2
ONZE EILANDEN VAN ZATERDAG 4 SEPTEMBER 1926.
hebben over het algemeen nog al zéér bijzon
dere denkbeelden over wat „socialistisch" be-
teekent. Denkt maar eens aan wat er van de
socialistische revolutie van maarschalk Pils-
soedski in Polen geworden is!
Dezer dagen komt al wéér de kwestie van
Duitschland's toelating tot den Volkenbond
aan de orde, maar met het gemodder om de be
zetting van de raadszetels is het nog niet in
orde en daarom kan men nog voor onver
wachte gebeurtenissen komen te staan. De
Volkenbond zou gelijkheid van rechten der
volkeren brengen, de hegemonie der groote
staten zou worden gebroken. Die groote staten
echter hebben een raadszetel en dus een lei
dende positie en de regeeringen, die geen
werkelijk groote staten vertegenwoordigen,
maar het zich verbeelden of hun land tot groot
heid willen verheffen, eischen nu mede zoo'n
zetel op, óók een leidende functie, 't Blijft gaan
om de macht, vroeger zónder Volkenbond, nu
door middel van dien bond. Het aanzien van
deze organisatie als rechtsinstituut daalt meer
en meer.
Spanje, de hardste schreeuwer om een zetel,
is misschien wel tevreden te stellen, in „ruil"
voor de toevoeging van het geïnternationa
liseerde Tangergebied aan het Spaansche
mandaatsgebiedin Marokko. Zoo kan de
Volkenbond dus misschien nog misbruikt
worden voor imperalistische doeleinden.
Het roode leger van Kanton, de Chineesche
vrienden der Russische bolsjewiki, hebben aan
merkelijke voo deelen behaald op de legets
van Woepei-foe. De toestand heeft daardoor
weer een dreigend aanzien gekregen in China,
zoodat verschillende mogendheden er reeds
toe zijn overgegaan om oorlogsschepen te zen
den ter bescherming harer belangen en onder
danen.
Hoe de zaken er zich ontwikkelen is moeilijk
te zeggen, want het Chineesche Staatsleven is
even ingewikkeld als het Chineesche Mah-jong.
In dat spel kan de wind uit alle hoeken waaien,
men kan bestookt worden met draken of door
schorpioenen. Wie het ingewikkelde Mah
jong kent en speelt, wordt telkens verrast
door de wonderlijke combinaties, die zich
onverwacht vormen.
Dat alles verschilt in niets van het politieke
en militaire spel der Chineezen.
Vrouwenrubriek.
£en eenvoudige keurige Herfstmantel.
Voor hen, die zelf eens een mooien herfst
mantel willen maken, brengen wy onder
No. 1123 een afbeelding van een zeer mo
derne jas, die, mits van de daartoe ver-
eischte stof gemaakt, zooals bijvoorbeeld
gabardine, ook uitstekend voor regenmantel
kan dienen. De achternaad springt uit in
een diepe stolpplooi, terwyl de halve vóór-
en achterbaan op de heup bijeenkomen en
daar ook een diepe stolpplooi vormen. Deze
mantel is zeer gemakkelijk te maken en nu
de herfsttijd langzamerhand zijn intrede gaat
doen, zal een dergelijk model, naar de laat
ste mode geteekend, zeer zeker wel aftrek
vinden.
Knippatronen zijn verkrijgbaar onder op
gave van No. 1123 in de maten 42-4-4-46
48. Kosten 55 cents per stuk.
Nuttige Wenken.
Zorg voor het Haar.
Er is niets zoo goed voor het haar, als
regelmatig en dikwijls borstelen, want dit
bevordert den gi;oei en houdt het haar glan
zend. 's Avonds vóór het naar bed gaan is
hiervoor in den regel de beste t{jd. Men
moet het haar om de beurt in vier of vijf1
verschillende deelen splitsen en dan flink
van den wortel tot het uiteinde borstelen;
daarna regelmatig en systematisch aan den
onderkant, iets, dat in deD regel vergeten
wordt. Zeer droog haar heeft soms een
beetje vettigheid Doodig, doch borstelen be
vordert de toevloeiing van de natuurlijke
olie, die natuurlijk het beste is. GebTuikt men
zoo nu en dan eens een paar druppels bay
rum, dan is dat niet kwaad voor den haar
groei, doch men moet het goed in de huid
inwrijven.
Zijn de haren aan het uiteinde gespleten,
dan moet men ze de bewerking, die men
tegenwoordig met „singeing" - schroeien
dus aanduidt, laten ondergaan. Zware of
nauwsluitende hoeden,die hethoofd erg warm
maken, moeten zooveel mogelijk vermeden
worden. De plaats van de scheiding, als
men die heeft, moet zoo nu en dan eens
verlegd worden, evenals de wijze, waarop'
men het haar opmaakt, daar dit onnoodige
wrijving op steeds dezelfde plaats voorkomt.
Koperen kotels schoonmaken.
Om een koperen ketel, die door aanraking
met het vuur zwart geworden is, prachtig
schoon en blank te brijgen, moet men den
ketel eerst goed afwasschen met zeep, warm
water en soda. Wanneer men hem met dit
sopje goed afgeborsteld heeft, maakt men
een papje van messenslijp-poeder en wat
paraflne, waarmede men den ketel flink
schuurt. Twee of drie herhalingen van deze
bewerking kunnen wel eens noodig zijn,
doch het eindresultaat zal zijn: een mooie
blanke ketel.
Oud brood.
Oud brood ban men natuurlijk op de be
kende wijzen opgebruiken, b.v. door er wen
telteefjes van te maken; doch het kan ook
nuttig zijn voor het schoonmaken en wel
van licht gekleurde peau-de-suède of glacé
handschoenen. Men trebbe de handschoenen
aan en wrijve de vuilgeworden plaatsen
stevig met een stukje oud brood in, zoolang
tot de vlekken verdwenen zijn. Het is mo
gelijk, dat de vlekken door ouderdom niet
geheel verdwijnen zullen, doch in de aller
meeste gevallen is het middel probaat.
Land- en Tuinbouw.
LANDBOUW-ONDERWIJS.
KORT VERSLAG van het verhandelde
in de Algemeene Vergadering gehou
den in Hotel Spee te Sommelsdijk op
30 Augustus 1926.
Voorzitter den EdelAchtbaren Heer P. van
Schouwen te Oude Tonge.
De Voorzitter opent de vergadering met een
woord van welkom aan de talrijke aanwezigen
en heeft nu goede hoop dat de vereeniving tot
stand zal komen, en dat we binnen korten tijd
een school zullen bezitten, waar de toekomstige
landbouwers zich zullen kunnen bekwamen,
om met méér kennis dan hun voorgeslacht, den
steeds moeilijker wordenden strijd om het
bestaan te kunnen voeren.
Medegedeeld wordt dat van B. en W. van
Sommelsdijk is ingekomen een missive waarin
kennis wordt gegeven dat door den Gemeente
raad is besloten, twee localen in de openbare
school kosteloos ter beschikking te stellen voor
landbouwonderwijs en gedurende minstens
4 jaren, alsmede een woning voor den te be
noemen leeraar k f 5,per week. De Voor
zitter zegt namens de vergadering het Gemeen
tebestuur dank voor deze gunstige beslissing.
Daarna wordt aan de orde gesteld, vaststel
ling der statuten, welke na uitvoerige bespre-
kingjmet algemeene stemmen worden vast
gesteld. Het bestuur wordt gemachtigd de
Koninklijke Goedkeuring er op aan te vragen.
Vervolgens wordt het Huishoudelijk Regle
ment aan de orde gesteld, ook dit wordt na
ampele bespreking vastgesteld. De contri
butie bedraagt voor de individueele leden
1,Voor rechtspersonen, Afdeelingen van
de Holl. Maatij. van Landbouw en publiek-1
rechterlijke lichamen ƒ5,Donateurs betalen
minstens 5,per jaar of eene bijdrage in
ééns van minstens 100,
't Huishoudelijk Reglement voor de school
zal door het bestuur in overleg met de commis
sie van toezicht worden vastgesteld.
't Schoolgeld zal bedragen voor land- en
tuinarbeiders 5,Voor kinderen van land
bouwers 10,— 20,— per jaar naar het
oordeel van het bestuur. On- of minvermo
gende kinderen van goeden aanleg kunnen van
schoolgeldbetaling worden vrijgesteld.
De Voorzitter brengt nu aan de orde bestuur
en bestuursverkiezing, en ste't voor dat het
za' bestaan uit 7 personen, 'iefst verspreid
over het geheele eiland, hetwelk goedgevonden
wordt. Door het gemeentebestuur is aange
wezen als bestuurslid uit den Raad, den heer
G. Joppe Dzn. zoodat er nog 6 uit de vereeni-
ging moeten worden aangewezen. Hiervoor
worden ingeleverd 29 biljetten. Bij opening
daarvan blijken reeds bij eerste stemming te
zijn gekozen, de heeren P. van Schouwen te
Oude Tonge, A. A. Mijs te Sommelsdijk, D.
Lodder te Goedereede, P. D. Sieling te Melis
sant. A. J. G. van Rossum te Ooltgensplaat
en A. W. 'Keijzer te Herkingen. Alle gekozenen
zijn ter vergadering aanwezig en nemen hunne
benoeming aan. De Voorzitter wenscht de
gekozenen geluk met hunne benoeming en
verzoekt ze even als alle aanwezige leden te
trachten leden en leerlingen te werven. Het
aantal leden bedraagt thans 52, dat der leer
lingen 4. Spreker houdt er zich van verzekerd
dat alle vooraanstaande burgers van dit eiland
zich als lid zullen opgeven, terwijl die ouders
welke het belang van hun jongens begrijpen
en het goede met ze vóór hebben, ze zullen
laten inschrijven als leerling. In verband met
de aanvrage bij de Regeering is spoed nood
zakelijk en uiterste termijn 15 September.
De heer Ir. P. T. Huisman geeft nog een
uitvoerige toelichting over het te verstrekken
onderwijs, alsmede over de taak van den
leeraar, waarna de Voorzitter met dank voor
de goede opkomst en de amicale bespreking
deze vergadering sluit. In de daarna gehouden
bestuursvergadering worden bij enkele andere
bestuursaangelegenheden benoemd tot Voor
zitter de lieer P. van Schouwen te Oude
Tonge en tot Secretaris de heer A. W. Keijzer
te Herkingen.
De Secretaris van Landbouwonderwijs,
A. W. Keijzer.
Herkingen, 31 Augustus 1926,
Ariadne.
Een schets.
Naar het Dultach van Eml! Peschkau.
De toejuichingen houden byna niet op. Dat
is geen klappen meer, dat is geweld maken
met voeten en met stokken, en telkens
moet het scherm opgehaald worden en de
naam van den meester klinkt jubelend van
duizenden monden.
Tie naam is in de stad niet geheel en al
onbekend. Het is de naam van een man,
die sedert een menschenleeftyd van huis tot
huis gaat om de opgroeiende jonge dames
vertrouwd te maken met het pianospel.
Heden echter is die naam een beroemde en
gevierde geworden. Dezelfde naam die schou
derophalend en hoonlachend uitgesproken
werd, wanneer men niet van les geven maar
van componeeren sprak, die zelfde naam
zweeft nu op aller lippen, op ieders gelaat
leest men genot en verrukking.
Ongeloovig, vol aanmerkingen was men
in de zaal gekomen, maar de eene verrassing
volgde de ander en spoedig was er een om
keer in stemming te bemerken. Nergens
zag men fluisteren of ironisch lachen. Eer
biedige stilte, ernstige gezichten, en hier en
daar las men op het gelaat de levendigste
verbazing. En dan het goedkeurend gemom
pel, het klappen en na de groote finale van
de eerste acte, reeds 6en luid geroep om den
componist. De tweede acte besliste de over
winning. Nu weet men dat de man, die voor
twintig jaar een pynlyke nederlaag leed, en
sedert dien tyd vergeefs aan de deuren van
de schouwburgen klopte, een kunstenaar van
Gods genade is. Nu weet men dat den armen
pianomeester, die tot nog toe slechts met de
zorgen van het leven en de verbitteringen
van het miskend worden gestreden had, een
toekomst wacht vol helderen zonneschijn.
De zege is erkend en telkenmale wordt
de slanke gryze man voor het voetlicht ge
roepen. Hy wankelt, zijn handen en lippen
beven, een traan ontrolt zyn oog. Men krijgt
den indruk alsof hy nauweiyks den weg tot
het tooneel zou vinden, als de jeugdige prima
donna, de zangeres van de Ariudue, hem
niet als gids gediend had. Haar wangen
hebben een blozende kleur haar oogen
glinsteren en als de gevierde de hand die
hem geleidt aan zyn trillende lippen wil
brengen, laat zij het niet toe maar grijpt
de zyne en drukt deze met beide handen
aan haar borst.
Opnieuw jubelt het publiek, den compo
nist rollen de tranen langs de wangen
de prima-donna ziet hem aan met een blik,
die hem een lang leven vol ontbering ver
geten doet. Hy is weer jong, als voor twin
tig jaar de zege is daar het geluk is
overwonnen
Het uur van middernacht is lang voorby.
De schouwburg ligt daar eenzaam en ver
laten, maar in het hótel aan den overkant
branden de lichten schitterend. Daar wordt
de overwinning nu gevierd, steeds knallen
de kurken der champagneflesschen, en tel
kens hoort men d^n naam noemen van den
kunstenaar.
In langen tyd is de directeur niet zoo goed
gehumeurd geweest, als heden. Een glimlach
zweefde op zyn gelaat, zyn oogen zagen vol
tevredenheid in het rond. Dat was nu nog
eens een succes l Maanden lang zou de
schouwbnrg het publiek trekkenEn wat
een reclame! In de geheele wereld zou men
zyn naam noemen, als ontdekker van een
nieuw talent. Leve onze kunstenaar I
Niet alleen de directeur, neen de geheele
wereld was verheugd. De zangeis zfjn biy,
omdat zll eveneens in het succes deelen. De
kapelmeester verheugt zich in stilte, omdat
hy in langen tyd geen repetitie heefr. te leiden.
De journalisten zijn vergenoegd, omdat ze
nu eeDS naar hartelust kunnen prijzen En
de andere... Ze zijn verheugd, omdat de
champagne stroomt als ware het water De
componist waant zich in den hemel. Het
geluk zetelt op zyn gelaat en straalt hem
uit de oogen. Hij zit naast de prima-doDna,
de vertolkster van Ariadne, en wie de op
gewonden gezichten van beiden beschouwt,
zou aan een verliefd paartje denken, als
men niet wist dat het componist en apostel,
meester en zangeres zyn.
Men houdt een nieuwe speech - opnieuw
gejubel.
De kunstenaar slaat er geen acht op. Zyn
oogen zyn onafgebroken op de zangeres
gevestigd, hy luistert alleen naar haar teedere
en vleiende woordjes. Niet alleen de tyd van
ontbering is vergeten, ook het succes ligt
achter hem als ware het slechts een droom
geweest.
Wat hy ziet, is alleen de blik vol liefde
in haar oogen... hy 'is weer jong als voor
twintig jaar, bet geluk is bemachtigd.
het eenige geluk dat voor den componist
bestaat.
Terwy l hy haar zoo aanziet, buigt de prima
donna zich plotseling naar hem toe en legt
haar lippen aan zyn oor. Haar lokken raken
de zjjne aan, het is hem alsof hy een kus
ontving.De champagnekurken knallen
weer, nieuwe toasten, opnieuw gejubel, maar
de overgelukkige componist ziet niet meer,
hij hoort alleen wat z(j hem fluisterend doch
juichend tevens aan het oor zegt.
Het begon reeds te schemeren. Wankelend
als een dronken man, loopt de componist
door de stille straten. Eindeiyk staat by stil,
voor zijn woning, het slot knarst en piepend
gaat de deur open.
Langzaam gaat hy de donkere trap op.
Boven echter moet het licht zyn, hoe booger
hy komt des te helderder wordt het, dan
komt hy aan de laatste kromming... ja,
daar staat een lamp. By het schynsel van
het zwakke licht ziet men dat de kamerdeur,
feesteiyk versierd is. Guirlandes, dennen
groen en rozen zy'n er om geslingerd, en
daarboven pry kt het opschrift Ariadne".
De componist blyft staan, zyn gelaat is
doodsbleek, zyne lippen beven.
Ariadne, fluisteren zyn trillende lippen,
Ariadne".
De deur wordt geopend, een vrouw komt
te voorschyn om hem goeden dag te zeggen.
Tranen staan in de oogen, doch haar gelaat
straalt van vreugde.
Dank, dank,juffrouw Leuthold, stamelt
de componist. Ik kan niet spreken, ik heb
rust noodig. Voor hy naar binnengaat keei t
hy zich nog eens om en vervolgt:
Juffrouw Leuthold, ik zal nu veel geld
krygen. Voor my komt het telaat.maar
uw zoontje Frits zal studeeren... ik zal
voor hem zorgen.
De juffrouw uit eenige woorden van ver
bazing, doch de kunstenaar weert haar af
en verdwynt daarna in zyn kamer. Daar,
achter de grauwachtige heuvels, komtjuist
de zon op, haar zwakke, bleeke glans valt
in het kleine vertrek, als wilde zy het ar
moedige huisraad in een sluier hullen van
louter goud. De componist ziet het niet, hy
zinkt op een stoel voor de piano neer en
bergt het hoofd in de banden.
Toen kwam alles weer als een droom terug.
Niet het lange leven vol eenzame ondank
bare arbeid, die lang voor den tyd zy'n haar
grys heeft gemaakt, maar eerst de tyd waar
in het was alsof alles nog zou verkeeren,
toen de tyd van de repetitie en eindeiyk
de avond van de opvoering hoe vol geest
drift was zy, hoe zy zyne hand tegen haar
borst drukte hoe zij by het neerlaten
van het scherm, weenend in zyn armen
zonk. Wat hy had gehoopt wist hy nu, dat
het niet alleen de belangstelling voor haar
rol, voor zyn werk was, wat in baar leefde
dat haar hart zich geheel en al tot hem
gewend had. Zoo droomt hy voort, een wree-
de glimlach zweeft op zyn gelaat. Hy hoort
het knallen van de champagnekurken, hy
ziet haar in het vleiende gelaat, in haar van
vreugde stralende oogen noen in haar
verliefde oogen.
Hoe schoon is zy, hoe doortrilt hem nu
het geluk, het eenige geluk. ZU buigt zich
tot hem, haar gloeiende adem bedwelmt hem,
haar lippen raken zyn oor, en zoo fluistert
zy hem toe, geheimzinnig glimlachend
op een toon vol geluk...
Gy zult de eerste zyn, die het weet.
Van avond vóór de voorstelling ontving ik
een brief van myn verloofde, luitenant Ber-
houd zyn ouders hebben hun toestemming
gegeven, uw Ariadne was de laatste rol, die
ik als meisje heb gezongen.
De droom was teneinde. Hy weet dat zyn
haren grijs zyn, het eenige geluk, dat be
staat, zal hem niet meer ten deel vallen.
Zoo zit hy met het hoofd in de handen
tot den laten morgen. Juffrouw Leuthold
klopt en treedt binnen mot haar zoontje.
De componist sluit den jongen In zyn armen
met een hartstocht, die de goede vrouw niet
begrypt, en zegt:
- jy zult het beter hebben dan ik Fritz
jy moet het beter hebben... jy bent
jong!...
DE LANDDAG TE OUDDORP.
Het zag er niet bijster fraai uit niet het weer
Donderdagmorgen toen we onze plaats in een
van de auto's innamen, die ons naar den Land
dag te Ouddorp zou vervoeren. De lucht tee-
kende zich zwaar af aan den horizon, in den
morgen rommelde het heftig in de verte. En
toen we, rijdende Dirksland passeerde kwam er
een nevel over liet Flakkeesche land heen zet
ten, om bij Melissant in een motregentje te
veranderen. Daar bleek dat het zwaar geregend
had eu de Flakkeesche wegen werden bitter
slecht voor de talrijke motorrijders en chauf
feurs die zich naar Ouddorp begaven. Het zal
dan ook aan de gladheid van* den weg zijn
gelegen dat er op den Kortcweg een groote
vrachtauto vol belangstellenden uit Oost-
Flakkee in een grooten grintbak reed en met
vereende krachten er uit geholpen moest
worden. En in verband met deze slechtheid
van den weg dient vooral dat deel te worden
genoemd bij Stellendam, hetwelk de polder in
beheer heeft en dat hierin, hoe droevig, uit
munt.
Toen de steeds aangroeiende stoet auto's en
motorfietsen aankwam op het tcrTein bleek
men daar al vast begonnen te zijn met dc
schietwedstrijden. Lt. Schouwman oordeelde
het het verstandigst om direct voortgang
hierin te zetten, wilde men klaar komen met
dit nummer in den morgen. Onder zijn leiding,
en bijgestaan door een aantal volijverige
sergeants knalden de Flakkeesche jongens in
Ouddorps duinen op de roos, dat het een aard
was. Jammer dat de motregen doorhield en
eens zelfs veranderde in een stevige piasbui,
zoodat de meeste merischen hun heil zochten
in de groote tenten, die op het terrein ver
rezen waren. Dat was echter geen beletsel voor
het verder door te gaan met de morgen
wedstrijden, naast schieten werd er ook "een
begin gemaakt met het nummer hardloopen,
waarvoor ook al veel belangstelling bestond.
Tegen twaalf uur houdt gelukkig de regen
op, het blijft echter zeer diezig en van het veld
is de vuurtoren nauwelijks té zien. De steeds
aangroeiende menigte hoort dan het geraas
van een aantal vliegtuigen en uit de mist
banken, keurig in slagformatie komen drie
marine-toestellen, die tot kort boven het veld
dalen om 'daar eenige manoeuvres uit te voeren.
Een dezer toestellen daalt op zee, maar kort
daarop stijgt ze weer op. De branding aan de
kust scheen het beletsel te zijn, om aan het
aanvankelijk geopperde plan, de marine-
vliegtuigen zouden op zee dalen en naar land
worden gesleept, gevolg te geven.
Tegen één uur concentreert zich veel drukte
nabij het Ouddorpsche raadhuis en ring. De
leden van de Motordienst keeren naar het dorp
terug, dat zich in een echt feestdos had opge
maakt om de militairen te ontvangen. Oud
dorp's burgerij had aan de uitnoodiging om te
vlaggen druk gevolg gegeven, het aantal
wapperende vlaggen was buitengewoon groot
en de Ouddorpers hadden bovendien nog
mooie eerepoorten opgericht op den weg naar
het Landdag-terrein.
Het is ruim een uur als de liooge autori
teiten komen. Minister Lambooy, vergezeld
van generaal Fris en meerdere hoofdofficieren
worden door burgemeester Gobius du Sart
ontvangen. Het geheele, uitgebreide gezelschap
gaat naar de raadszaal waar de burgemeester
het eerst het woord neemt. Spreker heet alle
aanwezigen welkom in Ouddorp. Hij is er
trotsch op d.at het hun gelukt is om aldaar in
de duinen een landdag te organiseeren, al heeft
men dan ook niet zoo'n buitengemeen groot
programma kunnen maken. Het hoofddoel is
om de landstorm te maken tot het middelpunt
van aller belangstelling. Spreker is verheugd
dat er zooveel autoriteiten blijken van belang
stelling gaven. Hij wenscht den heer Duymaer
van Twist van harte geluk met zijn bevorde
ring tot generaal-majoor, zoo ook de heeren
generaal Fris en kapitein Bruggeman met de
hun verleende onderscheidingsteekenen. De
burgemeester eindigt zijn rede met een drie
werf hoera voor de Koningin, waarmee alle
aanwezigen luide instemmen.
Staande hoort men daarna het Wilhelmus
aan dat de muziekvereeniging Apoiio buiten
speelt.
Minister Lambooy antwoordt den burge
meester. Hij brengt hem dank voor de harte
lijke ontvargst, die hun was bereid. Hij meent
echter dat de burgemeester een woord heeft
gebruikt in zijn rede die niet zoo is bedoeld.
De burgemeester sprak van de soberheid van
hun landdag in verband met hun hoofddoel,
het tot middelpunt maken van de belang
stelling voor den landstorm. Die soberheid is
verre te zoeken, men heeft juist buitengewoon
veel werk van den landdag gemaakt. Spreker
vindt hier na zijn prachttocht over liet eiland,
veel sympathie voor de landstorm. Vervolgens
wenscht hij den heer Duymar van Twist geluk
met zijn benoeming tot generaal-majoor. Het
was spreker een buitengewoon genoegen om
Hare Majesteit deze benoeming voor te leggen
omdat kolonel Duymaer van Twist zich zoo
verdienstelijk maakt voor de landstorm
beweging. Tot generaal Fris wem't spreker zich
ook even. Generaal Fris verlaat binnenkort
den dienst om een bezoek te brengen aan zijn
kinderen in Indië. Hij en kapitein Bruggeman
ontvangen sprekers gelukwenschen met hun
verkregen onderscheidingen.
Minister Lambooy deelt tot slot mede dat
zijn uitnoodiging om hier te komen geen uit
noodiging was maar een uitdaging. Hij had
van sergeant Nicuwenhuizen een schrijven
ontvangen, waarin deze hem medegedeeld had
dat de commissie het voorstel om den minister
te verzoeken met zijn tegenwoordigheid hun
landdag luister bij te zetten met honend gelach
had ontvangen.
Wanneer de Minister zijn re'e geëindigd
heeft begeeft het gezelschap zich aan tafel tot
het gebruiken van een lunch.
Het is onderdehand twee uur geworden als
het gezelschap hiermee is geëindigd. Wanneer
zij daarna uit het dorpshuis komen, filmt men
voor de landstormfilm het geheele gezelschap
evenals het défilé van het motorcorps voor den
Minister.
Het weer klaart hoe langer hoe meer op.
Af en toe valt er nog wel eens wat regen, maar
uit het Westen gaat het oplichten en voor den
middag ziet het er al veel beter uit. Negen
minuten voor half drie komt het gezelschap op
het terrein aan, alwaar militaire politic ruim
baan voor hen maakt. Kwart voor drie eindelijk
kan de officieele opening van den landdag
plaats hebben door den heer Van der Velde
uit Goedereede. Spreker is, als Voorzitter der
Gewestelijke Landstormcommissic geroepen
om dezen landdag te openen en hij Kan niet
anders beginnen dan den Ouddorpers warme
hulde te brengen voor hun ontvangst van den
Landstorm met vlaggen, met ccregroen en
eerepoorten. Het is hem een genot hier den
landdag te openen, hier, in deze rustige omge
ving. Want het doel van den Landstorm is om
deze rust te bewaren. Spreker vergelijkt den
landstorm met het duin waarop hij staat. Het
duin bestaat uit zandkorreltjes. Men kan ze
gemakkelijk wegblazen. Elk korreltje op zicli
zelf is niets. Maar vele korrels vormen het duin.
vormen het bolwerk dat ons land beschermt.
En met de landstorm is het precies eender. Het
is het groote korps dat een waarborg geeft
voor de veiligheid en rust van ons land. En
zooals de duinen ons land tegen het water voort
durend beschermen zoo zal. wat God verhoede
het Landstormcorps te allen tijden waken voor
de rust van ons land, en haar bewoners. Spre
ker heet vervolgens de hoogc autoriteiten wel
kom en spreekt tot slot zijn wensch uit,
dat vele sluimerende harten van vader
landsliefde open mogen gaan en de dragers
zich aansluiten bij den Vrijwilligen Landstorm.
Tot slot stelt hij onder veel enthousiasme voor
een telegram van hulde te zenden aan Hare
Majesteit dc Koningin. (Applaus).
Het telegram, dat naar H. M. dc Koningin
gestuurd was: luidde als volgt:
De Bijz. Vrijw. Landst. Verb. Monden der
Maas deel Goeree en Overflakkee en Motor-
dienst Sectie Goeree benevens duizenden be
langstellenden op den Landdag te Ouddorp
bijeen geve Uwe Majesteit ecrbiediglijk de
verzekering van innige trouw en aanhanke
lijkheid.
De Voorz. van den Gew. Landstorm
Van der Velde,
