EUWIN
I
ZUÏD-HOLLANDSGHE EN ZEEDWSCHE EILANDEN
ELS DIJK.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD,
lenfabriek
kerfrans-
straat
TEEDAM
SUCCES
DEN DAG
RENBED-
ELLEN
f 24,-
HOLLARDSGH
OÜWGREDIET.
Het Huis Altenbrak.
inde Goederen, enz.
en wy met onze
•031 BEKENDE
lehooren.
veren voor
is Voerenbed, Peluw en 2
uld met nieuwe gezuiverde
nen bewasteTyken, l prima
len Deken, 1 goed doorstikte
in, 1 blanke Molton Deken
oomatrassen. Alles te zamen
i Bed, Peluw en Kussens
open, opdat men zich van
'kan overtuigen voor men
:den dezer Bedstellen hebben
zonden.
jzcn ran dank
In ons bezit.
L een beter BBDSTËL voor
[ff 30,50. 'n prachtig mooi
met beter DEKENS voor
5DEREN zenden wy REM-
geheel Nederland.
IED, GELD TERUG.
NÏOOR ALKMAAR.
Ij tl. Telefoon 73.,,
fNTSCHAPPEN:
ENKIIUIZEN,
16, Westers tra at 6.
's-GRAVENHAGE,
Molenstraat 46.
ROTTERDAM,
Leuyehaven 107.
ONZE EILANDEN
VOOR OE
Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen.
'rijs per kwartaalf 0,50
Afzonderlijke nummers- 0,05
No. 13
Zaterdag 17 Februari 1912 19E Jaargang
Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk
Vrijdagmorgen iDgewacbt bij de Administratie te Middelharnis.
Prijs per adv irtentiën van 1—5 regels f 0,50
Iedere regel meer- 0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Buitenlandsch Overzicht.
•urg
•aat.
Pwee Millioeii Golden
plaatst en volgestort.
50TSCHAP verleent ere
gelden in deposito, belast
>n aan- en verkoop vaa
oupons, sluit belceningeu
iën en verricht verder alk1
jen tot het Kassiersvak
isito rente 3 °/o,
>p 31 December 1911.
idieten f 6.126.781.54
...- 1.621.949.71V2
227.537.92
FOR EEST, J. F. MOENS,
Commissaris. Directeur.
3nt voor Middelharnis en
I DER KOOGH
(IDOELNARm
2ou 't de linkerzijde in Duitschland moeilijk
vallen bij de verkiezingen samen te gaan, het
is achteraf gebleken, dat hoe heterogeen de
bestanddeelen Dationaal-liberalen en sociaal
democraten ook zijn, in het eind de haat
tegen het blauw-zwarte blok grooter was
dan hun onderling verschil van inzicht,
ichter de samenwerking kan niet ophou
den na de verkiezingen. Voor de nieuwe
meerderheid, die heusch niet al te groot is
was het moeilijke werk weggelegd, deze
.periode te maken tot één van een verstan
dige, vooruitstrevende, voortbrengende po
litiek. Yan den kant der sociaal-democraten
kwam de belofte in dat zij niet enkel meer,
"de partij van crietiet zou zyn, doch dat zy
de verantwoord.ng van haar „grootste par
tij" zyn, op zich durfde nemen. Dat moest
blyken toen 7 Februari de Rijksdag geopend
werd. De eerste arbeid die de Rijksdag had
te verrichten, was het kiezen van een pre
sidium. Daarbij zou moeten uitkomen de
hechtheid van de linker concentratie. Tot
nu toe had een conservatief den presidents-
zetel ingenomen. Begrijpelijkerwijze kon de
meest verzwakte groep uit het Parlement
1 daarop geen aanspraak blijven maken. De
volgende oplossing lag dunkt ons, voor de
hand. Voorzitter een nationaal-liberaal, om
dat diens partij nog het meest „hoffiitaig"
is. Eerste vice-president een sociaal-demo-
ffcraat het recht van de sterkste party
tweede vice-president een lid der vrijzinnige
volksparty. Echter eerst moesten de linker-
partyen nog een gevoeligen tik krijgen, eer
zy begrepen, dat, in de eerste plaats de
vijand rechts 2at.
By de voorafgaande besprekingen echter
-bleek, dat het meest rechtsstaande deel, de
nationaal-liberalen weigerde een sociaal
democraat te kiezen tot eersten vice-voor-
zitter. Toen weigerden desociaal-democratec
bun stem uit te brengen op den candidaat-
president van de nationaal-liberalen. Van
twee zijden dus gebrek aan samenwerking
net dit treurig gevolg dat de candidaat van
iet Centrum dr. Spahn tot voorzitter werd
gekozen. Bebel kreeg 175 stemmen, dus 12
te kort om de meerderheid te behalen. Al
dus veroverde het Centrum, welks publieke
moraliteit de grootste nederlaag heeft ge-
leden, den presidentszetel. Gelukkig was
het nu genoeg. Bij de keuze van een eersten
vice-president bleek de samenwerking vol
komen endesociaal-democraatScheidemann
werd als zoodanig gekozen, gevolgd door
de verkiezing van Pasche. Eerst had dr.
Spahn zyn benoeming aangenomen. Later
echter heeft hij weer bedankt.
Het is licht te begrijpen, waarom deze
Roomsche leider zoo heeft gehandeld.
Men wil nieuwe moeilijkheden opwerpen,
nog eer het voorloopig presidium nogmaals
gekozen moet worden. Men wil de capaciteit
van dezen Rijksdag tot practisch werken in
twijfel trekken. Het plan is doorzichtig. Men
asr.
Gedurende zyne ziekte en den tyd van
zyn herstel had hij een voorwendsel, waar
mee by zicbzelven kon tevreden stellen om
de regeling der zaken en de onverkwikke
lijke verklaring met zyn vrouw nog eenigen
1 tyd te verschuiven. Doch al te dikwyisias
by in Rogalla's oogen de vraag: „Wanneer
zult ge een einde maken aan dezen onze-
keren toestand aan die onzekerheid be
neden onze waardigheid?"
Ja, er moest een einde aan gemaakt
worden 1 Ook Willy was tot dit besluit
gekomen. Er moest een einde aan gemaakt
i worden en wel: door Eduard's erfgenamen
in het bezit van hun rechtmatig eigendom
I te stellen. Reeds meermalen had hy aan
1 zyn schrijftafel plaats genomen om aan
f Eduard's vrouw een brief te schrijven met
de uitnoodiging naar Altenbrak te komen.
Doch telkens scheen het hem dan, of de
A oogen van zyne vrouw dreigend op hem
neerzagen en met een zucht had hy de pen
yeer neergelegd. Om echter zyn geweten
in slaap te sussen, had hy aan een zaak
je waarnemer, die hem reeds vroeger in dis-
hoopt, dat by een nieuwe verkiezing een
presidium uit de linkerzijde zal optreden, dat
men dan voortdurend het leven lastig kan
maken."
Ongelukkig speelt het conservatieve deel
der linkerzyde, de futlooze nationaallibera-
len in de kaart der reactie. De nationaallibe-
raal van Paasche heeft ook bedankt en voor
het prisidentschap zal heden geen nationaal-
liberale candidatuur worden gesteld, omdat
een sociaaldemocraat, Scheidemann, in bet
presidium zitting heeft. Met deze beslissing
heeft de nationaal liberale party zich voor
de zooveelste maal een party van ruggegraat
loozen bewezen. Een oogen blik heeft zy deu
schijn kunnen wekken of zy schouder aan
schouder met de andere linkerpartijen beslist
front zou durven maken tegen reactie en
clericalisme. Een groote meerderheid der
nationaal liberale fractie 35 leden hielp
Scheidemann in het bureau kiezen. Doch de
oppositie der conservatieve, ftnanancieel
machtigen elementen in de party heeft deze
voor de zooveelste keer doen „omvallen".
Theodor Wolff brengt in een geestigenleader
in het Berl. Tageblatt van gisteren in herin
nering, dat door dn wisselende en ontrouw
bare politiek der nationaal liberale party
„echt nationaal liberaal" in den volksmond
is geworden met zwakheid van karakter. Uit
hetgeen gisteren is gebeurd blijkt, dat deze
party dien naam nog altijd verdient. Nadat
het een oogenblik scheen of deze party, onder
Bassermann's leiding fier denconservatieven
schimp zou trotseeren, zy is voor dezen èn
voor d6 oppositie der conservatieve fractie
Schiffer in de party zelve bezweken.
Dat de nationaal liberale leiders hiermede
niet alleen het aanzien van het parlement
in de oogen van bet volk benadeelen doch
ook hun party zelf, spreekt van zelf. Dit
wordt blijkbaar ook door de nationaal libe
rale Köln. Ztg. ingezien.
Wy gelooven niet, schry ft dit orgaan, dat
deze beslissing by de nation3al-liberale kie
zersin het land veel instemming zal vinden.
Naar onze opvatting had men thans alleen
rekening te houden met de positie zooals zy
door de verkiezing van Vrijdag wasgewor
den. Daaruit bleek dat Scheidemann, de
Sociaal-democratische eerste onder voorzit
ter, aan zyn post vasthield, afgescheiden
natuurlijk van de onmogelijkheid, dat men
hem hieruit over vier weken, wanneer de
herkiezing moet plaats hebbeD, weer zou
verwijderen.
Tot zoolang moest echter rekening met
hem gehouden worden. En nadat nu het
Centrum van het 1ste voorzitterschap af
stand had gedaan, zich dus had onttrokken
aan de verplichting om een monarchistisch
tegenwicht te vormen tegen de republi-
keinsche sociaal-democratie, bleef er naar
onze overtuiging niets anders over dan dat
de nationaal-liberale fractie in het belang en
tot waarborging der bestaande staatsorde,
in de door het Centrum gelaten bres trad.
En aan deze verplichting mocht zich de
nationaal-liberale fractie volgens het Keul-
sche party-orgaan te minder onttrekken.
crete aangelegenheden hielp, last gegeven
om naarMargherithaMontelli en haar toe
stand een onderzoek in te stellen. Daarby
koesterde hy heimelijk de hoop, dat een
onverwachte gebeurtenis het vraagstuk zou
oplossen, zonder dat hy daarby een vinger
behoefde te verroeren. Heden verwachtte
hy mynheer Tirschner om mondeling ver
slag uit te brengen.
Onrustig liep Willy heen en weer in het
schryfvertrek zyns vaders, dat hy nu zelf
in gebruik had genomen. Al had Rogalla in
de andere vertrekken het ouderwetsche
ameublement laten vervangen door ander
van den nieuwsten smaak, in de kamer
van den ouden baron had zy nietsveranderd,
want die kamer bevatte de kostbare voor
werpen, reeds lang in het bezit van het
geslacht Von Altenbrak, die getuigden van
den hoogen ouderdom van het kasteel en
van den adel der Altenbraks. En Rogalla
was trotsch op dit oude geslacht, waartoe
zy door haar huwelyk ook behoorde en waar
van haar kinderen den naam droegen. Haar
trots was dus de reden, waarom de linker
vleugel van het slot met de vertrekken van
den overleden baron, geheel niet werden
aangeroerd door de decorateurs, die in het
overige gedeelte van het slot alles op nie-
werwetschen voet moesten inrichten.
Hier droeg alles nog den ouden stempel.
De donkere kleuren der gobelins cn de zware
waar de verantwoordelijkheid voor de ver
kiezing van den sociaal-democraat Scheide
mann tot 1ste onder-voorzitter voor een groot
deel op de nationaal-liberalen viel.
Intüsscbeo, de Köln. Ztg., en waarschijn
lijk vele nationaal-liberalen met haar, mogen
ontevreden zyn, en mopperen, de beslissing
is gevallen, en daarmede de presidium-crisis
verwarder en ingewikkelder geworden dan
ooit. Dat Scheidemann vrijwillig uit het
bureau zou treden is natuurlyk uitgesloten.
Dus zal geen nationaal-liberale presidents-
candidatuur gesteld worden, en ook geen
voor het tweede ondervoorzitterschap. De
vrijzinnigen en de sociaal-democraten, zullen
het dus eens moeten worden over de
bezetting van deze beide posten. Men noemt
reeds den naam van Payer, het bekende lid
der Fortschrittliche Volkspartei, als candi
daat voor het voorzitterschap, terwyl ook in
plaats van Paasche een vryzinnige candidaat
zou worden gesteld. Doch zullen de conser
vatief-clericale-nationaal liberale boycotters
het door onthouding op een geheel linksch
presidium laten aankomen? En aldus een
toestand scheppen, die in strijd is met alle
tot nu gevolgde parlementaire gewoonte,
welke vertegenwoordiging der drie sterkste
fracties in het presidi m wil om dan straks
met goed succes in het troebel gemaakte
water te visschen
De reis van generaal Caneva naar Rome,
zyn lange besprekingen met de leden der
Italiaabsche regeering, hebben de kwestie
van den opmarsch weer op het tapyt ge
bracht en in de bladen van de meest uit-
loopende richtingen wordt door journalisten,
die de toestanden door eigen aanschouwing
hebben leeren kennen, op de ontzaglijke
moeilykheden gewezen, die zich in den weg
stellen.
Giuseppe Bevione, de berichtgever der
Stampa meent, dat met het oog op de
sterkte der Turksch-Arabische troepen, wier
gezamenlijk aantal hy op 13,000 man schat
de voorwaarts rukkende Italiaansche strijd
krachten niet minder dan 25,000 man bedra
gen mogen. Volgens inlichtingen, hem door
generaal Gazzola, den chef dor intendance,
verstrekt, heeft een divisie ter sterkte van
13,000 man dagelijks 230,000 kilogram ver
zorgingsmiddelen noodig. Daarby worden
voor iederen soldaat 2 KG. voedingsmidde
len zonder vleesch, l'/i KG. hout en 5 liter
water gerekend. Het dagelyksch verbruik
der 4000 paarden en muildieren, die tot een
divisie behooren, bedraagt 80,000 liter water
en 40.000 KG. voeder.
Wanneer men nu aanneemt, dat een
kameel 200 KG. dragen kan, zoo waren
voor het transport der dageljjksche voor
raden eener divisie 1200 kameelen noodig,
voor de vereischte twee divisies, dus 2400
kameelen. Wanneer men nu in aanmerkiDg
neemt, dat voor elke afzonderlijke etapó een
even groot getal kameelen den nazendmgs-
dienst verrichten moet, dan krijgt men voor
elke etape een aantal van 4800 kameelen,
en daar de weg van Tripoli naar Garian
eikenhouten meubelen gaven aan de kamers
en den langen gang een duister aanzien,
dat nog versterkt werd door de vele donkere
olieverfportretten van voorvaderen der
Altenbraks. Aan het eind van dezen vleugel
stond een zware vierkante toren, diebyna
geheel begroeid was met kümop, zoodat
men de kleine getraliede schietgaten nau
welijks kon zien. Deze toren was het laatste
overblijfsel van het vroegere burchslot der
heeren Von Altenbrak, dat in den loop der
tyden allengs het fraaie verblijf van thans
was geworden.
In de benedenverdieping van dezen toren
bevond zich het familie-archief van het oude
geslachfS Tot dit archief had men toegang
door een deur in het schryfvertrek van den
majoraalsheerde deur bevond zich in
den dikken muur en was verscholen achter
het tapijtbehangsel, zoodat ze alleen te
vinden was door iemand, die het geheim
kende. Andere toegangen had 'de toren niet.
Uit het archief voerde een smalle wentel
trap naar de bovenverdieping, waar men
een prachtig uitzicht had op de rondom
gelegen bezittingen. Hier was ook een enge
poort, waardoor men slechts met behulp
van een ladder weer op den vlakken grond
kon komen. Bij den toren groeide dicht
houtgewaswaartusschen verscheidene
fraaie kastanjebooraen.
De zon scheen helder en wierp haar
100 KM. lang is en dus in 5 etapen moet
worden gedeeld, zou het oprukken van twee
divisies naar Garian 120.000 kameelen ver-
eisc-hen.
Voorloopig denkt men er echter nog niet
aan, den opmarsch naar Garian onmiddellijk
te beginnen, maar wil zich tot het oprukken
over 20 KM. bepalen, zoodra de6 <16 duizend
kameelen, die de Italiaansche regeering in
Algiers, Tunis, en de Erythraeïsche kolonie
heeft, laten koopen, aangekomen zijn. Heeft
dan de kolonne de 20 KM. afgelegd, dan
zal zij daar een vaste stelling met redouten,
blokhuizen en loopgraven aanleggen en daar
zoolang blijven tot de spoorlün, die thans
reeds 5 KM. lang is en spoedig Ain Zara
met Tripoli verbinden zal, zoo ver gevorderd
is. Dan eerst zou de strijdmacht weder 20
KM. voorwaarts marcheeren en zooverder
tot Garian bereikt is.
In Lecolo behandelt Arcangelo Ghisleri
die eenige jaren geleden Tripoli en Barka
bereisd heeft, hetzelfde onderwerp, waarbij
hij er nadruk - op legt, dat van Ain Zara
tot den noordelyken rand der Hannerada
El Homra g6en betrouwbare landkaart be
staat. Hij schildert tevens de buitengewone
moeilykheden van den marsch door de
woestijn, de gevaren der vijandelijke aanval
len en herinnert eraan, dat de Djebl tegen het
noorden in 100 tot 300 M. hooge rotsen af
zinkt. Hy citeert verder den ontdekkingsrei
ziger, De Mathuisleulx, die de vesting Kasr
Garian als onneembaar beschrijft. Deze be-
heerscht een der belangrijkste passen van
den Djebl en ligt op een berg, welke rots
wanden byna vertikaal 200 M. hoog oprijzen.
Ten slotte wijdt ook in de „Avanti"
Michele Vaina, die voormalige oorlogscor
respondent van het blad, belangwekkende
beschouwingen aan den opmarsch en komt
tot de conclusie, dat de bezetting van Garian
slechts met een ontzaglijke opoffering van
menschenlevens verwezenlijkt zou kunnen
worden, wanneer met Turkije geen vrede
gesloten is. En daarom moest dan ook met
beslistheid tegen een eventueel besluit, om
den opmarsch nu reeds te beginneD, verzet
worden aangeteekend.
Het lang verwachte in China is eindelijk
geschied. Deze week zyn de drie edicten
uitgevaardigd. In het eerste erkent de kroon
de republiek, het tweede keurt de tusschen
Joeansjikai en de republikeinen overeenge
komen voorwaarden goed, en in het derde
wordt den onderkoningen en gouverneurs
meegedeeld, dat de kroon zich van de
politieke macht terugtrekt, ten einde aan
den wensch van het volk tegemoet te komen
terwyl aan de hoofden der provincies tevens
opgedragen wordt, om het volk rustig te
houden.
Verder draagt het edict, waarin de repu
bliek aanvaard wordt, Joean op om een
voorloopige republikeinsche regeering in te
richten en met de republikeinen over de
beoogde vestiging eener groote republiek,
die Mantsjoes, Chineezen, Mongolen, Mo
hammedanen en Thibetanen vereenigen zal,
te
stralen tusschen de takken door in het
schrijfvertrek, waar zij, zacht weerkaatst,
hun licht wierpen op het portret eener dame,
dat juist boven de schrijftafel aan den wand
hing. Onwillekeurig bieren Willy's blikken
op dat portret rusten. Het was zyn moeder,
in de eerste jaren van haar huwelyk door
een schilder op doek gebracht.
Met een zucht keerde hij eindelijk het
gelaat af, trad aan het venster en staarde
peinzend in het park. Evenals alle zwakke
naturen, kon hy niet tot een besluit komen
liever wachtte hy in werkelijkheid op eene
of andere toevallige gebeurtenis, dan door
een beslissende daad aan alle onzekerheid
een einde te maken.
Plotseling schrikte hy op. De deur van
zyn kamer ging open en vriendelijk lachend
stond zijn vrouw voor hem, in haar volle
schoonheid, nog verhoogd door haar sierlijke
halfrouw kleeding. Doch ondanks haar
vriendelyken lach, voelde Willy zyn hart
door een ijzige hand omklemmen. In de
harde staalblauwe oog6n zijner vrouw las
hy de onuitgesproken vraag: Waartoe dat
getalm? Maak er een eind aan.
Ik hoorde, dat ge den koetsier bevel
gaaft om in te spannen, begon zij. Wilt ge
voor het diner nog uitraden?
Neen, Rogalla, ik bly f hier. Het rytuig
moet naar het spoorwegstation.
Natuurlijk,er is nog veel te regelen
Naar aanleiding van deze edicten, waarin
de oudste monarchie der wereld formeel
tot een monarchie wordt gemaakt, schrijft
de Londensche Times, dat de geschiedenis
weinig zulke verrassende omwentelingen
kent, en géén misschien van gelijken om
vang, die tot in haar laatste fasen met zoo
geringe bloedvergieting is doorgevoerd. Of
het laatste van die stadia nu inderdaad
bereikt is, acht het blad een van de geheimen
der toekomst, en voegt er aan toe, dat
enkele van hen, die China het best kennen,
er onwillekeurig aan twijfelen of een repu
blikeinsche regeeringsvorm, zoo geheel
vreemd aan Oostersche opvattingen en over
leveringen, eensklaps in de plaats gesteld
kan worden van een monarchie, bij een volk
van 400 millioen, dat van de oudste tijden
af door een koning geregeerd is, aan wien
de eigenschappen van een halfgod werden
„China, besluit het blad, is tot dit groote
avontuur met een onbezwaard gemoed van
wal gestoken, en wij wenschec van harte,
dat het volk den vooruitstrevenden en
bestendigen regeeringsvorm zal winnen naar
welken het vurig verlangt.
Doch bet is geen gemakkelijke taak, in een
land, waar de eeredienst der voorvaderen
algemeen heerscht, den „Zoon des Hemels",
die jaarlijks offers brengt, voor zijn volk,
door een gekozen oppersten magistraat te
vervangen.
Eindelijk is de behandeling van het ver
drag in Frankrijk afgeloopen. De Senaat
heeft het ten slotte met 212 stemmen tegen
42 en 39 onthoudingen aangenomen. Had
de Kamer zich door allerlei politieke over
wegingen laten weerhouden om een scherpe
critiek op het verdrag uit te oefenen, de
Senaat heeft niet toegelaten den heer Cail-
laux, den vroegeren minister-president en
voornaamsten bewerker van het tractaat
tot op zyn laatste kleedingstuk uit te
kleeden. In het bijzonder de redevoeringen
van Pichon, Ribot en Clémenceau zyn uit
de debatten merkwaardig. EenerzijdsPichou,
Clémenceau het totaal onvoldoende van het
tractaat aangevende, anderzijds Ribot en
den minister president Poincaré, betoogende
dat de aanneming thans noodzakelyk was.
Allen waren het hierover echter eens, dat
de houding van het Kabinet Caillaux zeer
onvoldoende was geweest.
De oud-minister van buitenlandsche za
ken Pichon zette uitvoerig uiteen, dat het
nieuwe accoord voor Frankrijk niets betee-
kent. In geen enkel opzicht meende hy
had Frankryk meer verkregen, dan het in
1909 al had. Voor minister Pichon was de
toestand nu al buitengewoon slecht.
Onophoudelijk zouden zich nieuwe moe:
lykheden voordoen. Aan een zoo sleht
verdrag kon hy zyn stem niet gevn.
Eenigszins daartegenover was de rede vn
Ribot, die hoewel evenmin een bewondeaar
van het tractaat, het noodzakelijk vud dat
het werd aangenomen, omdat men egenlijk
niet terug koD. Een nieuwe tegerjtander
vóór wij op reis kunnen gaan. Ik verwac.t
mijn advocaat, de koetsier zal hem af
halen.
Rogalla's vriendelyk gelaat van zooeven
werd plotseling somber, er kwamen rimpels
in haar voorhoofd en zy beet op haar lip.
Snel trad zy op haar man toe en legde hear
hand op zyn arm.
Ja, natuurlijk, zei ze, er is nog veel te
regelen voor ons vertrek en ik denk, dat
ge mijn hulp wel kunt gebruiken by de
regeling van die aangelegenheden. Ge ver
wacht een advocaat zegt ge. Is dat wegens
de aanspraken van die vrouw
Ja I
Zegt ge me dat nu eerst?
Rogalla
Ik heb recht om te weten, wat ge doen
wilt. Ik heb er recht op alles te weten,
want het geldt hier de toekomst van mijn
kinderen.
Ge zult alles weten, Rogalla. Maar
vooraf wil ik zekerheid hebben omtrent alle
omstandigheden. De man, dien ik verwacht,
is geen advocaathet is een zaakwaarnemer,
die tevens een particulier informatiekantoor
houdt. Ik heb dien man last gegeven een
onderzoek te doen naar de vrouw vanmyn
broeder.
De vrouw van je broeder Rogalla
lachte spottend. Ik dacht, dat je dit dwaze
sprookje reeds vergeten zoudt zijn.