■HEM
woensdag
6 october 1926
i
33
:n
."5
2K
u
r
£3
DE WENTELTRAP
hwvnv:v
JAVA REEPEN
datskwatta
Prijs per kwartaal. f I.
Lossa nummersf 0,07*
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,— per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel meer 15 cent.
wtom&wm
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
8F JAARGANG. - N°. 93
f
m
IK
3LU
«•r*
m
ram
3 bunnen
dig n'gfi-
dig is, is
re kamer
to doen
g) met de
ooals be-
t.dan wjj
i het ge-
1 veTmln-
ietwaar
n zal deze
ig betec-
inen aan
ebben en
dere ver*
oscoop.
s van de
collogtaer
ibouw en,
wegwer-
rol flltna
De Wereld wacht niet op de
auto racebaan bij Lisse.
Het moge in den aanvang een oogen-
blik eigenaardig lijken, dat wij in een
artikel op deze plaats de aandacht onzer
lezers, zij het slechts voor eenige korte
momenten, wenschen te vestigen op de
eventueel te bouwen auto racebaan bij
Noordwijk en Lisse, doch wij zijn van
meening, dat het langzamerhand wat te
ver gaat met dit geval, zoodat het, om
zoo te zeggen een nationale blamage zou
zijn, indien deze racebaan tot stand kwam.
leder buitenlander, die eenigszins op de
hoogte is van de automobielsport weet,
dat een racebaan voor het houden van
automobielwedstrijden uit den aard der
zaak een fiasco moet worden. En zouden
.wij nu geen enkel woord mogen wijden
aan deze debacle-in-den-dop, waar toch
met Nederlandsch kapitaal, met Neder-
landsch intellect en met Nederlandsche
arbeidskrachten (althans voor het grootste
gedeelte) deze baan zou moeten worden
gebouwd dus .Nederland" in het oog
van iederen ingewijde in het buitenland
belachelijk zou worden gemaakt?
Wij zeggen fiasco, wij spreken van
debacle-in-den-dop en van belachelijk
makerij. En zoo is het. De feiten zijn
daar, om het te bewijzen. De racebaan
bij Monthléry, gelegen vlak bij een wereld
stad als Parijs, een centrum van inter
nationaal veikeer, gelegen in een land,
dat men de bakermat van het automobi
lisme zou kunnen noemen, levert de
treurigste resultaten op. Dc baan te Mira
mas: idein dito. Deze baan bleek reeds
bij de eerste race een geweldige strop
voor de kapitalisten, die daar hun lieve
duiten in gestoken hadden. Afgezien nog
van deze feiten, hebben autoriteiten op
automobiel gebied en op autowedstrijd
gebied, zich onomwonden tegen het type'
baan uitgesproken. Toch werd Monthléry
in de voorloopige plannen van het gezel
schap Vroede Vaderen van Noordwijk als
voorbeeld genomen. Renners, construe
tcurs en deskundige journalisten, zooals
dc zeer bekende Faroux van het Franschc
Sportblad TAuto, verklaren, dat de race
baan absoluut heeft afgedaan. En toch
wordt, naar de krantenberichten zeggen,
door den Burgemeester en eenige Wet
houders van Noordwijk een reis gemaakt
naar Monza om zich daar te gaan over
tuigen van de .gunstige finanticele resul
taten", die een racebaan in ons land .zou
kunnen" opleveren.
In het gezicht van de boven aangehaalde
voorbeelden van buitenlandsche racebanen,
is het ons onbegrijpelijk, hoe iemand nog
zoo naief kan zijn, te denken, dat de
wereld wacht op een Nederlandsche auto
Tacebaan!
De eenige wijze, waarop, volgens de
ter zake kundigen, binnen enkele jaren
nog slechts auto races zullen gehouden
worden, zal zijn op gewone landwegen,
die, weliswaar, meer speciaal voor dat doel
zullen zijn aangelegd dus bv. met mooi
glad wegdek doch die overigens heel
gewone, voor het dagelijksch verkeer ge
bruikte wegen zijn zullen. Is het Gemeente
bestuur van Noordwijk er dus dermate
op gebrand, de attracties van deze bad
plaats te verhoogen, waarom gaat dat
bestuur er dan niet toe over, in overleg
en in samenwerking met de omliggende
gemeenten een wegencomplex te ontwer
pen, dat het van tijd tot tijd als gesloten
circuit voor autorennen kan worden ge
bruikt, doch den overigen tijd ten dienste
van het gewone verkeer gebruikt wordt?
De duinstreek tusschen Noordwijk en
Kijkduin, met als achterland Leiden, Den
Haag en onze geweldige Havenstad Rot
terdam, met zijn internationaal verkeer, is
toch waarlijk de prachtigste streek, die
men zich denken kan om een dergelijk
wegencomplex aan te leggen! Wat al
mogelijkheden doen zich hierbij voorl Wat
al uitbreidingen voor de omliggende
dorpen en steden goedkoope grond
om te bouwen en door die aan te
leggen wegen gemakkelijke verbindingen
met auto en autobus! Ons dunkt,'dat het
Gemeentebestuur van Noordwijk eerder op
deze wijze het enorme kapitaal, dat er
voor het bouwen van een racebaan noodig
zou zijn, nuttig besteden zou. Nogmaals:
Monthléry is failliet, Miramas is een strop
voor de oprichters, de beroemde Brook-
landsbaan in Londen leidt een treurig,
armelijk en zorgelijk bestaanzoo zelfs,
dat de noodige herstellingen aan de baan
niet eens kunnen worden aangebracht. Zou
Lisse dan slagen?!
INGEZONDEN MEDEDEELING.
FEUILLETON.
van
MARY ROBERTS RINEHART.
45) —)0<—
„Nina Carrington, Nina Carrington" zong
dc motor. „Nina Carrington. N. C." En toen wist
ik het even zeker alsof ik het gezien ,had. Er
stond N. C. op den koffer van dc vrouw met het
pokdalige gezicht, Met leek allemaal zoo eenvoudig.
Mat tic Blios was Nina Carrington geweest. Warner
had haar stem gehoord in de bibliotheek. Ze had
Halsey iets verteld, en naar aanleiding daarvan
was hij als een razende naar dokter Walker ge
gaan - wat hem misschien zijn leven gekost had.
Als we die vrouw konden vinden, zouden we er
misschien achter kunnen komen, wat er van Hal
sey geworden was.
We waren nu bijna al in Richfield, cn ik liet
Warner maar doorrijden, maar mijn gedachten
waren er niet bij. Ik dacht aan Halsey op dien
gedenkwaatdigen avond. Wat had hij tegen Louise
gezegd, en waarom was zij half krankzinnig van
angst over hem, naar Zonnehock teruggekomen?
Toen de auto voor het huisje van de Tate's stil
stond, was lk_ vastbesloten om Louise te spreken
te krijgen, al'moest ik cr voor inbrekenl
Bij het huisje was dc toestand bijna onver
anderd. Juffrouw Tafe, de kinderwagen en de
kinderen bij den schommel ze waren cr alle
maal weer. Zij kwam mij tegemoet en .'t viel mij
op dat haar gezicht niet meer 100 zorgelijk stond.
Mijnfiardt's
JLaxeertabletten
regelen zonder Kramp ol Pijn uw Stoelgang.
Doos 60 ct. Bij Apotli. cn Drogisten.
De belastingverlaglngs-
ontwerpen.
Thans ts ook verschenen het tweede ge
deelte van het verslag" der commissie vau
advies over de belastingvoorstellen. Dit ver
slag houdt verband met het nader overleg
met de regeering, nadat de commissie in
het eerste gedeelte van het verslag haar
oordeel had doen kennen.
Het btykt nu, dat de regeertng voornemens
Is haar plannen te wjjzigen. De halveering
der Verdedigingsbelasting II zal niet door
gaan. Maar de wet op deze heffing zal toch
enkele veranderingen ondergaan. In de eerste
plaats wil de regeering deze heffing, welke
oorspronkelijk als tijdelijk bedoeld was, maar
die nu steeds langer bestendigd wordt, beter
doen aanpassen b\j de wet op de inkomsten
belasting. Hoewel de bedoeling niet nader
gepreciseerd is, mogen we, naar het ons
voorkomt, toch wel aannemen, dat het plan
bestaat om dezelfde ontheffingsmogelijk
heden, welke de wet op de inkomstenbe
lasting kent, ook toepasselijk te maken voor
de Verdedigingsbelasting II. Ontheffingen
toch kent deze uit de oorlogsjaren stammen
de heffing niet, zoodat in veel opzichten
onbillijkheden worden begaan tegenover de
belastingplichtigen. Voorts zal een wijziging
plaats hebben in het tarief der heffing.
In plaats van de afschaffing der Leenings-
opcenten op de personeels belasting en op
den suikeraccijns zal komen, zooals men
reeds weet, een ontwerp tot afschaffing der
25 ryksopcenten op de inkomstenbelasting.
Tevens zal, ook al op de wijze zooats wij
vroeger reeds mededeelden, op verschillende
punten een verlaging plaats hebben der per-
soneele belasting. Het bezwaar, dat voor de
gemeenten ligt in een verlaging dezer hef
fing (de gemeenten immers beffen opcenten
op de personeele belasting), wil de regeeriDg
uit den weg ruimen door een wijziging te
brengen in de bepalingen, welke deze ge
meentelijke opcentenheffing regelen. Aan de
gemeenten zal namelijk vrijheid worden ge
laten een hooger aantal opcenten te heffen
dan tot dusverre was toegelaten, al of niet
met toepassing van een progressie daarin.
Om de gemeenten gelegenheid te geven
haar verorderingen op dit punt te wijzigen,
wilde de regeering nu voorstellen met de
aanslagsregeling voor de personeele belasting
over 1927 te wachten tot 1 Mei 1927. Tegen
dien tyd konden de gemeenten dan wel ge
reed z\)n en zou met de nieuw voorgestelde
opcentenregeling in de berekening der aan
slagen rekening kunnen worden gehouden.
De commissie van advies oordeelt het echter
beter met deze wijzigingen in de heffing der
personeele belasting te wachten tot 1 Jan.
1928.
Inderdaad dunkt het ons beter een vol jaar
met de invoering te wachten, dan in 1927
de belastingplichtigen in moeilijkheden te
brengen door hen pas omstreeks Augustus
in het bezit te stellen van de aanslagbiljet
ten voor het loopende jaar.
Met do wetsontwerpen op een Weelde-
verteringsbelasting is tot invoering van een
zegelgeld op verteringen in hotels, restau
rants en café's zal geen spoed gemaakt be
hoeven te worden. In tegenstelling met de
overige ontwerpen, die nog in dit najaar in
de Kamera kunnen worden behandeld, zul
len deze beide ontwerpen kunnen rusten tot
na 1 Jan. 1927.
Hot voorstel tot verlaging der successie
rechten blijft gehandhaafd in den oorspron-
keiyken vorm. In verschillende opcenten zal
deze belasting dus verlaagd kunnen worden
tot de tarieven, die daarvoor vroeger be
stonden. Zoodat de schatkist niet meer zulk
een groot deel van een nalatenschap zal
opslokken als de laatste jaren weUiet geval
was. SPECHT.
Zc zag er jonger uif.
..Ik ben blij daf ii teruggekomen is," zei zc
„Ik zal maar eerlijk zijn en u uw geld teruggeven.'
..Waarom?" vroeg ik, „is de moeder hier ge
weest?"
„Neen, maar wel een andere dame, die voor
een maand kostgeld voor hem heeft betaald. Zc
praatten een heelen tijd met hem, maar toen ik
cr hem naar vroeg, wist hij haar naam niet."
„Een jonge vrouw?"
„Niet bijzonder jong. „Ongeveer veertig jaar,
denk ik. Ze was klein en blond, een beetje grijs
al, en heel treurig. Zc was zwaar in den rouw en
ik geloof eigenlijk, dat ze van plan was om dade
lijk weer heen te gaan. Maar Lucien trok haar aan.
Ze praatte een heelen tijd met hem cn zc zag cr
veel gelukkiger uit toen zc weg ging."
„Weet u zeker dat dit niet zijn werkelijke
moeder was?"
„O hemel, neen! Ze wist niet eens wie van de
drie Lucien was. Ik dacht dat ze misschien een
vriendin van u was, maar ik heb het haar natuur
lijk niet gevraagd."
„Had ze litteekens van pokken?" vroeg ik op
goed geluk.
„Neen, hceleniaal niet, 'n volkomen gladde
huid. Maar misschien kent u haar voorletters.
Ze gaf Lucien een zakdoek cn vergat later om
hem mee te nemen. Het was een mooi zakdoekje,
met een zwarten rand en drie geborduurde letters
in den hoek: F. B. A."
„Neen, dat is niet van een vriendin van mij,
zei ik, volkomen overeenkomstig de waarheid.
F. B. A. was ongetwijfeld Fanny Armstrong,
Nadat ik Juffrouw Tate nogmaals op het hart
had gedrukt om te zwijgen, reden we terug naar
Voor huis en hof.
Zaailingen-Perziken.
Vele mcnschen meenen, dat goede vrucht-
boomen slechts langs den weg der veredeling,
enten e.d. kunnen ontstaan en het zaaien van
pitten wordt als onschuldig kinderwerk aan
geduid. Toch worden uit zaad uitstekende
vruchthoomen gewonnen; al de bestaande
goede soorten zijn langs dien weg verkregen.
Nu duurt 't na 't zaaien van b.v. appel- of
perenpitten akelig veel jaren, eer men kan gaan
oogsten, maar het zaaien van perzik-pitten is
een dankbaar werk. Men heeft dan vrij veel
Zonnehoek. Dus Fanny Armstrong wist van het
bestaan van Lucien Wallace af, en stelde genoeg
belang in hem om hem te gaan opzoeken cn kost
geld voor hem te betalen. Wie was de moeder van
het kind cn waar was ze? Wie was Nina Carring
ton? Wist een van hen waar Halsey was, of wat
er met hem gebeurd was?
Op weg naar huis reden we langs het kleine
kerkhof, waar Thomas ter ruste was gelegd. Ik
peinsde ct over of Thomas ons misschien had
kunnen helpen om Halsey te vinden, als hij nog
in leven was. Verderop was dc veel grooterc
begraafplaats waar Arnold Armstrong en zijn
vader lagen. Ik denk, dat van hen drieën, Thomas
nog het meest oprecht betreurd werd.
HOOFDSTUK XXVIII.
Een landlooper en kiespijn.
Het gevoel van bitterheid jegens den overleden
directeur van de Handelsbank scheen mettertijd
nog erger te worden. Populair was hij nooit ge
weest cn er werd nu aan alle kanten op hem af
gegeven ook door mcnschen die zelfs niets ver
loren hadden, maar die zich ergerden aan al de
verhalen over de grenzenloozc gierigheid van den
man. Dc Handelsbank telde onder de cliënten veel
kleine winkeliers en in de spaarbank-afdceling
namen zc zelfs de kleinste bedragen aan. Mcn
schen, die gedacht hadden dat ze een appeltje
voor den dorst hadden liggen, moesten nu in het
armhuis, omdat hun armzalige spaarduitjes ver
dwenen waren. Maar dergelijke dingen komen bij
elk bank-faillissement voor en de commissarissen
kans een boom te krijgen, die smakelijke vruch
ten voortbrengt en wat 't voornaamste is: ze
dragen reeds op 3 4 jarigen leeftijd.
Het Aquarium.
Eenige belangwekkende en gemakkelijk te
kweeken waterplanten zijn: Vallisneria spira
lis. Deze zeer sierlijke, hoogste belangwekken
de plant, dankt haar naam aan de vrouwelijke
bloemstengels, welke meer dan een meter lang
kunnen worden en zich na den bloei spiraal
vormig intrekken. De Vallisneria spiralis
groeit in Zuid-Europa, voornamelijk in de
Noord-Italiaansche meren, waar deze planten
langs de oevers, waar het ondiep is, als 't ware
geheele weiden onder water vormen.
Alle waterplanten, maar vooral de Vallis-
neria's zijn nogal gevoelig voor hard water.
Het duinwater bevat nogal veel kalk, om
waterplanten op den duur te doen tieren. Ze
groeien wel, maar men merkt aan alles, dat
de planten het niet naar den zin hebben. Het
beste is gezuiverd rivier- of regenwater en bij
ontbreken daarvan bronwater, dat echter weer
niet te veel ijzer bevatten mag.
Wat de Vallisneria vooral hoogst interes
sant maakt is de bloeiwijze. Sinds zeer langen
tijd heeft deze bloeiwijze de bewondering van
vele natuuronderzoekers gewekt. Zelfs dich
ters hebben haar bezongen.
De Vallisneria is tweehuizig, d.w.z. de soort
is gescheiden in mannel. en vrouwel. planten.
De vrouwelijke bloemknop bevindt zich eerst
geheel onder water, dicht bij den wortelvoet.
Wanneer de tijd van bloeien nadert, zoekt de
knop de oppervlakte van het water om einde
lijk daarop te drijven. Bij de mannelijke plant
daarentegen is de bloemstengel zeer kort. Deze
stengel draagt vele mannelijke bloempjes,
welke zeer klein zijn en omsloten zijn door een
doorschijnend vlies. Bij het volgroeien der
mannelijke bloempjes scheurt het vlies, de
bloempjes scheiden zich van den stengel en
stijgen, nog geheel gesloten naar de opper
vlakte. Daar openen zij zich, en wanneer het
geluk hen dient dicht bij eene vrouwelijke bloem
te drijven heeft de bestuiving plaats. Na de
bestuiving sluit de vrouwelijke bloem zich
weder, de stengel rolt zich als een spiraal op en
onder water heeft het rijpen der zaden plaats.
Voorwaar hoogst merkwaardig! Alleen onder
zeer gunstige omstandigheden hebben boven
genoemde verschijnselen in een aquarium
plaats.
De voortplanting geschibdt overigens door
worteluitloopers. Aan één uitlooper groeien
soms 5 6 jonge planten. Wanneer men de
planten van boven belicht, is het effect dat
deze plant maakt hoogst verrassend; het teere
lichte groen der bladeren schittert dan op die
deelen, waar het licht valt, in ongemeenen
glans.
Het is goed wat leem of klei cn wat ouden,
goed doorvroren koemest te geven; enkel
veen- of trufgrond, is voor Vallisneria wat te
schraal. De temperatuur van het water mag
niet onder 10 gr. Celsius dalen.
Sagittaria Natans. Deze waterplant behoort
tot de familie, waartoe ook het zoo sierlijk
pijlkruid, Sagittaria sagittifolia behoort. Het
vaderland van deze plant is echter Noord-
Amerika. In vorm komt het veel met ons
spijlkruid overeen, alleen met dit verschil, dat
bladen cn bloemstengels op het water drijven.
De ondergedoken bladeren zijn evenals van
Sagittaria sagittifolia fraai lintvormig, donker
groen, maar dikker dan van Vallaisneria.
Wanneer de plant het naar den zin heeft, dus
INGEZONDEN MEDEDEELING.
ct.
Slechts één merk kan't beste zyn
bij flinken groei, ontwikkelen zich spoedig
bladeren, waarvan het onderdeel lintvormig,
het bovendeel breeder is en iets toegevouwen.
Nog later gevormde bladeren breiden dit toe
gevouwen deel aan de oppervlakte van het
water uit, en vormen dan donkergroene, ovale,
platdrijvende bladeren. Door en over den
bodem breiden zich worteluitloopers van de
oude plant uit, die krachtige planten voort
brengen; de bloemen zijn wit, en liggen boven
op het water, dus niet als bij het Pijlkruid,
waar de bloemen in trossen boven het water
uitsteken, evenals de pijlvormige bladen.
Sagittaria natans, is een uitmuntende plant
voor het aquarium, veel sterker dan Vallis
neria, enz. minder eischend, bovendien schaadt
een lagere temperatuur van het water haar
niet. Het bloeien geschiedt eerder, en de hel
derwitte bloemkroon is opvallend.
Een volgende maal zullen we nog eenige
waterplanten behandelen.
Hondenrassen.
Een hond, die in de laatste jaren wat méér
dan vroeger in ons land gehouden wordt, is de
Barsoi, Russische windhond. Beschrijven be
hoeven we hem niet, want, hoe weinig gehou
den ook, kent ieder hem door zijn opvallende
verschijning. „Zoo groot als een kalf" vertellen
de kinderen gewoonlijk. Ook de hooge bouw
heeft iets van een nuchter kalfje. De beharing
is ongemeen sierlijk en ligt een goed onderhou
den- hond te rusten in de kamer, dan vooral
komt de schoonheid van zijn vacht heerlijk uit.
Maar.een Barsoi is valsch heet het. Inder
daad komt het meermalen voor, dat een
windhond, die zich altijd als een goede lobbes
deed kennen, onverwachts een verraderlijken
uitval doet naar de armen of beenen van een
vreemde, een vriend, of zelfs wel van zijn
meester. En juist omdat dezer dagen in de
pers een berichtje circuleerde over een Barsoi,
die zijn 19-jarige meesteres op haar kamer
plotseling aanviel en door toegeschoten helpers
moest worden afgemaakt, daarom besloten we
deze week onze aandacht eens aan dat ras te
schenken en die van onze lezers er voor te
vragen.
Want de hond is niet valsch, kan het echter
wel gemaakt worden door een onoordeelkun
dige behandeling.
Hij behoort tot de z.g. oude rassen, want in
Rusland, waar vandaan deze hond stamt,
wordt hij reeds eenige eeuwen gefokt en ge
bruikt voor de jacht, hoofdzakelijk op wolven.
Hoofdzakelijk werd het ras gehouden aan het
Russische hof en door hen, die daaraan ver
bonden war^n en daartoe behoorden. Onder de
vorstelijke grooten was de liefhebberij in het
houden en fokken dezer dieren sterk ontwik
keld en velen hunner hielden er enorme, kost
baar ingerichte kennels op na; de meest beken
de waren destijds de Pdrichino-kennels van
vorst Nicolaas, waarin tot 50C dieren tegelijk
gehouden werden. In ons land zijn de heer en
deden vage beloften over twintig procent ver
goeding van de deposito's.
Maar Gertrude en ik dachten eigenlijk weinig
meer aan die bank-historie. Over Jack Bailey
spraken we heelemaal niet. Er was iets gebeurd,
dat voor mij zijn onschuld kon bewijzen en Ger
trude wist precies hoe ik er over dacht. Wat den
moord op den zoon van den bankdirecteur betrof,
hinkte ik nog op twee gedachten. Den eenen dag
meende ik, dat Gertrude wist, of tenminste ver
moedde, dat Jack het gedaan had; den volgenden
dag vreesde ik dat het Gertrude zelf was geweest
dien tracht op de wenteltrap. En dan kwam mij
de moeder van Lucien Wallace weer voor den
geest er was eigenlijk evenveel reden om te
denken dat zij het gedaan had. Er waren natuur
lijk oogenblikken dat ik al deze veronderstellingen
opzij zette en er van overtuigd was, dat een on
bekende het gedaan had.
Het zoeken naar Nina Carrington leverde niets
dan teleurstellingen op. Zij was verdwenen zonder
een spoor achter te laten. Men zou zoo denken
dat zc gemakkelijk te vinden zou zijn door haar
mismaakte gezicht, maar neen. Ik had haar signa
lement aan een der detectives gegeven en hij trok
er onmiddellijk op uit, maar 's avonds was ze nog
niet gevonden. Toen vertelde ik Gertrude van het
telegram voor Louise toen ze bij ons ziek lag, over
mijn bezoek aan dokter Walker en mijn ver
moeden dat Mattie Blios en Nina Carrington een
cn dezelfde vrouw waren. Ze dacht er net zoo
over als ik.
Maar ik vertelde haar niet, wat de detective
over Alex had gevraagd. Plotseling herinnerde ik
mii allerlei kleinigheden, die eerst geen Indruk op
mij hadden gemaakt. Ik was bang dat Alex mis
schien een spion was, en dat ik den vijand in de
kaart had gespeeld door hem in huis te nemen.
Maar dien avond om acht uur verscheen Alex
zelf, en met hem een vreemd en afstootend iemand.
Het was een wonderlijk paar, want Alex zag er
bijna even slordig uit als de landlooper en zijn
eene oog was erg gezwollen.
Gertrude had lusteloos zitten wachten op het
dagelijksche telefoontje van Jamieson, maar toen
dit wonderlijke stel zonder omslag de kamer in
liep, sprong ze op en keek hen verbaasd aan.
Winters, de detective, die 's nachts het huis be
waakte, volgde hen en hield Alex gevangene
scherp in het oog. Want het bleek dat zóó de
situatie in elkaar zat.
Het was een lange magere kerel, vuil cn in
lompen gekleed, en hij zag er op dat oogenblik
verlegen en verschrikt uit. Alex was vol zelf
vertrouwen en tot op den huidigen dag geloof ik
niet, dat ik herrt ooit heb gevraagd waarom hij
den vorigen dag zoo maar was weggegaan zonder
permissie te vragen.
„Juffrouw Innes," begon Alex „deze man
kan ons iets heel belangrijks vertellen over de
verdwijning van meneer Halsey. Toer ik hem ont
dekte, was hij aan 't probeeren om dit horloge
te verkoopen."
Hij haalde een horloge uit zijn zak en legde het
op tafel. Hef was Halsey's horloge. Ik had het
hem op zijn eenentwintigsten verjaardag gegeven
en de schrik sloeg mij om het hart.
„Hij zegt dat hij nog een paar manchetknoopen
heeft gehad ook, maar die heeft hij verkocht."
Wordt vervolgd.)
