- Klpstat
LOGEEREN
PIET SIMONS zorgt voor U
Vacantie
PUROL
ONZE EILANDEN VAN ZATERDAG 23 JUL'I 192 7,
3
[r inbraak ge-
■sterhoff, hotel
fzyn door den
prongen. Door
sleutel heeft
:ast geopend,
[borgen was.
[et bankpapier
Dr het grijpen
[genomen dan
raarin behalve
[.entjes waren.
v. B.eenige
abroken trom-
^ruggevonden.
a ontdekking
LAR DE
[De groothan-
Lj3e Ged. Boter-
|n vrouw naar
daarna nog
[•gebracht. Bij
bemerkte hy
Is, doch boven
ongewenscbt
achterkamer
|n gehaald en
uitgespreid.
Jen bijouterie-
|tolen. Verder
loek gebracht
Juurkast in de
een blikken
^kapitaal van
u, later in den
gevonden. In
Jerhoop, doch
Qoedelijk zijn
|eutel binnen-
politiehonden
êvenwel geen
|uk gevonden.
|isen.
dersche gren-
ber kort zijn
gaarden naar
[f vollen ga
iierop wel be-
|by" of er wor
paarden in
jldan later na
tocht, waarbij
[lagen. In de
oben de kom-
■goed succes;
|yd 57 stuks
1L BIJ
een bus en
Hedenavond
i Aalsterweg
een ernstig
[yen personen
[rond zijn. De
„Felix", die
I onderhoudt,
fcogte van de
I] toen plotse-
iersonenauto
vermijdeiyk.
heer G. Bol
geen letsel,
tobus liepen
I [ndingen aan
Efolge van de
6-jarige Van
bden aan het
finhuis alhier
en de meisjes
pningen ver-
de heer De
RUIM.
lannacht be-
jhgenten, dat
yan het lich
tende in de
den schipper
prop een on-
pt een partij
Door vlug
bmen. Waar
doordat de
een klein
let ruim had
geheel uit is
omstreeks
[traatweg ter
aanrijding
i een motor-
Jvan den weg
[van achteren
beiden over
motorrijder
aan gelaat
|orn binnen-
met den
EN DAG
De 16-jarige
[den grossier
1 moest
litantie voor
jl35. Na ont-
en zich naar
■te daar een
)cht hy een
nieuw pak, hoed, schoenen en das en trok
hierna met een vriend den Schiedamschedijk
op. Het tweetal bezocht café na café en tegen
den avond kwamen daarbij nog een paar
meisjes. Om tien uur gelukte het de politie,
den jeugdigen avonturier aan te houden. Hij
was toen nog in het bezit van 37.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
en het gebruiken van een middagmaal
is een kwestie yan vertrouwen.
DOE ZULKS IN HET HUIS WAAR
UW VOOROUDERS DIT DEDEN.
BOERENVISCHMARKT12, bij de Groote Kerk
te ROTTERDAM.
Gemengd Nieuws.
AU BEN, GENTLEMAN-KOOVEB.
Daar, waar tusschen het Doiran- en het
Ochridameer, aan het snijpunt der drie lands
grenzen van Griekenland, Joegoslavië en Al
banië, de rivieren Tsjerma en Vistritza zich
slingeren in de schaduw van den Godenberg
Olympus, waar zich eindelooze pijnwouden
uitstrekken en waar slechts weinige, duize
lingwekkende bergpaden door het halfduister
der bosschen leiden, daar is sinds jaren het
koninkrijk van Ali Ben. In het Z. en N. wordt
het begrensd door de straatwegen Saloniki-
Verria Monastir en Skoplje-Gostivar-Dibra, en
van degenen, die langs deze beide heerbanen
in auto of rijtuig, te paard of ezel vreedzaam
reizen, beft Ali Ben, een Mohammedaansch
rooverhoofdman, zijn schatting, die hem en
zijn getrouwen veroorlooft, een behagelijk
leven te leiden.
Een Atheensch medewerker van de „Hamb.
Correspondent" vertelt over deze romantische
figuur.
Op den straatweg puft een volle autobus
aan, het eenige snelle vervoermiddel in deze
streken, snel althans zoover de vele gaten in
den weg veroorloven. Vóór avondschemering
moet men in Bitolje (Monastir) aankomen.
Men passeert het ondoordringbaar pijnwoud.
Plotseling ziet de chauffeur, op een scherpe
bocht, een anderen auto voor zich, welker
passagiers zijn uitgestapt en met eenige
mannen in uniform onderhandelen. Op een
gegeven teeken stopt de bus, een baardig,
niet onsympathiek iemand komt naar voren,
groet en zegt: „Ik ben Ben-Ali, de roover
hoofdman en verzoek om den inhoud van
uw portefeuilles." Een kameraad van den
spreker treedt met de muts in de hand nader
en begint met de collecte der onvrijwillige
bijdragen.
Een dame, die speciaal uit Athene hierheen
is gekomen, om de schoonheid der oerwilder
nis të genieten, stort den geheelen inhoud
harer omvangTijke beurs in de muts en snikt
daarby hartverscheurend. Geroerd zegt Alii
„Maar huil toch niet, edele vrouw, er gebeurt
u toch nietsl" „Kan ik anders dan huilen,
als u al mijn reisgeld afneemt en ik niet eens
naar Saloniki terug kan?" „Geef haar twee
honderd drachmen", gelast de hoofdman, „zij
zal weten, dat zij met heeren te doen heeft 1"
Een geestelijke in ornaat komt naderbij,
die een groote som gelds voor een in de
nabijheid gelegen klooster bij zich heeft. Met
zuurzoet gezicht grijpt hij in zijn borstzak,
maar Ben Ali weerhoudt hem met de woor
den s „Eerwaarde, u betaalt niets; met de
geestelijkheid wil ik goed blijven, misschien
heb ik in moeilijke uren nog eens uw troos
tend woord noodig." En herademend steekt
de dienaar der kerk het geld weer bij zich.
Een Engelschman, wien het intusschen
gelukt is, van zijn medereiziger te vernemen
wat er aan het handje is, komt nu aan de
beurt. Hij schijnt verbazend pleizier te heb
ben, tast zielsvergenoegd in zijn zak en stort
een stevig pak Engelsche ponden in de muts.
Maar Ben Ali wordt onbescheiden, hy heeft
bij vriend Tommy een uitpuilenden anderen
borstzak ontdektéén flinke greep en hij
haalt er een platina cigarettenkoker van
enorme waarde uit. De zoon van Albion
wordt bleek om den neus en smeekt sidde
rend in zijn moedertaal om erbarming. De
hoofdman, niets bevroedende van de waarde
zijner vondst, is getroffen en geeft den
vreemdeling zijn koker terug, waarop deze
hem prompt een... kus geeft 1 „Good gra
cious me!" komt het in verrukking over
zijn lippen, „wat een keurige roovers hebben
jullie hiergeeft mij zoomaar m'n kostbaren
koker terug. En wat interessanti Hoever
moet een Brit niet reizen om een echten
rooverhoofdman te zien, en jullie hebt ze
om zoo te zeggen voor de deur. Volgend
jaar kom ik met een heel gezelschap van
Cook terug; moeten allemaal den gentleman-
rooverhoofdman zien!"
Een reiziger probeert een pak bankbiljetten
onder zijn zitplaats te verbergen. „Hoho!"
klinkt het uit Ali's mond, „niet smokkelen
daar! U geeft mij al uw geld en daarvoor
schenk ik u uw kostbaar leven, gelijk over
steken. Wat?" Weldra is nu het geheele
gezelschap flnanciëel verlicht, zoodat niets
zich meer verzet tegen een vervolgen der
reis. Ali Ben stapt met eenige zijner ge;
trouwen, die naar nu blijkt met bet geweer
in den aanslag in de bosschen op de loer
hebben gelegen, in den gereedstaanden auto
en verzoekt den chauffeur, vol gas te geven
in de richting van de Albaneesohe grens. In
dolle vaart gaat het zoo een paar kilometer,
mo dwingt Ali den chauffeur met dreigende
revolver, den auto in het moeras testuren,
en als de wagen absoluut vastgeloopen is,
krijgt de chauffeur een flinke fooi en ver
fijnen de roovers in het woud.
Zes maanden geleden passeerde het vol
gende in een Joegoslavische zagerij aan den
weg Saloniki-Verria-Monastir, een onderne
ming met zetel te Belgrado. Om tien uur
's morgens wordt aan de deur van de direc
teurskamer geklopt. En binnen komen vier
zwaar-bewapende mannen, aan hun hoofd de
den directeur reeds bekende Ben Ali. De
directeur snapt de zaak direct, inviteert de
heeren om plaats te nemen. Zij bedanken,
bedanken ook voor geoffreerde sigaren, maar
dringen wel den directeur naar een zijvertrek,
waar de brandkast staat. Het praatje, dat
de kassier met de sleutels vandaag afwezig
is, vindt doove ooren. „Doet er niet toe",
zegt Ali Ben, „u hebt hier zeker wel sloten
makers, die de kast in hoogstens een kwar
tier openkrijgen; anders...." en de hoofd
man speelt veelzeggend met een revolver.
Eenige minuten later boren de beste sloten
makers der onderneming onder leiding van
een meesterknecht aan de brandkast, terwijl
de bandieten zich bij een goed glas samos
onledig houden. Het werk gaat langzaam,
niaar na een half uur is de kast geopend.
Den inhoud haalt Ben Ali tegen behoorlijke
kwitantie naar zich toe; het is 800.000
drachmen. Daarna bezoekt hij het kleeding
en levensmiddelenmagazijn, om zich en de
zijnen nieuw te equipeeren. Vriendelijke
dank, en de firma houdt zich aanbevolen 1
Eer de gendarmerie komt zyn de roovers
allang op Griekschen bodem. En een nieuw
proces-verbaal verrijkt de stapels, die verrezen
zijn boven de euveldaden van Ali Ben en zyn
Geen wonder, dat alleen aan Grieksche
zijde een bedrag gelijk aan 50.000 gulden is
uitgeloofd voor dengeen, die Ali Ben dood
of levend aan de politie uitlevert.
DE ROMAN VAN EEN ARM
ACTRICE-KIND.
Millionnaire en gravin.
Eenige maanden geleden wasWeenenvol
van de geschiedenis van een fortuinlijk jong
meisje, dat door een merkwaardige wending
van het lot van diepste armoede tot glans en
rjjkdom was gekomen. De heldin van dezen
levensroman speelt thans als eischeres de
hoofdrol in een proces voor de rechters der
Oostenrijksche hoofdstad.
Minna Heil is de dochter van de actrice aan
het Hof burg-theater A dele Hell, die indertijd
een verpletterende nederlaag leed tegen haar
rivale, de hoogbegaafde Charlotte Wolter, en
toen besloot, het tooneel voorgoed vaarwel te
zeggen. In de society-kringen fluisterde men
toen, dat niet alleen gekrenkte actrice-trots,
maar ook een liefdesgeschiedenis Adele Heil
tot haar stap had bewogen. Eensentimenteele
verwikkeling met een Portugeeschen diplo
maat, wien zy een viertal kinderen schonk,
speelde door dit leven heen. In 1923 stierf
Adele Helle en liet haar kinderen, onder wie
de jonge Minna, in de armoedigste omstan
digheden aGhter. Op zekeren dag kwam toen
opeen3 een bericht binnen, dat een alge-
heelen ommekeer in Minna's situatie teweeg
bracht. Haar vader, de diplomaat, was met
nalating van een reusachtig vermogen te
Lissabon overleden en daar hij ongehuwd
was, kwam heel zijn fortuin aan zijn na
tuurlijke kinderen. Minna reisde onmiddel
lijk naar Lissabon, wa^r haar een nieuwe
verrassing wachtte. Zoowel zy als haar broe
der waren vóór den dood van hun vader
geadopteerd, zoodat zij ook diens adellijken
titel, dien van graaf en gravin, verwierven.
Beiden wonen thans te Lissabon.
Ter verzachting en genezing van stuk-
geloopen voeten, zadelpijn, schrijnen en
smetten der huid, muggebeten en zonne
brand, moet men op reis voorzien zijn van
Doos 30, Tube 80 ct.
(Adv.)
immensen afstand langs een der drukst be
reden routes van Frankrijk moederziel-alleen
lieten afleggen? Het is onverantwoordelijk 1
Drama uit jaloezie.
Te Par(js woonde een jong echtpaar de
man was een Zwitser samen met de
moeder van de vrouw. Het huwelijk was
ongelukkig door de jaloerschheid van den
man, waarvoor geen aanleiding scheen te
bestaan. Langen tijd hebben de man en de
vrouw gescheiden geleefd, maar de man was
van zijn vrouw blijven houden en Zondag
hebben de echtgenooten zich verzoend, de
man zou ook weer by zyn schoonmoeder
komen inwonen. Gisteren was echter de
goede verhouding reeds weer verstoord, de
man werd opnieuw door ziekelijke jaloersch
heid gefolterd. Na het noenmaal verzocht hy
zijn schoonmoeder even een boodschap voor
hem te willen doen.
Toen de vrouw na tien minuten terug
kwam vond zij haar dochter en haar schoon
zoon dood. Uit een briefje bleek dat de man
zijn vrouw had doodgeschoten en daarna
zich zelf van het leven had beroofd. Uit
jaloerschheid.
Een aardige keukenmeid.
Een meneer en een mevrouw te Parijs
hadden een nieuw keukenmeisje gekregen:
een juweel. Ze kookte uitstekend en was ook
zeer genegen eenig huiswerk te verrichten.
Eergisterenavond was echter het diner min
der smakelijk uitgevallen; de saus, waarin
de kreeft was toebereid smaakte erg bitter.
Na tafel drong het keukenmeisje bijzonder
sterk er op aan, dat meneer en mevrouw
koffie zouden drinken. Waarvoor beiden be
dankten en naar bed gingen, 's Nachts werd
mevrouw dood ziek wakker; meneer snurkte
als een os, bepaald heel veel erger dan in
gewone nachten en tevens hoorde mevrouw
een ongewoon geluid in de voorkamer. Ziek
als zij was ging zij toch kijken en zij vond
er het voortreffelijke keukenmeisje, dat ge
makkelijk een uitvlucht vond om haar onge
wone aanwezigheid op dat uur in dit ver
trek te verklaren.
Toen meneer en mevrouw den volgenden
ochtend opstonden, heel katterig allebei,
waren zij wel verbaasd, dat het j uweel zich
niet vertoonde en gekker was, dat ook de
slaapkamer der dienstbode leeg was. Alras
bleek, dat meneer en mevrouw bestolen
waren en niet met zoo'n heel klein beetje
ook, want er bleek voor meer dan twintig
duizend frank aan zilver en linnen te zijn
verdwenen. En de saus van de kreeft, die
wat bitter was geweest, bleek een flinke
dosis van een niet ongevaarlijk verdoovings-
middel te bevatten.
Een onderzoek heeft aan het licht gebracht,
dat het juweel van een dienstmeisje vrijwel
den geheelen dag van het kreeften-diner met
een taxi bezig was geweest te verhuizen,
d.w.z. de bezittingen van meneer en mevrouw
in herhaalde taxi-ritjes naar een totdus ver
nog onbekend adres over te brengen.
DE KROKODIL ALS BIOSCOOP
BEZOEKER.
Boeaja's te Medan.
Over het algemeen heeft Medan niet te
klagen over te veel last van wilde dieren,
die voor mensch en dier gevaarlijk kunnen
worden. Een enkele platgereden slang op het
asfalt maakt niemand meer ongerust.
We schijnen nu echter bezoek te krijgen
van krokodillen, schreef de „Deli Crt." on
langs. Dezer dagen werden er drie op het
achtererf van den hoofd-administrateur van
de Deli-Maatschappij gesignaleerd. Eén flinke
groote en twee kleinere, van een meter
lengte ongeveer, die neiging schenen te ver-
toonen om wat, in het kippenhok te gaan
stoeien.
Toen er liefhebbers arriveerden, die dat
door eenige goedgerichte schoten wilden
voorkomen, waren de gasten verdwenen.
Later kwam er een terug en een politie -
opziener had het geluk, het beest neer te
Vóór het evenement van 1923 had Minna
een vrij huwelijk aangegaan met een Weensch
koopman. Deze verhouding was in September
1926 ontbonden, en plotseling hoort de Ween-
sche openbaarheid nu opnieuw van de fantas
tische figuur van Minna Heil door een proces,
dat de jonge vrouw tegen haar voormaligen
levensgezel is begonnen wegens huisvrede
breuk en diefstal. Hjj had n.l. met behulp van
eeu slotenmaker Minna's woning te Weenen
laten openen en er een aantal voorwerpen uit
hun beider echtelijken tyd uit meegenomen.
De bekl. begrijpt, naar zeggen van zijn advo
caat niets van de betichting, omdat hij in
dertijd, instede van in onmin, in groote in
nigheid afscheid van Minna heeft genomen,
die beloofde spoedig naar Weenen terug te
keer en en dan ook wettelijk en kerkelijk
Diet hem te huwen. De echtelijke woning
was slechts voorloopig ontruimd en hy had
ln volkomen goede trouw gemeend, ze weer
te kunnen betrekken en over zyn eigendom
men aldaar te kunnen beschikken.
Society-Weenen volgt deze affaire met de
grootste belangstelling.
Eon zesjarig jongetje fiets alleen van
Diepe naar Parys.
Een Fransch jongetje van zes jaar, René
Dalboz, heeft het stoute stukje bestaan, van
Dieppe naar Parijs te fietsen, en wei in nog
zestien uur.
wirfü? haaie Prestatie, die de oogen der sport-
reid op het ventje zal vestigen. Maar wat
zoggen van ouders, die hun zoontje dezen
Een dag daarna werd de politie gewaar
schuwd, dat er weer zoo'n beestje op de
helling achter de Deli-bioscoop zat, hoewel
het bureau voor de plaatsbespreking nog niet
geopend was.
De jacht, op het dier gemaakt, leverde
niets op. Het verdween in de diepte en
kwam niet meer te voorschyn.
MENSCH OF AAP?
Ontmoeting in het oerwoud.
De heer A. H. W. Cramer, Cult. My. „Ko-
rintji", Moearalaboe, S. W. K., schreef aan
het „Soer. Hbld." dd. 19 Mei;
Gisteren met een myner boschkappers
door het oerbosch gaande langs een oud
voetpad van rottanzoekers, zag ik op een
gegeven moment op ongeveer 10 meters
voor ons uit een menscheiyke gedaante op
springen, welke met ongelooflijke vlugheid
er van door ging langs een vrjj zware hel
ling van een ravyn. Eerst denkende met een
onzer eigen koelies, dan wel met een ver
dwaalden rottanzoeker te doen te hebben,
bedacht ik toch direct weer, dat er voor een
dergelijk persoon geen aanleiding bestond
om zich zoo snel uit de voeten te maken,
en ik ging daarom met my'n geleider on-
middeliyk de gestalte achterna langs een
reeds vroeger door ons gemaakt voetpad.
Myn geleider, die me spoedig een eind vóór
was, zag toen zéér duidelijk een betrekkelijk
klein manspersoon met zeer lange haren,
bijna zwarte huidskleur en poedelnaakt, doch
zonder eenig wapen of wel gereedschap in
zyn handen. Ook ik zelf zag positief,, dat
het een mensch was, zij het dan ook, dat
hy in no time uit het gezicht verdwenen
was. Nog geruimen tyd hebben we de voet
sporen (betrekkelijk klein, doch beslist van
een mensch) gevolgd, doch uit vrees van
in het bosch te zullen verdwalen, en het
vergeefsche van een verdere vervoiging in
ziende, keerde ik terug.
Mijn boschkappers, wien ik mijne ont
moeting mededeelde waren echter niet by-
zonder verrast en beweerden, dat deze zoo
genaamde „orang item" (zwartmenschen")
van de andere zijde van de Korintji komen,
waar zij geheel als dieren in het bosch leven.
Of wij hier nu echter met een z.g. „orang
pendek" („kortmensch") hebben te maken
gehad, zal wel onopgehelderd blijven; doch
opvallend klein was de door ons geziene
persoon niet.
Het „Soer. Hbld." teekent hierby aan:
Het is natuurlijk duideiyk, dat men een
aap heeft geziendat mén zich zou vergissen
met een Koeboe die overigens niet zoo
donker zyn moet uitgesloten worden ge
acht, gesteld dat Koeboes zich in die con
treien zouden vertoonen.
INGEZONDEN MEDEDEELING
Speciaal HOEDEN en PETTEN
VOOR BLK Z'N KOUS
hoek Pannekoekstraat.
ROTTERDAM -
Sport- en Reispetten vanaf I 0,75
Lakenpetten, kleurhoudend vanaf f 2,50
Gleufhoeden, nieuwste kleuren v.af f 2,75
Stijve Hoeden vanaf 1 I 2,95
Hooge Hoeden vanaf t 7,90
De vliegtocht van Van Lear Black.
De Koninklijke Luchtvaartmaatschappij
heeft het volgende telegram d.d. 20 Juli uit
Aleppo ontvangen! I
Wij verlieten Basra om 4 uur's ochtends
en kwamen om 8 uur in Bagdad aan, waar
wij uwe aan ons gerichte telegrammen in
ontvangst namen. Wij vertrokken om 10 uur
uit Bagdad en arriveerden om 4 uur te Aleppo.
Indien wij geen verder oponthoud onder
vinden, komen wij Zaterdag om 4 uur in
Amsterdam aan. Alles wel aan boord,
De heer Van Lear Black heeft het volgende
aan de K. L, M. geseind:
Uw telegram heb ik' ontvangen by ons
korte oponthoud in Bagdad hedenmorgen.
Het zal mij zeer aangenaam zijn naar Am
sterdam te komen. De vliegtuigbestuurders
deelden my mede, dat zij rekenen dat de
aankomst op Zaterdag zal geschieden. %y
zullen probeeren zooveel mogeiyk op den
gestelden tyd van 4 uur aan te komen. Zij
zullen u nog tevoren het uur van aankomst
seinen.
Ik heb een prachtige vlucht gehad. Wij
genieten allen een uitstekende gezondheid
en verheugen ons, de ménschender K.L. M.
terug te zien.
EEN NIEUW TREILER-TVPE.
Voorzien van een koelinrichting.
Men schrijft ons:
De Duitsche Reichstag heeft kortelings de
middelen gevoteerd, benoodigd voor den bouw
van een nieuw type treiler met een complete
koelinrichting. Het schip wordt door de Deut
sche Werke gebouwd en zal na oplevering
door deze werf geëxploiteerd worden door één
der grootste Duitsche „Hochsee-Fischereien"
Tot dusver had het Duitsche trawlerbedrijf
ernstig te lijden onder de concurrentie der
Engelsche en Scandinavische treilers, wier
basis zooveel dichter gelegen is bij de visch-
gronden in de Witte Zée en nabij IJsland.
Maar al te vaak waren de Duitsche treilers
door ongunstig weder overvallen, verplicht de
vangst te staken voor zij den last hadden, daar
zij met het oog op den beperkten tijd, gedu
rende welken de op gewone wijze- door ijs ge
koelde visch kan worden bewaard, niet lang
van huis konden blijven. Zulks was mede
oorzaak dat vaak groote hoeveelheden visch
niet ter markt konden worden gebracht, daar
de visch niet in voldoend verschen toestand
kon worden geleverd.
Ten einde deze bezwaren op afdoende wijze
te ondervangen zal de visch aan boord van het
thans geprojecteerde treiler-type volgens het
Ottesen-procédé onmiddellijk na de vangst
worden bevroren. Na langdurige proeven is
het namelijk gelukt een Ottesen-vriesmachine
te construeeren, die alle voordeelen bezit van
de bestaande Ottesen-installatie voor vries
huizen en die tevens geschikt is om dienst te
doen aan boord van trawlerschepen. Na de
vangst wordt de visch onmiddellijk volgens
soort en grootte gesorteerd en verpakt in met
zout water gevuld fust. Dit laatste wordt in
de vrieskamer bewaard totdat de visch bevro
ren is, terwijl het zoute water in vloeibaren
toestand blijft. Het zoutgehalte van het water
en de temperatuur in de vrieskamer worden
op zoodanige wijze geregeld dat de visch geen
zoutdeelen kan opnemen, zoodat geur noch
smaak worden aangetast. Vervolgens wordt de
visch uit het fust verwijderd, gewasschen en
geborgen in de koelruimten van den treiler.
Deze koelruimten zijn behoorlijk geïsoleerd en
de temperatuur wordt voortdurend op enkele
graden beneden het vriespunt gehouden. In
deze koelruimten blijft de visch onbepaalden
tijd goed en kan zij derhalve na lossing direct
op de veiling worden gebracht of wel aan
vrieshuizen worden afgeleverd.
De op deze wijze geconstrueerde trawler is
grooter dan het tot dusver begruikelijke type
en wordt van een Dieselmotor voorzien, ter
wijl de tanks berekend zijn op een kwantum
dieselolie, dat voldoende is voor een reisduur
van 45 dagen.
Ofschoon de aanschaffingswaarde uit den
aard der zaak belangrijk hooger is dan die van
het bestaande type, is men in bevoegde krin
gen van meening, dat de voordeelen ruim
schoots tegen het nadeel der hoogere bouw
prijzen opwegen. Allereerst zal het thans
mogelijk zijn de ruimen geheel te vullen voor
aleer de thuisreis aanvaard wordt, zoodat uit
dezen hoofde hoogere besommingen gemaakt
kunnen worden. Bovendien zullen dank zij de
goede hoedanigheid der visch betere prijzen
kunnen worden bedongen, terwijl ten slotte
bij geringen aanvoer de bevroren visch bij
opbod kan worden verkocht.
Ook voor het Nederlandsche visscherijbe-
drijf is deze ontwikkelingsphase in den treiler-
bouw van belang. Blijkt het thans geprojec
teerde type aan de verwachtingen te voldoen,
dan zal men met dezen nieuwen vorm van
concurrentie rekening dienen te houden en
zal het voor onze treiler-reederijen zaak zijn
na te gaan of ons nationale bedrijf door toe
passing dezer jongste technische vinding wel
licht in nieuwe banen kan worden geleid.
EEN HUWELIJK UIT VERLEGENHEID.
Helen Wainwright, een Amerikaansche be
roepszwemster, heeft de ontbinding aange
vraagd van haar huwelijk met den organist
van een bioscooptheater te Oklahama. De oor
sprong van dit huwelijk was niet bepaald
gewóón te noemen.
Miss Wainwright maakte een tijdje geleden
een tournée met de vermaarde Kanaalzwem
ster Gertrud Ederle door de V. S. Op een
avond plaagde Gertrud haar met den jongen
organist George Leonard Holland, met wien
zij verscheidene malen gezien was. Óm Gertrud
te troeven, kocht Helen Wainwright toen in
een kwartjesbazar een trouwring, dien zij op
en achter het tooneel droeg.
De directeur van het theater zag dat en, in
de veronderstelling dat miss Wainwright ge
trouwd was, vertelde hij het groote nieuws aan
het geheele gezelschap, dat bij de volgende
voorstelling, naar landsgebruik, voor de ge-
improviseerde actrice rijst strooide!
De bladen te Oklahama drukten nu roman
tische histories af van het „huwelijk" en zelfs
van de kennismaking tusschen de jongelui, en
om nu aan den kletspraat een eind te maken,
nam de veelgeplaagde een kloek en natuurlijk
verkeerd besluit, en trouwde den haar opge-
praten jongeling, alleen om hem twee uur na
,de plechtigheid in den steek te laten: hij was
ook zoo bar verliefd en vervelend!
De bruidegom is allang weer aan zijn mu
ziek en Helen Wainwright zwemt reeds weer.
Maar ook van dezen formeelen huwelijksband
heeft zij al meer dan genoeg.
IS KUSSEN STRAFBAAR?
Een Siciliaansche bagageklerk meende
van niet.
Te Ravenna is dezer dagen uitspraak gedaan
in een proces, dat door personen van beider
lei kunne in Italië met meer dan gewone aan
dacht is gevolgd.
Wat toch was het geval? Twee jaar geleden
kwam een knappe jongevrouw aan het station
tej Riccione haar achtergelaten bagage afhalen.
De bagagebeambte, een vurige Siciliaan, was
zóó onder den indruk harer schoonheid, dat
hij haar omhelsde. Hij had echter blijkbaar
niet opgemerkt, dat de dame vergezeld werd
door haar echtgenoot, die zich geen oogenblik
bedacht en de kus van den beambte met een
welgerichten kaakslag beantwoordde. Daar
mede niet tevreden, diende hij een aanklacht in
en er ontstond een proces.
De rechtbank sprak den kusgragen beambte
echter vrijIn Italië, zoo overwoog het vonnis,
is de kus een gebruikelijke vorm van begroe
ting, zelfs waar het een lid van het andere
geslacht betreft en derhalve niet strafbaar.
Als gevolg van deze uitspraak vreesde men
een kusepedemie onder de Italiaansche baga
geklerken en er werd hooger beroep aange-
teekend.
Twee jaar lang bleef de zaak slepende, maar
thans heeft het Hof van Ravenna eindelijk
uitspraak gedaan. En het Hof gaf als zijn
oordeel te kennen, dat de klerk zijn boekje
te buiten ging, toen hij de dame zoendemaar
de overtreder kreeg geen straf omdat het Hof
hem niet wilde laten boeten voor een kus, die
zoo lang geleden gegeven was.
DE ZEGEN VAN HET LEENEN.
Mellon, Amerikaansch minister van finan
ciën, verdedigt de by na paradoxaal klinkende
bewering, dat leenen een zegen is vooreen
land; want door te leenen geniet het 't ver
trouwen van het andere land, dat zijn geld
schieter geworden is; door de leening ont
staat er tusschen de beide landen een be
langengemeenschap, welke aan het land, dat
om de leening gevraagd heeft, ten goede
kan komendaarom is het voor de Duitschers
honderdmaal meer waard regelmatig de
Dawes-annuïteiten te betalen dan de steun
der buiten]andsche, geldschietende geldmark
ten te verliezen.
Dit doet ons denken aan de lofrede, welke
Rabelais reeds vierhonderd jaar geleden zyn
Pantagruel, koning der dorstiyders, die liever
vlooi- dan praatstof op de lippen had, over
den zegen van het leenen in den mond legde
hij die aan U leent aldus de natte voorlooper
van den drogen Amerikaan spreekt goed
1 van U, opdat het U welga en hij kans heeft
zyn geld van U terug te krijgen; hy zalU
helpen om zichzelf te helpen hij zal U
'pryzen om Uw crediet te verhoogen, zooals
vroeger de slaven zorgden voor het lange
leven van hun meester, omdat zy met zijn
dood werden verbrand. Als de menschen
niet leenden, zou het leven een hel zijn.
Bovendien is niemand zoo rijk of hij is wel-
eens iets schuldig, en niemand is zoo arm,
of hij is wel in staat een ander een dienst
te bewijzen.
Over veertig jaar.
Een medewerker van de Figaro heeft van
zijn achterkleindochter dezen brief ontvan
gen, die van 5 Juli 1967 is gedagteekend.
Beste grootvader,
Ik heb een heel prettige reis gehad en
daar u mij vraagt hoe alles gegaan is, kom
ik u dat in één woord vertellenuitstekend.
Ik ben om acht uur 's ochtends uit New-
York vertrokken met de Kolonel-Lindbergh,
een 30,000 P.K. watervliegtuig, dat honderd
en-twintig passagiers kan vervoeren. Het
vliegtuig ligt heel vast, stoot heelemaal niet,
ook niet wanneer het opstijgt van het water.
Het gaat byna vertikaal naar boven. Er was
een heel aardig gezelschap aan boord, een
kleinzoon van Mussolini, de nieuwe gezant
van Zwitserland bij den keizer van Rusland,
e.a. Ik heb me geen oogenblik verveeld en
eigenlyk heeft men daartoe ook niet den tijd.
Ik kwam vier-en-twintig uur en tien minu
ten na mijn vertrek uit New-York te Parys
aan.
U weet, dat er drie drijvende eilanden
liggen aan de route, die het vliegtuig neemt:
het eerste op 800 kilometer van het ver
trekpunt; het tweede in het midden van den
Atlantischen Oceaan en het derde op korten
afstand van de Iersche kust. Het eerste is
een soort mooie Amerikaansche villa. Men
kan er gaan koffiedrinken en er is een orkest,
dat zeker zoo goed is als dat van het Com
modore te New-York, waar ik iedere week
ga dansen met vrienden, die daarvoor expres
uit Honoloeloe overkomen. Het vliegtuig
neemt inmiddels benzine in direct uit het
benzine-schip, dat sedert een week de vroe
gere met reclames bedekte reservoirs ver
vangt, die zoo leelyk waren en bepaald mis
stonden in het zeelandschap.
's Avonds om zeven uur diner op het Mid
delste Eiland en den volgenden ochtend, ter
wijl men slaapt in de uitstekend ingerichte,
kleine hutten, gewiegd door het geronk der
motoren, neemt het vliegtuig voor het laatst
benzine in. Vanochtend om zeven uur vlogen
wy langs het monument voor Byrd, bij Ver-
sur-Mer en om tien minuten over achten
stapte ik uit voor het Trocadéro. Als ik be
denk, lieve grootvader, dat u in een open
rijtuig van Le Bourget kwam!
Op deze manier is reizen heerlijk, al is de
Kolonel-Lindberg niet het allerlaatste type.
Het vliegtuig is ingericht volgens de mode
van 1935, pm je slap te lachen en het heeft
maar honderd en twintig plaatsen, terwijl
de Overste Byrd er twee honderd heeft met
een danszaal, waarvan de automatische sta
biliteit gewaarborgd is.
Den volgenden keer zal ik dan ook de Byrd
nemen. Als mijn kleine tweedekker in de
garage was geweest, was ik u al komen op
zoeken, maar moeder heeft hem genomen
om haar armen te bezoeken. Ik zal dus den
métro Parys-Orleans maar nemen, omdat u
te Orleans per slot maar op een half uur af-
stands van Passy zit. Het schijnt, dat er in
de Beauce dit laatste jaar óngeloofelijk veel
gebouwd is, overal staan huizen van gewa
pend beton.
Tot spoedig dus, lieve grootvader; even een
paar broek-rokken bestellen en wat pijpen
inslaan en dan kom ik naar u toe. Geeft
u zich geen moeite voor de cocktails; ik heb
mijn eigen mengsel. Helen.
VEILIGHEID EN VOLKSGEZONDHEID.
Denk er aan,
vooral nu het vacantie tijdperk is ingetreden
om op uitstapjes, fietstochtjes enz. geen on
gekookte melk te gebruiken. Menig reiziger
is aangetast geworden door typhus door het
drinken van zulke melk.
GEZONDHEIDSRAAD.
Opleiding van kraamverzorgsters en van
bakers.
De Gezondheidsraad deelt mede, dat zede-
ïyke lichamen, welke zich bereid willen ver
klaren, de opleiding van kraamverzorgsters
of van bakers ter hand te nemens volgens
het programma, door de Staatscommissie
Inzake kraamhulp ontwikkeld en neergelegd
in haar rapport, hetwelk voor f 0,20 bij den
boekhandel v/h Gebr. BELINFANTE, te
's-Gravenhage verkrijgbaar is gesteld, ver
zocht worden,'hiervan kennis te geven aan
den secretaris van bovengenoemde Staats
commissie, arts J. A. PUTTO, Inspecteur
van de Volksgezondheid, Dr. Kuyperstraat 8,
's-Gravenhage.
ONTSPANNINGSHOEKJE.
Crêpe de chine.
In een manufacturenzaak verscheen dezer
dagen een boertje, om voor z'n vrouw in-
koopen te doen. Toen de vriendelijke ver
koopster hem naar z'n wenschen vroeg,
bleek hy echter helaas vergeten te zyn, welke
stof hij hebben moest.
„Moest het misschien satin zijn?" vroeg
de yverige verkoopster, om hem op weg te
helpen.
„Nee", antwoordde het boertje.
„Of voile misschien, gabardine of pope-
line?"
„Nee", zuchte het boertje, z'n zwakke her
senen pijnigend, „'t was zoo iets as krepiert
det swienl"
