L.Bund-Zaaijerl I Leest „Onze Eilanden" JANSEN SOMMELSDIJK ■Nieuwe Tarieïwet beteekent: huishoudgeld feitelijk minder waard. Westdijk Middelharnis Kearigecoliectie Braidszakjes U DE ZOMER IN AANTOCHT IS WOENSDAG 29 APRIL 1925 AAN HET ALTAAR. iVIIDDELHARNIS'SOMIVIELSDIJK. Comité van Verzet tegen Protectie. JJtfT Speciaal adres voor Fijne Bonbons, Choco- laad en Suikerwerken Telefoon 58 W Koloi kit/, a'en frakten Heden en volgende week RECLAME LAGE VAN NELLE's TABAKKEN -KENHANDEL HUISKES APON |)GSTRAAT 279, bij het Viaduct - Tel. 923S - ROTTERDAM itoffen Kleermakersfournituren Manchester reept Engelsch leer Billart- en Bestuurstaiellaken Gevestigd 1882 moet IJ onze collectie AMESJAPONNEN EN KINDERJURKEN eens komen zien Gabardine, Wol, Marocain, Rlbs-Travers enz. 'eren wij U al een heel aardige Japon vanaf f 7.90 VERANDERINGEN GRATIS lor onze groote sorteering moet U bij ons altijd slagen Iiitterende kwaliteiten - Nieawste modellen - Prima afwerking IJ E LASTING. lonlijke behandeling van al Uwe azaken voor Inspecteur en of Raad o door Oud-Ambt. der Directe Be rn Advies ƒ1.— Bureau voor Be kaken en Accountancy, Gelder- aat lOb.PIanC.achterBeursstatlon im. Geopend 9—12,16. -j- Voor de Vrouw, -f- Vraagt onze middelen ter regellngvan den bloedsomloop. Falen nooit. Inlichtingen gratis, ook per brief. SANTE- 165a - Rotterdam. flegd hebbend. Dat was n het Pausschap van nd was om zijn recht- besloten zich tot den tde uit de rijkdommen f:lage te verkrijgen. De ht en dwong Francesco 2000 goudstukken per len echter korten tijd Is voor de derde maal r gevangenis werd gezet noemen misdrijven, en hij zich daaruit, even- iu vrijkoopen, wendden ;n Paus, en verzochten 0 streng te straffen als mogelijk was. Maar. de wetten van Rome, die |val het recfri gaven om i, wees dezen eisch met •ancesco dientengevolge 1 deze kinderen opvatte, :ren. De zonen onttrok- .ltelijk, aan dezen vader- vonden op onverklaar- elkander den dood; de daardoor de oudste der Maar de beide dochters igen aan Francesco over- deze beiden werd een ij den Paus ingediend. Iwong Francesco aan de te geven en huwelijkte igste, Beatrice, die nog telde, kwam voor een lerking, en werd tyran- bewaakt en op zijn !i 'liiks gezegd, dat Fran- gebied alle denkbare en bedreef. Zijn paleis was van de orgiën, die hij hij dikwijls zijn echt- doen. Beatrice werd in een afgelegen deel lus slechts toegang be- waarvan haar vader der hij haar eiken dag haar i hard en streng voor cl zij opbloeide tot een jngmeisje, die de in Italië ende blonde schoonheid jegens haar. Op allerlei haar zacht voor zich te rnien werden door lief- Itoe lijke muziek in hare onmiddellijke nabijheid verbroken. Op kunstige wijze werden door vrienden en vrienoinnen, die Francesco er in grooten getale op nahield, schandelijke too- neelen voor de oogen van het meisje opgevoerd. Aanvankelijk miste zij haar stiefmoeder in het gezelschap, dat zich aan haar oogen vertoonde, maar toen deze, door haar vader gedwongen was om daar bij te zijn, viel zij in het verderf, dat haar wachtte. De Romeinsche geschiedenis kent vele misdaden, die wij tegenwoordig als onbestaanbaar verafschuwen, maar zoodanig prikkelend als Francesco wist op te treden, was er geen in het gebied, dat hij bewoonde. Wellicht zou Beatrice een onbekende ge bleven zijn, een der vele slachtoffers, die aan de misdaden van dien tijd leven en geluk zouden hebben ten offer gebracht, ware het niet, dat Francesco genoodzaakt werd een korten tijd in het buitenland verblijf te hou den. Vier maanden bleef hij weg, en echt- genoote en dochter grepen dien tijd aan om zich te wenden tot den Heiligen Vader en dezen hunne bezwaren tegen zijn optreden als man en vader mee te deelen. Maar Cenci was erin geslaagd om in de omgeving van den Heiligen Vader velen om te koopen, en nim mer bereikte het geschrift zijn bestemming. Vandaar, dat de toestand van moeder en stiefdochter bleef zooals hij was; vandaar dat Francesco, toen hij terugkwam, onbeperkt bezit van zijn macht kon nemen. Intusschen ecHter had Beatrice's broeder Jacques een jongen man, Guerra geheeten, bij zijn familie geïntroduceerd. Hij was een knap en levens lustig man, en evenzeer als hij spoedig liefde opvatte voor de schoone Beatrice, deed deze het voor hem. Maar al spoedig na de terug komst van den vader bleek, dat deze tusschen de liefde der beide kinderen instond, en nooit, neen nooit zijn toestemming zou geven. Het Italiaansch karakter wreekte zich bij beiden, en niet alleen bij hen, maar ook bij de moeder, Lucrezia Petroni, die jaren achtereen alle schande en eilende had doorstaan. Het plan werd opgevat om Francesco uit den weg te ruimen, hetgeen ons met afschuw kan ver vullen, maar hetgeen, gezien de zeden dezer dagen, nu niet zoo heel erg kan verwonderen. (Wordt Vervolgd.) Prijs per kwartaal. f t. Losse nummersf 0,07° Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20 Elke regel meer. f 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dieiistiuinbiodiugen eu Dienstuanvrugen f 1,por plaatsing tot een maximum yhii 10 rogels elke regel ineer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N V. Uitgeversmaatschappij ,,0nze Eilanden", Tel. Int No 15 Voorstraat Middelharnis 75 JAARGANG. - N°. 49 Verdere bezuiniging. Woensdag, den 22 April j.l., is aan het Departement van Binnenlandsche Zaken door den minister van binnenl. zaken en landbouw een commissie geïnstalleerd, aan welke is opgedragen de vraag te beant woorden of, en zoo ja, in hoeverre de directe en indirecte bemoeiingen van het R\jk op landbouwgebied zouden kunnen worden in gekrompen. In zijn installatierede gaf de minister te-| kennen, dat het terrein van onderzoek in drie onderdeelen kan worden gesplitst, n.l. Ie. de voorlichtingsdienst, 2e. de proefsta tions, S. het landbouwonderwijs. Tot het voorstel om een inkrimping der regeerings- bemoeiing te verkrijgen is de regeering ge komen, daar gezocht moet worden naar mid delen ter beperking van den zwaren belas tingdruk. Wellicht kan, bij de voortreffelijke organisatie onzer landbouwgenootschappen, een weg gevonden worden langs welken men het doel kan bereiken, zonder de levens belangen van den landbouw aan te tasten. Voorzitter van de commissie is de heer J. M. F. Haffmans. Op het eerste gezicht komt het wat vreemd voor, dat de regeering het uitbrengen van bezuinigingsvoorstellen opdraagt aan een speciale commissie. Maar de minister ver klaarde dit met er op te wijzen, dat een inkrimping van uitgaven op fret gebied van de landbouwbemoeiing slechts met de groot ste omzichtigheid moet geschieden. Een ruw ingrijpen zou een benadeeling van dezen tak van bestaan kunnen veroorzaken, welke later niet dan met de grootste moeite zou kunnen worden hersteld. Besnoeiing op de landbouw begroting heeft tot dusverre dan ook slechts plaats gehad in overleg met de landbouw organisaties. Ingrijpende reorganisaties kon den echter op deze wijze niet totstand komen. Zulk een taak, welke tijd en studie vereischt, diende in handen gelegd te worden van een Staatscommissie. Onder de deskundige lei ding van den voorzitter, die doorkneed is in landbouwaangelegenheden, verwacht de regeering tot het gewenschte doel te zullen geraken. Drie onderdeelen van staatsbemoeiing heeft de minister speciaal aangewezen. In het bijzonder zal de commissie dus op deze drie punten met bezuinigingsvoorstellen moeten komen. We kunnen niet aannemen, dat ook maar een oogenblik gedacht zou kunnen worden aan een opheffing van een dezer onderdeelen van Staatsbemoeiing. Al geeft toch ook weer het zinspelen van den minister op de „voortreffelijke organisatie onzer landbouwgenootschappen" even te denken aan een verwachting, dat deze orga nisatie een deel der staatsbemoeiing zou kunnen overnemen en aldus de staatskas vrijwaren voor een verdere bekostiging. Wellicht echter mogen we in de opdracht aan de staatscommissie alleen zien een poging om door deskundigen te doen uitmaken, of hetgeen de regeering thans verricht op een voudiger en goedkooper wijze evervgoed zal kunnen geschieden. Een ambtelijke organi satie werkt in het algemeen duur. Maar dat zulk een organisatie moeilijk tot ingrij pende bezuiniging is te brengen, heeft de bezuinigings-commissie-Rink reeds onder- FEUILLETON. VAN E. WERNER. 67) (Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE) Slot. „Ik verlangde zoo, je eens te zien," antwoordde Rhaneck geroerd. „En dit te meer, toen ik hoorde, dat gij plan hadt, je in het huwelijk te begeven." Zachtheid had hier steeds de tegenovergestelde uitwerking, en Bruno stoof weer driftig op bij deze woorden. „Ja, ik ben getrouwd, en niemand zal ons protestantsch huwelijk durven aantasten! Al heb ik de monniksgelofte verbroken, mijne vrouw zal ik trouw blijven, zooals ik haar aan het altaar heb gezworen!" De lippen van den graaf trilden bij deze onbarm hartige toespeling. „Gij kunt mij nog niet vergeven, wat ik u en je moeder heb aangedaan," zeide hij zacht. „Had ik alles weer goed kunnen maken, ik zou het al lang gedaan hebben, maar mijn tweede huwelijk bindt mij immers de handen en belem mert mij in iedere poging daartoe. Zoo ik openlijk voor de eerste uitkwam, zou ik een blaam op de nagedachtenis van Otfried en op de tegenwoordige gravin Rhaneck werpen. Gij begrijpt immers zelf?" „Dat de hoogwelgeboren gravin van Rhaneck en haar zoon een andere behandeling verdienen dan mijne burgerlijke moeder, die men ongestraft mocht schandvlekken neen, graaf, dat begrijp ik niet en zal ik nooit begrijpen!" „Bruno!" Al zijn inwendig verkropte zielssmart uitte zich in dit woord, maar Rhaneck beheerschte vonden.'Zou dus de commissie-Haffmans soortgelijke pogingen hebben te ondernemen als de commissie-Rink, dan kan men alreeds van tevoren op weinig succes rekenen. Een oplossing zouden we zien in een ter hand nemen- door de landbouw-organisatie van een deel der tegenwoordige Staatsbemoeiing met steun der regeering Wat eerst overheids taak was, wordt dan bemoeiing der eigen organisatie met de daaraan verbonden voor- deelen van een bevorderen van een gemeen schappelijke zaak. Specht INGEZONDEN MEDEDEEL1NG. Wie Zenuwachtig is, Onrustig en Overspannen, en zijn gewone Kalmte wil herwinnen, gebruike eenigen tijd de Kalmeerende en Zenuwsterkende Mijnhardt's Zenuwtabletten. Glazen buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten. NUTSSPAARBANK KANTOOR VOORSTRAAT 5 - MIDDELHARNIS Kantooruren dagelijks van 9-12 uur vra, en 2- 4 uur nm. Maandag en Donderdag nm. 6 tot 7 uur. Alle gewenschte inlichtingen worden gaarne ten kantore verstrekt. Spaart, opdat gij oud van dagen, Anderen niet om hulp hoeft vragen HISTORISCHE PROCESSEN. IV. De misdaden der familie Cenci te Rome (1589.) (Vervolg). Het plan was listig opgemaakt, Francesco was gewoon jaarlijks een geruimen tijd op zijn buitenplaats in het Napolitaansche door te brengen. Als hij zich daarheen zou begeven, zouden roovers, door Guerra in dienst ge nomen, worden gewaarschuwd; zij zouden ge heel de familie oplichten en den zoon ermede belasten om een losgeld te Rome te gaan koo pen. Deze zou dan natuurlijk niet terugkomen en uit woede daarover zou de vader door de roovers worden gedood. Op die manier kon geen verdenking op de familie vallen; de mis daad zou ongestraft blijven. Maar, gelijk het meer gaat bij dergelijke dingen, door een toe val liep de bode van de roovers, die hen van het vertrek van Francesco u|t Rome op de hoogte moest stellen, hen mis. Dientengevolge verlaatten zich de roovers, en kwamen eerst op den grooten weg toen Francesco reeds veilig en wel vertrokken was. De roovers had den geen tijd om langer te wachten en zochten naar een anderen buit. Maar Beatrice, die onder haar zacht uiterlijk een vasten wil verborg, een wil die zoowel ten goede als ten kwade kon worden geleid, liet zich van haar voornemen niet afbrengen. Nu het lot haar had tegengewerkt, nam zij zelf het plan ter hand. Zij huurde, ook al weer als gebruikelijk in die dagen, een paar Sbirren, eigenlijk politiedienaars van de stad Rome, maar veelal lieden, die zich daarvoor uitgaven, teneinde ongestoord in dienst van anderen' misdaden te kunnen doen. Een dezer twee, Mazaro geheeten, deed het uit liefde voor haar, zich, toen hij er op liet volgen: „En al wilde ik het uiterste beproeven, gij hebt den naam van Rhaneck steeds geweigerd, gij zoudt zelfs niet als zoon door mij erkend willen worden." „Neen, nooit!" verklaarde Bruno met onver zoenlijke gestrengheid. „Wat gij tegen mij mis dreven hebt, dat laat ik daar; wij hadden elkander niets meer te verwijten op het oogenblik, dat ik de ketenen verbrak, die men mij reeds als kind had aangelegd. Ook zonder den graventitel van Rha neck heb ik mij een naam en rang in de wereld verworven, en misschien zou ook ik, evenals graaf Rhaneck, door een adellijke opvoeding geestelijk en lichamelijk te gronde zijn gericht. Sedert ik vrij ben, heb ik niets meer van u te eischen; maar wat gij mijne moeder hebt doen ondergaan, dat kunt gij nooit meer goed maken. Ge hebt haar diep ellendig ge maakt, en dit kan door niets worden uitgewischtl" „Zij had de wraak aan geen betere handen kun nen toevertrouwenI" hernam de graaf bitter; „en misschien was het hare vergelding, die mij deze hartstochtelijke, onuitroeibare liefde tot u in de ziel plantte, waaraan ik thans mijn trots ten offer breng, dien ik nog nooit aan iemand heb geofferd. Ik heb je van je naam en geboorterechten beroofd dat is zoo! En toch heb ik niets of niemand zoo bemind als u, mijn beroofd, mijn verstooten kind! Zoo vaak gij bij je broeder moest achterstaan, bloedde mij het hart, en het bloedde tienvoudig, als ik slechts instinctmatigen afkeer bij je ont moette, waar ik met vaderlijke liefde wederliefde eischte. Je met moeite verborgen tegenzin, je stugheid, als ik behoefdte had je hartelijkheid te bewijzen, is mij tot een straf geweest, wier weder gade niet is te bedenken. In Otfried zag ik den erfgenaam van mijn naam en bezittingen maar wat ik voor u gevoelde, heb ik nooit voor hem gevoeld, Nu is ook die erfgenaam mij ontnomen, hoewel hij wist niets van die liefde te kunnen hopen en te verwachten; de andere deed het voor het geld. Op een avond, dat moeder en dochter met Francesco alleen waren, wisten zij hem, die toch waarlijk wantrouwend ge noeg was, te verschalken; deden opium in zijn wijn, en deden hem zoo in diepen slaap ver zinken. De beide Sbirren, een paar dagen reeds in het buitenverblijf opgesloten, werden ge roepen; zij zouden de misdaad volbrengen. De maan scheen op het gelaat van den slapenden grijsaard; hij lag er vredig en stil in zijn slaap, en de Sbitrren deinsden vooi de daad terug. Beatrice echter zette hen aan; wilden zij het niet doen, dan zou zij, Beatrice, zelf het moord- werk ter hand nemen. Toen gingen zij naar binnen; sloegen met geraffineerde voordacht spijkers door het lichaam van den man, dien zij daarmede een pijnlijken dood bezorgden. Zij droegen daarna het lijk naar een uiterste punt van de wandelgang in het kasteel, en lieten het vandaar, na zorgvuldig eerst de spij kers eruit getrokken te hebben, in het ravijn neervallen. De indruk werd gewekt, dat Fran cesco, in een zijner vele dronken buien, niet meer geweten had waar hij wandelde en in de diepte gestort was. Maar één ding werd ver geten, dat Beatrice een laken, waarin het be bloede lichaam was vervoerd, aan de wasch- vrouw had gegeven, en dat deze maar gedaan had alsof zij de leugen geloofde, waarmede Beatrice het bloedig karakterer van verklaarde. Aanvankelijk scheen alles goed te gaan. Maar geiuchten van moord laten zich zelden onderdrukken, en op een kwaden dag deed het gerecht uit Napels een inval in het kasteel. Bij de verhooien viel de waschvrouw door de mand; zij bekende niet te.gelooven aan wat Beatrice haar omtrent het bloedig karakter van het laken had verteld. De beide Sbirren werden ook gevangengenomen; Guerra, een geslepen Romein, wist een dezer twee uit den weg te doen ruimen, voordat hij iets had kunnen bekennen, maar de ander bekende alles. In tegenwoordigheid echter van Bea trice, te Rome met haar familie in haar paleis gevangen genomen, gebracht, bleef zij met zoo groote hardnekkigheid ontkennen, dat de J ongelukkige Sbir opnieuw uit liefde voor haarj bezweek en alles loochende, haar schuld bleef loochenen ook toen men hem op de pijnbank bracht. Misschien waren de Cenci aan hun ge rechte straf ontkomen, ware het niet, dat de man, door Guerra afgezonden om den anderen Sbir te vermoorden, voordat deze iets had kunnen verraden, gepakt was wegens een der vele andere misdrijven te zijnen name. Hij wilde toen geheel zijn geweten ontlasten en bekende ook den moord op den Sbir, waaruit de justitie nieuwe gegevens tegen de familie Cenci en ook tegen Guerra kreeg. Guerra die jukt kolen opdeed, toen men hem de bood-' schap van deze bekentenis kwam brengen, sloot den kolenhandelaar in een kamer op; vermomde zich, reed de straten van Rome door als was hij kolenhandelaar en stelde zich aldus in veiligheid. Nooit heeft men meer ge hoord wat er van hem is geworden! De Cenzi, Lucrezia Petroni, Beatrice en Jacques, die in alles door de beide vrouwen gekend was geworden, werden van hun paleis aan den Tiber, waar zij aanvankelijk werden gevangen gehouden, naar een der vele Ro meinsche gevangenissen overgebracht. Allen bekenden, behalve Beatrice, die met groote van mijn broeder ben ik voor altijd gescheiden, een uitwendige, gehate band kluistert mij aan eene mij onverschillige vrouw, mijn naam en mijn geslacht sterven met mij uit, mijn meest geliefde, nu eenige zoon wendt zich vol haat en bitterheid van mij af mij dunkt, Bruno, je moeder is voldoende gewroken!" Hij sprak op kalmen, maar verwijtenden toon en wendde zich thans naar de deur. Bruno streed een heftigen strijd in zijn binnenste; plotseling snelde hij hem na. „Vader!" De graaf bleef als wezenloos staan, toen hij den vadernaam voor de eerste maal van die lippen hoorde; zwijgend en met hartstochtelijke teeder- heid strekte hij de armen naar zijn zoon uit; nog éen oogenblik aarzelde deze toen wierp hij zich aan zijne borst en was de verzoening gesloten. Bruno was de eerste, die zich ontrukte aan de armen die hem nog altijd omsloten hielden. „Wij moeten scheiden, vader!" zeide hij vast beraden. „In het openbaar kunnen noch mogen wij met elkander omgaan, ook om uwentwil. Gij weet de positie, waarin ik tegenover uwe kerk sta, zij verbant mij uit uw kringen, waarin ik mij even min kan bewegen als gij u in de mijnen. Laten wij ons tevredenstellen met de herinnering aan dit uur cn op betere tijden hopen." Op betere tijden hopen I" herhaalde Rhaneck op berustenden toon. „En je vrouw?" „Lucie zal ook haar vader omhelzen. Zij heeft mij altijd van hardheid tegenover u beschuldigd. Ik zal haar gaan halen." Een half uur later nam het jonge paar den terug tocht aan. Dc graaf bleef in de pastorie achter, maar dc oude pastoor was er bepaald op gesteld, zijne gasten uitgeleide te doen, zoover zijn zwakke krachten hem veroorloofden. Bij het kruisbeeld genaderd, dc plek van waar Bruno eens den gedenk- hardnekkigheid bleef ontkennen. Wat men jegens haar ook probeerde, overreding, zacht heid, hardheid, het mocht niet baten. Men bracht haar voor den beul, die, gelijk bekend is, in dien tijd over beproefde middelen be schikte. Ook dat hielp niet; zij bleef zelfs, toen de ergste folteringen op haar werden toe gepast, ontkennen. Maar haar familieleden, die haar hoorden kermen en steunen, drongen haar om te bekennen, wijl de zaak toch ver loren was; zij immers hadden niet dezelfde standvastigheid in de leugen getoond! Toen bekende Beatrice, zonder eenige terughouding. Paus Clemens VIII was over het wreede mis drijf van moeder en stiefdochter en van de geheele familie zoo ontdaan, dat hij de streng ste straffen nog te zacht voor hen achtte. Maar de Cenci, men vergete dit toch niet, had den vele betrekkingen in de groote Romein sche wereld, en herhaaldelijk werd de Heilige Vader met verzoeken bestorm .1 om genade voor recht te doen gelden. Aanvankelijk zou den zij geëxecuteerd zijn geworden zonder verdediging, gelijk het gebruik dier dagen tegenover infame misdadigers meer mede bracht. Maar tengevolge van de vele tot hem gerichte smeekbeden, stond de Paus een uit stel van drie dagen toe, en de meest bekende advocaten van Rome van dien tijd maakten zich op om hun zaak te verdedigen. Het geding werd voor den Heiligen Vader gevoerd. Toen de Paus. zijn verwondering te kennen gaf, dat advocaten, te goeder naam en faam bekend staande, zich wilden leenen tot de verdediging van deze misdadige vrouwen, werd door de advocaten eerbiedig tegen geworpen, dat de vrouwen inderdaad mis dadig waren, maar tot het uiterste waren ge bracht door de slechte handelingen van den vader. Geheel het zondenregister van Fran cesco Cenci, door getuigen bevestigd, trok aan het oog van den Paus voorbij, en de erkenning scheen nabij, dat hier inderdaad genade voor recht mocht gelden. Maar, juist toen genade voor de familie Cenci werd verwacht, kwam het bericht, dat de Markies van Santa Croce, een oud man, door zijn zoon op lafhartige wijze was gedood met 15 a 20 dolksteken, omdat de vader hem 'niet tot universeel erf genaam had willen benoemen. De Paus, die het midsadige Rome van vroeger voor zijn geest zag herleven, meende, dat een voorbeeld gesteld moest worden, dat de van hem jegens de Cenci verwachte zachtmoedigheid reeds ten kwade werkte. Hij deed Mgr. Taverna, Gou verneur van Rome voor hem komen en beval hem de zaak der Cenci met de uiterste ge strengheid af te doen en te berechten. Vanaf dat oogenblik kon geen twijfel meer heerschen omtrent het lot, dat aan de Cenci zou ten deel vallen. Zij werden ter dood ver oordeeld; tot den dood der misdadigers: op het schavot, Aanvankelijk zou de jonge Ber nardino, een knaap van 15 jaren in dit lot deelen, hoewel men kon aannemen, dat hij aan de misdaad geheel onschuldig was en er nauwelijks van had geweten. Zoozeer was de Heilige Vader verontwaardigd over het ge beurde, dat het moeite kostte hem het leven van den knaap af te bidden. Het geschiedde, maar Bernardino moest de terechtstelling eerst van zijn stiefmoeder, daarna van zijn zuster en vervolgens van zijn broeder bijwonen, en tot vijf keeren toe viel hij in zwijm, werd slechts met moeite bijgebracht. De beide vrou- Ingezonden Mededeeling. A.J. Pis waardigen tocht naar de bedevaartskapel had ondernomen, bleef deze thans staan en reikte den geestelijke de hand tot afscheid. „Vaarwel, Eerwaarde heer! Ik heb Lucie beloofd, dat zij tegen het najaar hare vrienden hier een bezoek zal brengen. Tot weerziens dus!" De grijsaard glimlachte droevig. „Wij zullen wel voor langer afscheid moeten nemen. In het najaar zult gij mij wel daar ginds vinden," zeide hij, naar het kleine dorpskerkhof wijzend. „Ik heb ook niets meer op de wereld te doen en ben eigenlijk geheel overbodig, maar toch heeft het mij verkwikt, dat ik nog vóór mijn dood zoo'n gelukkig paar men- schen heb mogen ontmoeten. Ge hebt u ontrukt aan ons sticht, zelfs aan onze heilige moeder de kerk, en eigenlijk was ik verplicht, u daarom te vervloeken; maar ieder moet voor zichzelf weten, hoe hij zich tegenover zijn God verantwoorden kan. Ik heb altijd van harte gaarne mijne mede broeders gezegend, maar nooit heb ik hen kunnen vervloeken, en als ik uwe jonge vrouw aanzie, kan ik 't nog minder dan ooit, en dus dc Heer zegene u beiden!" Hij drukte Bruno nog eens hartelijk de hand cn kuste dc jonge vrouw op het voorhoofd. Bruno's oogen waren vochtig, toen hij een laatst vaarwel wuifde naar den kant van liet kruisbeeld, waar tegen dc afgeleefde gestalte van den grijsaard leunde ook hij begreep maar al tc goed, dat hij hem voor de laatste maal in die vriendelijke, zachte oogen had gezien. Uit de blauwe ochtendnevelen doemden de hooge sneeuwgebergten nu langzamerhand voor hen op, terwijl liet stille dorpje spoedig achter hen lag. Dc heldere, zonnige dag, door die morgen dampen beloofd, brak tusschen de bergen aan, terwijl het rijtuig met liet jonge paar zich snel voortbewoog langs de bedauwde weilanden, de donkere dennenwouden cn de statige rotsgevaar- wen en ook Jacques zagen den dood des mis dadigers met kalmte tegemoet; tevoren be leden zij hun schuld, maar verklaarden door het lot gedwongen te zijn te handelen gelijk zij deden. De terechtstelling van zoo aanzien lijke vrouwen, van de mooie Beatrice en van de echt Romeinsch patricische Lucrezia Petro ni, werd door een menigte van duizenden en nog eens duizenden in karossen, in booten en te voet, bijgewoond. Zij had plaats in den aanvang van September 1599, en de warmte was zoo groot, dat velen flauw vielen. Wie thans nog Rome bezoekt, kan daar de schoonheid van Beatrice in beeld vinden uit gedrukt. lil de galerij Barberini is haar ge schilderd portret van Guido aanwezig, naar het zeggen van den een gemaakt in den nacht, aan hare terechtstelling voorafgaande; vol gend een ander op haar weg naar het schavot. In de onmiddellijke nabijheid is het portret van Lucrezia Petroni; het type van een Romein sche metrone, met al haar trots, met al haar niet-gedistingeerde schoonheid. En wie aan den rechteroever van den Tiber, na een oogen blik op het terras van de kerk San Pietro in Monterio het prachtig uitzicht dat men er over Rome en zijn heuvels heeft, te hebben be wonderd, de kerk binnengaat, zal op de plaats, terzijde van het altaar, een kleinen steen vin den, te herkennen aan een kruis, en aan het enkele woord: Orate. Daar is Beatrice Cenci, op haar verzoek, begraven, in dezelfde kerk, waarop zij van uit haar sombere kamer in het paleis Cenci steeds keek; in dezelfde kerk, waar vroeger de prachtige Raphael heeft gehangen, die door de Franschen in 1809 werd ont vreemd en door de Geallieerden in 1814 aan de Heiligen Vader werd teruggegeven. In deze omgevinp, die zachtheid en mildheid ademt, zal men over het schrikkelijk misdrijf van Beatrice wat zachter oordeelen dan door de tijdgenooten kon geschieden! Land- en I niribouw. Bestryding van de wormstekigheid. De Plantenziektenkundigen Dienst te Wa- geningen meldt ons: Het gunstigste tijdstip voor de bestrijding van wormstekigheid bij appel en peer valt in een korte periode (1 a 2 weken) onmiddellijk na den bloei. Het vlindertje, welks larve de wormstekig heid veroorzaakt, legt zijn eit jes op de jonge vruchtjes De rupsjes, welke na enkele weken uit de eitjes te voorschijn komen, begeven zich naar de kelkholte, waar. zij zich naar binnen vreten. Indien nu door een bespuiting met een arsenicum-preparaat een weinig van deze stof in de kelkholte gebracht wordt, worden de rupsjes bij het naar binnen vreten vergeven en sterven spoedig. Van vele appelsoorten krommen kort na den bloei de slippen der kelkbladeren zich ten, in dezelfde richting als de bruisende berg stroom, die hen tot beneden in het dal begeleidde. Toen zij hier waren aangekomen en, zonder Dobra nogmaals aan te doen, den weg naar C. insloegen, begonnen de zonnestralen reeds hun kracht te doen gevoelen. Langzaam reed het rijtuig de hoogte op, van waar Lucie voor de eerste maal een blik in het dal had geworpen. Evenals toen lag het, door de zon beschenen, daar voor haar in de diepte, met zijne vlekken en dorpen, bergen en bosschen, met de ruischende rivier in het midden en het blauwe gebergte in het verschiet. Uit het donkere dennenhout kwam het kasteel Rhaneck te voorschijn en daar tegenover verhief zich de Bendictijner abdij in al hare trotsche pracht. Weer schitterden de witte torens en flikkerden dc lange reeksen van vensters; maar hare muren, hoe stevig ook gegrondvest, hadden éen enkelen althans moeten vrijlaten, cn waar éen dc keten verbreekt, is zij tevens verbroken voor ieder, die een vasten wil heeft om hem te volgen. Bruno zag naar be neden, naar die muren, cn toen omhoog naar de leeuweriken die klapwiekend boven zijn hoofd zweefden; ook hij wist thans, zoowel als zij. wat vrijheid was. Voor dat zelfde altaar, dat hem eens van liefde en geluk scheidde, had hij de hand zijner bruid ontvangen cn snelde thans een nieuwe toe komst tegen, met zijne jonge vrouw naast zich. het blauw schemerend verschiet in de verte en boven zich dc leeuweriken, wier gezang hoog m dc heldere lucht weergalmde.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1925 | | pagina 1