Sanapi Tandarts J. 1. Bil IJS CabieUen EERSTE BLAD 1 Voorstraat 209 - Sommelsdiik HET EE1VIG adres sTvan der plaat ZATERDAG 24 September 1927 DOKTER DANNZ EN ZIJN VROUW. DOOF? Gehoorapparaten Centrale H. C. SCHOONENBERG GELDERSCHEKADE 20 ROTTERDAM Spit in den rug Kloosterbalsem 1 9 2 7. aan Courteville, dat zijn |psporing der verdwenen dat hij, toen zijn zoon lesloten had, in het oer- li. [jvv in amerika, pn 75 millioen dollar. Jtaten heeft men thans de Ibrug ter hand genomen, fjwel aan het fantastische eerste New Yorksche I-rivier, en we! van Fort |jk deel van Manhattan in den aangrenzenden J lengte dezer reuzenbrug Ivier" 1067 meter. Zij zal gelegen wegen, elk ter Ir, krijgen. De bovenste Inivere straatverkeer ge- fht rijen auto's naast el- De onderste weg zal borwegverkeer dienen. J geplaatste pijlers steken (meter boven den water- Jze bijna de hoogte van der Vereenigde Staten, lorth-gebouw, bereiken. Jug ligt 61 meter boven Irdoor ook oceaanbooten |ingen, zooals de „Levia- kunnen varen. In het jaar 1932 voor het Inen. De kosten worden |eraamd, d.w.z. het dub- duurste brug, namelijk li vier. Iet den kus. Ivan dieven en zakken Jttelijk. Eenigen tijd ge le met de roos", die van In kent den truc, die in leds is toegepast- In een elegante, allerliefst uit- |r haar zit een heer, die jen blik werpt naar de |n. Deze bewonderende niet onwelgevallig en ten. Er worden enkele Jeleefdheidsfrases eerst, (int daarna en net eind heer vraagt of de ken- frden voortgezet, buiten levig ontstellen. Stel u Jian staat op het eerst ij te wachten. Maar als gezelligen reisgenoot I zij in de hand heeft. Gretig accepteert de reisgenoot en hij stamelt duizend dankbetuigingen als de dame de roos in zijn knoopsgat aanbrengt. Met een allerbe- minnelijksten glimlach adviseert zij dan: En U moet eens ruiken, welk een zeldzaam-fijne geur. De heer ruikt, vindt l<".t inderdaad heer lijk, maar bemerkt niet, dat de roos gedrenkt is met een verdoovend middel. En als hij een paar uur later uit zijn verdooving ontwaakt, zit er nog wel de heerlijk-riekende roos in zijn jas, maar de beminnelijke geefster is weg en mót haar zijn portefeuille. Maar nu de truc van de dame met de roos heeft afgedaan, heeft zich. in verschillende steden de dame met den kus vertoont. Een Berlijner, die liet slachtoffer werd van dezen truc, heeft verhaald hoe het hem verging. Het tooneel is nu niet een compartiment in den trein, maar een stille straat. Daar loopt een niets vermoedend heer en op eenigen afstand een dame, die hem tegemoet komt. Hij kijkt even naar haar, bewondert, kijkt nog eens om, zij ook, maar dan plotseling snelt de dame op den heer af, valt hem om den hals en geeft hem een stevigen kus. Natuurlijk kijkt de heer verbaasd en dan schrikt plotseling ook zij, doet een stap terug, krijgt een vuurroode kleur en stottert: mijnheer, excuseert U toch, ik dacht, dat het mijn broer was, in jaren niet gezien. U lijkt zoo sprekend op hem, U neemt mij toch niet kwalijk? Nu, de heer neemt het heelemaal niet kwalijk, en de dame snelt, met hoogroode kleur nog, weg. Als de heer dan nog even napeinst, misschien wel wenscht inderdaad de broer te zijn, waar voor hij bij vergissing gehouden is, bemerkt hij een zekere leegte in zijn binnenzak, en constateert, dat met de schoone kussende dame, ook portefeuille, gouden horloge of portemonnaie verdwenen is. INGEZONDEN MEDEDEELING. Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren wr ommssche verpakking Door het gebruik tan een speciaal -oor onsgemaakte akketeerraachine unnen wij meer roduceeren - rijgen dus minder nkosten - dust Betere tabak voor gelijken prijst FR5Ê5CNE BAAI R ft- TABAK I ct. per V2 ons. Spreekuren Dagelijks van 8V2 tot 10 uur voorin, en van 1 tot 2V2 n.m. en volgens afspraak. Teleloon No. 236. bij melkvee, geneest men allerspoedigst met Purol: Doos 60 en 90 cent. Bij alle Drogisten. op het eiland voor een goed portret is sinds 30 jaar het sa-tf-A'f «Ait* I Hobbemastraat - Middelharnis ontstaan door c Gevatte Koude, Rheumatiek, Pijnea in Gewrichten en Spieren, Influenza, Griep, Koorts, Hoofd* en Kiespijn j bestrijdt men op doeltreffende wijze door het jj J gebruik van de genezende en pijnstillende IDe genezende en pijnstillende werking der F Sanapirin-tabletten wordt niet overtroffen, zelf3 niet door de duurste geneesmiddelen. I Bij Apothekers en Drogisten in glazen buisjes i van 50 tabletten 75 ct., 25 tabletten 40 ct. en 12 tabletten Ct*| Prijs per kwartaal. f I,— Losse nummersf 0,076 Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20 Elke regel meer. f 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels elke regel meer 15 cent. Oit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 9E JAARGANG. N°. 91 Week-rev*te. Binnenland. Door het heele land is met vrij veel opge wektheid onlangs den I8en verjaardag van princes Juliana gevierd, maar over de motie ven voor die bijzondere viering waren de geleerden het niet geheel met elkaar eens. De meesten meenden, dat de prinses, omdat nu den leeftijd bereikt had, waarop ze, bij een onverhoopt verscheiden der Koningin, de regeering kon overnemen, haar meerder jarigheid had bereikt, maar anderen betwist ten zulks nadrukkelijk. Dat de regeering, en de Koningin in de eerste plaats, echter wel bjjzondere beteekenis aan den bereikten leef tijd van de vermoedelijke troonopvolgster hechten, blijke uit het feit, dat deze voor het eerst haar ouders vergezelde op den meest officieelen tocht, den jaarlljkschen gang naar het Binnenhof, ter opening van de zitting der Staten-Generaal. In haar Troonrede be sprak de Koningin deze bijzonderheid in hartelijke bewoordingen, haar verklarende, uit de meerderjarigheid van de prinses, maar uit de omstandigheid, dat deze haar intrede in het openbare leven heeft gedaan. Yan de grootere zelfstandigheid van prinses Juliana is ook haar verblijf in Katwijk en haar Leidsche studie een bewijs. Blijkbaar heeft de Koninklijke familie alles gedaan om een ongedwongen verkeer en omgang van haar telg met de overige studie-makkertjes mogelijk te maken, waarvoor zelfs een meer burgerlijk pseudoniem voor de koninklijke studente gekozen werd, maar pers en publiek vergunnen een vorstenkind blijkbaar niet, dat deze zich als mensch tusschen de menschen beweegt. Op eiken stap wordt „freule van Buren" gefotografeerd om aan een nieuws gierigen lezerskring te laten zien, hoe de prinses haar eigen viool draagt en een woning of gebouw met dezelfde sprongetjes binnen- huppelt als een ander meisje van haar leeftijd, welke bijzonderheden in de redactioneele kolommen nog worden aangevuld met mede- deelingen, w&ar de koninklijke studente thee gedronken heeft en van hoe laat tot hoe laat ze zich op de club „gewoon tusschen de andere meisjes" bewogen heeft. We zyn wel een bar democraterig volk, maar we gedoogen niet, dat een vorstenkind zich als een mensch onder de menschen beweegt. O Om nog even op de Troonrede terug te komen, het zal allerwegen ongetwijfeld met veel genoegen vernomen zijn, dat de regeering er over denkt om de Rjjksinkom- stenbelasting te verlagen, welke verlaging blijkens de millioenen-nota ongeveer 20 dat is een vyfde zal bedragen. Dat zulke vrij aanmerkelijke reductie kan plaats vinden zonder het evenwicht der begrooting te ver atoren, wijst er op, dat de economische posi tie van ons land zich in gunstigen zin ont wikkelt, al zal niemand ontkennen, dat de ellende, door de nog steeds heerschende wer keloosheid veroorzaakt, er op wijst, dat we er nog lang niet zijn. Slechts een principi- eele wijziging in de economische politiek zou hier misschien verbetering kunnen bren gen, maar voorshands heeft de regeering FEUILLETON. W. HEIMBURG VERTALING VAN HERMINA. (Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.) Zij wilde hem tegengaan, maar haar knieën knikten, ze was er niet toe in staat. Nu had hij haar ontdekt en kwam met vluggen stap op haar toe. „Mariene! Ik ben blij, dat ge hier gekomen zijt!" Natuurlijk en eenvoudig had hij dit gezegd, maar toen hij zich nu vooroverboog om haar te kussen, voelde zij zijn hand beven, die op haar Schouder rustte. En nu boog hij zich over naar het kind. „En ben jij daar ook, mijn beste jongen? Kent ge je vader nog? Laat mij je eens goedendag kussen I En nu, komt beiden maar gauw mee! Is Christiaan daar ginds? Ik verlang naar huis!" Hij gaf Mariene den arm en nam het kind bij de hand, maar moest beiden bij den nauwen hitgang terstond weer loslaten. Buiten op het Pjein wachtte Christiaan met de bruinen, recht in z'jn nopjes. ..Levend terug, dokter? Goddank!" Daarop kwam de witkiel, wien bevolen werd den booten koffer met den omnibus te sturen. En J11 zaten ze alle drie in het rijtuig, Erikje cp zijns Vaders schoot, en reden de stad door. Mariene had zich daartoe nog niet laten bewegen. Misschien missen we ook het recht om eenige principieele koerswijziging te ver wachten van een intermezzo-kabinet, dat zich tot taak gesteld heeft om de zaken gaande te houden tot een kabinetsvorming mogelijk is, die steunt op een politiek meer- derheidsblok in de kamers, 'tls te hopen, dat zulk blok hoe dan ook spoedig vormd moge worden, want het landsbelang vraagt een doelbewuste politiek. Nu gaan we langzaam, maar zeker, naar den politieken chaos. We hebben het al gezien bij de wet houdersbenoemingen in verschillende ge meenten. In Amsterdam vormde zich een burgerlijk blok van de meest heterogene be- standdeelen, in Utrecht is men het op het oogenblik nbg niet met elkaar eens en in Gouda kwam een verbond tot stand tusschen de Sociaal-democraten en een halve Katho lieke fractie, de groep der z.g. democratische Katholieken. Er teekent zich hoe langer hoe minder „lijn" af in ons politieke leven en dat kan geen vruchtbaren arbeid als uitkomst hebben. Wie de tramwagens kennen, die de ver binding tusschen Amsterdam—Sloterdijk— Haalem onderhouden, verwondert zich, dat de ernstige botsing tusschen die zware en vaak lange treinen, betrekkelijk nog zoo goed is afgeloopen, De bewering Van den be- bestuurder, die de aanrijding veroorzaakte, dat hy op het fatale moment onwel gewor den was, heeft veel van een gelegenheids. smoesje en daarom is het een wel zeer ge lukkige omstandigheid voor dezen man, dat (Adv.) meerdere getuigen zijn voorgeven met hun verklaringen konden bevestigen. Het belang van een strenge geneeskundige keuring en geregelde herkeuringen, blijkt voldoende uit het gebeurde, al ligt daarin geen enkele aan wijzing opgesloten, dat de maatschappij in deze taak te kort geschoten zou zijn. Wel is het thans duidelijk geworden, dat het onverantwoordelijk is om zulke trams, die eigenlijk zware treinen zijn, door één man te laten bedienen, temeer daar de bouw der rijtuigen zóó is, dat de conducteur geen geregeld zicht heeft op den bestuurder, nóch op den weg, waardoor men van diens in grijpen op fatale oogenblikken allerminst verzekerd kan zijn. Buitenland. De kleine staten, bij den Volkenbond aan gesloten, steken het niet langer onderstoe len of banken, dat ze met den gang van zaken weinig zijn ingenomen. Meer dan een instituut voor den vrede, lijkt deze organisa tie vaak een machtsmiddel, in de hand der vroegere geallieerde mogendheden, om de overwonnenen tot het nakomen der opgelegde verplichtingen te dwingen. De kleine neu trale staten beginnen echter aan te dringen op het innemen van een ruimer standpunt en een aanpakken van de vredestaak. Neder- land's (en Polen's) voorstellen om het pro tocol weer eens in behandeling te nemen, waren van die stemming een uiting. Enge land verzette zich echter en de voorstellen kregen een eervolle commissiebegrafenis, maar toch heeft Chamberlain, onder den algemeenen druk, een concessie moeten doen en heeft zijn regeering een verklaring ge daan, die de eerste stap naar een Volken- bondsleger ter bescherming van den vrede beteekent. „Een leger tot behoud van den vrede", klinkt als een contradictio in terminis, maar voorshands zal een aanvallende staat slechts met succes van den strijd afgehouden kun nen worden, door een bedreiging met nog grooter geweld. De verkiezingen in Ierland hebben een meerderheid opgeleverd voor Cosgrave, dus voor de partijen, die op basis van de Vrij- staats-overeenkomst, in vrede met Engeland en onder souvereiniteit van denEngelschen koning, willen leven, maar de meerderheid is zóó gering (79 73), dat te vreezen is, dat de onverzoenlijke republikeinen binnen afzienbaren tyd eene meerderheid zullen be halen en onnieuw twist met Engeland en burgeroorlog als gevolg daarvan, het deel der reeds zoo vaak getroffen Iersche natie zullen zijn. De willekeur van maarschalk Pilsudski in Polen en van diens aanhangers heeft tot een openlijk en algemeen verzet der volks vertegenwoordiging geleid, waarop Pilsudski, als een dictator betaamt, geantwoord heeft met het naar huis zenden der Kamers. Wat zullen de socialisten een spijt hebben van hun hulp bij de staatsgreep van dezen maar schalk! Ze zijn tegenwoordig dan ook de heftigste opposanten van hem. Staten-Generaal. Vereenigde vergadering van de beide Kamers op Dinsdag 20 September 1927, tot opening van de gewone zitting der Staten-Generaal» De heer J. J. G. baron YAN VOORST TOT VOORST, die het voorzitterschap bekleedt Ingezonden Mededeeling. nog geen enkel woord gesproken. „Wat moest je tegen vader zeggen?" vroeg zij eindelijk aan den kleinen jongen met klanklooze stem. En het kind begon: „Papa, ik ben zoo blij dat u weer bent gekomen, en mama Hier bleef hij steken met een blik op zijn moeder„en zus ook!" Dannz kon op dit oogenblik niet veel zeggen; hij nam het kopje van zijn jongen tusschen beide handen en kuste hem op elke wang. En daarop wendde hij zich tot Mariene en vroeg met ge dwongen bedaardheid: „Hebt ge hier al lang zulk koel weer?" Zij ging wat rechterop zitten. Gelukkig maakte hij 't haar gemakkelijk! „Ja, al sinds een paar dagen is 't somber en koud geweest," antwoordde zij. „Aan den Rijn was 't nog zoo zonnig," ver telde hij. „Zoo? Dat zal een goed wijnjaar geven!" merkte zij aan. „Kijk, nu begint 't te regenen." •Er viel inderdaad een fijne regen. Christiaan hield nog net bij tijds onder aan de helling van den berg stil en sloot de kap van het rijtuig. Ookj de raampjes werden gesloten en nu begon het zacht gekletter van een landregen op de leeren j kap, dat de bekrompen ruimte in een rijtuig even 1 gezellig kan maken, als een tegen onweer en storm beschut kamertje. Mariene hield zich een tijdlang bezig met op de voorbank een bedje van dekens voor den kleinen jongen te maken, wien de oogen dichtvielen. I Zoodra hij lag, sliep hij in. Nu waren zij zoo goed als alleen. I Een poosje reden zij zwijgend voort, ieder uit zijn eigen raampje naar buiten kijkende. Op eens keerde ze het bleek gelaat naar hem toe. Hij had haar bij den naam geroepen en nam haar beide handen in de zijne. ,,'t Is goed dan, Mariene! Juist zooals ge verkiest!" zeide hij. „Overhaast je niet. Leer mij eerst weer vertrouwen. Maar verliezen mogen wij elkaar nooit!" Zij boog het hoofd, maar trok haar handen niet terug. „Ik moet je iets zeggen, Erik," begon zij zacht, „iets heel naars, iets heel akeligs, maar 't is beter, dat ge 't dadelijk hoort, dunkt mij anders zou 't allicht kunnen Hij liet haar rechterhand los en zeide, wat ach teruitschuivende, op zeer beslisten toon: „Neen, Mariene, ik wil niets weten Niets „Maar dit, Erik dit moet ge toch vernemen, 't Heeft niets met die oude geschiedenis te maken 't is iets heel anders!" „Ik wil ook geen nieuwe geschiedenis weten. Wat gij in je brief beslist en gevraagd hebt, daar mee ben ik 't volkomen eens: gij, zoowel als ik, we zullen het verleden tot in dit uur laten rusten. Van nu af begint een nieuw leven voor ons en 't zal van jou afhangen, Mariene, hoe 't zich zal ontwikkelen. Kunt ge mij nu dadelijk evenals vroeger weer gelooven en vertrouwen, des te beter Kunt ge 't nog niet, dan zal ik geduldig wachten." „En gelooft en vertrouwt gij mij dan zoo onvoor waardelijk?" bracht zij met trillende lippen uit. „Onvoorwaardelijk, mijn bestel" zeide hij har telijk en gedecideerd. Zij zag vóór zich en zweeg. In haar hoofd en hart woelde en gistte 't geweldig. Hoe? Wilde hij niets weten? 't Is waar, hij deed dan slechts wat opent, nadat de leden der Staten-Generaal zich in de Ridderzaal op het Binnenhof ver- eenigd hebben, des namiddags te half één uur de vergadering en doet door den griffier van de Eerste Kamer voorlezen een Konink lijk besluit van 10 September 1927 no. 2, houdende zijn benoeming tot Voorzitter van de Eerste Kamer gedurende de zitting, welke heden zal aanvangen. De VOORZITTER benoemt een commissie, die Hare Majesteit in het gebouw zal ont vangen en uitleiden. Deze commissie bestaat uit de Eerste- Kamerleden Van Wassenaer van Catwijck, INGEZONDEN MEDEDEELING. Ineens is het er Ineens, terwijl Ge een stoel verzet, een krant opraapt of een andere oogenschijn- lijk onschuldige beweging maakt, schiet de pijn in Uw rug. Als ge er het minst op voorbereid bent, krijgt Ge het Spit in Uw rug. Hebt Ge Akker's Klooster balsem in huis - en omdat dit middel in zoovele gevallen te pas komt, zijn vejen niet gerust, wan neer niet een pot in hun kast staat - dan kunt Ge U van stonde aan met dezen weldadigen balsem laten wrijven. Het zal U verbazen hoe snel Uw aanval verdwijnt. AKKER's Groote pot 60 ct. Zeer groote pot £1.*— „Geen Goud zoo goed" Briët, Van Embden, Fransen en Koster, en de Tweede-Kamerleden Marchant, Snoeck Henkemans, Staalman, Deckers, B'öon, mej. Frida Katz, Drooglever Fortuin, Vos, Byle- veld en Kortenhorst. De ministers, hoofden van ministerieele Departementen, en de leden van den Raad van State vereenigen zich te één uur des namiddags mede in de Ridderzaal. HARE MAJESTEIT DE KONINGIN, ver- zijzelve van hem verlangd had. Maar was hij dan zóó gerust, dat ze hem wezenlijk niet iets te be kennen had, wat hij moest weten? Was 't dan zoo geheel onmogelijk, dat ook zij een ondervinding had opgedaan? Of beschouwde hij haar al als afgedaan, als zoo weinig begeerenswaardig meer, dat hij niets nieuws gierig was? Kon dan na alles, wat zij geleden en verduurd had, haar hart geen troost en toevlucht in een andere liefde hebben gezocht? Maar aan iets van dien aard scheen hij in 't geheel niet te denken. Ze wenschte nu niets liever dan dat hij eens alles te weten kwam van dien Albert Römér, zoodat hij wakker werd geschrikt uit zijn kalmte, zijn onverschilligheid, uit het geduld, waarmee hij wilde wachten op haar vertrouwen! Huiverend trok zij zich in haar hoekje terug. Een ellendig gevoel, lichamelijk en geestelijk, maakte zich van haar meester, een onuitspreke lijke afkeer van het leven. Bezorgd vroeg hij of zij niet wèl was. 't Was haar gewone migraine verder niets. Evenals altijd zou rust haar wel goed doen. „Dan moet Christiaan wat schielijker rijden." „Neen, de paarden zijn moe. We hadden in de stad geen tijd om te rusten." „Zijt ge dan zoo laat van huis gegaan?" „Terstond toen je telegram kwam." „Dan is 't mijn schuld Maar ik stuurde het telegram van ochtend om zeven uur uit Hildes- heim, waar ik van nacht heb geslapen." „Te Hildesheim?" „Ik ontmoette een oude kennis van de Wör- mannboot. Wij zijn toen samen in Brazilië geweest en hebben elkaar wat nader leeren kennen. Nu gezeld van Z. K. H. DEN PRINS DER NEDER LANDEN, Hertog van Mecklenburg, en van H. K. H. PRINSES JULIANA, kort daarna in de Ridderzaal aangekomen, wordt door de Commissie in de vergadering binnengeleid, neemt plaats op den troon en houdt, terwyl ter rechterzijde van Hare Majesteit Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins der Neder landen en ter linkerzijde Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Juliana der Nederlanden plaats namen, de volgende redei Troonrede Leden van de Staten-Generaal De plechtigheid van dit oogenblik heeft voor Mij eene meer dan gewone beteekenis. Mijn beminde Dochter aan Myne zijde te zien bij het openen van Uwe vergadering vervult Mijn hart met dankbaarheid jegens God, die Haar leven gespaard en Haar jeugd in zoo vele opzichten gezegend heeft. Met erkentelijkheid gedenk Ik de wijze waarop ons volk heeft meegeleefd bij Haar intrede in het openbare leven. De algemeene toestand van het land geeft in menig opzicht reden tot voldoening. Dank zij de voortschrijdende verbetering in de wijze van bedrijfsoefening en ontgin ning, neemt het voortbrengingsvermogen van land- en tuinbouw toe. Weinig loonende prijzen, bemoeilijking van den afzet in den vreemde en mingunstige weersgesteldheid leiden nochtans voor sommige takken van het bedry'f tot niet zeer bevredigende uit komsten. Door handel en nijverheid worden, ondanks verschillende moedgevende verschijnselen, nog steeds groote moeilijkheden ondervon den, niet het minst door de kunstmatige belemmeringen die aan het internationaal ruilverkeer worden in den weg gelegd. De financieele toestand blijft zorgeischend, in de voornaamste plaats omdat de zware lasten, op de bevolking gelegd, de herleving der welvaart en de verruiming der werk gelegenheid vertragen. Met deelneming gedenk ik de slachtoffers van de ramp, die eenige maanden geleden opnieuw het oostelijk deel van ons land teisterde. De spoedige en milde hulp, die ook nu van vele zijden verleend werd, was Mij een oorzaak van vreugde. Onze betrekkingen tot de andere Mogend heden bleven van de meest vriendschappe- lijken aard. Ik vertrouw, dat het mogelykzal zyn met den buurstaat België in een geest van onder linge samenwerking een regeling te vinden in een voor beide landen aannemelyken zin van de vraagstukken, die door de verwerping van het verdrag van 3 April 1925 aan de orde zijn gebleven. Het samenstel dier vraag stukken is thans nog het voorwerp van een nader onderzoek hier te lande. In de organen van den Volkenbond, in welks Raad ons land geroepen werd zitting te nemen, dragen de Nederlandsche vertegen woordigers naar hun vermogen bij tot de ontwikkeling van de organisatie der volkeren- Van de resultaten der door den Volken bond bijeengeroepen Economische Conferen tie heb Ik met voldoening kennis genomen het verheugt Mij vast te stellen, dat de aldaar aangegeven richtlijnen der economische poli tiek overeenkomen met die welke door Neder land worden gevolgd. Naast de reeds aanhangige wetsontwerpen viel er van alles te vertellen. Daar hij dat merk waardige stadje Hildesheim eens wilde zien, steeg ik gisteren met hem uit, anders was ik van ochtend al in de vroegte bij je geweest." „O zoo!" zeide zij met gemaakte onverschillig heid. „Ik had mij het thuiskomen zóó voorgesteld: gisterenavond wilde ik in de stad aankomen, 's nachts daar blijven en van morgen naar Antons- bad.wandelen, zoo door het bosch, de oude paden, weet ge! Ik had mij daarop al verheugd en al gedacht, hoe gij daar misschien toevallig wandelen zoudt met de kinderen en ,Maar die „kennis" zegevierde over dat idyllisch verlangen!" viel zij hem spottend in de rede. „Ja, Mariene. Il< voelde mij eenigszins aan hem verplicht. Te Rio kreeg ik een ergen aanval van koorts, en toen heeft hij mij als de beste pleeg zuster dag en nacht opgepast. Als ik hem niet gehad had, wie weet, of ik dan wel Hij zweeg en Marlene's hart kromp ineen van schrik, maar niettemin kwam haar geen woord over de lippen. Toen zij thuis kwam zag zij er ellendig uit. Moe en lusteloos beval zij aan de dienstboden, allen evenzeer verbaasd en verheugd door inijnheer's onverwachte terugkomst, het een en ander voor zijn gemak, voor zijn eten en drinken in orde te brengen en ging, na haar man met een handdruk goedennacht gewenscht te hebben, schielijk naar de kinderkamer, waar zij sedert haar terugkeer te Antonsbad naast het bedje van het kleine meisje sliep. Toen 't donker om haar heen was, lag zij zuch tend en steunend in de kussens. [Wordt vervolgd f

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1927 | | pagina 1