Ter Doos van
stukken
mm
NIGROIDS
2 DUBBELE
««V
EERSTE BLAD
^\/aNAF 1 Juni a.s. zal in alle winkels de prijs
van Sunlight Zeep verlaagd worden tot 40 cents
per doos! Voorzeker een aangename tijding voor
de Hollandsche huisvrouwen, die bekend zijn met
de kwaliteit van Sunlight Zeep.
Want de kwaliteit blijft even voortreffelijk!
En dit is voor de verstandige huisvrouw toch
steeds de hoofdzaak, vooral waar het de be
handeling van haar waschgoed betreft Daarom
gebruikt zij Sunlight Zeep. Want zij weef. dat
Sunlight Zeep uiterst zuinig in het gebruik is en
een heerlijk vet sop geeft dat snel reinigt, zonder
het waschgoed ook maar eenigszins aan te tasten.
Wat is dan de reden van de snelle werking
van het Sunlight sop? Duizenden huisvrouwen
weten het, n.l. de absolute zuiverheid dezer zeep.
Zij weten ook, dat de duur van haar waschgoed
afhangt van de zuiverheid der gebruikte zeep.
De bereiding van Sunlight Zeep staat onder
voortdurende dagelijksche controle van bekwame
scheikundigen, die het zeepproces in elk stadium
nauwkeurig nagaan en' beproeven. Zij zorgen
dat Sunlight Zeep de beste zeep ter wereld is.
Al deze proeven hebben slechts één doel,
de zuiverste zeep te fabriceeren, welke gemaakt
kan worden. Voor de behandeling van Uw wasch
goed zal deze dan ook de gemakkelijkste zijn, Is
er een betere waarborg denkbaar? Vandaar dat de
zuiverheid van elk stuk ten volle gewaarborgd
kan worden door een garantie van f 10.000.-
l&zhr-v;
ZATERDAG
4 JUNI 1927
DOKTER DANNZ EN ZIJN VROUW.
ONZE EILANDEN VAN WOENSDAG 1 JUNI 1927.
SUNLIGHT ZEEP
n,,;
,i.
■a-A
■40ets per Doos van
2 dubbele stukken
(lOcentper enkel tablet)
Sunlight Zeep heeft den grootsten verkoop ter
wereld. Is dit niet een treffend bewijs, dat het ook de
beste zeep ter wereld moet zijnf De eenige reden,
waarom al die duizenden huisvrouwen meer Sunlight
Zeep gebruiken, dan welke andere zeep ook, is, dat zij
door hare ervaring weten, dat Sunlight Zeep voor
haar waschgoed het beste is.
De Sunlight coupons blijven als steeds geldig
voor de verkrijging van onze waardevolle geschenken!
r-
tv*
40etsper Doos van
2 dubbele stukken
{10 cent per enkel tablet)
DE lever's zeepmaatschappij vlaardïngen
53M-D
Prijs per kwartaal. f
Losss Rummersf 0,07"
AiJvertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meerf 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanyragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel meer 15 cent.
Wegens invallende Pinkster
dagen verschijnt ons blad
a.s. Woensdag NIET.
Pinksteren.
't Is een traditie, dat de krant op de hooge
christelijke feestdagen een speciaal artikel
wijdt aan de gebeurtenis, die dan herdacht
wordt. Die traditie, zoo verklaarde onlangs
een bekend satyricus, is een holle phrase
geworden; vergelijk, zoo zei hy, het eene
artikel met dat van een jaar, twee of meer
dere jaren terug, en 't komt, zooals ge zult
zien, allemaal op hetzelfde neer.
Natuurlijk, zoo zouden we willen antwoor
den, want 't is tenslotte toch ook hetzelfde
feit, dat we telken jare opnieuw herdenken
en ook de leeringen van het feit verande
ren niet. Als de gebeurtenis een zeer bij
zondere was en groote lessen inhoudt voor
het leven, is het dan niet goed om ten
minste één dag in het jaar zoo iets te her
denken Als we den sterfdag van een vader
of moeder memoreeren, worden we dan weer
niet herinnerd aan de liefde, die zjj ons be
toonden en de offers, die ze ons brachten?
Zal de gedachte daaraan ons niet sterken
in ons pogen om het goede te blijven be
trachten en ons hun zorgen waardig te too-
nen?
Zoo zijn de groote christelijke feestdagen
ook geschikt en bestemd om onze godsdien
stige gevoelens levendig te houden, opdat
we in dankbare herinnering aan hetgeen
Christus voor de menschheid gedaan heeft,
ons sterken mogen in den levensstrijd en.
nader komen tot het doel van ons bestaan.
Is het misschien, omdat ze niet graag
aan hun geestelijke plichten herinnerd wor
den, dat de materialisten onzer dagen het
liefst maar niet gesproken hooren of geschre
ven zien over de bedoelde herdenkingsfees
ten? Toch, aan die herinnering is niet te
ontkomen. Alles, heel de Schepping werkt
mee, om de beteekenis van Kerstmis,Paschen
en Pinksteren tot de menschheid te doen
doordringen.
Als het barre winter is om ons en don
kerte de dagen drukt, moeten we dan niet
denken aan den dood, den geestelijken dood
vooral, die onze ziel gevangen houdt en als
't ware geen hoop meer laat? Eu blikken
we dan niet onwillekeurig terug naar het
tijdstip in de geschiedenis, waarin de mensch
heid gevangen zat in het kwade, maar een'
lichtende ster de somberte doorstraalde om
de plaats te wijzen, waar de Hoop der wereld
geboren was? Dat is Kerstmis 1
En in het voorjaar, als een steeds krach
tiger wordende zon de grijze winternevelen
verdrijft en nieuw leven aan den aardbodem
Bchenkt, gaan onze gedachten dan niet uit
naar het geopende graf in Jerusalem, waar
engelen verkonden, dat Hij herrezen was,
die door Zijn offer ons vrijmaakte, herrezen
om daarmee te triomfeeren over de duistere
machten, die ons in ketens geklonken had
den Dat is Paschen.
En thans vieren we Pinksteren, herdenken
we den dag, dat God Zijne volgelingen met
zijn Geest bezielde, opdat zij de kracht zou-
FEUILLETON.
w. HEIMBURG
VERTALING VAN HERM1NA.
Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
29)
Mariene zou dien brief den vorigen dag met
andere oogen hebben gelezen; nu drukte zij hem
tegen den mond en hield hem een poosje in de
saamgeklemde handen, terwijl zij uit het raam
keek naar het fraaie herfstachtige landschap vol
kleuren e.n tinten, waarover zich een fijne witte
nevel uitbreidde.
Nu las ze nog eens een gedeelte over: „Bij je
vader aan huis zijn allen gezond, zooals je stief
moeder, die gisterenavond met je kleine broertje
hier was, mij vertelde. Ze gaan eerstdaags naar
Bordeaux en tante van Horsten zal in dien tijd
voor de huishouding zorgen, 't Stemt mij altijd
opnieuw treurig, Mariene, als ik bedenk, hoe je
lieve moeder altoos verlangd heeft eens zoo'n
reis te doen en hoe die wensch nooit vervuld is
geworden. Onlangs kreeg ik haar dagboek in
handen, dat ik nu eigenlijk aan jou moest geven,
omdat ge nu toch ook getrouwd zijt. Wilt ge 't
Maar ik vrees, dat 't je ook somber zal
ze was 200 verbitterd geworden!
JJ'iey.er nog wat met 't te lezen. Schrijf mij
hil le 7iin J® gaai Ik Z0U °P trouwdaS gfaag
qij je zijn geweest, maar kan mijn schoondochter
den hebben om hun bevrijde zielen ook vrij
te houden en door het brengen van de waar
heid aan hunne medemenschen, dezen aan
de verlossing deelachtig te doen worden.
Roept niet de stem des Heeren heel de
natuur ons weer niet op voor de taak, die
Ghristus op de schouders Zijner apostelen
legde? Alles leeft alles werkt in de natuur;
wat nietswaardig leek ontwikkelt zich en
maakt zich op tot den schoonen bloei, als
de bekroning van een werkzaam leven.
„Gaat en verkondigt het woord des Heeren"
was op Pinksteren de last, dien God aan de
Apostelen gaf nadat Hij ze met den Geest
bezield had. Ook ons wordt den Geest Gods
niet onthouden, want dagelijks worden we
met Goddelijke genade begiftigd Ook wij
worden tot werken aangemaand. Wel kunnen
we niet allen apostelen zijn, in den zin, als
de eerste discipelen van Christus dat waren,
maar wèl kunnen we door onzen handel en
wandel toonen, dat we kinderen God's willen
zijn en door ons voorbeeld bewyzen, dat
deugd en oprechtheid ons gelukkig bewaren
in de genade der Verlossing, waardoor ons
leven zich ontwikkelt tot den bloei van een
latere hemelsche zaligheid.
Werkt, zoo lang het dag is. Dat behoeft
geen zwoegen te zijn, maar wel een voort
durende vervulling van al onze plichten van
staat, die veie zijn en velerlei.
Het is niet moeilyk om apostel te wezen
en het leven behoeft geen doode letter te
zijn voor degenen, die er waarlyk naar stre
ven hun christelijke plichten te vervullen.
Hoogste christenplicht immers blijft het
nakomen van de plichten van staat. De taak,
die we op ons genomen hebben, moeten we
goed en gerechtvaardigd volbrengen, ook onze
maatschappelijke taak.
Onze dagelijksche arbeid kan een gebed
op zich zelve zyn, als we er in dien arbeid
naar streven ons nuttig te maken voor onze
naasten.
Arbeidt met vlijt en vertrouwen, want al
zijn onze krachten zwak, dan zal God ons,
indien we het goede willen, sterken met
Zijne genade, gelijk Hij eens de arme en
onwetende visschers vervuld heeft met de
kracht om de wereld te veroveren voor hun
goddelijken meester.
(Adv.)
Week-revtte.
Binnenland.
Schoonmoeders zijn heusch zoo kwaad
niet, als de spraakmakende gemeente ge
woonlijk beweert en daarom vonden we de
opmerking, die we laatst hoorden, als zou
er veel overeenkomst zijn tusschen IJsheili-
gen en schoonmoeders, zeer ongepast. Let
er maar eens op, zoo werd ons gezegd, als
ze op visite komen hier werden zoowel
IJsbeiligen als schoonmoeders bedoeld dan
hoop je altijd, dat ze den volgenden dag ver
dwenen zijn, maar telkens opnieuw wordt
men teleurgesteld. Zoo lang de IJsheiligen
nu niet verlaten; al behoeft de wieg nog niet juist
opgemaakt te worden, kan ik haar in velerlei
opzichten raden en helpen. Ik verheug mij dagelijks
in het geluk van mijn kinderen. Katie kan zich
zoo best schikken in ons ouderwetsch leventje.
Allen zijn doodelijk van haar. Ik vrees, dat Jochem
Tutebusch je ontrouw wordt, Mariene."
De jonge vrouw kinkte toestemmend. De oude
Jochem ja, die had ook geholpen met alles
geheim te houden. Ze hadden allemaal geholpen.
En waarom? Als alles waar was wat Erik vertelde
en natuurlijk was 't zóó! waarom hadden
allen die geschiedenis dan zoo zorgvuldig voor
héér verborgen?
Ze begreep nu veel: tante's hoofdpijn op dien
dag, Erik's gedruktheid, Jochem's agitatie alles
kwam haar weer in de gedachte. En die wonderlijke
manier, waarop Erik den vorigen avond had ge
sproken! 't Was een heele roman, dien hij beleefd
had. en die hem ook nu nog né aan het hart.
scheen te gaan.
De mannen zijn toch wel erg gevoelig voor
vrouwelijke belangstelling en liefde dit denk
beeld drong zich nu weer aan haar op. Maar ze
maakte zich niet angstig: Erik's liefde voor haar
was groot en sterk! Ze vertrouwde hem. Zulk
een twijfel mocht voor haar niet bestaan! Neen,
nooit!
Den vorigen avond, toen hij bij haar kwam, had
zij gedaan alsof ze sliep-, ze had toen onmogelijk
meer met hem kunnen praten. Maar van morgen
had hij haar wakker gekust en haar ernstig en lang
in de oogen gezien. En toen had ze tegen hem
gelachen.
„Ik ben niets op haar gesteld, schatje," had hij
gezegd, „ik zal haar maar expediëeren. Vindt ge
i
