INDE KWALITEIT s het die ze ook repareert! \FIE 'Insulaire Hpottaktal Pandbrieven Boerenleenbank IGGELAAR Co., Roosendaal H.W. TOLENAAR' Dames- en Meisjeskleeding. BUIMD-Z AAIJER ►EZEMSINGEL196 ROTTERDAM UBELVERVAARDIGING s 8 s s SMAAKVOLLE MEUBILEERING [UBELEN TAPIJTEN - GORDIJNEN -'LAAT OELHARNIS ruim W/2 mlllloen gulden 5 Pandbrieyen a 100^ Middelharnis-Sommelsdijk D. JOPPE Cz. te Sommelsdijk J. B. A. de Wolf -f- Voor de Vrouw, -j- WOENSDAG 10 JUNI 1925 J.JANSEN - SOMMELSDIJK DE BERENBURCHT. MIDDELHARNIS-SOMMELSDIJK. aren igaietten - SPECIAAL ADBES VOOR - FIJNE BONBONS CHOCO LAAO SUIKERWERKEN Wijnen Limonades Spiritos] [stdijk MIDDELHARNIS Telef. 58 WEST-INDISCHE CHOCOLADE- FL1KKEN.R0LLEN.TABLETTEN erswaren tachten pecerijen SPORT-ARTIKELEN lafelvrncfiten Honing KML.VENN. wbN ING IN RICHTINGEN STEL DAAR EN U ZIJT TEVREDEN. RIGE ERVA- IET ALLEEN MAAR OOK DNTVANGEN STATION te ZIERIKZEE. lil omloop voor Verkrijgbaar: bij de bekende Heeren Agenten en Correspondenten. De bank leent gelden aan leder, tegen 52/10 tf/0 'sj'aars. Zij neem! gelden op tegen 4 °/0 'sjaars, ook van niet-leden. Voorschotten kunnen dagelijks aangevraagd worden bij een der leden van het Bestuur. Gelegenheid tot inbrengen terugbetaling van gelden eiken Maan dagavond en Vrijdagavond van 68 uur ten huize van den kassier ROTTERDAM. NICOLAAS ZASSTRAAT I2i WerkplaatsBalvemaanstraat 12 Dertig jaar bij de Fa. Trousselot werkzaar geweest zijnde, beveelt zich beleefd aa voorhetrepareeren van alleslotei van brandkasten enklnlsdeuret Vraagt onze middelen lei regellngvan den bloedsomloop Falen nooit. Inlichtingen gratis, ook per brie' SANTÉ - Schiekade 165a - Rotterdam Prijs per kwartaal. f l Losse nummersf 0,07" Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20 Elke regel meer. f 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dieustauuvragen f 1,— per plaatsing tot een maximum van 10 regels elke regel moer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No 15 Voorstraat Middelharnis. 7E JAARGANG. - N°. 60 WEEK-REVUE. Wanneer we onder dit hoofd wekelijks eenige beschouwingen ten beste gaan geven over gebeurtenissen in binnen- en buitenland, dan is het niet om in chronologische volg orde een droge samenvattiug te geven van de berichten, die ge reeds gelezen hebt, doch om nog eens na te praten over feiten, die in de afgeloopen weekin bijzondere mate ons aller aandacht vroegen of zulks althans verdienden te doen; Een paar moordzaken, helaas, verwekten dezer dagen eene bijzondere sensatie. In beide gevallen waren de daders nog maar kinderen, jongens van 15 jaar. Een hunner beraamde in koel overleg een moord op zijn moeder, die in Haarlem leefde, gescheiden van den vader in Amsterdam, by wien de jongen werd groot gebracht. De knaap ging in den trein, had dus, zoo hjj in opgewon denheid handelde, al den tjjd om weer tot kalmte te komen, doch belde, in Haarlem gekomen, rustig aan de woning zijner moe der aan, die hy met een revolverschot zwaar verwondde, zoo gauw ze de deur vóórhaar kind geopend had. In Den Haag doodde een 15-jarige knaap zijn vader met een schrobzaag, nadat deze in dronkenschap meermalen zijn moeder bedreigd had en ook den jongen had aan gegrepen. Beide feiten geven alle aanleiding om ver zuchtingen te slaken over de misdadige neigingen der jeugd van tegenwoordig, het gemis aan ontzag van de kinderen voor hun ouders en zoo meer. Denkt men echter goed na over de verhoudingen in den fcegen- woordigen tijd, dan kan men slechts uitroe pen, arme kinderen. De ouders zijn niet de slachtoffers, maar de kinderen, jammerlijke producten als ze vaak zijn van een ellendige opvoeding en de verfoeilijke levensopvattin gen der ouders. Als gevolg van een z g. „vrije"opvoeding, die immers gemakkelijker is en van minder zorgen gepaard gaat, geniet de jeugd tegen woordig al zeer vroeg eene groote zelfstandig heid, die zich uit in kleeding, omgang, ont- spanning, uitgaan, enz. Zoons en dochteren voelen" zich, betalen „kostgeld" en van een ouderlyk gezag, van eerbied voor vader en moeder is geen sprake meer. En dan de levensopvattingen van vele ouders! In elk huisgezin valt wel eens wat voor en helaas is het niet zeldzaam, dat een huwely'k eene mislukking blijkt. Maar vroeger wisten de ouders in zulke gevallen tenminste nog het decorum naar buiten te bewaren en terwille van het geluk der kinderen bleven partijen, zoolang het eenigszins kon, een ouderlyk huis voor de kinderen bewaren. Hoe vaak echter gaat men thans op lichtzinnige wijze ieder zjjns weegs. Het kind of de kinderen worden aan de eene partij toegewezen, met het natuuriyk gevolg, dat zij de andere party als tegenpartij gaan beschouwen. Vader of moeder, bij wie(n) het kind wordt grootge- INGEZONDEN MEDEDEEL1NG. HET VOORDEELIGST ADRES VOOR FEUILLETON. DOOR NATALY VON ESCHSTRUTH. (Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.) 11) Ook de predikant zag met warme deelneming neer op den graaf, die nauwelijks in staat was, zijn aandoening meester te blijven. En hoe bleek, hoe lijdend, hoe zenuwachtig zag hij er niet uit! Nauwelijks kon hij het knaapje vasthouden, zoo zeer beefden zijn handen. „Ge zijt ziek, Frederik Karei," fluisterde Meta hem zorgelijk in het oor, toen zij zich vlijde aan zijne borst, ,.nu eerst is het mij duidelijk hoe slecht ge er uitziet! Hebt ge pijn, hoest soms ook?" Hij dwong zich tot een lach en schertste: „De geboorte van een zoon is voor een vader altijd zeer aangrijpend, mair ik gevoel mij naar omstan digheden altijd redelijk wel. Een kleine verande ring van lucht zal alles weer in orde brengen!" „O, ga dan spoedig op reis! Ge ziet, mij en het kind gaat het zoo voordeelig, dat ge om ons je voornemen niet behoeft uit te stellen." „Ik dacht eraan, overmorgen naar San Remo te vertrekken. Zoudt ge mc niet kunnen ver gezellen? Voel je je krachtig genoeg? Tante Aga tha zal den kleine onderwijl wel het hof maken 1' Ze schudde blozend van neen, „Geen kwestie bracht, wordt geidealiseerd en als de voronge- ïykte beschouwd. In de behoefte om liefde te geven, hangt het dien vader of die moeder aan, met alle genegenheid, die het maar geven kan en komt ten slotte tot onnatuur- lijken haat tegenover de(n) ander. Tot hoever zoo'n haat gaan kan, toont ons het gebeurde in Haarlem. Arm kind... Arm kind ook, dat daar in Den Haag zyn moeder voortdurend door een dronken vader bedreigd en mishandeld zag, die moeder reeds zijn bescherming tegen dronkemans- wülekeur verleenen moest en ten slotte in wanhoop het eerste 't beste wapen greep, dat hem in de hand kwam, toen die „vader" ook hem te Iyf ging. Arme kinderen... Dat dachten we ook, toen we de tragische en vieze byzonderheden lazen van de drie half-bloed kinderen van dien Hollander, daar in Indië, die in koel beraad een paar inlandsche schurken om kochten om hun vader te vermoorden en hen waarschuwden zelfs, toen 'toogenblik geko men was, dat ze het geschiktste leek om het werk te volvoeren, afschuwelijk zoo'n mis daad. Als men echter weet, welke toestanden in Indiö voorkomen, hoe ook deze Hollander, met een inlandsche vrouw getrouwd, die vrouw en zijn kinderen mishandeld, moreel vermoord en ze in de modder getrapt heeft; als men weet, hoe hij bij zijn wettige vrouw ook nog bijzitten in zyn huis liet wonen en er mee leefde, zijn kinderen al jong het huis uit joeg en ze in den kampong onder het in- landsch uitvaagsel als koelies liet leven en werken, dan moet men toch toegeven, dat van zulke kinderen misdadigers gemaakt zyn en de vader loon naar werken ontving. Inderdaad, de jeugd gaat achteruit in ka rakter, maar de oorzaak daarvan ligt, o, zoo vaak bij de ouders, die geen opvoeders meer zijn. De jeugd kan alleen gered worden, als vele ouders beginnen met zich zelve te herzien. In het buitenland bleef de communistische agitatie de aandacht vragen. Het gist in vele landen en overal bespeurt men de hand van Moskou, die de agitatie leidt. De Pransche regeering zegt over bewijzen te beschikken, dat Abdel Krim door Moskou gesteund en geadviseerd wordt. Perzië heeft een beroep op den Volkenbond gedaan in verband met de herhaalde grensovervallen der bolsjewisten en in China is de toestand zóó ernstig ook al weer door communistische propaganda dat men eene herhaling van den Bokserop stand vreest. Amerikaansche, Japansche, Engelsche en Pransche oorlogsschepen bren gen troepen aan land en in Sjanghai worden geregelde gevechten tusschen het vreemde lingen-vrijwilligerscorps en de Chineesche oproerlingen geleverd, 't Zyn wel duistere en bloedige werken, die daar uit Moskou geleid worden. Zoo lang het bolsjewisme zich in Rusland handhaaft, zullen geen rust en vrede op de wereld heerschen. En 't ziet er nog lang niet naar uit, dat het einde van de proletarische dictatuur in Oost-Europa en een groot deel van Azië gekomen is. Zeker niet zoolang alle Russische niet-bolsjewisten zich niet ver eenigen. Doet het niet tragi-comisch aan, als men leest, dat, terwijl een Stalin, Rykof.Zinowjef en Trotsky nog oppermachtig in Moskou heerschen, de politie in Parys een Russischen van meegaan. Ge vergeet, dat ik zelf de voedster ben van onzen lieveling. Ook kunt ge je vrijer bev/egen, wanneer ge geen vrouw hebt, die ge moet ontzien. Dus overmorgen! en hoe lang denk je uit te blijven?" „Dat is den hemel voorbehouden! Geve God, dat ik spoedig in staat moge zijn om naar huis terug te keeren! Ach, Meta je kunt niet ge- looven hoe graag ik weer bij jullie zou zijn!" Hij zag haar bij deze woorden niet aan, wee moedig liet hij het hoofd zakken. Hij was vertrokken. Op de tinne van den toren stond Meta en tuurde het wegsnellend rijtuig na. Zijn witte zakdoek wuifde nog lang haar toe, zoolang, totdat hij achter de machtige wouden uit het gezicht verdween. „Voor afscheid nemen wel het rechte seizoen!" was de weemoedige gedachte der gravin, toen zc het kalme herfsttafereel aanschouwde, dat zich ontrolde aan haar voeten, waarover dc koele zee wind suisde en vliegende wolkgevaarten heen streken. Regendroppels zegen koud en loodzwaar neder, en Meta rilde in de koele atmosfeer. Zij hoorde van verre de blauwe golven der bruisende Oostzee, met hun witte pluimen haar het welkom toeroepen; zij zag dc dorre bladeren dwarrelen in den wind, het treurig beeld van den zomer, die haar zijn afscheid toeriep, terwijl de zwaluwen de zuidwaartsche richting namen, zoo even door haren echtgenoot gevolgd. Een te voren niet gekend weemoedig gevoel maakte zich van haar meester; het werd haar te moede alsof het nooit weder licht zou worden op aarde, alsof de zon voor altijd was ondergegaan. Met een angstige uitdrukkln op haar gelaat generaal en een ander Russisch officier met geweld van een duel moesten afhouden, dat geleverd zou worden, omdat de een groot vorst X en de ander grootvorst Y als troon opvolger beschouwde? Landbouw en Veeteelt. DE JLANDBOUW-ONDERLINGB. De maandelyksclie groei van de L.-O. en de T.-O. Op 1 Mei 1925 trad per Provincie het hieronder vermelde aantal landbouwers toe; Als lid van de Landbouw-Onderlinge: Provincie. Aantal leden. Loon. Groningen 10 15.290. Friesland 14 11.526. Drenthe 23 13 440. Overijsel 12 8 074. Gelderland 19 19.423. Utrecht 5 2.782. Noord-Holland 12 7.061. Zuid-Holland 17 19.644. Zeeland 11 21.669. Noord-Brabant 6 5.489. Totaal 129 124.398. Per 1 Mei 1925 traden als lid der T.O. toe 50 werkgevers, uitbetalende aan loon ƒ65.452. Sedert 1 November 1924 vermeer derde het aantal leden bij de; Landbouw Onderlinge met 804. Uitbetalende 701.698 loon. Tuinbouw Onderlinge met 293. Uitbetalende 403.142 loon. HERKINGEN, 5 Juni 1925. De Secretaris van de P. 0. G. Overflakkee A. W. KEIJZER. DE TOEPASSING DER VALNEST- CONTROLE. In ons vorig artikeltje hebben we mede gedeeld op welke wijze de fokkers (althans de beste er van, want er zijn fokkers en „fokkers"!) nagaan hetgeen hun hennen ge durende den len leg hebben gepresteerd. Nu zou het een dood-eenvoudige oplossing van het fokkers vraagstuk zijn, wanneer we maar eenvoudig de beste hennen konden paren aan den besten haan, daarbij er dan op rekenend, dat de nakomelingen van zulke paringen le klasse hoenders zouden zijn. Maar zóó eenvoudig is dat nu eenmaal niet! We willen nog niet eens stilhouden bij 't geen we daar zoo eenvoudig neerschrijven „de beste haan", want die hanen-geschiedenis vraagt weer een apart artikeltje. Het is al moeilijk genoeg om uit te visschen welke INGEZONDEN MEDEDEEL1NG. NUTSSPAARBANK KANTOOR VOORSTRAAT 5 - MIDDELHARNIS Vraagt thans ten kantore der Nutsspaarbank inlichtingen tot verkrijging van EEN SPAARBUSJE VOOR UWE KINDEREN. Busjes worden gratis in bruikleen afgestaan. Bevorder den Spaarzin Uwer kinderen door hen de gelegenheid te geven hunne Spaar penningen in een Spaarbusje der Nutsspaar bank te deponeeren. strekte zij de armen uit in de richting waar het rijtuig van haren echtgenoot was verdwenen. „Frederik Karei!" klonk het met een smartelijken kreet van haar lippen, „Frederik Karei!" De wind overstemde haar geroep, het bont geschakeerde herfstloover ruischte op den adem van den killen luchtstroom die overkwam van de zee. Zij drukte de handen tegen haar kloppenden boezem en schudde plotseling het hoofd. „Wat vaart mij zoo eensklaps aan? Ik ben nog zenuw achtig en zwak, dan tilt men alles zoo zwaar 1 Hoe dikwijls is Frederik Karei in de laatste jaren niet op reis gegaan, en ik heb zijn afwezigheid nauwelijks bemerkt. En nu zijn evenbeeld rust aan mijn hart, gevoel ik mij door een hevig ver langen naar liet weerzien overmand! Dat be taamt eene berin niet, die haar welpen zoogt, opdat een held ervan moge opgroeien!" En met een glimlach om dc verbleekte lippen haastte zich de jonge moeder naar het vertrek van haar kind. Daar lag de kleine Kuno Kracht in zijn wonderlijke, aloude wieg, waarin eeuwenlang de stamhouders der Hoogenstijners hun levens krachten wonnen. Het donkerbruin, wormstekig oud gevaarte wiegelde plomp en zwaar op zijn verroeste vceren. Twee kleine, uitgesneden houten welpen rustten op deze wieg, een groote beer stond achter hen op zijn achtcrpooten en hield met de voorste klauwen de groene gordijnen vast. Bloeiend en krachtig sluimerde Kuno in dc kussens, met opwellende moederlijke tecderheid boog Meta over den zuigeling en staarde in zijn nu en dan door kinderlijke droomen vertrokken wezenstrekken. de beste fokhen is, want een leghen en een fokhen zijn twee verschillende dingen, welke niet altyd in ëén dier te samen gevonden worden. De mogelijkheid is lang niet uitge sloten, (waarop we in deze, voor de eerst beginnende lezers geschreven, artikeltjes niet verder kunnen ingaan) niet in staat is hare uitmuntende eigenschappen op hare nako melingen over te dragen. Voorts kan de com binatie haan en hen, van welke hoedanig heden elk dier afzonderlijk ook moge zijn, onbevredigende resultaten opleveren. De waarde van een fokpaar valt dan ook alleen na te gaan door de resultaten der nakome lingen. Zulks geschiedt door de beste fokkers dan ook wel degeiyk. Onze persoonlijke fokkerservaringen heb ben meermalen geleerd, dat de theoretisch- beste paringen slechts middelmatige nako melingen opleverden, terwijl de paringen welke we ons als middelmatig hadden voor gesteld recordlegsters gaven. Zien we zulks ook niet bij ons menschen gebeureD? De knappe kinderen, de genieën worden meer malen geboren uit menschen dié niet op vallend uitblonken, terwijl uit verstandelijk- uitmuntende ouders de domooren kunnen spruiten. Hier komen we op het terrein der genetici en dat gaat voor deze artikeltjes te hoog. We willen het hierbij laten. Het samenstellen der fokparen en foktoomenis een der zwaartepunten der Pluimveefokkery Verschillende lezers zullen nu misschien wel gevoeld hebben, dat Pluimveehouden heel iets anders is als Pluim veefokken. Wanneer dat begrip goed is doorgedrongen zijn we al een stapje verder in de richting van Beter Pluimvee. Zulks zal in't volgende artikeljte duidelyk worden gemaakt. „De Kleinveeteelt". Historische Processen. VII. De gevangen schap en de veroordeeling van Mad. Roland (17H3). De geschiedenis van de Pransche revolutie, hoe belangrijk in menig opzicht, telt voor het meerendeel bladzijden, doordrenkt van het bloed dergenen, die het welzijn van Frankrijk eerlijk op het oog hadden, doch zijn meegesleept in den storm, dien zij zelf hadden te voorschijn geroepen. Danton, Robespierre en tal van anderen zijn achter eenvolgens onder de guillotine, door henzelf voor de gehate „aristocratische" overheer- schers bestemd, gevallen. De Girondijnen, voorzoover zij zich door de vlucht niet aan hun lot konden onttrekken, eveneens. Maar in zooverre biedt hun val een schouwspel van meer lamentabelen aard, omdat men, de geschiedenis van de Conventie, waarin zij, krachtens den wil des volks, de absolute meerderheid hadden, nagaande, tot het be sef komt dat zij, waren z(j standvastiger en moediger geweest, dit lot niet hadden be hoeven te ondergaan en wat nog belang rijker is Frankrijk zeker jaren van ellende hadden kunnen besparen 1 Het pleit al niet voor de Girondijnen, in een tijd, dat politieke invloed aan de vrouw geheel vreemd was, dat een der meest karakteristieke figuren onder hen was mevrouw Roland, de bij zonder begaafde en karakteristieke echtge- noote van een hunner ministers, op den voorgrond getreden meer door de verdiensten en de schoonheid zijner vrouw dan door De kleine handjes pluisden onrustig in den deken, met een plotselingen snik opende het kind de oogjes en zag angstig in het rond. Toen legde de moeder haar koele rustige hand op zijn hoofdje. „Slaap, mijn klein Beertje, slaap!" glimlachte ze. „Ben je bang, omdat vader van ons is weg gegaan? Ge zijt daarom toch nog niet verlaten, want trouw houdt uw moeder de wacht bij haar kind!" IV. Acht dagen waren verloopen. Een brief uit San Remo had de behouden aan komst van den graaf gemeld. Meta had het schrijven gelezen- en herlezen en telkens het gevoel gehad, dat de inhoud ondui delijk was en verward. Een koortslijder kon alleen zoo schrijven! Met angstige bezorgdheid gaf ze tante Agatha den brief ter lezing. Deze tuurde cr lang over en zag zwijgend neer op het geschrift. Nadenkend knikte zc, en haar goedig oud ge zicht had een vreemdsoortige uitdrukking. „Ik geloof niet, dat hij ziek is lichamelijk althans niet!" „O, maar een zielelijden zou toch nog erger zijn!" „Het is God geklaagd!" „Wat denkt u, dat hem scheelt of liever nog ontbreekt?" drong de gravin ongerust aan. „Geld!" was het lakonlek antwoord der oude vrouw. Meta glimlachte, alsof ze van een plotselingen angst werd bevrijd. „Nu, zulk een gebrek is nog wel te boven te komen." INGEZONDEN MEDEDEEL1NG. Vrees geen Examen want er is een Middel dat u geheel bevrijdt van Zenuwachtigheid, een Middel dat u Kalm maakt en Kalm houdt, terwijl Uw Geest Helder blijft. Mijnhardt's Zenuwtabletten wetenschappelijk samengesteld en onschade lijk, genezen u van uw Zenuwachtigheid. Glazen buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten. eigen zucht naar macht en grootheid. De geschiedenis van mevrouw Roland zou men kunnen vergelijken met die van den portier van het Atlantic-hotel uit de met zooveel ophef aangekondigde film: „De laatste man", boeiend wellicht het meest door Jannings' buitengewoon spel. Ook hij vandaag op het toppunt van zijn macht, in zijn jas met gouden tressen en knoopen voor den ingang van het hotel een der grooten; een dag daarop, als oud erkend, verbannen naar een hoekje van datzelfde hotel, waar hij in het jasje van een huis knecht het nederigste werk doet. Mevr. Ro land zelf heeft haar leven kort beschreven in een epigram; vandaag op den troon en morgen in de kluisters, hetgeen nu wel niet volkomen juist is, maar toch eenigszins een beeld geeft van het wisseleude in haar lot, waarin intusschen haar gelijk karaktervol optreden bijbleef. Zij was de dochter van zeer eenvoudige ouders; haar vader was een artistiek aangelegd graveur; haar moeder bemoeide zich meer met het huishouden, waartoe een talrijke kinderschaar maar al tezeer aanleiding gaf. Ongetwijfeld was Marie Jeanne Philipon, gelijk zij bij haar geboorte heette, een ietwat bijzonder kind, want zonder daartoe eenige opleiding te hebben ontvangen, las zy' de eerste literatoren, ja zelfs de philosophen van haar tijd en van daarvoor. Nauwelijks dertien jaren, zag zij de intrede van Marie Antoinette, toen nog Oostenrijksch prinses, als aanstaand Pransch koningin, en iets van democratische min achting voor de buitengewone belangstelling, die men voor deze, inderdaad mooie vrouw maar toch vrouw gelyk zij en tal van anderen had, ging door haar heen. In ge matigd democratische richting is haar op voeding gegaan, en men kan niet zeggen, dat daarin aanvankelijk verandering werd gebracht toen zij, in 1779. het aanzoek aan nam van den geleerde Roland, die het huis harer ouders bezocht en die van den aan vang af groote belangstelling voor haar toonde. Toen zij trouwde was Roland 46, Manon niet ouder dan 26; een verschil, dat in die jaren en bij een man als Roland, reeds oud voor zyn tijd, sterker sprak dan anders menigmaal het geval is. Voordat de revolutie uitbrak, reisde Ro land, die inspecteur van het fabriekswezen was, veel, en achtereenvolgens bracht het jonge paar maanden door te Parijs, te Amiens, te Lyon, in Engeland, in Zwitserland In 1784 vestigde hij zich teLyonjin 1789 ont ving Roland opdracht van de Société d'Agri- culture om haar „cahiers" voor de toen bijeengeroepen Staten-Generaal op te stellen; in 1791 vaardigde Lyon hem in buitenge wone zending naar de Assemblée Consti tuante. die toen nog zittiög hield, af. Mad. Roland vergezelde haar echtgenoot, en daar trad zy voor het eerst in directe aanraking met de grooten onder de politici van dat oogenblik, met Brissot. den aanvoerder der „Zoudt ge denken?" De jonge moeder zag vroolijk in het kommervol gelaat der spreekster, met zekeren overmoed stak ze de armen naar 'haar tante uit. „Ja, mijn lieve moei! Ge weet, dat ik van het kostbare leven der groote wereld nooit heb ge houden. Als het Frederik Karei aan de middelen ontbreekt, zijn uitgaven te bestrijden, is hij wel gedwongen, bij ons in deze heerlijke eenzaamheid te blijven. Daar zullen we toch eenmaal voor ons zeiven leven en gelukkig zijn!" „Hebt ge eenig vermoeden, dat de zaken van je man zeer berooid zijn?" Meta haalde onverschillig de schouders op. „Dat zou ik eigenlijk op mijn vijf vingers kun nen narekenen. Na dc. ontzaglijke uitgaven, die hij sedert jaren gehad heeft, moet wel het grootste kapitaal als sneeuw wegsmelten voor dc zon. Maar wat heeft dat te beteekenen bij een grond bezit als het zijne? De goederen zijn immers zoo rendeerend, een paar jaar solied geleefd en be zuinigd en het tekort is spoedig te boven ge komen!" „De goederen zijn, jammer genoeg, geen majo raat! Niet eens het bezit van Hoogenstijn is op den duur voor de familie gewaarborgd." Verbaasd zag Meta op. „Ge vergist u, tante." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1925 | | pagina 1