ndarts KROS
INZINK-
WOENSDAG
26 Augustus 1925
UBRIEK.
kwaam Controleur
i Donderdag™ 9 tot 2 ra
HÖESTGÏj?!
(T) (S) j
.JANSEN - SOMMELSDIJK
[Dames- en Meisjeskleeding.
VERKOOPING.
eon Huis mot Erl en Grond
DE BERENBURCHT.
MELIiilRNiS-SOMMELSDIJK.
9 2 5.
?elijk werk te verschaffen
oote schaal door het rijk
maar thans worden er
egd, waaraan dd eerste
n enkel opzicht behoefte
n en goed, maar die lig-
'en en eindelooze heiden,
oor v\e gemeente Emmen
eeld van stopzetting van
fing.
r voor het oprapen, en het
;elen, de aardappel, ver
tot zelfs in de warmste
kt wordt, Het zijn alleen
elgestelde" gezinnen, die
i. De meeste menschen
Schilderachtige, maar zoo
genaam roókerige vuren,
al dat stoken blijft het
e atmosfeer is voor een
r ondragelijk. In hokken
Tg te bedompt, wonen
ge on een stoep, en rolt een bal bijvoorbeeld
de straat op, rent die dan niet ondoordacht
na, maar kijkt eerst naar links en rechts, v*cór
ge uw speelgoed terughaalt.
Loopen dóet ge altijd op de stoep aan de
rechterzijde van de straat, dus zóó, dat je
rechterhand aan de kant van de huizen is. Moet
je de straat oversteken, kijkt dan weer eerst
links en rechts, of de straat vrij is.
Er zijn nog meer voorschriften en bepalingen
maar deze zijn toch de voornaamste en als je
je allemaal daar maar aan houdt, dan zal jullie
geen ongeluk overkomen.
Dus: niet op de straat loopen of spelen,
maar op de stoepen en deze steeds aan de
rechterzijde bewandelen. Geen straat over
steken zónder eerst naar links en rechts ge
keken te hebben.
Prijs per kwartaal.
f I
Losse nummersf 0,07"
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dionstaauvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
7a JAARGANG.
N°. 82
GRAPJES.
t I Tante: Pas op. Pietje, dat je niet zulke
die op een 'muffe bos i leelijke gezichten trekt, weet je wel, als de
n grond slapen, zonder k'°k slaat, je net zoo staan blijft?
diende een vertrek, 3 bij Pietje: (tante met belangstelling aankijkend)
dat men niet eens in deIs Uw gezicht ook eens zoo blijven staan,
als woonplaats voor een
inderen. Zij slapen allen
aggenstapeling, waar de
a maanden geleden tijdens
die door het lekke dak
eeling bij het weifelende
taarn ter wereld bracht,
^rin men ternauwernood
met een raam, dat niet
een echtpaar, in gezel-
en van beiderlei kunne,
ijke slaapstede.
van den weg.
school jullie al eens ver
den weg? Niet? Nu, dan
toch wel eens van hooren
er in de klas ook wel pla-
s vertellen, wat daarmee
„regels van den weg",
'p»t verkeer" genoemd?
waar het druk fs, moeten
gemaakt worden, anders
'en. In de school bijvoor
ste plaats. Was dat niet
n jullie allemaal je klas
plaatsjes te bereiken, en
n over elkaar vallen. Er
ijd begonnen, anders kon
n dag wel bezig blijven,
'ëindigd, opdat je ouders
.er je thuis behoort te zijn,
en klaar kunnen hebben,
eeselijk druk. Daar moet
"1 zijn, anders zouden de
aar botsen, en liepen de
den weg. Voor het ver
egels gemaakt, waaraan
ouden heeft. Kindertjes
n storen er zich niet aan,
ijn voor hun leven onge-
rdat ze een arm of been
en ongeluk en zeer velen
tand op het kerkhof ge-
le voorschriften is, dat de
p te loopen. De straat is
n en auto's. De stoepen
ers, om er op te loopen
lt derhalve nooit op de
kinderen dat toch wel
eurt er dan? Ineens komt
willen ze nog wegloopen
natuurlijk gaan ze juist
ing en de auto, die uit
eoede richting, rijdt over
ind heen. Anderen ge-
speelgoed en voetballen
in hun spel, loopen een
nen pardoes op een aan-
'et op straat, kinderen,
ongeluk krijgen. Speelt
tante? Hoe laat was het toen?
Oom: Wel Truusje, hoe vind je die vulpen,
die ik je gegeven heb?
Truusje: Fijn, Oom! Als ik ze dikwijls
genoeg in den inkt doop, schrijft-ie haast net
zoo goed als een gewone pen.
Dokter: Eet u goed?
Zieke: Ja, dokter.
Dokter: Slaapt u goed?
Zieke: Ja, dokter.
Dokter: Ook geen last van koorts?
Zieke: Neen, dokter.
Dokter: Nou, stel je dan maar gerust, hoor.
We zullen er wel eens gauw verandering in
brengen.
Vader: (trotsch) Lijkt die jongen niet pre
cies op me?
Vriend: Jawel, maar dat behoefje je niet
zoo aan te trekken, als hij maar gezond is.
Predikbeurten.
Zondag 23 Augustus 1925.
NEDERLANDSCH HERVORMDE KERK.
Middelharnis, vm. en 'say. ds. Den Oudsten.
Sommelsdijk. vm. en 'sav. dhr. Schalekampuit
Nieuwesluis.
Dirksland, vm. en 'sav. ds. Van As.
Herkingen, nm. ds. Japchen uit Ooltgensplaat.
Melissant, vm. en 'sav. ds. Baarslag.
Stellendam, vm. en 'sav. dhr. Bouman.
Goedereede, vra. ds. De Gidts.
Ouddorp, vm. leeskerk en nm. ds. De Gidts uit
Goedereede.
Nieuwe Tonge, vm. leeskerk en 'sav.ds.Kruyt.
x ds. Bax.
Van strand en duinen.
ui.
Deze overeenstemming tusschen de
wilde ongerepte natuur van het hoog
gebergte en van het duinlandschap, die
nog sterker spreekt als de schemering
aanbreekt of jagende wolkgevaarten het
al te helle van het zonlicht temperen,
bemerkt men ook, als men eens gaat
Iprobeeren om een wandeltocht te maken
niet in de richting van de duinvalleien,
dus om zoo te zeggen langs vrijwel be
gaanbare en gemakkelijk afzienbare wegen,
maar dwars over de zandheuvels. In het
algemeen is de duinvorming aldus Langs
het zeestrand ligt de buitenste duinenrij,
soms een enkelvoudige rij, meermalen
echter ook een complex van dicht aaneen
gelegen rijendeze duinen zijn hoog,
worden voortdurend bestookt door wind
en golven, brokkelen af en verstuiven
onder den heerschenden westenwind
geleidelijk meer landwaarts. Meer naar
binnen, van de buitenste rijen gescheiden
door duinpannen of valleien, ligt een
tweede rij of een tweede complex van
duinenrijen; deze duinen zijn lager dan
die, welke langs het zeestrand liggen. Het
van de buitenste rijen verstuivende zand
moet hen langzamerhand verhoogen, totdat
eenmaal de tijd aanbreekt, dat zij aange
wezen zijn om aan golven en wind weer
stand te bieden. Nog verder naar binnen,
weer door duinpannen gescheiden van de
lage duinenrijen, ligt de binnenste dui
nenrij. Deze reeks sluit het duinlandschap
jaf. Aan haar voet liggen de geestgronden,
die den overgang vormen van duinen naar
Ipolderland. In deze binnenste duinenrij
[vindt men reuzen onder de zandheuvels.
Oude Tonge, vm. en
Ooltgensplaat, vm. ds. Japchen,
Langstraat, vm. dhr. Vetter.
Den Bommel, vm. ds. Kruijt uit Nieuwe Tonge. SOud van inron oio oii
Stad aan't Haringvliet, vm. leeskerk en nm. dhr. - - - J Zijn, geraakten zij
Vetter uit de Langstraat.
Hellevoetsluis, vm. en 'sav. ds. Timmer.
Xieuw-Helvoet, vm. ds. Priester.
Nieuwenhoorn, vm. ds. de Voogd v. d. Straaten.
Rockanje, vm. ds Witkop.
Oostvoorne, vm. ds. Brinkerink.
Vierpolders, vm. ds. Nieburg, em. pred. te Bos
koop.
Zwartewaal. vm. ds. Bartstra.
GEREFORMEERDE KERK.
Middelharnis, vm. en 'sav. ds. Van Velzen.
Stellendam, geen opgaaf.
Ouddorp, vm. en nm. ds. Diemer.
Ooltgensplaat, vm. en 'sav. ds. De Lange.
Den Bommel, vm. en 'sav. ds. Schaafsma.
Stad aan 't Haringvliet, vm.en 's av.ds. de Graaff.
Hellevoetsluis, vm. ds. Westerhuis.
Nieuw-Helvoet, nm. ds Westerhuis.
OUD GEREFORMEERDE GEMEENTE.
Stad aan't Haringvliet, vm.,nra. en 'sav.leeskerk
GEREFORMEERDE GEMEENTEN.
Dirksland, vm. en 'sav. leeskerk.
Herkingen, vm. en 'sav. leeskerk.
van lieverlede reeds stevig begroeid met
allerhand struikgewasbramen, duinwilg,
Drem, wilde roos. Zij kunnen nog een
langen tijd van wachten doormaken, eer
zij geroepen zullen zij om op hun beurt,
als alle vóórliggende rijen, door zee en
wind zijn weggespoeld en weggeblazen,
de verdediging van het land op zich te
nemen. Zoover zal het aan onze Hol-
andsche kust intusschen wel niet meer
komen. De mensch stuit thans zooveel
mogelijk de natuurlijke terugwijking van
de duinen voor de zee door den aanleg
van strandboulevards en zeeweringen,
[Maar waar deze wijze van verdediging
nog niet geschiedt, daar zal het verplaat
singsproces der duinen zijn natuurlijken
weg moeten volgen.
Wil men nu van een hoog duin aan
.MIDDELHARNIS. Met ingang Maandag 24
Aug. as is het bruinbrooden het kropbrood
met 2 cent per 8 ons verlaagd. De prijs van
het wittebrood blijft onveranderd.
de Coöperatieve Suiker-
ïek „ROOSENDAAL" te
sendaal, wordt voor het eiland
FLAKKEE en OOEDEREEDE een
gevraagd.
en vóór Donderdag 27 Augustus
resseeren aan den Heer A. C. VAN
WENHUIJZEN te DIRKSLAND.
DAG HOTEL MEIJER
MIDDELHARNIS,
Sarumunl- m i
JaslMu f
BESTE MERK
W DOORN. Vy
t verkrijgbaar bij: P. Wielhouwer,
Iharnis; N. J. Boer, Sommelsdijk;
r-Teepe, Dirksland; C. de Mooij,
rp; v. d. Maden, Oude Tonge;
ut, Brlelle,
bare Trapnaaimachines. Prima werk,
voor- en achteruit weikend met garantie
60 gld. Repareeren. Inruilen- VERMEU-
LEN's Naaimachinehandel, Kip
straat 42, Rotterdam. Telel. 2176.
IHET VOORDEELIGST ADRES
VOOR
(Adv.)
FEUILLETON.
Op Woensdagen 19 en
26 Augustus 1925, telkens
des avonds 8,30 uur (z. t
te SOMMELSDIJK in Hotel Tabbers
veiling en afslag van:
te Sommelsdijk aan den Ring, ten
verzoeke van de erven van wijlen
ABR. SCHILPEROORD Kz. Dade
lijk te aanvaarden. 22
Notaris VAN DER SLUYS.
DOOR
NATALY VON ESCHSTRUTH.
Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
De Centrale Proeltnln
voor
Goeree en Overllakkee
Ie Middelharnis (Langeweg)
is op eiken werkdag voor belaogalei'
lenden GRATIS TOEGANKELIJK.
D"sge«ren8cht g®®ff de tuinman
inlichtingen, die mochten worden vet'
Uogd,
de binnenste rij de wandeling maken dwars
over de zandheuvels naar het zeestrand,
dan bemerkt men direct weer de overeen
stemming met het bergland, zooals we
hierboven schreven. Men ziet de zee recht
voor zich en klein lijkt de afstand tot de'
roode daken van de woningen, die daar
tusschen de laatste duinen bij zee zijn
gebouwd. Het lijkt alles een afstand van
niet meer dan een half uur gaans. Maar
dan gaat men van het hooge duin af;1
de zee verdwijnt uit het gezicht, de roode
daken ziet men niet meer. Men daalt met
het gezicht recht naar zeemaar de hel
ling is zandig en men zoekt op een vaster
gedeelte steun voor den voet. Daar in de
laagte aan den voet van het duin moet
men zich een weg banen langs stekelige
struiken. Dan volgt de beklimming van
een laag duintje, dat geen uitzicht naar
zee of naar de roode daakjes toelaat. En
weer daalt men naar een duinkom, of men
volgt een duinkam naar een volgend
heuveltje.
Een half uur is gauw verstreken met
klimmen en glijden en ontwijken van
doornstruiken. En als men eindelijk dan
weer een hoogen duintop heeft bereikt,
dan blijkt het, dat men niet meer in de
richting van de zee liep, maar dat men
naar rechts of naar links afweek.
Zóó verliest men zijn richting temidden
van de eenvormige duinen; zóó verliest
men ook zijn richting tusschen de steen-
wanden en over de steenvlakten van het
hooggebergte, een punt, dat men met
één reuzensprong zou meenen te kunnen
bereiken, men verliest het na enkele minu
ten uit het oog, men wijkt af van de goede
richting en wat men bereikbaar achtte met
een wandeling van een half uur vergt
twee of drie uren moeizaam klimmen en
klauteren en dalen en glijden.
Het heeft me dan ook niets verwonderd,
toen iemand mij vertelde, dat hij, door de
Bergensche duinen in de schemering wil
lende wandelen naar Bergen aan Zee, na
enkele uren klimmens en dalens de vol
doening smaakte vlak bij het punt van
uitgang van zijn wandeling te zijn terug
gekeerd
Specht.
Week-revue.
Op vele plaatsen waar een proef genomen
is met de vervroegde zomervacantie, zijn
deze thans geëindigd. In de laatste jaren
had men waargenomen, dat de weersom
standigheden en de tweede helft van Augustus
en in September niet erg gunstig waren en
iets van een natte moesson hadden. Men
zou het daarom eens met een vervroegde
vacantie probeeren. Of de proef geslaagd is?
We meenen, dat het weer in deafgeloopen
weken nog al gunstig geweest is, al achten
we zulks louter toeval. In ons land hebben
we nu eenmaal een klimaat, dat zeer grillig
is, en steeds in staat blijkt om elke ver
wachting, zelfs op metereologische aanwij
zingen gegrond, zoo afdoend mogelijk te
beschamen.
Kuno Kracht staat altijd nog dralend naast het
letstuk eener Karyatide en slaat met verbaas-
Ien blik de pracht en weelde gade, welke zich
oor zijn oogen ontrolt.
Wat hij levenslang in de eenzame, door storm
kmgierde hallen en vertrekken van Hoogenstijn
leeft gezien, kan zoo in het geheel geen verge-
ijking doorstaan met deze schitterende pracht,
[waarvan hij wel in zijn sprookjesboeken had ge-
izen, maar waarvan zijn phantasie zich geen
Imkbeeld kon vormen. Welk een lichtgeflonker!
/elk een woud van kaarsenl Bij hem thuis brandt
oogstens het berinnetje van het donker beschil-
erd plafond, of hangt een olielampje tusschen
ware kettingen, een gloeiende spijker gelijk, op
trapportalen. Onder de visschersmeisjes was
'el jong, vurig bloed, maar zulk een bloemlezing
on bekoorlijke, voorname slanke meisjesgestalten,
lis hier, had hij te voren nooit aanschouwd, en
[e aanvallige, hartbetooverende poëzie van een
Wtoilet scheen hem een volleerd raadsel, dat zijn
[rm nuchter begrip niet vermocht op te lossen!
Anton had hem gezegd: „Nu zou ik mij willen
«oorloven aan mijntöer den graaf een goeden
■»ad te geven. Er zal vandaag zooveel nieuws
en vreemds op uwe excellentie aanstormen, dat
men het hoofd er bij zou kunnen verliezen. Zoo
iets mag niet gebeuren. Het beste zal zijn, dat
mijnheer de graaf dit eerste bal meer als een ver-
tooning langs zich laat gaan. U kiest ergens een
goede plaats.' neemt alles eerst eens nauwkeurig
op, monstert de dames en laat u over deze en
gene inlichtingen geven. Op deze groote bals is
het geen vcreischte, zich aan ieder afzonderlijk te
laten voorstellen: alleen voor kamerheeren en
adjudanten moet u een buiging maken, deze stel
len u dan aan de hofdames, de maarschalken en
den opper-ceremoniemeester voor, en zij zorgen
wel, dat mijnheer de graaf bij de hooge perso
nages wordt geïntroduceerd. Heel kalm en
gemakkelijk! Men gewent aan alles in het leven,
ook aan het gedoe in vorstelijke kasteden, en
daar uwe excellentie het klappen van de zweep
nog niet kent, zult u door toekijken veel kunnen
leeren. Als men °en vasten muur in den rug heeft,
is men altijd gedekt, en stort men zich niet in
den stroom, kan men ook niet er in verdrinken!
Een volgenden keer mengt u zich dan ook met
veel meer kalmte onder de dansers, leert dc dames
kennen en amuseert u kostelijkI"
Hij had den raad van Anton zeker zeer goed
gevonden, volgde dien tersfond op en stond aller
eerst in het trapportaal stil, om, onder een ge
waarwording van bctoovcring, rond te zien.
Langzaam trok hij dc handschoenen aan, dat
was een goede bezigheid en een geschikt voor
wendsel, om langer te vertoeven waar hij stoi\d.
Daar defileerden zc hem voorbij, lachend en
schertsend goede kennissen groetend, al dc wondcr-
schoone vrouwen en meisjes, met blanke armen
en halzen, die, met voor hem onbescheiden naakt-
Het einde der school vacantie heeft in de
overgroote meerderheid der gezinnen eene
algemeene ontspanning gebracht, niet omdat
men den kinderen eenige ontspanning mis
gunt, maar omdat ze werkelijk wel een
beetje te veel van het goede krijgen. Over
het algemeen zijn de ouders niet zoo sterk
van het nut der vacantiegeneugten over
tuigd, als de onderwijzers en onderwijze
ressen. We nemen graag aan, dat kinder-
hersentjes heel teer zijn, maar de normale
schooltijden zijn toch niet van zoo'n on
rustbarend langen duur; 'smorgens en 'smid
dags een paar uurtjes, op Woensdag en
Zaterdagmiddag heelemaal vrij; 'tlijkt ons
toch nog wel om uit te houden.
Een behoorlijke vacantie, die den kinderen
gelegenheid biedt tot eenige bijzondere ont
spanning, blijft daarom toch wel nuttig na
tuurlijk, maar men kan in dit opzicht tot
overdrijving komen. We kennen nu al een
Paaschvacantie, Pinkstervacantie, groote
zomervacantie, najaarsvacantie en Kerst-
vacantie. Als we zoo blijven doorgaan zal
er spoedig naast een zevende leerjaar nog
een achtste noodig zijn om den kinderen
het A,B, G te leeren.
Vooral in de laatste weken van de zomer
vacantie merkt men, dat deze te lang duurt;
men kan de kinderen niet meer bezighouden
en velen dezer beginnen min of meer te
vagebondeeren. Zoo'n leventje mag buiten
gewoon interessant voor hen zijn, bijzonder
verheffend werkt het niet.
Eenige beperking der vacanties, eene in
perking der groote vacantie bijzonderlijk,
lijkt ons daarom niet ongewenscht. Mochten
de onderwijzers er werkelijk vast van over
tuigd zijn dat de zwakke kinderhersentjes
niet méér verwerken kunnen, dan wat er
tegenwoordig van gevergd wordt, laten zij
dan een paar weken besteden om aan de
jeugd wat aanschouwelijk onderwijs te geven
INGEZONDEN MEDEDEEL1NG.
NUTSSPAARBANK
KANTOOR VOORSTRAAT 5 - MIDDELHARNIS
Vraagt thans ten kantore der Nutsspaarbank
inlichtingen tot verkrijging van
EEN SPAARBUSJE VOOR UWE KINDEREN.
Busjes worden gratis in bruikleen afgestaan.
Bevorder den Spaarzin Uwer kinderen door
hen de gelegenheid te geven hunne Spaar
penningen in een Spaarbusje der Nutsspaar
bank te deponeeren.
en georganiseerde ontspanning te bieden
door met de kinderen wandelingen in de
vrije natuur te maken.
In de groote pers is heel wat gesputterd
over het nieuwe bankbillet van ƒ10, dat
dezer dagen is uitgekomen. Als we de critiek
goed begrijpen, dan vindt men het billet te
„gewoon"; 'tis een eenvoudige teekening,
waarvan het meest sprekende het beeld van
eene Zeeuwsche schoone is. De critici zijn
bang, dat men zich in het buitenland zal
gaan voorstellen, dat alle Hollanders op deze
wijze of met Markerbroeken gekleed zijn.
Zóó naïef zal men, dunkt ons, in het buiten
land wel niet zijn en waarom zouden we
ze daar niet herinneren aan de karakteri-
heid, hem aanvankelijk het bloed naar de wangen
joegen.
Maar het oog gewent zich ook aan het meest
ongewone en vooral, indien het zoo bekoorlijk en
schoon is, als een jonge dame in groot toilét.
Neen, dat waren niet dc zware, donkere wollen
plooien, die thuis de majestueuze gestalte der
moeder omgolfdtn; niet de zware duffelbaai en
beverstoffen, waarin de visschersvrouwen van zijn
dorp zich kleedcn, hier zijn 't sch.tterende
lichtwolken van dons en zilverglinsterend spinrag-
weefsel, dit was bijna geen werkelijkheid, het was
een droom!
Wat glanst, fonkelt en ruischt alles van satijn,
zijde en fluweel, hoe golven de dradigc kanten,
hoe wappert tulic, gaas en tarlatan! Zilveren en
gouden strepen, metalen droppels, weefsels van
filigraan, alles blinkt en trilt, maar spat niet
uiteen I
Bloemen in alle soorten en kleuren, zacht ge
weven in golven van krip en bekoorlijk gefriseerd
kapsel, geen frissche, levende bloemen, zooals
Kuno aanvankelijk dacht, maar wonderbaar be-
dricgelijk nagebootst, met knoppen en bladeren,
zooals men ze in de lente, in evenredige schbon-
heid, nauwelijks bij elkander zietl
En wat een geflonker van edelgesteenten I Over
hals, borst en armen zijn ze gestrooid, als een
gekristalliseerde regen van vonken, schitterend in
alle kleuren van den regenboog, diademen
langs het voorhoofd, gouden armbanden om de
tengere polsen, en waar vrouwelijke oogen bij
zonder donker cn dwepend uitzien, daar glin
steren de toovcrachtig schoone schatten der zee,
dc tranen der nixen cn zeemeerminnen, door de
menschen paarlen genoemd I
stieke kleederdrachten, die er in vele plaat
sen van ons land inderdaad nog te bewon
deren zyn? 't Is een goedkoope en doeltref
fende reclame voor Vreemdelingenverkeer
en we hebben ons dan ook beslist voorge
nomen om ons aan het nieuwe billet vol
strekt niet te ergeren, zoolangwe er
nog tien gulden voor kunnen krijgen. We
weten zeker, dat er méér zijn, die er zoo
over denken.
We zien een eenvoudige teekening liever
dan al dat moderne gedoe; waarvan je niet
weet, of je het van boven naar onder of
van links naar rechts moet bezien om er
achter te komen, wat het voorstelt, 'tlste
hopen, dat onze teekenaars, schilders en
bouwers hun tegenwoordige zotheid gauw
te boven komen. Nog niet zooveel jaren ge
leden werd er steeds gepropageerd, dat de
menschheid alleen gered kan worden, als ze
licht, lucht en zon in de woningen lieten
komen. Als men thans echter den nieuw
bouw in de groote steden ziet, dan staat
men tegen hooge steenmassa's op te kijken
waarin men hier en daar een nietig raam
ontwaart, dat je als 't ware om excuus vraagt,
dat het er isjen de massiviteit van den steen
klomp heeft durven verstoren. Komt men
in de kamers, dan kan men met de hand
aan de plafonds reiken en metjvolle teugen
de opgestegen afgewerkte lucht inademen.
Toen we eens in een ander blad critiek
uitoefenden op zoo'n modernen nieuwbouw,
werden we door een directeur van Gemeente
werken op de vingers getikt met de ver
klaring, dat we over het al of niet mooie
van dien bouw niet konden oordeelen, omdat
we geen aesthética gestudeerd hadden. Dit
lot deelen we natuurlijk met vele andere
rampzaligen, zoodat we er maar in moeten
berusten, dat er millioenen besteed worden
aan de grillen en grollen van aesthética
studeerende bouwkundigen, terwijl de groote
massa van het publiek zich kan blijven
ergeren aan een bouw, dien z(j leel(jk vinden,
als ze er naar kijken en dien ze verfoeien,
als ze er in wonen moeten.
Dat de heeren buitenissige bouwsels schep
pen voor zich zelve, daar kan niemand iets
tegen hebben, als ze dan maar wat meer
normale woningtypen ontwierpen voor men
schen, die geen aethetica gestudeerd hebben
en dus nog over een natuurleken, onbedorven
smaak beschikken.
Zou het avontuur van Abd-el-Krim ten
einde loopen? De Pranschen zeggen, dat ze
een heusch offensief hebben ingezet en zon
der twijfel hebben zij resultaten bereikt. De
Spaansche en Pransche legers, die tot nu toe
naar Noord en Zuid gescheiden stonden,
hebben een vereenigd front verkregen, door
dat beide legers in het Westen zoover zijn
opgerukt, dat er eene verbinding tot stand
kwam.
De Duitsche Mannermann's, die uitgebrei
de terreinen en rijksml(jnen in het Riff be
zaten, zien blijkbaar het échec door Abd-el-
Krim naderen en hebben hunne bezittingen
aan een Engelsch-Amerikaansch consortium
verkocht, hetgeen den toestand voor de
Spanjaarden en Franschen, als ze het Riff
mochten binnenrukken, natuurlijk moeilijker
maakt. MetEngelschen en Amerikanen kun
nen ze natuurlijk niet zoo'n eenvoudig spel
spelen, als ze het met Duitschers ongetwij
feld gedaan zouden hebben.
Wel was menige blik langs den Beer van Hoo-
genstijn gegleden, menig fluisterend woord over
hem gewisseld en had menige kersroode lip zijn
naam gepreveld; ook had de jonge graaf toevallig
zijn eigen beeld in een hoogen inuurspicgel weer
kaatst gezien, met de schuchtere ongewisheid, wat
hij wel denken moest van zijn eigen persoon.
Voor het eerst heeft hij zijn rijzige figuur in
een rok gestoken met wit dasje en vest van
dezelfde kleur voor het eerst draagt hij glan
zend gelakte schoenen aan zijn groote voeten.
Op Hoogenstijn was zulk een weelde onbekend,
en daar dc kluizenaar uit het Berenhol zich zoo
ongewoon er in vindt, gevoelt hij zich beklemd
en gegeneerd.
Het getal der genoodigden is compleet, het
schijnt hoog tijd te zijn, dc zalen binnen tc gaan,
en langzaam gaat Kuno Kracht de brecde trappen
op.
Hij monstert de levensgroote schilderijen van
vorstelijke voorzaten aan de muren, zwaar ademt
hij den bedwelmenden geur in, die hem geheim
zinnig omgeeft. Zijn het de viooltjes die Wanda
onlangs in de slede bij zich had?
Hoe hebben zijn oogen freule van Spengelen-
burg gezocht, hoe popelde hem het hart, toen
hij haar, nog op het laatste oogenblik, boven aan
de trap gewaar werd. Zc keerde juist het hoofdje
om, ten einde een paar dames beneden te groeten,
die zoo juist waren aangekomen.
Haar blik treft ook hem, maar zoo vreemd,
zoo koel, alsof zc hem nooit te voren heeft gezien.
Hij brandt van verlangen, aan haar te worden
voorgesteld, opdat ze ook het woord tot hem
moge richten cn Item weder mocht toelachen, zoo
als destijds in dc Parkstraat» toen hij haar slanke
DE UERSTELARBEID IN BORCULO
Burgemeester De Muralt huldigt
de genietroepen.
BORCULO, 22 Aug. In verband met het
tegen heden aangekondigde vertrek van het
detachement geniesoldaten, dat behoorde tot
een lichting, welke voor enkele weken onder
de wapenen was en nu zal worden vervangen
door andere troepen, heeft burgemeester De
Muralt gisteravond de officieren toegespro
ken.
Spr. dankte manschappen, kader en officie
ren voor de wijze, waarop allen in de bange
uren, welke Borculo heeft doorgemaakt, heb
ben geholpen. In 't bjjzonder bracht spr.
hulde aan kapitein Daniels, die op zoo rustige
wijze zijn moeilijk werk verrichtte en aan
kapitein Gerders voor zijn wakker optreden.
Nog kon spr. mededeelen, dat het gemeen
tebestuur verguld zilveren herinnerings-
medailles zal laten maken, welke aan de
officieren zullen worden uitgereikt.
Kapitein Daniels dankte ook namens zyn
mede-officieren, voor de waardeering welke
uit de woorden van den burgemeester was
gebleken en roemde de samenwerking welke
de militairen hebben genoten.
Yan Vrijdag- op Zaterdagnacht viel er voor
den eersten keer na de ramp een flinke regen
bui, zoodat velen dweil en emmer ter hand
moesten nemen om hun woningen eenigs-
zins droog te houden.
De puinopruiming is in vollen gang, nog
eenige dagen, en dan is, wat aan de straten
ligt, verdwenen.
Gisteren was het vreemdelingenbezoek
betrekkelijk gering, waarvan de opbrengst
der collecte, 1600, het bewijs is, maar
vandaag begon het in den morgen reeds druk
te worden.
Steeds komen er noodwoningen gereed,
die dan terstond betrokken worden.
Het onderwijs zal, zoo mogeljjk, Dinsdag
weer beginnen. In de kom staan vier school
gebouwen, drie openbare en een katholieke.
De openbare school II heeft zeer veel schade,
de bovenverdieping is totaal verwoest. Hierin
was de u.J.o.-school gevestigd, die nu naar
het met 1 April verlaten oude gebouw terug
gaat. Dit heeft n.l. minder geleden. De leer
lingen van school II zullen met de onder
wijzers ondergebracht worden in school III,
het gymnastieklokaal der R. K. school en in
de Fröbelschool.
De dienst der Ned. Herv. Gemeente wordt
tijdelijk in het hotel Weggelaar gehouden.
Wij vernemen dat ds J. W. C. Ort zich
voorloopig in Apeldoorn gaat vestigen, tot
zijn verwoeste pastorie weer bewoonbaar is.
BORCULO.
Het stadje in het bloeiend zomergroen,
ligt droomend in den schoot der aarde
en denkt en werkt om enkel wel te'doen
in 't schoon bestaan van huis en gaarde.
De slanke toren steekt de gouden vaan
van tusschen 't blozend rood der lage daken
en in een tuintje kraait een dapp're haan
en vlamt een roos als fiin scharlaken.
Een blijde wagen ratelt langs de straat
wat kind'ren zingen bij een schuurtje
en de zon die haast weer onder gaat,
zet stil in elke ruit een vuurtje.
Dan, plots verduisteren al de wolken,'
een klamme stilte drukt op huis en hof,
en als 'n stoet van wilde oorlogsvolken
gestalte ophief en eenige seconden haar tegen zijn
hart vasthield.
Aan den ingang van de galerij der voorzaten
staat een Kamerheer van dienst, om de aan
komenden te verwelkomen. Deze komt ook min
zaam af op den jongen graaf en geeft zijn ge
noegen te kennen, weder een vertegenwoordiger
van het geslacht Hoogenstijn hier te mogen be
groeten.
Hij spreekt met zachte stem, zeer hoofsch en
innemend, toch ligt er iets ceremonieels in zijn
wezen en is zijn handdruk meer vormelijk dan
hartelijk.
Hij geleidt den nieuweling op het hofparket
tot aan de volgende zaal, die haar naam heeft
ontleent aan de kostbare oude gobelins, waar
mede de wanden prijken en waar de danslustige
jeugd de komst verbeidt der leden van het Hof.
Twee adjudanten in groot tenue, houden zich op
in dc nabijheid der deur, komen ijlings aanloopen
en de kamerheer stelt hun den graaf voor, met
verzoek, dezen bij de jonge dames te introdu-
ceeren.
Een paar minzame woorden der veel omhanden
hebbende heeren, die door Kuno Kracht worden
ontslagen met de eerlijke verzekering, dat hij zich
verheugt dit feest te kunnen bijwonen, cn daarop
murmelt een piepjong luitenantje achter hem
eenige onverstaanbare namen, en biedt hem dc
zilveren schaal met de danskaarten aan.
De graaf stelt zich zeiven voor, en neemt een
der elegante kartonnen, waarop onder het ge
kleurd vorstelijk wapen een aantal dansen staan
genoteerd, waarvan hij de namen ternauwernood
kent.
Wordt vervolgd
