AK 75 ct. I )LAK - STEENWIJK EERSTE BLAD OLDO erakijker KT 5TERDAMSCHE" RWALD, OPTISCHE INSTRUMENTEN fle ,AAT, BEZOEKT kkerijwedstrijd itoonstelling ZATERDAG 16 JUNI 1923 VRIJE BAAN. [10D9I6 «omging TABAK 25 cent Misschien wordt na verloop van jaren Weer wel iets anders uitgedacht. Men zou het toch niet vrees'Hjk vinden Als we over een jaar of tien Niet meer naar tram of auto keken, Maar reisden met een vliegmachien 1 S. M. J. N. :acht. CORRESPONDENTIE. Een sportverslag van Zondag 8 Juni kwam Vrijdagavond eerst in ons bezit en is ter opname nu te verouderd. Red. Aan de spits staat: POLAK'S Fabrikaat akkerij-tentoonstelling No. 4 der Firma JDSTE Fabriek van: ige voor Speculaas" ma Koekkruiden oogst© onderscheidingen bij de chappij van Levensverzekering fOMEN ZEKERHEID gen Groote openbaarheid Voorzichtig beheer bij den Vertegenwoordiger ÏESTEREN, Ring 155, MIDDELHARNIS of N. Spiegelstraat 17, AMSTERDAM stige koopgelegenheid! e optiek, eerste klasse, elegante uitvoering voor f 1. 2.50 (met étui). volgt portvrij tegen inzending van het eteekenden brief in Hollandsche guldens. 58 Stuttgart (Dultschland) :ning: Dresdner Bank, Filiale Stuttgart. 5DELBARNIS Station), adres voor n. ne bij elke maagzuur, oprisping, gebrek aan eetlust Gebruik MIJNHARDT's MAAGTABLETTEN Per koker 75 ct. Bij Apothekers en Drogisten. en DAG 14 JUNI a.s. te houden in aal Meijer te MIDDELHARNIS. it. Opening der zaal nam. 2 uur. ronds 10 uur. HET COMITÉ. SINGEN VOOR HET PUBLIEK •MITE. I EK per halfpondspak ook in ons en V2 ons pakjes J Prijs per kwartaal. .*f Losse nummers ",07' Advertentiën v. 1—6 regels f 1,20 Elke regel meer. f 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dieustuanvragoii f per plaatsing tot een maxiiiiuin van 10 regels; elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woens dag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven deor de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 5E JAARGANG. - N°. 62. DE BAKKERIJWEDSTRIJD EN TENTOONSTELLING. Eindelijk is de dag aangebroken waarop onze Flakkeesche bakkers hunne vak prestatiën hebben kunnen meten. De dag waarop de eerste Bakkerij-wedstrijd en Tentoonstelling gehouden zou worden. Dat zulks onder die catagorie van am bachtslieden een soort enthousiastme ging, behoeft geen betoog. Enkelen zullen wel eens dergelijken wedstrijd en tentoonstel ling hebben gezien, anderen, en wel het grootste gros heeft er eens over hooren spreken, meer wist men toch niet en kon men zich de werkelijkheid niet voorstellen. Was het dus wonder, dat deze gelegenheid die werd geboden met graagte werd aan gegrepen door den Bond? Dat een ieder met een brandende nieuwsgierigheid uit zag naar dezen dag, den jubeldag der bakkers? Welnu, Donderdagmiddag 2 uur zou de officieele opening plaats hebben en begaven we ons dus naar het gebouw van Hotel Meijer. Reeds daar een massa bonds leden en genoodigden vergaard en de standhouders op hun post. De zaal was reeds in haar feestdos gestoken en gaf onmiddellijk een prettigen rustigen indruk. Bij het binnentreden zagen we dat het Bestuur en jury reeds had plaatsgenomen om de plechtige opening een aanvang te laten nemen. De Voorzitter, de heer P. D. Holleman uit Stellendam sprak ongeveer als volgt: Mijne Heeren, Vergun mij als voorzitter van den Flakkeeschen Bakkerspatroonsbond, met een enkel woord dezen wedstrijd en mini atuur tentoonstelling te laten openen. Het is mij een genoegen U van deze plaats op dezen dag een hartelijk welkom toe te roepen. Daar wij al meer getracht hebben een dergelijke wedstrijd als deze uitgeschre ven tekrijgen, mocht het ons tot heden niet gelukken zoover te komen. Thans, dank zij de zeer krachtige medewerking van de vereenigde meelfabrieken „De Maas" zijn wij er nu in geslaagd zoover te komen als wij nu zijn. Zij hebben ons 6 geldprijzen daarvoor verstrekt en zijn hun daarvoor ook zeer dankbaar. Wij wenschen dan ook dat de meelfabrieken succes zullen oogsten met dezen wedstrijd en dat voldoende bewezen zal worden dat wij zonder Am. patent even goede waar kunnen leveren en hopen dat ieder bakker met meer meel van deze fabriek zal werken Voor de uitstekende medewerking tot dezen wedstrijd komt ook zeer zeker den agent dezer fabriek den heer Kanters een woord van lof toe en wenscht U een goed succes toe. Een woord van dank tot onzen ijverigen secretaris de heer D. Sijtsma mag ik ook FEUILLETON. VAN E. WERNER. (Geautoriseerde uitgave van D. BOLLE). 66) Maja's straks nog zoo opgeruimd gelaat betrok, maar zonder aarzelen kwam zij naderbij en gaf hem de hand. „Och, Egbert, dat 't zóóver heeft moeten komen! Als ge wist, hoe 't er nu bij ons uitziet!" „Dat weet ik!" was het antwoord, kortaf en op somberen toon. „Ons Odensberg is bijna niet meer te herken nen," klaagde het jonge meisje. „Anders, als wij iangs de fabrieken kwamen of met het werkvolk praatten hoe vriendschappelijk werden wij door allen begroet en vooral als papa bij ons was, zag ieder naar hém op en was trotscli, door hem te worden aangesproken! En nu de tranen kwamen haar in de keel en beiemmerden haar bijna de spraak „nu heeft papa Cecilia en mij verboden den omtrek van het park te verlaten, wijl wij daarbuiten niet gewaard zijn voor be ledigingen. Hijzelf gaat wel dagelijks naar de mijnen en fabrieken, maar ik kan 't den beambten aanzien, dat ze dit veel gewaagd vinden en vrcc- zen, dat hij zelfs onder zijn eigen arbeiders niet veilig is. En wat er op den verkiezingsdag is voor gevallen, heeft hem tot in het hart getroffen en dat had hij toch ook niet aan hen verdiend!" Zij besefte niet, hoe zij met deze woorden den van deze plaats niet verzuimen. Nog slechts kort zijt ge aan onze bestuurstafel, doch in dien korten tijd hebben wij U leeren kennen en moeten U ook voor de zeer vele en moeilijke taken, die U den laatsten tijd verricht heeft waardeeren. Ik hoop dat U nog vele jaren moge mede- arbeiden tot opbouw onzer vereeniging. Ook de houders van deze standen mag ik niet vergeten. Zij gaven ons finantieelen steun en dat wij die noodig hebben zal een elk wel begrijpen. Ook die wensch ik een goed succes opdat zij een volgenden keer niet zullen aarzelen om wederom hier luin stand te huren. De firma's die de noodige medailles ons hebben geschonken dank ik daar har telijk voor. Een zeer voornaam college voor dezen dag n.l. de Jury mag ik nu op deze plaats zeker niet vergeten. Dank breng ik U heeren voor de bereid willigheid om de moeilijke reis hierheen te ondernemen om de zeer zware taak te komen vervullen. Ook den heer Slager en Honing breng ik hartelijk dank voor hun goede mede werking om deze tentoonstelling tot stand te krijgen, zij zijn het mede geweest die hiertoe het meeste hebben bijgedragen. En verder, wanneer zoo straks de uit slag zal worden bekend gemaakt zullen wij verschillendende collega's teleur moe ten stellen. Ik hoop dat dit echter geen ontmoediging moge zijn, maar een reden om bij een volgenden keer nog meer Uw krachten in te spannen. Toen ik begon was het mij een genoegen dat er uit alle gemeenten collega's zijn die meedoen. Ik hoop dat dit ook aanleiding moge zijn dat wij allen collega's zullen worden en zijn en geen concurrenten. Nog verzoek ik U allen, indien er ver zuimen zijn gepleegd of fouten zijn ge maakt, deze maar niet te zwaar zullen worden aangerekend, omdat wij, platte landers, zulks minder hebben ondervon den in ons isolement, maar ons liever een zachten wenk te geven, opdat wij die niet een volgende maal zullen maken. Ik dank U allen nogmaals voor Uw tegenwoordig heid en verklaar nu de tentoonstelling voor geopend en geef 't woord aan den voorzitter der Jury, die U den uitslag der wedstrijd zal mededeelen. De heer Sijtsma dankte eerst nog den voorzitter namens het Comité voor liet ge sprokene en hoopte nog vele jaren hem als voorzitter in het College te ontmoeten en als vriend en dat deze dag hem een aan gename herinnering zal blijven. De voorzitter der Jury sprak als volgt: Mij is door de beide mede-juryleden de taak opgelegd U den uitslag van den wed strijd mede te deelen, de heer Holleman die daar straks een weinig nederig sprak óver de Flakkeesche bakkers, U moet ik eigen lijk zeggen, dat U het mis hebt. Gezien het werk dat hier gemaakt is van Coop- meels Glorie, behoeft men daar lieusch niet nederig mee te zijn; in de stad wordt man pijnigde, die half afgewend voor haar stond. Geen geluid kwam hem over de lippen, maar zijn gelaatstrekken trilden. Maja zag dit en legde hem even vertrouwelijk als vroeger de hand op den arm. „Gij hebt dit niet zoó bedoeld, dat weet ik," zeide zij op vertroostenden toon. „Maar ik ben ook de eenige, die je te Odensberg nog de hand boven het hoofd houd, en durf dit nauwelijks laten blijken. Papa is zoo vreeselijk boos op je, en Oscar mijnheer van Wiidenrod, ineen ik versterkt hem daarin nog. Al mijn bidden en smeeken helpt mij niets, en nu ook Cecilia „Zij ook?" viel Runeck hier in, terwijl hij zich plotseling omkeerde. „Veroordeelt zij mij ook?" „Ik weet 't niet zeker," antwoordde Maja, ver schrikt door den zonderlingen blik, dien Egbert haar toewierp. „Maar Cecilia wil nooit hooren, als ik over je praat, en neemt dan meestal de vlucht. Och, Egbert, als 't maar een ander was, die tegen over papa stond dan zou 't hem minder hard vallen, geloof ik. Dat gij *t zijt, za! hij nooit te boven komen." „Ik ook niet!" antwoordde Egbert somber. „Zeg dat maar aan je vader, Maja, als ge wilt." Het jonge meisje schudde bedroefd het hoofd. „Dat kan ik niet. Je naam mag niet meer in zijn bijzijn genoemd worden. Hij wordt woedend ais 't toevallig geschiedt. En hij heeft toch zooveel van je gehouden. Lieve hemel, moet men dan eikaars doodvijanden worden, als men tot twee verschillende politieke partijen behoort?" Maja's lieve en zachte stem klonk zoo smeekend, en toch trof elk barer woorden Egbert als een brandend verwijt in de ziel. Hij kon 't niet langer uithouden. „Zwijg maar, Maja," zeide hij met diepe ontroering. „Wij moeten 't als een ramp beschou- absohiut veel slechter brood gekakken en de bakkers hier hebben ons, jury, een zeer ernstige taak opgelegd om niet al die op merkingen van den een of anderen bakker te krijgen over de uitspraak. Er waren hier zeer vele inzendingen, die veel op elkaar geleken en dat maakt het ons juist zoo moeielijk. En thans zullen wij U den uitslag mededeelen. Deze werd gecontroleerd door een paar dames uit het publiek. Melkbrood: le prijs: J. Bieneveld, Sommelsdijk, bestaande uit 1 medaille in zilver, 15,en een diploma; 2e prijs P. A. v. d. Berg, Ooltgensplaat, 1 zilveren medaille, 10,en dipl. (Om deze prijzen is geloot doordat beiden eenzelfde aantal punten hadden). 3e prijs J. W. v. d. Linde, Oude Tonge, 1 med., 7.50 en dipl. 4e prijs M. Braber, Middelharnis, 1 med. ƒ5,- en dipl. en 5e prijzen J. P. v. Splunter, Middelharnis, A. Brinkman, Sommelsdijk en L. M. Nobels, Achthuizen een eere diploma. Waterbrood: le prijs bestaande uit 1 zilveren med. 15,en dipl.: P. A. v. d. Berg, Ooltgensplaat, 2e prijs 1 med. zilver, 15 en dipl. J. P. v. Splunter, Middel harnis, 3e prijs 1 med. 7.50 en dipl. W. Driendijk, Sommelsdijk, 4e prijs 1 med. 5,en dipl. Gebr. v. d. Werft, Melis sant, 5e prijzen en eere-diploma C. Kruik, Middelharnis en A. Brinkman, Sommels dijk. De Voorzitter dankte de prijswinners voor hun inzendingen en hoopte dat zij mogen gaan concurreeren in kwaliteit en niet in prijs. Beschuit. le prijs 1 zilveren med. en dipl. W. Driendijk, Sommelsdijk, 2e prijs 1 verg. zilveren med. en dipl. D. Sijtsma, Dirks- Ingezonden Mededeelingen. Kantoor MIDDELHARNIS. ZITDAGEN - tijdens BEURS. Woensdag, S01YIIY1ELSDIJKTABBERS Donderdag, DIRKSLANDv. d. DOEL Donderdag, OUDDORPFLOHIL Vrijdag, OUDE TONGEGELUK wen, die ons allen even zwaar drukt. En u, arm kind, hebben we ook in al die ellende meegesleept gij hebt je vroolijkheid en opgewektheid daar door geheel verloren." Een diepe blos steeg het jonge meisje plotseling naar voorhoofd en wangen; zij boog het hoofd en antwoordde zacht en min of meer beschroomd: „Neen, neen, zoo erg is 't niet ik schaam mij dikwijls, dat ik ondanks alles zoo grenzenloos ge lukkig ben, en ik kan 't toch niet helpen. Kijk mij maar niet zoo verwonderd aan. Egbert. Al mogen vreemden 't nog niet weten, omdat wij nog in den rouw zijn over onzen armen Erik, kan ik 't u toch wel zeggen, dat ik nu, dat ikgeëngagcccrdben." Runeck week verbaasd achteruit. Hij had Maja altijd nog ais kind beschouwd; de gedachte was niet bij hem opgekomen, dat zij al eenig begrip van liefde zou kunnen hebben. Nu riep dat on verwachte nieuws een vluchtigen glimlach op zijn somber gelaat te voorschijn cn vol hartelijkheid stak hij zijn speelnoot uit vroeger dagen beide handen toe. „Houdt onze kleine Maja zich dus waarlijk al met zulke dingen op?" vroeg hij met een zwakke poging om te schertsen. „Maar ik ben zoo klein niet meer," verzekerde Maja, allerliefst pruilende, terwij! zij op de teenen ging staan en hem schalks aankeek. „Zie, ik kom je al tot aan den schouder, eiit hém ook." „Hem? Ja, ik weet den naahi van jc uitver korene nog niet eens. Hoe heet lifj eigenlijk?" „Oscar," antwoordde Maja zacht. „Hoe zegt ge?" riep Egbert verschrikt. „Oscar van Wiidenrod. Ge kent hem immers wel maar, goede hemel, Egbert, wat hebt ge?" Runeck was bleek geworden. Onwillekeurig balde hij de vuist. Wrevelig zag hij het jonge land, 3e prijs 1 verg. Zilveren med. en dipl. T. Overweel, Middelharnis, 4e prijs I bronzen med. en dipl. H. A. v. Es, Dirksland en de 5e prijs P. D. Holleman, Stellendam een eervolle vermelding. De voorzitter merkte over deze laatste in zending op, dat meer boven- dan onder- korsten waren ingeleverd en daardoor slechts een 5e kon worden toegekend, anders ware de prijs hooger geweest. 'Taarten: Voorzitter zeide dat 2 inzendingen niet onder gewone taarten konden worden ge rekend en daarom een buiten mededinging toch is bekroond, nl. met 1 zilveren medail le, inzending van T. Overweel, Middelhar nis. Buiten mededinging was ingekomen een hakstuk van P. D. Holleman, Stellen dam en D. Sijtsma, Dirksland, deze beide bekroond met een verguld zilver medaille. Gewone taarten. le prijs I verg. zilver med. voorwaarde lijk J. Braber, Stad a. 't Haringvliet. 2e prijs een kunstvoorwerp naar winners keuze. P. A. v. d. Berg, Ooltgensplaat. Door hem werd gekozen een Japansch lak sigarenkistje; 3e prijs 1 Goudsch Plateelwerk inktstel C. Kruik, Middelhar nis, 4e prijs M. E. Heestermans, Oude Tonge, aan wien een geldkistje restte. De eerste prijs werd voorwaardelijk toegekend, omdat in twijfel werd getrok ken dat deze door den inzender zelf was vervaardigd. 1 zilveren medaille van den Ned. Bak- kersbond werd toegekend aan P. A. v. d. Berg, Ooltgensplaat, omdat deze de mees te punten behaald had. De heer Holleman feliciteerde de prijs winners en merkte op dat de uitslag toch anders is geweest als voorspeld was, nl. dat hij en de secretaris met 4 le prijzen zouden gaan juichen. Hieruit blijkt dus dat alles eerlijk en correct si geschied. Uit de mededeelingen der jury bleek wel dat de strijd zwaar was. De voorzitter der jury feliciteerde den heer v. d. Berg en zeide dat hij thans de kampioenbakker was van Flakkee. Hij hoopte dat men ook hier leering heeft gevonden om met Uw kwa liteit een kalmen concurrentiestrijd te voe ren. Hierna spraken nog de heeren v. d. Blom en Hanhart, leden der jury. Hiermede waren de officieele plechtig heden afgeloopen. Ondertusschen was een zoodanige mensschenmassa samen ge stroomd, dat liet in de zaal ondanks het gure weer een atmosfeer was, die men af gaande op den tijd van 't jaar, thans zou moeten hebben. Het was tenminste een Iteele toer eer we den eersten stand der tentoonstelling eens konden bezichtigen. In het kort zullen we even alle stands de revue laten passeeren. De firma Weiman, Brielle had een stand voor koek. Mosselman en Vis demon streerden een kneedmachine en motor. Het was werkelijk aardig die machine in werking te kunnen zien, zij trokken dan ook steeds volop publiek tot zich. P. D. meisje aan, dat onthutst en vragend de oogen tot hem opsloeg. „Zijt ge met den baron van Wiiden rod verloofd?" vroeg hij eindelijk. „En heeft je vader daarin toegestemd?" „O ja! Hij was er eerst tegen, omdat wij zooveel in jaren verschillen; maar Oscar heeft hem zóó lang bestormd en ik heb hem zoolang gesmeekt, zich toch niet tegen ons geluk te verzetten, dat hij eindelijk heeft toegegeven." Egbert zweeg. Hij staarde het jonge, bekoorlijke schepseltje aan. dat zonder eenig kwaad te ver moeden over haar „geluk" sprak, terwijl haar on afzienbaar ongeluk voor de deur stond. Was hij dan ten tweeden male door het noodlot bestemd om iemand, die hem na aan het hart lag, een doodelijken slag toe te brengen en het onderste geluk met onmccdoogciide hand te verstoren? Bij Erik was dit hem ter elfder ure bespaard gebleven cn mocht hij zwijgen, toen hij Cecilia in hare ware gedaante had leeren kennen; hier moest hij spreken. „En vindt gc dat nu niet aardig?" vroeg Maja verdrietig en verwijtend, toen hij nog altijd zweeg. ,,'t Is waar, gij hebt iets tegen Óscar cn hij heeft altijd veel op u te zeggen. Dat weet ik best, al wilt gij 't geen van beiden bekennen. Maar fcliciteercn kunt ge mij toch wel ik ben zoo onbeschrijfelijk gelukkig." i Runeck heet zich op de tong. Hij kon niet, ook niet ter wille van den uiterlijken vorm, op de lippen nemen, wat in deze omstandigheden de bitterste spot zou zijn geweest, en toch gevoelde hij, dat hij zijn geheim in dit uur en op deze plaats niet mocht verraden. Gelukkig kwam liet toeval hem te hulp. lil de gang klonk de stem van dokter Hagenbach: „Hebt gij juffrouw Dernburg niet gezien? Wij moeten naar het station. De trein Holleman had in zijn stand een schipi het welk een verguld zilveren medaille ver wierf en een inzending beschuit. Ook de noodige door hem behaalde diploma's en medailles ontbraken niet. De stands van de firma Vroon uit Arnhem en Polak uit Steenwijk droegen het karakter van eenvoud. Zoo ook die van Ten Holder uit Arnhem. Dan kregen wij een stand van V. A. B. A. B. Y. ver tegenwoordiger H. Noordijk, Sommelsdijk. Dit was een heel aardige stand, waarin de artikelen zeer goed uitkwamen. Op het tooneel had de bekende gelei-fabrikant een stand n.l. Doeleman uit Zierikzee. Ter wijl deze firma onder zooveel ophef altijd werkt met haai reclame, was het hier alleen eenvoud en kalmte. Daarvan verzeilden we door de woelende menschenmenigte naar de firma Jurgens. Deze stand was zeer zeker aardig in elkaar gezet en trok ook veel publiek, den geheelen dag glommen zijn producten je tégen en de heer Slager wist zijn clientele op aangename wijze bezig te houden. Die van de firma Boek hoven en Alex Pino uit Rotterdam waren zakelijk en zonder veel ophef en toch aardig. De welbekende Vitello fabriek de firma v. d. Berg had ook een heel aardigen stand, jammer was het dat door haar reclame werd gemaakt met leege hulzen, hetwelk een krenterig aanzien gaf. Deze sloot de rij der standen. Het geheel was absoluut en goed complex. Veel zaken zijn over 't algemeen niet ge daan, door den te grooten toeloop van het publiek. Ruim 940 personen hebben deze tentoonstelling bezocht. Hieruit blijkt wel den toestand, als men weet wat de zaal is. Half in den namiddag moesten stands worden opgeruimd om ruimte te maken voor het publiek. De organisatie liet echter veel te wenschen over. Wat betreft de op komst van het publiek is alles keurig ge slaagd. Ook de wedstrijd was goed maar overigens was het eigenlijk voor de ten toonstelling een mislukking. Onder getuigen verklaarde de heer Braber van Stad aan 't Haringvliet, de winner van den eersten prijs van den taartenwedstrijd, dat hij die taart zelf had vervaardigd, zoodat die toekenning ge handhaafd kon blijven. v. E. Landbouw. VOOR DEN TUIN. Aan het weekblad „Floralia" (Assen) ont- leenen wij de volgende practische wenken voor liefhebbers van tuinieren: KOOLPLANTEN. Kool, d.w.z. sluitkool en vooral de roode en de witte soorten, moeten voor den lang- sten dag aan den groei zijn. Het is nu tijd van planten. Door amateurs en vooral in kleine tuintjes wordt veelal te dicht geplant. In het koolland in N-Holland worden ze zeer ruim gezet en daar worden dan kooien van kwali teit geoogst. Zulke groote kooien zijri voor komt over tien minuten." „Ik moet weg," fluisterde Maja, dit hoorende. „Vaarwel, EgbertI k houd toch nog van je, wat er ook moge gebeuren! En. niet waar, gij vergeet ook niet, dat gij je altijd bij ons thuis hebt gevoeld?" De bruine 'oogen zagen nog ééns smeekend tot hem op en daarop snelde het jonge meisje heen. Runeck haalde verruimd adem, toen hij die heldere onergdenkende kijkers niet meer behoefde te weer staan, maar nu, alleen gebleven, maakte diepe verontwaardiging zich van hem meester. Dat was dus Wildenrod's einddoel geweest! Hij had Odens berg nu eens tot zijn buit gekozen en liet 't niet meer los met Maja's hand zou hij dien buit veroveren! En Cecilia wist dit en liet 't toe! 't Is waar, 't was haar broeder, dien zij ondanks alles liefhad alleen om hém te redden, was zij Erik's vrouw gewordenEn ze wist de waarheid niet. O, had hij haar die indertijd maar verteld! Doch nu mocht hij haar niet langer ontzien nu moest Maja gered en zou langer stilzwijgen een misdaad worden. „Neen, ik zal niet vergeten, dat ik daar als kind aan huis ben geweest," mompelde Egbert, terwijl hij zich vastberaden oprichtte, „al moet ik je dit dan ook op een andere manier bewijzen dan ge onderstelt, mijn arme, kleine Maja! Zou ik aan Dernburg schrijven? Neen, dat zou niet baten! Hij acht mij tot allerlei slechtheden in staat en zou dien brief als laster beschouwen, zoodat Wii denrod ten slotte toch zijn spel zou winnen. Er zit niets anders op persoonlijk moet ik dien strijd ondernemen cn mag niet wijken eer hij be slist eer Maja uit dat net van leugens en be drog bevrijd is. In 's hemels naam ik ga naar Odensberg!' (Wordt Vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1923 | | pagina 1