„Hotel-Restaurant SIMONS"
IÉ8 HiSSi
g;jS.!a~"=5
1
vE?S°4SF5Soo^Vnn Wens
STSsS
SSK&MMS
lSSS|S=;E
gsufWis
Srgjig."
Landbouw.
&;?r
LOGEEREN
PIET SIMONS zorgt voor U
BINNENLAND
Gemengd Meuws.
ONZE EILANDEN VAN ZATERDAG 3 SEPTEMBER 192 7.
behoefte voorziet. De minister antwoordde,
dat deze vraag een „punt van voortdurend
overleg" bij de Regeering uitmaakt.
Weinig beter bleek het te staan met de leer-
looiersschool in Wageningen, waarvan^de j oordeel van alle paedagogen, dan was het
UIT DE JEUGD VAN ROALD
AMUNDSEN.
Als ooit een jongen, met wien z'n ouders het
allerbeste voor hadden, mislukte volgens het
Rekenkamer, de kosten per Nederlandschen
leerling op 8000 becijferde.
Ten slotte worde nog melding gemaakt van
een lak- en inktstempel, besteld door den Di
recteur eener Rijksinstelling. Hiermede was
een som van ƒ285 gemoeid. De betrokken mi
nister bleek, ondanks een daartoe strekkend
verzoek der Rekenkamer, niet van zinsom
deze vordering op den opdrachtgever te ver
halen.
EEN ONRIJPE VRUCUT.
Zooals men weet is thans bij de Eerste
Kamer aanhangig een wetsontwerp, waarin
nadere regelen worden gesteld betreffende
de collectieve arbeidsovereenkomst. De be
doeling van dit wetsontwerp is o a. om vast
te stellen, wat men onder een collectieve
arbeidsovereenkomst moet verstaanhoe zij
tot stand komt en kan worden opgezegd,
welke de verplichtingen zijn van de leden
der vereenigingen, welke de overeenkomst
hebben aangegaan. De Tweede Kamer heeft
het ontwerp met groote meerderheid aan
genomen; van groote practische beteekenis
lijkt het ons niet. De rechtszekerheid wordt
er door vergroot; of het afsluiten van collec
tieve contracten er door wordt bevorderd, is
twijfelachtig.
Van gansch anderen aard en van over-
groote beteekenis voor landbouw, handelen
nijverheid is een voorontwerp van wet, dat
nog niet bij de Kamer is ingediend, doch
door Minister Aalberse, den voorganger van
Minister Slotemaker de Bruine, den tegen-
woordigen Minister van Arbeid, Handel en
Nijverheid, aan den Hoogen Raad van Arbeid
om advies is toegezonden. Daarbij zou aan
den Minister de bevoegdheid worden ver
leend om voor een bepaald bedrijf en in een
bepaald gebied, de bepalingen van een col
lectief arbeidscontract algemeen verbindend
te maken. Wanneer dus ergens een groot
aantal werkgevers en werknemeis een col
lectief arbeidscontract zouden hebben afge
sloten, dan zou de Minister kunnen zeggen,
dat al de werkgevers en al de werknemers
uit dat gebied, ook al hadden zij dat contract
niet willen afsluiten, zich aan de bepalingen
ervan moeten onderwerpen.
Dat eene dergelijke bevoegdheid de be-
drijfsvrijheid, zoowel van den werkgever als
van den werknemer, in erge mate zal kun
nen aantasten, behoeft geen betoog en het
is moeilijk te overzien waartoe een eerste
stap in die richting zal kunnen leiden. De
tegenwoordige Minister van Arbeid acht den
tijd voor de indiening en behandeling van
dit ontwerp door de Tweede Kamer nog niet
gekomen; het staat echter vrywel vast,dat
voor eene soortgelijke regeling in de Tweede
Kamer eene meerderheid is te vinden Wie
weet dus hoe spoedig de indiening kan plaats
hebben 1
Het is daarom een verblijdend feit, dat het
Koninklyk Nederlandsch Landbouw-Comité
deze zaak in studie heeft genomen, teneinde
na te gaan welke de gevolgen van eene
bovenbedoelde wettelijke regeling voor land
en tuinbouw zouden kunnen zijn. Zooals was
te verwachten, is het Comité tot de conclusie
gekomen, dat het zich tegen die regeling ten
zeerste moet verzetten.
Het eerste motief, waardoor het Comité
tot deze conclusie komt, is, dat de Collec
tieve Arbeidsovereenkomsten in het land-
bouwbedryf, behalve in enkele deelen des
lands, nog weinig ingang hebben gevonden,
en dat het dus niet de taak der Overbeici
kan zyn hier in te grijpen, waar de natuur
lijke ontwikkeling van het bedrijf nog weinig
in de richting van het totstandkomen van
bedoelde regelingen is gegaan. Er waren op
1 Mei 1926 in de landbouwbedrijven in totaa'
77 collectieve contracten van kracht, hierbij
waren aangesloten 3851 ondernemingen en
15503 werknemers; vergeleken met de vorige
jaren toonen de cijfers weinig vooruitgang
Het hoofdargument van het Comité is
echter dat de producten der bedrijven, welke
geen buitenlandsche concurrentie hebben, de
z.g. beschutte bedrijven, waartoe o.a. behoc-
ren het bouwvak en ook de overheidsbe
drijven, spoedig duurder zullen worden, om
dat in die bedrijven de loonen spoedig zullen
worden verhoogd. De werknemers zullen
daar spoedig op aansturen, de patroons heb-,
ben weinig bezwaar, omdat zij de loonen op
de consumentonjrunnen verhalen en geen bui
tenlandsche concurrentie hebben te vreezen
Tot deze consumenten behooren allen, die-
in het land- of tuinbouwbedrijf werkzaam
zijn zij zouden van de toenemende duurte
de gevolgen ondervinden. Het Comité meent,
dat dit voor den landbouw veel erger zal zijn
dan de directe werking der bindendverkla
ring; daarbij zal toch aan de eisohen dei-
arbeiders spoedig een grens worden gesteld
door den prijs van de landbouwproducten
op de wereldmarkt.
Het Comité dringt er daarom bij den Mi
nister met kracht op aan de bindendverkla-
i-ing der Collectieve Arbeidsovereenkomsten
niet wetteiyk te regelen. Onverschillig of
men het geheel eens is met de waarde dei
argumenten van het Comité, staat het toch
wel vast, dat men hier met eene ingrijpende
regeling heeft te doen. De toestand in den
landbouw is niet zeer gunstig en de toekomst
lijkt verre van rooskleurig. Het iykt daarom
allerminst, dat de tijd voor het nemen van
ingrijpende maatregelen is gekomen.
E, M. T.
zeker Roald Amundsen, die voor medicus
moest studeeren en op zijn twee en twintigste
jaar monsterde als matroos bij de groote vaart.
Maar Roald Amundsen heeft nooit betreurd
dat hij zijn studies heeft laten loopen. Hij was
geen oogenblik van plan de voor hem uitge
kozen loopbaan te kiezen, want van zijn vijf
tiende jaar kende deze onverschrokken Noor
slechts één ideaal: poolreiziger worden.
De reisverhalen van Sir John Franklin, die
herhaalde malen probeerde benoorden van
Europa naar Japan te varen, op het voorbeeld
van beroemde Hollandsche zeevaarders, en de
avonturen, welke deze daarbij beleefde, maak
ten op den knaap een onvergetelijken indruk.
Als hij groot was, zou hij soortgelijke daden
verrichten, beloofde hij zichzelf op zijn vijf
tiendejaar. En meteen begon hij zich te trainen
voor zijn toekomstig beroep. Zooveel als mo
gelijk was wijdde hij zich aan sport. Voetbal en
skiën werden zijn lievelingsbezigheden. En
om zich te harden tegen de koude sliep hij,
alle moederlijke protesten ten spijt, steeds in
een kamer, waar de ramen wijd open stonden;
een liefhebberij, die in die dagen niemand aan
durfde.
Op zijn achttiende jaar werd Amundsen in
geschreven als student, maar van de studie I
kwam niet veel terecht. Hij ontwikkelde zijn
spieren en las alles wat maar eenigermate
verband hield met poolreizen. Slechts één
resultaat bereikte hij met dit alles. Toen hij
gekeurd werd voor den militairen dienst riep
de dokter, die hem moest onderzoeken, col
lega's en officieren omdat die, evenmin als de
dokter zelf, nooit een jongmensch zouden
hebben gezien, wiens body zoo prachtig was
ontwikkeld.
wilden begeven, ontdekten zij in hun onmid
dellijke nabijheid een bewoonde boerderij. Ze
troffen er dezelfde menschen aan, die hen, voor
zij het avontuur begonnen, hadden gewaar
schuwd.
En niet veel weken later vernamen zij, dat
aan de overzijde van liet plateau een boer ski
sporen had ontdekt, vlak bij zijn hut, die uit
wezen, dat menschen in zijn onmiddellijke om
geving den gevaarlijken terugtocht over het
plateau waren begonnen...
Dit was Amundsen's eerste kennismaking
met de verschrikkingen van ijs en sneeuw.
Maar van zijn doel liet hij zich niet afhouden
Nauwelijks was zijn diensttijd achter den rug
of hij monsterde als matroos op een zeilschip.
Twee jaar duurde het, maar hij haalde zijn
diploma's als stuurman bij de groote vaart.
En in 1897 was hij eerste stuurman van de
„Belgica" waarop een Belgische expeditie zich
had ingescheept om de magnetische Zuidpool
te ontdekken.
Toen hij twee jaar later terugkeerde in
Europa begon hij onmiddellijk toebereidselen
te treffen voor een nieuwe expeditie, die dit
maal onder zijn leiding zou staan.
De knaap, die mislukte voor dokter, is,
naar men weet, als ontdekker van de Zuidpool
en als eerste luchtvaarder naar de Noordpool
opperbest geslaagd.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
ZÜiesié
ÜXeé
in/ is en ii
(Jatvvmgt
'iy/>rcnal/ujniZ/
4*1 de cidveriênflc r: u/rrie/i erm. fel vo/gchd
-rtummer lezenèius -dan. aeed cfigeleiA
-vVOROT VERVOLGD. 1
INGEZONDEN MEDEDEELING.
In dezen tijd beleefde Amundsen zijn eerste
groote avontuur.
Ook al om zich te trainen wilde hij probeeren
midden in den winter een tocht te maken over
een rotsplateau, dat zich vlak bij Oslo tot
zesduizend voet hoogte verheft. Het is zoo
steil en ontoegankelijk, dat de Lappen, die
er gedurende den zomer hun kudden laten
grazen, altijd gebruik maken van een tweetal
paden. Andere toegangswegen leidden er niet
heen en nog nooit had iemand 's winters een
poging gewaagd er te komen.
Met een kameraad ondernam Amundsen den
tocht. Als uitgangspunt van hun onderneming
kozen zij een kleine, afgelegen boerderij, waar
de bewoners hen dringend waarschuwden zich
niet aan zulk een waaghalzerij te bezondigen.
Dat plateau was omstreeks Kerstmis levens
gevaarlijk, vertelden zij.
Toch zetten de jongelui door. Zij namen
alleen een rugzak mede om wat levensmidde
len in te bergen en een kleine lamp. Zelfs hun
tent lieten zij achter. Met behulp van een
zakkompasje en een nageteekend kaartje zou
den zij den weg van iets meer dan honderd
kilometer wel vinden.
Den eersten dag wilden zij een kleine her
dershut bereiken. Ze kwamen er inderdaad,
maar uitgeput van vermoeidheid en met be
vroren vingers. Den volgenden morgen bleek
al direct, dat de moeilijkheden pas begonnen
en het gebruiken van een middagmaal
is een kwestie van vertrouwen.
DOE ZULKS IN HET HUIS WAAR
UW VOOROUDERS DIT DEDEN.
BOERENVISMARKT 12, bij de Groote Kerk
te ROTTERDAM.
DIRK VAN DER TOORN'S AVONTUREN.
AMSTERDAM, 29 Aug. Wij ontvingen
een brief van een landgenoot, werkzaam bij
het lichten van een baggermolen te Huelva
.in Spanje, geschreven namens vijftien Neder
landers, die daar den bekenden wereldwan
delaar, den Scheveninger Dirk van der Toorn,
ontmoet hebben. Deze avonturier, had zich
op de Canarische eilanden verdekt weten in
te schepen op een boot voor Zuid-Amerika,
doch onderweg werd hij ontdekt, en toen is
hy met een Spaansch schip teruggezonden.
Zijn papieren waren goed in orde, een was
zelfs onderteekend door een Spaanschen prins.
Maar er was niets aan te doen, en nu gaat
Dirk te voet naar Lissabon, om vandaar Indië
of Amerika te bereiken. Zooals hij zeide, is
het water voor een globetrotter een lastig
ding, want hij kan met zijn briefkaarten ver
koop niet zooveel verdienen, om de passage
te betalen. De equipages zijn steeds compleet.
Het deed hem genoegen by de Hollanders
den heer M., die in een perceel in de Schoen
makersstraat alhier een dames- en heeren
kapperszaak drijft, een brandje in een dei-
vertrekken. Het gezin, alsmede het perso
neel, lagen nog in diepe rust. De heer M.,
die het eerst een sterke brandlucht bemerkte,
maakte zijn vrouw wakker, snelde daarop
in haast naar zjjn eenig kind, dat reeds be
wusteloos was, bracht het naar buiten en
ging er in allerijl mede naar het ziekenhuis.
De vrouw van M., die vermoedelijk een en
ander gezien had, had wellicht gemeend, dat
haar kind dood was en is waarschijnlijk,
toen zij zich eveneens uit bed zou begeven,
door deze gedachte bewusteloos geraakt.
Toen haar afwezigheid opviel, is men naar
boven gesneld, waar mevrouw M., geheel
buiten kennis en in knielende houding bij
haar bed werd gevonden. Zij is vermoedelijk,
toen zij reeds bewusteloos was, door den rook
gestikt. Hoewel zij dadelijk naar een tegen
over gelegen woning werd vervoerd, waar
spoedig twee doktoren aanwezig waren, ge
lukte het niet meer, het leven op te wekken.
Het kind is na eenigen tijd wederom tot
bewustzyn gekomen. Het brandje was spoe
dig gebluscht.
HET DOODELIJK ONGELUK BIJ
BARNEVELD.
Omtrent het ongeluk op den overweg te
Barneveld, waarbij de 20-jarige G. van Uffelen
om het leven is gekomen, meldt het U. D. nog:
„Blijkbaar heeft v. U., die op dat moment
een snelheid had van ongeveer 70 K.M., om
den spoorwegovergang, dien hij, als Barne
velder, toch uitstekend kende, of in het ge
heel niet gedacht of zijn remmen zyn niet
in orde geweest. Juist had hij het motor
rijwiel bij een reparateur opgehaald, om er
een proefritje mee te maken.
Volgens ooggetuigen is de motor, na
I botsing met den trein, die in de fiank is aan-
als een steigerend paard met het
voorwiel omhoog gevlogen, om daarna met
den beryder, door den trein te worden mede-
gesleurd. Vreeselyk moet de aanblik zyn
geweest, dien het lijk vertoonde. Het hoofd
moet als het ware verpletterd zijn geweest,
terwijl de beenen van de romp waren ge
scheurd.
De machinist van den sneltrein, die het
ongeluk had bemerkt, stopte zoo spoedig
mogeiyk, zoodat de trein, die met een snel
heid van tenminste 90 K.M. reed, 400 M.
verder stilstond. Kort na het ongeluk pas
seerde een broer van den verongelukte per
rijwiel bedoelden overweg, waar hij een aan
tal menschen in druk gesprek aantrof. Be
de brandweer te Haarlem uit voor een brand
in een hooiwagen van den stalhouder H. J.
Fye op het Groot Heiligland. De automotor-
spuit met magirusladder wilde van de Groote
Markt de Groote Houtstraat inrijden. Dat
was tegen de verkeersregeling, maar de
brandweer mag daarvan afwyken. Uit de
Groote Houtstraat evenwel naderde een tram
der N. Z. H. T. M. met grooten volgwagen.
De bestuurders hebben elkaar niet gehoord,
waardoor een hevige botsing ontstond.
De motorspuit is aan den linkerkant ge
ducht gehavend en de voorruit is gebroken,
het voorbalcon van de tram werd ingedrukt,
terwijl alle ruiten van dit voorbalcon in scher
ven vielen en het tramrytuig ontspoorde.
Op de motorspuit zat de brandweerman
A. van W. om te bellen. Hy werd tusschen
de motorspuit en de tram bekneld en door
glasscherven ernstig in het gelaat verwond.
Na verbonden te zijn is bjj per autozieken
wagen naar het St. Elisabeths gasthuis ge
bracht.
De bestuurder van de tram bekwam een
onbeduidend wondje aan de hand.
Op dit drukke middaguur stonden na het
ongeval honderden belangstellenden de ge
volgen van de botsing gade te slaan. De
commissaris van politie was spoedig ter
se, zoo ook de wethouders mr. Heer-
kens Thyssen, mr. Slingenberg enReinalda
en de gemeentesecretaris mr. Westra.
Het tramverkeer had meer dan een half
uur vertraging.
Er stond een geweldige sneeuwstorm, die hen weer een „Hollandsche pot" te krygen. Hij 1 doelde wielrijder, die op den terugtocht van
jki::..nn 1»- i\i waren. Pas acht en heeft er lang zitten te vertellen van zyn, Amorofnnrt wns on dus niat wist wat er
dwong te blijven waar zij
veertig uur later konden zij den tocht voort-1
zetten. En aan den avond van dien dag slaag
den zij er niet in de hut te vinden. Zij sliepen1
buiten, trachtten althans eenige rust te vin
den, voorzoover de koude en de sneeuwstorm
het toelieten.
Dien dag bleef het ongeluk hen vervolgen.
De sneeuwjacht werd zoo dicht, dat zij geen
halven meter zicht meer hadden en onder deze
omstandigheden besloten zij terug te .keeren.
Enkele mijlen konden zij dien dag afleggen,
voor de nacht hen weer overviel. Zij groeven
zich in iri de sneeuw. Amundsen werd enkele
uren later wakker van de koude en merkte,
dat zijn kleeren waren vastgevroren in het
ijs, dat zich onder zijn lichaam had gevormd.
Het lukte hem niet zich te bevrijden. Zijn
makker, evenals hij ingegraven in de sneeuw,
hoorde het hulpgeroep niet. Amundsen kwam
tot de overtuiging dat zijn vriend zich wel in
gelijke omstandigheden zou bevinden. Tenzij
de dooi spoedig inviel, achtte hij zich verloren.
Na een urenlangen strijd om vrij te komen
viel hij in slaap. Gelukkigerwijze was zijn
kameraad er minder erg aan toe. Deze merkte
de toenemende koude eerder dan Amundsen,
zoodat hij niet vastvroor en toen hij na ver
loop van tijd geen antwoord kreeg op al zijn
roepen, begon hij zijn tochtgenoot te zoeken.
Hij had drie uur. noodig om Amundsen te be
vrijden uit het ijs.
Nog waren de verschrikkingen van deze ge
vaarvolle onderneming niet achter den rug. De
jonge mannen zagen zich verplicht, zoodra1
beiden weer op de been waren, den marsch
voort te zetten. Aan rusten viel niet meer te
denken, nu zij bovendien al hun mondvoorraad
hadden verbruikt. Maar nog niet lang waren
zij in het donker voortgegaan, of Amundsen's
vriend zakte door dc sneeuwlaag en maakte
een tuimeling van bijna tien meter in de diepte.
Hij bleef ongedeerd, maar dit nieuwe avon
tuur deed hen de toekomst allerminst met meer
vertrouwen tegemoet zien.
Nog twee dagen duurde het, voor zij een
kleine hut ontdekten, waar althans hout was
om een vuur aan te leggen en wat hooi om op
te liggen. Gedurende al dien tijd hadden zij een
knagenden honger gestild door water te drin
ken, telkens als zij een meertje passeerden.
Maar hun lichaam verzwakte meer en meer.
avonturieren in Marokko, waar hij ontberin-1
gen leed, maar hij blyft opgewekt, vroolijk,
zingt en lacht. En wandelt. „Tel."
IN DE KERK.
Uit Harkema-Opeinde meldt men aan het
N. v.h.N.:
Onder de morgengodsdienstoefening in de
Gereformeerde kerk alhier had Zondag een
onverkwikkelijk incident plaats. Een tien
jarig zoontje van L. L. werd door den koster
vermaand zich behoorlijk te gedragen. De
moeder van den jongen, waarschijnlijk in
haar eer gekwetst door deze aanvulling op
haar opvoeding, vloog op den koster toe, en
gaf hem twee flinke klappen in 't gezicht.
Een oudere broer van den oorsprong van al
dit onheil voelde zich geroepen mede de
familie-eer te verdedigen en kwam van de
galerij naar beneden om zich op den koster
te werpen. Hij werd echter tegengehouden
door eenige andere kerkgangers, die ook ver
der zorg droegen, dat de ruzie gestild werd.
De vechtlustige familie verliet de kerk, waar
na de gestoorde dienst kon worden voort
gezet,
TWEE JONGE KINDEREN VERDRONKEN.
In een kolk op de Vugtsche heide,
'a-HERTOGENBOSCH, 31 Aug. - Op de
Vugtsche heide vielen bij het omslaan van
een hooikar twee kinderen van zekeren W.
van Esch van den wagen. Zij geraakten in
een zoogenaamd wiel en kregen de zware
vracht hooi op het lichaam. Twee der stum-
perds werden dood uit de kolk opgehaald,
Het derde kind was bewusteloos. Het werd
in zorgelijken toestand vervoerd. De toestand
van ditkind was hedenmiddag zorgwekkend,
PRINSES JULIANA'S EERSTE KON.
ONDERSCHEIDING.
Grootkruis in de Orde van den Ned. Leeuw.
'sGRAVENHAGE, 30 Aug. By Kon.
Besluit van 26 Juli 1927 is benoemd tot
grootkruis in de Orde van den Nederland
schen Leeuw: Hare Koninkiyke Hoogheid
Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina.
NOODLOTTIGE BRAND TE ROERMOND.
ROERMOND, 20 Aug. Een treurig on
geval, waarby de echtgenoote van den heer
G. M. om het leven is gekomen, is vanoch-
Amersfoort was'en dus niet wist wat er was
gebeurd, informeerde naar de oorzaak van
dezen volksoploop, waarna burgemeester
Westrik, die zich ook reeds ter plaatse be
vond, hem in voorzichtige bewoordingen op
de hoogte bracht van het vreeselijk lot, dat
zijn ouderen broer zooeven getroffen had"
FLESSCHENTREKKERIJ.
Sedert een paar weken vertoefden te Heem
stede drie personen, twee heeren en een dame,
die tenslotte een woning huurden aan de
Posthuisstraat 6, om deze tegen 1 September
te betrekken. Zaterdag en Maandag brachten
de heeren een bezoek aan een groot aantal
winkeliers te Heemstede, waar ze van alles
kochten: overhemden, dassen, maar ook stuk
ken van grootere waarde, o.a. twee gasfor
nuizen, schryfbureaux, een bad met geyser,
electrische lampen, dranken en likeuren enz,
Een kleinigheid werd betaald en meegeno
men; het overige moest worden bezorgd,
waarvoor dan een visitiekaartje met den
naam van W. Schaar, Oude Posthuisstraat 6,
villa Detty Home, werd afgegeven. Twee
winkeliers vertrouwden de zaak niet en gin
gen zelf het bestelde bezorgen. Men nam het
weer mee toen er geen betaling volgde, om
dat mevrouw er nog niet was. Zoodra er
eenig wantrouwen by de winkeliers ontstond,
trokken ze naar de woning. Daar was spoe
dig een groote menigte belanghebbenden en
belangstellenden byeen. Kwitanties werden
zonder succes aangeboden. Dan ons goed
terug, was de eisch, en deze werd ingewil
ligd. Alles werd op een vrachtauto geladen
en naar de winkeliers teruggebracht De Heem-
steedsche winkeliersvereniging plaatste een
post in de straat om eventueel Heemsteed-
sche en Haarlemscbe winkeliers te waarschu
wen. Dit is echter niet lang noodig geweest,
want later in den middag vertrok het
zeischap, na wat nog in huis was op
vrachtautotje te hebben geladen.
TIEN MEISJES TE WATER.
Door het omslaan van een bootje raakten
Dinsdagavond te Noordscharwoude 10 meis
jes van 11 tot 15 jaar te water. Het gebeurde
tijdens de oefening van de plaatseiyke brand
weer. Allen gingen kopje onder, doch zy
waren allen spoedig ongedeerd op het droge,
Raadselachtige verdwijning.
Woensdagochtend is by de Haagsche po
litie aangifte gedaan van de verdwijning
van een 16-jarigen jongen. Tot nu toe is het
niet mogelijk gebleken vast te stellen, hoe
dit in zijn werk gegaan is. Ook weet men
nog niet, of er een ongeluk gebeurd is, dat
ernstige gevolgen heeft gehad. Het gebeurde
komt hierop neer.
In den nacht van Dinsdag op Woensdag,
tegen half twee, vertrok een groote verhuis-
auto van Den Haag naar Meppel. De ver-
huisauto behoort aan de expeditie firma v.
d. V. in de Helmersstraat. Chauffeur was
de 23-jarige J. H. uit de Cartesiusstraat.
De chauffeur vertelde nu, dat hy dikwijls
op zy'n tochten met den auto door het ge-
heele land vergezeld werd door twee zoontjes
van zijn patroon, den 17-jarige D.v. d. V. en
den 16-jarigen W. v. d. V. Dezen hadden
ook nu het voornemen te kennen gegeven,
mee te rijden naar Meppel. Nog twee vriend
jes, de 16 jarige Theo v. d. H. en Frans v,
d. H. uit de Helmersstraat zouden meegaan,
en op het laatste oogenblik besloot nog een
14-jarige kameraad, ook mee te rijden.
Zy kwamen Woensdagochtend in Meppel
aan en vertrokken gisteravond tegen 8 uur
met bestemming naar Den Haag. Om half
elf waren zy te Zwolle. De chauffeur ver
klaarde dat hy zeker weet, dat toen alle
jongens in den auto waren. Zy lagen rustig
te slapen -en er was hem niets byzonders
Toen"zijna ëindêlTjk een nacht te hebben tend alhier gebeurd.
doorgebracht onder een dak, zich weer op weg Omstreeks halfvVJf ontstond ten huize van
Botsing te Haarlem.
Donderdagmiddag omstreeks vier uur reed
Tegen half een arriveerde men te Utrecht
De chauffeur vond het noodig de radiateur
van den auto met water by te vullen. De
jongste, die inmiddels wakker was gewor
den, hielp hem daarby. Korten tyd later
verliet men Utrecht om via Leiden naar|
Den Haag te ryden.
De jongen, die by het watervullen g
pen had, weet zeker, dat er by het verlaten
van Utrecht niemand ontbrak. De jong
hadden rustig doorgeslapen in den auto.
Te Leiden moest wederom water by gevuld
worden. Toen de chauffeur by die gelegen
heid in den auto keek, bemerkte hij tot zijn
verbazing, dat er in plaats van vyf jongen!
maar vier lagen te slapen. De 16-jarige Frans
v. d. H. was nergens te vinden.
De chauffeur wekte de andere jongens,
doch dezen wisten ook geen oplossing
geven voor de verdwyning van hun vriend
Alleen wist een van het viertal zeker, dat
Frans by het verlaten van Utrecht nog rustig
lag te slapen.
Oogenblikkelijk stelde de chaffeur de Leid
sche politie van de geheimzinnige verdwij
ning in kennis en by zyn aankomst in Dei
Haag ook de politie aldaar.
Niet het geringste spoor van den jongtf]
is tot nu toe gevonden.
De politie heeft den weg tusschen Leid
en Utrecht per motor geheel afgezocht,
geen enkele aanwyzing is er geconstateerd
De broer van den verdwenene heeft ver
klaard, dat hij meermalen gemerkt
dat Frans in zyn slaap wandelde en aaj
nachtmerrie leed. In dit verband is ooi
opmerkenswaard, dathy zich herinnert ever
wakker geweest te zyn doordat hy v3C
iemand een trap kreeg. Hy was echter dadf
ïyk weer ingeslapen. Men vreest een on&?
luk. Het vermoeden bestaat, dat de joDgJ|
in zijn slaap uit den auto gevallen is, ffl"
het is onbegrLjpeiyk, dat men tot op
oogenblik hem nog niet gevonden heeft
Zooals te begrypen verkeeren de ouaej|
in doodeiyke ongerustheid over hun
Men meldt ons nader uit Den Haag:
Omtrent de verdwijning van een 16-jarigen
jongen op den weg tusschen Utrecht en
Leiden wordt nog het volgende vernomen:
Om kwart over twee werd de politie tele
fonisch door den vader van den vermisten
jongen in kennis gesteld, dat zyn zoon juist
was gearriveerd.
Volgens de jongen zou het geval zich als
volgt hebben toegedragen.
In Nijkerk heeft de auto gestopt om water
in te nemen. Alle jongens stapten uit eu
Frans maakte een korte wandeling. Toen hy
terug kwam bemerkte hy tot zijn groote
verbazing en schrik, dat de auto reeds ver
trokken was.
Hij heeft toen een tyd rondgeloopen en
is later in den ochtend per trein naar Den
Haag gegaan, waar hy tegen 1 uur aankwam.
Waar deze lezing in strijd is met de mede-
deelingen van den chauffeur van den auto,
stelt de politie thans een nauwgezet onder
zoek in naar de ware toedracht der geschie
denis. De jongen was geheel ongedeerd.
Ken luchtdienst Sevilla-Buenos Aires.
Met drie Zeppelins.
™fnie?nrS=rdefeed?enastre6onprnd
zal worden.
Miss Londen beoordeelt Miss Amerika.
xTnor indprt-iid eemeld, heeft de eigenaar
het bekende Londensche warenhuis
Harrode dertig der in zijn bedrijf werkzame
harer studiereis geweest. pp.
Het Amerikaansche meisje beeft,
ioItati bii de Engelsche miss, mooier beenen
In Soeten zeer vaak een beter figuur, nog
kortere rokken, meer en beter passende cos-
mums evenveel zelfvertrouwen en beslist-
haar optreden op haar veertiende jaar
Stat Engelsche meisje op haartw»igste
Tl narentenen beschilderen de Amerikaan
ache Tonge meisies haar gezichtjes naar het
SeTor den Amerikaanschen
gentleman is echter allerminst vleiend. Dit
)Ui DeaheUe8ren in Amerika kleeden zich ellen-
die en hun smaak is afzichtelijk, verklaarden
zoo besloten zfj.
De doodstraf wegens verduistering van
40.000 roebel.
Aan de reeks van doodvonnissen, door de
mB6p Solowjef was in Februari 1924 by de
Staatsbank in dienst gekomen en was in
Augustus 1925 als boekhouder bU.de 8raa°-
een cassière, een zekere Selie'^i^aan w
°PDez'aak diende onlang3TOo™deMoskousche
gedeelte van het personeel van de Staatabank
dooronnisTd'e veroordeeling tot de hoogste
maat van sociale bescherming zooals de
6Zrets\aaianrrdnwegensmedeplichtigbeid
tot drie jaar celstraf veroordeeld.
Een oplichtersflrma.
De eigenaren van een groot kantoorge
bouw in de Wallstrasse, het centrum van
Berllln hadden dezer dagen van de recht-
bank machtiging gekregen tot ontrmmmg
over te eaan van de door de „KauHinann
GmbH levensmiddelen en chocolade en-
gros' gehuurde ruimte, daar deze firma
sedert iaren geen huur meer had betaald.
Toen Zaterdag de deurwaarder in de maga
zijnen der firma kwam, vond hf) in de Lel
dors groote voorraden bedorven levensmid
delen chocolade, tabak en conserven die een
ondrageiykenstank verspreiden. Debedorven
waren hadden wel een waa'?Vy° t° onts
millioen mark vertegenwoordigd. Voorts ont
dekte hy een geheime brandkast, die door
vyf groote honden werd bewaakt. By
bleek de brandkast geheime correspondentie
