KROS
ST00MB00TDIENST
C. QUISPEL
Is Uw borst
beklemd?
KWA1M5-
Dat s KWATTX'
DER -4-
Kunsttanden-Gebitten
EERSTE BLAD
ABdüsïroOP
9 tOt2 uur
fcER
PELS,
0/4 70
ZATERDAG
22 JANUARI 1927
PIANO'S ORGELS
KUNSTSPELPI ANO'S
PIANOFABRIKANT
VAN EÉN STAM.
VOILE-MELK REEPEN
irden
shten
rden-
issel-
verre
)enen
i vier
jnlijk
oude
n ge-
een
eriks-
ver-
haab-
dat
iewo-
berg
heb-
i de
ge-
vade-
eken.
van
jreld,
5 wij
ische
heid van onderlinge communicatie tusschen
de planeten, schudde dr. Pupin het hoofd en
zeide, dat hij 't betwijfelde dat de mensch
ooit zoover zou komen, dat hy den aardbol
tot een antenne zou kunnen maken, om
boodschappen in de ruimte uit te zenden
Het bandietenwezen in Mexico.
Terechtstellingen.
De bladen in Mexico (stad) melden, dat
nog zestien bandienten in de omstreken
gegrepen en aan boomen langs den weg op
gehangen zijn. Dit is niet officieel bevestigd,
maar in het federale district rondom de
stad bengelen ten minste 22 lichamen aan
de boomen.
Anderhalf uur onder een trein.
Toen Vrijdag een trein van de tunnelspoor
het station Hol born binnenreed, viel een
passagier, een 25-jarig luitenant, onder den
trein. Dadelijk werd de stroom afgesloten
en verscheen er een hulpbrigade met eer
paar geneesheeren. Het kostte anderhalf uur
om den man, die vreeselijke pijnen leed en
telkens een morfinespuitje hebben moest, te
bevrijden. Toen dat eindelijk gelukt was,
leefde de man nog, maar bij aankomst in
het ziekenhuis overleed hij.
Te Wellington, in Nieuw-Zeeland, heeft
een Australische bezoeker 5000 gulden be
taald voor een stamboek-ram.
elyk- Verkrijgbaar bij alle Boekhandelaren
MEIJER
tNIS,
i - Tel. 8088
s inlich-
nstratie
EN
er veer
ELEN
'Touwen-
per flacon,
flacon.
nde
dsomloop
rzekerd.
onder volle
goed, geld
ERDAM.
per brief,
rmen door
pillen, een
80 pillen.
De Coöperatieve
Electrische Centrale
W. A. te STELLENDAM
geeft uit eene
Cl/ 0/
in stukken van f ÏOOO.-,
f 500.- en f 100.-.
Verkrijgbaar bij het BESTUUR
en bij Notaris VAN DEN BERG
te Goedereede.
Geheel pijnlooze speciaal Mediscfce
behandeling. Betaling desgewenscht in
12 maands termijnen ook voor Zieken
fondsleden. Inlichtingen kosteloos
BUREAU voor
Tandheelkundige
Middenstands-verzekering
Adm. G. DE WAARD,
Van Heusdestraat 13b, Rotterdam
aan lijn 5 en 15. Telefoon. No. 30013.
Geopend van 94 en 79 uur.
Agentschappen
Mej. J. KREUKNIET, Wolphaertsbocht
181a, Charlois.
W. KLEIN BLOESEM, Heyplaatstraat.
F. RIETHOFF, Pastoriedijk, Permis.
J. C. BORWELING, Voorstraat 34,
Spijkenlsse.
A. C. RIETHOF, Dorpsstr. 39, Rhoon.
MIDDELH ARMS-ROTTERDAM v.v.
via VLAARDIiSGEN
s.s. „MIDDELHARNIS"
Dienstregeling"
aanvangende 3 October 1926
van Middelharnis
op Maandag en EMtisdag
V. Middelbands 4.30 vm A. Vlaard. 7.00 vro.'
A. Rotterdam 8.00 vm.
Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.)
V. Middelharnis 6.30 vm.A.Vlaard. 9.00vm
A. Rotterdam 10 00 vm. A. Brielle 10.25 vm.§
van Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
V. Rotterdam 2.15 nm V. Vlaard. 3.10 nm. t
A. Middelharnis 5.30 nm.
Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.)
Van 3 October t/m 6 November
en vanol 4 Februari.
V. Rotterdam 3.15 nm. V. Vlaard. 4.10 nm. ft
V. Brielle 2.40 nm.§ A. Middelharnis 6.30 nm-
Van 7 November t/m 3 Februari
V. Rotterdam 2 15 nm. V. Vlaard.3.10nm.t
A. Middelharnis 5.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.39 Vffl»
en 7.22 vm. van Vlaardingen.
In aansluiting op den trein van 9.14 vffl»
van Vlaardingen.
f In aansluiting op den trein van 2.51 n®1
en 3 02 nm. te Vlaardingen.
ff In aansluiting op den trein van 3.33 fl®*
en 3.50 nm. te Vlaardingen.
Reizigers voor de richting Brielle x&P'
Middelharnis te Vlaardingen overstapr
Als Feestdagen zijn te beschouwen:
Nieuwjaarsdag, 2e Paaschdag, HemelvA&tl
2e Pinksterdag en de belde Kerstdagen-
Prijs per kwartaal. f I,
tosse nummersf 0,07®
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
yan 10 regels elke regel meer 15 cent.
AFZICHTELIJK EN ONVOEGZAAM.
Die woorden zijn van den socialisti-
schen volksvertegenwoordiger Dr. van der
Waerden en ze betreffen een door den
Haarlernschen Raad van Arbeid versprei
den reclame-kalender voor de V. O. V.
(Vrijw. Ouderdomsverzekering), een Rijks
instituut. Plaatjes en tekst wekten zooveel
weerzin bij genoemden heer, dat hij den
minister.verzocht om de verspreiding van
de kalenders te beletten, waarbij hij de
bovenstaande woorden ter kwalificatie
van het prodcut bezigde.
Wie de afbeeldingen gezien heeft en
over gezonden smaak beschikt, kan"de
meening van den heer Van der Waerden
volkomen deelen. Tekst èn teekening,
welke laatste bovendien van een smake-
looze opvatting der moeilijke caricatueele
kunst getuigt, houden een speculatie in
op de grof-materieele instincten des men-
schen, gericht op de genoegens van 'n
borrel en 'n sigaar, alsof slechts die beide
in staat zouden zijn een „genoeglijken
ouden dag" te verzekeren. Misleidend is
de reclame bovendien, omdat het te ver
krijgen ouderdomspensioen ons allerminst
die z.g. genoegens verzekert en slechts in
staat is om de ergste nooddruft te be
zweren.
Nauwelijks waren de vragen gesteld, of
van sommige zijden werd al er weer ge
protesteerd tegen de „zedenmeesterij"
over ons volk, waaraan, zooals mede de
vragen van den heer Schaper omtrent een
voor reclame gebezigde voorstelling van
een stierengevecht zouden aanduiden, nu
ook de sociaal-democraten gingen mee
doen. Slechts de ontdekking van het feit,
dat de Haarlemsche Raad van Arbeid
gebruikgemaakt had van|smakeloozeDuit-
sche platen, die ook tot reclame van aller
lei andere zaken gebezigd werden, was
aanleiding, dat de protesten verstomden
en men zich begon te geneeren om zoo'n
zaak te verdedigen.
Maar we vragen ons toch af, welke
reden sommige menschen kunnen hebben
om bezwaar te maken tegen een of andere
opvatting over de zedelijke of moreele
waarde van wat in het openbaar tentoon
gesteld, opgevoerd of gedemonstreerd
wordt.
Als men in de groote bladen de cri-
tieken leest over schilderij-tentoonstel
lingen, muziek- of tooneeluitvoeringen,
dan is de critiek vaak zoo onbarmhartig
mogelijk. Men vernietigt eenvoudig de
toekomst van een schilder, omdat b.v. zijn
visie te oudèrwetsch zou zijn en om een
muziek- of tooneelstuk te doen vallen
zijn honderd en meer methoden gebruike
lijk. Er ontbreekt samenhang van de
deelen of samenvoeling van de spelers;
er is critiek op de dictie, mimiek op cou
lissen, verlichting en vele zaken meer.
Een tooneelschrijver of -speler wordt vaak
gehoond om zijn kunstopvattingen, als
een „prul" wordt hij voorgesteld. Zulke
critiek, een enkele keer deskundig en za
kelijk, maar dikwijls ook ondoordacht,
harteloos en door naijver ingegeven
zulke critiek is absoluut vrij in haar uitin
gen. Op één punt echter is geen critiek
toelaatbaar en dat is omtrent de moreele
dern gedicht wil scheppen, neme de kar
tonnetjes uit het leesplankje van zijn
kleinen jongen of kleine meisje, hutselt
die kartonnetjes door-elkaar, voegt ze
dan in onregelmatige volgorde naast en
onder elkander en hij heeft geschapen,
wat men tegenwoordig onder de hoogste
uitingen der poëzie verstaat.
Van een kachelpijp, een oude pet, een
bezemstok en een gebroken stoel maakt
men een monument, dat door kunstken-
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Buitengewoon moeilijk te beoordeelen
voor een leek is de hoedanigheid van een
Piano of Orgel. Bij het koopen van zulk
een instrument is men aangewezen op de
betrouwbaarheid van den leverancier. Onze
firma die sedert 1865 bestaat, verkoopt alle
instrumenten onder de ruimste garantie.
Vraagt de speciale condities van ons
huurkoopsysteem.
GOUDSCHESINGEL 3, ROTTERDAM
waarde van het kunstproduct.
Waarom toch? De vraag, of de strek
king van b.v. een tooneelstuk al of niet
verderfelijk is, moet van zooveel minder
belang geacht worden dan de kwestie
omtrent de kleur der toiletten, de wijze
van tooneelbelichting of de opstelling der
coulissen.
Niet alleen de officieele critici hebben
vaak een weinig malsch oordeel, maar ook
het publiek heeft aanmerking op of lof
vóór alles en nog wat. Beider critiek echter
bepaalt zich gewoonlijk tot bijzaken en
voor de groote iijn heeft men geen oog of
men durft ze niet te bezien.
In alle tijden heeft een streven bestaan
om aan de kunstvormen een speciaal ka
rakter te geven, dat den tijdsgeest de
nieuwere geldende opvattingen vastlegt,
maar of het tegenwoordige geslacht niet
intelligent genoeg is, dan wel, dat vroegere
tijdgenooten alle mogelijkheden reeds heb
ben uitgebuit, vast staat, dat de nieuwste
kunstvormen meer aan waanzin dan aan
kunst doen denken. Vele dichters maken
verzen, die onleesbaar zijn. Wie een mo-
FEUILLETON.
Vrij bewerkt naar den Roman van
LOUISE B. B.
ners met ernst aanschouwd wordt.
Schilders trekken een cirkel op een wit
vlak, plaatsen er een paar zwarte strepen
in, gooien er nog een paar ronde klodders
op en sturen dan hun impressionistisch
kunstgewrocht naar een heusche tentoon
stelling.
En 't ellendige van alles is, dat het pu
bliek, niet verder durvende gaan dan de
officieele critici, heel koest in haar bemer
kingen is. Men vindt de bedoelingen „niet
erg duidelijk," acht 't modern gedicht
„niet overal even begrijpelijk", zou aan een
impressionistisch schilderstuk hier een
lijntje bij en dèèr een klodder weg willen
hebben, maar men durft het niet aan om
eenvoudig te zeggen, wat men meent en
de zaken te stellen zooals ze zijn, n.l. dat
al die excessen idioten-werk vormen, zon
der waarde en beteekenis.
Maar omdat zulk geklungel in onze
musea, zij het in een apart zaaltje te zien
is en de kranten-critici het met ernst be
schouwen, daarom suggereeren we ons
zelf het óók mooi te vinden.
Van die suggestie moest de massa zich
weten los te maken. Laat de kleine critiek
aan de ontledende kranten-critici over.
m
Eerst had ik alleen nog maar het gevoel, als
ware daar het geluk in mijne armen gevallen,
toen kwam het besef dat dit geluk bestond in een
heel mooi schepseltje, dat ik ziels liefheb en dat
in aanbiddelijke zelfvergetenheïd met haar kopje
tegen mijn schouder legde.
Ik zag, neerblikkend, zonnige krulletjes tegen
een satijnen halsje, een oortje fijner dan een om
gekruld rozenblad, in één woord, een plekje waar
mijne lippen naaT smachten om op te rusten en.
en waarom zouden mijne lippen het lied niet
zingen dat mijne oogen lazen.
Onvoorzichtige jubelzang, die niet verder mocht
gaan dan de eerste strofe. Ze hief het kopje op,
verlegen, verward, purperrrood, maar ze wees
me van zich af. Het oogenblik van vergeten was
voorbij, helaas!
Toen zaten we naast elkander op de sofa...
neen, ik vertel niet verder. Alleen dit nog: zij
heeft nooit een kriezel om Otto Waardenburg ge
geven en ik heb haar hetzelfde omtrent Annie
moeten verklaren.
Ze heeft in doodsangst verkeerd over mijn
verwonding, is er ziek van geweest en niet naar
die<S?nPortii Se2aan> omdat ik er niet kwam,
het recept van de citroenvla heb
ik ook niet gevraagd: die mag je komen proeven,
later, in ons eigen huisje, als ik, de heer en meester,
mijn vrouwtje toestemming geef haar voor je klaar
te maken.
Wolf, geef me nu maar gauw een doushe, want
ik voel me zoo... zoo... ach, ik kan niet eens
meer beschrijven hoe gelukkig ik ben.
Mijn meisje vertelde mij ook, dat oom en tante
de volgende week zouden thuis komen en toen
zijn wij overeen gekomen tot zoolang ons heerlijk
geheim voor ons te houden. Zij wilde het alleen
aan haar moeder schrijven; dat moest ik goed
vinden. En ik dan aan Wolf, want hij is broer en
ouders, alles voor mij! antwoordde ik. Zoo
hebben we dan besloten. Naar huis gaande ging
ik naar den bloemist. Je weet de geschiedenis
van de rozen een paar weken geleden? Ik heb
al wat hij aan roze nhad, besteld en er een monster
ruiker van laten maken.
Ik zond de bloemen naar de kamenier van de
nichtjes en kocht deze om: zij moest met het
krieken van den dag de rozen in mijn lievelings
kamer brengen. Haar eerste blik, en daardoor
ook haar eerste gedachte bij haar ontwaken dwong
ik op deze manier aan mij af te staan.
Beste eenige broeder! Nog altijd raken mijne
voeten den grond niet en houd ik straatkeien
voor elastische donzen veeren kussens, nog altijd
adem ik rozengeur in. De comedie, die mijn jongste
nichtje en ik voor de anderen spelen, is de leukste
die ik ooit gezien heb.
Huibert, nog een kopje thee? Dank je,
waarde Sofie, heel gaarne
En vijf minuten later, in een ondeelbaar kort
oogenblik van alleen zijn: Schat Mannetje.
maar laat het publiek het oordeel omtrent
de groote lijnen der kunst aan zich houden.
De historie zal straks vaststellen hoe
„onze" tijd zich in de kunst geuit heeft
en aan dat hoe heeft de massa, voor welke
de kunst ten slotte toch gewrocht wordt,
door haar oordeel leiding en richting te
geven.
Tot de groote lijnen behoort zeer zeker
in de eerste plaats de zedelijke strekking.
Men behoeft bij dat woord niet alleen te
denken aan bloote halsjes en naakte
armen, maar ook aan het cultureele, op
voedende of degeneerende karakter der
vormen, aan het logische en verstandelijke
van strekking en inhoud.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Hijgt gij bij de minste inspan
ning? Wentelt die last van tt
af en versterkt borst en lucht
wegen met de krachtdadige
welke uit geneeskrachtige
kruiden is bereid en beroemd
is om haar slijmoplossende
en krachtige werking. Onge
ëvenaard bij bronchitis, kink
en slijmhoest en aandoenin
gen der ademhalingsorganen.
Overal verkrijgb. in kokers a f 1.50, f 2.75, f4.50
De grooic flacons zijn voordeeliger.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N,V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat middelharnis.
Week-revwe.
Binnenland.
't Schijnt, dat de bevolking van ons land
zoo'n beetje uitgegriept raakt en we, wat dèt
betreft, 't ergste al weer geleden hebben. Ge
lukkig is de bezoeking ons nu eens voorbij
gegaan zonder al te veel slachtoffers te maken
„gelukkig" zeggen we, omdat zoo'n griep
epidemie altijd droeve mogelijkheden biedt.
Een vorigen keer schreven we, dat deze vaak-
bespotte ziekte in 1918 méér slachtoffers had
geëischt, dan heel de wereldoorlog; dat feit
lag ons nog in 't geheugen, maar over juiste
9E JAARGANG. - N°. 23
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Slechts een merk kan aan de spits staan
cijfers beschikten we op het moment, dat we
ons griep-praatje schreven, niet. Dezer dagen
echter heeft Dr. Heyermans, directeur van den
Geneeskundigen Dienst in Amsterdam een
beschouwing over influenza en haar broer
griep ten beste gegeven en daaruit bleek, dat
in 1918 niet minder dan twintig millioen men
schen aan deze ziekte gestorven zijn, inderdaad
een aantal, dat het cijfer der directe oorlog
slachtoffers verre overtreft. Wie daaraan
denkt, spot niet met griep, zelfs niet als deze
ziekte eens in minder kwaadaardigen vorm
rondwaart.
Maar nauwelijks" is de lichamelijke griep
aan het wijken, of een ander gevaar bedreigt
ons al weer: de politieke griep. In de verre
verte komen de verkiezingen voor Staten en
Gemeenteraad in 't zicht en dat is voor ons
volk het sein om zich met politieke haarklove
rijen te gaan verlustigen.
Het stellen van candidaten roept alle par
tijen weer wakker en in die periode vooral
komt het duidelijk naar voren, hoe rijk we,
wat dat betreft, gezegend zijn; groepen, die
men al lang een politieken dood gestorven
waande, ontwaken uit de seizoen-slaap en
roepen bij de ongelukkige medemenschen de
herinnering aan hun bestaan op. Alles voor
het heil des vaderlands natuurlijk.
Dat heil des vaderlands blijkt steeds ten
nauwste samen te hangen met de verlangens
van bepaalde personen, die er naar smachten
om zich voor het algemeen belang op te offe
ren door zich candidaat te laten stellen. Meestal
zijn ze er niet van te overtuigen, dat de gemeen
schap hun offer niet wenscht en als de politieke
partij, waarvan ze lid zijn, het offer definitief
afgewezen heeft, dan achten ze zich geroepen
een nieuwe partij te formeeren, die het welzijn
„des lands" juister behartigen zal.
Zoo dreigt momenteel een scheuring in de
A. R. partij.
Daarom is in het Limburgsche Zuiden de
Akkenspartij weer opgericht.
Daarom meent de R. K. Volkspartij het
oogenblik tot hereeniging met de Staatspartij
nog niet gekomen.
En daarom zullen er dezer dagen nog weer
vele nieuwe politieke groepen verrijzen.
't Is werkelijk roerend, die strijd der men
schen om zich 'in het algemeen belang te mogen
opofferen.
In een onzer vorige overzichten schreven we
over het euvel der flesschen-trekkerij het
koopen zonder bedoeling om ooit te betalen
waartegen'de politie machteloos stond. Deze
kon slechts „waarschuwingen" verstrekken,
omdat de daders volgens onze strafwet niet
vervolgd konden worden, waarvan we de wet
gevende macht een verwijt maakten.
En ziet: deze week werden alle eerlijke za
kenlieden verblijd met het bericht, dat een
nieuw artikel in ons strafrecht ontworpen is om
Daarna zien wij weer zoo effen als de gezichten
op de portretten der oude heeren van Maldeghem
aan den muur. Tusschen twee haakjes en zonder
jou of oom te willen beleedigen, onze voorvaders
keken allen even sip, net als oom en mijn eenigen
broeder. Nu, als dat jelui genoegen uitmaakt
Sofie en ik zullen de vrooiijkheid in de familie
wel brengen en houden, dat beloof ik je.
We zijn dan ook juist de twee jongste loten
van de twee verwijderde takken van den stam.
En of mijn meisje vroolijk is?
Hoor Sofie eens lachen riep Jettie van
ochtend, terwijl wij allen in de waranda waren
en Sofie met de tweelingen in den tuin stoeide,
waarom ben je zoo exorbitant vroolijk zus?
Wel omdat papa en mama zoo gauw thuis
komen. Ben je het vergeten?
Als ze op reisgeweest waren, brachten zij immers
altijd een verrassing voor ons mede, riep ze en ze
zond kushandjes naar boven.
Hoe durft ze! Ze zal ons nog verraden, want
ze keek daarbij alleen naar mij. Gelukkig dat die
comedie niet lang meer behoeft te duren, want ik
span me bovenmenschelijk in, om me op een
neeflijk standpunt te handhaven. Er is een tele
gram gekomen; oom heeft zijn thuiskomst ver
vroegd, stellig naar aanleiding van het nieuws,
dat Sofie aan tante schreef. Nu, voor mijn part.
Morgenavond komen zij en dandan Wolf, mag
jij ook niet langer wegblijven en ik zal mijn vrouw
tje leeren net zoovee! van mijn eenigen oudste
te houden als ik.O, Wolf, hoe kan een mensch
zoovee! geluk verdragen!
Waarde Wolfgang! Slechts een enkel woord,
om je te verzoeken al mijne voorgaande brieven
als niet geschreven te beschouwen en te vernie
tigen. De zaak, waarover ik je schreef kan geen
voortgang hebben.
Mijn oom en gewezen voogd verzet zich tegen
mijn plannen.
Onverwacht heeft zich een hinderpaal voorge
daan, die onmogelijk uit den weg te ruimen is.
Zoo is nu eenmaal het leven en wij moeten
mannelijk dragen wat ons is opgelegd, niet waar?
Met genoegen lees ik uit je laatste briefkaart
dat het je zoo goed gaat. Waarlijk ik geef je gelijk,
dat je met zulke gunstige resultaten nog een maand
denkt te blijven in die hooge versterkende berg
lucht.
Hopende steeds zulke gunstige berichten van je
te zullen ontvangen, noem ik mij als altijd
Je zeer toegenegen broeder.
Telegram:
Maldeghem, Plein, 's-Gravenhage, Holland.
Laatste brief ontvangen. Wat is dat voor onzin.
Ik vlieg terug. Wacht mij morgenavond.
Wolfgang.
DERDE HOOFDSTUK.
Verbroken banden.
De trein staat stil. Gouda! Portieren worden
opengegooid. Een kort oponthoud dan worden
de wagens weer gesloten en de trein zet zich in
beweging.
Goddank het laatste station denkt Wolfgang
overluid, want hij is alleen in den waggon, terwijl
hij voor de honderdste maal zijn horloge raad-
pleegt. Van St. Moritz af waar de brief van Huib
hem bereikte, is hij in één vaart doorgereisd. Bij
Emmerik heeft hij zijn reis als geëindigd be
schouwd, want Nederland is een klein land, denkt
hij, en hij zal het doorvliegen. Maar nu vallen
hem de laatste uren eindeloos lang. Wolfgang
wordt al ongeduldiger. In dit vlakke land kan hij
niet zien dat hij vooruit komt. De weilanden
volgen elkander op in eindelooze eentonigheid.
Als een groote vuurbol, in een bed van dauw, is
de zon weggezonken tegen den gezichtseinder, nóg
trilt de atmosfeer onder de laatste zonne-omhel-
zing. De dag is warm geweest en er komt uit het
westen een onweder opzetten. Groote loodgrijze
wolken, grillig gevormd, goudgerand afstekend
tegen een vurigen hemel, hebben de bergen ver
vangen van de hooggelegen landen, die hij de
vorige dagen en dezen, ochtend heeft doorgespoord.
Hij ziet in zijn overspannen stemming iets drei
gends in die doezelige gevaarten, die langzaam
over en op elkander schuiven en hem den indruk
geven als wilden zij, geluidloos neervallend, de
aarde verstikken onder hun donzen gewicht. Wolf
gang kan er niet langer naar turen, zonder als
het ware een voorgevoel -te krijgen van gevaren,
die hij tegemoet reist. Hij staat op en gaat aan
het andere portier zitten. In de luchttrilling van
dit landschap geen goudglans meer, slechts hier
en daar weerkaatst een sloot tusschen de weilanden
een purpereh veer in de lucht. Diep blauw, bijna
violet, welft de hemel zich over het land, waarvan
het groen al meer onzichtbaar wordt in den op
komenden dauw. Aan den horizon doezelt de
vallende avond land, nevel en lucht reeds weg
in een vaalgrijze massa.
(Wordt vervolgd