oterii
flbomieBrt D op Onze Eilanden.
t°/
ROTTERDAM
V.
EVEN
Meisje
•merkt
't.iwel
goed.
THEEKBANK
JUNI.
AAMBEIEN.
J. DE SALAMANDER JL
WOENSDAG
22 JUNI 1927
Officieele Mededeelingen.
DOKTER DANNZ EN ZIJN VROUW.
Bewaar Uw goeden luim
ook op waschdag
vond zij
voorraad
ilustigen.
KERK.
ludsten.
Oudsten.
Bax.
peren.
arslag.
v.d. Zee.
Polhuijs.
gs en nm.
Nieuwe-
hoorn.
chiedani.
Straaten.
Vierpolders, vra. ds. Stolk.
PROTESTANTENBOND.
Sommelsdijk, (Langeweg) vm. 10 uur ds. J. W. K.
Hoevers uit Den Haag.
Brielle,(Kerkstraat) vm.Prof.Eerdman uit Leiden.
GEREFORMEERDE KERK.
Middelharnis, vm. en 'sav. ds. VanVelzen.
Stellendam, vm. en 's av. ds. Bouma uit R'burg.
Ouddorp, vm. en nm. ds. Diemer.
Ooltgensplaat, vm. en 'sav. ds. de Lange.
Den Bommel, vm. en 'sav. ds. Schaafsma.
Stad a. 't Haringvliet, vm. en 's av. ds. de Graaf.
Hellevoetsluis, 'sav. ds. Westerhuijs.
Nieuw-Helvoet, vra. ds. Westerhuijs.
OUD-GEREFORMEERDE GEMEENTE.
Stad aan't Haringvliet, vm.,nm. en'sav.leeskerk.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN.
Dirksland, vm. en 'sav. (doop) ds. De Blois.
Herkingen, vm. en 's av. leeskerk.
DOOPSGEZINDE KERK.
Ouddorp, vm. ds. Schopenhouwer.
natuur-
Zonder
mond en
im rieken-
kan men
i-ettig met
in.
makkelijk
en adem
den. Een
ruik van
P.K.
kost U
rwijl elke
ïten, drin-
erdoor
/O
KZEE
2 /O
md."
Juni 1927
delrekking
PRIJS:
erriepaard op
n op de num-
6008,
3750
de nummers:
4952
7133
8072
5837
1637
3520
2741
2486
4269
7287
3569
3673
1556
2142
5443
6363
6332
3060
5317
3464
4838
6358
5514
2014
1633
5755
4769
5601
4549
4816
2835
7958
4689
4950
Commissie,
rzitter.
1, Secretaris.
Alvorens U te voorzien van
TAPIJTEN, LINOLEUMS, LOO-
PERS, BEDDEN, LEDIKANTEN,
ENZ. ga eerst eens kijken bij
2.50
0.90
0.39
0.19
8.90
Telefoon 115
JUNI onze
Resfanten-maand.
Restanten linoleum per el 1.40
Restanten graniet inlaid
per el
Restanten yloerzeil per el
Restanten loopers per el
Restanten allovernet per el
Tapas beige karpetten
3x4 vanaf
Tapis beige karpetten
3$x4£ vanaf 12.90
Axmlnster karpetten
3x4 vanaf 12.50
Axminster karpetten
3£x4£ vanaf 19.75
Tapis beige, zuiver wol
3x4 vanaf 18.90
Tapis beige, zuiver wol
3£x4A vanaf 25.—
Axminster zuivèr wol
3x4 vanaf 19.75
Axminster zuiver wol
3£x4£ vanaf 29,50
1 p. wit laqué ledikant
m. spiraal matras thans 7.90
Geschilderde ledikanten
vanaf 5.50
Massief eiken ledikantvanaf 19.75
Wollen dekens dooretalee-
ren weinig vuil gewor
den, 2 persoons 5.
Gestikte dekens thans 6.90
Complete bedstellen 3 d.
met kapok kussen voor 19.50
Al deze prijzen gelden
alléén voor de maand
Bovendien geven we nog:
CADEAU:
Boven f 10,
een mooi Voetkussen
Bóven f 50,
een Zijden Piano of
Schoorsteenlooper
Boven f 100,
een pluche Plano of
Schoorsteenlooper
met goud en zilver
brocaal gebatikt.
Vraagt ons (gratis verkrijgb.)
RADICALE GENEZING
de hardnekkigste Aambeien
kunt U genezen binnen enkele weken.
Kipstraat 43, R'dam i
Niet goed, geld terug.
Prijs per kwartaal. f i,
Losse nummersf 0,076
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel meer 15 cent.
Dit üiaü verschijnt lederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven deer de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. int. No. 15
1 Voorstraat Middelharnis.
9E JAARGANG. - N°. 64
INENTING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Middelharnis brengen ter kennis, dat op
Donderdag den 23 Juni 1927, des na
middags 4 ure gelegenheid zal worden ge
geven tot KOSTELOOZE INENTING OF
HERINENTING ten huize van Dr. C. F.
Arends.
Middelharnis, 17 Juni 1927.
De Secretaris, De Burgemeester,
NIJGH. L. J. DEN HOLLANDER.
De ouders worden verzocht htm
trouwboekje mede te brengen.
De Zwarte Bessen-oogst.
Waar het oogsten van de zwarte bessen
binnen niet al te langen tijd weer kan wor
den tegemoet gezien en de op ons eiland
groeiende bessen vrijwel allemaal via onze
veiling worden verkocht, gevoel ik me ge
noodzaakt, het een en ander onder de aan
dacht van belanghebbenden te brengen.
Niettegenstaande ik er voortdurend in onze
advertenties tot aankondiging van de bessen-
veilingen op heb gewezen, dat de bessen
vooral niet overrijp moeten worden geplukt
en vrij moeten zijn van blad, moet ik ieder
jaar weer opnieuw constateeren, dat er bessen
worden aangevoerd, waarvan het sap dooi
de mand druipt en rijkelijk vermengd zijn
met blad. Dergelijke bessen zijn absoluut
ongeschikt voor den handel en dientenge
volge bijna waardeloos.
Waar publicatie per advertentie blijkbaar
onvoldoende is en alle kweekers niet per
circulaire zijn te bereiken, wil ik trachten,
door middel van dit schrijven, de algeheele
aandacht op onze voorschriften, inzake het
veilen van zwarte bessen, te vestigen.
Deze luiden als volgt:
le. De bessen moeten zorgvuldig worden
geplukt, vrij van blad en niet te rijp. Over
rijpe bessen gaan direct tot schimmel over
en zijn niet vervoerbaar.
Wanneer men met de vingers door een
met bessen gevulde mand roert, moeten ze
droog aanvoelen. Voelen ze nat aan, dan zyn
ze te rijp geplukt.
2e. Het is usance, dat de bushels, welke
10 K.G. bessen kunnen bevatten, worden
gesteld op 1$ K.G.
Een met bessen gevulde mand moet dus
worden afgewogen op ll£ K.G. (inclusief
mand).
Wanneer chips worden gebezigd, wege men
ze af op 2£ K.G. (inclusief chip). De verkoop
van de chips geschiedt bruto voor netto.
3e. Iedere mand of chip moet voorzien
zijn van een kaartje, waarop vermeld, naam
en adres van den afzender.
Van eventueel niet volle manden of chip
moet het gewicht eveneens worden vermeld.
4e. De bessen, welke per R.T.M. worden
aangevoerd, worden bevracht, franco station
Middelharnis.
Het aantal bushels of chips moet op den
vrachtbrief der R.T.M. worden vermeld. Le
dig fust, wordt, mits het weer gevuld per
tram wordt verzonden, gratis toegezonden.
Het zal me hoogst aangenaam zijn van de
kweekers te mogen vernemen, wanneer met
FEUILLETON.
W. HEIMBURG
VERTALING VAN HERMINA.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
den pluk wordt begonnen. Zoodra my dit
bekend is, zullen de bessenveilingen in de
plaatselijke bladen, „Maas en Scheldebode"
en „Onze Eilanden" bekend gemaakt worden.
Het is mij telken jare gebleken, dat alle
kweekers niet rechtstreeks zelf hun bessen
ter veiling zenden. Dit geschiedt nog maar
al te veel dotfr tusschenkomst van Diverse
handelaars. Deze trachten hun voordeel te
doen door de bessen aan de deur op te koopen
en dan weer op de veiling te verkoopen.
Of dit nu te wijten is aan gemakzucht van
de kweekers of wel aan onbekendheid met
het veilen, weet ik niet, maar mij lijkt een
dergelijke tusschenkomst totaal overbodig.
De veiling staat U immers altijd ten
dienste.
U vraagt het benoodigde fust aan, hetzij
per briefkaart, telefoon of formulier van de
R.T.M. en U wordt op Uw wenken bediend.
De prijs, die dan Uw bessen opbrengen,
komt U dan ook geheel ten goede.
Ik hoop, dat dit schrijven er toe zal mogen
bijdragen, dat niet alleen onze bessentelers,
maar ook de telers van uien, koepeen, enz.,
het nut van onze veiling zullen leeren in
zien en deze instelling zullen helpen opvoeren
tot een floreerende, bloeiende verkoopplaats.
Hiermede dient men uitsluitend zijn eigen
Hoogachtend,
H. VAN HEEST.
Veilingmeester.
STRENGE DISCIPLINE EN HARD
WERKEN.
De Indische Gevangenis voor Europeanen.
AMSTERDAM, 18 Juni. Van de gelegen
heid, dat de heer H. Ph. R. O ver du in,
directeur van de Centrale Gevangenis voor
Europeanen en met dezen gelijkgestelden,
te Semarang, met verlof in ons land vertoeft,
hebben wij gebruik gemaakt om hem te
vragen, ons wat te vertellen over de inrich
ting van en het dagelijksch leven in het
strafinstituut, aan welks hoofd hij sedert
zeven jaren staat. En in de landelijke pension
kamer vonden wij hem gaarne hiertoe be
reid. Een jeugdig-krachtige verschijning;
iemand, die zijn medemenschen, allereerst
dengenen, wier vrijwel oppermachtig beer-
scher hy voor langeren of kortoren tijd is,
een goed hart toedraagt, maar die weet, wat
hij wilmet oogen, welke niet met zich laten
spotten.
„De straf mag geen wraakneming zijn, ving
de heer Overduin aan, maar wel is in een
gevangenis de uiterste discipline noodig; dat
leert den man denkeD, zich voegen naar
anderen en naar de omstandigheden, en ten
slotte zich gedragen, zooals het behoort."
„Steeds moet hij het gevoel hebben, dat
het nog wel de moeite waard is, van z'n
verdere leven wat te maken. Ieder moet een
zeker verantwoordelijkheidsgevoel hebben;
daarom wordt iedere gevangene ook bij ons
met z'n achternaam aangesproken. Ze hebben
wel een nummer, maar dit zit aan de binnen
zijde der kleeding. Wy zijn streng, uiterst
streng zelfs, discipline vóór alles, omdat we
moeten uitgaan van de slechtste elementen,
maar de gevangene wordt steeds netjes be
handeld. U begrijpt, wat ik bedoel. Hij moet
zich ook onder de ruige kiel mensch blij ven
voelen."
„Vriendelijkheid is uit den booze, ledigheid
33)
„Beneden kunt ge beter instijgen," zeide hij,
met de teugels in de hand naast haar voortstap
pend. En toen hij op den straatweg stilhield,
hernam hij goedaardig: „Ziezoo, laat mij je warm
instoppen! Op den terugrit zal 't koud zijn, we
hebben den wind tegen."
Terwijl hij nu zoo goed en teeder voor haar
zorgde, kon zij zich niet langer bedwingen, maar
begon wanhopig te snikken.
„Mijn hemel, kind, wat is er?" vroeg hij ver
schrikt.
„Niets! Niets!" bracht zij uit. „Och, ik heb zoo n
angst uitgestaan, toen ik zoo alleen was."
„Maar, Mariene kind, hoe krijgt ge 't nu zoo
te kwaad met je zenuwen?"
Zij drukte zijn arm en snikte: „Heb maar ge
duld heb maar een beetje geduld 't zal en
moet wel beter worden."
„Och, Mariene," zeide hij zacht, „ben ik ooit
^geduldig geweest?" En bij zijn vriendelijke woor
den ontwaakte het berouw met alle kracht in haar
binnenste.
En nu schaamde zij zich weer en vouwde de
handen in haar kleinen mof en nam zich heilig
voor, hem en hem alleen te gëlooven.
Den volgenden dag voelde Mariene zich geweldig
neergedrukt, maar begon haar plan aanstonds te
volvoeren. Tegen den middag besloot zij me
vrouw van Leidnitz en juffrouw Krcisler een
contra-visite te brengen.
Eerst ging zij nog even naar de kinderkamer
en vervolgens naar de keuken, en op beide plaatsen
zeide zij met opzet:
„Ik ga een bezoek brengen aan mevrouw van
Leidnitz als mijnheer soms naar mij vragen
mocht."
't Was opnieuw prachtig winterweer. De jonge
badgasten, heeren en dames, amuseerden zich
met op kleine sleden den rijweg naar Antonsbad
-af te zeulen. Ze jubelden als kinderen, toen Mar
iene hen in haar met bont omzet, laken wandel
kostuum passeerde en aller groet met een vriende
lijk knikje beantwoordde.
In het badhotel gekomen, wendde zij haar schre
den naar nommer zestien, waar mevrouw van Leid
nitz logeerde, maar hoorde dat de dames uit
wandelen waren. Met een zucht van verlichting
overhandigde zij haar kaartjes en ging den weg
af naar de woning van hare schoonmoeder. Hier
"trad zij schielijk binnen, na even, zooals ze ge
woonlijk deed, aan de deur te hebben getikt,
maar bleef toen verrast staan. Tegenover hare
schoonmoeder, blijkbaar gezellig met haar pra
tende, zat mevrouw van Leidnitz.
Niet zonder eenige verlegenheid stak mevrouw
Dannz hare schoondochter de hand toe, en was
verbaasd deze- haar spijt te hooren betuigen, dat
zij mevrouw van Leidnitz niet thuis had getroffen.
kan de ernstigste gevolgen hebben. Als een
gevangene tijd heeft voor luiwammesen, gaat
hij moreel hard achteruit; hij gaat op kwade
dingen zitten broeden en als hij moet werken,
krijgt hij 't gevoel, dat hij maar wat wordt
:ig gehouden. Daarom is 't onschuldig
schijnende erwtenlezen zoo gevaarlijk. Dat
is geen werk voor volwassenen 1"
„De opvoeding in de gevangenis, plus de
reclasseering die al gedurende den straftijd
moet beginnen ziedaar het sterkste wapen
tegen de recidive. Ik verzeker U, een groot
aantal zou zich schamen, bij ons terug te
komen; tenzy dan als bezoeker op kantoor
om te vertellen, hoe het hun gegaan is. Hier,
een portefeuille vol brieven van oud-gevan
genen, allemaal dankbaar voor den nieuwen
ruggesteun, dien ze bij ons gekregen hebben."
We keken de collectie even door, vele merk
waardige getuigenissen, en men kan zich
voorstellen, dat de heer Overduin er trotsch
op is.
Oud maar „modeV'.
„De Strafgevangenis en het Huis van Be
waring voor Europeanen te Semarang zijn
een uitgestrekt complex gebouwen, voor een
deel van vrij ouden datum, zoodat zij nöch
in vorm, nöch in inrichting aan alle eischen
eener moderne strafinrichting voldoen. Doch
door doelmatige veranderingen is men lang
zamerhand gekomen tot een modern systeem,
zoodat men het, ik geloof niet ten onrechte,
töch vaak een modelinrichtinghoortnoemen."
,In principe hebben wij het Auburnsche
stelsel, maar dan niet zoo ver doorgevoerd,
en voor Indiö toepasselijk gemaakt. De
klassenindeeling is progressief. In de eerste
komen de tot levenslang veroordeelden en
verder degenen, die onhandelbaar zijn of
gevaar opleveren voor de veiligheid van het
personeel of van hun medegevangenen. Zij
worden van alle anderen afgezonderd ge
houden."
„Tot de tweede klasse behooren alle gevan
genen, die meer dan één jaar hebben gekregen,
tot de derde de tweede-klassers, die zich ge
durende twaalf maanden-aan-één voorbeeldig
hebben gedragen. Terugplaatsing blijft alt'ijd
mogelijk. Een derde klasser kan, wanneer hij
3li, tevens minstens 3 jaar van zijn straf heeft
uitgezeten, worden voorgedragen voor voor
waardelijke invrijheidstelling. Tot de vierde
klasse ten slotte, behooren alle gedetineerden,
die één jaar of korter blijven."
Set dagelij ksch werk.
„Het voornaamste werk, dat de gevangenen
te doen krijgen, is kleermaken, voornamelijk
uniformen voor leger en politie. Dat heb ik
altijd jammer gevonden. Wat heeft een man
er aan, als hij een jaar lang niets als broeken
heeft zitten maken, alsmaar hetzelfde model
Mr. Hymans, het Hoofd van het gevangenis
wezen, heeft dit ook ingezien en in de nieuwe
gevangenis, op het oude vliegveld bij Ban
doeng, die waarschijnlijk over twee jaar ge
reed is, en die inderdaad in alle opzichten
„model" wordt, zal, naar thans in de bedoe
ling ligt, eeu moderne drukkerij worden ge
ïnstalleerd. Dan leert de gevangene tenminste
een vak, en voor de intellectueelen heb ik
ook meer passend werk. Wij krijgen immers
ook nog al eens advocaten, officieren, be
stuursambtenaren en dergelyken: een pracht-
bezet'ting voor de correctiekamer!"
„Wat ik kan, doe ik nu, in Semarang, óók
al. Vertaalwerk voeren wy uit, onlangs nog
Een vluchtig blosje verscheen op Selma's gelaat
en haar mooie, vermoeid starende oogen begonnen
even te tintelen. Daarop betuigde zij weerkeerig
haar spijt dat bezoek gemist te hebben. En sprak
nog een korte poos over het een en ander, doch
nu stond mevrouw van Leidnitz op om heen te
gaan. Mariene volgde 'haar voorbeeld.
„Ik ga met u mee, mevrouw. Wij gaan denzelfden
weg. Goedendag, moedertje!"
't Kostte haar blijkbaar moeite, maar ze wilde
haar rol trouw blijven en aan alle menschen too-
nen, dat de aanwezigheid van die vrouw haar
volstrekt niet verontrustte. In alle eensgezindheid
en druk in gesprek gingen de twee jonge vrouwen
dan ook samen haars weegs. Marlene's gelaat had
daarbij wel is waar de uitdrukking van een marte
lares. Bij het Badhotel gekomen, bleef zij even
staan en kon 't tot haar eigen groote verwondering
over haar hart verkrijgen mevrouw van Leidnitz
en juffrouw Kreisler op een kopje thee te ver
zoeken.
„Liefst maar terstond vandaag als ge kunt
en wilt. Ja? Dafs best! Ik wacht u dan tegen vijf
uur. O, zijt gij daar, Erik?" riep ze haar man
toe, die juist de vestibule uitkwam, maar verbaasd
boven op de stoep bleef staan en op de dames
neerkeek.
Mariene schudde mevrouw van Leidnitz de hand
en deze ging Erik vervolgens met een lichten
groet voorbij.
Een oogenblik later wandelde Mariene met haar
man naar hun villa.
„Ik ben bij mama geweest," begon zij, „en ont
moette daar die die mevrouw van Leidnitz
„Zoo?"
Daar hij verder niets zeide, zweeg zij ook, min
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Dank zij Rinso, het moderne
zeeppoeder, zijn waschdag en een
goede luim thans zeer goed ver-
eenigbaar. Het krachtige en toch
zoo zachte Rinso sopje maakt al
het vuil los a!s U het waschgoed
een paar uur erin laat weeken. Dan
een half uurtje koken en terdege
spoelen. Zonder moeite is de wasch
dan klaar. Koop nog heden een pak.
EEN PRODUCT DER
SUNUOHT ZEEP FABRIEKEN
een Engelschen catalogus van een automo-
bielmaatschappijverder copieeren en ver
menigvuldigen van stukken. We hebben ook
al eens 50 muziekpartituren geleverd aan
een zangvereeniging. Maar we gaan niet
onder de markt, en 't is een extra verdienste
voor het Gouvernement; de gevangene krijgt
hoogstens 0,30 per dag. Maquettes hebben
we ook al gemaakt, ze zijn nu voor de Java
Motor Club met een bezig, voor de Jaarbeurs
te Bandoeng. Die levert 1000,— op. Trou
wens, op ieder gebied haast, heb ik altijd
wel een halven of heelen vakman onder m'n
gasten. Wanneer ze in Semarang ergens
heelemaal geen raad meer mee weten, bellen
ze ons op. Verleden jaar was de oliedruk
inrichting, waardoor de operatietafel in het
ziekenhuis versteld wordt, defect. Niemand
wist er weg mee; tot ze mij opbelden en
ja, een gedetineerde machinist had het zaakje
in een paar uur voor elkaar. Ik ben over
tuigd, dat die achtermiddag, toen de man
merkte, dat hij nog tot nuttig werk in staat
was, van grooten invloed voor z'n verdere
leven is geweest."
„Er is altijd werk genoeg. Electrisch licht
is in de heele inrichting, een paar jaar ge
leden, door eenige gevangenen aangelegd.
Moet er iets geverfd, gewit, hersteld worden,
mannetjes genoeg. En keurig, dat ze werken
Schoonmaken, eten koken, door gevangenen.
We werken veel met corveeërs, dat hoort
bij het systeem van dwangopvoeding en.
spaart veel personeel
Indeeling in blokken.
„De gevangenis bestaat uit een aantal vrij
staande gebouwen, z g. blokken. Een blok is
een verzameling kamers, met waschgelegen-
heden, privaten, om een tuin gebouwd en om
of meer boos. Zij stonden nu in d^e gang van hun
huis en de dokter hielp zijn vrouw met haar jacket
uit te doen. Haar wangen gloeiden en zenuwachtig
trok ze met de handen aan haar voile.
„Ik kan begrijpen, dat ge haar gezelschap niet
goed kondt afslaan," zeide hij eindelijk,, terwijl
hij zijn overjas aan den kleerenstandaard hing.
„Daarvan was geen kwestie," hernam zij. „Ik
had haar gevraagd of we samen naar huis zouden
gaan."
„Dat verwondert mij, Mariene, 't Is anders je
gewoonte niet, dadelijk zoo intiem te worden.
En in dit geval zou ik wenschen, dat ge daarvan
niet afweekt,"
Mariene hing haar bonten muts niet zonder eenig
vertoon aan den metalen pin. Met inspanning van
alle krachten had ze in zijn en haar eigen belang
hare antipathie tegen dat mensch tot zwijgen
gebracht en nu kreeg ze nog knorren toe.
,,'t Spijt mij, Erik," zeide zij haastig, „maar ik
moet eerlijk zeggen, die vrouw interesseert mij.
Ik heb haar zelfs van middag op thee verzocht
juffrouw Kreisler moest ik uit oude betrekking
toch ook eens vragen en toen kon ik haar mevrouw
toch niet goed thuis laten. Gaat ge nu mee
naar de kinderkamer?"
In ééne verbazing volgde hij haar.
Wat beteekende dit nu weer? Hij had zijn goede
redenen, waarom hij die vrouw niet bij zich aan
huis wilde zien. Mariene moest dit begrijpen,
moest dit gevoelen en hield zich nu alsof ze
niets van het voorgevallene wist. Hij begreep
haar niet en was te eenvoudig van aard, om tot
besef te komen, dat zijn vrouw door jaloezie werd
gedreven en deze zich op zóó'n manier kon open
baren.
het geheel een muur, zoodat men, na sluiting
der blokdeuren, er omheen afgesloten wegen
krijgt. Alle blokken samen zijn omringd door
een hoogen muur. Tussclïen de blokmuren
en den ringmuur bevindt zich de militaire
wacht.
Voor het algemeen onderhoud is in ieder
blok aangewezen een „voorman"-gevangene,
dien de blokgenooten, (ongeveer 40 man tel
kens), onder mijn nadere goedkeuring, uit
hun midden kiezen. De voormannen, die per
dag twee uur minder werken, komen iederen
morgen „op het rapport", waarbij zij gelegen
heid hebben, klachten over te brengen. Als ik
verder b.v. merk, dat in een bepaald blok de
stemming niet 18 karaats is, laat ik den voor
man komen... vaak helpt het. De voorman
wijdt den nieuwen gevangene in de gewoon
ten van het huis in, vertelt hem, wat hij moet
doen en wat hij tot eiken prjjs heeft té laten,
enz. De menschen wyzen zelf hun voorman
aan; ze kunnen dus nooit zeggen, dat hij een
verrader is; integendeel, als regel wordt hij
de vertrouwensmanAls er wat te rapportee
ren valt, doet de opzichter dit.
In de keuken, ziekenzaal, bibliotheek,(bijna
4000 deelen in vier talen) overal, waar het
wenscbelijkt. blijkt, is een voorman met het
toezicht belast. Dan is er een voorman-scha
ker, een voorman-dammer, zelfs een muziek-
voorman. Ja, we hebben een eigen orkest en
een zangkoor. Op gezette tijden worden in
het kelklokaal avonden georganiseerd, mu
ziek, zang, voordracht, lichtbeelden, e. d. Hier
hebt u een programma:
UITVOERING OP 28 JUNI 1924.
1. Potpourri Carmen Bizet
Orkest
2. De wereldstad Parijs
Hoofdschuddend trad hij achter haar de kinder
kamer binnen, waar de kleintjes juist voor hun
middagwandeling werden aangekleed. Mariene had
het jongste al op den arm en smoorde 't bijna
onder haar kussen.
Na tafel, toen Erik, in Marlenes boudoir zijn
koffie dronk en hij haar afgemat op de chaise-
longue zag liggen, ging hij naast haar zitten en
vroeg teer:
„Muis, zeg toch eens, wat scheelt je? Hindert
je iets? Heb ik je in het een of ander opzicht
gekrenkt? Och, soms doet men zoo iets, zonder
't zelf te weten. Men heeft dikwijls zooveel aan
het hoofd en schiet dan wel eens te kort
„Och, Erik, hoe komt ge daaraan!" antwoordde
zij, een oud in kalfsleer gebonden boek opnemend,
waarin ze had gelezen.
„Ik weet niet ge zijt zoo veranderd Of
ge zijt ziek of ge hebt iets dat je bezwaart. Zeg,
hebt ge soms heimwee? Zoudt ge eens naar Witten
willen gaan?"
„Als gij dat noodig vindt," zeide zij na een
korte pauze op gesmoorden toon en voor zich
uitziende.
„Ik vindt 't alleen noodig, als gij 't verlangt."
„Dat doe ik niet voorloopig."
„Wees dan ook niet zoo wonderlijk!" merkte
hij wrevelig aan.
„Ik zal mijn best doen," antwoordde zij koel,
terwijl zij haar boek opnam en deed alsof ze ging
lezen.
„Wat leest ge daar?"
„Moeder's dagboek."
„Dan zal 't dat zijn wat je zoo gemelijk stemt/"
Wordt vervolgd.)
