NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD,
ZDID-HDE4NDSCHÏ EN ZEEUWSCHE EILANDEN
IELSDUK.
LOK-FREES
R, BARD ER
-ARTIKELEN
'lakkeesche
en Papierhandel
NIEUWJAAR 1913
ïls en Naamborden.
itekaarten
OTHEEKBANK
rade Goederen, enz.
Het Egyptische Monster.
IT 208, MIDDELHARfflS
HANDEL IN
FD AANBEVELEND -
en Advertentie-Bureau,
B 280, MIDDELHARNIS.
«LENDERS, ALMANAKKEN,
IAAR-, FELICITATIE- en
ITTREKKAARTEN.
me keuze Fijne artikelen.
HM VOORHANDEN
ijf-, Kantoor- en Copieboeken
persen en Hectografeer-
Kwitantie-, Bon-, Huur- en
iken. Rekeningpapier enz.
'aagt Modelboek
.LE INKTSOORTEN.
tellingen aan voor
ïgen matige prijzen.
nd, W. V. d. SCHENK.
ordrechtsche
rd te DOFLTtREOHT.
3t Maatschappelijk Kapitaal
waarvan gestort f 200.000,—
jeeft tijdelijk uit:
mdbrieven a
id.
96
ONZE EILANDEN
VOOR DB
Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen.
Prijs per kwartaalf 0,50
Afzonderlijke nummers- 0,05
No. 9
Zaterdag 18 Januari 1913 20E Jaargang
Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk
Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis.
Prijs per advortentiën van 15 regels f 0,50
Iedere regel meer- 0/10
Groote letters naar plaatsruimte.
Buitenlandscli Overzicht.
Zoo als onze lezers wel zullen weten is
Mongolië een deel van het Cbineesche rijk,
een reusachtig groot land, dat evenwel zeer
sckaarsch bevolkt is. Die bevolking staat
nog op den laagsten trap van ontwikkeling.
Zy houdt zich bezig met veeteelt, een wei
nig met landbouw. Alleen de priesters heb
ben eenig onderwijs genoten, anders nie
mand. Scholen bestaan niet; de woningen
zyn zoo primitief mogelijk. Over dit land nu
is er tusschen China en Rusland een geschil
gerezen. Reeds jaren lang heeft Rusland ge
tracht invloed te krijgen op de bewoners, en
heel langzaam is dat gelukt. De Cüineezen
toch hebben nooit een enkele poging gedaan
totverbetering,maar zich alleen doen kennen
als heerschers en onderdrukkers. Daardoor
waren zij bij de bevolking gehaat. Rusland,
.dat zijn invloedsfeer voortdurend wil uit
breiden, heeft van dien haat gebruik ge
maakt. Op een goeden dag nu brak er in
Mongolië een opstand uit. De Cbineesche
ambtenaren werd eenvoudig gelast heen te
gaan en de Chineesche gouverneur eveneens.
De Mongoolsche opperpriester werd tot
koning uitgeroepen. Het kleine aantal
Chineesche troepen wist niet beter te doen
dan zich onder beschermiDg stellen van
den Russischen consul, evenals de Chinee
sche ambtenaren.
Plotseling verschenen z.g. ter bescherming
van de Russische onderdanen troepen Rus
sische kozakken, die al heel gauw om orde
en rust te herstellen de ChiDeesche troepen
hun wapens afnam en alle Chineezen naar
hun land terugzonden. China was daar
natuurlijk niet tevreden mee. Hoe kwamen
toch, zoo verre van de Russische grenzen,
zoo plotseling die kozakken daar? De Chi
neesche regeering wendde zich tot de Rus
sische en na veel besprekingen heeft de
Russische gezant te Peking verklaard aan
den Chineeschen minister van Buitenland-
sche zaken, dat de Russische regeering de
kwestie wil regelen op deze voorwaarden:
dat China zich niet zal inlaten met wetten,
gewoonten, gebruiken onz. in Mongolië,geen
kolonisten zal uitzenden en toestaat dat
het een eigen nationaal leger opricht. Rus
land zal geen troepen naar Mongolië zenden,
maar mag er een troepenmacht onderhou
den, waarvan het zelf de sterkte bepaalt.
Deze legermacht kan zonder dat China er
iets van weet, zonder toestemming daarvoor
te geven, overal heen gezonden worden.
Ook zullen de Russische onderdanen en de
Russische handel alle voorrechten behouden,
die zy hadden.
De Chineesche regeering is niet erg inge
nomen met deze verklaring en heeft uitstel
bedongen voor de beantwoording.
De stemming in China is zeer tegen
Rusland. Overal worden betoogingen gehou
den, geld ingezameld vooroorlogsdoeleinden.
Openlijk wordt haat gepredikt tegen de
Russen. Eerst scheen het of de regeering
FEUILLBTOIT.
0/ i
a J 00% 1
a worden verstrekt door den heer
BÖORER A.Dz., to MIDDELHARNIS.
f Mr. F. N. SICKENGA.
■c/euren j Hi pniLIPSE.
lipiflKilVflIpISIISHIIIplillil
nliihiiiilii!»afeiii8!iii8tlnts
82
Ik keek hem zenuwachtig aan. Wat be
doelde hij hiermede? Waa het mogelijk,
dat door diezelfde kunstige redeneering hij
ons plan tot ontvluchting ontdekt had
„Ik vrees, dat ik u niet geheel begrijp
antwoordde ik, zooveel onverschilligheid in
mijne stem leggende, als mogelijk was. „Mag
ik u vragen, welk geheim heeft u ontdekt?"
„Dat je myne pupil liefhebt'" antwoordde
hij. „Maar waarom zie je er zoo ongerust
uit? Het eischt niet veel doorzichtkunde te
zien, dat hare schoonheid eene belangrijke
uitwerking op je heeft gehad. Waarom zou
ze het niet gedaan hebben En welk kwaad
zou er insteken Zij is eene allerbekoor
lijkste vrouw en jij, als ik het je zoo eens
in je gezicht mag zeggen, bent wat zullen
we zeggen ver van geen ch irmante man
te zijn. Als een dwaze yoogd heb ik je jelui
vee), misschien te veel bij elkander laten
zyn en het gevolg zou een kind hebben
kunnen voorzien. Je hebt elkaar leeren
liefhebben. Heen, wees niet beleedigd. Ik
verzeker je, daarvoor is geene reden en ik
beloof je, als je mij genoegen blijft doen,
zich zou laten mee voeren in die richting.
Hoewel de financiën in een zeer slechten
toestand verkeeren, werden groote voorra
den wapens aangekocht. Ook hadden groote
troepenbewegingen plaats. Nu heeft Rusland
doen weten, dat het geen aanleiding vindt
om nog langer te wachten op de uitbetaling
die China aan Rusland verschuldigd is voor
den bokseropstand. Dit zal China in moei
lijkheid brengen, want niemand toch zal
bereid gevonden worden om een land, dat
er op financieel gebied zoo treurig bijstaat,
aan dat geld te help6n. China wil nu, zoo
luiden de berichten, deMougoolsche kwestie
voor het Haagsche Hof van Arbitrage bren
gen. Wij zijn er nieuwsgierig naar ofRusland
daarin toestemt.
Bonar Law, de leider der Engelsche con
servatieven, verkeert blijkbaar in geen gerin
ge moeilijkheid tegenover het door 232
unionistische parlementsleden oDderteekend
adres, waarin van hem wordt gevraagd ook
zijn officieele sanctie te geven aan de zoo-
veelste wijziging in de tariefbervormings-
politiek van zijn partij, en daarmede, als
wijlen Radboud, te herroepen, wat hij nog
zoo kort geleden met zooveel vuur heeft
aangebeden en verdedigd. Gisteren had hy
zijn antwoord nog niet bekend gemaakt.
Maar volgens de „Morning Post" zou hij dit
heden eindelijk, in den vorm van een open
brief, toch beslist doen.
Hoe dit antwoord zal uitvallen is nog niet
bekend. Dat althans een van zijn „luite
nants", Austen Chamberlain, de zoon van
den grooten Joe, allerminst met de nieuwe
tarief-politiek acoord gaat, blijkt uit een rede
welke deze gisteren te Oaks Green, Birming
ham, heeft gehouden. In deze rede verklaar
de Austen Chamberlain, dat Bonar Law hem
niet geraadpleegd had over wat bij te Ashton
under-Lyne ging zeggen: dat hij 'tnietgeheel
en al met den inhoud eens was geweest,
doch dat hij in 't belang van de partij had
geoordeeld zijn persoonlijke opinie op te
offeren en alles te doen om de partij een
eensgezinde, krachtige actie voor tariefher
vorming te laten voereD.en deze hoofdpunten
van het unionistische partijprogram te ma
ken dat hü zijn best had gedaan ooi ook
zyn vrienden van de noodzakelijkheid hier
van te overtuigen
„Maar", ging Chamberlain voort, „ik moet
erkennen, dat ik voor 't oogenbiik daarin
niet geslaagd ben. Ik moet erkennen, dat
de groote meerderheid van de partij een
geheel verschillend standpunt innam, en
nog inneemt. En voor het eerst in de elf
jaar, waarin ik zitting heb mogen nemen
in den partij-raad, kan ik geen medeverant
woordelijkheid op my nemen voor de be
slissing, waartoe mijn vrienden gekomen
zijn. Ik kan mezelf den rug niet toekeeren.
Ik kan niet doen, alsof ik de verandering
van ons stantpunt goedkeur, omdat ik vrees,
dat deze verandering een ramp zal zijn voor
de partü, waarmede mijn geheele openbare
leven zoo nauw ia verbonden. Ik vrees, dat
zij een ongeluk zal blijken voor het rijk, dat
zal ik mij er niet tegen verzetten. Nu wat
heb je mij te zeggen
„Ik weet niet wat," zeide ik en dit was
de waarheid." Ik had nooit kunnen denken,
dat u iets dergelijks zoudt kunnen vermoed
hebben."
„Ik vrees, dat je mij de eer niet geeft
van zeer scherp te zijD," antwoordde hij.
„En misschien is bet niet te verwonderen.
Van het verstand van een ouden man wordt
minder verwacht dan van den jongen. Maar
wy hebben genoeg over het onderwerp
gesprokenlaten wij er een anderen dag
verder over spreken."
„Met alle genoegen," antwoordde ik. Maar
daar is een vraag, die ik u liever doe, terwijl
ik de gelegenheid heb Ik zou blij zijn, als
u mij kondt zeggen, hoe lang u denkt in
Praag te blijven. Toen ik Engeland verliet,
had ik geen plan langer dan veertien daag
uit Londen te blijven en ik heb nu reeds
ruim twee maanden van uwe gastvrijheid
gebruik gemaakt. Als u naar het Westen
reist binnen de volgende week of zoo, en
mjj met u wilt laten reizen, zal ik slechts
te blij zijn dit te doen, anders vrees ik, zal
ik gedwongen zpn u vaarwel te zeggenen
alleen naar Engeland te gaan."
„Daaraan moet je niet denken." ant
woordde bij, terwyi hij dezen keer met zijne
holle oogen een scherpen blik op mij wierp.
„Noch Valerie, noch ik zou het zonder je
ik steeds zoo oprecht begeerd heb te dienen,
maar ik ben te lang in de politiek werkzaam
geweest om te veronderstellen, dat ik altyd
mijn eigen zin kan krijgen, te lang ook om
te pruilen, omdat ik de partij niet heb kun
nen overtuigen, dat zij den weg moest volgen
dien ik voor den juisten hield. Ofschoon ik
mijn teleurstelling niet verberg, evenmin
als mijn vrees, zal ik in de toekomst, evenals
ik in 't verleden heb gedaaD mijn best doen
om mijn leiders te steunen en met mijn
politieke vrienden samen te werken."
Hieruit schijnt dus te blijken.dat Austen
Chamberlain die het adres niet heeft
onderteekend zich aan het eind toch
„loffelijk onderwerpen" zal aan het partij-
besluit. En naar alle waarschijnlijkheid mag
men in zijn verklaring de voorloopige aan
kondiging zien van het antwoord dat Bonar
Law heden openbaar zal maken.
Daarmede zou dan althans de uiterlijke
eenheid der partij behouden en gered zijn.
De vredesonderhandelingen tusschen de
Balkanstaten en Turkije schynen nu dan
toch voor goed te zyn afgebroken.
Wie werkelijk verwacht mocht hebben,
dat voor het einde van 1912 men onderling
nog tot overeenstemming zou zyn gekomen
kende le slecht de gangen der diplomatie
en 2e toonde hy nog minder te weten van
het karakter der Oostersche volken. Het ligt
eenmaal in hun aard alles „kaufmaunisch"
te behandelen. De één vraagt en de ander
biedt, maar de één wil te veel, de ander te
weinig. Diezelfde taktiek van loven en bie
den hebben de Balkanstaten en Turkije bij
hun onderhandelingen in het St.- James-
Palace te Londen ook toegepast. De Balkan
staten decreteerden dat hun groote stukken
toekwamen en Turkije, die op het oogenbiik
de bekende rol van Barbertje in het proces
vervult, dingt af zooveel [mogelijk af op wat
het zal moeten afstaan. Ten laatste zyn de
onderhandelingen voor een tyd afgebroken
bij nader inzien door beide partijen waar
schijnlijk betreurd. Op de laatste zitting,
die de vredesconferentie hield, deelden de
Turken mee tot welke uiterste conclusies
zij bereid waren. In geen geval koD Turkije
erin toestemmen, dat verschillendeeilanden
in de Egeische zee aan Griekenland en
Adrianopel aan Bulgarije zouden komen.
Toen de Balkanvertegenwoordigers van hun
verbaziDg waren bekomen, sloot plotseling
de Servische afgevaardigde Novakowitsj de
zitting. Op de vraag van den Turkschen
afgevaardigde wat de voorzitter bedoelde
met het schorgen van de onderhandelingen,
gaf deze een vry onhebbelijk antwoord:
Schorsen is schorsen en hiermede sluit ik
de by een komst."
Echter door deze ondoordachte daad was
ook de gelegenheid om tot een eindete komeD,
voorloopig uitgesloten. En bovendien de
moeiely kheid geboren wie het eerst naar her
opening der conferentie zou vragen. Dit
beteekende natuurlijk voor de betrokken
partij het uiten van den wensch naar vrede,
ook al zou deze moeten gaan ten koste van
kunnen stellen. Bovendien je behoeft je
nergens ongerust over te maken. Aangezien
dit gerucht verspreid is ben ik niet van
plan er langer dan noodig is, te blijven."
„Welk gerucht bedoelt u?" vroeg ik.Ik
heb niets gehoord."
„Dat komt er van als je verliefd bent,"
antwoordde hy. Je hebt dus niet gehoord,
dat een van de rampzaligste en vreeselykste
pestziekten van de laatste vyf jaren aan
het strand van den Bosphorus is uitgebroken
en met vreeswekkende snelheid zich door
Turkye en de Balkanstaten verspreidt."
„Ik heb er geen woord van gehoord,"
zeide ik en toen ik dit zeide, gevoelde ik
eene diepe vrees, die vrees voor de veilig
heid eener vrouw, die te eeniger tyd voor
eiken man, die lief heeft komt. „Is het
slechtseen krantenpraatje of is het werkelijk
zoo ernstig, als uwe woorden doen vermoe
den
„Het is zeer ernstig," antwoordde hy.
„Kijk, hier is een man met het avondblad.
Ik zal er een koopen en je het laatste
nieuws voorlezen."
Hy deed zulks en doorzocht de kolommen
voor wat hy noodig had.
Ofschoon ik Duitsch kon spreken, kon ik
het niet lezen, dus Pharos vertaalde het
voor my.
„De pest, die zooveel schrik in Turkye
heeft veroorzaakt," las hij, „breidt zich, het
eenige opofferingen. Van beide zijden wilde
men tot dezen stap niet overgaan. De
Servische president, die de zitting sloot,
zeide dat Resjid Pasja op het oogenbiik aan
de beurt was het presidium te vervulleD.
Deze zou dus de volgende zitting bijeen
moeten roepen. In tweeerlei opzicht wil
deze echter hiertoe niet overgaan, le zegt
de Turksche afgevaardigde, dat wie een
zitting schorst, haar ook behoort te openen.
En 2e wil de Turksche afgevaardigde in
geen geval tot Nieuwe concessies overgaan.
De bondgenooten hebben echter al ver
klaard, dat zy slechts op een nieuwe con
ferentie zullen verschijnen, wanneer Resjid
Pasja vooraf een bevredigende verklaring
omtrent Adrianopel aflecht. Ook hiertoe
zyn de Turken niet bereid.
By al de geruchten omtrent de oneenig-
heden tusschen de Balkanstaten doet het
verwonderlijk aan te zien hoe de afgevaar
digden te Londen principieel steeds een
gelijken weg gaan. Terwyl de verhouding blij
kens de uitingen in de pers tusschen Grieken
en Bulgaren, alles behalve goed, soms zelfs
gespannen is, blijven de Balkanafgevaardig
den eensgezind by het stellen van de ge
zamenlijke eischen.
Deze eensgezindheid Iaat zich echter zeer
goed verklaren. Over de gedeelten land die
Turkye aan Serviö, Montenegro en Grieken
land zal afstaan, bestaat vrijwel overeen
stemming behalve dan over het bezit van
enkele eilanden in de Egeische zee. Alleen
over het gebied dut aan Bulgarije zal moeten
worden afgestaan zyn de meeningen zeer
verschillend. Wanneer nu Turkije in dit
geval aan de winnende hand bleef, d. w. z.
Adrianopel voor zich wist te behouden, zou
Bulgarije dat waarschijnlijk een stuk land
zal moeten afstaan aan Roemenie niet
tevreden zyn met het dit land dan toegewe
zen gebied, doch nieuwe compensaties
vragen, die in dat geval zoudeu gaan ten
koste van de bondgenooten. Reeds nu is in
de Sobranja (Bulgarije) beweerd,datOeskjoeb
eigenlijk Bulgaarsch is. Dit is nu natuurlijk
gezegd met het oog op een eventueel minder
binnenhalen van buit dan waarop eerst
Voorloopig staan echter de officieele on
derhandelingen stil, ofschoon natuurlyk
achter de schermen nog genoeg onderhan
deld wordt. En al dien tijd wacht Europa
tevergeefs op een oplossing, die de toch
altoos gevaarlijke kwestie tot een einde zou
brengen
Het staat nu wel te vreezen, dat de ka
nonnen opnieuw een woord zullen gaan
meespreken. Immers of de groote mogend
heden hervatting van den strijd zullen
kunnen (of willen voorkomen, is wel zeer
twijfelachtig, na het dralen en talmen, dat
de groote Mogols steeds in de Oostersche
kwestie hebben gedaan.
spyt ons zulks onzen lezers mede te moeten
deelen, uit, in plaats dat ze vermindert en
vandaag zyn nieuwe gevallen, die het getal
zeven honderd en drie en dertig bereiken,
bekend gemaakt. Gedurende den tijd van
vier en twintig uur, die om twaalf uur
's middags eindigde, is het sterftecijfer 80
percent geworden.De ziekte is nu in Rusland
binnengedrongen en drie sterfgevallen ten
gevolge daarvan werden gisteren te Moscow,
twee te Odessa en een teKela opgeteekend
De geneeskundigen kunnen haar nog geen
bepaalden naam geven, maar hellen er toe
over te gelooven, dat ze van Aziatischen
oorsprong is en zal verdwijnen zoodra het
tegenwoordige opmerkelijk heete weer
voorbij is."
„Ik kan er geen vrede mee hebben,"
zeide hy, toen h\j gelezen had. „Ik heb in
myn tyd verscheidenen dezer uitbarstingen
bijgewoond en ik zal wel oppassen uit het
bereik van deze eene te blijven."
„Ik geef u gelijk," antwoordde ik, groette
hem t06n en ging naar boven naar myne
kamer, meer dan ooit overtuigd, dat het
my betaamde de vrouw, die ik liefhad,
zonder eenig verlies van tyd uit de plaats
te krijgen.
Het concert ten paleize was in elk opzicht
een schitterend succes dien avond en nooit
had Valerie bij haar spel er zóó schoon uitge
zien of zóó gespeeld als by die gelegenheid.
Haagsche Brieven.
ccx.
Het militairisme viert op het oogenbiik
in de Kamer hoogtij. Zij vinden achter de
groene tafel een man naar hun hart. Nie
mand zal ontkennen, dat de heer Colijn een
zeer knap man is, een man van 't hout,
waaruit men ministers snijdt. Doch hij is
behalve een zeer bekwaam minister, een
buitengewoon duur minister. Nu reeds be
loopt zijn begrooting 33 millioen en de
minister erkeDt ronduit, dat zy wel tot 40
millioeD zal slygen. Weer komen er allerlei
reorganisation en zooals het sinds jaren
gaat, elke reorganisatie wordt als allernood
zakelijkst verdedigd en elke reorganisatie
is steeds weer duurder. Sinds 25 jaren hebben
we nu een 1200 millioen aan het militairisme
geofferd en elke minister heeftop zijn beurt
verklaard, dat zyn stelsel ons nu eindelijk
een weerbaar leger zou brengen. Moet er
weer een aantal millioenen worden uitge
geven, dan komt de Raad van Defensie
goeddeels bestaande uit generaals, die bun
mond hielden, zoo lang ze in actieven dienst
waren, verklaren, dat er van ons leger
eigenlijk niets deugt en het broodnoodig is
nieuwe millioenen in een bodemloozenput
te werpen. Met dezen minister gaan we
steeds verder af van het volksleger, worden
persoonlijke en financieele lasten buitenge
woon verzwaard en het leger meer en meer
ingericht naar Duitsch model. Een vierde
van onze inkomsten wordt thans reeds aan
het militairisme te water en te land be
steed en niemand zal kunnen zeggen, dat wij
nog onderdoen voor de groote mogendheden
in de verspilling der belastingpenningen voor
het invretend militairisme. De militainsten
in de Kamer achten dit geen bezwaar, hoe
meer millioenen worden geofferd, hoe liever.
Elk oorlogsminister, die meer millioenen
vraagt, kan rekeneD op den steun van
zoowat de heele clericale zijde en mannen
als de H.H. Tydeman en van Karnebeek.
Steeds vindt een oorlogsminister een gereed
oor.
Een man als generaal van Vlijmen, die
in geeD 25 jaar in het leger is geweest, als
kapitein in de kamer is gekomeD en zijn
hoog generaalstraktement verdiend heeft
als kamerlid, zonder dat hy ooit meer in
actieven dienst kwam, zegt van het volks
leger, dat het de herleving zou zijn van de
oud-schuttery. De generaal heeft blijkbaar
nooit gehoord, dat een militainst als de
Duitsche keizer vol lof en bewondering is
voor het Zwitsersche volkslegerZoo'n
kleinigheid viel voor generaal van Vlymen,
de man van steeds meer geld voor het mi
litairisme, natuurlyk heelemaal niet mee.
De voorstanders van een deugdelijker stelsel
zyn in de kamer nog verre in de minder
heid, de groote meerderheid offert zonder
gewetensbezwaar de millioenen van het
volk op het altaar van den militairen afgod.
Bij de behandeling der begrooting ontbrak
dit jaar de heer Thomson. Diens houding
verdient o.i. alle afkeuring. Als kamerlid
Van de vele mooie vrouwen, die er tegen
woordig waren, was zy ongetwijfeld de
koningin. En toen zij na de uitvoering
opgeleid eu aan den Keizer voorgesteld
werd door graaf de Schelyani een ouden
vriend van haar vader, ging er een ge
mompel van bewondering door het vertrek,
zooals die muren nog zelden hadden ge
hoord. Ik ook had de eer door denzelfden
edelman voorgesteld te worden, waarop
Zyne Majesteit vriendelijk genoeg was zyne
waardeering voor mijn werk te betuigen.
Het was reeds laat.toen wij ons hötel weer
bereikten. Toen wenschte Pharos, dien de
bewondering, welke Valerie had W6ten te
verwekken, in eene bijzondere goede stem
ming had gebracht, ons beiden met ons
succes geluk en zeide ons daarop tot myne
vreugde goedennacht en begaf zich naar
bed. Zoodra ik hem de deur zyner kamer
hoorde sluiten, en niet vóór dien tijd, nam
ik Valerie's hand.
„Ik heb alles voor onze vlucht vaD morgen
in orde gebracht." fluisterde ik „of liever
moest ik zeggen van vandaag, aangezien
het na middernacht ia. De trein naar Berlijn
via Dresden, heb ik gezien, vertrekt hier
om kwart na zes. Zou je zoo vroeg al klaar
kunnen zijn
„Natuurlijk kan ik," antwoordde zy over
tuigd. „Je hebt mij alleen te zeggen, wat
je wilt en ik wil het doen."