NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD, ZUlD-HOLLAliDSGHi EN ZEEUWSCHE EILANDEN voon oa V ONZE EILANIEN Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen. Prijs per kwartaal f 0,50 Afzonderlijke nummers - 0,05 No. 1 Zaterdag 21 November 1914 22E Jaargang Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis. Prijs per advertentiën van 15 regels f 0,50 Iedere regel meer- 0,-10 Groote letters naar plaatsruimte. I Militairen van ons eiland kunnen, indien zij hun adres opgeven, GRATIS „VOORUIT!" en ONZEEILANDBN ontvangen. i Men gelieve zich op te geven aan de administratie te Middelharnis. Het plan Treub. We zijn thans uit de onzekerheid van daan en weten, op welke wijze miDisMr Treub de oorlogslasten meent te moeten dekken. Wat voor en na in de pers was bekend geworden, had ons voorbereid op een teleurstellende oplossing, doch dat een minister als de heer Treub voor den dag komt met een ontwerp, als h\j heeft inge diend, is een bittere teleurstelling. Had dit ontwerp de signatuur van mr. Lohman ot van dr. Kuyper gedragen, dan zou niemand er over verwonderd zijn geweest, doch dat een man als minister Treub dit ontwerp ooit zou kunnen voorstellen, zullen zelfs zyn* naaste geestverwanten wel niet hebben ge dacht. De 275 millioen, die de heer Treub wil leenen tegen de ongekend hooge rente van 5 o/0. zullen betaald worden door 20 op centen op alle directe belastingen, 10 opcen ten op de invoerrechten en verschillende accijnzen, 10 opcenten op alle registratie rechten, enz. Het geheele volk, de zwaar geteisterde arbeidersklasse, de ernstig ge troffen middenstand zullen hun opcenten te offeren hebben en van de opcenten op de indirecte belastingen zal juist de massa het leeuwenaandeel mogen betalen. Twee dagen voor dit befaamde wetsontwerp verscheen, schreef de „Nieuwe Rotterdammer Courant" nog „Nu kan echter niet over het hoofd worden gezien, dat juist tengevolge van den oorlog in zeer breede lagen van de bevolking de flnancieele draagkracht uiter mate is verminderd, ja gansch opgeheven. Dit is het geval met zoo goed als de ge heele arbeidersklasse en met een zeergroot gedeelte van den middenstand. Nog ver scheidene jaren zullen dezen onder den druk van de gebeurtenissen van dit jaar blijven staan. Daar het nu echter voor de wederopleving van economische welvaart van het hoogste belang zal zijn, dat zoo spoedig mogelijk de middenstand en de arbeidende klasse van dien druk worden verlost, zal het in het algemeen belang moeten worden geacht, deze groepen te ontslaan van hun plicht van hun recht mocht men wel baast zeggen om in de buitengewone lasten te deelen. Hieruit spruit aanstonds één leidend beginsel voort. De noodige gelden zullen door directe heffing moeten worden verkregen". Toets het ontwerp-Treub aan deze zeer juiste uitspraak en ieder democraat zal moe ten wenschen, dat het Non Possumus (ik wil niet) van de Tweede Kamer zal klinken. De minister heeft de schijnconcessie ge daan, dat voor 1920 een wet over de voor gestelde dekking nader moet beslissen. Wij zijn het eens met hetgeen de Nieuwe Courant van 18 Nov. hieromtrent schrijft: „Het spijt ons te moeten zeggen, dat wij aan deze concessie geen waarde kuDnen hechten. Wij kennen het lot van bij de wet bepaalde wettenöf er komt in het geheel niets van t>f wel een noodwetje komt ter elfder ure den bestellingstermijn verlengen". En volkomen terecht schrijft de Nieuwe Courant: „Het psychologisch oogenblik, waarop middenin of althans onder de versche herinnering aan het gevaar van onherstelbare vermogens-schade van nati- onalen ondergang zelfs, een beroep op buitengewone offervaardigheid met vrucht te doen ware geweest, gaat ongebruikt voorbij en de nationale daad waartoe 1914 den stoot had kunnen geven, verlooptin 15 X 20 opcenten. De voorstanders van een oorlogsbelasting zullen zeker niet nalaten thans de natie voor oogen te houden, welke hooge belangen op het spel staan Het wachtwoord is voor hen, wat Bet Volk schrijft: „Er zal moeten worden gestreden, Laat ieder zich gereed houden". Buitenlandsch Overzicht. Op het slagveld in Noordwest Polen hebben de Duilschers een overwinning behaald op de Russen. Duitsche bladen, die de zege van grooter omvang schetsen dan hetofficieele Duitsche legerbericht, meenen dat de over winning die van Hindenburg in Oost-Prui sen op 11 September, overtreft. Van Russi sche zijde is tot dusver nog geen bericht over den veldslag in Polen. Een definitief oordeel is daardoor nog niet te vellen. In elk geval blykt, dat de Russische „opmarsch naar Berlijn" niet zoo gemakkelijk zal gaan. Vermoedelijk hebben de Duitschers, met gebruikmaking van hun dicht spoorwegnet, ïd allerijl groote troepenmassa's geconcen treerd tusschen Thorn en Soldau. Verschil lende Russische legerkorpsen, zoo zegt het Duitsche legerbericht, zijn tot diep in Polen teruggeworpen. Het strijdtooDeel in Pruisen, Polen en Galicie is te groot en de krijgsope raties zijn te ingewikkeld om uit het succes van een dtr partijen aanstonds conclusies te trekken. Vast staat echter dat de Russen niet ernstig konden denken aan den op marsch naar Berlijn, zonder eerst heel Gali cië, met name Krakau, te hebben vermees- terd, om in het zuiden gevrijwaard te zijn voor een groote bedreiging in de flank. Het is dus logisch dat de hoofmacht der Russen staande op een front Kalisj-Czenstochau- Krakau, zich eerst van Krakau meester maakt. Reeds is de Russische opmarsch in Galiciö zoo ver gevorderd, dat Krakau aan de noordzijde zou zijn ingesloten. Een communiqué van den Russischen staf geeft te verstaan dat de Russen niet verder Anatolie zullen binnenrukken. De ontvangst door de Turken, onder leiding van de Duit sche officieren, is blijkbaar niet meegevallen. De Oostenrijkers berichten dat na 9 dagen onafgebroken vechten een groote overwin- ting op de Serviërs is behaald, 8000 Servi ërs zijn in hun handen gevallen. By gevechten aan de Perzische Golftus- sehen Turken en Engelschen, strijden Britsch Iödische troepen tegen de Turken. Van veel bbteekeDis zijn die gevechten niet. Dinsdag deelde Reuter in een telegram mee, dat de Russen Kraukau hebben bereikt eï dat zij deze belangrijke Galicische vesting aqn de noordzijde hebben ingesloten. Van de Russischen opmarsch in Galicie wordt uit Petersburg gemeld in het noorden van Galicie werden de Oostenrijkers van den linkeroever der Du ndee verdreven en trokken terug in de dis trirten van Bochnia en Neu Sandec, achter zien de bruggen en wegen vernielend. Op 10 dezer bezetten de Russen Krasno, 40 mijlen ten westen van Przemysl. Het Oosten- rytsche leger werd uit de linie van deze stal verdreven en in tweeen gesplitst. Eet eene deel trok terug op Jasloenhet andsre op Bukla, waaruit het echter Don- dertag werd verjaagd. Op denzelfden dag betaalden de Russen een overwinning aan de Boven San en bezetten Sanok en Turka. Do Oostenrijkers trokken zich in de Kar- patben terug en bezetten daar de passen. Zondag stonden zij op de lyn Bochnia—Neu SandeoJasloBoven WislokaiUzsok- pas. Het beleg van Przemysl, dat onderbroken was door den algemeenen opmarsch der Oostenrijkers, is Zaterdag hervat. Op het front van de rivier Stryj tot Czer- nowits zijn de Russen de overhaast naar het gebergte terugtrekkende Oostenrijksche afdeelingen blyven vervolgen. Woensdag hebben de Russen, oprukkend van Nadworna in de richting van Marama ros Sziget (Hongarije) een afdeeling sokols bij Ptsieczna geheel vernietigd. Dei terugtrekkende Oostenrijkers bieden hardoekkigen tegenstand in achterhoede-ge vechten. Het is dikwijls noodig hen met de bajonet uit hun stellingen te verjagen. Op het westelijk oorlogsterrein schijnt de toestand zich iets ten nadeele der Duitschers gekeerd te hebben. Een Fransch communiqué meldt, dat de linkeroever van het Yserkanaal geheel door de Duitschers is ontruimd en ze ook op den rechteroever werden teruggeworpen. De nieuwe inundaties strekken zich uit van ten Zuiden van Dixmuiden tot 6K M, ten Noor den van Bixschoote. Duitsche troepen, die het kabaal in d9ze streek trachtten over te trekkeh, werden over de bruggen terugge- worpet. Ten Zuiden van Bixschoote is een geheel Duitsch regiment vernield. Op deze grens zijn de Duitschers over het algemeen teruggeworpen en we hebben verschillende voordeélen behaald. Tusschen de Lys en de Oisé maakten we gedeeltelijke vorde ringen.! Over den opstand in Zuid-Afrika schrijft het bekende blad „de Volksstem" het vol gende belangwekkende artikel: De politiek van Duitschland jegens Zuid- Afrika is nu voor elkeen duidelijk. Men wil te Berlijn van Brits Zuid-Afrika 'n Republiek maken, met behulp van Afrikaners, die van uit Zuidwest militaire ondersteuning zullen erlangen. Indien dit schema de sympathie der Afrikaners had kunnen verwerven, zou de Republiek nooit zonder burger-oorlog geyestigd kunnen zynzoodanige Republiek zou dan in z'n voortbestaan afhankelijk wor den van de welwillende belangstelling van 't Duitse Goevernement. Met andere woor den, ons land zou 'n vazel-Staat worden van 't Duitsche Rijk. Dit moet met alle beschikbare middelen belet wordeD. Dit wil ons Botha-Kabinet met de medewerking van alle Afrikaners beletten. Er is veel geduld noodig voor wie 'n volk als 't onze moet regeren. Toen besloten was tot aktief optreden tegen Zuidwest,erkenden de militaire autoriteiten de noodzaak om in stilte en met spoed te mobiliseereu. Zorg vuldig werden alle opgeroepen burgers on derzocht wat betreft lichamelijke geschikt heid en geestelike vaardigheid voor de be raamde veldtocht. Niemand is vandaag onder de wapenen, die niet sterk van gestel en volkomen gewillig was om den krijgs dienst te doen. En er heerscht oprechte geestdrift by elk gekommandeerde burger 1 Nauweliks waren de vyandelikheden be gonnen, of men hoorde de wanhoopskreet van moeders, wier zoons in hun enthoesi- asme verzuimd hadden om verlof te vragen tot het verrichten van komando-dienst I En van kansel en platvorm regende het ver wijten tegen de Reg., die de burgers met geweld dwong om tegen hun zin aan 'n ekspeditie deel te nemen f Daarop werd besloten om vrijwilligers op te roepen voor deelname aan de krijgs-bediyven. Maar die vrijwilllgermethode is vreemd aan onze volksaard. Vanouds zyn de mensen gewéon om te worden gekommandeerden nu hoort men zeggen„wij staan bereidwillig klaar „om krijgsdienst te doen op 't eerste bevel „on2erRegeering!Pas de Verdedigings-Wet „op ons toe, en wij zullen zonder aarzeling „optrekken!" VrywilÜger-worden is voor menigeen stuitend 1 Maar bij onze medeburgers van engelse afkomst is 't juist andersom. Voor hen is 't beginsel van gekommandeerd worden stuitenden zij verlangen als „volontairs' naar 't front te gaan. Er is voorwaar veel geduld nodig om met 't Zuidafrikaanse pu bliek klaar te komen I Turkije tracht op alle manieren, nu het de zijde van Duitschland heeft gekozen, de Franschen en Engelschen afbreuk te doen. Dat probeert het vooral te bereiken door het prediken van den zoogenaamden Heili gen Oorlog. De Sheik-oel-Islam, die den vertegenwoor diger van 't Berl. Tagebl. te Constantinopel in audiëntie ontving, verklaarde daarbij op de vraag naar de geestelijke organisatie en de beteekenis die de „Dschihad" de Heilige Oorlog voor de Mohammedaansche wereld heeft, dat nog nimmer het Khalifaat, in den vorm als thans gescniedt, de banier van de „Dschihad" heeft ontrold. Zelfs de Heilige Oorlogen, die de Islam ten ty de der Kruistochten gevoerd heeft, zijn met den omvang en de beteekenis van dezen Heili gen Oorlog niet te vergelijken. Sedertdien zijn eeuwen voorbij gegaan, maar ,t „Woord" leert, dat Dschihad's geboden in de harten der Mohammedanen langer voort blijft leven, Wanneer thans h9t Fetwa-gebod uitgaat, weet elke geloovige Mohammedaan en zoo noodig ook elke Mohammedaansche vrouw wat zijn, en haar plicht is. De vijanden van den Islam, die bet Khalifaat bedreigen, dwingen ons tot den Heiligen Oorlog. De maatregelen genomen om ons het gebruik der verkeersmiddelen te ontzeggen zullen onze vijanden weinig helpen. Reeds weten honderdduizenden pelgrims die van Mekka naar Medina trekken, om naar de heilige heuvelen te gaan, van het besluit der Fetwa als microben zullen deze geboden in de lichamen der Mohammedanen dringen, die in de vijandelijke rijen strijden. Overal, in Oran gelijk ook in de Afrikaansche koloniën, zal het Dschihad-gebod de levenszenuw van onze vijanden en van allen, die hen onder steunen, verwoesten ook van hen, die in de toekomst zich aan hunne zijde zullen scharen. De kinderen van Mohammed's profeet zullen niet ten ondergaan en zijn verheugd den oorlog gemeenschappelijk met de legers van Oostenryk-Hongarye en van Keizer Wilhelm te voeren, wiens woord„ik ben de vriend van 300 millioen Mohammedanen", alle aanhangers van den Islam kennen. Haaysche Brieven. CCXCIIt. Toen de Belgische vluchtelingen inrade- loozen angst voor de Duitschers, bij duizen den over de grens kwamen, is er van alle kanten in ons laDd hulp verleend om de slachtoffers van den wereldoorlog met de grootst mogelijke hartelijkheid te ontvangen. Zoo groot waren de toezendingen van levens behoeften en kleederen, zooveel werd opge daan, dat in meer dan één blad de vraag werd gesteld of wij voor onze eigen werk- loozen wel dezelfde toewijding zouden be- toonenOver de houding van het Neder- landsche volk heeft menig buitenlandsch blad dan ook terecht vol lof gesproken. De totale kosten der opneming van de vluch telingen wordt reeds thans begroot op 5 millioen gulden. Dit bedrag neemt ons land voor zijn rekening. De steun, dien Sngeland heeft geboden, is zeer terecht dooi de regeering afgewezen geworden. Men leze nu eens, wat de „Vooruit", het orgaander Belgische Werkliedenpartij durft te schrij ven „Verleden week waren wij in Holland. Welnu het moet uit de pen: op enkele uitzonderingen na werden de Belgen de arme wroeters en werkmenschen niet behandeld zooals het behoort. De rijke Belgen werden er goedgeëxploiteerd. De laatste daad der Hollandsche regeering, die geweigerd heeft hulpgelden te aan vaarden, welke Engeland aangeboden heeft om de Belgische vluchtelingen bij te staan, heeft de maat doen overloopen. Dat zal Belgie nooit vergeten". Onbillijker en ondankbaarder kan het toch wel niet. In elke plaats van ons land, waar vluchtelingen verschenen, heeft men alles gedaan om het doorgestane leed te ver zachten en dat nu een werkliedenorgaan met zoo schandelijke verdachtmaking komt, is eenvoudig beneden alles. De moeilijke positie, waarin ons land verkeert, wordt door dergelijke verdacht- makende berichten niet vergemakkelijkt. Daarom is het van groot belang, dat in het Engelsche Lagerhuis door de Engelsche regeering openlijk lof is gebracht aan ons land, voor de wijze waarop het zijn neutra liteit heeft trachten te handhaven. Terecht werd doorjden Engelschen minister gewezen op de groote moeilijkheden, die ods land heeft te overwinnen. Dat geldt wel in de eerste plaats de financien. Met verbazing zal wel nagenoeg ieder Nederlander, die niet tot de groote bankkapitalislen behoort, de indiening hebben vernomen van een leeningsontwerp van 275 millioen, dat ge dekt zal moeten worden door opcenten van nagenoeg alle belastingen. Stond onder dit ontwerp de naam van Kuyper of Lohman, dan zou ieder dat zeer natuurlijk hebben gevonden. Doch dat een minister Treub dit ontwerp heeft geteekend, bewijst, dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn, Wie had ooit kunnen denken, dat deze Minister met zoo'n reactionair voorstel zou komen Reactionair, omdat spijt alle betoogenin de groote bladen deze minister de bezitters niet durft aanpakken en de zwaarstgetrof- fenen der crisis, de prbeiders en de midden stand laat bloedenvoor de betaling der oorlogskosten. Dit heele leenijgsplan met de wyze waarop het gedekt zal moeten wordeD, is een knieval voor de grootbezitters. Kuyper zal het met een triomfkreet begroe ten, Lohman zal er over voldaan zijn, Doch wie democratisch voelt, zal zich niet kunnen neerleggen bij een ontwerp.dat vijftien jaar lang zware opcenten legt op den midden stand en de arbeidende klasse en elke her- vormingsarbeid noodwendig zal stopzetten. Het is waarlijk geen wonder, dat de ruil Bertling—Treub tbans door meerderen geen gelukkige wordt geacht. Het is wol opmerke lijk, dat de ingezonden stukken, die aan meerdere bladen werden aangeboden om de leening te bepleiten, alle kwamen uit den kring der groote bankiers. Dat teekent en een hartig woordje vallen en zeker mag het niet in behandeling komen, voor de natie tijd heeft gehad om er zich over uit te spreken. Welk een noodlottigen invloed dit ontwerp zal hebben, is reeds te voorzien in het bouw bedrijf. Als de staat een rente geeft van 5 zullen de particuliere banken daarin een gereede aanleiding vinden om het hypotheek - crediet te verhoogen. Nu reeds worden afloo- pende hypotheken alleen gecontinueerd als 5% wordt betaald en gaat de Staat voor meteen 5 o/0 leening, dan zalhetbouwcrediet ongetwijfeld nog daarboven gaan.Bovendien mogen de huiseigenaren nog 15 jaar 20 op centen op de grondbelasting betalen en men behoeft dus niet te vragen, hoe ongelijkmatig de druk der leeningsdekking op verschillende categorieën zal werken. De middenstand wordt weer Sijmen, die betaalt, de vermo genden komen er naar verhouding het beste af. Het is onbegrijpelijk dat de minister geen der plannen, door Bos, Stork, de Jong enz. bepleit, heeft aangevat. Van een man als minister Treub had ieder beter verwacht dan de trieste oplossing, die hij thans voor stelt. Het is wel buitengewoon extra-parle mentair In de Kamer zal over dit ontwerp nog wel SCHETSEN UIT DE RECHTZAAL. f 3- 3,- 2,50 2,5 0 „Gramophoon",, „Martelaar^g 2'go In den regel zat meneer Waander 1)80 1,90 te schrijven" van 's morgens tier dags vijf uur. 's Avonds had bezigheden. Van den stapel papieren, aan zijn linkerhand liggend, nam hij telkens een de pen een paar maal over begon dan weer te schrijven, Bril op neuspunt, terwy'l hethi?eii\yg ging van links naar rechts. W— 1,8 1,90 l 2'.- 2,60 2,70 4,- 4,50 2,75 2,80 copieerde hij staten, ontwerpa durig-uitvoerige beschrijvingen va«Iag22 Nov. 1914. dingenuit oude familie docurv. kerk. 'tKon hem niet schelen wat./, (doopsbed.) De. Bruinine. Hij had 'n kringetje v-- e" s nv- 7)0 men hem weer aar v'm' Hy had drie tarief, 'v.m. van het maatschfL v.m gevers. De hoog50®^-® erkent met v'nongei zetheid, stiptheihge,1 s av. Ds. Westrik. xv. Ds. Steenbeek. n. Ds. Kroese. m. Ds. (Addink. av. Ds. Hoogendijk. im. Da. de Gidts. Ds. van der Kooij. n n.m. Ds. Wen tink. b av. Ds. Verkerk. er soms wat meeaa.t' Ttn- en 'f Ds. Lat... vangsletters had geleerd te 5,T.m. ,n n.m. do Eerw. lieer H.cï spatje inkt ooit wei angeliesatie gebouw in de puntjes, met d„. 0. j. Room,.,, en met duidelyke, stie Polsbroek. Tusschen twaalf en 1?de kerken in Nederland. kleine recreatie ui- n.m. en 's av. Ds. Kievit. met voorzichtig-zuin7®^1^ VD3t- nni-en 'sav- Ds. Kievit. drabbige koffie, die m0R™EBm kauwend de in dun- soms met oen plek™''.Swd."bB°0™' bakken koek belegde ta-yliei, vm. en ''sar. Db. Eeselink. zette mijnheer Waand/^aezinde kerk, uiterst omzichtig, schotel, apart en gunde hy ziu. trekjes uit een steenen tabakspijpje. Dat»,.- toe ging hy aan den anderen kant van de tafel zitten, om niet op zyn schrijfwerk te morsen. En dan pende hy weer uren ach tereeD. Van wat hij copiëerde bleef hem zoowat nooit iets by. De klanten vertrouw den meneer Waanders: gaven hem vaak dingen te copieeren, waarvan de inhoud niet „aan de groote klok" mocht worden gehangen. Maar er was geen nood Copiist was absoluut-betrouwbaar. Maar zelfs al had hij willen klappen 't Zou hem niet mogelijk zyn geweest. Hy zorgde er voor geen fouten te maken. Schreef woordje na woordje over. Als hij gereed was, werd de bundel netjes ingepakt in de versleten portefeuille gedaan. Hy bracht 't weg, ont ving zijn loontje, dankte, boog, beval zich aan in gunst en recommandatie. Begon een nieuwe opdracht. Wist nagenoeg niets meer van de vorige Een ding was hem onmisbaar bij zijn arbeidsrust, stilte, kalmte. Anders kwam-ie in de war. Hospita had een hondje met onbedwingbare kefneigingen. Meneer Waan ders van zeer-zachtmoedige bedeesde na tuur had lang geweifeld alvorens er iets van te zeggen. Hy trachtte het beest aan zich te binden door stukje leverworst mede te brengen, hem te aaien en te vleien. Eet dolle gekef en de aanval op meneer Waan ders broekspijpen duurden aan. Toen schreef hij hospita een briefje uitbundig, roemend de voortreffelijke kwaliteiten van hondje,

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1914 | | pagina 1