NIGROIDS EERSTE BLAD M. Nederlof Kunstgebitten ST00MB00TDIENST Dienstregeling HETIM1 EENIG adres LOBENSTEYN OOGSTRAAT 297 Viaduct. ZATERDAG 2 JULI 1927 30 ets. per doosje DOKTER DANNZ EN ZIJN VROUW, DOOF? Gehoorapparaten Centrale H. C. SCHOONENBERG g loco 12,30, c. 12,50, ,20, stoo- 1. granen. Rogge 12—13, 100 K.G., ad ƒ23— en. waren de Bravo's rstelingen 'lmeesters jper K.G. vraag. 6,50—7 1. 11—13 kl. 10— dito kl. prijzen 182 H.L. gaaf van blauw 0—1,50, er K.G. VEILINGSBERICHT Vftn Vrijdag 24 Juni 1927 der Coöp. Brielsche groenten- en fruitveiling. Kropsla 1,— tot 2,- per 100 krop. Postelein 13,- tot 15,- per 100 k g. Spinazie 15,60 per 100 k.g. Aardappelen 7,90 tot 12,- per 100 k.g. Poters f 5,- tot 8,10 per 100 Kg. Aardbeien 0,23 tot 0,48 per k.g. Kruisbessen (onr.) 0,08-/" 0,09 per kg. Blauwe Druiven 1,50-/ 1,60 per k.g. Perziken 0,09 tot ƒ0,14 per stuk. Boonen (groote) 9 tot 10,10 per 100 Kg. Boonen dübb. stam ƒ64,00-81,00 p. 100 k.g. Boonen stamsnij 51,00 t. ƒ-, per 100 k.g. Boonen stoksnij f 48,00-ƒ 73,00 p. 100 k.g. Komkommers (w.) 6 tot 10 p. 100 k.g. Komkommers (gr.) 0, per 100 k.g. Peen 6,90 tot per 100 bos. Kroten J 5,10 per ICO bos. Bloemkool ƒ2,— tot 14,40 per 100 stuks. Sjalotten ƒ0,- per 100 bos. Rhabarber 8,60 tot 9,80 per 100 bos. Doperwten 0,15 tot 0,21 per Kg. Peulen 0,33 tot 0,35 per k.g Witte Asperges 0,36 tot ƒ0,- per bos. Blauwe 0,— tot 0,— per bos. Tomaten 0,17 tot 0,46 per k.g. Eieren 5,60 tot 5,80 per 100 stuks. gd trein OD 58 e trein loopt t op Zondag ndag en Dins- P. Wielhouwer, t, SommelsdijK; C. de Moolj, Oude Tonge, Heuvel, Helle- sverz.- plichtmatig, ehooren tot ns de netto igd 62. GÖTZE. Med. dokter, arts Mond- en Tandarts Mathenesserlaan 491a Telef. 3.0742 Telef. 30742 SPREEKUREN: Maandag, Woensdag, Vrijdag van l-2£ uur Dinsdag den geheelen dag Maandag en Dinsdag van 79 uur n.m Putschelaan 160 SPREEKUREN Maandag en Woensdag van 51 uui Vrijdag van 79 uur n.m. Voor absoluut pijnloos trekken, boren en vullen wordt Ingestaan Pijnlooze Zenuwbehandeling en onzichtbare vullingen Bleeking van gekleurde voortanden met 5 jaar garantie Hulpgebit f 10 binnen 14 dagen Reparaties vanai f 1.50 Heel gebit vanaf f 30. Inlichtingen kosteloos MIDDELHARNIS-ROTTERDAM v.Y. via VLAARDINGEN s.s. „MIDDELHARN1S" aanvangende 15 MEI 1927 van Middelhamis op Maandag en Dinsdag V. Middelhamis 4.30 vm. A. Viaard. 7.00 vm.# A. Rotterdam 8.00 vm. Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.) V. Middelbands 6.30 vm. A. Viaard. 9.00vm. A.Rotterdam 10.00 vm. A. Brielle 10.30vm.§ van Rotterdam op Maandag en Dinsdag V. Rotterdam 2.15 nm. V. Viaard. 3.05 nm. f A. Middelhamis 5.30 nm. Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.) V.Rotterdam3.15nm. V.Viaard.4.05nm. ff V. Brielle2.40 nm.§ A. Middelhamis 6.30 nm. In aansluiting op den trein van 7.28 vm. en 7.20 vm. van Vlaardingen. In aansluiting op den trein van 9.09 vm. van Vlaardingen. t In aansluiting op den trein van 2.51 nm. (14.51) en 2.57 nm. (14.57) te Vlaardingen. ft In aansluiting op den trein van 3.30 nm. (15.30) en 3.48 nm. (15.48) te Vlaardingen. Te Vlaardingen overstappen. All Feestdagen zijn te beschouwen: Nieuwjaarsdag, 2e Paaschdag, Hemelvaartsdag 2e Pinksterdag en de belde Kerstdagen. op het eiland voor een goed portret is sinds 30 jaar het S. VAN DER PLAAT Hobbemastraat - Middelhamis 2e atelier van af het station sluums, nieuwste dessins, Pantalons moderne groote maten voor Corpulente personen, els worden door ons in betaling aangenomen. Prijs per kwartaal. f I Losse nummersf 0,07® Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20 Elke regel meerf 0,20 Bij contract aanzienlijk kor'ting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels elke regel meer 15 cent. Beroepskeuze. De vacanties naderen en daarmee na dert mede een bron van zorgen voor vele ouders. Zeer in het bijzonder echter staan zij voor moeilijkheden, wier kinderen dezer dagen de lagere school voor goed verlaten zullen en die dus advies, soms leiding krijgen te geven bij de keuze van het be roep. Ze kunnen zich daarbij de voorlich ting verzekeren van de moderne bureaux voor beroepskeuze, die nagaan, voor welke vakken de kinderen een bijzondere ge schiktheid of bepaalde intelligentie ver- toonen. Die bureaux doen veelal nuttig werk, inaar verreweg de meeste ouders achten zich te rechte soms, maar ook dikwijls ten onrechte zelf wel capabel om in deze belangrijke zaak te adviseeren oi te beslissen. Toch hopen we, dat ze ons in dit artikel te geven advies, dat van zéér algemeenen aard is, welwillend zullen overwegen. Het ontbreekt hun overigens in den tegel niet aan ongevraagde adviezen. Be halve de onderwijzers, wier oordeel ge fundeerd kan zijn en daarom wel ernstig overwogen behoort te worden, hebben alle oomes, tantes, vrienden, buren en kennissen hun zéér bepaalde meening om trent de toekomst onzer kinderen. Daar naast groeien tegenwoordig de negatieve adviezen. Vanaf de muren roept b.v. de Bond van Handels- en Kantoorbedienden ons toe, om de kinderen in géén geval voor kantoorarbeid te laten opleiden, een raad, die vroeger reeds voor het onder- wijsambt gegeven is door den Bond van Ned. Onderwijzers. Tenslotte hebben vele ouders een eigen negatieve overtuiging, die hun voorschrijft in géén geval te dulden, dat het kind het beroep van den vader zal kiezen. In haar algemeenheid zijn natuurlijk al die negatieve adviezen en overtuigingen onjuist. Ais vaders, of een kantoorbedien- denbond of een vereeniging van onder wijzers er tégen zijn, dat hun vak geko zen wordt, dan komt dat voort uit een gemis aan objectiviteit. In alle vakken zit een toekomstmogelijkheid; de vraag is slechts, of men den ijver en de capaci teiten bezit, de karaktereigenschappen Heeft om in het gekozen vak boven het middelmatige uit te komen, een vraag die meer of minder klemmen zal, naar mate op de arbeidsmarkt de vraag het aanbod overtreft. Dat men een kind van het eigen vak wil afhouden, spruit daaruit voort, dat men door eigen waarneming van dat spe ciale vak alle schaduwzijden kent en ver geet, dat schaduwzijden even goed ge vonden zullen worden, als de beroeps keuze in andere richting valt, waarin we zelf geen ervaring bezitten. Is er werkelijk reden om aan te nemen FEUILLETON. dat een kind bijzondere geschiktheid heeft om voor handel voor een kantoor, voor het onderwijs of ambtelijke functies te worden opgeleid, dan kan daartegen o. i. geen ernstig bezwaar worden ingebracht. Ai te dikwijls echter worden de kinderen tot het volgen van zulken levensweg be wogen door ouders, die hun kinderen hooger-op willen voeren, een te loven gedachte. Maar is het niet bekrompen, te meenen, dat „hooger-op" daaruit bestaat, dat men als heer vermomd zijn werk zaamheden verrichten kan? Etke behoor lijke arbeider heeft tegenwoordig de waar deering, waarop hij recht heefthet ar- beidskleed maakt niemand minderwaardig en de arbeiders zelve zijn zich in dezen tijd genoeg bewust geworden om zich na hun werktijd ook in uiterlijke kleeding te toonen, wat ze ónder arbeidstijd in werk- kleeding eveneens zeer goed kunnen zijn beschaafde menschen, hééren. Wie als arbeider geen heer zou kunnen zijn, zal het als kantoorbediende, onder wijzer of ambtenaar evenmin wezen, al is zijn boord nog zoo hoog en zijn broek nog zoo keurig in de plooi. Studie is bovendien een marteling voor een kind, dat daarvoor geen hersens heeft. Het hoeft daarom volstrekt niet dom te zijn. Niet gestudeerden hebben integen deel vaak een zeer helder oordeel, maar om in een stel hersens een hoop nuttige en onnuttige (helaas I) geleerdheid te kun nen samenbrengen en samen houden zijn een bijzondere aanleg, gezond lichaam en stalen zenuwen noodig. Die z.g. „nette beroepen" misplaatste aanduiding overigens bieden slechts voor de bekwaamsten een behoorlijk loo- nend bestaan, daar de arbeidsmarkt is overvoerd, èn door de bovenbedoelde on logische voorkeur voor die beroepen, èn doordat in de laatste jaren een heel leger van vrouwelijke arbeidskrachten hier de concurrentie is komen verzwaren. Nog eens ons advies samenvattende. tegen den hoest (Adv.) willen we dus zeggenals uw kind daar voor bijzondere geschiktheid betoont, laat het dan, als u de offers et voor brengen kunt, ongeacht den stand, waaruit het voortkomt, door studie tot een bekwaam handelsman, onderwijzer, ambtenaar of beoefenaar van een wetenschappelijk vak opleiden, maar ziet ónders van hem te maken een goed vakman, die heden volle waardeering in de maatschappij geniet, dikwijls de beste bestaanskansen heeften beter gesalarieerd wordt dan menigeen uit W. HEIMBURG VERTALING VAN HERMINA. 0Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.) 36) „Ga voort met haar die Malaga te geven. De natte inwikkeling moet over een uur vernieuwd worden. Vrouw Rosike zal u daarbij komen helpen. Morgen ochtend vroeg kom ik terug wordt de benauwdheid erger, dan morphine. Mochten zich bedenkelijke verschijnselen voordoen, telephoneer mij dan!" Selma Leidnitz ias hem letterlijk de woorden van de lippen, en toen hij nu zijn hoed opnam om heen te gaan, stak zij hem de hand toe. „Ge kunt er op aan, dat ik mijn uiterste best zal doen," fluisterde zij. „Ja, dat weet ik wel," antwoordde hij ver strooid, hare hand vluchtig in den zijne nemende. Met een bezorgden blik op de zieke ging hij heen. De jonge weduwe trad aan het venster en zag hem als een donkere schaduw den straatweg over stappen en den berg opgaan. Al de vensters van Villa Dannz waren verlicht hoe wonderlijk! 't Was alsof er een feest werd gegeven! Daar boven wachtte hem zeker zijn tengere, blonde vrouw om hem alle zorgen en bekommernis sen uit het hoofd te praten, De vrouw aan het die z,g. „nette beroepen", die met stijve boorden, maar slappe en rammelende ma gen worden beoefend. venster trok zenuwachtig haar zakdoek aan flar den Waarom was ze hier gekomen? Om zijn onbewolkt geluk mee aan te zien? Ze wilde, dat ze nog maar te New-York zat, toen haar man nog leefde en zij zoo'n groote moeite hadden om rond te komen. Dat was haar beste tijd geweest, de eenige betrekkelijk rustige, dien ze ooit had beleefd. Toen kwam die verrassing en werd haar man op eens landeigenaar, majoraatsheer! Maar die voorspoed was niet van langen duur Haar man stierf en toen het kind haar werd afgenomen, haar schoonvader zijn beschermende hand van haarj aftrok, de familie haar een jaargeld afstond, zooals men een been aan een hond toewerpt, toen smachtte zij als 'tware naar den man, die haar In vroeger jaren toch zooveel goeds had bewezen en dien zij nog altijd liefhad. In het heerenhuis te Molzin, waar zij nog half versuft van al deze treurige ondervindingen een stil en afgezonderd leven leidde, woonde op de bel-étage reeds de erfgenaam en tegenwoordige bezitter met zijnjvrouw Ersnt Henning van Leid nitz. De adellijke families u,t den ganschen omtrek kwamen de nieuwe buren begroeten, de een bracht een condoleahtie-, de ander een felisitatiebezoek. Niemand vroeg naar Selma, die stil in de huis kamer van haar schoonvader zat en in de zaal daarnaast de gasten soms duidelijk, soms oo, slechts half verstaanbaar hoorde praten. Maar het weinige, dat zij hoorde, kwetste haar diep, en daarom zette ze bij die gelegenheden meestal haar hoed op en begaf zich naar het park of het kerkhof. Eens, toen ze ook weer was gaan vluchten en verdrietig op een steenen bank bij den vijver zat had juffrouw Kreisler plotseling voor haar gestaan. INGEZONDEN MEDEDEELING. Grooter winst door bijvoeging 1-2 ons B.V.M. p. dag. p. varken hij1/: gerat1/s maït Verteerbaar Offieieele Mestproef onder leiding van bel Veevoederbureau der i Geld. Overijl. Mij. van Landbouw De winst verkregen met 200 Kilo B. V. M. wat f. 49.12 mitt dan met 200 Kilo Viïcbtneel en f.81.- miii dan van 't gebruikelijke meelmengsel. dierlijk zuiver eiwit B.V.M. 62.6°/Q en A.B.D. X. Vitaminen Vischmeel 43.6°/o (bevat geen vitaminen) B.V.M. ia bovendien goedkooper. Levering door Handelaar oi Coöperatie. Gehalte gegarandeerd onder A.H.V. Week-revue. Binnenland Wil een journalist de echte rustige rust van een vacantie genieten, dan is hjj verplicht om precies als andere wereldsche machtheb bers incognito te reizendoet hjj zulks niet, dan zal hij overal tot het uitoefenen zjjner beroepsbezigheden worden, bewogeD. Toen we deze week in een allergezelligste omgeving in een onzer groote steden ver toefden, waar ons beroep helaas geen geheim gebleven was, werd onze persoon voortdurend misbruikt om als waren we een tweede orakel van Delphi allerlei vraagstukken in verband met de verwachte zonsverduis tering op te lossen. De vraag, hoe de kranten zoo'n zonsverduistering precies voorspellen konden, moesten we onbeantwoord laten op grond van ons beroepsgeheim, maar de onder stelling, als zou het slechte weer van dezen zomer aan deze zonne-gebeurtenis te wijten zjjn, hebben we met ambtelijken nadruk bevestigd, op voorwaarde, dat men deze, onze meening aan niemand zou oververtellen. 't Ergste was echter, en dat bleek pas op den avond vóór het groote gebeuren, dat iedereen van ons scheen te verwachten, dat we het matineuze zonne-experiment met onze tegenwoordigheid zouden opluisteren. Om den hoogen dunk, die onze omgeving over de journalistiek had, niet te beschamen, besloten we er maar toe om in den vroegen morgen van den komenden dag naar het platte dak van de grootsteedsche wolkenkrabber op te klauteren en1 onze astronomische in strumenten in gereedheid te brengen, welke laatste werkzaamheid bestond uit het „be- roeten" van ettelijke stukken glas. Al onze dames- en heeren kennissen beloofden mede van de party te zullen zijn. Griezelig droomden we 's nachts van het Ingezonden Mededeeling. GELDERSCHEKADE 20 ROTTERDAM vergaan der wereld, toen we, hevig schrik kende van het vermeende bazuingeschal, dat de dooden uit hun graven opriep, met een sprong door ons bed ontwaakten om met hol-starende oogen het zinneloos lawaai van een afloopenden wekker teaanhooren, dien we 's avonds zekerheidshalve mee naar de slaap kamer hadden genomen. Het bed was warm en de slaap hevig, en gróót ons verlangen, toen we naar het venster liepen, dat een asch-grauwe lucht een welkom excuus zou bieden voor een terugtocht onder de wol. Maar helaas; de zon scheensGhéén, zooals ze in geen drie maanden geschenen had. Onwillig kleedden we ons en dreven we met het koude water den slaap uit de oogen; toen bestegen we met ons beroet instrumen tarium het hooge, hooge dak. We waren alleen in den kouden, vroegen ochtend en een guur windje speelde met onze natte haren, die we vergeten hadden te dek ken; we rilden. Dicht bij ons, boven op een antenne-stok, zat kraai, verkleumd ineen gedoken, als een toonbeeld van ellende. We stonden er, als een schipbreukeling op de styf-bevroren golven van een onafzienbare daken-zee. Hoe haatten en benijdden we onze lafhartige kennissen, die den moed gemist hadden om de warme dekens van zich af te schudden om ons in dien kouden morgen tot gezelschap te dienen! Beneden ons lag de stad in een mistigen nevel en bóven ons, o, ja, dat was waar ook, boven ons scheen de zon, waarnaar we kijken moesten Plicht matig brachten we een paar maal een beroet glas voor de oogen en zagen dan een gedeukte schijf, waaraan niets interessants te ontdek ken viel; de vele maan vormen zijn een boel leuker en daarnaar kijken we niet eens! Bijna was de verduistering op zijn „ergst", toen een inkt-zwarte wolkenmassa tusschen aarde en maan schoof, om daarmee het ge deeltelijke verduisteringsresultaat van deze laatste tot in grondige perfectie te vervol maken. Dankbaar gestemd voor die niet op het program staande tusschenkomst eclipseer den we onder ons wolletje, mediteerende over onze dwaasheid om terwille eener ge deeltelijke zonsverduistering onze nachtrust te verstoren, terwijl we al maanden achter een de geneugten van algeheele afwezigheid van het zonnebeeld genieten. Groote natuurgebeurtenissen schijnen sterk in te werken op 's menschen geest. Of is het niet opmerkelijk, dat te gelijk, met de zon ook... de heer Marang vanIJsselveere geeclipseerd is? Alleen vreezen we, dat ge noemde heer niet, evenals de zon, op den vastgestelden tijd zal terugkeeren. Hij heeft hier n 1. nog twee jaar uit te zitten wegens zijn aandeel in het schandaal met de Por- tugeesche bankbilletten en we zijn het ge heel eens met het medisch advies, den heer Marang verstrekt, dat het in Zuid-Europa gezonder is, dan in een Hollandsche gevan Op het eerste gezicht van de gezette vrouw In haar half versleten zwartzijden japon en met een ouderwetschen hoed op het hoofd, had hij zich wrevelig afgewend, maar deze had zich terstond als de gezelschapsdame van mevrouw de ministers- weduwe van Mitau aan haar voorgesteld en het gansche rigester van hare herinneringen uitge haald. Zij wist natuurlijk, hoe Selma van Leidnitz in de kringen van hare meesteres bekend stond, en meende hare belangstelling te wekken door zichzelve als een slachtoffer van onderdrukking en miskenning te beschrijven. Hierbij noemde zij ook den naam Eisenhut en wat zij ten zijnen huize had uitgestaan, en hoe moeilijk het jonge meisje, dat aan haar zorgen was toevertrouwd, in den omgang was geweest, en hoe zij ten slotte beloond was door op stel en sprong weggestuurd te worden. „Och ja," besloot zij. „mijnheer Eisenhut wilde mij kwijt zijn, omdat hij weer wilde trouwen. En hij deed 't dan ook met een heel jong meisje. En uit wanhoop over dien stap van haar vader, nam zijn dochter toen ook maar den eersten den besten. Hoe heette hij ook weer? Hij was een dokter, die ergens aan het hoofd van een Sana torium een bekend Sanatorium staat?" Dit wekte Selma's belangstelling, Oude herinne ringen ontwaakten en op eens klonk 't haar in de ooren. „Ik weet niet, wat erger is, een huwelijk zonder liefde of een leven zooais het mijne nooit rust, steeds van de eene plaats naar de andere. Zoolang men jong is, gaat 't nog maar op mijn jaren! Men stelt zich al met minder en minder tevreden en toch kan ik niemand meer voldoen. Over veer tien dagen verlies ik mijn tegenwoordige betrek king weer en weet nog niet, waar of hoe genis. Yooral voor iemand, die ijverig „ge spaard" heeft en zich daarom geen Zuid- Europeesche genoegens behoeft te ontzeggen. In een ernstige zaak is een streng vonnis te rechtvaardigen, maar dan moet ook geen gelegenheid gegeven worden om te ont snappen. Tragi-comisch van aard was het eclipseeren van don patiënt, die een kleine oogoperatie moest ondergaan, uit het Academisch Zie kenhuis in Leiden, nagezet door de doctoren, die hem met geweld de zegeningen van de snijkamer deelachtig wilden doen worden. "We nemen onmiddellijk aan dat die doctoren slechts gedreven worden door het belang van den patiënt, maar zoo'n jacht lijkt toch bedenkelijk veel in de oogen van het publiek althans op een zelfzuchtig ver langen naar de genoegens van vivisectie, en we vreezen, dat vele eenvoudigen van geest een schrik te pakken hebben gekregen om zich aan de Leidsche heelmeesters over te geven. Intusschen gelooven we toch, dat de Leid sche patient met den ijzersplinter in zijn oog zijn belang het best gediend zou hebben, door op het beslissende moment een beetje meer moed te toonen. e Een andere operateur heeft heel wat meer menschen uit ons land doen eclipseeren, n.l. de Nederlandse he fiscus. Langen tijd heeft heel de pers in alle toonaarden den plicht der regeering bezongen om de belasting vluchtelingen te achterhalen, maar nu de regeering eindelijk daartoe bereid is gevon den, komt de critiek van alle kanten los. De zaak is ook moeilijk, want 't zou on rechtvaardig zijn om mèt de belasting vluchtelingen de vele nyvere menschen te treffen, die door arbeid en vlijt zich buiten onze grenzen een bestaan hebben geschapen en in hun nieuwe vaderland aan de daar geldende belastingplichten voldoen. De druk onzer belastingen blijkt boven dien wel eens te zwaar, waardoor de slacht offers tot vertrek worden gedwongen. De wereldvermaarde kunstkenner Dr. Bredius heeft om die reden ons land al lang verlaten. Bijna heel zijn vermogen heeft hij in, na tuurlijk onproductieve, kunstwerken belegd, maar de fiscus trekt zich daarvan niets aan. Deze eischte van Dr. Bredius aan inkomsten-, personeele-, vermogens- en verdedigingsbe lasting een bedrag, dat... vijfmaal grooter was dan zijn inkomen. Dr. Bredius heeft zich nu als burger van Monaco laten naturaliseeren. Buitenland. Ook Frankrijk staat sterk „in het teeken" van de éclips. De aanhangers van den om een beleedigingszaak gevangen zittenden mo narchistisch en leider Daudet, hebben door een handig in elkaar gezette intrige, dezen uit de Santé-gevangenis doen ontsnappen, „Hebt ge zin bij mij te komen?" had Selma gevraagd, en juffrouw Kreisler, die inderdaad niet wist, waar ze een onderkomen zou vinden, greep met beide handen toe. „Ge moet u aandienen bij mijnheer van Leidnitz. maar zeg niet dat ge mij a! kent. Welstaanshalve zoekt hij voor mij een dame om mij voorloopig naar Italië, naar de Riviera te vergezellen. Later mag ik mij dan in een groote stad, denkelijk Berlijn gaan doodkpiezen, Jawel! Adieu! Dien u schielijk aan! Een paar buitenlandsche dames hebben zich al aangeboden, maar mijnheer van Leidnitz verkiest eerst personnlijke kennismaking." Beata Kreisler vertrok buigende en twee dagen later was de zaak in orde en vergezelde zij Selma naar de Riviera. 't Lag niet in Selma's aard zich door hare gezel schapsjuffrouw de wet te laten stellen, maar in den eersten tijd behandelde zij deze toch vriendelijk en toegevend. Het verblijf aan het fraaie zeestrand scheen kalmeerend op haar zenuwen te werken. Daar hoorde zij op eens toevallig van een dame in het hotel, dat de beroemde professor in zenuw ziekten Seeger te Berlijn het Sanatorium van een zekeren Dr. Dannz te Antonsbad in den Harz zoo bijzonder recommandeerde. Men vejrtelde de merk waardigste genezingen van hem.' Selma kwam dienzelfden dag tot de ontdekking dat de Iyaliaan- sche lucht een verkeerde invloed had op hare zenuwen, vertrok met juffrouw Kreisler naar Ber lijn om hier professor Seeger te raadplegen, en kreeg 't zonder eenige moeite gedaan 't ging als van zelf dat hij haar een kuur te Antonsbad aanried. Op haar verlangen schreef de professor zelf een brief aan dokter Dannz, om hem dit interessant geval op het hart te drukken. Nu had zij 't dus bereikt! Ze kende den man, die haar eens het leven had gered, goed genoeg om t« weten, dat hij haar niet weer zou wegzenden, al nam hij haar niet gaarne onder zijn patiënten op. Voor haar was 't echter een behoefte geworden hem terug te zien, zijn stem te hooren, onder zijn opzicht te leven, verder niets O neen, verder niets! Zij zeide dit. „Verder niets!" ook thans weer binnensmonds, terwijl zij het venster verliet en zich tot de zieke wendde, van wier legerstede een akelig steunen en rochelen klonk. De oude vrouw stak de magere handen angstig boven de dekens uit. „Erik! Erik, blijf hier!" kreunde zij. „Hij komt gauw weer," troostte Selma haar. ,,Of zal ik hem roepen? Ik geloof, dat hij moe is en slaap noodig heeft." De zieke hoorde de bekende stem en werd wat kalmer. Selma bleef onbeweeglijk naast haar bed zitten. Ze peindse en zon. Zou Erik Dannz wezenlijk ge lukkig zijn? Deze vraag hield haar onophoudelijk bezig. Ze had geen rust gehad eer ze hem in zijn eigen huis had gadegeslagen, eer ze eiken blik, elk gebaar, elk woord van zijn vrouw had bespied. 't Was niet gemakkelijk geweest, maar haar toch eindelijk gelukt. Na haaf lang te hebben ontweken, had de jonge doktersvrouw haar de deur geopend. Maar toen hinderde die juffrouw Kreisler haar nog. Nu, 't had haar niet veel moeite gekost die babbelaarster weer kwijt te raken, althans uit hare onmiddellijke nabijheid te verwijderen. Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1927 | | pagina 1