t ruim WOON- WINKELHUIS immerhoui „MJKZICHT" Werkmanswoning met tuin, BRIELLE. VERKOOPING Het HUIS «jjlÉft met ERF gjfel EERSTE BLAD Onze Redactie geverbaliseerd. 0 1 1 I OPENBARE IJ WILLIGE VERKOOPING VAN 3-! vroeger Apotheek) "ii beste» winkelstand bjj de oltiap aan den Westdyk te DELIfABNIS, kad. Sectie B, I ner 1781, groot 1 are 96 cA,. eigen gebruik en direct te aan ien. Ten verzoeke vanMej.C. EE'E te Middelharnis. rydag-, 31 Januari 1919 by Inzet I rrydag-, 7 Febr. 1919 by Afslag, ns des avonds 7 uur in het, MEIJER, te Middelharnis. Notaris VAN BUUREN. nb.Vrijw. Verkoopingön van planken, delen, ribben, latten, enz, i ACHTHUIZEN op Maandag den I januari 1919 nam. 1 ure nabn café H o Os; w STELLENDAM op Dinsdag den u Januari 1919 nam. 1 ure aan del le; I 3 OUDE TONGE op Woensdag den M Januari 1919 nam. 1 ure aau het |j (natation a MELISSANT op Donderdag den I Januari 1919 nam. I ure aau den lendUk op het dorp; a DIRKSLAND op Vrijdag den I Januari 1919 nam. 1 ure aan de ven; e NIEUWE TONGE op Zaterdag 25 Januari 1919 nam. 1 ure na tramstation. irwaarder P. <J. GROENENDIJK. I otaris AKKERMAN teOoltgens-l at is voornemens op Donderdag! Januari 1919 in het Uöte) GE-F K te Oude Ton ge b\i veiling en L Donderdag 23 Januari 1919 ml el J. WARE aldaar bij toeslag! kens des namiddags te cón uur! bliek te vrrkoopen: in verschil-1 de perceelen eu massa's tpn ver-1 ke van den heer Z. VREESWIJK I tar: Kapitale hofstede genaamdI et annexe bouw- en weilantienl den Oudelandsch&o polder onder Hide Tonge, inet daartegeuover- ■aande 4_4 ^r groote van 16.83,26 H.A. ports 18 Iepenboomon, 9 Linde-1 j^bomen en eeiuge andere boomenl Banaua en vruchtboomen), allesl Heeder omschreven bij biljetten enl Beilingboekjes. Te aanvaarden blootschoof dezes! OPENBARE i.i veiling Woensdag 22 en bijl fslag Woensdag 29 Januari 1919,1 leide dagen des morgens om 11 uur, oHótel DeNymph"teBrielle, van:I ,an de Nieuwstraat, verhuurd aan| Ien Heer N. HEIJMANS voor f2,251 jer week. Het HUIS met EKF tan de Nieuwstraa', verhuurd aaD I Vl"jMAASKANT voor f 1,10 pert] week eri aan Mej de Wed. VAN SOL 'voor f 0,75 per week. 5 Het HUIS met ERF ian de Langestraa:. verhuurd aan! Jen heer ZEGWAARD voor f 2 p. w. II i Het HUIS met ERF aan de Langestraaf, verhuurd aan! Mej. de Wed. VAN DEN BRAND voor f2 per week. 5 Het HUIS met FRF nevens het vorige verhuurd aan denj beer T. SCHOUTEN voor f2 p. w. 6 Het PAK HUIS met ERF aan de Kerkstraat, verhuurd aah'S ■den beer VAN DER VEN, vooi f0,40l jper week. I Te aanvaarden bij de betaling dér'a Kooppenningen 1 Mei a.s. Inlichtingen geven de Verkoopsters Mej de Wed. W, v. d. REIJjDEN te Briellb eD Notaris M. HEIJ aldaar. Dit blad verschijnt iederen ZATERDAGMORGEN. Prijs per kwartaal bij vooruitbetaling. f 0,75 Losse nummersf 0,07' ZATERDAG 25 JANUAR11919 Is Jaargang. N°. 12 Advertentiën van 1—6 regelsf 0,90 Elke regel meerf 0,15 Bij contract aanzienlijk korting. Uitgegeven onder leiding van J. 1. L. VAN ZUYLEN door de N.V. Uitgeversmaatschappij „Onze Eilanden", Voorstraat 210 Middelharnis. Telef. Interc. No. 15. Adres voor Redacte en Administratie: Bureau ,,0nze Eilanden" te Middelharnis. AGENTEN te: Brielle: Boekhandel Kluit. HellevoetsluisBoekhandel P. J. C. Pieters. Ooltgensplaal: fa. Breur Sc Zonen. Oude Tonge: H. Simonse. Nieuwe Tonge: H. Robert. Ouddorp: C. de Muoij. Stadaan 'tHaringvliet: J. C. Elvé. Dirksland: fa. Binkhorst Zaaijer. Melissant: H. Rooij. Herkingen: A. Munters. Ben Bommel: J. Woudstra. Oudenhoorn: A. Tuk. Zwartewaal: D. Hoftijzer Tzn. Nieuw Helvoet J. Nooteboom. Rockanje: PI. Monster. Goedereede: Jac. v. d. Tol. Stellendam: N. J. van Dongen. Eiland Rozenburg: J. v. d. Vliet Cz., Zanddijk D 38. Middelharnis en SommelsdijkBureau „Onze Eilanden". Zuidland: C. v. d. Werf. Sptfkenisse: G. E. van Gent. Heenvliet: W. Hoepel Bz. Alle brievengaarders nemen advertentiën en abonnementen op dit blad aan. Onze actie voor betere verbindingen. Door hel Hoofdcomité is aan 80 gemeente- raden op de Zuidhollandsche en Zeeuwsche eilanden het volgende request verzonden: Geeft met verschuldigden eerbied te ken nen ondergeteekende, het Hoofdcomité van actie voor hetere verbinding der Zuidhol landsche en Zeeuwsche Eilanden met Rot terdam, dat een grootsche beweging is ontstaan voor dit doel, vooral na de vergadering te Rotterdam op 14 Januari, waar vry wel alle gemeenten der genoemde eilanden waren vertegenwoordigd, dat bet Hoofdcomité van actie van plan is zich om verbetering persoonlijk en per request te wenden tot alle autoriteiten van welke in dezen steun en hulp is te ver wachten, dat bet zoowel dfrekte als blijvende ver beteringen zal trachten te bereiken, dat evenwel voor dit doel krachtige flaac- cieele steun dringend noodig is, dat bet Hoofdcomité meent, om eenigszins de gedachten te bepalen, dat het voorloopig voldoende geldmiddelen zou ontvangen, als bet ongeveer 1 cent erlangde van eiken inwoner der belanghebbende gemeenten, reden waarom bet Hoofdcomité voornoemd zich wendt tot Uw College met het beleefd verzoek, de actie te steunen mét een bydr3ge jiarlyks of in eens, groot minstens een ceDt voor eiken inwoner Uwer gemeente. Hetwelk doende, enz Het Hoofdcomité van actie. J. BOUMAN Voorzitter. VAN ZUYLEN Bureau „Onze Eilanden" Secretaris Middelharnis, 21 Januari 1919. fbuilleïon Uit de Hoofdstad. De Gemeenteraad zit wel wat vreemd te kyken met het onlangs aangenomen voor stel tot wyzigiDg der onderwijzerssalarissen. En met den Raad verkeeren ook de onder wijzers, die al meenden dat de beer ge schoten was, in ongerustheid. Wat toch is de quaestie? VolgeDS een wet van 23 Febr. 1918 moesten de gemeenteraden da salarissen voor bot personeel der open bare lagere scholen vóór 1 Jan. 1919 opnieuw regelen 24 Dec. 1918 kwamen dan ook B. eo W. met hun voordracht maar niet eer dan 8 Jan. 1919 werd de betreffende ver ordening vastgesteld, met bepaling, dat zij terugwerkende kracht zou hebben lot 1 Jan. 1919. Daar nu tevens als noodmaatregel 17 April 1918 reeds by Raadsbesluit een salarisverhooging was tot stand gekomen, zoo blijft het de vraag, of de verordeniug van 8 Jan. 1919 als gegrond op de wet van 23 Febr. 1918aangemerktzal moeten worden. Om in ieder geval te redden wat gered Kan worden, hebben B. en W. thans den Raad in overweging gegeven een adres aan de Tweede Kamer te richten, waarin gewezen wordt op bovengenoemdeD stand van zaken en waarin tevens wijziging wordt verzocht van het 80 Dec. 1918 ingediende wetsontwerp tot wijziging der wet op het lager onderwijs. B. eu W.meenen namelijk, dat de wettelijke regeling voor Amsterdam in overeenstem miüg moet worden gebracht met het besluit der gemeente Amsterdam en dat aan gemeenteraden de bevoegdheid moet worden gegeven om toelagen vast te stellen voor geeisebte extra-acten of bijzondere werk zaamheden. Na de noodige discussies is het adresvooratel goedgekeurd, nadat omtrent bet „wie zal dat betalen"-vraagstuk der be doelde toelagen besloten was geen bepaalde richting aan te geven. Mogen we een courantenbericht gelooveD, dan zal Arasterdam weldra een moderne renbaan ryk zijn. Een particuliere onder neming natuurlijk. Als terrein noemt men de aanpiantingen nabij de brug over het de stomme passagier. Oorspronkelijke Roman door G. H, PRIEM. 12) Wat had hij gedaan, mynheer? Hy had den jongen in een zak gestopt, het hoofd alleen er even boven uit en zóó had by hem gedragen zeker drie uur lang en den avond afgewacht om in alle stilte biaoen de stad te komen. Ze hebben hem geraakt, zei by, vUk in zyn borst. Wat moesten we met hem doen? We legden heen op bed en hielpen hem zoo goed we konden, maar er zal weinig aan le doeD zyn. Toen we hein een lepeltje wyn tusscheo de lippen bracbien, deed hij eveD de oogen open en hij herkende me dadelijk. Babette! zei by en by glimlachte even. Dat is ook al wat hy nog gezegd heeft. Mijn broer is maar een paar uur gebleven en ik bïn vanmorgen bij den dokter geweest. Hij is aanstonds gekomen, maar gaf weinig boop. Laat hem maar stil liggen, zei hij, dat is het beste. Nu, als de dokter zegt: Laat hem maar stil 'liggen, dan weten we wel, wat dat beteekent. En lag hy maar stil! Maar hy deed niets dan woelen, al maar woelen en plukken aan de dekens. En hij gloeide zoo verschrikkelijk van de koorts! Merwedekaüaal, waar onlangs het groote spoorwegongeluk plaat9 had. Een nieuw belangrijk besluit van den Gemeenteraad is bet plan tot bouwen van een academisch ziekenhuis. Er is indertijd tegen dit plan verzet gekomen, omdat men de kosten te hoog vond en men meende te kunnen volstaan met verbouwing van hef Wilhelmina-Gasthuis. Voor den Nieuwbouw schat de afdeeling Publieke Werken de kos ten op 8 inillioen; tegenstanders van het plan ramen de kosten op 12 millioen. In- tusschen is de voordracht van B, en W. zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Het nieuwe ziekenhuis zal verrijzen in het nieuw te bouwen zindelijke stadsdeel; een terrein, groot J4 H.A.wordt er voor besiemd. Thans, nu we dit schrijven, lijkt het er op, dat-de misère met de melkleveriog aan de hoofdstad spoedig geleden zal zijn. Het vereenigde verzet van de boeren om op het klein aantal bepaalde plaatsen de melk te leveren heeft succes gehad. Tusschen haak jes, welk vereenigd verzet heeft tegenwoordig geen succes! De melk zal nu voortaan ge leverd kunnen woiden op24centialepunten; 16 binnen Amsterdam en 8 buiteD de ge meente. Onder die 8 behooren er 4, waar de boeren enkel de melk behoeven aan te brengen en vanwaar ze door de gemeente naar de stad wordt vervoerd. Officieel is de zaak dus thans in orde. De veehouders zelf moeten nog medegaan met hetgeeD hun afgevaardigden hebben afgesproken. Eer deze brief verschijnt, zal de melkvrede er onge twyfeld zijn. Het eigenaardige van dezen melkoorlog ia, dat we juist op de dagen dat de strijd het hevigst was, toen de nijdige boeren schuiten en karren met melk buiten de stad aan hielden en de melkbussen ledig goten in vaart en sloot, in Amsterdam zwommen in de inelk. Werkelijk, we zwommen er in. 't Was wel geen versche, zelfs was 't geeD volle melk. Maar we hebben geleerd, dat gecondenseerde taptemelk zoo goed te ge bruiken Ï8 en dat dus alle melkboeren des noods kunnen ophoepelen. Het rantsoen, dat ons van gemeentewege werd toebedeeld, Voor een half uur is hij wat rustiger geworden en ik geloof dat by nu slaapt. Daarom doe ik zoo voorzichtig. Wil u hem zien? Hy ligt in de kamer hiernaast. Neen neen, zei de heer Delagrave, laat hem rustig ligg< n. Ik kom liever morgen even terug cd als ik wat doen kan, zeg het my dan! Had hy maar aan iets behoefte, zuchtte Babette, ik zou naar u toe vliegen, maar dat zal nog wel wat duren. En heeft uw broer Diets verteld omtrent zichzelf en Jacques Delu? Zeker, antwoordde Babette. Zij zyn den dans tot nog toe gelukkig ontsprongen, maar ik vrees eiken dag, dat z jj gevangen genomen worden zoo niet erger. Ik bedoel doodgeschoten als die arme bochel. Maar gevangen genomen wordeDisalJhetergsle. Dan worden ze daarna doodgeschoten. Met franc-tireurs maakt men geen omslag, die zijn allen ter dood veroordeeld. Babette verbleekte. Dat dacht ik niet, fluisterde ze. Ze vechten toch voor hun land, evenals de anderen? En toch is het zoo. zei de heer Delagrave. Wat een verschrikkelijke tijd, mynheer! Wie had zich voor een paar maanden zooiets voor kunDen stellen! Ze ging met haar bezoeker langzaam de trap af en sloot de deur weerzorgvuldig achter hem. Toén de heer Delagrave den volgenden dag terugkwam, deed Babette hem met beschreid gezicht open. we hebben het genomen, maar eigenlijk hadden we er teveel aan. De kinderen waren er dol op. En na een maandenlange marte ling met schraal gemeten porties melk vaD onzen melkboer, nauwelijks voldoende voor koffie en thee, deed't je werkelijk genoegen de jeugd weer te zien sjouwen met de melk- broezen vol aangelengde, suikerzoete ge condenseerde melk. Als we niet zoo vasthielden aan het oude, Naar aanleiding van ons „Ongeregeld Goed" ever den Inspecteur van Politie te Brielle, is door Zijn HoogWelGeborene proces-verbaal opgemaakt tegen de Redactie van „Onze Eilanden", wegens belee- diging en laster. Toen wij de redactie van dit blad op ons namen, hebben wij dat gedaan met het voornemen, ons te stellen in dienst vanhetalgemeen belang De zekerheid, dit publiek welzijn te hebben gediend met bet plaatsen van dit artikel, geeft ons die gewetensrust, die maakt, dat zelfs niet een onzer oogen door den slaap is ontweken in de af- geloopen nachten. En zelfs al ware dit niet het geval, dan nog zou de stroom van mondelinge en schriftelijke bewijzen van instemming uit Brielle allereerst, maar dan ook uit andere gemeenten, zelfs uit Dordrecht en Vorden ons overtuigd hebben, dat wij don vinger hebben ge legd op een wondeplek in het samenleven op onze eilanden. Zoo zal thans door den rechter uitgemaakt moeten worden, of het in Nederland geoorloofd is het vrije woord te gebruiken in dienst van het algemeen welzijn en of het strafbaar is in het vrije Neder land, zonder omwegen, ronduit neer te schrijven wat ieder denkt, maar niet ieder durft te uiten. Het is mogelijk, dat de Waarheid, die wij neerschreven, toen wij eenige bedreven feiten meedeelden met ingehouden toorn, beleed!- gend was; maar dat is dan niet onze schuld. Intusschen wachten wij af. Hij behoefde niets te vragen, want uit zichzelf zei ze reeds: 't Is gedaan! Vannacht is hij gestorven. Ily ging nieó naar boven en volgde haar de kleine kamer aan de straat, waar de arme jongen tag. Babette had het Kruisbeeldje van den wand genomen in zyn op hetdeksaamgevouwen banden gedrukt. Boven zyn hoofd lagen wat bloemen. Zou u niet zeggen, dat hy slaapt? vroeg zy zacht. Delagrave knikte. Inderdaad de kleine Bochel scheen te slapen, te slapen en te droomen. Een glimlach van geluk speelde oro zyn lippen. Ik heb den ganscben nacbt by hem gewaakt, zei Babette. Hij is blijven slapen tot een uur ol drie, toen sloeg hij de oogen even open, keek mij aan en lachte. Babette, zei hij, Babette! En hy nam myn hand en streelde die. Heb je Dog pijn? vroeg ik. Nu niet meer, zei hy Straks had ik geweldige pijn, maar nu is alles over. Ik voel me heel ge lukkig, Babette. Ik had hem verzocht je van mij te groeien, als ik valleD zou. Nu is het nog beter, veel beter. Ik ben hem erg dankbaar voor wat hy gedaan heeft. Ik heb er niets van geweien, 't Ging alles zoo gauw. Blijf nu maar stil liggenals je wat geslapen hebt en je kan morgen weer wat eten misschien zal je wel weer beter worden. Neen, beter word ik niet meer,zei hy, maar dat is ook niet noodig. Ik heb nu wat ik altijd heb gewenscht.Ik ben voor 't vaderland gestorven. Babette ik ik beo nu... zooals ze dat noemen... een held. Ben ik niet? Ik verzeker u, mijnheer Delagrave, dat ik mij toen niet langer goed kon houden. Ik heb by zyn bed zitten schreien als een kind. En toen toen Ily greep opnieuw miju hand en streelde die. Babette, fluisterde bij, Babette, nog nooit heeft een andere vrouw om me geschreid als mijn moeder. Ik ben maar een arme bochel, Babette. De meisjes hebben me altijd uitgelachen en ik verdiende dat toch niet, neen wezenlijk niet. Babette, wil je me zóó gelukkig maken als een menscli maar wezen kan? Ik knikte. Al zou hy me het onmogelijke hebben gevraagd mijnbeer, ik zou het beproefd hebben. Ik weet niet wat me tot dien armen jongen zoo aantrok wat me hem lief deed vinden, zooals hij daar met zijn witte gezicht op het witte kussen lag. Ik knikte. Geef me dan een kus! zei hy zacht. Ik boog me over hem heen. Ik gaf hem eeD kus, twee kussen. Maar zijn lippen waren al koud en toen ik hem aanzag braken zyn oogen* al. Hy wist het echter, want er was een lach om zijn lippen, kijk, die lach is er om gebleven God hebbe zijn ziel! En opnieuw barstte zij in tranen uit. De heer Delagrave frommelde zenuwachtig zyn hoed tot een bal ineen en sprak geen woord. Zijn oogen waren vochtig en langzaam rolden twee tranen langs zijn wangen. Kom, zei hy eiodelyk, Babette zachtjes op den schouder tikkende, ook wij moeteD moedig zyn. Laten we een voorbeeld nemen aan dien armen jongen, die niets anders te geven had dan zyn leven en daar blijmoedig afstand van beeft gedaan. Wat de toekomst brengen mag, een land dat zulke zonen heeft zal nooit ten ondergaan. Vive la France! Op een half uur afstand van Epinal, aan de linkerzijde van den weg, die naar KoJiuar leidt, stond een kleiDe herberg. Het was daar een druk beweeg van ruiters en paarden, van boerenwagens en vee, dat men over de Vogezen en langs de passen bij nacht voort gedreven had, bevreesd als men was, dat het in handen zou vallen van den Pruis. Een vreemde verschijning tusschen dit alles was de monnik, die in zyn bruinen pij zich een weg naar het buffet baande om zijn dorstte lesschen. Komt gij van Kolmar? vroeg de dikke waard hem het glas toeschuivende. De graaf knikte. Hoe slaat het met den Pruis? ging de man verder. Zou hg hier nog komen? Ik zou u daar moeily k een antwoord op kunnen geven, antwoordde Androly. Maar een der soldaten zei:

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1919 | | pagina 1