:^tsl NIGROIDS C. QUISPEL JS EEfiSTE BLAD HET EE1VIG adres HARDT'S 7ELC /tabletten HARDT'S 7 etc. tabletten HARDT'S fiflc lijntabletten 1AS2DTS QAC tabletten ARDT'S ftAc -tabletten ZATERDAG 5 MAART 1927 PIANO'S ORGELS KUNSTSPELPI ANO'S PIANOFABRIKANT DOOF? Gehoorapparaten Centrale H. C. SCHOONENBERG DOKTER DANNZ EN ZIJN VROUW. 30 ets. per doosje deling van den Spaanschen consul te Brussel is dat vonnis veranderd en beide jonge vrou wen werden opgesloten in een vesting te Siegburg. Juffrouw de Bettignies is daar in Juli 1918 tengevolge van de ontberingen gestorven. Korten tQd daarna, toen de krijgs kans den Duitschers onherroepelijk ging tegenloopen, wist Leonie Vanhoutte uit Sieg burg te ontsnappen. Eind November bereikte zij het Fransche grondgebied. 1918 1927. Deze twee jaartallen, zoo merkt de Echo de Paris op, geven den tijd aan, die er verioopen is vóór men heeft kunnen besluiten officieel hulde te brengen aan de buitengewone daden van heldenmoed eener vrouw. Juffrouw Vanhoutte, die te Roubaix aan het hoofd staat van een winkel van porcelein en aardewerk, is draagster van het oorlogs- 'Tuis, een onderscheiding, die slechts aan hen, die in den oorlog hebben meegevochten, 's toegekend. Een telefoniste gedecoreerd. De regeering heeft de voortreffelijke dien ten van juffrouw Puissant, verbonden aan et Trudaine-telefoonkantoor te Parys, eerst ls telefoniste, daarna als chef over de tele- onisten van dat kantoor, erkend door haar e benoemen tot ridder in het Legioen van er. Een droevige gebeurtenis. Een droevige gebeurtenis heeft er te Ber lin plaats gehad. Een koopman en zijn vrouw, "ie van de begrafenis van hun jongste kind uiswaarts keerden, vonden bij hun thuis- omst hun beide andere kinderen van 2| n 1| jaar dood in hun woniDg, die geheel et rook gevuld was. De kinderen waren estikt. Zij hadden waarschijnlijk zelf vuur n de kachel willen maken en zijn toen het lachtoffer van hun onvoorzichtigheid ge- orden. "les van aak. op het eiland voor een goed portret is sinds 30 jaar het S. VAN DER PLAAT Hobbemastraat - Middelharnis n2e atelier van af het station Jch- tie Beslist verkrijgbaar bij t P. Wielhouwer, Middelharnis; N. J. Boer, SommelsdijK; Zaaijet-Teepe, Dirksland; C. de Mooij, Ouddorp; v. d. Maden, Oude Tonge; W. Bout, Brielle. De Centrale Proeftuin voor Goeree en Overllahlcee te Middelharnis (Langeweg) is op eiken werkdag voor belangstel lenden GRATIS TOEGANKELIJK. Desgewenscht geeft de tuinman alle inlichtingen, die mochten worden ver* lantrd. -ï* bij Apoih.en Drogisten van den naam ..MIJNHARDT ri.Fabriek. ZEIST Prijs per kwartaalf i Losse nummersf 0,07' Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20 Elke regel meerf 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels elke regel meer t5 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het werdt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 9F JAARGANG. - N°. 35 De komende Raadsverkiezingen. Alle lezers hebben wel eens van den rapaljaan Coremans gehoord, den Rotter- damschen Hadt-je-me-maar, die tot schande van onze groote havenstad reeds meerdere jaren als „volksvertegenwoordiger" in den raad zetelt. Deze week troffen we het bij een bezoek in de Maasstad toevallig, dat we van aangezicht tot aangezicht tegen over hem kwamen te staan en daardoor een juisten indruk van zijn sinistere per soonlijkheid konden opdoen. Verontwaardigd over het feit, dat hij door zijn huisbaas op straat was gezet, had hij juist aan het hoofd eener leger schare, vrouw en zes kinderen, een aanval gedaan op de kamer waar B. en W. van Rotterdam zetelden en nadat hij daar, door overmacht gedwongen, had moeten reti- reeren, was hij een demonstratie op het trottoir van het gemeentehuis begonnen. Voorop ging hij zelf, rustig en brutaal, een pijp in den mond, een bord vol on logische scheldwoorden tegen den schou der torschende, volkomen het beeld van een gedegenereerd type, een reloot zonder hersens. Zijn slachtoffers, vrouw en zes kleine peuters, volgden hem op de voet, moesten hem volgen, gehuld in ellendige kleeren, waarvoor armoe een excuus zou kunnen zijn, maar die kleeren waren bo vendien verslonsd en vuil, waarvoor geen excuus is. Het stempel imbeciliteit lag den slachtoffers op het gezicht. Het publiek verdrong zich om den demonstreerenden; één der kinderen, een meisje, liep daar al dien tijd met gebogen hoofde van schaamte, geen oogenblik hief ze het stumperige hoofdje op, die kleine, die „vader" in zijn politiek onverstand volgen moest. Het publiek was stil en sterk onder den indruk van dit droevig vertoon; geen woord sympathie werd vernomen voor den Rapaljaan, wiens waanzin onmiskenkaar is. Maar een ieder dacht: zou er nu niets voor die stumpers van kinderen gedaan kunnen worden? Toen deze heer Coremans gekozen werd, was het hem volkomen duidelijk, dat hij dit resuttaat te danken had aan ,,'n grap" - zij het voor alle weidenkenden een wansmakelijke grap van een groep kiezers. Nu hij echter eenige jaren „in de politiek" zit, meent hij zijn rapaille partij een ern stige onderneming en acht hij zich door politieke tegenstanders benijd en achter volgd. Stond het geval Coremans op zich zelve, dan zouden we er niet zooveel kostbare drukinkt aan besteden, maar de politieke Rapaljanen verrijzen, nu de Gemeente raadsverkiezingen naderen, weer overal uit den grond. Dat zijn candidaten, die wel niet als mensch op het minderwaar dige peil staan van hun Rotterdamsche voorganger, maar in politiek opzicht niet boven hem uitsteken. De politieke Rapal janen zijn degenen, die om aan hun per soonlijke eerzucht te voldoen, allerlei zwaarwichtige redenen prakkezeeren om splitsing te brengen in hun partij en een eigen groep te formeeren, die onder de vlag van het publiek belang een persoon lijk succes tracht te bereiken. Toen Mr. de Wilde in een rede dezer dagen de N. R. C. beschuldigde eene splitsing in de anti-revolutionaire partij te willen begunstigen, wees de N. R. C. die beschuldiging van zich af en verklaarde het blad volstrekt geen heil te zien in de steeds verder doorgevoerde paitijsplitsing, die het publieke leven verderfde en de aandacht der menschheid meer vestigde op kleine zaken dan op de groote be ginselen, die het leven beheerschen. Gemeend of niet gemeendwéér was sche kiezers en kiezeressen op den hier boven geschetsten Rapaljaan Coremans hebben gestemd bij de vorige verkiezingen en aldus blijk gaven het kiesrecht on waardig te zijn? En de vele duizenden in den lande, die zich door een persoonlijke actie van een teleurgestelden partij-man laten vervoeren, zijn die in politieken zin niet even minderwaardig voor het kiezers ambt? 'n Mensch heeft recht op vrijheid, maar mag men daarom een misdadiger niet in de gevangenis zetten? Zoo is het ook met het kiesrecht, moest het althans zijn. Elke staatsburger moet invloed kunnen uitoefe nen op het bestuur der gemeenschap, maar iemand, die het stembiljet misbruikt om de bedoelingen van de kieswet te saboteeren, die inplaats van een bestuur te kiezen de bestuurs-anarchie bevordert, of iemands persoonlijke eerzucht tracht te voldoen, aan zoo iemand moest de uit oefening van het kiesrecht belet kunnen INGEZONDEN MEDEDEEL1NG. Buitengewoon moeilijk te beoordeelen voor een leek is de hoedanigheid van een Piano öf Orgel. Bij het koopen van zulk een instrument is men aangewezen op de betrouwbaarheid van den leverancier. Onze firma die sedert 1865 bestaat, verkoopt alle instrumenten onder de ruimste garantie. Vraagt de speciale condities van ons huurkoopsysteem. GOUDSCHESINGEL 3, ROTTERDAM Ingezonden Mededeeling. GELDERSCHEKADE 20 ROTTERDAM FEUILLETON. W. HEIMBURG VERTALING VAN HERMINA. (Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.) 4) Op eenigen afstand, bij de oranjerie, was Jochem Tutebusch in zijn blauw en wit geruit pak ijverig in de weer om de verwelkte blaadjes van een granaatboom af te trekken, die in een houten bak voor hem stond. Hij was een goede vijftiger met een trouwhartig, kaalgeschoren knechtsgezicht en had zoo zijn eigen manier van spreken. Voor zijn ..lui" ging hij door het vuur, „als dat hij met zijn vorigen meester als oppasser bij Sedan had gestaan en als dat mijnheer toen bij de reserve was als ritmeester bij het tweede escadron." Na beider behouden terugkomst was de oppasser tot knecht bevorderd, daar Jochem Tutebusch ook te Witten thuis behoorde en al in den burg was gekomen, toen hij als negenjarige bengel met al de scho lieren van het kerspel kerstliederen in het groote voorportaal had gezongen en zijn meester zaliger °ok nog een kleine jongen was geweest. Maar nu ^as zijn oudste dochter al getrouwd en hij al Eregeld grootvader. Jochem staakte eensklaps zijn werk en kuchtte. ..Mevrouw Mevrouw! kijk toch eens wie i^araankomtDaar komt waarachtig mijnheer ■^opold eigenst aanO, lieve deugdEn hij komt het, wat de N. R. C. daar verkondigde. Het publieke leven is niet gediend met het ontstaan van die kleine partijtjes, die meest uit persoonlijke eerzucht verwekt zijn en de politieke gedachten vertroebelen. Zulke persoonlijke acties steunen is zich verlagen tot den politieken Rapaljaan, die geen doorzicht genoeg heeft om de ruineuze uitkomsten van zijn handelingen te voorzien. Om wille der democratie is het algemeen kiesrecht verlangd en verkregen, maar door op zulke slechte wijze het stembiljet te misbruiken dreigt dat zelfde algemeen kiesrecht de democratie te vermoorden. Is het niet treurig, dat 5000 Rotterdam- worden. Wie het kiesrecht als een recht bescher men wil en het ernstig meent met de democratie, moet beslist weigeren in de gelederen der politieke rapaljanen te treden, want zij maken het bestuursapparaat, door zoovele kleine partijtjes en bijzondere be langen gesticht, tot een voos instrument. een opluchting moet het hun geweest zijn, toen na onderzoek kwam vast te staan, dat geen menschenlevens te betreuren waren, daar door een haast ongeloofelyk toeval even voor het ongeluk alle bewoners het huis hadden verlaten. De reusachtige verwoesting ter plaatse echter en de honderden tot in verren omtrek gesprongen ruiten, bleven voorloopig herinneren aan den ernst van het feit en vanuit de puinhopen stijgt een waarschuwing omhoog, die van de overheid voorzieningen vraagt, om herhalingen van gelijken aard te voorkomen. Want zóó goed zou het een tweeden keer vermoedelijk niet afloopen. Wij mopperen wel eens tegen de rigoureuze en belemme rende bepalingen van de veiligheidswet, maar telkens opnieuw blijkt, hoe een strenge toe passing dier wet noodig is om het publiek te beschermen tegen gevaren, waarvan het zich niet bewust is. Het onderbrengen van allerlei winkels en bedrijven in perceelen, die oorspronkelijk, voor andere doeleinden gebouwd zijn, brengt belangrijke bezwaren mee en het Heeren gracht-Dram a van Amster dam, moge er daarom aanleiding toe zijn om te overwegen, of bewaarplaatsen van zoo uiterst snel brandbaar goedje als films, wel in de binnenstad geduld mogen worden en niet verplaatst moeten worden naar de nieuwe buitenwijken, waar kelders en andere bergplaatsen van beton zijn opgetrokken. huis bfj Amsterdam, dat plotseling de vlam men uit den motor van den vrachtwagen sloegen De twee militairen, die den wagen bemanden, gingen ijlings op de vlucht en riepen in het land werkende landbouwers toe, zich in veiligheid te stellen. Spoedig echter werden ze zich hun verantwoordelijk heid weer bewust en met onmiskenbare doodsverachting keerden ze terug en be gonnen, geholpen door een jongen land bouwersknecht, alle kisten van den bran-' denden wagen af te slepen en in veiligheid te brengen De moed van deze jonge mannen heeft ons een catastrophe, als onlangs in het marine-arsenaal in Amerika plaats greep, bespaard en het leven van duizenden men- schen gered. De mannen hebben van den Minister van Oorlog eene schriftelijke dank betuiging ontvangen en ieder een „bedrag in geld". We mogen niet onbescheiden z\jn door naar de grootte van het bedrag te vragen of te gissen; maar we hopen, dat het departement zich niet krenterig getoond heeft en heeft weten te waardeeren, wat aan het land het leven waard is van drie jonge mannen, die geen oogenblik geaarzeld hebben om zich op te offeren voor het belang van duizenden menschen. de brug over!" Mevrouw Zehmen had op gezien, ongeloovig half boos. Maar op eens liet zij de courant zaken, en verbleekte. Uit de diepe schaduw op den weg, die langs de wilde Witte afdaalt verscheen haar zwager juist op het in de zon blakerende kiezelpad en stapte met afgepasten tred en al van verre zijn hoed afnemend, regelrecht op haar toe. Zij stond op, ging hem een paar schreden te gemoet en stak hem de hand toe, zeggende: „Ik ben verbaasd je hier te zien, Leopold!" Éisenhut's gelaat bleef even strak als altijd. Hij droeg geen baard, alleen langs de wangen liep een smalle streep la Biedermaier", zooals die mode heet, Een grof, gevuld gelaat met koele, grijze, zelfbewust rondziende oogen het type van een man, die weet wat hij waard is. ,,'t Zou mij aangenaam zijn, waarde schoon zuster, als ik je binnenshuis kon spreken!" ant woordde hij op gewichtigen toon, toen zij hem uitnoodigde om plaats te nemen. „Als ik je ten nimste niet stoor." Zij keerde zich aanstonds om en ging hem met een uitnoodigend handgebaar vóór naar het huis. Hier, in het gezellig gemeubeld vertrek, door de neergelaten jaloezieën in een groenachtige scheme ring gehuld, zette hij zich met den rug naar het venster, zoodat men zijn gelaatstrekken nauwelijks kon onderscheiden. Maar mevrouw Bertha zag niettemin, dat hij buitengewoon ontroerd was„ daar zijn blinkende zwarte hoed, dien hij in de door grijs clagé om sloten handen hield, wonderlijk op en neer ging. „Ik kom met een verzoek. Maar eerst zou ik u graag de redenen willen meedeelen, die mij tot dat verzoek leiden," begon hij op den korten en W eek-revue. Binnenland. We kunnen het ons voorstellen, hoe een groot deel der Amsterdamsche bewoners is opgeschrikt, toen aan een der deftige grach ten een heel huls uit elkaar plofte. En wat afgebroken toon, waarop hij gewoonlijk sprak. „Ik heb namelijk plan om te hertrouwen," liet hij er op volgen. Mevrouw Bertha zweeg. Die mededeeling ver raste haar niet. Ze had altijd wel gedacht, dat hij Louise eens een opvolgster zou geven. „Gisterenavond heb ik het jawoord van mijn aanstaande gekregen," hernam hij. ,,'t Moet nog geheim blijven, en ik reken dus op je discretie." „O zeker!" zeide mevrouw Bertha. „Natuurlijk! Ik feliciteer je!" „Verplicht! Ge zult mij wel willen gelooven, als ik je zeg, dat ik dezen stap eerst rijpelijk heb overwogen." „O, zeker, zeker Op jouw leeftijd!" „Hm! Ik voel behoefte aan wat huiselijke ge zelligheid, die ik, helaas, ik kan wel zeggen nooit gekend heb." „Nooit? Arme Louise!" klonk 't bitter uit me vrouw Zehmen's mond. „Neen, nooit!" herhaalde hij met klem en na druk. „Ik werp waarlijk geen steen op de afge storvene. Ge zult toestemmen, dat ik geduld met haar heb gehad, zooals 't een christen betaamt. Maar zij was niet de rechte vrouw voor mij. Ze was te jong wij begrepen elkaar niet!" „En zij was zeventien jaar ziek vergeet dat niet! Ziek, tengevolge van haar huwelijk!" viel hare zuster in .terwijl hare oogen flikkerden. Zij wist immers, hoe zwaar Louise had geleden en dat hare ziel zieker was geweest dan haar lichaam. „Nu we spreken thans niet over de doode, ook niet over mij, maar over Mariene," ging Leo pold voort. „Gisterenavond namelijk, heeft juf frouw Kreisler mij tengevolge van een misverstand een verkeerde opvatting plotseling verlaten. Het publiek zou zich desnoods zelf nog kunnen beschermen tegen gevaren, die het kent, maar als de dood loert op plaatsen, waar hij verdekt staat opgesteld, dan rust een zware verantwoordelijkheid op de over heid om door voldoende beveiligingen ram pen te voorkomen. Of die verantwoordelijk heid wel immer ten volle gevoeld wordt, is aan twijfel onderhevig. Eerst Da twee maanden is nu gebleken, dat duizenden, bewoners van Amsterdam in het verschenen late najaar aan den dood ontsnapt zijn. Om ze den schrik te besparen, heeft men hun dat maar niet eerder mede gedeeld, maar beter ware het o.i. geweest, als men ze de mogelijkheid van een zoo tragisch gebeuren had bespaard. Het geschiedde n 1. by het vervoer van een groot aantal kisten met munitie, schiet katoen en andere zéér explosieve stoffen in de onmiddellijke natyjheid van een kruit- voor rookers (Adv.) Een ellendig geval in de tegenwoordige omstandig heden. Ik zou Mariene niet graag zonder opzicht laten en om nu voor zoo korten tijd ik heb plan in September te trouwen een vreemde aan het hoofd van mijn huishouden te plaatsen, zou een groote dwaasheid zijn. Bovendien acht ik 't ook minder gewenscht, onder de oogen mijner dochter mijn engagementstijd door te brengen. Mijn aanstaande is nog jong dat's te zeggen zesentwintig en ik kom dus hier met het ver zoek: zoudt gij Mariene voor eenige maanden bij je in huis willen nemen?" „Natuurlijk! Met alle plezier!" antwoordde me vrouw Bertha. „Hartelijk dank! En mag ik haar schielijk sturen?" „Elk oogenblik. Vandaag nog!" „Belooft ge mij, Mariene niets van mijn trouw plannen te jeggen?" „Als ge dat verkiest. Ik heb geen recht daarover met haar te spreken." „Best! Wij willen op reis naar Frankrijk trou wen. ergens te Wiesbaden of in het Schwarzwald of zoo. Naar ik hoor, gaat gij evenals elk jaar ook nu weer naar den Harz?" „Ja, naar Antonsbad!" „Goed! Neem dan Mariene mee. Als ik uit Bor deaux terugkom, breng ik de nieuwe moeder voor haar mee en dan wacht haar een ordelijk en ge zellig huiselijk leven." Zwijgend speelde hij een poosje met zijn hoed. „Ik ben je zeer dankbaar," zeide hij nog eens, „en verzoek je alleen, iaat Mariene blijven wie zij is, voed haar niet op! Ze is nu zooals ik haar wensch, eenvoudig, stil en bescheiden, nog geheel onbekend met het leven. Ze zal, als ze zóó eens trouwt, gelukkiger worden Alles is nu goed afgeloopen, maar uit het bericht omtrent het gebeurde vernamen we tevens, dat zulk vervoer van munitie „ge regeld" plaats heeft in de buurt van Amster dam. Wie garandeert ons nu, dat een tweede maal als een motor in brand vliegt, de afloop even gelukkig zal zijn? De overheid is zich bewust, dat een ontploffing van de kruitmagazijnen en munitie-depóts heel het Westen van Amsterdam kan verwoesten. Waarom dan toch dat gevaarlijk spul per motorwagen te vervoeren; waarom het ge vaar op die w^jze met duizend procent on- noodig te verhoogen Ware er oorlog en was de snelle aanvoer van munitie van beslissend belaDg, dan zou het meerdere gevaar van motor aanvoer misschien te verdedigen zijn, maar thans volstrekt niet. Schrijver dezer regelen maakte een groot deel van den oor log mee, maar zag nog nimmer buiten nood zaak bet vervoer van ontplofbare stoffen per motor-wagen geschieden. Heele convooien voor munitievervoer passeerden we vaak, maar altijd was het gevaarlijke goedje ge laden op wagens, die door paarden getrokken werdende paarden werden aan den teugel geleid en op eiken wagen wapperde ter waarschuwing een groote roode vlag. Indien troepen moesten passeeren, namen die, in dien eenigszins mogelijk, dan nog een paralel loopende zijweg Als zoovele voorzorgsmaat regelen nog in oorlogstijd genomen worden, dan mag de wijze waarop in de onmiddel lijke nabijheid van Amsterdam in vredestijd „geregeld" munitievervoer plaats vindt, on verantwoordelijk geheeten worden. dan haar moeder is geweest. Louise had te veel gelezen, had zich zulke dwaze, romantische ideen van het bestaan eener getrouwde vrouw door het hoofd gehaald kortom, ze was totaal bedorven voor het werkelijk leven." Hij streek met de hand over het voorhoofd. „Mariene is hoogst eenvoudig opgevoed," besloot hij. „laat het kind zoo blijven I" 't Kostte mevrouw Zehmen moeite om zich kalm te houden. In hóór huis was hare zuster opgegroeid en had ze haar kindsheid doorgebracht, eer haar opvoeding op een uitstekende kostschool voltooid was geworden, 't Was een direct verwijt aan haar en haar overleden man en zou dan toch de dochter Ze had op te tong om te zeggen: Ik zou niet graag voor de tweede maal zulke ver wijten willen aanhooren, geef Mariene aan wie ge wilt niet aan mij! Maar op eens dacht zij aan de angstige blikken, waarmee Louise op haar sterfbed haar dochtertje beschouwd had, en ze beet zich dus op de lippen en zweeg ter wille van het kind. „Ja, en ét propos, waarde schoonzuster," hernam hij, „Mariene zal misschien, men kan niet weten zoo op een badplaats deze of gene zal allicht hooren dat zij rijk is, althans een aardig sommetje bezit ze zal, bedoel ik, wel eens huwelijks- aanvragen krijgen. Ik heb er niets tegen, als een fatsoenlijk man zich mocht voordoen natuurlijk geen officier, die diep in de schulden zit, maar een solied handelsman of zoo iemand dan kan ze onvoorwaardelijk op mijn toestemming rekenen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1927 | | pagina 1