mm
bonné.
FWEZIG.
DER 4
DE WENTELTRAP
Lange.
Prijs per kwartaal. f I,-
Lossa nummersf 0,07®
Advertentiën v. 1—6 repels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f iper plaatsing tot een maximum
van 10 rogels elke regel meer 15 cent.
WOENSDAG
2 JUNI 1926
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
8E JAARGANG. - N°. 57
*5
och vandaag
is 'tniet?"
dan een heb-
zoo vervelen,
igen."
S.
I gaan in de
igger vooruit
>te Duitscbe
jes de vraag
ames nu ook
zullen gaan
i" dus of.
pet.
cbtige vraag
et zoo lang-
;den
pruimtabak,
kunnen be-
ulteeren
3rm. en van
is afspraak.
mmelsdijk
236.
EZING
EN.
ambcien
ikele weken.
'dam I
terug.
>ing.
2 Juni
f elf uur j
3MMEL
ïn
tvarkens
jpen enz.
Heet J. A.
IR SLUYS.
Handen".
Onze Keuringswetten.
Abd-el-Krim verdwenen.
Binnenland.
De vraag „hoe werken onze keuringswet-
ten in de praktyk" is reeds eenige malen
gesteld, maar het antwoord schynt minder
gemakkelijk gegeven te kunnen worden.
Geen wonder, ookmen heeft hier zooals
in zoovele gevallen, „weer met twee groepen
van belanghebbenden te doeD. Ten eerste de
groote groep „bevolking" en ten tweede de
kleine maar toch ook belangryke groep
„de boeren."
De boeren meenen in vele gevallen dat zij
in de uitoefening van hun bedrijf, door de
nieuwe wetten danig geschaad worden.
Echter, vergeten z\j maar al te dikwijls, dat
de wetten in het leven geroepen werden ter
bescherming der volksgezondheid. Dat die
volksgezondheid bescherming dringend noo-
dig had, was een gevolg van de praktijken
van welhaast gewetenlooze handelaren en
verkoopers, die er zich niet om bekommerde
of hqn waren al dan niet ziekte en nog erger
onder de menschen brachten.
De regeering beeft daarom ingegrepen en
een strenge censuur gelegd, op den verkoop
van artikelen en waren, welke voor de con
sumptie beBtemd zijn. Zy ging daarbij uit
van de veronderstelling, dat door deze wet
geving geen enkele bonafide boer of hande
laar getroffen kan worden en iemand die
even nadenkt, moet de waaïheid van deze
redeneering toegeven. Er werd eenvoudig
gezegd: „Als jullie iets gaan verkoopen,
moet het goed wezen I" en een eerlijk heeft
deze waarschuwing feitelijk niet eens noodig,
want het ligt immers niet in zjjn aard be
drog te plegen?
Het ergste is echter, dat onder de slacht
offers van de nieuwe wetten ook weldege
lijk bonafide personen waren, van wien
niemand verwacht zou hebben, datztf in een
of ander opzicht aan de goede trouw en
eerlijkheid afbreuk zouden doen. Dit nu.
heeft het meeste te denken gegeven Men
kon aannemen, dat vele personen, tegen
wie processen-verbaal werden opgemaakt,
moedwillig verkeerd hadden gehandeld en
toon men dan ook op deze zaak eens wat
dieper inging en onderzocht waarom de over
tredingen dan waren begaan bleek.... dat
men in de meeste gevallen op een groote
onkunde stuitte.
Lang niet elke boer of koopman Is ge
neesheer, scheikundige of veearts. Als op
een of andere boerderij een rund sterft, ge
beurt het heel vaak, dat de boer precies
weet te vertellen, wat de oorzaak van dezen
dood is, maar later komt uit, dat hy slechts
gegist heeft en zyn conclusie kant noch wal
raakte. In zoo'n geval handelt de man
indien h\J het vleesch van zyn dood stuk
vee gaat verkoopen - geheel te goeder trouw,
maar toch kan hy de gezondheid van vele
menschon in gevaar brengen.
Dit bewyst, dat de keuringswetten niet
alleen heilzaam voor de bevolking in het
algemeen zyn, maar wel degel\jk ook voor
de betrokkenen zelf. Hoe vaak toch worden
de boeren en slagers zelf niet de dupe van
hun onwetendheid. ZU denken zeker van
hun zaak te zyn, maar durven toch hun
dood vee niet aan te geven. ZU gaan dan
tot slachting over en lang niet zelden wor
den zy zelf met een of ander gevaarlijke
ziekte besmet. Dan nog gelooven zy dikwijls
niet, dat zy gedwaald hebben, alhoewel de
logica toch eischt, dat iemand, die met zeker
heid durft vast te stellen, dat een dier niet
aan een gevaarlijke ziekte bezweken is, er
ook geen bezwaar tegen hebben kan bet
vleesch te laten keuren.
Dat dit echter nog heel dikwijls wordt
nagelaten, bewijst wel dat die „zekerheid"
in vele gevallen niet zoo byzonder „zeker"
is. En ziet, nu schijnt het in de praktijk
heel moeilijk te zijn, om op zich zelf eer
lijke lieden, aan het verstand te brengen,
dat het nalaten van iets, dat zy overbodig
vinden maar dat door de wet vereischt wordt
om duizend en een reden, ook oneeriyk is.
Buitenland.
Schreef een poosje geleden een Fransch
blad met kluchtige openhartigheid„We
zyn toch maar uit, maar onze heerlijke
Koloniën, nu komt er allengs reden om
tevreden te zyn, zy het dan ook maar alleen
om niet altyd... boos te biy ven. Want wat
Frankryk en Spanje nu eigenlijk gewonnen
hebben en waar z(j zich zoo dik voorhebben
gemaakt, biyft ten eenemale een raadBel.
Abd-el-Krim was de boeman, d.w.z. in de
oogen der Franschen en Spanjaarden. Inde
andere landen zal menig rondborstig soldaat
stil geglimlacht hebben en stikum een oogje
geknipt hebben in de richting van den ge-
bruinden krijgsman. Krim heeft het op den
duur echter niet vol kunnen houden, alhoe
wel hy etedeiyke maanden lang heeft laten
zien, dat zyn legertje het Spaansche mo
derne leger zonder vorm van proces in de
Middellandsche Zee had kunnen jagen. HU
zal nu wel spyt hebben zoo lang te hebben
geaarzeld, maar ach, deze Afrikaansche kry-
ger en staatsman tegeiyk, kon ook niet
vermoeden, dat Frankryk een handje ging
medehelpen.
Men had nu zoo ver, dat Krim in de onder
handelingen toestemde en natuuriyk waren
de programma's van wat hy wel en wat by
niet mocht doen keurig opgesteld. Men
eischte zyn algeheele onderwerping en de
leukert zei dadelijk „ja", maar dit vlugge
antwoord wekte juist het wantrouwen en
men ging tenslotte heel voorzichtig met
Krim in zee. Men geloofde hem niet en stil
bleef de vraag bestaan, dat hy zich in het
geheel niet zou onderwerpen, maar veel meer
zou trachten de vroeger afgebroken vredes
onderhandelingen wederom op te vatten.
Daarvoor bedankte men in Frankrijk echter
harteiyk en by voorbaat werd dan ook al
medegedeeld, dat de vijandeiykheden tegen
de Rif-kabilen niet zouden worden gestaakt,
alvorenB zy zich geheel zouden onderworpen
hebben.
Om Krim zelf een weinig gerust te stellen,
voegen alle Franscbe bladen aan hun be
schouwingen de geruststelling toe, dat de
opstandelingen en hun aanvoerder op de
bekende Fransche edelmoedigheid en gast-
vryheid rekenen kunnen. Naar ons begrip
zeggen zy hun meening wel een beetje te
veel in de geest van „Wees maar niet bang,
hoor, wy zullen je niks doen". Dat is geen
taal voor een overwinnaar en wy zijn er
dan ook van overtuigd, dat men in Parijs
nog lang zoo zeker niet is van de blijvende
waarde dezer overwinning. Anders weet men
daar wel de juiste w.oorden te vinden; dat
heeft Duitschland ondervonden!
De „Petit Parisien" adviseert, dat de troe
pen der verbonden legere nog maar een
poosje moeten doorgaan het Rif binnen te
dringen en daarmede niet op te houden
voordat Abd-el-Krim het Fransche vredes
verdrag onderteekend heeft. Andere bladen
zeggen, dat men Krim eenvoudig op zij
moet schuiven en met alle stamhoofden
afzonderlijk moet onderhandelen.
Abd-el-Krim-is intusschen ook het slacht
offer geworden van verraad. Een zijner leger
aanvoerders, met name Amar Ahmido, is
Daar den vijand overgeloopen en heeft heel
„dapper" van zijn terreinkennis gebruik ge
maakt om het vertrouwen van zijn vroegeren
chef te beschamen en hetplaatsjeTargoeist
in te nemen. Thans heeft men zyn troepen
nog extra versterkt met een divisie van het
Marokkaansche leger. De Fransche regeering
speelt hem dus wel uit en blijkbaar wordt
hij torenhoog verheven, om zooveel mogelijk
van nut te kunnen zyn...
De onverkwikkelykheden van een oorlog.
Het is nu eenmaal niet anders.
Abd-el-Krim zorgt echter we), dat de be
langstelling gaande biyft. Na het bekend
worden van de Franscbe eischen, waarin hy
eerst gewillig toestemde, en nu het verraad
van Ahmido, heeft hij plotseling de vlucht
genomen en niemand weet waar hij zit.
Vinden zal men hem wel nooit, want in
he tl wegschuilen heeft hy maar al te vaak
getoond een meester te zijn, Nu echter roept
men in Frankryk, dat Krim zyn volk ver
laten heeft en dat het onzinnig is, nog met
hem te willen onderhandelen, daar hij on-
mogeiyk langer als vertegenwoordiger van
de stammen kan optreden, zelfs niet eens
van zijn eigen stam. Dit heeft bij door zyn
vlucht bewerkt, maar vermoedeiyk zal het
oproerkraaier wel niet kunnen schelen
of er schuilt reeds weer een nieuw
addertje onder het gras.
FEUILLETON.
Naar het Amcrikaansch
van
MARV ROBERTS RINEHART.
0) -)o(-
„Toen ze ..ja" knikte, hegreep ik opeens welke
nieuwe mogelijkheden zich voordeden. Als deze
detective kon bewijzen dat Gertrude bang was
voor den vermoorden man en een hekel aan hem
had, en dat meneer Armstrong haar op hinderlijke
wijze met zijn attenties had achtervolgd, dan zag
dat er op zijn minst genomen vreemd uit. in ver
band met de bekenten's van Gertrude dat ze op
't oogenhlik. dat de misdaad gepleegd werd, in
dc biljartkamer was geweest. De familie Arm
strong zou zeker alles in het werk stellen om den
moordenaar te vinden en als ons niets ergers te
wachten stond zou er toch zeker groote publiciteit
aan ai deze dingen gegeven worden, wat mij alles
behalve prettig leek.
Meneer Jamieson sloeg met een klap zijn notitie
boekje dicht en bedankte ons.
..Ik heb zoo'n idee, zei hij plotseling, zonder
cemge inleiding ,.dat het hier nu wel niet meer
spokenfzal. Wat het geklop ook beteckend heeft
en uw neger-bediende zegt dat 't drie maanden
geleden is begonnen, toen de famil.e naar het
westen vertrokken was het zal nu waarschijn
lijk wel uit zijn."
Hij bleek er ook niets van te weten. Het spook
was niet verdwenen en begon na der mootd
op Arnold Armstrong met hernieuwde kracht.
Meneer Jamieson vertrok en toen Gertrude naar
boven was* gegaan, ging Ik eens rustig zitten na
denken over wat ik zooeven had gehoord. Haar
verloving, die mij eenmaal zulk een belangrijke
zaak had toegeschenen, verzonk nu in het niet
bij de andere dingen. Als Halsey en Jack Bailey
voor den moord waren vertrokken, hoe kwam
Halscy's revolved dan in het tulpenbed terecht?
Wat was dc geheimzinnige reden van hun plot
selinge vlucht? Wat had Gertrude in de biljart
kamer laten liggen? Wat beteckende de manchet
knoop en waar was die nu?"
HOOFDSTUK VI.
In de Oostelijke gang.
Toen de detective weg ging legde hij alle leden
van ons gezin absolute geheimhouding op. De
leden van dc Greenwood Club beloofden ook te.
zullen zwijgen en daar er geen kranten zijn op
Zondagmiddag, werd dc moord pas Maandags
overal bekend. De rechter zelf waarschuwde den
zaakwaarnemer van de familie Armstrong en hij
kwam al vroeg in den middag naar Zonnehoek.
Ik had meneer Jamieson na den ochtend niet
meer gezien, maar ik wist. dat hij de bedienden
ondervraagd had. Gertrude had zich in haar kamer
opgesloten met hoofdpijn en ik was dus alleen.
Meneer Harton, de zaakwaarnemer, was een
klein, mager mannetje en hij zag er uit of hij het
allesbehalve een prettig baantje vond.
„Het is een ongelukkige geschiedenis, juffrouw
Innes," zei hij, nadat we elkaar begroet hadden.
„Heel ongelukkig en geheimzinnig. Nu de oudets
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Speciaal HOEDEN en PETTEN
VOOR DLK Z'IN KEU9
Let op deze lichtreclame
1 HENIGES-Klpstraat 85-87
ROTTERDAM - - hoek Pannekoekstraat.
Sport- en Reispetten I 0,75
LakenpeUen, kleurhoudend vanaf f 2,50
Gleufhoeden, nieuwste kleuren v.af f 2,75
Stijve Hoeden vanaf I 2,95
Hooge Hoeden vanaf f 8,50
Voor huis en hof.
In den siertuin.
De perken met voorjaarsbloemen zyn nu
uitgebloeid en moeten opgeruimd worden.
Voor zoover ze uit vaste planten bestaan,
worden die opgenomen, zoo noodig ge
scheurd, en in een hoekje weer uitgeplant
Een moeiiykheid leveren de bolgewassen;
het loof wordt nu giel en leelyk. Velen nemen
de bollen daarom thans op om ze weg te
bergen, maar dat is verkeerd, Als men het
volgend jaar weer vol-op bloei wil zien, dan
moeten de bollen daarvoor nu sappen en
krachten vergaren, waartoe ze in den grond
behooren te blijven tot het loof geheel is
afgestorven. Kunnen we ze niet ter plaatse
laten, dan nemen we ze zoo mogelyk
met een kluit aarde op, en kuilen ze op
een afgelegen plekje in, waar we het loof
laten afsterven. Is dat gebeurd, dan nemen
de bollen uit den grond om ze op een
droog, koel plaatsje te bewaren en ze in het
najaar September of October weer ter
bestemde plaatse uit te planten.
Wil men rhododendrons het volgend jaar
weer mooi in bloei hebben, dan nu de bloe
men, zoo gauw ze uitgebloeid zyn, wegsnij
den, gedurende den zomer aan de planten
ruim water geven en nn en dan wat vloei-
mest, opdat de jonge scheuten goed ontwik
kelen, waaraan het volgend jaar de bloemen
komen.
Om allerlei renenen is het nu de meest
geschikte tfjd om balcons, tuinvazen en
vensterbanken te laten beplanten, of zulks
zelf te doen.
Mierennesten kan men verwyderen,
door er kokend water in te gieten, of door
een bloempot omgekeerd boven het nest te
plaatsen, waaronder de mieren dan gaan
huizen en hun eieren deponeer en, wat de
latere vernietiging vergemakkelijkt, öfdoor
sinaasappelschillen omgekeerd bij de mieren-
gangen te leggen, waaronder de beestjes zich
telkens verzamelen, of balletjes stopverf,
waar ze ook graag op af komen. In de laatst
genoemde gevallen moet men de vangst ook
telkens' dooden.
Grondbewerking tijdens den groei.
Nu de plantjes in moes- en siertuin gaan
groeien, moeten we veel aandacht schenken
aan de grondbewerking. Door hakken en
schoffelen moet de grond geregeld los ge
houden worden de bovenlaag althans
ten behoeve van een goede bodemventilatie
en de toetreding der voldoende zuurstof.
Men moet niet te diep loswerken, want de
grond droogt, voor zoover deze los is, spoedig
uit. Een losse bovenlaag echter bewerkt weer,
dat de uitdroging zich slechts tot bet losse ge
deelte bepaalt en de grond daaronder vochtig
blyft; ls de bovenlaag niet los, dan verdampt
het water uit den bodem snel.
't Is zaak om telkens na een regenval
weer te hakken en te schoffelen, maar toch
dienen we te wachten, tot de bovenlaag
droog is; anders maken we de zaak erger
dan ze was.
Kanarieteelt.
Na 5 of dagen broedens kan men zich wel
reeds overtuigen, of de eitjes bevrucht zijn.
Neemt men ze één voor éen in de lengte
tusschen duim en vinger, tegen het licht,
dan kan men reeds duidelijk zien, ofervaD
de ontwikkeling van het embryo sprake kan
zyn, want in dit geval zyn de eitjes volkomen
donker en ondoorzichtig. Zijn de eitjes on
bevrucht, dan biy ven ze doorzichtig en kan
men den dooier duideiyk aan de oppervlakte
van het ei zien.
Het spreekt vanzelf, dat het totaal doelloos
zou zyn en het tydverlies zou beteekenen,
als men de vogels op onbevruchte eitjes zou
laten broeden, totdat er 13 dagen (de normale
broedduur) verloopen zyn. Zoodra men zeker
heid heeft, dat de eitjes onbevrucht zyn,
neme men ze uit het nest, waarna het popje
weer kan beginnen.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
,'SSLct.
d4&2kREEP
Beter dan 6oed: DE BESTE
in het westen zijn, komt alles op mij neer, en zoo
als u wel zult begrijpen vind ik dat niet erg ple
zierig."
„Dat wel zal," zei ik eenigszins afwezig. Meneer
Harton, ik zal u een paar vragen stellen, die ik
hoop dat u zult willen beantwoorden. Ik vind dat
ik er wel wat meer van weten mag, omddt mijn
familie en ik ons in een zeer moeilijke positie be
vinden."
Ik weet niet of hij mij begreep; hij nam zijn
bril af en wreef de glazen schoon.
„Het zal mij zeer aangenaam zijn," zei hij.
„Dank ti, meneer Hanton. Wist Arnold Arm
strong dat Zonnehoek verhuurd was?"
„Ik geloof ja, hij wist het. Ik heb het hem
zelf verteld."
„En wist hij wie de huurders waren?"
„Ja."
Hij woonde al een paar jaar niet meer bij zijn
familie, is het wel?"
„Neen. Er waren helaas onaangenaamheden
tusschen Arnold en zijn vader voorgevallen. De
laatste twee jaar woonde hij in de stad."
„Dus liet lijkt u onwaarschijnlijk dat hij hier
vannacht is gekomen om iets te halen dat hem
toebehoorde?"
„Dat lijkt mij bijna onmogelijk," antwoordde
hij. „Om u de waarheid te zeggen, juffrouw Innes,
kan ik mij absoluut niet begrijpen, wat hij hier
is komen doen. Jarvis heeft mij verteld, dat hij
de laatste week in het clubgebouw gewoond heeft,
maar dat verklaart alleen maar hoe hij hier ge
komen is en niet waarom. Het is een zeer onge
lukkige familie,"
Hij schudde somber het hoofd en ik begreep
dat dit kleine uitgedroogde mannetje een heele-
Na 13 dagen zeggen een zacht piepend
geluid en de leege dopjes op den bodem der
kooi, dat er in het vogelenhuishouden een
blijde gebeurtenis heeft plaats gegrepen,
welke vreugde door den kweeker ten volle
gewaardeerd wordt. Hij wacht zich wel zijn
nieuwsgierigheid overhaast te bevredigen,
doch wacht geduldig het oogenblik af. waarop
de gelukkige moeder even het nestje verlaat,
om zich dan van den omvang der gebeurtenis
te overtuigen. Als-een trosje, vast ineen
gesloten, liggen de jongen zoo door elkander,
dat men op het eerste gezicht het juiste aan
tal niet kan bepalen. Alleen by een enkele
aanraking met een vingertop ontsluit zich
het vormiooze hoopje, doordat de op een soort
verzeis rustende kopjes wiegelend in de
hoogte gaan en een aantal roode geopende
bekjes zichtbaar worden, die het juiste aantal
jongen verraden.
De warmte van het moederlichaam is alles
wat ze de eerste 24 unr noodig hebben om
goed te gedyen en daarom behoeft de kwee
ker zich geenszins te haasten om het noodige
eivoer klaar te maken, hetwelk bestaat uit
een hard gekookt kippenei (minstens 10 mi-
ten gekookt) op 2 of 3 beschuiten, goed fijn
gemaakt en tot een vlokkige massa door
elkaar vermengd. Wie daarnaast nog wat
versche miereneieren en wat frisschespinazie
kan verstrekken, zal de opvoedingstaak van
zyn fokvogels vergemakkelyken. De vogels
nemen telkens wat voer in de krop op, dat
daarin nog eene speciale bewerking onder
gaat, alvorens het aan de jongen verstrekt
wordt.
De nagels van jonge honden.
Als jonge honden een paar weken oud zyn,
dan doet de moeder wel eens wat onvriende
lijk tegen ze, als ze zich te veel aan haar
opdringen. Die onvriendeiykheid bestaat dan
uit het 'af- of wègbyten der jongen. Men
meent dan met een ongeschikt moederdier
te doen te hebben, maar de eenige oorzaak
is de onkunde van den fokker. Die joDge
hondjes krygen lange, scherpe nageltjes aan
de teenen en telkens als ze willen zogen,
planten ze die in de huid rond de tepels van
de teef, dat doet pijn natuuriyk Die nageltjes
moeten dan ook geregeld worden nagezien,
in 't byzonder die van de voorpooten en zoo
noodig met een fijn schaartje worden geknipt
In den moestuin.
De grootste helft van de maand Mei is
voorbygegaan in een temperatuur, die al heel
weinig geschikt was voor boonenteelt. De
genen, die gewacht hebben met het leggen
van boontjes, kregen geiyk door de feiten,
maar nu moet men zich toch gaan haasten.
De wijze van stellen der stokken beschreven
we reeds eerder. Men legt de boonen hoef
ijzervormig om de stokken heen, 10 cM.
er van af en aan den binnenkant. Om eiken
stok legt men het volgend aantal boontjes:
van snyboonen 5, princesseboonen 7, pion-
boel wist, dat hij mij niet verteld had. Ik deed
geen verdeTe pogingen om iets uit hem te krijgen
en wij gingen samen naar het slachtoffer kijken,
voor het lijk naar de stad werd gebracht Het was
op het biljart gelegd en er was een laken over
heen gelegd, maar overigens was er niets aan
geraakt. Er lag een slappe hoed naast en dc kraag
van zijn smoking was nog omhoog geslagen. Het
knappe, min of meer verboemelde gezicht van
Arnold Armstrong was nu alleen nog maar droevig
om te zien. Toen we naar binnen gingen kwam
juffrouw Watson aan de deur van het speelzaaltje.
„Kont binnen, juffrouw Watson," zei de no
taris. Maar zij schudde het hoofd en verdween,
ze was de eenige in huls die den doode scheen te
betreuren en ook zij was eigenlijk meer geschrok
ken dan bedroefd.
Ik liep naar de deur aan den voet van de wen
teltrap en opende die. Als ik nu Halsey maar met
zijn gewone roekelooze snelheid had zien aan
komen, als ik dc motor maar gehoord had, dan
zou ik geweten hebben dat al zijn zorgen voorbij
waren. Maar er was niets te bekennen. Het land
schap zag er zonnig en rustig uit en achter in de
oprijlaan liep meneer Jamieson langzaam heen en
weer en bukte af en toe alsof hij den weg onder
zocht. Toen ik weer van bet raam weg ging,
droogde meneer Harton stilletjes zijn oogen af.
„De thuiskomst van den verloren zoon, juf
frouw Innes," zei hij. „Wat-nioeten de kinderen
toch vaak boeten voor wat hun vader misdreven
heeft!"
Ik begreep er niets van.
Voor meneer Harton heen ging, vertelde hij
mij het een en ander over dc familie Armstrong.
Paul Armstrong, de vader, was tweemaal getrouwd
geweest. Arnold was een zoon uit het eerste huwe
lijk. De tweede mevrouw Armstrong was een we
duwe met een dochtertje geweest. Dit meisje, dat
nu ongeveer twintig jaar kon zijn, had den naam
van haar stiefvader aangenomen en heette dus
Louise Armstrong. Ze was op het oogenblik met
haar familie in Californië.
„Waarscnijlijk zullen ze wel dadelijk terug
komen," eindigde hij, „en mijn bezoek hier heeft
ook ten doel u te verzoeken ont ten behoeve van
hen uw huur op te zeggen."
„We doen beter met af te wachten of ze hier
willen komen," zei hij. „Het lijkt mij heel onwaar
schijnlijk en mijn huis in de stad wordt verbouwd."
Daarop liet hij het onderwerp rusten, maar later
kwam het helaas weer voor den dag.
Om zes uur werd het lijk weggehaald en om
half acht vertrok meneer Harton. Gertrude was
niet beneden gekomen en er was nog geen bericht
van Halsey- Meneer Jamieson had kamers ge
huurd in het dorp en ik had hem na den middag
niet meer gezien. Ongeveer om negen uur werd
er gebeld en werd hij in de huiskamer gelaten.
..Ga zitten," zei ik een beetje boos. „Heeft u
een spoor gevonden waarmee u mijn scljuld kunt
bewijzen, meneer Jamieson?"
Blijkbaar vond hij dat geen prettige opmerking.
„Neen." zei hij, „als u meneer Armstrong ver
moord had, zou u geen sporen hebben achter
gelaten. Daar zou u te slinl voor geweest zijn."
Wordt vervolgd.
