J, HENIGER-Kipstraat 85-87 eim;MEEP WOENSDAG 12 MEI 1926 DE WENTELTRAP Prijs per kwartaal. f I.— Losse nummersf 0,07' Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20 Elke regel meer. f 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen on Dienstaanvragen f per plaatsing tot een muximum van 10 regels elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 8e JAARGANG. - N°. 52 Verstandige gastvrijheid. Verwikkelingen. BINNENLAND. Een paar dagen in de afgeloopen week heeft ons land de eer genoten voornaam bezoek te ontvangen. Op zich zelf is dit niets bijzonders, want voorname gasten hebben wij hier wel eens meer gehad, doch ditmaal kwamen onze bezoekers voort uit de kringen, welke men in het kort „de zakenwereld" noemt. Het waren een paar honderd Amerikaansche hotel houders, die behalve ons land ook Engeland, Frankrijk en België bezochten. Natuurlijk hebben zij van Nederland maar een heel klein stukje gezien, Am sterdam en Den-Haag voorop; dit gaat met de „Amerikaansche snelwandelaars" altijd zoo. De menschen genieten z.g. een paar weken vacantie, maar zij reizen met een ijver en haast, die voor bezadigde menschen onbegrijpelijk zijn. Nergens zien zij eigenlijk het werkelijk mooie en bij zondere, aangezien zij een vast programma volgen, dat vrijwel alleen de groote steden omvat. In ons land komen zij met den sneltrein uit Brussel, meestal des avonds, om den volgenden morgen Den Haag met het Huis ten Bosch en het Vredespaleis te zien, dan volgt Amsterdam met Marken, waarna zij Holland „in den zak" hebben. De stille pracht der Friesche meeren, ons polderlandschap, de hei in Gelderland en Brabant, het voor buitenlanders zoo mach tig schoone Zeeland, dat alles blijft hen vreemd. Helaas, het is niet andersl De Hotelhouders kwamen echter naar Europa, speciaal om er de hotels te be zichtigen en dat zij derhalve den meesten tijd aan het les-nemen en les geven besteden, kan men ze dan ook niet kwalijk nemen. Zij zijn overal op bijzondere en oprecht hartelijke wijze ontvangen. Het oude Engeland vooral, dat een zijner Ko ningszonen afvaardigde, om bij het gast maal mede aan te zitten, heeft een schit terend figuur gemaakt, maar en hier mag men ons misschien een weinig natio nale trots verwijten ook Nederland heeft zich van de gunstigste zijde laten kennen. Het bezoek aan ons land zal de Yankees nog lang in liet geheugen blijven. De ontvangst hier, heeft wel een offici eel karakter gedragen, maar in het geheel niet overheerschend en ook alleen maar gedurende de eerste uren van het bezoek. Voor het overige heeft men het hier van den goeden kant bezien, n.l.van den vroolijken. Wie het eerst op de gedachte gekomen is om de ontvangst in Holland zachtjes aan in min of meer humoristische banen te leiden, weten we niet, maar zeker is het, dat het een geniale gedachte was, de gasten na zooveel zware toe spraken en stemmige recepties elders op een ouderwetsche wijze te onthalen. Nederland zal hun een oase geweest zijn, een plekje waar zij zij het dan ook'in haast toch even op adem konden komen. Zij hebben gelachen, in Amsterdam zelfs uitbundige pret gehad en dat is het voor naamste. De herinnering aan vroolijke ©ogenblikken blijft immers het langst. Wij kunnen er zeker van zijn door deze ontvangst een goede propaganda voor ons land te hebben gemaakt en het zou ons niet verwonderen, als na een paar van deze gebeurtenissen voortaan in de internationale reisprogramma's wat meer aandacht aan Nedertand werd besteed. INGEZONDEN MEDEDEEL1NG. Speciaal HOEDEN en PETTEN VOOIJ CtK Z'iN KCU9 Lel op deze lichtreclame ROTTERDAM - - hoek Pannekoekstraat. Sport- en Reispetten t 0,75 Lakenpetten, kleurhoudend vanaf f 2,50 Gleufhoeden, nieuwste kleuren v af I 2,75 Stijve Hoeden vanaf f 2,95 Hooge Hoeden vanaf 1 8,5o BUITENLAND. Niet minder dan tijdens de schokkende gebeurtenissen van enkele jaren geleden, leeft thans geheel Europa mede, met wat er aan den overkant van de Noordzee gebeurt. Waren wij in het begin van deze maand nogal rustig gestemd, sinds de algemeene slaking in Engeland een feit is geworden, is de toestand als bij toover- slag veranderd. Iedere zakenman is uit zijn stoel opgeschrikt die dagelijks of we kelijks zijn goederenzendingen en pak ketten van de Britten ontving, zit nu in angst en telegrafeert elk oogenblik om te trachten door middel van de vliegmachines tenminste nog iets te krijgen. Maar dit zijn slechts de zorgen van den enkeling. Een voorname vraag is welke gevolgen deze staking, die millioenen ar beiders omvat, voor de samenleving heelt. Wat zal er uit voortkomen? Zal alles werkelijk afgeloopen zijn, als beide par tijen door een „bevredigende oplossing" tot elkaar gebracht worden? Zal niet veel meer de kans bestaan, dat hetEngelsche regeeringsstelsel dat onder ons gezegd zeer conservatief is een geduchten knak krijgt en zich wellicht nooit meer zal kunnen herstellen? Wij weten, het niet; de tijd zal het moe ten leerett. Maar zeker is het dat de voort durende strijd, welke in Engeland tusschen het kapitaal en de arbeid gevoerd wordt, tenslotte tot iets beslissends moet leiden. Het kan zoo niet blijven, dat is duidelijk; de industrie wordttotin denkerngeraakl;eener- zijds door zware lasten en anderzijds door zeer begrensde verkoopsmogelijkheden als FEUILLETON. Naar liet Amerikaansch van MARY ROBERTS RINEHART. -M- 4) Het viel met een dol gekraak van de houten lijst en was met een hopocloos beschadigd, ik suste mijn geweten met de gedachte dat de Arm strongs zeil verantwoordelijk waren, en niet ik, als ze hun schilderijen op minder veilige wijze op hingen en een huis hadden waar het spookte. Ik waarschuwde Liddy dat ze tegen niemand mocht zeggen wat er gebeurd was en telefoneerde naar de stad om dienstboden. En na het ontbijt, dat het goede hart van Thomas inecr eer aandeed dan zijn verstand ging ik op onderzoek uit. Het lawaai was uit den oostelijken vleugel gekomen en piet zonder angst begon ik daar. In het eerst vond jk niets. Sedert dien heb ik mijn opmerkingsgave geoefend, maar toen ter tijd was zoo iets nog nieuw voor me. In het speelzaaltje zag alles er normaal uit. Ik zocht naar voetafdrukken, waf geloof ik, lets is dat altijd gebeurt, hoewel naar mijn onder vinding voetsporen en vingerafdrukken in boeken nuttiger zijn dan in de werkelijkheid. Maar op de tTap van dien vleugel vond ik niets. Bovenaan de trap was een groote mand neerge zet, vol linnengoed dat uit de stad gestuurd was. Het stond op den rand van de bovenste tree en versperde bijna den weg en op de tree daar onder zag Ik een lange kras. Op nog drie andere treden was een kras zichtbaar, maar telkens iets minder, alsof er een of 3ndcr voorwerp afgerold was. Toen vier treden niets en eindelijk op de vijfde een ronde deuk in liet harde hout. Dat was alles cn het leek niet erg veel bijzonders, behalve dat ik er van overtuigd was dat die krassen er den vorigen dag niet geweest waren. Het klopte met mijn theorie over hel lawaai, dat het was of er een metalen voorwerp de trap was afgerold. Die vier treden waren overgeslagen en het leek mij dat hijvoorbeeld een ijzeren staaf zoo zou vallen twee of dr'e treden raken met het cene eind, dan omdraaien, een paar treden over springen cn niet een slag neerkomen. Maar ijzeren staven vallen midden in den nacht maar niet vanzelf naar beneden. Ik probeerde het geval in verband fe brengen met de gedaante op dc veranda. Maar cn dat vond ik nog het vreemdste van alles dc deuren waren dien ochtend alle maal dicht, met dc ramen was ook niets gebeurd cn die deur van het speelzaaltje naar dc veranda had een speciaal slot, waarvan ik den sleutel bezat en dat nog volkomen in orde bleek te zijn. Het leek mij tenslotte het allerwaarschijnlijkste dat het een poging tot inbraak was geweest en dat de inbreker gestoord was door het vallen van dat voorwerp wat het ook geweest was waardoor ik wakker was geworden. Twee dingen kon ik niet begrijpen: hoe de indringer ontsnapt was, terwijl alles op slot was en waarom hij het kleine zilver niet had meegenomen, dat, omdat we geen bottelier hadden, 's nachts beneden was gebleven. Onder voorwendsel dat ik het huis eens goed wilde bekiiken, liet ik mij door Thomas Johnson overal in huis en in de kelders rondlcidcD, maar INGEZONDEN MEDEDEELING. Beter dan 6oed: DE BESTE gevolg van een verkeerde in- en uitvoer - politiek, terwijl de arbeiders door verlies aan werklust en vakkennis, tengevolge van het eeuwigdurende dompen hunner levensvreugde, in kwaliteit steeds sterker achteruitgaan. De toestanden in de Engelsche mijnen en vele andere industrieele ondernemin gen zijn sinds lang hoogst ongezond en Het is een treurige fout om dit alleen aan de arbeiders te willen verwijten. De lei ding immers dit merkt iedere leek onmiddellijk is ook niet goed. Het land dat de naam heeft democratisch te zijn is in werkelijkheid heelemaal niet met den tijd medegegaan; dit wreekt zich nu. De wereldmarkt kan de Engel sche producten missen, bedankt er zelfs voor. De kwaliteit is heusch niet meer zooveel beter als die van andere landen, terwijl de prijzen dikwijls bespottelijk hoog zijn. Men dient de bakens te verzettenAls iets daarop wijst is het wel deze staking, die wellicht zeer spoedig vergeten zal zijn, maar die ongetwijfeld ernstige gevolgen zal hebben. De regeering is er nauw bij betrokken, het geheele geval raakt het huidige bewind onmiddellijk. Een bewind intusschen, dat zich van de verantwoor delijkheid dezer ontwrichting tracht te onttrekken door te zeggen, dat de leiders der staking geen garantie kunnen geven voor zoover het betreft het opvolgen van de instructies door de stakende werklieden, ten getale van ruim twee millioen. Wat een wonder dat deze leiders maar niet zonder meer een dergelijke garantie geven Wie kan de mentaliteit van zulk een aan tal menschen peilen? En zou de regee ring zelve wel in staat zijn op elk ge- wenscht oogenblik te gaiandeeien, dat „het volk" gehoorzaam is? Komt het misschien nooit voor, dat ministers naar huis ge stuurd worden? Waartoe dan dergelijke vragen aan vakleiders gesteld? Hun wei gerend antwoord is immers evenmin een garantie voor ongehoorzaamheid als een bevestiging voor gehoorzaamheid. Wij willen ons onthouden van bijvals betuigingen aan het adres van een der beide partijen, maar zooveel is zeker, dat de leiding der staking ditmaal in bekwame handen berust en dat MacDonald en con sorten hun stafkaart wel heel grondig be studeerd zullen hebben De strijd kan een bitter einde hebben; laten wij hopen, dat de gevolgen voor Engeland in het bij zonder en voor Europa in het algemeen heilzaam zullen zijn. zonder resultaat. Alles was goed in orde en keurig onderhouden-. Aan den bouw en aan de rioleering waren voldoende zorgen besteed. Het huis was vol comfort en ik had geen reden om berouw te voelen over liet huren van het huis, behalve dat het onver mijdelijk wcc-T nacht moest woïden. En dat er nog vele nachten zouden volgen en we zaten een heel eind van een politiebureau af. 's Middags kwam cr een brik uit Casanova niet een nieuwen voorraad bedienden. De koetsier bracht ze bij den bedienden-gang cn reed toen naar den hoofdingang waar ik op hem stond te wachten. ..Twec dollars," zei hij, in antwoord op mijn vraag. „Ik reken het volle tarief niet, want als je ze den hcclen zomer door hier heen brengt is het wel de moeite waard om een spccialen prijs te berekenen. Toen ze uit den trein kwamen, zeg ik tegen mezelf: „Al weer nieuwe voorraad voor. „Zonnehoek", zeg ik keukenmeid, kamermeisje en de rest. Ja, juffrouw al zes zomers en minstens eens in dc maand nieuwe aanvoer. Ik denk dat het ze hier buiten in de eenzaamheid niet bevalt, Maar toon de „voorraad" bedienden er was kreeg ik weer nieuwen moéd, en laat in den middag kwam er bericht van Gertrude dat zij en Halsey 's avonds ongeveer om elf uur zouden komen met de auto uit Richfield. Het begon er hoopvoller uit te zien. Terwijl ik mij aan het verkieeden was, klopte Liddy op mijn deur. Ze was nog niet heelemaal dc oude, maar ik vermoed dat ze meer over den gebro ken spiegel en de beteekeris daarvan tobde, dan over iets anders. Toen ze binnen kwam had ze iets in haar handen cn ze legde het voorzichtig op de VERSLAG van de vergadering van den Raad der gemeente MIDDELHARNIS op Vrydag 7 Mei, des namiddags half drie. Voorz.; Burgemeester L,J. den Hollander. Aanwezig alle leden. De Voorzitter opende de vergadering met gebed, waarna de notulen der vorige ver gadering werden voorgelezen en onveran derd goedgekeurd. 1. Ingekomen stukken. De goedkeuring van Ged. Staten over verschillende raadsbesluiten. b. Een verzoek van D. Vroegindeweij om ontheffing van zijn aanslag in de honden belasting. Wordt afgewezen. c. Een verzoek van de Hoofden der O. L. School en van de omwonenden der L. School om de aldaar geplaatste urinoir te doen ver plaatsen. De Schoolhoofden zagen liever dat die inrichting werd geplaatst op de oude plaats zoodat het ondewijzend personeel steeds toe zicht kan houden op hetgeen door de leerlin gen geschiedt. B. en W. stelden voor aan die ingekomen verzoeken te voldoen en deze nu te plaatBen in den tuin van den heer Van Loo, en die haag aldaar weg te nemen, zoodat toch van den publieken weg die plaats zichtbaar is. Dorsman zeide dat er ter vorige vergade ring is gesproken van een betonnen urinoir, zooals men alom tegenwoordig in de steden plaatst en nu staat hier weer zoo'n ijzeren ding waar altijd door veel onderhoud aan is. Voorzitter deelde mede dat het buiten aanzicht van ijzer is, doch van binnen met beton wordt afgewerkt. Dorsman meende dat in deze toch met de gemeentegelden wat te royaal wordt om gegaan, daar de prijs van 475,— plus nog een 50,— voor schilderwerk toch wel wat veel is. Bovendien is het geen manief om dergelijke dingen maar te laten betalen zonder mandaat, zooals hiermede is gebeurd. B. en W. wisten eigenlijk niet eens water komen zou, dus dit is geheel aan den Op zichter overgelaten, ook de betaling is via den gemeente-ontvanger geschied door hem, Voorzitter zeide dat niet is opgegeven wat het worden zou, doch dat er geen teekening van geweest is. Dorsman zeide dat er wel een teekening geweest is, doch hierover nu maar weer te zullen zwegen daar het toch te laat is, 't is al reeds betaald, echter neemt dat niet weg, dat het niet aan gaat zoo maar op initiatief van den Burgemeester of opzichter zoo'n duur ding daar neer te zetten. d. Een verzoek van Jansen, om voor zijne woning een trap aan te brengendaar door de afgraving van het Zandpad, veel ongerief is veroorzaakt voor zijn zaak. Dit verzoek werd aangehouden tot punt 14 van de agenda. e. Het verslag van de commissie voor werkverschaffing. Wij laten dit hieronder volgen; Verslag van do Commissie van werk verschaffing te Middelharnis inge steld by raadsbesluit dato 24 Nov. 1025 over het tijdvak 1 December 1925-1 Mei 1926. A. De commissie was samengesteld als volgt: C. J. Dorsman, voorzitter, A. Krijgsman Pz en J. van der Meide als leden, terwijl als Ingezonden Mededeeling. toilettafel. „Dat heb ik in de waschmand gevonden", zei ze. „Het is zeker van meneer Halsey, maar ik begrijp niet hoe het daar komt." Het was de helft van een bijzondere manchet knoop cn ik bekeek hem nauwkeurig. „Waar lag hij? Op den bodem van de mand?" vroeg ik. .Heelemaal bovenop," antwoordde zij. „Het is een wonder, dat het ding er onderweg niet is uit gevallen." Toen Liddy weg was bekeek ik het stukje eens goed. Ik had het nooit eerder gezien en ik was er zeker van dat het niet aart Halsey toebehoorde. Blijkbaar was het van Italiaansch maaksel en het bestond uit een ondergrond van paarlemoer waarop heclc kleine pareltjes gezet waren. In het midden zat een kleine robijn. Het was wel een eigenaardige manchetknoop, maar niet bijzonder kostbaar. Voor mij was het het voornaamste dat Liddy hem ge vonden had boven in de mand, die bovenaan de trap in den oostelijken vleugel stond. Dien middag bood de huishoudster van de Arm strong een knappe jonge vrouw, zich aan om de plaats van juffrouw Ralston in te nemen en ik was blij toe dat ik haar kreeg. Ze zag er uit of ze wel een dozijn Liddy's waard was, met haar heldere zwarte oogen en energieke gezicht. Ze heette Anne Watson en ik kreeg dien avond voor het eerst sedert drie dagen behoorlijk te eten. bij 3 pakjes van Puddingsoortenj (PUDDINGFASRien A.JPOLAK- GRONINGEN secretaris optrad H. A. van der Meer, Corres pondent der Openbare Arbeidsbemiddeling. B. De commissie was belast met de ver deeling der ingeschreven werkloozen om deze in dienst der gemeente werkzaam te doen zijn. Uit bijgevoegde opgave blijkt hoe de ver deeling is geschied. C. By schryven dato 5 December 1925 is verzocht aan Burgemeester en Wethouders: 1. Het loon by de werkverschaffing vast te stellen op 27 cent per uur. Hierop is af wijzend beschikt. 2. Een circulaire is uitgereikt aan de werkloozen. Hierop is gunstig beschikt. 3. Het navolgende schryven te richten m heeren Gedeputeerde Staten der provin cie Zuid-Holland: Daar het te voorzien is, dat de werkloos heid onder de geschoolde arbeiders in den winter 1925-1926 en in het voorjaar 1926 zeer groot zal zy'n, nemen wij de vrijheid U in overweging te geven aan Gedeputeerde Staten dezer Provincie te verzoeken, in ver band met het feit dat deze gemeente ƒ7000, - biidra3gt in de kosten ter verbetering van den weg naar de tramhaven, in de aanbe stedingsvoorwaarden voor de verbetering van dien weg de volgende bepaling op te nemen: „De aannemer is verplicht geschoolde ar beiders in dienst te nemen, die als werk zoekenden Istaan ingeschreven by den Cor respondent der Openbare Arbeidsbemiddeling te Middelharnis." D. By schryven dato 15 December 1925 is aan Burgemeester en Wethouders het navolgende medegedeeld: 1Bij deze berichten w{j Uw College, dat door ons is besloten om arbeiders boven de 65 jaar en lichamelijk ongeschikte arbeiders niet by de werkverschaffing in dienst te nemen, maaT hen zoo noodig te verwijzen naar het Burgerlijk Armbestuur om onder steuning. Verder wordt in overweging gegeven om Zaterdag tot één uur te laten werken by de werkverschaffing en niet zooals voorheen dat Zaterdagsmorgen niet gewerkt wordt. 2. Aan de besturen van het Waterschap De Oude Polders loozende op de haven van Middelharnis, Polder Het Oudeland van Mid delharnis en Polder Oostplaat Plakkee is het navolgende schrijven door ons gericht. Middelharnis, 15 December 1925. No. 7. Onderwerp: Werkverschaffing. In verband met het feit, dat de werkloos heid gedurende den winter 1925-1926 en in het voorjaar 1926 zeer groot zal zy'n, verzoeken wl) U beleefd of bet niet mogeiyk HOOFDSTUK lil. John Bailey verschijnt op 't tooneel. Ik dineerde in de ontbijtkamer. De groote eet zaal vond ik te somber, en Thomas, die den gehcelen dag opgewekt was geweest, werd na zonsonder gang merkbaar zenuwachtig. Hij had een rare gewoonte om in de hoeken van de kamer te kijken, waar het halfhalf donker was en alles met elkaar was het niet bepaald een feestmaal. Toen ik klaar was met eten ging ik naar de huis kamer. Het zou minstens nog drie uur duren voor de kinderen kwamen en ik haalde mijn breiwerk te voorschijn. Ik had twee dozijn pantoffelzolen mee gebracht, van verschillende maten ik stuur met Kerstmis altijd gebreide pantoffels naar het Tehuis voor Oude Dames en nu begon ik de wol te sorteeren, vastbesloten om niet meer aan den afge loopen nacht te denken. Maar ik was met mijn gedachten niet meer bij mijn werk en na een half uur merkte ik dat ik bezig was om een blauwe rand te zetten om paarse pantoffels, toen legde ik ze maar weg. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1926 | | pagina 1