WOENSDAG
19 JULI 1922
SINT-MICHAEL
Prijs per kwartaal. f I,
Lease nummers 1 0,07*
Advertentiën v. I—6 regels f l,20
Elke regel meerf 0,20
Bij contract aanzienlijk korting.
Dienstaanbiedingen en Dienstaanvrsgen
f 1,per plaatsing tot een maximum
van 10 regels; elke regel meer 15 cent.
Dit blad verschijnt iederen Woens
dag- en Zaterdagmorgen. Het wordt
uitgegeven door de
N.V. Uitgeversmaatschappij
„Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15
Voorstraat Middelharnis.
4* JAARGANG. - N°. 70.
Centrale Commissie voor
Bezuiniging.
Overdruk uit de Juni-aflevering van het tijd
schrift der Nederlandsche Maatschappij voor
Nijverheid en Handel.
WAAR HET GELD BLIJFT.
Knipsels die te denken geven.)
De Centrale Commissie voor Bezuiniging,
Secretariaat: Paviljoen te Haarlem, houdt zich
bij voortduring aanbevolen voor zoo ruim nlo-
gelijke medewerking van deskundigen op ver
schillend gebied, die goede middelen ter bezui
niging kunnen aanwijzen. Personen, zoowel in
ambtelijke kringen als daarbuiten, die meenen
met voldoende kennis van zaken voorstellen
te kunnen doen tot of beschouwingen te leve
ren over bezuiniging of doelmatiger besteding
van overheidsgelden, gelieven zich rechtstreeks
met de Commissie in verbinding te stellen. Zij
is gaarne bereid artikelen, voorstellen en be
schouwingen, die haar doelmatig voorkomen,
behoorlijk te honoreeren. Desgewenscht kun
nen medewerkers zich verzekerd houden van
volstrekte handhaving hunner anonymiteit.
Zuinigheid.
Volgens een Kon. Besluit, bekend gemaakt
in de bt.-courant van Zaterdag 13 Mei, wordt
cr een adjunct-inspecteur der belastingen over
geplaatst van Amsterdam naar Groningen en
een andere van Groningen naar Amsterdam.
Alet deze verwisseling zal aan kosten voor
verhuizing naar schatting ongeveer een bedrag
van 800 gemogid zijn, waarmede dus de
schatkist onnoodig bezwaard wordt.
Als de minister, dit lezende, op informatie
uitgaat aan de bij deze zaak betrokken afdee-
ling van het Departement van Financiën, zal
hem wel verteld worden, dat er dienstbelangen
op liet spel staan, maar zij, die personen en
toestanden van zeer nabij kennen, kunnen,
naar ons wordt meegedeeld, met den besten
wil die belangen niet ontdekken.
En persoonlijke belangen gesteld dat
daarmede rekening mag worden gehouden, ook
wanneer noch dc dienst, noch de schatkist er
mee gebaat zijn worden er in dit geval even
min gediend, daar een der betrokkenen, die
een gezin heeft, pas met veel moeite een woning
op zijn tegenwoordige standplaats heeft be
machtigd en nu weer kan opbreken, om in zijn
nieuwe woonplaats onderdak te zoeken, waar
schijnlijk voorloopig zonder resultaat.
Laat men er zich aan Financiën toch einde
lijk eens goed van doordringen dat het getal
overplaatsingen .vooral in deze tijden, zooveel
mogelijk dient te worden beperkt en laat men
dus daar nog den moed hebben om het boven
gesignaleerde besluit door een nieuw besluit
ongedaan te maken.
Wij krijgen nu bij Financiën een Centralen
Dienst, die verspillingen omtrent gebouwen
moet tegengaan van alle departementen. Een
prachtidee.
Maar waar kunnen wij nu veilig den Centra
len Dienst neerzetten, die zulke kostbare over
plaatsingen tegengaat?
(Alg. Hbld. van 17-5-'22).
Arme belastingplichtigen!
Onder bovenstaand hoofd schrijft de Ver-
ztkeringsbode:
„Men schrijft ons van betrouwbare zijde:
Hebt ge ooit brutaler advertentie gelezen
dan die, welke thans op liet pas verschenen
FEUILLETON.
VAN
E. WERNER.
(Geautoriseerd* uitgave van D. BOLLE).
72)
Reeds een groot uur is verloopen en slechts een
onbestemde herinnering aan dien tijd is Hertha
bijgebleven: donkere, zwaaiende bosschcn, steile
rotsgevaarten, die spookachtig voor haar op
doemen, schuimende beken, die als mat zilver in
den maneschijn glinsteren dit alles is haar in
een droom voorbijgegaan, en zoo is zij al verdcT
cn verder afgedwaald, altijd nog in de hoop van
ergens een uitweg te vinden. Als een nachtwande-
'aarstcr heeft zij langs kloven en afgronden
geloopcn, zonder het gevaarlijke van dien weg te
vermoeden, dien ze nooit van haar leven bij dag
licht had betreden. Maar nu eindigt het pad, dat
zij steeds heeft vervolgd, cn kón ze ook geen voet
verzetten. Machteloos zinkt zij neer.
De storm schijnt éen minuut te bedaren, dc
lucht is wat opgehelderd, en nu komt de maan
achter de wolken te voorschijn en verspreidt een
helder licht over de geheele omgeving. Hertha
■'•et, dat zij op een smalle, rotsige helling is beland
en dat ze aan den rand van een afgrond is neer
gezegen rotsspleten en klippen om haar heen,
meer naar beneden de donkere bosschen, en op
duizelingwekkende hoogte boven haar den Avends-
spoorboekje d.d. 1 Juni 1922 voorkomt?
OUDERDOMSVERZEKERING
Een verzekering bij het Rijk
is de soliedste
en goedkoopste.
Meldt u aan bij de Raden van Arbeid of bij
de Agenten.
Mij is uit goede bron bekend, dat voor deze
advertentie 12.000 per jaar betaald wordt en
voor meerdere jaren gecontracteerd is.
Is het niet gewenscht dit bewijs van sober
heid in Staatsdienst in de „Verzekeringsbode"
te vermelden?"
(N. R. Crt. van 4-6-'22).
Waar is toch die aanbevolen „goedkoopte"
van de Ouderdotnsverzekering?
Bezuiniging door beter toezicht.
Naar het Utr. Dgbl. meldt, heeft de gemeen
telijke dienst der schoolvoeding en -kleeding
kans gezien, van het einde van 1919 af tot in
den aanvang van 1922 de som van ƒ85.000 te
bezuinigen op de uitgaven, waarvan alleen op
de begrooting 1921 ongeveer ƒ33.000. En dit
ondanks het feit, dat de dienst uitbreiding van
personeel onderging, extra melk voor school
kinderen werd beschikbaar gesteld en voor de
scholen de zomervoeding (brood met melk)
werd ingesteld. Het resultaat is goeddeels te
danken aan de zeer scherpe controle die den
laatsten tijd door dezen dienst onder leiding
van den heer Kerkhoff en diens personeel is
uitgeoefend, bij welke controle vrijwel op
ieder onderdeel volstrekt onnoodige uitgaaf
posten ontmoet werden en bovendien een
einde kon worden gemaakt aan ongemotiveer
de aanvragen om kleeding of voeding.
Zou in andere gemeenten ook zooveel op
dezen dienst te besparen zijn?
Het dure onderwijs.
De „Nijkerkcr Courant" van 19-4-'22 maakt
melding van een dorp met 220 schoolgaande
kinderen, te wier behoeve er was één openbare
school met l hoofd en 5 onderwijzers. De ge
meente betaalde hun in 1914 te zamen een
salaris uit van rond ƒ6500 cn over 1920, nadat
de waardedaling van het geld door salaris-
verhooging volgens het Bezoldigingsbesluit ge
neutraliseerd was, een bedrag van 15.650.
Op 1 Januari 1922 was er de nieuwe onder
wijswet reeds volkomen in werking en waren
dc 220 kinderen als volgt gegroepeerd: een
Hervormde school met 95 leerlingen; een Ge
reformeerde school met 64 leerlingen, een Ka
tholieke school met 43 leerliBgen en een open
bare school met 18 leerlingen.
Thans ziin in het dorp werkzaam voor de
zelfde 220 kinderen: 4 hoofden van scholen en
7 onderwijzers, die over 1922 aan salaris zullen
ontvangen een som van 29.720.
Elk kind in dat dorp kostte dus aan de over
heidskas alleen aan salaris voor zijn onder
wijzer, die het lezen, schrijven en rekenen
leert: in 1914: ƒ30; in 1920 71 en zal in
1922 kosten ld5 per jaar.
Aan eerstgenoemde school zijn tevens U.L.O.-
klasscn verbonden met tezamen 26 leerlingen,
leder dezer leerlingen kost, om het salaris zijner
onderwijzers te betalen, aan de overheid 272
per jaar."
Van „versobering" gesproken...
Technische herziening Onderwijswet.
Volgens het Centr. zou dc technische herzie
ning van de Lager Onderwijswet van dien aard
wand, rondom welks steile hellingen en getande
kruinen de wolkgevaarten woelen cn drijven, en
welks toppen in hun verblindend kleed van sneeuw
als reusachtige geesten voor haar oprijzen. Dof
maar duidelijk hoorbaar dringt het gedruisch cn
geklater van de neerstortende glctscherbekcn tot
haar door; doch dit alles duurt niet langer dan een
paar minuten. Nu verheft zich opnieuw het geraas
en getier, waardoor elk ander geluid wordt ge
smoord; de maan verduistert zich en weer vloeit
alles ineen en verdwijnt in een vale, huivering
wekkende schemering.
Dc oude den wankelt en kraakt en buigt meer
en meer voorover, alsof de wind hem uit zijn rotsi-
gen bodem wil rukken. Hertha houdt den stam
met beide armen omklemd. Ze weent niet, ze
steunt niet, maar haar gansche lichaam trilt van
doodclijkcn angst, en allengs bekruipt haar een
gevoel van kilheid, van verlamming. Haar blik
hangt nog altijd aan die witte, glinsterende toppen,
liet ccnige wat zij in den chaos om haar heen
kan onderscheiden, en de oude sage van Sint-
Michaël schiet haar onwillekeurig te binnen. Van
déar daalt Sint-Michaël immers neer, zoodra dc
dag aanhreekt? Kan de machtige schutspatroon
van haar geslacht, dc zegevierende aanvoerder
der hcmelsche heerscharen, tot wien duizenden
morgen hun smeekbeden opzenden, dan ook niet
een arm menschcnkind redden, een jong, pas
beginnend leven, dat huivert voor de kille omhel
zing van den dood? Maar zijn rijk begint immers
pas met den opgang der zon. eerst met het och
tendgloren treft zijn vlammend zwaard zegen en
geluk aanbrengend de aarde cn nu heerschcn
nog nacht en ellende rondom I
Een vurig gebed stijgt uit haat binnenste op. In
Ingezonden Mededeelingen.
KINDEREN, die weinig eetlust hebben
geve men
Door het gebruik van LEKRAGEEN krijgt hun
lichaam wat het vooi den groei noodig heeft en
bovendien bevordert het den eetlust.
zijn, dat jaarlijks 35 millioen zou kunnen be
spaard worden.
Dat zou tenminste wat helpen.
Bezuiniging.
Een mijner vrienden, handelaar in lompen
en metalen, had de laatste week assistentie
noodig van een „los" werkman, die bij hem 4
dagen werkende, 32 verdiend had. Bedoelde
„los" werkman had kans gezien, daar hij
eenige keeren vrachten per handkar te ver
voeren had, zijn kaart als werkloos te laten
afstempelen en zoodoende nog bovendien 18
uit de vriendelijke gemeentekas gebeurd!
Mijn vrouw, die op dit oogenblik zonder vast
dienstmeisje is, in afwachting van eene te im
porteeren Duitsche, had verleden week na lang
te vergeefs aankloppen bij de arbeidsbeurs, het
voorrecht eene werkvrouw te krijgen. Bij na
vraag naar het boekje om een dagzegel te
plakken, vertelde de vrouw heel rustig dat dit
liever nlaar niet moest gebeuren, omdat als
men wist dat zij werkvrouw was, haar man
minder of geen uitkeering zou krijgen, zoodat
zij haar rente-boekje maar nergens meebracht.
Vermoedelijk zijn dit niet de eenige gevallen
in dit genre.
Hoeveel onnoodig belastinggeld moet voor
die gevallen wel opgebracht worden?
Ingezonden stuk in het Alg. Hbld. van I7-5-'22
Ook In Utrecht een bezuinigingsinspectie.
Na advies ingewonnen te hebben van de be-
zuinigings-commissie stellen B. en W. van
Utrecht den Raad voor thans over te gaan tot
de benoeming van een bezuinigings-lnspecteur.
Zij willen de aanstelling voorloopig voor tijde
lijk doen.
Wat betreft de ambtelijke verhouding en de
taak van den te benoemen inspecteur, is het
de opvatting van B. en W., dat hij rechtstreeks
onder de bevelen van hun college zal komen
te staan, doch voor de dagelijksche uitvoering
van zaken in het bijzonder contact zal moeten
zoeken met den voorzitter daarvan. In de keu
ze en richting van zijn arbeid zal hij zooveel
mogelijk vrij gelaten moeten worden.
(N. R. Crt. van 4-6-'22).
Is dat bezuinigen?
Men schrijft ons:
Naar werd medegedeeld, zijn de ambtena
ren der passen controle aan onze grensstations
weer voor onbepaaiden tijd in hun betrekking
gehandhaafd. Is dat geen schandelijke geld
verspilling? Terwijl twee, hoogstens drie amb
tenaren dit werk gemakkelijk af kunnen, wordt
de controle met wat er bij behoort en dat is
al zeer weinig door een 8 k I O-tal ambtena
ren uitgeoefend. Aan eiken trein uit het buiten
land, tenminste van eenige beteekenis, zijn
bovendien één of twee marechaussées. Zouden
zij dus niet evengoed dit werkje kunnen op
knappen? We zijn er van ovetuigd, dat de
nauwkeurigheid van het toezicht op het
vreemdelingenverkeer er zeker niet minder op
gedachten ziet zij nog zoo duidelijk het beeld van
den aartsengel vóór zich, met zijn adelaarsvleugels
en vlammen schietende oogen, zooals hij boven het
hoogaltaar prijkt, door den rooden gloed der
ondergaande zon als met een stralenkrans omge
ven, en naast haar op die zelfde plek heeft een
ander gestaan, op wien dat beeld gelijkt cn die
haar eens toeriep: „Al stond mijn geluk zóo hoog
en onbereikbaar vóór mij, als die top van den
Arcndswand, cn al dreigden mij bij eiken stap
dood cn verderf, tóch zou ik opwaarts dringen!"
Hertha weet, dat dit geen ijdel gezegde is;
Michaëi zou haar volgen in nood en gevaar. Hij
zou haar zoeken cn vinden, als hij wist wat haar
was overkomen, maar hij denkt niet anders dan
dat zij goed en wel in haar eigen huis onder dak
is. En toch heeft zij een gevoel, alsof het angstig,
het hartstochtelijk verlangen, waarop al haar
denken en trachten is gericht, hem tot haar moet
voeren, alsof hij den kreet moet hooreii, die thans
luid cn wanhopig aan hare borst ontsnapt, half
een gebed tot Sint-Michaël, half een roep tot
den geliefden man:
„Help, Michaëi! Help!"
Nu dringt een ander geroep tot haar dooT, nog
veraf en onduidelijk, maar "t is zijn stem cn deze
hoort zij ondanks het loeien en bruisen van den
storm, zooals hij dc hare heeft gehoord; „Hertha!"
En thans ten tweeden male klinkt 't als juichend en
zegevierend: „Hertha!" Zij verzamelt haar laatste
krachten om te antwoorden en steeds nader komt
de reddende stem, cn nu moet dc redder haar ont
dekt hebben, want vlak onder haar klinkt 't:
„Daar boven? Goeden moed! Ik kom!"
Wederom verloopen er eenige pijnlijke, einde
loos lange minuten. Michaëi schijnt langzaam cn
zou worden. En dit toezicht zou den Staat
weinig of niets kosten.
(Alg. Hbld. van 4-6-'22).
OPMERKINGEN, WELKE DE COMMISSIE
VAN VERSCHILLENDE ZIJDEN
BEREIKTEN.
Kan het niet zuiniger?
Men schrijft ons dat te Vlissingen een mili
taire arts is doch geen garnizoenin Middelburg
is een garnizoen en een hospitaal, terwijl de
geneeskundige dienst wordt waargenomen door
een burger-arts; kosten plm. ƒ3000.per jaar.
Is dit juist? Kan de militaire arts uit Vlis
singen dan niet den dienst te Middelburg waar
nemen?
Hoe er niet moet bezuinigd worden.
Bij den Rijks-geologischen Dienst zijn een
aantal geologen, wier voornaamste werk liet
is, een geologische kaart van Nederland te
maken.
Gewoonlijk zijn zij ongeveer 7 maanden „in
het veld" werkzaam en besteden den overigen
tijd aan het uitwerken van hun gegevens.
Ten einde te besparen op reis- en verblijf
kosten is van liooger hand last gegeven, dat
ieder per jaar niet meer dan 3 4 maanden
buiten werkzaam zou zijn.
Het gevolg daarvan is, dat de heeren nu 3
of 4 maanden langer op het kantoor zitten,
waar zij niets te doen hebben dan allerlei
prutswerkjes, die beter door ondergeschikt
kantoorpersoneel konden gebeuren; zelfs hier
mede kunnen zij bun dag echter niet vullen.
Het zou niet te verwonderen zijn als dit op
de werklust en ambitie een slechten invloed
zou uitoefenen.
Onnoodige loonopdrijving?
Een belangstellende schrijft ons:
De loonen voor de landarbeiders op de Ve-
luwe waren in het algemeen ten hoogste ƒ1.—-
k f 2.per dag, wat ook zeer natuurlijk is,
want bijna iedere arbeider heeft een flinke
eigen woning met een groot stuk bouwland,
waarop hij groente, aardappelen, rogge, enz.
teelt, of hij heeft een woning met land in huur,
waarvoor hij ten hoogste 75,in het jaar
betaalt.
Het Staatsboschbeheer mag echter aan zijn
arbeiders niet minder betalen dan 25.per
week. Vaak gaan zij dan nog om 3 uur naar
huis.
Jongens van 10 tot 14 jaar kregen voor liet
inaken van pootgaten en aanaarden van kleine
beukjes voor heggen 2.50 per dag!
Deze hooge loonen gaven natuurlijk onte
vredenheid bij andere arbeiders en leidden ten
slotte tot werkloosheid.
Korten tijd geleden kregen 200 arbeiders
van het Boschbeheer gedaan, omdat zij voor
ƒ25.per week niet aan het werk te houden
waren.
Waarom dat uniform voorschrijven van loo
nen, die naar plaatselijke toestanden gerekend
veel te hoog zijn? Zijn de arbeiders met liet
lagere ter plaatse geldende loon ten slotte
niet beter af, indien zij kunnen blijven door
werken? De Staat kan toch maar niet tot in
het oneindige uitkeeringen doen aan werk-
loozen.
De Centrale Commissie voor Bezuiniging
houdt zich voor de inzending van opmerkin
gen en klachten als bovenvermeld (liefst be
hoorlijk gedocumenteerd) steeds gaarne aan-
met moeite tegen de helling op te klimmen, maar
nu wordt hij zichtbaar, slaat zijn alpenstok in den
grond en zwaait zich omhoog op de rots. Nu staat
hij naast Hertha en neemt het half bezwijmde
meisje in zijne armen, en zij vlijt zich aan zijn
borst, alsof ze elkander nooit weer willen loslaten.
Maar dat zalig oogenblik, waarin zij alles om
zich heen vergeten, duurt slechts kort; nog om
ringt hen het gevaar van alle kanten, geen minuut
mag ongebruikt verloren gaan.
„We moeten naar beneden," zegt Michaëi. „De
den wankelt en is al half ontworteld; hij kart elk
Oogenblik omvallen. En hier tusschen al die kloven
en afgronden is 't bovendien onveilig. Kom,
Herthal" dringt hij aan.
Hij heeft haar niet losgelaten en met volkomen
overgave cn vertrouwen leunt zij tegen zijn schou
der. Michaëi gaat vooruit en haar leidend, soms
half dragend, voert hij haar de "helling af. De maan
is weer te voorschijn gekomen en werpt licht op
hun pad; maar zij laat hen tevens al het ont
zettende zien van den weg, dien Hertha half
onbewust heeft afgelegd en die bij den terugtocht
nog dubbel gevaarlijk blijkt. Maar Michaëi heeft
niet vergeefs tien jaar lang in dat gebergte ge
woond, cn de man heeft niet vergeten, wat de
knaap eens heeft geleerd, voor wien geen rots
te hoog en geen kloof te diep was dit bewijst
hij thans. Zóo dalen zij langzaam af, den afgrond
nevens zich, den stormwind om hun hoofd brui
sende, maar met een onbegrensd geluk in het
hart, dat door geen stormen en geen afgronden
meer kan gedeerd worden. Zóo bereiken zij einde
lijk den vasten grond. Michaëi heeft woord ge
houden hij veroverde zich het geluk op den
Arcndswand!
PABRJ.
KANTET1 VAM
SONUCHT Z££P
bevolen. Zij zullen voor zooveel noodig ter
kennis van "de betrokken autoriteiten worden
gebracht of op andere wijze in behandeling
genomen en indien zij daarvoor in aanmer
king komen ook in déze rubriek worden ge
publiceerd.
ELECTRICITEIT OP DE BOERDERIJ.
Een Engelsch voorbeeld.
Sir R. Borlase Matthuws deelt in The Journ.
of the Ministry of Agriculture van Juli j.l. zijn
ondervinding mede omtrent de toepassing van
electriciteit op zijn eigen farm in East Grin-
stead, groot 240 H.A. Hij hield voordrachten
over dit onderwerp voor The Farmers Club en
The Institution of electrical Engineers, terwijl
geschriften van zijn hand zijn uitgegeven bij
the Electrical Development Association, Savoy
Street, Strand, W. C. 2, Londen, verkrijgbaar a
60 cent per stuk.
De ondervinding door hem opgedaan is
hoogst belangwekkend voor onze landbouwers
nu zij van lieverlede haast overal over elec-
trische kracht en licht kunnen beschikken.
Hoewel Matthews reeds een zeer ruim ge
bruik van electriciteit op zijn boerderij maakt,
is de aanwending nog niet zoodanig als ten
slotte mogelijk zal zijn. Nieuwe toepassingen
worden alleen ingevoerd na zorgvuldig onder
zoek, zoowel wat de methode als uitrusting, be
treft. Het doel is uitsluitend door de toepassing
van electriciteit de uitgaven te verminderen eh
dc inkomsten te verhoogen, weshalve het com
mercieel voordeel van iedere uitbreiding vooraf
zorgvuldig is nagegaan. Door middel van een
zeer gedétailleerde toepassing van een eigen
systeem van boekhouding worden de verkregen
uitkomsten zeer nauwkeurig onderzocht.
De uitkomsten hiervan leveren het onomstoo-
telijk bewijs, dat rationeel toegepaste electrici
teit in de boerderij zoodanige voordeden geeft,
als geen andere bron van kracht kan bieden.
De electrische verlichting geeft behalve ge
mak en zindelijkheid het groote voordeel dat
door het ontbreken van vlammen het gevaar
voor brand zeer aanzienlijk vermindert, een
zaak van te meer beteekenis, waar het zulk
Tegen den ochtendstond bedaarde de storm.
De kracht van den wind nam af en ook de lucht
begon langzamerhand op te klarenallengs zonken
de wolken in de dalen neer en rondom de bergen
vertoonde zich het eerste matte grauw van dc
morgenschemering.
Aan het eind der rotsspleten gekomen, had
Michael halt gemaakt. De kapel lag nog op bijna
een uur afstand en hij moest zijne uitgeputte
gezellin noodzakelijk eenige rust gunnen. Ze waren
het gevaar nu te boven en de verdere terugtocht
leverde geen bezwaren meer op, als zij het dag
licht afwachtten. Hij had Hertha onder een over
hangenden rotsblok in veiligheid gebracht, waar
de wind haar niet bereikte, en een steen tot zit
plaats voor haar ingericht, terwijl hij naast haar
stond. De klecding van de jonge gravin droeg
maar al te duidelijk sporen van hare nachtelijke
wandeling; de donkere regenmantel was aan
flarden gereten, ze had haar hoed verloren, de
zware vlechten waren losgegaan en vielen haar
over de schouders, terwijl haar hoofd nog bleek en
afgemat tegen den rotswand leunde. En toch had
Michaëi haar nooit zoo schoon gevonden als op
dit oogenblik haaT, zijne zoo duur gekochte,
onder storm en noodweer veroverde bruid.
Onderweg hadden zij nauwelijks een woord
gewisseldmet clkcn stap was hun leven gemoeid
geweest. Ook nu zwegen zij nog en zagen naar den
Arendswand op, waar het ochtendgrauwen begon
te wijken voor een lichtrood schijnsel, dat met
elke minuut helderder werd. Eindelijk boog
Michaëi zich voorover en zeide op zachten, maar
onbeschrijfelijk teederen toon:
„Hertha!"
(Wordt vervolgd.)