or de SIIIINICOLMS ontvangen 'OTOGRAFIE enleenbank dijk, SOMMELSDIJK VAN DER PLAAT PRIMA LEDERWAREN is beslist Ie kwaliteit Box-calf- en Saffian leder H.DIJKERS ZADELMAKER arnis-Sommelsdijk iCz.teSommelsdijk VLIEGEN '«■astrchsi? 2e. 100.000 Cadeau TIMMERHOUT WOENSDAG 3 DECEMBER 1924 AAN HET ALTAAR. Plaatselijk Nieuws.. ikkleeden, Voetkussens en Vachten Groote voorraad, lage prijzen II Gedurende de wintermaanden is het atelier des ZATERDAGS TOT J 8 UUR 'S AVONDS GEOPEND, ZOO OOK DE H AANSTAANDE FEESTDAGEN opname met kunstlicht ii vele kunstlichtopnamen ter inzage ^BBEMASTRAAT - MIDDELHARNIS 2de ATELIER VANAF HET STATION TT I I Actemappen, Portefeuilles, Portemon- naies, Damestasschen, enz. y Koopt Uw lederwaren bij een vakman; het is een zaak van vertrouwen. beleefd aanbevelend )ORSTRAAT5 - TELEF.232 - SOMMELSDIJK ïtrale Proeftuin voor en Overflakkee elharnls (Langeweg) werkdag voor belangstel- .TIS TOEGANKELIJK. ht geeft de tuinman alle die mochten worden ver- leent gelden aan leden °/0 'sjaars. Zij neemt tegen 4 °/0 'sjaars, ook len. Voorschotten kunnen tngevraagd worden bij een /an het Bestuur, teid tot inbrengen en ig van gelden eiken Maan- in Vrijdagavond van 68 ize van den kassier «4t 4* om O vmtairfka Am te f«£te te hte. STBEIRD yOHDASSBUD tqstm Ml kir» at»- om Htm 1» On» Uld v*rtrl)g. rffin rafir «teek» 97)1 c»nt rartaal van 13 hummers 10.85. *X«TXL*R1XF. WWlte rwgeSP O LOSTVEEROZMOISSBOD M «S OOK IN DEN WINTER. Aan eieren werd oer kregen: gemiddeld 200 8^lj ct. f 17.— Uitgaven aan voedert 15 Ko. C.E. i f 10:50 p. 50 Ko. f3.15 22 Ko. graan èf 7.50 p. 50 Ko. 3.30 f 6.45 Bruto winst per kip per Jaar f 10.55 Prijs C.E. 50 Ko. f 10.50, mtt voerbolc cadeao, franco naaste spoor of overl veer. CE. bevat de ooodige A, B en C Vitaminen, Bestelt bij Uw leverancier, wanneer daar niet verkrijgbaar, per postwissel aan de fabriek. Elerlijstta met pract. voedermethode gratis. Weigert rakken zonder ons loodje en lnbel. ATTEST v. d. heer R. Gd. Wassenaar, Oosterllttens (Fr.): Van mijn 6 Barnevelders gevoederd met C.E. In Uw droogvoederbak. was de gemiddelde opbrengst van 2 Oct. '23 tot 30 September '21: 210 eieren per hen. Kippenhouders maakten brandhout van den onpractlxhcn. en daardoor onvoordeeligen, bouten droogvoederbak en voedervermorser. Openbare Verkooplng VAN Op Woensdag 3 December 1924, des namiddags 1 uur te Stad a/'t Ha ringvliet aan de Kaal. Op Donderdag 4 December 1924, des namiddags 1 uur te Achthuizen, nabij de molen. Op Donderdag 4 December 1924, des namiddags 3 uur te den Bommel, aan de Kaai. Op Vrijdag 5 December 1924, des namiddags 1 uur te Dirksland, aan de Kaai. Op Vrijdag 5 December 1924, des namiddags 3 uur te Melissant, aan den Bouwdijk. Op Zaterdag 6 December 1924, des namiddags 1 uur te Stellendam, aan de Kaai. Deurwaarder P. J. GROENENDIJK, Prijs per kwartaal. f I, Losse nummersf 0,07" Advertentiën v. I—6 regels f 1,20 Elke regel meer. f 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woensdag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 7' JAARGANG. N°. 10 St. Michaël en de R.K. Staatspartij. Sinds eenigen tijd heerscht er wat ver warring in de Roomsch katholieke gele deren. Gevolg van de oprichting van een verbond van democratisch gezinden onder de roomsch katholieke kiezers. De aan stichter tot deze beweging is een lid van het bestuur van den Algemeenen Bond van R.K. Rijkskieskring organisaties, pro fessor Veraart. Het teweeg brengen van een scheuring in de Roomsch Katholieke Staatspartij heeft wet nooit in de bedoeling gelegen van prof. Veraart. Eerder lag bij hem het streven voor, om, binnen de grenzen van het reglement van den alge meenen bond, aan hen, die niet volkomen accoord konden gaan met de daarin ge huldigde denkbeelden gelegenheid te ge ven zich aaneen te sluiten en steun te verleenen aan het propageeren van de meer democratisch getinte ideeën. Al vrij spoedig na het tot stand komen van een paar plaatselijke afdeelingen van het Verbond van St. Michaël heeft het bestuur van den Algemeenen Bond zich gericht tot zijn bestuurslid Veraart om hem te wijzen op zijn ongewenschte optreden, waarin men een gevaar zag voor het behoud van de eenheid in de partij, en hem een openlijk antwoord af te dwingen op de vraag of hij aanstuurde op een splitsing in de R.K. Staatspartij. Van den beginne af heeft prof. Veraart dit ontkend. In de dagen, welke volgden, is de door Veraart ontketende beweging intusschen zóó sterk geworden, dat het bestuur van St. Michaël er zelve verrast door werd. Zooals een sneeuwbal van de berghelling rollend al grooter en grooter wordt en eindelijk met rommelend geweld neerploft in het rustige bergdorp, zoo is de demo cratische beweging van een betrekkelijk onbelangrijkheidje in korten tijd uitge groeid tot een actie, welke ontsteltenis heeft verwekt in de rotsvaste organisatie van de katholieke Staatspartij. Van plaats op plaats is de beweging overgeslagen en bijna dagelijks ontstonden allerwege nieuwe afdeelingen van het Verbond St. Michaël. Van de zijde van den Algemeenen Bond werden voortdurend pogingen aangewend om de beweging te stuiten of althans fe leiden in de richting van de bepalingen van het algemeen bondsreglement. Ver schillende conferenties zijn tot dit doel gehouden. Op een vergadering den 14 No vember te Utrecht gehouden kwam men in zooverre tot elkaar, dat een motie kon worden aangenomen, welke inhield, dat de mogelijkheid bestond om tot overeen stemming te geraken en dat St. Michaël zijn ontwerp-reglement ter beoordeeling zou zenden aan het bondsbestuur, waarna een nieuw overleg zou plaats hebben. Met het ontwerpen van een St. Michaël's reglement zouden zich belasten de heeren Veraart, baron Wittert van Hoogland en G. Bon. De beoordeelingscommissie van FEUILLETON. VAN E. WERNER. (Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE). 28) „Pas op uw hart en ik voeg er bij, ook op uw hoofd! Het eerste is hier niet van noode en het tweede alleen dan, als het in dienst der kerk wordt gevorderd. Vergeet niet, dat gij haar onvoor waardelijke gehoorzaamheid hebt beloofd en leer bijtijds hoofd en hart met deze gelofte in overeen stemming te brengen, eer men beide hiertoe dwingt Benedikt antwoordde niet; wat had hij ook kunnen antwoorden? De prelaat stapte eensklaps van dit onderwerp af. „Wat die zaak van pastoor Clemens betreft, ik heb er nog eens over nagedacht, en heb er niet tegen uw verlangen in te willigen. Gij moogt hem de gevraagde hulp verleenen. Maak dus de noodige toebereidselen om overmorgen naar het gebergte op reis te gaan." „Dank, Hoogeerwaarde heer!" Met deze woorden wilde de jonge priester zich verwijderen, toen de prelaat plotseling nogmaals op hem toetrad. „Ik ontsla u hiermede voorloopig van mijn op zicht en van dat des kloosters bovendien. Gij weet, welke verwachtingen mijn broeder en ik ons van uwe toekomst vormen, gij zijt de jongste, vertegen woordigt verreweg de aanzienlijkste kracht van het sticht ik zou niet gaarne hebben, dat zij het bondsbestuur zou bestaan uit de heeren mr. baron van Wijnbergen, mr. Teulings en mr. Passtoors. Den 21 Nov. confereerden de beide besturen opnieuw en wel in het gebouw der Tweede Kamer. Van den bond waren aanwezig de heeren Van Wijnbergen, Van Rijckevorsel en Postma, van St. Michaël de bovengenoemde drie bestuursleden, Het concept-reglement van St. Michaël werd toegelicht door prof. Veraart. Over eenstemming kon in deze bijeenkomst niet verkregen worden. Maar nog gaf men den moed niet op. Totdat er een nieuwe kink in den kabel kwam. Op een vergadering te Alkmaar had de heer Van Wijnbergen in een rede het volgende gezegd„Ik neem het nie mand kwalijk als hij ergens niet tevreden over is, maar wat ik hem wel kwalijk neem is het organiseeren van de ontevredenheid, het aanwakkeren van den geest van verzet door het gesproken en geschreven woord. Ik durf die zelfs te kwalificeeren als een misdaad, onder de leuze van christelijke democratie, terwijl men juist onder het volk een geest brengt, die het een stuk ont neemt van wat het heeft en men zich zelf gaat toejuichen. Ik noem dit misdaad en zelfzucht van het laagste allooi." In een nieuwe conferentie nu tusschen Bondsbestuur en bestuur van St. Michaël stelde prof. Veraart de vraag, wie de heer Van Wijnbergen in zijn rede bedoeld had. Laatstgenoemde wenschte deze vraag niet te beantwoorden. Prof. Veraart trok hieruit en uit verdere mededeelingen terzake ont vangen, de conclusie dat St. Michaël er mede bedoeld was. En onder deze omstan digheden vermeende hij, dat een verder overleg tusschen beide besturen tot een onmogelijkheid was geworden. Althans een overleg met het Bondsbestuur, waarin baron van Wijnbergen zitting heeft. De besprekingen zijn aldus voorloopig geschorst. En St. Michaël heeft Jbesloten de zelfstandige actie krachtig voort te zet ten. Den 8en December zal in den Die rentuin te 's Gravenhage een meeting ge houden worden. Ondanks dit op de spits drijven van de quaestie zijn we toch niet geneigd te gelooven, dat er inderdaad ernstig gevaar bestaat voor een scheuring in de R. K. Staatspartij. Voor onze meening vinden we steun in de woorden van den leider der R. K. Kamerfractie, mgr. Nolens, in de afgeloopen week gesproken in de Tweede Kamer. Tegenover Troelstra's invitatie tot de democratische katholieken om zich aan te sluiten bij een te vormen democratische groep, stelde mgr. Nolens immers de verklaring, dat er van een democrafisch deel der katholieke partij geen sprake was. Volgens dezen afgevaar digde was de geheele katholieke partij altijd christelijk-democratisch geweest. Echter waren er leden, die er naar streef den om vlugger tot het verwezenlijken van bepaalde denkbeelden te komen dan voor ons verloren ging. Pater Benedikt!" ging hij voort, terwijl hij hem de hand op den schouder legde en hein diep in de oogen zag, „daar ginds aan het altaar hebt gij u met lichaam en ziel aan de kerk gewijd. Die eed bindt u voor tijd en eeuwig heid. Bedenk dit in de ure der verzoeking; ik laat u gaan, omdat ik weet, dat gij in staat zijt tot alles maar niet tot een meineed." Benedikt was doodsbleek geworden, maar hij weerstond dien blik. Het gebeurde zelden, dat de prelaat iemand op deze wijs roemde, hoogst zelden, dat hij op zulk een plechtigen en vermanenden toon tot iemand sprak; de trotsche abt bepaalde zich gewoonlijk met bevelen te geven of overtredingen te straffen, bijna nooit verwaardigde hij zich iemand te waarschuwen. De jonge priester gevoelde te midden van die dreigende waarschuwing, dat zij van meer beteekenis was dan neerbuigende vrien delijkheid jegens anderen, en dat zij op een toon werd geuit, dien men tot zijns gelijken bezigt. „ik weet, wat ik gezworen en wat iik te houden heb," zeide hij met gedempte stem. „Goed!" hernam de prelaat, thans weer op zijn gewonen toon. „Ik verwacht den prior zoo aan stonds hier en zal hem van uwe toekomstige be stemming onderrichten. En thans vertrek en be reid u, overmorgen de reis te aanvaarden". Benedikt had den tuin nog slechts enkele oogen- blikken verlaten, toende prior dien binnentrad enl den kloostervoogd met veel meer ootmoed en onderdanigheid naderde, dan zijne betrekking van hem eischte. Hij wierp een loerenden blik in het rond, wellicht waren er „zekere andere zaken" op de bewsute samenkomst besprokenmaar zijn angst was spoedig geweken. De prelaat ontving ook hem zeer minzaam, onderhield zich met hem de meerderheid dit wenschte. In het tempo zat alleen het verschil oordeelde de heer Nolens. Zou men nu niet meenen, dat de heer Nolens in zichzelf overtuigd is, dat Sint Michaël geen scheuring behoeft te weeg te brengen. Alleen zal voor de al te starre houding van baron Van Wijnbergen een ontvankelijke en meer welwillende in de plaats moeten komen. Waartoe de politiek- handige heer Nolens wellicht zich het beste zou eigenen. Specht. liigezonden Aledecleeling. REDENAARS! CARUSOL, 30 cent per doosje. DE TOOVERPASTILLE. Bij Uw drogist. 5 DECEMBER. Vrijdag zal hij weer verschijnen Met zijn knecht en met zijn paard, Met zijn mijter, met zyn mantel, Met zijn witten wattenjjbaard. Vrijdag slaan de kinderharten Heel den dag weer ééns zoo vlug, Vrijdag kijken onze oudjes Lange, lange jaren t'rug. Morgen krijgt 'n bedeesde lijder Aan acute liefdesmart Kans om „iets" te laten merken Door het zenden van een hart. Vrjjdag staan we weer in 't teeken Van den zoeten overvloed, Vrijdag lijkt ons aardsche leven Zeldzaam zalig, zonnig, zoet. Vrijdag kunnen oude schulden Stikum worden afgedaan, Door een héél klein hart'lijkheidje Raken ruzies van de baan. Vrijdag is de dag van „geven", Van „plezier doen", vriend'Jijkheid, Jammer, dat Sint Nicolaas maar Eéns per jaar door Holland rijdt. CLINGE DOORENBOS. ELSA door L. Goudswaard. Het was een verrukkelijke zomermorgen! De zon scheen allerheerlijkst, de vogels zongen zoo onafgebroken, en zoo echt vroolijk en de reseda voor mijn open raam geurde zoo uitlokkend, dat ik mijn boeken opborg en mij naar buiten spoedde, om met volle teugen de verkwikkende morgenlucht te kunnen inade men. In den tuin zette ik mij voor een perk rozen, waar rond bijen zoemden en vlinders dartelden. De zonnestralen gleden mij over neus en mond, en de zoele zuidenwind speelde met de wilde wingerdranken rond den lindestam mid den in het perk. Voor mij graasde een graai geteekende kudde rustig in de weide, en scheen uit den morgen nevel nog zwevende langs de velden lang zaam op te doemen. Ginds zag men geurig hooi op hoopen en de rooskleurige morgendamp, waarin het nog half gehuld was, gaf het een tooverachtig aan zien. Bij het optrekken van den dauw leken het legertenten, waaromheen vlugge zwaluwen zwierden en zwaaiden. over al hetgeen de dag had opgeleverd, vroeg In lichtingen omtrent verschii.ende zaken en zeide als ter loops: „Nog iets! Pater Benedikt zal ons dezer dagen verlaten. Hij vertrekt naar het gebergte, waar hij op zijn uitdrukkelijk verlangen pastoor Clemens met zijn herderlijk werk zal bijstaan." „Op zijn uitdrukkelijk"*verlangen?" herhaalde de prioi ten hoogste verbaasd. „Dat verwondert u? Mij niet minder; de be trekking is van dien aard, dat ik nooit had ge dacht, dat iemand haar zou verlangen. Hebt ge eenig vermoeden, wat hem aanleiding tot dit zonderling verzoek kan geven?" „Niet het minste. Of 't moest wezen De prior wilde de gelegenheid niet laten voorbijgaan om den gchatcn jongen man in een min gunstig licht te plaatsen „of 't moest wezen, dat de strenge kloostertucht hem hinderde en hij naar meer vrijheid hunkerde." De prelaat schudde het hoofd. „Neen, dat is 't niet. Dat had hem niet op die wijs kunnen doen blozen. Hebt ge ook opgemerkt, of hij zich in den laatsten tijd soms aan iemand heeft aangesloten, of hij met enkele families in dc nabuurschap om gaat, of hij misschien ook met vrouwen in aan raking komt?" „Neen, volstrekt niet. Hij zoekt op zijne wande lingen met voordacht de eenzaamheid en betreedt nooit een vreemden drempel, dan in zijne hoedanig heid als priester." „Ik kan mij vergissen," hernam de prelaat na denkend. „Misschien wil hij zich een nieuwe boet hiermee opleggen; die betrekking zal hém genoeg aanleiding geven tot onthouding van allerlei aard." ,Met pater Benedikt's begeerte om te boeten en Mijn heele ziel was vol van de schoonheid der natuur op dien morgen. Daar lagen de blonde duinen ons heerlijk wandeloord met kleurige mostapijten aan hun voet; of frissche moestuintjes of een boomgaard; ginds met golvende rogge, of een zilverberkenboschje, of een plas met rui- scheiïd oeverriet. En bij het stijgen van de zon welk een kleurenmengeling en geuren langs die heuvels vol liefelijk bloeiend duinkruid. Hoe fraai schemerde het warm gestoofde zand door de zacht-groene tipten van het helmgras. Hoe oogverblindend schitterden de kale plekken van het duin in het zonlicht! Hoe schilderachtig stonden daar die snoe zige duinhuisjes rnet hun groen bemoste daken en blauwe muren, daar in een halfcirkel van door den zeewind gekromde abeelen overscha duwd en beschermd, waaronder soms grazende geiten. En vanuit de verte dat heerlijk ruischen van den wassenden vloed! En boven dat alles de wolklooze hemel, die weergalmt van den zang der leeuweriken. O, mijn heele zijn genoot met wellust van al de zomerweelde op dien morgen! Links van mij zag ik ons kerkkoepeltorentje met zijn blinkend haantje als een nieuwsgierig- Aagje gluren over het dichte hooge lepenloof er omheen naar de dorpshuisjes wier roode daken scherp afstaken tegen het donkere groen. Maar wee mij; daar ontdekte mijn oog voor een dier woningen de lijkbaar. En er kwam als een vale schaduw over heel mijn zonnig tafereel, toen daar van den toren het melan cholisch „bom bam!" aanving; een kraaien- zwerm uit zijn galmgaten klagend vluchtte, en de droeve plechtigheid aanving: dat men het stoffelijk overschot van „Meesters blonde Elsa" het zonnetje van zijn huis, de lieveling van het dorp op de zwarte baar plaatste en het met zachten tred ging naar den doodenakker, waar in het hooge hout een merel zoo lustig floot, maar verstomde bij het zien naderen van den stoet, en krijschend vluchtte. „Verwoeste lenteprachtDeze woorden pasten bij dat graf van de twintigjarige Elsa... Was zij niet typisch schoon, geestig, zacht van gemoed, ijverig.een toonbeeld van ge zondheid en levenslust? Als het noodig was kon zij werken tegen de flinkste boerendeerne, met dezelfde handen, waarmee zij keurig borduren kon, piano spelen, teekenen. Zij reciteerde en zong, was de ziel van een partijtje. Maar Elsa had een leelijk gebrek, waarvan zij niet te genezen scheen: Zij nam zich niet het minst in acht voor kouvatten. En nu was het waar, dat haar sterke en geharde natuur veel weerstond, maar toch hoe gehard en sterk men ook zij in ons meest vochtig, kil en zoo afwisselend klimaat verwaarloost men hoogst zelden geheel ongestraft het zich wat ontzien. Onder het strijken stormde zij plotseling van het gloeiende fornuis weg door het guurste weer vaak naar den winkel op den hoek; om even een vergeten boodschap te doen voor die winkel sloot. En berispte men haar over haar roekeloosheid, dan lachte zij wat en vroeg schalks „Of men meende, dat zij daar niet tegen kon? Zij spotte met kiespijn, zinkings, verkoudheid, hoesten en schreef al die „onge rechtigheid" toe aan verbroeiing en verwee king. „Zij wist niet wat ziek zijn was," zei ze met haar liefsten lach „en dat kwam omdat zij zich immers niet vertroetelde, als zoovelen." En daar zij ondanks die verregaande zorge- te vasten is het ook al lang gedaan," merkte de prior schamper aan. „Reeds weken lang heeft hij al dc vrome oefeningen, waarmee hij zich eerst zoo ijverig bezig hield, ten eenenmaie nagelaten. Dit 'ailes heeft eensklaps een eind genomen." „Hij zal hebben ingezien, dat ze nutteloos waren, antwoordde de prelaat op onverschilligen toon; „en hij heeft gelijk, ik laak dit niet in hem. Hebt ge anders geen klagen over hem?" De prior aarzelde; hoe gaarne had hij aan zijn haat lucht gegeven, maar hij wist slechts al te goed, dat hij ieder woord moest kunnen verant woorden. De prelaat was er de man niet naar, om alles blindelings zonder nader onderzoek te ge looven. „Neen," zeide hij eindelijk. „Dan kunnen wij het vooreeist hierbij laten. Meldt gij inmiddels den pastoor zijne komst. „Hoogeerwaarde heer!" begon dc prior opnieuw met zijne gewone, kruipende nederigheid. „Het past mij niet, wel is waar, raad te geven als Uw Hoogeerwaarde reeds een besluit heeft genomen, maar deze verplaatsing niet dat ik pater Bene dikt tc kort zou willen doen maar ik betwijfel, of hij wel te vertrouwen is." „Hieraan heb ik al lang getwijfeld," zeide de prelaat, „en juist daarom moet hij heengaan. Hier is het klooster weegt en wikt hij ieder woord en houdt zich voortdurend in bedwang, daar hij wel weet, dat ieder zijner bewegingen wordt opge merkt; ,men kan hier die stille, stroeve natuur niet doorgionden. Wij willen het eens met de vrijheid beproeven; misschien komt zijn eigenlijk karakter dan eer aan het licht. Natuurlijk wordt er gezorgd, dat hij onder opzicht staat. Ge hebt immers uw vertrouwde lieden op die plaats?" loosheid jarenlang perfect gezond bleef, begon men eindelijk te meenen, dat haar theorie steek hield; hoewel er ook waren, die beweer den, dat alleen een zeldzame constitutie als de hare zoo iets permitteerde. Maar Meester hield vol: „Elsa, Elsa, de kruik gaat zoolang te water tot zij breekt. Denk om je vroeggestorven moeder!" En dat hielp wel eens een paar dagen.maar dan waren vaders diep aandoenlijke woorden weer ver geten Het was op een bijzonder gezellig gemaskerd bal in „De Gouden Zon", dat de dorpswinter- amusementen sloot, dat Elsa als visschers- meisje veel succes had en volop genoot. Zij behoefde geen enkelen dans over te slaan, en kende geen vermoeienis. Na het démasqué vliegt zij, verhit van den dans ondanks alle waarschuwingen om zich toch te dekken tegen den scherpen noordooster ongedekt even naar huis, om'iets aan haar kostuum te herstellen en keert weldra maar nu doods bleek en klappertandend terug. Men be stormt haar met vragen: „Wat haar deert?" „Zij scheelt niets!" is het antwoord en zij laat zich weer wegvoeren ten dans.maar moet het spoedig opgeven, en voelt zich zeer, zeer onwel. Meer dood dan levend gaat zij naar huis; en God weet wat de oude Meester dien nacht want geneeskundige hulp was er niet op dat dorp met haar overbracht, toen zij daar ijlend lag in een heete koorts. „En sedert ving haar lijden aan „De kiem der wreede kwaal, „Die langzaam moordt, als sluipend gif, „En wis als grievend staal „Schoot wort'len in de jonge borst „Een blijde lentegaard...; „En de arme kunst zocht weer naar 't kruid „Dat nergens wast op aard"... En op dien goddelijken zomermorgen werd „Verwoeste lentepracht" begraven. Hier is de les: „Neem u in acht!" MIDDELHARNIS. De landbouwer C. de Graaff heeft zijn geheele landbouwbedrijf onderhandsch overgedaan (gedeeltelijk ver kocht en gedeeltelik verhuurd) aan den land bouwer Jb. Koert te Nieuwe Tonge. Zondagavond zal in de Nederl. Herv. kerk optreden ds. W. Bieshaar, Zendings- director te 's-Gravenhage, waarbij tevens een collecte voor de Zending zal gehouden worden. Onze vroegere dorpsgenoot de beer A. C. Slop, is met ingang van 1 Januari benoemd tot redacteur-verslaggever aan de Haagsche Courant. Te beginnen met Donderdagavond 6.30 uur, zal in de Geref. kerk, gedurende de wintermaanden, iedere week predikdienst worden gehouden door ds. G. van Velzen. Te IJmuiden is van de beugvisschery binnengekomen de vischsloep MA 11 „Oranje Nassau" schipper J. Viskil met een besom ming van f 600. J.l. Donderdag is in de Ned. Herv. kerk tijdens de Oogstpredikatie een extra gift van 20 gulden gecollecteerd. Bij Kon. besluit is met ingang van 1 Januari aan mej. E. A. E. M. Westerbaen „Den schoolmeester op wien ik mij in allen dpele kan verlaten. Van dien ouden, onbeteekenden pastoor Clemens kon hij mij nooit veel merkwaar digs berichten, maar ik sta er voor in, dat wij pater Bendikt's doen en laten tot in de minste bijzonder heden zullen vernemen." „Goed. Geef den man de noodige orders, en laat hij mij persoonlijk zijne berichten mede- deelen. Mocht Benedikt misbruik maken van zijn vrijheid, dan stel ik hem weer onder streng toe zicht." „Als het dan maar niet te laat is." waagde de prior op te merken. „Het naburig klooster heeft in dit opzicht zeer treurige ondervindingen op gedaan met een zijner jonge monniken, die van een dergelijke verplaatsing gebruik maakte, om heimelijk aan zijne orde te ontvluchten." „Het naburig klooster heeft deze ondervinding te danken aan zijn slappe tucht en de zwakheid van zijn prelaat; ik heb mijn monniken beter in bedwang." .Maar juist Benedikt „Pater prior," dus viel de prelaat hem op een toon van gezag, bijna van minachting in dc rede, „wees zoo goed, het beoordee«en van het ai dan niet juiste mijner maatregelen aan mijzelf over te laten'. Juist met Benedikt kan ik zoo iets wagen, omdat hij iets bezit, wat gij, wel is waar, gewoon zijt van minder belang te achten, maar dat bij dergelijke proefneming een groot gewicht op dc schaal legt een geweten. Gelofte en eed zijn niet voor hem, zooals voor zoovele anderen, enkel woordenhij is nog genoeg een dweper, om al het gewicht hiervan tc beseffen. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1924 | | pagina 1