I
Wyberf
Het modern verkeer en de jeugd.
DE BERENBURCHT.
Prijs per kwartaal. f I,
Losse nummersf 0,076
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
3ij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel meer 15 cent.
WOENSDAG
4 November 1925
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Kiddelharnis.
8jaargang.
n°. 1
Nu het aantal verkeersongevallen zoo on
rustbarend snel toeneemt, valt het te loven,
dat de overheid er op uit is om het publiek
zoo goed mogelijk met de regels van het
verkeer op de hoogte te brengen. In Amster
dam heeft men op dat gebied weer een
nieuwtje bedacht. Teneinde de verschillende
weggebruikers, w.o. de voetgangers beter op
de hoogte te brengen van de nieuwe ver-
keersbepalingen, is op initiatief van den chef
der afdeeling Verkeerswezen aldaar, een bil
let verschenen, dat tot titel draagt „Aan
wijzingen, gegeven door de politie, ter be
vordering van een geregeld verkeer op
kruisingen en op wendingen van wegen".
Op z63 punten der stad heeft de politie deze
week de brochure aan het publiek uitgereikt.
De duidelijke teekeningen, vervaardigd door
B. van Vlijmen, geven van een en ander
een goed beeld. Hel publiek toonde zich
zeer geïnteresseerd en op vele oogenblikken
hadden de uitreikende agenten het zwaar
te verantwoorden.
We juichen zulke maatregelen, toe want ze
kunnen in staat zijn om het aantal onge
lukken tengevolge van het snelle en vaak
roekelooze verkeer, aanzienlijk te beperken.
Het i9 ons echter opgevallen, dat betrekke
lijk nog zoo weinig gedaan wordt om de
jeugd te beschermen tegen de gevaren, die
haar op straat bedreigen. In sommige scholen
z\jn een paar platen over verkeersregelingen
opgehangen, maar dat is dan ook vrijwel hl.
Toch zjjn niet de volwassenen in hoofdzaak
de slachtoffers van verkeersongevallen, maar
de kindoren. Dat trof ons nog eens bijzonder,
toon we dezer dagen een krant in handen
namen, waarin geen enkel geval vermeld
werd, waarbij een volwassene dooreen ver
keersongeluk het leven liet, doch waarin
we de volgende berichten aantroffen - in
één nummer 1 waarin de dood van kin
deren gemeld worden.
.Gisteren is de 12-jarige J. L. V. uit de
Zdomstraat te Rotterdam zonder medeweten
van den voerman achter op een vracht
wagen geklommen, waarmee stroo naar
Hillegersberg werd vervoerd. Onder het
viaduct aan de Terbregsche Kade is de jongen
met zfjn hoofd tegen den steenen boog van
het viaduct geslagen en daarop van den
wagon gevallen, zonder dat de voerman iets
merkte. Met een ernstige schedelfractuur
werd hij opgenomen en naar het Ziekenhuis
aan deu Bergweg vervoerd, waar hy intus-
schen is overleden."
„Te Maarsen speelden eenigo kinderen
rondom een stilstaanden vrachtauto en ver
maakten zich door op on af de treeplank te
springen. Toen de auto plotseling wegreed,
kwam het 7-jarig zoontje van Zw.onder het
voertuig. Het knaapje werd overreden en
overleed na enkele oogenblikken".
„Op de van Boetselaarlaan te 'sGraven-
hage werd een meisje van 11 jaar W. J.B.
genaamd, door een auto aangereden en
ernstig gewond de woning van haar ouders
binnengedragen. Gisteren is het meisjeaaD
de bekomen verwondingen overleden".
„Te Cuyk a/d. Maas is hedenmorgen de
9-jarige H. onder een vrachtauto van de
melkfabriek Lacto aldaar geraakten onmid-
del(|k gedood. Den chauffeur treft geen
sohuld".
feuilleton.
DOOR
NATALY VON ESCHSTRUTH.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
53)
„Het is Immers onmogelijk! Een enkele kan
toch niets uitrichten, als de 7.aak niet dooT be
voegde en toon-aangevende zijde wordt aangepakt I
Een grijnslach speelde om de lippen van Kuno
Kracht.
„Een dergelijk antwoord heb ik vandaag meer
malen vernomen," zei hij bijna verachtelijk, „en
ik vrees zoo iets nog meermalen tc zullen hooren.
Juist in deze zienswijze ligt de fout, die allen
begaan, omdat niemand het Initiatief wil nemen.
Waarom van toonaangevende zijde? Dit is het
bolwerk waarachter de werkeloosheid zich schuil
[houdt! Als iedere eenling of eenlinge het zijne of
het hare deed, waren wij zeer zeker geholpen!"
De laatste wooTden gingen reeds verloren in
i het geraas, dat het verstuiven van zitplaatsen
j en de levendige conversatie bij het opbreken van
Lfc de tafel veroorzaakten. Graaf van Hoogenstijn
zweeg en boog voor zijn dame, om haar naar de
balzaal terug te geleiden.
Thea fluisterde hem geestdriftige woorden toe
•7. van waardeering, verzekerde, dat ze nog meer
L over dit onderwerp moest hooren, dat onbegrijpe-
t lijkerwijs haar nog zoo onbekend was gebleven,
maar de Hoogenstijncr scheen \erstrooid, met
„Een 4-jarig knaapje, dat in deOnderdlj-
kerveldstraat te Utrecht op het trottoir aan
het spelen was en piotseling de straat over
stak, werd door een vrachtauto gegrepen en
overreden. Het knaapje werd naar het Zieken
huis vervoerd, waar het spoedig overleed".
Al deze berichten vonden we in één enkel
dagblad-nummer. Onvermeld laten we daarby
dan nog de vele gevallen, waarin kinderen
min of meer ernstig verwond werden. Ook
herinneren we niet aan gebeurtenissen, als
die in Eindhoven en Den Haag, waarby
kinderen verpletterd werden door een auto,
die het trottoir opreed. Zulke ongevallen
kunnen nöch de ouders, noch de kinderen
zelf voorkomen. In de hierboven aangehaalde
berichten echter zyn rampen vermeld, die
voorkomen hadden kunnen worden, indien
de kinderen zelve voorzichtiger waren ge
weest en dat zouden ze geweest zyn als ze
steeds en met nadruk gewezen waren op de
gevaren van den weg. Zeker, ook aan die
kinderen zal wel eens verteld geweest zijn,
dat ze op de trottoirs moeten loopen, dat
ze moeten uitkyken en dat ze nimmer op
voertuigen mogen klauteren. Een ondeugen
de streek echter doet elk kind wel eens
laten we onze eigen jeugd maar eens her
inneren en met 'n keertje zeggen en
waarschuwen, hebben we ons volstrekt nog
niet gekweten van onze plichten als opvoe
ders. Kinderen houden een gedachte nog niet
zoo lang vast en zyn niet in staat om den
ernst van een waarschuwing te vatten en
een voorgehouden gevaar goed in te zien.
Ouders en onderwijzers kunnen daarom niet
dikwyis genoeg de kinderen over de gevaren
van den weg onderhouden Redeneerenmaakt
op het kinderiyk gemoed meestal niet heel
veel indruk, maar zeer bevatteiyk is het
voor feiten, voor werkeiyk geschied leed,
En daarom moesten zoowel in huis als in
school ouders en onderwyzers voor gewoonte
houden om eiken dag even die berichten
uit de krant voor te lezen, waarin verkeers
ongevallen vermeld staan en vooral die,
waarby jeugdige slachtoffers van eigen on
voorzichtigheid te betreuren zyn.
Vergeten mag vooral ook niet worden,
dat veel van de spelen, die w|j in onze
jeugd beoefenden, voor den tegenwoordigen
tyd volmaakt ongeschikt geworden zjjn,
zooals spelen met een bal (op straat ten
minste), met een hoepel, met tollen en in
het algemeen die voorwerpen, welke niet
in de handen gehouden moeten worden,
maar kunnen wegrollen, waarby het kind
gewooniyk zonder nadenken het stuk speel
goed naholt. En houdt ze voortdurend voor,
dat slechts de trottoirs wandel- en speel
plaatsen z|jn en ze by noodzaak een straat
over te steken, eerst goed links en rechts
uitkyken.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Een der meest betrouwbaarste Spaarbanken is de
NUTSSPAARBANK
Middelliarnis—Sommelsdijk
KANTOOR VOORSTRAAT 5 - MIDOELHARNIS
aangesloten bl) bet Nederlandsch
Spaarbanhbnrean.
Rentevergoeding 3.0
Nieuwe spaarboekjes worden dagelijks afgegeven.
al zijn gedachten elders te vertoeven. Hij zag er
zoo geheel anders uit, had volstrekt geen gelijkenis
meer met den voorheen zoo linkschen, bij ieder
woord blozenden jongeling, die door den spotlust
der residentiebewoners „de moderne Parsifal"
werd genoemd.
Hij boog vluchtig het hoofd.
„Ik zal niet dansen, gravin, veroorloof mij, dat
ik u een meer betrouwbaren walser bezorg!"
„O, volstrekt niet ik zou duizendmaal liever
met u willen keuvelen, graaf I Die plaats ginds
aan het raam is zoo gezellig!..."
Hij scheen niet tc luisteren raar hare woorden,
keerde zich tot een zijner buurleden, van de tafel,
die geen dame geleid had en verzocht dezen, zijn
plaats te willen vervangen bij gravin Sevarillc
voor dc wals, daar hij ditmaal niet danste.
„Natuurlijk ,met zeer veel genoegen!" ver
zekerde de aangesprokene, na den graaf met
eenige verbazing tc hebben aangezien, boog als-
toen voor dc jonge dame en vloog op de wiege
lende walstonen met Thea door de zaal.
Hij dacht er nict~Sïn, of hij afscheid zou moe
ten nemen of niet; verscheidene paren verwijder
den zich nu reeds, na afloop van het souper. Eu
zoo ging ook hij, haaStig nam hij pelsjas en hoed
en begaf zich naar buiten, in den kouden, storm-
achtigen winternacht.
Zijn verplichtingen jegens freule Sevarille was
hij nagekomen, niets weerhield hem nu meer. Als
een dorstige ademde hij dc koele nachtlucht in
zijn gepijnigd hart klopte in zijn borst, zijn
oogen brandden zoo heet, alsof ongeweende tranen
er in gloeiden. Welk een zelfbeheersching had het
laatste uur niet van hem gcëischt.
Toen hij Wanda's regelen had gelezen, was het
VERSLAGEN.
Verslag van de vergadering: van den
Raad der gemeenteMlDÜELIIARNlS,
op Vrydag 30 October 1925, des nam.
2,30 uur.
Voorzitter: Burgemeester den Hollander.
Aanwezig alle leden.
De voorzitter opende de vergadering met
ibed, waarna de notulen der vorige ver
gadering-werden voorgelezen en onveranderd
goedgekeurd.
Slis merkte op, al is door hem vorige
vergadering verzocht, den Ring niet te ont
sieren door den bouw van een muur of schuur
naast het oude mannenhuis, toch daar een
zeer onoogeiyk ding is neer gebouwd.
Ook Dorsman vond het een bespotting voor
de omgeving en verzocht daarin alsnog een
paar ramen te laten maken, opdat het toch
eenigszins het idee van een woning kry'gt.
Nipius sprak zeer zijn ontevredenheid uit
daarover en vond dat het niet te pas komt
dat men tegenwoordig maar gaat bouwen
zonder dat toestemming van B. en W. is
verkregen. Spr. meende dat daartegen stug
moet worden opgetreden door ze desnoods
te verbaliseeren.
Voorzitter zei de toe, hierop streng te gaan
toezien.
Dorsman zeide, dat daar die buurt eenmaal
ontsierd is en drong aan, door het Armbestuur
daar alsnog eenige verbetering te laten aan
brengen.
Van der Meide merkte op, dat ook in den
Van Pallandtspolder zoo maar zonder toe
stemming is begonnen met den bouw van
een schaftlokaal en merkte daarby op, dat
het leerstuk in den Ring nog niet heeft
geholpen om in die wantoestanden veran
dering te brengen.
Voorzitter zeide, dat zulks wel goed komt.
Krijgsman zeide dat de ambachtslieden te
veel gaan vertrouwen op den goeden wil van
B. en W., maar dat zulks reeds tot gevolg
heeft gehad dat ze B. en W. bykans gaan
passeeren en maar bouwen naar eigen goed
dunken, en dit dienen B. en W. tc voorkomen
door desnoods de strengste maatregelen toe
te passen.
Voorzitter zeide, dat B. en W. trachtten
den bouw van woningen zooveel te bevorde
ren on in de hand te werken door wat door
de vingers te zien, om de menschen niet
van hun bouwplannen af te brengen.
Dorsman meende dat zulks allemaal goed
en wel is, maar waarvoor bestaat dan nog
de bouwverordening?
Daarna werd verder de agenda afgewerkt.
Ingekomen stukken:
a. Bericht van den heer Van Hemelt,
waarin deze mededeelt, dat hy z\jn benoe
ming tot keurmeester aanneemt.
b. Idem van Mej. Poortvliet, waarin zy
hare benoeming tot onderwijzeres aanneemt.
c. Procesverbaal van de kasopname bij
den Gemeente-ontvanger.
d Goedkeuringen van Ged. Staten over
genomen raadsbesluiten.
e. De gemeente-rekening '24 van Ged.
Staten met enkele opmerkingen van meest
administratieven aard.
f. Een schryven van den heer S. Zeedyk,
waarin hy mededeelde dat hij zijn benoeming
tot lid van den Raad niet aanneemt.
B. en W. verzochten machtiging om het
bouwplan te wyzigen.
hem tc moede als iemand, wien het geluk plot
seling uit de handen ontsnapt en in rook verdwijnt.
Het was dc eerste groote, hartstochtelijke smart
waardoor hij werd getroffen: het was dc eerste
diepe, onuitsprekelijk pijnlijke wonde, die hem
werd geslagen.
Zijne ziel. die tot dusver niets anders had ge
kend, dan dc vredige rust van het ouderlijk huis,
dan trouwe liefde en oprechtheid der zijnen, zij
kwam voor het eerst in aanraking met alle bitter
heid cener teleurstelling, met al de wroeging en
lut leed cener hopclooze, onbeantwoorde genegen
heid.
Als vuur brandde het briefje op zijne borst,
als een verterende gloed verschroeide het zijn hart.
Nu eerst, nadat hij Wanda voor immer had
verloren, kwam hij tot het besef, hoe geheel, hoe
innig zijr hart aan haar was verknocht geweest.
Zoo... door een enkelen blik! Zoo geloovig en
echt vertrouwend, als een kind, dat de schoone
van zijn sprookjesboek heeft liefgekregen cn met
zielsverrukking de armen naar haar uitstrekt, als
hij haar, geheel onverwacht, in de werkelijkheid
ontmoet van het leven!
Welk een hevige, woelige strijd in zijn binnen
ste, na al het vredig geluk van vervlogen jaren?
Daarbij kwart) nog de bittere ontgoocheling in
zijn bemoeiingen voor het verlangde Redding-
station.
Deze mislukking alleen had reeds iets zeer neer-
drukkends voor hem, en droeg cr niet weinig toe
bij, om 7.1 jn gemoedsstemming nog somberder te
maken dan voorheen.
Een moedeloosheid, een tegenzin en afkeer
jegens dc wereld en de maatschappij, zooals hij
die nauwelijks had vermoed, maakten zich plot
Dit werd verleend.
g. Een verzoek van Van der Waal om door
het binnenpad een riool te leggen.
li. Dorsman meende dat men maar een
put moet maken, net als de Ring-bewoners
hebben moeten doen achter hun schuren.
Struik bestreed dit gezegde en meende dat
er geen bezwaar was tegen het verzoek, daar
de afvoer voornameiyk langs dat smalle
slootje plaats heeft.
Van der Meide meende dat het hoogtijd
werd dat een dergelyke stinkpoel uit de
gemeente werd verwijderd en daar noodig
een riool gelegd zou moeten worden.
Voorzitter deelde mede, dat de kosten
daarvan plm. 900,— zouden bedragen.
Dorsman vond dat men dan beter het
groote doortrekplan kon uitvoeren, anders
wordt dat daar 'n dooie weg en zyn die 900,-
daar feitelijk half waardeloos.
Voorzitter meende dat daaraan voorloopig
nog niet gedacht kan worden, daar zulks een
bedrag van een halve ton zou eischen.
Het voorstel van Van der Meide werd in
stemming gebracht en aangenomen met 7
tegen 3 stemmen. Tegen stemden de heeren
Dorsman, Nipius en Slis.
i. Een verzoek was nog ingekomen van
den heer Stapel om een strook grond achter,
de in aanbouw zijnde huizen, daar die thans
na den bouw tameiyk klein is.
Dit verzoek wordt ingewilligd.
j. Een schrijven van de dames Slis alhier,
waarin zy de gemeente als schenking aan
bieden den prachtigen tuin, gelegen onder
aan den Oudelandschen dyk, onder voor
waarde, dat deze steeds het eigendom van de
gemeente zal moeten blijven en in zyn
oorspronkeiyken staat moet worden gehou
den.
Mondeling was daarby nog verzocht dezen
tuin disponibel te stellen voor zieken en
herstellenden.
Onder groote dankbaarheid werd dit aanbod
door den Raad aanvaard. Eerbiedig zal dien
dames dan ook dank worden betuigd voor het
mooie geschenk.
Zy hopen hierdoor het mooie brokje natuur
schoon, welhaast het eenige in deze gemeente
té behouden voor des houthakkers wellust.
Voorzitter deelde mede dat dat gedeelte
groot is 47 Aren, dat het stukje^VSti het Rijk
in erfpacht verkregene ongeveer de helft is
van het gedeelte van de dames Slis, zoodat
het nu een flink geheel kan worden.
De Voorzitter sprak de hoop uit dat dit
stukje natuurschoon tot in lengte van dagen
behouden zal kunnen worden en aan menige
zieke kracht mag geven tot herstel.
Hoe dit disponibel stellen geregeld zal
worden, dient eerst nadere overweging, zoo
dat daarover nog nader zal worden mede-
2. Onderzoek geloofsbrieven Vogelaar.
Krijgsman, Dorsman en Nipius onderzoe
ken deze stukken, waarna door deze heeren
werd medegedeeld, dat deze in orde waren
bevonden en tot toelating adviseerden.
3. Verzoek Garagebouw Campfene.
Voorzitter deelde qjede, dat het front de
omgeving zal ontsieren doch adviseert dit
verzoek toe te staan.
Nader werd toegelicht dat hier een garage
zal komen van 10 Boxen, echter zal de
bouw niet geheel ineens worden voltooid,
doch al naar gelang er behoefte blijkt aan
ruimte by het publiek. Daarna werd besloten
dit verzoek in te willigen.
seling van hein meester.
De atmosfeer in de balzaal was zoo zwoel, zoo
warm geweest, de menschen zoo geheel anders,
dan hij zich had voorgesteld, de muziek zoo schel
en luidruchtig.
Hier, in dc besneeuwde parkwegen, was het
zoo stil en eenzaam, blies hem dc wind zoo frisch
cn krachtig tegemoet, als een oude trouwe vriend,
die, in de uitbundige vreugde van het weerzien,
dc armen om hem slaat, hem door elkaar schudt
cn onstuimig roept:
„Waar ben je al dien tijd geweest? Kom mee
naar huis! Naar huis!"
En boven zijn hoofd knarsen en kraken de kale
takken als de stengen en ra's... en de hooge
verafgelegen boomtoppen ruischen als de bran
ding van de zee.
Toen grijpt een geweldig, een toomeloos heim
wee hem aan! Een brandend verlangen naar het
stille ouderlijk huis, naar alles wat hij liefheeft
en wat ook hém met trouwe oprechte genegenheid
is toegedaan!
Kuno Kracht strekt plotseling de armen uit
en zucht met zijn diep gewond hart:
„Naar huis! Ja, ik wil naar huis! Wat
houdt mij nog hier?"
„De teerling van mijn noodlot is gevallen. Een
held ben ik nietl"
„Nooit en nimmer zal Wanda mij liefhebben.
waartoe nog een oogenblik hier getoefd?"
En met kloppende polsen snelt hij naar zijn
hotel en beveelt den verbaasden Anton, dc koffers
te pakken, morgen, morgen reeds wil hij naar
Hoogenstijn terug!
„Heer graafl" stamelt de oude man, met zor
gelijk uitvorschenden blik op het ontsteld gelaat
Wtabletieiv
voor zangers
(Adv.)
4. De gemeente-begrooting '25 werd met
enkele af- en overschryvingen gewyzigd.
5. Voorstel verlenging onderhandsch ver
huur van hofland.
Voorzitter vroeg machtiging om tegen
dezelfde prijzen en aan dezelfde huurders
deze tuintjes wederom te verhuren.
Hiertoe werd zonder hoofdelijke stemming
besloten.
6. Wijziging bouwverordening.
Voorzitter verzocht om de bouwverorde
ning in dien zin te wijzigen dat het bouwen
met spouwmuren ook in deze gemeente
wordt toegestaan.
Dorsman zeide dat de bouw met spouw
muren, zooals die thans door B. en W. word
voorgesteld niet degelijk is. Na 50 jaren
wanneer de yzers zijn doorgeroest, zal het
huis los staan van zijn buitenmuren en dit
is voor den Raad niet verantwoordelijk. Ook
de hypotheekhouders loopen daardoor groot
gevaar, daar hunne panden minder in waarde
zullen worden door den loop der jaren van
wege den ondeugdelljken bouw.
Spreker zeide dat destijds een verzoek is
ingekomen om op dergelyke wyze te bouwen,
dat zulks toen is geweigerd, en nu de ge
meente-opzichter zoo zou willen gaan bou
wen, zouden wij de verordening moeten wij
zigen, neen mijne heeren, dat zou een on
billijke zaak worden. Niet dat spreker tegen
spouwmuren is, dat niet, maar dan moeten
zij degelijk uit anderhalf steens muren wor
den gemaakt.
Vroegïndewey zeide dat zelfs de Rijks
bouwmeester er geen bezwaar tegen heeft,
ze zelfs aanbeveelt, zoodat hy er geen kwaad
in ziet ook die methode hier in toepassing
te brengen. Ook de R H.B.S. heeft spouw
muren en daar ziet men toch nog niets aan.
Spreker meende dat de kosten van bouwen
niet stelselmatig ihoog mogen worden ge
houden.
Dorsman zeide dat het met den bouw der
R.H.B.S. heel wat anders is.
Ga daar de muren eens bezichtigen en
neem daarnaast het voorstel dat hier wordt
Verder kan spreker niet meegaan met het
oordeel van den heer Vry'man, de ex. rijks
bouwmeester. Als die kans kreeg om een
half-steens muurtje te bouwen en een heel-
steens muur in de rekening te plaatsen, dan
kon hy dat niet laten, dus zyn oordeel kunnen
we hier ook wel buiten beschouwinglaten,
daarvan hebben we voldoende in de bladen
kunnen lezen. Spreker stelde daarna voor,
het oordeel van den tegenwoordigen Rijks
bouwmeester te vragen, alvorens hierover
een besluit te nemen.
Voorzitter en Slis konden zich hiermede
ook vereenigen.
Dorsman vond dat hier nu wel geleerd
wordt gesproken over spouwmuren, maar dat
het overgroote deel, als nietvak of-ambachts
man zijnde, er geen snars van begreep, wat
het eigeniyk in heeft.
Vroegindewey verklaarde zich tegen een
nader onderzoek.
Besloten werd echter dit voorstel aan te
van zijn meester: „Wat zal mevrouw de gravin
er van zeggen?"
„Doet er niets toel Ik wil naar huis!"
Anton begrijpt uit den halfgesmoorden klank
der stem, dat hier aan geen tegenspraak valt te
denken. Wat kan er om 's hemels wil zijn gebeurd?
Een dame is toch niet in het spel, het is
alleen ergernis over het niet slagen bij den mi
nister en den staatsraad, de graaf heeft er
hcni immers al over gesproken, hoe weinig sym
pathie en medewerking hem bij zijn ontwerp is
ten deel gevallen.
Men neemt het met den Beer van Hoogenstijn
niet ernstig op, men hecht geen waarde aan het
woord en de wenschen van een boerschen land
edelman!
„Heeft mijnheer de graaf er aan gedacht, dat
we eerst afscheidsbezoeken moeten afleggen?"
vraagt de Mentor.
„Ja zeker; ik heb bij den portier het rijtuig al
besteld. We geven enkel kaartjes af; alleen bij
gravin Sevarille wensch ik aangediend te worden,
ik zal nu nog de nieuw ingekomen uitnoodigingen
beantwoorden."
Ongeduldig werpt hij pelsjas en hoed op een
canapé en zet zich aanstonds aSn het schrijven.
De nacht is reeds ver gevorderd, Anton
gluurt bezorgd door de deur.
Daar ziet hij Kuno Kracht gebogen over een
klein stukje papier; bleek Vn vervallen is diens
gelaat, zooals van een zieke, die reconvalescent is.
„Zal mijnheer de graaf niet wat rust gaan
nemen?"
(Wordt vervolgd.)
