EUWIN I ZUÏD-HOLLANDSGHE EN ZEEDWSCHE EILANDEN ELS DIJK. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD, lenfabriek kerfrans- straat TEEDAM SUCCES DEN DAG RENBED- ELLEN f 24,- HOLLARDSGH OÜWGREDIET. Het Huis Altenbrak. inde Goederen, enz. en wy met onze •031 BEKENDE lehooren. veren voor is Voerenbed, Peluw en 2 uld met nieuwe gezuiverde nen bewasteTyken, l prima len Deken, 1 goed doorstikte in, 1 blanke Molton Deken oomatrassen. Alles te zamen i Bed, Peluw en Kussens open, opdat men zich van 'kan overtuigen voor men :den dezer Bedstellen hebben zonden. jzcn ran dank In ons bezit. L een beter BBDSTËL voor [ff 30,50. 'n prachtig mooi met beter DEKENS voor 5DEREN zenden wy REM- geheel Nederland. IED, GELD TERUG. NÏOOR ALKMAAR. Ij tl. Telefoon 73.,, fNTSCHAPPEN: ENKIIUIZEN, 16, Westers tra at 6. 's-GRAVENHAGE, Molenstraat 46. ROTTERDAM, Leuyehaven 107. ONZE EILANDEN VOOR OE Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen. 'rijs per kwartaalf 0,50 Afzonderlijke nummers- 0,05 No. 13 Zaterdag 17 Februari 1912 19E Jaargang Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk Vrijdagmorgen iDgewacbt bij de Administratie te Middelharnis. Prijs per adv irtentiën van 1—5 regels f 0,50 Iedere regel meer- 0,10 Groote letters naar plaatsruimte. Buitenlandsch Overzicht. •urg •aat. Pwee Millioeii Golden plaatst en volgestort. 50TSCHAP verleent ere gelden in deposito, belast >n aan- en verkoop vaa oupons, sluit belceningeu iën en verricht verder alk1 jen tot het Kassiersvak isito rente 3 °/o, >p 31 December 1911. idieten f 6.126.781.54 ...- 1.621.949.71V2 227.537.92 FOR EEST, J. F. MOENS, Commissaris. Directeur. 3nt voor Middelharnis en I DER KOOGH (IDOELNARm 2ou 't de linkerzijde in Duitschland moeilijk vallen bij de verkiezingen samen te gaan, het is achteraf gebleken, dat hoe heterogeen de bestanddeelen Dationaal-liberalen en sociaal democraten ook zijn, in het eind de haat tegen het blauw-zwarte blok grooter was dan hun onderling verschil van inzicht, ichter de samenwerking kan niet ophou den na de verkiezingen. Voor de nieuwe meerderheid, die heusch niet al te groot is was het moeilijke werk weggelegd, deze .periode te maken tot één van een verstan dige, vooruitstrevende, voortbrengende po litiek. Yan den kant der sociaal-democraten kwam de belofte in dat zij niet enkel meer, "de partij van crietiet zou zyn, doch dat zy de verantwoord.ng van haar „grootste par tij" zyn, op zich durfde nemen. Dat moest blyken toen 7 Februari de Rijksdag geopend werd. De eerste arbeid die de Rijksdag had te verrichten, was het kiezen van een pre sidium. Daarbij zou moeten uitkomen de hechtheid van de linker concentratie. Tot nu toe had een conservatief den presidents- zetel ingenomen. Begrijpelijkerwijze kon de meest verzwakte groep uit het Parlement 1 daarop geen aanspraak blijven maken. De volgende oplossing lag dunkt ons, voor de hand. Voorzitter een nationaal-liberaal, om dat diens partij nog het meest „hoffiitaig" is. Eerste vice-president een sociaal-demo- ffcraat het recht van de sterkste party tweede vice-president een lid der vrijzinnige volksparty. Echter eerst moesten de linker- partyen nog een gevoeligen tik krijgen, eer zy begrepen, dat, in de eerste plaats de vijand rechts 2at. By de voorafgaande besprekingen echter -bleek, dat het meest rechtsstaande deel, de nationaal-liberalen weigerde een sociaal democraat te kiezen tot eersten vice-voor- zitter. Toen weigerden desociaal-democratec bun stem uit te brengen op den candidaat- president van de nationaal-liberalen. Van twee zijden dus gebrek aan samenwerking net dit treurig gevolg dat de candidaat van iet Centrum dr. Spahn tot voorzitter werd gekozen. Bebel kreeg 175 stemmen, dus 12 te kort om de meerderheid te behalen. Al dus veroverde het Centrum, welks publieke moraliteit de grootste nederlaag heeft ge- leden, den presidentszetel. Gelukkig was het nu genoeg. Bij de keuze van een eersten vice-president bleek de samenwerking vol komen endesociaal-democraatScheidemann werd als zoodanig gekozen, gevolgd door de verkiezing van Pasche. Eerst had dr. Spahn zyn benoeming aangenomen. Later echter heeft hij weer bedankt. Het is licht te begrijpen, waarom deze Roomsche leider zoo heeft gehandeld. Men wil nieuwe moeilijkheden opwerpen, nog eer het voorloopig presidium nogmaals gekozen moet worden. Men wil de capaciteit van dezen Rijksdag tot practisch werken in twijfel trekken. Het plan is doorzichtig. Men asr. Gedurende zyne ziekte en den tyd van zyn herstel had hij een voorwendsel, waar mee by zicbzelven kon tevreden stellen om de regeling der zaken en de onverkwikke lijke verklaring met zyn vrouw nog eenigen 1 tyd te verschuiven. Doch al te dikwyisias by in Rogalla's oogen de vraag: „Wanneer zult ge een einde maken aan dezen onze- keren toestand aan die onzekerheid be neden onze waardigheid?" Ja, er moest een einde aan gemaakt worden 1 Ook Willy was tot dit besluit gekomen. Er moest een einde aan gemaakt i worden en wel: door Eduard's erfgenamen in het bezit van hun rechtmatig eigendom I te stellen. Reeds meermalen had hy aan 1 zyn schrijftafel plaats genomen om aan f Eduard's vrouw een brief te schrijven met de uitnoodiging naar Altenbrak te komen. Doch telkens scheen het hem dan, of de A oogen van zyne vrouw dreigend op hem neerzagen en met een zucht had hy de pen yeer neergelegd. Om echter zyn geweten in slaap te sussen, had hy aan een zaak je waarnemer, die hem reeds vroeger in dis- hoopt, dat by een nieuwe verkiezing een presidium uit de linkerzijde zal optreden, dat men dan voortdurend het leven lastig kan maken." Ongelukkig speelt het conservatieve deel der linkerzyde, de futlooze nationaallibera- len in de kaart der reactie. De nationaallibe- raal van Paasche heeft ook bedankt en voor het prisidentschap zal heden geen nationaal- liberale candidatuur worden gesteld, omdat een sociaaldemocraat, Scheidemann, in bet presidium zitting heeft. Met deze beslissing heeft de nationaal liberale party zich voor de zooveelste maal een party van ruggegraat loozen bewezen. Een oogen blik heeft zy deu schijn kunnen wekken of zy schouder aan schouder met de andere linkerpartijen beslist front zou durven maken tegen reactie en clericalisme. Een groote meerderheid der nationaal liberale fractie 35 leden hielp Scheidemann in het bureau kiezen. Doch de oppositie der conservatieve, ftnanancieel machtigen elementen in de party heeft deze voor de zooveelste keer doen „omvallen". Theodor Wolff brengt in een geestigenleader in het Berl. Tageblatt van gisteren in herin nering, dat door dn wisselende en ontrouw bare politiek der nationaal liberale party „echt nationaal liberaal" in den volksmond is geworden met zwakheid van karakter. Uit hetgeen gisteren is gebeurd blijkt, dat deze party dien naam nog altijd verdient. Nadat het een oogenblik scheen of deze party, onder Bassermann's leiding fier denconservatieven schimp zou trotseeren, zy is voor dezen èn voor d6 oppositie der conservatieve fractie Schiffer in de party zelve bezweken. Dat de nationaal liberale leiders hiermede niet alleen het aanzien van het parlement in de oogen van bet volk benadeelen doch ook hun party zelf, spreekt van zelf. Dit wordt blijkbaar ook door de nationaal libe rale Köln. Ztg. ingezien. Wy gelooven niet, schry ft dit orgaan, dat deze beslissing by de nation3al-liberale kie zersin het land veel instemming zal vinden. Naar onze opvatting had men thans alleen rekening te houden met de positie zooals zy door de verkiezing van Vrijdag wasgewor den. Daaruit bleek dat Scheidemann, de Sociaal-democratische eerste onder voorzit ter, aan zyn post vasthield, afgescheiden natuurlijk van de onmogelijkheid, dat men hem hieruit over vier weken, wanneer de herkiezing moet plaats hebbeD, weer zou verwijderen. Tot zoolang moest echter rekening met hem gehouden worden. En nadat nu het Centrum van het 1ste voorzitterschap af stand had gedaan, zich dus had onttrokken aan de verplichting om een monarchistisch tegenwicht te vormen tegen de republi- keinsche sociaal-democratie, bleef er naar onze overtuiging niets anders over dan dat de nationaal-liberale fractie in het belang en tot waarborging der bestaande staatsorde, in de door het Centrum gelaten bres trad. En aan deze verplichting mocht zich de nationaal-liberale fractie volgens het Keul- sche party-orgaan te minder onttrekken. crete aangelegenheden hielp, last gegeven om naarMargherithaMontelli en haar toe stand een onderzoek in te stellen. Daarby koesterde hy heimelijk de hoop, dat een onverwachte gebeurtenis het vraagstuk zou oplossen, zonder dat hy daarby een vinger behoefde te verroeren. Heden verwachtte hy mynheer Tirschner om mondeling ver slag uit te brengen. Onrustig liep Willy heen en weer in het schryfvertrek zyns vaders, dat hy nu zelf in gebruik had genomen. Al had Rogalla in de andere vertrekken het ouderwetsche ameublement laten vervangen door ander van den nieuwsten smaak, in de kamer van den ouden baron had zy nietsveranderd, want die kamer bevatte de kostbare voor werpen, reeds lang in het bezit van het geslacht Von Altenbrak, die getuigden van den hoogen ouderdom van het kasteel en van den adel der Altenbraks. En Rogalla was trotsch op dit oude geslacht, waartoe zy door haar huwelyk ook behoorde en waar van haar kinderen den naam droegen. Haar trots was dus de reden, waarom de linker vleugel van het slot met de vertrekken van den overleden baron, geheel niet werden aangeroerd door de decorateurs, die in het overige gedeelte van het slot alles op nie- werwetschen voet moesten inrichten. Hier droeg alles nog den ouden stempel. De donkere kleuren der gobelins cn de zware waar de verantwoordelijkheid voor de ver kiezing van den sociaal-democraat Scheide mann tot 1ste onder-voorzitter voor een groot deel op de nationaal-liberalen viel. Intüsscbeo, de Köln. Ztg., en waarschijn lijk vele nationaal-liberalen met haar, mogen ontevreden zyn, en mopperen, de beslissing is gevallen, en daarmede de presidium-crisis verwarder en ingewikkelder geworden dan ooit. Dat Scheidemann vrijwillig uit het bureau zou treden is natuurlyk uitgesloten. Dus zal geen nationaal-liberale presidents- candidatuur gesteld worden, en ook geen voor het tweede ondervoorzitterschap. De vrijzinnigen en de sociaal-democraten, zullen het dus eens moeten worden over de bezetting van deze beide posten. Men noemt reeds den naam van Payer, het bekende lid der Fortschrittliche Volkspartei, als candi daat voor het voorzitterschap, terwyl ook in plaats van Paasche een vryzinnige candidaat zou worden gesteld. Doch zullen de conser vatief-clericale-nationaal liberale boycotters het door onthouding op een geheel linksch presidium laten aankomen? En aldus een toestand scheppen, die in strijd is met alle tot nu gevolgde parlementaire gewoonte, welke vertegenwoordiging der drie sterkste fracties in het presidi m wil om dan straks met goed succes in het troebel gemaakte water te visschen De reis van generaal Caneva naar Rome, zyn lange besprekingen met de leden der Italiaabsche regeering, hebben de kwestie van den opmarsch weer op het tapyt ge bracht en in de bladen van de meest uit- loopende richtingen wordt door journalisten, die de toestanden door eigen aanschouwing hebben leeren kennen, op de ontzaglijke moeilykheden gewezen, die zich in den weg stellen. Giuseppe Bevione, de berichtgever der Stampa meent, dat met het oog op de sterkte der Turksch-Arabische troepen, wier gezamenlijk aantal hy op 13,000 man schat de voorwaarts rukkende Italiaansche strijd krachten niet minder dan 25,000 man bedra gen mogen. Volgens inlichtingen, hem door generaal Gazzola, den chef dor intendance, verstrekt, heeft een divisie ter sterkte van 13,000 man dagelijks 230,000 kilogram ver zorgingsmiddelen noodig. Daarby worden voor iederen soldaat 2 KG. voedingsmidde len zonder vleesch, l'/i KG. hout en 5 liter water gerekend. Het dagelyksch verbruik der 4000 paarden en muildieren, die tot een divisie behooren, bedraagt 80,000 liter water en 40.000 KG. voeder. Wanneer men nu aanneemt, dat een kameel 200 KG. dragen kan, zoo waren voor het transport der dageljjksche voor raden eener divisie 1200 kameelen noodig, voor de vereischte twee divisies, dus 2400 kameelen. Wanneer men nu in aanmerkiDg neemt, dat voor elke afzonderlijke etapó een even groot getal kameelen den nazendmgs- dienst verrichten moet, dan krijgt men voor elke etape een aantal van 4800 kameelen, en daar de weg van Tripoli naar Garian eikenhouten meubelen gaven aan de kamers en den langen gang een duister aanzien, dat nog versterkt werd door de vele donkere olieverfportretten van voorvaderen der Altenbraks. Aan het eind van dezen vleugel stond een zware vierkante toren, diebyna geheel begroeid was met kümop, zoodat men de kleine getraliede schietgaten nau welijks kon zien. Deze toren was het laatste overblijfsel van het vroegere burchslot der heeren Von Altenbrak, dat in den loop der tyden allengs het fraaie verblijf van thans was geworden. In de benedenverdieping van dezen toren bevond zich het familie-archief van het oude geslachfS Tot dit archief had men toegang door een deur in het schryfvertrek van den majoraalsheerde deur bevond zich in den dikken muur en was verscholen achter het tapijtbehangsel, zoodat ze alleen te vinden was door iemand, die het geheim kende. Andere toegangen had 'de toren niet. Uit het archief voerde een smalle wentel trap naar de bovenverdieping, waar men een prachtig uitzicht had op de rondom gelegen bezittingen. Hier was ook een enge poort, waardoor men slechts met behulp van een ladder weer op den vlakken grond kon komen. Bij den toren groeide dicht houtgewaswaartusschen verscheidene fraaie kastanjebooraen. De zon scheen helder en wierp haar 100 KM. lang is en dus in 5 etapen moet worden gedeeld, zou het oprukken van twee divisies naar Garian 120.000 kameelen ver- eisc-hen. Voorloopig denkt men er echter nog niet aan, den opmarsch naar Garian onmiddellijk te beginnen, maar wil zich tot het oprukken over 20 KM. bepalen, zoodra de6 <16 duizend kameelen, die de Italiaansche regeering in Algiers, Tunis, en de Erythraeïsche kolonie heeft, laten koopen, aangekomen zijn. Heeft dan de kolonne de 20 KM. afgelegd, dan zal zij daar een vaste stelling met redouten, blokhuizen en loopgraven aanleggen en daar zoolang blijven tot de spoorlün, die thans reeds 5 KM. lang is en spoedig Ain Zara met Tripoli verbinden zal, zoo ver gevorderd is. Dan eerst zou de strijdmacht weder 20 KM. voorwaarts marcheeren en zooverder tot Garian bereikt is. In Lecolo behandelt Arcangelo Ghisleri die eenige jaren geleden Tripoli en Barka bereisd heeft, hetzelfde onderwerp, waarbij hij er nadruk - op legt, dat van Ain Zara tot den noordelyken rand der Hannerada El Homra g6en betrouwbare landkaart be staat. Hij schildert tevens de buitengewone moeilykheden van den marsch door de woestijn, de gevaren der vijandelijke aanval len en herinnert eraan, dat de Djebl tegen het noorden in 100 tot 300 M. hooge rotsen af zinkt. Hy citeert verder den ontdekkingsrei ziger, De Mathuisleulx, die de vesting Kasr Garian als onneembaar beschrijft. Deze be- heerscht een der belangrijkste passen van den Djebl en ligt op een berg, welke rots wanden byna vertikaal 200 M. hoog oprijzen. Ten slotte wijdt ook in de „Avanti" Michele Vaina, die voormalige oorlogscor respondent van het blad, belangwekkende beschouwingen aan den opmarsch en komt tot de conclusie, dat de bezetting van Garian slechts met een ontzaglijke opoffering van menschenlevens verwezenlijkt zou kunnen worden, wanneer met Turkije geen vrede gesloten is. En daarom moest dan ook met beslistheid tegen een eventueel besluit, om den opmarsch nu reeds te beginneD, verzet worden aangeteekend. Het lang verwachte in China is eindelijk geschied. Deze week zyn de drie edicten uitgevaardigd. In het eerste erkent de kroon de republiek, het tweede keurt de tusschen Joeansjikai en de republikeinen overeenge komen voorwaarden goed, en in het derde wordt den onderkoningen en gouverneurs meegedeeld, dat de kroon zich van de politieke macht terugtrekt, ten einde aan den wensch van het volk tegemoet te komen terwyl aan de hoofden der provincies tevens opgedragen wordt, om het volk rustig te houden. Verder draagt het edict, waarin de repu bliek aanvaard wordt, Joean op om een voorloopige republikeinsche regeering in te richten en met de republikeinen over de beoogde vestiging eener groote republiek, die Mantsjoes, Chineezen, Mongolen, Mo hammedanen en Thibetanen vereenigen zal, te stralen tusschen de takken door in het schrijfvertrek, waar zij, zacht weerkaatst, hun licht wierpen op het portret eener dame, dat juist boven de schrijftafel aan den wand hing. Onwillekeurig bieren Willy's blikken op dat portret rusten. Het was zyn moeder, in de eerste jaren van haar huwelyk door een schilder op doek gebracht. Met een zucht keerde hij eindelijk het gelaat af, trad aan het venster en staarde peinzend in het park. Evenals alle zwakke naturen, kon hy niet tot een besluit komen liever wachtte hy in werkelijkheid op eene of andere toevallige gebeurtenis, dan door een beslissende daad aan alle onzekerheid een einde te maken. Plotseling schrikte hy op. De deur van zyn kamer ging open en vriendelijk lachend stond zijn vrouw voor hem, in haar volle schoonheid, nog verhoogd door haar sierlijke halfrouw kleeding. Doch ondanks haar vriendelyken lach, voelde Willy zyn hart door een ijzige hand omklemmen. In de harde staalblauwe oog6n zijner vrouw las hy de onuitgesproken vraag: Waartoe dat getalm? Maak er een eind aan. Ik hoorde, dat ge den koetsier bevel gaaft om in te spannen, begon zij. Wilt ge voor het diner nog uitraden? Neen, Rogalla, ik bly f hier. Het rytuig moet naar het spoorwegstation. Natuurlijk,er is nog veel te regelen Naar aanleiding van deze edicten, waarin de oudste monarchie der wereld formeel tot een monarchie wordt gemaakt, schrijft de Londensche Times, dat de geschiedenis weinig zulke verrassende omwentelingen kent, en géén misschien van gelijken om vang, die tot in haar laatste fasen met zoo geringe bloedvergieting is doorgevoerd. Of het laatste van die stadia nu inderdaad bereikt is, acht het blad een van de geheimen der toekomst, en voegt er aan toe, dat enkele van hen, die China het best kennen, er onwillekeurig aan twijfelen of een repu blikeinsche regeeringsvorm, zoo geheel vreemd aan Oostersche opvattingen en over leveringen, eensklaps in de plaats gesteld kan worden van een monarchie, bij een volk van 400 millioen, dat van de oudste tijden af door een koning geregeerd is, aan wien de eigenschappen van een halfgod werden „China, besluit het blad, is tot dit groote avontuur met een onbezwaard gemoed van wal gestoken, en wij wenschec van harte, dat het volk den vooruitstrevenden en bestendigen regeeringsvorm zal winnen naar welken het vurig verlangt. Doch bet is geen gemakkelijke taak, in een land, waar de eeredienst der voorvaderen algemeen heerscht, den „Zoon des Hemels", die jaarlijks offers brengt, voor zijn volk, door een gekozen oppersten magistraat te vervangen. Eindelijk is de behandeling van het ver drag in Frankrijk afgeloopen. De Senaat heeft het ten slotte met 212 stemmen tegen 42 en 39 onthoudingen aangenomen. Had de Kamer zich door allerlei politieke over wegingen laten weerhouden om een scherpe critiek op het verdrag uit te oefenen, de Senaat heeft niet toegelaten den heer Cail- laux, den vroegeren minister-president en voornaamsten bewerker van het tractaat tot op zyn laatste kleedingstuk uit te kleeden. In het bijzonder de redevoeringen van Pichon, Ribot en Clémenceau zyn uit de debatten merkwaardig. EenerzijdsPichou, Clémenceau het totaal onvoldoende van het tractaat aangevende, anderzijds Ribot en den minister president Poincaré, betoogende dat de aanneming thans noodzakelyk was. Allen waren het hierover echter eens, dat de houding van het Kabinet Caillaux zeer onvoldoende was geweest. De oud-minister van buitenlandsche za ken Pichon zette uitvoerig uiteen, dat het nieuwe accoord voor Frankrijk niets betee- kent. In geen enkel opzicht meende hy had Frankryk meer verkregen, dan het in 1909 al had. Voor minister Pichon was de toestand nu al buitengewoon slecht. Onophoudelijk zouden zich nieuwe moe: lykheden voordoen. Aan een zoo sleht verdrag kon hy zyn stem niet gevn. Eenigszins daartegenover was de rede vn Ribot, die hoewel evenmin een bewondeaar van het tractaat, het noodzakelijk vud dat het werd aangenomen, omdat men egenlijk niet terug koD. Een nieuwe tegerjtander vóór wij op reis kunnen gaan. Ik verwac.t mijn advocaat, de koetsier zal hem af halen. Rogalla's vriendelyk gelaat van zooeven werd plotseling somber, er kwamen rimpels in haar voorhoofd en zy beet op haar lip. Snel trad zy op haar man toe en legde hear hand op zyn arm. Ja, natuurlijk, zei ze, er is nog veel te regelen voor ons vertrek en ik denk, dat ge mijn hulp wel kunt gebruiken by de regeling van die aangelegenheden. Ge ver wacht een advocaat zegt ge. Is dat wegens de aanspraken van die vrouw Ja I Zegt ge me dat nu eerst? Rogalla Ik heb recht om te weten, wat ge doen wilt. Ik heb er recht op alles te weten, want het geldt hier de toekomst van mijn kinderen. Ge zult alles weten, Rogalla. Maar vooraf wil ik zekerheid hebben omtrent alle omstandigheden. De man, dien ik verwacht, is geen advocaathet is een zaakwaarnemer, die tevens een particulier informatiekantoor houdt. Ik heb dien man last gegeven een onderzoek te doen naar de vrouw vanmyn broeder. De vrouw van je broeder Rogalla lachte spottend. Ik dacht, dat je dit dwaze sprookje reeds vergeten zoudt zijn.

Krantenbank Zeeland

Onze Eilanden | 1912 | | pagina 1