I ASPERGES trts 0. i J. dverteniiën L de Baze Co. TE KOOP ette Dienstbode immerlieden tienstregeling EERSTE BLAD ^Sproeten, s Goedkoope Volksdrogisterij Ass. Apotheker. lorte Goudscho-wagenstraat 10b, ROTTERDAM. >edkoopste adres voor drogerijen, :rhandstoilen, schoonmaak- eu verpleglngsarllkelen. tzonder recept vooi' wondbehande- Bg van paarden eu vee „Vetinia" 1,25 per (lacon. Gegarandeerd. a goed onderhouden Eikenhouten Adres: J. DE WACHTER, Mid- Iharnis. koop a 30 cent per bos, bij Hi. TANIS, leerenstraat, OUDDORP. Gevraagd zoo spoedig moge- Vit een helder meisje In., in klein gezin, goede ge- Igeu verlangd. Adres: G. SCHON1D, Recht- islaan 37a, Rotterdam. ven 1 Juni a.s. gevraagdeene Hd kunnende koken en netjes rken. Adres: MevrouwB. INGELSE, nlaan 98, Schiedam. Hïëvröüw HEY te BRIELLE lagt tegen Augustus rsJond gevraagd een linke Dienstbode jd kunnende melken bij K. DE O, Geervliet. 2—2 gevraagd bij B00GERT, Nieuw Heivoet. ■van NIEUW-HELVOET dken Zaterdag van 1-5 lp te spreken in Hotel SPEE Sommelsdifk. Hl- de door het Hoofdcomité H Actie uit te geven H-rden aangenomen door liet 'ertentiebureau Van Staal o.Schiekadel80,Rotterdam jtfHRENLRRNBANK iDElHAKNIS-SOMMELSDIJK. te tbnnk leent gelden aan leden tegen 0 'ejaar8. Zij neemt gelden op tegen 0 '8 JaaiB, ook van ni«t-ledeti. Voor- ten konnen dagelijks aangevraagd Im bij een der leden van het Beetuur. cgenheid tot inbrengen en terugbe ven gelden eiken Maandagavond en igavoud van 6—8 unr ten hnizevan caneier IOPPE Cz., teSommeladgk. lOETER, MlDDELHARNlS FABRIKANT VAN ment-Betonwerken. Speciaal adres voor fs de donkerste, verdwijnen door n pot SPRUTOL. bij alle goede Drogisten. Dit blad verschijnt iederen ZATERDAGMORGEN. Prijs per kwartaal bij vooruitbetaling. f 0,75 Losse nummersf 0,07' ZATERDAG 31 MEI 1919 1E Jaargang. N°. 30 Advertentiën van 1—6 regelsf 0,90 Elke regel meerf 0,15 Bij contract aanzienlijk korting. Uitgegeven onder leiding van J. J. L. VAN ZUYLEN door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Voorstraat 210 Middelbands. Telef. latere. No. 15. Adres voor Redactie en Administratie: Bureau „Onze Eilanden" te Middeiharnis. AGENTEN te.: Bridle.: Boekhandel L. Kluit. Hellevoetsluis: Boekhandel P. J. G. Pieters. Ooltgensplaat: fa. Breur Zonen. Oude TongeH. Simonse. Nieuwe TongeW. van de Ree. OuddorpC. de Mooij. Stad aan 't HaringvlietJ. C. Elvé. Dirksland: fa. Binkhorst Zaaijer. Melissant: H. Tieleman Cz.. Her king enA. Munters. Den Bommel: J. Wóudstra. Oudenhoorn: A. Tuk. ZwartewaalD. Hoftjjzer Tzn. Nieuw Helvoet: J. Nooteboom. Rockanje: PI. Monster. Goedercede: Jac. v. d. Tol. Stellendam: N. J. van Dongen. Eiland Rozenburg: J. v. d. Yliet Cz., ZanddijkD38. Middeiharnis en Sommelsdijk: Bureau „Onze Eilanden". Zuidland: C .Zevenbergen Nz.. SpijkenisseG. E. van Gent. Heenvliet: W. Hoepel Bz. Alle brievengaarders nemen advertentiën en abonnementen op dit blad aan. Ons standpunt tegenover de Politiek. Nu de gemoederen na de drie ver kiezingen voor Tweede Kamer, Pro vinciale Staten en Gemeenteraad wat bekoeld zijn, willen wij eens en voor goed uiteen zetten, welk standpunt ons blad inneemt tegenover de partijpolitiek. Men heeft gezien, dat wij ons zorgvuldig onthouden hebben van het kiezen van partij in den strijd, die zooveel gemoe deren beroert en die vaak de miuder schoone hartstochten in den menschop- wekt. Want al stellen wij zeer veel prijs op onze onafhankelijkheid, wij maken niet den minsten aanspraak op den naam van neutraliteit ot onverschilligheid. Integen deel, men kan, wanneer men ons blad geregeld gevolgd heeft, zeker niet ont kennen, dat wij een groote belangstelling gevoelen voor de brandende vraagstuk ken, die ons volksleven beroeren. Wat ons dan ook onderscheidt van veel anderen, is, dat wij geen vooraf ge kozen standpunt innemen, maar elke vraag wenschen te bezien vanuit het gezichtspunt van den on afban kei ij ken, goeden vaderlander. Voor zoo'n vaderlander nu,ismeenen wij, steeds geweest, en is nog meer ge worden, en zal in de toekomst nog meer blijken de vraag te zijnniet wal vraagt mijn liberale of anti-revolutionaire partij program van mij, maar: wat is in het belang van mijn volk. Dit is het dan ook wat ons heeft weerhouden, ons aan te sluiten bij eenige politieke richting. Wij zouden, om der wille van de partij, telkens genoodzaakt worden, in bepaalde punten óf tegen ons geweten óf tegen het partijbelang te handelen. Onze vrij heid is ons daarvoor veel en veel te lief. Trouwens, de geschiedenis der laatste jaren geeft ons geheel gelijk. Want onze rneening vindt steeds meer aanhang onder de maatschappelijk grooten, zoowel als onder de maatschappelijk kleinen. Men is niet meer bevredigd met de oude bestaande programs, er heeft altijd nieuwe pavlijgroepeering en partijfonnatie plaats. De scheiding links tegenover rechts gaat steeds meer verloren. Vandaar de op richting van een Economischen Bond, van een Gbristelijk-Sociale partij, van al die andere partijjes en partijen, die zelf steeds meer worden gescheiden in klei nere deelen. Wij zij a in het geheel niet angstig, ons uit te spreken over elk punt dat ge maar noemen wilt. Het gebed in den raad? Wij zijn er volstrekt niet tegen, aan het begiu van elke zitting van den raad den zegen in te roepen van den Allerhoogste, mits dit dan ook een wijding geve aan alle be sprekingen en besluiten. Maar hoe heel anders is het niet meestal in de praktijk! Er wordt een formulier opgezegd en daarna begint bel geknoei en gedraai. Dat stuit ons tegen de borst. Derhalve zeggen wij: liever een royale en eerlijke behandeling der zaken zonder gebed dan onwaarachtigheid mét gebed. „Gebruik geen ijdel verbaal van woorden" beeft Jezus gezegd, en: „niet een iegelijk die zegt Heeve, Heevel maar die doel den wil mijns Vaders die in de hemelen is." Het is zoo logisch en zoo duidelijk voor wie wil zien. Wij hebben steeds nogal gesympathiseerd met de ideên van den heer Mr. Dr. van de Laar. Hij was als wij overtuigd van het vaak demorali- seerende der partijpolitiek, en dacht over verschillende punten als wij. Het was feuilleton. JOHANNA VAN VRIJENBAN. Oorspronkelijke Roman door JAN VAN GELDER (Nadruk verboden). r Te Hellevoetsluis worden jrtentiën en abonnementen ■it blad aangenomen door:' thandel P. J. C. PIETERS 15) Hij liep naar de rivier. De zon was aan den hemel verschenen en wierp flitsen en gulden schijnsels in den dauw, die zich thans vertoonde Ïiu volle beroering. Toen hjj den waterkant he- z-t^j;eikt had. was de damp niet zoo dicht, als zij oogenschijDlijk leek. Duidelijk kon hij de schot wilgen aan den overkant van den IJsel zien staan. Hij vlijde zich neer op een zandplaat, die nu in den zomer droog lag, stopte zpn meerschui men pijp en begon langzaam en ernstig te rooken Zjjn stemming was op dat oogenblik goed en hjj peinsde over het verleden. Hjj dacht aan Den Haag en Aleida Troostwijk, de vrouw van den regeeringsambtenaar niet wie hij naar Parijs ge vlucht was. Berouw over deze zonde had hij nooit gehad, daarvoor was hij te hoogmoedig en ook nu, terwijl het water voorlspoelde aan zijne voeten en hoog in de lucht de leeuwerik onzicht baar zjjn lied uitjubelde, mompelde hij luid voor zich heen, gelijk eenzame menschen tot gewoonte hebben. „Bah, 't was een stomme streek". Hij blies de rook aandachtig uit en geen oogenblik kon deze droeve herinnering de sereniteit van zijne gedachten verstoven. Ook gaf het hein geen t. enkele donkere gewaarwording, toen zijne ge dachten wegdwaalden naar Sicilië. Zeker, Bettina Falier was een mooie vrouw geweest. Maar zon der aarzelen had hjj haar toch gedood, toen bij haar bedrog bemerkt had. De vraag kwam hem voor den geest, of hij haar inderdaad had lief gehad, maar hij erkende zachtjes voor zich heen lachend, dat hij het niet wist. Inderdaad, hij was een cynisch man en het leven was niet bij machte geweest hem te breken. In de verte kwam zeilschip de rivier afzakken. Er stond een weinig wind uit het Oosten en deze kon het schip be nuttigen om zijn koers te houden, terwijl '1Gt mot den stroom meedreef. Van Vloten zag naar den hemel, die als een kristallen stolp over de wereld stond. Er was geen wolkje te bespeuren en het oog verloor zich in de eindelooze diepte van azuur en goud. Plotseling bedacht hij, dat hij vandaag gasten kreeg. Van den graaf en zjjn dochter was hjj zeker, maar het bericht van den jonker van Zandwjjk bad hem gisteravond niet bereikt. Op bet oogenblik boezemde hem dit geen belangstelling in. Zijn loven was nu eenmaal veranderd en dus moest hij het gezelschap boven dien voor lief nemen. De graaf was wel een aardige oude baas en zjjn dochter „Een vreemd meisje", peinsde hij, .jammer, dat het een oude vrjjster wordt. Zij heeft juist oogen, om verliefd te kijken en wangen om ze tc kussen. Dwaas volk, die aristocraten... 't Is zonde van zoo'n mooi kind... Wat zou dat worden met dien roman, dien ze schrijftNiels natuurlijk ook geen bezwaar als wij eens afweken op bizondere punten. Ieder had bet recht om eerlijk van meening te verschillen. Tot op het moment, dat ook de heer van de Laar niet ontkwam aan de ver leiding, succes te gaan zofeken inde poli tiek en een eigen, de Christelijk-sociale, partij ging oprichten. Die kwam met een program, dat wij op verschillende punten onmogelijk konden onderschrijven. Hel was ons dus onmogelijk, ons daarbij aan te sluiten zonder ons geweten geweld aan te doen. En zoo blijven wij altijd met de moei- lijkheid zitten. Het is geen wonder, dat in de anti-revolutionaire partij zooveel slribbeling is. Een partij, welks program dateert van veertig, vijftig jaren geleden, kon niet meer voldoen aau de behoeften van dezen tijd. Vandaar het afscheiden van allerlei groepenchristen-arbeiders, christelyk-historischen, christelyk-sobia- len (die zich óok op Groen van Prinsterer beroepen) en zooveel anderen meer. Geen wonder ook, dat de liberale partij zoo achteruit gaat in invloed. Men behoeft zich niet te schamen over wijziging vau inzicht. De tijden veranderen, en om ze bij Ie houden, moeten wij veranderen met hen. Daar komt nog iets bij. "Voor ons platte landers, is het verreweg van het meeste belang hoe onze gemeenten worden be stuurd. En nu is toch wel de partij politiek van zeer weinig belang bij de vraagstukken, die in de gemeenteraden doorgaans ter sprake komen. Wij hebben nu nog al eens zittingen bijgewoond en het is nog nooit een kwestie geweest van linksch of rechtsch. Het is ons ge beurd, dat wij een zitting hadden meege maakt en dal we eerst na alloop vroegen is die raad nu overwegend linksch of Ze weet met haar energie geen ra,ad Overigens een coquet figuurtje... Enfiu ze heeft gelijk,ik ben de jongste van al haar kennissen." Van Vloteu was niet iemand om de vrouwen te overschatten. In de praktijk waren zjj mooier, lieflijker en bevallige!' dan de mannen, maar daar bleef het volgens hem hij. En vrouwen, die meer voor zich eischten, achtte hjj de opmer king niet waard, bejegende hjj zelfs met min achting, evenals hjj den man zou geminacht hebben, die prijs stelde op een vrouwelijk voor recht. Hij had daaromtrent, evenals over de meeste zaken duidelijke en afgeronde principen waarvan hij nimmer afweek. Hij vond Johanna van Vrijenban interessant, maar bjj geloofde geen oogenblik dat het bijzondere, dat in haar stak, ontwikkeling behoefde. Indien men hem voor de vraag gesteld had, zon hij waarschijnlijk gezegd hebben: „Geef haar een bruidschat, dan bewijst ge haar de grootste dienst, die gjj haar bjj mogelijkheid bewijzen kunt", en daarmee zou hjj zjjn innigste overtuiging uitgedrukt hebben. Achter hem klonk bet geluid van voeten, die ruischend door het gras gingen. Een oogenblik later stond Hendrik Labori zijn secretaris, voor hem. Deze groette zwijgend en Van Vloten gaf hem tot antwoord slechts een knik terug. Er was tusschen die twee een zonderlinge verhouding, die geboren werd uit een overeenstemming in sommige eigenschappen. Evenals zjjn chef, sprak Hendrik Labori ge makkelijk en had hjj een vlugge fantasie. Hij had schitterend gestudeerd in YVageniogen eu rechts. En ook: is die meneer linksch of rechtsch. Aan geen enkel ding was het gewoonlijk te merken. Vraagstukken van wegen verbetering, van winkelsluiting, van een ziekenhuis, van een gemeente- begrooting, het zijn altemaal zaken van beoordeeling van volksbelang uit een gezond menschelijk oogpunt en ik heb meer aan een anti-revolutionair lid, die wèl zuiver voelt, dan aan een vrijzinnig democraat, die dat niet doel; meer ook aan een socialist, die zuiver voelt en zuiver ziet, dan aan een christelijk-histo- risch man, die er maar zoo'n beetje op los redeneert. Er is geen enkele partij, die wij als zoodanig de voorkeur geven. Er zijn wel mannen, die wij wenschen in elk ver tegenwoordigend en regeerend lichaam dat zijn de onafhankelijke Helden. Die richting moeten wij uit, en in die rich ting zullen wij in ons blad ons volk trachten te dringen. Ons ideaal is een onafhankelijk, vooruitstrevend, edel raensch, gesteld als caniidaat en geko zen door onafhankelijke kiezers. Voorloopig zullen wij dat ideaal wel niet bereiken. Het is dan ook heel hóóg. Maar daarom geven wij den strijd niet op. Wij vullen ons blad dus niet met ingezonden stukken, die iemand om zijn politieke richting trachten af te breken of op te bouwen. Het zij ten slotte nog eens met nadruk geconstateerd, dat ons blad de „Vooruit" niet meer is. Het mag moeilijk zijn, onze lezers te doordringen van het feit, dat wij geen enkel contact meet'hebben met eenige partij, ook niet met de liberale, maar dat wij enkel en alleen wenschen te geven een goed, leesbaar blad, dat de belangen van alle eilandbewoners wenscht te behartigen, wij zullen onzen weg gaan zonder omzien en zonder aanzien van personen. Onbarmhartig zullen wij de onwaarachtigheid aan de kaak stellen, met geestdrift zullen wij nieuwe gezichts punten, die ons goed toeschijnen, ver dedigen, gelijk wij dat een half jaar lang hebben gedaan in ons blad. En het kan ons slechts verheugen, dat wij een steeds uitgebreideren lezerskring vinden, en dat wij in de algemeene sympathie rnogen deelen, wat ons versterkt in de overtui ging, dat wij op den goeden weg zijn. Zoo gaan dan onze eilanden en „Onze Eilanden" gezamenlijk vooruit! Lruiig, uic uu> 3p het hoofd bij inde kinderen t en vernietigt. voldoende voor '/2 L idteekening L. I. AKKER, Rotterdam. Verkrijg- ÏLHOUVVER; te Achthuizen bij A. van REIJEN RICHT; te Dirksland bjj Wed. L. W. ZAAIJER- GGE; te Goedereede bij Mej. L. v. r>. TAK; te .ER; te Herklttgen bij A. W. KORVIXK; te SGEN; te Ouddorp bij Wed. J. KURV1NK; te elsdijk bij Gebr. VIJFVIXKEL; te Stad aan 't XKorvink en J. HARSTEEN; te Stellendam bij bij A. C. den BOER. Wed. J. MOOLDIJK en bjj J. VALKENIER, Wed. J. RUIGHAVER en kwam nu de praktijk leeren op den „Dollenkamp". In den beginne was hij openhartig en spraakzaar. geweest, doch zijn fijngevoelige natuur liep ziel spoedig dood op den door de ervaring gehardei cynicus. Misschien was het voornaamste verschf lusscben beiden slechts een gevolg van den lee lijd, doch dit was genoeg om den geest van Laboi te drukken onder de machtige superioriteit vai den physiek en intellectueel zooveel sterkere] Van Vloten. Zooals hij daar nu voor hem stond, drukte zjjn stille oogopslag iets als vrees, ontzag maar ook wrok eu jalouzie uit. Den scheopen blik van Van Vloten ontging dit geenszin/, on willekeurig verhardden zjjne trekken zicji, toen hjj kortaf vroeg: „Wat zei Vau Zandwijk?" „Hg was erg met het plan ingenomen en U kunt bem tegen acht uur verwachten". „Zoo! Zeg dan tegen Gerrit, dat hjj de beesten nog eens afborstelt en optuigt. Dan ga jjj met twee paarden naar IJselo. Daar zal de graaf ze van je in ontvangst nemen. Wacht! neem dan nog een derde paard mee, dan kun je terug rjjden. Kun je drie paarden behandelen Labori wou graag „ja" gezegd hebben, want hjj schaamde zich tegenover Van Vloten altijd over zijn onmacht, maar het besef, dat hjj met drie beesten in geen uren op IJselo zou komen, maakte hem eerlijk en aarzelend zei bij: „Neen, mijnheer, ik geloof het niet". „Fiat, dan neem je Gerrit mee. Ik zou hel hem wel alleen laten doen, maar 't is hier zulk onbeschjjfelijk dom volk, dat ik er werkel jjk een beetje beschaafd mensch naar toe moet sturen. Schiet nou geen bokken en zorg, dat alles klaar komt". Labori kleurde hevig. Hjj voelde zich door de haudelwijze vau den eigenaar gekwetst cn ook vond hij de taak, die hem opgedragen werd, vernederend. Toen hij buiten het gehoor van Van Vloten was gekomen, mompelde hij voor zich heen, dat hjj eigenlijk gebruikt werd als paarden knecht, maar de vrees weerhield hem, zich daar tegen te verzetten. Van Vloteu stond op. Hjj dacht niet lang na over zjjn secretaris, want deze was hem een raadsel en met raadsels hield hij zich bij voorkeur niet bezig. Hij volgde den rivierkant en bleef van tijd tot tjjd stilstaan om een bloem of een waterjuffer te beschouwen, die hem trof om haar schoonheid of bekoring De morgendamp was verdwenen en wijd en zjjd lag hef land om hem heen in een overdadigen rijkdom van licht eu warmte. Alleen de verre kimmen waren nog mistig, doch in het Westen, waar de heuvels van de Veluwe voortgolfden, begon de blauwe lucht reeds te trillen van de warme luchtstroomeu die vanuit het zand omhoog stegen. Ginds op een half uur afstand lag de steenfabriek van Van Beveren, eveneens aan de rivier. Een grijze rookkolom, die donker tegen het azuur van den hemel afstak, steeg op uit een der ovens, doch door den afstand kon men niet zien uit welken het was. De wandelaar giug links een moeras in, dat nu droog lag en begroeid was met hoog- opgaand riet eu biezeu, welke Van Vloten naac

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1919 | | pagina 1