INDE KWALITEIT
s het die ze ook repareert!
\FIE
'Insulaire Hpottaktal
Pandbrieven
Boerenleenbank
IGGELAAR Co., Roosendaal
H.W. TOLENAAR'
Dames- en Meisjeskleeding.
BUIMD-Z AAIJER
►EZEMSINGEL196 ROTTERDAM
UBELVERVAARDIGING s 8 s s
SMAAKVOLLE MEUBILEERING
[UBELEN TAPIJTEN - GORDIJNEN
-'LAAT
OELHARNIS
ruim W/2 mlllloen gulden
5 Pandbrieyen a 100^
Middelharnis-Sommelsdijk
D. JOPPE Cz. te Sommelsdijk
J. B. A. de Wolf
-f- Voor de Vrouw, -j-
WOENSDAG
10 JUNI 1925
J.JANSEN - SOMMELSDIJK
DE BERENBURCHT.
MIDDELHARNIS-SOMMELSDIJK.
aren
igaietten
- SPECIAAL ADBES VOOR -
FIJNE BONBONS
CHOCO LAAO
SUIKERWERKEN
Wijnen
Limonades
Spiritos]
[stdijk MIDDELHARNIS Telef. 58
WEST-INDISCHE CHOCOLADE-
FL1KKEN.R0LLEN.TABLETTEN
erswaren
tachten
pecerijen
SPORT-ARTIKELEN
lafelvrncfiten
Honing
KML.VENN.
wbN ING IN RICHTINGEN
STEL DAAR EN U ZIJT TEVREDEN.
RIGE ERVA-
IET ALLEEN
MAAR OOK
DNTVANGEN
STATION
te ZIERIKZEE.
lil omloop voor
Verkrijgbaar:
bij de bekende Heeren Agenten
en Correspondenten.
De bank leent gelden aan leder,
tegen 52/10 tf/0 'sj'aars. Zij neem!
gelden op tegen 4 °/0 'sjaars, ook
van niet-leden. Voorschotten kunnen
dagelijks aangevraagd worden bij een
der leden van het Bestuur.
Gelegenheid tot inbrengen
terugbetaling van gelden eiken Maan
dagavond en Vrijdagavond van 68
uur ten huize van den kassier
ROTTERDAM. NICOLAAS ZASSTRAAT I2i
WerkplaatsBalvemaanstraat 12
Dertig jaar bij de Fa. Trousselot werkzaar
geweest zijnde, beveelt zich beleefd aa
voorhetrepareeren van alleslotei
van brandkasten enklnlsdeuret
Vraagt onze middelen lei
regellngvan den bloedsomloop
Falen nooit.
Inlichtingen gratis, ook per brie'
SANTÉ - Schiekade 165a - Rotterdam
Prijs per kwartaal. f l
Losse nummersf 0,07"
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dieustauuvragen
f 1,— per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel moer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No 15
Voorstraat Middelharnis.
7E JAARGANG. - N°. 60
WEEK-REVUE.
Wanneer we onder dit hoofd wekelijks
eenige beschouwingen ten beste gaan geven
over gebeurtenissen in binnen- en buitenland,
dan is het niet om in chronologische volg
orde een droge samenvattiug te geven van
de berichten, die ge reeds gelezen hebt,
doch om nog eens na te praten over feiten,
die in de afgeloopen weekin bijzondere mate
ons aller aandacht vroegen of zulks althans
verdienden te doen;
Een paar moordzaken, helaas, verwekten
dezer dagen eene bijzondere sensatie. In
beide gevallen waren de daders nog maar
kinderen, jongens van 15 jaar. Een hunner
beraamde in koel overleg een moord op zijn
moeder, die in Haarlem leefde, gescheiden
van den vader in Amsterdam, by wien de
jongen werd groot gebracht. De knaap ging
in den trein, had dus, zoo hjj in opgewon
denheid handelde, al den tjjd om weer tot
kalmte te komen, doch belde, in Haarlem
gekomen, rustig aan de woning zijner moe
der aan, die hy met een revolverschot zwaar
verwondde, zoo gauw ze de deur vóórhaar
kind geopend had.
In Den Haag doodde een 15-jarige knaap
zijn vader met een schrobzaag, nadat deze
in dronkenschap meermalen zijn moeder
bedreigd had en ook den jongen had aan
gegrepen.
Beide feiten geven alle aanleiding om ver
zuchtingen te slaken over de misdadige
neigingen der jeugd van tegenwoordig, het
gemis aan ontzag van de kinderen voor hun
ouders en zoo meer. Denkt men echter goed
na over de verhoudingen in den fcegen-
woordigen tijd, dan kan men slechts uitroe
pen, arme kinderen. De ouders zijn niet de
slachtoffers, maar de kinderen, jammerlijke
producten als ze vaak zijn van een ellendige
opvoeding en de verfoeilijke levensopvattin
gen der ouders.
Als gevolg van een z g. „vrije"opvoeding,
die immers gemakkelijker is en van minder
zorgen gepaard gaat, geniet de jeugd tegen
woordig al zeer vroeg eene groote zelfstandig
heid, die zich uit in kleeding, omgang, ont-
spanning, uitgaan, enz. Zoons en dochteren
voelen" zich, betalen „kostgeld" en van een
ouderlyk gezag, van eerbied voor vader en
moeder is geen sprake meer. En dan de
levensopvattingen van vele ouders! In elk
huisgezin valt wel eens wat voor en helaas is
het niet zeldzaam, dat een huwely'k eene
mislukking blijkt. Maar vroeger wisten de
ouders in zulke gevallen tenminste nog het
decorum naar buiten te bewaren en terwille
van het geluk der kinderen bleven partijen,
zoolang het eenigszins kon, een ouderlyk
huis voor de kinderen bewaren. Hoe vaak
echter gaat men thans op lichtzinnige wijze
ieder zjjns weegs. Het kind of de kinderen
worden aan de eene partij toegewezen, met
het natuuriyk gevolg, dat zij de andere party
als tegenpartij gaan beschouwen. Vader of
moeder, bij wie(n) het kind wordt grootge-
INGEZONDEN MEDEDEEL1NG.
HET VOORDEELIGST ADRES
VOOR
FEUILLETON.
DOOR
NATALY VON ESCHSTRUTH.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
11)
Ook de predikant zag met warme deelneming
neer op den graaf, die nauwelijks in staat was,
zijn aandoening meester te blijven. En hoe bleek,
hoe lijdend, hoe zenuwachtig zag hij er niet uit!
Nauwelijks kon hij het knaapje vasthouden, zoo
zeer beefden zijn handen.
„Ge zijt ziek, Frederik Karei," fluisterde Meta
hem zorgelijk in het oor, toen zij zich vlijde aan
zijne borst, ,.nu eerst is het mij duidelijk hoe
slecht ge er uitziet! Hebt ge pijn, hoest
soms ook?"
Hij dwong zich tot een lach en schertste: „De
geboorte van een zoon is voor een vader altijd
zeer aangrijpend, mair ik gevoel mij naar omstan
digheden altijd redelijk wel. Een kleine verande
ring van lucht zal alles weer in orde brengen!"
„O, ga dan spoedig op reis! Ge ziet, mij en het
kind gaat het zoo voordeelig, dat ge om ons je
voornemen niet behoeft uit te stellen."
„Ik dacht eraan, overmorgen naar San Remo
te vertrekken. Zoudt ge mc niet kunnen ver
gezellen? Voel je je krachtig genoeg? Tante Aga
tha zal den kleine onderwijl wel het hof maken 1'
Ze schudde blozend van neen, „Geen kwestie
bracht, wordt geidealiseerd en als de voronge-
ïykte beschouwd. In de behoefte om liefde te
geven, hangt het dien vader of die moeder
aan, met alle genegenheid, die het maar
geven kan en komt ten slotte tot onnatuur-
lijken haat tegenover de(n) ander. Tot hoever
zoo'n haat gaan kan, toont ons het gebeurde
in Haarlem. Arm kind...
Arm kind ook, dat daar in Den Haag zyn
moeder voortdurend door een dronken vader
bedreigd en mishandeld zag, die moeder
reeds zijn bescherming tegen dronkemans-
wülekeur verleenen moest en ten slotte in
wanhoop het eerste 't beste wapen greep, dat
hem in de hand kwam, toen die „vader" ook
hem te Iyf ging.
Arme kinderen... Dat dachten we ook,
toen we de tragische en vieze byzonderheden
lazen van de drie half-bloed kinderen van
dien Hollander, daar in Indië, die in koel
beraad een paar inlandsche schurken om
kochten om hun vader te vermoorden en hen
waarschuwden zelfs, toen 'toogenblik geko
men was, dat ze het geschiktste leek om het
werk te volvoeren, afschuwelijk zoo'n mis
daad. Als men echter weet, welke toestanden
in Indiö voorkomen, hoe ook deze Hollander,
met een inlandsche vrouw getrouwd, die
vrouw en zijn kinderen mishandeld, moreel
vermoord en ze in de modder getrapt heeft;
als men weet, hoe hij bij zijn wettige vrouw
ook nog bijzitten in zyn huis liet wonen en er
mee leefde, zijn kinderen al jong het huis uit
joeg en ze in den kampong onder het in-
landsch uitvaagsel als koelies liet leven en
werken, dan moet men toch toegeven, dat
van zulke kinderen misdadigers gemaakt zyn
en de vader loon naar werken ontving.
Inderdaad, de jeugd gaat achteruit in ka
rakter, maar de oorzaak daarvan ligt, o, zoo
vaak bij de ouders, die geen opvoeders meer
zijn. De jeugd kan alleen gered worden, als
vele ouders beginnen met zich zelve te
herzien.
In het buitenland bleef de communistische
agitatie de aandacht vragen. Het gist in vele
landen en overal bespeurt men de hand van
Moskou, die de agitatie leidt. De Pransche
regeering zegt over bewijzen te beschikken,
dat Abdel Krim door Moskou gesteund en
geadviseerd wordt. Perzië heeft een beroep
op den Volkenbond gedaan in verband met de
herhaalde grensovervallen der bolsjewisten
en in China is de toestand zóó ernstig ook
al weer door communistische propaganda
dat men eene herhaling van den Bokserop
stand vreest. Amerikaansche, Japansche,
Engelsche en Pransche oorlogsschepen bren
gen troepen aan land en in Sjanghai worden
geregelde gevechten tusschen het vreemde
lingen-vrijwilligerscorps en de Chineesche
oproerlingen geleverd, 't Zyn wel duistere
en bloedige werken, die daar uit Moskou
geleid worden.
Zoo lang het bolsjewisme zich in Rusland
handhaaft, zullen geen rust en vrede op de
wereld heerschen. En 't ziet er nog lang niet
naar uit, dat het einde van de proletarische
dictatuur in Oost-Europa en een groot deel
van Azië gekomen is. Zeker niet zoolang alle
Russische niet-bolsjewisten zich niet ver
eenigen.
Doet het niet tragi-comisch aan, als men
leest, dat, terwijl een Stalin, Rykof.Zinowjef
en Trotsky nog oppermachtig in Moskou
heerschen, de politie in Parys een Russischen
van meegaan. Ge vergeet, dat ik zelf de voedster
ben van onzen lieveling. Ook kunt ge je vrijer
bev/egen, wanneer ge geen vrouw hebt, die ge
moet ontzien. Dus overmorgen! en hoe lang
denk je uit te blijven?"
„Dat is den hemel voorbehouden! Geve God,
dat ik spoedig in staat moge zijn om naar huis
terug te keeren! Ach, Meta je kunt niet ge-
looven hoe graag ik weer bij jullie zou zijn!"
Hij zag haar bij deze woorden niet aan, wee
moedig liet hij het hoofd zakken.
Hij was vertrokken. Op de tinne van den toren
stond Meta en tuurde het wegsnellend rijtuig na.
Zijn witte zakdoek wuifde nog lang haar toe,
zoolang, totdat hij achter de machtige wouden
uit het gezicht verdween.
„Voor afscheid nemen wel het rechte seizoen!"
was de weemoedige gedachte der gravin, toen zc
het kalme herfsttafereel aanschouwde, dat zich
ontrolde aan haar voeten, waarover dc koele zee
wind suisde en vliegende wolkgevaarten heen
streken. Regendroppels zegen koud en loodzwaar
neder, en Meta rilde in de koele atmosfeer.
Zij hoorde van verre de blauwe golven der
bruisende Oostzee, met hun witte pluimen haar
het welkom toeroepen; zij zag dc dorre bladeren
dwarrelen in den wind, het treurig beeld van den
zomer, die haar zijn afscheid toeriep, terwijl de
zwaluwen de zuidwaartsche richting namen, zoo
even door haren echtgenoot gevolgd.
Een te voren niet gekend weemoedig gevoel
maakte zich van haar meester; het werd haar te
moede alsof het nooit weder licht zou worden op
aarde, alsof de zon voor altijd was ondergegaan.
Met een angstige uitdrukkln op haar gelaat
generaal en een ander Russisch officier met
geweld van een duel moesten afhouden, dat
geleverd zou worden, omdat de een groot
vorst X en de ander grootvorst Y als troon
opvolger beschouwde?
Landbouw en Veeteelt.
DE JLANDBOUW-ONDERLINGB.
De maandelyksclie groei van de L.-O. en
de T.-O.
Op 1 Mei 1925 trad per Provincie het
hieronder vermelde aantal landbouwers toe;
Als lid van de Landbouw-Onderlinge:
Provincie. Aantal leden. Loon.
Groningen 10 15.290.
Friesland 14 11.526.
Drenthe 23 13 440.
Overijsel 12 8 074.
Gelderland 19 19.423.
Utrecht 5 2.782.
Noord-Holland 12 7.061.
Zuid-Holland 17 19.644.
Zeeland 11 21.669.
Noord-Brabant 6 5.489.
Totaal 129 124.398.
Per 1 Mei 1925 traden als lid der T.O.
toe 50 werkgevers, uitbetalende aan loon
ƒ65.452. Sedert 1 November 1924 vermeer
derde het aantal leden bij de;
Landbouw Onderlinge met 804.
Uitbetalende 701.698 loon.
Tuinbouw Onderlinge met 293.
Uitbetalende 403.142 loon.
HERKINGEN, 5 Juni 1925.
De Secretaris van de
P. 0. G. Overflakkee
A. W. KEIJZER.
DE TOEPASSING DER VALNEST-
CONTROLE.
In ons vorig artikeltje hebben we mede
gedeeld op welke wijze de fokkers (althans
de beste er van, want er zijn fokkers en
„fokkers"!) nagaan hetgeen hun hennen ge
durende den len leg hebben gepresteerd.
Nu zou het een dood-eenvoudige oplossing
van het fokkers vraagstuk zijn, wanneer we
maar eenvoudig de beste hennen konden
paren aan den besten haan, daarbij er dan
op rekenend, dat de nakomelingen van zulke
paringen le klasse hoenders zouden zijn.
Maar zóó eenvoudig is dat nu eenmaal niet!
We willen nog niet eens stilhouden bij 't geen
we daar zoo eenvoudig neerschrijven „de
beste haan", want die hanen-geschiedenis
vraagt weer een apart artikeltje. Het is al
moeilijk genoeg om uit te visschen welke
INGEZONDEN MEDEDEEL1NG.
NUTSSPAARBANK
KANTOOR VOORSTRAAT 5 - MIDDELHARNIS
Vraagt thans ten kantore der Nutsspaarbank
inlichtingen tot verkrijging van
EEN SPAARBUSJE VOOR UWE KINDEREN.
Busjes worden gratis in bruikleen afgestaan.
Bevorder den Spaarzin Uwer kinderen door
hen de gelegenheid te geven hunne Spaar
penningen in een Spaarbusje der Nutsspaar
bank te deponeeren.
strekte zij de armen uit in de richting waar het
rijtuig van haren echtgenoot was verdwenen.
„Frederik Karei!" klonk het met een smartelijken
kreet van haar lippen, „Frederik Karei!"
De wind overstemde haar geroep, het bont
geschakeerde herfstloover ruischte op den adem
van den killen luchtstroom die overkwam van de
zee.
Zij drukte de handen tegen haar kloppenden
boezem en schudde plotseling het hoofd. „Wat
vaart mij zoo eensklaps aan? Ik ben nog zenuw
achtig en zwak, dan tilt men alles zoo zwaar 1
Hoe dikwijls is Frederik Karei in de laatste jaren
niet op reis gegaan, en ik heb zijn afwezigheid
nauwelijks bemerkt. En nu zijn evenbeeld rust
aan mijn hart, gevoel ik mij door een hevig ver
langen naar liet weerzien overmand! Dat be
taamt eene berin niet, die haar welpen zoogt,
opdat een held ervan moge opgroeien!" En met
een glimlach om dc verbleekte lippen haastte
zich de jonge moeder naar het vertrek van haar
kind. Daar lag de kleine Kuno Kracht in zijn
wonderlijke, aloude wieg, waarin eeuwenlang de
stamhouders der Hoogenstijners hun levens
krachten wonnen. Het donkerbruin, wormstekig
oud gevaarte wiegelde plomp en zwaar op zijn
verroeste vceren.
Twee kleine, uitgesneden houten welpen rustten
op deze wieg, een groote beer stond achter hen
op zijn achtcrpooten en hield met de voorste
klauwen de groene gordijnen vast.
Bloeiend en krachtig sluimerde Kuno in dc
kussens, met opwellende moederlijke tecderheid
boog Meta over den zuigeling en staarde in zijn
nu en dan door kinderlijke droomen vertrokken
wezenstrekken.
de beste fokhen is, want een leghen en een
fokhen zijn twee verschillende dingen, welke
niet altyd in ëén dier te samen gevonden
worden. De mogelijkheid is lang niet uitge
sloten, (waarop we in deze, voor de eerst
beginnende lezers geschreven, artikeltjes niet
verder kunnen ingaan) niet in staat is hare
uitmuntende eigenschappen op hare nako
melingen over te dragen. Voorts kan de com
binatie haan en hen, van welke hoedanig
heden elk dier afzonderlijk ook moge zijn,
onbevredigende resultaten opleveren. De
waarde van een fokpaar valt dan ook alleen
na te gaan door de resultaten der nakome
lingen. Zulks geschiedt door de beste fokkers
dan ook wel degeiyk.
Onze persoonlijke fokkerservaringen heb
ben meermalen geleerd, dat de theoretisch-
beste paringen slechts middelmatige nako
melingen opleverden, terwijl de paringen
welke we ons als middelmatig hadden voor
gesteld recordlegsters gaven. Zien we zulks
ook niet bij ons menschen gebeureD? De
knappe kinderen, de genieën worden meer
malen geboren uit menschen dié niet op
vallend uitblonken, terwijl uit verstandelijk-
uitmuntende ouders de domooren kunnen
spruiten. Hier komen we op het terrein der
genetici en dat gaat voor deze artikeltjes
te hoog. We willen het hierbij laten. Het
samenstellen der fokparen en foktoomenis
een der zwaartepunten der Pluimveefokkery
Verschillende lezers zullen nu misschien wel
gevoeld hebben, dat Pluimveehouden heel
iets anders is als Pluim veefokken. Wanneer
dat begrip goed is doorgedrongen zijn we al
een stapje verder in de richting van Beter
Pluimvee. Zulks zal in't volgende artikeljte
duidelyk worden gemaakt.
„De Kleinveeteelt".
Historische Processen.
VII.
De gevangen schap en de veroordeeling
van Mad. Roland (17H3).
De geschiedenis van de Pransche revolutie,
hoe belangrijk in menig opzicht, telt voor
het meerendeel bladzijden, doordrenkt van
het bloed dergenen, die het welzijn van
Frankrijk eerlijk op het oog hadden, doch
zijn meegesleept in den storm, dien zij zelf
hadden te voorschijn geroepen. Danton,
Robespierre en tal van anderen zijn achter
eenvolgens onder de guillotine, door henzelf
voor de gehate „aristocratische" overheer-
schers bestemd, gevallen. De Girondijnen,
voorzoover zij zich door de vlucht niet aan
hun lot konden onttrekken, eveneens. Maar
in zooverre biedt hun val een schouwspel
van meer lamentabelen aard, omdat men,
de geschiedenis van de Conventie, waarin
zij, krachtens den wil des volks, de absolute
meerderheid hadden, nagaande, tot het be
sef komt dat zij, waren z(j standvastiger en
moediger geweest, dit lot niet hadden be
hoeven te ondergaan en wat nog belang
rijker is Frankrijk zeker jaren van ellende
hadden kunnen besparen 1 Het pleit al niet
voor de Girondijnen, in een tijd, dat politieke
invloed aan de vrouw geheel vreemd was,
dat een der meest karakteristieke figuren
onder hen was mevrouw Roland, de bij
zonder begaafde en karakteristieke echtge-
noote van een hunner ministers, op den
voorgrond getreden meer door de verdiensten
en de schoonheid zijner vrouw dan door
De kleine handjes pluisden onrustig in den
deken, met een plotselingen snik opende het kind
de oogjes en zag angstig in het rond. Toen legde
de moeder haar koele rustige hand op zijn hoofdje.
„Slaap, mijn klein Beertje, slaap!" glimlachte
ze. „Ben je bang, omdat vader van ons is weg
gegaan? Ge zijt daarom toch nog niet verlaten,
want trouw houdt uw moeder de wacht bij haar
kind!"
IV.
Acht dagen waren verloopen.
Een brief uit San Remo had de behouden aan
komst van den graaf gemeld.
Meta had het schrijven gelezen- en herlezen en
telkens het gevoel gehad, dat de inhoud ondui
delijk was en verward.
Een koortslijder kon alleen zoo schrijven!
Met angstige bezorgdheid gaf ze tante Agatha
den brief ter lezing. Deze tuurde cr lang over en
zag zwijgend neer op het geschrift.
Nadenkend knikte zc, en haar goedig oud ge
zicht had een vreemdsoortige uitdrukking.
„Ik geloof niet, dat hij ziek is lichamelijk
althans niet!"
„O, maar een zielelijden zou toch nog erger zijn!"
„Het is God geklaagd!"
„Wat denkt u, dat hem scheelt of liever nog
ontbreekt?" drong de gravin ongerust aan.
„Geld!" was het lakonlek antwoord der oude
vrouw.
Meta glimlachte, alsof ze van een plotselingen
angst werd bevrijd.
„Nu, zulk een gebrek is nog wel te boven te
komen."
INGEZONDEN MEDEDEEL1NG.
Vrees geen Examen
want er is een Middel dat u geheel bevrijdt
van Zenuwachtigheid, een Middel dat u Kalm
maakt en Kalm houdt, terwijl Uw Geest
Helder blijft. Mijnhardt's Zenuwtabletten
wetenschappelijk samengesteld en onschade
lijk, genezen u van uw Zenuwachtigheid.
Glazen buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
eigen zucht naar macht en grootheid.
De geschiedenis van mevrouw Roland zou
men kunnen vergelijken met die van den
portier van het Atlantic-hotel uit de met
zooveel ophef aangekondigde film: „De
laatste man", boeiend wellicht het meest
door Jannings' buitengewoon spel. Ook hij
vandaag op het toppunt van zijn macht, in
zijn jas met gouden tressen en knoopen
voor den ingang van het hotel een der
grooten; een dag daarop, als oud erkend,
verbannen naar een hoekje van datzelfde
hotel, waar hij in het jasje van een huis
knecht het nederigste werk doet. Mevr. Ro
land zelf heeft haar leven kort beschreven
in een epigram; vandaag op den troon en
morgen in de kluisters, hetgeen nu wel niet
volkomen juist is, maar toch eenigszins een
beeld geeft van het wisseleude in haar lot,
waarin intusschen haar gelijk karaktervol
optreden bijbleef. Zij was de dochter van
zeer eenvoudige ouders; haar vader was een
artistiek aangelegd graveur; haar moeder
bemoeide zich meer met het huishouden,
waartoe een talrijke kinderschaar maar al
tezeer aanleiding gaf. Ongetwijfeld was Marie
Jeanne Philipon, gelijk zij bij haar geboorte
heette, een ietwat bijzonder kind, want
zonder daartoe eenige opleiding te hebben
ontvangen, las zy' de eerste literatoren, ja
zelfs de philosophen van haar tijd en van
daarvoor. Nauwelijks dertien jaren, zag zij
de intrede van Marie Antoinette, toen nog
Oostenrijksch prinses, als aanstaand Pransch
koningin, en iets van democratische min
achting voor de buitengewone belangstelling,
die men voor deze, inderdaad mooie vrouw
maar toch vrouw gelyk zij en tal van
anderen had, ging door haar heen. In ge
matigd democratische richting is haar op
voeding gegaan, en men kan niet zeggen,
dat daarin aanvankelijk verandering werd
gebracht toen zij, in 1779. het aanzoek aan
nam van den geleerde Roland, die het huis
harer ouders bezocht en die van den aan
vang af groote belangstelling voor haar
toonde. Toen zij trouwde was Roland 46,
Manon niet ouder dan 26; een verschil, dat
in die jaren en bij een man als Roland, reeds
oud voor zyn tijd, sterker sprak dan anders
menigmaal het geval is.
Voordat de revolutie uitbrak, reisde Ro
land, die inspecteur van het fabriekswezen
was, veel, en achtereenvolgens bracht het
jonge paar maanden door te Parijs, te Amiens,
te Lyon, in Engeland, in Zwitserland In
1784 vestigde hij zich teLyonjin 1789 ont
ving Roland opdracht van de Société d'Agri-
culture om haar „cahiers" voor de toen
bijeengeroepen Staten-Generaal op te stellen;
in 1791 vaardigde Lyon hem in buitenge
wone zending naar de Assemblée Consti
tuante. die toen nog zittiög hield, af. Mad.
Roland vergezelde haar echtgenoot, en daar
trad zy voor het eerst in directe aanraking
met de grooten onder de politici van dat
oogenblik, met Brissot. den aanvoerder der
„Zoudt ge denken?"
De jonge moeder zag vroolijk in het kommervol
gelaat der spreekster, met zekeren overmoed stak
ze de armen naar 'haar tante uit.
„Ja, mijn lieve moei! Ge weet, dat ik van het
kostbare leven der groote wereld nooit heb ge
houden. Als het Frederik Karei aan de middelen
ontbreekt, zijn uitgaven te bestrijden, is hij wel
gedwongen, bij ons in deze heerlijke eenzaamheid
te blijven. Daar zullen we toch eenmaal voor ons
zeiven leven en gelukkig zijn!"
„Hebt ge eenig vermoeden, dat de zaken van
je man zeer berooid zijn?"
Meta haalde onverschillig de schouders op.
„Dat zou ik eigenlijk op mijn vijf vingers kun
nen narekenen. Na dc. ontzaglijke uitgaven, die
hij sedert jaren gehad heeft, moet wel het grootste
kapitaal als sneeuw wegsmelten voor dc zon.
Maar wat heeft dat te beteekenen bij een grond
bezit als het zijne? De goederen zijn immers zoo
rendeerend, een paar jaar solied geleefd en be
zuinigd en het tekort is spoedig te boven ge
komen!"
„De goederen zijn, jammer genoeg, geen majo
raat! Niet eens het bezit van Hoogenstijn is op
den duur voor de familie gewaarborgd."
Verbaasd zag Meta op.
„Ge vergist u, tante."
(Wordt vervolgd.)