vanNELLE'8 echte baaitabak
AANBESTEDING.
SANITAS
60 ct.
75 ct.
w
EERSTE BLAD
OPENBARE VERKOOPING
Het bouwen van een
dubbel Woonhuis te
Brielle, zonder glas-,
verf-en behangwerk.
C. VIS Jz. Tel. 215 SOMMELSDIJK
„AMSTERDAMSCHE"
Tandarts KROS
Donderdag,
Stoomb. Mij Overflakkee en Goedereede
ZOMERDIENST
KUIKENS.
G.C. VAN DEN HOEK, Middelharnis
Openbare Verkooping
nieuw gebouwd Huis
met Werkplaats en Erf
Fotografie
S. v. d. PLAAT,
GAAT VAN VADER OP ZOON
ZATERDAG
30 JUNI 1923
VRIJE BAAN.
ONZE EILANDEN VAN WOENSDAG 27 JUNI 1 923.
EEN WEEK IN BRETAGNE.
Bretagne is erg melancholiek, zoo hoort men
vaak zeggen. Spreekt zelfs Renan niet van de
Bretonsche zee als van den cirkel „van eeuwige
zuchten"? Er is iets zeer mysterieus in 't
eeuwige beuken van de zee tegen de rotsen
van graniet, waardoor deze grillige gedaanten
aannemen en holen en spelonken gevormd wor
den, welke bij laag water bezocht kunnen wor
den. Zij geven aanleiding tot de geboorte van
mythen en sagen. Bretagne is vol legenden.
De cyclus van Koning Arthur is van Bre-
tonschen oorsprong.
Het schiereiland, waaromheen de meeste
sagen gevlochten zijn is dat van Crozon, ten
Zuiden van Brest, tusschen de reede van Brest
en de baai van Douarnemez. De organisatoren
der „Semaine Touristique" hebben de zeer ge
lukkige idee gehad iederen dag een anderen
president van de tafel aan te wijzen. De voor
naamste taak van dezen was aan het einde van
den dag een korte recapitulatie te geven
van hetgeen men dien dag gezien had. Op den
dag, dat wij het schiereiland van Crozon be
zocht hadden, viel deze taak toe aan Georges
G. Toudouze, den schrijver van de „Petit roi
d'Ys", die de herinnering aan de stad Ys, die
nu in de baai van Douarnemez onder de gol
ven begraven moet liggen, voor onze voorstel
ling opriep en zoo vast aan 't bestaan van die
stad geloofde, dat hij de hoop uitsprak, dat de
ruïnes er van nog eens door duikers ontdekt
zouden worden.
Op het Bretonsche volk, dat als zeevarend
volk veel met vreemde volken in aanraking
geweest is, terwijl ook het Bretonsche land
zelf door vreemde zeevaarders bezocht werd,
hebben vele vreemde invloeden ingewerkt.
Plaatselijk meent men nog de gevolgen daar
van te kunnen herkennen. Opvallend afwijkend
van de overige bevolking, zoowel in uiterlijk
als kleeding, is die van Pont l'Abbé en Pen-
march ten Zuid-Westen van Quimper. De trek
ken, vooral de uitstekende jukbeenderen en de
scheefstaande oogen, doen aan Mongoolsch-
afkomst gelooven. Ook het costuum is zeer
exotisch geborduurd met felle kleuren: rood,
oranje of geel in symbolische figuren, waarin
men vormen van vereering van 't vuur heeft
willen lezen. Het haar van de vrouwen is van
achteren naar boven gekamd en midden op
't hoofd in een hoog opgaande muts van kant
gevat.
Wanneer men van Penmarch naar het Oos
ten gaat, wordt de natuur veel milder. Ook
het type der bevolking is dan een geheel ander.
De schoonheid der vrouwen van Pont-Aven is
bijna even beroemd als die van de meisjes
van Arles. Het type van Pont-Aven en Quim-
perlê is donker: donker haar en donkere oogen.
Evenals bij ons in Zeeland schrijft men dit
aan het Spaansche bloed toe. In dit Paradijs
van de Finisterre wil men het eigenlijk nog
meer van het Porutgeesche bloed hebben. De
meisjes van Pont-Aven zouden haar schoon
heid aan Portitgeesche zeevaarders te danken
hebben
Voordat wij zeer in 't kort een be
schrijving van de reis zelf zullen geven, welke
aan bezoekers van de Finisterre wellicht tot
gids zou kunnen dienen, willen wij nog een
enkel woord wijden aan den economischen toe
stand van Bretagne. De meening is zeer ver
spreid, dat Bretagne arm is. Dit is even on
juist, als b.v. de bewering zou zijn, dat West-
Friesland arm is vanwege de „doode" steden
aan de Zuiderzee.
Evenals Hoorn of Enkhuizen heeft Morlaix
niet meer de beteekenis, die het als rijke han
delsplaats in de zestiende eeuw had, maar ook
evenals in Noord-Holland is in Bretagne, en
vooral in het Noordelijk deel van Bretagne,
de bron van rijkdom verplaatst van de zee
naar het land. Begunstigd door een zeer zacht
klimaat, dat Bretagne evenals de Zuidkust van
Engeland aan het voorbijtrekken van den glof-
stroom te danken heeft, is de Finisterre het
land van de primeurs geworden: van de eerste
groenten, en de asperges, artisjokken, aard
beien, aardappelen, welke zoowel naar Parijs
als naar Engeland vervoerd worden en daar
onzen producten uit het Westland concurrentie
aandoen.
De Zuidkust, de kust van Cornouailles, leeft
nog voornamelijk van de vischvangst. Concar-
neau is het centrum van de visscherij van sar
dientjes. Naast deze vangst van sardientjes
heeft sedert een twintigtal jaren de kreeften-
visscherij een belangrijke plaats ingenomen.
Dat de Bretonsche visschers zich ook op de
vangst van kreeften toegelegd hebben is aan
het initiatief van een visscher van Camaret,
Pierre Douguet, te danken geweest, die in 1902
toen de scholen van sardientjes de Breton
sche kusten meden, waardoor een groote ar
moede ingetreden was op een dag 't idee
in .zijn hoofd kreeg op zijn kleine houten
scheepje, dat niet eens van een kompas voor
zien was, 't kanaal over te steken en koers
te zetten naar de Scilly-cilanden, waar hij eens
van Engelsche visschers gehoord had, dat men
langoustes kon visschen. De Bretonsche vis
schers strekkeu hun vaarten voor de vangst
van de langoustes op 't oogenblik tot de kus
ten van Marokko uit.
De kleine afwijking op economisch gebied
heeft voornamelijk ten doel aan den toekom-
stigen toerist van Bretagne een verklaring te
geven van het feit, dat de Bretonsche keuken
zoo bijzonder goed is en niet duur, daar
het moge vreemd klinken het geld voor het
volk van Bretagne nog niet een almachtige
bekoring verkregen heeft. Enkele vreemdelin
gen beweren zelfs, dat de Bretonner geen com-
mersant is, daar hij zijn gasten niet afzet.
ROMEINSCHE KRABBELS.
De wisselende, tijden.
Hoe lang, hoe mateloos lang, lijkt het nu
geleden te zijn, dat een „soldo" een ding van
waarde was, waarvoor je iets kon koopen.
Bijna als in een droom herinner ik mij de dikke
dame met de geweldige stem, die balletjes
en veters maar ook sigaren en sigaretten
verkocht in „Napoli, la bella". Het winkeN
tje was groezelig en stoffig als zij zelf. Alleen
de „Madonna" had versche bloemen, eiken
dag, in een gebarsten glaasje achter het
olie-lampje, dat er brandde, haar ter eere. Het
was een „Madonna" in een blauw kleed en
met een gouden kroontje op, die lieflijk neer
zag op de mishandelde toonbank vol schram
men en deuken waarachter de groezelige dame
troonde.
Ingelaten in die toonbank was een vier
kant stuk marmer. Dat was de toetssteen.
Daar werden de stuivers, als ze er verdacht
uitzagen, op neer gesmeten door haar zwaar-
beringde hand. Er waren toen, zoowaar, val-
sche stuivers. En, als ze te hol klonken of
te plat gereden waren door pletterende trams
in het al-oude jongens-spelletje, nam ze ze
niet, de dame van de blauwe „Madonna",
geen denken aan!
En dan de Lira-stukken, de zilveren. Ha!
hoe zij dansten op den toets-steen, vier, vijf
maal achtereen opnieuw er op geslingerd on
der den streng-achterdochtigen blik der zwaar-
beringde „groezelige handen. En het knauw-
tje, dat zè kregen van haar scherpe witte
tanden, vóór ze genade vonden in haar zwarte
oogen en verdwijnen mochten in de toonbank
lade. Dat waren tijden!
Nu heeft de blauwe „Madonna" een elec-
trisch lampje gekregen in plaats van het olie
lichtje, maar de bloemen moeten het langer
doen, vóór ze ververscht worden, en de toets
steen is buiten gebruik, al zoo lang. Want de
zilveren Lire-stukken zijn verdwenen, de he
mel mag weten waarheen, en valsche stui
vers maakt niemand meer. Het loont immers
niet.
De vette vodjes, die geld voorstellen, heb
ben geen toets-steen noodig. De scherpe blik
van de zwarte oogen herkent de valsche
twee-Lire biljetjes al van verre. Ze ruikt ze,
geloof ik. En nu er niets meer te bijten valt
blijven haar tanden onzichtbaar, want spreken
doet ze niet graag meer, naar het schijnt.
Zelfs de nieuwe nikkelen Lire wekken den
toetssteen niet uit zijn oorlogsslaap. Wie zal
ze willen vervalschen? Het loont nog altijd
niet. Loonend wordt de zaak blijkbaar eerst
bij de twee-Lire biljetjes.
Het bezit van een valsch biljet van vijf
of tien Lire stempelt u in Italië niet tot een
bewusten of onbewusten booswicht. Geen ver-
kooper in de half-officieele tabakswinkels van
den staat zal er aan denken het in te trekken
en u in „verzekerde bewaring "te geven. Hij
reikt u het vod terug met de verzekering, dat
het valsch is, en wacht op een ander.
Ge kunt er mee doen wat ge wilt. Ge zijt
er ingevlogen, aan u thans "dat anderen te
laten doen. Vijf of tien valsche Lire zijn de
moeite niet meer waard er veel „soesah" om
te maken.
O dame met de zwaar-beringde hand uit
„Napoli, la bella", zoo men u dat vóór tien
jaren voorspeld zou hebben, ge hadt het stel
lig niet geloofd. Gij, hoedster van het goede
harde geld, aan wier blik het niet ontging als
er maar een splintertje was afgevijld van de
zilveren schijf die de beeltenis droeg van den
grooten Vittorio, gij moet dit alles aanzien.
Te verwonderen is het niet, dat ge er zwijg
zaam van zijt geworden.
Wel zijn de tijden veranderd. Zelfs het be
zit van een valsch honderd-Lire-biljet maakt
u ternauwernood verdacht. Eerst bij vijf
honderd of duizend loopt ge kans in alle on
schuld naar de prefectuur te worden „geleid".
En als ge, in een overdreven vlaag van eerlijk
heidszin, maar vooral ook omdat ge wel wat
nijdig zijt er ingevlogen te zijn, in een tabaks
winkel een valsch lapje van vijf, dat men er
weigerde, in kleine stukjes scheurt, staat heel
de verkoopers-schaar het wonder te aanschou
wen. Niets teekent zich op hun onbewegelijke
gezichten af van wat er in hun half-officieele
binnensten! omgaat. Maar ik ben overtuigd,
heilig overtuigd, dat ze in koor denken:
„Wat een uilskuiken!" A. H.
HONDENGEBLAF.
Hondensport is niet alleen maar
't Geven van wat hondenbrood
Plus de restjes van het eten
En van honds kant van een poot.
Stuk voor stuk worden de hinders
Met véél zorgen opgevoed
En een prima educatie
Eischen honden net zoo goed.
Uren janken voor de straatdeur,
Doelloos blaffen naar de maan,
Streng neutraal non-coinbattanten
Vallen ze vol woede aan.
In het meest gastvrije huisje
Waar ge werkelijk welkom zijt,
Wordt U door zoo'n bassend blaffer
Een hondsche ontvangst bereid.
U weet tochblaffende honden
Bijten niet zoo klinkt het dan;
Dat weet U en ik, dat is zoo,
Maar, die hond, denkt die daar an?
Als 't een mooie zomernacht is
En je zoekt den nachtegaal,
Hoor je, da's het voorrecht „buiten",
Niets dan hondenblafkabaal.
Slechts de baas trekt zich gewoonlijk
Niets van al die herrie aan;
Hij betaalt toch de belasting,
't Dier heeft dus recht van bestaan.
'k Zou zoo iemand willen vragen:
Voor wie is de Maatschappij?
In de eerste plaats voor honden,
Of voor U en men en mij
'k Ben persoonlijk dol op honden,
Ik vraag slechts, versta mij goed,
Dat zij zijn wat U en ik zijn:
Min of meer goed opgevoed.
Hij is immers zoo verstandig?
Hij leert kunstjes bij de vleet?
Leer hem dan ook, dat hij zich wat
Netjes te gedragen weet.
'k Zou iets kunnen gaan citeeren
Wat een iedereen wel kent:
Zeg: hoe gedraagt Uw hond zich,
'k Zal U zeggen wie U bent.
CLINGE DOORENBOS.
De Heer en Mevrouw
KATTENWINKEL—v. d. Berg
geven kennis van de geboorte
van een Zoon
RUTGER.
Den Bommel, 21 Juni 1923.
op Vrijdag 29 Juni 1923,
des avonds ten 8 uur (Zomertijd)
te OOLTGEïfSPL A AT
in hotel „Hobbel", van:
A. Het GRASGEWAS van de
dijken en gorzen van den Wei-
polder onder de Gemeente
Ooltgensplaat in 9 perceelen
zooals van ouds. Ten verzoeke
van Vrouwe D. C. GOEKOOP
te 's-Gravenhage, en
B. 2 perceelen KLAVERS in den
Oudelandschen polder te Oolt
gensplaat om 1 x te maaien,
ten verzoeke van den heer
J. P. HERS aldaar.
Notaris AKKERMAN.
De Architect M. KOERT te
Leiden, zal, namens zijne princi
palen in het openbaar trachten
AAN TE BESTEDEN
Aanwijzing volgens bestek.
Besteding op VRIJDAG 6 JULI
a.s. 12 uur in het -hotel „DE
NYMPH" te Brielle.
Bestek met twee teekeningen
zijn na toezending van 2,50
verkrijgbaar ten kantore van den
architect voornoemd, Pieterskerk
gracht 16, LEIDEN. 2—1
'fiets n fiets, 2eide boer. toen hij reed langs de Scheldt
tiaar wie niet iets goeds koopt, moet het ia ter ontgelden.
£n 200 Zang a/s het water inde Sche/de hiij/t ioopen.
Zal ik nooit wa tanden
"k™ 'riti/HOfl koopen
VERKRIJGBAAR BIJ
Groote Wajtikooperij gaat op Overflakkee en Goedereede
een BIJKANTOOR vestigen
en vraagft daarvoor een bekwaam bestuurder om met steun van
plaatselijke vertegenwoordigers hare belangen te behartigen.
Voor actief en in handelskringen ingevoerd persoon, een aangename en loonende
werkkring.
Brieven met volledige inlichtingen omtrent tegenwoordigen werkkring, zoomede
uitvoerige referentiën onder F. N. 6105 Alg. Adv. Bur. D. Y. ALTA, Amsterdam.
EEN POLIS bij de
Maatschappij van Levensverzekering
GEEFT VOLKOMEN ZEKERHEID
Soliede grondslagen Voorzichtig beheer
Groote openbaarheid
Vraagt Jaarverslag bij den Vertegenwoordiger
D. J. P. VAN EESTEREN, Ring 155, M1DDELHARNIS
of N. Spiegelstraat 17, AMSTERDAM
houdt voortaan niet Zaterdags
Zitdag maar iederen
in Hotel Meijer te Middelharnis.
Dienst Middelharnis-Rotterdam v.v.
aanvangende 16 April 1923
tot nadere aankondiging.
van MIDDKLUARNIS:
Maaiidag en Dinsdag vm. 5.
Woensdag en Donderdag vm. 6.45
Vrijdag en Zaterdag vm. 6.45
van ROTTERDAM:
Maandag en Dinsdag nm. 2.15
Woensdag en Donderdag nm. 4.
Vrijdag en Zaterdag nm. 3.15
Gedurende de maanden Juli en
Augustas des WOENSDAGS om
6 uur fi.m. van Rotterdam.
Geen dienst op ZONDAGEN.
DE DIRECTIE.
Wederom KUIKENS verkrijgbaar
50 cent per stuk.
Minder dan 12 stuks per zending
wordt niet verzonden.
door Notaris J. VAN ISPELEN te
Oude Tongebjj veiling op Woens
dag 27 Juni 1923 in het Hotel van
A. P. DE "WEERD te Oude Tonge,
en bjj afslag op Woensdag 4 Juli
1923 in het Hotel van J. LEGIERSE
aldaar.
Beide dagen des avonds 5'/, uur
(wettelijke tijd) van een
aan den Molendijk No. 6 te Oude
Tonge, waarin is gevestigd een
Kapperszaak, kad. Sectie C No. 2281
groot I Are, 91 c.A. 2—1
In huur bij den heer A. v. d.
VOORDE Az. tot 18 September 1923
voor 12 per week.
Nadere inlichtingen te bekomen
bjj Notaris Van Ispelen voornoemd.
HOOFDSTEEG 7 - ROTTERDAM
Grootste en meest betrouwbaar speciaalhuis
In Patentgeneesmiddelen, Gummiwaren, Ver-
bandstotten, Verpleglngsartikelen, Elastieken
konsen, Buikgordels, Breukbanden enz.
VROUWENDOUCHES, IRRIGATOREN in alle soorten.
Vraagt ons INLICHTINGENBOEK
a f 1.25. Franco per post NA 0NTVAN0ST VAR POSTWISSEL van 11.40.
P.S. Vraagt de alom bekende aambelenzalf „EGROLIN". Geneest direct,
zetts bij de hardnekkigste gevallen. Prijs per potje f 1,25.
HOBBEMASTRAAT—MIDDELHARNIS
(5 minuten van het Station).
Billijkst en soliedst adres voor
foto's en vergrootingen.
In 't atelier opname bij elke
weersgesteldheid.
REHtUSTREERO yORDABSBUP
ww mm non vm* mm nu wtW»»
tttr mMtoo voor «leef* I7«fc
Im kwartaal wan IS wmimera
pmt pm toss.
vrw*t O RATI* mkiifp
■widt KtMUnblUtf «w kal waroMi
va* «na BlatL
INTtCKKNBILJlT.
6EHLUSTREERD ZDNDABSBLAD
t*g*A 57% otni p*r kwartML Cp»'
I f0.88>
I
■AAW WOONPLAAT»
r
i
per
halfpotidspak
ook in ons
en '/j ons pakjes
ALOM 'VERKRIJGBAAR IN TWEE KWALITEITEN
per
halfpotidspak
ook in ons
en 2 ons pakjes
Prijs per kwartaal.
Losse nummers
f I-
f 0.07'
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels; elke regel meer 15 cent.
bet
dui
red
hui
zig
ink
HENRY FORD.
New York, Juni.
Henry Ford is voor de Amerikaansche pers
wat Hugo Stinnes is voor de Duitsche: een me
onuitputtelijk onderwerp. Op officieele statis- en
tieken gebaseerde artikelen en berichten, uit zijn
de lucht gegrepen, verhalen en sprookjes over voo
Henry Ford en zijn bezittingen, verschijnen Nu
dagelijks in vrijwel alle dagbladen en tijdschrif- mac
ten. Ford als fabrikant, Ford als mensch, Ford kleit
als millionair, Ford als hervormer, Ford als die
ondernemer, Ford alshet aantal variaties nem
is legio. Eenige maanden geleden kwam een T
nieuw en dankbaar punt: Ford als politicus, wer"
dat hoewel nog lang niet uitgewerkt, nu weer doo
wordt afgewisseld door iets anders: de groote zijn
man gaat jubileeren! Mex
Deze week zal het twintig jaar geleden zijn, co t
dat Ford zijn zaakje begon met een bijeenge- moe
schraapt kapitaaltje van 28.000. Den dertig- heid
sten Juli viert mr. Ford zijn zestigsten ver- oper
jaardag en kan hij zich den gelukkigen be- H
zitter noemen van fabrieken, mijnen, planta- som.
ges, land, spoorwegen, die tezamen hem in vree-
staat stellen, zich „den rijksten man ter wereld' ande
te noemenvoorwaar het heerlijkste wat een lijk
Amerikaan zich wenschen kan. gr0o
Twintig jaar geleden had hij, handwerks- hoe
man bij uitnemendheid, een automobieltje in te v
elkaar gezet, dat hij vol enthousiasme aan zijn
zijn vrienden liet zien, legde hij hun zijn plan- mijn
nen voor van hetgeen hij het publiek geven stóff
wilde: the „universal" car, en slaagde hij er in zien
een sommetje bij elkaar te krijgen (slechts huize
25 pet. van wat hij verwacht had). Op liet heeft
oogenblik is hij zoo ver, dat in elke vier secon- jn de
den van iederen werkdag een auto, zijn „uni- soonl
versal" car, kant en klaar uit zijn fabriek komt paar
rollen, en ziet hij zich in staat 50 pet. van alle knut
in Amerika vervaardigde automobielen te leve- pen
ren. Iii de Ver. St., waar in zoovele millioeiien kleer
gezinnen Fords in gebruik zijn en waar een Zoo
auto zoo zeer deel uitmaakt van het dagelijkscli trust'
leven, kan het haast niet anders dan dat met meen
het voorwerp ook de maker populair wordt;' die h
en van al de ontelbare keeren per dag, dat met kan d
een zekere teederheid gezegd wordt: „after „Kar;
all a pretty good thing, that old flivver of Eei
mine", voelt men dóór die woorden heen den gespr
lof voor meneer Ford persoonlijk. altijd
Licht geneigd als men hier is, het groote en Hij w
enorme te bewonderen, spreekt het haast van tracli
zelf dat de fabuleuze sommen en getallen waar- waar
uit de jaarlijksche rapporten der Ford Motor des t
Company bestaan, het aantal bewonderaars Ford
van Ford doen groeien. Die bewondering heeft zoo ui
per slot een vrij hechte basis gekregen. Het nog n
groote publiek heeft het gevoel dat Ford „een eigen
der hunnen" is, dat hij eenvoudig gebleven is Toe
ondanks al zijn schatten, dat hij eeli goed vader mome
is voor zijn eminenten eenigen zoon, dat hij gingen
een goed vriend is van Edison („en als twee maar 1
zulke menschen zoo bevriend zijn, dan is het en ste
wel een teeken dat beiden goed zijn") dat hij Street
zijn arbeiders goed behandelt en meer betaalt onged
dan eenig ander fabrikant, dat hij betrouw- Maar:
baar is en niet overvraagt, of ging overvragen slot zi
toen hij eenmaal zijn weg gebaand had, dat zijn d
hij integendeel goedkooper werd toen ieder auto's
ander duurder werd; dat alles in Fords omge- en als
ving bloeit en dat hij in nauw contact blijft ten op
met zijn werk, de arbeiders en zijn publiek. Ford
Wel zegt men dat zijn werk niet heel veel meer in zijn
FEUILLETON.
VAN
E. WERNER.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE).
70)
„Naar Maja!" mompelde hij vastberaden. „Ik
zal zien of hare liefde voor mij de proef kan door
staan. Geeft zij mij prijs wel nu, dan is 't nog
vroeg genoeg om een laatste woord met dezen
laatsten vriend hier te spreken."
Waar zijn mevrouw Dernburg en juffrouw
Maja? Ze zijn toch, hoop ik, in liet'park en in den
omtrek van het huis gebleven?" Met deze haastige
vraag trad dokter Hagenbach het salon binnen,
waar zich op het oogenblik niemand dan juffrouw
Fricdberg bevond.
„Ik weet niet beter dan dat de dames naar het
graf van mijnheer Erik wilden gaan," antwoordde
zij verschrikt. „Er is toch niets naars gebeurd?"
„Nog niet, maar wie zal zeggen, wat er kan voor
vallen. Dus zijn de dames naar de begraafplaats?
Nu, die ligt aan het eind van het park, juist aan
Sen «anderen k«ant van de fabrieken, daar is 't al
licht stil en rustig. Maar 't zou toch goed zijn, als
Ze gauw thuiskwamen."
„Ik verwacht haat elk oogenblik Ziet 't er
tiaar ginds dan zoo dreigend uit?"
Hagenbach knikte toestemmend en nam tegen
over ju
De bea
arbeide
te latei
hang vi
takel w
heeft vi
zetten,
en sche
hier en
zal 't v
Leon
foei, w<
zoo hari
niet bef
Hij zal
lijken
„Nu,
zeide h
den ma
zóóver z
zullen r
moerig
geval ki
..Ja,
terwijl
gretig a<
te laten,
gon hij
Leonic
toen zij
dat 't m
voorgev;
„Ik kw
heid te
ziet er s
