t ruim WOON-
WINKELHUIS
immerhoui
„MJKZICHT"
Werkmanswoning met tuin,
BRIELLE.
VERKOOPING
Het HUIS «jjlÉft
met ERF gjfel
EERSTE BLAD
Onze Redactie geverbaliseerd.
0
1
1
I
OPENBARE
IJ WILLIGE VERKOOPING
VAN 3-!
vroeger Apotheek)
"ii beste» winkelstand bjj de
oltiap aan den Westdyk te
DELIfABNIS, kad. Sectie B, I
ner 1781, groot 1 are 96 cA,.
eigen gebruik en direct te aan
ien. Ten verzoeke vanMej.C.
EE'E te Middelharnis.
rydag-, 31 Januari 1919 by Inzet I
rrydag-, 7 Febr. 1919 by Afslag,
ns des avonds 7 uur in het,
MEIJER, te Middelharnis.
Notaris VAN BUUREN.
nb.Vrijw. Verkoopingön van
planken, delen, ribben, latten, enz,
i ACHTHUIZEN op Maandag den I
januari 1919 nam. 1 ure nabn café H
o Os;
w STELLENDAM op Dinsdag den u
Januari 1919 nam. 1 ure aan del
le;
I 3 OUDE TONGE op Woensdag den M
Januari 1919 nam. 1 ure aau het |j
(natation
a MELISSANT op Donderdag den I
Januari 1919 nam. I ure aau den
lendUk op het dorp;
a DIRKSLAND op Vrijdag den I
Januari 1919 nam. 1 ure aan de
ven;
e NIEUWE TONGE op Zaterdag
25 Januari 1919 nam. 1 ure na
tramstation.
irwaarder P. <J. GROENENDIJK. I
otaris AKKERMAN teOoltgens-l
at is voornemens op Donderdag!
Januari 1919 in het Uöte) GE-F
K te Oude Ton ge b\i veiling en L
Donderdag 23 Januari 1919 ml
el J. WARE aldaar bij toeslag!
kens des namiddags te cón uur!
bliek te vrrkoopen: in verschil-1
de perceelen eu massa's tpn ver-1
ke van den heer Z. VREESWIJK I
tar:
Kapitale hofstede genaamdI
et annexe bouw- en weilantienl
den Oudelandsch&o polder onder
Hide Tonge, inet daartegeuover-
■aande 4_4
^r groote van 16.83,26 H.A.
ports 18 Iepenboomon, 9 Linde-1
j^bomen en eeiuge andere boomenl
Banaua en vruchtboomen), allesl
Heeder omschreven bij biljetten enl
Beilingboekjes.
Te aanvaarden blootschoof dezes!
OPENBARE
i.i veiling Woensdag 22 en bijl
fslag Woensdag 29 Januari 1919,1
leide dagen des morgens om 11 uur,
oHótel DeNymph"teBrielle, van:I
,an de Nieuwstraat, verhuurd aan|
Ien Heer N. HEIJMANS voor f2,251
jer week.
Het HUIS met EKF
tan de Nieuwstraa', verhuurd aaD I
Vl"jMAASKANT voor f 1,10 pert]
week eri aan Mej de Wed. VAN SOL
'voor f 0,75 per week.
5 Het HUIS met ERF
ian de Langestraa:. verhuurd aan!
Jen heer ZEGWAARD voor f 2 p. w. II
i Het HUIS met ERF
aan de Langestraaf, verhuurd aan!
Mej. de Wed. VAN DEN BRAND
voor f2 per week.
5 Het HUIS met FRF
nevens het vorige verhuurd aan denj
beer T. SCHOUTEN voor f2 p. w.
6 Het PAK HUIS met ERF
aan de Kerkstraat, verhuurd aah'S
■den beer VAN DER VEN, vooi f0,40l
jper week. I
Te aanvaarden bij de betaling dér'a
Kooppenningen 1 Mei a.s.
Inlichtingen geven de Verkoopsters
Mej de Wed. W, v. d. REIJjDEN te
Briellb eD Notaris M. HEIJ aldaar.
Dit blad verschijnt iederen ZATERDAGMORGEN.
Prijs per kwartaal bij vooruitbetaling. f 0,75
Losse nummersf 0,07'
ZATERDAG 25 JANUAR11919
Is Jaargang. N°. 12
Advertentiën van 1—6 regelsf 0,90
Elke regel meerf 0,15
Bij contract aanzienlijk korting.
Uitgegeven onder leiding van J. 1. L. VAN ZUYLEN door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Voorstraat 210 Middelharnis. Telef. Interc. No. 15.
Adres voor Redacte en Administratie: Bureau ,,0nze Eilanden" te Middelharnis.
AGENTEN te: Brielle: Boekhandel Kluit. HellevoetsluisBoekhandel P. J. C. Pieters. Ooltgensplaal: fa. Breur Sc Zonen. Oude Tonge: H. Simonse. Nieuwe Tonge: H. Robert. Ouddorp: C. de Muoij. Stadaan
'tHaringvliet: J. C. Elvé. Dirksland: fa. Binkhorst Zaaijer. Melissant: H. Rooij. Herkingen: A. Munters. Ben Bommel: J. Woudstra. Oudenhoorn: A. Tuk. Zwartewaal: D. Hoftijzer Tzn. Nieuw Helvoet
J. Nooteboom. Rockanje: PI. Monster. Goedereede: Jac. v. d. Tol. Stellendam: N. J. van Dongen. Eiland Rozenburg: J. v. d. Vliet Cz., Zanddijk D 38. Middelharnis en SommelsdijkBureau „Onze Eilanden".
Zuidland: C. v. d. Werf. Sptfkenisse: G. E. van Gent. Heenvliet: W. Hoepel Bz. Alle brievengaarders nemen advertentiën en abonnementen op dit blad aan.
Onze actie voor betere verbindingen.
Door hel Hoofdcomité is aan 80 gemeente-
raden op de Zuidhollandsche en Zeeuwsche
eilanden het volgende request verzonden:
Geeft met verschuldigden eerbied te ken
nen ondergeteekende, het Hoofdcomité van
actie voor hetere verbinding der Zuidhol
landsche en Zeeuwsche Eilanden met Rot
terdam,
dat een grootsche beweging is ontstaan
voor dit doel, vooral na de vergadering te
Rotterdam op 14 Januari, waar vry wel alle
gemeenten der genoemde eilanden waren
vertegenwoordigd,
dat bet Hoofdcomité van actie van plan
is zich om verbetering persoonlijk en per
request te wenden tot alle autoriteiten van
welke in dezen steun en hulp is te ver
wachten,
dat bet zoowel dfrekte als blijvende ver
beteringen zal trachten te bereiken,
dat evenwel voor dit doel krachtige flaac-
cieele steun dringend noodig is,
dat bet Hoofdcomité meent, om eenigszins
de gedachten te bepalen, dat het voorloopig
voldoende geldmiddelen zou ontvangen, als
bet ongeveer 1 cent erlangde van eiken
inwoner der belanghebbende gemeenten,
reden waarom bet Hoofdcomité voornoemd
zich wendt tot Uw College met het beleefd
verzoek, de actie te steunen mét een bydr3ge
jiarlyks of in eens, groot minstens een ceDt
voor eiken inwoner Uwer gemeente.
Hetwelk doende, enz
Het Hoofdcomité van actie.
J. BOUMAN
Voorzitter.
VAN ZUYLEN
Bureau „Onze Eilanden"
Secretaris
Middelharnis, 21 Januari 1919.
fbuilleïon
Uit de Hoofdstad.
De Gemeenteraad zit wel wat vreemd te
kyken met het onlangs aangenomen voor
stel tot wyzigiDg der onderwijzerssalarissen.
En met den Raad verkeeren ook de onder
wijzers, die al meenden dat de beer ge
schoten was, in ongerustheid.
Wat toch is de quaestie? VolgeDS een wet
van 23 Febr. 1918 moesten de gemeenteraden
da salarissen voor bot personeel der open
bare lagere scholen vóór 1 Jan. 1919 opnieuw
regelen 24 Dec. 1918 kwamen dan ook B.
eo W. met hun voordracht maar niet eer
dan 8 Jan. 1919 werd de betreffende ver
ordening vastgesteld, met bepaling, dat zij
terugwerkende kracht zou hebben lot 1 Jan.
1919. Daar nu tevens als noodmaatregel
17 April 1918 reeds by Raadsbesluit een
salarisverhooging was tot stand gekomen,
zoo blijft het de vraag, of de verordeniug
van 8 Jan. 1919 als gegrond op de wet van
23 Febr. 1918aangemerktzal moeten worden.
Om in ieder geval te redden wat gered
Kan worden, hebben B. en W. thans den
Raad in overweging gegeven een adres aan
de Tweede Kamer te richten, waarin gewezen
wordt op bovengenoemdeD stand van zaken
en waarin tevens wijziging wordt verzocht
van het 80 Dec. 1918 ingediende wetsontwerp
tot wijziging der wet op het lager onderwijs.
B. eu W.meenen namelijk, dat de wettelijke
regeling voor Amsterdam in overeenstem
miüg moet worden gebracht met het besluit
der gemeente Amsterdam en dat aan
gemeenteraden de bevoegdheid moet worden
gegeven om toelagen vast te stellen voor
geeisebte extra-acten of bijzondere werk
zaamheden. Na de noodige discussies is het
adresvooratel goedgekeurd, nadat omtrent
bet „wie zal dat betalen"-vraagstuk der be
doelde toelagen besloten was geen bepaalde
richting aan te geven.
Mogen we een courantenbericht gelooveD,
dan zal Arasterdam weldra een moderne
renbaan ryk zijn. Een particuliere onder
neming natuurlijk. Als terrein noemt men
de aanpiantingen nabij de brug over het
de stomme passagier.
Oorspronkelijke Roman door G. H, PRIEM.
12)
Wat had hij gedaan, mynheer? Hy had den
jongen in een zak gestopt, het hoofd alleen er
even boven uit en zóó had by hem gedragen
zeker drie uur lang en den avond afgewacht om
in alle stilte biaoen de stad te komen.
Ze hebben hem geraakt, zei by, vUk in zyn
borst. Wat moesten we met hem doen?
We legden heen op bed en hielpen hem zoo
goed we konden, maar er zal weinig aan le doeD
zyn. Toen we hein een lepeltje wyn tusscheo de
lippen bracbien, deed hij eveD de oogen open en
hij herkende me dadelijk.
Babette! zei by en by glimlachte even.
Dat is ook al wat hy nog gezegd heeft.
Mijn broer is maar een paar uur gebleven en
ik bïn vanmorgen bij den dokter geweest. Hij
is aanstonds gekomen, maar gaf weinig boop.
Laat hem maar stil liggen, zei hij, dat is
het beste.
Nu, als de dokter zegt: Laat hem maar stil
'liggen, dan weten we wel, wat dat beteekent.
En lag hy maar stil! Maar hy deed niets dan
woelen, al maar woelen en plukken aan de dekens.
En hij gloeide zoo verschrikkelijk van de koorts!
Merwedekaüaal, waar onlangs het groote
spoorwegongeluk plaat9 had.
Een nieuw belangrijk besluit van den
Gemeenteraad is bet plan tot bouwen van
een academisch ziekenhuis. Er is indertijd
tegen dit plan verzet gekomen, omdat men
de kosten te hoog vond en men meende te
kunnen volstaan met verbouwing van hef
Wilhelmina-Gasthuis. Voor den Nieuwbouw
schat de afdeeling Publieke Werken de kos
ten op 8 inillioen; tegenstanders van het
plan ramen de kosten op 12 millioen. In-
tusschen is de voordracht van B, en W.
zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Het nieuwe ziekenhuis zal verrijzen in het
nieuw te bouwen zindelijke stadsdeel; een
terrein, groot J4 H.A.wordt er voor besiemd.
Thans, nu we dit schrijven, lijkt het er
op, dat-de misère met de melkleveriog aan
de hoofdstad spoedig geleden zal zijn. Het
vereenigde verzet van de boeren om op het
klein aantal bepaalde plaatsen de melk te
leveren heeft succes gehad. Tusschen haak
jes, welk vereenigd verzet heeft tegenwoordig
geen succes! De melk zal nu voortaan ge
leverd kunnen woiden op24centialepunten;
16 binnen Amsterdam en 8 buiteD de ge
meente. Onder die 8 behooren er 4, waar
de boeren enkel de melk behoeven aan te
brengen en vanwaar ze door de gemeente
naar de stad wordt vervoerd. Officieel is de
zaak dus thans in orde. De veehouders zelf
moeten nog medegaan met hetgeeD hun
afgevaardigden hebben afgesproken. Eer deze
brief verschijnt, zal de melkvrede er onge
twyfeld zijn.
Het eigenaardige van dezen melkoorlog ia,
dat we juist op de dagen dat de strijd het
hevigst was, toen de nijdige boeren schuiten
en karren met melk buiten de stad aan
hielden en de melkbussen ledig goten in
vaart en sloot, in Amsterdam zwommen in
de inelk. Werkelijk, we zwommen er in. 't
Was wel geen versche, zelfs was 't geeD
volle melk. Maar we hebben geleerd, dat
gecondenseerde taptemelk zoo goed te ge
bruiken Ï8 en dat dus alle melkboeren des
noods kunnen ophoepelen. Het rantsoen, dat
ons van gemeentewege werd toebedeeld,
Voor een half uur is hij wat rustiger geworden
en ik geloof dat by nu slaapt. Daarom doe ik
zoo voorzichtig. Wil u hem zien? Hy ligt in de
kamer hiernaast.
Neen neen, zei de heer Delagrave, laat hem
rustig ligg< n. Ik kom liever morgen even terug
cd als ik wat doen kan, zeg het my dan!
Had hy maar aan iets behoefte, zuchtte
Babette, ik zou naar u toe vliegen, maar dat zal
nog wel wat duren.
En heeft uw broer Diets verteld omtrent
zichzelf en Jacques Delu?
Zeker, antwoordde Babette. Zij zyn den
dans tot nog toe gelukkig ontsprongen, maar ik
vrees eiken dag, dat z jj gevangen genomen worden
zoo niet erger.
Ik bedoel doodgeschoten als die arme bochel.
Maar gevangen genomen wordeDisalJhetergsle.
Dan worden ze daarna doodgeschoten. Met
franc-tireurs maakt men geen omslag, die zijn
allen ter dood veroordeeld.
Babette verbleekte.
Dat dacht ik niet, fluisterde ze. Ze vechten
toch voor hun land, evenals de anderen?
En toch is het zoo. zei de heer Delagrave.
Wat een verschrikkelijke tijd, mynheer!
Wie had zich voor een paar maanden zooiets
voor kunDen stellen!
Ze ging met haar bezoeker langzaam de trap
af en sloot de deur weerzorgvuldig achter hem.
Toén de heer Delagrave den volgenden dag
terugkwam, deed Babette hem met beschreid
gezicht open.
we hebben het genomen, maar eigenlijk
hadden we er teveel aan. De kinderen waren
er dol op. En na een maandenlange marte
ling met schraal gemeten porties melk vaD
onzen melkboer, nauwelijks voldoende voor
koffie en thee, deed't je werkelijk genoegen
de jeugd weer te zien sjouwen met de melk-
broezen vol aangelengde, suikerzoete ge
condenseerde melk.
Als we niet zoo vasthielden aan het oude,
Naar aanleiding van ons „Ongeregeld Goed" ever den Inspecteur
van Politie te Brielle, is door Zijn HoogWelGeborene proces-verbaal
opgemaakt tegen de Redactie van „Onze Eilanden", wegens belee-
diging en laster.
Toen wij de redactie van dit blad op ons namen, hebben wij dat
gedaan met het voornemen, ons te stellen in dienst vanhetalgemeen
belang De zekerheid, dit publiek welzijn te hebben gediend met bet
plaatsen van dit artikel, geeft ons die gewetensrust, die maakt,
dat zelfs niet een onzer oogen door den slaap is ontweken in de af-
geloopen nachten.
En zelfs al ware dit niet het geval, dan nog zou de stroom van
mondelinge en schriftelijke bewijzen van instemming uit Brielle
allereerst, maar dan ook uit andere gemeenten, zelfs uit Dordrecht
en Vorden ons overtuigd hebben, dat wij don vinger hebben ge
legd op een wondeplek in het samenleven op onze eilanden.
Zoo zal thans door den rechter uitgemaakt moeten worden, of
het in Nederland geoorloofd is het vrije woord te gebruiken in dienst
van het algemeen welzijn en of het strafbaar is in het vrije Neder
land, zonder omwegen, ronduit neer te schrijven wat ieder denkt,
maar niet ieder durft te uiten.
Het is mogelijk, dat de Waarheid, die wij neerschreven, toen wij
eenige bedreven feiten meedeelden met ingehouden toorn, beleed!-
gend was; maar dat is dan niet onze schuld.
Intusschen wachten wij af.
Hij behoefde niets te vragen, want uit zichzelf
zei ze reeds:
't Is gedaan! Vannacht is hij gestorven.
Ily ging nieó naar boven en volgde haar
de kleine kamer aan de straat, waar de arme
jongen tag.
Babette had het Kruisbeeldje van den wand
genomen in zyn op hetdeksaamgevouwen banden
gedrukt. Boven zyn hoofd lagen wat bloemen.
Zou u niet zeggen, dat hy slaapt? vroeg
zy zacht.
Delagrave knikte.
Inderdaad de kleine Bochel scheen te slapen,
te slapen en te droomen.
Een glimlach van geluk speelde oro zyn lippen.
Ik heb den ganscben nacbt by hem gewaakt,
zei Babette. Hij is blijven slapen tot een uur ol
drie, toen sloeg hij de oogen even open, keek mij
aan en lachte.
Babette, zei hij, Babette!
En hy nam myn hand en streelde die.
Heb je Dog pijn? vroeg ik.
Nu niet meer, zei hy Straks had ik geweldige
pijn, maar nu is alles over. Ik voel me heel ge
lukkig, Babette. Ik had hem verzocht je van mij
te groeien, als ik valleD zou. Nu is het nog beter,
veel beter. Ik ben hem erg dankbaar voor wat
hy gedaan heeft. Ik heb er niets van geweien,
't Ging alles zoo gauw.
Blijf nu maar stil liggenals je wat geslapen
hebt en je kan morgen weer wat eten misschien
zal je wel weer beter worden.
Neen, beter word ik niet meer,zei hy, maar
dat is ook niet noodig. Ik heb nu wat ik altijd
heb gewenscht.Ik ben voor 't vaderland gestorven.
Babette ik ik beo nu... zooals ze dat noemen...
een held. Ben ik niet?
Ik verzeker u, mijnheer Delagrave, dat ik
mij toen niet langer goed kon houden. Ik heb
by zyn bed zitten schreien als een kind. En toen
toen
Ily greep opnieuw miju hand en streelde die.
Babette, fluisterde bij, Babette, nog nooit
heeft een andere vrouw om me geschreid als
mijn moeder. Ik ben maar een arme bochel,
Babette. De meisjes hebben me altijd uitgelachen
en ik verdiende dat toch niet, neen wezenlijk
niet. Babette, wil je me zóó gelukkig maken als
een menscli maar wezen kan?
Ik knikte.
Al zou hy me het onmogelijke hebben gevraagd
mijnbeer, ik zou het beproefd hebben. Ik weet
niet wat me tot dien armen jongen zoo aantrok
wat me hem lief deed vinden, zooals hij daar
met zijn witte gezicht op het witte kussen lag.
Ik knikte.
Geef me dan een kus! zei hy zacht.
Ik boog me over hem heen. Ik gaf hem eeD
kus, twee kussen.
Maar zijn lippen waren al koud en toen ik
hem aanzag braken zyn oogen* al.
Hy wist het echter, want er was een lach om
zijn lippen, kijk, die lach is er om gebleven
God hebbe zijn ziel!
En opnieuw barstte zij in tranen uit.
De heer Delagrave frommelde zenuwachtig
zyn hoed tot een bal ineen en sprak geen woord.
Zijn oogen waren vochtig en langzaam rolden
twee tranen langs zijn wangen.
Kom, zei hy eiodelyk, Babette zachtjes op
den schouder tikkende, ook wij moeteD moedig
zyn. Laten we een voorbeeld nemen aan dien
armen jongen, die niets anders te geven had dan
zyn leven en daar blijmoedig afstand van beeft
gedaan.
Wat de toekomst brengen mag, een land dat
zulke zonen heeft zal nooit ten ondergaan.
Vive la France!
Op een half uur afstand van Epinal, aan de
linkerzijde van den weg, die naar KoJiuar leidt,
stond een kleiDe herberg.
Het was daar een druk beweeg van ruiters en
paarden, van boerenwagens en vee, dat men over
de Vogezen en langs de passen bij nacht voort
gedreven had, bevreesd als men was, dat het in
handen zou vallen van den Pruis.
Een vreemde verschijning tusschen dit alles
was de monnik, die in zyn bruinen pij zich een
weg naar het buffet baande om zijn dorstte lesschen.
Komt gij van Kolmar? vroeg de dikke waard
hem het glas toeschuivende.
De graaf knikte.
Hoe slaat het met den Pruis? ging de man
verder. Zou hg hier nog komen?
Ik zou u daar moeily k een antwoord op kunnen
geven, antwoordde Androly.
Maar een der soldaten zei: