A.WIELHOUWI
eerste blad
H Ring 99-100 Sommelsdijk
ZATERDAG
23 APRIL 1927
I-Gebitten
Nederlandsche
Landbouw-Hypotheekbank
MIDDELHARNIS
Eilanden-Bank
30 ets. per doosje
DOKTER DAM ZIJN VROUW.
DOOF?
Gehoorapparaten Centrale
H. C. SCHOONENBERG
GELDERSCHEKADE 20 ROTTERDAM
'W se
■ten
ding
yste
Groothandel in
Behangselpapier engros
Glazen Deurplaten 40 cent.
Prijs per kwartaal. f I,—
Losse nummersf 0.07
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meer. °>20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en
f 1,— per plaatsing lot 6011
van 10 regels elke regel meer 15 tent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wardt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
9E JAARGANG. N°. 48
Wegenbelasting.
Zij, die ten belastingkantore Middelharnis
aangifte gaan doen1 voor de Wegenbelasting
moeten onder meer de volgende gegevens
verstrekken:
Letter en nummer van het nummerbewijs;
fabrieksmerk; jaar van fabricage; chassis of
framenummer; motornummer; aantal cylin
ders; eigen gewicht.
Bovendien voor personen auto s;
Naam van den fabrikant; model; aantal
vaste- en klapzitpluatsenkleur; hoofdbe-
kleeding; soort van banden.
"Voor uracM-auto's
Naam van den fabrikant; model; hoogte
van den grond tot het hoogste punt; soort
van banden.
Onder eigen gewicht wordt verstaan het
gewicht van het volledig uitgeruste voertuig,
dus met inbegrip van losse opstaande schot
ten of hekken, huif, enz,, zoo mogelijk weeg-
briefje van een fairbank overleggen.
Vermoedelijk zullen de kommiezen, voor
zoover hun dienst dit toelaat, de houders
van motorrijtuigen ook wel aan huis behulp
zaam zijn met de invulling der aangiftebil
jetten. Zij hebben daarvoor biljetten in voor
raad. 2 Mei as. en volgende dagen kunnen
de belastingkaarten tegen betaling ten kan
tore worden afgehaald.
Het rijden zonder belasting te hebben be
taald of het onjuist opgeven van het gewicht
enz. is strafbaar met geldboete van ten
hoogste 500 gulden.
eciaal Medische
g desgewenscht in
en ook voor Zieken-
ngen kosteloos
3 voor
kundige
•verzekering
I WAARD,
13b, Rotterdam
elefoonNo. 30013.
i en 79 uur.
teppen
Wolphaertsbocht
Heyplaatstraat.
Eedijk, Pernis.
'oorstraat 34,
sstr. 39, Rhoon.
Onze 4V2 °/o Pandbrieven
geven U de meest zekere en rus
tige geldbelegging. Zij zijn in
stukken van 1000,500,—
en 100,tegen 99 ver
krijgbaar bij de
Gelden beschikbaar voor eerste
hypotheek op billijke voorwaarden
De Directeur.
P. VAN OUDGAARDEN
BIJ ONZE ADVERTEERDERS.
voor rookers
(Adv.)
Week-revue.
Binnenland.
prijsgeven voor een banale Zondagsviering.
Goede Vrijdag is en bl\jve: een dag van
rouw en boete, van overweging en kerke-
bezoek.
Dan lijkt ons een gepaste ontspanning
met Paschen meer op haar plaats, omdat
Paschen in oorsprong en wezen dagen van
vreugde zijn, van overwinning en nieuw
leven.
Geen wonder, dat de massa er daarom
dubbel van genoot, nu de natuur mede
werkte door het uitzetten van decors van
jong lentegroen en stralende zon. Al wie
een langen mieserigen winter in de bedompte
stadsatmosfeer hadden moeten doorbrengen,
zijn blijde naar buiten getrokken, waar in
het bijzonder de bloeiende bollenvelden een
groote attractie vormden. Velen waagden
zich zelf reeds naar zee, aan welker kust een
drukte viel waar te nemen als in vollen
seizoen tijd.
Helaas werd het genot danig verminderd
door de tallooze auto's en motorfietsen, die
wolken van stof en vuil deden opdwarrelen
en de wegen schier onbegaanbaar maakten.
De meesten dier motorrijders zijn voor het
natuurschoon volstrekt ongevoelig en hun
lust is uitsluitend een zoo groot mogelijk
aantal kilometers te „nemen", een sport
van twijfelachtig genoegen. Bovendien ge
vaarlijk. In Eindhoven was een tocht heen
en weer naar Parijs georganiseerd voor de
Paaschdagen. Op het „zien" kwam het niet
aan een groot deel, van het traject werd
zelfs in den avond en den nacht afgelegd
slechts het kilometervreten was het doel.
Dat nuttelooze streven veroorzaakte onder
weg meerdere ongelukken en één der rijders
bleef zelf dood achter in 't vreemde land.
Uit alle landen trouwens komen berichten
over het groote aantal verkeersongevallen
gedurende de Paaschdagen, in den omtrek
van Londen alleen reeds sneefden zes motor
rijders,
Uit den Haag kwam gedurende de Stille
Week een gruwzaam bericht tot ons, 't welk
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Geen weiland kan zóó zfln
of er is voor een hongerige koe nog wel
een groen sprietje te vinden. En dus be
hoeft het cok geen verwondering te wek
ken, dat er nog eenig ideaal na te streven
bleek, waarvoor in ons landje nog geen ver-
eeniging of een comité werkzaam was. Blij
kens een circulaire, die toevallig tot onder
onze oogen verdwaalde, hebben eenige heeren
zich er n.l. voorgespannen, om den Goeden
"Vrijdag als een Zondag te doen vieren.
Voor de schoone bedoelingen mag men
respect hebben. Voor de Christenheid is ge
noemde dag inderdaad van zóó hooge betee-
kenis, dat hij zich door een bijzondere vie
ring wel mag onderscheiden maar moet hij
daartoe juist in een doorde-weeksche Zondag
worden omgezet? Er zou iets, ja, veel voor
te zeggen zijn als de Zondag zyn oude be-
teekenis nog had, maar nu deze verworden
is tot een wekelijks terugkeerend Kermis
feest, zou het toch wel heel jammer zjjn,
als we de stemmige wyze, waarop we den
Goeden Vrijdag tot heden herdenken, gingen
FEUILLETON.
W. HE1MBURG
VERTALING VAN HERMINA.
f Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
17)
„Van het oogenblik af, dat gij de toestemming
van haar vader hebt gekregen, zijt ge ook mij
welkom," antwoordde zij hartelijk en eenigszins
beschaamd door zijn antwoord.
„Mag ik Mariene even goedendag zeggen?"
verzocht hij.
Mevrouw Bertha riep het jonge meisje en trok
zich eenige oogenblikken in haar eigen kamer
terug.
Mariene bleef een paar seconden verlegen bij
de deur staan maar snelde toen in de wijd
geopende armen van haar verloofde.
„Mariene," vroeg hij, zich tot haar overbuigend,
„We willen elkaar vertrouwen, niet waar? We
Willen elkaar alles zeggen wat er in ons omgaat
altoos, van dit oogenblik af, totdat de dood
ons scheidt."
„Ja, Erik!" fluisterde zij geroerd.
,„En je thuis is voortaan bij mij Wees maar
X^dfietig, als een vreemde haar intrek in je
Dadenijk huis neemt!"
„/ft zwijgend en toestemmend, maar hij
voeiae haar beven.
Nu liet hij haar uit zijn armen. „Tot weerziens
,ZEB.PPAORie.l\
.DE HLOIV
NtCRDt
morgenochtend! Hier of daar op den straatweg
door het bosch zal ik je rijtuig opwachten!"
Stralend van geluk kwam hij thuis. De meid
zeide hem, dat de dames hem met het avondeten
wachtten.
Hij ging de trap op, daar er gewoonlijk in de
kamer van zijne moeder werd gegeten om de oude
dame de vermoeienis te besparen van beneden te
komen. Hier zette hij zich even tegenover zijne
moeder, die nog in haar leunstoel bij het venster
zat te peinzen.
Boven de rotide tafel middenin de kamer hing
de brandende lamp en verlichtte cle net gedekte
tafel, die met een ruiker rozen prijkte. Selma was
er nog niet.
„Komt ge eindelijk?" zeide de oude dame, zijn
wang streelende. „Ge zijt lang weggebleven. Wie
was er ziek in Villa Diana?"
Op dit oogenblik kawm Selma met een schotel
gekookte blauwe forellen, sierlijk met perteselie
omkranst, de kamef binnen.
„Mag ik mijnheer en mevrouw verzoeken aan
tafel te komen?" zeide zij glimlachend.
Zij had met bijzondere zorg toilet gemaakt. De
fraaie, met Russisch galon benaaide blouse kleedde
haar uitstekend bij haar bruinachtig gezichtje,
waaromheen het dikke, zwarte haar krulde. Maai
de dokter had geen oogen voor haar. Hij schoof
de oude vrouw in haar rolstoel aan tafel en zeide
met een vluchtigen blik op de viscshen:
„Wel, wat een weelde! 't Is alsof we op een
bruiloftspartij zijn!"
„De molenaar uit het dal heeft ze gestuurd,"
vertelde Selma, wier glimlach was verdwenen.
I „Zoo? Daarbij behoort een glas Rijnwijn. Mag
INGEZONDEN MEDEDEELING.
smaakt ah room
we niet in bijzonderheden behoeven te her
halen, omdat ieder er nu wel van op de
hoogte zal zijn; we bedoelen den moord, door
een majoor-dokter gepleegd op een kapitein.
Vele bladen waren opmerkelijk delicaat met
haar aanduidingen en de meeste berichten
werden getooid met een hoofd, waarin ge
sproken werd van het „geval" van vergif
tiging in den Haag.
Al is de dader dokter en hoofd-officier,
dat neemt niet weg, dat hij een ellendige
moordenaar is, voor wien het motief van de
daad, een ongeoorloofde liefde en hartstocht,
allerminst als een escuus kan gelden. Weer
zinwekkend zijn het koele overleg en de voor
bedachte rade. Impulsief kan een daad nog
zyn, in drift of dronkenschap begaan, maar
monsterachtig is het om in kcilm overleg
gif te mengen door den drank, dien deze
man zijn zieken makker voorhield, omdat hij
diens vrouw begeerde. Dan... als hij zijn
doel niet spoedig genoeg blijkt te bereiken,
vult hij een injectiespuit met een ander ver
gif, dat hij zijn vriend onderhuids toedient,
éérst in den eenen arm, daarna wat een
moordenaarsmoed is er voor al die opeen
volgende handelingen noodig! daarna in
den anderen arm.
Gesteld nu eens, dat deze afschuwelijke
daad niet door de gerechtigheid achterhaald
zou zijn.Zou de moordenaar dan het genoegen
gesmaakt hebben, dat hy zich voorgesteld
had. Zou hij hebben kunnen opgaan in de
liefde voor een vrouw, terwijl tusschen hem
en haar steeds de geest van den vermoorde
stond? Maar is er dan wel iets menschelijks
in dezen mensch?
Bijna was de moordenaar aan de handen
der aardsche gerechtigheid ontsnapt. Bijna
want den dag, nadat hij gearresteerd was,
zou het lijk van den overledene in Westerveld
zijn verbrand. Dan had men moge.n mompe
len, zooveel men wilde, er zou nooit meer
iets te bewijzen zijn geweest. Getuigen waren
niet tegenwoordig bij den moord en de con
structie van het schuldbewijs ligt uitsluitend
in de rapporten van 't sectie-onderzoek.
Vóór en tégen lijkverbranding worden veel
principieele argumenten gebezigd; we willen
ons daarover op het oogenblik niet uitspre
ken, maar wél met nadruk wijzen op de
practische zijde van het vraagstuk: lijkver
branding kkn in vele gevallen een ernstig
beletsel vormen voor de justitie.
Te weten, dat de assche van zijn slacht
offer in een urn is weggesloten, zal een
moordenaar een mate van rust en straffeloos
heid waarborgen.
Voor de justitie daarentegen biedt een
post-mortem onderzoek, zelfs na langen tijd,
nog de mogelijkheid om moordraadselen tot
oplossing te brengen.
We herinneren in dit verband aan de
geheimzinnige affaire van den dood derEn-
gelsche verpleegster Miss Daniëls, welker lijk
Ingezonden Mededeeling.
vijf maanden na haar verdwijning eerst ge
vonden werd. Het eerste onderzoek leidde
tot de conclusie, dat ze gestorven was aan
de gevolgen van een onwettige operatie. Toen
op verlangen der familie echter een deskundig
onderzoek op het lijk werd ingesteld, kon
nazoo'nlangen tijd! nogonomstootelijk
worden vastgesteld, eerstens dat de verpleeg
ster gedood was door worging, tweedens,
dat van een verrichte onwettige operatie
vermoedelijk geen sprake is geweest.
Hier was het post-mortem onderzoek dus
niet alleen nuttig voor de Justitie, maar ook
voor de eer van de overledene, voordeelen,
die niet bereikt zouden zijn, als het lijk
dadelyk gecremeerd ware.
Buitenland.
De Belgische natie is getroffen door een
ernstige mijnramp, die het leven van een
30-tal stoere werkers afsneed. De sombere
tooneeien van in angst en vreeze toegesnelde
verwanten, die uren lang in onzekerheid
blijven verkeeren over de resultaten van het
reddingswerk, hebben zich daarbij herhaald.
De koniDgin heeft haar populariteit nog ver
hoogd door met spoed naar de plaats des
onheils af te reizen en met woord en daad
troost te gaan brengen in de huizen dei-
zwaar beproefde families. Koning en koningin
van België bezitten de gave om zich met
groote minzaamheid en eenvoud tusschen
het volk te bewegen, hetgeen oorzaak is,
dat ondanks de groote politieke verschillen
onder onze Zuiderburen, de kwestie van
republiek op koningschap geen strijdvraag
van practisch belang in België is, zelfs niet
voor de republikeinen uit principe. „Als het
tijd is daarvoor", zei ons een Belgisch socialis
tisch volksvertegenwoordiger, „zal in België
de republiek komen, maar dan wordt koning
Albert de eerste president."
Verdere successen zullen in China voorloo-
pig wel uitblijven voor de Zuidelijken, daal
de tweespalt onder hen hun krachten thans
te zeer ondermynt. Hun opperbevelhebber,
Tsang Kai Sjek, houdt een radicale zuivering
onder zijn volgelingen door op goed Chi-
neescbe wijze de leiders der extremisten
(communisten) naar de andere wereld te
helpen. Daardoor is hij op weg om goede
vrienden te worden met den heerscher uit
het Noorden, Tsang Tso Lin,enisde wèl
bloedige I weg gebaand tot een vergelijk
tusschen deze twee rivalen, waarbij zij res
pectievelijk Zuid en Noord als hun invloeds
feer behouden.
Moskou ziet de ontwikkeling dezer gebeur
tenissen natuurlijk met droevig oog, vooral
nu Tsang Kai Sjek tegenover de Russisch
beïnvloede regeering te Hankau een eigen
bestuur te Nanking gevestigd heeft. Het
ongelukkige land heeft thans dus drie regee
ringen en is meer aan de anarchie over
geleverd dan ooit.
ik u verzoeken, juffrouw Selma van de Ka-
pellenberger!"
Selma verliet zwijgend het vertrek.
„Een bruiloftspartij!" herhaalde zijne moeder
zuchtend, en toen het meisje weg was, liet zij
er op volgen:
„Dat zal ik wel niet meer beleven, Erik!"
Hij kwam zoo dicht mogelijk met zijn hoofd
bij het hare en keek haar met zijn gelukkige
oogen aan.
„Wie weet, moeder, of gij 't nog niet eerder
beleeft dan ge wel denktI"
„Och kom! Mij kunt ge niet meer foppen!"
antwoordde zij verdrietig, maar hem toch vragend
aanziende.
Toen Selma met den wijn terugkwam, vroeg'
zij onder het inschenken: „Ik heb tot mijn spijt
gehoord, dat uw hulp in Villa Diana is ingeroepen.
Wie van de dames is ziek?"
-„Mevrouw Zehmen erge migraine!" ant
woordde hij ontwijkend bij die noodleugen blo
zende.
Een poosje bleef 't stil in den kleinen kring.
Eindelijk richtte Dr. Dannz weer het woord
tot Selma.
„Ge kunt morgen de logeerkamer in orde bren
gen, juffrouw," hief hij aan. „Ik ga een paar dagen
op reis en hoop dat mijn vriend, Dr. Rosenkranz
uit Halle, de praktijk voor mij zal kunnen waar
nemen. Straks zal ik 't hem per telegram vragen.
En is mijn koffer gerepareerd? Zoo niet, dan
moet 't dadelijk naar den zadelmaker. Mijn ge-
kleede jas is immers terug van den kleermaker?"
I Selma liet de forel op haar bord onaangeroerd.
„Alles in orde!" antwoordde zij kortaf.
„Waar gaat ge heen?" vroeg zijn moeder.
Verslag van de Jaarvergadering
van het U. C. B.
De Voorzitter, de heer Ir. R. P. Bonthuis,
Rijkstuinbouwconsulent in Algemeenen
Dienst, opende deze bijeenkomst met een
rede, welke hier in haar geheel volgt:
Openingsrede.
Mijne heeren, leden en afgevaardigden van
leden van het Uitvoer-Contröle-Bureau voor
groenten, fruit en aardappelen, ik heet U
hartelijk welkom op de 3e Algemeene Ver
gadering dezer organisatie.
Het afgeloopen jaar gaf in menig opzicht
aanleiding, er met voldoening op terug te
zien; in zooverre vooral, dat wederom op
een aanmerkelijken groei kan worden gewe
zen. Het aantal aangesloten exporteurs steeg
van 48 tot 60, dat der veilingsvereenigingen
van 55 tot 62.
Behalve in deze toename van het leden
tal demonstreert de" groei Uwer organisatie
zich in het meerder gebruik van het aantal
merken. Werden in 1925 omstreeks 1.400.000
labels de wijde wereld ingezonden in 1926
droegen meer dan 2 millioen „leeuwtjes" de
Nederlandsche driekleur over de grenzen. Dit
zijn verblijdende en bemoedigende feiten, wel
ke ons de toekomst vol vertrouwen tegemoet
doen gaan.
Toch zijn wij nog lang niet waar we we
zen willen en wezen moeten. Het gebruik van
de U. C. B.-merken kan nog vele malen
grooter worden; nog veel te veel producten
verlaten ons land zonder het merk, die toch
wel het merk waardig zijn of waardig gemaakt
kunnen worden. Het streven van Uw bestuur
blijft er op gericht, om zooveel mogelijk ook
die producten onder het merk te krijgen. In
verband hiermede heeft Uw Bestuur onlangs
ook het merk beschikbaar gesteld voor het
artikel breekpeen, aldus gevolg gevende aan
een herhaalde wensch van Noord-Holland-
sche producenten en overweegt het ook het
artikel bloemkool op te nemen in de lijst van
producten, waarvoor het merk mag worden
gebruikt. Door aanpassing der minimum-
eischen voor tomaten en druiven aan zich
wyzigende omstandigheden, n.l. aan de plan
nen, de export dier producten in eenmalige-
pootjesbakken te propageeren,zalUw Bestuur
trachten eene gezonde ontwikkeling van den
handel te steunen.
De daadwerkelijke medewerking van alle
U. C. B.-leden is echter onmisbaar om dit
streven met succes te bekronen.
De gedachte, welke aan het U. C. B. ten
grondslag ligt, blijk ook in Engeland le
vendig te worden. Onze Rijkstuinbouwconsu-
lent te Londen toch rapporteerde dezer da
gen, dat de National Farmers Union het denk-
beeld heeft geopperd om labels te doen aan
brengen aan de verpakkingen van Britsche
tuinbouwproducten, om zoodoende den pro
ducent b^j te staan in de zware concurrentie
„Pardon, moedertje, dat kan ik u niet zeggen,"
antwoordde hij vriendelijk.
Selma Brandt stond op en verliet de kanier,
alsof ze wilde toonen, dat ze begreep hoe haar
bijzijn hem hinderde. Een geheele poos bieef zij
weg; toen zij weer binnenkwam, had ze op elke
wang een groote vuurroode plek.
„Wilt ge nog boter en kaas gebruiken?" vroeg
zij zacht.
„Verplichtl lk heb beneden nog een paar
brieven te schrijven en u zult mij dus veront
schuldigen, moeder. Ik kom u straks nog goeden-
nacht zeggen, eer ge slapen gaat."
Daarop begaf hij zich naar de telephoon en
bracht de zaak met Dr. Rosenkranz te Halle in orde
Nu sloot hij zijn kamerdeur, zette zich aan het(
raam en keek naar de twee verlichte vensters
van Villa Diana, totdat het licht hier werd uit-
gebluscht. Vervolgens ging hij vlug naar boven
om zijn moeder goedennacht te zeggen.
„Moeder," zeide hij zacht, zich over haar heen-
buigende, „ik moet it eens iets vertellen Straks
kon ik 't niet doen, toen Selma er bij was. Maar
ik kan 't niet langer zwijgen Moeder, ik ben
verloofd l"
Zij slaakte een kreet van blijdschap.
„Erik? Met wie?"
„Met het jonge meisje, dat hier tegenover in
Villa Diana logeert. Zij stond u ook wel aan, niet
waar?"
„O, Erik, hoe gelukkig zou ik zijn als gij 't ook
werdt! En ze heeft zeker wel fortuin?"
„Dat's wel mogelijk, moeder, maar ik weet 't
niet. In dit geval spreekt mijn hart alleen."
„Dat's net iets van je! Maar gelukkig heeft ze
't wel. Selma zegt 't ten minste."
„Selma?" vroeg hij knorrig. „Wat zou zij
daarvan weten? Komaan, moeder,- geef mij
een zoen en zeg dat ge me feliciteert! Laat dit
groote nieuws u maar niet uit den slaap houden!"
Den volgenden morgen heerschte er een wonder
lijke stemming in het huis van den dokter: alle
menschen waren anders dan anders.
Al heel in de vroegte sneed de dokter zelf de
mooiste rozen af, waaraan geen schendige hand
zich ooit mocht vergrijpen, en bond ze vast aan
zijn fiets.
Na afloop van het spreekuur reed hij daarop in
allerijl weg, zonder zich nauwelijks den tijd te
gunnen om te ontbijten. De oude mevrouw wilde
volstrekt in haar slaapkamer ontbijten, die op den
rijweg uitzag, en wel aan het venster en niet in
bed en Selma Brandt schonk zoo onhandig
thee, dat mevrouw Dannz een scheut melk over
haar grijze ochtendjapon kreeg op hetzelfde oogen
blik, dat zij den bedeesden groet van juffrouw
Eisenhut beantwoordde, toen deze aan de over
zijde hare tante in het rijtuig volgde.
„Selma," zeide de oude vrouw zacht, „we had
den haar wel een paar rozen kunnen sturen." En
nu wuifde ze met haar zakdoek het rijtuig na.
Toen mevrouw Dannz weer gemakkelijk in haar
stoel zat, wilde Selma zich verwijderen. Ze ver
ontschuldigde zich met te zeggen, dat ze 't drukker
had dan gewoonlijk, daar Dr. Rosenkranz 's
middags kwam.
„Wacht nog even, kindlief!" verzocht de oude
vrouw eensklaps, „ik heb je iets te vertellen en
zie niet in, waarom gij 't niet zoudt mogen weten.
Kom eens hier dicht bij mij weet ge waar
mijn zoon heengaat?"
(Wordt vervolgd.)
