RIGLEYS
koopt
EERSTE BLAD
NUTSSPAARBANK
VERKOOPING
een Huis
een Pakhuis
Boeren Inspan.
Paarden, Hoornvee, Land
bouwwerktuigen, enzoov.
Openbare Vriiwill. Verkooping
Een Woonhuis
Een Woon- met Winkelhuis
Fotografie
v. d. PLAAT.
IEMASTRAAT—MIDDELHARNIS
ST00MB00TDIENST
Dienstregeling
GELD.
voor Handel en Landbouw
ZATERDAG
14 MAART 1925
Financieel Overzicht.
AAN HET ALTAAR.
bij die Firma's
die in dit Blad
adverteeren
MIDDELHARNISS0MMELSD1JK
VS,
VERKOOPINGEN.
Op WOBUiSDAU IS MAART 1925,
voonuidiltigs lü uur, ornler Alelis-
I sunt op de Halsstee, van:
9 Paarden, 24 stuks Vee,
16 Varkens en Land>
i bouwgereedschappen,
ten verzoeke van den heer L. W.
HEESTERMANS. 2-2
Notaris VAN DER SLÜÏS.
VAN
aan de Kade en
aan de Nieuwstraat
te MIDDELHARNIS
op Dinsdag 24 Maart 1925, bij inzet,en
op Dinsdag 31 Maart 1925, bij Afslag,
telkens des avonds zeven uur
ïn het Hotel MEIJER te Middelhamis.
Het huis aan de Kade aldaar,
Sectie B nummer 467, groot 47 c.A.
Het pakhuis aan de Nieuw-
straat aldaar, Sectie B nummer 2232,
groot 30 c.A.
Ten verzoeke van de erven van
wijlen den heer L. F. DE RUITER.
Notaris VAN BUUREN.
|tijd een
frissche adem.
IrigJey's verfrischt den mond
zuivert den adem na het
of rooken. Etenslncht en
iksgeur verdwijnen spoedig.
Wrigley's kalmeert
de zenuwen, ver-
frischt de keel en
bevordert de spijs-
vertering. Zoo'n
klein pakje
Wrigley's
l moet U altijd
bij U
hebben.
Op Woensdag 11 Maart
1925 des 's morgens half
tien uur, verkooping van:
ten verzoeke van den heer ABRAM
BRABER, te Stad aan 't Haringvliet.
Notaris VAN BUUREN.
van
en
te Middelhamis.
Op Woensdag 11 Maart
1925 bij Afslag,
des avonds 7 uur in het Hotel
MEIJER te MIDDELHARNIS, ten
verzoeke van den heer P. C. VAN
DEN BROEK, aldaar, het Huis en
Erf te Middelhamis Sectie B num
mer 2257 groot 65 centiaren.
Ten verzoeke van den heer C. J.
H. VAN DEN BROEK te Den Haag,
een Huis te Middelhamis Sectie B
nummer 445 groot 40 centiaren.
Notaris VAN BUUREN.
maaftijcF'
KÖRMOPLAAT
QJ
^loeaianoTcn rAPaiiAAAT
("BET ER
•OEDKOOPER
PAN I
jiTEmoMoscrte patPAaAjcn
ctm PER Doobj e
t verkrijgbaar bij: Wed. v,Oosten-
te Dirksland en C. de Mooij te
■>rp.
j minuten van het Station).
|lijkst en soliedst adres voor
en vergrootingen.
n 't atelier opname bij elke
[sgesteldheid.
MIDDELHARNIS-ROTTERDAM V.V.
via VLAARDINGEN
s.s. „MIDDELHARNIS"
aanvangende 5 October 1924
van Middelhamis
op Maandag en Dinsdag
V. Middelhamis 4 30 vm A. Vlaard. 7.00 vm.*
A. Rotterdam 8.00 vm.
Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.)
V. Middelhamis 6.30 vm.A. Vlaard. 9.00 vm.**
A.Rotterdam 10 00 vm. A.Brielle 10.25vm.§
van Rotterdam
op Maandag en Dinsdag
V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard. 3.10 nra. -f
A. Middelhamis 5.30 nm.
Overige dagen (beh. Zon- en Feestd.)
Van 5 October t/m 8 November
en vanaf 4 Februari.
V. Rotterdam 3.15 nm. V.Vlaard.4.10 nm. ft
V. Brielle 2.45 nm.§ A. Middelhamis 6.30 nm.
Van 9 November t/m 3 Februari
V. Rotterdam 2.15 nm. V. Vlaard. 3.1 Onm. f
A. Middelhamis 5.30 nm.
In aansluiting op den trein van 7.15 vm.
en 7.26 vm. van Vlaardingen.
In aansluiting op den trein van 9.14 vm.
van Vlaardingen.
t In aansluiting op den trein van 2.50 nm.
en 2.57 nm. te Vlaardingen.
ff In aansluiting op den trein van 3.34 nm.
en 3.55 nm. te Vlaardingen.
Reizigers voor de richting Brielle resp.
Middelhamis te Vlaardingen overstappen,
Als Feestdagen zijn tc beschouwen
Nieuwjaarsdag, 2e Paaschdag, Hemelvaartsdag.
2e Pinksterdag en do belde Kerstdagen.
p HYPOTHEKEN en CREDIETEN,
wende men zich tot
we Haven 15». ROTTERDAM.
ri succes geen kosten.
Solide agenten gevraagd.
Prijs per kwartaal. f I.
Losse nummersf 0,07"
Advertentiën v. 1—6 reyels f 1,20
Elke regel meer. f 0.20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dieustaanvragen
f 1,— per plaatsing tot een maximum
van 10 rogels elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Hot wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelhamis.
7E JAARGANG. - N°. 37
Weeldebelasting.
In ons laatste artikel hebben we ons
verschreven.
We bespraken daar het leveren vrij van
zegelgeld van artikelen van fabrikant of
importeur naar grossier en van dezen naar
winkelier. Alleen wanneer deze personen
voor eigen gebruik de artikelen nemen,
zijn zij belasting verschuldigd. We zagen
daarin een terrein voor ontduiking door
een voorwenden van een betrekken voor
eigen gebruik. Dit moest zijneen
voorwenden van een betrekken voor weder
verkoop, terwijl dit inderdaad geschiedt
voor vrienden of bekenden.
Steeds meer geeft de beurs een verande
ring te zien en bemerkt men, dat het publiek
zich weer van de beleggingsmarkt terugtrekt
om zich meer en meer te wenden tot de
aandeelenmarkt. Eerst was het de beroeps-
handel die haar draai nam, maar nu gaat
ook het publiek zich in groote mate bij de
aandeelen interesseer en. Vooral was dit deze
week duidelyk op te merken in deRubber-
afdeeling.
Op de beleggingsmarkt werden de aankoo-
pen van obligaties Nederland en Indië ge
staakt en zag men sinds langen tydeenige
geringe koersdalingen.
Ook de vraag naar Bankaandeelen was
kalmer met uitzondering van aandeelen Indi
sche Handelsbank en Koloniale Bank die nog
steeds gevraagd biy'ven.
Industrieele aandeelen waren vast, met
groote vraag naar aandeelen Jurgens, op ge
ruchten, dat op de gewone aandeelen 6
dividend zal uitgekeerd worden. Ook Philips
lampen blijven geregeld koopers vinden,
Voor 't eerst kwam er weer beweging in
aandeelen van Handelsvennootschappen en
geen wonder. Al deze vennootschappen zoo
als Reng, Tels, etc. ervaren, dat ook in
Indië de economische toestand aan 't ver
beteren is en gezien de koersen komen deze
aandeelen wel voor aankoop in aanmerking.
Mijnbouw- en petroleum waarden verlaten,
men heeft zich voorloopig van deze afdee-
lingen afgewend, om zich geheel te wijden
aan de Rubberaandeelen. De nieuwe prijs
stijgingen van het artikel te Londen en New-
York en de geringe voorraden zijn oorzaak
dat het publiek zich in groote mate bij deze
aandeelen gaat interesseeren. Wij wenschen
de aandacht eens te vestigen op een prima
aandeel n.l. Wai Sumatra dat nog erg bij de
rijzing is ten achter gebleven en waarvan
men dit jaar een mooi dividend kan ver
wachten.
Scheepvaart en Tabakaandeelen flauw, ons
inziens de laatste ongemotiveerd, daar toch
de prijzen op de le veiling zeer mooi waren,
Wij zien dan ook spoedig betere koersen in
deze afdeeling tegemoet.
Suikeraandeelen waren iets vaster zonder
dat de handel daarin uitgebreider was. Toch
verwacht men een langzame stijging in den
suikerprijs. Naar aanleiding daarvan en de
FEUILLETON.
VAN
E. WERMEB.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE).
55)
„Sedert drie dagen hebben wij geen verkeer met
de lagergelegen streken gehadzelfs de gewone bode
konden ons niet bereiken. Ik vermoedde niet dat
men iemand verdacht, anders
„Anders waart gij zeker gekomen en hadt Ber-
nhard gered dat wist ik wel!"
Benedikt trad terug en staarde haar aan; maar
zijn blik drukte ontsteltenis en verbazing uit.
„Ik? Almachtige God! Lucie, wie heeft je gezegd,
zijne redding bij jnij te zoeken?"
De lippen van het jonge meisje beefden zóo,
dat zij nauwelijks kon antwoorden. „Ik ik ver
moedde, dat ik hier alleen hulp zou vinden. Mijn
broeder is gevangengenomen, zijne eer, zijn leven
staan op hét spel. Redt gij hem!'1
Nu eindelijk zag zij hem aan, maar doodsangst
als het ware, sprak uit dien blik, en toch gold haar
smeeken niet zoozeer de weigering als wel de ver
vulling van haar verzoek. Was hij op dit oogen-
blik vol bevreemding achteruitgetreden, had hij
gezegd: „ik kan niet, de macht ontbreekt mij hier
toe haar eigen leven en Bernhard's vrijheid
zou zij voor dat enkele woord uit zijn mond hebben
veil gehad; maar dit woord kwam niet. Hij zag
haar aan, éen oogenbllk slechts; toen wendde hij
verwachting van hooge dividenden ïyken ons
dividend aandeelen als Vorstenlanden,Maron,
Poerworeag, koopwaardig.
Op de wisselmarkt lagen francs wat vaster
dank zij de steun van de Fransche regeering.
Ponden vast en dollars onveranderd.
De volgende dividendbewijzen zyn betaal
baar gesteld:
No. 17 aand. Insulaire Hyp.bank met 19,—
No. 23 Groningsche 32,—
No. 32 Laan van Meerdervoort „850,—
No. 40 Zuid.Holl.Hyp.bank met 51,—
No. 128 Atchison Topeka 42,86
De Insulaire Iiyp. Dank Zierikzee.
De Insulaire heeft zich genoodzaakt ge
zien, om de aanvraag naar haar pandbrieven
te kunnen blijven uitvoeren, haar maat
schappelijk kapitaal uit te breiden met 125
aandeelen a 1000, waarop gestort dient
te worden 10
Voor heeren aandeelhouders staat de in
schrijving open tegen 165 en voor niet
aandeelhouders tegen 170%. Echter genie
ten de aandeelhouders de voorkeur, zoodat
het resteerende aantal aandeelen pas zal
worden toegewezen aan niet aandeelhouders.
De inschrijving sluit 16 dezer a.s.
Ingezonden Mededeeling.
KASTOOR: VOORSTRAAT 5, MIDDELHARNIS
Kantooruren dagelijks van 9-12 uur v.m.
2-4uurn.m. Maandagen Donderdagn.m.6-7uur
Commissarissen: A. W. NYGH; T. C. NIPIUS;
A. A. M1JS en P. J. GROENENDIJK
Thes. Boekh.A. W. KOLFF
VEILIGE EN SOLIDE BELEGGING
STRIKTE GEHEIMHOUDING
RENTEVERGOEDING 3,6
Spaart voor uw Belasting, Hypotheek
rente of andere jaarlijks
terugkeerende betalingen
SPAREN BRENGT WELVAART
NIETSPARENVERGROOTDEARMOEDE
Brieven uit hot Noorden.
VI.
Wandelen.
Wanneer we in een stad wonen, dan zyn
we zoo gauw geneigd mee te gaan in de
sleur, welke vele stadsmenschen eigen is
In dit opzicht begon ik reeds aardig een
sleurmensch te worden. Overdag de werk
zaamheden, 's avonds bijna iedere avond naar
een vergadering, bijeenkomst, uitvoering of
iets dergelijks. Kom je dan thuis, dan ontdek
je, dat je nog een paar brieven moet be
antwoorden of andere bezigheden hebt te
verrichten. Je slaat nog even een vluchtigen
blik in de krant, en als je eindelijk naar bed
gaat is het reeds zeer laat. 's Zaterdags meen
je, met het oog op den Zondag ditjnogwel
wat te kunnen uitbreiden en gewoonlijk was
dan ook op dien dag het middernachtelijk
uur reeds lang verstreken eer wij ons te
rusten begaven. Is het wonder, dat een stads-
zich plotseling om en zweeg.
Thans wist Lucie genoeg. Zij sloeg den arm om
den paal van het omgewaaide kruisbeeld en leunde
met het hoofd half bewusteloos tegen het vochtige
hout. Zoo verliepen eenige seconden. Zij stonden
dicht bij elkander en toch gaapte er een afgrond
tusschen hen, dieper dan dien, waarin Otfried
den dood had gevonden. Boven hen de grauwe
hemel met het jagend wolkgevaarte, om hen heen
dc ruischende denneboomen, de dof rommelende
rivier daar beneden in de diepte.
De stem van Benedikt bracht het jonge meisje
weer tot bezinning. Hij stond nu naast haar.
„Ik zal je niet vragen, wie je het geheim heeft
verraden, "dat gij moet weten, om aldus tot mij
te kunnen spreken; maar ge kwaamt ter rechter
tijd. Wees niet bezorgd voor je broeder, Lucie;
zoodra ik spreek, is alle gevaar voor hem geweken.
Had ik geweten, dat men een onschuldige ver
dacht, reeds lang had ik mijn zwijgen verbroken.
Ik behoef nu niets of niemand meer te ontzien."
Lucie richtte zich op. „Dus kent gij den dader
Hij wachtte een oogenbllk eer hij antwoordde.
„Ja," bracht hij eindelijk met moeite uit.
„En zult ge hem noemen?"
„Dat zal ik,"
„lk dank ui" Zij keerde zich om en wilde heen
gaan, maar thans begaven haar de krachten. De
last drukte ook al te zwaar op het jonge schepsel,
dat nog slechts tot vóór weinige dagen smart en
verdriet niet anders dan bij name gekend had;
zij waggelde en zou in zwijm zijn gevallen, als Bene
dikt niet op haar toegesneld was en haar in zijne
armen had opgevangen.
„Luciel"
Zij kromp ineen toen zijne hand de hare greep.
mensch na zoo'n week van inspanning,
Zondags een „gat in den dag slaapt"? Ver
wondert hij, die dit leven kent er zich nog
langer over, dat er stadsmenschen zijn die
Zondagsmiddag om 12 uur ontbijten?Toen
ik nog in mijn dorpje woonde, heb ik het
nooit kunnen aannemen, maar thans kan ik
het ml) uitstekend verklaren en om eerlyk
te zijn, moet ik bekennen, het is mij zelf
ook overkomen, dat ik eerst omstreeks dien
tijd het eerste maal nuttigde.
Misschien zou ik zelfs in die sleur zijn
blijven doorgaan en veel moois en schoons
ontbeerd hebben, als ik niet eenigen tijd ge
leden een maandprogram van mjjn organi
satie ontving, waarop prykte Zondag.Fe
bruari ochtendwandeling van 8 tot 12 uur.
Mjjn eerste gedachte was, dat is niets voor
mij, om dien tijd draai ik me nog eens om
en om. Maar in de week voorafgaande aan
den bewusten Zondag, sprak ik verscheidene
bondsmakkers, die mij allen trachtten te
overtuigen van hetxheeriyke van zoo'n och
tendwandeling. Per slot van rekening besloot
ik er dan maar eens „een Zondag aan te
wagen."
Zaterdags ging ik tot groote verwondering
van de huisgenooten, omstreeks 11 uur naar
bed, wat de anderen buitengewoon vroeg
vonden
's Morgens was ik vroeg uit de veeren. De
nevel hing nog over de stad, maar het weer
zag er niet slecht uit. Spoedig was ik ge
kleed, at op mijn kamer en ging dan stil het
huis uit om de anderen niet te storen. Als
we omstreeks 8 uur met een flink groepje
vertrokken en net even buiten de stad waren,
verdwenen vlug de nevelen en zagen we de
zon. Het beloofde een schitterende dag te
worden voor de Februari-maand.
Onze jongens en meisjes, die er dit jaar
weer voor het eerst op uittrokken, zetten er
een stevigheid in, want het was zoo vroeg
nog frisch. Dan werd een lied aangeheven.
Hoe fijn klonk deze zang op dien mooien
ochtend, terwijl alles om ons nog stil was,
Nauwelijks waren de yingers wat bekomen
van de koude, of mandolines en guitaar
kwamen te voorschyn en op de tonen der
muziek, liepen wij jonge menschen in de
richting van de duinen, ontvluchtend de stad
met haar huizenmassa's spoedden wij ons
naar de zee, de altijd weer prachtige zee.
Als we na een uurtje gemarcheerd te
hebben, wat er stil naar toe ging, daar ieder
verrukt was van de mooie klank, die instru
menten en zang in deze omgeving teweeg
brachten, duin en strand bereikt hebben,
zoeken we een duinpas op, waar de rug
zakken worden geopend en de mondvoor
raad wordt aangesproken. Op zoo'n tocht
heb je altijd honger en dus is deze bezig
heid spoedig verricht. Kieskauwers heb je
niet bij een wandeltocht. Verschillende spelen
worden er gedaan, Mooie volksdansen uit
gevoerd, waaruit schoonheid spreekt, schoon
heid harmonierëend met het heerlijkeinde
natuur.
Te elf uur staan wij op en marcheeren
terug naar de stad, waar ons als we straks
gegeten zullen hebben nog een mooie mid-
dagbijeenkomst wacht.
De wandeling is mij uitstekend bevallen,
ik heb genoten, zooals alleen iemand ge
nieten kan, die oog heeft voor het vele mooie
wat er is om ons heen; ook op plaatsen, die
nu niet bekend staan om hun natuurschoon,
die geen reputatie als zoodanig genieten, is
alsof zij de punt van een mes aanraakte; hare
gansche gestalte sidderde en toch ontrukte zij zich
niet aan zijne armen.
„Lucie, veroordeelt gij mijn stilzwijgen?' t Was
het laatste offer, dat ik bracht. De orde gebood
en ik gehoorzaamde, maar nu zal ik spreken, al
brachten die woorden mij tienmaal ten verderve
Ik heb moed genoeg, de woede van het gansche
klooster te trotseeren, maar ik kan niet verdragen
dat gij, gij je van mij afwendt!"
Hoe hard en barsch zijn voorkomen ook mocht
wezen, klonk zijne stem weer zacht en welluidend,
verried zij een vurige, hartstochtelijke teederheid,
en die toon en zijn blik verdreven alles, wat zich
zoo dreigend tusschen hen verhief; stil, nog altijd
bevend, maar met een uitdrukking van volkomen
overgave vlijde Lucie het hoofd tegen zijn schouder
en zag tot hein op en thans las hij ook in die
oogen, dat zij hem niet meer haatte.
Dit oogenblik, waarin twee harten elkander
leerden verstaan, had niets van de bedwelmende
zaligheid eencr eerst beantwoorde liefde. Wel
flikkerde er iets in de wezenstrekken van den jon
gen priester, maar een ijskoude hand scheen hier
iedere opwelling van gevoel in bedwang tc houden,
en het lieve gelaat, dat naar hem was opgeheven
was zoo bleek als de dood. En nochtans verzonk
voor het oogenblik al het andere om hen heen,
zelfs de duistere rotskloof met hare zoo onheil
spellende sissende golven en haar spookachtig drei
gen. Dat sissen en bruisen hield langzamerhand
op en maakte eindelijk plaats voor het zacht,
melodieus gemurmel van een bron. De steile rotsen
verdwenen en werden vervangen door een bosch
rijk landschap, waar zonneschijn en bloesemgeur
hen omgaven. De tooverkracht van het woud
nog zooveel moois te zien, als wy werkelyk
de oogen er voor openen willen.
Een volgende maal zullen we een dag
wandeltocht houden, zullen we een volle dag
in de open lucht doorbrengen en ik neem
mij stellig voor om weer mee te gaan en
myn Zondag beter te besteden, dan in my'n
slaapvertrek.
Stadsmenschen, probeer het ook eens, sta
ook eens vroeg op en ga wandelen, ga de
natuur in, want helaas voor velen uwer be-
teekent wandelen nog het slenteren langs
de straten in de stad, waar zy over het
algemeen alleen oog hebben voor de kleeding
hunner medemenschen I
Breekt met die sleur, gaat de natuur in 1
H. Viking.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NG.
tot stikkeas toe
Voorkom die folterende benauwd
heden die Uw gestel ondermijnen!
Geen vergiften of verdoovings-
middelen maar geneeskrachtige,
borstzuiverende kruiden zijn de
oorzaak van de krachtdadige en
onschadelijke werking van Akker's
IN HET MAROKKAANSCH OORLOGS
GEBIED.
Ervaringen van een Hollandseh student.
TANGER, Januari 1925. AandeLloyd-
kade en op de boot zakdoeken en tranen,
zooals gebruikelijk is, wanneer er een boot
naar Indië vertrekt. Zijn Lloydkade en
achterblijvende familieleden eenmaal uit 't
zicht, dan kikkeren passagiers en beman
ning weer op. Een paar oud-Indishmen
drinken hun „paitje voor 't eten", die nu
tegelijk als pieren verschrikker dienst doet.
Dan in den Nieuwe Waterweg lunchen;
weer ongunstig; een sterke Zuid-Wester
blaast door de open patrijspoorten in de
eetzaal. Even voor den Hoek, verdwijnen
had de proef doorstaan; de onzichtbare draden,
die het om hen beiden had gesponnen, waren voor
tijd en eeuwigheid gelegd; zelfs dit vreeselijke uur
had ze niet kunnen verbreken.
Langzaam liet Benedikt het jonge meisje uit
zijne armen glijden, maar hare hand hield hij nog
in de zijne. De tijd van drooinen was voorbij;
de werkelijkheid eischte haar recht.
„Ik kan niet terstond met je meegaan, pastoor
Clemens wacht mij, maar nog heden avond ga ik
naar C. en morgen zal je broeder vrij zijn. Vrees
niet, dat ik mij door het een of ander zal laten
terughouden; ik weet nu, wat mijn plicht mij ge
biedt."
Lucie antwoordde niet. Er zijn oogcnblikken
in het leven, waarin ons zelfs de kracht ontbreekt
om te lijden, en de hare was gedurende dit laatste
kwartier uitgeput; zij volgde hem half wezenloos,
toen hij haar bij de hand naar dc hofstede voerde,
waar de boer hen reeds tegemoet kwam.
„Ambroos, gij belooft mij, deze jonge dame
veilig tot aan haar rijtuig terug te geleiden?"
„Heb geen zorg, Eerwaarde heer, ik zal goed op
de jongejuffrouw passen."
Benedikt liet hare hand los. Vaarwel dan!"
Dc tegenwoordigheid van een derde maakte ieder
verder afscheidswoord onmogelijk en zoo nam
Lucie met haar geleider den terugweg aan.
Na een poos zag de boer achterom. „Mijnheer
de kapelaan schijnt wel bezorgd te zijn of wij den
berg zonder ongelukken weer afkomen," zeide hij;
„daar staat hij ons nog altijd na te zien!
Ook Lucie bleef staan en zag in de aangewezen
richting. Daar stond hij nog altijd op de hoogte
bij het verbrijzelde heiligenbeeld, en staarde haar
onafgebroken na, terwijl dc donkere noodlottige
INGEZONDEN MEDEDEELING.
422 2Te^ Ö7W? et mei.
Ö-JF-
JtfL Maxi» can aiAle
'22.'TTD,cn A-Jp^2^;nocri
-I-ra -i- I
A^J.P. s VANtllE-CRÈMEPUDOING
MEI BESSEMSAl/2
zoo wat alle passagiers in hun hutten om
koffers uit te pakken. Buiten de pieren staat
een flinke deining, 't stormt. Slechts enkele
passagiers verschijnen na verloop van tyd
weer in de salons, de rest blyft „uitpakken"
en wordt niet eerder weer gezien, voordat
we den volgenden middag, uren te laat ten
gevolge van 't slechte weer, aan de dok
kade te Southampton meeren.
De zon breekt door, 't weer wordt mooi;
en dat houdt net zoolang aan, natuuriyk,
tot de Kawi weer in volle zee is, dan begint
't lieve leven weer. Verschillende passagiers
verdwijnen. In Southampton zijn er nog
vier bygekomentwee dames, één getrouwd,
één ongetrouwd, en twee hoofdofficieren van
de Britsche militaire luchtvaart, welke laat-
sten met kwieke, veerkrachtige passen, den
Engelschen eigen, het dek op en neer mar
cheeren de snelheid waarmee zij zich voort
bewegen wordt echter gaandeweg grooter
en eindelyk zoo groot, dat ze als bezeten
over het dek heen en weer „vliegen", feitelijk
niets ongewoons, want vliegen is hun vak,
dan laatste bedrijf: zakdoek voor den mond,
trap af, gang door en hut in. Exeunt.
De storm wordt hoe langer hoe heviger,
naarmate we meer Ouessant en daarmee de
Golf van Biskaye naderen; bij Ouessant gaan
we, om een scheepsterm te gebruiken, heele-
maal „de soep in", het schip stampt en
slingert zwaar, de golfheuvels groeien aan
tot golfbergen: 't eene oogenblik zitten we
boven op een golf, 't andere oogenblik storten
we 15 a 20 meter naar beneden, het volgende
golfgevaarte bedelft het geheele schip van
kiel tot masttop. Met angstvallige regel
matigheid rukken de absinthgroene golf
ruggen als cohorten schuimbekkende stryd-
rossen op 't weerlooze schip aan.
En dat duurt zoo maar voort, dag in
dag uit.
's Avonds zitten we, een oud-Indischman
(die niet zeeziek was), Engelschman van
geboorte, en ik in den rooksalon aan stuur
boordzij wat te rooken en te praten, op een
gegeven moment komt er een golf, heviger
dan een der vooraf gaande, we worden op
genomen en met stoelen en tafels, die nota
bene vastgezet waren, en al door rooksalon,
verbindingsdeuren met de damessalon, de
damessalon ih en aldaar aan bakboordzy
tegen de zoldering gekwakt. Een volgende
golf zet ons neder op de piano. De oud-
Indischman, z'n Aügel-Saksische geboorte
niet verloochenend, roept met onverstoor
baar flegmatisme tot de Indische bedienden:
„Jongens, satoe faith (één neut)". Bewon
derenswaardig is 't zooals de Inlandsche
jongens, met hnn dienbladen en glaasjes
weten te balanceeren, geen druppel van het
nat vliegt er over.
Vroegtijdig gaan we naar kooi en pro-
beeren in te slapen, terwyi de storm bul
dert, de machines stampen en je hutkoffer
als een gek door de hut heenvliegt.
De kapitein ontvangt 's morgens vrqeg
een radiogram uit Holland, luidende: „Zijn
mantel om hem heen fladderde, waarvan de wind
nu al de plooien en vouwen aan het licht bracht.
Morgen zou Bernhard vrij zijn, hij had 't haar
beloofd maar ten koste van welken prijs!
Den volgenden dag meldde zich een jong gees
telijke, die reeds den vorigen avond laat te C.
was aangekomen, bij den directeur der gevangenis
aldaar, met verzoek den preventief gevangen
genomen eigenaar van Dobra te spreken. Zijn Be-
nedictijnerkleeding en de kenteekenen van het
alom vereerde klooster, waartoe hij behoorde,
verschaften hem onmiddellijk den toegang. Men
vreesde alleen, dat Gunther niet geneigd zou zijn,
een roomsch-katholick priester bij zich te ont
vangen; tegen ieders verwachting" bewilligde hij
hierin echter terstond, zoodra hem de naam van
pater Benedikt genoemd werd, en dezen, di<2 zooals
men meende, door den prelaat was afgezonden,
gelukte het inderdaad een ongestoorde samenkomst
onder vier oogen met den gevangene te hebben.
Het was een lang en gewichtig onderhoud ge
weest; dit zag men duidelijk aan Gunther's gelaat,
dat thans zijne gewone kalmte en onverschillig
heid ten eencnmalc verloren had; het drukte onver
holen afschuw, maar tevens diepe ontroering uit,
toen hij den jongen priester dc hand toestak en
niets anders zeide dan: „Ik dank u."
Benedikt's gelaat was onveranderd gebleven;
stil en somber nam hij dc dankzegging aan en
maakte zich daarop gereed om tc vertrekken.
Bernhard hield hem terug.
„Gaat ge naar het sticht?"
(Wordt vervolgd.)
