NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD,
i
CD KSECflT leteDS ARBEIDER.
HYPOTHEEKBANK
ORSSER - Middelharnis.
OORDHOLLAIYDSCH
AHDBOUWCREDIET.
oerende Goederen, enz.
Aüdnlidubikdululnlik
Dordrechtsche
0/ Pandbrieven a
id.
97
a 100%
ypotheekbank
te Apeldoorn,
DE GAST ZOON
merken.
s=
da;. 272 cent.
a Prima 3 cent.
IFDKANTOOR ALKMAAR.
itaal. Twee Millloen Gulden
VAN DER KOOGH
IJIIJIIJIIJIISIIJIllllJIIJIIJIIJIIJI
VOOR OE
No. 11
Zaterdag 3 Februari 1912 19E Jaargang
Buiteiilandsch Overzicht.
Het Huis Altenbrak.
legen 1 Maart a.s. gevraagd door
l\. VAN ES K.z.
3-1
BOOMVLIET nabij DIRKSLAND.
revestiffd te DORDRECHT.
Geplaatst Maatschappelijk Kapitaal
1.000.000,—, waarvan gestort f200.000,—
)e Bank geelt tijdelijk uit:
11/0/
f /2
/O
0,
/2 /O
iyt /o
Inlichtingen verstrekt de heer
A. YAN BDOREN, Notaris, MIDDELHARNIS.
De Bank geelt 5 °/0 Pandbrieven uit
gen den koers van 401'/j °/o- P'us
opende rente in stukken van f2500,
1000,—, 500,f 250,en f 100.-.
Verkrijgbaar ten kantore der Bank en
de beeren
TE SOMMELSD1JK.
n-
-!
95
(V
IJGBAAR
BDAM C 11. Telefoon 73.
AGENTSCHAPPEN:
HOORN,
asmarkt 16.
gLEIDEN,
Rapenburg
Breestraat.
{DELFT,
rnmarkt 99.
ENKHUIZEN,
Westerstraat 6.
's-GRAVENHAGE,
Molenstraat 45.
ROTTERDAM,
Leuvehaven 107.
Vaarvan geplaatst en volgestort
f 1.500.000.
VENNOOTSCHAP verleent Cre-
i, neemt gelden in deposito, belast
met den aan- en verkoop van
;n en coupons, sluit beleeningen
olongatiën en verricht verder alle
aam heden tot het Kassiers vak
rende.
Deposito rente 3 #/o.
AAT op 30 September 1911.
nde Credieten f 6.134.638.04Y,
to*s- -1.477.811.24
Ie- 227.537.92
I r. P. v. FOREEST, J. F. MOENS,
esident Commissaris. Directeur.
lespondent voor Middelharnis en
liken:
TE MIDI) EL HAR WIN.
ELSDIJK.
BN2E EUANDEN
ZUÏD-HOLLANDSCHE EN ZEEDWSGHE EILANDEN
Dit Blad verschijnt eiken Zaterdagmorgen.
Prijs .per kwartaalf 0,50
Afzonderlijke nummers- 0,05
Alle voor de Redactie en Administratie bestemde stukken en Advertentiën worden uiterlijk
Vrijdagmorgen ingewacht bij de Administratie te Middelharnis.
Prijs per adv ;rtentiën van 15 regels f 0,50
Iedere rege' meer- 0,10
Groote letters naar plaatsruimte.
Deze week is de wapenstilstand tusschen
de Keizerlijken en de opstandelingen geëin
digd, hoewel de laatsten naar de geruchten
gaan, al eerder den strijd hadden aangebon
den.
Een ernstig gevecht moet zijn gevoerd bij
een plaats aan den spoorweg, die van Tient-
sing naar Poekou loopt. Binnen niet al te
langen tijd zal dus de strijd moeten worden
beslist. Scheen het eerst dat Joean-Sji-Kai
zich door de tegenwerking van enkele Mant
sjoeprinsen geroepen voelde heen te gaan en
weer een ambteloos leven te gaan leiden
zooals een paar jaar terug, thaus blijkt uit
de booge onderscheiding die hem door de
Keizerin-Weduwe is verleend, dat hij zich
nog in de gunst van de regeerende leden van
het vorstenhuis mag verheugen, dat hem
liefst zoo ver mogelijk zou willen zien.
Joean heeft zich indertijd den haat der
Keizerin op den bals gehaald, toen hy haar
wederstreefde bij de benoeming van een
opvolger. De Keizerin-weduwe had besloten
den minderjarigen zoon van prins Tsjoen op
den troon te plaatsen. Daartegen waagde
Joean Sji Kai het zich in den troonraad te
verzetten. De Keizerin-weduwe toen nog in
haar volle macht, heeft Joean Sji Kai weg
gejaagd en hem gedwongen zich eenige jaren
ia groote afzondering in het zuiden van
China op te houden.
Toen weggejaagd is Joean Sji Kai nu terug
geroepen om te redden wat niet meer te
redden viel. De Mantsjoe-dynastie heeft inge
diend en wanneer Joean Sji Kai doortastend
was opgetreden, was het aan geen twyfel
onderhevig geweest of de dynastie was reeds
verdwenen. Daarbij komt, dat Joean wel
een voorstander is van een constitutioneel
China, doch van de stichting van een repu
bliek is hy afkeerig. Hij kent de Chineezen
te goed om niet te weten, dat een Chinees
te veel gewend is aan het autocratische
gezag van zyn Keizerlijke Heerschers, om
zich thans gelukkig te voelen onder repu-
blikeinsch bewind. Deze kwestie alleen is
ernstig genoeg om dr. Sun-Jat-Sen op den
duur een nederlaag te doen verwerven. De
belangrijkste kwestie die echter op het
oogenblik geldt is voor beide partyen de
önancieele zijde van het vraagstuk. De
republikeinen hebben reeds thans de bevol
king belastingen moeten opleggen en
een stoomvaartmaatschappij brandschatten.
Wanneer zij zoo voortgaan is in korten tijd
alle sympathie voor de opstandelingen ver
dwenen. Echter ook aan den kant van de
regeering doet zich geldgebrek gevoelig be
merken. Toch verkeert deze in nog gunstiger
omstandigheden dan Dr. Sun-Yat-Sen en
zyn medeteiders. Zoo schijnt de regeering
het geld te hebben kunnen vinden voor
20.000 geweren en 5 millloen patronen.
Toch vreezen we dat de regeering, d.i. de
Mantsjoe-dynastie zich nietzal kunnen hand
haven.
rExrix-XjE-roiT.
Spreek niet zoo, Margherita, smeekte
Eduard. Denk aan onze kinderen, denk aan
den naam, dien zij dragen zullen - als ik
mocht vallen, denk er dan aan, dat ge aan
uzelven en aan de kinderen verplicbt zyt
hunne rechten te laten gelden.
De jonge vrouw bedwong haar smart en
antwoordde: Ge hebt gelijk,Eduard, ik zal
er aan denken, ge zult over my tevreden
zijn.
Zoo is het goed 1 Kom, laten wy nu
nog eens naar de kinderen gaan. Nog een
maal wil ik ze zien, ik weet niet, of me
dat geluk ooit weer ten deel zal vallen.
Arm in arm traden ze de kamer binnen,
waar de kinderen sliepen. Eduard boog zich
over hen heen en kuste ze op het voorhoofd.
In zijn s'aap lachte de kleine Eduard, zyn
lippen bewogen zich en in zyn droom
fluisterde hy Papa, papa, laat mü meeryden.
Myn zoon, mijn zoon, fluisterde Eduard,
die zijn tranen niet langer kon bedwingen.
Hy zonk voor het bed op de knieën en
bedekte zvjn gelaat met de handen.
Daar sloeg zfjn vrouw haar armen om zyn
De Duitsche conservatieve bladen werpen
de schuld van het gebeurde 110 sociaal
democraten in den Rjjksdag natuurlyk
op de liberalen, schrijft de Köln. Ztg.; tevens
beweren zy, dat de uitslag een zoo groote
nederlaag voor dezen beduidt, dat men heo
nauwelijks meer als een ernstige partij kan
aanvaarden!
Dergelijke beweringen bewijzen hoezeer
de conservatieven zich geslagen voelen.
En in hun nood komen)zij dan ook met
allerhande bedenkelijke redmiddelen aan
dragen. Zoo schrijft generaal graaf von
Roon in de „Kreuzztg" dat voor alles het
algemeen kiesrechtonverwyld moet worden
afgeschaft, omdat meer dan ooit aan het
licht getreden is, dat het Duitsche volk
daar nog lang niet rijp voor is. Blijkbaar
stelt de generaal zich deze grondwetswij
ziging als zeer gemakkelijk en eenvoudig
voor. Doch bovendien beveelt graaf von
Loon een beperking der vrijheid van druk
pers aan, en verlangt ook, dat vrijheid van
vestiging zal worden afgeschaft. Wie naar
een stad verhuist, moet eerst op voldoende
middelen van bestaan kunnen wijzen en
tevens in 't bezit van eenige geldmiddelen
zyn.
Het spreekt vanzelf, schrijft de „Köln.
Ztg" dat men 's graven uitingen niet al
te ernstig moet opvatten, doch zy zijn zeer
teekenend voor de diepe ontgoocheling, die
de verkiezingen den conservatieven ge
bracht hebben.
Een vraag, die thans in de bladen veel
vernomen wordt, is deze, of het wel eigenlijk
mogelijk is, met den Rijksdag in zijn
tegenwoordige samenstelling te arbeiden.
Van rechtsche zijde, is deze vraag rondweg
ontkennend beantwoord, en wordt reeds de
eisch gesteld, den Rijksdag zoodra mogelijk
naar huis te zenden om alsdan opnieuw
een beroep op de kiezers te doen. Indien
gr al, schrijft de Keulenaar, geen groote
gelijkgezinde meerderheden in den Rijksdag
zijn, .dan is toch de mogelijkheid aanwezig,
dat er arbeidersmeerderheden zullen zyn,
die by voorkomende gelegenheden zich
vereenigen kunnen. Dat by zulk een situatie
de nationaal-liberalen voor bizondere belang
rijke probleemen zullen komen te staan,
en aan hen, in sommige gevallen een be
slissende stem toekomt, ligt voor de hand
en zal ook ongetwijfeld door de tegenstan
ders moeten worden ingezien.
Verschillende bladen zijn reeds begonnen
hun aandacht van den verkiezingsstrijd en
zijn uitslag af te wenden om de verschillende
vragen te bespreken, die zich in verband met
de veranderde partijconstellatie opdringen
Met name met deze vraag, die de meest
actueele is, omdat zy onmiddellijk na het
bijeenkomen van den Rijksdag beantwoord
zal moeten worden: uit welk party zal de
nieuwe Ryksdagpresident genomen worden?
Naar parlementair gebruik heeft de sterkste
fractie in den Rijksdag het recht den
voorzitter aan te wijzen. In dit geval dus de
sociaal-democratische. .Maar" schrijft
hals en een zachte stem fluisterdeHij
moet worden, zooals gy, Eduard getrouw
en braaf een man van eer, zooals zyD
vader.
ZEVENDE HOOFDSTUK.
Het Fransche leger en het Duitsche hielden
elkander in vreeselijke, bloedige omhelzing
bekneld. Sedert negen uur 's morgens don
derden de kanonnen, knetterden het geweer
vuur, klonk het hoera der vooruitdringende
Duitschers en het gekerm der krijgers, die
door het vijandelijke lood geveld waren.
De Augustuszon brandde heet op het in
kruiddamp gehulde slagveld. Als vurige
slangen kronkelden zich de batterijen over
de vertreden akkers; ze verdwenen wel hier
en daar achter boschjes, maar vertoonden
zich dan weer en voltooiden den kring
rondom de ongelukkige dorpen, waarin zij
een regen van granaten deden nedervallen.
Fiavigny Trouvilie, Mars la Tour en Vion-
ville geleken reeds veel op bouwvallen en
nog steeds ging het geschut voort met
verwoesting aan te richten. Daar aan de
noordwestzijde waren de hoogten van Bru-
ville, Sainte Marie en Rezonville bezet door
de kerntroepen van het Fransche leger, de
regimenten van Canrobert en Ladmirault,
die reeds in de Krim en Italië gevochten
haddenby Rezonville stonden de keur
de nationaal-liberale Köln. Ztg. „ofschoon
deze party anders niet bepaald verlegen is,
waar het geldt iets te nemen of ergens
aanspraak op te maken, zal zy ditmaal toch
van haar recht afzien, omdat wij nu eenmaal
nog altijd in een monarchalen staat leven
en de heer Dietz uit Stutgart, of wie dan
ook de uitverkorene van het Duitsche
proletariaat mocht blijken, goed-of kwaad
schiks gedwongen zou zyn ook de daaraan
verbonuen plichten op zich te nemen. „Men
stelle zich", gaat het nationaal-liberale or
gaan voort, „het schanaaal voor, wanneer
de heer Dietz ten hove ging of den kroon
prins uit naam van den Rijksdag met zijn
geboortedag gelukwenschte, de solidariteit
zou er door uit zyn voegen raken!" Ook in
het belang van het land meent de Kóln.
Ztg,, dat de burgerlijke partijen den Rijksdag
een rooden voorzitter moeten besparen
tenzij dan dit geuocht kon worden met de
erkenning door de sociaal-democratie van
de bestaande orde.
Van een Centrum-man als president wil
het nationale-liberale blad al evenmin weten;
„het zou niet minder bedroevend zijn,
wanneer het D dtsche volk in zijn Rijksdag
voorzitter vertegenwoordigd werd door
een partij, van wie graaf Bellestrem eens
heeft gezegd, dat zy zich met fleren trots
als de lijfgarde van den paus gevoelde."
De Köln. Ztg. komt tot de conclusie, dat
de burgerlijke linkerzijde de sociaal-demo
cratie maar uit de klem moet helpen en den
nieuwen president aanwijzen.
Het blad, dat van den „Fortschritt" zooal
niet het officieel orgaan is, dan toch geacht
kan worden namens een groot deel der
vooruitstrevende vrijzinnigen te spreken,
het Borl. Tageblatt, oordeelt echter geheel
anders dan de nationaal-liberale Köln. Ztg.
In de toekomststaat is, schrijft het Ber-
lijnsche blad, geen voorziening getroffen
voor het ambt van een Duitschen keizer, en
daarom meenen orthodoxe „Genossen", dat
een sociaal-democratische president door
zich aan het hof te vertoonen verraad aan
de partijbeginselen zou plegen. Maar in de
grondwet van den alleen-zaligmakenden
toekomststaat zal zooveel gemist worden,
waaraan de sociaal-democraten thans zonder
gemoedsbezwaar meedoen, bv. een Rijksdag
die gekozen is op grond van de thans gel
dende districls-indeeling. En wanneer het
gevoelige geweten der sociaal-democraten
er inderdaad door beklemd mocht raken,
wanneer zij den keizer van den tegenwoordi-
gen Staat de gebruikelijke beleefdheid hadden
bewezen, dan zou dit mogelijk onder het
voorbehoud kunnen gebeuren, dit te zul
len compenseeren met een grootere mate
van grofheid en onbeleefdheid jegens den
burger-president van den toekomststaat.
Wilhelm II heeft de loopbaan van een Mil
lerand met belangstelling gevolgd met den
Engelschen socialisten leider Mac Donald
heeft hij, op zijn eigen verzoek, een lang
onderhoud gehadhet zou werkelijk jammer
zijn, wanneer hem in het 24ste jaar zyner
regeering de gelegenheid om eindelijk ook
troepen, de keizerlijke garde. Zij begeerden
niets liever, dan zich op de Pruisen te
werpen, die moedig en onophoudelijk over
Trouvilie, Fiavigny en Vionville naar de
hoogten van Rezonville voortschoven. Op
de hoogte van Villarsstond degrjjze veldheer
Bazaine; den stand van het gevecht niet
wetend, hield hij zyn troepen terug.
Doch tegen den middag verslapte d^ kracht
van het ééne Pruisische legerkorps; tegen
de vijandelijke overmacht. Bij Vionville
kwam het gevecht tot staan de vermoeide
Pruisen konden niet verder, de ammunitie
raakte op, de artillerie had geen voorraad
meer. Daar drongen nu Canrobert en de
keizerlijke garde onstuimig vooruit. Toen
kwam het er op aan het bedreigde voetvolk
en de artillerie te redden, hun tijd om ver
ademing te verschaffen en gelegenheid te
geven om nieuwe krachten te verzamelen.
Dat was de taak van de cavalerie. De trom
petters bliezen den aanval endaar stortten
de zwarte Brunswijkscho huzaren zich op
den vijand. Maar of de zwarte ruiters ook
al doordrongen tot de plaats waar Bazaine
stond, of hun aanvoeder zelf het zwaard
kruiste met d«n Franschen maarschalk de
overmacht was te groot, de lichte ruiterij
moest terug en de kolonnen der vijandelijke
grenadiers drongen steeds dichter aan op
de afgematte Pruissische infanterie. Nu
moest een laatste krachtsinspanning van
eens een D u i t s c h sociaal-democraat van
aangezicht tot aangezicht te zien, werd ont
houden door kinderachtige gewetensbezwa
ren der oppositie
Het Fortschrifttliche orgaan eindigt ern
stig, met er op te wjjzen, dat de invloed
van den Rijksdag-president op den gang van
zaken groot is, en dat. in geen geval iemand
van het blau w-zwarte blok (en als zoodanig
beschouwt het Berl. Tageblatt tnans zelfs
den voor dezen post herhaaldelijk genoemden
„wilde", graaf Posadowsky, omdat deze na
zijn verkiezing met Centrum-hulp, de laatste
party zoo gloedvol verdedigde) voorzitter
mag worden.
Er is intusschen natuurlijk maar weinig
kans, dat de Duitsche Rijksdag een rooden"
voorzitter zal krijgen. Afgescheiden nog van
de vraag of de sociaal democratische fractie
van haar recht als sterkste partii gebruik
zou willen maken, zal er moeilijk een meer
derbeid voor een candidaat uit deze fractie
in den Rijksdag zijn te krijgen. Zelfs al
volgden alle Vooruitstrevend Vrijzinnigen
het parool van het Berl. Tageblatt, dan nog
zou de s.-d. candidaat niet meer dan 155
stemmen op zich vereenigen. Dat de natio
naal-liberalen er niet aan denken den Rijks
dag een „staatsgevaarlijken" voorzitter te
geven, blijkt duidelijk genoeg uit wat de
Köln Ztg, schreef; en de conservatieven en
het Centrum denken er natuurlyk evenzoo
over.
Er zal tusschen de burgerlijke partyen
dus een compromis getroffen moeten wor
den. Wellicht wordt nog een „wilde" ge
vonden, die als bevredigende oplossing van
het moeilijke vraagstuk wordt aanvaard.
Doch de kans dat een nationaal-liberaal
(deze party, de Köln. Ztg. stelt het met
voldoening vast, is thans de veelgenoemde
evenaar aan de weegschaal, misschien zelfs
wel een lid der Fortschrittliche Volkspatei,
den presidentieelen post zal bezetten schijnt
ook niet gering.
Een man van links voorzitter van den
Rijksdag het zou een novum zijn in
Duitschland's parlementaire geschiedenis,
en tegelijk een nieuw kenschetsend feit voor
de veranderde politieke constellatie.
Een te Berlijn wonende vriend van den
Turkscben bevelhebber in Barka heeft brie
ven van deze ontvaDgen, waaruit de Lokal
Anzeiger eenige uittreksels meedeelt. Zoo
meldt En ver bei öp Oudejaarsdag:
„In den ochtend van den 28sten December
is de eerste bezending schietvoorraad en
wapens aangekomen. Nog voor ze onder
myne krijgslieden verdeeld waren, vlogen
om zes uur weer de granaten in het kamp,
en by de voorposten zag ik vijandelijke
kolonnes door het dal van de Derna optrek
ken. De linkervleugel van den vijand bestond
uit vier bataljons en twee batterijen, de
rechter- uit een bataljon en een batterij,
het centrum uit twee bataljons met machine
geweren. Myne reeds in positie gebrachte
kanonnen (die tegelijk met de bezending
wapens waren aangekomen) openden het
vuur, en het voetvolk wachtte, tot de Itali
anen tot op 300 M. genaderd waren. Een
aanvallende beweging van mijn linker vleu
gel besliste het gevecht in ons voordeel.
De vijand trok eerst ordelijk terug, maar
spoedig werd het een vlucht. Nu ging ook
mjjn rechtervleugel tot den aanval over, od
met genoegen kon ik het terugstroomen
van de massa's daarginds gadeslaan. Opmer
kelijk was de besluiteloosheid van den be
velhebber van den vijand (evenals voor de
hoofdstad Tripoli) die nu eens zijne reserves
vooruitzond, om ze dan weer terug te halen.
„Wy hebben de Italianen bij de vervolging
in hunne eigen prikkeldraadversperringen
gedreven en hun afgenomen twee machine
geweren, 250 geweren, twee kanonnen,
30.000 patronen, 25 kisten met granaten, die
goede diensten zullen bewijzen, en tien
muildieren, die ik ook voor mijn kanonnen
uitstekend kan gebruiken. Aan dooden, die
de vijand niet mee kon sleepen, liet hy
achter een majoor, een kapitein, vijf luite
nants en 200 man. Wij wilden een soldaat,
dien wij gevangen genomen hadden, weer
laten loopen, maar hij scheen zeer tevreden,
dat hii gevangen genomen was, en maakt
zich nu nuttig met het schoonmaken van
de buitgemaakte geweren. Na dit voordeel
is het vertrouwen van my'ne troepen nog
toegenomen, en wij rekenen met Gods hulp
op de volkomen overwinning. Ik vond 900
krijgslieden, toen ik kwam, en heb thans
achter mij 16000 soldaten
paard en ruiter redding brengen 1 De hu
zaren waren teruggeworpen hoordaar
dreunde de aarde onder den galop der zware
ruitery de zon schitterde op de glinsterende
kurassen der zware cavalerie, de vaantjes
der ulanen wapperden in het frissche windje
en als een verwoestende bergstroom stortte
de ruiterbrigade onder bevel van generaal
Von Bredow zich met doodsverachting - op
den vijand. Met doodsverachting!— ja,
slechts de helft van hen keerde uit den
stryd.
Ook dit offer der Pruisische ruiters schijnt
vergeefsReeds is Trouvilie weer in handen
der Franschen, reeds dringt generaal Lad
mirault over Mars la Tour naar voren en
dreigt den linkervleugel van de stelling der
Pruisen in te sluiten, doch tegen vyf uur
verschijnt de twintigste divisie op het slag
veld, de trommen worden geroerd en met
versche krachten gaan de troepen van het
tiende legerkorps in het gevecht. Een heele
strydt ontbrandt rondom Trouvilie en Mars
la Tour; luid klinkt soms het hoera der
Duitschers, schetterend weergalmt bet geluid
der signaalhoorns, het geweervuur knettert,
de granaten vliegen fluitend door de lucht
en daartusschen sissen de mitraileuses. En
over dit afgrijselijk tooneel van dood en
verwoesting werpt de ondergaande zon haai
laatste stralen.
Op de linkerflank der Duitsche slaglinie,
Haaysche Brieven.
CLXII.
De vorige week bleef ik door allerlei
drukte mijn gewone epistel aan de lezers
schuldig, 't Kwam waarlijk niet door gebrek
aan stof, want die is er op 't oogenblik in
ons Haagsche leven te over. Daar hebben
we allereerst de geruchtmakende schorsing
van een openbaar onderwijzer wegens onbe-
hoorlyk optreden tegen zyn schoolhoofd.
Wie leest, waarom die onderwyzer is ge
schorst, begrijp ter wereld niet, hoe it een
stad als den Haag om zulke futiliteiten een
schorsing kan worden uitgesproken. Wat
toch was het geval? Een kind komt op een
Zaterdag te laat op school. Daar het reeds
meer was gebeurd, stuurt de onderwyzer
het kind naar het hoofd om de zaak te on
derzoeken. Deze komt in de klas en gelast
den onderwyzer het kind te zeggen een
briefje omtrent de redenen van het verzuim
op den volgenden Maandag mede te brengen.
De onderwyzer acht dit te laat. Daarover
komt geschil en 't slot is schorsing,
'k Heb het uitvoerig relaas in de bladen
gelezen en met de hand op 't hart kan 'k
verklaren, dat op deze manier honderden
particulieren dagelyks hun ondergeschikten
om zulke wisselwatjes weg kunnen sturen.
Men zegt het geval deed den maat overloo-
pen. Wil men daarmede zeggen, dat de ver
houding op de school niet deugde, dat kan
worden toegegeven. Want de fout zit in
het stelsel.
half gedekt door laag struikgewas, staan
de garde-dragonders en onbeweeglyk voor
zjjnescadron zien we Eduard Von Altenbrak.
Zyn oog schittert met een somberen gloed.
Langs zijn voorhoofd vloeit langzaam by
droppels het bloed uiteen lichte wond, hem
door een vyandelyk zwaard toegebracht.
Reeds hebben de dragonders tweemaal een
aanval gedaan en zich in het heetst van den
strijd geworpennu staan ze daar, mannen
en paarden, om van de zware vermoeienis
te bekomen.
Beneden in het dal wordt de slag voort
gezet, op de hoogten donderen de kanonnen
en rondom het plateau ziet men een kring
wolken van kruitdamp, waarbinnen de dood
een ryken oogst maakt.
Vergeten is nu alles, wat de soldaat in
zyn vaderland achterliet. Vergelen zyn nu
vrouw eu kind, vergeten de tranen en jam
merklachten bü het afscheid. Eer en plicht
doen nu alleen hun eischen gelden.
Daar werden de Pruisische gelederen te
ruggedrongen. Hun hoera sterft weg in den
donder der kanonttbn, waarmee de Fran
schen ginds op de hoogten van Bruvilleden
vyand vervolgen. Met een groote overmacht
werpen zy zich op de langzaam terug
trekkende Pruisen, en thans nadert met
daverend geweld ook een Fransche divisie
ruiteryblinkende kurassiers met hun
wuivende paardenstaarten op de helmen)
