KROS ST00MB00TDIENST C. QUISPEL Is Uw borst beklemd? KWA1M5- Dat s KWATTX' DER -4- Kunsttanden-Gebitten EERSTE BLAD ABdüsïroOP 9 tOt2 uur fcER PELS, 0/4 70 ZATERDAG 22 JANUARI 1927 PIANO'S ORGELS KUNSTSPELPI ANO'S PIANOFABRIKANT VAN EÉN STAM. VOILE-MELK REEPEN irden shten rden- issel- verre )enen i vier jnlijk oude n ge- een eriks- ver- haab- dat iewo- berg heb- i de ge- vade- eken. van jreld, 5 wij ische heid van onderlinge communicatie tusschen de planeten, schudde dr. Pupin het hoofd en zeide, dat hij 't betwijfelde dat de mensch ooit zoover zou komen, dat hy den aardbol tot een antenne zou kunnen maken, om boodschappen in de ruimte uit te zenden Het bandietenwezen in Mexico. Terechtstellingen. De bladen in Mexico (stad) melden, dat nog zestien bandienten in de omstreken gegrepen en aan boomen langs den weg op gehangen zijn. Dit is niet officieel bevestigd, maar in het federale district rondom de stad bengelen ten minste 22 lichamen aan de boomen. Anderhalf uur onder een trein. Toen Vrijdag een trein van de tunnelspoor het station Hol born binnenreed, viel een passagier, een 25-jarig luitenant, onder den trein. Dadelijk werd de stroom afgesloten en verscheen er een hulpbrigade met eer paar geneesheeren. Het kostte anderhalf uur om den man, die vreeselijke pijnen leed en telkens een morfinespuitje hebben moest, te bevrijden. Toen dat eindelijk gelukt was, leefde de man nog, maar bij aankomst in het ziekenhuis overleed hij. Te Wellington, in Nieuw-Zeeland, heeft een Australische bezoeker 5000 gulden be taald voor een stamboek-ram. elyk- Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren MEIJER tNIS, i - Tel. 8088 s inlich- nstratie EN er veer ELEN 'Touwen- per flacon, flacon. nde dsomloop rzekerd. onder volle goed, geld ERDAM. per brief, rmen door pillen, een 80 pillen. De Coöperatieve Electrische Centrale W. A. te STELLENDAM geeft uit eene Cl/ 0/ in stukken van f ÏOOO.-, f 500.- en f 100.-. Verkrijgbaar bij het BESTUUR en bij Notaris VAN DEN BERG te Goedereede. Geheel pijnlooze speciaal Mediscfce behandeling. Betaling desgewenscht in 12 maands termijnen ook voor Zieken fondsleden. Inlichtingen kosteloos BUREAU voor Tandheelkundige Middenstands-verzekering Adm. G. DE WAARD, Van Heusdestraat 13b, Rotterdam aan lijn 5 en 15. Telefoon. No. 30013. Geopend van 94 en 79 uur. Agentschappen Mej. J. KREUKNIET, Wolphaertsbocht 181a, Charlois. W. KLEIN BLOESEM, Heyplaatstraat. F. RIETHOFF, Pastoriedijk, Permis. J. C. BORWELING, Voorstraat 34, Spijkenlsse. A. C. RIETHOF, Dorpsstr. 39, Rhoon. MIDDELH ARMS-ROTTERDAM v.v. via VLAARDIiSGEN s.s. „MIDDELHARNIS" Dienstregeling" aanvangende 3 October 1926 van Middelharnis op Maandag en EMtisdag V. Middelbands 4.30 vm A. Vlaard. 7.00 vro.' A. Rotterdam 8.00 vm. Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.) V. Middelharnis 6.30 vm.A.Vlaard. 9.00vm A. Rotterdam 10 00 vm. A. Brielle 10.25 vm.§ van Rotterdam op Maandag en Dinsdag V. Rotterdam 2.15 nm V. Vlaard. 3.10 nm. t A. Middelharnis 5.30 nm. Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.) Van 3 October t/m 6 November en vanol 4 Februari. V. Rotterdam 3.15 nm. V. Vlaard. 4.10 nm. ft V. Brielle 2.40 nm.§ A. Middelharnis 6.30 nm- Van 7 November t/m 3 Februari V. Rotterdam 2 15 nm. V. Vlaard.3.10nm.t A. Middelharnis 5.30 nm. In aansluiting op den trein van 7.39 Vffl» en 7.22 vm. van Vlaardingen. In aansluiting op den trein van 9.14 vffl» van Vlaardingen. f In aansluiting op den trein van 2.51 n®1 en 3 02 nm. te Vlaardingen. ff In aansluiting op den trein van 3.33 fl®* en 3.50 nm. te Vlaardingen. Reizigers voor de richting Brielle x&P' Middelharnis te Vlaardingen overstapr Als Feestdagen zijn te beschouwen: Nieuwjaarsdag, 2e Paaschdag, HemelvA&tl 2e Pinksterdag en de belde Kerstdagen- Prijs per kwartaal. f I, tosse nummersf 0,07® Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20 Elke regel meer. f 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum yan 10 regels elke regel meer 15 cent. AFZICHTELIJK EN ONVOEGZAAM. Die woorden zijn van den socialisti- schen volksvertegenwoordiger Dr. van der Waerden en ze betreffen een door den Haarlernschen Raad van Arbeid versprei den reclame-kalender voor de V. O. V. (Vrijw. Ouderdomsverzekering), een Rijks instituut. Plaatjes en tekst wekten zooveel weerzin bij genoemden heer, dat hij den minister.verzocht om de verspreiding van de kalenders te beletten, waarbij hij de bovenstaande woorden ter kwalificatie van het prodcut bezigde. Wie de afbeeldingen gezien heeft en over gezonden smaak beschikt, kan"de meening van den heer Van der Waerden volkomen deelen. Tekst èn teekening, welke laatste bovendien van een smake- looze opvatting der moeilijke caricatueele kunst getuigt, houden een speculatie in op de grof-materieele instincten des men- schen, gericht op de genoegens van 'n borrel en 'n sigaar, alsof slechts die beide in staat zouden zijn een „genoeglijken ouden dag" te verzekeren. Misleidend is de reclame bovendien, omdat het te ver krijgen ouderdomspensioen ons allerminst die z.g. genoegens verzekert en slechts in staat is om de ergste nooddruft te be zweren. Nauwelijks waren de vragen gesteld, of van sommige zijden werd al er weer ge protesteerd tegen de „zedenmeesterij" over ons volk, waaraan, zooals mede de vragen van den heer Schaper omtrent een voor reclame gebezigde voorstelling van een stierengevecht zouden aanduiden, nu ook de sociaal-democraten gingen mee doen. Slechts de ontdekking van het feit, dat de Haarlemsche Raad van Arbeid gebruikgemaakt had van|smakeloozeDuit- sche platen, die ook tot reclame van aller lei andere zaken gebezigd werden, was aanleiding, dat de protesten verstomden en men zich begon te geneeren om zoo'n zaak te verdedigen. Maar we vragen ons toch af, welke reden sommige menschen kunnen hebben om bezwaar te maken tegen een of andere opvatting over de zedelijke of moreele waarde van wat in het openbaar tentoon gesteld, opgevoerd of gedemonstreerd wordt. Als men in de groote bladen de cri- tieken leest over schilderij-tentoonstel lingen, muziek- of tooneeluitvoeringen, dan is de critiek vaak zoo onbarmhartig mogelijk. Men vernietigt eenvoudig de toekomst van een schilder, omdat b.v. zijn visie te oudèrwetsch zou zijn en om een muziek- of tooneelstuk te doen vallen zijn honderd en meer methoden gebruike lijk. Er ontbreekt samenhang van de deelen of samenvoeling van de spelers; er is critiek op de dictie, mimiek op cou lissen, verlichting en vele zaken meer. Een tooneelschrijver of -speler wordt vaak gehoond om zijn kunstopvattingen, als een „prul" wordt hij voorgesteld. Zulke critiek, een enkele keer deskundig en za kelijk, maar dikwijls ook ondoordacht, harteloos en door naijver ingegeven zulke critiek is absoluut vrij in haar uitin gen. Op één punt echter is geen critiek toelaatbaar en dat is omtrent de moreele dern gedicht wil scheppen, neme de kar tonnetjes uit het leesplankje van zijn kleinen jongen of kleine meisje, hutselt die kartonnetjes door-elkaar, voegt ze dan in onregelmatige volgorde naast en onder elkander en hij heeft geschapen, wat men tegenwoordig onder de hoogste uitingen der poëzie verstaat. Van een kachelpijp, een oude pet, een bezemstok en een gebroken stoel maakt men een monument, dat door kunstken- INGEZONDEN MEDEDEELING. Buitengewoon moeilijk te beoordeelen voor een leek is de hoedanigheid van een Piano of Orgel. Bij het koopen van zulk een instrument is men aangewezen op de betrouwbaarheid van den leverancier. Onze firma die sedert 1865 bestaat, verkoopt alle instrumenten onder de ruimste garantie. Vraagt de speciale condities van ons huurkoopsysteem. GOUDSCHESINGEL 3, ROTTERDAM waarde van het kunstproduct. Waarom toch? De vraag, of de strek king van b.v. een tooneelstuk al of niet verderfelijk is, moet van zooveel minder belang geacht worden dan de kwestie omtrent de kleur der toiletten, de wijze van tooneelbelichting of de opstelling der coulissen. Niet alleen de officieele critici hebben vaak een weinig malsch oordeel, maar ook het publiek heeft aanmerking op of lof vóór alles en nog wat. Beider critiek echter bepaalt zich gewoonlijk tot bijzaken en voor de groote iijn heeft men geen oog of men durft ze niet te bezien. In alle tijden heeft een streven bestaan om aan de kunstvormen een speciaal ka rakter te geven, dat den tijdsgeest de nieuwere geldende opvattingen vastlegt, maar of het tegenwoordige geslacht niet intelligent genoeg is, dan wel, dat vroegere tijdgenooten alle mogelijkheden reeds heb ben uitgebuit, vast staat, dat de nieuwste kunstvormen meer aan waanzin dan aan kunst doen denken. Vele dichters maken verzen, die onleesbaar zijn. Wie een mo- FEUILLETON. Vrij bewerkt naar den Roman van LOUISE B. B. ners met ernst aanschouwd wordt. Schilders trekken een cirkel op een wit vlak, plaatsen er een paar zwarte strepen in, gooien er nog een paar ronde klodders op en sturen dan hun impressionistisch kunstgewrocht naar een heusche tentoon stelling. En 't ellendige van alles is, dat het pu bliek, niet verder durvende gaan dan de officieele critici, heel koest in haar bemer kingen is. Men vindt de bedoelingen „niet erg duidelijk," acht 't modern gedicht „niet overal even begrijpelijk", zou aan een impressionistisch schilderstuk hier een lijntje bij en dèèr een klodder weg willen hebben, maar men durft het niet aan om eenvoudig te zeggen, wat men meent en de zaken te stellen zooals ze zijn, n.l. dat al die excessen idioten-werk vormen, zon der waarde en beteekenis. Maar omdat zulk geklungel in onze musea, zij het in een apart zaaltje te zien is en de kranten-critici het met ernst be schouwen, daarom suggereeren we ons zelf het óók mooi te vinden. Van die suggestie moest de massa zich weten los te maken. Laat de kleine critiek aan de ontledende kranten-critici over. m Eerst had ik alleen nog maar het gevoel, als ware daar het geluk in mijne armen gevallen, toen kwam het besef dat dit geluk bestond in een heel mooi schepseltje, dat ik ziels liefheb en dat in aanbiddelijke zelfvergetenheïd met haar kopje tegen mijn schouder legde. Ik zag, neerblikkend, zonnige krulletjes tegen een satijnen halsje, een oortje fijner dan een om gekruld rozenblad, in één woord, een plekje waar mijne lippen naaT smachten om op te rusten en. en waarom zouden mijne lippen het lied niet zingen dat mijne oogen lazen. Onvoorzichtige jubelzang, die niet verder mocht gaan dan de eerste strofe. Ze hief het kopje op, verlegen, verward, purperrrood, maar ze wees me van zich af. Het oogenblik van vergeten was voorbij, helaas! Toen zaten we naast elkander op de sofa... neen, ik vertel niet verder. Alleen dit nog: zij heeft nooit een kriezel om Otto Waardenburg ge geven en ik heb haar hetzelfde omtrent Annie moeten verklaren. Ze heeft in doodsangst verkeerd over mijn verwonding, is er ziek van geweest en niet naar die<S?nPortii Se2aan> omdat ik er niet kwam, het recept van de citroenvla heb ik ook niet gevraagd: die mag je komen proeven, later, in ons eigen huisje, als ik, de heer en meester, mijn vrouwtje toestemming geef haar voor je klaar te maken. Wolf, geef me nu maar gauw een doushe, want ik voel me zoo... zoo... ach, ik kan niet eens meer beschrijven hoe gelukkig ik ben. Mijn meisje vertelde mij ook, dat oom en tante de volgende week zouden thuis komen en toen zijn wij overeen gekomen tot zoolang ons heerlijk geheim voor ons te houden. Zij wilde het alleen aan haar moeder schrijven; dat moest ik goed vinden. En ik dan aan Wolf, want hij is broer en ouders, alles voor mij! antwoordde ik. Zoo hebben we dan besloten. Naar huis gaande ging ik naar den bloemist. Je weet de geschiedenis van de rozen een paar weken geleden? Ik heb al wat hij aan roze nhad, besteld en er een monster ruiker van laten maken. Ik zond de bloemen naar de kamenier van de nichtjes en kocht deze om: zij moest met het krieken van den dag de rozen in mijn lievelings kamer brengen. Haar eerste blik, en daardoor ook haar eerste gedachte bij haar ontwaken dwong ik op deze manier aan mij af te staan. Beste eenige broeder! Nog altijd raken mijne voeten den grond niet en houd ik straatkeien voor elastische donzen veeren kussens, nog altijd adem ik rozengeur in. De comedie, die mijn jongste nichtje en ik voor de anderen spelen, is de leukste die ik ooit gezien heb. Huibert, nog een kopje thee? Dank je, waarde Sofie, heel gaarne En vijf minuten later, in een ondeelbaar kort oogenblik van alleen zijn: Schat Mannetje. maar laat het publiek het oordeel omtrent de groote lijnen der kunst aan zich houden. De historie zal straks vaststellen hoe „onze" tijd zich in de kunst geuit heeft en aan dat hoe heeft de massa, voor welke de kunst ten slotte toch gewrocht wordt, door haar oordeel leiding en richting te geven. Tot de groote lijnen behoort zeer zeker in de eerste plaats de zedelijke strekking. Men behoeft bij dat woord niet alleen te denken aan bloote halsjes en naakte armen, maar ook aan het cultureele, op voedende of degeneerende karakter der vormen, aan het logische en verstandelijke van strekking en inhoud. INGEZONDEN MEDEDEELING. Hijgt gij bij de minste inspan ning? Wentelt die last van tt af en versterkt borst en lucht wegen met de krachtdadige welke uit geneeskrachtige kruiden is bereid en beroemd is om haar slijmoplossende en krachtige werking. Onge ëvenaard bij bronchitis, kink en slijmhoest en aandoenin gen der ademhalingsorganen. Overal verkrijgb. in kokers a f 1.50, f 2.75, f4.50 De grooic flacons zijn voordeeliger. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N,V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat middelharnis. Week-revwe. Binnenland. 't Schijnt, dat de bevolking van ons land zoo'n beetje uitgegriept raakt en we, wat dèt betreft, 't ergste al weer geleden hebben. Ge lukkig is de bezoeking ons nu eens voorbij gegaan zonder al te veel slachtoffers te maken „gelukkig" zeggen we, omdat zoo'n griep epidemie altijd droeve mogelijkheden biedt. Een vorigen keer schreven we, dat deze vaak- bespotte ziekte in 1918 méér slachtoffers had geëischt, dan heel de wereldoorlog; dat feit lag ons nog in 't geheugen, maar over juiste 9E JAARGANG. - N°. 23 INGEZONDEN MEDEDEELING. Slechts een merk kan aan de spits staan cijfers beschikten we op het moment, dat we ons griep-praatje schreven, niet. Dezer dagen echter heeft Dr. Heyermans, directeur van den Geneeskundigen Dienst in Amsterdam een beschouwing over influenza en haar broer griep ten beste gegeven en daaruit bleek, dat in 1918 niet minder dan twintig millioen men schen aan deze ziekte gestorven zijn, inderdaad een aantal, dat het cijfer der directe oorlog slachtoffers verre overtreft. Wie daaraan denkt, spot niet met griep, zelfs niet als deze ziekte eens in minder kwaadaardigen vorm rondwaart. Maar nauwelijks" is de lichamelijke griep aan het wijken, of een ander gevaar bedreigt ons al weer: de politieke griep. In de verre verte komen de verkiezingen voor Staten en Gemeenteraad in 't zicht en dat is voor ons volk het sein om zich met politieke haarklove rijen te gaan verlustigen. Het stellen van candidaten roept alle par tijen weer wakker en in die periode vooral komt het duidelijk naar voren, hoe rijk we, wat dat betreft, gezegend zijn; groepen, die men al lang een politieken dood gestorven waande, ontwaken uit de seizoen-slaap en roepen bij de ongelukkige medemenschen de herinnering aan hun bestaan op. Alles voor het heil des vaderlands natuurlijk. Dat heil des vaderlands blijkt steeds ten nauwste samen te hangen met de verlangens van bepaalde personen, die er naar smachten om zich voor het algemeen belang op te offe ren door zich candidaat te laten stellen. Meestal zijn ze er niet van te overtuigen, dat de gemeen schap hun offer niet wenscht en als de politieke partij, waarvan ze lid zijn, het offer definitief afgewezen heeft, dan achten ze zich geroepen een nieuwe partij te formeeren, die het welzijn „des lands" juister behartigen zal. Zoo dreigt momenteel een scheuring in de A. R. partij. Daarom is in het Limburgsche Zuiden de Akkenspartij weer opgericht. Daarom meent de R. K. Volkspartij het oogenblik tot hereeniging met de Staatspartij nog niet gekomen. En daarom zullen er dezer dagen nog weer vele nieuwe politieke groepen verrijzen. 't Is werkelijk roerend, die strijd der men schen om zich 'in het algemeen belang te mogen opofferen. In een onzer vorige overzichten schreven we over het euvel der flesschen-trekkerij het koopen zonder bedoeling om ooit te betalen waartegen'de politie machteloos stond. Deze kon slechts „waarschuwingen" verstrekken, omdat de daders volgens onze strafwet niet vervolgd konden worden, waarvan we de wet gevende macht een verwijt maakten. En ziet: deze week werden alle eerlijke za kenlieden verblijd met het bericht, dat een nieuw artikel in ons strafrecht ontworpen is om Daarna zien wij weer zoo effen als de gezichten op de portretten der oude heeren van Maldeghem aan den muur. Tusschen twee haakjes en zonder jou of oom te willen beleedigen, onze voorvaders keken allen even sip, net als oom en mijn eenigen broeder. Nu, als dat jelui genoegen uitmaakt Sofie en ik zullen de vrooiijkheid in de familie wel brengen en houden, dat beloof ik je. We zijn dan ook juist de twee jongste loten van de twee verwijderde takken van den stam. En of mijn meisje vroolijk is? Hoor Sofie eens lachen riep Jettie van ochtend, terwijl wij allen in de waranda waren en Sofie met de tweelingen in den tuin stoeide, waarom ben je zoo exorbitant vroolijk zus? Wel omdat papa en mama zoo gauw thuis komen. Ben je het vergeten? Als ze op reisgeweest waren, brachten zij immers altijd een verrassing voor ons mede, riep ze en ze zond kushandjes naar boven. Hoe durft ze! Ze zal ons nog verraden, want ze keek daarbij alleen naar mij. Gelukkig dat die comedie niet lang meer behoeft te duren, want ik span me bovenmenschelijk in, om me op een neeflijk standpunt te handhaven. Er is een tele gram gekomen; oom heeft zijn thuiskomst ver vroegd, stellig naar aanleiding van het nieuws, dat Sofie aan tante schreef. Nu, voor mijn part. Morgenavond komen zij en dandan Wolf, mag jij ook niet langer wegblijven en ik zal mijn vrouw tje leeren net zoovee! van mijn eenigen oudste te houden als ik.O, Wolf, hoe kan een mensch zoovee! geluk verdragen! Waarde Wolfgang! Slechts een enkel woord, om je te verzoeken al mijne voorgaande brieven als niet geschreven te beschouwen en te vernie tigen. De zaak, waarover ik je schreef kan geen voortgang hebben. Mijn oom en gewezen voogd verzet zich tegen mijn plannen. Onverwacht heeft zich een hinderpaal voorge daan, die onmogelijk uit den weg te ruimen is. Zoo is nu eenmaal het leven en wij moeten mannelijk dragen wat ons is opgelegd, niet waar? Met genoegen lees ik uit je laatste briefkaart dat het je zoo goed gaat. Waarlijk ik geef je gelijk, dat je met zulke gunstige resultaten nog een maand denkt te blijven in die hooge versterkende berg lucht. Hopende steeds zulke gunstige berichten van je te zullen ontvangen, noem ik mij als altijd Je zeer toegenegen broeder. Telegram: Maldeghem, Plein, 's-Gravenhage, Holland. Laatste brief ontvangen. Wat is dat voor onzin. Ik vlieg terug. Wacht mij morgenavond. Wolfgang. DERDE HOOFDSTUK. Verbroken banden. De trein staat stil. Gouda! Portieren worden opengegooid. Een kort oponthoud dan worden de wagens weer gesloten en de trein zet zich in beweging. Goddank het laatste station denkt Wolfgang overluid, want hij is alleen in den waggon, terwijl hij voor de honderdste maal zijn horloge raad- pleegt. Van St. Moritz af waar de brief van Huib hem bereikte, is hij in één vaart doorgereisd. Bij Emmerik heeft hij zijn reis als geëindigd be schouwd, want Nederland is een klein land, denkt hij, en hij zal het doorvliegen. Maar nu vallen hem de laatste uren eindeloos lang. Wolfgang wordt al ongeduldiger. In dit vlakke land kan hij niet zien dat hij vooruit komt. De weilanden volgen elkander op in eindelooze eentonigheid. Als een groote vuurbol, in een bed van dauw, is de zon weggezonken tegen den gezichtseinder, nóg trilt de atmosfeer onder de laatste zonne-omhel- zing. De dag is warm geweest en er komt uit het westen een onweder opzetten. Groote loodgrijze wolken, grillig gevormd, goudgerand afstekend tegen een vurigen hemel, hebben de bergen ver vangen van de hooggelegen landen, die hij de vorige dagen en dezen, ochtend heeft doorgespoord. Hij ziet in zijn overspannen stemming iets drei gends in die doezelige gevaarten, die langzaam over en op elkander schuiven en hem den indruk geven als wilden zij, geluidloos neervallend, de aarde verstikken onder hun donzen gewicht. Wolf gang kan er niet langer naar turen, zonder als het ware een voorgevoel -te krijgen van gevaren, die hij tegemoet reist. Hij staat op en gaat aan het andere portier zitten. In de luchttrilling van dit landschap geen goudglans meer, slechts hier en daar weerkaatst een sloot tusschen de weilanden een purpereh veer in de lucht. Diep blauw, bijna violet, welft de hemel zich over het land, waarvan het groen al meer onzichtbaar wordt in den op komenden dauw. Aan den horizon doezelt de vallende avond land, nevel en lucht reeds weg in een vaalgrijze massa. (Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1927 | | pagina 1