BELASTING.
>or de Vrouw. -|-
jSchiekade 165a - Rotterdam.
EiflPT. fSaaskade 158, R'dam
Middelharnis.
een vakkundig Bakkersknecht
J. RUTJES
Goadschesingel 200 - ROTTERDAM.
Wide
Il hmd door de zon
PURQL 1
Dr. LEHMAN SON, Tandarts
WOENSDAG
27 MEI 1925
ftmÈËÊMÊÊHÈÊÊ&mSÊeM. mmmmmm
HIDDELHAKHIS-SOIHELSDUL
KANTOOR VOORSTRAAT 5 - MIDDELHARNIS
Ingezonden Stukken.
DE BERENBURCHT.
(en voor den dag ge-
broek moesten ze
It passeeren... de
|B\J A. werd op het
waar de rug van
inste afdruk gevon-
1 men maar denken
i ook voor de recht
rden
|iangemoedigd door
zet haar opzoe-
[enenwerper.
t A. Lantema,
den toen maligen
fcm, den heer De
Ing van de publieke
steen wierp, waar-
bloedende hoofd-
3 dooreen gelukkig
lacht (was niet de
Iter het slachtoffer?
Insdagmiddag een-
Terwljl onze party-
r, met zijn vrouw
■voor de ruiten van
liet gezicht van den
ftiyk daarop vloog
e worpen steen door
ande schuifdeuren.
I in de glazen deur
Jier staande boeken-
■rven overal in het
Togen Een tweede
[fel en kwam onder
ben den man echter
|ijn. Want hy nam
vuilnisbak op en
de ruit, zoodat alle
kamer verspreidde
pe fiets on nam de
hem échter in ver-
Itema, die een huis
daarvoor geen erf-
Ihuis moet en niet
|r huis krygt.
HEISTELLING.
Hedenmorgen
I Ruyterweg een on-
■ezien de omstandig-
goed is afgeloopen.
i den Haarlemmer-
Eén van de tuien
|n rijweg gespannen,
loekfabriek uit Koog
Inelle vaart met het
Juw op. Het gevolg
den kant van de
|htauto trof.
edrukt en versplin-
een wonde aan het
gezicht. Vermoedelijk heeft hij het neusbeen
gebroken.
Een jongen, die zich achter in den wagen
bevond, kwam met den schrik vrij. De ge
wonde is voorloopig naar het Wilhelmina Gast
huis overgebracht.
Hetzelfde heiwerk is eenigen tijd later oor
zaak geweest van een tweede ongeval. Een
dokter uit Heemstede, die per auto door Slo-
terdijk reed, meest eensklaps uitwijken voor
een paard, dat heipalen uit het water naar
bovengenoemd bouwwerk aan den Adm. de
Ruyterweg sleepte. De auto reed tegen een
boom, met het gevolg dat de glasruit versplin
terd werd. De echtgenoote van den dokter
werd door de scherven vrij ernstig aan het ge
laat getroffen. Het paard kreeg kwestsuren en
moest buiten dienst worden gesteld.
De auto is, wat het voorgedeelte betreft,
beschadigd.
BRAND TE AMSTELVEEN.
Een driejarig knaapje in den rook gestikt.
AMSTELVEEN, 19 Mei. Omstreeks twee
uur hedennacht passeerden twee Surveilleer
rende agenten den Amstelveenscheweg bij
het Patrimonium-gebouw. Door het springen
van een ruit bemarkten zij, dat er brand was
in de woning van De Jong aldaar. Een der
politiemannen ging per rijwiel de brandweer
waarschuwen. Zijn collega ging het huis
binnen.
Hij vond daar alles in rep en roer. De be
woners waren bezig hun huisraad bijeen te
vergaren. Toen het gezin naar buiten was ge
gaan, bleek, dat er nog een kind vermist werd.
De agent ging daarop nogmaals naar boven
en bracht een 3-jarig kind van De J., dat helaas
door den rook gestikt was naar beneden.
Terstond daarop arriveerde de eerste brand
spuit. Daar de waterstand laag was, kon de
spuit geen water geven en raakte zij door de
modder defect.
De vlammen sloegen inmiddels hoog op.
Spoedig arriveerde nu een tweede spuit, welke
terstond in werking gesteld kon worden. Wel
dra werd de vlammenzee kleiner. Aan het huis
was echter niets meer te redden. Het is tot
den grond toe afgebrand. Het werd bewoond
door twee gezinnen met te zamen zeven kinde
ren.
Het huisje was slechts laag verzekerd.
DE BRANDEN IN DE VENEN.
EMMEN, 19 Mei. In het veen woeden de
branden steeds voort. In het Emmererfschei-
derveen is een machineloods afgebrand, toe-
behoorende aan den heer Van der Leest. Ook
de woning van den heer Scheper werd een
prooi der vlammen.
Op last van den burgemeester is overal de
witte vlag geheschen, ten teeken, dat geen
koffievuurtjes mogen worden aangestoken.
Twee spuiten uit Veendam en Ter Apel zijn
nog gearriveerd ,om hulp te verleenen bij het
blusschen.
onze middelen ter
f van den bloedsomloop.
Falen nooit.
len gratis, ook per brief.
■orheen Dr. DE WILDE)
Te raadplegen
[dag (beh. Zaterdag) 8-10 en 12-3
[kuurMaandag en Donderdag 7-8
Overflakkee
Biedt zich aan
v. g. g. v. Zelfstandig werken
Brieven onder H.S. aan het Bureau
van dit blad.
SPECIAAL ADRES VOOR
Solide Houtwaren
als Trapleeren, Keukentafels. Strijk
planken, Vuilnisbakken. Droogrekken,
Spanramen, Kuipen, Raamhorren, enz.
Schuin tegenover de Jonker Fransstraat.
schrijnen,smetten,stukloopen
der huid. Inseclenbefen. Gebruik 89
verKruqb bij Apolb en Droaislen
KUNSTTANDEN
Nieuwste methodes
Pijnlooze behandeling
Oppert 156 - ROTTERDAM
Persoonlijke behandeling van al Uwe
Belastingzaken voor Inspecteur en of Raad
v. Beroep door Oud-Ambt. der Directe Be
lastingen. Advies ƒ1.— Bureau voor Be
lastingzaken en Accountancy, Gelder-
schestraat I Ob, Plan C,achter Beursstation
Rotterdam. Geopend 9—12,16.
Oe Centrale Proeftuin
voor
Goeree en Overflakkee
Ie Middelharnis (Langeweg)
ia op eiken werkdag voor belangstel
lenden GRATIS TOEGANKELIJK.
Deageweoscht geeft de tuinman alle
inlichtingen, die mochten worden ver
langd.
Prijs per kwartaal. f l
Losse nummersf 0,07'
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meerf 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstuanbiedingen en Wienstaauvrttgen
f 1,— per plaatsing tot een maximum
van 10 rogels elke regel meer 15 cent.
EMNDEN
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No 15
-Voorstraat Middelharnis.
7 JAARGANG. - N°. 57
Bescherming.
Wat is bescherming?
In het algemeen zal men geneigd z(jn te
vragen, wat er tégen bescherming kan wor
den aaugevoerd Ieder mensch wil beschermd
zyn, vermeent recht te hebben op bescher
ming, en van deze gemeenschappelijke rechts
overtuiging zijn de resultaten rijkelijk voor
handen in de wetgevingen van alle landen
De wetten bevatten bepalingen, die gericht
zijn op de bescherming van personen, eigen
dommen en bevoegdheden van allerlei aard,
tegen aanranding.
Ten aanzien van de bescherming tegen
aanranding zijn de hierboven aangehaalde
opmerkingen juist. Tegenover de bescherm
den staan hier geen benadeelden, en de be
schermden zijn hier niet begunstigden, want
alle personen worden door de wetten be
schermd.
Bij bescherming door Invoerrechten staat
het evenwel anders. Van deze bescherming
is het gevolg, dat goederen duurder worden.
Wie koopt en voor hetzelfde goed meer moet
betalen, is benadeeld. Benadeeld zijn hier
alle verbruikers. Zij vinden tegenover zich
geplaatst slechts degenen, die tengevolge
van de invoerrechten meer ontvangen. Het
voordeel, dat <feze genieten, stempelt hen
tot begunstigden, want dit voordeel kan uit
sluitend ten goede komen aan diegenen,
wier bedrijf toevallig behoort tot slechts
enkele takken van nijverheid, en nimmer aan
de belanghebbenden bij de nij verheid in haar
geheel, aangezien de invoerrechten alleen
zoodanige in het land voortgebrachte arti
kelen kunnen duurder maken, die ook voor
aanvoer uit het buitenland in aanmerking
komen, en niet die goederen, welke een land
noodwendig moet uitvoeren, omdat het er
te veel van heeft.
En juist tot deze laatste behooren de voort
brengselen van de voornaamste takken van
onze nijverheid. "Want, hoewel dichtbevolkt,
heeft ons land met zijn beperkte oppervlakte
een te gering aantal inwoners om aan onze
groote .industrieën, onze veeteelt, zuivelbe
reiding en tuinbouw een voldoend debiet te
verzekeren.
Duurte kan nooit een algemeen belang
zyn. Goedkoope levensmiddelen, materialen
en werktuigen zijn byv.de eerste voorwaar
den voor den bloei onzer exportindustrieën.
Uit het bovenstaande blijkt, dat het woord
„bescherming", in verband gebracht met
Invoerrechten, gemakkelijk kan worden mis
verstaan. De vraag is -daarom wel eensjge-
steld of het niet in het belang der duidelijk-
heidzouzyn, „bescherming"— of „protectie"
zooals veelal wordt gezegd te vervangen
door „begunstiging" of „bevoorrechting" en
zelfs door „benadeeling".
Van protectionistische zyde beveelt men
bescherming aan als middel tot uitbreiding
der werkgelegenheid, zeggende: „duurder
levensonderhoud schaadt niet, als de arbeider
maar een goed loon verdient". En inderdaad
kan de kunstmatige werkverschaffing als
gevolg van bescherming in bepaalde takken
van bedrijf, aan zekere personen ten goede
komen. Doch hierdoor zou slechts een op
schuiving kunnen worden teweeggebracht,
en zou een ander geval ontstaan van be
gunstiging van den een ten koste van den
ander. De verdeeling van den arbeid is zoo
danig, en de verschillende takken van bedryf
grijpen zoo zeer in elkaar, dat grenzen niet
zijn te trokken Hoogere loonen, en bijgevolg
duurdere grondstoften en hulpmiddelen dei-
productie, verplaatsen slechts het nadeel.
Wat voor den een is voortbrengsel, is voor
den ander materiaal of gereedschap. Men
denke slechts aan de reeks: boer (graan),
molenaar (meel), bakker (brood), een voor
beeld, zooals er op ieder gebied kunnen
worden aangehaald. Men kan zich deze op
schuiving denken, zoolang zij binnen de
landsgrenzen blijft, doch bij de uitvoerin-
dustrie, als het er op aankomt in den vreemde
te concurreeren, loopt zy vast. Dan zou de
werkloosheid zijn verplaatst naar de export-
bedryven.
En tegelijk met den uitvoer zou ook de
invoer verminderen, en derhalve haudel en
verkeer. Want handel is ruil van goederen.
Mocht men hiertegen willen opmerken„ruil
van goederen tegen geld", dan is daar niets
tegen^mits men erkent, dat de bestemming
van het ontvangen geld is, daarvoor opnieuw
te koopen, en dat het geld derhalve slechts is
een hulpmiddel, al moge dan ook de betaling
niet geschieden in geld in natura, doch de
verrekening plaats vinden in het wissel-
verkeer. Dit neemt dan niet weg, dat behou
dens de verzendingen van goud, welke be
trekkelijk van geringe beteekenis zijn, de
invoer met den uitvoer (inclusief beleggingen,
vracht en andere praestatiën) wordt betaald.
Belemmert men den invoer, dan belemmert
men ook den uitvoer, en dat is het, wat de
protectionisten, die den nationalen arbeid
door invoerrechten meenen te kunnen bevor
deren, vergeten.
Aangenomen dat invoer met uitvoer wordt
betaald, zal het land, dat goederen uitvoert
die het met de minste moeite en kosten
voortbrengt, daartegenover het meest kunnen
invoeren, hetgeen welvaart beteekent,
De theorie van de handelsbalans, volgens
welke edele metalen den rijkdom van een
land.vormen, en derhalve invoer van goede
ren zooveel mogelijk moet worden verhin
derd, is reeds lang verouderd. Deze theorie,
bekend als het „Mercantilisme," dateert uit
de laatste helft van de 17e eeuw, toen de
fransche Ministef Colbert haar toepaste om
den invoer in Frankrijk tegen te gaan. Colbert
was hierdoor de grondlegger van het Protec
tionisme, waarmede hy beoogde de Fransche
nijverheid en scheepvaart te beschermen
tegen Engeland en Holland. Deze heidelanden
lieten zich niet onbetuigd jn het toepassen
van tegenmaatregelen.
Al ontmoette het Mercantilisme bestrijding
bij bekende economen van de 17.e en 18e
eeuw, zoowel in Frankrijk als in Engeland, en
vond in de Vereenigde Nederlanden het be
ginsel van den vrijen handel tot op zekere
hoogte een verdediger in Hugo de Groot, de
machthebbenden in de bandeldrijvendelan-
den bleven elkander bekampen in een strijd
op leven en dood, waarop het Continentale
stelsel de kroon zette.
Toen in de 19e eeuw, na den val van Napo
leon, Europa uitgeput was ineen gezonken,
vertoonde Noord Nederland de neiging zijn
handelsverkeer vry te maken, waarin het
echter werd belemmerd door de Zuidelijke
provinciën, die vasthielden aan de bescher
ming harer industrie. Eerst na de afscheiding
van België, werd in 1845 de eerste stap gezet
in de nieuwe richting. In 1849 viel hier in
navolging van Engeland, de principieelebe
slissing in de Staten-Generaal. De Regeering
was van meening, dat de tyd gekomen was,
en zeide vermanend: „De natie, welke hetzij
uit zorgloosheid, lietzjj uit gehechtheid aan
het bestaande, by den algemeenen geest van
werkzaamheid en hervormingen mocht ach
ter bly ven, zou het zich te laat beklagen." In
1862 volgde de groote verlaging der invoer
rechten, neergelegd in het thans nogvigee-
rende tarief, bij de wet van 1877 hier en daar
nog aangevuld. Het voorstel der Regeering
ging de overgroote meerderheid der beide
Kamers nog niet ver genoeg.
Na de inzinking en de verarming in het
laatst van de 18e en de eerste helft der 19o
eeuw, is het ons land, sedert de verandering
van koers in onze handelspolitiek, vóór den
wind gegaan. Pogingen om het Tarief te
verhoogen leden dan ook schipbreuk op den
onwil der Kiezers in 1905 (ontwerp-Harte) en
in 1913 (ontwerp-Kolkman).
In 1924 heeft Minister Colijn met zyn ont
werp tot tariefsverhooging het oordeel dei-
kiezers niet afgewacht. De Wet is aange
nomen, doch nog niet ingevoerd.
Of de bedoeling van de Regeering al of
niet protectionistisch is, maakt practisch
geen verschil. Immers iedere tariefverhoo-
ging doet de pryzen stijgen, en iedere ver
hooging van het tarief voorgoederen, welke
ook in het land worden gemaakt, werkt be
schermend.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NG.
NUTSSPAARBANK
Vraagt thans ten kantore der Nutsspaarbank
inlichtingen tot verkrijging van
EEN SPAARBUSJE VOOR UWE KINDEREN.
Busjes worden gratis in bruikleen afgestaan
Bevorder den Spaarzin Uwer kinderen door
hen de gelegenheid te geven hunne Spaar
penningen in een Spaarbusje der Nutsspaar
bank te deponeeren.
FEUILLETON.
DOOR
NATALY VON ESCHSTRUTH.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE.)
8)
Een zoon! ach, zoo ze een zoon had! Als ze
terugdenkt aan de eerste, tooverachtige weken
op Hoogenstijn, met welk een trotsche geluk
zaligheid had ze niet opgezien naar de beelte
nissen der voorouders aan den muur en hun toe
gefluisterd: „Een zoon wil ik u eenmaal schenken,
een jongen Beer, zonder vrees en blaam, een
beschermer der zwakken, een redder in den nood,
een edelman in daad en woord, zooals gij allen
dit zijt geweest!"
Hoe gloeide destijds haar hart in trotsche geest
drift, hoe droomde zij wakend haren heerlijken,
gulden droom! Wee haar! Een droombeeld was
het en is het gebleven!
Geen kind ter opvrooiijking in het huis!
Slechts een grauw spooksel waart er rond, dat
met goudstukken rammelt en klapperend de
kaarten schudt!
Aanvankelijk heeft Meta, bittere tranen stor
tend, met gevouwen handen zich ertegen verzet;
toen zijn die handen moede en slap geworden, is
haar hart saamgeknepen, heeft het geen ijdele
verwachtigen meer gekoesterd, niet meer in vreeze
gebeefd, toen ze zag, dat het fortuin, het groote
machtige fortuin van den graaf van Hoogenstijn,
Verwacht wordt nu, dat per jaar aan be
lasting op de ingevoerde goederen 20miili-
oen meer zal worden opgebracht. De Minister
erkende, dat zijn raming aan den lagen kant
was, en daarin was nog niet begrepen de
stijging tengevolge van het zonderlinge,
zuiver protectionistische art. 43. Veel meer
zullen de verbruikers bovendien moeten op
brengen ten behoeve van de beschermde be-
drijven. Hoeveel is niet in cijfers te brengen.
Doch niet die verhoogde belastingopbrengst
is het, die de mannen van zaken, de leidende
personen in handel, nijverheid, landbouw en
scheepvaart in zoo hooge mate verontrust,
en onder hen ook velen, die zelf door de
protectie onmiddellijk voordeel genieten,
doch die, denkende aan de toekomst, verder
zien dan hun naastbijliggende, directe belang.
En ook het grootste deel van de vertegen
woordigers der arbeiders slaat met wantrou
wen de tariefsverhooging gade.
Zij allen zien daarin de eerste schrede,
gezet sedert 1845, dus gedurende 80 jaar,
waardoor van het goede pad wordt afge
weken. Zij allen achten dit een roekelooze
daad, waarvan de gevolgen niet zyn te over
zien.
Want bescherming grijpt om zich heen.
Steeds meer bedrijven zullen er om vragen,
en op den duur kan aan den een niet worden
geweigerd, wat aan den ander is toegestaan.
wegsmolt als sneeuw voor de zon!
Voor wien moest het bewaard blijven?
Zij zelf heeft geen behoefte aan weelde, zij zal
het uur zegenen, dat de gouden brug, die haren
echtgenoot naar de valsche, trouwelooze wereld
geleidde, in elkaar zakt.
Dan moet hij bij haar blijven, dan zal zich
niets meer tusschen hen plaatsen, dan zal ze mis
schien nog eens in een stil verwijderd hoekje der
aarde gelukkig met hem zijn.
Gelukkig?!
Zij snikt overluid.
Waarom dus sparen? Er is immers geen
kind in huis!
III.
De tijd vervolgde zijn loop, voor Meta kruipend,
met looden vleugels, voor haren echtgenoot in
dwarrelden sfingerdans.
Daar het de gravin innig griefde, onder der
gelijke geheel veranderde toestanden op Hoogen
stijn te vertoeven, had ze eigenlijk ervan willen
afzien, in dit jaar voor een kortstondig zomer
verblijf er heen te reizen.
Plotseling echter deed zich een gebeurtenis
die het verbleekt gelaat der moede joKge vrouw
deed stralen met helderen zonnegloed.
Aanvankelijk waagde zc 't nauwelijks te ge-
looven aan haar laat. opdagend geluk, haar hart
beefde in hangen twijfel, haar ziel juichte in hope,
en op haar wangen biociden de rozen weder, haar
tippen glimlachten, als in een zaligen droom.
Frederik Karei sloeg verrast en verheugd de
zichtbare verandering gade zijner anders zoo be-
Buiten verdut woordelijkheid der Redactie. Stukken
die volgens het oordeel der Redactie niet aan den
eisch van uiterste beknoptheid voldoen, worden
terzijde gelegd.Kopie wordt niet teruggezonden
Geachte Redactie.
Zou U zoo vriendelyk willen zijn, onder
staande als ingezonden in Uw blad te willen
opnemen? Bij voorbaat daarvoor onzen dank.
In Uw blad van 9 dezer komt onder de
plaatselijke berichten van Oude Tonge een
berichtje voor, dat Ds. Beekenkamp door de
Afd. Oude Tonge van „Volksonderwys" is
uitgenoodigd, om in een openbare vergade
ring van gedachten te willen wisselen met
een voorstander der Openbare School.
Wij mochten van Ds Beekenkamp het
volgende ontvangen:
Aan het Bestuur
der Afdeeling Oude Tonge van
Volksonderwijs.
Geachte Heeren,
In antwoord op uw schrijven gedateerd
6 Mei '25 van uwen Voorzitter, heb ik de
eer het volgende onder uwe aandacht te
brengen.
1. dat ik buitengewoon erkentelijk ben
voor de eer mij bewezen door uw uitnoodi-
ging om met mij te willen debatteeren in
't openbaar, aangezien ik geen specialiteit
ben op onderwijsgebied.
2. dat ik echter geen gebruik zal maken
van de mij geboden gelegenheid om te Oude
Tonge de degens te kruisen.
3. dat ik, naar ik meen, heel duidelijk
heb uiteengezet, wat mijn meening is over
den gevoerden schoolstrijd en het bereikte
resultaat, alsook over de gedragslijn door
ons te volgen voor de toekomst.
4. dat ik den tijd voorbij acht, na paci
ficatie en financieele gelijkstelling, om pu
bliekelijk nog met elkaar te debatteeren over
het tweeërlei standpunt door vóór en tegen
standers ingenomen, waarbij de waarschijn-
lykheid wel zeer gering is, dat de een den
ander tot andere zienswijze zal overtuigen
en 5 dat ik het voor de rust van een tame
lijk wel achteraf liggende buitengemeente
met conservatieve denkbeelden als de uwe
is, beter acht, den gang van zaken nu te
laten leiden door de stille doorwerking van
die bybelsche en christeiyke gedachten, die
in de prediking des woords en bij de be
diening der sacramenten aan het orthodox-
protestantsche deel der bevolking kunnen
worden bygebracht.
Intusschen, met hoogachting,
Uw d.w.
(w.g.) G. H. BEEKENKAMP.
N. H. pred.
Leiden, 9 Mei 1925.
Naar aanleiding van dit schrijven nemen
wij de vrijheid, puntsgewijze enkele opmer
kingen te maken.
Allereerst dan betuigt Ds. Beekenkamp
onder le zijn buitengewone erkentelykheid
voor de uitnoodiging,- „aangezien hy geen
specialiteit is op onderwijsgebied".
Hoe moeten wij dit opvatten Is Dominé
gevleid, omdat hij uitgenoodigd werd, over
dingen te spreken, waarvan hij, volgens zijn
zeggen, geen verstand heeft. of.is hij
misschien eenigszins satyrisch
Immers, wy kunnen ons moeilijk voor
rustende vrouw. En toen hij op zekeren dag ter
stond, na afloop van het middagmaal, schertsend
en onder jokkernij over haar schitterende oogen
en bloeiende wangen, zich verwijderen wilde,
hield ze zijn handen vast, bracht zc hem in haar
schemerend stil boudoir en wierp zich met bevende
ontroering aan zijne borst.
„Dat alles ziet en bemerkt ge, mijn liefste, en
je vraagt nog niet naar de oorzaak, die mij in
overheerlijke zaligheid weer doet opleven, in een
verrukkelijk verschiet?" -
Ten hoogste verrast zag hij haar aan, nam aan
haar zijde op den divan plaats en murmelde ont
roerd:
„Ik begrijp je niet, Meta,... heb je soms het
hoogste lot getrokken uit de staatsloterij?"
Ze lachte door haar tranen heen.
„Dus enkel het hoogste lot? Denk je 'r zóó
over? Och, wat heeft al het geld en goed te be-
teekenen tegen ons geluk?!"
Zijne hand woelde onrustig door haar schoonen
haartooi.
„Spreek dan toch, lieveling.zet me niet zoo
op de pijnbank!"
Toen drong ze dicht, heel dicht tegen hem aan
en fluisterde hem een paar woorden in het oor.
„Meta!" kreet hij bijna: „Meta! is dót waar?
Een erfgenaam zal ons geboren worden ik
zal nog eens een kind in mijn armen kunnen
sussen?"
Hij sprong op, liep onstuimig het vertrek op
en neer en bedekte vervolgens haar handen, haar
verheerlijkt gezicht met. brandende kussen.
„Maar dat is een onverwacht geluk, lieve Metal"
jubelde hij, „nu is dan ook je vurigste en innigste
wensch in vervulling gegaan 1"
INGEZONDEN MEDEDEELING.
^■ucLdjjru) A..J.P
IfMlTr"''" A Pola«-G*0iii„qc„
a.j. p's vanille saus
OI/ERHCCALUK
stellen, dat Ds. Beekenkamp, die speciaal
naar Oude Tonge is gekomen om de men-
schen op onderwysgebied voor te lichten,
van onderwijs niets zou afweten.
Ten tweede wil Dominé geen gebruik ma
ken van de gelegenheid, om in 't openbaar
te spreken. Wel neemt hij de uitnoodiging
van den kerkeraad aan. Erg flink, om een
zaak te verdedigen op een plaats, waar
nooit debat komt, waar men haast uitslui
tend voor partygenooten spreekt en waar
andersdenkenden den mond mogen houden.
Dan heeft Dominéé wel zijn eigen meening
z.i. duidelijk te berde gebracht. Maar is zijn
meening de goede? Het ligt niet in onze be
doeling Ds. Beekenkamp te overtuigen, doch
wy wenschen eerlijk en onbewimpeld onze
meening en de zijne voor de menigte te
brengen, opdat onze medeburgers zelf kunnen
oordeelen. En wat de pacificatie betreft: door
finantieele gelijkstelling is immers de kwes
tie, „byzonder of openbaar onderwys" niet
van de baan. En Dominéé doet het voor
komen, alsof met de pacificatie de school
strijd geëindigd is. Verder acht hij rust in't
belang van een goede gemeenschap, doch hy
vergeet, dat hijzelf die goede rust komt
verstoren en wel van een plaats, vanwaar
„de vrede" dient verkondigd te worden.
Dan nog geeft Ds. Beekenkamp blijk, al een
heel vreemd idee te hebben van het Oude
Tongsche conservatisme. Weet hij niet, dat
juist de meest conservatieven in onze ge
meente den rug toekeeren aan een school,
zooals Ds. Beekenkamp c.s. zich die voor
stellen, een school, die met politieke doel
einden wordt opgericht?
U, geachte Redaktie, nogmaals vriendelyk
dankend.
HET BESTUUR
van de Afd. Oude Tonge
van Volksonderwijs.
Oude Tonge, 25 Mei '25.
„En van jou dan toch ook?"
Eene bleekheid overtoog zijn verhit gelaat, hij
zag haar niet aan, doch drukte zijne wang tegen
hare hand.
„Hoe kun je zoo iets vragen, liefste! Alsof het
mij onverschillig zijn zou of de Hoogenstijners
uitsterven of niet! Negen jaren lang heb ik mij
aan deze gedachte geóvend... ik rekende niet
meer op de mogelijkheid, nog een erfgenaam te
zullen krijgen!"
Hij was opgesprongen en wischte met den
batisten zakdoek zich het voorhoofd af, lachte
toen luidkeels, bijna overmoedig, en vervolgde:
„Ja, nu dienen we dezen zomer toch wel naar
Hoogenstijn te rijden, opdat ge al uw uitgescliil-
derde vrienden, met hun aliongepruik, staart
pruik, helm en hoed met veeren, het fiere geluk
kunt mccdeelen, dat een nakomeling hun zal
geboren worden, dat gravin Meta van den ouden
Berenburcht zorgen zal voor een jongen Beer!"
„En als het nu eens een Berin is?"
„Des te kostbaarder schat heeft de Burcht dan
te bewaken," glimlachte bij galant, kuste ver
volgens zijne vrouw op de lippen en bracht de
electrische schel in beweging, om den lakei te
zeggen, dat bij dezen avond thuis bleef, dat een
bode naar de club moest gezonden worden, met
de boodschap, dat de graaf heden verhinderd
was om te komen.
Meta vouwde haar bevende handen en sloot
glimlachend de oogen... Keerde het nog eens
terug het geluk; liet groote, sprookjesachtig geluk
van weleer?!
Toen de gravin met glimlachend gelaat in de
kussens lag gedoken, om een wijle van den slaap
Mijnheer de Redacteur
Beleefd verzoek ik UEd. eenige plaats
ruimte in uw geëerd blad, waarvoor by
voorbaat mijn dank.
Hoewel het niet mijn gewoonte is, mijn
meening over verschillende zaken in de cou
rant te publiceeren, zoo meen ik voor dezen
keer eens van mijn gewoonte te moeten
afwijken, omreden de zaak mij belangrijk
genoeg voorkomt. Het zal den lezers der
bladen den laatsten tyd menigmaal met mij
zyn opgevallen, dat in verschillende plaatsen
worden opgericht Yereenigingen voorZieken-
huisverplegi'ng, en zullen velen met mij zich
hebben afgevraagd, wat met zulk een ver-
eeniging wordt bedoeld. Dit vroeg ik my-
zelven weer af toen ik omstreeks 15 April in
het Rotterdamsch Nieuwsblad las onder
Plaatselijk Nieuws te Ouderkerk a/d IJsel.
Alhier is een Vereeniging voor ZiekeDbuis-
verpleging opgericht met 2400 leden.
Ik heb toen eens een briefje geschreven
aan den heer W. v. Rijsdijk Secr dier Ver
te genieten, stapte Frederik Karei met onrustige
schreden het boudoir op en neer.
Hij had per estafette een brief verzonden, een
brief, waarbij de rentmeester werd aangezegd,
terstond het kappen van de bosschen om Hoogen
stijn te staken.
De graaf verkeerde in een netelige positie. Na
een korten tweestrijd had hij bevel gegeven, de
heerlijke beukenbosschen om het slot te doen
vellen, te meer, nu Meta zich toch had uitgelaten,
dat ze niet meer op Hoogenstijn wilde vertoeven.
Zij schaamde zich voor al de voorzaten in de
galerij, dat ze nog maar altijd hun geen stam
houder had kunnen schenken!
Dat was nu anders geworden!
Nu eerst, na negenjarigen echt! Wie had het
gedacht!
Nu was Meta's voorliefde voor het aloud ver
blijf der voorouders weder opnieuw ontwaakt, in
geen geval zou de ze verwoestingen in haar ge
liefde wouden mogen aanschouwen1
Dat was een zeer noodlottig tusschenbeide
komend voorval!
Wat moest hij nu beginnen?
Zijne positie was van jaar tot jaar neteliger
gewórden. Neen. Meta kon niet vermoeden hoe
erg bij eraan toe was!
Hij moest absoluut een aanzienlijke som vlot
krijgen, om ccn speelschuld te kunnen betalen.
Schandelijk! Hij had in den laatsten tijd zoo
veel tegenspoed ondervonden, en won hij ook al
eens, de goudstukken gleden hem als waterdrup
pels door de vingers! Vreemd toch, dat op win
sten, door het spel behaald, geen zegen rustl
(Wordt veri'olgd.)
