:üïd-hoilandsghe en zeedwsgee eilanden
INS iHel Egyptische Monster.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD,
BLOK-FREEN
urs-hippique,
rpifliprniprpiprpifliprssr
oerende Goederen, en:
LOXËRL
tbriefjes
ie 5e Klasse gesplitst wit!
IER, BARD ER
IE-ARTIKELER
lotheekbanl
Ie Bladen.
Papierhandel,
zen als Staatsloten.
ONZE EILANDEN
voor oe
'dkantoor WIJNHAVEN 15 A
Hoofdagent, te Den Bommel
te Goedereede bij P. STRUIJÉ
it bij A. v. d. WERF, teMid/m
vonae bij B. CAMPHENS Gzsj
iorp bij GOEDEGEBUURE, r
ti 't Haringvliet bij P. J. VA]
N.
fRAAT 208, MIDDELHARNIS
EEFD AANBEVELEND
BJad verschijnt eiken Zaterdagmorgen.
[s per kwartaalf 0,50
Inderlijke nummers- 0,05
No 35
Zaterdag 20 Juli 1912 19E Jaargang
Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk
Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis.
Prijs per advurtentiën van 1—5 regels f 0,50
Iedere regel meer- 0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
liitenlandscli Overzicht.
M
te Apeldoorn.
uk geeft 5 °/0 Pandbrieven
n koers van 101*/4 pit
rente in stukken van 250Ur~'
f 500,f 250,— en f 100,-
igbaar ten kantore der Bank
ieren
E GAST ZOOt
te sommelsdijk.
HANDEL IN I Np Fran9cbe regeering heeft na veel strijd
Kamer een wetsontwerp weten door
itten, waardoor evenredige vertegen-
diging zal worden ingevoerd.
wet zal werken, willen we met
enkel voorbeeld, afkomstig van den
[rapporteur der hervorming Alexandre
one toelichten. Een departement heeft
6 afgevaardigden. Elke party kan nu
lijst indienen met 6, maar ook niet
jr dan 6 namen, Varenne nam nu het
voorbeeldIngediend zijn een
.en socialistische en een rechtache
Het aantal uitgebrachte stemmen be-
r" ftriiagt 105.000. Daarvan verkreeg de radicale
er 42.300, de socialistische 16,000 en de
ltsche 46.000 stemmen. Nu berekent
eerst het verkiezingsquotient, dat is
hier 105.000 6 17.500. De radicaleu
;en dus alvast 42.000: 17.500 2 ze-
De sociaal democraten 16.600 17,500
zetels en de rechterzijde 46,10017.600
zetels. Bezet zijn dus reeds 4 zetels,
or de 2 andere gaat men als volgt te
Allereerst berekent men de resten
verschillende lijsten. Voor de radicalen
taagt de rest 42.300 2 X 17.500
0. Voor de rechtschen 46,100 2 X
>00 11,100 en voor de |socialisten
100. Nu kan er tweeörlei plaats hebben
schillende partijen kunnen een schik-
j treffen, om de resten bijeen te voegen
,11e partijen blijven op zich zelf staan,
ft dit laatste plaats, dan gaat men als
;t te werk. Voor iedere partij berekent
het gemiddeld aantal stemmen, wan-
r men het aantal verkregen deelt door
aantal reeds bezette zetels,vermeerderd
die waarover nu nog de strijd gaat.
>r de radicalen krijgen we dan 42.3003
"4.000. Voor de rechtschen 46.100:3
66. Voor de socialisten 16.600: 1
00. Thans behalen dus de socialisten
hoogste gemiddelde. Zij krijgen dus den
'en zetel. Voor den zesden zetel komt
volgende hoogste gemiddelde aan de
rt en hy' vervalt dus aan de rechterzijde,
uitslag is dus rechterzijde 3, radicalen
u socialisten 1 zetel. Combineerden zich
ter de radicale en de socialistische parly,
a bedragen de resten 16.600 7300
900. Hierop gaat hel kiesquotient 17,500
oaal en valt deze zetel toe aan de com-
atie en wel aan degene, die het grootste
middelde in rekening bad te brengen,
er dus de socialisten. De zesde zetel komt
ler aan de verbonden partyen, omdat die
inïpdffflldpn "henpvenVinscbri zamen de volstrekte meerderheid van
'n,,£ede 0mmen hebben behaald, doch ditmaal aan
ostzegel, verkrijgbaar bij radicalen, die dus 3 zetels bezetten,
wijl de rechtschen er 2 en de socialisten
lemachtigd hebben. Buitengewoon inge-
kkeld is dus de verdeeling niet en zeker
el rechtvaardiger, want volgens het thans
dende stelsel kwamen alle zetels aan de
hterzyde of by een combinatie van radi-
AND.
op een terrein in h<
3-
awielige rijtuigen.
3IQÜE.
Ioeksche Waard,
gemeen.
Iers en handelaren.
r
den koudbloed, aangespanne
omschrijving der verschillend
Tlljk 17 Juli.
Het Bestuur:
LEUS Gz., Voorzitter.
HARTIGH Az., Secretaris.
nt op
PET7ILLETON.
lezen Weekblad votj
•volg-romans.
AREN.
;ent per week.
Ieder abonné is verzekei)
delen van vervoer.
HKRIJGBAAR.
)ij leveren van Prachtbandfj
lij de
elharnis.
W. VAN DER SCHENÏi
De kennis van het land en van het tijd-
Irk, waarin het voorgestelde voorviel,
jlke er uitspreekt iB in dezen tyd merk-
lardig. Mag ik u vragen, hoe u die ver-
Weg
j»Myn vader was een beroemde Egyptio-
|Pg," antwoordde ik. Al wat ik weet, leerde
van hem. Is u ook met het land be-
hd?"
fcEr zyn weinig dingen en nog minder
waarmee ik niet bekend bon,"
ptwoordde hij wat verwaand, maar, terwijl
my nog altyd aankeek en met dezelfde
jgenaardige waardigheid sprak.
hoop ik, zal ik u op dat punt u
bewys geven. Ondertusschen is het
ÉK geworden.Ik dank u en zeg u vaarwel."
^°en( na eene buiging, liep hij door, en
oogenblik later verliet ook ik het huis,
ging huiswaarts, trachtende mijne in-
gkkeu van dien avond te verzamelen,
ik ging.
calen en socialisten aan deze partyen.
Als derde voordeel zouden we kunnen
noemen het samenbrengen van die partyen,
die bij elkander behooren of wat op hetzelfde
neerkomt, het tegengaan van het splitsen
in groepen en groepjes. Natuurlijk is het
regeeringsontweip niet geheel gebleven zoo
als het door Poincaré was ingediend en dit
is begrijpelijk wanneer we weten, dat de
radicalen wanneer het ontwerp ongewijzigd
was aangenomen, minstens een derde van
hun zetels zouden verloren hebben. Waar
elke party toch eenmaal bestaat uit men-
schen, die allen deze menschelyk e eigenschap
hebben, de eenmaal verkregen macht liever
niet weer uit handen te willen geven, daar
was het te begrypen, dat de radicaie meer
derheid heeft getracht en ook werkelijk
heeft gedaan gekregen, in het ontwerp ver
schillende wijzigingen aan te brengen.
De voornaamste wijziging die zy hebben
aaugebracht is, dat niet eenige groepen, doch
de enkele departementen den grondslag van
de evenredige vertegenwoordiging zullen
vormen. Toch hebben zy zich tot op het
allerlaatst als vijanden van het ontwerp
doen kennen. By de slotzitting toen bekend
gemaakt werd dat het wetsontwerp was
aangenomen met 339 tegen 217 stemmen,
sprongen verschillende radicale afgevaar
digden op en begonnen te schreeuwen„Vive
la république! A bas la réaction Toen de
meetderheid eenigszins van d en schrik be
komen was, schreeuwden deze uitroepen ter
eere van den minister-president. Dit maakte
de radicalen zoo woedend dat zij zich on
middellijk tot de aanwezige ministers wend
den en wel in het bijzonder tot den heer
Poincaré, en begonnen te schreeuwen
„Démission I"
De heer Poincaré sprong met een van
woede vertrokken gelaat op en riep te
midden van de onbeschryfelykste herrie
„Heb dan toch den moed op de tribune te
komen, dan zal ik u antwoorden. Maar ge
durft niet, want gejweet even goed als ik, dat
als ik de vertrouwenskwestie gesteld had,
ge geen 200 stemmen byeen gekregen zoudt
hebben.
De Kamer-voorzitter, de heer Dachanel
wachtte echter niet af of er mogelijk een
brutale van de uitnoodiging gebruik zou
maken, doch zette zijn hoed op alsteeken
dat de zitting gesloten was. Zoo liep dus de
strijd in de Kamer af. Wat de Senaat te zien
zal geven Men zegt, dat verschillende se
natoren een groote actie vooibereiden, een
actie waarin de heer Clémenceau, de bekende
omverwerper van Kabinetten, wel van zich
zal doen spreken. Of zy echter in staat zal
zijn, het in Frankrijk zeer geziene kabinet-
Poincaré omver te werpen, dient te worden
afg.ewacht.
Aan het HaagscheBlad „De Strijd" wordt
uit de Belgische stad Hasselt het volgende
geschreven omtrent de wy'ze, waarop de
Belgische clericalen den jongsteu verkie
zingsstrijd wonnen.
De val der oppositie-kandidaten werd
HOOFDSTUK III.
Te beweren, dat mijne kennismaking van
dien avond met de schoone violisteen haar
duivelschen metgezel, geen uitwerking op
my had, zou even nutteloos zijn als bedrie-
gelijk. Toen ik Medenham House verliet,
drongen er zich velerlei gewaarwordingen
bij me op, waaronder waren 't gevoel van
genegenheid voor de vrouw van afkeer voor
den man,en van nieuwsgierigheid voorde ge
schiedenis en bloedverwantschap dier twee.
Wat misschien my nog meer verbaasde, de
geringe maar niet minder echte vijandschap,
die tusschen ons bestond,in achtgenomen,
tegen dat ik myn eigen kwartier bereikt
had, was myn eerste diep gevoel van haat
voor den man verdwenen en verlangde ik
er' naar met eene zekere mate van belang
stelling, wat my enkele uren geleden ver
wonderd zou hebben, hem den eerstvolgen-
den keer te ontmoeten, wat hy' voorspeld
had, dat spoedig zou gebeuren. Hoewel ik
tot mijzelf zei het licht op te nemen, moest
zijne zonderlinge persoonlijkheid van ern
stiger gevolg op mij geweest zyn, dan ik
dacht, want, zooals op den middag, bemerkte
ik, dat, hoe ik ook trachtte myne gedachten
er van af te leiden, ik zyn onheilspellend
voorkomen niet uit myn geheugen kon ban
nen. Elke bijzonderheid in verbaud met
wat wij dien avond genoten hadden
veroorzaakt door godsdienstige dweepzucht
gepaard gaande met de schandelijkste om-
kooperyen.
Een der kandidaten, die 4 jaar geleden
door een dorpspastoor met een knuppel
bedreigd, door het volk uitgejouwd en be-
leedigd werd, ontving thansdeschrikkelijkste
dreigbrieven uit die plaats.
Toen hy zich er heen begaf om het woord
te voeren, werd hy, onder ophitsing van
„den eerwaarden geestelijke", door een
klerikale bende bedreigd, geslagen en met
vuil geworpen.
Te Eygenbilsen, Munsterbilsen en Walt-
wilder konden de kandidaten, vanwege de
vijandelijke houding, welke dronken ge
maakte en opgehitste kerels tegen hen
aannamen, geen spreekbeurt waarnemen.
Te Hoelbeek werd de liberale kandidaat
op de meest schandelijke wijze gemolesteerd.
Dr. Sarolea, eveneens kandidaat der oppositie
werd niet alleen met woorden, kreten en
gebalde vuisten bedreigd, maar hy zag
mannon hun geweer laden en op hem aan
leggen. 't Was slechts aan de snelheid der
auto waarmede de kandidaat zich ijlings
verwijderde, te danken, dat erger voorkomen
kon worden.
Vele stembureaus waren in kloosters
gevestigd. In een dezer was een klerikale
prent opgehangen, waarop de 3 vrijzinnige
kandidaten Wielemans, Peten en Neven
werden voorgesteld brakend op een kruis,
met hun nagels het vleesch uit 't lichaam
van den Christus scheurend en dit opetende.
In een Waalsch dorp der Jeekervallei
bezwoer de pastoor zyn parochianen toch
niet voor ,,de Geuzen" te stemmen, want de
Heilige Sacrementsprocessie zou in dat geval
voor de laatste maal uitgaan. Hy meende
bovendien een roerend afscheid van zyn
„kudde" te moeten nemen, daar hy, won
de oppositie' uit het land zou worden gezet.
Op een andere plaats was een katholieke
meeting waar een 3e rangs redenaar het
woord voerde, die geen invloed op zijn
hoorders bleek te kunnen uitoefenen.
Deze meeting werd ook door 2 paters
bijgewoond, die zich in een hoek van het
lokaal hadden opgesteld. Plotseling begon
nen beiden op een erbarmelijke wijze te
weenen en te snikken, waarop verscheidene
onnoozele halzen het voorbeeld der twee
komedianten volgden en een gunstig resul
taat verkregen werd.
Weer in een andere plaats moesten de
boeren knielend voor het altaar zweren,
de katholieken te zullen stemmenterwijl
de kinderen op bevel van den pastoor naar
huis gezonden werden om de propaganda
bladen der oppositie te halen, die voor de
kerk opgehoopt, ten aanschouwe eener
joelende, dweepzieke en half waanzinnige
menigte verbrand werden.
Te Veldwezelt waren de stemhokjes van
bureel no. 2 zóó ingericht, dat men ieder
kon zien stemmen. Tot 7 en 10 personen
bevonden zich in en om het hokje. Vele
kiezers stemden zonder het bewijs in te leve
ren dat zy inderdaad stemgerechtigd waren,
was duidelijk in myn geheugen geprent-
Zonder zelfs als gewoonlijk mijne oogen
te sluiten, kon ik de volle zaal zien waarin
de schoone violiste met het instrument in
de hand naast de piano staande en in den
stoel aan hare voeten haren vreemden met
gezel in zyne zware reisdeken gewikkeld.
Toen ik thuis kwam, was het ver na mid
dernacht maar ik was niet in bet minst
vermoeid, dus na myne gekleede jas ver
wisseld te hebben, stak ik eene sigaar op
en begon door de kamer te loopen. In het
begin al was het myn idee geweest het
atelier, dat, zoo je begrijpen moet, grooter
dan gewoonlijk was, naar de Egyptische
wijze te laten versieren en na my'ne ont
moeting met Pharos, scheen het, of dit zoo
had moeten zijn. Het was alsof de zonder
linge afgodsbeelden, die de muren tooiden,
my met eene menschelyke belangstelling
aankeken en zelfs het vergulde gelaat op
de mummie kist in de nis verder weg, had
eene uitdrukking, die ik er nooit op gezien
had. Het had wel kunnen zeggen „Ach,
myn negentiende eeuwsche vriend, uw vader
stal my uit het land mijner geboorte en uit
de rustplaats die de goden voor my bestemd
hadden: maar geef acht, want de vergelding
achtervolgt u en is zelfs nu vlak achter u."
De sigaar in de hand, bleef ik staan en
keek er naar, terwyl zoodoende ik aan het
land dacht, waarvan het gekomen was en
En dat wordt dan door clericale bladen
ten onzent een overwinning hunner begin
selen genoemd
In Portugal is het nog steeds niet rustig.
De aanhangers van het koningschap maken
het de republiek voortdurend lastig.
Volgens een te Lissabon loopend gerucht,
zou de Portugeesche Regeering bericht ont
vangen hebben, dat groepen royalisten zich
bij Montalegre zouden hebben vereeDigd.
Heel veel geloof wordt echter niet aan dit
gerucht gehecht. Meu neemt veeleer aan, dat
de eerstvolgende inval by" Monsao of Indanta
zal plaats hebben. Op beide laatstgenoemde
punten zijn de troepen versterkt.
De monarchisten van Cabeceiros trekken
nu de bergen door in kleine guerilla-benden
steeds vervolgd door lanciers der republiek.
Reeds werden 32 royalisten gedood en 120
gevangen genomen. De Regeering hoopt, dat
de overigeD, wier aantal op niet meer dan
600 wordt geschat, spoedig in haar handen
zullen vallen.
In den nacht van 10 op 11 dezer zijn
wederom 1000 man cavalerie en infanterie
met bestemming naar het Noorden uit Lis
sabon vertrokken.
Te Tuly, heeft een afdeeling royalisten
Portugeesche cavalerie aangevallen. De aan
val werd afgeslagen met een verlies van
14 dooden aan de zijde der royalisten. Het
schijnt dat derepublikeinsche troepen slechts
geringe verliezen leden, maar 't was den
berichtgever niet mogelijk nader iets daar
omtrent te weten te komen.
De Spaansche Minister van Binnenland-
sche Zaken, Barosse, zou aan een corres
pondent van de Daily Telegraph hebben
gezegd, dat een colonne van 500 man in de
richting van Videferra op marsch gegaan
was, waarschijnlijk om zich by PaivaCou-
ceiro te voegen.
Ook vernam deze oorrespondent, dat te
Valencia gevreesd werd voor een nieuwen
aanval van de royalisten. Dezen zouden nog
steeds goede hoop op een goeden uitslag
hebben.
Uit Sao Sebastiaan vernam hetzelfde blad,
dat eon goed vriend te Biarritz van den
bekenden Portugeesc.hen royalist, Homen
Cristo, van dezen bericht ontving, dat hy
er in geslaagd was met 400 man Portugal
binnen te vallen en zich op weg naar Al
meida bevond. Homen Cristo voegde aan
deze niededeeling nog toe, dat PaviaCouceiro
er in geslaagd was, een macht van 1500 man
onder zyn bevelen te vereenigen en meester
was van een uitgebreide streek in het Noor-
De Portugeesche Regeering had er
evenwel voor gezorgd, dat hiervan niets
naar buiten was doorgedrongen.
De fameuse internationale leening, die
door de Chineesche regeering zou worden
gesloten met een internationaal bankiers
consortium, waarbij zes mogendheden zijn
betrokken deze leening schijnt dan ten
slotte toch afgesprongen. Dientengevolge
hebben vijf ministers ontslag gevraagd.
aan de veranderingen, die in de wereld
hadden plaatsgegrepen, toen ze in haar
Thebaanach graf gelegen had, waaruit ze
midden in de negentiende eeuw verdwenen
was met eene kleur zóó onveranderd en
tot in bijzonderheden, zóó onvolkomen, als
op den dag, toen het hieroglyfenschrift voor
het eerst door den kunstenaar geschreven
was. Het was een ongewoon, mooi exem
plaar - werkelijk in hare soort een van
de meest ongeschonden, die ooit naar En
geland gebracht zijn en onder den invloed
van de belangstelling, die ze nu in mij wekte,
ging ik naar een oud kabinetaan de andere
zijde der kamer en na een laadje geopend
te hebben, nam ik er een dik zakboek uit,
dat vroeger van mijn vader was.
Hy was het zooals ik reeds gezegd heb,
die de bewuste mummie ontdekt had en by
zijn dood kreeg ik ze met nog andere Egyp
tische schatten van hem.
Toen ik de gele, door den tijd bevlekte
bladen opsloeg om te lezen wat er van de
mummie in stond, sloeg de klok van de St.
Jude in de straat achter my één uur met
zulk eene plechtigheid en beslistheid, alsof
ze zich bewust was, wat zij deed in den
voorbijsnellenden tijd. Tot myne verwon
dering was het verslag moeielijker te vinden,
dan ik eerst gedacht had. Er waren honder
den verhandelingen, aanteekeningen van
afgelegde afstanden en van opmetingen,
De correspondent te Peking van deLon-
densche Daily Telegraph vernam yan een
hooggeplaatst Chineesch ambtenaar daar
omtrent o. a. het volgende:
„China vraagt Europa niet om een
genadegunst, het verzoekt enkel een recht
vaardige bejegening en wat geduld. Wü zijn
geen Afrikaansche wilden, die ons verbergen
in sombere wouden, en die, met moordplan
nen rondgaande, de geheele wereld haten
en voor het een of ander vreeselijk lot
vreezen. Neen wy zyn een oude natie van
landbouwers, handelaars, en denkers.
Onze zaken zyn 't is waar op het
oogenblik eenigszins in wanorde, maar dat
is omdat wy' van een ouden in een nieuwen
toestand overgaan. Wij nemen het kwalijk,
dat de belangen van een handjevol Euro
peanen hooger worden geteld dan die van
400.000.000 Chineezen en dat door buiten
landers zou worden beslist, wat voor ons
het beste is. Wy vragen enkel wat Europa
ons niet kan weigeren, nl. tyd om orde op
onze zaken te stellen.
Men moest inzien, dat wij nog heel wat
te regelen hebben. Slagen wy er niet in
binnen een redelijk termy'n een krachtige
regeering in het leven te roepen, komt dan
en verdeelt ons; maar tot zoolang moet
gij ons met vrede laten."
De diplomatieke vertegenwoordigers te
PekiDg van de mogendheden, welke betrok
ken waren by het verloop der onderhandelin
gen over de zes-mogendheden-leening, hebben
geen genoegen genomen met het afbreken
der besprekingen door de Chineesche regee
ring. De gezanten van de vereenigde Staten,
Duitschland, Engeland, Japan en Rusland,
en de Fransche zaakgelastigde zyn geza
menlijk naar den nieuwen Chineeschen
minister-president Loe-sjeng-sjang gegaan
en hebben een langdurige converentie met
hem gehad.
De diplomaten vertelden den minister
president, dat hun resp. regeeringen haar
goedkeuring hadden gehecht aan de door
de flnanciersgroep geëischte contróle.
Maar de minister-president en de minis
ter van financiën, Sjioeng, verklaarden op
nieuw, dat, vooral ook om de onverzoenlijke
houding van den Nationalen Raad, de re
geering niet meer op haar beslissing kon
terugkomen. China was wel bereid om
buitenlanders aan te stellen als adviseurs,
maar tevens was het onwankelbaar besloten,
geen contróle van het buitenland op de
financiën van China toe te laten.
Met die besliste verzekering moesten de
buitenlandsche gezanten voorloopig genoe
gen nemen.
Vooral dit optreden van de gezanten
toont weer zonneklaar, hoe in onzen tyd
de economische contróle over een land
hoe langer hoe meer de verovering door
wapengeweld vervangt.
getuigenissen betreffende graven, die men
gevonden had op de plaatsen, waar men
vermoedde, dat ze lagen, hieroglyphenver-
talingen, teekeningen en opschriften, aan
teekeningen van sommen aan Arabische
hoofden betaald, bijzonderheden van maga
zijnen en uitrustiugen, maar voor eenigen
tyd kon ik geen spoor vinden van de in
lichting, waarnaar ik zocht. Ten laatste
echter kwam de gedachte by mij op, in den
zak van den omslag van het boek te kyken.
Mijn ijver werd dadely'k beloond, want daar,
zorgvuldig opgevouwen en weggeborgen,
was het kleine vierkante perkament, waarop
myn vader den naam van den dooden man
had geschreven, en ook eene volledige ver-
taling van zyne geschiedenis op het karton.
Volgens de hier vermelde opgave bevatte
de kist het stoffelijk overschot van een ze
keren Phahmes, den Opperste der Too venaars
van den Koning eene persoonlijkheid,
die gedurende de regeering vanMerenptah
(bij de Grieken Amenempthes heetende,
maar in de negentiende eeuw beter bekend
als Pharao van den Exodus) in aanzien was.
Als ik niet beter wist, kon mijne zwijgend©
mummie een uit dien troep geestenbezweer
ders zijn, die Mozes' toovermacht evenaar
den en hierdoor veroorzaakten, dat Pharo's
hart versteend werd. Nog eens stond ik
naar de koude afbeelding van het gelaat
vóór mij te kijken, terwijl ik mij afvroeg,
