\G
ZDID-HOllANDSGHE IN ZIIDVSCN11QANDIN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD,
ROAM.
Het Egyptische Monster.
ONZE EILANDEN
VOOR DB
LI
qaag.
!ct)t
)en.
arbm.
tba.
K>«4
Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen.
Prijs per kwartaalf 0,51)
Afzonderlijke nummers- 0,05
No. 46
Zaterdag 5 October 1912 19E Jaargang
Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk
Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis.
Prijs per advjrtentiën van 1—5 regels f 0,50
Iedere regel meer- 0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Officieele Mededeelingeu.
waarschuwing.
tegen het lokken van
Nederlandsche werklieden naar
Duitschland.
De BURGEMEESTER der Gemeente Middelharnis
waarschuwt tegen de berichten in de Nieuwsbladen
of daartoe uitgezonden agenten, die soms met vei-
strekking van reisgeld voor de heenreis, ten behoeve
van indnstriëele ondernemingen, Nederlandsche
werklieden naai Duitschland lokken. Bij hunne aan
komst te dier plaatse toch is herhaaldelijk gebleken,
dat zij daar niet gebruikt kunnen worden.
Het is daarom geraden, dat die werklieden, alvo
rens werk aan te nemen in Duitschland, zich tot
de arbeidsbenrs in de plnats hunner inwoning of,
bij gebreke van dien, rechtstreeks tot de Vereeniging
van Nederlandsche arbeidsbeurs te Oberhausen
(Duitschland) Arndtstrasse 66, om inlichtingen wen
den, omtrent de vooruitzichten in het bekomen van
werk, de loonen en de huurprijzen der woningen
aldaar.
Wie dit nalaat, stelt zich bloot aan groote teleur
stelling en schade.
Inlichtingen aan de Nederlandsche Arbeidsbeurs
te Oberhausen behooren schriftelijk te worden ge
vraagd met betaling van het antwoord door bijvoeging
6f van een antwoordcoupon, welke op het postkantoor
voor 14 cent verkrijgbaar is en daar moot worden
afgestempeld, óf van een Duitsche postzegel van
20 Pfennig.
Middelharnis, den 3 October 1912.
Do Burgemeester voornoemd.
OLBO J. MIJS.
Buitenlandsch Overzicht.
Allereerst willen we ditmaal meer in het
bijzonder nagaan welke maatregelen of de
Duitsche Regeering met het oog op de duurte
van het vleesch heeft voorgesteld. Na lang
durige beraadslagingen is dan vastgesteld,
dat de invoer van versch rundvleesch is
roegelaten, uit Rusland, Servië, Roemenie,
Bulgarije. Uit de drie laatstgenoemde landen
mag tevens varkensvleeseh worden inge
voerd. Dit vleesch zal tegen zoo laag moge
lijke prijzen, welke met medewerking der
autoriteiten zullen worden vastgesteld aan
de verbruikers worden verkocht. Vee mag
uit die landen dus niet worden ingevoerd,
wel vleesch. Deze bepaling geld echter niet
voor Nederland. Alleen aan Nederland is
het invoeren van levend rundvee veroor
loofd. Ook uit Belgis mag versch rundvleesch
worden ingevoerd. De regeering is echter
er van overtuigd, daarmede niet afdoende
den strijd te hebben aangebonden tegen de
dure vleeschprijzen. Daartoe heeft ze nog
verschillende tariefmaatregelen genomen,
Het thans geldende uitzonderingstarief op
de spoorwegen betreffende het vervoer van
versch vleesch, een tarief dat met 1 Janu
ari zou afloopen, is nog weer met 1 jaar
verlengd en tevens weer verlaagd. Wanneer
gemeenten of organisaties vleesch laten
komen, dan wordt het reeds gereduceerde
tarief met nog 20°/„ verlaagd. Voor zee-
viscb blijven de verlaagde tarieven ook in
1913 gelden, en om aan de veefokkers de
FEUILLETON.
„Naar Cairo,' antwoordde hij met een
glimlach. „En waarom niet, Cairo is eene
heerlijke plaats en ik heb eene gewichtige
zaak in Egypte te doen. Misschien kunt u
het raden, wat het is."
„De mummie vroeg ik op goed geluk af.
„Juist" antwoordde hij, met zijn hoofd
knikkend„de mummie. Het is mijn plan ze
aan het graf terug te geven, waaruit uw
vader het st waaruit, laten wü zeggen,
uw vader baar genomen heeft."
„En uw voorstel?"
„Is dat u ons vergezelt. De gelegenheid
moet u niet voorbij laten gaan. U zult eene
kans hebben het land van de Pharao onder
de gunstigste omstandigheden te zien en
de wenken, die u voor uw toekomstig werk
moet opdoen, moeten van onschatbare
waarde voor u zijn. Wat zegt u er van
Om de waarheid te zeggen, ik wist niet
welk antwoord te geven. Ik had mijn ge-
heele leven lang een vurig verlangen gehad,
om dat geheimzinnige land te bezoeken,
Zooals ik elders gezegd heb, dat ik geheel
gelegenheid te geven met het buitenland
te concurreeren, wordt het tarief voor gerst,
maïs en andere voersoorten met. ongeveer
50% verlaagd tot September 1913. Ten slotte
zal nog een wetsontwerp by den Bondsraad
worden ingediend waarbij de invoerrechten
op versch en bevroren vleesch worden ver
minderd ten voordeele van die gemeenten,
die zelf het vleesch in groote hoeveelheden
koopen en dan tegen matige prijzen aan de
burgers verkoopen.
Thans de critiek, die op de maatregelen
is gekomen. Practisch beteekent de ophef
fing van het verbod van invoer van versch
rund- en varkensvieesch uit de oostelijke
landen niemendal. Ten eerste is de vee
stapel in die landen niet zoo heel groot,
vooral niet in Rusland. En wanneer de
Balkanstaten vee kunnen uitvoeren, komt
de eerste plaats Oostenryk-Hongarije aan
de beurt, waar eveneens vleeschnood is.
Nog kunnen Rusland en de Balkan den
veestapel vergrooten, doch dan zou pas over
eenigen tijd de uitvoer naar Duittschland
kunnen groeien. Ook komen alleen de direct
aan Duitschland grenzende landen in aan
merking voor invoer. Juist omdat alleen
vleesch mag worden ingevoerd, dat geen
langdurig transport kan verdragen en de
communicatiemiddelen in Rusland niet
schitterend zijn, heeft deze bepaling waar-
scbfiDJiJk weJnig uitwerking, Zoo zou nog
aan te toonen zijn dat ook andere genomen
maatregelen niet of zeer onvoldoende aan
het beoogde doel zullen beantwoorden, maai
de lezers zullen na wat we vroeger reeds
schreven over den druk die door de agra
riërs op de regeering wordt uitgeoefend,
wel niet verwachten dat de genomen maat
regelen meer dan lapmiddelen zouden zijn.
Over een vijftal weken zullen de presi-
dontB-verkiezingen in de Vereenigde Staten
plaats hebben en moet de Amerikaansche
kiezer beslissen, of by eene conservatieve
regeering met Taft, eene democratische met
Wilson of eene progressieve mot Roosevelt
wenscht.
Taft wacht met wysgeerige kalmte den
loop der dingen afheeft hij niet verklaard,
dat hy geen verkiezingsredevoeringen meer
houden zal, omdat men nu wel weten moet,
wat men aan hem heeft 7 Doch zwygt Taft
zy'n beide tegencandidaten weren zich met
des te grooter ijver en zij beoefenen thans
in de Westelijke Staten de verkiezingsaport,
dooi in één week meer redevoeringen te
houden dan een Europeesch politicus in een
geheel jaar.
Opmerkelijk is het hierbij, dat de felle haat,
waarmede Roosevelt en Taft en dezen samen
Wilson, in den aanvangbekampten,schijnt
geluwd en plaats heeft gemaakt voor een
kalmer en zakelijker strijd, waarin bet per
soonlijk element niet meer zoo sterk domi
neert. Vooral by Roosevelt is deze ommekeer
treffend en al mag hij Wilson nu en dan
uitmaken voor een kamergeleerde met muf
geworden theorieën, verder gaat hy niet en
men schijnt hem dan ook duidelijk gemaakt
besloten was om zulks op het eind van het
jaar te doen. Nu werd my eene gelegenheid
aangeboden mijne plannen ten uitvoer te
brengen en wel op de meest weelderige
wijze. Ik herinnerde mij hoe Pharos dien
middag een buitengewoon belang in de
ruïnen van Pompeji stelde en ik was over
tuigd, dat hy iu Egypte, aangezien dit zijn
geboorteland was, dit nog veel meer zou
kunnen doen. Maar het was niet zoozeer
het vooruitzicht van wat ik van hem zou
leeren dan wel de wetenschap, dat ik ge
durende eenige weken in 't gezelschap van
Valerie de Vocxqual zou zijn, wat my aan
lokte. De gedachte, dat ik met haar aan
boord van het jacht zou zijn en dat ik on
afgebroken zou genieten van haar gezel
schap en het mystieke land, dat zulk eene
belangrijke rol gedurende myn loopbaan
had gespeeld, doortrilde mij tot in het diepste
van myn wezen. Dat haar leven verre van
gelukkig was, wist ik zeker, en het zou
wel eens mogelijk kunnen zyn, indien ik
met hem ging, dat ik zou kunnen ontdek
ken, waar haar verdriet school en misschien
in de gelegenheid zou zijn haar bij te staan.
„Wat heeft u op myn plan te zeggen?"
vroeg Pharos. „Lokt het u Diet toe
„Het lokt mij zeer toe," antwoordde ik,
„maar het feit is, dat mijne bedoeling niet
was om zoo lang uit Engeland te blijven."
.Engeland zal er nog zijn, wanneer u
te hebben, dat een herhaling van eene
strijdwijze, zooals hij die vóór de conventie
te Chicago voerde, niet alleen zijn eigen
prestige, maar ook dat der natie en zelfs
van den toekomstigen president zeiven
schaadde. Het blijft nu slechts de vraag, of
Roosevelt deze zelfbeheersching lang vol
houden zal.
Ook voor ons, Nederlanders, is de presi
dentsverkiezing in de Vereenigde Staten
van belang, omdat daar thans voor het eerst
door een der candidaten de leuze van den
vrijhandel aangeheven is. Het is de heer
Wilson, die zich onomwonden tegen het
daar tot nu toe als onschendbaar geachte
protectiesysteem heeft verklaard. „Wij moe
ten zoo betoogde hy in een redevoering
te New-Jersey dien grooten muur, die om
al onze kusten loopt, neerhalen en opheffen
het belemmerend tarief, dat ons verstikt, dat
ons vermoordt."
Tegenover deze ruiterlijke verklaring,
welke aan duidelijkheid niets te wenscbeu
overlaat, steekt de houding zoowel van Taft
als van Roosevelt treurig af. De eerste zoekt
zyn heil in een commissie, die na een
„wetenschappelijk onderzoek" misschien
wel eenige tariefverlagingen zou kunnen
voorstellende tweede wenscht een protectie
systeem dat vóór alles de nationale nijver
heid zal moeten beschermen en de loonen
dei- arbeiders omboog voeren zal.
Doch beiden, èn Taft èn Roosevelt,schij
nen besloten, de vrijhandel-leuze van Wilson
zoo fel mogelijk te bestoken, daarbij reke
nend op het, ondanks, alle nieuwigheden,
toch in den grond zoo conservatieve instinct
der Amerikaansche burgerij. Juist daardoor
zal vóór of tegen den vrijhandel de hoofd-
inzet worden der komende verkiezingen en
dat dit kon gebeuren, wijst op eene veran
dering in de handels-politieke opvattingen
der Vereenigde Staten, welke voor gansch
Europa van beteekenis is.
Het oorlogsgevaar op den Balkan
De mogendheden in actie.
Terwyldemilitairemobilisatiemaatregelen
in de Balkanstaten worden voortgezet, en
waarschijnlijk het si ellen van een ultimatum
of het formeel verklaren van den oorlog
nog slechts is uitgesteld omdat men met
de mobilisatie nog niet klaar is, toonen de
vorsten en mogendheden een groote bedrij
vigheid. Het werk, dat al tien, vijftien jaar
vroeger had moeten gebeuren en dan mis
schien succes zou hebben gehad, wil men
nu in 'n vloek en 'n zucht afdoen, nu de
Balkanstaten zwaar gewapend, dezer dagen
tegenover elkander zullen staan. Er is meer.
Zelfs op dit oogenblik van uiterst gevaar
zyn de mogendheden het nog niet eens en
blijven Rusland en Oostenrijk in hun pers
elkaar uitschelden en verdacht maken. Veel
succes schijnt dus de bemiddeling voorloopig
niet te zullen hebben. We laten hieronder
het voornaamste volgen wat over de in
ternationale actie bekend is.
Minister Kinderlen Wachter moet hebben
verklaard, dat de toestand zoo kritiek is
teruggaat," vervolgde hy met een lacbje.
„Kom, laat het afgesproken zyn, dat uzich
by ons zult aansluiten. Ik geloof, dat ik u
beioven kan, dat u genoegen van het uit
stapje zult hebben
„Ik wil niet onbeleefd schijnen," zeide
ik, „maar zou het voor my niet beter zijn
tot morgenochtend er over na te denken
„Het zou de grootste dwaasheid zyn,"
antwoordde hij, „want in dat geval, weet
ik zeker, zou u eene reden vinden om het
verzoek niet aan te nemen en u dus daar
door van eene kans berooven, die, zooals
ik pas gezegd heb, nooit meer in uw leven
zal voorkomen. Indien Valerie hier ware zou
zij zeker hare stem by de mijne voegen.
Toen hy den naam van zijne pupil noemde,
besloot ik mede te gaan en met eene roe
keloosheid, die mij nu eene zucht afdwingt,
beloofde ik hen te vergezellen.
„Ik ben zeer blijde het te hooren," zeide,
Pharos. „Ik geloof, dat u een wijs besluit
genomen hebt. Wy zullen morgenavond om
tien uur wegzeilen. Myne bedienden zullen
om uwe bagage komen en die aan boord
brengen. U behoeft zelf in 't geheel geen
moeite te doen."
Ik bedankte hem en toen ik zag, dat bet
by elven was, groette ik hem. Dat ik teleur
gesteld was geen gelegenheid te hebben van
zijne pupil afscheid te nemen wil ik niet
ontkennen. Ik vreesde, dat zy zich beleedigd
geworden dat elk oogenblik de oorlog is te
verwachten. Het onrustig element, zei hij,
ligt ia Macedonië. Alle Balkanstaten ver
klaren, dat zy hervormingen in Macedonië
wenschen. De verdeeiing van Macedonië zou
terstond tot een strijd tusschen de bondge-
nooten van thans aanleiding geven. Het is
buitengesloten, dat de groote mogendheden
territorale wijzigingen op den Balkan wen
schen of zullen toelaten. Die zekerheid zal
misschien in de laatste minuut kalmeerend
werken. Rusland en Frankrijk hebben on
dubbelzinnig te kennen gegeven, dat zy den,
status quo wenschen gehandhaafd te zien.
Oostenrijk en Engeland zyn dezelfde mee
ning toegedaan. Daarom is het niet te begrij
pen, waarom de Balkanstaten oorlog willen
voeren.
't Zal ons benieuwen of dit intervieuw
„echt" blykt, die verzekering van Kinderlen
dat geen mogendheid wijziging van den
status quo zou dulden, lijkt wat te opti
mistisch. In elk geval zyn de Oostenryksche
en Russische bladen in dit opzicht lang
niet zoo gerust.
De officieuze „Norddeutsche" bevat de
volgende verklaring
„Beweerde of werkelijke Turksche mobili
satie-maatregelen hebben den Balkanstaten
reden of voorwendsel gegeven tot mobilisatie
van hun strijdkrachten. Of men te doen
heeft met een legen maatregel tegen de
Turksche of met ernstige oorlogsbedoelin
gen, kan men op het oogenblik niet beslist
zeggen, maar in ieder geval hebben zy de
mogelijkheid van een gewapende botsing
zeer groot gemaakt. De pogingen van de
mogendheden, om den vrede te bewaren,
worden voortgezet. Hoezeer het ook te
betreuren zou zijn, als deze pogingen ver-
geefsch bleven, toch is ook in dit geval
voor de Duitsche belaDgen geen aanleiding
tot onmiddellijke ongerustheid. Dat is te
minder het geval, omdat met zekerheid te
hopen ie, dat een mogelijk conflict tot zyn
brandpunt beperkt zal blijven. Met de mo
gelijkheid van een botsing hebben de Eu-
ropeesche Kabinetten echter reeds langen
tijd rekening gehouden. Zy hebben daarom
den tyd gehad zich onderling over hun
houding tegenover een dergelijke mogelijk
heid te uiten. Bij den beslisten wil van
alle mogendheden, om een uitbreiding van
het conflict tegen te houden, kan een
definitieve overeenkomst niet uitblijven.
Al is ook de mogelijkheid van een botsing
op den Balkan niet te loochenen, zoo kan
men vol vertrouwen verwachten dat verdere
conflicten, waarin de groote mogendheden
in Europa betrokken zouden worden ver
meden worden."
Deze officieuze verklaring is van het
hoogste belang. Echter staan er berichten
tegenover, die de mogelijkheid open laten
dat de wensch naar beperking van een
oorlog tot de Balkanstaten onderling ydel
zal blijken. Zoo moet men „in militaire
kringen" te Weenen meenen, dat Oostenrijk
niet kalm zou toezien, als Servië Turkije
met alle kracht aanvielOostenry k-Honga-
gevoelde, omdat ik haar raad niet vroeger
op den avond had aangenomen. Ik sprak
echter niet over de zaak tot Pharo3, maar
zeide hem goeden nacht en na zijn aanbod
my in zijn rijtuig naar huis te laten brengen,
geweigerd te hebben, liep ik door de zaal
en verliet het huis. Toen ik het voorplein
was overgestoken, liet de ouderwetsche
portier mij door een klein deurtje naast de
hekken gaan. De nacht was hij zonder warm
en toen ik de straat opstapte, steeg de maan
boven de tegenoverstaande huisdaken. Daar
ik Pharos er naar gevraagd had, had ik
geen twijfel, of ik zou myn weg naar het
hötel terug kunnen vinden. Dus zoodra ik
den concierge eene fooi gegeven en het hek
achter mij gesloten had, begon ik de straat
met een snellen pas af te loopen. Ik was
echter nog niet ver gegaan, toen eene deur
in den tuinmuur geopend werd en eene
zwarte gedaante te voorschijn sloop en my
bij mijnen naam aansprak. Het was Fraulein
Valerie.
„Mijnheer Forrester," zeide zij, „ik ben
op groot gevaar af gekomen om u te ont
moeten. Gy wildet dezen avond niet naar
mij luisteren, maar ik smeek u om het nu
te doen. Als u geen acht op mtf slaat en
niet naar myne waarscnuwing luistert, ban
het te laat zyn.'
De maan scheen vol en vlak op haar
gelaat, zoodat hare wondere schoonheid
rye zou dan voor een opmarsch naar de
grens dien aanval beletten. M.a.w.zich
onmiddellijk party stellen. En men voegt
er by, dat zelfs Rusland's verzet Oostenrijk
niet zou terughouden.
In do commissie voor buitenlandsche
zaken van de Hongaarsche delegatie is
gisteren een rapport goedgekeurd, waarin
geconstateerd wordt, dat de vriendschaps
banden met Duitschland hecht zijn. In den
loop der debatten werd de wensch uitge
sproken, dat de betrekkingen met Rusland
vertrouwelijk zouden worden daar men er
van overtuigd was, dat daarin de beste waar
borg voor den viede op den Balkan lag. De
monarchie streeft geen vermeerdering van
grondgebied na. Zy heeft geen neiging om
aanvallend op te treden od stelt zich alleen
de handhaving van den statius quo
ten doel. De beraadslaging der commissie
eindigde een betooging ten gunste van den
vrede. De commissie sprak hare volle ver
trouwen in den minister van Buitenlandsche
Zaken uit.
Wickenburg, de vertegenwoordiger van
minister Berchtold, bracht in de delegatie
de bekende rede van den Minister in her
innering. De toestand is sedert veranderd,
doordat Griekenland en Turkije algemeen#
mobilisatie gelast hebben. Noch de ziens
wijze Jvan [Berchtold, noch die van de andere
groote mogendheden, is echter daardoor
veranderd. De houding van de Russische
Regeering is geenszins gewijzigdhet blijft
ernstig den vrede wenschen. Op grond der
ontvangen berichten is men van meening,
dat het bezoek van Sasonof te Balmoral de
zienswijze der groote mogendheden heeft
versterkt, volgens welke een vreedzame op
lossing moet worden gezocht. Wickenburg
verklaarde, dat by de Servische grens
geen enkele desertie heeft plaats gehad. De
berichten bevestigen, dat Servie en Bulgarije
samenwerken.
De Oostenr.-Hongaarsche minister van
Buitenlandsche Zaken heeft aan de beurs
laten mededeelen, dat de toestand sinds zyn
laatste redevoeringen geen verandering
heeft ondergaan en [dat de mogendheden
zich verder moeite geven om den vrede in
stand te houden.
De Italiaansche gezanten bij de Balkan
staten hebben last ontvaDgen om den
Regeeringen aan te raden, den vrede te
bewaren, en haar tot matiging aan tespo-
ren, evenals de andere mogendheden dat
hebben gedaan. In verband men den oorlog
kan Italië te Constantinopel geen stappen
ondernemen.
Poincaré heeft op een diplomatieke ont
vangst den vertegenwoordigers van Bulga
rije, Servië, Griekeland en Montenegro met
nadruk gewezen op den ernst der door de
onderscheiden Regeeringen genomen maat
regelen. Hij verklaarde, dat deze staten in
het belang zelf van dat doel, dat ze beoogden,
zich moeten onthouden van alles, dat den
vrede in gevaar zou kunnen brengen. Poinca
ré sprak eveneens geruimen tijd met de
gezanten van Engeland, Duitschland, Italië
geopenbaard werd, terwijl deze verhoogd
werd met eene hemelsche pracht, die ik er
nog nooit op had gezien.
„Waarvoor zoudt u mij willen waarschu
wen,-myne beste juffrouw?" vroeg ik.
„Dat kan ik u niet zeggen," antwoordde
zy, „want ik weet het nog niet. Maar hier
van ben ik zeker, sinas hy beiangin u ge
steld heeft en zyn wensch voor uwe vriend
schap te kennen heeft gegeven, kan het
Diet tot uw welzijn wezen. U kent hem niet
als ik. Ge hebt geen denkbeeld, het is on
mogelijk dat u dit zoudt hebben, van wat
hy is. Ter wille van u zelf, mijnheer For
rester, trek u terug, terwyl het nog tyd is.
Wil niet meer [met hem te doen hebben.
Ontwijk zyn gezelschap, wat het u ook
moge kosten, Gy glimlacht. Ach, indien u
alles wist, ik zeg udit het zou beter zijn,
veel beter voor u te sterven dan in zijne
macht te vallen."
Ik was aangedaan door den ernst, waar
mee hij sprak, maar meer nog door de
droefheid van haar gelaat.
„Fraulein" zeide ik, „u spreekt alsof u
zelf dat ondervonden hebt."
„Ik heb antwoordde zij. „Ik ben in
zijDe macht en als een gevolg, ben ik ver
loren naar lichaam en ziel. Het is om die
reden, dat ik u zou willen redden. Neem
in acht, wat ik u gezegd heb en verlaat
Napels vannacht. Het doet er niet toe waar-
