CoronA
ÏEMIE
EERSTE BLAD
15 cts-
»t 15c,s-
15 c,s-
JNTJE"
bare Vrijwill. Verkooping
7 Paarden,
RUYS' HANDELSVEREENIGING
Met genoegen
UIEN, KOOL, SLAPLANTEN,enz.
H. v.NoortWz., Zwijndrecht
Fotografie
S. v. d. PLAAT,
Openbare Vrijwill. Verkooping
ZATERDAG
15 MAART 1924
VINETA.
VERSLAGEN.
PINGEN.
.rt 1924 des morgens
eenenweg te Middel
van Paarden, Land-
z Ten verzoeke van j
Middelharnia.
ia VAN BUUREN. 1
rt 1924 des v ni. ten
plaat aan den Noord-
huur en teu verzoeke
Donkersloot Johszn.
rden, 18 stuks Hoorn
Landbouwwerktuigen
euien landbouwinven-
itaris AKKERMAN.
1924, by veiling, en
1 1924, by afslag, beide
12 uur, in het Hócel
ielle, van: De Woning
lin, boomgaard, wei- en
13-80 H.A. in het Vol-
ibroek (Polder Ouden-
veg by den Katerwaal-
rhouden en in den bes
likt voor Westiandsche
Direct te aan vaarden; het huis c.s. 8 Mei
a.s. Met toestemming van den eigenaar is
plm. 1$ H.A weiland in huur over te
nemen.
Inlichtingen geven de veikooper enge"
bruiker de heer A. Langendoen Cz. te Ab-
benbroek en Notaris L. P. VAN DEN
BLINK te Brielle.
N.B. Erfhuis aan bovenstaande woning
op Donderdag 10 April 1924; zie nadere
annonce.
Op Woensdag 19 Maart 1224, 's voormiddags
10 uur te Herkingen, aan den Oudendijk,
ten verzoeke van den heer Jn van Kempen,
vau 7 Paarden, 27 stuks Rundvee, Rytui
gen, Landbouw-geieedachappen, Hooi,
Stroo, enz. Breeder by biljet omschreven.
Notaris VAN DER SLUYS.
Woningnood.
De rechter deed uitspraak in de zaak van
den oplichter, die wegens valschheid in
geschrifte terecht gestaan had
„De rechtbank veroordeelt je tot een ge-
vannisstraf voor den tfld van vijf jaar en
wilt u my uw woning verhuren, voor
den tyd dat u afwezig bent?"
ige Porlorico
ite Maryland
Pruimtabak.
IX EILANDEN.
r post f 1.00.
gen een extra lagen prijs,
ressen. Vrouwen en Meisjes
ar leven lang gelukkig door
R BUITEN
\FFE.
uw met rijke levenservaring
wen en meisjes er zoo goed
i zelf te zijn niet alleen, doch
met haar omgaan als een
den zoo rijken inhoud in
'.echts een paar voorbeelden
Treorige mogelykheden.
jonge meesteres. Bekoorlijke
vattingsvermogen by het jonge
toekomst De liefde heiligt
De liefde in het huwelijk
leid Onze tijd van strijd.
tusscben vader en moeder.
wde kinderen. Enz.
edere vrouw of meisje vindt
haar leven en dat der haren
werkelijk" zeer bijzonders.
franco per post 1.00 na
voorraad is beperkt en de
DE ADMINISTRATIE.
erzoek ik u te zenden
:hijntje".
arvoor het bedrag hierbij gaat.
Woensdag 19 Maart
4, </o..r<iiM.fags lOuarie
RKINGEN, aan den Uuden-
ten verzoeke van den Heer
VAN KEMPEN, van:
stuks Rundvee,
ligen, Landbouwgereedschap
pen, Hooi, Stroo, enz.
eeder by biljet omschreven.
Notaris VAN DER SLUYS.
MODEL 1924
Prijs in koffer f 170,-
met schriftelijke garantie
Reeds bijna 600.000
tevreden gebruikers.
Importeurs
Rotterdam.
Verkrijgbaar te Mlddelharnls bij
D. J. P. van Eesteren
Ring 115.
zendt ik U prijsopgaaf van
BOBBEMASTRAAT—MIDDELHARNIS
(5 minuten van het Station).
Billijkst en soliedst adres voor
foto's en vergrootingen.
In 't atelier opname bij elke
weersgesteldheid.
Paarden, Vee en Land
bouwgereedschappen
te OULTGENSPLAAT
op DONDERDAG 13 MAART 1824
des v.m. 10 uur (na aankomst van
tram en autobus) aan den Noord.
Achterweg voor de schuur en ten
verzoeke van den heer JOHs. DON
KERSLOOT Johszn. aldaar, zijnde:
21 PAARDEN en 18 stuks HOORNVEE,
als
Poets, vosmerrie 7 jaar; Roos,
zwarte merrie 7 jaarKees, vosruin
5 jaar; Saar, bruine merrie 7 jaar
(makke klepper); Bel, vosmerrie 5
jaar (drachtig)Lena, bruine merrie
9 jaar; Bertha, roode schimmel
merrie 6 jaar (drachtig); Vosmerrie
3 jaar; 13jaarlingpaarden zwarte
melkkoe 23 Maart 5e kalf; vier
hokkelingen koe 28 Maart 3e kalf
zwartbonte koe 28 Februari 3e.kalf;
zwartbonte koe 3 Maart 3e kalf;
zwartbonte koe 8 Maart 4e kalf;
zwartbonte koe 12 Maart 3e kalf;
witkopkoe 16 Maart 2e kalf;
zwartboDte boe 15 Maart 2e kalf;
zwartbonte koe 18 Maart 3e kalf;
lichtbonte schot 28 Februari le kalf;
witkop schot 1 April le kalf;
zwartbonte schot 12 Maart le kalf;
zwartbonte vaars 28 Maart le kalf;
zwartbonte vaars 8 Maart le kalf;
zeven loopvarkenB; 3 boerenwagens,
wielslede, motor 6 6 P.K type
„Victoria"; melotteploegen; diverse
sacks- en tweeschaarploegen, moor-
ploeg, wiedmachine, diverse eggen,
rolblok, sleep, diverse zeeften en
verderen uitgebreiden Landbouw-
inventaris.
Breeder omschreven by biljet.
Notaris AKKERMAN,
Prijs per kwartaalf I.—
Losse nummers f 0,07®
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en üieustaanvragen
f I,— por plaatsing tot een maximum
Yan 10 regels elke regel meor 15 cent.
Dit blad verschijnt lederen
Woensdag- en Zaterdagmorgen.
Het wordt uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat N! i del el har nis.
6E JAARGANG. - Na. 38
DE JUISTE VERHOUDING.
Heel de levenskunst, de „Wellevens-
conste" van Coornhert, is niet anders dan
dit ééne: de dingen in hun juiste verhou
ding zien het groote groot en het kleine
klein. Dat lijkt doodeenvoudig maar
welgelukzalig de wijze, die het vermag.
Want wat is alle „wijsheid" anders dan
de juiste verhouding tot de werkelijkheid,
tot leven en sterven, tot ons zelf en de
wereld, tot schijn en wezen, tijd en eeuwig
heid?
Groot en klein is een quaestie van zien,
van perspectief of „doorzichtkunde Mijn
eigen pink zie ik op 't oogenblik langer dan
gindschen „Lange Jan", den toren van
Middelburg (die nog wel, volgens den be-
dachtzamen „Gids voor Walcheren", zoo
heet „waarschijnlijk met het oog op zijn
lengte"). Wij allen kennen en overwinnen
ditöons ik-perspectief bij het zien. Wij zijn
elk het middelpunt van onze gezichts
wereld maar niemand laat zich door
zijn ik-perspectief bedotten en houdt zijn
pink voor torenhoog of den verren toren
voor een spijkerpuntjeen zich zelf
voor het wereldcentrum. Doorzichtkundig
richten wij ons leven in en vervangen
redelijkerwijs het subjectief, individueel
gezichtsbeeld door de objectieve, juiste
verhouding.
Maar de hoogste wijsheid, liefde, gerech
tigheid, is ook slechts zulk een quaestie
van perspectief of doorzichtkunde. Want
wij alien loopen rond met een zedelijk ik-
perspectiet, niet van de oogen, maar van
het hart; d.w.z. van onze behoeften en
begeerten, belangen en belangstelling. Wij
zelf zijn ons wereldcentrum. Onze eigen
kiespijn of teleurstelling, een verlies of mis
kenning voelen wij als een ramp, toren
hoog en den levensnood, de wanhoop,
verongelijking van duizenden rondom in
de verte zien wij, d.w.z. voelen wij, nau
welijks of in 't geheel niet. Wij loopen
warm voor eigen minimale belangetjes hier
en wereldbelangen ginds laten ons koud.
Wij zwelgen en laten anderen crepeeren.
Dat is het zedelijk, het onzedelijk ik-pers
pectief, alias „egosïme". En wij laten er
ons helaas maar al te zeer door bedotten
in onze levenshouding zien het nietigste
groot en het grootste wellicht over het
hoofd. Doch redelijkerwijze hebben wij
weer dit ego-centrisch, individueel wereld
beeld, deze subjectief-bekrompen, klein
zielige partijdigheid voor ons zelf tegen
over ieder ander te corrigeeren en te over
winnen, te vervangen, ditmaal niet met
ons verstand, maar met hart en ziel, met
onze voorkeur zelf, door de objectieve,
juiste verhouding, door het voor allen gel
dige, onpartijdige, waarlijk centrale stand
punt der wijze „liefde", der „Gerechtig-
keit, welche Liebe mit sehenden Augen
ist".
Dat is de zin van het oeroude, univer-
seel-menschelijke „Heb een ander lief als
u zelf". Dat is de Wet en de Profeten",
zegt Matth. Vil 12, in overeenstemming
metden Talmoed: „dat is de gansche
Leer al het andere is uitlegging".
En slechts naar de mate waarin wij
aldus ons verheffen boven het verval-
schend ik-perspectief, naarmate wij onze
gezindheid „objectiveeren", bereiken wij
de juiste Verhouding, de ware Gemeen
schap, de „Ordo Ainoris" van Augustinus,
zien wij het kleine klein, het groote groot.
En naar diezelfde mate houden wij dan
zelf op, „klein" te zijn, kleingeestig, ijdel,
wreed, laf, worden wij „groot", groot
moedig, heldhaftig, edel.
Ziedaar de onschendbare, boven alle
theorie van moralisten en iminoralisten,
boven alle willekeur en betrekkelijkheid
verheven „redelijkheid" Van het zedelijke.
Het geldt, voor ons ieder, onverbiddelijk,
absoluut.
Dus de dingen zien in hun juiste ver
houding, het groote groot en het kleine
klein. Hoe klein wordt dan zoo menige
„grootheid" en hoe groot zoo menige
„kleinigheid"! De nietigste kleinigheden
hebben reeds meer geluk gebroken, meer
stemmingen verstoord, meer verhevens
ontwijd dan de door ieder onderkende
groote levensrampen. En hoe meesterlijk
verstaan wij allen bij gelegenheid de
kunst, de dingen buiten hun proporties te
brengen, van een mug een olifant, van een
splinter een balk, van een speldeprik een
dolkstoot te maken!
De kleine, ondiepe poel wordt door eiken
steenworp vertroebeld.
„Das Meer wird nimmer wallen
Einem Strohwischbrand zu Gefallen".
Hoeveel kommer konden wij ons zelf en
anderen besparen door ons om beuzelingen
minder tebekommeren! Een beetje
Stoïcijnsche waardigheid hebben \ye zoo
noodig.
En anderzijds dat Stoïcisme van Epicte-
tus: „Leg uw schip nooit aan één touw
vast!" De door Schopenhauer zoo hoog
geprezen „trouwe" hond, die zich op het
graf zijns meesters laat doodhongeren, ver
dient stellig meer deernis dan bewonde
ring. Zeker, ook hondentrouw gaat boven
trouweloosheid en de „blindste" apen
liefde ziet nog meer dan de onverschillig
heid.
Maar in ons allen viel een straal van de
zon dier alomvattende liefde, die waarheid
wil en gerechtigheid, de zon der „Objectivi
teit". Gooi dan open de blinden der ziel,
Iaat de zon allerwegen binnen en belemmer
uw uitzicht niet. Dan kunt gij in deze
worstelende wereld noch ooit een bour
geois satisfait noch ooit een verzaker des
levens zijn. Dan wordt life worth living.
Dan hebt gij hier en thans deel aan het
eeuwige, „das Ewige in jedem Augenblick'.
Dan ziet gij de dingen met Spinoza sub
specie aeternitatis.
Wel hem, die wandelt in het heilige licht
der juiste verhouding!
N. A. C.
Ingezonden Mededeeling.
Voor allen die sukkelen
met moeilijken en onregelmatigen stoelgang zijn
Mijnhardt's LaxeertabJetten onmisbaar. Zij werken
vlug en radicaal en veroorzaken niet de minste
kramp. Doos 60 ct. Bij apoth. en drogisten-
FEUILLETON.
VAN
E. WERNER.
Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE).
53)
„Neen! Dat doe ik niet!" verklaarde de vorstin
vastberaden.
„Dan onderteeken ik ze alleen. Uitgenoodigd
worden de gasten in elk geval, 't Is noodig dat
ik mij eindelijk eens met de zaak ga bemoeien,
die de geheele provincie bezig houdt. Men moet
te L. weten, aan welke zijde ik mij schaar, 't Staat
u natuurlijk vrij, juist op dien dag ziek te zijn, of
uw broeder te bezoeken, maar ik geef u in over
weging, of het goed is als onze tweespalt publiek
en hiermede onherroepelijk wordt. Nóg blijft u
zoowel als mij de mogelijkheid over, dit uur en
dit gesprek te vergeten. Jk zal er u niet meer aan
herinneren, zoodra ik merk, dat er aan mijn
eischen gehoor is gegeven; de gevolgen zijn dus
voor uwe rekening. Ik heb gewacht totdat Leo
van huis was, omdat hij met zijn driftig karakter
zulk een tooneel niet had kunnen verdragen, en
omdat ik hem en graaf Morynski de vernedering
wilde besparen van datgene, wat nu eens gezegd
moest worden, uit mijn mond te vernemen; van
u zullen zij het beter kunnen verdragen. Ik ben
't niet, die den onderiingen vrede wensch te ver
storen,"
„En als ik nu de bevelen, die ge mij zoo tiran-
DE EMIGRATIE NAAR CANADA.
Dezer dagen heeft het Bestuur van het Na
tionaal Arbeidssecretariaat van deCanadee-
sche Vakbeweging een brief ontvangen met
informatie omtrent den toestand in Canada,
welke van de zijde van het bestuur waren
verzocht in verband met het emigratievraag-
stuk in het algemeen, meer in het byzonder
waar het de emigratie naar Canada betreft.
In dien brief staat o.m.:
Wij moeten er met den meesten nadruk
de aandacht op vestigen, dat de toestanden in
Canada buitengewoon slecht zyn. De mooie
verhaaltjes die door de agenten der groote
maatschappyen op het vaste land van Europa
verspreid worden, moeten als zeer sterk
overdreven beschouwd worden, dit geldt zelfs
voor de beste jaren, en op het oogenblik
heerscht er werkeloosheid en honger in dit
land, en is de toestand zoo ernstig, dat de
arbeiders in andere Janden het bijna Diet
kunnen gelooven.
De Labor Gazette, een offlicieel regeerings-
orgaan van Januari 1924, toont aan, dat by
5828 firma's, die gezameniyk 787 666 arbei
ders in hun dienst hadden in November van
het vorige jaar niet minder dan 24.998 ont
slagen zijn, alleen in die maand. De beteeke-
nis van dit feit kan slechts begrepen worden
als men weet, dat dit de vierde maand was
over dat jaar, dat het werkloozencyfer toe
nam. In alle fabrieken te zamen, groote en
kleine, werken ongeveer een 800.000 arbei
ders, tevens wordt aangetoond, dat de werk
gelegenheden steeds minder en minder
worden.
Uit de grootere steden trekken de arbei
ders b(j duizenden naar de Vereenigde Staten.
In de metaalbranche, bouwvakken, kleeding-
industrie, is het allemaal hetzelfde droeve
verhaal, geen werk en zeer lage loonen. Gedu
rende den afgeloopen zomer zyn duizenden
Engelsche arbeiders hierheen gebracht, daar
men hun wijs had gemaakt, dat er na den
oogst arbeid in de steden te krijgen was, maar
honderden van hen zijn nu aangewezen op
een slechte steunregeling, waarin men met
de grootste willekeur optreedt.
De boeren zyn nog veel slechter af dan de
industrie-arbeiders. In het geheele Westen
heerscht de bitterste ellende en kommer. Id
drie nederzettingen in de provincie Saskat
chewan is 180.000 acres (plm. 73 000 H A.)
land in beslag genomen voor achterstallige
belasting, terwijl gedurende 1922 in Alberta
(de aangrenzende provincie) door de beroeps-
werfagenten als „Zonnig Alberta" aangepre
zen, land ter waarde van 72 millioen dollar
de boeren werd afgenomen (dit zijn de met
hypotheek belaste landerijen), door hypo
theek-opzegging, omdat de boeren niet in
staat waren te betalen. Onder hen bevonden
zich 611 soldaten, die medegestreden hadden.
De loonen zfin hierover't algemeen lager
Ingezonden Mededeelingen.
KANTOOR MIDDELHARNIS
ZITDAGEN TIJDENS BEURS
Woensdag. SOMMELSDIJK Hotel TABBERS
Donderdag. DIRKSLANU v. d. DOEL
Vrijdag, OUDE TONGE GELUK
en de le Zaterdag der maand van 2-6 uur te Ouddorp FLO HIL
dan in de Vereenigde Staten, en een groot ge
deelte van het werk hier is seizoenarbeid, en
daarby komt, dat de industrieën als gevolg
van den oorlog een te groote vlucht genomen
hebben en zij tevens te veel kapitaal bezitten,
waardoor er dagelijks fabrieken sluiten.
niek opdraagt, niet nakom?" vroeg de gravin
langzaam. „Als ik nu tegenover je erkende erf-
rechten eens de mijne stel, ik, de weduwe van je
vader, die door een onrechtvaardig en wreed
testament van een plek ben verdreven, die mij
eigenlijk van rechtswege als woonplaats toekomt?
Voor de wet zouden deze mij wel is waar weinig
baten, maar voor mijzelve heb ik de overtuiging,
dat ik op dezen grond voor niemand behoef te
wijken, en ik wijk dan ook niet voor u. De vorstin
Baratowska moest, na hetgeen ze zoo even uit
je mond heeft moeten hooren, met haar zoon ver
trekken, om nooit terug te keeren de vroegere
meesteres van Wilicza blijft haar recht handhaven.
Wees op je hoede, Waldemar! Ik zou je vroeger
of later in de noodzakelijkheid kunnen brengen
om hetzij je gebiedende woorden van straks te
herroepen, of je moeder of broeder aan het ergste
conflict prijs te geven."
„Ga uw gang!" antwoordde Waldemar koel,
„maar stel mij dan niet verantwoordelijk voor
de gevolgen."
Zij stonden tegenover elkander, oog in oog, en
't was zonderling dat zich juist thans een gelijkenis
tusschen beiden openbaarde, die tot dusver nog
aan ieder, ééen enkele slechts uitgezonderd, was
ontsnapt. „Het voorhoofd met die scherp getee-
kende blauwe ader heeft hij van u," had Wanda
eens tot hare tante gezegd en inderdaad, beiden
hadden diezelfde hooge, prachtige welving, die
zelfde eigenaardige lijn aan de slapen. Ook bij
dc vorstin in haar gcprikkcldcii toestand was nu
die blauwe ader duidelijk zichtbaar, terwijl zij
bij Waldemar zoo geweldig was opgezwollen, alsof
het opbruisende bloed hier een uitweg zocht. En
op beider aangezicht stond eenzelfde uitdrukking,
eene onwankelbare vastberadenheid, een stalen
wil, die zich door niets liet weerhouden. Thans,
nu ze elkander op leven en dood den oorlog ver
klaarden, openbaarde zich voor de eerste maal,
dat zij werkelijk moeder en zoon waren ge
voelden zij dit misschien ook voor het eerst.
Waldemar trad de vorstin op zijde en legde
de hand zwaar op haar arm.
„Mijne moeder heb ik de gelegenheid tot
den terugtocht gelaten,"zeide hij veelbeteekenend.
„De vorstin Baratowska verbied ik, op mijne
goederen ten voordeele harer partij te intrigeeren.
Geschiedt dit nochtans, drijft ze mij tot het
uiterste, welnu, dan kom ik er óok toe en moet
ik alien
Hij hield eensklaps op. Zijne moeder voelde, hoe
hij plotseling ontroerde, hoe zijne hand, die de
hare met zulk een ijzeren greep omknelde, deze
op eens losliet en machteloos neerzonk. Ten hoog
ste verbaasd, volgde zij de richting van zijn blik,
die als bctooverd op den ingang van het schrijf-
kabinct bleef rusten. Hier op den drempel
stond Wanda. Niet in staat zich langer te bedwin
gen, was zij opgesprongen, en de heftige beweging,
waarmede dit geschiedde, had hare tegenwoordig
heid verraden.
Een zegevierende glans straalde de vorstin uit
de oogen. Eindelijk had zij de kwetsbare plek
in het hart van haar zoon gevonden. Indien hij
zich al het volgend moment weer vermande en
even strak en ontoegankelijk vóór haar stond als
straks, 't was tc laat dat éene onbewaakte oogen
blik had hem verraden.
„Nu, Waldemar?" vroeg zij en een bijna onmerk
bare spot klonk in den toon harer stem, „het hin
dert je immers niet, dat Wanda getuige van ons
Verslag van de gehouden voordracht met
lichtbeelden, door Dr. C. van Gelder
in de algemeene ledenvergadering van
de afd. „Het Groene Kruis" te Herkin
gen.
Goede voeding zaak van gewicht. Veler
lei verkeerde begrippen daarover. Aan de
deskundigen de taak der volksvoorlichting.
Hoe eenig inzicht bij te brengen Ons leven
heeft een geestelijken bovenbouw op een stof
felijke basis berustend. Deze laatste behandelt
Voedingsprocessen, zijn scheikundige pro
cessen. Vergelijking met wat in een auto ge
beurt. De mechanische, voortbewegende kracht
hiervan, de werking der electrische batterij,
de dynamo-werking, de watercirculatie, de
oliepomp enz. zijn alle terug te brengen tot
de verbranding der benzine in den motor,
d.w.z. de scheikundige omzetting hiervan onder
toetreding der zuurstof van de lucht. Hierbij
hoogere koolwaterstoffen, omgezet in lagere en
daardoor komt warmte vrij en arbeidsver
mogen, dat in allerlei bewegingen wordt om
gezet. Ons voedsel tot zekere hoogte te verge
lijken met de benzine. Ook ons voedsel ten
slotte- omgezet in lagere scheikundige ver
bindingen onder invloed der zuurstof, ook
dit verbrand (scheikundig omzetting der stof
onder invloed van zuurstof in 't algemeen
verbranding genoemd, of daarbij een vlam
ontstaat of niet). Deze verbranding geschiedt
in de verschillende weefsels of organen van
't lichaam en in 't bijzonder dan in de cellen
daarvan. Deze z.g. cellen zijn die allerkleinste,
met 't bloote oog totaal onzichtbare deeltjes,
een soort eiwitklompjes, de levenseenheden,
die de voornaamste bestanddeelen der weef
sels en organen en dus van 't geheele lichaam
vormen, 't Leven dezer cellen, gebonden aan
die stofomzetting, die verbranding van 't
voedsel, de z.g. stofwisseling. Hun gezamen
lijk leven vormt 't leven van 't geheele lichaam
het persoonlijke leven, dat dus ook gebonden
aan deze stofwisseling is. Houdt de voeding
op, dan geen omzetting van 't voedsel meer;
het leven der cellen houdt op en daardoor het
geheele leven, 't Voedsel dient dus ten slotte
om 't leven der cellen te onderhouden en daar
door dat van 't geheele lichaam. Dit lichaam
ook te vergelijken met de groote maatschappij;
de afzonderlijke personen hiervan met de
lichaamscellen, de verschillende weefsels of
organen met de in beroepen gedeelde bevol
king. Evenals in de moderne maatschappij
is in ons lichaam 't gebinsel der arbeidsver
deling sterk doorgevoerd.
Het spierweefsel (het eigenlijke vleesch)
heeft tot taak de beweging en het voortbren
gen der mechanische kracht. (De hartspier
in 't bijzonder voor 't in omloop houden van
't bloed); de ademhalingsorganen moeten in
de iongen de zuurstof der lucht bij 't bloed
brengen en de verbruikte lucht, het koolzuur,
er uit halen; het beenderenstelsel dient tot
steun en bescherming der weeke en kwets
bare ljchaamsdeelen en voor de bloedvorming,
de voortplantingsorganen tot 't vormen en
levensvatbaar maken der levenskiemen; het
zenuwstelsel tot taak al de verschillende or
ganen onderling te verbinden en hun werk
zaamheid te regelen; de hersenen (en niet het
hart, zooals men in vroeger eeuwen meende)
vormen den zetel van het gemoedsleven, het
verstand, den wil en daardoor als 't ware de
centrale regeering; zooiets dus als de „Hooge
Regeering" in Den Haag.
De taak der spijsverteringsorganen is nu,
om uit het voedsel de voedende stoffen te
halen en die zoo te verwerken, dat deze in
't bloed opgenomen kunnen worden en daar
mee toegevoerd aan de teere lichaamscellen,
die dan als 't ware er mee gevoed worden als
een zuigeling met de moedermelk. De cellen
nemen dan de voedende bestanddeelen uit
het bloedvocht in hun lichaam op; zetten ze
daarin om; die omzetting maakt hun levens
verrichting mogelijk, zooals de omzetting der
benzine het werk van de auto mogelijk maakt.
De overblijfsels der omgezette stof gaan terug
in 't bloedvocht en worden daaruit verwijderd
langs de longen en de nieren. Ook hierbij ont
staan uit hooger opgebouwde scheikundige
stoffen veel lagere en ook hierdoor ontstaan
warmte en arbeidsvermogen. Als voedsel in
ruimen zin opgevat dus te beschouwen alles
wat de cellen voor hun leven, hun stofwisse
ling noodig hebben en wat noodig is voor on -
derhoud en opbouw ervan (groei) en dan als
voedsel te noemen le de zuurstof. Zonder toe
treding van zuurstof tot de cellen ,de „levens
vlam" even spoedig gedoofd als een gewone
vlam door afsluiting der lucht. Zorgt dus voor
zuivere lucht in huis en voor beweging in de
buitenlucht. 2e. Water. Het menschelijk li
chaam bestaat voor 2/3 uit water. Een persoon
gesprek is geweest? 't Gold toch grootendeels ook
haar. In elk geval zijt ge haar en mij nog het slot
van je gezegde schuldig gebleven. Ge wildet ons
allen
Waldemar was een stap achteruitgeweken. Hij
stond nu in de schaduw, zoodat zijn gelaat on
zichtbaar was.
„Daar freule Morynska getuige van ons gesprek
is geweest, is elke nadere verklaring overbodig
en heb ik cr niets bij te voegen. Ik reis morgen
vroeg af," ging hij voort, zich tot zijne moeder
wendende. „Gij hebt acht dagen tijd, om u te
bedenken. Dit is mijn laatste woord." Dit zeggende
boog hij even stijf voor de jonge gravin als gewoon
lijk en verliet het vertrek.
Wanda was al dien tijd op den drempel blijven
staan, zonder het salon binnen te treden; eerst
nu naderde zij hare tante en vroeg zacht, maar
met een zonderling bevende stem:
„Gelooft ge mij nu?"
Dc vorstin was achterover op de sofa gezonken.
Hare oogen rusten nog op de deur, waardoor haar
zoon zich verwijderd had, als wilde en kon ze
het voorgevallene nog niet recht begrijpen.
„Ik heb hem altijd op ééne lijn gesteld met zijn
vader," sprak zij als tot zichzelve; die dwaling
komt ons allen duur te staan. Hij heeft mij ge
toond, dat hij niet zooals zijn vader is."
„Hij heeft u nog wel meer getoond. Gij waart
er altijd trotsch op, tante, dat Leo uiterlijk zoo
op u gelijkt; van uw karakter heeft hij weinig
overgeërfd dót moet gc bij zijn broeder zoeken,
't Was uwe geestkracht, waarmee deze zoo drei
gend tegenover u stond, uw onbuigzame wil;
't waren zelfs uw blik en uw toon Waldemar
heeft meer overeenkomst met u, dan Leo ooit
heeft bezeten."
Er lag iets in de stem van de jonge gravin, dat
de vorstin onwillekeurig trof. „En wie leerde u
juist dat karakter met zulk een nauwkeurigheid
nagaan?" vroeg zij bits. „Was 't je vijandige
gezindheid tegen hem, die je zulk een scherpen
blik gaf, waar wij allen dwaalden?"
„Ik weet niet," antwoordde Wanda met neer
geslagen oogen. „'t Was meer vermoeden dan be
paalde waarneming, geloof ik, maar ik wist van
den eersten dag af, dat hij een vijand zou blijken
te zijn."
„Om het even!" verklaarde de vorstin op vasten
toon. „Hij is en blijft mijn zoon. Ge hebt gelijk,
hij heeft mij heden voor de eerste maal getoond
dat hij werkelijk het is, maar juist daarom zal
zijne moeder wel tegen hem zijn opgewassen."
„Wat wilt ge doen?" vroeg Wanda.
„Den strijd met hem wagen. Denkt ge dat ik mij
aan zijn bedreigingen zal storen? We zullen in
elk geval afwachten, of hij tot het uiterste over
gaat."
„Dat zal hij stellig verlaat u daarop! Reken
niet op eenige zwakheid of toegevendheid bij
dien man. Hij offert u en Leo en allen onmee-
doogend op aan datgene, wat hij recht noemt."
Dc vorstin wierp een vorschcnden blik op het
opgewonden gelaat van het jonge meisje. „Mij
en Leo misschien," antwoordde zij, „maar ik
ken thans zijn tccre puntik weet wat hij niet
zal opofferen, en 't zal mijn streven zijn, op het
beslissend oogenblik hiervan gebruik te maken".
(Wordt vervolgd).
f
