•ERZIKEf I»Vreest get examen, istjes van 20 a 2 L BIJLEVELfi bdljtabletten bring bjj inschrijvini EERSTE BLAD wa.nt bestaat een middel, dal geheel bevrijdt van zenuwachtjohf een middel dat U kalm maakt en ld °u«' ierWJl! Uw geest helder bli Mijnhardt s Zenuw-tabletten wetenschappelijk samengesteld beslist onschadelijk, genezen U i zenuwachtigheid. Per koker 60 ct„ 3 kokers f j; I Let bij koop op den naam van <i fabrikant A. MIJNHARDT L ..Phafm. Fabriek Zeist. Volkscredieten Geld beschikbaar voor soliede ponen zonder borg vanaf f u tot elk bedrag, tegen matigere sn aflossing. Winkeiierscredietei 'anaf f 50,met en zonder bc Hypotheken vanaf 41/4 °/o. Discrete en vlugge afwikkel!i ;een kosten vooruit. Aanvragen ichten tot Dit blad verschijnt iederen ZATERDAGMORGEN. :'V4LSw^oL2ie&Cpriis,iarllwaKaall)iivo8ruitllBUlin8' f0'75 Nistrw-HELvc Losse nummersf 0,07® ZATERDAG 30 AUGUSTUS1919 1E Jaargang. N°. 43 Advsrtentiën van 1—5 regelsf 0,90 Elke regel meerf 0,15 Bij contract aanzienlijk korting. Vraagt gratis prijscourant. G. J. GERRITSEN /artjanstraat 94a - ROTTERDA egen den prijs van dt dag aangeboden: Dagelijks versch, bij MIDDELHARNIS. het zuub Maagzuur is een veel I voorkomend verschijnsel bjj hen die een zwakke maag hebben. Neemt twee 1 Abdijtabletlen voor de i maag in en na eenigen I tjjd is het brandende ge- I voel verdwenen. De „voor de maag" ra worden algemeen g< roemd om bun snelle en afdoende werking bij alle ntaagongemakken. Be komen sommige spijzeD U niet goed? Krjjgt U na het eten last van Uw maag? Ljjdt U aan maag pijn, maagkramp? Ver sterkt en geneest dan Uw maag met de Abdjj- tabletten. De Abdjjtablet- ten kosten overal f l 25 per doos. Eischt rooden band met onze hand- teekening: L. I. Akker Rotterdam. puur bij inschrijving naai [neficie voor het seizoen ingaande blootschoof dezes -net vrije cultuur, met uit ing van cichorei'en mos- ui, 2-1 74 Hectaren (28 gem. 169 R. V. maat) w= en weiland er Battenoord onder Nieu- jige, thans in huur bij den 1. VAN DER MEI DE, It tonge in zeven perceel en nassa. Itsom bij vooruitbetaling |oen binnen acht dagen toewijzing. Onkosten tien breeder omschreven bij ken inschrijvingsbiljetten jferen voor of op 27 Augus- len kantore van Notaris MANTen verzoeke van 3r Z. VREESWIJK te mge. Meerdere inlichtin- itrekken de heer Z. 'Vrees- I genoemde Notaris. Uitgegeven onder leiding van J. J. L. VAN ZUYLEN door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Voorstraat A 16 Middelharnis. Telef. Interc, No. 20. Adres voor Redactie en Administratie: Bureau „Onze Eilanden" te Middelharnis. AGENTEN teBridle: Boekhandel L. Kluit. HellevoetshiisBoekhandel G. M. van der Maesen. Ooltgensplaatfa. Breur Zonen. Oude Tonge: H. Simonse. Nieuwe Tonge: W. van de Ree. OuddorpC. de Mooij. Stad aan 't HaringvlietJ. C. Elvé. Dirksland: fa. Binkhorst Zaaijer. Melissant: H. Tieleman Cz.. Her king en: A. Munters. Den Bommel: J. Woudstra. Oudenhoorn: A. Tuk. Zwarteioaal: D. Hoftijzer Tzn. Nieuw Helvoet: J. Nooteboom. Rockanje: PI. Monster. Goedereede: Jac. v. d. Tol. Stellendam: N. J. van Dongen. Eiland Rozenburg: J. v. d. Vliet Cz., Zanddijk D 38. Middelharnis en SommelsdvjkBureau „Onze Eilanden-". Zuidland: C. ZevenbergenNz.. Spvjkenisse: G. E. van Gent. Heenvliet: W. Hoepel Bz. Alle brievengaarders nemen advertentiën en abonnementen op dit blad aan. SAMENWERKING. De wereld beweegt zich in een ramp zaligen cirkelgang. Dat dringt langzamer hand door tot enkelen. Maar het zal nog wel eenigen tijd duren, eer de groote massa inziet, dat het zoo niet langer kan. Tijdens den oorlog zagen wij den onder gang dagelijks voor onze oogen. De menschenwereld was bezig zich te ruï neeren, willens en wetens. En nu is de zoogenaamde vrede daar, en er schijnt niemand te zijn, die er aan denkt, dat er ontzettend veel te herstellen valt, en dat dat slechts tc bereiken is door soli dariteit, zooals wij het de vorige week noemden, samenwerking, gelijk wij de eeriige uitkomst vandaag willen betitelen. Stakingen zijn niet van de lucht. Nu zijn wij er verre van, elke stakiüg klak keloos te veroordeelen. Een man en huisvader heeft den plicht, te werken, zooveel in zijn vermogen is, maar heeft dan ook recht op een goed beslaan voor zich en zijn gezin. Hij moet op een redelijken tijd kunnen trouwen, en mag ook den zegen van een gezin genieten, mits hij bij de vorming daarvan en bij de uitbreiding rekening hiermede houde, dat. hij niet genoeg heelt gedaan, wan neer ze geboren zijn, maar dat hij tegen over die kinderen den plicht heeft, ze een behoorlijke opvoediDg te geven. Wanneer nu, zooals het voor den oor log vooral veel voor kwam, de eigenaar van een fabriek overmatige winsten maakt van de meerwaarde van het door de werkers geproduceerde, is het volkomen logisch, dat de arbeider, die in zeer kommervolle omstandigheden leeft, aan spraak gaat maken op hooger loon, en| wanneer de werkgever niet aan gerecht vaardigde verlangens tot loonsverhooging voldoet, daaraan kracht bij tracht te zetten door het middel van staking. Het recht van staking in het algemeen wordt dan ook door mannen van studie op sociaal terrein als de Utrechtsche Hoog leeraar Prof. Slotcmaker de Bruine, niet ontkend. Maar wat tegenwoordig aan de orde van den dag is, is heel iets anders. Wij denken bijvoorbeeld aan de sta king van het gemeentepersoneel van Amsterdam laatstleden Dinsdag. Zoo iets lijkt eenvoudig naar niets. Wij begrijpen volkomen de uitspraak van de Christelijke en Katholieke organisaties, die gezegd hebben: Dit is het begin van de revo lutie. De gemeente Amsterdam is bereid, de werklieden in haar dienst 1100,(plus f 15 voor elk kind) duurtetoeslag te geven. Een dergelijke uitkeering komt de stad op een en een kwart millioen te staan. Niemand begreep waar de ge meenteraad dit geld van daan zou willen halen. Niettemin eischt men nu 1200, duurtetoeslag. Nog een half millioen meer dus zal de gemeente moeten trachten te vinden, uitnatuurlijk uit belastin gen. Wanneer de stakers hun zin hadden gekregen Dinsdag, hadden alle gemeente bedrijven slop gestaan, dus hot gas- cn electiiciteitsbedrijf, de waterleiding, en waren evengoed de arbeiders als de meer vermogenden de dupe geworden. Het is dan ook geen wonder, dat zelfs Het Volk spreekt van anarchisme en de staking, die zuiver en alleen bedoeld was als een manier van afdreiging, ten zeersteafkeurt. Men ziel jammerlijk genoeg niet in, dat men verbetering van zijn levensom- FEUILLETON. JOHANNA VAN VRIJENBAN. Oorspronkelijke Roman door JAN VAN GELDER (Nadruk verboden). „Ik heb haast geen korrel verschoten. Deze wjjze van jagen wil er bij mij niet best in. Oeb, voor iemand, die er van houdt, is het opwindend, veel berrie. Hoor die drijvers eens schreeuwen!" „Kijk eens, wat is dat?" riep Johanna ver schrikt uit. „Midden op het veld liep een varken. Het maakte allerlei kromme sprongen en schreeuwde vervaarlijk. „He, hoe komt dat hier?" vroeg Van Vloten verbaasd. Hij wendde zich lol Van Zandwijk: „Wie heeft ons dat dier op het dak gestuurd?' „Dat beest is een maand of wat geleden ergens losgebroken en men heeft het niet kunnen vangen. Het beeft zeker al dien tjjd in de bosschen op den „Dollenkamp" gezeten." Men beschouwde het dier vol nieuwsgierigheid en toch met een zekeren angst. Het was een groot exemplaar en in dien korten tijd totaal verwilderd. Allen hadden genoeg van varkens gehoord om te weten, hoe gevaarlijk die dieren zejfs in geteinden staat zijn, en geen hunner gevoelde zich op zjjn gemak. standigheden thans niet meer moet zoe ken in hooger loon, maar alleen in bezuiniging van persoonlijke uitgaven. Want het hoogere loon moet toch weer betaald worden door verhooging der prijzen van het geproduceerde, en heeft dus indirekt ten gevolge, dat het leven weer duurder wordt. Ten slotte komt de grootste werkeloosheid onherroepe lijk, en dan valt er heelemaal niets meer te verdienen. Wij lazen, hoe in Japan tijdens den oorlog ontzaglijk is gewerkt. Daar heeft men zijn werkkracht geweldig opgevoerd, is gaan voortbrengen wat men maar kon en zoo goedkoop mogelijk zal Japan bin nenkort op deEuropcesche markt komen met allerlei gebruiksvoorwerpen tegen een prijs waardoor de concurrentie voor de Westersche fabrieken, die gedwongen zijn geworden door de arbeiders, hun waren steeds hooger te prijzen, onmo gelijk wordt. Werkeloosheid in de naaste toekomst kan alleen vermeden worden door het zoo hoog mogelijk opvoeren van de pro ductie en daardoor het zoo laag mogelijk houden van de prijzen. Wij denken aan het drukkersbedrijf. We hebben een staking gehad aan ver schillende drukkerijen in de groote ste den. Hooger loon is de eisch. Men acht- zich niet meer gebonden aan contracten, men acht zich door niets meer tegen gehouden om zijn eischen steeds te ver- hoogen. Het gevolg is geregelde stijging van drukwerkprijzen, en het publiek wordt zuiniger met het bestellen van drukwerk. Men kooptgeen boeken meer, maar vormt steeds meer leesgezelschap pen, geen uitgever durft schier meer de uitgave van een boek aan, en zoo zal het nog een poos blijven doorgaan, tot de werkgevers hun personeel gaan be- „We moesten het maar rustig laten loopen", vond Labori, „wij hebben niels dan hagel en daar zijn die beesten locb niet gevoelig voor." Plotseling weerklonk een schot. De heer Reus- woudo bad het beest een volle laag hagel in de zjjde geschoten. Dit had echter niet het effect, dat de onervaren officier er zich van voorgesteld had. Het lood scheen niet door te dringen en luid brullend liep bet dier op den boschrand toe, n zich te wreken op zjjn beleediger. Men hoorde Romelia gillen en allen kwamen te voorschijn om de behulpzame hand te bieden. „Daar gebeurt een ongeluk!" riep Van Violen, greep zjjn geweer, begon luid te schreeuwen en joeg het zwjjn een schot hagel in de flanken. Het bleef staan en wendde de met bloed beloopen oogen naar zjjn nieuwen vervolger. „Gaat allen in de struiken. Jelui leidt de aan dacht van het beest af." Zijn stem klouk rustig en men gehoorzaamde hem zonder tegenspraak. Van Vloten maakte den hartsvanger van zjjn geweer los, die bestemd was tevens als bajonet te dient'D, wierp de buks weg en ging met lang zame schreden op het dier toe. Op eenigen af stand bleef hjj slaan, lerwjjl bet zwjjn afschuwe lijk knorrend om hem heen draaide. Plotseling schoot het dier bliksemsnel op hem toe met een vlugheid, waarjoe men het zijn togheid in aan- merking genomen, niet in staat zou geacht hebben. De toeschouwers sprongen op en snelden Van Violen te hulp. Doch het was reeds gebeurd. Zoodra het zwjjn op hem toevloog, was de on- danken, en de menschen werkloos staan op straat. Wie ziet nog uitkomst uit deze ver warring, behalve hij, die de partijen weer tot elkaar brengt, de vijandschap weg weet te nemen, en tot samenwerking dringt Wij ontkennen niet, dat het leven on gemakkelijk duur is geworden en dat de loonen niet meer in de verhouding staan1 tot de uitgaven, die een gezin meebrengt, als voor den oorlog. Maar dit staat als een paal boven water, dat er ook ondanks alle aanmaning zeer, zeer weinig bezuinigd wordt, tenzij dan noodgedwongen. Het is integendeel, of er maar steeds meer op los geleefd wordt, en men geen oogenblik denkt aan den kwaden dag die komt. Wij kunnen aannemen, dat bet leven twee rnaal zoo duur is als voor den oor log. Gemiddeld zijn de loonen met 50o/r gestegen. Dus, in cijfersiemand,die voor den oorlog met f 1000 rond kwam, ver dient op 't oogenblik f'1500, en moest, wanneer hij leefde als vroeger, nu f2000 kunnen uitgeven. Die f500 echter moet hij niet eischen van zijn werkgever, maar trachten te vinden door bezuiniging. Dat kan zonder twijfel bij ernstig willen. Slechts op deze wijze zullen wij de revolutie, die nog lang niet dood is, uit ons land kunnen houden. (Slot volgt.) Uit de pers. In het Weekblad voor den Bond van Gemeente-ambtenaren lezen wij onder het opschrift: Ambtonaron consumeuten-vereeniging. Het leven is duur; alle artikelen zjjn hoog geprjjst. De afloop van den oorlog heette verschrokken jager snel eenige passen op zjj gesprongen en had zich toen vlug als een slang op hem laten neervallen en het mes tot aan het hecht tusschen de schouderbladen begraven. Het dier was als door den bliksem gctrofl'en neergestort cn blies rochelend den laatsten adem uit. Duivels wat ben ik geschrokken" zei de overste, „Ik dacht dat het beest op jo aanvloog". „Dat deedt het ook", antwoordde Van Vloten, en als ik niet opzjj gesprongen was, zou het ook minder goed mot mij zjjn afgeloopen." „Ja, dat is 't zeker, 't Is een gewaagd kunstje om aldus te vechten". „Wat moest er anders gedaan worden. Als ik een kogel in mjjn buks had gehad, dan zou ik gescholen hebben, maar hagel heeft zoo weinig effect." „Nu ik vind het kranig", merkte de graaf van Asperen op, „U hebt ons uit een lastig parket gered. Want ik geloof niet, dat iemand van ons wist welken weg bij in moest slaan om ons van het dier te bevrjjden." „Zeker een staaltje van de wjjze, waarop men in Amerika wilde zwijnen jaagtvroeg de overste. „Neen", antwoordde Van Vloten. Men jaagt die dieren op verschillende wjjze. Het gevecht tusschen een menscli en een dier komt onder allo vormen voor. Hel maakt volstrekt niet uit, of het beest, dat men bestrijdt een leeuw, een tijger een wolf is of iels dergeljjks. Hoofdzaak is, dat men een goed mes in de vuist heeft en de kunst verstaat. Dan overwiut men alljjd Maar we zullen nu de jacht maar voor geëindigd beschouwen en de dames vragen, om voor den inwendigen mensch zorg te dragen". Iedereen stemde met deze woorden in meD zocht een plekje uit, dat geschikt vooreen pic-nic gelegen was. Van Vloten blies op een fluitje, op welk signaal de drijvers verschenen. Hjj gelastte hun bet wild bjj elkaar te zoeken. Van een der mannen vernam bij, dat bet varken een half jaar geleden was weggeloopen van een boer onder VVilpe. Men had eenige dagen naar het beest gezocht en er een klopjacht op geor ganiseerd, die geen resultaat had gehad, aangezien de bosschen op den „Dollenkamp" te uitgestrekt waren geweest om met weinig manschappen af te zoekeD. „Dat beest brengt me op een idee. Ik kon hier best grooter wild fokken." .Veel te duur", zeide Van Vrijenban. „Stel dat je een kudde wilde varkens had en ze vernielen bjj je buurman het koren, dan moet jjj het betalen. Maken ze iemand dood wat.met een klein kind al gauw mogelijk is, dan ben je strafplichtig." „Ja, je hebt geljjk. 't Is wel jammer. Maar ik zou herten kunnen nemen. Ofschoon bet een onzuiver idee zou blijven, om eerst wild teplautcn en het daarna dood te schieten." „Zoo is het", vond Tarkof, „jagen is goed maar je moet blijven schieten onder wilde beesten en niet kunstmatig wild gemaakte". „Laten we eens tellen" stelde Van Vloten voor wjjzend op de doode hazen en koDjjnen, die daaraan een einde te zullen maken. Thans ziet men overal in plaats van prijsdaling, prijsstijging en voorspeld wordt dat deze toestand nog zeer zal verergeren. Wie hier van de dupe zullen worden, zeker in de allereerste plaats de menschen met vaste inkomens, de ambtenaren. Daarom is men te Assen overgegaan tot het oprichten eener ambtenaren consumen tenvereniging, die zich ten doel stelt prijs verlaging van alle artikelen te bewerken. ~7ijze van oprichting: Door eenige perso nen zijn samengeroepen ambtenaren van alle categoriön t6r plaatse, rijks-, provincie, gemeente en staatsspoor, die als vertrou wensmannen konden worden beschouwd. Een 50 tal was aanwezig; er werd besloten de vereeniging op te richten en zou ieder bij zijne collega's leden werven, waartoe gedrukte lijsten werden beschikbaar gesteld, vermeldende naam, voornaam, beroep, woon plaats, aantal gezinsleden en bedrag der storting ineeDS (f0.50 voor inkomens bene den f2000, vermeerderd voor iedere i'1000 met f0.50). In 10 dagen sloten zich aan ruim 400 leden met 1400 gezinsleden, thaDS Da 4 weken is de vereeniging sterk 650 leden met 2200 gezinsleden. Gepensionneer- don en weduwen van ambtenaren kunnen ook als lid toetreden. Militairen worden uit den aard als ambtenaren beschouwd. Een ledenvergadering werd gehouden (waar ruim 500 personen aanwezig waren) en daar werd uiteengezet hoe men dacht te werken. Op den voorgrond dient gesteld dat de wiDkeliersvoreenigingen zich directzeer vijan dig tegenover de coDsumentenvereeDiging gedroegen en tot geen enkele concessie bereid waren. De vereeniging slaagde erin een slager te vinden, waardoor direct een daling van den vleeschprijs werd bereikt van eenige betee- kenis (per pond daalde het vleesch van fl.60 op f 1.10). Thans zal de vleeschprijs door de vereenigiDg vastgesteld weer moeten worden verhoogd door de bekende hooge marktprijzen derkoeieD (prijs f 1.25 per pond). Prima rundvet is leverbaar voor 95 cent, door de drjjvors netjes op rjjen waren gelegd. „Het valt niet mee" zei Labori. lerwjjl hjj aandachtig telde met de vingers in de lucht prikkende, telkens als bjj een nieuwe groep aanwees". „Ik tel honderd zes en vijftig hazen en twee honderd en aebt konijnen", riep Tarkof. „Ik heb tien konijnen meer" riep Gerard, „en ook met de bazen komt het niet uit." Het bleek, dat deze goed geleld had. „Wat zullen we nu met dat varken doen?" vroeg Van Vloten „aan den eigenaar teruggeven „Dat zou ik niet doen, „meende Van Zandwjjk „hij mag blij zjjn, dat bjj er zoo afkomt. Er luid den ongelukkeu kuDncn gebeuren. Ik vind, als men gevaarljjke beesten in huis heeft, moet men er op passen." ,,'t Is zeker een arme kerel?" wendde Van Zandwjjk zich tot den man, die het dichtst bij hem stond, „een varken is een heel verlies." „Ja, 't scheelt met bet geslacht iu November. Ze zullen daar nou wel geen hapje vleesch op tafel krijgen van den winter. Hij bad hel varken er op gekocht, hé." De boer knipte slimmigjes met de oogen, als wilde hji Van Violen voor den mal houden. Deze keek hein scherp aan, om als 't ware te doorgron den ol de drijver hem niet beloog. Hij kende het solidariteitsgevoel van die menschen en trachtte na te gaan, of de ander niet zoo maar wat zei, uit principe, dat „een rjjk mensch een arm mensch nooit te veel kan geven." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1919 | | pagina 1