ONZE EILANDEN VAN ZATERDAG 18 JUNI 1921.
3
vraagstukken voor, waarvan de oplossing
voor alle beschaafde volken van gelijk belang is
De hoogere beschaving vordert den vrijen
ruil van goederen en gedachten over de ge-
heele wereld. Japan heeft zich in een betrek
kelijk kort tijdvak van ongeveer 50 jaren van
een onbekend en geïsoleerd land tot een mo
dernen en vooruitstrevenden staat ontwikkeld.
De bijzondere beteekenis van Japan voor den
wereldhandel en de wereldproductie behoeft
geen nader betoog. Toen in Japan meer dan
een jaar geleden, als een reactie op de plotse
linge economische uitbreiding tijdens en na
den oorlog, het tijdvak van de economische
depressie en der thans reeds ten deele op
geheven financieele moeilijkheden is be-
koloniën anders ten gronde zouden gaan en
eischte daarenboven, dat niet alles ten laste
der koloniën kwam, maar ook de anderen
percentsgewijze aan de oorlogsbelasting zou
den deelnemen. In October 1917 verlangden
de kolonisten, dat Abraham Sjapira burge
meester der kolonie zou worden; eerst weigerde
hij, moest echter in Mei 1918 voor den aandrang
VUJDen 17den October 1918 werd hij door
Dzjemal pasja naar Damaskus ontboden,
plotseling werd hij onder politiegeleide weg
gevoerd en slechts met groote moeite werd hem
toegestaan, door den koetsier wat kleeren en
geld te laten halen. Toen hij den 19den Octo
ber in Damaskus aankwam, werd hij bij zijn
aankomst langs twee personen, die midden m gonnen, was dit het signaal voor een econo-
de stad opgehangen waren, gevoerd. Hij werd mische wereldcrisis, die eenige maanden later
voor Dzjemal pasja gebracht, die hem naar een ook Amerika en Europa bereikte. Deze cirsis
Joodschen spion vroeg, van wien hij hem het wees in nagenoeg alle landen dezelfde syinp-
portret voorhield. Sjapira zeide, hem te kennen, tomen van depressie aan. Zij leverde een ge-
echter verder niets van hem af te weten, vaar op voor de stabiliteit van den wereld-
Dzjemal pasja antwoordde hierop: „Als gij handel en vormde een ernstigen hinderpaal
burgemeester van een plaats zijt, moet gij voor het herstel van normale toestanden,
weten, dat daar|spionnen zijn; er is een geheel Alle volken moeten hard werken en alle
spionnagesysteem over de verschillende kolo- mogelijke pogingen aanwenden om de tegen-
niin ontdekt; als gij niets zeggen wilt, heb ik woordige moeilijkheden te boven te komen,
goede middelen, u te dwingen; waarschijnlijk Waaraan wij behoefte hebben, is meer inter-
ziit gij zelf een spion. Daarenboven hebben wij nationale verstandhouding, meer vertrouwen
6Ö0 Joodsche militairen opgeroepen en nie- en meer samenwerking. De hedendaagsche
mand is gekomen." vraagstukken zijn wereldproblemen. De voor-
„ja", zeide Sjapira, „ik deed, wat ik kon, uitgang van alle landen is het belang van alle
ik "kan het niet helpen,"dat zij wegliepen." volkeren. En deze kan slechts door een duur-
Hij bleef 26 dagen gevangen; als hij geen zamen wereldvrede, die gebaseerd wordt op
voedsel uit eigen middelen had kunnen koopen, goeden wil en samenwerking, worden bereikt,
had hij honger geleden. Daarna werd hij door De Japanners koesteren oprechte sympathie
den Krijgsraad vrij gesproken. Hij werd echter voor deze nieuwe wereldtendenz. Zij zullen
niettegenstaande de vrijspraak weer in de zooals ze steeds hebben gedaan alles in het
gevangenis teruggebracht. Vier-en-zestig dagen werk stellen, om den wereldvrede te handha-
bleef hij nog gevangen, toen werd hij te zamen ven en te bevorderen. Japan is een overtuigd
met 60 Joden van andere koloniën weer aan voorstander van de groote organisatie voor
de politie overgeleverd, maar op garantie van den wereldvrede, van den Volkenbond. Tegelijk
den burgemeester van Telboid vrijgelaten, zal Japan de voornaamste factor van orde,
Hierop ging hij 200 gevangenen, die te zamen vooruitgang en consolidatie in het Verre Oos-
in een stal waren opgesloten bezoeken, om hen ten blijven, omdat zijne belangen het bestaan
te helpen, en begaf zich daarna naar de politie van een vreedzaam Siberië en van een onver
voor een paspoort, om naar huis te gaan. In deeld en welvarend Chineesch Rijk vorderen,
plaats van hem dit tc geven, bracht incn hem Japans economische expansie is gebaseerd op
weer met andere gevangenen, 29 Joden en vrede en vooruitgang, in het bijzonder in het
5 Arabieren naar een andere gevangenis. Verre Oosten.
Allen werden te zamen aan een touw gebon- Nederland is een van de Europeesche lan
den, Sjapira sprak hun moed in en toen de den, voor welke de Japanners de warmste ge-
gevangenen door de stad marcheerden, zongen voelens van sympathie koesteren. Beide lan-
zij het Hatikwah. Vier dagen hield men hem den zijn op wereldvrede en wereldhandel ten
weer in de gevangenis, daarna 15 dagen in zeerste aangewezen. De belangrijke economi-
Adama, toen werd hij naar Konstantinopel sche hulpbronnen van Nederland en zijne
gezonden, waar hij een jaar bleef en een zware koloniën, alsmede de grandiose organisatie van
influenza- en typhusepidemie medemaakte. den Hollandschen handel zijn evenzoo afhan-
Voor geld was alles te krijgen en zijne tal- kelijk van deze factoren, als de enorme pro-
rijke vrienden en familieleden hadden de ge- ductie-capaciteit van Japan. Er bestaan oude
zich in het knoopsgat te spelden. En hun
nationale gevoelens worden met iederen dag
dat zij hun Fransche buren zien helpen en zelf
worden vergeten, meer doodgedrukt.
Zeker er zijn pogingen aangewend om
hen te helpen. Er is een comité opgericht
van liefdadigheidtot steun van door den oor
log getroffen Nederlanders in Frankrijk, en
door dit comité zijn van vele zijden gelden
ontvangen om deze ongelukkigen voor den
hongerdood te bewaren. Maar alleen reeds dat
idéé" liefdadigheidmoet ons Nederlanders
pijnlijk treffen, misschien wel beschamen.
Regeeringshulp was hier hoogst noodzakelijk
geweest.
Er zijn pogingen in die richting aangewend,
maar de regeering heeft er zich afgemaakt
door te zeggen: „als de Nederlanders in Frank
rijk worden geholpen, dan moeten ook de Ne
derlanders in Duitschland, in Amerika en
elders voor hun oorlogsschade worden schade
loos gesteld, en de menschen die uit hun zaken
werden gestooten enz. enz. En de bureau
craten vroegen elkaar met verontruste gezich
ten af: waar is dan de grens te trekken, we
moeten voorzichtig zijn, anders scheppen we
Antecedenten."
Wie is banger van antecedenten, (als ze die
niet noodig hebben) dan bureaucraten en wie
schermt er méér mee, (indien ze die wel noo
dig hebben)?
Zoo bleef Holland op zijn smalst" en aarzel-
zich breed kon toonen.
DE POSITIE VAN GEORGIE.
Een onderhoud met den Oud-President.
DE TAAK IN HET OOSTEN.
BRUSSEL, 15 Juni, Wij hebben gemeld,
dat de president van Georgië, de eerste socia
listische republiek, de heer Jordania zich voor
eenige dagen te Brussel bevindt. Hij heeft mij
vanochtend in het hotel „Britannique", waar
hij tijdelijk vertoeft, een onderhoud toege
staan.
Doch eenige woorden ter inleiding:
De president van Georgië of liever de eer
ste minister, want in Georgië is de eerste mi
nister tevens het hoofd van den staat, is thans
52 jaar oud. Hij komt voort uit de journalis
tiek en was de oprichter van de Georgistische
socialistische partij. Hij heeft steeds te Tiflis
gewoond behalve ten tijde van de Tsaristische
vervolgingen en later van de bolsjewistische
invasie, die hem dwongen te vluchten. Bij
hun laatsten inval toonden de bolsjewiki op
Jordania's medewerking grooten prijs te stel
len. In de instructies van Lenin aan het elfde
roode leger toch kon men lezen: Het is van
het allergrootste belang een aannemelijke
schikking te treffen voor de vorming van een
bloc met Jordania of andere Georgische men-
sjewiki van zijn soort. De mensjewiki weiger
den echter te onderhandelen. Jordania werd
daarop vogelvrij verklaard en zijn huis ge-
confiskeerd.
Jordania is een boeiende persoonlijkheid
de het over te gaan tot een daad, waarbij het|met een veel bewogen leven achter zich; oor
spronkelijk bestemd voor het priesterschap,
toonde hij al spoedig zijn belangstelling voor
sociale vraagstukken. Hij ging studeeren te
Warschau, werd om zijn socialistische agitatie
weldra verbannen naar Perm, werd later vrij
gelaten en zette zijn studies voort te Parijs,
Genève en Londen. Na de eerste Russische
revolutie in 1905 werd hij socialistisch afge
vaardigde in de eerste Doema en menigmaal
werd hij sedert dien door de Tsaristische re
geering in de gevangenis gezet. Na de ineen
storting van het Tsaristische Rijk wierp hij
zich op tot leider van de nationalistische
Georgische beweging. Men koos hem unaniem
tot president, zoo groot was het vertrouwen
dat men in hem stelde.
Maar onderwijl blijven 120 Nederlandsche
families, wier have en goed door de Duit-
schers is vernield, in kommervolle omstandig
heden naar steun uit het vaderland uitzien,
die niet, of slechts, door liefdadigheid (en dan
zeer matig) komt. Die 120 families, waarvan
de meeste dakloos, of tijdelijk ondergebracht
in kceten. hebben in totaal (laten we ons
schamen voor de laagheid van het bedrag) vier
millioen franken verloren; taxatie 1914, tegen
woordig te schatten op circa 20 millioen.
Zij vragen niet, dat men hun alles terug
geeft, zij vragen alleen om hen aan geld te
helpen om opnieuw te kunnen beginnen, om
weer een koe te kunnen koopen, die hun door
de Duitschers is afgenomen, om weer een
enkele machine te kunnen aanschaffen om een
oud bedrijf te kunnen hervatten.
Zeker, Duitschland betaalt op de requisitie-
bons, maar hoe? Een boer, wien zijn vee was
afgenomen, kreeg requisitiebons over frs. 12000
legenhcid, hem hiervan te voorzien. tradities van hartelijke betrekkingen tusschen' 4 J mark op
Ondcrtusschen waren de kolonisten uit Japan en Nederland, dat in het Verre Oosten ,nV^„'r,"s JuP«r2
Petacli Tikwah door de inmiddels in Palestina een pionierswerk heeft verricht voor Wester- 10.000 mark, en berekent dan dat 10.000 mark
aangekomen Engelschen naar Jaffa gezonden, sche beschaving, terwijl geen verschil van be- "u 2lJn.c.,r.c® ^000 francs. Dat is het wat op
Sjapira s vrouw en zonen mochten echter naar langen zich tusschen de beide landen voordoet. r.^u,s',s. b£taald- Maar 0I" inn
de kolonie terugkecren, om op hunne plantages liet bezoek van den Japanschen kroonprins k°ei®.n en paaiden te koopen zijn nu frs. 60.000
te arbeiden. Dit was heel gevaarlijk en tien zal een gunstige gelegenheid bieden tot de n?od|g- En voor die 2000 francs kan men nog
maanden leefden men grootendeels in de bevordering van de traditioneele vriendschap eens ccn goede koe krijgen,
loopgraven, slechts tusschentijds zette men den tusschen Nederland en Japan. Het zal tc gelijk jjct 'sonreent, maar Krieg ist Krieg...
arbeid voort. den wensch van Japan doen blijken, dat de Fr™scllenl krijgen steun van hun regeering.
Toen het Entente-leger in Konstantinopel betrekkingen tusschen de beide landen nog deHollandscheregcering vergeet haar onderdanen,
kwam, opende men de deuren der gevangenis- uitgebreid kunnen worden. Wij zijn er van 1r n}c' ,aan-
E. u:: .i„. u.i i,Ik heb inzage gehad van enkele brieven, die
sen, hierop verliet Sjapira de gevangenis, hij
bleef nog eenige dagen in Konstantinopel en
keerde toen naar Palestina terug.
Bij de aankomst van dr. Weizmann en zijne
vrouw voor eenige jaren in Palestina, zwoeren
de Arabieren deze te vermoorden, de Z. C.
riep toen de luilp van Sjapira in, om hem te
beschermen. Hij weigerde hiervoor geld aan te
nemen en beschouwde dezen post als een
groote eer. Maanden lang heeft hij dr.Weizmann
overal begeleid en bracht hem zelfs tot Alexan
dria terug. Bij het afscheid zeide dr. Weiz
mann: „Abraham, gij gaat naar Palestina
terug, groet de Joden aldaar en zeg hun, dat
wii geen letter van de Balfour-verklaring
zullen opgeven."
Hij antwoordde: „Wij zullen krachtig en
sterk zijn."
Voordat Sir Herbert als gouverneur-generaal
in Palestina kwam, heeft men Sjapira gevraagd
ook dezen te beschermen, omdat ook toen de
stemming onder Arabieren niet heel welwillend
was. Omdat het burgers verbrJ— u"
de aankomst aanwezig te zijn,
commandant van de landingsboot hem, een
politieuniform aan tc trekken. Nog herinner ik
mij zijn trots, toen hij mij tegemoet trad en
zeide: „Wie had ook gedacht, dat ik de eerste
zou zijn om onzen gouverneur-generaal in
Palestina tc begroeten."
Het is goed te weten, dat in deze tijden
zulke personen in Palestina gevonden worden
en het is te hopen, dat ook deze gevangenschap
van den bekenden en geliefden volksheld,
spoedig, weer tot een zijner gewezen avonturen
zal bchooren.
De heer Sjapira, die niettegenstaande zijn
stormachtig verleden, een welvarend grond
bezitter en gelukkig huisvader is, ziet de toe
komst van Palestina, trots alle bezwaren, vol
hoop in. „Als ik terugzie op wat geweest is,
op den tijd, toen mijn vader van honger is ge
storven en op den tijd van nu, dan geloof ik,
dat wij alles ten spijt tevreden kunnen zijn,"
waren zijne laatste woorden, toen hij mij ver
liet.
overtuigd, dat het bezoek van den Japan- -
schcn kroonprins aan Europa als ccn logisch Nederlanders hier hebben geschreven om dank
voortvloeisel van het streven van Japan naar ,c betuigen voor enkele duizenden francs on
vrede. solidariteit en welvaart van alle |an. dersteuning die zij kregen van het conute door
den zal worden gewaardeerd.
NEDERLANDERS IN VERWOEST
FRANKRIJK.
I Nederlandsche liefdadigheid. Soms in gebrek-
kig, dan weer in vloeiend Hollandsch, waarin
gezegd werd: „Het vervult me zoo met dank
dat Nederland ons, ongelukkige Nederlanders
in den vreemde, niet vergeet!..."
HOLLAND OP ZIJN SMALST?
Een millioen gevraagd.
PARIJS, 13 Juni. Het wordt hoog tijd dat
eens bijzonder de aandacht wordt gevestigd op
het lot der door den oorlog getroffen Neder
landers in Noord-Frankrijk.
Door het feit, dat zij Nederlanders zijn, ver-
keerert zij in veel ongelukkiger omstandighe-
Die woorden roerden mij, zooals ze u moeten
roeren, maar zooals ze gelijk onze regcering
die het trotsche woord Je moinlicnarai als
devies voert, moeten beschamen. Vooral om
dat het om een kleinigheid gaat. De veronge
lukten vragen niet Alles terug, met de helft
van hetgeen zij verloren, zullen zij méér dan
tevreden zijn. 'Het Hollandschc boertje, dat
een model-boerderijtje had, wil slechts weer
enkele koeien kunnen koopen, de kleine fabri-
w den dan hun Fransche burenofschoon het i kant wat machines, de eerzame burger wil
Omdathet burgers verboden was, bij i Duitschc geschut met hetzelfde geweld in hun-slechts weer een dak op zijn verwoeste woning
aankomst aanwezig tc zijn, verzocht de ne bezittingen heeft gewoed, en daarin ver- zetten, en een tafel en ccn bed kunnen koopen.
wocstte, wat zij gedurende een mcnschenleeftijd Met tien millioen francs is alles gedekt. Daar-
DE POSITIE VAN JAPAN.
Het meest belangrijke verschijnsel op wereld
politiek gebied is ae steeds krachtiger aan den
dag tredende beteekenis der internationale
betrekkingen en der wereldsolidariteit. De
onderlinge onafhankelijkheid van welvaart,
vrede en vooruitgang in de verschillende lan
den en continenten is een feit, dat in het bij
zonder sedert de beëindiging van den oorlog,
naar voren treedt. Behalve de bijzondere
Europeesche, Aziatische en Amerikaansche
kwesties doen zich thans tal van internationale
hadden opgebouwd
Het is Frankrijk niet kwalijk te nemen, dat
het dezen Hollanders niet helpen kan. Het
heeft niet eens voldoende om eigen landge-
nooten ook maar voor een gering deel schade
loos te stellen, voor hetgeen deze door de Duit-
sche vernielzucht hebben geleden! Duitsch
land, dat zelf de schade aanrichtte, heeft nog
maar weinig betaald van de groote schuld, die
het aan de geallieerden heeft. Als iemand dus
de schade zou moeten betalen, die aangebracht
is aan de Nederlandsche bewoners van het
Fransche land, dan zou het Duitschland zijn.
En de Nederlander moet het nu aanzien, dat
zijn buurman, wiens huis evenzeer is neerge
schoten als het zijne, wiens vee is gedood
eenvoudig door het feit, dat hij Franschman is,
wel door Frankrijk wordt geholpen, zijn huis
herbouwt en nieuw vee koopt, terwijl de Hol
lander, weer eenvoudig door het aldus bijna
jammerlijk feit, dat hij Hollander is, niet wordt
geholpen, en onder een afdakje moet leven
naast de ruïnes van zijn eens bloeiend bezit.
Frankrijk, dat evenmin schuld heeft aan dezen
oorlog cri aan de aangerichte verwoestingen
als Nederland, helpt zijn verongelukten.
Nederland.niet! En dat zijn menschen, die er
eenmaal trotsch op waren Nederlanders te zijn,
die op Koninginne-verjaardag een Holland
schc vlag met Oranjevaan op hun woning
hcschen, en tegen hun Fransche buren zei
den: „Dat is voor onze koningin Wilhelmina,
die viert vandaag haaf geboortefeest en daar
om vlag ik!" Nu hebben ze geen huis meer
om op tc vlaggen, en zelfs geen geld om een
klein stukje oranjedoek te koopen, om het
WAAROM DE BOLSJEWIKI GEORGIE
HEBBEN 'WILDE.
De heer Jordania heeft ons in den breede
uiteengezet, uit welke motieven de bolsjewiki
Georgië hebben bezet. Zij hadden het land
noodig, omdat het een barrière vormt tus
schen Sovjet-Rusland en Klein-Azië en omdat
o.a. de spoorwegverbinding tusschen Sovjet-
Rusland en Klein-Azië over Georgië loopt.
Sovjet-Rusland en de Turken van Angora
hebben elkander noodig, daar zij geen van
beiden op goeden voet staan met de Entente.
Het is voor hen beiden van groot belang een
gemeenschappelijke grens te hebben. Vooral
geldt dit voor Sovjet-Rusland, welks politiek
het is Angora te steunen in en aan te zetten
tot een meer agressieve politiek tegen de En
tente. Mochten immers Georgië en de Entente-
mogendheden het eens worden, dan zou de
Entente, indien zij dat ooit wilde, Sovjet-
Rusland in den rug kunnen aanvallen, name
lijk in Georgië.
DE GEVOLGEN DER BEZETTING.
„Heeft vroegen wij de bezetting van
GeoTgië door de bolsjewistische legers den al-
gemeenen toestand in het Oosten reeds belang
rijk gewijzigd?"
Zeker'. In Klein-Azic zijn de gevolgen de
val van de regeering van Bekir Sami Bey,
voorstander van een verzoening tusschen Tur
kije en de Entente, de vorming eener nieuwe
extremistische regeering, die het Turksch
bolsjewistisch verbond voorstaat, de weigering
van de Kemalisten om het verdrag van Lon
den te ratificeeren, de orienteering van de
geheele Kemaüstische politiek op een agres
sief optreden naar het Westen.
DE BARRIÈRE.
Europa moet deze feiten wel voor oogen
houden, vervolgde de heer Jordania. Het
eenige middel om een einde te maken aan het
bloedvergieten in Klein-Azië is het bestaan
eener barrière mogelijk te maken, die de beide
haarden van anarchie en onlusten zou schei
den. Deze barrière kan slechts gevormd wor
den door de onafhankelijke republieken van
den Kaukasus.
De heer Jordania ,die uit Parijs komt en
overmorgen naar Londen doorreist, verzocht
den Entente-regeeringen welwillende aan
dacht te schenken aan den onrechtvaardigen
en hachelijken toestand, waarin het volk van
Georgië zich bevindt. Ook heeft hij zich ge
richt tot liet Internationaal congres van de
Volkenbondsunie. Hedenmorgen heeft hij een
onderhoud gehad met de heeren Carton de
Wiart en Jaspar, aan wie hij den droevigen
van is reeds een deel door liefdadigheid bijeen
gebracht. Met c.a. f 1.000.000,kan Holland
zijn naam in het buitenland hoog houden, en met
dit eene millioen gulden behoeven de Neder
landsche verongelukten hier zich niet meer te
schamen, dat ze Nederlanders zijn en die schan
de te verstoppen voor de Franschen, die door
hun eigen regeering beter worden geholpen.
Naar ik verneem zouden er plannen zijn,
om in de Kamer dat ééne millioen voor tc stel
len, om daarmee den nood te lenigen.
Indien dat eene millioen werd geweigerd...
dan zou het een schande voor Nederland zijn,
en een jammerlijke hoon voor het Je maintien-
drai. Want voor en boven alles moet men de „.j||
eer van de natie in liet buitenland „hand-1 toestand'raTde 3Ï"mHHoên zicien" teïlëndë
haven" I En die eer laat men nu sleuren door
de modder van ruïnes en woonkeeten, en door
die van de verbazing van Franschen, dje niet
begrijpen, dat de Nederlandsche regeering haar
onderdanen op deze wijze in kommer laat
ondergaan.
Tot men dit in Nederland inziet. Zal het goed
bevolking van Georgië uiteenzette.
B. P.
DE HOTELfy\TTEN TE PARIJS.
Ook Hollanders lid der bende.
Wij hebben reeds melding gemaakt van den
zijn voort te gaan met door liefdadigheid onzejuweelendiefstal ten bedrage van 250.000
eer in het buitenland op te houden en kunnen francs ten nadeele van een Engclsche dame in
tot dat doel gelden worden gezonden aan het een hotel op het Champs d'Eiysées te Parijs,
hoofdbestuur van het Roode Kruis in Den De politie verkreeg van den portier van het
Haag, of aan den penningmeester van het hotel een vrij onduidelijk signalement van den
steuncomité L. Asscher, 8 Rue Lafayette, te vermoedelijken dader, doch de haar verstrekte
Parijs.doch laten we hopen, dat het spoe- gegevens schijnen het vermoeden te wettigen,
dig niet meer noodig zal zijn en dat de Neder- dat hier een „hotelrat" is werkzaam geweest,
landsche regeering Holland zal toonen op zijn die optreedt als chef van een internationale
brecdstl... j bende van hoteldicven, bestaande uit Span-
H. v. W. i jaarden, Nederlanders en Serviërs.
In Januari van dit jaar werd in een hotel
te Nizza, ten nadeele van den handelsattaché
van de Peruaansche legatie in Parijs, een
paarlencollier gestolen ter waarde van bijna
een millioen francs. Bij de nasporingen van de
politie kreeg deze het signalement in handen
van een man, die, kort vóór dat de diefstal
ontdekt werd, het hotel had verlaten.
Drie weken later werd te Mentone in een
groot hotel de echtgenoote van een Parijschen
kleermaker bestolen. Een handige „hotelrat"
drong haar kamer binnen en nam daaruit weg
een collier met 47 paarlen, twee andere gou
den colliers en eenige oorhangers van paarlen.
Alles ter waarde van meer dan een millioen
francs.
Op den dag van dezen diefstal had men
weer de aanwezigheid bemerkt van een der
gasten, die eenige weken geleden plotseling
verdwenen was. Het signalement van dezen
persoon kwam overeen met dat van den ver-
moedelijken dader van den diefstal ten na
deele van den Peruaan te Nizza. Toen de po
litie het hotel te Mentone binnentrad om een
onderzoek in te stellen naar de gedragingen
van dit heer, ook in verband met den juist
plaats gevonden diefstal, verdween de gezoch
te door een achterdeur. Ondanks alle naspo
ringen gelukte het de politie niet deze sluwe
rat in handen te krijgen.
Toch vermocht de Fransche politie zijn
spoor te volgen in verschillende hotels aan de
Rivièra en vervolgens in Italië, doch zij slaagde
er niet in de hand op hem te leggen. Zij kwam
er achter, dat voor den gezochte te Tanger
een paspoort was afgegeven ten name van
Fernandez, Spanjaard van nationaliteit, 38
jaar oud. In verschillende hotels, waar hij ver
bleef, nam hij steeds een anderen naam aan.
Ook ontdekte zij, dat Fernandez als chef op
treedt van een talrijke en goed georganiseerde
internationale bende van „hotelratten". Thans
zoekt de internationale politie naar Fernandez.
Een reproductie van de fotografie, die hij te
Tanger heeft achtergelaten, waar hij zijn pas
poort kreeg, is door de politie aan alle groote
hotels afgezonden en is ook ter hand gesteld
aan de douane-ambtenaren van de grens
stations. Aldus hoopt men den meester-dief
te kunnen vangen.
GERED DOOR DE DISCIPLINE.
Het bevel van den „ouwe"
Uit New York wordt aan de „Daily Croni-
ele" het volgende zeer merkwaardige verhaal
geseind
Hoe maakt Ladd 't - vroeg brigade
generaal Smedley D. Butler, commandant
van het marinestation te Quantico in Virginiê
aan den chef van het militaire hospitaal
aldaar. Ladd, een gewoon marine-soldaat lag
in het hospitaal met een dubbele longont
steking.
Hij is stervende zeide de chef van
het hospitaal tot den generaal. Hij heeft
nog maar vijftien minuten te leven en bij
weet, dat zijn einde nabij is.
Een minuut later was de generaal op een
draf uaar den zieken soldaat toe, de verbaasde
officier van gezondheid achter hein aau.
Let op, Laddzeide generaal Smedley
streng, toen hy aan het ziekbed van den
stervende kwam Een zeeman sterft niet in
z(jn bed Je zult voor je leven moeten vech
ten, mannetje, en nog al flink ook. Versta
je me?
Ja, mjjnheer - fluisterde de soldaat,
terwijl een verschrikte blik in zijn oogen
kwam. Het instinct om te gehoorzamen was
gedurende den tijd. dien hy in dienst had
doorgebracht, sterk in hem gegroeid en geen
haar op zijn hoofd dacht er aan, al lag hij
op 't uiterste, om een gegeven bevel niet
uit te voeren. Bovendien was daar de generaal
in eigen persoon gekomen om hem, soldaat
Ludd een bevel te geven.
Zoo is het goed zei de groote man
bemoedigend. - Nu wat zou je graag willen
drinken, Ladd?
Karnemelk, mijnheer.
De officier van gezondheid kuchte achter
z(jn hand.
Daar ia geen kwestie van, zeide hjj. om
een patient in zyn toestand karnemelk te
geven.
De generaal begon op te pijpen
Wat is dat voor malligheid zijn woor
den aandikkend met eenige stevige knc.opeu.
Hebt u niet gezegd, dat. hij nog slechts
vijftien minuten te leven had
De dokter gaf daarop bevel.dat men kar
nemelk zou laten aanrukken, doch kreeg ten
antwoord, dat er in het geheele marinesta
tion geen druppel karnemelk te vinden was
en dat de naaste stad waar men karnemelk
kon krijgen, het 22 mijl verder gelegen
Fredericksburg was
De generaal pijpte thans he<4 leelljk op.
Hij zij zooiets van „dat kan mij niet schelen."
Al was het honderd mijl weg, de kar
nemelk zal-ie-drinken.
Patiënten en pleegzusters keken met open
monden toe en Ladd zelf begon belangstel
ling in het geval te krijgen.
Neem de snelste wagen, die w(J hebben,
gaf de generaal bevel, en haal de melk 1"
I-n mfnder dan geen tyd was een ordon
nans onderweg naar Fredericksburg, alle
mogelijke verkeersbepalingen overtredende
doch hy kwam met de melk teiug. Ladd
was nog in leven en was in staat om de
karnemelk ie drinken. En onder de strenge
oogen van den brigade generaal, commandant
van het marinestation te Quantico, keerde
Ladd den vallei des doods den rug toe en
geraakte weer aan de beterende hand.
Ja zei de soldaat tot een bezoeker—
de ouwe kwam hier zelf en gaf m(j bevel
om niet dood te gaan. Nou, ik moest toen
wel gehoorzamen Je kunt niets anders doen,
als de ouwe aan bet commandeeren slaat.