vier sieedeo Bouwland
ANITAS
OLDO
ppelen
EERSTE BLAD
Verhuring bij Inschrijving
.STERDAMSCHE
>TEEKENSCHOOL
Je middelharnis.
ZATERDAG
29 September 1923
rotterdam
TABAK
25 cent
plaat-
g van
op 't
[he ka-
Irtikste
:ft hij
parti-
:e. Hij
n den
hkbaar
th dan
wordt
leischt.
per as
|at aan
\'oor
>1 past
loorla-
|n van
'ft hij
pontro-
Over
fjk ge-
it aan-
rstand,
is nu
Fen zijn
iee ge
stoord,
Irotest.
er kon
ardoor
is een
emmen
uffeurs
atigen.
sje het
:n bou-
chting,
lekleed
Seine
Parijs
lEnkele
i onder
let van
lulliard
at ver
gezellen
I in vrij-
ht. De
it voor
ans bij
gepast,
aan 't
was 't
prefectorale antwoord, het verwoeste gebied!
slokt het beschikbare mannenmateriaal op.
Het schijnt inderdaad de vraag, of vermeer
dering van 't aantal knechten niet meer danl
iets anders een elkaar in den weg loopen zouI
bevorderen. Ik heb volstrekt niet den indruk,
dat er geluierd of gelanterfant wordt. Dit zijn
niet maar gewone stratemakers. De mannen, 1
thans bij de Oprea en op andere plekken dei-
hoofdstad in de weer, komen uit de hoogeschool
der bestratingswetenschap.
Hun samenwerking is stevig georganiseerd,
als lappen bouwland, meer of minder bewerkt'
strekken zich naast elkaar de regelmatige vak-fl|
ken, door hen onder handen genomen. Het be
gint met het instrument als een drilboor,
waarvan er twee, door een motor bediend,
als gold het een stofzuiger, een vlak van enkele
vierkante meters bewerken. De man, daar
mee belast, zet de punt op het gesteente van
de houtblokken ontdaan; aanstonds dringt
ze nijdig snorrend terwijl het stof opdwarrelt
en de dikke rotslaag weldra spijlt.Aldus scheurt
de boor de onhandelbare laag open, waarna
anderen ze met houweelen in grove blokken
hakken.
Deze worden terzij geschoven en geklopt,,
waarna de bloot gekomen ondergrond "na aan
voer van kiezel, wordt overspreid met een vette
brij van zand, grint en cement, geducht met
water vermengd. Die pap moet drogen. Dan'
komt de man, die er de geprepareerde, zwarte
houtblokjes in keurige rijen op vlijt en ze flink
aanstampt. Hier gaat dan weer een licht strooi
sel van geklopte" steen overheen, waarna het
geheel een met zwarte, pekachtige stroop in
gewreven wordt. Een pletrol blijft bij de hand
evenals de machine, die de grove steen maalt.
Tot nu toe werd de versche bestraling dan
nog eens met steengruis overdekt ter bevor
dering van de duurzaamheid. Voetgangers en
automobilisten hadden er wegens schade, aan
zolen en banden toegebracht, bezwaar tegen.
In den raad is dit ter" sprake gebracht.
EEN MEISJE PER VLIEGTUIG
ONTVOERD.
Haar schuilplaats in Nederland.
WEENEN, 22 Sept. De 14-jarige dochter
van mevrouw Alice Czernyak, de gescheiden
echtgenoote van den oud-staatssecretaris van
Hongarije Laehne, is in een vliegtuig uit1
Weenen naar Munchen ontvoerd. Men ver-j
moedt, dat de moeder de daderes is.
Deze is sindsdien van Rotterdam naar
Amerika afgereisd. Van de dochter ontbreekt
ieder spoor. Men meent, dat deze in Neder
land of Duitschland verborgen wordt gehou
den. (V.D.)
Prijs par kwartaal.
Lasse nummers
f I,—
f 0 .07'
f 1,20
f 0,20
Advertentiën v. 1—6 regels
£lka regel meer.
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dionstuan vragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels; elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt lederen Woens
dag- en Zaterdagmorgen. Het wordt
uitgegeven deer de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
5E JAARGANG. - N°. 92.
>p
IMaatschappij
edgekeurde
IERS.
Iiheimers.
TAR.
iel en bonken.
3-3
Bommel.
IEILANDEN
VAN DE VIERDE ALGEMEENE VER
GADERING VAN DEN VOLKENBOND.
IV.
De Algemeene Vergadering heeft de
beraadslagingen over liet jaarlijksch rap
port van den Raad betrekkelijk spoedig
gestaakt. Het Italiaansch-Grieksche in-
cindent is daarvan opnieuw de schuld.
Een zekere loomheid viel, in kenmerkende
tegenstelling met voorgaande jaren, aan
de" discussiën niet te ontzeggen. De be
perking, die de sprekers zich moesten
opleggen in verband met het Italiaansch-
Grieksche geschil, was daarvan oorzaak.
Slechts een tweetal dezer sprekers heeft
dingen gezegd, die ondanks deze be
perking belangwekkend bleven. Het wa
ren de heeren Allen, de bekende hooge
Commissaris van Nieuw-Zeeland en onze
Nederlandsche gedelegeerde de heer Lou
don, beiden als werkelijke vrienden van
den Volkenbond te boek staande. Een
der buitenlandsche nieuws-agentschappen
heeft vooral van de rede van den heer
Loudon een ietwat sensationeel tele
gram gegeven, dat meer op verbeelding
dan op werkelijkheid berust. Evenals
zijn voorgangers in het debat heeft de
heer Loudon erop gewezen, dat het een
beetje nutteloos werk is om op deze ver
gadering opnieuw te spreken over wijzi
gingen, die in het statuut van den Vol
kenbond noodig en wenschelijk zijn, zoo
lang de vroeger na uitvoerige beraad
slagingen aangenomen amendementen
niet in werking kunnen treden door ge
brek aan degnoodige ratificaties. Het oor
spronkelijk statuut houdt de bepaling
in, dat wijzigingen van het statuut eerst
dan van kracht worden, wanneer zij zijn
geratificeerd door aile leden van den Raad
en door ten minste de helft der overige
Staten. Nu is er reeds twee jaar geleden
een wijziging gebracht in artikel 4, het
welk betrekking heeft op de niet-
permanente leden van den Voikenbonds-
raad, en waarin is vastgelegd, dat deze
leden niet onmiddellijk voor herkiezing
vatbaar zijn. Men heeft op die wijze wil
len voorkomen, dat altijd dezelfde lan
den als niet-permanente leden zouden
zitting hebben; dat het niet herkiezen
een soort van onvriendelijkheid zou zijn,
en men heeft het noodzakelijk nieuw
bloed in den Raad willen waarborgen.
Nu behoort Spanje tot de niet-permanen
te leden van den Raad, en totdusverre
is Spanje het land dat de wijziging van
artikel 4 tegenhoudt, omdat het deze
niet ratificeert. Het eigenbelang ligt er
hier duimdik op, en al heeft hij de heer
Loudon het niet met zooveel woorden ge
zegd, en Spanje natuurlijk geheel niet
genoemd, in de vergadering begreep men
aem voldoende duidelijk. Zelfs verluidt
leeds, dat er sprake van is om Spanje
»oor deze euveldaad, die inderdaad niet
ioor den beugel kan, te straffen door het
niet in den Raad te herkiezen evenals
net China het geval zal zijn. Het heet
elfs reeds dat de beide dan beschikbare
letels zullen komen aan een der Staten
'an de kleine Entente, die nu geheel niet
[ertegenwoordigd is en de andere aan
ederland. Wij moeten den uitslag maar
(wachten, maar het bericht doet in
ns welke niet op de Lagere school gaan |i|< geval zien, dat Nederland niet zonder
j »iu jn cjen volkenbond is, al is het
naar de BENEFICIE van
aan het MOLENPAD teSOINMELSDIJK
(voor aceven jaren).
Ten verzoeke van den heerC VAN
DER VELDE te Zeist.
Jaarlijksche huur 105.— per
-.40.51 H.A. of S. Geme'.
Onderteekende inschrjj viDgsbiljet-
ten in te leveren vóór of op 1 October
1923, ten kantore van ondergetee-
kende. Notaris VAN BUUREN
treft, verwees hij niet zonder hilariteit
te verwekken, naar recente voorbeel
den, door Engeland en Frankrijk gege
ven! Daarom gaat het echter niet; de
Raad wil niet tevoren uitmaken dat deze
bezetting onjuist of onwettig is, maar
behandelt thans slechts de vraag of de
Volkenbondsraad bevoegd is om hier
over een oordeel uit te spreken. En in dat
opzicht lieten Salandra's argumenten hem
nog in de steek. Practisch heeft de zaak
reeds oplossing gevonden, doordat Sa-
landra toegaf, dat de bevoegdheid van
den Volkenbondsraad niet meer twijfel
achtig is nu de Gezantenraad zijn oor
deel heeft uitgesproken. Wil Lord Robert
Cecil, zoo zeide hij, nu een theoretische
discussie, dan zou hij daartegen geen be
zwaar maken. Uit zijn rede bleek, dat
Italië het onderwerpen aan het Hof van
den Volkenbond van de bevoegdheids-
vraag niet verwerpt, en in deze richting
is wellicht de overeenstemming te vinden.
Intusschen gaat de arbeid der com-
missiën zijn gang; deze arbeid is zoo
mogelijk belangwekkender nog dan voor
gaande jaren. Terecht is er, in een der
vele uitnemende correspondenties in Hoi-
landsche bladen op gewezen, dat het wat
dwaas is, dat de pers zoo groote waarde
hecht aan de redevoeringen in de Alge
meene Vergadering, en de veei belang
rijker gedachtenwisseling in de commis
sion min of meer verwaarloost. Immers,
in de Algemeene Vergadering zijn het
groote redevoeringen, die soms denk
beelden inhouden, waarvan de verwezen
lijking eerst over jaren kan worden tege
moet gezien. In de Commissiën daaren
tegen is het de voor de praktijk waarde
volle discussie, die gevoerd wordt en
waarin argument tegenover argument
heden, vooral door Engeland is tegen die
verplichte bevoegdheid toen bezwaar ge
maakt; het statuut van den Volkenbond
is toen op dit belangrijk punt gewijzigd
en ingekrompen, maar men heeft tege
lijkertijd een bijzonder protocol geopend,
krachtens hetwelk leden van den Volken
bond kunnen verklaren het Hof toch voor
alle conflikten te aanvaarden. Dat is
door een groot aantal kleine Staten, ook
door Nederland geschied, natuurlijk op
den grondslag van wederkeerigheid, d.w.z.
slechts tegenover die Staten, die insge
lijks doen. Nu heeft Lange aan het waar-
borgtractaat de bepaling willen verbinden,
dat bijstand aan een der deelnemers aan
zoodanig garantie-tractaat slechts zal
worden gegeven, indien die Staat tot het
protocol is toegetreden. Tevens, indien
die Staat ingevolge de bepalingen van het
statuut van den Volkenbond alle zijne
internationale verdragen heeft doen regis-
treeren. Lange stelde zich hierbij op
het standpunt, dat, als van de kleine
Mogendheden door een garantie-tractaat
een zekere opoffering gevraagd wordt
opoffering aanwezig in het opgeven van
anders mogelijke neutraliteit het bil
lijk is, dat de groote Mogendheden zich
een opoffering getroosten door zich te
verplichten tot beslechting hunner ge
schillen door het Hof van den Volken
bond en tot bekendstelling van alle ge
sloten tractaten.
Dat amendement van Lange is met vrij
groote meerderheid gevallen. De argu-
J mentatie ertegen was verschillend. De
j Fransche en de Boheemsche gedelegeer
den betoogden tegen dit amendement,
dat het gedeeltelijk overbodig was, wijl
het reeds in het statuut van den Volken
bond is. Welk laatste argument heel wei-
Ingezonden Mededeelitigen.
S bij de
schappij van Levensverzekering
.KOMEN ZEKERHEID
99
Blagen
Voorzichtig beheer
3
Groote openbaarheid
g bij den Vertegenwoordiger
EESTEREN, Ring 155, MIDDELHARNIS
of N. Spiegelstraat 17, AMSTERDAM
Ing van leerlingen voor den a.s Cursus zal
Woensdag 26 Sept. 1923, des avondS'
de AMBACHTSSCHOOL te MIDDELHARNIS.
achtsschool bezoeken en den leeftijd van
ben bereikt kunnen worden ingeschreven-
tuiden per Cursus bij de inschrijving te voldoen
OOK DE AANPLAKBILJETTEN.
Namens het Bestuur:
CHR. F. HOSSEN, Directeur.
in alle soorten en maten.
TEEG 7
In konsen
UKBANDEN, BUIKGORDELS,
eclaliteit Geneesmiddelen. -
ische artikelen voor Dames en Heeren
ons Inllchtingenboek A f 1,25.
izetten van een zetel in den Uitvoeren-
n Raad een twijfelachtig genoegen!
Men stond voor de keuze om de be-
adslagingen over het rapport niet meer
binden aan de beperking ten opzichte
[an Griekenland-Italië of wel, nu andere
pderwerpen voor de Algemeene Vergade-
'g uitgeput waren, deze af te breken.
Ben heeft dit laatste gekozen, te meer
jndat nog steeds de Raad zich met het
Val van Corfu bezig houdt. De be-
[legdheid van den Volkenbond is thans
een openbare Raadszitting opnieuw
:t sprake gekomen. Saiandra, de itali-
nsche vertegenwoordiger, heeft daar
Nukkiger dan voorgaande malen het
['liaansche standpunt verdedigd. Wat
bezetting op zichzelf van Corfu be-
ZITDAGEN TIJDENS BEURS
Woensdag, SO MMELSDIJK Hotel TABBERS
Donderdag, DIRKSLAND v. d. DOEL
Donderdag, OUDDORP FLOHIL
Vrijdag, OUDE TONGE GELUK
worden geplaatst. Vooral in de derde
commissie, die zich met het ontwape-
ningsvraagstuk en de garantie-tractaten
bezighoudt, is dit in sterke mate het
geval. Het blijkt nu uit de laatst ont
vangen berichten, dat de Commissie bij
meerderheid van stemmen heeft aange
nomen het denkbeeld, dat eigenlijk met
Cecil's oorspronkelijk verdrag in strijd
is, om gedeeltelijke garantie-overeenkom
sten te erkennen. De commissie wil dus
erkennen een stelsel, waarbij een aantal
Staten zich verbinden tot wederkeerige
hulp en bijstand, terwijl zoowel door
Cecil als van Nederlandsche zijde is be
toogd, dat een dergelijk stelsel eer ge
vaar voor den internationalen vrede op
levert dan een waarborg. Immers, het
is gemakkelijk te voorzien, dat op dien
grondslag, door b.v. een samenstelling
als die der kleine Entente, een zekere
imperialistische politiek kan worden ge
dreven, die dan gedekt wordt door het
garantie-tractaat, dat juist ten doel heeft
haar te voorkomen!
Belangrijk was in de discussiën der
derde commissie vooral het amendement
van den Noorschen gedelegeerde Langa-
den Secretaris-Generaal van de Inter
parlementaire Unie, die een der vooraan,
staande figuren te Genève is. Men zal
zich herinneren dat toen het Hof van den
Volkenbond werd opgericht, oorspron
kelijk bedoeld was aan dit Hof een ver
plichte bevoegdheid te verbinden, met
andere woorden het Hof als rechter te
erkennen in alle geschillen, die zich tus-
schen de leden van den Volkenbond voor
doen. Van de zijde der groote Mogend-
nig ter zake deed, gezien dat geheel het
garantie-tractaat juist bedoelt een derge-
lijke uitbreiding te brengen. Ernstiger
daarentegen was de tegenstand van Cecil.
Deze won er als naar gewoonte geen doek
jes om en zeide duidelijk voor een ieder,
dat het amendement-Lange tot gevolg
zou hebben, dat een aantal groote Mogend
heden het waarborg-tractaat in geen ge
val zouden onderteekenen. Cecil wil hier
evenais tevoren steeds zijn streven is ge
weest, rekening houden vooral met de
realiteit. Lange moest zich voor die be
strijding gewonnen geven, maar liet niet
na duidelijk te doen uitkomen hoezeer
het hem teleurtelde, dat juist Frankrijk
en Engeland, die ter tweede Vredescon
ferentie in 1907 zoo verbolgen waren op
Duitschland, dat het de internationale
arbitrage niet wilde erkennen, nu een
bijna gelijk standpunt innemen!
Van de overige commissiën is de arbeid
van de tweede en de vierde, die resp.
de organisaties van den Volkenbond en
de begrooting behandelen, de zwaarste.
In de tweede commissie behoort Prof.
van Eysinga tot de wekrzaamste leden,
en onder algemeene instemming is hij
dan ook benoemd tot rapporteur in de
Algemeene Vergadering. In de vierde com
missie heeft men de bezuinigings-pogin-
gen voortgezet. Gelijk reeds gemeld is
de begrooting van den eigenlijken Volken
bond, dus niet die van het Hof en van de
Arbeidsorganisatie, ter nadere overweging
aan de betreffende Commissie terugge
zonden. Nu doet zich het eigenaardige
geval voor, dat Frankrijk juist aandringt
op bezuiniging van dit deel van de werk
zaamheden, dat, gelijk men weet, staat
onder de leiding van den Engelschen
Secretaris-Generaal, terwij! Engeland te
voren heeft aangedrongen op bezuiniging
van de Arbeisdorganisatie, die onder lei
ding van een Franschen oud-Minister staat.
Hier komen enkele tegenstellingen dui
delijk aan liet licht. Er heeft zich boven
dien een ongelukkig incident voorgedaan
met een artikel van den Franschen afge
vaardigde Barthemy, die ongeveer een
drietal maanden geleden aan het Parij-
sche „Journal" een artikel aanbood, waar
in hij aan zijn meening uiting gaf, dat de
Engelsche bezuiniging op de Arbeids
organisatie slechts tegen de Fransche lei
ding daarvan was gericht. Dat artikel,
door Barthlemy blijkbaar vergeten, is
juist in deze dagen door het „Journal",
dat blijkbaar sensationeele copy zocht,
gepubliceerd, en heeft te Genève een be
grijpelijk pijnlijken indruk gemaakt. Na de
gegeven opheldering is het incident wel
gesloten verklaard, maar nawerking kan
men in een internationale atmosfeer
daarvoor toch altijd vreezen, vooral om
dat het probleem der bezuiniging van
verschillende kanten wordt bezien. Een
ding is zeker, degenen, die ook hier te
lande zooveel spreken over de hooge sala
rissen van de ambtenaren van den Volken
bond, vergeten een enkel ding. De ambte
naren van den Volkenbond hebben slechts
zekerheid van aanstelling gedurende 7 jaar,
en moeten in elk geval na 21 jaar den
dienst verlaten. Deze bepalingen zijn des
tijds gemaakt om te voorkomen, dat in
den Volkenbond zich sleur zou openbaren,
maar een organisatie, die zich een derge
lijke luxe veroorlooft, moet daarvoor ook
betalen!
Er valt ten slotte nog iets te zeggen van
de vijfde commissie. Die der humani
taire en sociale werkzaamheden. Daar
worden de verschillende vraagstukken
nauwkeurig bezien; zoo nauwkeurig zelfs,
dat het opium-vraagstuk, waarvoor gede
legeerden uit verschillende landen aan
wezig zijn, nog niet in behandeling is ge
nomen kunnen worden. Men heeft vooral
over het rapport van de Commissie voor
de intellectueele samenwerking langdurig
gesproken en wel eigenaardig is het, dat
de daarin opgenomen vorming van een
centraal bureau voor universitaire studiën
door Frankrijk krachtig is aanbevolen,
niettegenstaande hiermede een nieuwe uit
gave van frs. 30.000 is gemoeid. Van Fran
sche zijde ook is het meest hardnekkig
verdedigd het voorstel om reeds nu een
grondslag te treffen, krachtens welken
de wetenschappelijke arbeid internatio
naal wordt beschermd; Frankrijk vooral
gevoelt, mede blijkende uit deze discus
siën, het onrecht dat er in gelegen is, dat
een operette-componist voor eiken keer,
dat zijn walsen of wat ook worden ge
speeld, wordt betaald, terwijl de weten
schappelijke onderzoeker zich de vruch
ten van zijn jarenlangen arbeid door bru
taliteit in een ander land zonder meer
ziet ontroofd. En een heel moeilijke dis-
cussei ontspon zich hier in verband met
de samenstelling der Commissie voor de
intellectueele samenwerking, die men van
verschillende zijde niet internationaal ge
noeg rekende. Inderdaad, tal van landen,
die aanspraak op vertegenwoordiging heb
ben, zijn niet daarin vertegenwoordigd,
maar hoe kan men anders doen, wil men te
groote uitgebreidheid voorkomen? Toen
men er ernstig over scheen te denken om
al de gebleken lacunes aan te vullen,
werd terecht de opmerking gemaakt, dat
dan Duitschland in deze commissie niet
kan ontbreken, waartegen echter Frank
rijk zich ernstig verzette; zoo ernstig
zelfs, dat liet slechts in uiterste instantie
aan Oostenrijk een zetel wenschte te ge
ven. Van Nederlandsche zijde is daarte
genover een betoog geleverd, dat het niet
in de eerste plaats noodig is om de ver
schillende landen te vertegenwoordigen,
maar wel om de verschillende stroomingen
van wetenschap en ontwikkeling een
plaats in de Commissie te doen vinden
En men heeft toen gedaan wat in der.
gelijke gevallen gebruikelijk is; een sub'
commissie benoemd om de oplossing te
vinden. Die oplossing zal wel gevonden
worden, maar, langs dezen weg verkre
gen, is zij toch altijd min of meer kunst
matig! M.
Ingezonden Mededeelingen.
AMSTERDAMSCH SCHETSBOEK.
CXXXIV.
Geleidelijk verdwijnen de laatste herinne
ringen aan de jubileum-feesten uit de stad.
En zoo is men deze week ook begonnen met
het afbreken van de groote Damtribune, het
houten bouwwerk, dat ettelijke duizenden
guldens gekost heeft. Tot mijn spijt ben ik
nog niet te weten kunnen komen, of de onder
nemers, van dezen speculatieven bouw er
inderdaad zooveel duizenden bij verspeeld
hebben als wel beweerd wordt.
Ook de bloemententoonstelling behoort nu
tot het verleden. Op den laatsten dag ben ik
er nog even een kijkje wezen nemen. En op
nieuw werd ik getroffen door de kleurenpracht
en den keurigen aanleg van het geheel in de
groote hooge hal van dit tentoonstellings
gebouw. Daar het op 't eind liep, was er van
verversching der snijbloemen natuurlijk niet
veel meer gekomen. Maar ondanks het feit,
dat vooral rozen druk aan het ontbladeren wa
ren, was er toch nog volop te genieten van de
oneindige verscheidenheid der bloemsoorten.
En zoo bleef ook de kolossale uitstalling van
het puikje der vruchten, waaronder vooral
de Westlandsche druiven den hoofdrol ver
vulden, nog een even groote aantrekkings
kracht uitoefenen op de honderden bezoekers
als in de eerste dagen der tentoonstelling.
Zondag j.l. hadden we op het IJsclubterrein
de grootsche bijeenkomst, op touw gezet als
een demonstratie tegen de reactie, welke de
linkerpartijen meenen te ontdekken in de
politiek, die de tegenwoordige regeering volgt
ten aanzien van de opvoering van de 45-urige
werkweek tot een 48-urige, de versterking van
de vloot, de vermindering der ambtenaars
salarissen enz. De betooging was inderdaad
indrukwekkend. Ik geloof niet, dat ik ooit
zulk een ontzettende menschenmassa op een
verzamelterrein heb bijeen gezien. Duizenden
en duizenden waren opgekomen tot uit de
verste uithoeken van ons land. Den geheelen
voormiddag stroomden de massa's aan uit
alle richtingen; tal van muziekkorpsen open
den de stoeten, die overwuifd werden door de
vereengingsvaandels en door roode en witte
doeken bedrukt met pakkende opschriften.
Van een tiental spreekgestoelten zijn de
duizenden toegesproken door de bekende lei
ders. En toen begon om twee uur de uittocht
van het terrein voor een demonstratieoptocht
door de stad. Het tramverkeer had een volledige
verandering ondergaan, opdat de stoet regel
matig kon voorttrekken langs den bepaalden
weg. Om twee uur trok de voorhoede weg en
om kwart over zes werden de IJsclubhekken
achter de laatste demonstranten gesloten.
Wie dus ergens in de stad had postgevat om
dezen optocht te zien voorbijtrekken, heeft
vier uren lang de menschenmassa langs zich
heen kunnen zien gaan.
Voor de wijze, waarop deze reuzendemon-
stratie georganiseerd was, kan men niet anders
dan lof hebben. En bewondering moet men
ook uiten voor deze duizenden mcnschen,
die dien dag zoovele uren op de been zijn ge
bleven om te getuigen van hun instemming
met het verzet der partij- en vereenigings-
en bondsbesturen tegen de regeeringsplannen.
Het is een prestatie geweest, die niet heeft
nagelaten een diepen indruk te maken op
allen, die er van nabij getuigen van zijn ge
weest. K.
FINANCIEEL OVERZICHT.
Gaarne wilde ik iets over de beurs schry ven,
maar heel veel te vertellen is er niet, want
én de redevoeringen van Poinc.aré en de mil-
lioenennota hebben roet in 't eten gegooid.
Uit deze nota is duideltik te constateeren
dat w\j diep in den put zitten en dat onze
minister van Financiën daar ten volle van
overtuigd ia.