AANKONDIGING.
a 50 ct. per half pond.
PRIJSVERLAGING»
P. WIELHOUWER,
Homoeopaiisclie Geueesmitlilelen ock voorhanden in
VERHURING bij inschrijving
zes perceelen
2
ONZE EILANDEN VAN ZATERDAG 15 FEBRUARI 1919.
leken met die van 1890 komen we er in-
tusschen tot dusver vrij goed af. Toen was
het inderdaad meenens; wat we nu beleven
is maar katjesspel.
Maar dit neemt niet weg, dat we Zater
dag en Zondag jl. nogeens op ouderwetsche
manier ons schaatseDrydersbart; hebben kun
nen ophalen. M'n hemel, wat een slooten
en vaarten liggen eraan den buitenkant van
Amsterdam 1 Die krijg je ou werkelijk pas
goed te zien, als je eens op de scbaats er
op uittrekt. Maar meteen bemerk je dan ook,
dat Amsterdam geen gehucht is. Geen plas
zoo klein, geen sloot zoo smal, of er krab
belde wat. Geen vaart, of er zwierden men-
schen. Geen meertje binnen een kring van
twee uren om de stad, of er was als 't ware
een ijsclub in optima forma in werking.
Slooten en vaarten, waarlangs de eigeDlyke
uittocht plaats had van de stadsmenschen,
die de vrijheid gingen zoeken op de breeders
plassen, hadden iets van een drukke winkel
straat. Mannetje aan mannetje kraste rijdend
Amsterdam polderwaarts. Aan de kanten
schreeuwden de kooplui bij hun karren met
kwatta en sigaretten,9Chaatsenband en heele
chocolademelk; op kruispunten deunde een
straatorgel of jeugelde een harmonica; tus
schen de lijders door krieuwden de kooplui
in den dop, achterbuurtkinderen met kistjes
cbocoladereepen.
Zoowel Zaterdag- als Zondagmiddag heb
ik rnedegeprofiteerd. Zondagmiddag door de
Kalverstraatdiukte van de boeren wetering
had het er veel van of we voortklauwden
door een dikbesneeuwde straat; het ijs
schrapsel lag er minstens een decimeter
hoog. Geen bruggetje, geen dammetje, of er
stonden drie of vier man op postom centen
in ontvangst te nemen voor den overlast
dien ze de rijders aandeden door geheel on-
noodig planken over het ijs te leggen. Uvt
den groDd van m'n hart heb ik de kerels
verwenscht, die zich bet recht aanmatigden
om te beschikken over ditys-voor-iedereen.
Op een klein uur afstand van de stad
werden de banen pas bruikbaar. Nog reden
we er met honderden. Maar de krabbelaars
hadden het zoover niet gebracht. En dus
was er daar schot in de voortschaatsende
hnriinn v.qq |bot-_1ijU)g|s_slooi en vaart
de beenen werden stijf, rug en armen be
gonnen huiverig koud te voelen.
Lager zakte de zon en toen we 't laatste
heilige buisje achter ons hadden, sloten we
ons aan bij de file van huiswaartstrekkenden,
die moeizaam voortschaatsten door het
booge jjspueder van de Kalverstraatachtige
boeren wetering. K.
De men8ch en de gelegenheid.
(Vrij naar „Worstelen en overwinnen"
van Oriscm Swett Marden.)
Nieta varkrjjgt men in de werald
als men er geen moeite voordoet.
Garfield.
„Is het mogelijk er over heen te komen
vroeg Napoleon aan de Ingenieurs, die hij
bad ui* gezonden om den gevreesden St.
Bemardspa3 te onderzoeken. „Misschien"
was het aarzelend gegeven antwoord: „het
behoort tot de mogelijkheden."
Voorwaarts dan" zeide de kleine korpo
raal.
Voorwaarts', geen weifelingen, geen angst
voor moeilijkheden. Al schijnen de beewa-
Ten o..overkomelijk, tóch doorzetten, het
z&l, het móet.
Het was de eeDigste w#g, de eenige ge
legenheid Napoleon geboden om zijn mak
ker te redden.
Massena, belegerd in Genua stierf deD
hongerdood, de overwinnende Oostenrijkers
beukten reeds op de poorten van Nizza,
Massena zal gered worden, 't leger moet de
Alpen over. Uiterst streng werden de troe
pen geïnspecteerd.
Geen versleten kleeren, geen kapotte
schoenen, geen defecte geweien werden
geduld. Degelijk waren de toebereidselen,
Napoleon onderschatte deD tocht niet, maar
toch, doorgezet zal hij. En de kolonnes ruk
ten voort, bezield door den moed en het
doorzettingsvermogen van hun aanvoerder.
Krjjscbend vlogen de arenden uit hunne nes
ten, opgeschrikt door het ongewone schouw
spel, angstig verschrikt sprongen de steen
bokken van rots tot ro's.
Steeds voort trok de lange rij soldaten
vVUiae o"p naui
verkrijgbaar bij MOLIER Co., Goudschesingel 32b, Rotterdam
RESIüOURS Zendingen minstens 5 pond.
BLEEKPOEDER (goede kwaliteit)
30 cent per pond.
ERDAL groote doozen 45 cent.
ASPIRINE (Bayer) 80 cent per buisje.
TERPENTIJN in elke hoeveelheid verkrijgbaar.
ANIJSKOEKJES 8 cent per stuk.
PUDDING 12 cent per pakje.
WASCH AMONIA 35 cent per fleschje.
VERDER ALLE
Binnen- en Buitenlandsche Geneesmiddelen,
Verband-artikelen, Chocolade en Suikerwerken
tegen concurreerende prijzen verkrijgbaar bij
DROGISTERIJ MIDDELHARNIS.
orlgineele verpakking.
SctteMrpïïchtïgc
De Plaatselijke Landbouw-Com»
OOLTGENSF-
brengt ter kennis van belanghebbe
van het besluit, houdende aanwij:
gronden, voor zoover deze vallen or°
visie liggen hij den Secretaris A. 'S
Beroep staat tot 17 Februari I9d
van Beroep, Carel van Bijlandtlaan n
De werkzaamheden voordeome
ten 15 Maart e.k. voltooid zijn. n
Door deze bekendmaking worde1
aan belanghebbenden te zijn medej
De Yoor[\
3
(per geniet) v»r
e. oude wei) onder Den Bommt
Wed. Ant. van Weel. Nader oen;
geuit. Ze op te sommen, zou een boekdeel
vormen
De beweging is pittig aangepakt en in
Pro vine. Staten en Tweede Kamer is met
nadruk gewezen op de vele treurige toe
standen, welke de R. T. M. doof voor
klachten, als ze sedert jaren is maar laat
vooitbeataan.
Ze kan zich de weelde van Oost Indische
doofheid permitteereo, omdat ze in haar
gebied alleen-heerscheres is. En waar ze dat
nog niet is, tracht ze het te worden,
weer tot schade der reizigers natuurlijk.
Haar gestie in dezen zin was juist de uor-
zaak van de op touw gezette actie.
Dat giDg zoo:
De Vlaardingscbe Stoombootmaatschappij
onderhield een goeden dienst van Helie-
voetsluis en Dtn Briel naar Vlaardingen,in
aansluiting op de treinen. Daarvan werd
door de bewoners van het eiland Voorne
vooral eeu druk gebruik gemaakt, want
algemeen werd de reis per boot geprefereerd
boven die met de Rotterdamsche tram.
Tot plots in het afgeloopen Dajaar, de
R, T. M. de Vlaardingscbe Stoomboot-Mij.
had overgenomen. Eu toen begon de misère
eerst reebt. Er voer van dat oogenblik af
maar één boot per dag naar Vlaardingen en
deze hield nog absoluut geen rekening met
den treinenloop.
Zie zoo, nu was het publiek gedwoDgen
met de tram te gaan, de R. T. M. meeQde
nu voor goed het apel gewonnen te hebben.
Toen kwam echter de reactie. Overal wer
den de hoofden bij elkaar gestoken; klacht
op klacht over: slecht materiaal; vele on
gelukken; enorme vertraging; onvoldoende
verlichting en verwarming; bet missen van
aansluitingen enz. enz. werden in het publiek
geuit. Nu eerst kwam eens recht naar voren,
op welke wijze de R. T' M. de belangen
van het publiek diende.
Het bleef niet alleen by klachten, men
wilde tot daden komen en hierom werd, op
een onlangs te Rotterdam gehouden verga
dering, een Hoofdcomité gesticht. Dat zit
niet stil. Het nebt zich tot alle gemeente
raden in deze streken om steun, natuurlijk
ook ünancieelen.
Het heeft ook bjj den Dordtschen Raad
sr ve oepamn uttiuiu, 1 -
verkrijgbaar zijn ten kantore van Schiramelpenninck van der Oye.
voornoemden nolaiD.
Want er is veel te verbeteren. Wij hebben
hier en daar eens bij bezadigde, degelijke
menschen t p de eilanden geïnformeerd en
kregen een serie klachten op schrift, welke
gevoegd bij eenige ervaring, welke we zelf
hebben, al aardig wat materiaal oplevert
ter staving van onze meeuing: meedoen
aan de beweging.
We doen uit het vele slechts hier en daar
een greep eu zjjn ervan overtuigd, dat vele
onzer lezers zelf een en ander uit eigen
ondervinding kunnen aanvullen.
De misère op Zwijndrecht met de mest-
wagons is algemeen bekend. Wat er ook
beproefd is, om daarin verandering te brengen
het achijDt niet te kunneD.
Over de primitieve wachtlokalen langs de
lijn voor zoover dan nog aanwezig
behoeven we waarlijk ook niet veel te zeggen.
Op de lijn Zwijndrecht—Middeldijk is er
met één aanwezig. Bij 't Zwaantje, te Rijs
oord, kan men in de open lucht staan wachteD.
Een open gegalvaniseerd ijzeren hok, welk
men aan enkele haltes vindt, mag zeker
den naam van wachtlokaal niet dragen.
Een militair scbilderhuis is er een paleis bij.
En du wil bet geval, dat men doorgaans
op de tram moet wachten. Wat dat in het
barre jaargetijde beteekeut spreekt voor zicb
zelf. Trams welke een '/2 uur of driekwartier
over tijd aankomen, zyn regel, wordt ods
in dit verband door een vertrouwd man die
de toestanden kent medegedeeld. Vooral in
de suikercampagDe is bet wachten en nog
eens wachten, rangeeren en nog eens ran
geeren.
Daarbij de aansluiting op de zijlijnen is
ook van dien aard, dat men zich wel eens
twee maal bedenkt, vóór men een reis onder
neemt per Rotterdamsche tram.
De toegangen tot de perrons zijn ook op
vele plaatsen treurig. Uit Strijen bereikte
ons daarover een klacht, welke, gevoegd
bij een over de slechte aansluiting, den
klager deed zuchten: „een ware uitkomst
zou 't zijD, als aan dezen toestand spoedig
een eiüde kwam".
Een notabel persoon uit de Waard schrijft
onsmijD grootste grief ia de slechte toestand
van den weg, omdat daar direct gevaar uit
ontstaat" en verder„de jaarlyksche inspec-
w" 'sleeper; een wielslee; een'partij
hooi en slroo en hetgeen verder ten
Notaris VAN BUUREN. verkoop zal worden geboden. 2—1
Commissie voor wegenverbetering
Woensdagmiddag om half vier vergaderd
in het hotel Spee te Sommelsdyk de vod;
loopige commissie, die de voor onze eilande
zoo uiterst belangrijk© zaak der wegenvei
betermg op Goeree en Flakkee op ziet
heeft genomen. Hoewel onder de aanwezige
vertegenwoordigers waren van verschillend)
plaatsen, was de opkomst niet groot
vijftiental vermoedelijk mede door eeo
aantal vergaderingen van anderen aard o;
denzelfden dag.
De voorzitter der voorloopige commissie,
de heer A. Lokker van Sommelsdyk, deelde
in het openingswoord mee, dat 11 Sept. 1918
een voorloopig bestuur was benoemd, be
staande uit de H.H. Lokker, Zaayer, Breur,
Vreeswyk en Brinkhuis. Dit vijftal heeft
statuten en eeD huishoudelijk reglement
ontworpen, dat thans in de eerste plaatu
dient te worden behandeld.
Wij stippen hieruit aan, dat de vereeniging
zal heeten: Vereeniging tot wegenverbete-
ring op Goeree en Oveifiakkee, gevestigd t®
Sommelsdyk. Het doel spreekt voldoende
uit den naam. Als middelen worden ge
noemd: het doen houden van lezingen en
voordrachten, en het richten van verzoek
schriften tot de bevoegde autoriteiten. De
contributie voor gewone leden bedraagt 50
cent als minimum, voor polders eQ water
schappen i/j cent per bunder met een maxi
mum van f5. terwyl gemeentebesturen
en vereenigmgen kunnen toetreden tegen
betaling van f2,50 per jaar. Voorts kent
de vereeniging eere-leden en donateurs.
Na eeDige besprekingen over het wensche-
lyke daarvan, wordt besloten spoedig de
koninklijke goedkeuring op de Statuten aan
te vragen.
Thans wordt overeenkomstig de Statuten
het definitieve bestuur verkozen. Bij accla
matie worden daarin benoemd de vyf heeren
van het voorloopig comité, terwijl, daar het
bestuur moet bestaan uit zeven leden, daaraan
door schriftelijke stemming de heeren Van
Putten en Van Paasschen worden toege
voegd. Dit bestuur zal do functie onderliDg
verdeelen. Zy nemen de benoeming aan.
De heer Lokker leest een rapport voor
Deh bommel, ten verzoeke van de
erven Mej. de Wed. A. VAN DER
MEI DE
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van 0UDE-T0NGE,
Gelet op art. 8 der "Wet van den 27 Maart 1915, S. 171.
Brengt ter algemeene kennis het Koninklijk besluit dd. 11 Januari 1918, No. 61.
11 Januari 1919.
No. 61.
Wij WILHELMINA, bij de gratie GODS,
Koningin der Nederlanden, Prinses van
Oranje-Nassau enz. enz. enz.
Op de voordracht van Onzen Minister van Waterstaat van 9 Januari 1919, Ia. C,
af deeling Waterstaat A.
Gezien artikel 1 der wet van 27 Maart 1915 (Staatsblad no. 171);
Hebben goedgevonden en verslaan:
te verklaren, dat er grond bestaat tot afwijking van de wet van 28 Augustus 1851
(Staatsblad no. 125), laatstelijk gewijzigd bij de wet van 20 April 19J 8 (Staatsblad no. 259),
voor onteigening ten algemeenen nutte, ten name van de.gemeente Oude-Tonge, ten be
hoeve van de uitbreiding van de gemeentelijke los- en laadplaats langs de haven, welk
werk tevens bestrijding van werkloosheid ten doel heeft.
Onze Minister voornoemd is belast met de uitvoering van dit besluit, hetwelk in
de Staatscourant zal worden geplaatst.
's-Gravenhage, 11 Januari 1919.
(get.) WILHELMINA.
De kadastrale nomm$rs en de namen der in de registers van het kadaster aange
duide eigenaars van de te onteigenen eigendommen zijn:
Sectie B. 694, kade, grootte 0 hectare, 09 are, 00 centiare,
'—f m~nnHa o hpp.f-.nrp IB are 80 centiare.
Was het de twijfel misschien, de twjjfel, die
een tegeu-suggestie noodig had?
Wie van de beide meisjes was Eustatia, wie
was Gretchen?
Zijn hart zei hem, dat de echte Eustatia nog
rustig sliep in de hut van takken en blaren,
welke men haar en haar begeleidster bereidwillig
bad ufgestaaD Maar die andere dan
IJ ij zou niet volkomen gerust zijn vóór by uit
de mond van die andere had vernomen, dat zy
een vreemde was.
Waar vond hij haar? Waar kon de schurk
haar verborgen hebben?
Hij wandelde al verder en verder, lot eensklaps
een gefluit in 't struikgewas naa9t hem zijd aan
dacht trok.
Hij stond stil en de post, welke Jacques bier
uitg'-zet bad, trad op hem toe.
Wat u daar doet is zeer gevaarljjk, mijnheer!
zei de man.
Hoezoo? vroeg de graaf, die zoo geheel in
zijn zedachten verdiept was, dat hij den ganschen
oorlogstoestand en alle gevaren daaraan verbon
den, vergeten had.
Wel, men zal ons zeker zoeken en by voor
keur niet den grooten weg kiezen om ons te
besluipen. U kan elk oogenblik een kogel uil
het struikgewas verwachten.
Je hebt geljjk, zei de graal', ik dacht er niel
aan. maar daar ik verder wil, wnt raadt ge ray
B jjf dun aaD dezen kant en volg het voetpad
achter de struiken. Hoort u onraad, sla dan aan
stonds rechtsaf, dan vindt ge een weg in 't boscb
die u by een van onze andere posten brengt.
Ilt ben een dag of wat weg geweest en van
veranderingen dus niet op de hoogte, lachte de
graaf, terwyl by bet aangewezen pad insloeg
Wat wilde hy eigenlyk? Met welk doel ging bjj
dezen kant uit?
Op deze vragen zou hy niet zoo opeens een
antwoord hebben kunnc-n geven. Een onbestemd
verlangen dreel heui voort, voort naar de herberg
waar zich nog altjjd op den zolder de maar half
doorzochte koffer bevond van den stommen
passagier.
De herberg was nu verlaten, dat wist bjj.
Moeder Delu en Annette hadden een veilige
schuilplaats gevonden in Frankrijk en Sim, de
arme jongen, was voor een paar weken in deD
stryd gevallen.
Dat men geplunderd zou hebben, meegerootd
wat maar mée te rooven viel, dat was wel zeker
maar den koffer zou men toch wel onaangeroerd
hebben gelalen of als men hem al geopend bad,
zou de waardelooze rommel de hebzucht zeker
niet hebben opgewekt Tenzij... en die kans
was niet gering, de twee schurken van de aan
wezigheid van bet ding daar kennis droegeD.
Die koffer had hem nooit zoo beziggehouden
als (hans. Honderd malen was by in degelegen-
beid geweesl deD inho id zoo Dauwbeurig mogelijk
te doorzoeken, vooral toen bjj in de herberg was
achtergebleven, overgelaten aan de goede zorgen
van moeder Delu eo van Annette, maar hy bad
steeds met een zekere onverschilligheid aan de
nalatenschap van deD stomme gedacht, waar bij
op den bewusten avond toen Jacques ham bad
verraai, bjj een vluchtige doorzoeking zoo weinig
bad gevonden.
Wat deed hem nu zoo geheel andera denken
Wat deed hein onrustig worden by de gedachte
alleen, dat de anderen hem vóór waren geweest
Hel wam nog altyd de twyfel omtrent Euatasia
en de kleinsle vingerwijzing zou miaachien vol
doende kunnen zijn om dien twyfel voorgoed
weg te nemen. Bij een nauwkeurig onderzoek
zou bij misschien zoo'n vingerwijzing vinden
En daarom werd hy eerst onbewust naar de
herberg gedreven, maar werd zjjn verlangen hem
hoe langer boe klaarder naarmate hjj zjjn doel
nader kwam.
Eindeljjk schemerden door het hier dunne
itruikgewasde witte leuningen vandeHatterbrug.
Nog maar eeoige minuten en bjj zou er zjjn.
Nu echter was voorzichtigheid geboden. Hjj
moest bier het pad verlaten en onverdekt de i
brug passeeren.
Voorzichtig stak hy het hoofd uit de struiken I
en keek den weg op.
Alles was stil als straks. Geen levend wezen
was te zien, geen ander geluid dan dat der vogels j
was te hooreo.
Hjj slak vlug de brug over en vervolgde aan
den anderen kant zjjn weg. Hjj stapte flink door 1
en stond weldra aan de orerzjjde van de herberg.
Wal een treurige aanblikt i
l'e deur stond open, de ruiten waren ingeslagen.
Hjj stak den weg over en kwam dichterbij. Hij luis
terde. Niets! alles was stil Het huis was verlaten.
publiek te verknopen: 3-1
Een bruine schimmel, merrie
(drachtig) oud 6 jaar, een blauwe
merrie (drachtig) oud 4 jaar, eeD
bruine bles merrie (drachtig) oud
6 jaar, een vos merrie (drachtig)
oud 6 jaar, ingescbreveu in het Ned.
Trekp. Stamboek Belgisch Type
onder nr. 8822, eeD vosmei rie paard
(drachtig) oud 6 jaar ingeschreven
in het Ned. Trekp. Stamboek Bel
gisch Type ODdcr no. 4595, een een
jarige hengst, vier melk- of kalf-
koeien, 6 kalfschotteu,8 tweejarige
k&lfvaarzen, 1 tweejarige os, een
tweejarige stier, 8 loopvarkens, 1
vet varken en 40 kippen, voorts:
8 boerenwagens, 1 veerkaros, een
Utrechtsche wagen pas drie maan
den in gebruik, wielslee, Lipsia
wiedmacbine, aanaardploeg, exti-
pator, hooischudder, booihark, rol-
blok.giervat (600L jBietenmachine,
Standaardmotor 8 P.K. met dryf
werk, drijfriemen en tanks, bron
gasinstallatie (8 ketels) paarden
tuigen, eggen, ploegen, hekkens,
draad palen, rn^st, hooi, stroo, bie-
teD, pulp, kamkaas en molkgereed-
schappen, centrifuge, karn kaaspers,
eenig meubilair en hetgeen verder
te voorschijn zal worden gebracht.
Openbare Verkooping van
te Ooltgensplaat.
Notaris AKKERMAN te Ooltgens
plaat zal ten verzoeke van den Heer
w gnidaar op
Toen duwde bjj de deur verder open. In de
gelagkamer was alle» vernield, wat men niet
meè bad knnnen nemen. DaaraaD hadden de
vjjanden, dit wist hjj maar al te goed. slecht»
voor een gedeelteschnld. Er woonde alt jjd geboefte
genoeg in den omtrek, dat de verwoesting vol
tooide, nadat men met-genomen had wat nog
maar eenigszins waarde bezat.
De groote kachel was weg, het buffet gesloopt
en van de karaffen en fleascben lagen hier en daar
enkele scherven op den grond.
Hjj giog naar boven. v.
Ook hier had men op een verschrikkelijke
wyze huisgehouden. Alle bedden uit de logeer
kamer» waren verdwenen en Dog maar bier en
daar was iets achtergebleven, dat men misschien
niet de moeite waard had gevonden ol dat men
lot een volgende gelegenheid had laten staan,
daar men nu al meer dan genoeg meé te nemen
had of omdat men vreesde door oen vjjandeljjke
bende gestoord te worden. De plunderaars, welke
de soldalen volgden zochten hoofdzakelyk naar
geld en kostbaarbeden.
Maar dit alles interesseerde hem maar weinig.
Hjj wist dat het altyd zoo ging en hjj kon aan
dit alles toch niets veranderen. Hjj zocht den
koffer, maar nergens was er een spoor van t«
ontdekken.
Toen viel zjjn oog op da klein* kamer, waal'
hjj dien eersten nacht geslapen bad en latar door
da beide vrouwen was verplaegd.
Wordt vervolgd.)
