WOENSDAG 19 JULI 1922 SINT-MICHAEL Prijs per kwartaal. f I, Lease nummers 1 0,07* Advertentiën v. I—6 regels f l,20 Elke regel meerf 0,20 Bij contract aanzienlijk korting. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvrsgen f 1,per plaatsing tot een maximum van 10 regels; elke regel meer 15 cent. Dit blad verschijnt iederen Woens dag- en Zaterdagmorgen. Het wordt uitgegeven door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Tel. Int. No. 15 Voorstraat Middelharnis. 4* JAARGANG. - N°. 70. Centrale Commissie voor Bezuiniging. Overdruk uit de Juni-aflevering van het tijd schrift der Nederlandsche Maatschappij voor Nijverheid en Handel. WAAR HET GELD BLIJFT. Knipsels die te denken geven.) De Centrale Commissie voor Bezuiniging, Secretariaat: Paviljoen te Haarlem, houdt zich bij voortduring aanbevolen voor zoo ruim nlo- gelijke medewerking van deskundigen op ver schillend gebied, die goede middelen ter bezui niging kunnen aanwijzen. Personen, zoowel in ambtelijke kringen als daarbuiten, die meenen met voldoende kennis van zaken voorstellen te kunnen doen tot of beschouwingen te leve ren over bezuiniging of doelmatiger besteding van overheidsgelden, gelieven zich rechtstreeks met de Commissie in verbinding te stellen. Zij is gaarne bereid artikelen, voorstellen en be schouwingen, die haar doelmatig voorkomen, behoorlijk te honoreeren. Desgewenscht kun nen medewerkers zich verzekerd houden van volstrekte handhaving hunner anonymiteit. Zuinigheid. Volgens een Kon. Besluit, bekend gemaakt in de bt.-courant van Zaterdag 13 Mei, wordt cr een adjunct-inspecteur der belastingen over geplaatst van Amsterdam naar Groningen en een andere van Groningen naar Amsterdam. Alet deze verwisseling zal aan kosten voor verhuizing naar schatting ongeveer een bedrag van 800 gemogid zijn, waarmede dus de schatkist onnoodig bezwaard wordt. Als de minister, dit lezende, op informatie uitgaat aan de bij deze zaak betrokken afdee- ling van het Departement van Financiën, zal hem wel verteld worden, dat er dienstbelangen op liet spel staan, maar zij, die personen en toestanden van zeer nabij kennen, kunnen, naar ons wordt meegedeeld, met den besten wil die belangen niet ontdekken. En persoonlijke belangen gesteld dat daarmede rekening mag worden gehouden, ook wanneer noch dc dienst, noch de schatkist er mee gebaat zijn worden er in dit geval even min gediend, daar een der betrokkenen, die een gezin heeft, pas met veel moeite een woning op zijn tegenwoordige standplaats heeft be machtigd en nu weer kan opbreken, om in zijn nieuwe woonplaats onderdak te zoeken, waar schijnlijk voorloopig zonder resultaat. Laat men er zich aan Financiën toch einde lijk eens goed van doordringen dat het getal overplaatsingen .vooral in deze tijden, zooveel mogelijk dient te worden beperkt en laat men dus daar nog den moed hebben om het boven gesignaleerde besluit door een nieuw besluit ongedaan te maken. Wij krijgen nu bij Financiën een Centralen Dienst, die verspillingen omtrent gebouwen moet tegengaan van alle departementen. Een prachtidee. Maar waar kunnen wij nu veilig den Centra len Dienst neerzetten, die zulke kostbare over plaatsingen tegengaat? (Alg. Hbld. van 17-5-'22). Arme belastingplichtigen! Onder bovenstaand hoofd schrijft de Ver- ztkeringsbode: „Men schrijft ons van betrouwbare zijde: Hebt ge ooit brutaler advertentie gelezen dan die, welke thans op liet pas verschenen FEUILLETON. VAN E. WERNER. (Geautoriseerd* uitgave van D. BOLLE). 72) Reeds een groot uur is verloopen en slechts een onbestemde herinnering aan dien tijd is Hertha bijgebleven: donkere, zwaaiende bosschcn, steile rotsgevaarten, die spookachtig voor haar op doemen, schuimende beken, die als mat zilver in den maneschijn glinsteren dit alles is haar in een droom voorbijgegaan, en zoo is zij al verdcT cn verder afgedwaald, altijd nog in de hoop van ergens een uitweg te vinden. Als een nachtwande- 'aarstcr heeft zij langs kloven en afgronden geloopcn, zonder het gevaarlijke van dien weg te vermoeden, dien ze nooit van haar leven bij dag licht had betreden. Maar nu eindigt het pad, dat zij steeds heeft vervolgd, cn kón ze ook geen voet verzetten. Machteloos zinkt zij neer. De storm schijnt éen minuut te bedaren, dc lucht is wat opgehelderd, en nu komt de maan achter de wolken te voorschijn en verspreidt een helder licht over de geheele omgeving. Hertha ■'•et, dat zij op een smalle, rotsige helling is beland en dat ze aan den rand van een afgrond is neer gezegen rotsspleten en klippen om haar heen, meer naar beneden de donkere bosschen, en op duizelingwekkende hoogte boven haar den Avends- spoorboekje d.d. 1 Juni 1922 voorkomt? OUDERDOMSVERZEKERING Een verzekering bij het Rijk is de soliedste en goedkoopste. Meldt u aan bij de Raden van Arbeid of bij de Agenten. Mij is uit goede bron bekend, dat voor deze advertentie 12.000 per jaar betaald wordt en voor meerdere jaren gecontracteerd is. Is het niet gewenscht dit bewijs van sober heid in Staatsdienst in de „Verzekeringsbode" te vermelden?" (N. R. Crt. van 4-6-'22). Waar is toch die aanbevolen „goedkoopte" van de Ouderdotnsverzekering? Bezuiniging door beter toezicht. Naar het Utr. Dgbl. meldt, heeft de gemeen telijke dienst der schoolvoeding en -kleeding kans gezien, van het einde van 1919 af tot in den aanvang van 1922 de som van ƒ85.000 te bezuinigen op de uitgaven, waarvan alleen op de begrooting 1921 ongeveer ƒ33.000. En dit ondanks het feit, dat de dienst uitbreiding van personeel onderging, extra melk voor school kinderen werd beschikbaar gesteld en voor de scholen de zomervoeding (brood met melk) werd ingesteld. Het resultaat is goeddeels te danken aan de zeer scherpe controle die den laatsten tijd door dezen dienst onder leiding van den heer Kerkhoff en diens personeel is uitgeoefend, bij welke controle vrijwel op ieder onderdeel volstrekt onnoodige uitgaaf posten ontmoet werden en bovendien een einde kon worden gemaakt aan ongemotiveer de aanvragen om kleeding of voeding. Zou in andere gemeenten ook zooveel op dezen dienst te besparen zijn? Het dure onderwijs. De „Nijkerkcr Courant" van 19-4-'22 maakt melding van een dorp met 220 schoolgaande kinderen, te wier behoeve er was één openbare school met l hoofd en 5 onderwijzers. De ge meente betaalde hun in 1914 te zamen een salaris uit van rond ƒ6500 cn over 1920, nadat de waardedaling van het geld door salaris- verhooging volgens het Bezoldigingsbesluit ge neutraliseerd was, een bedrag van 15.650. Op 1 Januari 1922 was er de nieuwe onder wijswet reeds volkomen in werking en waren dc 220 kinderen als volgt gegroepeerd: een Hervormde school met 95 leerlingen; een Ge reformeerde school met 64 leerlingen, een Ka tholieke school met 43 leerliBgen en een open bare school met 18 leerlingen. Thans ziin in het dorp werkzaam voor de zelfde 220 kinderen: 4 hoofden van scholen en 7 onderwijzers, die over 1922 aan salaris zullen ontvangen een som van 29.720. Elk kind in dat dorp kostte dus aan de over heidskas alleen aan salaris voor zijn onder wijzer, die het lezen, schrijven en rekenen leert: in 1914: ƒ30; in 1920 71 en zal in 1922 kosten ld5 per jaar. Aan eerstgenoemde school zijn tevens U.L.O.- klasscn verbonden met tezamen 26 leerlingen, leder dezer leerlingen kost, om het salaris zijner onderwijzers te betalen, aan de overheid 272 per jaar." Van „versobering" gesproken... Technische herziening Onderwijswet. Volgens het Centr. zou dc technische herzie ning van de Lager Onderwijswet van dien aard wand, rondom welks steile hellingen en getande kruinen de wolkgevaarten woelen cn drijven, en welks toppen in hun verblindend kleed van sneeuw als reusachtige geesten voor haar oprijzen. Dof maar duidelijk hoorbaar dringt het gedruisch cn geklater van de neerstortende glctscherbekcn tot haar door; doch dit alles duurt niet langer dan een paar minuten. Nu verheft zich opnieuw het geraas en getier, waardoor elk ander geluid wordt ge smoord; de maan verduistert zich en weer vloeit alles ineen en verdwijnt in een vale, huivering wekkende schemering. Dc oude den wankelt en kraakt en buigt meer en meer voorover, alsof de wind hem uit zijn rotsi- gen bodem wil rukken. Hertha houdt den stam met beide armen omklemd. Ze weent niet, ze steunt niet, maar haar gansche lichaam trilt van doodclijkcn angst, en allengs bekruipt haar een gevoel van kilheid, van verlamming. Haar blik hangt nog altijd aan die witte, glinsterende toppen, liet ccnige wat zij in den chaos om haar heen kan onderscheiden, en de oude sage van Sint- Michaël schiet haar onwillekeurig te binnen. Van déar daalt Sint-Michaël immers neer, zoodra dc dag aanhreekt? Kan de machtige schutspatroon van haar geslacht, dc zegevierende aanvoerder der hcmelsche heerscharen, tot wien duizenden morgen hun smeekbeden opzenden, dan ook niet een arm menschcnkind redden, een jong, pas beginnend leven, dat huivert voor de kille omhel zing van den dood? Maar zijn rijk begint immers pas met den opgang der zon. eerst met het och tendgloren treft zijn vlammend zwaard zegen en geluk aanbrengend de aarde cn nu heerschcn nog nacht en ellende rondom I Een vurig gebed stijgt uit haat binnenste op. In Ingezonden Mededeelingen. KINDEREN, die weinig eetlust hebben geve men Door het gebruik van LEKRAGEEN krijgt hun lichaam wat het vooi den groei noodig heeft en bovendien bevordert het den eetlust. zijn, dat jaarlijks 35 millioen zou kunnen be spaard worden. Dat zou tenminste wat helpen. Bezuiniging. Een mijner vrienden, handelaar in lompen en metalen, had de laatste week assistentie noodig van een „los" werkman, die bij hem 4 dagen werkende, 32 verdiend had. Bedoelde „los" werkman had kans gezien, daar hij eenige keeren vrachten per handkar te ver voeren had, zijn kaart als werkloos te laten afstempelen en zoodoende nog bovendien 18 uit de vriendelijke gemeentekas gebeurd! Mijn vrouw, die op dit oogenblik zonder vast dienstmeisje is, in afwachting van eene te im porteeren Duitsche, had verleden week na lang te vergeefs aankloppen bij de arbeidsbeurs, het voorrecht eene werkvrouw te krijgen. Bij na vraag naar het boekje om een dagzegel te plakken, vertelde de vrouw heel rustig dat dit liever nlaar niet moest gebeuren, omdat als men wist dat zij werkvrouw was, haar man minder of geen uitkeering zou krijgen, zoodat zij haar rente-boekje maar nergens meebracht. Vermoedelijk zijn dit niet de eenige gevallen in dit genre. Hoeveel onnoodig belastinggeld moet voor die gevallen wel opgebracht worden? Ingezonden stuk in het Alg. Hbld. van I7-5-'22 Ook In Utrecht een bezuinigingsinspectie. Na advies ingewonnen te hebben van de be- zuinigings-commissie stellen B. en W. van Utrecht den Raad voor thans over te gaan tot de benoeming van een bezuinigings-lnspecteur. Zij willen de aanstelling voorloopig voor tijde lijk doen. Wat betreft de ambtelijke verhouding en de taak van den te benoemen inspecteur, is het de opvatting van B. en W., dat hij rechtstreeks onder de bevelen van hun college zal komen te staan, doch voor de dagelijksche uitvoering van zaken in het bijzonder contact zal moeten zoeken met den voorzitter daarvan. In de keu ze en richting van zijn arbeid zal hij zooveel mogelijk vrij gelaten moeten worden. (N. R. Crt. van 4-6-'22). Is dat bezuinigen? Men schrijft ons: Naar werd medegedeeld, zijn de ambtena ren der passen controle aan onze grensstations weer voor onbepaaiden tijd in hun betrekking gehandhaafd. Is dat geen schandelijke geld verspilling? Terwijl twee, hoogstens drie amb tenaren dit werk gemakkelijk af kunnen, wordt de controle met wat er bij behoort en dat is al zeer weinig door een 8 k I O-tal ambtena ren uitgeoefend. Aan eiken trein uit het buiten land, tenminste van eenige beteekenis, zijn bovendien één of twee marechaussées. Zouden zij dus niet evengoed dit werkje kunnen op knappen? We zijn er van ovetuigd, dat de nauwkeurigheid van het toezicht op het vreemdelingenverkeer er zeker niet minder op gedachten ziet zij nog zoo duidelijk het beeld van den aartsengel vóór zich, met zijn adelaarsvleugels en vlammen schietende oogen, zooals hij boven het hoogaltaar prijkt, door den rooden gloed der ondergaande zon als met een stralenkrans omge ven, en naast haar op die zelfde plek heeft een ander gestaan, op wien dat beeld gelijkt cn die haar eens toeriep: „Al stond mijn geluk zóo hoog en onbereikbaar vóór mij, als die top van den Arcndswand, cn al dreigden mij bij eiken stap dood cn verderf, tóch zou ik opwaarts dringen!" Hertha weet, dat dit geen ijdel gezegde is; Michaëi zou haar volgen in nood en gevaar. Hij zou haar zoeken cn vinden, als hij wist wat haar was overkomen, maar hij denkt niet anders dan dat zij goed en wel in haar eigen huis onder dak is. En toch heeft zij een gevoel, alsof het angstig, het hartstochtelijk verlangen, waarop al haar denken en trachten is gericht, hem tot haar moet voeren, alsof hij den kreet moet hooreii, die thans luid cn wanhopig aan hare borst ontsnapt, half een gebed tot Sint-Michaël, half een roep tot den geliefden man: „Help, Michaëi! Help!" Nu dringt een ander geroep tot haar dooT, nog veraf en onduidelijk, maar "t is zijn stem cn deze hoort zij ondanks het loeien en bruisen van den storm, zooals hij dc hare heeft gehoord; „Hertha!" En thans ten tweeden male klinkt 't als juichend en zegevierend: „Hertha!" Zij verzamelt haar laatste krachten om te antwoorden en steeds nader komt de reddende stem, cn nu moet dc redder haar ont dekt hebben, want vlak onder haar klinkt 't: „Daar boven? Goeden moed! Ik kom!" Wederom verloopen er eenige pijnlijke, einde loos lange minuten. Michaëi schijnt langzaam cn zou worden. En dit toezicht zou den Staat weinig of niets kosten. (Alg. Hbld. van 4-6-'22). OPMERKINGEN, WELKE DE COMMISSIE VAN VERSCHILLENDE ZIJDEN BEREIKTEN. Kan het niet zuiniger? Men schrijft ons dat te Vlissingen een mili taire arts is doch geen garnizoenin Middelburg is een garnizoen en een hospitaal, terwijl de geneeskundige dienst wordt waargenomen door een burger-arts; kosten plm. ƒ3000.per jaar. Is dit juist? Kan de militaire arts uit Vlis singen dan niet den dienst te Middelburg waar nemen? Hoe er niet moet bezuinigd worden. Bij den Rijks-geologischen Dienst zijn een aantal geologen, wier voornaamste werk liet is, een geologische kaart van Nederland te maken. Gewoonlijk zijn zij ongeveer 7 maanden „in het veld" werkzaam en besteden den overigen tijd aan het uitwerken van hun gegevens. Ten einde te besparen op reis- en verblijf kosten is van liooger hand last gegeven, dat ieder per jaar niet meer dan 3 4 maanden buiten werkzaam zou zijn. Het gevolg daarvan is, dat de heeren nu 3 of 4 maanden langer op het kantoor zitten, waar zij niets te doen hebben dan allerlei prutswerkjes, die beter door ondergeschikt kantoorpersoneel konden gebeuren; zelfs hier mede kunnen zij bun dag echter niet vullen. Het zou niet te verwonderen zijn als dit op de werklust en ambitie een slechten invloed zou uitoefenen. Onnoodige loonopdrijving? Een belangstellende schrijft ons: De loonen voor de landarbeiders op de Ve- luwe waren in het algemeen ten hoogste ƒ1.—- k f 2.per dag, wat ook zeer natuurlijk is, want bijna iedere arbeider heeft een flinke eigen woning met een groot stuk bouwland, waarop hij groente, aardappelen, rogge, enz. teelt, of hij heeft een woning met land in huur, waarvoor hij ten hoogste 75,in het jaar betaalt. Het Staatsboschbeheer mag echter aan zijn arbeiders niet minder betalen dan 25.per week. Vaak gaan zij dan nog om 3 uur naar huis. Jongens van 10 tot 14 jaar kregen voor liet inaken van pootgaten en aanaarden van kleine beukjes voor heggen 2.50 per dag! Deze hooge loonen gaven natuurlijk onte vredenheid bij andere arbeiders en leidden ten slotte tot werkloosheid. Korten tijd geleden kregen 200 arbeiders van het Boschbeheer gedaan, omdat zij voor ƒ25.per week niet aan het werk te houden waren. Waarom dat uniform voorschrijven van loo nen, die naar plaatselijke toestanden gerekend veel te hoog zijn? Zijn de arbeiders met liet lagere ter plaatse geldende loon ten slotte niet beter af, indien zij kunnen blijven door werken? De Staat kan toch maar niet tot in het oneindige uitkeeringen doen aan werk- loozen. De Centrale Commissie voor Bezuiniging houdt zich voor de inzending van opmerkin gen en klachten als bovenvermeld (liefst be hoorlijk gedocumenteerd) steeds gaarne aan- met moeite tegen de helling op te klimmen, maar nu wordt hij zichtbaar, slaat zijn alpenstok in den grond en zwaait zich omhoog op de rots. Nu staat hij naast Hertha en neemt het half bezwijmde meisje in zijne armen, en zij vlijt zich aan zijn borst, alsof ze elkander nooit weer willen loslaten. Maar dat zalig oogenblik, waarin zij alles om zich heen vergeten, duurt slechts kort; nog om ringt hen het gevaar van alle kanten, geen minuut mag ongebruikt verloren gaan. „We moeten naar beneden," zegt Michaëi. „De den wankelt en is al half ontworteld; hij kart elk Oogenblik omvallen. En hier tusschen al die kloven en afgronden is 't bovendien onveilig. Kom, Herthal" dringt hij aan. Hij heeft haar niet losgelaten en met volkomen overgave cn vertrouwen leunt zij tegen zijn schou der. Michaëi gaat vooruit en haar leidend, soms half dragend, voert hij haar de "helling af. De maan is weer te voorschijn gekomen en werpt licht op hun pad; maar zij laat hen tevens al het ont zettende zien van den weg, dien Hertha half onbewust heeft afgelegd en die bij den terugtocht nog dubbel gevaarlijk blijkt. Maar Michaëi heeft niet vergeefs tien jaar lang in dat gebergte ge woond, cn de man heeft niet vergeten, wat de knaap eens heeft geleerd, voor wien geen rots te hoog en geen kloof te diep was dit bewijst hij thans. Zóo dalen zij langzaam af, den afgrond nevens zich, den stormwind om hun hoofd brui sende, maar met een onbegrensd geluk in het hart, dat door geen stormen en geen afgronden meer kan gedeerd worden. Zóo bereiken zij einde lijk den vasten grond. Michaëi heeft woord ge houden hij veroverde zich het geluk op den Arcndswand! PABRJ. KANTET1 VAM SONUCHT Z££P bevolen. Zij zullen voor zooveel noodig ter kennis van "de betrokken autoriteiten worden gebracht of op andere wijze in behandeling genomen en indien zij daarvoor in aanmer king komen ook in déze rubriek worden ge publiceerd. ELECTRICITEIT OP DE BOERDERIJ. Een Engelsch voorbeeld. Sir R. Borlase Matthuws deelt in The Journ. of the Ministry of Agriculture van Juli j.l. zijn ondervinding mede omtrent de toepassing van electriciteit op zijn eigen farm in East Grin- stead, groot 240 H.A. Hij hield voordrachten over dit onderwerp voor The Farmers Club en The Institution of electrical Engineers, terwijl geschriften van zijn hand zijn uitgegeven bij the Electrical Development Association, Savoy Street, Strand, W. C. 2, Londen, verkrijgbaar a 60 cent per stuk. De ondervinding door hem opgedaan is hoogst belangwekkend voor onze landbouwers nu zij van lieverlede haast overal over elec- trische kracht en licht kunnen beschikken. Hoewel Matthews reeds een zeer ruim ge bruik van electriciteit op zijn boerderij maakt, is de aanwending nog niet zoodanig als ten slotte mogelijk zal zijn. Nieuwe toepassingen worden alleen ingevoerd na zorgvuldig onder zoek, zoowel wat de methode als uitrusting, be treft. Het doel is uitsluitend door de toepassing van electriciteit de uitgaven te verminderen eh dc inkomsten te verhoogen, weshalve het com mercieel voordeel van iedere uitbreiding vooraf zorgvuldig is nagegaan. Door middel van een zeer gedétailleerde toepassing van een eigen systeem van boekhouding worden de verkregen uitkomsten zeer nauwkeurig onderzocht. De uitkomsten hiervan leveren het onomstoo- telijk bewijs, dat rationeel toegepaste electrici teit in de boerderij zoodanige voordeden geeft, als geen andere bron van kracht kan bieden. De electrische verlichting geeft behalve ge mak en zindelijkheid het groote voordeel dat door het ontbreken van vlammen het gevaar voor brand zeer aanzienlijk vermindert, een zaak van te meer beteekenis, waar het zulk Tegen den ochtendstond bedaarde de storm. De kracht van den wind nam af en ook de lucht begon langzamerhand op te klarenallengs zonken de wolken in de dalen neer en rondom de bergen vertoonde zich het eerste matte grauw van dc morgenschemering. Aan het eind der rotsspleten gekomen, had Michael halt gemaakt. De kapel lag nog op bijna een uur afstand en hij moest zijne uitgeputte gezellin noodzakelijk eenige rust gunnen. Ze waren het gevaar nu te boven en de verdere terugtocht leverde geen bezwaren meer op, als zij het dag licht afwachtten. Hij had Hertha onder een over hangenden rotsblok in veiligheid gebracht, waar de wind haar niet bereikte, en een steen tot zit plaats voor haar ingericht, terwijl hij naast haar stond. De klecding van de jonge gravin droeg maar al te duidelijk sporen van hare nachtelijke wandeling; de donkere regenmantel was aan flarden gereten, ze had haar hoed verloren, de zware vlechten waren losgegaan en vielen haar over de schouders, terwijl haar hoofd nog bleek en afgemat tegen den rotswand leunde. En toch had Michaëi haar nooit zoo schoon gevonden als op dit oogenblik haaT, zijne zoo duur gekochte, onder storm en noodweer veroverde bruid. Onderweg hadden zij nauwelijks een woord gewisseldmet clkcn stap was hun leven gemoeid geweest. Ook nu zwegen zij nog en zagen naar den Arendswand op, waar het ochtendgrauwen begon te wijken voor een lichtrood schijnsel, dat met elke minuut helderder werd. Eindelijk boog Michaëi zich voorover en zeide op zachten, maar onbeschrijfelijk teederen toon: „Hertha!" (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1922 | | pagina 1