NIGROIDS
EERSTE BLAD
1
1
Rotterdamsche
Tramweg Maatschappij
M. Nederlof
Kunstgebitten
Openbare Vrijwill. Verkooping
Een Huis met Schuur en Eri
BOUWLAND
Dienstregeling
ZATERDAG
2 APRIL 1927
De Hoogwelgeborene.
DOKTER DANNZ EN ZIJN VROUW.
PIANO'S ORGELS
KUNSTSPELPIANO'S
PIANOFABRIKANT
Als Uw
kinderen
FUROL
DOOF?
Gehoorapparaten Centrale
r
VRIJE ARBEID
Inperking
van Staatsdwang
Tijdelijke wijziging van de
dienstregeling van den antobnsdienst
Iddelharnis-iiaven-Den Bommel v.v.
In verband met de herstelling van
den weg nabij Middelharnishaven
wordt het eindpunt Middelharnis
haven ingaande 1 April a.s. tijdelijk
verplaatst naar den Oudelandschen
dijk. De treinen van Ouddorp naar
Middelharnishaven en van Middel
harnishaven naar Ooltgensplaat
zullen facultatief stoppen aan den
Oudenlandschen dijk voor het in-
en uitstappen van Autobusreizigers.
DE DIRECTEUR.
Med. dokter, arts
Mond- en Tandarts
Mathenesserlaan 491a
Telef. 30742 Telef. 30742
SPREEKUREN:
Maandag, Woensdag, Vrijdag van 1-2J uur
Dinsdag den geheelen dag s
Maandag en Dinsdag van 7—9 uur n.m-
Putschelaan 160
SPREEKUREN
Maandag en Woensdag van 45£ uur
Vrijdag van 7—9 uur n.m.
Voor absoluut pijnloos trekken,
boren en vullen wordt Ingestaan
Pijnlooze Zenuwbehandeling en
onzichtbare vullingen. Bleeking
van gekleurde voortanden
met 5 jaar garantie
Hulpgebit f 10 binnen 14 dagen
Reparaties vanaf f 1.50
Heel gebit vanaf f 30.
Inlichtingen kosteloos
Op Woensdag 30 Maart1927 bij Afslag
des avonds 7 uur in hel Hotel
MEIJER te Middelharnis
VAN
benevens 3 perceelen
aan den Boomgaardweg en Bolle-
tjeswegteMlDDELHARNlStezamen
groot 2.96.44 H.A. in 4 perceelen.
Ten verzoeke van den heer L. VAN
DER BAAN te Middelharnis.
Notaris VAN BUUREN.
ST00MB00TDIENST
M1UDELHARNIS-R0TTERDAM v.v.
via VLAARDINGEN
S.S. „MIDDELHARNIS"
aanvangende 3 October 1926
van Middelharnis
op Maandag en Dinsdag
V. Middelharnis 4.30 vm. A.Vlaard. 7.00 vm.*
A. Rotterdam 8.00 vm.
Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.)
V.Middelharnls 6.30 vm. A.Vlaard. 9.00vm.**
A. Rotterdam 10.00 vm. A. Brlelle 10.25 vm.§
van Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
V.Rotterdam2.15nm. V.Vlaard.3.10nm. f
A. Middelharnis 5.30 nm.
Overige dagen (beb. Zon- en Feestd.)
Van 3 October t/m 6 November
en vanal 4 Februari.
V. Rotterdam 3.15 nm. V. Vlaard. 4.10 nm. ff
V. Brielle 2.40 nm.§ A. Middelharnis 6.30 nm.
Van 7 November t/m 3 Februari
V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard. 3.10nm. t
A. Middelharnis 5.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.39 vm.
en 7.22 vm. van Vlaardlngen.
In aansluiting op den trein van 9.14 vm.
van Vlaardlngen.
t In aansluiting op den trein van 2.51 nm.
en 3.02 nm. te Vlaardlngen.
ft In aansluiting op den trein van 3.33 nm-
en 3.50 nm. te Vlaardlngen.
Reizigers voor de richting Brlelle resp.
Middelharnis te Vlaardlngen overstappen
AU Feestdagen ïljn te beachouwen:
Nleuwjaaradag, 2e Paaachdag, HemelvaartidiB
2a Pinkaterdag an de balde Keiatdagen.
Prijs per kwartaal. f i,
Losse nummersf 0,076
Advertentiën v. 1—5 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
9E JAARGANG. - N°. 43
We kregen onlangs een brief, geadres
seerd aan „Den Hoogwelgeboren Heer,
den Heere enz." Met gepasten trots namen
we kennis van den inhoud, doch als eenig
antwoord verzonden we den afzender
slechts den welgemeenden raad, dat, als
hij nog eens behoefte had om iemand
voor den gek te houden, hij daarvoor
maar een ander moest kiezen. Tot onze
niet geringe verwondering ontvingen we
een wederwoord, waaruit bleek, dat de
schrijver zijn epistel met de hoogst ern
stigste bedoelingen had neergepend en in
zijn gebezigde titulatuur niet verder ge
gaan meende te zijn, dan hij aan onzen
persoon en onze positie zich verplicht
achtte. Er was dus geen enkele reden
meer voor ons om gebelgd te zijn op den
briefschrijver, daar diens bedoelingen eer
lijk waren geweest en hij door onkunde
slechts ons gevlijd had met een eerebe-
wijs, dat ons, krachtens onze positie, aller
minst toekwam, zeker niet in dezen tijd,
waarin reeds zooveel conventioneels is
afgeschaft of vereenvoudigd.
Jaren geleden was die titulatuur een
geweldige nachtmerrie voor ons en allen,
die een uitgebreide correspondentie te
voeren hadden; herhaaldelijk moesten we
een woordenboek opslaan om te zien,
op welke wijdloopige aanspraak de ge
adresseerde „recht" kon doen gelden. In
een gesprek gewikkeld, had men natuurlijk
die kostbare gelegenheid niet om het
onmisbare woordenboek te raadplegen en
dan kan eene misvatting in de gebezigde
titulatuur dikwijls een aanleiding geven
tot het misbaar van gekwetste ijdelheid
bij den aangesprokene.
De democratische geest echter, die in de
laatste decennia over de wereld rondwaar
de, bracht ook ten deze een radicale ver
eenvoudiging te weeg. Tégen de Koningin
mogen we nu „Mevrouw" zeggen, den
Prins noemen we „Mijnheer" en in het
Kamerverslag lezen we niet zooals het
vroeger geheeten zou hebben dat de
Hoogwelgeboren Heer L. de Visser van
zijn mede-afgevaardigde, dan eveneens
Hoogwelgeboren Heer Stenhuis een stree
ling des aangezichts ontving, maar dood
eenvoudig staat er gedrukt, dat Loutje
Bulk een mep in z'n gezicht kreeg van
Roel Stenhuis. In hetzelfde verslag heet
een adellijk afgevaardigde heel gewoontjes
„de heer van Wassenaer van Catwijck"
en den Minister van Buitenlandsche Zaken
noemt men: den heer van Karnebeek;
voor hen wordt geen andere titulatuur
gebezigd dan ten opzichte van den heer
Bezemschoon, die blijkens de Gemengde
Berichten dezer degen 25 jaar aan de Ge
meentereiniging werkzaam was.
FEUILLETON.
W. HEIMBURG
VERTALING VAN HERMINA.
Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
12)
Hij luisterde belangstellend en vertelde ook van
zijne moeder, en hoe hard 't de oude vrouw viel
niet meer alleen te kunnen loopen en altijd hulp
van vreemden noodig te hebben.
.„Is juffrouw Selma goed en lief voor uw moe
der?" vroeg Mariene.
De dokter scheen deze vraag echter niet ge
hoord te hebben. Hij keek naar boven, naar de
galerij, waar de muzikanten zaten, in welker
nabijheid een groot publiek, meest dienstdoenden
vit het hotel, zich verdrong. Zijn aangezicht betrok
blijkbaar. Mariene volgde de richting van zijn
oogen. Zij zag nog juist, hoe een lichte blouse
achter de dikke badvrouw verdween, die daar in
al haar breedte over de balustrade leunde. En
a, Mariene kende die blouse, ze behoorde aan
Selma Brandt het meisje moest daar gestaan
[hebben.
Op dit moment eindigde het dansen en begon
Jet souper. Er werd aan kleine tafeltjes gegeten.
Mariene en haar partner vonden plaats bij een
?aar verloofden, die 't druk genoeg met elkander
hadden en hun gesprek niet stoorden.
spraken echter niet veel. Dokter Dannz
In die democratische vereenvoudiging
van titulatuur vinden we veel, héél veel
goeds en dus achten we het ook zeer jam
mer, dat ze nog niet meer algemeen wordt
toegepast. Vooral in de provincie en op
het platteland komt het nog zeer veel
voor, dat men in een onnatuurlijke ado
ratie ter neder ligt voor al wat titel voert
of eenig openbaar ambt bekleedt. Dat men
respect en ontzag heeft voor het gezag,
is buitengewoon te loven, maar dat ont
zag mag niet overgaan in een onredelijke
vereering. Plaatselijke correspondenten van
de kleine pers b. v. merken op allerlei
soort bijeenkomsten nog steeds de tegen
woordigheid op van verschillende groot
heden, als den weledelgeboren heer X,
hoofdonderwijzer, den edelachtbaren heer
Y, raadslid, den hoogwelgeboren baron
van Zus tot Zoo, burgemeester enz.
De slachtoffers zelve dezer titulatuur
wenschen ze gewoonlijk allerminst, maar
het is hun omgeving, die ze tegen wil en
open, maar nu wordt het ook tijd, dat
men de dragers dier ambten ook met
meer reëelen blik gaat aanzien.
Een pas gepromoveerde dokter of advo
caat, een notaris, burgemeester of secre
taris, zij beginnen tegenwoordig vaak op
een salaris of inkomen, waarvoor een goed
vak-werkman zijn neus zou optrekken. De
afgestudeerden en pas benoemden stam
men dikwerf uit een zeer bescheiden
milieu, en al verloochenen ze dat ook niet,
de onwerkelijke adoratie van hun omge
ving en het publiek in het algemeen ver
leidt ze tot het voeren van een levens
wijze, die niet in overeenstemming is met
hun financieele omstandigheden.
Daóraan voorèl wijten we het, dat in den
laatsten tijd overal ter wereld, óók in onze
koloniën en in ons land, zooveel zaken
berecht moeten worden, waarbij hoogere
ambtenaren, militairen, notarissen, advoca
ten, burgemeesters, secretarissen e.a.zich
voor het plegen van fraude Jte verant-
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Buitengewoon moeilijk te beoordeelen
vjoor een leek is de hoedanigheid van een
Piano of Orgel. Bij het koopen van zulk
een instrument is men aangewezen op de
betrouwbaarheid van den leverancier. Onze
firma die sedert 1865 bestaat, verkoopt alle
instrumenten onder de ruimste garantie.
Vraagt de speciale condities van ons
huurkoopsysteem.
C. QUISPEl
GOUDSCHESINGEL 3, ROTTERDAM
dank op het verheven voetstuk plaatst en
houdt. Die onredelijke vereering is niet
zonder gevaar. Vroeger was dat anders,
de dragers van titels of eenig openbaar
ambt stamden als regel uit families, die
zich de weelde konden permitteeren om
uit eigen middelen aan het ambt een
glans te geven, die uit de ambtsinkomsten
zelve allerminst bekostigd konden worden.
Blauw bloed en een gevulde buidel waren
een sterker aanbeveling tot benoeming,
dan het bezit van een stel gezonde hersens
alleen. Dat is nu veranderd en gelukkig
Ongeacht afkomst en den stand der geld
middelen staan alle ambten nu voor ge
schikte, bekwame en ijverige menschen
vergenoegde zich meestal met zijn dame in de nog
zoo kinderlijke, half vervaasde en half bedroefde
oogen te zien Zóó had hij er nog nooit ontmoet.
Toen zij opstonden wist Mariene evenwel, dat
hij te Leipzig en te Heidelberg gestudeerd had
en eenige jaren te Berlijn als assistent in een zie
kenhuis was geweest; dat hij lang had geweifeld
of hij naar dit afgelegen oord gaan of te Berlijn
blijven zou, en dat slechts de gedachte om hier
een Sanatorium op te richten voor zenuwzieken
en patiënten, die zich overwerkt hadden van over
wegende kracht voor hem was geweest. Vol op
gewondenheid had hij hierover gesproken.
,,'t Is een moeilijk vak, dat van dokter, niet
waar?" had zij gevraagd.
„Maar een mooi, een interessant vak! Het
mooiste dat men kan kiezen, juffrouw Eisenhut!"
„En zult u nu dat Sanatorium oprichten?"
„Misschien daarvoor is veel geld noodig 't
hangt niet van mij alleen af!"
Mariene wilde na het souper niet meer dansen
en tante Bertha was blij toe. Zij groette haar
bekenden en maakte zich gereed met Mariene
huiswaarts te gaan.
Op de stoep stond Dr. Dannz en bood de dames
zijn geleide aan. Ook hij wilde niet meer dansen.
Op het plein voor het hotel was 't buitengewoon
druk. Verscheidene rijtuigen reden voor, lachende
stemmen klonken dooreen, de een riep den ander
goedennacht toe. Verderop aan de Elseke werd
't stil. De bosschen op de bergen ruischtcn zacht
en een donkerblauwe hemel welfde zich boven het
hoofd van de wandelaars.
Mariene liep middenin. Zij hield tante Bertha
onder den arm. Bij het afscheidnemen voelde ze
hare hand zacht drukken. „Tot weerziens!" klonk
woorden hebben.
We moeten meer de realiteit gaan be
seffen van de omstandigheden, waarin de
dragers van openbare ambten zich heden
ten dage te voegen hebben en ze niet
tegen den [zin vaak der betrokkenen
op een voetstuk plaatsen, vanwaar ze naar
de diepte der eerloosheid neer tuimelen.
zich hebben
bezeerd
gebruik dan dadelijk
de diepe stem van den jongen dokter.
Met groote droomende oogen volgde ze hare
tante naar de zitkamer in Villa Diana en knoopte
haar handschoenen los.
„Hebt ge plezier gehad, Marleentje?" vroeg
tante met een hartgrondigen geeuw, 'het gevolg
van haar buitengewone inspanning als balmoeder.
„O ja, tante!"
„Ge hebt veel gedanst! Ge zult wel moe zijn?"
„O neen, tante!" verzekerde Mariene.
„Nu, ik dan wel, kind. Morgen praten we nog
wel eens na. Wat was die dokter voor een iemand?
Hij heeft een knap voorkomen, dunkt mij."
„Vindt u, tante?"
Mevrouw Bertha lachte en gaf het meisje een
zoen. „Goedennacht, schaap! Laat je raam van
nacht niet openstaan, ge zijt nog warm van het
dansen." e
In haar kamer gekomen, sloot Mariene gehoor
zaam het venster en liet de rolgordijn neer. Maar
slapen kon ze niet. En ze wist niet waarom.
Eindelijk sprong ze weer op, trok de grodijn om
hoog en drukte toen het voorhoofd tegen de ruit.
Het huis van den dokter lag stil en donker
daar tegenover, slechts twee bovenvensters waren
verlicht, en in dat flauwe schijnsel zag zij iemand
heen en weer gaan. Nu, de oude dame, die daar
woonde, kon niet loopen 't moest dus de ge
zelschapsjuffrouw zijn' Op eens schoten Mariene
de vorschende blikken van het meisje te binnen,
en ook haar gezegde! „O, dan zijt ge zeker ver
loofd!"
Huiverend en met een onverklaarbaar onaan
genaam gevoel legde zij zich te rusten.
Nadat hij de dames goedendag had gezegd, sloot
Erik Dannz bijna onhoorbaar het huis open en
Ingezonden Mededeeling.
H. C. SCHOONENBERG
GELDERSCHEKADE 20 ROTTERDAM
Week-revue.
Binnenland
Vóór zoowel als tegenstanders van het
Nederl.-Belgische Verdrag voelen het als een
opluchting, dat de beslissing eindelijk geval
len is en daarmee de zaak „voorloopig" af
gedaan. De verwerping van het Verdrag, ge
volgd als deze is door een zekere rust en
bekoeling der verhitte gemoederen, zal nog
minder schadelijk zijn voor onze verhoudin
gen met het buitenland dan de opwinding,
waarmee een aantal agitatoren behebd waren
in de dagen, toen ze met allerlei ondiplo
matieke scherpte een actie meenden te moe
ten ontwikkelen tegen een opzet, dien ze
laten we het aannemen uit overtui
ging, in strijd met 's lands belang meenden.
't Wordt intusschen nu reeds duidelijk,
dat niet zonder reden gewaarschuwd is voor
internationale verwikkelingen, als gevolg
van de afwyzing der overeenkomst en o.i.
staat 'tnog lang niet vast, dat we na zeke
ren ttjd niet een regeling zouden moeten
aanvaarden, door Volkenbond of Europee-
sche grootmachten opgelegd, die zwaarder
is dan de verplichtingen, die de. heer v. Kar
nebeek uit naam van ons land voorloopig
had aanvaard.
Vertrouwen wekkend is intusschen het
feit, dat Nederland in den vreemde een aan
tal beproefde vrienden heeft, die niet zonder
succes in de buitenlandsche pers de groote
bezwaren, die we, op gegronde redenen tegen
het Verdrag konden aanvoeren, hebben uit
eengezet, en daardoor een milder oordeel
hebben afgedwongen, speciaal in Engeland
en Frankrijk, dan wij gevreesd en de Belgen
voorzien hadden.
De heer van Karnebeek heeft de conse
quenties getrokken uit het besluit der Eerste
Kamer en zijn ontslag ingediend. Wie hem
zal opvolgen, is een vraag van buitengewone
beteekenis. Het zou ontactisch zijn en een
vreedzame beslechting der bestaande geschil
len bemoeilijken, wanneer voor die opvol
ging een diplomaat werd aangewezen, die
fel tegenover de idee van dit Verdrag heeft
gestaan. Tegen de beginselen, waarop het was
opgebouwd, bestond immers allerminst een
ernstig verzet, wèl echter [tegen bepaalde
onderdeelen, die van een te eenzijdige
voor ons nadeelige en der Belgen voordeeli-
(Adv.)
weer dicht en hield daarop vluchtig een brandende
lucifer bij de lei naast de telephoon om te zien of
hierop soms een boodschap stond. Jawel! Op twee
plaatsen werd hij den volgenden dag verwacht.
Maar eerst den volgenden dag! Hij kon wel naar
bed gaan of hij slapen zou, was een ander ding.
Want hij verkeerde in een buitengewone stemming,
zooals hem in lang niet was overkomen, en zooals
hij maar ééns had ondervonden, toen hij negentien
jaar oud was en met verscheidene andere jongelui
glorierijk zijn eindexamen gedaan en met een bal
gevierd had, bij welke gelegenheid hij hals over
kop op een lichte blondine, de jongste dochter
van den muziekmeester Stahlboom verliefd was
geworden.
Waarachtig net een gymnasiast! dacht hij
glimlachend, terwijl hij zijn demi-saizon uittrok en
aan den kleerenstandaard hing. Zoo'n oude, ver
standige vent, als hij reeds lang was, zit daar
voor een jong vreemd meisje de intiemste dingen
uit te kramen, alleen om haar vragende, ver
wonderde oogen op zich gevestigd te zien! Hoe
jong zag ze er uit en toch hoe innig bedroefd!
„Dokter!" klonk een stem op de trap, zacht,
maar onmiskenbaar ontroerd.
„Zijt ge nog wakker, juffrouw Selma? Wat
wilt ge?" antwoordde hij juist niet zeer vriendelijk,
daar hij haar tegen den volgenden ochtend een
kleine strafpredikatie had toegedacht.
„Mevrouw verlangt u nog even te zien!"
„Hoe? Is moeder niet wél?"
„Ik weet niet, dokter. Ze heeft mij om twaalf
uur gezegd: Zoo gauw mijn zoon thuiskomt, moet
ik hem spreken."
Erik schudde het hoofd.
,,'t Is goed!" zeide hij daarop. „Ik zal komen.
ge strekking waren. Ons land heeft dus
behoefte aan een opvolger uit de school van
den afgetredene, die corrigeerend en retou
cheerend wil werken aan de schepping van
zijn voorganger, zóó, dat het product voor
alle partijen aannemelijk wordt. Waar de
Belgen vooralsnog sterk afwijzend tegen alle
directe onderhandelingen zullen staan, moet
de keuze bepaald worden op iemand, wiens
diplomatieke beteekenis en politieke [onpar
tijdigheid hem in staat stellen om even
als Jhr. van Karnebeek dat deed bij een
eventueele crisis van het eene kabinet in
het andere over te stappen en aan zyn eigen
grootsche taak voort te arbeiden, ongeacht
de mutatiën in het landsbestuur, die de ge
volgen zijn van geharrewar der binnenland-
sche. politiek.
We denken dan in de eerste plaats aan
Jhr. Loudon, die al eens vroeger de porte
feuille van Buitenlandsche Zaken beheerde
in dagen van internationale spanning; z£jn
naam heeft bovendien een goeden klank in
kringen der vroegere geallieerde mogend
heden.
Met de groote Olympiade van 1928, te
A-msterdam te houden, lijkt het ons vrij
wanhopig gesteld. Tennis zal er niet wor
den gespeeld, gelijk we elders reeds bericht
ten en de F.I.F.I. de internationale organi
satie der voetbalsport, zal zich vermoedelijk
ook terugtrekken, daarmee een zeker fiasco
aan de organisatie en het welslagen der
spelen bezorgende. In Sportkroniek van 24
Maart jJ. vonden we daarover de volgende
ontmoedigende beschouwing:
't Zou een schandaal zijn, als men -
er Nederland invliegen liet. Dat kan en
mè,g men als fatsoenlijke sportlui niet
doen. Waarom heeft de heer Hirschman
in geen der vergaderingen van het N.O.C.
of Comité 1928 ooit één enkele waar
schuwing doen hooren? Waarom heeft hij
nooit gezegd: past op, bouwt geen stadion,
houdt uw geld, uw tijd en uw toewijding
in petto, wantwant 't kan zyn, dat
we niet meedoen 1"
Zeer zeker zullen de spelen zonder de voet
balsport een millioenen-tekort geven. Met
die sport had men drie jaren geleden in
Parijs trouwens óók al zoo'n nadeelig saldo.
Toen werd de Staat aangesproken tot dek
king...
Laat hier de overheid ingrijpen vóór het
zoover is. Dat men althans in Amsterdam
ophoude honderdduizenden te vermorsen aan
een stadion-bouw, die straks wel geheel
overbodig blijken zal.
Dezer dagen verscheen weer een alar-
meerend bericht in de pers. De Finsche
Athletiekbond heeft mededeeling gezonden,
dat hij aan de Olympische spelen niet zal
meedoen. En de Finsche Athleten zijn de
Eén oogenblik ik doe even mijn rok uit.'
Na een poosje ging hij de trap op in een grijs
huisjasje. In de gang boven en onder brandde
nog licht. Naast de deur van de slaapkamer der
oude dame stond Selma Brandt.
Zij hield de oogen neergeslagen, zoodat de merk
waardig lange wimpers als zwarte schaduwen op
haar doodsbleekc wangen vielen. Haar lippen,
neusvleugels, wangen alles trilde en sidderde.
Hij lette echter hierop niet, maar liep haar schielijk
voorbij en naar het bed van de oude vrouw.
„Erik, wees niet boos, dat ik ie nog heb laten
roepen!" zeide een afgematte stem, terwijl ze
angstig zijn hand greep, toen hij naast het ledikant
ging zitten.
Bezorgd zag hij haar in het goedaardig gelaat,
welks roodheid en ontroerde uitdrukking hem
troffen bij het schijnsel van het nachtlicht, hoe
duister dit ook brandde. „Wat hebt ge, moeder?"
vroeg hij zacht, terwijl hij zijn koele hand op haar
voorhoofd legde.
Zij wenkte hem zich wat dichter tot haar over
te buigen en fluisterde hem toe: „Ik heb mij van
avond weer zoo angstig gemaakt. Selma was weer
zoo vreemd, weet ge zooals in het begin, toen
ge haar hier aan huis bracht."
„Zoo? Is zij niet bij u gebleven totdat u sliep?"
{Wordt vervolgd