ZüiD-HOlLANDSCDE IN ZEEOVSGHB II1ANDIN
EINS Het Egyptische Monster.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD,
icours-hippique,
Onroerende Goederen,
rt
fOORDHOLLANDSCHs
*de Bladen.
bpiiHpiïiigii|iigiigii|iigiigiqiijj
!ll!li!ll!il!ll!li!ll!ll!li!ii!iËlÉ
SELAND.
ONZE EILANDEN
VOOR 06
12, op een terrein in J
tweewielige rijtuigen.
IPPIQöE,
de Hoeksche Waard,
't algemeen,
ilhouders en handelaren.
50 M.).
wpaarden koudbloed, aangespani
ledige omschrijving der verschillel
les en inleggeldeo, benevens insclr
;entspostzegel, verkrijgbaar bij
)it Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen.
?rys per kwartaalf 0,50
Vlfonderlijke nummers- 0,05
No. 33
Zaterdag 6 Juli 1912
19E Jaargang
Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiên worden uiterlijk
Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis.
Prijs per adv ir ten tién van 15 regels f 0,50
Iedere rege' riffeer- 0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
liteiilandsch Overzicht.
De Italiaansch-Turksche oorlog.
ui. f Hie berinneren ons een spotplaatje bij het
Uiterlijk 17 Juli. 36gjn van den oorlog uit één van onze
Het Bestuur; Maden. Daar zagen we de sultan, die Turky'e
DE REUS Gz., Voorzitter. voorstelde onder geneeskundige behandeling.
DEN HARTIGH Az., SecretarkWd bleek, dat het onderzochte lichaamsdeel
-.^Tripolis) volkomen gezond was, maar het
resultaat was tocb, dat de dokter (Italië)
olgende uitspraak deed: Ditlichaamsdeel
It geamputeerd worden.
A IWnDAÏTnrnnrnTfIfSl Het 'Ükt ei" °P het oogenblik naar,alsof
iAIiUdUu WIlDfl PillI li I Turkije werkelijk zal moeten toegeveo.Niet
WItiJl/lIJ 1 i^al jemand 0p den duur iets anders zou
OFDK ANTOOR ALKM A /hebbeu verwacht, maar ten slotte komt het
einde toch nog eenigszins onverwacht. En
RDAM C 11. Telefoon te ininder kan deze afloop thans voldoen,
waar zü niet bet gevolg is van den oorlog
zelven. Niet de verliezen in Tripolis geleden,
AGENTSCHAPPEN:
HOORN,
asmarkt 10.
LEIDEN,
t Rapenburg
Breestraat.
DELFT,
•rnmarkt 99.
zullen Turkije er toe brengen vredervoor-
ENKHUIZEJ stellen aan Italië te doen, maar de binnen-
Westerstraat lanÖsche toestand is van zoo'n ernstigen
fJR A vi?viriiaar^' dat Turkije met geen macht ter wereld
v P® u°g ]aDgeD t^d den strijd zou kunnen
Molenstraat 1 volhouden. Groote opstanden in Yemen en
ROTTFRT)R^d AlbaDié, muiterij onder de troepen in
t ui4lf,aD'6' en nog ernstiger is de toestand op
lieuvenaven Turksche vloot. Daar zijn de officieren
een formeelen opstand begonnen,
itaalTwee Millioen Gulö^e opstand heeft natuurlijk minder tot
„„..i.ia. i grond de strijd met Italiö zelf, dan wel de
gep aatst en volgestort. maI)jer waarop Turkye dezen strijd voert
en eerlijk gezegd ook moet voeren. De
VENNOOTSCHAP verleent (jTurksche vloot-officieren toch verlangen er
n, neemt gelden in deposito, heinaar, ook hun deel van den oorlog te mogen
met den aan- en verkoop meemaken, want al beseffen zij dat een
.en en coupons, sluif beleeniofP"6'161' vandsTurkschevloot.DOodzakelijk
i'oloneratiën en verricht verder'""" ondergang, te° ge™lge moet hebben,
,„„mLon xrtf Jtoóh wenschen deze officieren liever krijgs
lieden tot het Ka88iersi gevaDgen te zyn jn xtalie, dan zoo roemloos
orenae. bestaan te moeten leiden in Turkije.
Deposito rente 3 °/o. Daarbij komt, dat de financieele toestand
waarin Turkije verkeert, werkelijk hopeloos
STAAT op 31 Maart 1912. is- Turkije heeft nu drie legers op oorlogs-
r,.r>Air.f r mnoro-voet, één in Smyrna, één in Novibazar, en
p e Ciedieten f 6.192. J33.j!éón iD Konstantinopel Deze troepenmassa
f s,ik08t dagelykt een millioen lire. Bovendien
've- 270.447.4: heeft het in staat van verdedigiug brengen
Vice-Voor sitter De Directit vati de forten langs den Bosporus schatten
Commissarissen J. F. MOENS gekost. De laatste uitgave moest wel plaats
llr. P. v. FOREEST. Mr. M. MOlk®!beQ omdat de houding van Rusland in
de IDardanellen-kwestie zeer aanmatigend
lespondent voor Middelharnis|wagi zejf8 Z00( dat toen tertyd de geruchten
gingen, dat een belangrijke Russische vloot
De Flakkeesche
VAN DER KOOG F gereed lag om den Bosporus in te varen en
tf mnniiiuARiiiia daarmee weliswaar de bepalingen van de
ft niuwELHARW» Conventie van Berlijn op zy te zetten, maar
dan toch zeker te bereiken het door heel
Rualand gewenschte openstellen van de
ïiit, Dardanelles Een bekend diplomaat moest
K- en Jdanaelsdrukker onder den schuilnaam Insarof er voor waar-
-iti-jj it j schuwen, die actie tegen Turkije niet te
l© Middel Ilflrill8, beginnen. Hij noemde Rusland zooonvoor
i alle DRUK WERKEN tes'bereld *00r e™ ""'og, dat de afloop van
'P nriwpn een rao6eUiken oorlog wel eens anders zou
prijzen. kunnen zijn, dan aie officieele kringen zich
-wel dachten. Waarschijnlijk zou het in den
ment op
JFJE XJ I Xj L E T O XT.
„Goddank, hebben we je eindelijk gekre
gen riep Merridew uit, toen hij voorwaarts
gelezen Weekblad Vfl ?°eld! enra«nehand met eene hartelijkheid
klemde, die mij gedurende minuten daarna
vervolg-romans. In:Stilte deed lyden. „Maar, mijn goeie kerel
HPLAREN. wnt om 's hemelswil doet je bewegen om op
eene plaats te wonen, die zoo moeielijk te
6 Cent per week. vinden is? WÜ hebben de geheele buurt
a afgeloopen hier, daar en overal vragende en
zouden je niet gevonden hebben zonder een
Ieder abonnë is ver7pki Y,uggeLn slagersjongen,die ons op het rechte
aDonne ls verzet' «poor bracht en onseindnigkinntaatstelde
□1; je aan te kloppen
Zoo gaat het met roem, zie-je," ant
woordde ik mot een glimlach. „Men moot
"Merig zjjn als men bedenkt, dat zijn adres
Bffit verder bekend is dan bü een slagers-
Jongen. Hoe maakt u het, mevrouw? Het
dat u zoo'n moeite heeft moéten
Papierhandel, 'iniem miin acharaB, 'erblt,f
*k gaf den overigen der familie de hand
ttdGlilflMllS. 'ï^f;nJk.flit gedaan had, wachtte ik tot
ng.
middelen van vervoer.
VERKRIJGBAAR,
en bijleveren van Prachtband
S bij de
nd, W. VAN DER SCHEfr
2tf my zeiden,
waarom zjj mij bezochten.
strijd een geheele groep mogendheden tegen
over zich vinden, die van Ruslands optreden
niet zouden gediend zijn.
Al deze onveikwikkelijke elementen in
den strijd hebben Turkije gebracht in een
schuldenlast, waaruit het tot nog toe door
financiers die in Turkye groote belangen
hebben, wel is geholpen, maar wier steun
toch eenmaal zal ophouden.
Zoo gaat Turkije langzaam maar zeker het
moment tegemoet, waarop het genoodzaakt
zal zijn den strijd met Italië op te geven, al
zal het een open vraag blijven of men daar
om in Tripolis zelf den strijd zoo gemakke
lijk zal beëindigen. In Italië is men vast.
overtuigd, dat het einde komende is en men
grondt daar zijn overtuiging op een artikel
in de Tanin. Dit blad schrijft dat Turkije
bereid is te onderhandelen op dezen grond
slagafstand aan Italië van alle punten van
Tripolis die door Itatie langs de kust bezet
zyn.
Natuurlijk wil Italië van een dergelijk
verdrag niets weten. Het eischt onvoor
waardelijk heel Tripolis, Deze kwestie is
trouwens van ondergeschikt belang.
Het artikel in een blad als de Tanin wijst
op de veranderde houding van Turkije, een
houding die natuurlijk slechts noodgedwon
gen is gewijzigd.
Daar de pogingen der democratische lei
ders in Ameriua om zich op één candidaat
te vereenigen tot nog toe zonder resultaat
waren gebleven, en de kansen op een ver
gelijk om verschillende redenen vooralsnog
gering leken, hield men het over het alge
meen voor niet onwaarschijnlijk, dat het
stellen van een candidaat voor het presi
dentschap der V. S. eerst na veel over en
weer gepraat en herhaalde stemmingen zou
plaats vinden. Ook nam men demogelijkheid
in aanmerking, dat de Conventie zou mis
lukken. Er gingen zelfs geruchten, dat Bryan
het daarop trachtte aan te sturen, om ver
volgens uit bet partijverband te treden en
zich met de aanhangers van Roosevelt te
verstaan. Bij dit alles waagde men zich niet
aan besliste voorspellingen, daar men niet
kon weten, wat in het gehdim achter de
schermen voorviel. Volgens de New York
Herald besprak men echter reeds druk een
verdaging van 3 of 4 weken, naar het
voorbeeld van de beruchte democratische
conventie te Charlestown 1860.
Het is evenwel anders gegaan dan ver
wacht werd. Wilson is gistereD tot partij
candidaat voor het pesidentschap gekozen.
Terwijl hij volgens de laatste opgave 32
stemmen meer had dan C ark, won hjj er
bij de 43e stemming reeds 78. Na de 45e
werd de candidatuur van Underwood inge
trokken, en by het begin der 46e stemming,
toen Wilson's benoeming al zeker scheeD,
trokken eenige leiders der party v. Champ
Clark hun candidaat terug. Onmiddeliyk
daarna ontstond een tooneel van groote
verwarring, temidden waarvan Fitzgerald
uit New-York het voorstel deed, Wilson by
acclamatie te benoemen. Een goedkeurend
„Hoor eens," zeide de landheer, een bui
tengewoon groot goud repeteer-pistool te
voorschyn brengende, terwyl liy sprak,
hetwelk hy alleen uit kracht der gewoonte
in zyne band hield, ofschoon hy niet één
keer er naar keek, toen hy sprak.
„Ik zal je zeggen, wat wy gaan doen.
In de eerste plaats moest jy ons naar
de Akademie brengen om je schildery te
zien, waarover iedereen spreekt en moetje
ons te gelijkertyd alles uitleggen. Daarna
zul je met ons in Langham dineeren en
daarna naar den schouwburg gaan. Neen,
neen, het is onnoodig voor te wenden, dat
je eene andere afspraak hebt. We komen
niet dikwyls stadwaarts, maar als we het
doen, dan zullen wy heter ook van nemen,
en wel man, bedenk eens ik heb je
sinds verleden herfst niet gezien, en als ik
je nu zal laten ontsnappen, dan heb je het erg
mis. Daaraan kan niet gedacht worden, wel
moeder Daarop was mevrouw Merridew
vriendelyk genoeg te zeggen, dat zy hoopte,
dat. ik de weDSchen van haar echtgenoot zou
inwilligen. De dochters mompelden iets, wat
ongetwyfeld als een complimentje moest
dienen, terwyl de zoon met eene opmerking
begon, zich niet verstaanbaar kon uitdruk
ken en toen weer stil zweeg. Op die wyze
ingesloten, bleef my niets anders over dan
eene geldige reden te vinden of aan hunne
plannen te völdoen. Ik trof eene schikking,
gebrul volgde, maar op technische gronden
werd toch tot een steu-ming overgegaan.
Deze eindstemming geschiedde weer onder
het grootste rumoer. Een afgevaardigde uit
Californie, Bell, deed een poging om de
stemming van Californié te verklaren, doch
hy werd g6heel overschreeuwd. Staat na
staat kwam Wilson's meerderheid verster
ken. De
c y f e r s der eindstemming
warenWilson 990 en Clark 84 stemmen,
en onmiddeliyk daarop werd Wilson met
algemeene stemmen gekozen verklaard.
Toen de cyfera bekend waren, gingen
de afgevaardigden op stoelen staan en
schreeuwden als razenden. De aanhangers
van Wilson renden door de zaal, schudden
elkaar de hand en omhelsden elkaarande
ren sponden te dansen en te zingen. De
zygaanderyen waren door een ontzaglyk
gedrang verstopt, en de politie vocht tever
geefs om de orde te herstellen. Bryan was
het middelpunt der belangstelling. Wat hy
het meest van alles noodig had, zoo zeide
men, was geschied, namelyk de benoeming
van een vooruitstrevenden candidaat.
Id de vergadering van Maandag hadden
zich nog verscheidene wanordelyke tooneelen
afgespeelt Bryan had zich naar men weet,
met hand en tand tegen de benoeming van
Champ Clark verzet, omdat deze volgens
zun zeggen slechts de stroopop der geldman
nen zou zijn geworden. Om Bryan nu met
zyn eigen woorden te slaan entebewyzen,
dat h\i nog uiet lang geleden heel anders
over Clark dacht, ontrolden de afgevaardig
den van Missouri een banier, waarop in
roode letters stond „Absoluut onomkoop
baar en boven blaam verheven", een uitspraak
die Bryan in 1910 over Clark gedaan had.
Nauwelyks had Bryan dit opschrift gelezen
of hy vloog naar de tribune, maar de
aanhangers van Clark begonnen zoo luid te
schreeu wen, dat Bryan zich niet verstaanbaar
kon maken.
De afgevaardigden hadden intusschen ook
hunne zetels verlaten en zich naar de tribune
begeven. De politie trachtte tevergeefs hen
achteruit te dringen. Bryan zag nu in, dat
het hem toch onmogelyk zou zyn, de woeste
menigte toe te spreken en stapte dus de
trappen van de tribune af. Maar nu was
hy van den regen in den drup gekomen.
Want hy werd ingesloten door de woelige
schare en trachtte dus, zoo goed en zoo
kwaad als het ging, de tribune weder te
bereiken. De aanhangers van Wilson
schreeuwden onophoudelyk„Wy willen
Wilson I" en op verschillende plaatsen tege-
lyk onstonden formeele vechtpartyen. De
politie trachtte tevergeefs de tribune te
ontruimen. Het tumult werd steeds heviger.
Mannen en vrouwen stonden op stoelen en
tafels te schreeuwen. Na een vry hevig
gevecht, gelukte het de politie eindelyk de
banierdragers naar het midden van de zaal
te dringen. De president gelastte toen, dat
alle banieren uit de zaal gebracht zouden
worden, hetgeen weder protesten uitlokte
en by na opnieuw tot een gevecht geleid had
zeide hun dat het my een groot genoegen
zou zyn hen naar de Akademie te verge
zellen, maar dat het volstrekt onmogelyk
was, dat ik daarna met hen zou dineeren
of zelfs in hun gezelschap naar de comedie
te gaan, daar ik, wat werkelijk waar was,
eene invitatie voor dien avond had. Vyf
minuten later was de zaak afgesproken, en-
wandelden wy op naar Piccadilly en Bur
lington House.
In het licht van al, wat sinds gebeurd is,
kan ik mijn gedrag by die gelegenheid met
een verachtelyk soort medelyden beschou
wen. De kleinste byzonderheden in verband
met het plezier van dien namiddag zyn zóó
duidelyk in myn geheugen bewaard, alsof
het pas gisteren gebeurd is. Alsik vooreen
oogenblik myne oogen sluit, kan ik, juist
ais ik het toen zag, de marschkramers in
de straten catalogussen zien verkoopen, het
groote plein met de ryen wachtende rytuigen
zien, de deftige lui de stoepen op en af zien
gaan en in die vertrekken de altyd in be
weging zynde en mooi gekleede raenschen-
massa zien, die het eigenaardige van Londen
en de Season is. Toen wy onzen weg naai
de vestibule gebaand hadden, was ik er voor,
de zalen op ordodoxe wijze rond te gaan
Dit bleek echter geenszins naar den smaak
van George Merridew te zyn. Hy beant
woordde myne raadgeving met een afkeer,
welke hem kenmerkte.
eindelijk echter werd de orde toch eeniger-
mate hersteld.
Nu in Oostenryk-Hongarije delegerwetis
afgedaan, na een harden stryd der oppositie,
is het merkwaardig eens na ie gaan, welke
gevolgen de aauneming van deze wet op de
verhoudingen in Europa, we bedoelen dan
natuurlijk de staatkundige verhoudingen
kan uitoefenen. En de beteekems die deze
wet heeft, komt dan wel het best uit in een
artikel, dat de „Neue Freie Presse" in haar
blad heeft opgenomen.
„Twee millioen soldaten", zegt het blad,
zal de Oostenryksch-Hongaarschemonarchie
in de toekomst te velde kunnen brengen.
Het leger van het Duitsehe Ryk wordt in
oorlogstijd op 4 millioen geschat en iedere
v'yand, die één der beide bondgenooten wil
aanvallen, moet er rekening mee houden,
dat een leger van 6 millioen voortreffelijk
toegeruste soldaten voor de verdedigiug
gereed is en steeds slagvaardig om den stryd
te aanvaarden. Een leger van 6 milloensolda-
ten dwingt ook den overmoedigsten en den
meest door haat verblinden vyand tot naden
ken over de gevaren, van den vrede te
verstoren. Daarom is de legerwet die het
volk den tweejarigen diensttijd brengt, tevens
een bevestiging van de bondspolitiek, de
steun van den arbeid en den welstand
een noodzakelijkheid waaraan geen staat
zich kon onttrekken. 6 Millioen soldaten.
Dat is een waarschuwing geplaatst aan de
grenzen der verbonden mogendheden, een
druk op de lichtvaardigen, die in het WeBten
en Noorden wellicht lust zouden hebben,
zich in avonturen te wagen Delegerwetis
een Europeescbe gebeurtenis, die in samen
hang met de pas aangenomen Duitsehe
legerwet, door het bondgenootschap van
zulke, nooit in de geschiedenis is voorgeko
men krachten, een sterke dam zal zyn tegen
elke verstoring van den vrede.
Ziezoo, daarmee kunnen voorloopig èn Fran
krijk èn Engeland èn Rusland het doen.
De geheele clausule beteekent niets anders,
dan „raak me niet aan, want ik ben tot de
tanden gewapend"
Erzit echter ook nog een bedenkelyki
kant aan de geheele uiting en dat is di
verheerlijking, die er uit spreekt voor het
spreekwoord wie den vrede wil hij bereide
zich ten oorlog, want de betrokken mogend
heden zullen het zich voor gezegd houden,
dat zjj met een machtigen vyand te doen
zullen hebben en zy zullen er de gelegen
heid uitscheppen om hun legeren hun vloot
opnieuw te vergrooten en te versterken.
De „Excelsior'' bevat een interview van
haar Londenschen correspond, met lord
Beresford, die o.a. gezegd heeft:
„De onlangs door de Engelsche Regeering
in de Middellandsche Zee getroffen maatre
gelen, beteekenen een ontruiming van de
Middellandsche Zee. Engeland bezit in de
Middellandsche Zee niet meer de opperheer
schappij, de weg daar Egypte en Indiö is
voor een deel afgestaan. Het in Gibraltar
gelaten eskader moet naardeMiddellandsche
„Kom, kom, oude jongen," antwoordde
hy, „wij moeten eerst naar jouw schildery
gaan. Immers dat bracht ons hier en zoodra
ik je gezegd heb, wat ik er van denk, moge de
duivel de andere kladschilderyen haleD, wat
mij betreft."
Nu is het eenonbetwistbaarfeit.dat, wat
de natuur ook voor my kan of niet kan
gedaan hebben, zjj ten minste mij een Qjn
gevoel geschonken heeft. Wat ik gevoelde,
is daaiom gemakkelijk te begrypen, alsik
je vertel, dat myne oude vriend met eene
stem sprak, die boven het bescheiden ge
mompel der menigte duidelyk hoorbaar was
en die tot het verste eind der zaal moest
doorgedrongen zyn. Daarmee niet tevreden,
gaf hij my by wjjze van een gelukwenscb
een luiden klap op mijn rug, te gelyker tijd
my verzoekende myne nederigheid aan de
winden prijs te geven, want iedereen
met iedereen, meen ik te moeten verstaan,
bedoelde hij zyne buren op het land wist,
dat ik de man was en dat ik onvermijdelijk
tot President gekozen zou worden, voordat
ik stierf. Om dezen vloed van onnoozele
complimenten te keeren en daar ik my van
top tot teen rood voelde worden nam ik
hem bij deD arm en bracht hem vlug naar
dat gedeelte der zaal, waar myn schilderij
tentoongesteld was.
Of het werk goed was, of slecht, of zoo,
zoo, het publiek ten minste maakte mij zyn
Zee en naar den Atlantischen Oceaan front
makendaartoe is het te zwak, en het zal
door den vyand worden vernietigd De Duit
sehe kruisers zouden het op een gegeven
oogenblik ongetwijfeld beletten, zich met de
tbuisvloot (Home Fleet) te vereenigen."
Op de vraag, of aan de Fransche vloot
tengevolge van eventueele afspraken de
beschermiüg der Engelsche belaugen in de
Middellandsche Zee was toevertrouwd ant
woordde Beresford: „Ja, ik geloof het. Ik
zou dergelijke afspraken niet goedkeuren.
Het is niet rechtvaardig, dat het Fransche
eskader over onze veiligheid moet waken.
Dat zou zyn een exploiteeren van onzen
buurinaD, want Engeland kanFrankryk voor
dezen dienst geen tegenprestatie schenken".
Kon Engeland dan niet vroeg de inter
viewer als het ooit noodig mocht zijn,
te rechter tijd ICO.OOOman op het vasteland
aan wal brengen? „Neen", antwoordde
Beresford, „Engeland is tot zoo'n inspanning
niet in staat. De tegenwoordige toestand kan
niet van langen duur zyn, als de Franschen,
indien op 'n dag zekere gebeurtenissen plaats
hebben, zich bedrogen voelen, en bet ware
onaangenaam als het Fransche volk dan
over het perfide Albion zou schreeuwen.
Frankrijk heeft met 't oog op zijn militaire
hulpbronnen er geen belang bij, zich met
ons te verbinden door banden, welke meer
zijn daD die van de Entente Cordiale. Frank-
i ijk zou overigens de taak, om de Fransch-
Engelsche belangen in de Middellandsche
Zee te vertegenwoordigen, niet voldoende
kunnen vervullen, waotltaliö en Oostenrijk
zullen in het jaar 1916 samen 14 „Ueber-
Dreadnoughts" hebben, de Franschen slechts
9. Thans bouwen Italiö en Oostenrijk er 6
en Frankryik heeft er maar 2 op zyn werven.
Engeland kan zyn heerschappij ter zee niet
opgeven zonder zelfvernietiging. Schepen,
schepen en nog eens schepen, met de noodige
manschappen, dat is wat wij noodighebben."
Haaysche Brieven.
CLXXXIV.
De Kamer is dan eindelyk door de Raden-
wet heengesukkeld. Tot het einde toe heeft
de clericale meerderheid vastgehouden aan
haar tactiek alle belangrijke amendementen,
als ze van links kwamen, te verwerpsD.
Een der meest logische amendementen, die
op de wet waren ingediend, was wel dat
van mr. Paty'n, hetwelk Dinsdag in behan
deling kwam. Altijd heeft minister Talma
beweerd, dat zijn Radenwet de organen
moest scheppen voor de Ziektewet en dat
deze lichamen, door de ervaring bij de
Ziektewet opgedaan, geschikte organen wer
den om te helpen bjj de uitvoering der In
validiteitswet. De Raden van Arbeid zullen
tonnen en tonnen gouds kosten, naar mijn
meening weggegooid belastinggeld. Zoolang
er echter geeü Ziektewet is, zullen die Ra
den van Arbeid feitelijk niets te doen heb
ben Zeer terrecht stelde daarom mr. Paty'n
een bepaling voor, dat de Radenwet niet
kompliment, door er met aandacht naar te
kijken en het gedroeg zich als altyd. Ik hoop,
dat men mij niet verwaander dan myne
kunstgenooten zal vinden op gevaar daar
van moet ik bekennen, dat ik iets van trots
gevoelde, toen ik eerst naar de menigte, die
zich voor het hek gedrongen had, zag en
toen naar het gezelschap aan mijne zijde.
Het gezicht van George Merridew alleen,
was wel de moeite en den tijd waard, dien
ik aan het doek besteed had. Zijne oogen
stonden opengesperd, zyn mond gaapte,
maar er kwam geen geluid uit. Zelfs het
gelaat van mijn ware vriendin de tennis
speelster sprak van een zekere mate van
belangstelling, die, vergeleken by haar vorig
gedrag, meer dan vleiend was Gedurende
eeDige minuten stonden we buiten de groote
menigte. Daarop gingen zy, die er onmid
dellijk vóórstonden, weg en myne vrienden
vulden dadelijk de ledig gekomen ruimte aan.
Daar er geen reden was, waarom ik hun
voorbeeld zou volgen, bleef ik buiten staan,
de gezichten gade slaande ei. de verschil
lende uitwerkingen opmerkende, welke het
schildery op hen voortbracht.
Ik was nog niet langer dan eenige secon
den alleen geweest, toen ik eene vieemde
gewaarwording kreeg. Ze werd gevolgd door
eene vertraging der pols, wat heel duidelyk
te voelen was en door een buitengewoon
gevoel van misselijkheid. Ik vechte er tegen,
