ZUID-HOLLANDSGHE EN ZEEUWSCHE EILANDEN
MELSDIJK
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD,
peehtsehe
fnis-Sommelsdijk''
nationale
theekbank
NS
poerende Goederen, en|
HEEKBANK
e DORDRECHT.
atschappelijk Kapitaal
larvan gestort f 200.000,
tijdelijk uit:
id.
100%
den verstrekt door den heer
;EB A.Dz., te M1DDELHARHIS.
ONZE EILANDEN
(FABRIEK
VOOR OB
kes per gemeten hektoliler,
ndng ingaande:
55 cent
55
35
lat)
hektoliler 5
acliels cokes met anthraeiot
gemengd.
turf, sloffen of kachelkolen j
t goede brandstof,
n bij I PEEMAN, Middel-
s en Sommolsdyk.
Apeldoorn.
eelt 5 °/o Pandbrieven uit
oers van 10l1/* °/0. plus
te in stukken van 2500,
00—, f 250,— en f\00,—.
ir ten kantore der Bank en
n
GAST ZOON
sommelsdijk.
lipipVpl^lplpliVliifil
op
Uit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen.
Prijs per kwartaalf 0,50
Afzonderlijke nummers- 0,05
No. 37
Zaterdag 2 Augustus 1913 20E Jaargang
Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk
Vrijdagmorgen ingewacht hij de Administratie te Middelharnis.
Prijs per adv jr ten tién van 45 regels f 0,50
Iedere regel meer- 0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Buiteulandseh Overzicht.
E BLADEN.
lltEW
xd «oor de Huiskamer. Met
nt per week.
nt per week.
iné is verzekerd tegen onge-
krjysrkaar.
'apievhandel,
Idelharnis.
ïren van Prachtbanden voor
Aanbevelend,
VAN DER SCHENK.
iiilïllSli!ll!llblill!il!il!ll!l
.1SSEN
baar.
het neusje van den
zalm - kosmos
stormvogels
flor de gutteriez
arbeid adelt
gracia
e Sigaren-merken
Sigarenmagazijn
uddelharnis
fjiïjïijuwï^^
De machteloosheid van de Europeesche
diplomatie om door een gemeenschappelijk
optreden aan den tweeden Balkan-oorlog
een einde te maken, en daarmede ook aan
de dreigende internationale spanning,dieook
de niet-krygvoerende naties reeds ongetelde
millioenen aan mobilisatie uitgaven en ver
lies van kapitaal-renten heeft gekost, is voor
een veertiental dagen geïllustreerd door een
rede van den Engelschen Minister van
Buitenlandsche Zaken in het Lagerhuis.
Een tusschenbeide komen van een der
groote Mogendheden, aldus Sir Edward Grey,
zou onmiddellijk ten gevolge hebben, dat
er tusschen deze zelf moeilijkheden ont
stonden. Dus bleef er niets anders over dan
den oorlog maar te laten uitwoeden, die,
naar de Minister er bij wijze van troost
aan toevoegde, door de wreedheid en felheid
waarmede hy werd gevoerd, de strijdende
partijen zóó uitputte, dat hij onmogelijk
héél lang meer zou kunnen duren.
Deze machteloosheid ook ten opzichte
van de nieuwe situatie, door Turkije's
onverwacht optreden geschapen, wordt zoo
mogelijk nog duidelijker in 't licht gesteld
door het volgende. Op de gezanten confe
rentie in de Engelsche hoofdstad (die zich
nog altijd bezig houdt het bespreken
en het uitwerken van den blijkbaar door
niemand meer erkenden vrede van Lor.den I)
werden, zoo heet hef daarin, geen formeele
voorstellen gedaan, op welke wijze men
de Turken, die de te Londen vastgestelde
grenslijn Enos—Midla hadden overschreden,
zou dwingen het gezag der Mogendheden
die immers als toeziende voogden ook deze
clausule in het vredesprotocol hadden ge-
sanctionneerd te eerbiedigen.
Toch zou men zoo zeggen, dat het langza
merhand, nu de Turken niet alleen Adriano-
pel weer hadden bezet, doch zelfs Bulgarije
zijn binnengerukt, tijd werd daartoe voor
stellen ter tafel te brengen! Immers in hoe
benarder positie de Turken de Bulgaren
brengen, hoe vaster zij zich in het reeds
afgestane gebied weer nestelen, des te
moeilijker zal het straks vallen heD, over
eenkorastig het Londensche protocol, weer
Adrianopel te doen ontruimen en zich weer
achter de lijn EnosMidia te doen terug
trekken.
„Het bericht", aldus eindigde een telegram
„dat de Turksche troepen Philippopel be
dreigden, heeft groote ontsteltenis onder
de gezanten verwekt."
Men mag de juistheid hiervan veilig
aannemen. En zelfs constateeren, dat deze
ontsteltenis er wel geweest zal zijn vóór
de Turken waren voortgerukt tot voor de
poorten van deze oud Grieksche stad: van
bet oogenblik af, dat de Jong-Turksche
Regeering haar tweede wanhoopspoging
deed om uit de algemeene débl&cle voor het
Ottomaansche Rijk in Europa nog te redden
wat er te redden viel en denLondenschen
vrede kort en bondig negeerde om m6de
voordeel te slaan uit de machteloosheid en
hulpeloosheid, waarin zijn Bulgaarsche over
winnaar door zijn al te groote begeerigheid
zich zoo onverwacht had gebracht.
Want deze tweede Turksch-Bulgaarsche-
oorlog zal in de naaste toekomst aan de
internationale diplomatie een nog vrij wat
gevaarlijker en moeilijker probleem ter
oplossing geven, dan hetwelk met den Lon-
denschen vrede zijn beëindiging scheen ge
vonden te hebben: de vaststelling, in alge
meene ly'nen, van een nieuwen status quo
op den Balkan, ten koste van het tot
machteloosheid toe verslagen Turkije.
Immers toen was het alleen het kleine
Montenegro, dat uit teleurgestelde verwach
ting zich koppig tegen den mei zooveel
moeite vastgestelden, eensgezinden wil der
groote Mogendheden verzette. Doch het
moest bukken, toen Rusland, betzij omdat
het niet tot den oorlog voorbereid was,
hetzij omdat hij by zijn bondgenooten niet
den gehoopten steun vond, hetzij uit werke
lijk vredelievende overwegingen dit moge
hier thans in 't midden gelaten worden
zijn kleinen, ouden vriend in den steek
liet, en het niet op een oorlog met Oosten
rijk-Hongarije, en daarmede wellicht op
een algemeenen Europeeschen oorlog wilde
laten aankomen.
Maar het geldt nu niet een nietig land
als Montenegro te dwingen, doch Turkije,
dat, hoe gehavend en verzwakt ook uit
den jongsten strijd te voorschijn gekomen,
toch altijd nog een Rijk blijft, dat honderd
duizenden soldaten in 't veld kan brengen.
Dit. maakt het eenerzyds tot een Mogendheid
wi6r verzet niet zóó maar gebroken wordt;
en anderzijds tot een macht wier vriend
schap waarde heeft. Bovendien zijn de goede
betrekkingen met de Porte van niet te
overschatten beteekenis voor die naties
met name Duitschland, Frankrijk en Enge
land wier kapitalen met honderden
millioenen in Europeesch, doch vooial in
Aziatisch Turkije zijn vastgelegd, en diein
de naaste toekomst met name van de
„economische verovering" van dit laatste
nog zéér groote verwachtingen hebben.
Waarbij dan nog voor Engeland deze bijzon
dere bedenking komt, dat een gewelddadig
optreden tegen Tuïkye een gevaarlijken
terugslag zou kunnen hebben in Engelsch
Indie met zijn drie honderd raillioen Mohara
medaansche onderdanen. Reeds nu heeft
een gezaghebbend Engelsch Indisch blad, de
te Calcutta verschijnende „Englishman" de
waarschuwing laten hooren: „Elke poging
van Engeland om Turkije te dwingen tot
het opgeven van zjjn nieuwe plaunen zal
ongetwijfeld een zeer ernstige Mohamme
daansche beweging in het leven roepen."
Het behoeft dus niet al te zeer te verwon
deren, dat op de gezanten-conferentie giste
reu nog geen voorstellen zyn gedaan tot
oplossing van het netelige vraagstuk; hoe
uien de Turken weer uit Adrianopel eD
achter de lyn Enos-Midia krijgt.
Natuurlijk ontbreken in de pers, minder
door formeele overwegingen gebonden dan
een officieele gezanten conferentie,deze voor
stellen niet.
Van Russische zijde de eenige kant
feitelijk, waarvan met kracht op een ener
gieke actie togen Turkije wordt aangedron
gen wordt een vlootdemonstratie vóór
Conatantinopel geöischt, desnoods gevolgd
door het landen van een internationale troe
penmacht. Doch het is allereerst wel zeer
de vraag, of alle groote Mogendheden
en natuurlijk is ook hier weer, evenals toen
het om de ontruiming van Sboetari door
de Montenegrijnen giDg, eensgezindheid
onder deze vóór alles eisch daarvoor te
vinden zullen zijn, om de hierboven aan
geduide redenen. Reeds nu maken de bla-
deu melding van een verklaring van den
Duitschen Minister van Buitenlandsche Za
ken, Von Jagow, volgens welke Duitschland
zeker niet aan zulk een demonstratie deel
zal nemen. En in de tweede plaatsgesteld
zulk een vlootbetooging wordt voor de
Turksche hoofdstad gehouden, en er worden
zelfseenige duizende marine-soldaten geland,
dan is het duidelijk, dat deze zeker nog
niet in staat zullen zijn de Turksche leger
korpsen uit het heroverde Tracifl en Adria-
qppel terug te doen trekken, wanneer de
aanvoerders hiervan of de Jong-Turksche
Regeering dat pertinent blijven weigeren»
Het tweede middel om Turkije te dwingen
is van flnancieelen aard. Men moet, heet
h'et, aan de Porte allen flnancieelen steun
en alle crediet "weigeren, met name voor
zijn hervormingen in Klein-Aziö. Doch dit
middel werkt eerstens wel wat al te lang
zaamen verder zou het, naar in ons
Ochtendblad van heden reeds is opgemerkt,
niet zoozeer Turkije, als wel Turkye'sschuld-
eischers, d. w. z. het buitenland, en met
name Frankrijk treffen. Vandaar dat men
naar uit Parijs wordt gemeld, in Fransche
regeeringskringen en Frankrijk als de
internationale geldschieter, zou dezecrediet-
weigering in hoofdzaak moeten toepassen
bitter weinig ook voor dit middel gevoelt.
Nog eenige andere dwangmiddelen wor
den genoemd. Servie en Griekenland zouden
met Bulgarije samen Turkije tot rede moe
ten brengen. Doch afgescheiden van de
moeilijkheid, om niet te zeggen onmogelijk
heid, de vroegere bondgenooten thans weer
gemeenschappelijk op het oorlogspad te
krijgen, zullen de beide eerste landen dooi
den jongsten veldtocht, zoowel financieel
als militair wel te veel uitgeput zijn om
een nieuwen oorlog te willen beginnen tegen
den ouden, thans weer uitgernsten vijand,
van wien zij alles hebben gekregen wat zij
wilden hebben.
Ook Roemenie wordt genoemd als de
voltrekker van den wil derMogenheden.Het
zou zeer zeker een merkwaardig schouwspel
zijn dezen Staat, die zichzelf door zulk een
brutalen roof ten koste van het machtelooze
Bulgarije verrijkte, als politie-agent tegen
een andere Mogendheid te zien optreden,
die b\j slot van rekening alleen tracht in
een nieuwen oorlog een deel te herwinnen
van wat het in een vorigen heeft verloren
Doch ook afgescheiden van deze overwe
ging heeft het zyn bezwaren aan Roemeniö
op te dragen de Turken tot eerbiediging
van het Londensche protocol te dwingen.
Immers dit Rijk zou natuurlijk hiervoor
zy'D, zeker niet gering, loon eischen, en
zich daarmede de hegemonie op den Balkan
verzekeren. Doch dan zou het „evenwicht"
op den Balkan waarvoor de Europeesche
diplomaten met zooveel zorg waken, zijn
verbroken. En daarom zal ook deze oplos
sing in hun oogen moeilijk genade kunnen
vinden.
Ook is er nog de mogelijkheid, Rusland
het netelig zaakje te laten opknappen. Te
Petersburg zag men natuurlijk niets liever.
Voor Rusland beteekent de afloop van den
eersten Balkan- oorlog toch reeds een leelijke
■treep door zyn oude rekening, waarop het
een eigen gebiedsuitbreiding tot aan de
Dardanellen toe had geschreven. En met
liefde zal zeker Rusland, alle machtsverster
king van Turkye in Europa beletten
óók met het oog op de verreikende plannen
die het ten opzichte van Aziatisch Turkye
koestert. Maar de groote Mogendgeden al
dan niet in bondgenootschap met Rusland,
voelen er bitter weinig voor de verwezen
lijking van deze plannen in de band te
werken en zullen daarom zeker niet aan
Rusland het Turksch uitzectingsmandaat
geven. En wanneer RuBland zich dit, naar
uit sommige berichten schijnt te blijken,
zelf zou willen geven, dan kan men er zeker
van zyn, dat hiermede opnieuw een beden
kelijke fase van internationale verwikke
lingen zal worden geopend.
Ten slotte zijn er nüg twee mogelijkheden.
De eerste isdat men na den vrede te
Boekarest,die naar men algemeen aanneemt
nog slechts een quaestie van dagen is, de
Turken en Bulgaren het rustig samen laat
uitvechten.
Doch men vraagt waar dan het „gezag"
der Mogendheden op den Balkan zou blij
venwanneer Turkye ditmaal zyn
uitgeputteD en in den jongsten veldtocht
gedemoraliseeiden tegenstander de baas
bleek I
De tweede is, dat men aan Turkye
flnancieele „compensaties" toezegt voor het
ontruimen van Tracie en Adrianopel. In som
mige Fransche bladen wordt dit middel
aan de hand gedaan. Maar het kon
wel eens zyn, dat de Jong-Turksche Regee
ring van deze „compensaties" niet gediend
bleek, omdat ztf by ondervinding weet hoe
ook daarby weer waarborgen enz. worden
gevraagd, die voor Turkije's onafhankelijk
heid niet zonder bedenking zyn! En ook
omdat een verkoopen van 't heilige Adria
nopel in de nalie wel eens een gisting kon
wekken, die aan het Jong-Turksche bewind
opnieuw een einde maakte.
Zoo zien wy hoe door Turkyö's opti6den
een situatie in 't leven is geroepen, waar
van de ontwarring den diplomaten Dog
hoofdbrekens genoeg kan kosten, en die
opnieuw het perspectief van een wolkeloozén
Balkan-hemel voor wie weet hoe lang doet
verdwijnen.
De binnenlandsche toestand van Spanje i
is van dien aard, dat we nu het op den
Balkan weer minder rumoerig is, nog even
den blik wendeD naar het Pyrreneesch
Schiereiland. Sedert de dood van Canalejas
is de eenheid in de binnenlandsche politiek
niet meer die van voorheen. Ganelejas wa8
de allesbeheerschende. alles leidende minis
ter-president. Hij dacht voor allen, hij deed
voor allen, Romanones staat in dat opzicht
een eind beneden hem. Hij heeft niet dien
sterken wil, die nooöig is om ujt een ver
warden toestand een geregelden staat van
zaken te voorschijn te doen komen. Dat
minder krachtige in zyn optreden, dat niet
bandelen met een zekere dwingende kracht
maakt dat Romanones meer dan zyn voor
ganger te doen heeft om zyn politiek
scheepje veilig binnen te loodsen. Daarby
komt dat hy niet altijd even haDdig is.
Dit jaar is een jaar van politieke crisissen
voor Spanje geweest. Maar zelden heeft een
crisis scherper gedreigd dan thans Den
veertienden Juni werd een decreet openbaar
gemaakt, waarbij de parlementaire arbeid
tot nader aankondiging geschorst werd.
Een dergelyke maatregel is altijd verkeerd.
Men komt dan feitelijk in een toestand
van een niet parlementair geregeerd land
en begrijpelijkerwijze verzet zich daartegen
alles wat eenigermate democratisch voelt.
Dit is ook in Spanje direct tot uiting ge
komen, zoowel van republikeinsche ais van
socialistische zijde protesteerde men tegen
de sluiting van de Cortes.
Natuurlijk deden vanzelf ook, de conser
vatieven aan dit verzet mee. Maar het
meest bedenkelijk was dat onder deregee-
ringsparty, onder de liberalen een sterke
groep zich vijandig verklaarde aan dit besluit
van de regeering en aandrong op heropening
van de Cortes. Die liberale actie stond onder
leiding van markies Alhucemas en de libe
ralen gingen in hun verzet zoover dat velen
van hen hun ontslag vroegen voor hun
regeeringsbeambten. Daarby komt dat de
toestand van het ministerie nog verslechterd
wordt door het feit, dat de zaken in Marokko
uiterst slecht gaan. Steedszyn er nieuwe troe
penmachten noodig en het lijkt er verbazend
veel op of het tot een geregelden oorlog
in Marokko zal komen. Of het aan de leiding
der Spaansche officieren ligt of waaraan
dan ook, zeker is het dat het verzet tegen
den oorlog steeds sterker wordt. Hoe ernstig
de toestand is, blijkt het best uit de protest-
meetingen die telkens weer plaats vinden.
En boezeer het prestige in het binnenland is
geschokt, blijkt wel uit een manifest door
de dissidente liberalen wereldkundig ge
maakt, waarbij ze er °P aandringen dat de
Cortes onmiddellyk weer bijeengeroepen
zullen worden. 126 Parlementsleden noemen
zich tegenstander van hetregeeringsbesluit;
56 senatoren en 70 afgevaardigden kiezen
dus partij tegen hun eigen regeering.
En bovendien hebben verschillende oud
ministers het manifest onderteekend. Dat
beteekent dus een scheuring in de liberale
party die de grootste gevolgen kan hebben,
want reeds nu is het aantal voorstanders van
heropening veel grooter dan het aantal
tegenstanders.
De veranderingen in de wetgeving
betrekkelijk den burgerlijken stand.
Den 7 Augustus a.s. treedt in werking een
wet waardoor belangrijke veranderingen
worden gebracht in de wetgeving betrekke
lijk den burgerlijken stand.
Waar het ook voor het publiek van belang
is van deze nieuwe en gewijzigde bepalingen
kennis te nemen, meende ik goed te doen
deze hier te bespreken.
De wijzigingswet die door de eerste zoo
wel als door de Tweede Kamer zonder hoof
delijke stemming werd aangenomen, beoogt:
1°. eenige vereenvoudiging te brengen in de
vormvereischten voor het huwelijk en 2°.
den Zondagsarbeid ten bureele van den bur
gerlijken stand zooveel mogelijk te beperken.
Zooveel bekend is moeten de aangiften van
geboorte geschieden binnen 3 dagen na den
dag der bevalling. Werd tot nogtoedeZondag
onder die drie dagen medegerekend, na
7 Augustus a.s. worden de Zondagen, de
Nieuwjaarsdag, de Christelijke tweede-
Paasch-en Pinksterdagen, de beide Kerstda
gen, de Hemelvaartsdag en de verjaardag der
Koningin niet meer medegeteld ter bereke
ning van dien termijn van 3 dagen. Wordt
dus een kind geboren den 24en December,
dan is de laatste dag van de aangifte den
29en Decemberimmersde beide Kerstdagen,
25 en 26 December, telle voor de berekening
der 3 dagen niet mede.
Nu concludeere men daaruit met, dat op
de genoemde dagen geen aangiften van ge-
geboorte kunnen geschieden, dat allerminst.
De Bureaus van den burgerlijken stand moe
ten op die dagen ook geopend zyn, zij het
dan ook niet zoo lang als op de andere
dagen.
Het is van genoegzame bekendheid, dat
minderjarigen en meerderjarigen, die den
leeftyd van dertig jaren nog niet hebben be
reikt, om een huwelijk aan te gaan de
toestemming behoeven van hunne ouders
of voogden. Deze toestemming kan worden
gegeven bij de voltrekking van het huwelijk
zelve. Kon evenwel een der personen, die
toestemming moesten geven niet by de vol
trekking van het huwelijk tegenwoordig zyn,
dan moest worden overgelegd een akte van
toestemming opgemaakt door een notaris.
Vanaf 7 Augustus a.s. is ook den ambte!
naar van den Burgerlijken stand de bevoegd.
heid gegeven akten van toestemming op te
maken. Een groot gemak nu is, dat ieder
ambtenaar van den burgerlijken stand daar
toe bevoegd is. Men behoeft zich dus voor
het opmaken van een akte van toestemming
juist niet te vervoegen by den ambtenaar
van den burgerlijken stand zyner woonplaats
of van de gemeente waar het huwelijk, waar
voor de toestemming moet dienen, zal plaats
hebben. Waar de „toestemmende" personen
zich ook binnen ons land bevinden, overal
is de ambtenaar bevoegd tot het opmaken
der akte.
Kunnen nu een of meer personen, die
by het huwelijk toestemming moeten geveB,
daarby niet tegenwoordig zijn, dan dient
een afschrift van de toestemmingsakte te
worden overgelegd. De kosten van een af
schrift van een akte van toestemming be
dragen f 1,00*.) Terwyl tot nog toe voor het
opmaken van een toestemmingsakte bet
honoranium aan den notaris verschuldigd
was, wordt door den ambtenaar van den
burgerlijken stand, evenals de andere akten
van den burgerlijken stand, de toestemmings
akte gratis opgemaakt.
Ik wys er hier nog op, dat meerdere per
sonen bij één akte hunne toestemming kun
nen geven en verder, dat bij het opinakeu
van een akte van toestemming de ambtenaar
van den burgerlijken stand bevoegd is te vor
deren, dat de identiteit van de voor hem
verschijnende personen verklaard worde
door twee, den ambtenaar bekende getuigen.
ZijD de verschijnende personen aan den
ambtenaar bekend, dan zal deze van die
bevoegdheid geen gebruik makeD.
Tot het opmaken der toestemmingsakte
behoeven slechts de personen, die de toestem
ming moeten geven voor den ambtenaar te
verschijnen. De personen te wiens behoeve
de huwelijkstoestemming wordt gegeven be
hoeven daarbij dus niet tegenwoordig te zijn.
Moesten tot nog toe by het voltrekken
van het huwelijk ten gemeentehuize vier
getuigen tegenwoordig zyD, na 7 Augustus
evenwel zal het voldoende zijn, indien het
huwelijk voltrokken wordtin tegenwoordig
heid van minstens twee en hoogstens vier
getuigen. Men kan dus volstaan met twee
In de bestaande bepaling, dat by huwelij
ken, die uithoofde van een behoorlijk be
wezen wettig beletsel (ziekte bv.) niet ten
gemeentehuize kunDen worden voltrokken,
zes getuigen moeten aanwezig zyn, is geen
verandering gebracht.
Voor velen, vooral voor minder met aard-
sche goederen bedeelden, bestond tot nog
toe een financieel bezwaar tegen huwen in
de kerk. Immers het kerkelijk huwelyk
mag volgens het burgerlijk wetboek niet
worden voltrokken, voordat de partijen aan
den bedienaar van hun eeredienst zullen
hebben doen blyken, dat het huwelijk ten
overstaan van den ambtenaar van den bur
gerlijken stand is voltrokken. Waar nu op
de overtreding van deze bepaling voor de
geestelijke eeD geldboete van ten hoogste
f 300 staat, is het te begrijpen, dat de
geestelijken maar niet op de enkele verkla
ring van de parti en, dat het burgerlijk
huwelyk is gesloten het kerkelijk inzegenen.
Vandaar dan ook dat het de gewoonte was,
dat de partijen een uittreksel uit de huwe
lijksakte overlegden. De kosten hiervan be
dragen f 1,15, ook voor ben die een bewijs
van onvermogen konden overleggen.(Enkele
ambtenaren gaven in laatstgenoemd geval
het uittreksel gratis af.)
Vanaf 7 Augustus zullen de uittreksels of
afschriften der huwelijksakten, welke ten
behoeve van het kerkelijk huwelijk worden
afgegeven kosteloos en vry van zegel ver
krijgbaar zyn. Het financieel bezwaar tegen
het kerkelijk huwelijk is alzoo door deze
nieuwe bepaling voor een groot deel opge
heven.
Een nieuwe bepaling is wel die betrekke
lijk de huwelijksafkondiging. Waren vroeger
noodig twee afkondigingen van het huwe
lyk op twee achtereenvolgende Zondagen en
moesten voordat het huwelijk kon worden
voltrokken, eerst nog twee dagen verloopen
Da de laatste afkondiging, vanaf 7 Augustus
zal slechts één afkondiging behoeven plaats
te hebben en wel op een Zaterdag, terwijl
na de afkondiging nog 10 dagen moeten
verloopen alvorens het huwelijk kan worden
voltrokken. Het tijdsverloop tusschen aan-
Wet van 20 Juni 1913 Stbl. 294 tot wijziging
en aanvulling van den 3en en öen Titel van het le
Boek van het burgerlijk wetboek en in verband daar
mede wijziging, van de wet van 23 Aprill879, Stbl. 72
en van de gemeentewet.
Tenzij men voorzien i6 van een bewijs van on
vermogen. afgegeven door den Burgemeester zyner
woonplaats, in welk geval men bet afschrift gratis
bekomt
