NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD, ZDID-HDE4NDSCHÏ EN ZEEUWSCHE EILANDEN IELSDUK. LOK-FREES R, BARD ER -ARTIKELEN 'lakkeesche en Papierhandel NIEUWJAAR 1913 ïls en Naamborden. itekaarten OTHEEKBANK rade Goederen, enz. Het Egyptische Monster. IT 208, MIDDELHARfflS HANDEL IN FD AANBEVELEND - en Advertentie-Bureau, B 280, MIDDELHARNIS. «LENDERS, ALMANAKKEN, IAAR-, FELICITATIE- en ITTREKKAARTEN. me keuze Fijne artikelen. HM VOORHANDEN ijf-, Kantoor- en Copieboeken persen en Hectografeer- Kwitantie-, Bon-, Huur- en iken. Rekeningpapier enz. 'aagt Modelboek .LE INKTSOORTEN. tellingen aan voor ïgen matige prijzen. nd, W. V. d. SCHENK. ordrechtsche rd te DOFLTtREOHT. 3t Maatschappelijk Kapitaal waarvan gestort f 200.000,— jeeft tijdelijk uit: mdbrieven a id. 96 ONZE EILANDEN VOOR DB Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen. Prijs per kwartaalf 0,50 Afzonderlijke nummers- 0,05 No. 9 Zaterdag 18 Januari 1913 20E Jaargang Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis. Prijs per advortentiën van 15 regels f 0,50 Iedere regel meer- 0/10 Groote letters naar plaatsruimte. Buitenlandscli Overzicht. Zoo als onze lezers wel zullen weten is Mongolië een deel van het Cbineesche rijk, een reusachtig groot land, dat evenwel zeer sckaarsch bevolkt is. Die bevolking staat nog op den laagsten trap van ontwikkeling. Zy houdt zich bezig met veeteelt, een wei nig met landbouw. Alleen de priesters heb ben eenig onderwijs genoten, anders nie mand. Scholen bestaan niet; de woningen zyn zoo primitief mogelijk. Over dit land nu is er tusschen China en Rusland een geschil gerezen. Reeds jaren lang heeft Rusland ge tracht invloed te krijgen op de bewoners, en heel langzaam is dat gelukt. De Cüineezen toch hebben nooit een enkele poging gedaan totverbetering,maar zich alleen doen kennen als heerschers en onderdrukkers. Daardoor waren zij bij de bevolking gehaat. Rusland, .dat zijn invloedsfeer voortdurend wil uit breiden, heeft van dien haat gebruik ge maakt. Op een goeden dag nu brak er in Mongolië een opstand uit. De Cbineesche ambtenaren werd eenvoudig gelast heen te gaan en de Chineesche gouverneur eveneens. De Mongoolsche opperpriester werd tot koning uitgeroepen. Het kleine aantal Chineesche troepen wist niet beter te doen dan zich onder beschermiDg stellen van den Russischen consul, evenals de Chinee sche ambtenaren. Plotseling verschenen z.g. ter bescherming van de Russische onderdanen troepen Rus sische kozakken, die al heel gauw om orde en rust te herstellen de ChiDeesche troepen hun wapens afnam en alle Chineezen naar hun land terugzonden. China was daar natuurlijk niet tevreden mee. Hoe kwamen toch, zoo verre van de Russische grenzen, zoo plotseling die kozakken daar? De Chi neesche regeering wendde zich tot de Rus sische en na veel besprekingen heeft de Russische gezant te Peking verklaard aan den Chineeschen minister van Buitenland- sche zaken, dat de Russische regeering de kwestie wil regelen op deze voorwaarden: dat China zich niet zal inlaten met wetten, gewoonten, gebruiken onz. in Mongolië,geen kolonisten zal uitzenden en toestaat dat het een eigen nationaal leger opricht. Rus land zal geen troepen naar Mongolië zenden, maar mag er een troepenmacht onderhou den, waarvan het zelf de sterkte bepaalt. Deze legermacht kan zonder dat China er iets van weet, zonder toestemming daarvoor te geven, overal heen gezonden worden. Ook zullen de Russische onderdanen en de Russische handel alle voorrechten behouden, die zy hadden. De Chineesche regeering is niet erg inge nomen met deze verklaring en heeft uitstel bedongen voor de beantwoording. De stemming in China is zeer tegen Rusland. Overal worden betoogingen gehou den, geld ingezameld vooroorlogsdoeleinden. Openlijk wordt haat gepredikt tegen de Russen. Eerst scheen het of de regeering FEUILLBTOIT. 0/ i a J 00% 1 a worden verstrekt door den heer BÖORER A.Dz., to MIDDELHARNIS. f Mr. F. N. SICKENGA. ■c/euren j Hi pniLIPSE. lipiflKilVflIpISIISHIIIplillil nliihiiiilii!»afeiii8!iii8tlnts 82 Ik keek hem zenuwachtig aan. Wat be doelde hij hiermede? Waa het mogelijk, dat door diezelfde kunstige redeneering hij ons plan tot ontvluchting ontdekt had „Ik vrees, dat ik u niet geheel begrijp antwoordde ik, zooveel onverschilligheid in mijne stem leggende, als mogelijk was. „Mag ik u vragen, welk geheim heeft u ontdekt?" „Dat je myne pupil liefhebt'" antwoordde hij. „Maar waarom zie je er zoo ongerust uit? Het eischt niet veel doorzichtkunde te zien, dat hare schoonheid eene belangrijke uitwerking op je heeft gehad. Waarom zou ze het niet gedaan hebben En welk kwaad zou er insteken Zij is eene allerbekoor lijkste vrouw en jij, als ik het je zoo eens in je gezicht mag zeggen, bent wat zullen we zeggen ver van geen ch irmante man te zijn. Als een dwaze yoogd heb ik je jelui vee), misschien te veel bij elkander laten zyn en het gevolg zou een kind hebben kunnen voorzien. Je hebt elkaar leeren liefhebben. Heen, wees niet beleedigd. Ik verzeker je, daarvoor is geene reden en ik beloof je, als je mij genoegen blijft doen, zich zou laten mee voeren in die richting. Hoewel de financiën in een zeer slechten toestand verkeeren, werden groote voorra den wapens aangekocht. Ook hadden groote troepenbewegingen plaats. Nu heeft Rusland doen weten, dat het geen aanleiding vindt om nog langer te wachten op de uitbetaling die China aan Rusland verschuldigd is voor den bokseropstand. Dit zal China in moei lijkheid brengen, want niemand toch zal bereid gevonden worden om een land, dat er op financieel gebied zoo treurig bijstaat, aan dat geld te help6n. China wil nu, zoo luiden de berichten, deMougoolsche kwestie voor het Haagsche Hof van Arbitrage bren gen. Wij zijn er nieuwsgierig naar ofRusland daarin toestemt. Bonar Law, de leider der Engelsche con servatieven, verkeert blijkbaar in geen gerin ge moeilijkheid tegenover het door 232 unionistische parlementsleden oDderteekend adres, waarin van hem wordt gevraagd ook zijn officieele sanctie te geven aan de zoo- veelste wijziging in de tariefbervormings- politiek van zijn partij, en daarmede, als wijlen Radboud, te herroepen, wat hij nog zoo kort geleden met zooveel vuur heeft aangebeden en verdedigd. Gisteren had hy zijn antwoord nog niet bekend gemaakt. Maar volgens de „Morning Post" zou hij dit heden eindelijk, in den vorm van een open brief, toch beslist doen. Hoe dit antwoord zal uitvallen is nog niet bekend. Dat althans een van zijn „luite nants", Austen Chamberlain, de zoon van den grooten Joe, allerminst met de nieuwe tarief-politiek acoord gaat, blijkt uit een rede welke deze gisteren te Oaks Green, Birming ham, heeft gehouden. In deze rede verklaar de Austen Chamberlain, dat Bonar Law hem niet geraadpleegd had over wat bij te Ashton under-Lyne ging zeggen: dat hij 'tnietgeheel en al met den inhoud eens was geweest, doch dat hij in 't belang van de partij had geoordeeld zijn persoonlijke opinie op te offeren en alles te doen om de partij een eensgezinde, krachtige actie voor tariefher vorming te laten voereD.en deze hoofdpunten van het unionistische partijprogram te ma ken dat hü zijn best had gedaan ooi ook zyn vrienden van de noodzakelijkheid hier van te overtuigen „Maar", ging Chamberlain voort, „ik moet erkennen, dat ik voor 't oogenbiik daarin niet geslaagd ben. Ik moet erkennen, dat de groote meerderheid van de partij een geheel verschillend standpunt innam, en nog inneemt. En voor het eerst in de elf jaar, waarin ik zitting heb mogen nemen in den partij-raad, kan ik geen medeverant woordelijkheid op my nemen voor de be slissing, waartoe mijn vrienden gekomen zijn. Ik kan mezelf den rug niet toekeeren. Ik kan niet doen, alsof ik de verandering van ons stantpunt goedkeur, omdat ik vrees, dat deze verandering een ramp zal zijn voor de partü, waarmede mijn geheele openbare leven zoo nauw ia verbonden. Ik vrees, dat zij een ongeluk zal blijken voor het rijk, dat zal ik mij er niet tegen verzetten. Nu wat heb je mij te zeggen „Ik weet niet wat," zeide ik en dit was de waarheid." Ik had nooit kunnen denken, dat u iets dergelijks zoudt kunnen vermoed hebben." „Ik vrees, dat je mij de eer niet geeft van zeer scherp te zijD," antwoordde hij. „En misschien is bet niet te verwonderen. Van het verstand van een ouden man wordt minder verwacht dan van den jongen. Maar wy hebben genoeg over het onderwerp gesprokenlaten wij er een anderen dag verder over spreken." „Met alle genoegen," antwoordde ik. Maar daar is een vraag, die ik u liever doe, terwijl ik de gelegenheid heb Ik zou blij zijn, als u mij kondt zeggen, hoe lang u denkt in Praag te blijven. Toen ik Engeland verliet, had ik geen plan langer dan veertien daag uit Londen te blijven en ik heb nu reeds ruim twee maanden van uwe gastvrijheid gebruik gemaakt. Als u naar het Westen reist binnen de volgende week of zoo, en mjj met u wilt laten reizen, zal ik slechts te blij zijn dit te doen, anders vrees ik, zal ik gedwongen zpn u vaarwel te zeggenen alleen naar Engeland te gaan." „Daaraan moet je niet denken." ant woordde bij, terwyi hij dezen keer met zijne holle oogen een scherpen blik op mij wierp. „Noch Valerie, noch ik zou het zonder je ik steeds zoo oprecht begeerd heb te dienen, maar ik ben te lang in de politiek werkzaam geweest om te veronderstellen, dat ik altyd mijn eigen zin kan krijgen, te lang ook om te pruilen, omdat ik de partij niet heb kun nen overtuigen, dat zij den weg moest volgen dien ik voor den juisten hield. Ofschoon ik mijn teleurstelling niet verberg, evenmin als mijn vrees, zal ik in de toekomst, evenals ik in 't verleden heb gedaaD mijn best doen om mijn leiders te steunen en met mijn politieke vrienden samen te werken." Hieruit schijnt dus te blijken.dat Austen Chamberlain die het adres niet heeft onderteekend zich aan het eind toch „loffelijk onderwerpen" zal aan het partij- besluit. En naar alle waarschijnlijkheid mag men in zijn verklaring de voorloopige aan kondiging zien van het antwoord dat Bonar Law heden openbaar zal maken. Daarmede zou dan althans de uiterlijke eenheid der partij behouden en gered zijn. De vredesonderhandelingen tusschen de Balkanstaten en Turkije schynen nu dan toch voor goed te zyn afgebroken. Wie werkelijk verwacht mocht hebben, dat voor het einde van 1912 men onderling nog tot overeenstemming zou zyn gekomen kende le slecht de gangen der diplomatie en 2e toonde hy nog minder te weten van het karakter der Oostersche volken. Het ligt eenmaal in hun aard alles „kaufmaunisch" te behandelen. De één vraagt en de ander biedt, maar de één wil te veel, de ander te weinig. Diezelfde taktiek van loven en bie den hebben de Balkanstaten en Turkije bij hun onderhandelingen in het St.- James- Palace te Londen ook toegepast. De Balkan staten decreteerden dat hun groote stukken toekwamen en Turkije, die op het oogenbiik de bekende rol van Barbertje in het proces vervult, dingt af zooveel [mogelijk af op wat het zal moeten afstaan. Ten laatste zyn de onderhandelingen voor een tyd afgebroken bij nader inzien door beide partijen waar schijnlijk betreurd. Op de laatste zitting, die de vredesconferentie hield, deelden de Turken mee tot welke uiterste conclusies zij bereid waren. In geen geval koD Turkije erin toestemmen, dat verschillendeeilanden in de Egeische zee aan Griekenland en Adrianopel aan Bulgarije zouden komen. Toen de Balkanvertegenwoordigers van hun verbaziDg waren bekomen, sloot plotseling de Servische afgevaardigde Novakowitsj de zitting. Op de vraag van den Turkschen afgevaardigde wat de voorzitter bedoelde met het schorgen van de onderhandelingen, gaf deze een vry onhebbelijk antwoord: Schorsen is schorsen en hiermede sluit ik de by een komst." Echter door deze ondoordachte daad was ook de gelegenheid om tot een eindete komeD, voorloopig uitgesloten. En bovendien de moeiely kheid geboren wie het eerst naar her opening der conferentie zou vragen. Dit beteekende natuurlijk voor de betrokken partij het uiten van den wensch naar vrede, ook al zou deze moeten gaan ten koste van kunnen stellen. Bovendien je behoeft je nergens ongerust over te maken. Aangezien dit gerucht verspreid is ben ik niet van plan er langer dan noodig is, te blijven." „Welk gerucht bedoelt u?" vroeg ik.Ik heb niets gehoord." „Dat komt er van als je verliefd bent," antwoordde hy. Je hebt dus niet gehoord, dat een van de rampzaligste en vreeselykste pestziekten van de laatste vyf jaren aan het strand van den Bosphorus is uitgebroken en met vreeswekkende snelheid zich door Turkye en de Balkanstaten verspreidt." „Ik heb er geen woord van gehoord," zeide ik en toen ik dit zeide, gevoelde ik eene diepe vrees, die vrees voor de veilig heid eener vrouw, die te eeniger tyd voor eiken man, die lief heeft komt. „Is het slechtseen krantenpraatje of is het werkelijk zoo ernstig, als uwe woorden doen vermoe den „Het is zeer ernstig," antwoordde hy. „Kijk, hier is een man met het avondblad. Ik zal er een koopen en je het laatste nieuws voorlezen." Hy deed zulks en doorzocht de kolommen voor wat hy noodig had. Ofschoon ik Duitsch kon spreken, kon ik het niet lezen, dus Pharos vertaalde het voor my. „De pest, die zooveel schrik in Turkye heeft veroorzaakt," las hij, „breidt zich, het eenige opofferingen. Van beide zijden wilde men tot dezen stap niet overgaan. De Servische president, die de zitting sloot, zeide dat Resjid Pasja op het oogenbiik aan de beurt was het presidium te vervulleD. Deze zou dus de volgende zitting bijeen moeten roepen. In tweeerlei opzicht wil deze echter hiertoe niet overgaan, le zegt de Turksche afgevaardigde, dat wie een zitting schorst, haar ook behoort te openen. En 2e wil de Turksche afgevaardigde in geen geval tot Nieuwe concessies overgaan. De bondgenooten hebben echter al ver klaard, dat zy slechts op een nieuwe con ferentie zullen verschijnen, wanneer Resjid Pasja vooraf een bevredigende verklaring omtrent Adrianopel aflecht. Ook hiertoe zyn de Turken niet bereid. By al de geruchten omtrent de oneenig- heden tusschen de Balkanstaten doet het verwonderlijk aan te zien hoe de afgevaar digden te Londen principieel steeds een gelijken weg gaan. Terwyl de verhouding blij kens de uitingen in de pers tusschen Grieken en Bulgaren, alles behalve goed, soms zelfs gespannen is, blijven de Balkanafgevaardig den eensgezind by het stellen van de ge zamenlijke eischen. Deze eensgezindheid Iaat zich echter zeer goed verklaren. Over de gedeelten land die Turkye aan Serviö, Montenegro en Grieken land zal afstaan, bestaat vrijwel overeen stemming behalve dan over het bezit van enkele eilanden in de Egeische zee. Alleen over het gebied dut aan Bulgarije zal moeten worden afgestaan zyn de meeningen zeer verschillend. Wanneer nu Turkije in dit geval aan de winnende hand bleef, d. w. z. Adrianopel voor zich wist te behouden, zou Bulgarije dat waarschijnlijk een stuk land zal moeten afstaan aan Roemenie niet tevreden zyn met het dit land dan toegewe zen gebied, doch nieuwe compensaties vragen, die in dat geval zoudeu gaan ten koste van de bondgenooten. Reeds nu is in de Sobranja (Bulgarije) beweerd,datOeskjoeb eigenlijk Bulgaarsch is. Dit is nu natuurlijk gezegd met het oog op een eventueel minder binnenhalen van buit dan waarop eerst Voorloopig staan echter de officieele on derhandelingen stil, ofschoon natuurlyk achter de schermen nog genoeg onderhan deld wordt. En al dien tijd wacht Europa tevergeefs op een oplossing, die de toch altoos gevaarlijke kwestie tot een einde zou brengen Het staat nu wel te vreezen, dat de ka nonnen opnieuw een woord zullen gaan meespreken. Immers of de groote mogend heden hervatting van den strijd zullen kunnen (of willen voorkomen, is wel zeer twijfelachtig, na het dralen en talmen, dat de groote Mogols steeds in de Oostersche kwestie hebben gedaan. spyt ons zulks onzen lezers mede te moeten deelen, uit, in plaats dat ze vermindert en vandaag zyn nieuwe gevallen, die het getal zeven honderd en drie en dertig bereiken, bekend gemaakt. Gedurende den tijd van vier en twintig uur, die om twaalf uur 's middags eindigde, is het sterftecijfer 80 percent geworden.De ziekte is nu in Rusland binnengedrongen en drie sterfgevallen ten gevolge daarvan werden gisteren te Moscow, twee te Odessa en een teKela opgeteekend De geneeskundigen kunnen haar nog geen bepaalden naam geven, maar hellen er toe over te gelooven, dat ze van Aziatischen oorsprong is en zal verdwijnen zoodra het tegenwoordige opmerkelijk heete weer voorbij is." „Ik kan er geen vrede mee hebben," zeide hy, toen h\j gelezen had. „Ik heb in myn tyd verscheidenen dezer uitbarstingen bijgewoond en ik zal wel oppassen uit het bereik van deze eene te blijven." „Ik geef u gelijk," antwoordde ik, groette hem t06n en ging naar boven naar myne kamer, meer dan ooit overtuigd, dat het my betaamde de vrouw, die ik liefhad, zonder eenig verlies van tyd uit de plaats te krijgen. Het concert ten paleize was in elk opzicht een schitterend succes dien avond en nooit had Valerie bij haar spel er zóó schoon uitge zien of zóó gespeeld als by die gelegenheid. Haagsche Brieven. ccx. Het militairisme viert op het oogenbiik in de Kamer hoogtij. Zij vinden achter de groene tafel een man naar hun hart. Nie mand zal ontkennen, dat de heer Colijn een zeer knap man is, een man van 't hout, waaruit men ministers snijdt. Doch hij is behalve een zeer bekwaam minister, een buitengewoon duur minister. Nu reeds be loopt zijn begrooting 33 millioen en de minister erkeDt ronduit, dat zy wel tot 40 millioeD zal slygen. Weer komen er allerlei reorganisation en zooals het sinds jaren gaat, elke reorganisatie wordt als allernood zakelijkst verdedigd en elke reorganisatie is steeds weer duurder. Sinds 25 jaren hebben we nu een 1200 millioen aan het militairisme geofferd en elke minister heeftop zijn beurt verklaard, dat zyn stelsel ons nu eindelijk een weerbaar leger zou brengen. Moet er weer een aantal millioenen worden uitge geven, dan komt de Raad van Defensie goeddeels bestaande uit generaals, die bun mond hielden, zoo lang ze in actieven dienst waren, verklaren, dat er van ons leger eigenlijk niets deugt en het broodnoodig is nieuwe millioenen in een bodemloozenput te werpen. Met dezen minister gaan we steeds verder af van het volksleger, worden persoonlijke en financieele lasten buitenge woon verzwaard en het leger meer en meer ingericht naar Duitsch model. Een vierde van onze inkomsten wordt thans reeds aan het militairisme te water en te land be steed en niemand zal kunnen zeggen, dat wij nog onderdoen voor de groote mogendheden in de verspilling der belastingpenningen voor het invretend militairisme. De militainsten in de Kamer achten dit geen bezwaar, hoe meer millioenen worden geofferd, hoe liever. Elk oorlogsminister, die meer millioenen vraagt, kan rekeneD op den steun van zoowat de heele clericale zijde en mannen als de H.H. Tydeman en van Karnebeek. Steeds vindt een oorlogsminister een gereed oor. Een man als generaal van Vlijmen, die in geeD 25 jaar in het leger is geweest, als kapitein in de kamer is gekomeD en zijn hoog generaalstraktement verdiend heeft als kamerlid, zonder dat hy ooit meer in actieven dienst kwam, zegt van het volks leger, dat het de herleving zou zijn van de oud-schuttery. De generaal heeft blijkbaar nooit gehoord, dat een militainst als de Duitsche keizer vol lof en bewondering is voor het Zwitsersche volkslegerZoo'n kleinigheid viel voor generaal van Vlymen, de man van steeds meer geld voor het mi litairisme, natuurlyk heelemaal niet mee. De voorstanders van een deugdelijker stelsel zyn in de kamer nog verre in de minder heid, de groote meerderheid offert zonder gewetensbezwaar de millioenen van het volk op het altaar van den militairen afgod. Bij de behandeling der begrooting ontbrak dit jaar de heer Thomson. Diens houding verdient o.i. alle afkeuring. Als kamerlid Van de vele mooie vrouwen, die er tegen woordig waren, was zy ongetwijfeld de koningin. En toen zij na de uitvoering opgeleid eu aan den Keizer voorgesteld werd door graaf de Schelyani een ouden vriend van haar vader, ging er een ge mompel van bewondering door het vertrek, zooals die muren nog zelden hadden ge hoord. Ik ook had de eer door denzelfden edelman voorgesteld te worden, waarop Zyne Majesteit vriendelijk genoeg was zyne waardeering voor mijn werk te betuigen. Het was reeds laat.toen wij ons hötel weer bereikten. Toen wenschte Pharos, dien de bewondering, welke Valerie had W6ten te verwekken, in eene bijzondere goede stem ming had gebracht, ons beiden met ons succes geluk en zeide ons daarop tot myne vreugde goedennacht en begaf zich naar bed. Zoodra ik hem de deur zyner kamer hoorde sluiten, en niet vóór dien tijd, nam ik Valerie's hand. „Ik heb alles voor onze vlucht vaD morgen in orde gebracht." fluisterde ik „of liever moest ik zeggen van vandaag, aangezien het na middernacht ia. De trein naar Berlijn via Dresden, heb ik gezien, vertrekt hier om kwart na zes. Zou je zoo vroeg al klaar kunnen zijn „Natuurlijk kan ik," antwoordde zy over tuigd. „Je hebt mij alleen te zeggen, wat je wilt en ik wil het doen."

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1913 | | pagina 1