EERSTE BLAD r de Vrouw 15 cls- 15 c,s- 15 cls- ietImi IG adres til DE BERENBURCHT. NUTSSPAARBANK Rentevergoeding 3.6% Abdijsiroop Prijs per kwartaal. f I. Losse nummersf 0,07s Advertentiën v. I6 regels f 1,20 Elke regel meer. f 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels elke regel meer 15 cent. ZATERDAG 19 December 1925 Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int No. 15 Voorstraat Widdelharnis. 8s JAARGANG. - N°. 14 fnische Artikelen t Geneesmiddelen ERZEKERD. INL. GRATIS BIJ I son santé ide 165a, Rotterdam Porforlco laryland irotabak. eiland voor ed portret 30 jaar het teller DER PLAAT aat - Middelharnls •teller van- icl station ■Ï- h t'-Vva Week-revue. Het politieke leven in ons landje criselt gezellig voort. Mr. Marchant is al lang ver geten; de ministerieels gala-uniform, die hy zich had laten aanmeten, heeft hij weer af besteld en zonder dat iemand er notitie van neemt, bromt hy nog wat naoverdesnoode ondankbaarheid van degenen, die uit zyn handen geen portefeuilles wilden aanvaarden. En denkt er aan, heeft-ie in een meeting tot ontsteltenis zijner toehoorders uitgeroe pen, als iemand anders ze straks gaat uit- deelen, dan wil ik er lekker óók geen hebben. Zoo gaat het in onze Nederlandsche politiek; de kinderkamer is er niets by. En nu heeft Dr. de Visser a\jn politiek aas mogen uitwerpen. „Hap maar" zei de Christeiyk-hi8torische Snoeicjk tegen den Roomschen baa(r)s Nolens. Maar „dank u" antwoordde de laatste, „nh u!" En zoo ge- 5 schiedde het, dat de Visser zonder vangst I naar het Loo terugkeerde. En op Koninklijk verlangen wierp hy nog maals zyn aas uit, belovende, dat hy in elk geval met een volledig maal zou thuiskomen. Als de Christeiyk-Historische Snoe(c)kofde Roomsche baa(r)s Nolens dan niet byten wilden, dan zou hy z'n deeggie vóórhouden aan al wat maar wilde happen. Voor wie geen beeldspraak verstaan, z\j gezegd, dat Dr. de Visser's poging om een coalitiekabinet te vormen en C. H. met R. K te verzoenen, mislukt is. H.M. de Koningin heeft toen de opdracht tot vorming van een parlementair kabinet teruggenomen van Dr. de Visser, wion daarop een nieuwe opdracht tot vorming van „een" kabinet gegeven werd, wat zooveel zeggen wil als: maak dan maar, wat ge er van maken kunt, 't kan niet schelen hoe en van wat. Een ieder verwachtte nu een minderheids kabinet of een extra parlementair kabinet, maar 't sch\)nt, dat de heer De Visser een meer „Spaansche" oplossing op 't oog heeft on een wederoptreden van hetkabinet-Coiyn beoogt in een extra-parlementaire vermom inlog „Spaansch" noemden we (lat, omdat blyk- baar het recept van den Spaanschen dictator Primo do Rivera gevolgd wordt, die don oenen dag als militair dictator verdween en don volgenden dag als burgeriyk en econo misch dictator terugkeerde. Of met die goochelary echter ook de ge zantschapskwestie weggemoffeld zal kunnen worden? In Nederland zijn in elk geval alle verras singen mogeiyk. Vraag het maar aan de heeren de Jong en Bridée, directeuren van de Brus8el8che Bank, goochelaars eerste klasse liddel. attesten. gelen. Adv. FEUILLETON. DOOR NATALY VON ESCHSTRUTH. (Otautoriseerde uitgave van DBOLLE.) „Ritler.freuc Schwesterlltbe widmei euch dies «(77! Heeft Schiller het zoo niet uitgedrukt? En waarom zou ze niet een zuster voor hem kunnen zijn? Waarom zou hij voor het vervolg iets meer in haar willen zien, dan zulk een stille, vriendelijke, gelijkmoedige zuster? Ter wille zijner moeder, wier hart zij ook reeds betooverd en voor zich gewonnen heeft, moet hij zich in het onvermijdelijke schikken. De beer van Hoogenstijn leunt uit het venster en ziet over de in bloesem prijkende vrucht- boomen heen, over de donkere, zwijgende bos- schen. Daar achter, daar ginds, ver achter hun toppen, schittert in het zilveren maanlicht een lichtende streepI De zeel Hoe heeft hij in dc stille dagen te eenzame Walsleven naar haren aanblik gesmacht! Met hartstochtelijke innigheid strekt hij de armen uit naar die fonkelende zilveren streep. Gij zijt mijn beminde, gij blauwe, heerlijke, gij ondoorgrondelijke zee! U heb ik trouw gezworen en ik zal die bewaren. Op uw gehelmzinnigen bodem wonen Nlxcn, die met dezelfde kristal lijnen, wonderbare oogen zien als Wandal Die Meer dan een millioen guldens van hun cliënten goochelden ze uit dier zakken in de hunne over en... verdwenen daarna. Maar er is nog recht in ons land en er zijn nog rechters. Ze werden dus gepakt en in een gevaDgeDis in Bonn opgesloten. Daar was het een fideele boel, ze fuifden er met de oppas sers en maakten er een vertier, alsof ze in Monte-Carlo waren. Eén piepte 'm! Maar er zy'n nog rechters in Nederland! Zy schreven naar de Duitsche regeering, een paar ambtenaren van de fideele gevange nis werden ontslagen, en de Jong, die 'm stom genoeg! nog niet gepiept was, werd naar Keulen en vandaar naar ons land overgebracht. De gepiepte Bridée wist naar Engeland te komen. Maar er zyn nog rechters in Nederland! Zy lieten Bridée in Engeland aanhouden „Stuur ons de paperassen voor zj)n uitleve ring", zeiden ze daar. „Komt in orde", ant woordden ze in Amsterdam. En ze stuurden de papieren prompt... te laat. Bridée was dus losgelaten en naar Ierland vertrokken. Maar er zyn nog rechters in Nederland 1 Zy lieten den kerel in Ierland aanhouden, vandaar naar Londen overbrengen en zonden de noodige papieren... waarachtig op tyd Een inspecteur vertrok naar Londen en bracht den delinquent over naar Amsterdam. Ingezonden Mededeeling. MlDDtlHARNlS—S0MMELSD1JK KANTOOR: VOORSTRAAT 5, ÜIIDDELHARNIS voor alle Spaargelden, De Nulsspaarbank Middelharnis-Sommelsdljk is aangesloten bij het Nedetlandsch Spaar bank-Bureau en verzekert den Inleggers daardoor de meest mogelijke zekerheid tot terugbetaling der belegde spaarpenningen. Spaarbusjés voor kinderen worden GRATIS in bruikleen afgestaan. Daar stonden ze eindelijk terecht, 't Grapje had véél geld en moeite gekost. De Duitsche Justitie en de Duitsche regeering waren in 't getouw geroepenregeering en Justitie van Engeland en Ierland hadden medewerking verleend, Q maar het recht zou zyn loop hebben. Ze werden deze week.... vrygesproken! Ja, er zyn nog rechters in Nederland! Die arme Siki! Daar hebben ze 'm vermoord, in New York, in den beruchte wyk. Dat laatste is oigeniyk eene overbodige aanduiding, want Siki kwam nergens anders dan in beruchte wyken. Toen hy Carpentier geslagen had vertel- don ze van hem, dat hy bokste als een aap. dat hy alles van de oerkracht van dit dier vertoonde, maar in zyn bokskunst niets van raen8cheiyke intelligentie sprak, wèl van dieriyke instincten. Deze Senegalees had hebben medelijden met van liefde kranke men- schcn harten, nemen dezen in hun blanke armen en bereiden hun een rustplaats in hun kil palcis. als het leven hier boven onverdragelijk wordt. U wil ik liefhebben, blauwe zee gij zult den man die geen roemvolle daden verricht heeft, niet van u „stootcnl" En Kuno Kracht verhief met stoutmoedigen blik het hoofd, ontstak een kaars en wierp bij haar flikkerend licht zijn bemorste kleederen van zich. Zijn blik glijdt langs dc elegante kostumen, die hij uit dc grootc wereld mee naar huis heeft ge bracht. Zou hij ze nu weer tot hun recht doen komen? Een bijna ruwe lach ontsnapt hem. Neen! Die tijd is voorbij en niets zal hem meer eraan herinneren. Als freule van Spengeienburg in het Berenhol is gekomen, dan moet zc met liet bcrettachtlg uiterlijk der bewoners ook maar vrede hebben! En hij neemt den eenvoudige» duffeljckkcr cn trekt dien aan. De beer van Hoogertstijn is nu thuis! Daar kan zijn eigenaardige pels de elegantie niet meer ver duren, die men hem in den vreemde om dc schou ders heeft gehangen! Kuno Kracht begrijpt er zelf niets van, hoe hij zoo kalm cn gefijkmocdig met Wanda kan omgaan. Dikwijls zien ze elkaar wel niet, eigenlijk slechts bij etensrijd; en dan vermijdt hij haar aan te zien cn antwoordt ernstig cn terughoudend op alles wat zij vriendelijk cn onbevangen vraagt. Hij ziet en bemerkt het niet, hoe haar blik dikwerf met een voldoening, aan verbazing, aan verbazing grenzend, rust op zijn hooge gestalte, beter onder de Afrikaansche zon kunnen blijven; nu is hy vergaan in de Europeesche en Amerikaanscbe beschaving. Aan die „be schaving" kon hy zich met zyn primitieve natuur niet aanpassen. Hij mishandelde voortdurend zyn blanke vrouw en de kran ten spraken er schande van. Hy hield zich met andere blanke vrouwen op en tuigde zej eveneens af. Deswege kwam hij meerma len in aanrakiDg met de politie. In Amerika zocht-ie met iedereen ruzie en speelde met revolverkogels, als een Hollandsche jongen met knikkers. Hij maakte kennis met zieken huizen en zelfs met een krankzinnigenge sticht, maar nergens konden ze hem houden. Ten slotte gelastte de Amerikaanscbe regee ring z\jn uitzetting. Vóór zyn vertrek werd- ie neergeschoten, in een beruchte wijk. Arme Siki! Had onder je Afrikaansche zon gebleven. Dan zou je misschien geen boksring en geen roem gekend hebben, maar ook geen blanke vrouwen, ziekenhuizen, krankzinnigengestichten, gevangenissen eD geen rampzalig einde in een beruchte wyk. Een paar jaar geleden zagen we Siki „binnenhalen" in Rotterdam, nk zijne over winning op Carpentier. De Senegalees had een poos in Rotterdam gewoond en er een blanke vrouw uit het volk getrouwd. In zijn overwinning lag „dus" een Rotterdamsche triomf. Siki werd van het station gehaald. Do kroeskop zat in een „open" rytuig, be dolven onder de bloemen, met een breeden gryns op het aap-achtige uiterlyk. In een andere koets zaten de blanke vrouw uit het volk en haar ouders, sullig-zielige menscbjes. En dan kwamen de blanke Rotterdamsche „heeren" met hooge hoeden in vele auto's, 't Waren de leden van het eere-comité. de commissie van ontvangst, de huldigiDgs- commissie en dergelijke meer. In optocht ging het door de stadde blanke heeren voeren in 't kielzog van den Senega lees en trachtten iets op zich te laten af stralen van den roem van den zoon uit Afrika, die vechten kon als een aap en niet vermocht te leven als een menscb. Arme zwarte Siki! Armere blanke Rotterdamsche heeren! die hy verkreeg. Dat hij niet wanhope! Eens zal zijn zon op tijdl opgaan. Bitterlijk hebben de ambtenaren in de laatste jaren over de besnoeiingen op hun salaris geklaagd. De nood heette zóó hoog, dat in en buiten de Kamers voortdurend op herziening van de salarissen en dus van het bezoldigingsbesluit 1925 werd aangedrongen. „Kan niet", zei Colijn, maar ik heb nog een „potje", waarin ik 3 millioen gespaard heb en dat zal ik besteden om de „plooien" van het bezoldigingsbesluit glad te strijken. Zoo als een zuinige huisvrouw echter altijd nog meer uit haar potje weet te halen, dan ze zegt dat er in zit, zoo heeft de heer Colijn tenslotte ook niet 3 maar 4 2 millioen voor zyn ambtenaren by elkaar weten te bren gen, die hy zoo eerlijk mogelijk heeft trach ten te verdeelen. Al kwamen verscheidene leden tenslotte nog met byzondere wenschen, bezwaren waren ej niet en het late Sinter klaaspresentje werd met graagte geaccep teerd. Nu den ambtenaren iets gegund was, wil de Kamer aan de leden der magistra tuur ook wel de verhooging toekennen, die een vorigen keer was afgewezen. Dat het nu met de rechterlijke macht echter nög geen vetpot is, kan men opmaken uit bet feit, INGEZONDEN MEDEDEELING. Kameroverzicht. 's Hage, 16 December. De son vanBraat De plooien in de maag der ambtenaren r echtgestr eken. Demagistra teur ook geen vetpot. - Op vacantie I Ons dunkt: de kwestie zonnetyd of zomer tijd moet wel een nachtmerrie voor de Kamerleden worden. De Kamer is weer niet tot een beslissing gekomen. Zooals we reeds meldden is het voorstel v. d. Waerden (mid- den-Europeesche tyd als zomertijd) verwor pen. De heer Braat zag zijn voorstel tot zfin groot ongenoegen verminkt door de aan neming van een amendement op dat voorstel, waarbij de duur van den zomertijd (door den heer Braat op 8 maanden gesteld) meteen maand verlengd werd De heer Braat wil thans overwegen, of hy op de aanneming van zijn verminkt voorstel nog wel prijs kan stellen en vroeg als eeD minister zonder portefeuille schorsing der beraadslagingen, die in dc ruwe doch practische kleeding zoo geheel anders uitziet, met zooveel veerkracht en zelf bewustzijn zich beweegt, dan op den parketvloer van het hof. Hij is zich ook niet bewust van het feit, hoe verlicht het jonge meisje ademhaalt, als zij zich rekenschap geeft van zijn kalmte cn berusting, van zijn groote onverschilligheid in het dagelijksch verkeer met haar. Deze verandering schijnt haar een weldaad en maakt haar vrooiijker, vertrouwelijker jegens zijn persoon. Zij richt het woord tot hem, zij tracht hem in het gesprek te betrekken; zij zelf spreekt levendiger en opgewekter dan te voren; en wanneer ook al zijn blik nu en dan vluchtig langs haar glijdt, ontwaart hij haar zonnigen glimlach in de stra lende nixenoogen, die weliswaar niet met de uit drukking op hem rusten, zooals weleer op den bewonderden huzaar, maar in lang na niet meer zoo koud en afwijzend hem aanzien als destijds. Maar dit ontaardt van licverlcede weer in een pijniging voor zijn gemoedsrust en veroorzaakt hem dubbele moeite, om zijn tegennatuurlijke kalmte jegens haar meester tc worden. Hij vertoeft bijna den geheelen dag aan het strand en verkeert slechts zoo kort mogelijk bij de twee dames. Gelukkig is de gravin spoedig hersteld. Het wil Kuno Kracht voorkomen, alsof haar anders zoo streng en berustend uitziend gelaat het glim lachen heeft geleerd en haar oogen een warmen blik verraden, dien hij vroeger daarin nooit heeft gezien. Wanda komt terug uit den tuin en gaat over het binnenplein. Zorg er altijd voor ee^n fléech Abdijsiroop in huis te hebben zoodat ge die *3 avonds bij de hand hebt als ge een verkoudheid voelt opkomen. Want ala het eenmaal zoover is zijt ge wellicht te luste loos om nog uit te gaan en een flesch te halen. Ge behoeft niet ver kouden te worden als ge niet wilt. Akker's ft een beroemd kruidenmiddel bij bronchitis influenza, kinkhoest en verouderden hoest Per fl. v.n 230 gr. (in koker) f 1.50; 550 gr- '2.75 dat. er fblgens deze regeling nog substituut- griffiers zyn met een salaris van 2300,- per jaar. Advocaat behoeft men z'n jongen dus ook al niet uit armoe te laten worden; ons dunkt, dat op 't einde van de maand meerdere substituut-griffiers met een plooi in d'r maag rond loopen, die eerst tegen den len van de nieuwe maand gladgestreken ban worden. In afwachting, dat de regeeringscrisis ééns opgelost zal worden, is de Kamer intusschen maar weer op vacantie gegaan. Leest de advertentie van Caffipfens Stoffeerderi] (Adv.) Daar ziet ze den ouden Anton in den zonneschijn ijverig bezig met zeer vreemde lederachtige klee deren te behandelen. De oude glimlacht tegen haar op vaderlijke wijs; hij is getroffen door haar jeugdig schoon, evenals allen in den Burcht onder den invloed komen van de betoovering, die uitgaat van dit sieraad in het oude slot. Zij knikt den trouwen kamerdienaar vriendelijk toe en komt,met onderzoekenden blik wat naderbij. „Ei, wat heb je daar een wonderlijk kostuum onder handen, Anton?" vraagt ze lachend. „Met dit mooie weer ga je toch niet je regenjas voor den dag halen?" Anton maakt een buiging, en is zijn in knollen tuin, dat hij met de jonge dame wat mag praten. „Mijn regenjas! Komaan, freule! Dit is het olie- pak van meneer den graaf, dat ik weer eens wat moet opknappen en bergen in de Reddingloods." „Oliepak van den graaf? Wanda neemt ver rast de vreemde jas, de kolossale laarzen en het heel eigenaardig hoofddeksel eens nauwkeurig op: „Waartoe heeft de graaf deze zware kleeding noodig? Trekt hij die wezenlijk aan?" Anton zet groote oogen op: „Nu, dat zal uitkomen! De graaf dient toch oliegoed tc dragen, als hij in storm en met hooge zee van wal steekt. Bij dc geweldige golven, die dan overkomen, zou hij zonder deze bedekking al heel gauw nat zijn tot op het been. „Gaat hij dan mee? Ook bij slecht weer?" 6e arm van Anton met den poetslap, zakt naar beneden. Hij ziet de vraagster even verrast aan als zij hem. Weet de freule dan niet, dat de graaf alle red- ding^maatregelcn en het uitbrengen van de boot Landbouw en Veeteelt. Hoe groot is de bietenbouvi in ons land? Bijna 2000 millioen K.G. bieten per jaar dat is een goederentrein ter lengte van dei afstand Rotterdam.- Rome. f 40 MILLIOEN ARBEIDSLOON EN f 48 MILL. ACCIJNS. Dat de teelt en de verwerking van suiker bieten van groot belang zijn voor ons land ij genoegzaam bekend. De verbouw er van da teert uit de tweede helft der 19de eeuw, toei eenerzyd8 de tarweprijzen onder invloed var Amerika sterk daalden en anderzijds de mee- krapteelt op de Zeeuwsche en N. Brabantscbe klei vernietigd werd, doordat Duitschlanc goedkoope aniline-kleurstoffen op de markl wierp, waartegen de natuurverf van de mee krap niet kon concurreeren. Door bemoeiiy- king van den invoer van rietsuikeT en bevoor deeling van den bietenbouw door uitvoerpre ''mies op bietsuiker,kon de teeltsnel toenemen en vertoonde in de jaren 1861 tot 1914 zelfs een vermeerdering van 746 in oppervlakte. Op de landbouwtentoonstelling, vorig jaar te Zevenbergen gehouden, werden, aldus brengt bet Tydschriftvoor het onderwijs in de aardrykskunde in herinnering, enkele minder bekende, maar byzonder interessante cijfers gepubliceerd. Gemiddeld is ongeveer 8% van al het bouw land van Nederland met suikerbieten beteeld. In den suikerhoek van Noord-Brabant neemt deze teelt niet zoo'n groote plaats in als men wel zou verwachtenin Zeeland beslaat de suikerbiet 23 van al het bouwlandin Zuid- Holland 16 Noord-Holland 11 Fries land 10 Noord-Brabant 8 Groningen 5| Gelderland 4 De werkelijke opper vlakte, met suikerbieten beplant, in 1923, be droeg in Zeeland 25.600 H. A.; daarop volgden N.-Brabant met 10.500 H.A.; Zuid-Holl. met 10.000 H.A.; Groningen met 6000 H.A. en Noord Holl. met 5000 H A. De totale opper vlakte bedraagt thans 67.500 H.A een cyfer, dat alleen door 1921 werd overtroffen. Naast de sterke vermeerdering van het aan tal H.A. is van belang, dat door oordeelkun dige teelt de gemiddelde opbrengst per H.A. aanzienlijk is vergroot. De opbrengst per H.A. bedroeg over de jaren 1911-1920 ge middeld 30 500 K G. aan wortelen, benevens 24.000 K.G. aan koppen en bladeren. De laatste bevatten een zetmeelwaarde, welke slechts weinig minder is dan die van tarwe, nl. 2200 K.G. per H.A. tegen 2500 K G.per H.A. voor tarwekorrels en -stroo. Deze in tensiteit van het bedrijf is mede een der oorzaken, dat het aantal suikerfabrieken in ons land vermindert Het eerste fabriekje werd in 1812 opgericht, maar kon niet biy- ven bestaan. Eerst in 1858 werd opnieuw een poging gedaan Snel nam nu het aantal fabrieken toe en bereikte in 1900 het maxi mum van 31. Daarna begon de daling tot 2S in 1911; 25 in 1917; 21 in 1924. Ook de totale suikerproductie neemt de laatste jaren af. De jaariyksche bietenoogst bedraagt byna 2000 millioen K.G. Natuurlijk zegt dit getal weinigmaar wanneer deze geheele jaaroogst vervoerd moest worden in scheepjes van hon derd ton. zouden 20.000 schepen noodig zijn een sleep vormende van 400 K.M. (Rotter dam -Parys). Per trein vervoerd in wagons van tien ton, zouden 200.000 wagons noodig persoonlijk leidt cn bestuurt, dat hij onze dap perste cn onverschrokkenste zeeman is? Zijn loodsen heeft hij allen alleen gevormd, evenals hij de heele Reddingsloods uit eigen middelen heeft gebouwd en uitgerust. Nu is hij zijn eigen meester, zoo'n echte, flinke loodsen-commandant, zooals jc nog een tweeden moet zoeken! Het Hamelwad heeft zijn verschrikking voor de zeevarenden nu wel verloren, zoolang de graaf, als redder in den nood, de riemen voert! YVcet de freule van dat alles nog niets?" Wanda ziet als ir een droom op het kostuum neer, dat Anton in zijn handen houdt. „Neen, dat wist ik niet!" zegt ze in zich zelf sprekend. „Is zoo'n redding zoo gevaarlijk? Ik kan me daarvan geen idee vormen!" „Gevaarlijk? De goeie hemel sta ons bij! De arin- Riek is er laatst bij gebleven cn zijn lijk is tot nog toe niet gevonden! Heeft de freule dan niet gehoord van het kranig optreden van den graaf en zijn loodsen.in den vorigen winter.toen ze de ongelukkige kerels van het wrak „Sophie Johanne" hebben afgebracht? Niet? Nu, ze hebben er allen de reddingsmedalje mee verdiend." „De reddingsmedalje? —(De graaf ook?" „Nou, die dan toch wel het allereerst!" Wanda strijkt met de hand over het voorhoofd: „Neen daar weet ik niets vanl" prevelt ze; „maar.ik zou toch wel eens naar het strand willen gaan en dc zee weer eens terugzie»!" „Dat zou ik doen, freule! Iets mooiers bestat er op de heele wereld niet!" (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1925 | | pagina 1