EUM
Kunsttan den - Gebitten
lick Quaker
ROL
Predikbeurten.
WOENSDAG
25 MEI 1927
le Veiling te Middelharnii
Pluimveehouders, Land- en Tuinbouwers!!
FL 3475,.
Fa, J. L
ROTTERDAM
lAIEl
- CHARM
IES
IANDER.L
essins f 1.65 - Vloerzeil, 200 c j|
c M. breed, extra zwaar f 2.1!
t dessins f 2.45
enz., 200 c.M. breed, f 3.9'
SOMMELSDIJK
DOKTER DANNZ EN ZIJN VROUW.
Meisjes
PUROL
(Adv.)
ïfer.
lonati in leven
pestuurder ge-
4 Mei mede-
der middelen
- beste manier
Dit schijnt te
|or den Woens-
d, in een wan-
I Canada.
I express nabij
Bblok gereden,
T)e locomotief
in een diepte
|nist en twee
en 25 passa
van wie er
Iiken.
linois meldt,
omgekomen
lkbreuk, die
en het land
Zondag 22 Mei 1927.
NEDERLANDSCH HERVORMDE KERK.
Middelharnis, vui. en 's av. ds. Den Oudsten,
Soiumelsdijk, 'sav. ds. Polhuijs.
Dirksland, vin. leeskerken nm. ds. den OudsteJ
Herkingen, vin. en 'sav. dhr. Van Ieperen.
Melissant, vm. ds. Baarslag.
Stellendam, vin. en 'sav. dhr. Bonman.
Goedereede, vm. ds. Bax.
Ouddorp, vm. leeskerk en nm. ds. v. d.Zt. 1
NieuweTonge, vm. leeskerk en nm. ds.BaarslaJ I
Oude Tonge. 'sav. ds. Bax.
Ooltgensplaat, vm. leeskerk en 's av. ds. Baarsh,
Langstraat, vm. en 'sav. dhr. Vetter.
Den Bommel, vm. ds. Van der Zee.
Stad aan't Haringvliet, vm. ds. Polhuijs en ni
leeskerk.
PROTESTANTENBOND.
Brielle, (Kerkstraat) 'sav. ds. Blokker uit Vla*
dingen.
GEREFORMEERDE KERK.
Middelharnis, vra. en 'sav. ds. Van Velzee.j
Stellendam, vin. en 'sav. ds. de Graaf.
Ouddorp, vm. en nm. ds. Dieuier.
Ooltgensplaat, vm. en 'sav. ds. De Lange. J
Den Bommel, vm. en 'sav. ds. Schaafsma. fl
Slad a. 't Haringvliet, vm. en 'sav. leeskeiB
GEREFORMEERDE GEMEENTEN.
Dirksland, vm. en 'sav. ds. De Blois.
Herkingen, vm. en 's av. leeskerk.
DOOPSGEZINDE KERK.
Ouddorp, vm. ds. Schopenhouwer.
Prijs per kwartaal. f l,—
Losse nummers. f 0,07"
Advertentiën v. 1—6 regels f. 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbieding»" en Dienstaanïrsgen
f i„Br plaatsing tot een maximum
TM 10 regels elke regel meer 15 eent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
9E JAARGANG. N°. 57
eigen Veiling zooveel als in Uw vermogen is. Een goed functii
brengt welvaart in een streek en opent de gelegenheid tot hi
de producten.
EIEREN niet voor veilingprijs aan de deur, doch laat ze afhalej
en door middel van onze Veiling verkoopen. Hoe grooter aa:|
rreerender prijzen.
gen wende men zich tot onzen Veilingmeester te zijnen kanton
i HET BESTUUR.
Ivan cuds bekende
teeken van harde
s toe te passen.
E!aïls5nk.U.il!?er"st me' 4 wielremmet
klok, K.M -teller, 4 schokbrekers, verstel
bare zittingen, automatische ruiten!
wisscher en spiegel. Vraagt inlichtingen
of demonstratie betreffende dez
wagen bij de agente:
00 - TEL. 3546 -;
f 0.50 en f 1.-
n \^inkeliers.
i druppels ter rege-
Iop, door H.H. Doc-
eslist onschadelijk
Alleen bij ons
erd.
e met talrijke af-
lidelijlke en vol-
in blanco ge-
et 25 cents insluiten
misleiding
Itelling.
aar U zeker van
en succesvol
Jen niet doormln-
laakopdclange
worden. Wij zijn
het soliedste
Booral op.
Rotterdam
jen of prijscourant.
Geheel pijnlooze speciaal Mediscbt'
behandeling. Betaling desgewenscht lra
12 maands termijnen ook voor Zieken-!
fondsleden. Inlichtingen kostelooil
BUREAU voor
Tandheelkundige
Middenstands-verzekering
Adm. G. DE WAARD,
Van Heusdestraat 13b, Rotterdac
aan lijn 5 en 15. Telefoon No. 30011
Geopend van 94 en 79 uur.
Agentschappen
Mej. J. KREUKNIET. Wolphaertsbod
181a, Cbarlois. b
G. KREUKNIET, Strijenschestraat 51
C. BRUSSAARD. Nassaulaan 20
beiden te Schiedam. i
A. C. RIETHOF, Dorpsstr. 39, Rhoonjj
De CesgrsSe Proeftuin!
voor
Goeree en Overfls&kel
te Mlddelhamts (T .aripewefl
IS Op elke" weekdag vonr Mansr.-tcf
'■enden GRATIS TOEGANKELIJK f
0- s^eweu^chl geeft de tuinman a'ij
lalicliticgen die mochten worden vtüf
jlNDBBRWfl BIJ PARIJS GELAND.
Een geestdriftige ontvangst.
PARIJS, 21 Mei. Lindbergh is heden
avond om 10,22 veilig op Le Bourget geland.
1 PARIJS, 21 Mei. Kapitein Lindbergh
Idie om 8.31 boven Cherbourg was gezien,
bdde om 10.22 op Le Bourget, onder too-
jelen van onbeschrijfelijk enthousiasme,
y daalde op ongeveer 100 Meter van het
atvorm, dat voor de landing was gereser-
ierd. Frisch als een hoen stapte Lindbergh
t de machine, na zijn wondervolle vlucht
n h(j werd onmiddellijk door een enorme
penigte naar de hoofdbureaux van de lucht
haven geleid. De menigte zong en juichte
waanzinnig. Men schat dat er meer dan
ju 000 menschen op Le Bourget aanwezig
'aren, terwijl er duizenden auto's langs de
gen geschaard stonden. Verbaasd keken
menschen, dat de vlieger slechts eenge-
-oon colbertje droeg.
Hy voltooide zyn toilet door een stroohoed
jp te zetten, en begon handen te geven. De
lenigte drong zoo wild naar hem toe, dat
jen sterke politiemacht te hulp moest komen
Jm te verhinderen, dat de vlieger na al de
fevaren op de reis te hebben doorstaan, door
.(Jn geestdriftige bewonderaars zou wprden
loodgedrukt.
Spoedig hadden officieele personen zich
van Lindbergh meester gemaakt. De Ameri-
jtaansche gezant die hem als eerste had willen
begroeten, had de grootste moeite om tot
oem door te dringen. De gezant zeide, dat
btf desnoods den geheelen nacht zou zijn
jebleven om de eerste te zijn, die Lindbergh
ïamens zijn landgenooten welkom heette,
i De eerste receptie hield de koene vlieger
in den versierden hangar. Vrienden drongen
[er op aan, dat hy zoo spoedig mogeiyk naar
het hotel gebracht zou worden om wat uit
[te rusten. De naam van het hotel wordt
(geheim gehouden, om Lindbergh een behoor-
fiyke nachtrust te verzekeren.
Lindbergh over zyn tocht.
Fokker heeft de meeste kans.
Als het eenigszins mogelijk is, zegt de
dieger, wil ik Holland bezoeken. „Ik heb
)as met m'n moeder getelefoneerd.
PARIJS, 22 Mei. Twee uur. Het Ame-
m'kaanscho gezantschapsgebouw is nog in
diepen rust. Tapy ten smoren de voetstappen.
J - Lindbergh slaapt als een kind, zegt de
[gezant.
Tweode communiquéi Hy is opgestaan;
Ihjj scheert zich.
Eindelijk komt de kampioen beneden, vol
komen uitgerust, blakende van gezondheid,
veel jonger dan ik my voorgesteld had. Iets
als een eerstejaars-student. Deze bovenmen-
scbeiyke held, de eenvoud zelve, is kenneiyk
verlegen om te antwoorden.
- U wilt natuurlijk weten, wat het ge
vaarlijkste moment van den overtocht is
geweest? Nu, dat was de aankomst hier en
de vreeseiyke kolking van het publiek. Van
den overtocht zelf was het traject New York
- New-Foundland het moeilijkst voor het
zware vliegtuig, en over een afstand van
'1.600 K.M. was het weer, door regen en
storm, veel slechter dan ik gedacht had. Van
vlak boven de zee steeg ik tot 3.000 M.
hoogte, maar zonder goed weer te vinden.
- Wanneer hadt ge honger en wanneer
hadt ge slaap?
FEUILLETON.
Leest Onze Eilanden
W. HEIMBURG
VERTALING VAN HERM1NA.
fGeautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
I 26,
„Mariene, mijn lieve kind, Mariene!"
Dat van ouds bekende zangerige orgaan deed
haar verschrikt stilstaan en omkijken. Was 't
mogelijk? Een kleine, ronde, in het zwart
gekleede gestalte kwam waggelend en met uit
gebreide armen op haar toe.
„Ge kent mij immers nog, mijn liefste,, mijn
beste? Ge kunt niet gelooven, hoe blij ik was,
toen Ik hier hoorde dat gij de vrouw van Dr. Dannz
waart."
Mariene voelde zich eensklaps omstrengeld en
moest zich een menigte zoenen laten welgevallen.
„Mijn hemel, juffrouw Kreisler," zeide zij adem-
i 'oos, zich met geweld losrukkend, „hoe komt u
hier?"
Zij draaide het electrische licht op, zoodat de
I Kezellig ingerichte vestibule in een zachte schenle-
«ng werd gehuld.
...Niet waar, lieve kind, éaelle surprise. Mon
dam'ben altijd nog niet mijn eigen baas als
ik h' comPa"nie van mevrouw van Leldnitz ben
Ier itlf' imoet weten. Maar hoe superbe ziet ge
hAA. j Is ^rouwde vrouw une beauté. En ik
dat gij een man hebt» zoo knap van uiterlijk
- Geen enkel moment, en het vliegtuig
bleef even wakker als ik. Ik verorberde
anderhalve sandwich en anderhalven liter
water. Toen ik heuvels zag, begreep ik, dat
ik Ierland naderde; immers West-Engeland
is bergachtiger en Frankryk vlakker. Ik was
maar heel weinig afgeweken van mijn koers.
Een zuivere koersbepaling was anders wel
moeiiyk, daar ik den sextant niet hantee-
ren kan.
- Wat denkt ge van Nungesser's lot?
- Honderd dingen kunnen hem ten val
gebracht hebben. Ik vrees, dat hy overvallen
werd door een sneeuwstorm en moest dalen
op de ysvelden, hetgeen een reddeloozen
dood beteekent.
- Wien van uw collega's geeft ge de
meeste kans?
- Fokker. Deze gaf mij de boodschap
mee voor het Fransche volk, dat hy over
enkele dagen hier zal arriveeren.
- Heeft uw vlucht ook economische be-
teekenis?
- Na verdere technische studie is de over
tocht voortaan zeer wel mogeiyk.
- Vliegt u niet naar Holland, dat u zeker
oen schitterende ontvangst zal bereiden?
- Myn plannen zijn nog niet gemaakt,
maar als het eenigszins mogelijk is wil ik
Holland bezoeken.
Al doorbabbelende verteld Lindbergh, dat
hy niet getrouwd is, maar wel verloofd, dat
hij pas met zyn moeder heeft getelefoneerd,
en dat hij perplex is van de ontvangst. Het
regent bloemstukken en telegrammen. Be
delaars van handteekeningen rukken hem
weg. De oer-eenvoudige held, gisteren nog
onbekend, went zich slecht aan de beroemd
heid. In plaats van zichzelf de eer te geven,
beschouwt hij het slagen van den raid als
zeldzaam „good luck".
De man met het instinct van eon postduif.
PARIJS, 22 Mei. (Per tel.) Lindbergh
heeft thans de geschiedenis van zyn vlucht
verteld met denzelfden rustigen, lachenden
eenvoud, die ook zijn voorbereidingen ken
merkte. In een half dozy'n zinnen vertelde
hy zyn avontuur.
Alles was goed gegaan boven het land.
Spoedig nadat hy Nieuw Schotland verlaten
had, ontmoette hy regen en eenige sneeuw.
Soms was hy, op zoek naar beter weer, tot
op een paar voet boven den zeespiegel ge-
daaiddan weer had hy op een hoogte van
een paar duizend voet gezocht, doch gevon
den had hij het niet, voordat hij de bewolkte
streek verlaten had. De nacht was kort
geweest, dank zy den weg, dien hy gevlogen
had. Overdag had hij geen schepen gezien;
alleen 's nachts had hij de lichten van een
of twee schepen voorby zien trekken. Zijn
motor had hem geen oogenblik last bezorgd
en ook de verschillende andere deelen van
het toestel hadden hem geen moeilijkheden
opgeleverd. Hy arriveerde te Le Bourget
met genoeg benzine in zijn tank om over
half Centraal Europa te vliegen. Dit scheen
hem meer te interesseeren blijkbaar be-
Er is geen deugdelijker middel voor
het verkrijgen en behouden van een
fraaie Huid van Handen en Gelaat, dan
30-60-90 ct.
(Adv.)
als Siegfried, en kinderen als cherubijntjes Ik
ben nog in ééne verbazing, sinds mevrouw van
Leidnitz mij vertelde, dat gij een juffrouw Eisen
hut van jezelve waart Mariene?" riep ik. „Ja,
dat geloof ik wel." zeide zij. Nu, ik wist wel
al had ik je heel uit het oog verloren, ma chérie
dat gij getrouwd waart en een dokter tot man hadt
gekregen, maar
Mariene stond als op gloeiende kolen.
„Excuseer mij even, juffrouw Kreisler, ik word
in de kinderkamer verwacht. Ga als 't u belieft
in het salon en neem hier plaats bij den haard!"
„O neen, ik heb geen tijd. Ik wilde maar even
ik ga al. Adieu, mimonne, au revoirl Spoedig hoop
ik je eens rustig in je huiselijke omgeving met je
béfié's en je man te zien. Au revoir, lieve, au revoirl
Hoe keurig is hier alles in orde!"
Mariene sloot ijlings de huisdeur achter haar.
„O, mijn hemel!" mompelde zij, half boos, half
lachend. „Nog precies de oude van vroeger!"
voegde zij er bij, zich naar de kinderkamer spoe
dende.
„Wel, hoe gaat 't hier?" riep zij opgeruimd,
terwijl ze het kleine ventje, dat haar tegemoet
liep, ophief. „Ben je zoet geweest? Trui, heeft
het kleintje gedronken? En goed geslapen? Ik
ben vandaag lang weggebleven, maar dat ging
niet anders. Mijn beste jongen
„Alles in orde, mevrouw!" verzekerde de kinder
meid. „Ze zijn buiten geweest, hebben grootmama
goedendag gezegd, en daarop hebben ze geslapen
en gespeeld en gegeten. En Erik heeft voor papa
en mama een ruikertje meegebracht en dat moet
mama van avond op tafel zetten; en wat moet je
daarbij zeggen, Erik?" wendde zij zich tot het
'kind, dat Mariene nog altijd op den arm had.
(Adv.)
schouwde hy het als een fout in zyn bere
keningen dan de veilige uitkomst van
zijn verbazingwekkende poging.
De vlucht zelf vond hij eentonig en hij
hechtte er geen aanzienlyke wetenschappe
lijke waarde aan. Toen hij de Iersche kust
in zicht had gekregen, was hij toch wel biy
geweest, want op dat oogenblik begreep hy,
dat het volbracht was... „behalve dan nog
het vreugdegejuich".
De geringe voorraad voedsel, dien hy had
meegenomen, bleek nog niet eens geheel
verorberd te zyn. Hy had niets dan water
gedronken en zyn voornaamste sensatie bij
zyn aankomst was, dat hij plotseling bemerk
te verschrikkeiyk dorstig te zijn. Slaap inte
resseerde hem weinig en hij was gaarne
bereid met zijn karakteristieke korte zinne
tjes vragen te beantwoorden.
Fransche vliegtuigexperts, die het toestel
en zijn bijna primitieve inrichting bezich
tigden, stonden versteld over den moed en
het geluk, die volgens hen de Amerikaan
gehad moet hebben. Zij gelooven haast, dat
hij iets van het instinct van een postduif
moet bezitten.
Het schynt echter, dat hij voor den start
nauwkeurig het te volgen traject had bestu
deerd en zelfs de details voor het laatste
deel er van, Cherbourg—Parijs, had Lind
bergh niet overgeslagen.
Over de aankomst van den Amerikaan
kan nog het volgende gemeld worden:
De avond was kalm en helder en er was
ywel geen wind. Lang voor het donker
was werden de lichten van Le Bourget ont
stoken.
Om tien uur tien min. werd het zwakke
geluid van een motor waargenomen en de
opwinding onder de menigte steeg. Alle
oogen zochten den hemel af, doch de zoek
lichten vonden niets. Nog een paar minuten
duurde de onzekerheid, doch toen kon men
de „Spirit of St. Louis" op een hoogte van
ongeveer driehonderd meter waarnemen.
Driemaal cirkelde het vliegtuig boven Le
Bourget en voorzichtig dalend volbracht het
i volmaakte landing. De machine taxi'de
ongeveer honderd meter en kwam aan het
Westelyk uiteinde van het veld tot stilstand.
De opgetogen menigte, die deze laatste
moeiiyke manoeuvre van een vermoeid man
met angst had gadegeslagen, juichte plot
seling als uit één mond. De menschen ver
braken het cordon militairen en politie en
holden naar het vliegtuig. Prikkeldraadver
sperringen en barricaden werden vernield.
Verscheidene personen geraakten onderden
voet. Lindbergh werd uit zy'n machine ge
tild en slechts de uiterste pogingen van een
paar Fransche aviateurs en soldaten, die de
kolven van hun geweren moesten gebruiken,
redden den Amerikaan uit de handen van
een dol-opgewonden menigte.
Een vermakeiyke vergissing van het pu-
„Mama altijd dikwijls jarig zijn
„Zooals vandaag!" soufleerde Trui.
Maar het kleine ventje vond, dat hij genoeg had
gezegd, sloeg zijn lachende moeder met de vuistjes
in het gelaat en drukte zijn wijd geopend mondje
op den haren.
„Mijn hartediefje!" zeide Mariene met innige
teederheid. En daarop boog zij zich over het kleine
meisje, dat uit haar flesch drinkend bij Trui op
schoot lag met half gesloten oogjes en licht kreu
nend, alsof 't een inspannende arbeid verrichte.
„Och, Trui," zeide Mariene, „ik wilde maar één
ding: dat mijn moeder dit alles hier eens zien
kon, al was 't maar één enkelen keer. Hoe zou ze
zich daarin verheugen!"
En de oude dienstmaagd knikte toestemmend
„Ze ziet 't, mevrouw, ze ziet 't! daar kunt u
op aan!"
In de zeer gemakkelijk ingerichte hoekkamer op
de bel-étage van het ziekenhuis stond Dr Dannz
voor zijn laatst aangekomen patiënt, mevrouw
van Leidnitz. Zij zat in een fauteuil en drukte
haar zakdoek tege!? het voorhoofd.
Een elegante, met voorbedachten eenvoud in
diepen rouw gekleede jonge vrouw, in wie men
uiterlijk, evenmin als in haar geheele houding, de
hartstochtelijke en opgewonden Selma Brandt van
vroeger zou herkennen. Haar mooie donkere oogen
hadden zachter glans gekregen en om haar rooden
mond lag een trek van groote vermoeidheid.
„Ik kom hier niet uit eigen vrije verkiezing,"
zeide zij zacht.
„Professor Seeger stuurt u hierheen Ik ben
hem te veel verplicht en kan natuurlijk een patient,
die hij in mijn goede zorgen aanbeveelt, niét af-
bliek, waarby enkele vrienden van den vlieger
een handje geholpen hebben, hielp Lindbergh
by zijn ontsnapping. Een Amerikaan uit het
publiek werd op een gegeven oogenblik voor
Lindbergh aangezien en luid toegejuicht. Hij
werd op de schouders geheschen; in triomf
droeg men hem naar het hoofdbureau van
den commandant van Le Bourget, terwijl
intusschen de ware Lindbergh op die manier
en vrywel onopgemerkt het bureau van de
Union Aéronautique bereikte, waar een oyt-
roerende ontvangst plaats had. De Fransche
vlieger-broeders omhelsden den luchtheld
en een warme verwelkoming viel hem ten
deel van- den Amerikaanschen gezant en den
Franschen minister van Arbeid Fallières.
Een cape van een Fransch aviateur werd
Lindbergh toen om de schouders geworpen,
een pet van een Fransch aviateur werd hem
op het hoofd gedrukt. Zoo vermom'd werd
Lindbergh per auto naar Parijs gebracht.
Men heeft besloten, een gedenkplaat aan te
brengen in de kamer, waar hy ontvangen
werd.
Het vliegtuig heeft iets te lijden gehad
van de souvenirjagers, die ondanks de po
gingen der politie en soldaten er in slaag
den, stukjes aluminium van het toestel af
te scheuren, terwijl ook de vleugels eenigs
zins beschadigd werden. Het vliegtuig is
later in een hangar opgeborgen, waar het
bleek, dat er in het benzinereservoir nog
twee honderd liter over was.
Voor het bureau van den commandant
van Le Bourget, waar de Amerikaan ge
bracht was, dien men voor Lindbergh had
laten doorgaan, had intusschen een grootsche
demonstratie plaats. De Amerikaansche ge
zant verscheen op het balcon en trachtte
de menigte toe te spreken, die evenwel in
dolle opgewondenheid om Lindbergh bleef
roepen. Ten slotte hield de gezant den
vliegerhelm van Lindbergh in de hoogte,
wat een daverend gejuich ontlokte. Er werd
nog een poging gedaan om het gebouw bin
nen te dringen, waarby eenige ruiten wer
den stuk geslagen, doch de politie en de
soldaten waren den toestand meester. Ray
mond Orteig, die den prys van 25,000 dollar
had uitgeloofd, kwam juist te laatteParys
aan om by de ontvangst tegenwoordig te
zyn.
Het was de eerste-maal in de Fransche
geschiedenis, dat van den Quai d'Orsay de
Amerikaansche vlag wapperde, die daar op
last van Briand geheschen was.
Op de receptie, hedenmiddag om twaalf
uur door den Amerikaanschen gezant ge
houden, was Lindbergh niet aanwezig. Naar
de gezant mededeelde, was de vlieger nog
steeds in diepe rust.
Een slechte prognose.
NEW YORK, 22 Mei. (Eigen tel.) - Lind
bergh had vóór zyn vertrek uit New York
een slechte prognose. De Amerikaansche
marinevliegers bestempelden zijn onderne
ming als een waaghalzerij en zij achtten de
kans van slagen zeer gering. By het afscheid
wenschte Byrd hem „luck and good speed";
aan Byrd, den man der wetenschap onder
de vliegers, moest Lindbergh's tocht wel
avontuurlijk toeschijnen.
Lindbergh's moeder, mevrouw Evangeline
Lindbergh, weduwe van een lid van het con
gres van den staat Minnesota, kreeg onmid
dellijk na de landing het heugiyk bericht
van de United Press.
Zyn eerstvolgende vlucht.
NEW YORK, 23 Mei. Gemeld wordt
dat de volgende vlucht van Lindbergh zal
zyn van Amerika naar Australië of dePhi-
lippijnen.
Tal van aanbiedingen van theaters,
bioscopen, enz.
NEW YORK, 22 Mei. De eigenaar van
het Roxy-Theater, Rothafel, heeft door zyn
vertegenwoordiger te Parijs aan Lindbergh
een contract van 25.000 dollar per week aan
geboden.
Nog vele andere verleidelyke aanbiedingen
bereikten Lindbergh telegrafisch. Daaronder
zyn offertes tot een beloop van 400.000 dollar
van musichalls, 200.000 van de film, 100 000
van theaters, 50.000 van de radio-maatschap-
pyen, en nog groote bedragen van diverse
bladen.
Alles te zamen overschryden de aanbiedin
gen het millioen dollar.
Een eerste chèque van 25.000 dollar.
LONDEN, 21 Mei. Uit New York wordt
gemeld, dat Raymond Orteig aan Lindbergh
telegrafisch zijn gelukwenschen heeft gezon
den en hem officieel heeft medegedeeld, dat
hy den prijs van 25.000 dollar heeft gewon
nen, waarvoor hy onmiddeliyk een chèque
zal ontvangen.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
VLUGKOKEND HAVERMOUT
de spijs voor jong en oud.
F. Z. C. komt!
Jongelui van Middelharnis
En vanzelf van Sommelsdyk.
Allen die voor sport gevoelen,
In ons lief Flakkeesche ryk.
Eind'üjk komt het langverwachte,
Waar ge snakkend naar verlangt,
Spoedig kan men U vertellen
Waar ge Uwe „douche" ontvangt.
By gebrek aan waterleiding,
Komt ge nooit in 't zilte nat,
'k Wed dat velen Uwer nooit een
Heerlijk bad hebben gehad I
Eind'iyk schynt het door te dringen
Dat een mensch ook zwemmen kan,
En we juichen dat er menschen
Komen met een zwemclub-plan!
Diis vooruit Flakkeesche jongens
„Waterratten op papier"
Toont nu eens hoe jullie denken
Over eene zwemclub hier.
Demonstreert Uw stoere slagen
Oefent Uw gespierden arm,
Maakt ons watervreezend volkje
Voor de water-leiding warm I
M. J. N.
Nog erger.
Wijnkooper: Drink dagelijks eens glas van
mijn wijn en ik verzker u, dat gij zeer spoedig
van uw maagpijn genezen zult zijn.
Zieke: Ik heb uw wijn geproefd; maar ik
heb dan liever nog maar maagpijn.
wijzen. Maar gij hadt hem, dunkt mij, na het
voorgevallene toch wel kunnen zeggen: „Stuur
mij niet juist daarheen I"
„Om dat dwaze geval van vroeger? Wel, ik
dacht stellig, dat gij mijn kinderachtige dweperij
van toen al lang vergeten en vergeven zoudt
hebben," antwoordde zij bedaard. „En ik ben nu
ziek.ik ben 't misschien altijd geweest. Ge vondt
mij immers altoos zoo erg zenuwachtig? In dien
tijd heeft mijn gezondheid zich niet veel verbeterd.
Ge kent mij, ge kent mijn gestel, en ik wist, dat
ik mij aan geen beter zorg kon toevertrouwen.
Wilt ge nu een patiënt wegsturen, die zoo geloovig
tot u komt? En, zeg eens," ging zij voort,
„wat heb ik u eigenlijk gedaan? Heeft mijn onge
lukkige genegenheid u ooit in het een of ander
opzicht benadeeld?"
„Wel neen maar ik dacht neem niet kwa
lijk, maar onaangename herinneringen zouden
uzelve kunnen hier als
„Voor mijzelve? O neen, ik voel enkel dankbaar
heid jegens u en uw moeder. Wat er toen in mij
woelde en gistte, is nu voorbij ik heb zooveel
beleefd na dien tijd! Mag ik 't u vertellen?"
liet ze er vragend op volgen.
De grond brandde hem onder de voeten.
„Ik hoop, dat ge mij niet zoo streng zult beoor-
deelen, als ge hoort wat mijn lot is geweest," ging
zij voort. „Zie, van Witten ben ik toen rechtstreeks
naar Berlijn in de Charité gegaan. Ik heb een reden
verzonnen om daar te worden opgenomen, en toen
ik weer beter was, ben ik met een ander meisje,
dat ik in het ziekenhuis had Ieeren kennen, naar
New-York gereisd. Van Duitschland zelf had ik
meer dan genoeg, maar toch vond ik een betrekking
in een Duitsche familie. Hier heb ik mijn man
leeren kennen, op straat om zoo te zeggen, als
ik met mijn pupillen wandelde. Hij verdiende goed
geld als kellner in een restaurant en ik had 't
slecht. Ik werd voor alles gebruikt, de kinderen
waren erg ondeugend en ik voelde mij diep on
gelukkig. Maar hij kon zich nog minder schikken
dan ik en was een van die ongelukkigen, die bij
ons in Duitschland schipbreuk hebben geleden en
dan in Amerika alles en alles worden om niet te
verhongeren. Nadat hij uit den militairen dienst
was ontslagen, stuurde zijn vader hem onbarm
hartig weg, uit vrees dat hij de geheele familie
aan lager wal zou brengen door zijn zucht om
te spelen. En zoo werd hij kellner. Wij
bevielen elkaar en werden man en vrouw. Op een
zondag werden wij tegelijk met vijftien andere
paren getrouwd en gingen uit de kerk terstond
naar onze kleine woning, die, zooals mijn man
schertsend zeide. in de hanebalken lag. Alles was
zoo eenvoudig mogelijk, maar ik had 't goed bij
hem en hij was wezenlijk een fatsoenlijk man.
Heimwee hadden wij beiden eigenlijk voortdurend,
maar bij hem ging 't zoover, 'dat hij schreide als
een kind, als het gesprek soms 's avonds op
Duitschland viel.
En, verbeeld u nu welk een wonder toeval!
Op een avond, dat hij moe en afgesloofd thuis
komt, haalt de postbode hem op de vlieringtrap
in. Doodsbleek kwam hij bij mij binnen. Een tele
gram. „Je broer is dood. Kom terug! Alles ver
geven. Je vader."
[Wordt vervolgd.)
