vier sieedeo Bouwland ANITAS OLDO ppelen EERSTE BLAD Verhuring bij Inschrijving .STERDAMSCHE >TEEKENSCHOOL Je middelharnis. ZATERDAG 29 September 1923 rotterdam TABAK 25 cent plaat- g van op 't [he ka- Irtikste :ft hij parti- :e. Hij n den hkbaar th dan wordt leischt. per as |at aan \'oor >1 past loorla- |n van 'ft hij pontro- Over fjk ge- it aan- rstand, is nu Fen zijn iee ge stoord, Irotest. er kon ardoor is een emmen uffeurs atigen. sje het :n bou- chting, lekleed Seine Parijs lEnkele i onder let van lulliard at ver gezellen I in vrij- ht. De it voor ans bij gepast, aan 't was 't prefectorale antwoord, het verwoeste gebied! slokt het beschikbare mannenmateriaal op. Het schijnt inderdaad de vraag, of vermeer dering van 't aantal knechten niet meer danl iets anders een elkaar in den weg loopen zouI bevorderen. Ik heb volstrekt niet den indruk, dat er geluierd of gelanterfant wordt. Dit zijn niet maar gewone stratemakers. De mannen, 1 thans bij de Oprea en op andere plekken dei- hoofdstad in de weer, komen uit de hoogeschool der bestratingswetenschap. Hun samenwerking is stevig georganiseerd, als lappen bouwland, meer of minder bewerkt' strekken zich naast elkaar de regelmatige vak-fl| ken, door hen onder handen genomen. Het be gint met het instrument als een drilboor, waarvan er twee, door een motor bediend, als gold het een stofzuiger, een vlak van enkele vierkante meters bewerken. De man, daar mee belast, zet de punt op het gesteente van de houtblokken ontdaan; aanstonds dringt ze nijdig snorrend terwijl het stof opdwarrelt en de dikke rotslaag weldra spijlt.Aldus scheurt de boor de onhandelbare laag open, waarna anderen ze met houweelen in grove blokken hakken. Deze worden terzij geschoven en geklopt,, waarna de bloot gekomen ondergrond "na aan voer van kiezel, wordt overspreid met een vette brij van zand, grint en cement, geducht met water vermengd. Die pap moet drogen. Dan' komt de man, die er de geprepareerde, zwarte houtblokjes in keurige rijen op vlijt en ze flink aanstampt. Hier gaat dan weer een licht strooi sel van geklopte" steen overheen, waarna het geheel een met zwarte, pekachtige stroop in gewreven wordt. Een pletrol blijft bij de hand evenals de machine, die de grove steen maalt. Tot nu toe werd de versche bestraling dan nog eens met steengruis overdekt ter bevor dering van de duurzaamheid. Voetgangers en automobilisten hadden er wegens schade, aan zolen en banden toegebracht, bezwaar tegen. In den raad is dit ter" sprake gebracht. EEN MEISJE PER VLIEGTUIG ONTVOERD. Haar schuilplaats in Nederland. WEENEN, 22 Sept. De 14-jarige dochter van mevrouw Alice Czernyak, de gescheiden echtgenoote van den oud-staatssecretaris van Hongarije Laehne, is in een vliegtuig uit1 Weenen naar Munchen ontvoerd. Men ver-j moedt, dat de moeder de daderes is. Deze is sindsdien van Rotterdam naar Amerika afgereisd. Van de dochter ontbreekt ieder spoor. Men meent, dat deze in Neder land of Duitschland verborgen wordt gehou den. (V.D.) Prijs par kwartaal. Lasse nummers f I,— f 0 .07' f 1,20 f 0,20 Advertentiën v. 1—6 regels £lka regel meer. Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dionstuan vragen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels; elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt lederen Woens dag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven deer de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 5E JAARGANG. - N°. 92. >p IMaatschappij edgekeurde IERS. Iiheimers. TAR. iel en bonken. 3-3 Bommel. IEILANDEN VAN DE VIERDE ALGEMEENE VER GADERING VAN DEN VOLKENBOND. IV. De Algemeene Vergadering heeft de beraadslagingen over liet jaarlijksch rap port van den Raad betrekkelijk spoedig gestaakt. Het Italiaansch-Grieksche in- cindent is daarvan opnieuw de schuld. Een zekere loomheid viel, in kenmerkende tegenstelling met voorgaande jaren, aan de" discussiën niet te ontzeggen. De be perking, die de sprekers zich moesten opleggen in verband met het Italiaansch- Grieksche geschil, was daarvan oorzaak. Slechts een tweetal dezer sprekers heeft dingen gezegd, die ondanks deze be perking belangwekkend bleven. Het wa ren de heeren Allen, de bekende hooge Commissaris van Nieuw-Zeeland en onze Nederlandsche gedelegeerde de heer Lou don, beiden als werkelijke vrienden van den Volkenbond te boek staande. Een der buitenlandsche nieuws-agentschappen heeft vooral van de rede van den heer Loudon een ietwat sensationeel tele gram gegeven, dat meer op verbeelding dan op werkelijkheid berust. Evenals zijn voorgangers in het debat heeft de heer Loudon erop gewezen, dat het een beetje nutteloos werk is om op deze ver gadering opnieuw te spreken over wijzi gingen, die in het statuut van den Vol kenbond noodig en wenschelijk zijn, zoo lang de vroeger na uitvoerige beraad slagingen aangenomen amendementen niet in werking kunnen treden door ge brek aan degnoodige ratificaties. Het oor spronkelijk statuut houdt de bepaling in, dat wijzigingen van het statuut eerst dan van kracht worden, wanneer zij zijn geratificeerd door aile leden van den Raad en door ten minste de helft der overige Staten. Nu is er reeds twee jaar geleden een wijziging gebracht in artikel 4, het welk betrekking heeft op de niet- permanente leden van den Voikenbonds- raad, en waarin is vastgelegd, dat deze leden niet onmiddellijk voor herkiezing vatbaar zijn. Men heeft op die wijze wil len voorkomen, dat altijd dezelfde lan den als niet-permanente leden zouden zitting hebben; dat het niet herkiezen een soort van onvriendelijkheid zou zijn, en men heeft het noodzakelijk nieuw bloed in den Raad willen waarborgen. Nu behoort Spanje tot de niet-permanen te leden van den Raad, en totdusverre is Spanje het land dat de wijziging van artikel 4 tegenhoudt, omdat het deze niet ratificeert. Het eigenbelang ligt er hier duimdik op, en al heeft hij de heer Loudon het niet met zooveel woorden ge zegd, en Spanje natuurlijk geheel niet genoemd, in de vergadering begreep men aem voldoende duidelijk. Zelfs verluidt leeds, dat er sprake van is om Spanje »oor deze euveldaad, die inderdaad niet ioor den beugel kan, te straffen door het niet in den Raad te herkiezen evenals net China het geval zal zijn. Het heet elfs reeds dat de beide dan beschikbare letels zullen komen aan een der Staten 'an de kleine Entente, die nu geheel niet [ertegenwoordigd is en de andere aan ederland. Wij moeten den uitslag maar (wachten, maar het bericht doet in ns welke niet op de Lagere school gaan |i|< geval zien, dat Nederland niet zonder j »iu jn cjen volkenbond is, al is het naar de BENEFICIE van aan het MOLENPAD teSOINMELSDIJK (voor aceven jaren). Ten verzoeke van den heerC VAN DER VELDE te Zeist. Jaarlijksche huur 105.— per -.40.51 H.A. of S. Geme'. Onderteekende inschrjj viDgsbiljet- ten in te leveren vóór of op 1 October 1923, ten kantore van ondergetee- kende. Notaris VAN BUUREN treft, verwees hij niet zonder hilariteit te verwekken, naar recente voorbeel den, door Engeland en Frankrijk gege ven! Daarom gaat het echter niet; de Raad wil niet tevoren uitmaken dat deze bezetting onjuist of onwettig is, maar behandelt thans slechts de vraag of de Volkenbondsraad bevoegd is om hier over een oordeel uit te spreken. En in dat opzicht lieten Salandra's argumenten hem nog in de steek. Practisch heeft de zaak reeds oplossing gevonden, doordat Sa- landra toegaf, dat de bevoegdheid van den Volkenbondsraad niet meer twijfel achtig is nu de Gezantenraad zijn oor deel heeft uitgesproken. Wil Lord Robert Cecil, zoo zeide hij, nu een theoretische discussie, dan zou hij daartegen geen be zwaar maken. Uit zijn rede bleek, dat Italië het onderwerpen aan het Hof van den Volkenbond van de bevoegdheids- vraag niet verwerpt, en in deze richting is wellicht de overeenstemming te vinden. Intusschen gaat de arbeid der com- missiën zijn gang; deze arbeid is zoo mogelijk belangwekkender nog dan voor gaande jaren. Terecht is er, in een der vele uitnemende correspondenties in Hoi- landsche bladen op gewezen, dat het wat dwaas is, dat de pers zoo groote waarde hecht aan de redevoeringen in de Alge meene Vergadering, en de veei belang rijker gedachtenwisseling in de commis sion min of meer verwaarloost. Immers, in de Algemeene Vergadering zijn het groote redevoeringen, die soms denk beelden inhouden, waarvan de verwezen lijking eerst over jaren kan worden tege moet gezien. In de Commissiën daaren tegen is het de voor de praktijk waarde volle discussie, die gevoerd wordt en waarin argument tegenover argument heden, vooral door Engeland is tegen die verplichte bevoegdheid toen bezwaar ge maakt; het statuut van den Volkenbond is toen op dit belangrijk punt gewijzigd en ingekrompen, maar men heeft tege lijkertijd een bijzonder protocol geopend, krachtens hetwelk leden van den Volken bond kunnen verklaren het Hof toch voor alle conflikten te aanvaarden. Dat is door een groot aantal kleine Staten, ook door Nederland geschied, natuurlijk op den grondslag van wederkeerigheid, d.w.z. slechts tegenover die Staten, die insge lijks doen. Nu heeft Lange aan het waar- borgtractaat de bepaling willen verbinden, dat bijstand aan een der deelnemers aan zoodanig garantie-tractaat slechts zal worden gegeven, indien die Staat tot het protocol is toegetreden. Tevens, indien die Staat ingevolge de bepalingen van het statuut van den Volkenbond alle zijne internationale verdragen heeft doen regis- treeren. Lange stelde zich hierbij op het standpunt, dat, als van de kleine Mogendheden door een garantie-tractaat een zekere opoffering gevraagd wordt opoffering aanwezig in het opgeven van anders mogelijke neutraliteit het bil lijk is, dat de groote Mogendheden zich een opoffering getroosten door zich te verplichten tot beslechting hunner ge schillen door het Hof van den Volken bond en tot bekendstelling van alle ge sloten tractaten. Dat amendement van Lange is met vrij groote meerderheid gevallen. De argu- J mentatie ertegen was verschillend. De j Fransche en de Boheemsche gedelegeer den betoogden tegen dit amendement, dat het gedeeltelijk overbodig was, wijl het reeds in het statuut van den Volken bond is. Welk laatste argument heel wei- Ingezonden Mededeelitigen. S bij de schappij van Levensverzekering .KOMEN ZEKERHEID 99 Blagen Voorzichtig beheer 3 Groote openbaarheid g bij den Vertegenwoordiger EESTEREN, Ring 155, MIDDELHARNIS of N. Spiegelstraat 17, AMSTERDAM Ing van leerlingen voor den a.s Cursus zal Woensdag 26 Sept. 1923, des avondS' de AMBACHTSSCHOOL te MIDDELHARNIS. achtsschool bezoeken en den leeftijd van ben bereikt kunnen worden ingeschreven- tuiden per Cursus bij de inschrijving te voldoen OOK DE AANPLAKBILJETTEN. Namens het Bestuur: CHR. F. HOSSEN, Directeur. in alle soorten en maten. TEEG 7 In konsen UKBANDEN, BUIKGORDELS, eclaliteit Geneesmiddelen. - ische artikelen voor Dames en Heeren ons Inllchtingenboek A f 1,25. izetten van een zetel in den Uitvoeren- n Raad een twijfelachtig genoegen! Men stond voor de keuze om de be- adslagingen over het rapport niet meer binden aan de beperking ten opzichte [an Griekenland-Italië of wel, nu andere pderwerpen voor de Algemeene Vergade- 'g uitgeput waren, deze af te breken. Ben heeft dit laatste gekozen, te meer jndat nog steeds de Raad zich met het Val van Corfu bezig houdt. De be- [legdheid van den Volkenbond is thans een openbare Raadszitting opnieuw :t sprake gekomen. Saiandra, de itali- nsche vertegenwoordiger, heeft daar Nukkiger dan voorgaande malen het ['liaansche standpunt verdedigd. Wat bezetting op zichzelf van Corfu be- ZITDAGEN TIJDENS BEURS Woensdag, SO MMELSDIJK Hotel TABBERS Donderdag, DIRKSLAND v. d. DOEL Donderdag, OUDDORP FLOHIL Vrijdag, OUDE TONGE GELUK worden geplaatst. Vooral in de derde commissie, die zich met het ontwape- ningsvraagstuk en de garantie-tractaten bezighoudt, is dit in sterke mate het geval. Het blijkt nu uit de laatst ont vangen berichten, dat de Commissie bij meerderheid van stemmen heeft aange nomen het denkbeeld, dat eigenlijk met Cecil's oorspronkelijk verdrag in strijd is, om gedeeltelijke garantie-overeenkom sten te erkennen. De commissie wil dus erkennen een stelsel, waarbij een aantal Staten zich verbinden tot wederkeerige hulp en bijstand, terwijl zoowel door Cecil als van Nederlandsche zijde is be toogd, dat een dergelijk stelsel eer ge vaar voor den internationalen vrede op levert dan een waarborg. Immers, het is gemakkelijk te voorzien, dat op dien grondslag, door b.v. een samenstelling als die der kleine Entente, een zekere imperialistische politiek kan worden ge dreven, die dan gedekt wordt door het garantie-tractaat, dat juist ten doel heeft haar te voorkomen! Belangrijk was in de discussiën der derde commissie vooral het amendement van den Noorschen gedelegeerde Langa- den Secretaris-Generaal van de Inter parlementaire Unie, die een der vooraan, staande figuren te Genève is. Men zal zich herinneren dat toen het Hof van den Volkenbond werd opgericht, oorspron kelijk bedoeld was aan dit Hof een ver plichte bevoegdheid te verbinden, met andere woorden het Hof als rechter te erkennen in alle geschillen, die zich tus- schen de leden van den Volkenbond voor doen. Van de zijde der groote Mogend- nig ter zake deed, gezien dat geheel het garantie-tractaat juist bedoelt een derge- lijke uitbreiding te brengen. Ernstiger daarentegen was de tegenstand van Cecil. Deze won er als naar gewoonte geen doek jes om en zeide duidelijk voor een ieder, dat het amendement-Lange tot gevolg zou hebben, dat een aantal groote Mogend heden het waarborg-tractaat in geen ge val zouden onderteekenen. Cecil wil hier evenais tevoren steeds zijn streven is ge weest, rekening houden vooral met de realiteit. Lange moest zich voor die be strijding gewonnen geven, maar liet niet na duidelijk te doen uitkomen hoezeer het hem teleurtelde, dat juist Frankrijk en Engeland, die ter tweede Vredescon ferentie in 1907 zoo verbolgen waren op Duitschland, dat het de internationale arbitrage niet wilde erkennen, nu een bijna gelijk standpunt innemen! Van de overige commissiën is de arbeid van de tweede en de vierde, die resp. de organisaties van den Volkenbond en de begrooting behandelen, de zwaarste. In de tweede commissie behoort Prof. van Eysinga tot de wekrzaamste leden, en onder algemeene instemming is hij dan ook benoemd tot rapporteur in de Algemeene Vergadering. In de vierde com missie heeft men de bezuinigings-pogin- gen voortgezet. Gelijk reeds gemeld is de begrooting van den eigenlijken Volken bond, dus niet die van het Hof en van de Arbeidsorganisatie, ter nadere overweging aan de betreffende Commissie terugge zonden. Nu doet zich het eigenaardige geval voor, dat Frankrijk juist aandringt op bezuiniging van dit deel van de werk zaamheden, dat, gelijk men weet, staat onder de leiding van den Engelschen Secretaris-Generaal, terwij! Engeland te voren heeft aangedrongen op bezuiniging van de Arbeisdorganisatie, die onder lei ding van een Franschen oud-Minister staat. Hier komen enkele tegenstellingen dui delijk aan liet licht. Er heeft zich boven dien een ongelukkig incident voorgedaan met een artikel van den Franschen afge vaardigde Barthemy, die ongeveer een drietal maanden geleden aan het Parij- sche „Journal" een artikel aanbood, waar in hij aan zijn meening uiting gaf, dat de Engelsche bezuiniging op de Arbeids organisatie slechts tegen de Fransche lei ding daarvan was gericht. Dat artikel, door Barthlemy blijkbaar vergeten, is juist in deze dagen door het „Journal", dat blijkbaar sensationeele copy zocht, gepubliceerd, en heeft te Genève een be grijpelijk pijnlijken indruk gemaakt. Na de gegeven opheldering is het incident wel gesloten verklaard, maar nawerking kan men in een internationale atmosfeer daarvoor toch altijd vreezen, vooral om dat het probleem der bezuiniging van verschillende kanten wordt bezien. Een ding is zeker, degenen, die ook hier te lande zooveel spreken over de hooge sala rissen van de ambtenaren van den Volken bond, vergeten een enkel ding. De ambte naren van den Volkenbond hebben slechts zekerheid van aanstelling gedurende 7 jaar, en moeten in elk geval na 21 jaar den dienst verlaten. Deze bepalingen zijn des tijds gemaakt om te voorkomen, dat in den Volkenbond zich sleur zou openbaren, maar een organisatie, die zich een derge lijke luxe veroorlooft, moet daarvoor ook betalen! Er valt ten slotte nog iets te zeggen van de vijfde commissie. Die der humani taire en sociale werkzaamheden. Daar worden de verschillende vraagstukken nauwkeurig bezien; zoo nauwkeurig zelfs, dat het opium-vraagstuk, waarvoor gede legeerden uit verschillende landen aan wezig zijn, nog niet in behandeling is ge nomen kunnen worden. Men heeft vooral over het rapport van de Commissie voor de intellectueele samenwerking langdurig gesproken en wel eigenaardig is het, dat de daarin opgenomen vorming van een centraal bureau voor universitaire studiën door Frankrijk krachtig is aanbevolen, niettegenstaande hiermede een nieuwe uit gave van frs. 30.000 is gemoeid. Van Fran sche zijde ook is het meest hardnekkig verdedigd het voorstel om reeds nu een grondslag te treffen, krachtens welken de wetenschappelijke arbeid internatio naal wordt beschermd; Frankrijk vooral gevoelt, mede blijkende uit deze discus siën, het onrecht dat er in gelegen is, dat een operette-componist voor eiken keer, dat zijn walsen of wat ook worden ge speeld, wordt betaald, terwijl de weten schappelijke onderzoeker zich de vruch ten van zijn jarenlangen arbeid door bru taliteit in een ander land zonder meer ziet ontroofd. En een heel moeilijke dis- cussei ontspon zich hier in verband met de samenstelling der Commissie voor de intellectueele samenwerking, die men van verschillende zijde niet internationaal ge noeg rekende. Inderdaad, tal van landen, die aanspraak op vertegenwoordiging heb ben, zijn niet daarin vertegenwoordigd, maar hoe kan men anders doen, wil men te groote uitgebreidheid voorkomen? Toen men er ernstig over scheen te denken om al de gebleken lacunes aan te vullen, werd terecht de opmerking gemaakt, dat dan Duitschland in deze commissie niet kan ontbreken, waartegen echter Frank rijk zich ernstig verzette; zoo ernstig zelfs, dat liet slechts in uiterste instantie aan Oostenrijk een zetel wenschte te ge ven. Van Nederlandsche zijde is daarte genover een betoog geleverd, dat het niet in de eerste plaats noodig is om de ver schillende landen te vertegenwoordigen, maar wel om de verschillende stroomingen van wetenschap en ontwikkeling een plaats in de Commissie te doen vinden En men heeft toen gedaan wat in der. gelijke gevallen gebruikelijk is; een sub' commissie benoemd om de oplossing te vinden. Die oplossing zal wel gevonden worden, maar, langs dezen weg verkre gen, is zij toch altijd min of meer kunst matig! M. Ingezonden Mededeelingen. AMSTERDAMSCH SCHETSBOEK. CXXXIV. Geleidelijk verdwijnen de laatste herinne ringen aan de jubileum-feesten uit de stad. En zoo is men deze week ook begonnen met het afbreken van de groote Damtribune, het houten bouwwerk, dat ettelijke duizenden guldens gekost heeft. Tot mijn spijt ben ik nog niet te weten kunnen komen, of de onder nemers, van dezen speculatieven bouw er inderdaad zooveel duizenden bij verspeeld hebben als wel beweerd wordt. Ook de bloemententoonstelling behoort nu tot het verleden. Op den laatsten dag ben ik er nog even een kijkje wezen nemen. En op nieuw werd ik getroffen door de kleurenpracht en den keurigen aanleg van het geheel in de groote hooge hal van dit tentoonstellings gebouw. Daar het op 't eind liep, was er van verversching der snijbloemen natuurlijk niet veel meer gekomen. Maar ondanks het feit, dat vooral rozen druk aan het ontbladeren wa ren, was er toch nog volop te genieten van de oneindige verscheidenheid der bloemsoorten. En zoo bleef ook de kolossale uitstalling van het puikje der vruchten, waaronder vooral de Westlandsche druiven den hoofdrol ver vulden, nog een even groote aantrekkings kracht uitoefenen op de honderden bezoekers als in de eerste dagen der tentoonstelling. Zondag j.l. hadden we op het IJsclubterrein de grootsche bijeenkomst, op touw gezet als een demonstratie tegen de reactie, welke de linkerpartijen meenen te ontdekken in de politiek, die de tegenwoordige regeering volgt ten aanzien van de opvoering van de 45-urige werkweek tot een 48-urige, de versterking van de vloot, de vermindering der ambtenaars salarissen enz. De betooging was inderdaad indrukwekkend. Ik geloof niet, dat ik ooit zulk een ontzettende menschenmassa op een verzamelterrein heb bijeen gezien. Duizenden en duizenden waren opgekomen tot uit de verste uithoeken van ons land. Den geheelen voormiddag stroomden de massa's aan uit alle richtingen; tal van muziekkorpsen open den de stoeten, die overwuifd werden door de vereengingsvaandels en door roode en witte doeken bedrukt met pakkende opschriften. Van een tiental spreekgestoelten zijn de duizenden toegesproken door de bekende lei ders. En toen begon om twee uur de uittocht van het terrein voor een demonstratieoptocht door de stad. Het tramverkeer had een volledige verandering ondergaan, opdat de stoet regel matig kon voorttrekken langs den bepaalden weg. Om twee uur trok de voorhoede weg en om kwart over zes werden de IJsclubhekken achter de laatste demonstranten gesloten. Wie dus ergens in de stad had postgevat om dezen optocht te zien voorbijtrekken, heeft vier uren lang de menschenmassa langs zich heen kunnen zien gaan. Voor de wijze, waarop deze reuzendemon- stratie georganiseerd was, kan men niet anders dan lof hebben. En bewondering moet men ook uiten voor deze duizenden mcnschen, die dien dag zoovele uren op de been zijn ge bleven om te getuigen van hun instemming met het verzet der partij- en vereenigings- en bondsbesturen tegen de regeeringsplannen. Het is een prestatie geweest, die niet heeft nagelaten een diepen indruk te maken op allen, die er van nabij getuigen van zijn ge weest. K. FINANCIEEL OVERZICHT. Gaarne wilde ik iets over de beurs schry ven, maar heel veel te vertellen is er niet, want én de redevoeringen van Poinc.aré en de mil- lioenennota hebben roet in 't eten gegooid. Uit deze nota is duideltik te constateeren dat w\j diep in den put zitten en dat onze minister van Financiën daar ten volle van overtuigd ia.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1923 | | pagina 1