PLIHI
J, H. BllliS
ING
NAARs
UIGEN
k VIS
IR80P.
LONS"
HARNIS
De Spoorwegramp bij „De Vink".
DE WENTELTRAP
Als Uw
Kinderen
PUROLÜ
actijk vau
HERVVEIJER
1 JULI voort
iet door
•en Dagelijks
0 uur vóorm. en van
en volgens afspraak,
on No. 236.
Wijn.
iesch.
Zijnen
;nt, alles perilescli.
ct. per fl reductie.
Alles netto con-
and.
ITTERDAM
icaat, Fijne
iropen, enz.
RNISSBLAAK 40e
Interc. 13468.
atschappïj-
:n
tterdam
BS. K.
ileering
RDIJNEN
VREDEN.
- tel. 224
worden er
jvraogd
•oor de
worden op
en gelieven
n 6—8 n.m.
jclegenheid
eken.
d,
OOMS.
Charlois).
AM
Poon 4493
richting
ELK etc.
ATION
GEBIED
WERK
Prijs per kwartaal. f I
Losse nummersf 0,07s
Advertentiën v. f—6 regels f 1,20
Elke regel meerf 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanrragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel meer 15 cent.
WOENSDAG
15 September 1926
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
8e jaargang. - n°. 87
„Trein No. 218, die om 2.21 uitRotter-
dam naar Amsterdam is vertrokken is bij
„De Vink"tusschen Voorschoten en Leiden
ontspoord. De Locomotief werd dwars
over de rails geworpen. De goederen
wagen en het eerste personenrijtuig zijn
versplinterd. Het tweede personenrijtuig
werd op de hoeken ingedrukt en ligt over
den dijk in den sloot. Drie personen
gedood tien zwaar, velen licht gewond."
Dat waren ongeveer de berichten, die
ons in de namiddag van Donderdag 9
September uit den sleur van ons gewone
leventje-van-alle-dag opschrokken. Trein
ongelukken 1 Och, we lezen er zooveel
vanGedurende de laatste zes weken had
den er drie in Frankrijk en evenveel in
Duitschland plaats, om nu maar eens bij
eenige voorname landen in Europa te
blijven. Wij lezen de berichten en gruwen
van de verschrikkelijke tooneelen, die zich
bij zoo'n ongeluk afspelen, doch ons in
denken, werkelijk indenken in den toe
stand doen wij ons niet.
Maar wat anders is het, wanneer een
dergelijk onheil zich voordoet in eigen
land iets anders, wanneer zich de ramp
afspeelt op de grootste lijn van ons kleine
Landje, op de lijn, die onze Reuzensteden
Amsterdam en Rotterdam verbindt!
Wat een verschrikking voor hen, die
weten, vermoeden kunnen of vreezen, dat
bloedverwant of maag of vriend of ken
nis zich bevindt in één der wagons, die
de groote zware locomotief achter zich aan
sleepte l Wat een angstgevoel, wanneer
de klauw der onzekerheid met ruwen greep
zich slaat om het hart van de in twijfel
verkeerende achterblijvenden 1 Zijn zij bij
de levenden? Waren zij in de achterste
wagons? Of zijn zij licht gewond door
den schok? Of zou misschien maar
neen! Zij zullen toch niet toevallig in die
eerste rijtuigen gezeten hebben? Weineen 1
Zij hadden altijd de gewoonte achter in
den trein een plaatsje te zoeken! Maar
toch O, die onzekerheid! O, wat
angst! Dat wachten, dat eindelooze wach
ten op nadere berichten, die minuten, die
langzaam wegtikkelen die uren schijnen
te duren.
En de reizigers zelf! De slachtoffers op
de eerste plaats de machinisten en stokers,
de beambten van den goederenwagen, de
inzittenden van de eerste wagons! Ach
wat seconden neen, jaren van span
ning en angst! Ach, welk een lijden, bloed
en tranen!
De verhalen der ooggetuigen doen ons
rillen. Als men hoort, hoe de machinist
van Rhoon uit Amsterdam geheel en al
verkoold door het opengezaagde dak van
den locomotief te voorschijn werd gehaald
als men verneemt, dat een artiste als Me
vrouw Greta Lobo-Braakensiek een emi
nente Vrouw, die velen in den lande nog
kort geleden haar veelzijdig talent in een
tooneelstuk zagen ontplooien, gevonden
feuilleton.
MARY ROBERTS RINEHART.
39) )0(—
Van dat oogcnblik af keek Ik naar iedereen
die ik tegen kwam of hij ook mank liep en tot op
den huldigen dag voel ik een soort wantrouwen
voor iederen man die met zijn been trekt. Maar in
Casanova was er niemand mank, bet eenige wat
er op leek was een oude man, die den overweg
van den trein bewaakte, en toen ik er naar in
formeerde boorde ik dat hij twee kunstbccncn had.
De inbreker was weg en van den grootcn en kost
baren stal van Zonnchoek was niets meer over
dan wat smeulend hout. Warner was er van over
tuigd dat de brand met opzet was aangestoken
en in verband met wat er dien nacht verder ge
beurde, scheen er wel geen twijfel mogelijk.
HOOFDSTUK XXIV.
Flinders.
Als Halsey mij nu maar volkomen in vertrouwen
had genomen zou het wel eenvoudiger geweest
zijn. Als hij mij alles verteld had wat hij wist
over Jack Bailey en als hli mij den dag na den
brand verteld had, wat hij vermoedde, zouden
we niet zoo'n ellendigen tijd gekregen hebben.
M*ar jonge menschen willen nooit profiteeren van
werd, de arme, naast haar man dood
beide beenen finaal verpletterd.
O, het is te verschrikkelijk om die too
neelen weer een voor een op te roepen I
Wie had gedacht, dat na de ontzettende
ramp bij Weesp, zich een dergelijk inci
dent nog eens in ons vaderland zou her
halen? Wat een geluk, dat de bodemge
steldheid hier verbiedt, met grootere vaart
te rijden! Liepen de treinen hier in Neder
land met dezelfde snelheid als de groote
internationale lijnen in het buitenland, wie
zou er kunnen zeggen, wat er dan bij
De Vink" gebeurd zou zijn?
Natuurlijk zijn er altijd genoegmenschen,
die bij zoo'n ramp zonder meer de schuld
werpen op de exploitanten van de spoor
wegen. Tot nog toe ontbreken ons alle
nadere inlichtingen omtrent den toestand
van de lijn ter plaatse. Uit den aard der
zaak hebben de autoriteiten zich nog niet
definitief over een en ander uitgelaten.
Het lijdt echter geen twijfel of een en
ander zal terdege worden onderzocht
en het is te hopen, dat er een verklaar
bare oorzaak voor zal opgegeven worden.
Een lijn, die pas hersteld was, waar eerst
twee dagen voor bet gebeuren van de
ramp de waarschuwingsborden voor lang
zaam rijden waren weggenomen Moge
dit de aller-allerlaatste keef zijn, dat een
dergelijk onheil over ons land komt!
INGEZONDEN MEDEDEELING.
zich bezeerd hebben
gebruik dan dadelijk
..ZONNESTRAALDAG" 25 September 1926.
Een mooi Uemeonschapswork.
De sterken voor de zwakken.
7/i Nederland sterven jaarlijks
7 a 8000 menschen aan de tuber
culose. Prof. 1. Snapper.
„ZONNESTRAAL", Nederlandsche Ver-
eeniging tot bet oprichten van Arbeidskolo-
nie8 voor tuberculose-Hjders in Nederland,
zal Zaterdag, 25 September a.s baareersten
„Zon nest raai dag" ln een aantal plaatsen van
ons laad houden.
Deze Vereeniging is gesticht onder protec
toraat van het Nederl. Roode Kruis en telt
tal van zeer belangrijke organisaties onder
hare leden.
Zy wil op dien dag van gansch het Neder
landsche Volk een offer vragen ten bate van
de bestrijding der tuberculose, die, jaar in
jaar uit, nog zoovele duizenden vaders, moe
ders, zonen en dochteren, dikwerf in den
bloei des levens, uit de gezinnen en de maat
schappij, ten grave sleept.
„Zonnestraal" wil aan den volksvijand,
de tuberbulo8e, een zoo groot mogelijk aantal
slachtoffers ontrukken en aan hunne gezin
non en de maatschappij hergeven, en roept
het gansche Nederlandsche Volk op haar
de ondervinding van ouderen en soms moeten de
ouderen het meest daaronder lijden.
Den dag na den brand was ik erg zenuwachtig
cn Gertrude drong er op aan dat ik uit zou gaan.
De auto was tijdelijk onbruikbaar en de paarden
van het rijtuig waren gedurende den zomer bij
een boer. Ten slotte huurde Oertrude een rijtuigje
bij een stalhouder in Casanova en we gingen er
in uit. Net toen we van de oprijlaan op den weg
kwamen, ontmoetten we een vrouw. Ze had een
kleine tasch op den grond gezet en stond het huis
en den tuin terdege op te nemen. Ik zou niet eens
op haar gelet hebben, als ze zoo vrceselijk van de
pokken niet geschonden was geweest.
„Hèl" zei Gertrude, toen wc haar voorbij waren.
„Wat een gezichtI Ik zal er vannacht vast van
droomen. Toe, vooruit, Flinders."
„Flinders?" vroeg ik. „Heet het paard zoo?'
„Ja." Ze streek even langs de manen met haar
zweep. „Hij zag er niet als een stalhoudcrspaard
uit en dc man zei dat hij hem van de Armstrongs
gekocht had, toen zij een paar autq's aanschaften
Zoete Flinders toe maar!"
Flinders was zeker geen algemeen voorkomende
naam voor een paard en toch had het jongetje
in Richfield zijn speelkameraad, die als paard
fungeerde, ook Flinders genoemd. Het vlei mij
dadelijk op.
Op mijn verzoek had Halsey al bericht over
den brand gestuurd aan den makelaar van wien
het huis gehuurd was. Bovendien had hij Jamieson
opgebeld en hem eenigszins omzichtig verteld wat
er 's nachts gebeurd was. Jamieson beloofde, dat
hij 's avonds komen zou en nog temand mee zou
brengen. Het leek mij niet noodig om mevrouw
Armstrong bericht tc sturen, nu ze toch in het
daarin bij te Btaan.
Nederlanders! schenkt op den „Zonnestraal-
dag" met milde hand Uw gave. Mannen,
vrouwen, jongelingen en jongedochters, die
daartoe in de gelegenheid zijt, steltUw krach
ten bU het Plaatselijk Comité voorden „Zon
nestraaldag" beschikbaar, om te helpen met
collecteeren voor Uw lijdende medemen-
schen. Het moet allen, die dit gemeenschaps-
werk steunen, op welke wijze dan ook, een
heerlijke voldoening schenken daaraan te
hebben deelgenomen.
Voor degenen, die nog niet met het werk
van „ZONNESTRAAL" en de bedoeling van
den „ZONNESTRAALDAG" op de hoogte
mochten zyn, moge het volgende tot toelich
ting dienen.
Wanneer een lijder aan tuberculose een
sanatorium verpleging beeft ondergaan en
„hersteld" het sanatorium verlaat, is hij nog
niet geschikt om zijn beroepsbezigheden te
hervatten.
Komt zoo'n patient in zijn bezigheden
terug, dan wordt vrijwel steeds aanstonds
een volle prestatie van hem vereischt, want
het behoort tot de hooge uitzonderingen,
dat het hem mogelijk wordt gemaakt lang
zamerhand „weer op streek te komen",
Het komt dan ook maar al te vaak voor,
dat zoo'n patiënt de in het sanatorium op
gedane beterschap weer inboet, instort en
opnieuw in verpleging moet worden opgeno
men.
Reeds lang is dan ook in de kringen der
t b.c.-bestrijding de ernstige behoefte gevoeld
aan een schakel tusscben het sanatorium en
de maatschappij, met andere woorden aan
een verpleeg-periode waarin den patient na
diens ontslag uit het sanatorium door toe
passing van arbeidstherapie gaandeweg den
voor de uitoefening van zija beroepsbezig
heden benoodigden weerstand, wordt bijge
bracht of hem een ander voor hem meer
geschikt beroep wordt aangeleerd.
In Engeland past men deze arbeidstherapie
al sedert eenige jaren en in den laatsten
tyd in ons land ook in enkele sanatoria
met succes toe.
„ZONNESTRAAL" nu beoogt een kolonie
te stichten, waarin op de meest doeltreffende
wijze de arbeidstherapie op herstellende
tuberculose-patieDten kan worden toegepast.
Het Diamantbewerkers Koperen Stelen
Fonds „Nieuwe Levenskracht" te Amster
dam, eene Vereeniging die al heel wat ge
daan heeft in het belang der tuberculose
bestrijding en al duizenden patiënten, man
nen, vrouwen en kinderen ter verpleging
uitzond, heeft het haar in eigendom toebe-
hoorend prachtig gelegen en begroeid zeer
groot landgoed „Zonnestraal" geheel
belangloos ter beschikking van de Vereeni
ging „ZONNESTRAAL"gesteld,en daarmede
den grondslag gelegd voor de verwezenlijking
van de nazorg-plannen. Op dit schoone land
goed kunnen de benoodigde gebouwen wor
den gesticht, waarvoor van de Rijksverzeke
ringsbank een bouwcrediet werd verkregen
onder garantie van de Staten van Noord-
Holland, welke garantie - zonder hoofdelijke
stemming - werd verleend!
Er wordt begonnen met een kolonie voor
100 patiënten, terwyi naar behoefte kan
worden uitgebreid, waartoe het landgoed
genoeg ruimte biedt.
Edoch 1 Er 2ullen zich heel wat gevallen
voordoen, waarin er geen gelden beschikbaar
zijn om de verpleging van een patient te
bekostigen. Na een somtyds nogal lang-'
durige sanatorium-verpleging zyn toch in
tal van gevallen de bronnen, waaruit de ver
pleging van een patient wordt bekostigd
(organisatie, pbilantropische instelling, indi
vidueels particuliere philantropie, spaarpot
en dergelijke) opgehouden te vloeien. En toch
is het dwingend geboden, die patiënten ter
naverzorgingopte nemen. „ZONNESTRAAL"
wil allen die daaraan behoefte hebben en
haar door de Consulatie-Bureaux in heel ons
land als zoodanig worden aangewezen, hel
pen, waarbij en hierop zij met nadruk
gewezen nimmer op Godsdienstige of
politieke richting mag worden gelet.
En nu is het aan de offervaardigheid van
ons Nederlandsche Volk om dit en wel
in ruime mate - mogelijk te maken.
Dus Nederlanders! steunt royaal den „ZON
NESTRAALDAG" met alle U ten dienste
staande middelen.
Giften kunnen ook worden gezonden aaD
den penningmeester van de Vereeniging
„Zonnestraal", den Heer G. H. Sanders,
Hoofdadministrateur der Gemeente Zieken
huizen te Rotterdam, ook door stortiDg of
overschrijving op de Postgiro-rekening van
„Zonnestraal" Nr. 107737 Rotterdam, of aan
den Voorzitter Jan A. v. Zutphen, Hoogte
Kadijk 155 te Amsterdam, die gaarne bereid
is tot het verstrekken van inlichtingen.
Op 25 September a.s.:
Alle sterken voor de zwakken.
dorp woonde. Ze had natuurlijk wel van den brand
gehoord en omdat ik bleef weigeren om het huis
te verlaten, zou bet onderhoud nu niet bepaald
plezierig geweest zijn. Maar toen we het wit-met-
groene huis van dokter Walker voorbijreden, kreeg
ik plotseling een idée.
„Wacht hier eens even, Gertrude," zei ik. „Ik
moet er even uit."
„Gaat u Louise opzoeken?" vroeg 7,e.
„Neen, ik wil Walker iets vragen."
Ik begreep wel dat ze nieuwsgierig was, maar
ik legde het haar niet verder uit. Ik liep naar het
huis toe, vond den ingang voor de patiënten en
ging naar binnen. Dc wachtkamer was leeg maar
in de spreekkamer hoorde ik twee menschen praten,
op niet zeer vriendschappelijke» toon.
„Het is een bespottelijk bedrag," zei er iemand
Toen hoorde ik de stem van den dokter rustig
en kalm. Maar ik had geen tijd om te luisteren
naar de bezwaren van iemand, die blijkbaar zijn
rekening te hoog vond, dus ik kuchte even. On
middellijk zwegen de stemmen; er ging ergens
een deur dicht en de dokter kwam van uit de
gang binnen. Hij was blijkbaar verbaasd mij tc zien
„Goeden middag, dokter," zei ik stijfjes. „Ik
zal u niet van uw patiënt af houden. Ik wilde u
alleen maar iets vragen."
„Wilt u niet gaan zitten?"
„Dat is niet noodig. Dokter, is er vanochtend
ook iemand bij u geweest om zich te laten be
handelen voor een schotwond?"
„Neen, zoo iets opwindends heb ik niet beleefd,"
zei hij. „Een schotwondI Het schijnt nog niet erg
rustig te zijn op Zonnchoek."
„Ik heb niet gezegd dat het op Zonnehoek was
gebeurd. Maar toevallig was het wel zoo. Als er
Landbouw.
HET GEHALTE TAN SUIKERBIETEN.
's-GRAVENHAGE, 11 Sept. Het moet
in het belang geacht worden van den land
bouwer, den handelaar en den verbruiker,
dat de berichtgeving omtrent de verwach
tingen der oogstresultaten zoo betrouwbaar
mogelijk is en dat wordt voorkomen, dat
mededeelingen, welke met speculatieve doel
einden worden verspreid, ingang vinden.
Uit de landbouwoogstberichten zyn, met
betrekking tot de suikerbieten, wel gevolg
trekkingen te maken betreffende de ver
moedelijke opbrengst aan wortelen; maar
zoolang aangaande het suikergehalte dier
wortelen niets bekend is, kan niet worden
geoordeeld over de vermoedelijke suiker
opbrengst.
Om deze leemte in de berichtgeving aan
te vullen, heeft de directie van den Land
bouw overleg gepleegd met de organisaties
van beetwortelsulkerfabrikanten, die zich
bereid verklaarden kosteloos het suikerge
halte te onderzoeken van alle monsters sui
kerbieten, welke door tusschenkomst der
genoemde directie zullen worden ingezonden.
In de onderscheiden deelen des lands ver
klaarden zich 178 landbouwers bereid, om
als correspondent der directie van den Land
bouw voor dit doel een monster te nemen.
De eerste monsterneming had plaats op
1 September. Ofschoon mag worden aange
nomen, dat deze, in het bijzonder roet be
trekking tot de keuze der monsterbieten,
nog zal verbeteren, als eenige ervaring zal
zijn vorkregen, zyn de resultaten van het
eerste onderzoek toch reeds van dien aard,
dat tot publicatie er van kan worden over
gegaan.
De indruk is, dat voor monsterbieten in
verschillende gevallen exemplaren zijn ge
iemand bij u komt, wilt u dan zoo vriendelijk zijn
om het mij te laten weten?"
„Het zal mij zeer aangenaam zijn," zei hij. „Ik
hoor, dat u er brand heeft gehad ook. Brand en
een schietpartij in een nacht is wel veel voor een
rustig buitenverblijf."
„Het is er allesbehalve rustig," antwoordde ik
en keerde ik mij op eens om.
„Dokter," vroeg ik, gedreven door een plot
selinge ingeving, „heeft u wel eens gehoord van
een kind dat Lucien Wallace heet!?"
Hij was wel handig, maar even kwam er toch
een andere uitdrukking op zijn gezicht.
„Lucien Wallace?" herhaalde hij. „Neen, dat
geloof ik niet. Er wonen hier nogal veel menschen
van dien naam, maar van een Lucien heb ik
nooit gehoord."
Ik was er vrijwel zeker van dat hij er wèl van
gehoord had. Menschen vertellen mij niet gemak
kelijk een leugen en deze man loog ongetwijfeld.
Maar ik kon nu toch niets meer van hem te weten
komen: hij was nu op zijn qui-vive en ik ging
heen, een beetje nijdig en zonder er ets van te
begrijpen.
Bij dokter Stewart werden we heel anders ont
vangen. Dadelijk werden we in den familiekring
gebracht. Wc bonden Flinders vast aan den kant
van den weg en Gertrude en ik werden getracteerd
op eigen gemaakten bessenwijn en vertelden van
den brand. Van wat er dien nacht verder was
gebeurd, zeiden we niets. Maar toen wij tenslotte
afscheid hadden genomen van de familie en de
dokter ons paard los maakte, vroeg ik hem het
zelfde ais ik aan dokter Walker gevraagd had.
„Een schotwond!" zelhlj. „Neen, n emand. Wat
heeft ii nu uitgehaald op Zonnehoek, juffrouw
nomen, welke in grootte uitsteken boven die,
zooals het veld ze in doorsnee vertoont.
Hierdoor is het gevonden gewicht van 621
gram per biet waarschijnlijk te hoog en moet
ook de vermoedelijke opbrengst, welke aan
de hand van dit gewicht eu het berekende
aantal bieten per H.A. op 35.000 KG. zou
moeten worden bepaald, te groot worden
geacht. Toch kan met vrij groote zekerheid
worden aangenomen, dat de gewichtsop
brengst in 1926 zeer bevredigend zal zijn.
Ook het suikergehalte, dat van alle mon
sters te zamen gemiddeld 15.89 bedraagt,
mag, den tjjd van het jaar en de gegevens
uit andere landen in aanmerking genomen,
goed worden geacht.
Op 15 September zal de tweede monster
neming plaats hebben. (St.Ct.)
W\j Moeten Elkander Beminnen.
De eenige practische basis, waarop men-
schely ke wezens kunnen verwachten in vrede
met elkander te leven is de Gouden Regel.
Wij moeten elkander beminnen en aan
anderen doen, wat wij zouden willen, dat
aan ons gedaan werd.
Dit is geen voorschrift van een ideale Zon
dagsschool, maar het is een regel, die tanden
en klauwen heeft. Gehoorzamen wjj er niet
aan, dan moeten wy ljjden. En niet alleen
de eene party, doch alle partijen lijden mede.
In den wereldoorlog is gebleken, dat hy voor
den overwinnaar haast even ramspoedig is,
als voor den overwonnene. De overwinnende
geallieerden, zooals Engeland, Frankrijk, en
Italië, zijn nu haast even slecht eraan toe
als de overwonnen landen, Duitschland, Oos
tenrijk enz. De oorlog is niet slechts wreed
en doelloos, doch hy levert ook niet het
minste succes op.
Op den langen duur is het voor de men
schen veel en veel beter samen te werken
en niet tegen elkaar op te staan. Zooals
Generaal Grant zeide, het is zeer te betwijfe
len, of er om het een of ander wel ooit een
oorlog gevoerd is, dat niet veel beter op een
andere wjjze geregeld had kunnen worden.
De groote verwekkers van oorlog zjjn
egoisme, koppigheid, haat en vrees. Jezus
heeft ons reeds laDg geleden geleerd, dat
de eenige wyze, waarop het den menschen
goed zou gaan was op de basis van liefde
en wederzydsch vertrouwen. Wy hebben
nog steeds niet ingezien, dat Zijn leer berustte
op gezond verstand en geen onpractisch voor
schrift was.
Duitschland gaat tegenwoordig weder in
de richting van een reactionnaire regeering;
Italië eveneens. Engeland smacht in de klau
wen van arbeidsgeschillen. De ministeries
in Frankrijk houden zich slechts met kunst
en vliegwerk op de been. Belgié maakt het
niet veel beter. Overal, waar baat en vrees
en nay ver heerschen, daar volgen uitbarstin
gen en rampspoeden. Dergelijke dingen kun
nen niet genezen worden door eene machts-
vergrooting aan eene zijde, doch alleen door
vermeerderde naastenliefde en den geest van
overeenkomst.
Het kost den menschen veel tijd,teleeren,
hoe zij met elkander moeten omgaan. Het
is dan ook veel gemakkelijker om op te staan
en voor onze rechten te strjjden, dan om
geduldig een status quo te zoeken.
Het voornaamste, wat het volk moet leeren
is dit, dat er geen blyvende vrede kan
bestaan, mits gegrondvest op rechtvaardig
heid.
Innes?"
„Er heeft iemand geprobeerd om tijdens den
brand in te breken," zei ik, „en hij is licht gewond
door een revolverschot. Praat u er maar niet
verder over, we willen er zoo weinig mogelijk
ruchtbaarheid .aan geven.
Er was nog een andere mogelijkheid, die we
ook probeerden. Op het station van Casanova
zocht ik den chef op {n vroeg hem of er ook
tusschen één uur 's nachts en den volgenden mor
gen vroeg treinen gingen. De eerste vertrok 's mor
gens pas om 6 uur. De volgende vraag moest ik
een beetje diplomatiek inkleeden.
„Heeft u misschien in den trein van zes uur
iemard een man gezien, die een beetje mank
liep?" vroeg ik. „Bedenk u eens goed: we doen
ons best om een man te vinden die gisteren om
Zonnehoek heen draaide voor de brand uitbrak."
Onmiddellijk was hij vol belangstelling.
,,lk was zelf ook bij den brand," vertelde hij
uitvoerig. „Ik hoor tot de vrijwillige brandweer.
Het was de eerste groote brand dien we hier ge
had hebben na dien keer dat het gebouw van de
golfclub is afgebrand.
Mijn vrouw zei van de week nog: David, dat
geld voor je uniform cn je helm had je ook wel
kunnen sparen." En warempel, vannacht had ik
ze noodig. Ze belden zoo hard dat ik nauwelijks
tijd had om ze aan te trekken."
„En heeft u iemand gezien die mank liep?"
vroeg Gertrude, toen hij even zweeg om op aden.
te komen.
(Wordt vervolgd.)
