or de SIIIINICOLMS ontvangen
'OTOGRAFIE
enleenbank
dijk, SOMMELSDIJK
VAN DER PLAAT
PRIMA LEDERWAREN
is beslist Ie kwaliteit Box-calf- en Saffian leder
H.DIJKERS ZADELMAKER
arnis-Sommelsdijk
iCz.teSommelsdijk
VLIEGEN
'«■astrchsi?
2e. 100.000 Cadeau
TIMMERHOUT
WOENSDAG
3 DECEMBER 1924
AAN HET ALTAAR.
Plaatselijk Nieuws..
ikkleeden, Voetkussens en Vachten
Groote voorraad, lage prijzen
II
Gedurende de wintermaanden is
het atelier des ZATERDAGS TOT
J 8 UUR 'S AVONDS GEOPEND, ZOO OOK DE
H AANSTAANDE FEESTDAGEN
opname met kunstlicht ii
vele kunstlichtopnamen ter inzage
^BBEMASTRAAT - MIDDELHARNIS
2de ATELIER VANAF HET STATION TT
I I
Actemappen, Portefeuilles, Portemon-
naies, Damestasschen, enz.
y Koopt Uw lederwaren bij een vakman;
het is een zaak van vertrouwen.
beleefd aanbevelend
)ORSTRAAT5 - TELEF.232 - SOMMELSDIJK
ïtrale Proeftuin
voor
en Overflakkee
elharnls (Langeweg)
werkdag voor belangstel-
.TIS TOEGANKELIJK.
ht geeft de tuinman alle
die mochten worden ver-
leent gelden aan leden
°/0 'sjaars. Zij neemt
tegen 4 °/0 'sjaars, ook
len. Voorschotten kunnen
tngevraagd worden bij een
/an het Bestuur,
teid tot inbrengen en
ig van gelden eiken Maan-
in Vrijdagavond van 68
ize van den kassier
«4t 4* om O vmtairfka
Am te f«£te
te hte.
STBEIRD yOHDASSBUD
tqstm Ml kir» at»-
om
Htm 1» On» Uld v*rtrl)g.
rffin rafir «teek» 97)1 c»nt
rartaal van 13 hummers
10.85.
*X«TXL*R1XF.
WWlte rwgeSP O
LOSTVEEROZMOISSBOD
M «S
OOK IN DEN WINTER.
Aan eieren werd oer kregen:
gemiddeld 200 8^lj ct. f 17.—
Uitgaven aan voedert
15 Ko. C.E. i f 10:50 p. 50 Ko. f3.15
22 Ko. graan èf 7.50 p. 50 Ko. 3.30 f 6.45
Bruto winst per kip per Jaar f 10.55
Prijs C.E. 50 Ko. f 10.50, mtt voerbolc
cadeao, franco naaste spoor of overl veer.
CE. bevat de ooodige A, B en C Vitaminen,
Bestelt bij Uw leverancier, wanneer daar niet
verkrijgbaar, per postwissel aan de fabriek.
Elerlijstta met pract. voedermethode gratis.
Weigert rakken zonder ons loodje en lnbel.
ATTEST v. d. heer R. Gd. Wassenaar,
Oosterllttens (Fr.): Van mijn 6 Barnevelders
gevoederd met C.E. In Uw droogvoederbak.
was de gemiddelde opbrengst van 2 Oct. '23
tot 30 September '21: 210 eieren per hen.
Kippenhouders maakten brandhout van den
onpractlxhcn. en daardoor onvoordeeligen,
bouten droogvoederbak en voedervermorser.
Openbare Verkooplng
VAN
Op Woensdag 3 December 1924,
des namiddags 1 uur te Stad a/'t Ha
ringvliet aan de Kaal.
Op Donderdag 4 December 1924,
des namiddags 1 uur te Achthuizen,
nabij de molen.
Op Donderdag 4 December 1924,
des namiddags 3 uur te den Bommel,
aan de Kaai.
Op Vrijdag 5 December 1924, des
namiddags 1 uur te Dirksland, aan
de Kaai.
Op Vrijdag 5 December 1924, des
namiddags 3 uur te Melissant, aan den
Bouwdijk.
Op Zaterdag 6 December 1924, des
namiddags 1 uur te Stellendam, aan
de Kaai.
Deurwaarder P. J. GROENENDIJK,
Prijs per kwartaal. f I,
Losse nummersf 0,07"
Advertentiën v. I—6 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
7' JAARGANG.
N°. 10
St. Michaël en de R.K. Staatspartij.
Sinds eenigen tijd heerscht er wat ver
warring in de Roomsch katholieke gele
deren. Gevolg van de oprichting van een
verbond van democratisch gezinden onder
de roomsch katholieke kiezers. De aan
stichter tot deze beweging is een lid van
het bestuur van den Algemeenen Bond
van R.K. Rijkskieskring organisaties, pro
fessor Veraart. Het teweeg brengen van
een scheuring in de Roomsch Katholieke
Staatspartij heeft wet nooit in de bedoeling
gelegen van prof. Veraart. Eerder lag bij
hem het streven voor, om, binnen de
grenzen van het reglement van den alge
meenen bond, aan hen, die niet volkomen
accoord konden gaan met de daarin ge
huldigde denkbeelden gelegenheid te ge
ven zich aaneen te sluiten en steun te
verleenen aan het propageeren van de
meer democratisch getinte ideeën.
Al vrij spoedig na het tot stand komen
van een paar plaatselijke afdeelingen van
het Verbond van St. Michaël heeft het
bestuur van den Algemeenen Bond zich
gericht tot zijn bestuurslid Veraart om hem
te wijzen op zijn ongewenschte optreden,
waarin men een gevaar zag voor het
behoud van de eenheid in de partij, en
hem een openlijk antwoord af te dwingen
op de vraag of hij aanstuurde op een
splitsing in de R.K. Staatspartij. Van den
beginne af heeft prof. Veraart dit ontkend.
In de dagen, welke volgden, is de door
Veraart ontketende beweging intusschen
zóó sterk geworden, dat het bestuur van
St. Michaël er zelve verrast door werd.
Zooals een sneeuwbal van de berghelling
rollend al grooter en grooter wordt en
eindelijk met rommelend geweld neerploft
in het rustige bergdorp, zoo is de demo
cratische beweging van een betrekkelijk
onbelangrijkheidje in korten tijd uitge
groeid tot een actie, welke ontsteltenis
heeft verwekt in de rotsvaste organisatie
van de katholieke Staatspartij. Van plaats
op plaats is de beweging overgeslagen
en bijna dagelijks ontstonden allerwege
nieuwe afdeelingen van het Verbond St.
Michaël.
Van de zijde van den Algemeenen Bond
werden voortdurend pogingen aangewend
om de beweging te stuiten of althans fe
leiden in de richting van de bepalingen
van het algemeen bondsreglement. Ver
schillende conferenties zijn tot dit doel
gehouden. Op een vergadering den 14 No
vember te Utrecht gehouden kwam men
in zooverre tot elkaar, dat een motie kon
worden aangenomen, welke inhield, dat
de mogelijkheid bestond om tot overeen
stemming te geraken en dat St. Michaël
zijn ontwerp-reglement ter beoordeeling
zou zenden aan het bondsbestuur, waarna
een nieuw overleg zou plaats hebben. Met
het ontwerpen van een St. Michaël's
reglement zouden zich belasten de heeren
Veraart, baron Wittert van Hoogland en
G. Bon. De beoordeelingscommissie van
FEUILLETON.
VAN
E. WERNER.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE).
28)
„Pas op uw hart en ik voeg er bij, ook op uw
hoofd! Het eerste is hier niet van noode en het
tweede alleen dan, als het in dienst der kerk wordt
gevorderd. Vergeet niet, dat gij haar onvoor
waardelijke gehoorzaamheid hebt beloofd en leer
bijtijds hoofd en hart met deze gelofte in overeen
stemming te brengen, eer men beide hiertoe dwingt
Benedikt antwoordde niet; wat had hij ook
kunnen antwoorden? De prelaat stapte eensklaps
van dit onderwerp af.
„Wat die zaak van pastoor Clemens betreft,
ik heb er nog eens over nagedacht, en heb er niet
tegen uw verlangen in te willigen. Gij moogt hem
de gevraagde hulp verleenen. Maak dus de noodige
toebereidselen om overmorgen naar het gebergte
op reis te gaan."
„Dank, Hoogeerwaarde heer!" Met deze woorden
wilde de jonge priester zich verwijderen, toen de
prelaat plotseling nogmaals op hem toetrad.
„Ik ontsla u hiermede voorloopig van mijn op
zicht en van dat des kloosters bovendien. Gij weet,
welke verwachtingen mijn broeder en ik ons van
uwe toekomst vormen, gij zijt de jongste, vertegen
woordigt verreweg de aanzienlijkste kracht van
het sticht ik zou niet gaarne hebben, dat zij
het bondsbestuur zou bestaan uit de heeren
mr. baron van Wijnbergen, mr. Teulings
en mr. Passtoors.
Den 21 Nov. confereerden de beide
besturen opnieuw en wel in het gebouw
der Tweede Kamer. Van den bond waren
aanwezig de heeren Van Wijnbergen, Van
Rijckevorsel en Postma, van St. Michaël
de bovengenoemde drie bestuursleden,
Het concept-reglement van St. Michaël
werd toegelicht door prof. Veraart. Over
eenstemming kon in deze bijeenkomst niet
verkregen worden.
Maar nog gaf men den moed niet op.
Totdat er een nieuwe kink in den kabel
kwam. Op een vergadering te Alkmaar
had de heer Van Wijnbergen in een rede
het volgende gezegd„Ik neem het nie
mand kwalijk als hij ergens niet tevreden
over is, maar wat ik hem wel kwalijk neem
is het organiseeren van de ontevredenheid,
het aanwakkeren van den geest van verzet
door het gesproken en geschreven woord.
Ik durf die zelfs te kwalificeeren als een
misdaad, onder de leuze van christelijke
democratie, terwijl men juist onder het volk
een geest brengt, die het een stuk ont
neemt van wat het heeft en men zich zelf
gaat toejuichen. Ik noem dit misdaad en
zelfzucht van het laagste allooi."
In een nieuwe conferentie nu tusschen
Bondsbestuur en bestuur van St. Michaël
stelde prof. Veraart de vraag, wie de heer
Van Wijnbergen in zijn rede bedoeld had.
Laatstgenoemde wenschte deze vraag niet
te beantwoorden. Prof. Veraart trok hieruit
en uit verdere mededeelingen terzake ont
vangen, de conclusie dat St. Michaël er
mede bedoeld was. En onder deze omstan
digheden vermeende hij, dat een verder
overleg tusschen beide besturen tot een
onmogelijkheid was geworden. Althans een
overleg met het Bondsbestuur, waarin
baron van Wijnbergen zitting heeft.
De besprekingen zijn aldus voorloopig
geschorst. En St. Michaël heeft Jbesloten
de zelfstandige actie krachtig voort te zet
ten. Den 8en December zal in den Die
rentuin te 's Gravenhage een meeting ge
houden worden.
Ondanks dit op de spits drijven van de
quaestie zijn we toch niet geneigd te
gelooven, dat er inderdaad ernstig gevaar
bestaat voor een scheuring in de R. K.
Staatspartij. Voor onze meening vinden
we steun in de woorden van den leider
der R. K. Kamerfractie, mgr. Nolens, in
de afgeloopen week gesproken in de
Tweede Kamer. Tegenover Troelstra's
invitatie tot de democratische katholieken
om zich aan te sluiten bij een te vormen
democratische groep, stelde mgr. Nolens
immers de verklaring, dat er van een
democrafisch deel der katholieke partij
geen sprake was. Volgens dezen afgevaar
digde was de geheele katholieke partij
altijd christelijk-democratisch geweest.
Echter waren er leden, die er naar streef
den om vlugger tot het verwezenlijken
van bepaalde denkbeelden te komen dan
voor ons verloren ging. Pater Benedikt!" ging
hij voort, terwijl hij hem de hand op den schouder
legde en hein diep in de oogen zag, „daar ginds
aan het altaar hebt gij u met lichaam en ziel aan
de kerk gewijd. Die eed bindt u voor tijd en eeuwig
heid. Bedenk dit in de ure der verzoeking; ik laat
u gaan, omdat ik weet, dat gij in staat zijt tot alles
maar niet tot een meineed."
Benedikt was doodsbleek geworden, maar hij
weerstond dien blik. Het gebeurde zelden, dat de
prelaat iemand op deze wijs roemde, hoogst zelden,
dat hij op zulk een plechtigen en vermanenden toon
tot iemand sprak; de trotsche abt bepaalde zich
gewoonlijk met bevelen te geven of overtredingen
te straffen, bijna nooit verwaardigde hij zich iemand
te waarschuwen. De jonge priester gevoelde te
midden van die dreigende waarschuwing, dat zij
van meer beteekenis was dan neerbuigende vrien
delijkheid jegens anderen, en dat zij op een toon
werd geuit, dien men tot zijns gelijken bezigt.
„ik weet, wat ik gezworen en wat iik te houden
heb," zeide hij met gedempte stem.
„Goed!" hernam de prelaat, thans weer op zijn
gewonen toon. „Ik verwacht den prior zoo aan
stonds hier en zal hem van uwe toekomstige be
stemming onderrichten. En thans vertrek en be
reid u, overmorgen de reis te aanvaarden".
Benedikt had den tuin nog slechts enkele oogen-
blikken verlaten, toende prior dien binnentrad enl
den kloostervoogd met veel meer ootmoed en
onderdanigheid naderde, dan zijne betrekking
van hem eischte. Hij wierp een loerenden blik in
het rond, wellicht waren er „zekere andere zaken"
op de bewsute samenkomst besprokenmaar zijn
angst was spoedig geweken. De prelaat ontving
ook hem zeer minzaam, onderhield zich met hem
de meerderheid dit wenschte. In het tempo
zat alleen het verschil oordeelde de heer
Nolens.
Zou men nu niet meenen, dat de heer
Nolens in zichzelf overtuigd is, dat Sint
Michaël geen scheuring behoeft te weeg
te brengen. Alleen zal voor de al te starre
houding van baron Van Wijnbergen een
ontvankelijke en meer welwillende in de
plaats moeten komen. Waartoe de politiek-
handige heer Nolens wellicht zich het
beste zou eigenen. Specht.
liigezonden Aledecleeling.
REDENAARS!
CARUSOL, 30 cent per doosje.
DE TOOVERPASTILLE.
Bij Uw drogist.
5 DECEMBER.
Vrijdag zal hij weer verschijnen
Met zijn knecht en met zijn paard,
Met zijn mijter, met zyn mantel,
Met zijn witten wattenjjbaard.
Vrijdag slaan de kinderharten
Heel den dag weer ééns zoo vlug,
Vrijdag kijken onze oudjes
Lange, lange jaren t'rug.
Morgen krijgt 'n bedeesde lijder
Aan acute liefdesmart
Kans om „iets" te laten merken
Door het zenden van een hart.
Vrjjdag staan we weer in 't teeken
Van den zoeten overvloed,
Vrijdag lijkt ons aardsche leven
Zeldzaam zalig, zonnig, zoet.
Vrijdag kunnen oude schulden
Stikum worden afgedaan,
Door een héél klein hart'lijkheidje
Raken ruzies van de baan.
Vrijdag is de dag van „geven",
Van „plezier doen", vriend'Jijkheid,
Jammer, dat Sint Nicolaas maar
Eéns per jaar door Holland rijdt.
CLINGE DOORENBOS.
ELSA
door
L. Goudswaard.
Het was een verrukkelijke zomermorgen!
De zon scheen allerheerlijkst, de vogels
zongen zoo onafgebroken, en zoo echt vroolijk
en de reseda voor mijn open raam geurde zoo
uitlokkend, dat ik mijn boeken opborg en mij
naar buiten spoedde, om met volle teugen de
verkwikkende morgenlucht te kunnen inade
men.
In den tuin zette ik mij voor een perk rozen,
waar rond bijen zoemden en vlinders dartelden.
De zonnestralen gleden mij over neus en
mond, en de zoele zuidenwind speelde met de
wilde wingerdranken rond den lindestam mid
den in het perk.
Voor mij graasde een graai geteekende kudde
rustig in de weide, en scheen uit den morgen
nevel nog zwevende langs de velden lang
zaam op te doemen.
Ginds zag men geurig hooi op hoopen en de
rooskleurige morgendamp, waarin het nog
half gehuld was, gaf het een tooverachtig aan
zien. Bij het optrekken van den dauw leken het
legertenten, waaromheen vlugge zwaluwen
zwierden en zwaaiden.
over al hetgeen de dag had opgeleverd, vroeg In
lichtingen omtrent verschii.ende zaken en zeide
als ter loops:
„Nog iets! Pater Benedikt zal ons dezer dagen
verlaten. Hij vertrekt naar het gebergte, waar hij
op zijn uitdrukkelijk verlangen pastoor Clemens
met zijn herderlijk werk zal bijstaan."
„Op zijn uitdrukkelijk"*verlangen?" herhaalde
de prioi ten hoogste verbaasd.
„Dat verwondert u? Mij niet minder; de be
trekking is van dien aard, dat ik nooit had ge
dacht, dat iemand haar zou verlangen. Hebt ge
eenig vermoeden, wat hem aanleiding tot dit
zonderling verzoek kan geven?"
„Niet het minste. Of 't moest wezen De
prior wilde de gelegenheid niet laten voorbijgaan
om den gchatcn jongen man in een min gunstig
licht te plaatsen „of 't moest wezen, dat de
strenge kloostertucht hem hinderde en hij naar
meer vrijheid hunkerde."
De prelaat schudde het hoofd. „Neen, dat is 't
niet. Dat had hem niet op die wijs kunnen doen
blozen. Hebt ge ook opgemerkt, of hij zich in den
laatsten tijd soms aan iemand heeft aangesloten,
of hij met enkele families in dc nabuurschap om
gaat, of hij misschien ook met vrouwen in aan
raking komt?"
„Neen, volstrekt niet. Hij zoekt op zijne wande
lingen met voordacht de eenzaamheid en betreedt
nooit een vreemden drempel, dan in zijne hoedanig
heid als priester."
„Ik kan mij vergissen," hernam de prelaat na
denkend. „Misschien wil hij zich een nieuwe boet
hiermee opleggen; die betrekking zal hém genoeg
aanleiding geven tot onthouding van allerlei aard."
,Met pater Benedikt's begeerte om te boeten en
Mijn heele ziel was vol van de schoonheid
der natuur op dien morgen.
Daar lagen de blonde duinen ons heerlijk
wandeloord met kleurige mostapijten aan
hun voet; of frissche moestuintjes of een
boomgaard; ginds met golvende rogge, of
een zilverberkenboschje, of een plas met rui-
scheiïd oeverriet. En bij het stijgen van de zon
welk een kleurenmengeling en geuren langs die
heuvels vol liefelijk bloeiend duinkruid. Hoe
fraai schemerde het warm gestoofde zand door
de zacht-groene tipten van het helmgras.
Hoe oogverblindend schitterden de kale
plekken van het duin in het zonlicht!
Hoe schilderachtig stonden daar die snoe
zige duinhuisjes rnet hun groen bemoste daken
en blauwe muren, daar in een halfcirkel van
door den zeewind gekromde abeelen overscha
duwd en beschermd, waaronder soms grazende
geiten.
En vanuit de verte dat heerlijk ruischen van
den wassenden vloed! En boven dat alles de
wolklooze hemel, die weergalmt van den zang
der leeuweriken.
O, mijn heele zijn genoot met wellust van
al de zomerweelde op dien morgen!
Links van mij zag ik ons kerkkoepeltorentje
met zijn blinkend haantje als een nieuwsgierig-
Aagje gluren over het dichte hooge lepenloof
er omheen naar de dorpshuisjes wier roode
daken scherp afstaken tegen het donkere groen.
Maar wee mij; daar ontdekte mijn oog voor
een dier woningen de lijkbaar. En er kwam als
een vale schaduw over heel mijn zonnig
tafereel, toen daar van den toren het melan
cholisch „bom bam!" aanving; een kraaien-
zwerm uit zijn galmgaten klagend vluchtte, en
de droeve plechtigheid aanving: dat men het
stoffelijk overschot van „Meesters blonde Elsa"
het zonnetje van zijn huis, de lieveling van
het dorp op de zwarte baar plaatste en het
met zachten tred ging naar den doodenakker,
waar in het hooge hout een merel zoo lustig
floot, maar verstomde bij het zien naderen van
den stoet, en krijschend vluchtte. „Verwoeste
lenteprachtDeze woorden pasten bij dat
graf van de twintigjarige Elsa...
Was zij niet typisch schoon, geestig, zacht
van gemoed, ijverig.een toonbeeld van ge
zondheid en levenslust?
Als het noodig was kon zij werken tegen de
flinkste boerendeerne, met dezelfde handen,
waarmee zij keurig borduren kon, piano
spelen, teekenen. Zij reciteerde en zong, was
de ziel van een partijtje.
Maar Elsa had een leelijk gebrek, waarvan
zij niet te genezen scheen: Zij nam zich niet
het minst in acht voor kouvatten. En nu was
het waar, dat haar sterke en geharde natuur
veel weerstond, maar toch hoe gehard en
sterk men ook zij in ons meest vochtig, kil
en zoo afwisselend klimaat verwaarloost men
hoogst zelden geheel ongestraft het zich wat
ontzien.
Onder het strijken stormde zij plotseling van
het gloeiende fornuis weg door het guurste
weer vaak naar den winkel op den hoek; om
even een vergeten boodschap te doen voor
die winkel sloot. En berispte men haar over
haar roekeloosheid, dan lachte zij wat en vroeg
schalks „Of men meende, dat zij daar niet
tegen kon? Zij spotte met kiespijn, zinkings,
verkoudheid, hoesten en schreef al die „onge
rechtigheid" toe aan verbroeiing en verwee
king. „Zij wist niet wat ziek zijn was," zei ze
met haar liefsten lach „en dat kwam omdat zij
zich immers niet vertroetelde, als zoovelen."
En daar zij ondanks die verregaande zorge-
te vasten is het ook al lang gedaan," merkte de
prior schamper aan. „Reeds weken lang heeft hij
al dc vrome oefeningen, waarmee hij zich eerst
zoo ijverig bezig hield, ten eenenmaie nagelaten.
Dit 'ailes heeft eensklaps een eind genomen."
„Hij zal hebben ingezien, dat ze nutteloos waren,
antwoordde de prelaat op onverschilligen toon;
„en hij heeft gelijk, ik laak dit niet in hem. Hebt
ge anders geen klagen over hem?"
De prior aarzelde; hoe gaarne had hij aan zijn
haat lucht gegeven, maar hij wist slechts al te
goed, dat hij ieder woord moest kunnen verant
woorden. De prelaat was er de man niet naar, om
alles blindelings zonder nader onderzoek te ge
looven.
„Neen," zeide hij eindelijk.
„Dan kunnen wij het vooreeist hierbij laten.
Meldt gij inmiddels den pastoor zijne komst.
„Hoogeerwaarde heer!" begon dc prior opnieuw
met zijne gewone, kruipende nederigheid. „Het
past mij niet, wel is waar, raad te geven als Uw
Hoogeerwaarde reeds een besluit heeft genomen,
maar deze verplaatsing niet dat ik pater Bene
dikt tc kort zou willen doen maar ik betwijfel,
of hij wel te vertrouwen is."
„Hieraan heb ik al lang getwijfeld," zeide de
prelaat, „en juist daarom moet hij heengaan.
Hier is het klooster weegt en wikt hij ieder woord
en houdt zich voortdurend in bedwang, daar hij
wel weet, dat ieder zijner bewegingen wordt opge
merkt; ,men kan hier die stille, stroeve natuur niet
doorgionden. Wij willen het eens met de vrijheid
beproeven; misschien komt zijn eigenlijk karakter
dan eer aan het licht. Natuurlijk wordt er gezorgd,
dat hij onder opzicht staat. Ge hebt immers uw
vertrouwde lieden op die plaats?"
loosheid jarenlang perfect gezond bleef, begon
men eindelijk te meenen, dat haar theorie
steek hield; hoewel er ook waren, die beweer
den, dat alleen een zeldzame constitutie als de
hare zoo iets permitteerde.
Maar Meester hield vol: „Elsa, Elsa, de kruik
gaat zoolang te water tot zij breekt. Denk
om je vroeggestorven moeder!" En dat hielp
wel eens een paar dagen.maar dan waren
vaders diep aandoenlijke woorden weer ver
geten
Het was op een bijzonder gezellig gemaskerd
bal in „De Gouden Zon", dat de dorpswinter-
amusementen sloot, dat Elsa als visschers-
meisje veel succes had en volop genoot. Zij
behoefde geen enkelen dans over te slaan,
en kende geen vermoeienis. Na het démasqué
vliegt zij, verhit van den dans ondanks
alle waarschuwingen om zich toch te dekken
tegen den scherpen noordooster ongedekt
even naar huis, om'iets aan haar kostuum te
herstellen en keert weldra maar nu doods
bleek en klappertandend terug. Men be
stormt haar met vragen: „Wat haar deert?"
„Zij scheelt niets!" is het antwoord en zij laat
zich weer wegvoeren ten dans.maar moet
het spoedig opgeven, en voelt zich zeer, zeer
onwel. Meer dood dan levend gaat zij naar huis;
en God weet wat de oude Meester dien nacht
want geneeskundige hulp was er niet op dat
dorp met haar overbracht, toen zij daar
ijlend lag in een heete koorts.
„En sedert ving haar lijden aan
„De kiem der wreede kwaal,
„Die langzaam moordt, als sluipend gif,
„En wis als grievend staal
„Schoot wort'len in de jonge borst
„Een blijde lentegaard...;
„En de arme kunst zocht weer naar 't kruid
„Dat nergens wast op aard"...
En op dien goddelijken zomermorgen werd
„Verwoeste lentepracht" begraven. Hier is
de les: „Neem u in acht!"
MIDDELHARNIS. De landbouwer C. de
Graaff heeft zijn geheele landbouwbedrijf
onderhandsch overgedaan (gedeeltelijk ver
kocht en gedeeltelik verhuurd) aan den land
bouwer Jb. Koert te Nieuwe Tonge.
Zondagavond zal in de Nederl. Herv.
kerk optreden ds. W. Bieshaar, Zendings-
director te 's-Gravenhage, waarbij tevens
een collecte voor de Zending zal gehouden
worden.
Onze vroegere dorpsgenoot de beer
A. C. Slop, is met ingang van 1 Januari
benoemd tot redacteur-verslaggever aan de
Haagsche Courant.
Te beginnen met Donderdagavond 6.30
uur, zal in de Geref. kerk, gedurende de
wintermaanden, iedere week predikdienst
worden gehouden door ds. G. van Velzen.
Te IJmuiden is van de beugvisschery
binnengekomen de vischsloep MA 11 „Oranje
Nassau" schipper J. Viskil met een besom
ming van f 600.
J.l. Donderdag is in de Ned. Herv. kerk
tijdens de Oogstpredikatie een extra gift
van 20 gulden gecollecteerd.
Bij Kon. besluit is met ingang van 1
Januari aan mej. E. A. E. M. Westerbaen
„Den schoolmeester op wien ik mij in allen dpele
kan verlaten. Van dien ouden, onbeteekenden
pastoor Clemens kon hij mij nooit veel merkwaar
digs berichten, maar ik sta er voor in, dat wij pater
Bendikt's doen en laten tot in de minste bijzonder
heden zullen vernemen."
„Goed. Geef den man de noodige orders, en
laat hij mij persoonlijk zijne berichten mede-
deelen. Mocht Benedikt misbruik maken van zijn
vrijheid, dan stel ik hem weer onder streng toe
zicht."
„Als het dan maar niet te laat is." waagde de
prior op te merken. „Het naburig klooster heeft
in dit opzicht zeer treurige ondervindingen op
gedaan met een zijner jonge monniken, die van
een dergelijke verplaatsing gebruik maakte, om
heimelijk aan zijne orde te ontvluchten."
„Het naburig klooster heeft deze ondervinding
te danken aan zijn slappe tucht en de zwakheid
van zijn prelaat; ik heb mijn monniken beter in
bedwang."
.Maar juist Benedikt
„Pater prior," dus viel de prelaat hem op een
toon van gezag, bijna van minachting in dc rede,
„wees zoo goed, het beoordee«en van het ai dan
niet juiste mijner maatregelen aan mijzelf over te
laten'. Juist met Benedikt kan ik zoo iets wagen,
omdat hij iets bezit, wat gij, wel is waar, gewoon
zijt van minder belang te achten, maar dat bij
dergelijke proefneming een groot gewicht op dc
schaal legt een geweten. Gelofte en eed zijn
niet voor hem, zooals voor zoovele anderen, enkel
woordenhij is nog genoeg een dweper, om al
het gewicht hiervan tc beseffen.
Wordt vervolgd.