AK
75
ct. I
)LAK - STEENWIJK
EERSTE BLAD
OLDO
erakijker
KT
5TERDAMSCHE"
RWALD, OPTISCHE INSTRUMENTEN
fle
,AAT,
BEZOEKT
kkerijwedstrijd
itoonstelling
ZATERDAG
16 JUNI 1923
VRIJE BAAN.
[10D9I6 «omging
TABAK
25 cent
Misschien wordt na verloop van jaren
Weer wel iets anders uitgedacht.
Men zou het toch niet vrees'Hjk vinden
Als we over een jaar of tien
Niet meer naar tram of auto keken,
Maar reisden met een vliegmachien 1
S. M. J. N.
:acht.
CORRESPONDENTIE.
Een sportverslag van Zondag 8 Juni kwam
Vrijdagavond eerst in ons bezit en is ter
opname nu te verouderd. Red.
Aan de spits staat:
POLAK'S Fabrikaat
akkerij-tentoonstelling
No. 4 der Firma
JDSTE Fabriek van:
ige voor Speculaas"
ma Koekkruiden
oogst© onderscheidingen
bij de
chappij van Levensverzekering
fOMEN ZEKERHEID
gen
Groote openbaarheid
Voorzichtig beheer
bij den Vertegenwoordiger
ÏESTEREN, Ring 155, MIDDELHARNIS
of N. Spiegelstraat 17, AMSTERDAM
stige koopgelegenheid!
e optiek, eerste klasse, elegante uitvoering
voor f 1. 2.50 (met étui).
volgt portvrij tegen inzending van het
eteekenden brief in Hollandsche guldens.
58 Stuttgart (Dultschland)
:ning: Dresdner Bank, Filiale Stuttgart.
5DELBARNIS
Station),
adres voor
n.
ne bij elke
maagzuur, oprisping,
gebrek aan eetlust
Gebruik
MIJNHARDT's
MAAGTABLETTEN
Per koker 75 ct.
Bij Apothekers
en Drogisten.
en
DAG 14 JUNI a.s. te houden in
aal Meijer te MIDDELHARNIS.
it. Opening der zaal nam. 2 uur.
ronds 10 uur. HET COMITÉ.
SINGEN VOOR HET PUBLIEK
•MITE. I
EK
per
halfpondspak
ook in ons
en V2 ons pakjes
J
Prijs per kwartaal. .*f
Losse nummers ",07'
Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20
Elke regel meer. f 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dieustuanvragoii
f per plaatsing tot een maxiiiiuin
van 10 regels; elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen Woens
dag- en Zaterdagmorgen. Het wordt
uitgegeven deor de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
5E JAARGANG. - N°. 62.
DE BAKKERIJWEDSTRIJD EN
TENTOONSTELLING.
Eindelijk is de dag aangebroken waarop
onze Flakkeesche bakkers hunne vak
prestatiën hebben kunnen meten. De dag
waarop de eerste Bakkerij-wedstrijd en
Tentoonstelling gehouden zou worden.
Dat zulks onder die catagorie van am
bachtslieden een soort enthousiastme ging,
behoeft geen betoog. Enkelen zullen wel
eens dergelijken wedstrijd en tentoonstel
ling hebben gezien, anderen, en wel het
grootste gros heeft er eens over hooren
spreken, meer wist men toch niet en kon
men zich de werkelijkheid niet voorstellen.
Was het dus wonder, dat deze gelegenheid
die werd geboden met graagte werd aan
gegrepen door den Bond? Dat een ieder
met een brandende nieuwsgierigheid uit
zag naar dezen dag, den jubeldag der
bakkers? Welnu, Donderdagmiddag 2 uur
zou de officieele opening plaats hebben en
begaven we ons dus naar het gebouw van
Hotel Meijer. Reeds daar een massa bonds
leden en genoodigden vergaard en de
standhouders op hun post. De zaal was
reeds in haar feestdos gestoken en gaf
onmiddellijk een prettigen rustigen indruk.
Bij het binnentreden zagen we dat het
Bestuur en jury reeds had plaatsgenomen
om de plechtige opening een aanvang te
laten nemen.
De Voorzitter, de heer P. D. Holleman
uit Stellendam sprak ongeveer als volgt:
Mijne Heeren,
Vergun mij als voorzitter van den
Flakkeeschen Bakkerspatroonsbond, met
een enkel woord dezen wedstrijd en mini
atuur tentoonstelling te laten openen. Het
is mij een genoegen U van deze plaats op
dezen dag een hartelijk welkom toe te
roepen.
Daar wij al meer getracht hebben een
dergelijke wedstrijd als deze uitgeschre
ven tekrijgen, mocht het ons tot heden
niet gelukken zoover te komen. Thans,
dank zij de zeer krachtige medewerking
van de vereenigde meelfabrieken „De
Maas" zijn wij er nu in geslaagd zoover te
komen als wij nu zijn. Zij hebben ons
6 geldprijzen daarvoor verstrekt en zijn
hun daarvoor ook zeer dankbaar. Wij
wenschen dan ook dat de meelfabrieken
succes zullen oogsten met dezen wedstrijd
en dat voldoende bewezen zal worden dat
wij zonder Am. patent even goede waar
kunnen leveren en hopen dat ieder bakker
met meer meel van deze fabriek zal werken
Voor de uitstekende medewerking tot
dezen wedstrijd komt ook zeer zeker den
agent dezer fabriek den heer Kanters een
woord van lof toe en wenscht U een goed
succes toe.
Een woord van dank tot onzen ijverigen
secretaris de heer D. Sijtsma mag ik ook
FEUILLETON.
VAN
E. WERNER.
(Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE).
66)
Maja's straks nog zoo opgeruimd gelaat betrok,
maar zonder aarzelen kwam zij naderbij en gaf
hem de hand. „Och, Egbert, dat 't zóóver heeft
moeten komen! Als ge wist, hoe 't er nu bij ons
uitziet!"
„Dat weet ik!" was het antwoord, kortaf en op
somberen toon.
„Ons Odensberg is bijna niet meer te herken
nen," klaagde het jonge meisje. „Anders, als wij
iangs de fabrieken kwamen of met het werkvolk
praatten hoe vriendschappelijk werden wij door
allen begroet en vooral als papa bij ons was, zag
ieder naar hém op en was trotscli, door hem te
worden aangesproken! En nu de tranen
kwamen haar in de keel en beiemmerden haar
bijna de spraak „nu heeft papa Cecilia en mij
verboden den omtrek van het park te verlaten,
wijl wij daarbuiten niet gewaard zijn voor be
ledigingen. Hijzelf gaat wel dagelijks naar de
mijnen en fabrieken, maar ik kan 't den beambten
aanzien, dat ze dit veel gewaagd vinden en vrcc-
zen, dat hij zelfs onder zijn eigen arbeiders niet
veilig is. En wat er op den verkiezingsdag is voor
gevallen, heeft hem tot in het hart getroffen
en dat had hij toch ook niet aan hen verdiend!"
Zij besefte niet, hoe zij met deze woorden den
van deze plaats niet verzuimen. Nog
slechts kort zijt ge aan onze bestuurstafel,
doch in dien korten tijd hebben wij U
leeren kennen en moeten U ook voor de
zeer vele en moeilijke taken, die U den
laatsten tijd verricht heeft waardeeren. Ik
hoop dat U nog vele jaren moge mede-
arbeiden tot opbouw onzer vereeniging.
Ook de houders van deze standen mag
ik niet vergeten. Zij gaven ons finantieelen
steun en dat wij die noodig hebben zal
een elk wel begrijpen. Ook die wensch ik
een goed succes opdat zij een volgenden
keer niet zullen aarzelen om wederom hier
luin stand te huren.
De firma's die de noodige medailles ons
hebben geschonken dank ik daar har
telijk voor. Een zeer voornaam college
voor dezen dag n.l. de Jury mag ik nu op
deze plaats zeker niet vergeten.
Dank breng ik U heeren voor de bereid
willigheid om de moeilijke reis hierheen te
ondernemen om de zeer zware taak te
komen vervullen.
Ook den heer Slager en Honing breng
ik hartelijk dank voor hun goede mede
werking om deze tentoonstelling tot stand
te krijgen, zij zijn het mede geweest die
hiertoe het meeste hebben bijgedragen.
En verder, wanneer zoo straks de uit
slag zal worden bekend gemaakt zullen
wij verschillendende collega's teleur moe
ten stellen. Ik hoop dat dit echter geen
ontmoediging moge zijn, maar een reden
om bij een volgenden keer nog meer Uw
krachten in te spannen.
Toen ik begon was het mij een genoegen
dat er uit alle gemeenten collega's zijn die
meedoen. Ik hoop dat dit ook aanleiding
moge zijn dat wij allen collega's zullen
worden en zijn en geen concurrenten.
Nog verzoek ik U allen, indien er ver
zuimen zijn gepleegd of fouten zijn ge
maakt, deze maar niet te zwaar zullen
worden aangerekend, omdat wij, platte
landers, zulks minder hebben ondervon
den in ons isolement, maar ons liever een
zachten wenk te geven, opdat wij die niet
een volgende maal zullen maken. Ik dank
U allen nogmaals voor Uw tegenwoordig
heid en verklaar nu de tentoonstelling
voor geopend en geef 't woord aan den
voorzitter der Jury, die U den uitslag der
wedstrijd zal mededeelen.
De heer Sijtsma dankte eerst nog den
voorzitter namens het Comité voor liet ge
sprokene en hoopte nog vele jaren hem als
voorzitter in het College te ontmoeten en
als vriend en dat deze dag hem een aan
gename herinnering zal blijven.
De voorzitter der Jury sprak als volgt:
Mij is door de beide mede-juryleden de
taak opgelegd U den uitslag van den wed
strijd mede te deelen, de heer Holleman die
daar straks een weinig nederig sprak óver
de Flakkeesche bakkers, U moet ik eigen
lijk zeggen, dat U het mis hebt. Gezien
het werk dat hier gemaakt is van Coop-
meels Glorie, behoeft men daar lieusch
niet nederig mee te zijn; in de stad wordt
man pijnigde, die half afgewend voor haar stond.
Geen geluid kwam hem over de lippen, maar zijn
gelaatstrekken trilden. Maja zag dit en legde hem
even vertrouwelijk als vroeger de hand op den
arm. „Gij hebt dit niet zoó bedoeld, dat weet ik,"
zeide zij op vertroostenden toon. „Maar ik ben
ook de eenige, die je te Odensberg nog de hand
boven het hoofd houd, en durf dit nauwelijks laten
blijken. Papa is zoo vreeselijk boos op je, en Oscar
mijnheer van Wiidenrod, ineen ik versterkt
hem daarin nog. Al mijn bidden en smeeken helpt
mij niets, en nu ook Cecilia
„Zij ook?" viel Runeck hier in, terwijl hij zich
plotseling omkeerde. „Veroordeelt zij mij ook?"
„Ik weet 't niet zeker," antwoordde Maja, ver
schrikt door den zonderlingen blik, dien Egbert
haar toewierp. „Maar Cecilia wil nooit hooren, als
ik over je praat, en neemt dan meestal de vlucht.
Och, Egbert, als 't maar een ander was, die tegen
over papa stond dan zou 't hem minder hard
vallen, geloof ik. Dat gij *t zijt, za! hij nooit te
boven komen."
„Ik ook niet!" antwoordde Egbert somber. „Zeg
dat maar aan je vader, Maja, als ge wilt."
Het jonge meisje schudde bedroefd het hoofd.
„Dat kan ik niet. Je naam mag niet meer in zijn
bijzijn genoemd worden. Hij wordt woedend ais
't toevallig geschiedt. En hij heeft toch zooveel
van je gehouden. Lieve hemel, moet men dan
eikaars doodvijanden worden, als men tot twee
verschillende politieke partijen behoort?"
Maja's lieve en zachte stem klonk zoo smeekend,
en toch trof elk barer woorden Egbert als een
brandend verwijt in de ziel. Hij kon 't niet langer
uithouden. „Zwijg maar, Maja," zeide hij met diepe
ontroering. „Wij moeten 't als een ramp beschou-
absohiut veel slechter brood gekakken en
de bakkers hier hebben ons, jury, een zeer
ernstige taak opgelegd om niet al die op
merkingen van den een of anderen bakker
te krijgen over de uitspraak. Er waren
hier zeer vele inzendingen, die veel op
elkaar geleken en dat maakt het ons juist
zoo moeielijk. En thans zullen wij U den
uitslag mededeelen.
Deze werd gecontroleerd door een paar
dames uit het publiek.
Melkbrood: le prijs: J. Bieneveld,
Sommelsdijk, bestaande uit 1 medaille in
zilver, 15,en een diploma; 2e prijs
P. A. v. d. Berg, Ooltgensplaat, 1 zilveren
medaille, 10,en dipl. (Om deze prijzen
is geloot doordat beiden eenzelfde aantal
punten hadden). 3e prijs J. W. v. d. Linde,
Oude Tonge, 1 med., 7.50 en dipl. 4e
prijs M. Braber, Middelharnis, 1 med. ƒ5,-
en dipl. en 5e prijzen J. P. v. Splunter,
Middelharnis, A. Brinkman, Sommelsdijk
en L. M. Nobels, Achthuizen een eere
diploma.
Waterbrood: le prijs bestaande uit 1
zilveren med. 15,en dipl.: P. A. v. d.
Berg, Ooltgensplaat, 2e prijs 1 med. zilver,
15 en dipl. J. P. v. Splunter, Middel
harnis, 3e prijs 1 med. 7.50 en dipl. W.
Driendijk, Sommelsdijk, 4e prijs 1 med.
5,en dipl. Gebr. v. d. Werft, Melis
sant, 5e prijzen en eere-diploma C. Kruik,
Middelharnis en A. Brinkman, Sommels
dijk.
De Voorzitter dankte de prijswinners
voor hun inzendingen en hoopte dat zij
mogen gaan concurreeren in kwaliteit en
niet in prijs.
Beschuit.
le prijs 1 zilveren med. en dipl. W.
Driendijk, Sommelsdijk, 2e prijs 1 verg.
zilveren med. en dipl. D. Sijtsma, Dirks-
Ingezonden Mededeelingen.
Kantoor MIDDELHARNIS.
ZITDAGEN - tijdens BEURS.
Woensdag, S01YIIY1ELSDIJKTABBERS
Donderdag, DIRKSLANDv. d. DOEL
Donderdag, OUDDORPFLOHIL
Vrijdag, OUDE TONGEGELUK
wen, die ons allen even zwaar drukt. En u, arm
kind, hebben we ook in al die ellende meegesleept
gij hebt je vroolijkheid en opgewektheid daar
door geheel verloren."
Een diepe blos steeg het jonge meisje plotseling
naar voorhoofd en wangen; zij boog het hoofd en
antwoordde zacht en min of meer beschroomd:
„Neen, neen, zoo erg is 't niet ik schaam mij
dikwijls, dat ik ondanks alles zoo grenzenloos ge
lukkig ben, en ik kan 't toch niet helpen. Kijk mij
maar niet zoo verwonderd aan. Egbert. Al mogen
vreemden 't nog niet weten, omdat wij nog in den
rouw zijn over onzen armen Erik, kan ik 't u toch
wel zeggen, dat ik nu, dat ikgeëngagcccrdben."
Runeck week verbaasd achteruit. Hij had Maja
altijd nog ais kind beschouwd; de gedachte was
niet bij hem opgekomen, dat zij al eenig begrip
van liefde zou kunnen hebben. Nu riep dat on
verwachte nieuws een vluchtigen glimlach op zijn
somber gelaat te voorschijn cn vol hartelijkheid
stak hij zijn speelnoot uit vroeger dagen beide
handen toe. „Houdt onze kleine Maja zich dus
waarlijk al met zulke dingen op?" vroeg hij met
een zwakke poging om te schertsen.
„Maar ik ben zoo klein niet meer," verzekerde
Maja, allerliefst pruilende, terwij! zij op de teenen
ging staan en hem schalks aankeek. „Zie, ik kom
je al tot aan den schouder, eiit hém ook."
„Hem? Ja, ik weet den naahi van jc uitver
korene nog niet eens. Hoe heet lifj eigenlijk?"
„Oscar," antwoordde Maja zacht.
„Hoe zegt ge?" riep Egbert verschrikt.
„Oscar van Wiidenrod. Ge kent hem immers
wel maar, goede hemel, Egbert, wat hebt ge?"
Runeck was bleek geworden. Onwillekeurig
balde hij de vuist. Wrevelig zag hij het jonge
land, 3e prijs 1 verg. Zilveren med. en
dipl. T. Overweel, Middelharnis, 4e prijs
I bronzen med. en dipl. H. A. v. Es,
Dirksland en de 5e prijs P. D. Holleman,
Stellendam een eervolle vermelding. De
voorzitter merkte over deze laatste in
zending op, dat meer boven- dan onder-
korsten waren ingeleverd en daardoor
slechts een 5e kon worden toegekend,
anders ware de prijs hooger geweest.
'Taarten:
Voorzitter zeide dat 2 inzendingen niet
onder gewone taarten konden worden ge
rekend en daarom een buiten mededinging
toch is bekroond, nl. met 1 zilveren medail
le, inzending van T. Overweel, Middelhar
nis. Buiten mededinging was ingekomen
een hakstuk van P. D. Holleman, Stellen
dam en D. Sijtsma, Dirksland, deze beide
bekroond met een verguld zilver medaille.
Gewone taarten.
le prijs I verg. zilver med. voorwaarde
lijk J. Braber, Stad a. 't Haringvliet. 2e
prijs een kunstvoorwerp naar winners
keuze. P. A. v. d. Berg, Ooltgensplaat.
Door hem werd gekozen een Japansch
lak sigarenkistje; 3e prijs 1 Goudsch
Plateelwerk inktstel C. Kruik, Middelhar
nis, 4e prijs M. E. Heestermans, Oude
Tonge, aan wien een geldkistje restte.
De eerste prijs werd voorwaardelijk
toegekend, omdat in twijfel werd getrok
ken dat deze door den inzender zelf was
vervaardigd.
1 zilveren medaille van den Ned. Bak-
kersbond werd toegekend aan P. A. v. d.
Berg, Ooltgensplaat, omdat deze de mees
te punten behaald had.
De heer Holleman feliciteerde de prijs
winners en merkte op dat de uitslag toch
anders is geweest als voorspeld was, nl.
dat hij en de secretaris met 4 le prijzen
zouden gaan juichen. Hieruit blijkt dus
dat alles eerlijk en correct si geschied. Uit
de mededeelingen der jury bleek wel dat
de strijd zwaar was. De voorzitter der
jury feliciteerde den heer v. d. Berg en
zeide dat hij thans de kampioenbakker was
van Flakkee. Hij hoopte dat men ook hier
leering heeft gevonden om met Uw kwa
liteit een kalmen concurrentiestrijd te voe
ren. Hierna spraken nog de heeren v. d.
Blom en Hanhart, leden der jury.
Hiermede waren de officieele plechtig
heden afgeloopen. Ondertusschen was een
zoodanige mensschenmassa samen ge
stroomd, dat liet in de zaal ondanks het
gure weer een atmosfeer was, die men af
gaande op den tijd van 't jaar, thans
zou moeten hebben. Het was tenminste
een Iteele toer eer we den eersten stand der
tentoonstelling eens konden bezichtigen.
In het kort zullen we even alle stands de
revue laten passeeren.
De firma Weiman, Brielle had een stand
voor koek. Mosselman en Vis demon
streerden een kneedmachine en motor.
Het was werkelijk aardig die machine in
werking te kunnen zien, zij trokken dan
ook steeds volop publiek tot zich. P. D.
meisje aan, dat onthutst en vragend de oogen tot
hem opsloeg. „Zijt ge met den baron van Wiiden
rod verloofd?" vroeg hij eindelijk. „En heeft je
vader daarin toegestemd?"
„O ja! Hij was er eerst tegen, omdat wij zooveel
in jaren verschillen; maar Oscar heeft hem zóó
lang bestormd en ik heb hem zoolang gesmeekt,
zich toch niet tegen ons geluk te verzetten, dat
hij eindelijk heeft toegegeven."
Egbert zweeg. Hij staarde het jonge, bekoorlijke
schepseltje aan. dat zonder eenig kwaad te ver
moeden over haar „geluk" sprak, terwijl haar on
afzienbaar ongeluk voor de deur stond. Was hij
dan ten tweeden male door het noodlot bestemd
om iemand, die hem na aan het hart lag, een
doodelijken slag toe te brengen en het onderste
geluk met onmccdoogciide hand te verstoren? Bij
Erik was dit hem ter elfder ure bespaard gebleven
cn mocht hij zwijgen, toen hij Cecilia in hare ware
gedaante had leeren kennen; hier moest hij spreken.
„En vindt gc dat nu niet aardig?" vroeg Maja
verdrietig en verwijtend, toen hij nog altijd zweeg.
,,'t Is waar, gij hebt iets tegen Óscar cn hij heeft
altijd veel op u te zeggen. Dat weet ik best, al wilt
gij 't geen van beiden bekennen. Maar fcliciteercn
kunt ge mij toch wel ik ben zoo onbeschrijfelijk
gelukkig."
i Runeck heet zich op de tong. Hij kon niet, ook
niet ter wille van den uiterlijken vorm, op de lippen
nemen, wat in deze omstandigheden de bitterste
spot zou zijn geweest, en toch gevoelde hij, dat
hij zijn geheim in dit uur en op deze plaats niet
mocht verraden. Gelukkig kwam liet toeval hem
te hulp. lil de gang klonk de stem van dokter
Hagenbach: „Hebt gij juffrouw Dernburg niet
gezien? Wij moeten naar het station. De trein
Holleman had in zijn stand een schipi het
welk een verguld zilveren medaille ver
wierf en een inzending beschuit. Ook de
noodige door hem behaalde diploma's en
medailles ontbraken niet.
De stands van de firma Vroon uit
Arnhem en Polak uit Steenwijk droegen
het karakter van eenvoud. Zoo ook die
van Ten Holder uit Arnhem. Dan kregen
wij een stand van V. A. B. A. B. Y. ver
tegenwoordiger H. Noordijk, Sommelsdijk.
Dit was een heel aardige stand, waarin de
artikelen zeer goed uitkwamen. Op het
tooneel had de bekende gelei-fabrikant een
stand n.l. Doeleman uit Zierikzee. Ter
wijl deze firma onder zooveel ophef altijd
werkt met haai reclame, was het hier alleen
eenvoud en kalmte. Daarvan verzeilden we
door de woelende menschenmenigte naar
de firma Jurgens. Deze stand was zeer
zeker aardig in elkaar gezet en trok ook
veel publiek, den geheelen dag glommen
zijn producten je tégen en de heer Slager
wist zijn clientele op aangename wijze
bezig te houden. Die van de firma Boek
hoven en Alex Pino uit Rotterdam waren
zakelijk en zonder veel ophef en toch
aardig. De welbekende Vitello fabriek
de firma v. d. Berg had ook een heel
aardigen stand, jammer was het dat door
haar reclame werd gemaakt met leege
hulzen, hetwelk een krenterig aanzien
gaf. Deze sloot de rij der standen. Het
geheel was absoluut en goed complex.
Veel zaken zijn over 't algemeen niet ge
daan, door den te grooten toeloop van het
publiek. Ruim 940 personen hebben deze
tentoonstelling bezocht. Hieruit blijkt wel
den toestand, als men weet wat de zaal is.
Half in den namiddag moesten stands
worden opgeruimd om ruimte te maken
voor het publiek. De organisatie liet echter
veel te wenschen over. Wat betreft de op
komst van het publiek is alles keurig ge
slaagd. Ook de wedstrijd was goed maar
overigens was het eigenlijk voor de ten
toonstelling een mislukking.
Onder getuigen verklaarde de heer
Braber van Stad aan 't Haringvliet, de
winner van den eersten prijs van den
taartenwedstrijd, dat hij die taart zelf had
vervaardigd, zoodat die toekenning ge
handhaafd kon blijven. v. E.
Landbouw.
VOOR DEN TUIN.
Aan het weekblad „Floralia" (Assen) ont-
leenen wij de volgende practische wenken
voor liefhebbers van tuinieren:
KOOLPLANTEN.
Kool, d.w.z. sluitkool en vooral de roode
en de witte soorten, moeten voor den lang-
sten dag aan den groei zijn. Het is nu tijd van
planten. Door amateurs en vooral in kleine
tuintjes wordt veelal te dicht geplant. In het
koolland in N-Holland worden ze zeer ruim
gezet en daar worden dan kooien van kwali
teit geoogst. Zulke groote kooien zijri voor
komt over tien minuten."
„Ik moet weg," fluisterde Maja, dit hoorende.
„Vaarwel, EgbertI k houd toch nog van je, wat er
ook moge gebeuren! En. niet waar, gij vergeet ook
niet, dat gij je altijd bij ons thuis hebt gevoeld?"
De bruine 'oogen zagen nog ééns smeekend tot
hem op en daarop snelde het jonge meisje heen.
Runeck haalde verruimd adem, toen hij die heldere
onergdenkende kijkers niet meer behoefde te weer
staan, maar nu, alleen gebleven, maakte diepe
verontwaardiging zich van hem meester. Dat was
dus Wildenrod's einddoel geweest! Hij had Odens
berg nu eens tot zijn buit gekozen en liet 't niet
meer los met Maja's hand zou hij dien buit
veroveren! En Cecilia wist dit en liet 't toe! 't Is
waar, 't was haar broeder, dien zij ondanks alles
liefhad alleen om hém te redden, was zij Erik's
vrouw gewordenEn ze wist de waarheid niet. O,
had hij haar die indertijd maar verteld! Doch nu
mocht hij haar niet langer ontzien nu moest
Maja gered en zou langer stilzwijgen een misdaad
worden.
„Neen, ik zal niet vergeten, dat ik daar als kind
aan huis ben geweest," mompelde Egbert, terwijl
hij zich vastberaden oprichtte, „al moet ik je dit
dan ook op een andere manier bewijzen dan ge
onderstelt, mijn arme, kleine Maja! Zou ik aan
Dernburg schrijven? Neen, dat zou niet baten!
Hij acht mij tot allerlei slechtheden in staat en
zou dien brief als laster beschouwen, zoodat Wii
denrod ten slotte toch zijn spel zou winnen. Er
zit niets anders op persoonlijk moet ik dien
strijd ondernemen cn mag niet wijken eer hij be
slist eer Maja uit dat net van leugens en be
drog bevrijd is. In 's hemels naam ik ga naar
Odensberg!' (Wordt Vervolgd).