NIGROIDS
EERSTE BLAD
M. Nederlof
Kunstgebitten
ST00MB00TDIENST
Dienstregeling
HETIM1
EENIG adres
LOBENSTEYN
OOGSTRAAT 297 Viaduct.
ZATERDAG
2 JULI 1927
30 ets. per doosje
DOKTER DANNZ EN ZIJN VROUW,
DOOF?
Gehoorapparaten Centrale
H. C. SCHOONENBERG
g loco
12,30,
c. 12,50,
,20, stoo-
1. granen.
Rogge
12—13,
100 K.G.,
ad ƒ23—
en.
waren de
Bravo's
rstelingen
'lmeesters
jper K.G.
vraag.
6,50—7
1. 11—13
kl. 10—
dito kl.
prijzen
182 H.L.
gaaf van
blauw
0—1,50,
er K.G.
VEILINGSBERICHT
Vftn Vrijdag 24 Juni 1927
der Coöp. Brielsche groenten- en fruitveiling.
Kropsla 1,— tot 2,- per 100 krop.
Postelein 13,- tot 15,- per 100 k g.
Spinazie 15,60 per 100 k.g.
Aardappelen 7,90 tot 12,- per 100 k.g.
Poters f 5,- tot 8,10 per 100 Kg.
Aardbeien 0,23 tot 0,48 per k.g.
Kruisbessen (onr.) 0,08-/" 0,09 per kg.
Blauwe Druiven 1,50-/ 1,60 per k.g.
Perziken 0,09 tot ƒ0,14 per stuk.
Boonen (groote) 9 tot 10,10 per 100 Kg.
Boonen dübb. stam ƒ64,00-81,00 p. 100 k.g.
Boonen stamsnij 51,00 t. ƒ-, per 100 k.g.
Boonen stoksnij f 48,00-ƒ 73,00 p. 100 k.g.
Komkommers (w.) 6 tot 10 p. 100 k.g.
Komkommers (gr.) 0, per 100 k.g.
Peen 6,90 tot per 100 bos.
Kroten J 5,10 per ICO bos.
Bloemkool ƒ2,— tot 14,40 per 100 stuks.
Sjalotten ƒ0,- per 100 bos.
Rhabarber 8,60 tot 9,80 per 100 bos.
Doperwten 0,15 tot 0,21 per Kg.
Peulen 0,33 tot 0,35 per k.g
Witte Asperges 0,36 tot ƒ0,- per bos.
Blauwe 0,— tot 0,— per bos.
Tomaten 0,17 tot 0,46 per k.g.
Eieren 5,60 tot 5,80 per 100 stuks.
gd trein OD 58
e trein loopt
t op Zondag
ndag en Dins-
P. Wielhouwer,
t, SommelsdijK;
C. de Moolj,
Oude Tonge,
Heuvel, Helle-
sverz.-
plichtmatig,
ehooren tot
ns de netto
igd
62.
GÖTZE.
Med. dokter, arts
Mond- en Tandarts
Mathenesserlaan 491a
Telef. 3.0742 Telef. 30742
SPREEKUREN:
Maandag, Woensdag, Vrijdag van l-2£ uur
Dinsdag den geheelen dag
Maandag en Dinsdag van 79 uur n.m
Putschelaan 160
SPREEKUREN
Maandag en Woensdag van 51 uui
Vrijdag van 79 uur n.m.
Voor absoluut pijnloos trekken,
boren en vullen wordt Ingestaan
Pijnlooze Zenuwbehandeling en
onzichtbare vullingen Bleeking
van gekleurde voortanden
met 5 jaar garantie
Hulpgebit f 10 binnen 14 dagen
Reparaties vanai f 1.50
Heel gebit vanaf f 30.
Inlichtingen kosteloos
MIDDELHARNIS-ROTTERDAM v.Y.
via VLAARDINGEN
s.s. „MIDDELHARN1S"
aanvangende 15 MEI 1927
van Middelhamis
op Maandag en Dinsdag
V. Middelhamis 4.30 vm. A. Viaard. 7.00 vm.#
A. Rotterdam 8.00 vm.
Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.)
V. Middelbands 6.30 vm. A. Viaard. 9.00vm.
A.Rotterdam 10.00 vm. A. Brielle 10.30vm.§
van Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
V. Rotterdam 2.15 nm. V. Viaard. 3.05 nm. f
A. Middelhamis 5.30 nm.
Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.)
V.Rotterdam3.15nm. V.Viaard.4.05nm. ff
V. Brielle2.40 nm.§ A. Middelhamis 6.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.28 vm.
en 7.20 vm. van Vlaardingen.
In aansluiting op den trein van 9.09 vm.
van Vlaardingen.
t In aansluiting op den trein van 2.51 nm.
(14.51) en 2.57 nm. (14.57) te Vlaardingen.
ft In aansluiting op den trein van 3.30 nm.
(15.30) en 3.48 nm. (15.48) te Vlaardingen.
Te Vlaardingen overstappen.
All Feestdagen zijn te beschouwen:
Nieuwjaarsdag, 2e Paaschdag, Hemelvaartsdag
2e Pinksterdag en de belde Kerstdagen.
op het eiland voor
een goed portret
is sinds 30 jaar het
S. VAN DER PLAAT
Hobbemastraat - Middelhamis
2e atelier van
af het station
sluums, nieuwste dessins, Pantalons moderne
groote maten voor Corpulente personen,
els worden door ons in betaling aangenomen.
Prijs per kwartaal. f I
Losse nummersf 0,07®
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meerf 0,20
Bij contract aanzienlijk kor'ting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel meer 15 cent.
Beroepskeuze.
De vacanties naderen en daarmee na
dert mede een bron van zorgen voor vele
ouders. Zeer in het bijzonder echter staan
zij voor moeilijkheden, wier kinderen dezer
dagen de lagere school voor goed verlaten
zullen en die dus advies, soms leiding
krijgen te geven bij de keuze van het be
roep. Ze kunnen zich daarbij de voorlich
ting verzekeren van de moderne bureaux
voor beroepskeuze, die nagaan, voor welke
vakken de kinderen een bijzondere ge
schiktheid of bepaalde intelligentie ver-
toonen.
Die bureaux doen veelal nuttig werk,
inaar verreweg de meeste ouders achten
zich te rechte soms, maar ook dikwijls
ten onrechte zelf wel capabel om in
deze belangrijke zaak te adviseeren oi te
beslissen. Toch hopen we, dat ze ons in
dit artikel te geven advies, dat van zéér
algemeenen aard is, welwillend zullen
overwegen.
Het ontbreekt hun overigens in den
tegel niet aan ongevraagde adviezen. Be
halve de onderwijzers, wier oordeel ge
fundeerd kan zijn en daarom wel ernstig
overwogen behoort te worden, hebben
alle oomes, tantes, vrienden, buren en
kennissen hun zéér bepaalde meening om
trent de toekomst onzer kinderen. Daar
naast groeien tegenwoordig de negatieve
adviezen. Vanaf de muren roept b.v. de
Bond van Handels- en Kantoorbedienden
ons toe, om de kinderen in géén geval
voor kantoorarbeid te laten opleiden, een
raad, die vroeger reeds voor het onder-
wijsambt gegeven is door den Bond van
Ned. Onderwijzers.
Tenslotte hebben vele ouders een eigen
negatieve overtuiging, die hun voorschrijft
in géén geval te dulden, dat het kind het
beroep van den vader zal kiezen.
In haar algemeenheid zijn natuurlijk al
die negatieve adviezen en overtuigingen
onjuist. Ais vaders, of een kantoorbedien-
denbond of een vereeniging van onder
wijzers er tégen zijn, dat hun vak geko
zen wordt, dan komt dat voort uit een
gemis aan objectiviteit. In alle vakken zit
een toekomstmogelijkheid; de vraag is
slechts, of men den ijver en de capaci
teiten bezit, de karaktereigenschappen
Heeft om in het gekozen vak boven het
middelmatige uit te komen, een vraag die
meer of minder klemmen zal, naar mate
op de arbeidsmarkt de vraag het aanbod
overtreft. Dat men een kind van het eigen
vak wil afhouden, spruit daaruit voort, dat
men door eigen waarneming van dat spe
ciale vak alle schaduwzijden kent en ver
geet, dat schaduwzijden even goed ge
vonden zullen worden, als de beroeps
keuze in andere richting valt, waarin we
zelf geen ervaring bezitten.
Is er werkelijk reden om aan te nemen
FEUILLETON.
dat een kind bijzondere geschiktheid heeft
om voor handel voor een kantoor, voor
het onderwijs of ambtelijke functies te
worden opgeleid, dan kan daartegen o. i.
geen ernstig bezwaar worden ingebracht.
Ai te dikwijls echter worden de kinderen
tot het volgen van zulken levensweg be
wogen door ouders, die hun kinderen
hooger-op willen voeren, een te loven
gedachte. Maar is het niet bekrompen, te
meenen, dat „hooger-op" daaruit bestaat,
dat men als heer vermomd zijn werk
zaamheden verrichten kan? Etke behoor
lijke arbeider heeft tegenwoordig de waar
deering, waarop hij recht heefthet ar-
beidskleed maakt niemand minderwaardig
en de arbeiders zelve zijn zich in dezen
tijd genoeg bewust geworden om zich na
hun werktijd ook in uiterlijke kleeding te
toonen, wat ze ónder arbeidstijd in werk-
kleeding eveneens zeer goed kunnen zijn
beschaafde menschen, hééren.
Wie als arbeider geen heer zou kunnen
zijn, zal het als kantoorbediende, onder
wijzer of ambtenaar evenmin wezen, al is
zijn boord nog zoo hoog en zijn broek
nog zoo keurig in de plooi.
Studie is bovendien een marteling voor
een kind, dat daarvoor geen hersens heeft.
Het hoeft daarom volstrekt niet dom te
zijn. Niet gestudeerden hebben integen
deel vaak een zeer helder oordeel, maar
om in een stel hersens een hoop nuttige
en onnuttige (helaas I) geleerdheid te kun
nen samenbrengen en samen houden zijn
een bijzondere aanleg, gezond lichaam en
stalen zenuwen noodig.
Die z.g. „nette beroepen" misplaatste
aanduiding overigens bieden slechts
voor de bekwaamsten een behoorlijk loo-
nend bestaan, daar de arbeidsmarkt is
overvoerd, èn door de bovenbedoelde on
logische voorkeur voor die beroepen, èn
doordat in de laatste jaren een heel leger
van vrouwelijke arbeidskrachten hier de
concurrentie is komen verzwaren.
Nog eens ons advies samenvattende.
tegen den hoest
(Adv.)
willen we dus zeggenals uw kind daar
voor bijzondere geschiktheid betoont, laat
het dan, als u de offers et voor brengen
kunt, ongeacht den stand, waaruit het
voortkomt, door studie tot een bekwaam
handelsman, onderwijzer, ambtenaar of
beoefenaar van een wetenschappelijk vak
opleiden, maar ziet ónders van hem te
maken een goed vakman, die heden volle
waardeering in de maatschappij geniet,
dikwijls de beste bestaanskansen heeften
beter gesalarieerd wordt dan menigeen uit
W. HEIMBURG
VERTALING VAN HERMINA.
0Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
36)
„Ga voort met haar die Malaga te geven. De
natte inwikkeling moet over een uur vernieuwd
worden. Vrouw Rosike zal u daarbij komen helpen.
Morgen ochtend vroeg kom ik terug wordt de
benauwdheid erger, dan morphine. Mochten zich
bedenkelijke verschijnselen voordoen, telephoneer
mij dan!"
Selma Leidnitz ias hem letterlijk de woorden
van de lippen, en toen hij nu zijn hoed opnam
om heen te gaan, stak zij hem de hand toe.
„Ge kunt er op aan, dat ik mijn uiterste best
zal doen," fluisterde zij.
„Ja, dat weet ik wel," antwoordde hij ver
strooid, hare hand vluchtig in den zijne nemende.
Met een bezorgden blik op de zieke ging hij heen.
De jonge weduwe trad aan het venster en zag
hem als een donkere schaduw den straatweg over
stappen en den berg opgaan.
Al de vensters van Villa Dannz waren verlicht
hoe wonderlijk! 't Was alsof er een feest werd
gegeven!
Daar boven wachtte hem zeker zijn tengere,
blonde vrouw om hem alle zorgen en bekommernis
sen uit het hoofd te praten, De vrouw aan het
die z,g. „nette beroepen", die met stijve
boorden, maar slappe en rammelende ma
gen worden beoefend.
venster trok zenuwachtig haar zakdoek aan flar
den Waarom was ze hier gekomen? Om zijn
onbewolkt geluk mee aan te zien? Ze wilde, dat
ze nog maar te New-York zat, toen haar man nog
leefde en zij zoo'n groote moeite hadden om rond
te komen. Dat was haar beste tijd geweest, de
eenige betrekkelijk rustige, dien ze ooit had beleefd.
Toen kwam die verrassing en werd haar man
op eens landeigenaar, majoraatsheer! Maar die
voorspoed was niet van langen duur Haar man
stierf en toen het kind haar werd afgenomen,
haar schoonvader zijn beschermende hand van
haarj aftrok, de familie haar een jaargeld afstond,
zooals men een been aan een hond toewerpt, toen
smachtte zij als 'tware naar den man, die haar
In vroeger jaren toch zooveel goeds had bewezen
en dien zij nog altijd liefhad.
In het heerenhuis te Molzin, waar zij nog half
versuft van al deze treurige ondervindingen een
stil en afgezonderd leven leidde, woonde op de
bel-étage reeds de erfgenaam en tegenwoordige
bezitter met zijnjvrouw Ersnt Henning van Leid
nitz. De adellijke families u,t den ganschen omtrek
kwamen de nieuwe buren begroeten, de een bracht
een condoleahtie-, de ander een felisitatiebezoek.
Niemand vroeg naar Selma, die stil in de huis
kamer van haar schoonvader zat en in de zaal
daarnaast de gasten soms duidelijk, soms oo,
slechts half verstaanbaar hoorde praten.
Maar het weinige, dat zij hoorde, kwetste haar
diep, en daarom zette ze bij die gelegenheden
meestal haar hoed op en begaf zich naar het park
of het kerkhof.
Eens, toen ze ook weer was gaan vluchten en
verdrietig op een steenen bank bij den vijver zat
had juffrouw Kreisler plotseling voor haar gestaan.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Grooter winst
door bijvoeging
1-2 ons B.V.M.
p. dag. p. varken
hij1/: gerat1/s maït
Verteerbaar
Offieieele Mestproef
onder leiding van bel
Veevoederbureau
der
i Geld. Overijl. Mij.
van Landbouw
De winst verkregen met 200 Kilo
B. V. M. wat f. 49.12 mitt dan met
200 Kilo Viïcbtneel en f.81.- miii
dan van 't gebruikelijke meelmengsel.
dierlijk zuiver eiwit
B.V.M. 62.6°/Q en A.B.D. X. Vitaminen
Vischmeel 43.6°/o (bevat geen vitaminen)
B.V.M. ia bovendien goedkooper.
Levering door Handelaar oi Coöperatie.
Gehalte gegarandeerd onder A.H.V.
Week-revue.
Binnenland
Wil een journalist de echte rustige rust
van een vacantie genieten, dan is hjj verplicht
om precies als andere wereldsche machtheb
bers incognito te reizendoet hjj zulks niet,
dan zal hij overal tot het uitoefenen zjjner
beroepsbezigheden worden, bewogeD.
Toen we deze week in een allergezelligste
omgeving in een onzer groote steden ver
toefden, waar ons beroep helaas geen geheim
gebleven was, werd onze persoon voortdurend
misbruikt om als waren we een tweede
orakel van Delphi allerlei vraagstukken
in verband met de verwachte zonsverduis
tering op te lossen. De vraag, hoe de kranten
zoo'n zonsverduistering precies voorspellen
konden, moesten we onbeantwoord laten op
grond van ons beroepsgeheim, maar de onder
stelling, als zou het slechte weer van dezen
zomer aan deze zonne-gebeurtenis te wijten
zjjn, hebben we met ambtelijken nadruk
bevestigd, op voorwaarde, dat men deze, onze
meening aan niemand zou oververtellen.
't Ergste was echter, en dat bleek pas op
den avond vóór het groote gebeuren, dat
iedereen van ons scheen te verwachten, dat
we het matineuze zonne-experiment met
onze tegenwoordigheid zouden opluisteren.
Om den hoogen dunk, die onze omgeving
over de journalistiek had, niet te beschamen,
besloten we er maar toe om in den vroegen
morgen van den komenden dag naar het platte
dak van de grootsteedsche wolkenkrabber
op te klauteren en1 onze astronomische in
strumenten in gereedheid te brengen, welke
laatste werkzaamheid bestond uit het „be-
roeten" van ettelijke stukken glas. Al onze
dames- en heeren kennissen beloofden mede
van de party te zullen zijn.
Griezelig droomden we 's nachts van het
Ingezonden Mededeeling.
GELDERSCHEKADE 20 ROTTERDAM
vergaan der wereld, toen we, hevig schrik
kende van het vermeende bazuingeschal, dat
de dooden uit hun graven opriep, met een
sprong door ons bed ontwaakten om met
hol-starende oogen het zinneloos lawaai van
een afloopenden wekker teaanhooren, dien we
's avonds zekerheidshalve mee naar de slaap
kamer hadden genomen.
Het bed was warm en de slaap hevig, en
gróót ons verlangen, toen we naar het venster
liepen, dat een asch-grauwe lucht een welkom
excuus zou bieden voor een terugtocht onder
de wol. Maar helaas; de zon scheensGhéén,
zooals ze in geen drie maanden geschenen
had. Onwillig kleedden we ons en dreven we
met het koude water den slaap uit de oogen;
toen bestegen we met ons beroet instrumen
tarium het hooge, hooge dak.
We waren alleen in den kouden, vroegen
ochtend en een guur windje speelde met onze
natte haren, die we vergeten hadden te dek
ken; we rilden. Dicht bij ons, boven op een
antenne-stok, zat kraai, verkleumd ineen
gedoken, als een toonbeeld van ellende. We
stonden er, als een schipbreukeling op de
styf-bevroren golven van een onafzienbare
daken-zee. Hoe haatten en benijdden we onze
lafhartige kennissen, die den moed gemist
hadden om de warme dekens van zich af
te schudden om ons in dien kouden morgen
tot gezelschap te dienen! Beneden ons lag
de stad in een mistigen nevel en bóven ons,
o, ja, dat was waar ook, boven ons scheen
de zon, waarnaar we kijken moesten Plicht
matig brachten we een paar maal een beroet
glas voor de oogen en zagen dan een gedeukte
schijf, waaraan niets interessants te ontdek
ken viel; de vele maan vormen zijn een boel
leuker en daarnaar kijken we niet eens!
Bijna was de verduistering op zijn „ergst",
toen een inkt-zwarte wolkenmassa tusschen
aarde en maan schoof, om daarmee het ge
deeltelijke verduisteringsresultaat van deze
laatste tot in grondige perfectie te vervol
maken.
Dankbaar gestemd voor die niet op het
program staande tusschenkomst eclipseer
den we onder ons wolletje, mediteerende
over onze dwaasheid om terwille eener ge
deeltelijke zonsverduistering onze nachtrust
te verstoren, terwijl we al maanden achter
een de geneugten van algeheele afwezigheid
van het zonnebeeld genieten.
Groote natuurgebeurtenissen schijnen sterk
in te werken op 's menschen geest. Of is
het niet opmerkelijk, dat te gelijk, met de
zon ook... de heer Marang vanIJsselveere
geeclipseerd is? Alleen vreezen we, dat ge
noemde heer niet, evenals de zon, op den
vastgestelden tijd zal terugkeeren. Hij heeft
hier n 1. nog twee jaar uit te zitten wegens
zijn aandeel in het schandaal met de Por-
tugeesche bankbilletten en we zijn het ge
heel eens met het medisch advies, den heer
Marang verstrekt, dat het in Zuid-Europa
gezonder is, dan in een Hollandsche gevan
Op het eerste gezicht van de gezette vrouw In
haar half versleten zwartzijden japon en met een
ouderwetschen hoed op het hoofd, had hij zich
wrevelig afgewend, maar deze had zich terstond
als de gezelschapsdame van mevrouw de ministers-
weduwe van Mitau aan haar voorgesteld en het
gansche rigester van hare herinneringen uitge
haald. Zij wist natuurlijk, hoe Selma van Leidnitz
in de kringen van hare meesteres bekend stond,
en meende hare belangstelling te wekken door
zichzelve als een slachtoffer van onderdrukking en
miskenning te beschrijven. Hierbij noemde zij ook
den naam Eisenhut en wat zij ten zijnen huize
had uitgestaan, en hoe moeilijk het jonge meisje,
dat aan haar zorgen was toevertrouwd, in den
omgang was geweest, en hoe zij ten slotte beloond
was door op stel en sprong weggestuurd te worden.
„Och ja," besloot zij. „mijnheer Eisenhut wilde
mij kwijt zijn, omdat hij weer wilde trouwen. En
hij deed 't dan ook met een heel jong meisje.
En uit wanhoop over dien stap van haar vader,
nam zijn dochter toen ook maar den eersten den
besten. Hoe heette hij ook weer? Hij was een
dokter, die ergens aan het hoofd van een Sana
torium een bekend Sanatorium staat?"
Dit wekte Selma's belangstelling, Oude herinne
ringen ontwaakten en op eens klonk 't haar in
de ooren.
„Ik weet niet, wat erger is, een huwelijk zonder
liefde of een leven zooais het mijne nooit rust,
steeds van de eene plaats naar de andere. Zoolang
men jong is, gaat 't nog maar op mijn jaren!
Men stelt zich al met minder en minder tevreden
en toch kan ik niemand meer voldoen. Over veer
tien dagen verlies ik mijn tegenwoordige betrek
king weer en weet nog niet, waar of hoe
genis. Yooral voor iemand, die ijverig „ge
spaard" heeft en zich daarom geen Zuid-
Europeesche genoegens behoeft te ontzeggen.
In een ernstige zaak is een streng vonnis
te rechtvaardigen, maar dan moet ook geen
gelegenheid gegeven worden om te ont
snappen.
Tragi-comisch van aard was het eclipseeren
van don patiënt, die een kleine oogoperatie
moest ondergaan, uit het Academisch Zie
kenhuis in Leiden, nagezet door de doctoren,
die hem met geweld de zegeningen van de
snijkamer deelachtig wilden doen worden.
"We nemen onmiddellijk aan dat die doctoren
slechts gedreven worden door het belang
van den patiënt, maar zoo'n jacht lijkt toch
bedenkelijk veel in de oogen van het
publiek althans op een zelfzuchtig ver
langen naar de genoegens van vivisectie, en
we vreezen, dat vele eenvoudigen van geest
een schrik te pakken hebben gekregen om
zich aan de Leidsche heelmeesters over te
geven.
Intusschen gelooven we toch, dat de Leid
sche patient met den ijzersplinter in zijn
oog zijn belang het best gediend zou hebben,
door op het beslissende moment een beetje
meer moed te toonen.
e
Een andere operateur heeft heel wat meer
menschen uit ons land doen eclipseeren, n.l.
de Nederlandse he fiscus. Langen tijd heeft
heel de pers in alle toonaarden den plicht
der regeering bezongen om de belasting
vluchtelingen te achterhalen, maar nu de
regeering eindelijk daartoe bereid is gevon
den, komt de critiek van alle kanten los.
De zaak is ook moeilijk, want 't zou on
rechtvaardig zijn om mèt de belasting
vluchtelingen de vele nyvere menschen te
treffen, die door arbeid en vlijt zich buiten
onze grenzen een bestaan hebben geschapen
en in hun nieuwe vaderland aan de daar
geldende belastingplichten voldoen.
De druk onzer belastingen blijkt boven
dien wel eens te zwaar, waardoor de slacht
offers tot vertrek worden gedwongen. De
wereldvermaarde kunstkenner Dr. Bredius
heeft om die reden ons land al lang verlaten.
Bijna heel zijn vermogen heeft hij in, na
tuurlijk onproductieve, kunstwerken belegd,
maar de fiscus trekt zich daarvan niets aan.
Deze eischte van Dr. Bredius aan inkomsten-,
personeele-, vermogens- en verdedigingsbe
lasting een bedrag, dat... vijfmaal grooter
was dan zijn inkomen.
Dr. Bredius heeft zich nu als burger van
Monaco laten naturaliseeren.
Buitenland.
Ook Frankrijk staat sterk „in het teeken"
van de éclips. De aanhangers van den om
een beleedigingszaak gevangen zittenden mo
narchistisch en leider Daudet, hebben door
een handig in elkaar gezette intrige, dezen
uit de Santé-gevangenis doen ontsnappen,
„Hebt ge zin bij mij te komen?" had Selma
gevraagd, en juffrouw Kreisler, die inderdaad niet
wist, waar ze een onderkomen zou vinden, greep
met beide handen toe.
„Ge moet u aandienen bij mijnheer van Leidnitz.
maar zeg niet dat ge mij a! kent. Welstaanshalve
zoekt hij voor mij een dame om mij voorloopig
naar Italië, naar de Riviera te vergezellen. Later
mag ik mij dan in een groote stad, denkelijk
Berlijn gaan doodkpiezen, Jawel! Adieu! Dien
u schielijk aan! Een paar buitenlandsche dames
hebben zich al aangeboden, maar mijnheer van
Leidnitz verkiest eerst personnlijke kennismaking."
Beata Kreisler vertrok buigende en twee dagen
later was de zaak in orde en vergezelde zij Selma
naar de Riviera.
't Lag niet in Selma's aard zich door hare gezel
schapsjuffrouw de wet te laten stellen, maar in den
eersten tijd behandelde zij deze toch vriendelijk
en toegevend. Het verblijf aan het fraaie zeestrand
scheen kalmeerend op haar zenuwen te werken.
Daar hoorde zij op eens toevallig van een dame
in het hotel, dat de beroemde professor in zenuw
ziekten Seeger te Berlijn het Sanatorium van een
zekeren Dr. Dannz te Antonsbad in den Harz zoo
bijzonder recommandeerde. Men vejrtelde de merk
waardigste genezingen van hem.' Selma kwam
dienzelfden dag tot de ontdekking dat de Iyaliaan-
sche lucht een verkeerde invloed had op hare
zenuwen, vertrok met juffrouw Kreisler naar Ber
lijn om hier professor Seeger te raadplegen, en
kreeg 't zonder eenige moeite gedaan 't ging als
van zelf dat hij haar een kuur te Antonsbad
aanried. Op haar verlangen schreef de professor
zelf een brief aan dokter Dannz, om hem dit
interessant geval op het hart te drukken.
Nu had zij 't dus bereikt!
Ze kende den man, die haar eens het leven had
gered, goed genoeg om t« weten, dat hij haar niet
weer zou wegzenden, al nam hij haar niet gaarne
onder zijn patiënten op.
Voor haar was 't echter een behoefte geworden
hem terug te zien, zijn stem te hooren, onder
zijn opzicht te leven, verder niets O neen,
verder niets!
Zij zeide dit. „Verder niets!" ook thans weer
binnensmonds, terwijl zij het venster verliet en
zich tot de zieke wendde, van wier legerstede
een akelig steunen en rochelen klonk.
De oude vrouw stak de magere handen angstig
boven de dekens uit. „Erik! Erik, blijf hier!"
kreunde zij.
„Hij komt gauw weer," troostte Selma haar.
,,Of zal ik hem roepen? Ik geloof, dat hij moe is
en slaap noodig heeft."
De zieke hoorde de bekende stem en werd wat
kalmer. Selma bleef onbeweeglijk naast haar bed
zitten.
Ze peindse en zon. Zou Erik Dannz wezenlijk ge
lukkig zijn? Deze vraag hield haar onophoudelijk
bezig. Ze had geen rust gehad eer ze hem in zijn
eigen huis had gadegeslagen, eer ze eiken blik,
elk gebaar, elk woord van zijn vrouw had bespied.
't Was niet gemakkelijk geweest, maar haar toch
eindelijk gelukt. Na haaf lang te hebben ontweken,
had de jonge doktersvrouw haar de deur geopend.
Maar toen hinderde die juffrouw Kreisler haar
nog. Nu, 't had haar niet veel moeite gekost die
babbelaarster weer kwijt te raken, althans uit
hare onmiddellijke nabijheid te verwijderen.
Wordt vervolgd