieel aan de familie was medegedeeld. Nu was het alsof de donkere kamer van zijn verleden ontsloten was, en hij vroeg zich af of hij nu eindelijk zichzelf teruggevonden had. Hij besloot nu naar Zweden te reizen. Toen hij te Stockholm kwam keerde zijn geheugen eensklaps terug. Hij vond daar namelijk zijn oude moeder, zijn broeders en oude vrienden uit zijn jeugd en zijn studietijd terug, en ook zij herkenden in hem den doodgewaanden zoon en broeder. Dat ik mijzelf ben, verklaarde hij aan den medewerker van Svenska Dagbladet, staat in deze omstandigheden wel vast. Maar ik ben ook een ander. Wie ik ben en wie ik zal worden Iaat mij daarop het antwoord schuldig blijven. Ik heb mijn wortels in twee landen, in het eene ben ik opgevoed, daar heb ik mijn bloedverwanten, in het andere heb ik het grootste deel van mijn leven gewoond, ik heb het leeren liefhebben als mijn werkelijke vader land, daar heb ik mijn gezin. Ik heb voor dat land gestreden en mijn bloed geofferd, de wor-1 tels die mij aan dat land binden zijn sterk, zeer sterk. Misschien sterf ik daar, zooals ik er voor geleefd heb. Misschien Volgens een ander Zweedsch blad „Afton- bl det" zou deze Engelsch-Zweedsche officier, die nu gepensionneerd kolonel in het Engelsche leger is, een zoon zijn vn den overleden pro fessor in Upsola N. K. Dunér, en is hij de vroegere Zweedsche luitenant Gustav Dunér. Hier is inderdaad stof voor een boeiende film. N. R. C. INGEZONDEN MEDEDEELING. en het gebruiken van een middagmaal is een kwestie van vertrouwen. DOE ZULKS IN HET HUIS WAAR UW VOOROUDERS DIT DEDEN. BOERENVISCHMARKT12, bij de Groote Kerk te ROTTERDAM. BIJ DEN TANDARTS IN ETHIOPIE. In La Semaine Dentaire deelt een tandarts een en ander mede van de ervaringen, die hij in zijn praktijk in het bovengenoemde deel van Abessynië zooal opdoet: Ik werk sedert drie jaar in een Oostersche stad en er zijn dagen, waarop iedere patiënt van een andere nationaliteit en tevens van een andere kleur is. Dat begint vaak met zwarte vrouwen, gekleed in twee zakdoeken, de eene geplooid om de heupen, de andere over een schouder, dewelke gouden kronen gemaakt willen hebben op de volkomen gave snij tanden; of wel met'Annamieten in een lang hemd van crepe de chine, die, voorbeeldige patiënten als zij zijn, de zwaarste extractie onverdoofd laten verrichten, zonder ook maar een kik te geven. Verder Hollandsche matrozen zoo weggeloopen van een plaatje uit de reizen van Jules Verne; Russische uitgewekenen, onderweg van het Verre Oosten naar Frankrijk en vandaar naar het Verre Oosten op zoek naar hun verloren fortuinen; Duitschers, die wilde beesten komen zoeken en die even zwaar en stevig zijn als hun kooien voor hyena's en luipaarden; Amerikaansche zendelingen, altijd en overal in een Ford, stipt in hun afspraken en steeds voorzien van een cheque-boekje; Fransche ambtenaren met hun klachten over den slechten koers van den frank en die hun spaarduitjes tellen in biljetten van 5 franken; schoone Creoolschen, uiterst gedecolleteerd en niet minder naïef; Engelschen met een racket, zóó van de tennisbaan gekomen en de Arabier, die me komt smeeken om zijn vrouw aan huis te behandelen, want: de Muzelmansche zeden staan haar niet toe het huis te verlaten, zelfs niet voor een bezoek aan den tandarts. Een aanzienlijke dame van het land, zuster eens konings, arriveert op haar muilezel, om hangen met kleeden en met een tuig van zuiver goud. Zij is omringd van dertig bedienden en slaven, waarvan zij,'ondanks al mijn tegen sputteren, er vier van meeneemt in mijn spreekkamer. Haar slaven houden dekens en lakens uitgespreid om haar tot aan de deur voor het booze oog te beschermen en nieuwsgierig om de Europeesche inrichting van het huis te zien steken zij hun hoofden in alle kamers. De voorname dame met een ge laatskleur van chocolade kondigt mij aan, dat zij al haar tanaen verguld wil hebben en als ik haar een glas water geef om den mond te spoelen, grijnst zij eventjes en verlangt champagne! Op zekeren dag verschijnt een inlandsche jonge weduwe voor het trekken van-een kies. Als het gelukt is, laat ik haar het stuk van overtuiging in de tang zien. Plotseling kijkt zij mij met oogen vol schrik aan en met een wanhopig gezicht spuwt zij een mond vol bloed uit. „Doet het pijn," vraag ik. „Nee mijnheer, maar het is vandaag vasten dag en nu heb ik bloed in den mond!" Een lange, magere Soedanees komt binnen, vergezeld van een klein vrouwtje, geheel ge huld in roode lompen. „Wat wen sch je?" „Jij, maken een tand voor mijn vrouw Zij doet den mond open en ik zie een fraai gebit, waarin twee snijtanden ontbreken. „Wat is er gebeurd, waar zijn die tanden gebleven?" vraag ik haar. „Ik er op geslagen," vertelt de Soeda- neésche echtgenoot. „Wat heeft zij dan gedaan, dat je haar ge slagen hebt?" Bij wijze van antwoord laat hij mij zijn arm zien, die de sporen vertoont van een beet. „Zij zoo," demonstreert hij door zijn tanden over elkaar te schuren.„„Ik geslagen!" Een beambte aan het koninklijke Hof komt eveneens een gouden kroo n bestellen voor een gaven snijtand; alleen verzoekt hij deze riet I met cement te bevestigen, opdat hij op de dagen, dat hij voor zijn vorst moet verschijnen, de'kroon kan afnemen uit eerbied voor Zijne Majesteit. Ik stap in den trein naar de kust; eenige vrienden zijn er om afscheid te nemen. Een Indiër herkent mij aan het venster, werkt zich door de menigte tot voor het raam: „Meneer! Meneer!" Dit is het eenige wat ik uit zijn woordenvloed kan verstaan, de rest volgt in het Arabisch en ik maak er met veel moeite uit op, dat het over drie schellingen gaat. Een van mijn vrienden legt uit: „het schijnt, dat die Indiër drie schellingen van je moet hebben." „Welnee, houd ik vol, werke lijk, ik weet er niets van!" De trein fluit en begint meteen te rijden. De Indiër haalt ijlings geld uit zijn zak en geeft mij drie schellingen! Een medereiziger, die Arabisch verstaat, geeft de verklaring: „Hij was U drie schellingen schuldig, voor het trekken van een kies bij zijn vrouw!" Inderdaad, ik had hem in den Oosterschen kaleidoscoop niet meer herkend. VEEL DRIJFIJS IN DE ZUIDERZEE. De netten der Lemmer visschers vernield? LEMMER, 29 Nov. Zoo ver het oog reikt is de zee hier nog met drijfijs bedekt, waardoor alleen stoomschepen zich een weg kunnen banen. Een groot gedeelte van de visschers- vloot uit deze gemeente (het andere gedeelte bevindt zich te Medemblïk) zit hier dienten gevolge in de haven opgesloten en is tot werke loosheid gedoemd. Ook vreest men voor de reeds op Vrijdag 18 dezer in zee uitgezette haringnetten, die nog steeds niet konden wor den ingehaald. Vermoed wordt, dat de netten door het drijfijs vernield zullen zijn, wat voor de visschers een groote ramp zou beteekenen. Om het gebruik van gelukspoppetjes e.d. door bestuurders van auto's en motorrijwielen tegen te gaan, is voor de katholieken in het Bisdom Breda, in navolging van het bisdom Roermond, eene liturgische plechtigheid sa mengesteld, bedoelende het op kerkelijke wijze zegenen van deze voertuigen. Op het plein van het Groot Seminarie te Hoeven had Zondagmiddag om ongeveer 12 uur door pastoor De Hoog te Hoeven de wij ding plaats van honderden luxe-auto's, taxi's, vrachtauto's en motorrijwielen uit Roosendaal en "omgeving, die zich tezamen uit Roosendaal daarheen begeven hadden. Op deze wijze zal deze wijding voor geheel het Bisdom op afzonderlijke dagen georgani seerd worden. (N. R. C.) HET PENNINGSKE VAN DE WEDUWE. Wie zijn schulden betaalt... Een alhier bij haar dochter inwonende 67-jarige weduwe had, in afwachting van den dag, dat zij haar pensioentje kon gaan innen, hier en daar wat geld geleend. Toen eindelijk de lang verbeide betaaldag aanbrak, ging zij al heel vroeg op stap, om de moeilijke reis van de veraf gelegen buitenwijk naar het hartje van de binnenstad te maken. En buur man, die haar in de dagen, toen de lamp voor over hing, nog al eens te hulp was gekomen, was wel zoo vriendelijk en hulpvaardig haar op deze reis te vergezellen. Samen zijn zij het geld een bedrag van 260 gaan innen en samen hebben zij de thuisreis aanvaard. Dat was al om half tien 's morgens. Maar de dochter zag haar moeder niet terug vóór over vieren in den middag, en hoe! Zij zag tot haar ontsteltenis haar moeder in een auto voor rijden, in gezelschap van drie of vier vreemde heeren, die allen zeer luidruchtig waren en hardnekkig trachtten een heilwensch te zingen, ten opzichte van den levensduur van de wedu we, die zij, heel familiaar opoe noemden. En de dame in kwestie maakte het geval nog erger, door den samenzang te dirigeeren met para- pluie en reticule. De auto stopte vlak voor de deur en de dochter wenschte wel in den grond te zinken van schaamte, toen zij zag, hoe links en rechts en aan den overkant, overal hoofden van nieuwsgierige buren verschenen en dat al deze hoofden vol meewarigheid werden ge schud, toen werd waargenomen, dat de wede- we niet meer bij machte was, in een rechte lijn van den auto naar het trapportaal te loopen. Maar de weduwe was onbevreesd voor de al dreigende praatjes en zegde ieder minzaam goeden dag, zwaaide met haar parapluie naar een buur aan de overzijde, en wierp, o schande, een kushand naar de nog immer zingende heeren in den auto. Eindelijk lukte het haar naar boven in bed te loodsen, waar zij onmid dellijk in diepen slaap zakte. Toen de weduwe en haar buurman de thuis reis nog maar nauwelijks waren aangevangen, waren zij, door de Weste Wagenstraat wande lend, langs een café gekomen. Achter het raam zat een meneer, die, toen zij langs kwamen, op de ruit had getikt. De buurman had in den meneer zijn zoon herkend en hij had de weduwe weten over te halen, binnen een glaasje te gaan drinken, tegen de koude voeten. Maar één borrel verwarmt maar één voet en dus werd er een tweede besteld. En driemaal is scheepsrecht en zoo kwam er een derde. En toen moest de buurman toch ook eens trac- teeren en de zoon mocht zich ook niet onbe tuigd laten. En zoo ging het verder. In minder dan geen tijd was de weduwe in zeer kenne- lijken staat en toen was het hek van den dam. Zij had nu toch veel geld en daarom wilde ze nu eens echt royaal zijn. Een paar zeelui, die ook in het café zaten, werden aan hetzelfde tafeltje genoodigd en duchtig getracteerd. Het werd later en later; de stemming Steeg en ten 1 slotte werd iedere bezoeker onthaald. Weldra was het in de buurt bekend, dat je in het café 1 gratis een borrel kon krijgen en het liep storm de menschen stonden in queue, j Doch de caféhouder kreeg medelijden het was inmiddels over half vier geworden en hij bestelde een auto. Voordat de goede klant vertrok, telde de caféhouder, die, w»t hij tegoed had, maar zelf uit haar tach moest nemen, het 1 resteerende bedrag na. Toen bleek, dat zij nog ongeveer 160 over had. De buurman, de beide zeelieden en nog een nieuwe kennis besloten het autotochtje mee te maken en onder luid gezang verdween het gezelschap. Den volgenden morgen was het ontwaken (Adv.) pijnlijker. Maar misschien pijnlijker nog was de ontdekking, dat in de reticule nog maar een bedrag van 110 zat. De weduwe wist zich nog vflag te herinneren, dat de caféhouder iets had gezegd van 160 en toen rees de bange vraag: Waar zijn de ontbrekende 50? Oogenblikkelijk stapte de weduwe naar het politiebureau en vertelde daar het droeve relaas van wat haar was overkomen. Dadelijk werd de conclusie getrokken, dat de zeelieden, of een van de andere passagiers, wel eens meer van dit geld zouden kunnen afweten. De polTtie stelde een onderzoek in en toen bleek, dat het gezelschap tijdens den autorit van het café naar huis nog had aangelegd bij twee schuldeischers van de weduwe en dat zij daar de vorderingen had voldaan, zoodat van eenig misdrijf geen sprake was. Nu inmiddels andere schulden ook zijn afbe taald en het kostgeld is voldaan, resteert er van de 260 zóó weinig, dat de weduwe al weer een beroep op de hulpvaardigheid van den buurman heeft moeten doen, in afwachting van het pensioengeld, dat eind November 1928 te innen zal zijn. INBRAAK IN EEN JUWELIERSWINKEL TE AMSTERDAM. Twee der daders gevat. Woensdagochtend ongeveer half-vijf hoorde een agent van politie in de Reguliersbree- straat te Amsterdam uit een geopend raam van een bovenverdieping een vrouw om hulp roepen. Hij ging naar boven en vernam daar, dat op het plat van het huis daarnaast, door een smalle steeg daarvan gescheiden, drie mannen gezien waren. Toen hij naar buiten keek, zag hij twee mannen en 'onmiddellijk loste hij, om hen vrees aan te jagen, een schot. Hierop kwamen andere agenten te hulp, maar de beide mannen hadden zich reeds overge geven. Het bleek, dat zij een groot aantal gouden en zilveren voorwerpen, meest arm banden en horloges, bij zich hadden, welke zij gestolen hadden uit den juwelierswinkel van den heer B. Kam, gevestigd in perceel 6 in genoemde straat. Om dezen te bereiken, waren zij eerst op een brandladder van perceel 4 geklommen, van de dakgoot daarvan over de steeg heengestapt op het plat van perceel 5 en hadden hier een dakvenster opengebroken. In den winkel hebben zij alles overhoop ge haald. De beide aangehoudenen, een 24-jarige boekbinder en een 26-jarige timmerman, zijn naar een politiebureau gebracht, waar zij een volledige bekentenis hebben afgelegd. Den naam van hun voortvluchtigen medeplichtige, naar wien de politie nog zoekt, konden of wilden zij niet noemen. Deze man is er met een gedeelte van den buit van door. VERDACHT VAN VERDUISTERING. De 3de Kamer der Haagsche rechtbank heeft de voorloopige gevangenhouding van den gewezen kerkvoogd D. P. te Katwijk Binnen, die verdacht wordt van verduistering van 20.000 ten nadeele van de Ned. Herv. kerk aldaar, met 30 dagen verlengd. PONT DOOR EEN STOOMBOOT AANGE VAREN. Een arbeider gewond. GRONINGEN, 29 Nov. Een overzetpont bij de werf van de firma Wilmink aan het Win- schoterdiep, waarop zich ongeveer 25 personen bevonden, is hedenmiddag in aanvaring geko men met een stoomboot, welke uit de richting Martenshoek kwam. De menschen op de pont zagen, mede wegens den mist, de stoomboot pas aankomen, toen zij begonnen te varen, en zich door middel van een ketting naar den overkant trokken. De kapitein van de boot be? merkte eveneens het gevaar en luidde de bel. De menschen op de pont trachtten de schouw te remmen. De kapitein van de boot probeerde daarop nog full speed voor de schouw langs te varen. Daar de pont daarop echter uit alle macht naar den overkant werd getrokken was een aanvaring onvermijdelijk, welke botsing geluk kig vlak bij den walkant plaats greep. De menschep op de pont liepen allen tegelijk naar één kant, zoodat deze water schepte en zonk. Drie of vier van hen wisten zich nog aan de boot vast te klemmen, doch de overigen ge raakten te water. Gelukkig echter wisten allen heelhuids den kant te bereiken zoodat behalve een arbeider, die tusschen den wal en de boot bekneld raakte, en een gekneusd been kreeg, alles goed afliep. DIEFSTAL VAN TIN TE ZUIDLAREN. Twee verdachten gearresteerd. GRONINGEN, 29 Nov. Bij een metaal- handel hier ter stede bood een koopman heden een viertal blokken tin te koop aan. De firma stelde een onderzoek in, waaruit bleek, dat het tin afkomstig moest zijn van de firma Van Wijk en Boerma te Viies-Zuidlaren, die daar een fabriek van melktransportbussen exploi- teeren. Het tin werd in beslag genomen, terwijl als verdacht van medeplichtigheid aan diefstal en heling werd aangehouden zekere L. H. te Zuid laren en G. H. te Annen, die tin voor een bedrag van ongeveer ƒ4000 ontvreemd moeten hebben. ONZ] TUSSCHEN TREIN EN PERRON BEKNLDE. Doodelijk ongeval te Haarlem. HAARLEM, 29 Nov. Hedenavond om streeks halfzes is op het station alhier een ernstig ongeluk gebeurd. De 17-jarige leerling B. van de Middelbare Technische School te dezer stede wilde op een in beweging zijnden electrischen trein springen. Hij voel en geraakte bekneld tusschen trein en perron. Zwaar ge wond werd de jongeman naar het ziekenhuis vervoerd. Bij aankomst was hij echter reeds overleden. Gemengd Nieuws. OVERSTROOMINGSRAMP IN ALGIERS. Overal drijven lijken rond. PARIJS, 27 Nov. De overstroomingen in Algiers nemen de afmetingen van een ramp aan en hebben in den nacht van Vrijdag tot Zater dag geleid tot een groot verlies van menschen- levens. Naar men vreest gedood en 250.000 menschen dakloos gewordenonder de slacht offers moeten zich ook enkele Europeanen be vinden Wegen en spoorbruggen zijn vernield; gedeelten van den spoorweg naar Oran zijn volkomen weggespoeld. Vooral vele boerde rijen hebben het zwaar të verduren gehad. De streek, die door de overstrooming is ge teisterd wordt begrensd door de kust tusschen Oran en Ténès en door den Orleansville-Per- regaux-Oran-spoorweg, welke voornamelijk met de kust parallel loopt op een afstand van 40 K.M. De eerste berichten melden, dat de havenstad Mostaganem, ten noordwesten van Oran, het meeste te lijden heeft gehad in den nacht is door een aardverschuiving in de ber- gen, de bedding van de Aii| I met woeste vaart bulderde cfl spoorwegtunnel naar het la» i van de stad, waar ongeveerl vernield, o.a. het paleis val marktgebouw. Overal drevl het water; de telegrafischl 1 verbindingen zijn geheel vel j spoorweg buiten dienst is I I post per torpedoboot naar H j De ramp in de omgevinl werd veroorzaakt door het dl dijk langs de Wad Fergoegl M3. water tegehoudt en diefl 2 uur bezweek. De dam is tl meer dan 40 M. hoog en aan I M. breed. De bewoners varl 1 per draadlooze gewaarschuvl nog tijdig in veiligheid te tjfl Het is nog onmogelijk, cl platteland of het aantal slacfl ramen. De overstrooming tusscheH Ténès is het gevolg van eenH bui, die veertig uur lang aanfl zijn vier ijzeren spoorbruggl van ongeveer 25 M. weggespl gewone bruggen. Nabij het dórp Thasserial derijen ingestort en over hetB verkeert men in onzekerheid, fl Ténès is op verschillende pil Een detachement Chasseurs I de bedreigde streek gezondeB Violette, de pas-afgetrel generaal, die echter tot de kl volger in functie is geblevel met eenige auto's uit de stadB ken en zal trachten Mostagl JUICHT HEEL HET HUISGEZIN. EEN NOG GROOTER GEJUICH GAAT ER OP, WANNEER GIJ EEN FLESCH NEFAWIJN MEDEBRENGT. VRAAGT BIJ ONDERSTAANDE FIRMA'S a 1.-, PER FLESCH KLAAS VAN DIJK en A. DE JONG v.h, Wed. C. Meijer, Den Bommel;J KEU- VELAAR, Dirksland; Mej. L. VAN DEN TAK, Goedereede; A. W. KORVINK en I MARTHA VAN PUTTEN, Herkingeir, A. VISSER, Westdijk 387 en A. A ZOON, Schoolstraat B 91, MiddelharnisM. VAN DER WERF, Melissant; Wed. A. VAN 'I NOORD, Nieuwe Tonge; P. PULLEMAN G.zn., Oude Tonge; K. J. SPEE, Oud- I dorp; Wed. M. VAN SETERS, Stellendam. JAC. VAN SPLUNTER, Stad aan I 't HaringvlietGEZ. VAN REE en H. VAN GENT Hz., Ooltgensplaat. IS Gebruikt natte anode batterij inplaats van een droge. Veel mooier geluidweergave en goedkooper in gebruik. Anode en 4 volt Batterijen uit voorraad. LaadiniiGhting voor alle accu's. V:aagt prijs toot abonnement. MOSSELMAN VIS SOMMELSDIJK - - TELEFOON 224. ALLEEN Geldersche Kade No. 7, Rotterdam nabij HET WITTE HUIS WAS, IS EN BLIJFT HET OUDSTE EN MEEST BETROUWBARE ADRES VOOR Elastieken Kousen, Breukbanden, Buikgordels, Suspensoirs, enz. Vraagt onze zeer belangrijke Gratis Brochures en Prijs courant, welke op aanvrage gaarne worden toegezonden. 2 Aanbevelend, Arth E. M. HUFKENS. H. U. EIERVERZENDERS! Wij weten, dat U als regel steeds te weinig voor Uw eieren uitbetaald krijgt. Er wordt geen rekening gehouden met de grootte der eieren, zoodat zij, die mooi goed leveren sterli benadeeld worden. Wilt U een beteren prijs maken dan U nu voor Uw eieren krijgt Vraagt dan onverwijld inlichtingen bij Telef. 13649. Warmoezierstraat O 3739. Recht van controle voor H.H. Zenders.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1927 | | pagina 2