:fs
van
LE
en
NIGROIDS
)oo.~
EERSTE BLAD
zeep.
igoed
zeep.
onder
wame
adium
orgen
ïld is.
doel,
laakt
/asch-
pijn. Is
lat de
)orgd
ZATERDAG
4 JUNI 1927
30 ets. per doosje
DOOF?
Gehoorapparaten Centrale
H. C. SCHOONENBERG
GELDERSCHEKADE 20 ROTTERDAM
Overzeesche Onderdanen luisteren.
DOKTER DANNZ EN ZIJN VROUW.
i r Am artfllWïfc
Prijs per kwartaal. f i,
Losse nummersf 0,07'
Aëvertsntiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meerf 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
9' JAARGANG - N°. 60
Wegens invallende Pinkster
dagen verschijnt ons blad
a.s. Woensdag NIET.
Sioo-D
Pinksteren.
't Is een traditie, dat de krant op de hooge
christelijke feestdagen een speciaal artikel
wijdt aan de gebeurtenis, die dan herdacht
wordt. Die traditie, zoo verklaarde onlangs
een bekend satyricus, is een holle phrase
geworden; vergeljjk, zoo zei by, het eene
artikel met dat van een jaar, twee of meer
dere iaren terug, en 't komt, zooals ge zult
zien, allemaal op hetzelfde neer.
Natuurlyk, zoo zouden we willen antwoor
den, want 't is tenslotte toch ook hetzelfde
feit, dat we telken jare opnieuw herdenken
en ook de leeringen van het feit verande
ren niet. Als de gebeurtenis een zeer bij
zondere was en groote lessen inhoudt voor
het leven, is het dan niet goed om ten
minste één dag in het jaar zoo iets te her
denken Als we den sterfdag van een vader
of moeder memoreeren, worden we dan weer
niet herinnerd aan de liefde, die zij ons be
toonden en de offers, die ze ons brachten?
Zal de gedachte daaraan ons niet sterken
in ons pogen om het goede te blijven be
trachten en ons hun zorgen waardig te too-
nen?
Zoo zjjn de groote christelijke feestdagen
ook geschikt en bestemd om onze godsdien
stige gevoelens levendig te houden, opdat
in dankbare herinnering aan hetgeen
Christus voor de menschheid gedaan heeft,
sterken mogen in den levensstrijd en
nader komen tot het doel van ons bestaan.
Is het misschien, omdat ze niet graag
aan hun geestelijke plichten herinnerd wor
den, dat de materialisten onzer dagen het
liefst maar niet gesproken hooren of geschre-
ven zien over de bedoelde herdenkingsfees
ten? Toch, aan die herinnering is niet te
ontkomen. Alles, heel de Schepping werkt
mee, om de beteekenis van Kerstmis, Paschen
en Pinksteren tot de menschheid te doen
doordringen.
Als het barre winter is om ons en don
kerte de dagen drukt, moeten we dan niet
denken aan den dood, den geestelijken dood
vooral, die onze ziel gevangen houdt en als
"t ware geen hoop meer laat? En blikken
we dan niet onwillekeurig terug naar het
tijdstip in de geschiedenis, waarin de mensch
heid gevangen zat in het kwade, maar een
lichtende ster de somberte doorstraalde om
de plaats te wijzen, waar de Hoop der wereld
geboren was? Dat is Kerstmis!
Eq in het voorjaar, als een steeds krach
tiger' wordende zon de grijze winternevelen
verdrijft en nieuw leven aan den aardbodem
Bchenkt, gaan onze gedachten dan niet uit
naar het geopende graf in Jerusalem, waar
engelen verkonden, dat Hij herrezen was,
die door Zijn offer ons vrijmaakte, herrezen
om daarmee te triomfeeren over de duistere
machten, die ons in ketens geklonken had
den Dat is Paschen.
En thans vieren we Pinksteren, herdenken
we den dag, dat God Zijne volgelingen met
zijn'Geest bezielde, opdat zij de kracht zou
den hebben om hun bevrijde zielen ook vrij
te houden en door het brengen van de waar
heid aan hunne medemenschen, dezen aan
de verlossing deelachtig te doen worden.
Roept niet de stem des Heeren heel de
natuur ons weer niet op voor de taak, die
Christus op de schouders Zijner apostelen
legde? Alles leeft alles werkt in de natuur;
wat nietswaardig leek ontwikkelt zich en
maakt zich op tot den schoonen bloei, als
de bekroning van een werkzaam leven.
„Gaat en verkondigt het woord des Heeren"
was op Pinksteren de last, dien God aan de
Apostelen gaf nadat Hij ze met den Geest
bezield had. Ook ons wordt den Geest Gods
niet onthouden, want dagelijks worden we
met Goddelijke genade begiftigd Ook wij
worden tot werken aangemaand. Wel kunnen
we niet allen apostelen zyn, in den zin, als
de eerste discipelen van Christus dat waren,
maar wèl kunnen we door onzen handel en
wandel toonen, dat we kinderen God's willen
zijn en door ons voorbeeld bewijzen, dat
deugd en oprechtheid ons gelukkig bewaren
in de genade der Verlossing, waardoor ons
leven zich ontwikkelt tot den bloei van
latere hemelsche zaligheid.
Werkt, zoo lang het dag is. Dat behoeft
geen zwoegen te zijn, maar wel een voort
durende vervulling van al onze plichten van
staat, die vele zyn en velerlei.
Het is niet moeilijk om apostel te wezen
en het leven behoeft geen doode letter te
zijn voor degenen, die er waarlijk naar stre
ven hun christelijke plichten te vervullen.
Hoogste christenplicht immers blijft het
nakomen van de plichten van staat. De taak,
die we op ons genomen hebben, moeten we
goed en gerechtvaardigd volbrengen, ook onze
maatschappelijke taak.
Onze dagelijksche arbeid kan een gebed
op zich zelve zijn, als we er in dien arbeid
naar streven ons nuttig te maken voor onze
naasten.
Arbeidt met vlijt en vertrouwen, want al
zijn onze krachten zwak, dan zal God ons,
indien we het goede willen, sterken met
Zy'ne genade, gelijk Hij eens de arme en
onwetende visschers vervuld heeft met de
kracht om de wereld te veroveren voor hun
goddelijken meester.
er zyn, zoo ging vriend Nurks verder, is de
lucht zwaar bewolkt, en zoo lang je schoon
moeder over den vloer is, is het gewoonlijk
ook zéér betrokken aan den huwelijkshemel.
In ieder geval, mochten we in de boosheid
op de schoonmoeders al weinig redelijks
zien, het bezwaar tegen het lang vertoeven
der IJsheiligen is zeer zeker gegrond. Tot
op het einde van Mei was de kachel ons
welkom en op Hemelvaartsdag zetten we de
kraag hóóg öp op onze winterjassen. Nu
Juni haar intrede deed hebben de IJsheiligen
zich blijkbaar door Regenheiligen laten ver
vangen en worden we dagelijks op stortbuien
getracteerd.
Besluiten we dit weerpraatje met onzen
lezers nog het beste toe te wenschen, wat
den zomer betreft en.een paar zonnige
Pinksterdagen.
Even mieserig als het weer, is vaak de
politiek. Hoewel de verkiezingen thans achter
den rug zijn, heeft de electorale strijd hier
en daar nog ongure naweeën gebracht; in
sommige processen door het betwisten der
juistheid van den uitslag, in andere doordat
gekozen candidaten hun woord niet nakwa
men. Bijzonder opmerkelijk is het geval in
Amsterdam, waar door de candidaten van
het „neutraal blok aller middenstanders'
mondeling en schriftelijk was verklaard, dat
een eventueele verkiezing hun plaats
zouden inruimen voor degene, die méér voor
keurstemmen hadden verkregen. Op grond
daarvan had een zittend lid, de heer Solkesz
moeten bedanken zyn zetel aan den heer
Bruinsma afstaan. De heer Solkesz echter
verkoos te blijven zitten, zelfs ten koste van
het verlies van zijn goeden naam; by brak
het gegeven woord.
Elk weldenkende moet zulke trouweloos
heid scherp laken en de afgevaardigden van
andere partyen moesten zulken collega met
een volstrekte negatie treffen.
In verkiezingsdagen doen alle candidaten
alsof ze door hun beschikbaarstelling een
offer brengen aan de gemeenschap, en wat
Ingezonden Mededeeling.
FEUILLETON.
voorzangers en redenaars
(Adv.)
Week-revue.
Binnenland.
Schoonmoeders zijn heusch zoo kwaad
niet, als de spraakmakende gemeente ge
woonlijk beweert en daarom vonden we de
opmerking, die we laatst hoorden, als zou
er veel overeenkomst zjjn tusschen IJsheili
gen en schoonmoeders, zeer ongepast. Let
er maar eens op, zoo werd ons gezegd,
ze op visite komen hier werden zoowel
IJsheiligen als schoonmoeders bedoeld dan
hoop je altyd, dat ze den volgenden dag ver
dwenen zijn, maar telkens opnieuw wordt
men teleurgesteld. Zoo lang de IJsheiligen
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Grooter winst
door bijvoeging
1-2 ons B.V.M.
p. dag. p. varken
bij Vj gerst'/i maïs
Officieele Mestproef
ondet leiding van hel
Veevoederbureau
Geld. Overijl. Mij.
van Landbouw
De winst verkregen met 200 Kilo'
B. V. M. wa. f. 49.12 mtti dan met
200 Kilo Vischmeel en f. 81.- méér
dan van 'l gebruikelijke meelmengael.
dierlijk zuiver eiwit is
i B.V.M. 62.6°/0 en A.B.D. X. Vitaminen
Verteerbaar
in Vischmeel 43.6% (beval geen vitaminen)
B.V.M. is bovendien goedkooper.
Levering door Handelaar of Coöperatie.
Gehalte gegarandeerd onder A.H.V.
sommige bekwame mannen betreft is dat
ook inderdaad zoo, maar een groot deel hun
ner is tenslotte toch slechts er op uit om
door een verkiezing eigen y delheid te strelen.
Jaren geleden maakten we eens 'n vei-
kiezingsstryd mee in een Limburgsch dorpje.
Daar kwam op een avond een der candidaten
buurten bij den boer, waar we in pension
waren. Hy hing gemoedelijk over het ge
opende venster en vroeg den boer in zyn
sappig dialect, dat we helaas niet kunnen
naschrijven, zijn gunst bij de aanstaande
stemming, tegelijkertyd hem uitnoodigende
den avond in de staminet by X te komen
doorbrengen, waar een vat bier van hem lag.
Zulke toestanden kunnen natuurlijk alleen
in het „donkere zuiden" bestaan, zal hier
en daar worden opgemerkt. "Welnu, wy keu
ren die dingen ook niet goed, maar stellen
die Limburgsche openhartigheid dan toch
nog verre boven de huichelachtigheid van
hoofdstedelijke politiek!
'tls wel een heeriyke gedachte, dat het
niet alleen ons staatshoofd is, dat voor het
eerst door de radio haar stem tot haar onder
danen aan de tegenovergestelde zijde van de
aarde kon doen hooren, maar eveneens dat
zulks mogeiyk geworden is, dank zij de
energie en ondernemingsgeest van onze eigen
vaderlandsche industrie. Het moet een ont
roerend moment geweest zijn voor velen in
Iridië, toen daar voor het eerst in de geschie
denis de stem der leden van ons Koninkiyk
Huis vernomen werd.
En onwillekeurig moet bij hem de vraag
zijn opgekomen, waarom de trouwe onder
danen in dat groote Insulinde hun vorstinne
niet eens op Indischen bodem mogen ont
vangen en toejuichen. Misschien.... dat
prinses Juliana eens aan dat verlangen zal
voldoen
Eigen bodem, daar gaat toch niets boven.
Dat geldt zoowel den vaderlandschen, als
den ge westelijken en den gemeenteiy'ken
bodem. Vandaar dan ook de groote vreugde
der Voorburgers en Rijswijkers, toen ze
officieel vernamen, dat ze voorloopig van het
annexatie-spook verlost worden. Annexatie
heeft nog maar weinig gemeenten heil ge
bracht; belastingverhooging was een der
meest merkbare resultaten tot heden.
Begint men dat in te zien? Het lijkt zelfs,
of men thans op decentralisatie de aandacht
gaat vestigen. De gemeente Emmen, waar
het al lang financieel slecht gaat, wil men
zelfs gaanvierendeelen 1
Koningin en H K.H. Prinses Juliana naar
Eindhoven zouden komen, is aldaar, hoewel
dit bezoek geen officieel karakter zou dragen,
met groot enthousiasme ontvangen. Reeds
in den loop van den middag zag men hier
en daar de vlag uitsteken. Des avonds pryk-
ten de Philips' fabrieken en kantoorgebou
wen met een rijken vlaggentooi. Op den 60
meter hoogen betontoren van de Gloeilam
penfabriek wapperde het dundoek, door
schynwerpers verlicht, hetgeen by het in
treden van de duisternis een zeldzaam mooi
effect maakte.
De extra-trein, die het vorstelijk gezelschap
naar Eindhoven bracht, kwam hedenavond
te 21.28 uur aan. In verband met den wensch
van H.M. om in den trein te overnachten,
werden de hofrijtuigen op een rustig zijspoor
gereden.
Het gevolg van H.M. de Koningin bestond
uit de hofdame freule Bentinck, den kamer
heer en particulier-secretaris van de Koningin,
F. L. M. baron van Geen, den opperkamer
heer mr. dr. F. A. C. graaf Van Lynden van
Sandenburg en den ordonnans-officier jhr.
C. E. J. M. Verheyen.
pjjpDlfföj
smaakt als room
(Adv.)
Als de Landsvrouwe spreekt.
AMSTERDAM, 31 Mei. Het Persbureau
Vaz Dias meldt:
Het onverwachte bericht, dat H.M. de
W. HE1MBURG
VERTALING VAN HERMINA.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
29)
Mariene zou dien brief den vorigen dag met
andere oogen hebben gelezen; nu drukte zij hem
tegen den mond en hield hem een poosje in de
saamgeklemde handen, terwijl zij uit het raam
keek naar het fraaie herfstachtige landschap vol
kleuren cn tinten, waarover zich een fijne witte
nevel uitbreidde.
Nu las ze nog eens een gedeelte over: „Bij je
vader aan huis zijn allen gezond, zooals je stief
moeder, die gisterenavond met je kleine broertje
bier was, mij vertelde. Ze gaan eerstdaags naar
Bordeaux en tante van Horsten zal in dien tijd
voor de huishouding zorgen, 't Stemt mij altijd
opnieuw treurig, Mariene, ais ik bedenk, hoe je
lieve moeder altoos verlangd heeft eens zoo'n
reis te doen en hoe die wensch nooit vervuld is
geworden. Onlangs kreeg ik haar dagboek in
handen, cat ik nu eigenlijk aan jou moest geven,
omdat ge nu toch ook getrouwd zijt. Wilt ge 't
nebben? Maar ik vrees, dat 't je ook somber zal
vvhl5?-' ze was 200 verbitterd geworden!
ppnc h r nog wat met te ,ezen- SchrÜf miJ
hu i r gaat Ik zou °P je trouwdag graag
°'J Je zijn geweest, maar kan mijn schoondochter
nu niet veriaten; al behoeft de wieg nog niet juist
opgemaakt te worden, kan ik haar in velerlei i
opzichten raden en helpen. Ik verheug mij dagelijks 1
in het geluk van mijn kinderen. Katie kan zich
zoo best schikken in ons ouderwetsch leventje.
Allen ziin doodelijk van haar. Ik vrees, dat Jochem
Tutebusch je ontrouw wordt, Mariene."
De jonge vrouw kinkte toestemmend. De oude
Jochem ja, die had ook geholpen met alles
geheim te houden. Ze hadden allemaal geholpen.
En waarom? Ais alles waar was wat Erik vertelde
en natuurlijk was 't zóó! waarom hadden
allen die geschiedenis dan zoo zorgvuldig voor
haar verborgen?
Ze begreep nu veel: tante's hoofdpijn op dien
dag, Erik's gedruktheid, Jochem's agitatie alles
kwam haar weer in de gedachte. En die wonderlijke
manier, waarop Erik den vorigen avond had ge
sproken! 't Was een heele roman, dien hij beleefd
had. en die hem ook nu nog né aan het hart
scheen te gaan.
De mannen zijn toch wel erg gevoelig voor
vrouwelijke belangstelling en liefde dit denk
beeld drong zich nu weer aan haar op. Maar ze
maakte zich niet angstig: Erik's liefde voor haar
was groot en sterk! Ze vertrouwde hem. Zulk
een twijfel mocht voor haar niet bestaan! Neen,
nooit!
Den vorigen avond, toen hij bij haar kwam, had
zij gedaan alsof ze sliep; ze had toen onmogelijk
meer met hem kunnen praten. Maar van morgen
had hij haar wakker gekust en haar ernstig en lang
in de oogen gezien. En toen had ze tegen hem
gelachen.
„Ik ben niets op haar gesteld, schatje," had hij
gezegd, „ik zal haar maar expediëeren. Vindt ge
ook niet?"
„Zijt ge bang voor haar?" had zij op haar beurt
vroolijk gevraagd.
En toen had hij haar gezoend. Neen, neen, ze
kon gerust zijn, geen wolkje stond er aan den
hemel van haar echtelijk geluk I
Een tikje aan de deur deed haar uit hare over
peinzingen opschrikken. Het kamermeisje diende
juffrouw Kreisler aan.
„Zeg, dat ik verhinderd ben om die dame af
te wachten," antwoordde Mariene.
Dat ontbrak er nog aan! dacht zij, toen de
meid weg was. Ze schoof een stoei voor de schrijf
tafel om den brief aan .mevrouw Zehmen af te
maken, dien ze den vorigen dag was begonnen.
Een paar'minuten later trad het kamermeisje
opnieuw binnen. Juffrouw Kreisler had maar even
willen vragen of 't mevrouw Dannz gelegen kwam,
dat mevrouw van Leidnitz haar een bezoek bracht.
Mariene legde de pen neer en keerde het hoofd
om. Ai het bloed was haar naar het aangezicht
gestegen. Het meisje, dat hare meesteres nooit
zóó gezien had, vreesde haar in een gewichtige
bezigheid gestoord te hebben.
„Zal ik die dame zeggen, dat ik wel antwoord
zal brengen?" vroeg zij als om zich te veront
schuldigen.
Mariene dwong zich reeds tot kalmte. „Com
pliment aan de dames en dat haar bezoek mij
wélkom zal zijn, wanneer ze maar willen, maar dat
ik vandaag verhinderd ben haar af te wachten
Vandaag niet!"
Toen het meisje het vertrek had verlaten, bleef
Mariene een poos onbeweeglijk zitten. Maar daarop
schudde zij het hoofd en nam de pen weer ter hand
„En stuur mij moeder's dagboek maar," schreef
Om halftwaalf 's avonds maakte de heer
A. F. Philips, directeur der N.V. Philips'
Gloeilampenfabrieken, zijn opwachting by
H.M. de Koningin. Hierna begaven de hooge
bezoekers zich per auto naar het Philips'
laboratorium, waar de Philips' kortegolfzen-
der is opgesteld. Te vyf minuten na mid
dernacht arriveerden de auto's daar. De
heeren dr. Holst, directeur der laboratoria,
dr. Balth. van der Pol Jr., leider van het
radio-onderzoek, J. J. Numans, constructeur
van den zender en ir. Verff, de technische
leider van de uitzendingen naar Indië, werden
aan H.M. voorgesteld.
Toen het gezelschap het laboratorium bin
nentrad, speelde de Philips' Harmonie het
.Wilhelmus", hetgeen, daar de zender reeds
was ingesteld, voor de luisteraars in West-
Indië de komst van de Koningin aankondigde.
Rede van II. M. de Koningin.
H. M. richtte zich vervolgens met de vol
gende woorden tot Nederlandsch West-Indië:
„Suriname en Curasao,
Het is mij een groote vreugde, dat Neder
landsch vernuft met het doorzettingsvermo
gen, waarom ons volk van ouds bekend is,
op zoo schitterende wy ze de laatste moeiiyk-
heden heeft overwonnen en voor de mensche-
zij. „Ze heeft dat alles toch voor mij opgeteekend
en gewenscht, dat ik 't lezen zou. Misschien kan
ik daaruit ook Ieeren, want ik geloof, lieve tante,
dat ik een heel onverstandige vrouw ben. Soms
heb ik allerlei angsten en inbeeldingen, terwijl alies
toch zoo meevalt.
Onze geneeskundige inrichting gaat goed vooruit
Erik heeft ook weer nieuwe en doelmatige ver
anderingen aangebracht. Sinds de jonge prins ver
leden jaar hier was, is 't voor zenuwlijders mode
geworden hier te Antonsbad een kuur te doen en
door mijn man behandeld te worden. Pas eens op,
tante 't zal niet lang duren of ik word profes
sorsvrouw. Erik heeft daarvan al iets hooren ver
luiden. Nu heb ik niet het echte hoogmoeds-
knobbeltje? Mijn oude schoonmoeder, tot wie ik
gisteren ook op deze zelfde manier praatte, zeide
glimlachend! „Hoogmoed komt voor den val!"
Maar maak u niet bezorgd tante, ik voel mij
zoo klein en nietig, altijd angstig en bezorgd dat
mijn geluk mij zal ontglippen!
Gisteren arriveerde onze honderdste badgast in
dit seizoen. En weet u, tante, wie die honderdste is?
Ge kent haar ook, hoewel eigenlijk niet meer
dan ik. Herinnert ge u nog den dag, toen ik Erik
voor de eerste maal bij den molen in het dal heb
gezien? Toen heette zij Seima Brandt en duwde
den rolstoel van zijne moeder voort. Wij kwamen
toen even samen iri gesprek. Nu heet zij mevrouw
van Leidnitz en wil hier de kuur ko'men doen.
Erik heeft mij verteld, dat die Seima eens vreeselijk
verliefd op hem is geweest, zelfs zóó, dat zij
Zeg toch eens, tante, waarom hebben alle men-
schen voor mij verzwegen, wat er is voorgevallen
op dien zelfden dag, toen onze verloving publiek
werd? Ik had toch, dunkt mij, de eerste moeten
zijn, die dat alles vernam. Nu kan ik wei begrijpen,
dat ge mij wildet ontzien, dat ge mij nog te jong
vondt om de schaduwzijden van het leven te leenen
kennen maar
Hoe wonderlijk worden de meisjes toch opge
voed I Onze ziel komt mij de vergelijking gaat
mank en is bovendien erg prozaïsch! als een
maag voor, die altijd met enkel melk en zoete
kostjes gevuld wordt, totdat ze op eens en geheel
onverwachts zuurkool of erwtensoep met spek te
verduwen krijgt. Natuurlijk heeft dit dan zijn g
varen!
Een vergelijking, een doktersvrouw waardig!
zult ge wei zeggen. Zoo gauw we elkander eens
spreken, moet ge mij dat heele voorval eens van
a tot z vertellen als ik 't ten minste dan nog
niet totaal vergeten ben.
En nog een nieuwtje, tante val maar niet
flauw van den schrik! Verbeeld u juffrouw
Kreisler dook ais nommer honderd en één en ge
zelschapsjuffrouw van die mevrouw van Leidnitz
hier op! Een wonderlijke toevalligheid, net als
in een roman, is niet? Ze is nog even geaffecteerd
en bedient zich van allerlei vreemde woorden om
de gewoonste dingen te zeggen.
Adieu, lieve tante., groet de uwen! Erik heeft
zijn spreekuur, de kinderen slapen. Steeds
Uwe MARLENE.
P. S. Is 't niet vreemd: toen ik van morgen
in uw brief las, dat vader en zijn vrouw op reis
zouden gaan, bekroop mij op eens een onuitspreke
lijk verlangen dit ook te kunnen doen met Erik,
ver weg van hier, eens een veertien dagen alleen
met hem te zijn. Maar dat's onmogelijk."
Wordt vervolgd.)
