G 99=100 SOMMELSDIJK
Boerenleenbank
..Een Hé, SchuurenErl
tte in enkel en dubbel
e kwaliteiten. Zware
breed f 0,95 per el. -
WOENSDAG
9 FEBRUARI 1927
VERSLAGEN
AAMBEIEN.
J. DE SALAMANDER A
Middelharnis-Sommelsdijk
D. JOPPE Cz. te Sommelsdijk
H. SPETTER d Co., Rotterdam
ir Voor de Vrouwen *w
Dagelijks Consult voor Dames,
Openbare Vrijwil!. Verkooping
feuilleton.
VAN EÉN STAM.
Schrijnende Handen
na het wasschen
verzacht men met
PUROL
BINNENLAND
me).
van
den
etter
Langstraat, vm. dhr. Vetter.
Den Bommel, vm. (doopsbed.) ds. v. d. Zee.
Stad aan 't Haringvliet, vm. ds. Polhujjs en
nm. leeskerk.
PROTESTANTENBOND.
Brielle (Kerkstraat), 'sav. ds. Glas uit Boskoop
GEREFORMEERDE KERK.
Middelharnis, vm. en 'sav. ds. Van Velzen.
Stellendam, geen opgaaf.
Ouddorp, vm. en nm. ds. Diemer.
Ooltgensplaat, vm. en 'sav. ds. de Lange.
Den Bommel, vm. en nm. ds. Schaafsraa.
Stad a. 't Haringvliet, vm. en 's av. ds. De Graaff
SOMMELSDIJK. Op Zondag 13 Februari, des
morgens 10 uur, hoopt voor de Vrijzinnig Her
vormden op te treden ds. E. J. v. d. Brugh,
predikant te Tiel, in de zaal van den heer Verhey
aan den Langeweg alhier.
fee.
4,
f /co6> j
Prijs per kwartaal. f I,
Losse nummersf 0,07'
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meerf 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanyragen
f 1,per plaatsing tot een maxim"®1
yan 10 regels elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
96 JAARGANG. - N°. 28
RADICALE GENEZING
De hardnekkigste Aambeien
kunt U genezen binnen enkele weken.
3 Kipstraat 43, R'dam 1
Niet goed» geld terug.
De bank leent gelden aan leden
tegen 4.68 0/„ 'sjaars, Zij neemt
gelden op tegen 3,75 °/0'sjaars, ook
van niet-leden. Voorschotten kunnen
dagelijks aangevraagd worden bij een
der leden van het Bestuur.
Gelegenheid tot inbrengen en
terugbetaling van gelden eiken Maan
dagavond en Vrijdagavond van 68
uur ten huize van den kassier
v/h „de Volksapotheek"
72 Jonkerfransstraat 72
Alle Geneesmiddelen.
Alle Schoonheidsmiddelen.
Goedkoopste adres voor Breuk
Bttik-,Steunbanden en Suspensoirs.
Gratis inlichtingen en prijscourant
TE
SOMMELSDIJK
Op Dinsdag 8 Febmaii1927 bij Inzet en
Op Dinsdag15 Februari 1927 bij Afslag
telkens des avonds zeven uur in het
Hotel SPEE te SOMMELSDIJK.
aan den Ring te SOMMELSDIJK
kad. Sectie B no 511, groot 2 aren
20 centiaren Verdeeld in twee
koopen en combinatie.
Ten verzoeke van den Heer
L. DE GRAAF aldaar.
Verslag va® <*e vergadering van den
Baad der Gemeente OUDDORP, op Za
terdag 5 Februari des voormiddags
half elf.
Voorzitter Burgemeester Gobius du Sart.
Aanwezig alle leden.
Voorzitter sprak als volgt:
Gezien het de eerste vergadering is in dit
jaar, en der traditie getrouw wensch ik U
en de Uwen een gelukkig nieuwjaar. Ik dank
allen voor de ondervonden blijken van be
langstelling by de wisseling des jaars ont
vangen en spreek den wensch uit dat het U
gegeven moge worden, als Raadslid de waar
achtige belangen der gemeente steeds op de
beste wijz6 te behartigen, en dat de samen
werking zoo mag blijven voortbestaan zoo
als deze in het afgeloopen jaar is geweest.
Daarna opende de voorzitter de vergadering
met gebed, waarna de notulen der vorige
vergadering werden voorgelezen en onver
anderd goedgekeurd.
Ingekomen stukken;
a. Procesverbaal van de kasopname by den
gemeenteontvanger, waaruit bleek dat in
kas was op 27 December j.l. overeenkomstig
boeken en bescheiden, een bedrag van
1138,47.
b. Een schrijven van de Gezondheidscom
missie te Middelharnis, waarin mededeeling
werd gedaan dat de gewijzigde politiever
ordening is goedgekeurd.
c. Do Begrooting van den keuringsdienst
van Waren in het district Dordrecht, waaruit
f bleek dat een bedrag voor deze gemeente
was uitgetrokken van 507,19.
d. Een schrijven van Ged. Staten waarbij
werd medegedeeld, dat de rekening van den
Keuringsdienst over '24 was goedgekeurd,
en dat daarop een overschot voor deze ge
meente was van 99,24 welk bedrag voor
het loopende jaar in mindering zal worden
gebracht.
De goedkeuring van Ged. Staten over
de Veemarktverordening.
Voorzitter zeide dat deze thans geheel in
weTking kan gaan, zoodat alle vee eerst zal
moeten worden gekeurd eer het ter markt
zal kunnen worden aangevoerd. Spreker
zeide met den keurmeester een regeling te
zullen treffen om op vaste tyden te keuren
en indien er niets is, dat aangevoerd zal
worden, er dan bericht gedaan zal worden
opdat geen onnoodige kosten gemaakt zullen
behoeven te worden.
De goedkeuring over genomen raads
besluiten. t
g. Een schryven van de gemeente Am
sterdam, waarin storting werd verzocht
ingevolge de Njjverheidsonderwyswet voor
een leerling van een der scholen, wiens
ouders hier woonachtig zyn.
Besloten werd hieraan gevolg te geven.
h. Een verzoek van den heer P. Hekman
om eervol ontslag als onderwyzer aan de
0. L. School tegen 1 Mei a.s.
Voorzitter stelde voor het gevraagde ont
slag op de meest eervolle wijze te verleenen
onder dankbetuiging voor de zeer vele en
gewichtige diensten aan de gemeente be
wezen. Hiertoe werd besloten.
i. Een verzoek van de bewoners van den
Dirksdoensweg om verlichting.
Voorzitter zeide dat gezien de besprekingen
in de vorige vergadering over verlichting
b.
aan den Dorpsweg te SOM
MELSDIJK kad Sectie B n""1'
mer 743 ged.
Ten verzoeke van den Heet
JOH VAN NIMWEGEN aldaar.
Notaris VAN BUUREN.
Vrij bewerkt naar den Roman van
LOUISE B. B.
24)
Ze bracht hem zelve naar de deur, ongeduldig
dat hij zou gaan handelen, om de wolk, die haar
huis sinds eenige dagen in een somber floers hulde
te verdrijven. Ze dwong hem bijna, haastig weg
te gaan en Wolfgang was zich niet bewust dat hij
ging zonder zijn oom te groeten, met slechts de
eenige gedachte, dit huis te ontvlieden op de meest
onbemerkte wijze. Hij kwam op de trappen en
portalen niemand tegen, en hij ging de straat op,
droomend voortloopend, niet lettende op den weg.
Hoe lang hij voortdwaaïde, als verbrijzeld door
*en slag, die het geregeld denken onmogelijk
maakte, wist hij niet.
Hij liep het bewoonde gedeelte van het Bezuiden-
bout af, al verder, het Bosch voorbij, langs de
oreede sloot, waarover zich de zware linden van
net Huis ten Bosch welfden, langs buitenverblijven
00 ^05renW0n'"ngen, totdat de straat niet meer
werd dan een mulle zandweg, stoffig en warm in
oe volle middagzon, kronkelend door we'landen,
F?!- j'en §raasden in ioome onverschilligheid.
even1 a' verder af van de stad, om later,
die elceur'&> een anderen weg te kiezen,
hii einrtJ"?er terugvoerde naar het Bosch, waar
Toen l?JuLMilstond, overweldigd door moeheid.
de ractie. Hij keek om zich heen,
buiten de thans bestaande lantaarns, toen
gevraagd werd een lantaarn bij den heer
Snel te plaatsen en dit met algemeene stem
men werd afgewezen, omdat men geen gren
zen weet te stellen in een zoo uitgebreidde
gemeente als deze, dat B. en W. in dit op
zicht met geen voorstel ter tafel komen.
Spreker zeide dat met verlichting aan dien
weg wel meer menschen gebaat zouden zijn
als by Snel, en dat de noodzakelykheid ook
wel aanwezig is.
Meerdere leden waren dit met den voor.
zitter eens.
Hierover werd nog lang en breed gespro
ken waarna met algemeene stemmen werd
besloten de gevraagde verlichting aan te
brengen.
Verzoek van de vereeniging „Het Groene
Kruis".
Voorzitter deelde mede dat een verzoek
was ingekomen van de Vereeniging het
„Groene Kruis" Afd. Ouddorp om een sub
sidie, ten einde te kunnen geraken tot het
aanstellen van een wykverpleegster.
Voorzitter zeide dat in '24 ook een der-
geiyk verzoek in den raad ter tafel is ge
weest. Toen is dit verzoek verworpen omdat
niet voldoende belangstelling bleek uit de
gemeente zelf en het door de gemeente bij
te dragen bedrag te zwaar was. Thans heeft
men weer met lijsten gecirculeerd teneinde
tot de wijkverpleging te komen. Voor deze
vergadering heb ik me bij het bestuur aan
gemeld met verzoek of men mij soms kon
inlichten omtrent den stand van de lijsten
en of het bedrag waarvoor geteekend was
alreeds hier mocht noemen. Daarvoor is my
toestemming verleend. Op die lijsten is voor
ruim 1600,— geteekend. Daarbij krijgen
zy de eerste drie jaar 1200,— totaal van
de provinciale vereeniging, verdeeld in resp,
ƒ500,— 400,— en 300,- zoodat men
voor het eerste jaar reeds een bedrag bijeen
heeft van 2100, -
Gezien een wijkverpleegster ongeveer
1800,per jaar kost, meenen B. en W,
dat thans geen termen aanwezig zijn die
vereeniging nu alsnog te gaan subsidiëeren
daar reeds een overschot is voor het eerste
jaar. O.i.z. zou, wanneer de vereeniging iets
te kort kwam de gemeente aanvullend kun
nen werken, doch gezien zulks thans niet
noodig is, zyn B. en W. ook tot genoemde
overeenstemming gekomen, derhalve afwy-
zend te Deschikken. Spreker zou het ook
mooier vinden wanneer de vereeniging zich
zelf kon dekken tegen de kosten.
C. Breen zeide dat een subsidie nog wel zeer
goed te gebruiken zou zyn, dat er heel wat
noodig is. Bovendien weet het bestuur nog
niet hoeveel kosten de vereeniging zal kry'gen.
Het speet hem echter dat B. en W. met een
zoodanig afschuivingssysteem werken Twee
jaar geleden gingen stemmen op dat men
zou subsidieeren als er meer belangstelling
uit de gemeente zelf bleek, dit is thans aan
wezig en nu nog stelt men een afwyzende
beschikking voor.
Voorzitter zeide, dat gezien den stand der
vereeniging op dit moment een z.gn.pomp-
systeem gaat uitoefenen op de gemeentekas.
Breen zeide dat het thans niet zoozeer
loopt over het bedrag dan wel over de er
kenning van gemeentewege van het belang
eener wijkverpleging.
Voorzitter meende dat het toch niet aan
ging om een besluit t.e nemen voor een
eventueelen toestand over drie jaar. Mocht
voor het eerst met een blik van teruggekeerd
verstand in zijn starende oogen, waarin geheel
de oude fletsheid was teruggekomen door de licha
melijke inspanning en de geestelijke verwarring.
Niet ver van hem stond een bank; hij liep er heen
en wierp zich neer.
Hij zat onder een grooten beuk, die zijn takken
ver over het water van den kleinen vijver aan
zijn voeten u'tstrekte. Daar was een ehandje mid
den in dat water, geheel begroeid met conigeren,
wier donker groene naalden over het gras hingen
met de gratie van slepende vrouwengewaden. Witte
ganzenbloemen verhieven zich uit het welig in
bloei geschoten gras en begon nieuwsgierig de
sterrenkopjes over het donkergroene weerspiege
lende water. Een eind verder wrongen drie eiken,
door storm en onweer gescheurd en gespleten, hun
verminkte kruinen opwaarts.
En achter en boven dit alles kruinden zich weer
de trotsche rechte beuken, wier loover goudbronzen
gloed afstraalde onder de zonne-omhelzing. Maar
was geen andere beweging rondom den verslagen
man dan het gekrinkel van lichtschijven in het
water voor hem, en geen ander geluid dan het
getjilp van een musch, die een zandbad nam op
het witte pad, dat kronkelend verdween in de
schaduwen van het bosch. De idyllische schoonheid
van dit eenzame plekje werkte op Wolfgang's
verward brein als ijs op een brandende wond.
Hij begon zijn gedachten weer te verzamelen,
helaas, om tot deze eenige pijnigende zekerheid
te komen; zooeven had hij gehoord, hoe zijn
broeder werd beschuldigd van zijn fouten. Als het
misverstand niet opgehelderd werd, dan zou een
onschuldige boeten voor den schuldige. Natuurlijk,
dat mocht niet; maar hoe het te verhinderen?
na verloop van tyden biyken dat er een te
kort is, en de wykverpieging ala zoodanig
goed functioneert, dan kan men toch op
nieuw met een verzoek komen om subsidie.
Daarna kwam in stemming het voorstel
van B. W. dat werd aangenomen met 9
tegen 2 stemmen. Tegen stemden de heeren
M. Bosland en G. Breen.
De Gemeente-begrooting voor het jaar '27
was terug ontvangen van Ged. Staten met
een reeks opmerkingen van meest admini
stratieven aard. Besloten werd aan deze
verzoeken tegemoet te komen.
Ged. Staten geven verder in overweging
de geschrapte post als bijdrage in den grint
weg Ouddorp—Sommelsdyk alsnog voor dit
jaar 'op de begrooting te brengen, daar de
plannen voor een provincialen weg in ver
gevorderd stadium zyn.
Voorzitter stelt namens B. en W. voor
ook aan dit verlangen tegemoet te komen.
T. Tanis zeide hier tegen te zyn en stelt
dit derhalve ook voor. Men moet nu maar
door de weigering trachten de zaak te be
spoedigen, want 't is treur.ig zooals die weg
er by ligt.
Het voorstel van B. en W. werd verwor
pen met 10 tegen 1 stem, die van den heer
Grinwis.
Voogd: Wie niet verandert is gek.
In de vacature Noordlander werd in de
commissie tot wering van schoolverzuim
benoemd de heer Spuibroek.
Rondvraag.
C. Breen vroeg of het cijfer al bekend was
voor de havenvergrooting.
Voorzitter zeide dat dit plan nog in be
werking is.
Tanis meende dat men met die vergrooting
beter nog even kon wachten, want als het
verbod los komt dat het kuilen is verboden
is vergrooten baast niet meer noodig. Boven
dien komt met het huidige plan niet meer
laadruimte beschikbaar, zoodat het plan wel
eerst van alle zyden dient overwogen te
worden opdat men niet noodeloos soms een
halve ton daarin verwerkt.
Voorzitter zeide dat dit hem bekend was
en dienovereenkomstig ook te zullen han
delen. Daarna sluiting.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
VREDE.
„Vrede" hoor 'k alomme roepen
Daar van menschen groot en klein;
„Vrede... eeuw'ge wereldvrede
„Zal er komen, moet er zyn!"
Menschenkind, gy roept om vrede,
Waar in U zelf de onvree woont;
Menschenkind, gy roept om liefde,
Die gij zoo weinig zelf betoont.
Menschenkind, staak roep en klachte,
Zoo... is 't slechts werelds ij delheid,
In eigen hart, in eigen leven
Aan vrede en liefde eerst plaats bereid.
Marie Den Oude.
Dat. bleef het doode punt in zijn hersenen. Want
zoover gekomen, wilde hij niet verder doordenken,
vol angst voor het besluit zich zelf te moeten be
schuldigen, zich verplicht te zien te zeggen: „Ik,
ik alleen ben hier de schuldige, ik, de speler, de.
losbandige!" Schoon niemand hem zag, boog hij">
toch het hoofd en hield zijn gebogen arm voor
zijn gezicht, als iemand die zich van schaamte
verbergt.
Dus alle strijd zou vruchteloos geweest zijn!
Mocht dat, kon dat?
Hij had zich gevoeld als een schipbreukeling,
die, ronddobberend op den Oceaan in een wrak
bootje, in de verte eensklaps een mooi groen
eiland ziet opdoemen boven de baren en met de
laatste krachtsinspanning daarheen roeit. En nu,
onder de schaduw van het gastvrije land, zou hij
nog- moeten verongelukken! Want hij zag, na zijn
bekentenis, aller oogen op zich gevestigd, den
strengen blik vol verachting van zijn oom, het
oog vol medelijden en stil verwijt zijner tante,
een uitdrukking die hij in verschillende schakee
ringen zou terugvinden in al die andere blauwe
oogen en ook.en met nog een geheel andere
smart er bij.in de grootste, helderste van allen.
En hij, die eens gewenscht had haar ver, ver weg
te voeren naar een onbewoonde plaats, waar ze
zou zijn als een gevangen prinses uit de sprookjes,
ver van al het drukke, bezoedelende gewoel der
wereld, ontoegankelijk voor leed en voor smart,
hij was het die haar het onbarmhartige en wreede
van het leven zou leeren kennen en de wanhoop
over haar onschuldig hoofd brengen.
Zijn handen voor het gezicht sJaande, kreunde hij
O.was daar dan geen uitweg?
Hij hief het hoofd op. Weer, als in het studeer-
Een kijkje op de woeste zeden der Ifugao's.
Pater De Snick, missionaris van Scheut op
de Philippijnen, schrijft in de Annalen van
Scheut:
De Ifugao's zijn een Igorotsche stam en de
Igorotten zijn de wilden op de Philippijnen.
De Philippijnen werden bekeerd en be
schaafd door de Spanjaarden. Ongeveer tien
millioen Filippino's zijn Christen, maar in de
Noorderbergen op 't eiland Luzon wonen nog
omtrent drie honderd duizend heidensche
Igorotten. De missionarissen van Scheut trach
ten die nu te bekeeren
De Igorotten zijn koppensnellers.
„Een jongen van 12 jaar, Malayon genaamd,
keert van Kiangan terug naar zijn dorp Ba-
nawé. Het is avond. Hij is aan de Hinian-
beek gekomen, op drie K.M. van zijn dorp.
Plots krijgt hij een verschrikkelijken slag in
den nek; bij middel van een mes wordt hem
het hoofd bijna geheel afgehouwen. Hij valt
dood neder op den oever van de beek.
's Anderendaags werden de soldaten van
Banawé verwittigd en begaven zich naar de
plaats van de misdaad. Nauwelijks zijn de
soldaten aangekomen, of zekere Libayu krijgt
een aanval van razernij en doorkerft zijn ge-
buur. De soldaten loopen er naar toe. Libayu
springt op den soldaat Puminga, die ver
schillende steken krijgt. Soldaat Onon schiet
daarop Libayu neder.
Ziehier hoe waarschijnlijk alles ineenzit:
Libayu heeft den jongen Malayon vermoord.
Heeft hij uit bloeddorst gehandeld, of uit ver
langen om de geesten een offer te brengen,, of
uit wraakzucht, niemand weet het. Maar die
eerste moord heeft de razernij in Libayu's
hart opgewekt met al de andere schrikkelijke
gevolgen.
Dat is de koppensnellerij in hare naakte af
schuwelijkheid.
Ik ben gaan zien naas de heidensche be
grafenis van den jongen Malayon. Het was
een akelige plechtigheid.
Van 's morgens vroeg weerklonk de bang-
i-bang in het gebergte: de heidenen dansten
aan ter begrafenis.
De begrafenis van een vermoorde vergt een
bijzondere dracht. Die heidenen hadden een
witten hoed op van betelschors. Rond armen
en voeten droegen zij banden van dezelfde
schors en ook dongabladeren. Op den rug
torsten zij een knapzak, waaruit lange, stijve,
vreemdwikkelende haren staken. Aan hun
linkerarm hing een driehoekige lat (de bang-
i-bang.) In de rechterhand hielden zij den
houten stok, waarmee zij op die lat hun dans
maat sloegen. Die lat was ook vervangen door
een groot houten schild van één stuk, waarop
met kalk witte strepen geschilderd waren.
De bang-i-bang-dansers kwamen aan in
groepen van tien tot vijftien man.
Daar stapte juist zoo'n groepje over de
scheidingsmuurtjes van de rijstvelden.
Ziet, de voorste zwaait lans en schild naar
links. De volgenden zien eveneens naar links
en slaan geweldig op hun houten lat. Gebogen
gaan allen enkele stappen vooruit. Nu kijken
ze rechts en hetzelfde spel van daareven her
begint.
Wij gingen naar het sterfhuis. Daar wemel
de een heel primitief wereldje: Wildwoeste
stammen en schaars gekleede vrouwen.
Rond de hut werd er hard geschreeuwd.
In de hut zag men het lijk van den jongen
Malayon gezeten op horizontale staken. Stok
ken schraagden het. De jongen hield een
houten lans in de hand. Het lijk was reeds vier
dagen oud en was gezwollen als een luchtbal.
Hier en daar was het gebarsten. Ik beschrijf
het niet nader.
Een voor een kwamen de vrouwen voor het
lijk en schrèeuwden scherp: Ji-ji-ji, dat het
weergalmde door de bergen. Na een poos
schreeuwden zij nog een reeks wraakzuchtige
vermaledijdingen uit: de geest van Malayon
kreeg het verhaal van den moord te hooren en
werd bezworen ,om zich te wreken op zijn
moordenaar.
Ondertusschen vielen de vliegen bij heele
zwermen op het lijk aan.
Malayon's moeder zat neergehurkt voor het
lijk. Haar gezicht was verdwaasd en bij tus-
schenpoozen snikte zij.
's Middags offerden oude fetisjeurs een
sacrifacie op in een boschje in de buurt.
Met woest geweld kwam heel de bende
teruggestormd naar het sterfhuis, grepen,
onder het slaken van wilde kreten, het lijk
van den. jongen Malayon, en liepen er mee
ver weg naar den berg.
In een hol in den berg, waar het lijk na veel
ceremoniën werd ingemetseld, had men wape
nen gelegd, opdat de ziel van den afgestorvene
tot wraak zou worden opgehitst.
Toen de lieden naar het sterfhuis terug
kwamen, stonden zij als dol. Zij begonnen een
soort van rijstbier te drinken. In den alcohol
zouden die woeste mannen en vrouwen dra
een lage rust vinden, ofwel misschien den
noodigen durf om een nieuwe misdaad te be
gaan.
Ik keerde terug, de ziel vol walging en vol
weemoed.
vertrek van zijn oom dacht hij: „Huib, Huib
alleen kan hier helpen!" Huib, die door zijn rid
derlijke zelfopoffering, in Wolfgang's, oogen een
geheel ander persoon was geworden. Hij dacht er
niet meer aan, hoe hij zich altijd den oudere, wij
zere tegenover zijn jongen broeder had getoond;
hoe hij altijd gespot had met diens „onberede
neerde,,,, edelmoedigheid. Hij gevoelde zich zwak
en ellendig en hij wilde nu, dat een ander voor
hem handelen en denken zou. Want de eenige
oplossing, die zijn geweten hem gaf, zichzelf aan
klagen dat wilde hij niet. Hij misleidde zichzelf,
waar hij zich te verward en geschokt meende om
een anderen en beteren uitweg te vinden
Huibert wist immers reeds raad. Was hij niet
begonnen te handelen? Hij had niet zelf het
besluit genomen vier jaar te wachten? Vier jaar,
wat was dat niet een korte tijd in het leven van
zulke jonge menschen, en Wolfgang bleef dan
buiten verdenking en mocht zijn Hilde vragen.
Ja, ja, hij moest Huib spreken en zoo spoedig
mogelijk.
Daar was in de wijze, waarop hij opstond en
weer voortliep, nu in de richting van de stad, iets
gejaagds en zenuwachtigs, want het sluimerend
gevoef, dat hij laf was, dat hij vluchtte voor zijn
onedele gedachten, verliet hem geen oogenblik. Hij
liep voort, bijna ijlend, aan Huib denkend, als
ware deze de eenige lichtende starre in dien don-
keren nacht1
Een groote teleurstelling. Huib was niet meer
thuis. Maar op tafel lag een slordig opengescheurd
couvert en een eind verder een brief, als haastig
weggeworpen en vergeten. Wolfgang greep er naar
en zag naar de onderteekening: „Jettle Rentinga". 1
IN DE BADKAMER GESTIKT.
Droevig lot van een oude dame.
LEIDEN, 5 Febr. Hedennamiddag is een
oude dame, mej. J. C. J". Berghuis, wonende
aan den Stationsweg alhier, terwyi zy een
bad nam, in de badkamer door gasverstik-
king om het leven gekomen.
Toen de huisgenooten, ongerust geworden
door het lange wegbiyven, een onderzoek
instelden, vonden zij het vertrek vol gas.
De oude dame was reeds overleden.
Een vrachtauto versplinterd.
Op een bewaakten overweg.
Zaterdagmorgen ongeveer 10 uur is de
geladen vrachtauto van de firma J. de Ruiter,
in koloniale waren, te Veen endaal, midden
op den bewaakten overweg der staatsspoor
aldaar, door den trein D. 72 facultief die
9 uur 20 min. uit Arnhem vertrekt, gegre
pen en geheel versplinterd. Honderden Meters
verlagen motoronderdeelen. De lading meel,
enz. bedekte de omgeving. Een der lantaarns
van de locomotief vond men een eind ver
in het weiland. De chaffeur, Van Schoon
hoven, werd uit den auto geslingerd, maar
kwam er, behoudens eenige ontvellingen,
met den schrik af.
De overweg, die bewaakt wordt, was niefc
afgesloten; de bewaker P. Vink had de hoo
rnen niet neergelaten. De bewaker was zoo
overstuur, dat men bijna niets uit hem kon
krygen. De politie heeft de zaak in onder
zoek.
Toen begon hij zonder aarzelen te lezen, begrij
pende, dat Huib's vertrek samen moest hangen
met den inhoud van dezen brief.
„Waarde Huib. Laat ik je eerst schrijven, dat ik
dagen lang niet begrepen heb, waarom er toch
zulk een ongewone somberheid was in het huis
in het Bezuidenhout. Het scheen, dat de betrokken
personen mij buiten alles wilden laten. Eerst van
ochtend vernam ik, dat je waart afgewezen door
papa. Ik sloeg een gat in de lucht, jij, jij die altijd
papa's lieveling was, nu onwaardig om zijn schoon
zoon te worden? Hoor eens, mama en Lize zijn
tegen dat vonnis, en terecht, ook ik verklaar mij
op je hand. Wie had dat ooit kunnen denken, dat
jij, ons aller Zondagskindje, nog eens de twist
appel zoudt worden in ons ouderlijk huis. Als het
niet zoo treurig was, zou ik er om kunnen lachen
Maar intusschen heb ik vanochtend in het Be
zuidenhout den gespannen toestand kunnen waar
nemen. Wolfgang was er juist geweest, de hemel
geve, dat hij ontspanning komt brengen, want ik
vond Sofie zoo diep ter neergeslagen, dat ik mij
in mijn drift een paar booze woorden tegen papa
heb laten ontvallen. Ik heb Sofie mee naar mijn
huis genomen, maar ik weet niet wat met haar
aan te vangen, zoo bedroefd is zij. Weet je wat,
Huib, kom na half drie even hier. Ik moet wel uit
met mijn man, maar dat is niets, ik autoriseer je
Sofie even op te monteren, want dat heeft ze
noodig het arme kind. Ik werp me hier op als
geneesheer en neem alle gevolgen, als daar zijn
booze woorden van papa, enz. voor mijn rekening.
Adieu, kom gauw."
Jettle,
(Wordt vervolgd*
